Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 20:30
Data zakończenia: 12 maja 2025 20:45

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 7 kg

B. 2 kg

C. 3 kg

D. 5 kg

Obliczenia dotyczące zużycia farby mogą być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. W przypadku podawania innych ilości, jak 2 kg, 5 kg czy 7 kg, można dostrzec szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami obliczeń. Na przykład, wybierając 2 kg, można sądzić, że może to wystarczyć na mniejszą powierzchnię, co jest nieprawidłowe, gdyż nie bierzemy pod uwagę minimalnej powierzchni, jaka jest pokrywana przez farbę. Z kolei odpowiedź 5 kg lub 7 kg może wynikać z nadmiernego założenia, że zużycie farby będzie większe z powodu nieznajomości standardów. W drukarniach stosuje się różne normy dotyczące zużycia farby na m², które mogą się różnić w zależności od podłoża, techniki druku oraz rodzaju farby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie ustalać powierzchnię oraz stosować właściwe zużycie farby, a także uwzględniać ewentualne straty. Te nieporozumienia prowadzą do błędnych wniosków i planowania, co w efekcie może zwiększać koszty produkcji.

Pytanie 2

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. CtF

B. CtP

C. OCR

D. RIP

Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."

Pytanie 3

Jakie zasobniki tonerów w drukarce cyfrowej mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu apli o wartości C0 M20 Y0 K80?

A. Purpurowy, żółty

B. Niebieski, purpurowy

C. Niebieski, żółty

D. Purpurowy, czarny

Odpowiedź 'Purpurowy, czarny' jest jak najbardziej słuszna. Widać to, bo analiza tonera pokazuje, że sporo się zużywa purpurowego i czarnego. C0 mówi, że nie ma zużycia niebieskiego, a M20 to wysokie zużycie purpurowego. Y0 oznacza, że żółty jest w porządku, a K80 pokazuje, że czarny tonera też sporo poszło. Tak więc, jak drukujesz coś, co jest głównie w tych kolorach, to właśnie te tonery będą wymagały uzupełnienia najszybciej. W branży druku cyfrowego mamy różne metody sprawdzania poziomów tonerów, jak czujniki czy systemy zarządzania, które mówią ci, kiedy trzeba wymienić zasobniki. Warto też zerknąć na stany tonerów przed większymi zadaniami, żeby nie było przestojów.

Pytanie 4

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 1 h

B. 0,5 h

C. 4 h

D. 2,5 h

W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie, podstawowym błędem jest niewłaściwe rozumienie zależności pomiędzy wydajnością maszyny a czasem potrzebnym do realizacji zlecenia. Odpowiedzi takie jak 1 h, 4 h czy 0,5 h mogą wynikać z mylnego oszacowania ilości produkcji w danym czasie bez uwzględnienia wydajności maszyny. Na przykład, wybierając odpowiedź 1 h, można by błędnie założyć, że maszyna zdolna jest do wydruku 10 000 płyt w krótszym czasie niż jej maksymalna wydajność, co jest niezgodne z rzeczywistością. W przypadku 4 h, pomyłka może wynikać z założenia, że wydajność maszyny jest znacznie niższa, co również jest niepoprawne. Odpowiedź 0,5 h może sugerować, że użytkownik nie zrozumiał, jak obliczać czas produkcji, mylnie oceniając, że maszyna byłaby w stanie wykonać zlecenie w zaledwie pół godziny. Tego rodzaju błędne myślenie prowadzi do nieodpowiednich planów produkcyjnych, które mogą skutkować opóźnieniami oraz frustracją w procesie realizacji zleceń. Dlatego istotne jest, aby dokładnie analizować wydajność maszyn oraz stosować odpowiednie metody obliczania czasu produkcji, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w każdym zakładzie produkcyjnym.

Pytanie 5

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. rośnie

B. pozostaje bez zmian

C. maleje

D. waha się

Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 6

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 280 m2

B. 400 m2

C. 140 m2

D. 200 m2

Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru formatu 700 x 1 000 mm, należy najpierw zrozumieć, że każdy arkusz papieru zajmuje 0,7 m x 1 m = 0,7 m². Przy jednostronnym zalaminowaniu, każdy arkusz wymaga jednej folii o tej samej powierzchni, co arkusz papieru. Zatem, aby obliczyć łączną powierzchnię folii potrzebnej do zalaminowania 200 arkuszy, mnożymy 0,7 m² przez 200, co daje 140 m². W praktyce oznacza to, że przy przygotowywaniu materiałów do druku lub prezentacji, należy precyzyjnie obliczać powierzchnię folii, aby uniknąć marnotrawstwa materiałów oraz zwiększyć efektywność kosztową procesu. Przestrzeganie takich obliczeń jest istotne zarówno w kontekście produkcji, jak i w działaniach reklamowych oraz promocyjnych, gdzie jakość i estetyka prezentacji mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 7

Klient złożył zamówienie na 20 000 ulotek w kolorystyce 4+4 oraz formacie A6. W specyfikacji zaznaczył, że ulotki mają być pakowane w zestawy po 250 sztuk. Ile zestawów z ulotkami zostanie dostarczonych do klienta?

A. 40

B. 60

C. 80

D. 20

Odpowiedź 80 jest poprawna, ponieważ obliczamy liczbę paczek, dzieląc całkowitą liczbę ulotek przez liczbę ulotek w jednej paczce. Klient zamówił 20 000 ulotek, a każda paczka zawiera 250 sztuk. Wykonując obliczenia: 20 000 ÷ 250 = 80. Oznacza to, że do klienta zostanie wysłanych dokładnie 80 paczek. W praktyce, taka procedura pakowania jest standardem w branży poligraficznej, co pozwala na efektywne zarządzanie zamówieniami oraz ich transportem. Warto również zauważyć, że stosowanie paczek o stałej liczbie ulotek ułatwia nie tylko logistykę, ale także kontrolę jakości, ponieważ mniejsze jednostki pakowe są łatwiejsze do monitorowania pod względem zgodności z zamówieniem. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o szczegółach dotyczących pakowania, co zwiększa ich zadowolenie oraz pozwala na sprawniejsze odbieranie przesyłek.

Pytanie 8

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. przygotowania tekstów w edytorze

B. przygotowywania pliku postscriptowego

C. obróbki bitmap

D. naświetlania formy drukowej

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest prawidłowa, ponieważ to na etapie tworzenia plików PostScript definiuje się zalewki wektorowych elementów w publikacjach. Pliki te są standardem w prepressie i stanowią istotny krok w procesie przygotowania do druku. Zalewki, czyli obszary kolorów, które mają być nałożone na obiekty wektorowe, są precyzyjnie opisywane w kodzie PostScript, co pozwala na ich odpowiednie renderowanie podczas procesu druku. W praktyce, zastosowanie zalewki wpływa na jakość wydruku, a także na jego estetykę. Na przykład, w przypadku grafik wektorowych, takich jak logotypy, właściwe zdefiniowanie zalewki może zapobiec problemom z krawędziami i przejrzystością kolorów. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, również opierają się na odpowiednim przygotowaniu plików PostScript w kontekście druku, co czyni tę wiedzę kluczową dla profesjonalistów zajmujących się grafiką i drukiem.

Pytanie 9

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. ulotki.

B. książki.

C. broszury.

D. plakatu.

Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 10

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. Adobe Illustrator

B. IrfanView

C. Blender

D. Impozycjoner

Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 11

Jaką maszynę drukującą należy zastosować do przygotowania 3 000 ulotek formatu A5 w kolorystyce 4 + 4?

A. offsetowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

B. rotograwiurowa, 4-kolorowa maszyna zwojowa

C. offsetowa, 2-kolorowa maszyna arkuszowa

D. offsetowa, 4-kolorowa maszyna arkuszowa

Odpowiedź '4-kolorowa, arkuszowa maszyna offsetowa' jest właściwa, ponieważ w przypadku druku ulotek w formacie A5 i kolorystyce 4 + 4, maszyna offsetowa arkuszowa oferuje odpowiednią jakość oraz elastyczność. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością obrazu, co jest szczególnie ważne dla materiałów reklamowych, które muszą przyciągać uwagę. W przypadku 3000 ulotek, użycie maszyny offsetowej pozwala na uzyskanie większej efektywności kosztowej, zwłaszcza przy większych nakładach, gdzie koszt na jednostkę maleje. Ponadto, maszyny te umożliwiają różne techniki wykończenia, takie jak lakierowanie czy zadruk jednostronny i dwustronny, co zwiększa wartość wizualną ulotek. Dobrą praktyką w branży jest również stosowanie papierów o odpowiedniej gramaturze, co wpływa na trwałość i estetykę finalnego produktu. Na przykład, w przypadku ulotek często stosuje się papier o gramaturze 130-170 g/m2, co zapewnia odpowiednią sztywność i jakość druku.

Pytanie 12

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna powyżej 64 stron

B. periodyczna do 32 stron

C. nieperiodyczna do 160 stron

D. nieperiodyczna do 48 stron

Wybór odpowiedzi dotyczących broszur, które stawiają na periodyczność lub większą liczbę stron, wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji i klasyfikacji materiałów drukowanych. Broszura, w przeciwieństwie do czasopism, jest publikacją nieperiodyczną, co oznacza, że nie jest wydawana regularnie, a jej celem jest dostarczenie informacji w zwięzłej formie. Odpowiedzi sugerujące periodyczność, takie jak broszura periodyczna, są mylące, ponieważ mogą prowadzić do błędnych założeń na temat cykliczności publikacji. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na większą liczbę stron, jak na przykład do 160, nie mieszczą się w definicji broszury. Zazwyczaj broszura ma ograniczoną liczbę stron z uwagi na cel informacyjny, który zakłada szybkie przyswajanie treści przez odbiorcę. Zbyt wiele stron może zniechęcić do jej przeczytania. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie broszur z większymi publikacjami, co prowadzi do rozmycia różnic między różnymi typami materiałów drukowanych. W branży drukarskiej oraz w marketingu kluczowe jest zrozumienie tych różnic, żeby efektywnie wykorzystać odpowiednie nośniki komunikacji w swoich strategiach. Właściwe zdefiniowanie broszury jako publikacji do 48 stron, nieperiodycznej, pozwala lepiej dostosować treść i formę do potrzeb odbiorców oraz celów komunikacyjnych.

Pytanie 13

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 95 zł

B. 110 zł

C. 140 zł

D. 125 zł

Całkowity koszt zrobienia plakatu 4 na 4 metry można łatwo policzyć. Pierwsze, co musimy zrobić, to znaleźć powierzchnię plakatu. Tak więc, 4 metry razy 4 metry dają nam 16 metrów kwadratowych. Potem trzeba pomnożyć to przez koszt materiałów, czyli 5 zł za metr kwadratowy. Czyli 16 m2 razy 5 zł daje 80 zł. Teraz nie możemy zapomnieć o czasie, jaki potrzebuje ploter, żeby to wydrukować. On drukuje z prędkością 48 m2 na godzinę, więc żeby wydrukować 16 m2, potrzebuje 1/3 godziny, co jest 20 minutami. Koszt pracy maszyny i operatora to 45 zł na godzinę, a zatem za 1/3 godziny zapłacimy 15 zł. Łącznie więc wychodzi 80 zł za materiały plus 15 zł za pracę, co daje 95 zł. Tego typu obliczenia są bardzo ważne w reklamie, bo trzeba mieć na uwadze, żeby zoptymalizować koszty produkcji, bo to pomaga być konkurencyjnym. Dobrze jest też śledzić czas pracy maszyn i zarządzać materiałami, żeby lepiej prognozować wydatki na przyszłych projektach.

Pytanie 14

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na spuszczonych kolumnach.

C. na tytułach czterech i dwóch.

D. na stronach z wolnymi miejscami.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 15

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Przekątna wynosi 1 m

B. Krótszy bok ma długość 1 m

C. Powierzchnia to 1 m2

D. Dłuższy bok ma długość 1 m

Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.

Pytanie 16

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Creative commons

B. Copyleft

C. Copyright

D. Public domain

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 17

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Skaner

B. Powielacz risograficzny

C. Proofer

D. Naświetlarka CtP

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 18

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 4

B. 2

C. 8

D. 6

Przygotowanie offsetowych form drukowych w kontekście zadrukowywania arkusza w kolorystyce 4+4 wymaga zrozumienia zasady działania maszyn drukarskich oraz specyfiki procesu druku. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczy mniej niż cztery formy, opierają się na błędnym założeniu, że można uzyskać pełnokolorowy wydruk z mniejszą liczbą form. W rzeczywistości, każda forma odpowiada za jeden z kolorów w palecie CMYK, co oznacza, że do zrealizowania pełnego kolorowego druku każda forma musi działać osobno, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Oferowanie tylko dwóch czy sześciu form jest sprzeczne z zasadami druku offsetowego, gdzie każdy kolor musi być nałożony na papier w oddzielnym cyklu. W praktyce oznacza to, że błędne obliczenia mogą prowadzić do konieczności ponownego druku, co zwiększa koszty i czas realizacji. Ponadto, w kontekście drukowania dwustronnego, każda strona również wymaga osobnej konfiguracji form, co jeszcze bardziej podkreśla konieczność przygotowania czterech form. W branży druku przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość i zgodność kolorystyczną, a także zrozumienie tego procesu to podstawa dla każdego, kto pracuje w dziedzinie druku offsetowego.

Pytanie 19

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. kadrowaniem

B. rozmyciem

C. selekcją

D. wypełnianiem

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Pytanie 20

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. automatycznej impozycji

B. przetwarzania zdjęć

C. przetwarzania grafiki bitmapowej

D. przetwarzania grafiki wektorowej

Wybór odpowiedzi związanych z obróbką grafiki bitmapowej, fotografii czy grafiki wektorowej ukazuje powszechne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych narzędzi w branży graficznej. Obróbka grafiki bitmapowej koncentruje się na edycji obrazów składających się z pikseli, co jest zupełnie innym procesem niż automatyczna impozycja. Programy takie jak Photoshop są dedykowane do tego celu, umożliwiając manipulowanie obrazami w formacie rastrowym, ale nie zajmują się układaniem stron do druku. Z kolei obróbka fotografii, która często odnosi się do poprawy jakości zdjęć, retuszu czy korekcji kolorów, także nie jest związana z procesem impozycji, który wymaga innej logiki działania i innego zestawu narzędzi. Grafika wektorowa, reprezentująca obrazy za pomocą matematycznych równań, wykorzystywana jest w projektowaniu logo czy ilustracji, ale również nie ma zastosowania w kontekście automatycznej impozycji. Wybierając te odpowiedzi, można łatwo pomylić obszary specjalizacji w grafice, prowadząc do błędnych wniosków o funkcjonalności programów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie są wymienne. Zrozumienie różnic między tymi dziedzinami jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży graficznej i poligraficznej, aby móc dobierać odpowiednie narzędzia do konkretnego zadania.

Pytanie 21

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 100 broszur (z użyciem 3 zszywek każda), jeśli długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm?

A. 2 metry

B. 30 metrów

C. 6 metrów

D. 20 metrów

Odpowiedź 6 metrów jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć potrzebną długość drutu introligatorskiego do oprawy 100 broszur, musimy uwzględnić liczbę zszywek oraz długość jednej zszywki. W tym przypadku, każda broszura jest zszywana w trzech miejscach, co daje łącznie 300 zszywek (100 broszur x 3 zszywki). Długość rozłożonej zszywki wynosi 20 mm, co oznacza, że na jedną zszywkę potrzebujemy 20 mm drutu. Zatem całkowita długość drutu wynosi 300 zszywek x 20 mm = 6000 mm, co odpowiada 6 metrom. W praktyce, w branży introligatorskiej ważne jest precyzyjne obliczenie materiałów, aby zminimalizować odpady i zrealizować produkcję w sposób efektywny. Dobre praktyki wymagają także uwzględnienia marginesu na ewentualne błędy podczas cięcia i zszywania, co może również wpłynąć na finalne zapotrzebowanie na drut. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie i obliczenia są kluczowe dla jakości końcowego produktu i satysfakcji klienta.

Pytanie 22

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. fotograficzne

B. koncepcyjne

C. stykowe

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 23

Gdzie w publikacji znajduje się informacja o materiałach ikonograficznych?

A. W przypisach bibliograficznych

B. W bibliografii załącznikowej

C. Na stronie wakatowej

D. Na stronie redakcyjnej

No, wybór odpowiedzi wskazującej na inne miejsca z informacjami o materiałach wizualnych jest chyba trochę błędny. Bibliografia to miejsce, gdzie autorzy dają wszystkie źródła, na które się powołują, ale tam nie znajdziesz dokładnych danych o materiałach wizualnych. Strona wakatowa, mimo że może mieć ogłoszenia o pracy, zupełnie nie odnosi się do treści publikacji i nie jest miejscem do pokazywania informacji o ikonografii. Przypisy bibliograficzne mogą mieć odniesienia do ikonografii, ale nie są głównym miejscem prezentacji tych danych; zazwyczaj to tylko noty na marginesach. W edytorstwie ważne jest, by informacje o materiałach wizualnych były w odpowiednim miejscu, bo inaczej można zmylić czytelnika i utrudnić mu zrozumienie całej treści. Dlatego warto pamiętać, że strona redakcyjna to kluczowe miejsce na takie informacje, bo zapewnia przejrzystość i spójność publikacji.

Pytanie 24

Podczas skanowania w skali 1:1, jaka powinna być rozdzielczość skanowania dla oryginałów z kodami kreskowymi?

A. 1200 ppi

B. 220 ppi

C. 600 ppi

D. 300 ppi

Zrozumienie wymagań dotyczących rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla skutecznego odwzorowania obrazów, w tym kodów kreskowych. Wybór rozdzielczości 220 ppi, 300 ppi lub 600 ppi jako odpowiedzi sugeruje mylne przekonanie, że niższe wartości mogą być wystarczające dla zachowania jakości skanów. Przykładowo, rozdzielczość 220 ppi jest zbyt niska dla precyzyjnych aplikacji, ponieważ nie jest w stanie uchwycić detali, które mogą być istotne dla poprawnego odczytu kodu kreskowego. To prowadzi do ryzyka, że kody mogą być źle odczytane lub w ogóle nieodczytane, co ma negatywne konsekwencje w procesach logistycznych czy sprzedaży. Z kolei rozdzielczość 300 ppi, choć bardziej adekwatna niż 220 ppi, również może nie być wystarczająca w przypadku skanowania z bliska lub przy dużej gęstości kodów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wystarczy 'zwykła' rozdzielczość, ignorując fakt, że detale, takie jak drobne cząstki lub uszkodzenia na skanowanych obiektach, mogą wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Natomiast 600 ppi, mimo że już lepsza, w wielu przypadkach również nie spełni wymagań w branży, gdzie często stosuje się wyższe rozdzielczości. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że dla najlepszej jakości skanu zaleca się użycie 1200 ppi, szczególnie w kontekście skanowania małych elementów, gdzie każdy detal jest istotny. Wybór właściwej rozdzielczości jest procesem, który wymaga analizy konkretnego zastosowania, co jest często pomijane przez osoby nieposiadające doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 25

Ile egzemplarzy form drukowych trzeba przygotować do druku wielobarwnego folderu reklamowego dwustronnego, stosując technikę druku z obracaniem arkusza?

A. 6

B. 8

C. 10

D. 2

Odpowiedź 8 jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wydrukowania wielobarwnego dwustronnego folderu reklamowego przy użyciu druku z odwracaniem arkusza, konieczne jest przygotowanie odpowiednich form drukowych dla każdej strony folderu oraz dla każdej strony kolorów. Folder reklamowy, zakładając, że ma cztery strony, wymaga 2 form drukowych dla każdej strony (przód i tył) oraz po jednej formie dla każdej z czterech kolorów (zazwyczaj CMYK). Dlatego 2 formy na stronę, pomnożone przez 4 strony, dają 8 form. W praktyce, takie podejście jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają przygotowywanie form drukowych uwzględniających kolory oraz strony druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruku oraz spójności kolorystycznej w rezultacie. Warto zaznaczyć, że stosowanie druku z odwracaniem arkusza jest często preferowane w produkcji materiałów reklamowych, ponieważ zmniejsza straty papieru oraz obniża koszty produkcji, a także zwiększa efektywność procesu druku.

Pytanie 26

Narzędzie wykorzystywane do identyfikacji tekstu w zeskanowanych dokumentach nazywa się akronimem

A. STL

B. ACR

C. CMS

D. OCR

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, czyli technologię rozpoznawania znaków optycznych. To oprogramowanie przekształca zeskanowane dokumenty w edytowalne formaty tekstowe, co jest niezwykle przydatne w pracy z archiwami, bibliotecznymi zbiorami czy też w biurach, gdzie często występuje potrzeba digitalizacji papierowych dokumentów. Technologie OCR są szeroko wykorzystywane w różnych sektorach, m.in. w finansach, edukacji czy logistyce, gdzie automatyzacja wprowadzania danych może znacznie przyspieszyć procesy. Przykładem zastosowania może być digitalizacja faktur, co pozwala na szybsze przetwarzanie oraz zmniejszenie ryzyka błędów ludzkich. Obecnie, wiele systemów OCR korzysta z zaawansowanych algorytmów uczenia maszynowego, które zwiększają ich dokładność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że standardy, takie jak PDF/A, definiują sposoby archiwizacji dokumentów elektronicznych, co w kontekście OCR ma na celu zachowanie ich integralności i dostępności w przyszłości.

Pytanie 27

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. granatową

B. zieloną

C. żółtą

D. czerwoną

Czerwona barwa, wynikająca z połączenia składowych CMYK, nie powstaje przy podanych wartościach. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że czerwony kolor w systemie CMYK uzyskiwany jest poprzez wysokie wartości magenty i cyjanu, natomiast w analizowanej kombinacji, cyjan jest maksymalny, co zdecydowanie wpływa na tonalność uzyskanego koloru. Zielona barwa również nie jest efektem tego połączenia, ponieważ wymaga równych lub wysokich wartości cyjanu i żółtego, a w tym przypadku żółty jest na poziomie 20, co ogranicza możliwości uzyskania zieleni. Żółta barwa w systemie CMYK uzyskiwana jest z dominującej wartości Y, co również nie ma miejsca w analizowanej kombinacji, a zamiast tego dominuje cyjan i magenta. Typowe błędy w myśleniu o kolorach mogą wynikać z niewłaściwego rozumienia zasad mieszania barw, które różnią się w systemach RGB i CMYK. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla osób pracujących w grafice oraz druku, ponieważ błędna interpretacja składowych barwnych może prowadzić do niezgodności w realizacji projektów graficznych. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zaznajomić się z teorią kolorów oraz stosować odpowiednie narzędzia do wizualizacji kolorów, takie jak palety kolorów i próbki wydruków.

Pytanie 28

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 4 formy

B. 8 form

C. 2 formy

D. 6 form

Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 29

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC

B. modułu dopasowania barw oraz jasności barw

C. profilu ICC oraz skali szarości

D. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że większość z nich błędnie identyfikuje kluczowe elementy zarządzania kolorami w produkcji poligraficznej. Moduł dopasowania kolorów oraz jasność kolorów nie są właściwymi pojęciami w kontekście zarządzania kolorami. W rzeczywistości, jasność i nasycenie są parametrami, które mogą być korygowane w ramach procesu edycji, jednak nie są one podstawą zarządzania kolorami. Z kolei skład kolorów RGB odnosi się do przestrzeni kolorów z zastosowaniem w monitorach, co w kontekście druku nie jest adekwatne, ponieważ druk oparty jest na przestrzeni barwnej CMYK. Ostatecznie, skala szarości również nie jest bezpośrednio związana z zarządzaniem kolorami w sensie ich reprodukcji w poligrafii, lecz stanowi bardziej ograniczony aspekt w kontekście monochromatycznych wydruków. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie roli profilu ICC oraz przestrzeni barwnej jako fundamentalnych elementów, które zapewniają spójność kolorów w różnych urządzeniach. Niezrozumienie tych podstawowych aspektów prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesem produkcyjnym i może skutkować dużymi różnicami w reprodukcji kolorów, co jest zjawiskiem niepożądanym w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać kolorami, istotne jest posługiwanie się odpowiednimi standardami oraz dobrą praktyką, a nie jedynie wybieranie poszczególnych parametrów, które nie oddają całości systemu zarządzania kolorami.

Pytanie 30

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 240 zł

B. 320 zł

C. 960 zł

D. 560 zł

Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 31

Aby stworzyć ulotkę według projektu wydawniczego, sformatować tekst publikacji oraz umieścić w niej elementy graficzne, należy przeprowadzić

A. rastrowanie

B. łamanie

C. złamywanie

D. kaszerowanie

Wybór odpowiedzi 'rastrowanie' odzwierciedla powszechne nieporozumienie dotyczące procesów związanych z grafiką i przygotowaniem materiałów do druku. Rastrowanie to proces konwersji obrazów wektorowych na bitmapy, przy czym kluczowym celem jest uzyskanie obrazów, które mogą być wyświetlane na ekranie lub drukowane. Nie ma jednak bezpośredniego związku z układaniem tekstu lub organizowaniem elementów wizualnych w publikacji. Typowym błędem jest mylenie rastrowania z łamaniem, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia procesu projektowania. Złamywanie, podobnie jak kaszerowanie, to terminy, które również nie mają zastosowania w kontekście projektowania ulotek. Złamywanie odnosi się do procesu produkcji papierowych materiałów, które są nacinane i składane, a kaszerowanie to technika pokrywania elementów graficznych folią, co ma na celu poprawę ich wyglądu lub trwałości, ale nie dotyczy rozmieszczenia treści. Te terminy mogą być mylone z łamaniem, ponieważ wszystkie odnoszą się do pracy w branży graficznej, ale ich funkcjonalności są zupełnie różne. Ważne jest, aby zrozumieć, że łamanie to kluczowy etap w procesie projektowania, który wpływa na końcowy wygląd i funkcjonalność publikacji, podczas gdy inne wymienione opcje nie mają bezpośredniego wpływu na układ treści.

Pytanie 32

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 4-kolorowej maszyny cyfrowej

B. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej

C. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej

D. 8-kolorowej maszyny offsetowej

Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 33

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 1800 dpi

B. 3600 dpi

C. 300 dpi

D. 600 dpi

Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 34

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Corel Draw

B. Adobe Illustrator

C. Impozycjoner

D. Adobe InDesign

Wybór jednego z programów graficznych, takich jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator, jako narzędzi nieprzeznaczonych do projektowania materiałów graficznych, jest zrozumiały, lecz mylny. Programy te są powszechnie używane w branży graficznej do tworzenia projektów, które następnie mogą być przygotowywane do druku. Corel Draw, na przykład, to wektorowy program graficzny, który umożliwia projektowanie skomplikowanych grafik, logo oraz ilustracji. Użytkownik ma możliwość manipulowania kształtami, kolorami i tekstem, co jest niezbędne w procesie projektowania. Adobe InDesign jest z kolei standardowym narzędziem w branży wydawniczej, używanym do skomponowania materiałów takich jak czasopisma i książki. Jego funkcje obejmują układ tekstu i grafiki w sposób optymalny dla druku. Adobe Illustrator, skupiający się na grafice wektorowej, pozwala na tworzenie ilustracji, które można później łatwo skalować bez utraty jakości, co jest kluczowe w przygotowaniu materiałów do druku. Wybierając program graficzny do pracy, warto kierować się specyfiką zadania oraz wymaganiami branżowymi, co pomoże uniknąć błędów związanych z niewłaściwym doborem narzędzi do danego projektu.

Pytanie 35

Do kosztów produkcji wyrobów poligraficznych nie wlicza się

A. surowców

B. wynagrodzeń

C. amortyzacji

D. marży

Marża to różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży a kosztami wytworzenia produktu. W kontekście kosztów wytworzenia produktu poligraficznego, marża nie jest ich częścią, ponieważ koszt wytworzenia obejmuje jedynie wydatki bezpośrednio związane z produkcją, takie jak wynagrodzenia dla pracowników zaangażowanych w proces produkcyjny, koszty materiałów użytych do produkcji oraz amortyzację maszyn i urządzeń. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być analiza rentowności danego produktu – rozumiejąc, jakie elementy wchodzą w skład kosztów wytworzenia, menedżerowie mogą lepiej ustalić ceny sprzedaży oraz zarządzać budżetem. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest regularne monitorowanie tych kosztów oraz ich optymalizacja, co może prowadzić do zwiększenia marży zysku.

Pytanie 36

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 105 zł

B. 140 zł

C. 115 zł

D. 125 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 37

Podczas tworzenia publikacji cyfrowej, co oznacza termin 'spad'?

A. Zmniejszenie rozdzielczości obrazu

B. Rodzaj druku na papierze teksturowanym

C. Przesunięcie koloru w procesie druku

D. Obszar dwustronnego marginesu przeznaczony na odcięcie

Termin 'spad' odnosi się do obszaru, który wykracza poza docelowy format strony i jest przeznaczony do odcięcia. Jego celem jest zapewnienie, że tło lub obrazek sięga do samej krawędzi finalnego wydruku, eliminując ryzyko pojawienia się białych marginesów. Spad to kluczowy element w procesie przygotowywania materiałów do druku, zwłaszcza gdy pracujemy z projektami, które mają być przycięte do określonego formatu. Standardowo, spad wynosi zazwyczaj 3-5 mm, ale może się różnić w zależności od wymagań drukarni. W praktyce, projektanci graficzni zawsze powinni uwzględniać spady, projektując materiały do druku, by zapewnić profesjonalny i estetyczny wygląd finalnego produktu. Jest to szczególnie istotne przy projektach takich jak wizytówki, plakaty czy broszury, gdzie dokładność i estetyka są kluczowe.

Pytanie 38

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

B. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

C. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

D. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 39

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

B. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

C. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

D. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 40

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję

B. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków

C. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu

D. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze

Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich odchodzi od tematu przygotowania dwustronicowego dyplomu. Naświetlanie płyty fleksograficznej, na przykład, jest rzeczą, która bardziej dotyczy druku fleksograficznego i nie ma nic wspólnego z tym, co robimy przy dyplomach. Przygotowanie pliku PDF to kolejna sprawa – to bardziej skomplikowana technika i nie jest pierwszym krokiem w całym procesie. Owszem, może to pomóc w druku, ale nie jest to coś, co powinno dominować, gdy mówimy o dyplomach, które zazwyczaj robi się inaczej. Jeśli chodzi o narzędzia drukarskie i operacje, to również bardziej odnosi się do produkcji niż samego przygotowania. Rozróżnienie tych etapów jest kluczowe, bo każdy z nich wymaga innego podejścia i umiejętności. W poligrafii ważne jest, by stosować dobre praktyki, jak odpowiednie łamanie tekstu, by uniknąć typograficznych błędów, które mogą popsuć ostateczny produkt. Zrozumienie wszystkich tych procesów jest niezbędne, żeby ogarnąć, jak wygląda cała procedura przygotowawcza.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej