Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 22:49
  • Data zakończenia: 26 maja 2025 23:08

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zidentyfikuj interfejsy znajdujące się na panelu tylnym płyty głównej:

Ilustracja do pytania
A. 2xUSB 3.0; 2xUSB 2.0, 1.1; 2xDP, 1xDVI
B. 2xUSB 3.0; 4xUSB 2.0, 1.1; 1xD-SUB
C. 2xHDMI, 1xD-SUB, 1xRJ11, 6xUSB 2.0
D. 2xPS2; 1xRJ45; 6xUSB 2.0, 1.1
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa ponieważ panel tylny przedstawionej płyty głównej rzeczywiście zawiera 2 porty USB 3.0 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz złącze D-SUB. Porty USB są jednymi z najważniejszych elementów nowoczesnej płyty głównej ponieważ pozwalają na podłączanie szerokiego zakresu urządzeń peryferyjnych od klawiatur i myszek po dyski zewnętrzne i drukarki. USB 3.0 oferuje szybsze prędkości transferu danych sięgające nawet 5 Gb/s co jest szczególnie korzystne dla urządzeń wymagających szybkiego przesyłania danych jak na przykład dyski SSD. Złącze D-SUB znane również jako VGA jest analogowym złączem używanym głównie do podłączania monitorów starszego typu. Pomimo że technologia ta jest już mniej popularna nowoczesne płyty główne nadal oferują takie złącza dla kompatybilności ze starszymi monitorami. Praktycznym zastosowaniem takiego zestawu portów jest możliwość równoczesnego korzystania z innowacyjnych rozwiązań takich jak szybkie nośniki pamięci USB 3.0 oraz starsze urządzenia korzystające z USB 2.0 co czyni płytę wszechstronną i elastyczną w użyciu. Dobór takich interfejsów w płycie głównej jest zgodny z aktualnymi standardami branżowymi zapewniając użytkownikowi szerokie możliwości podłączania urządzeń.

Pytanie 2

Uzyskanie przechowywania kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenia bezpieczeństwa przez odfiltrowanie konkretnych treści w sieci Internet można osiągnąć dzięki

A. automatycznemu zablokowaniu plików cookies
B. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego oraz aktualnej bazy wirusów
C. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy
D. użytkowaniu systemu z uprawnieniami administratora
Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy pozwala na efektywne przechowywanie kopii często odwiedzanych stron oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Proxy działa jako pośrednik pomiędzy użytkownikiem a serwerem docelowym, co umożliwia buforowanie danych. Dzięki temu, gdy użytkownik odwiedza tę samą stronę ponownie, serwer proxy może dostarczyć mu zawartość z lokalnej pamięci, co znacząco przyspiesza ładowanie strony. Dodatkowo, proxy może filtrować treści, blokując dostęp do niebezpiecznych stron lub zawartości, co zwiększa zabezpieczenia sieciowe. W praktyce, wiele organizacji wykorzystuje serwery proxy do kontroli dostępu do internetu, monitorowania aktywności użytkowników oraz ochrony przed zagrożeniami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konfiguracja serwerów proxy powinna być wykonana przez specjalistów IT, którzy zapewnią optymalizację oraz odpowiednie zabezpieczenia, co przyczynia się do zwiększenia wydajności oraz bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej.

Pytanie 3

Interfejs SATA 2 (3 Gb/s) gwarantuje prędkość transferu

A. 375 MB/s
B. 750 MB/s
C. 300 MB/s
D. 150 MB/s
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania przepustowości interfejsu SATA 2. Odpowiedź sugerująca 150 MB/s jest znacząco zaniżona, co może wynikać z błędnego przeliczenia jednostek lub zrozumienia maksymalnej przepustowości. W przypadku SATA 2, teoretyczna maksymalna przepustowość wynosi 3 Gb/s, co przekłada się na 375 MB/s, a nie 150 MB/s. Odpowiedź 300 MB/s również jest błędna, ponieważ sugeruje, że istnieje limit wydajności pomiędzy 150 MB/s a 375 MB/s, co jest mylne. Przepustowość SATA 2 wynika z zastosowania technologii, która umożliwia transmitowanie danych w większych blokach, a także z zastosowania zaawansowanych protokołów przesyłania danych. Wreszcie odpowiedź 750 MB/s jest niepoprawna, ponieważ odnosi się do standardu SATA III, który podwaja przepustowość w porównaniu do SATA II. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą obejmować pomylenie wersji interfejsu oraz niewłaściwe przeliczenie jednostek, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia specyfikacji technicznych urządzeń oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 4

W przypadku adresacji IPv6, zastosowanie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zamienienia jednego lub kolejno położonych bloków wyłącznie z zer
B. jednorazowego zamienienia jednego bloku jedynek
C. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek
D. wielokrotnego zastąpienia różnych bloków jedynek
Podwójny dwukropek (::) w adresacji IPv6 służy do jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej bloków złożonych wyłącznie z zer. To pozwala na uproszczenie i skrócenie zapisu adresów, co jest szczególnie istotne w przypadku długich adresów IPv6. Przykładowo, adres 2001:0db8:0000:0000:0000:0000:0000:0001 może być zapisany jako 2001:db8::1, co znacznie ułatwia jego odczyt i wprowadzanie. Podwójny dwukropek może zostać użyty tylko raz w jednym adresie, aby uniknąć niejasności co do liczby zer. Przy planowaniu sieci IPv6, właściwe wykorzystanie podwójnego dwukropka może przyczynić się do czytelności dokumentacji oraz ułatwienia zarządzania adresami. Warto również zwrócić uwagę, że RFC 5952 dostarcza wskazówek dotyczących formatu adresów IPv6, co jest dobrą praktyką w branży sieciowej.

Pytanie 5

W hurtowni materiałów budowlanych zachodzi potrzeba równoczesnego wydruku faktur w kilku kopiach. Jakiej drukarki należy użyć?

A. igłowej
B. termosublimacyjnej
C. laserowej
D. atramentowej
Wybór drukarki laserowej do drukowania kilku egzemplarzy faktur może wydawać się atrakcyjny ze względu na wysoką jakość wydruku oraz szybkość, jednakże technologia ta nie obsługuje efektywnego jednoczesnego drukowania wielu kopii w jednym przebiegu. Drukarki laserowe, wykorzystujące toner i proces elektromagnetyczny do przenoszenia obrazu na papier, generalnie nie są przystosowane do tworzenia kopii wielowarstwowych, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście wymaganym w hurtowniach. Z drugiej strony, drukarki atramentowe, mimo że oferują wysoką jakość druku kolorowego, są również niewłaściwe w tym przypadku. Ich konstrukcja nie pozwala na drukowanie równoległe wielu kopii, a szybkość druku jest znacznie niższa niż w przypadku technologii igłowej. Dodatkowo, w biurach, gdzie występuje intensywne użytkowanie, koszty eksploatacji mogą być znacznie wyższe z powodu częstej konieczności wymiany tuszy. Z kolei drukarki termosublimacyjne, które zazwyczaj są wykorzystywane w aplikacjach fotograficznych, oferują wysoką jakość obrazu, lecz nie są przeznaczone do regularnego drukowania dokumentów w dużych nakładach. Wybór niewłaściwego typu drukarki może prowadzić do obniżenia efektywności pracy oraz zwiększenia kosztów operacyjnych, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 6

Sprzęt, który umożliwia konfigurację sieci VLAN, to

A. regenerator (repeater)
B. most przezroczysty (transparent bridge)
C. firewall
D. switch
Switch, czyli przełącznik sieciowy, jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala on na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednej fizycznej infrastruktury, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Dzięki VLAN można segmentować ruch sieciowy, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania siecią. Przykładem może być sytuacja, w której dział finansowy i dział IT w tej samej firmie funkcjonują w odrębnych VLAN-ach, co ogranicza dostęp do poufnych danych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, w jaki sposób przełączniki mogą tagować ramki Ethernet, aby rozróżniać różne VLAN-y. Dobrą praktyką jest stosowanie VLAN-ów do izolowania ruchu, co nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale także zwiększa wydajność sieci poprzez ograniczenie rozprzestrzeniania się broadcastów. Warto również zwrócić uwagę na możliwość zarządzania VLAN-ami przez protokoły takie jak VTP (VLAN Trunking Protocol), co upraszcza administrację siecią w skomplikowanych środowiskach.

Pytanie 7

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna
B. zbyt małe jednostki alokacji plików
C. częste defragmentowanie
D. wirus komputerowy
Wirus komputerowy może być powodem niekontrolowanego zapełnienia dysku, ponieważ złośliwe oprogramowanie często generuje ogromne ilości danych, które mogą zajmować przestrzeń na dysku twardym. Przykładowo, wirusy mogą tworzyć duplikaty plików, pobierać niepożądane dane z internetu lub zainstalować dodatkowe oprogramowanie, które również zajmuje miejsce. W niektórych przypadkach, złośliwe oprogramowanie może wykorzystywać techniki takie jak keylogging, co prowadzi do zbierania danych w sposób, który może nie tylko zapełniać dysk, ale również stwarzać zagrożenie dla prywatności użytkownika. Aby skutecznie zapobiegać takim sytuacjom, zaleca się regularne skanowanie systemu antywirusowego, aktualizowanie oprogramowania oraz zachowanie ostrożności podczas pobierania plików z nieznanych źródeł. Przestrzeganie tych dobrych praktyk może pomóc w utrzymaniu systemu w dobrym stanie i ograniczeniu ryzyka związanym z wirusami.

Pytanie 8

Proces aktualizacji systemów operacyjnych ma na celu przede wszystkim

A. dodawanie nowych aplikacji dla użytkowników.
B. zaniżenie ochrony danych użytkownika.
C. usunięcie luk w systemie, które obniżają poziom bezpieczeństwa.
D. redukcję fragmentacji danych.
Aktualizacja systemów operacyjnych jest kluczowym procesem zapewniającym bezpieczeństwo oraz stabilność działania systemu. Głównym celem tego procesu jest naprawa luk systemowych, które mogą być wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie, co z kolei zmniejsza ogólny poziom bezpieczeństwa. W miarę odkrywania nowych podatności przez badaczy bezpieczeństwa, producenci systemów operacyjnych, tacy jak Microsoft, Apple czy Linux, regularnie udostępniają aktualizacje, które eliminują te zagrożenia. Przykładowo, aktualizacje mogą zawierać poprawki dla błędów, które umożliwiają atakującym dostęp do poufnych danych użytkowników. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest regularne sprawdzanie dostępności aktualizacji i ich instalacja, co jest zalecane przez standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-53, które podkreślają znaczenie zarządzania lukami bezpieczeństwa w systemach informatycznych. W ten sposób użytkownicy mogą zabezpieczyć swoje dane i systemy przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami.

Pytanie 9

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. FTP
B. Radius
C. HTTPS
D. BitTorrent
FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 10

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z tonerem
B. z fluidem
C. z atramentem
D. z taśmą
Odpowiedź "z taśmą" jest poprawna, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące do nanoszenia obrazu na papier. W przeciwieństwie do drukarek atramentowych, które stosują wkłady z atramentem, drukarki igłowe polegają na mechanizmie, w którym igły przebijają taśmę, przenosząc barwnik na papier. Wymiana taśmy jest kluczowym zadaniem eksploatacyjnym, które należy regularnie przeprowadzać, aby zapewnić ciągłość pracy urządzenia oraz wysoką jakość wydruków. Warto zauważyć, że taśmy barwiące są stosunkowo tanie i łatwe do wymiany, co czyni je praktycznym wyborem w wielu środowiskach biurowych. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy i wymieniać ją, gdy zaczyna ona wykazywać oznaki zużycia, takie jak blaknięcie wydruków. Zapewnia to nie tylko lepszą jakość, ale również wydłuża żywotność samej drukarki, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami eksploatacji sprzętu biurowego.

Pytanie 11

Komenda msconfig uruchamia w systemie Windows:

A. narzędzie konfiguracji systemu
B. menedżera plików
C. menedżera zadań
D. panel sterowania
Polecenie msconfig uruchamia narzędzie konfiguracji systemu, które jest kluczowym elementem administracji systemem Windows. Umożliwia ono użytkownikom zarządzanie ustawieniami uruchamiania systemu, co jest szczególnie przydatne w przypadku rozwiązywania problemów z wydajnością lub konfliktami aplikacji. W narzędziu tym można m.in. wyłączyć niepotrzebne programy uruchamiające się podczas startu systemu, co może znacząco przyspieszyć czas ładowania systemu. Dodatkowo, msconfig pozwala na przełączanie systemu w tryb diagnostyczny lub bezpieczny, co jest pomocne w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie. Warto zaznaczyć, że najlepsze praktyki w zakresie zarządzania systemem zalecają regularne monitorowanie i optymalizowanie programów uruchamiających się podczas startu, aby zapewnić stabilność i wydajność komputerów. Użytkownicy, którzy chcą lepiej zrozumieć swoje środowisko systemowe, powinni zapoznać się z możliwościami tego narzędzia, aby w pełni wykorzystać jego potencjał.

Pytanie 12

Aplikacją systemu Windows, która umożliwia analizę wpływu różnych procesów i usług na wydajność CPU oraz oceny stopnia obciążenia pamięci i dysku, jest

A. dcomcnfg
B. resmon
C. cleanmgr
D. credwiz
Odpowiedź 'resmon' to strzał w dziesiątkę! To narzędzie Monitor zasobów w Windows jest naprawdę przydatne. Dzięki niemu możesz dokładnie sprawdzić, jak różne aplikacje wpływają na wydajność twojego komputera. Na przykład, gdy zauważysz, że system zaczyna wolniej działać, wystarczy otworzyć Monitor zasobów. To pozwoli ci zobaczyć, które programy zużywają najwięcej mocy procesora czy pamięci. Możesz wtedy podjąć decyzję, czy jakieś aplikacje zamknąć lub zoptymalizować ich działanie. Regularne korzystanie z tego narzędzia to dobra praktyka, żeby utrzymać komputer w dobrej formie. No i dodatkowo, wizualizacja zasobów w czasie rzeczywistym może być pomocna, gdy próbujesz znaleźć przyczynę problemu lub planować, co będziesz potrzebować w przyszłości.

Pytanie 13

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0
B. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254
C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254
D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255
Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 14

Jak nazywa się metoda dostępu do medium transmisyjnego z detekcją kolizji w sieciach LAN?

A. CSMA/CD
B. IPX/SPX
C. NetBEUI
D. WINS
NetBEUI, WINS i IPX/SPX to protokoły komunikacyjne, które są często mylone z metodami dostępu do medium transmisyjnego, ale nie pełnią one tej samej funkcji co CSMA/CD. NetBEUI to protokół stosowany głównie w małych sieciach lokalnych, który nie wymaga skomplikowanej konfiguracji, ale nie obsługuje wykrywania kolizji, co czyni go mniej efektywnym w bardziej rozbudowanych infrastrukturach. WINS, z kolei, to usługa, która mapuje nazwy komputerów na adresy IP w sieciach Windows, ale nie jest odpowiedzialna za zarządzanie dostępem do medium transmisyjnego. IPX/SPX to zestaw protokołów, który był popularny w sieciach Novell, jednak jego użycie spadło na rzecz TCP/IP i nie zajmuje się mechanizmami wykrywania kolizji. Typowe myślenie, które prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, opiera się na skojarzeniu protokołów z funkcjami sieciowymi, a nie na zrozumieniu ich rzeczywistych ról. Użytkownicy mogą uważać, że wszystkie wymienione opcje mają podobne znaczenie, jednak kluczowe jest zrozumienie różnic między metodą dostępu do medium a protokołami komunikacyjnymi. Przy projektowaniu sieci ważne jest, aby wybrać odpowiednie narzędzia i metody zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co zapewnia niezawodność i wydajność transmisji danych.

Pytanie 15

Jakiemu zapisowi w systemie heksadecymalnym odpowiada binarny zapis adresu komórki pamięci 0111 1100 1111 0110?

A. 7BF5
B. 5AF3
C. 5DF6
D. 7CF6
Odpowiedź 7CF6 jest poprawna, ponieważ aby przekonwertować adres komórki pamięci z zapisu binarnego na heksadecymalny, trzeba podzielić binarne liczby na grupy po cztery bity. W przypadku adresu 0111 1100 1111 0110 dzielimy go na dwie grupy: 0111 1100 i 1110 110. Grupa pierwsza (0111) odpowiada heksadecymalnej cyfrze 7, a grupa druga (1100) cyfrze C. Z kolei następne grupy (1111 i 0110) odpowiadają odpowiednio F i 6. Łącząc te cyfry, otrzymujemy 7CF6. Taka konwersja jest kluczowa w programowaniu niskopoziomowym oraz w inżynierii oprogramowania, zwłaszcza w kontekście zarządzania pamięcią oraz adresowania. Użycie heksadecymalnych zapisie adresów pamięci w programowaniu pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie dużych wartości, co jest istotne w kontekście architektury komputerów oraz systemów operacyjnych.

Pytanie 16

Włączenie systemu Windows w trybie debugowania umożliwia

A. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchamianiu systemu w razie wystąpienia błędu
B. eliminację błędów w działaniu systemu
C. start systemu z ostatnią poprawną konfiguracją
D. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu
Uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania rzeczywiście umożliwia eliminację błędów w działaniu systemu. Ten tryb pozwala technikom i programistom na głębszą analizę problemów, które mogą występować podczas uruchamiania systemu operacyjnego. Debugowanie w tym kontekście polega na śledzeniu i analizy logów oraz działania poszczególnych komponentów systemu. Przykładowo, jeśli system napotyka trudności w ładowaniu sterowników czy usług, tryb debugowania pozwala na identyfikację, które z nich powodują problem. Dodatkowo, można wykorzystać narzędzia takie jak WinDbg do analizy zrzutów pamięci i weryfikacji, co dokładnie poszło nie tak. Dzięki tym informacjom, administratorzy mogą podejmować świadome decyzje, naprawiając problemy i poprawiając stabilność oraz wydajność systemu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie i analiza logów w trybie debugowania są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i niezawodności infrastruktury IT.

Pytanie 17

Zastosowanie symulacji stanów logicznych w obwodach cyfrowych pozwala na

A. sonda logiczna
B. impulsator
C. kalibrator
D. sonometr
Chociaż sonda logiczna, kalibrator i sonometr mają swoje zastosowania w dziedzinie elektroniki, nie są one narzędziami przeznaczonymi do symulowania stanów logicznych obwodów cyfrowych. Sonda logiczna jest używana do monitorowania sygnałów w obwodach, co pozwala na analizę ich stanu, jednak nie generuje sygnałów. Jej funkcją jest obserwacja, a nie aktywne wprowadzanie stanów, co czyni ją narzędziem diagnostycznym, a nie symulacyjnym. Kalibrator, z drugiej strony, służy do dokładnej kalibracji i pomiaru parametrów sygnałów, takich jak napięcie czy częstotliwość, ale nie jest zaprojektowany do symulacji stanów logicznych. Słabe zrozumienie roli tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków, stąd często myli się je z impulsatorem. Sonometr, choć jest przydatnym narzędziem w pomiarach akustycznych, nie ma zastosowania w kontekście analizy obwodów cyfrowych, co dodatkowo podkreśla różnice w funkcjonalności tych urządzeń. Niezrozumienie funkcjonalności impulsatora oraz roli pozostałych narzędzi w testowaniu układów cyfrowych może prowadzić do nieefektywnego projektowania oraz wdrażania systemów elektronicznych. Kluczowe jest, aby inżynierowie mieli jasność co do zastosowania każdego z tych narzędzi w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w pracy z obwodami cyfrowymi.

Pytanie 18

Na ilustracji pokazano interfejs w komputerze dedykowany do podłączenia

Ilustracja do pytania
A. drukarki laserowej
B. monitora LCD
C. skanera lustrzanego
D. plotera tnącego
Złącza w komputerach pełnią różne funkcje i są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach. Ploter tnący, drukarka laserowa oraz skaner lustrzany wymagają specjalistycznych interfejsów do komunikacji z komputerem. Ploter tnący często korzysta z interfejsów takich jak USB lub Ethernet, które umożliwiają przesyłanie danych sterujących potrzebnych do precyzyjnego cięcia materiałów. Drukarki laserowe zazwyczaj wykorzystują złącza USB, Ethernet lub czasami Wi-Fi do przesyłania dokumentów do druku, co jest zgodne z protokołami drukowania sieciowego. Skanery lustrzane, które działają na zasadzie odbijania światła od dokumentu w celu digitalizacji obrazu, najczęściej łączą się z komputerami za pomocą USB, co umożliwia szybkie przesyłanie dużych plików graficznych. Błędne identyfikowanie złącza DVI jako odpowiedniego dla tych urządzeń wynika z nieporozumienia na temat ich funkcji i specyfikacji technicznych. Każde z tych urządzeń wymaga interfejsu spełniającego określone wymagania dotyczące transmisji danych i kompatybilności sprzętowej, co jest kluczowe dla ich prawidłowego działania. Dlatego zrozumienie specyfikacji i zastosowań różnych złącz jest istotne przy konfigurowaniu systemów komputerowych i ich peryferiów. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniego interfejsu wpływa na efektywność i jakość pracy tych urządzeń.

Pytanie 19

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 przebiegła bez problemów. Oba systemy zainstalowały się prawidłowo z domyślnymi konfiguracjami. Na tym samym komputerze, o tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. nieprawidłowe ustawienie zworek w dysku twardym
B. błędnie skonfigurowane bootowanie urządzeń
C. niedobór sterowników
D. logiczne uszkodzenie dysku twardego
Wybór złego ułożenia zworek w dysku twardym jako przyczyny braku wykrywania dysków twardych jest mylny, ponieważ współczesne dyski twarde, szczególnie te wykorzystujące interfejs SATA, nie korzystają z zworków do ustawiania trybu pracy. Zworki były używane głównie w starszych dyskach IDE, gdzie ich poprawne ustawienie miało kluczowe znaczenie dla ustalenia, który dysk jest główny (Master), a który podrzędny (Slave). W przypadku, gdy w systemie BIOS prawidłowo wykrywane są dyski, ułożenie zworków nie powinno mieć wpływu na ich widoczność w systemie operacyjnym. Ponadto, uszkodzenie logiczne dysku twardego również nie jest bezpośrednią przyczyną braku wykrywania go przez system instalacyjny Windows XP. Takie uszkodzenia mogą prowadzić do problemów z dostępem do danych, ale nie do sytuacji, w której dysk jest całkowicie niewykrywalny. Warto również zauważyć, że źle ustawione bootowanie napędów może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu operacyjnego, ale nie do braku wykrywania dysków podczas instalacji. Kluczowe jest zrozumienie, że system operacyjny wymaga odpowiednich sterowników do rozpoznawania sprzętu, a brak ich instalacji jest najczęstszą przyczyną napotykanych problemów, co potwierdzają praktyki branżowe. Właściwe dobranie sterowników jest niezbędne, aby zapewnić pełną funkcjonalność zainstalowanego systemu operacyjnego.

Pytanie 20

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w terminalu systemu Windows spowoduje

A. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, skompresowany, tylko do odczytu
B. zapisanie tekstu hsr w pliku przykład.txt
C. ochronę pliku przykład.txt hasłem hsr
D. przypisanie do pliku przykład.txt atrybutów: ukryty, systemowy, tylko do odczytu
Polecenie attrib +h +s +r w systemie Windows służy do nadawania atrybutów plików. W przypadku pliku przykład.txt, użycie tego polecenia nadje mu atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) oraz tylko do odczytu (r). Atrybut 'ukryty' sprawia, że plik nie będzie widoczny w standardowych widokach eksploratora, co jest przydatne w zarządzaniu danymi, które nie powinny być modyfikowane przez użytkowników. Atrybut 'systemowy' oznacza, że plik jest istotny dla działania systemu operacyjnego, co również może zniechęcić do przypadkowych zmian. Natomiast atrybut 'tylko do odczytu' chroni zawartość pliku przed przypadkowym usunięciem lub modyfikacją. Praktyczne zastosowanie tych atrybutów można zauważyć w sytuacjach, gdy chcemy zabezpieczyć pliki konfiguracyjne lub systemowe, aby użytkownicy nie ingerowali w ich zawartość. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie odpowiednich atrybutów, aby chronić istotne dane w systemie oraz zapewnić ich prawidłowe działanie.

Pytanie 21

W instalacjach kablowych z wykorzystaniem skrętki UTP kat. 6, jakie gniazda sieciowe powinny być stosowane?

A. RJ-11
B. 8P8C
C. BNC
D. F
Odpowiedź 8P8C jest prawidłowa, ponieważ złącze to, znane również jako RJ-45, jest standardowym typem złącza stosowanym w sieciach Ethernet, a zwłaszcza w okablowaniu strukturalnym opartym na skrętce UTP kategorii 6. Skrętka UTP kat. 6 jest przeznaczona do przesyłania danych z prędkościami do 10 Gb/s na odległości do 55 metrów, co czyni ją odpowiednią do zastosowań wymagających wysokiej wydajności. Gniazda 8P8C umożliwiają prawidłowe podłączenie kabli, które są używane do tego rodzaju okablowania, zapewniając stabilne połączenia oraz minimalizując straty sygnału. W praktyce, w biurach oraz innych obiektach, gniazda 8P8C są powszechnie stosowane do podłączania komputerów, telefonów IP oraz innych urządzeń sieciowych. Zastosowanie standardowych gniazd 8P8C zgodnie z normami TIA/EIA-568-A oraz TIA/EIA-568-B jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i wydajności systemów sieciowych.

Pytanie 22

Zapisany symbol dotyczy urządzeń

Ilustracja do pytania
A. IEEE-1394
B. LPT
C. USB
D. SCSI
Symbol, który widzisz w pytaniu, dotyczy interfejsu SCSI, czyli Small Computer System Interface. To taki zestaw zasad, który używa się głównie do łączenia komputerów z różnymi urządzeniami peryferyjnymi, na przykład dyskami twardymi czy skanerami. SCSI jest dość popularny, szczególnie w serwerach i miejscach, gdzie potrzebna jest duża przepustowość oraz niezawodność. Co ciekawe, w odróżnieniu od innych interfejsów, SCSI potrafi przesyłać dane równolegle, co znacznie poprawia jego wydajność. Przez lata ten standard przeszedł różne zmiany, wprowadzono nowe wersje, takie jak Ultra SCSI czy Ultra320, które oferują lepsze prędkości transferu. Fajną cechą SCSI jest to, że można podłączyć wiele urządzeń na raz do jednego kontrolera, co czyni go bardzo elastycznym rozwiązaniem w bardziej skomplikowanych systemach. Tak naprawdę jeden kontroler SCSI może obsługiwać nawet 16 urządzeń, co jest super przydatne w centrach danych. Co ważne, SCSI ma także dobrą kompatybilność wsteczną, więc łatwo można go zmodernizować.

Pytanie 23

Na stabilność obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. czas reakcji
B. odwzorowanie kolorów
C. częstotliwość odświeżania
D. wieloczęstotliwość
Częstotliwość odświeżania jest kluczowym parametrem wpływającym na stabilność obrazu w monitorach CRT. Oznacza ona, jak często obraz na ekranie jest aktualizowany w ciągu jednej sekundy, wyrażając się w hercach (Hz). Wyższa częstotliwość odświeżania pozwala na wygładzenie ruchu i eliminację zjawiska migotania, co jest szczególnie istotne podczas długotrwałego użytkowania monitora, gdyż zmniejsza zmęczenie oczu. W praktyce, standardowe wartości częstotliwości odświeżania dla monitorów CRT wynoszą 60 Hz, 75 Hz, a nawet 85 Hz, co znacząco poprawia komfort wizualny. Ponadto, stosowanie wyższej częstotliwości odświeżania jest zgodne z normami ergonomii i zaleceniami zdrowotnymi, które sugerują, że minimalna wartość powinna wynosić co najmniej 75 Hz dla efektywnej pracy z komputerem. Zrozumienie tego parametru może być również kluczowe przy wyborze monitora do zastosowań profesjonalnych, takich jak projektowanie graficzne czy gry komputerowe, gdzie jakość obrazu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 24

Najskuteczniejszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. wykonanie ponownej instalacji programu
B. zastosowanie zasad grupy
C. przypisanie dysku
D. ściągnięcie aktualizacji Windows
Użycie zasad grupy (Group Policy) to najskuteczniejszy i najszybszy sposób do wstawienia skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników domenowych. Dzięki zasadom grupy administratorzy mogą centralnie zarządzać ustawieniami systemów operacyjnych, aplikacji i użytkowników w obrębie całej domeny. Przykładowo, można utworzyć zasadę, która automatycznie dodaje skrót do aplikacji, takiej jak edytor tekstu, na pulpicie każdego użytkownika, co znacząco ułatwia dostęp do oprogramowania i zmniejsza czas potrzebny na jego ręczną konfigurację. W praktyce, stosowanie zasad grupy pozwala na zgodność z dobrymi praktykami zarządzania systemami informatycznymi, takimi jak standaryzacja i automatyzacja procesów, a także zapewnia łatwość w aktualizowaniu i modyfikowaniu ustawień w przyszłości. Dodatkowo, zasady grupy wspierają zarządzanie bezpieczeństwem w organizacji, umożliwiając wprowadzenie restrykcji i polityk, które są automatycznie wdrażane dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 25

Jakim materiałem eksploatacyjnym jest ploter solwentowy?

A. komplet metalowych rylców
B. atrament na bazie żelu
C. ostrze tnące
D. farba na bazie rozpuszczalników
Głowica tnąca nie jest materiałem eksploatacyjnym stosowanym w ploterach solwentowych, lecz jednym z kluczowych komponentów ploterów tnących. Jej podstawowym zadaniem jest precyzyjne wycinanie kształtów z materiałów takich jak folia samoprzylepna. Użytkownicy mogą mylić te technologie, co prowadzi do nieporozumień w doborze odpowiednich sprzętów do konkretnych zadań. Z kolei atrament żelowy jest typowym materiałem eksploatacyjnym dla ploterów atramentowych, a nie solwentowych. Jego skład chemiczny i właściwości, takie jak gęstość czy czas schnięcia, różnią się znacząco, co wpływa na zastosowanie w druku cyfrowym. Warto zauważyć, że użycie farb żelowych w ploterach solwentowych może prowadzić do poważnych problemów, takich jak zatykanie głowic drukujących, co skutkuje kosztownymi naprawami. Zestaw metalowych rylców także nie pasuje do kontekstu ploterów solwentowych, ponieważ jest on stosowany w technologii grawerowania lub cięcia, a nie w druku. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki sprzętu oraz jego zastosowania, co jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie znajomość odpowiednich materiałów eksploatacyjnych jest niezbędna do osiągnięcia wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 26

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPS (Wi-Fi Protected Setup)
B. WEP (Wired Equivalent Privacy)
C. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)
D. WPA (Wi-Fi Protected Access)
WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 27

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

Ilustracja do pytania
A. Pamięć cache procesora
B. Pamięć pliku stron
C. Pamięć RAM
D. Pamięć jądra
Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 28

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz
B. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią
C. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń
D. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań
Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 29

Dokumentacja końcowa zaprojektowanej sieci LAN powinna zawierać między innymi

A. założenia projektowe sieci lokalnej
B. raport pomiarowy torów transmisyjnych
C. kosztorys robót instalatorskich
D. spis rysunków wykonawczych
Raport dotyczący pomiarów torów transmisyjnych to coś, co jest naprawdę ważne w dokumentacji po wykonaniu projektu sieci LAN. Zawiera on wyniki, które pokazują, jak dobrze działa sieć - na przykład, jakie są opóźnienia, straty sygnału czy poziom zakłóceń. Dzięki temu można ocenić, czy wszystko działa tak, jak powinno. Dobrze jest, gdy taki raport jest przygotowany zgodnie z normami, jak np. ISO/IEC 11801, bo to daje pewność, że kable i systemy są na odpowiednim poziomie. Z doświadczenia wiem, że warto robić te pomiary na różnych etapach instalacji. Na przykład, przy układaniu okablowania, dobrze jest sprawdzić, czy długość kabli nie jest za duża, bo to może psuć sygnał. Fajnie, jak w dokumentacji są też zdjęcia oraz dokładne lokalizacje punktów, w których robione były pomiary, bo to ułatwia późniejsze naprawy lub analizy.

Pytanie 30

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP
B. IP, ICMP
C. TCP, UDP
D. DHCP, DNS
Wybrane odpowiedzi, takie jak TCP, UDP, HTTP, FTP, DHCP i DNS, należą do innych warstw modelu TCP/IP, co czyni je niepoprawnymi w kontekście pytania o warstwę internetową. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) funkcjonują na warstwie transportowej. TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodność i kontrolę przepływu, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających przesyłania danych z gwarancją dostarczenia w odpowiedniej kolejności. Z kolei UDP to protokół bezpołączeniowy, stosowany w aplikacjach, które preferują szybkość nad niezawodność, takich jak transmisje wideo czy gry online. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) to protokoły warstwy aplikacji, które obsługują przesyłanie danych w kontekście przeglądarki internetowej i transferu plików. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) również funkcjonują na warstwie aplikacji, zajmując się dynamicznym przydzielaniem adresów IP i tłumaczeniem nazw domen na adresy IP. Często mylone jest, że wszystkie te protokoły operują na tej samej warstwie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii warstw oraz przypisania protokołów do odpowiednich poziomów w modelu TCP/IP, co jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 3
C. 2
D. 1
Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 32

Ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 10^8 bajtów
B. 10^10 bajtów
C. 10^12 bajtów
D. 10^14 bajtów
Odpowiedź 10^12 bajtów jest prawidłowa, ponieważ jeden terabajt (TB) w standardzie międzynarodowym odpowiada 1 000 000 000 000 bajtów, co można zapisać jako 10^12. W praktyce oznacza to, że terabajt to jednostka miary powszechnie stosowana w informatyce i technologii komputerowej do określania pojemności pamięci, zarówno w dyskach twardych, jak i w pamięciach flash. Warto zaznaczyć, że w niektórych kontekstach terabajt jest używany w odniesieniu do systemu binarnego, gdzie 1 TB równoważy się z 2^40 bajtów, co daje 1 099 511 627 776 bajtów. Zrozumienie różnicy między tymi systemami jest istotne, szczególnie przy planowaniu przestrzeni dyskowej i zarządzaniu danymi. Przykładowo, zakup dysku twardego o pojemności 1 TB oznacza, że możemy przechować około 250 000 zdjęć, 250 000 utworów muzycznych lub od 300 do 600 godzin filmów w jakości standardowej, co ilustruje praktyczne zastosowanie tej jednostki. W branży technologicznej standardy jednostek miary są kluczowe dla zapewnienia zgodności i zrozumienia pomiędzy różnymi systemami i produktami.

Pytanie 33

Jak nazywa się pamięć podręczna?

A. Chipset
B. VLB
C. Cache
D. EIDE
Odpowiedź 'Cache' jest poprawna, ponieważ pamięć podręczna (cache) to rodzaj pamięci, który przechowuje często używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich przez procesor. W każdej architekturze komputerowej pamięć podręczna odgrywa kluczową rolę w optymalizacji wydajności systemu. Dzięki temu, że cache działa z dużą szybkością i jest zlokalizowana blisko procesora, znacznie zmniejsza czas potrzebny na dostęp do pamięci RAM. Przykładem zastosowania pamięci podręcznej jest buforowanie danych w nowoczesnych procesorach, które mogą mieć różne poziomy pamięci podręcznej (L1, L2, L3). W praktyce oznacza to, że gdy procesor musi wykonać operację na danych, które już znajdują się w pamięci podręcznej, może to zrobić znacznie szybciej niż w przypadku, gdy musiałby odwołać się do pamięci RAM. Dobre praktyki branżowe zalecają projektowanie systemów z uwzględnieniem pamięci podręcznej, aby zwiększyć efektywność obliczeń i zminimalizować opóźnienia. Warto również zauważyć, że pamięć podręczna jest wykorzystywana nie tylko w komputerach, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach i systemach rozproszonych, co czyni ją uniwersalnym elementem architektury komputerowej.

Pytanie 34

Jaką wartość dziesiętną ma liczba 11110101(U2)?

A. 11
B. -245
C. 245
D. -11
Odpowiedź -11 jest prawidłowa, ponieważ liczba 11110101 w kodzie Uzupełnień do 2 (U2) jest interpretowana jako liczba ujemna. W systemie U2 najbardziej znaczący bit (MSB) określa znak liczby, gdzie '1' oznacza liczbę ujemną. Aby przekształcić tę liczbę na formę dziesiętną, najpierw należy wykonać operację negacji na zapisanej wartości binarnej. Proces ten polega na odwróceniu wszystkich bitów (0 na 1 i 1 na 0) oraz dodaniu 1 do otrzymanego wyniku. W przypadku 11110101, odwrócenie bitów daje 00001010, a dodanie 1 skutkuje 00001011, co odpowiada liczbie dziesiętnej 11. Ponieważ oryginalny bit MSB był 1, wynik końcowy to -11. Zrozumienie tego procesu ma istotne znaczenie w kontekście obliczeń komputerowych oraz programowania, gdzie często korzysta się z reprezentacji U2 do przechowywania i manipulowania liczbami całkowitymi, szczególnie w sytuacjach wymagających zachowania pewnych konwencji dotyczących znaków. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być programowanie niskopoziomowe, w którym operacje arytmetyczne na liczbach całkowitych muszą być precyzyjnie kontrolowane.

Pytanie 35

Kable światłowodowe nie są szeroko używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne
B. niskiej przepustowości
C. znacznych strat sygnału podczas transmisji
D. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji
Kable światłowodowe są uznawane za zaawansowane rozwiązanie w zakresie transmisji danych, jednak ich zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych bywa ograniczone z powodu dużych kosztów elementów pośredniczących w transmisji. Elementy te, takie jak przełączniki światłowodowe, konwertery mediów oraz panele krosowe, są droższe niż ich odpowiedniki dla kabli miedzianych. W praktyce, przy niewielkim zasięgu i ograniczonej liczbie urządzeń w lokalnych sieciach, inwestycja w światłowody nie zawsze jest uzasadniona ekonomicznie. Niemniej jednak, w przypadkach wymagających wysokiej przepustowości i niskich opóźnień, takich jak centra danych czy sieci szkieletowe, kable światłowodowe wykazują swoje zalety. Stanowią one standard w projektowaniu nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych, zapewniając nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również znacznie mniejsze straty sygnału na dużych odległościach, co czyni je nieprzecenionym elementem infrastruktury IT.

Pytanie 36

Wartość liczby dziesiętnej 128(d) w systemie heksadecymalnym wyniesie

A. 80H
B. 10H
C. 128H
D. 10000000H
Liczba dziesiętna 128(d) w systemie heksadecymalnym jest reprezentowana jako 80H, co wynika z konwersji systemów numerycznych. Heksadecymalny system liczbowy, oparty na szesnastu cyfrach (0-9 oraz A-F), jest często stosowany w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i adresacji pamięci. Aby przeliczyć liczbę dziesiętną 128 na system heksadecymalny, należy dzielić ją przez 16 i zapisywać reszty z tych dzielenia. 128 podzielone przez 16 daje 8 jako wynik i 0 jako resztę. To oznacza, że w systemie heksadecymalnym 128(d) to 80H. Przykłady zastosowania tego systemu obejmują kolorowanie stron internetowych, gdzie kolory są często określane za pomocą wartości heksadecymalnych, a także w programowaniu, gdzie adresy pamięci są często zapisywane w tym formacie. Zrozumienie konwersji między systemami numerycznymi jest kluczowe dla każdego programisty oraz inżyniera zajmującego się komputerami i elektroniką.

Pytanie 37

Jaki jest standardowy port dla serwera HTTP?

A. 8080
B. 8081
C. 800
D. 80
Wybór portów 800, 8080 lub 8081 na serwerze usług WWW może wynikać z pewnych nieporozumień dotyczących konfiguracji i zastosowania protokołów. Port 800 jest często używany w aplikacjach developerskich lub lokalnych serwerach, ale nie jest standardowym portem dla protokołu HTTP. Jego użycie może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w sytuacjach, gdy użytkownicy próbują uzyskać dostęp do standardowych zasobów internetowych, które oczekują połączeń na porcie 80. Z kolei port 8080 jest popularny jako alternatywny port dla serwerów HTTP, szczególnie w środowiskach testowych lub w przypadku, gdy port 80 jest już zajęty. Choć nie jest to standard, wiele deweloperów korzysta z niego, co może prowadzić do pomyłek w interpretacji adresów URL. Zastosowanie portu 8081 jest podobne; jest wykorzystywany w niektórych systemach i aplikacjach, ale nie jest on powszechnie akceptowany jako domyślny port. Typowe błędy myślowe dotyczące tych portów polegają na pomyleniu ich z portem 80, co może skutkować problemami z dostępem do stron internetowych oraz niewłaściwą konfiguracją serwerów. Rozumienie roli portów standardowych i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym i zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 38

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie fizycznej
B. Warstwie łącza danych
C. Warstwie sieciowej
D. Warstwie transportowej
Odpowiedź 'Sieciowa' jest zdecydowanie trafna. W modelu ISO/OSI warstwa sieciowa ma za zadanie trasować i przesyłać pakiety między różnymi sieciami. Używamy tu adresów IP, żeby móc rozpoznać urządzenia w sieci i sprawnie się komunikować. Kiedy komputer chce wysłać dane do innego urządzenia, to właśnie adres IP wskazuje, gdzie te dane mają trafić. Protokół IP działa na tej warstwie, co jest super ważne, bo dzięki temu dane mogą być efektywnie kierowane między różnymi sieciami. Fajnie też pomyśleć o używaniu zarówno adresów IP wersji 4, jak i 6, bo to zapewnia lepszą kompatybilność w różnych środowiskach sieciowych. No i nie zapominajmy, że warstwa sieciowa współpracuje z transportową, co w praktyce oznacza, że odpowiednio zarządza sesjami komunikacyjnymi, dbając o to, żeby dane były przesyłane rzetelnie i w dobrym porządku.

Pytanie 39

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #AA18FF
B. #18FAAF
C. #81AAFF
D. #FFAA81
RGB(255, 170, 129) w zapisie szesnastkowym wygląda jak #FFAA81. Wiesz, że kolory w RGB mają trzy składowe: czerwoną, zieloną i niebieską, z wartościami od 0 do 255? No więc, w szesnastkowej notacji 255 to FF, 170 to AA, a 129 to 81. Jak to połączysz, to masz #FFAA81. To przydaje się w projektach stron i grafice, bo znajomość takiej konwersji naprawdę oszczędza czas. Myślę, że jak robisz palety kolorów na stronę, to umiejętność szybkiego przeliczania kolorów między formatami jest bardzo na plus. Spoko, że szesnastkowy zapis jest zgodny z najlepszymi praktykami, szczególnie jeśli chodzi o responsywność i ładne interfejsy użytkownika.

Pytanie 40

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie pojawiły się regularne wzory, zwane morą. Jaką funkcję skanera należy zastosować, aby pozbyć się mory?

A. Rozdzielczości interpolowanej
B. Skanowania według krzywej tonalnej
C. Korekcji Gamma
D. Odrastrowywania
Odpowiedzi, które podałeś, jak korekcja gamma, rozdzielczość interpolowana czy skanowanie według krzywej tonalnej, niestety nie są dobre do eliminacji efektu mori. Korekcja gamma to sprawa związana z jasnością i kontrastem obrazu, a nie z rozwiązywaniem problemów z nakładającymi się wzorami. To może poprawić widoczność detali, ale nie pomoże w przypadku strukturalnych problemów, jak mora. Rozdzielczość interpolowana to wypełnianie brakujących pikseli, co często prowadzi do rozmycia szczegółów, a w skanowaniu reprodukcji, gdzie detale są najważniejsze, to może wręcz pogorszyć jakość. A to skanowanie według krzywej tonalnej to po prostu manipulowanie tonami, co poprawia kontrast, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem wzorów mori. Fajnie jest znać różne techniki edycyjne, ale trzeba wiedzieć, że nie wszystkie mogą rozwiązać każdy problem z jakością obrazu. To zrozumienie funkcji skanera i ich zastosowań jest kluczowe, żeby osiągnąć dobre wyniki.