Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 11:07
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 11:30

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Elementy konstrukcyjne bluzki wykonanej z dzianiny powinny być łączone ściegiem

A. stębnowym zygzakowym
B. stębnowym prostym
C. łańcuszkowym prostym
D. łańcuszkowym niewidocznym
Ścieg łańcuszkowy prosty jest najczęściej stosowanym rodzajem ściegu do łączenia elementów konstrukcyjnych bluzek z dzianiny, ponieważ zapewnia on elastyczność oraz trwałość połączeń. Dzięki swojej strukturze, ścieg ten doskonale sprawdza się w materiałach dzianinowych, które mają tendencję do rozciągania. Umożliwia to zachowanie oryginalnego kształtu odzieży oraz komfortu noszenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być łączenie rękawów z korpusem bluzki, gdzie elastyczność ściegu pozwala na swobodne ruchy ramion. Zgodnie z standardami szycia, ścieg łańcuszkowy prosty powinien być wykonywany z odpowiednią napinającą siłą, aby uniknąć deformacji materiału. Dobrą praktyką jest również stosowanie igieł przeznaczonych do dzianin, co dodatkowo zwiększy jakość wykonania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe dobranie rodzaju ściegu ma kluczowe znaczenie w kontekście estetyki oraz funkcjonalności odzieży, co jest istotnym czynnikiem w branży mody.

Pytanie 2

Aby stworzyć spódnicę z wycinka koła, oprócz długości spódnicy oraz wzrostu, potrzebne są także wymiary ciała kobiety, które są oznaczone symbolami

A. ot i obt
B. obt i ou
C. ot i ZTv
D. obt i ZMv
Odpowiedź ot i obt jest prawidłowa, ponieważ w procesie konstrukcji spódnicy z wycinka koła kluczowe są wymiary: ot, czyli obwód talii oraz obt, czyli obwód bioder. Obwód talii jest podstawowym wymiarem, który wpływa na dopasowanie spódnicy w okolicy talii, co jest istotne dla komfortu noszenia i estetyki całości. Z kolei obwód bioder ma znaczenie dla swobodnego ruchu oraz kształtu spódnicy w dolnej części, co jest szczególnie ważne w przypadku spódnic o rozszerzanym kroju. Uwzględnienie tych wymiarów pozwala na precyzyjne dopasowanie konstrukcji do sylwetki, co jest kluczowe w branży odzieżowej. W praktyce, projektanci odzieży często korzystają z tabel wymiarów i standardów, takich jak normy ISO dotyczące rozmiarów odzieży, co umożliwia tworzenie fasonów, które zaspokajają różnorodne potrzeby klientów.

Pytanie 3

Wykończenie dolnej części spodni wełnianych powinno być zrealizowane ściegiem niewidocznym na maszynie

A. podszywarce
B. łańcuszkowej
C. zygzaku
D. fastrygówce
Wykończenie dołu spodni wełnianych ściegiem niewidocznym wykonuje się na maszynie podszywającej, ponieważ jest to maszyna przystosowana do szycia tkanin w taki sposób, aby szwy były praktycznie niewidoczne na zewnętrznej stronie odzieży. Technika ta polega na przeszywaniu podłożenia materiału w taki sposób, że nici są wciągane w tkaninę, co minimalizuje ich widoczność. Odpowiednie użycie maszyny podszywającej pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży wykonanej z wełny, gdzie każdy detal ma znaczenie dla ogólnego wrażenia wizualnego. Przykładem zastosowania ściegu niewidocznego może być finalizacja spodni eleganckich lub formalnych, które wymagają wyjątkowego wykończenia. W branży odzieżowej dobrym standardem jest używanie tej techniki przy produkcji odzieży na miarę oraz w szyciu odzieży wysokiej jakości, gdzie klienci oczekują starannego wykończenia. Zastosowanie podszywarki w tej sytuacji zapewnia nie tylko estetykę, ale także trwałość szwu, co jest kluczowe w kontekście użytkowania odzieży.

Pytanie 4

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt głęboki wykroj szyi
B. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi
C. Zbyt szerokie plecy
D. Zbyt wąskie plecy
Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 5

Jakie etapy, biorąc pod uwagę kolejność, są związane z procesem przeróbki odzieżowej, która polega na zmniejszeniu jej o jeden rozmiar?

A. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, kontrola jakości
B. Przygotowanie do przeróbki, realizacja przeróbki, kontrola jakości odzieży, końcowe wykończenie wyrobu
C. Realizacja przeróbki, kontrola jakości wyrobu, przygotowanie do przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu
D. Realizacja przeróbki, końcowe wykończenie wyrobu, przygotowanie do przeróbki, kontrola jakości wyrobu
Zrozumienie błędnych odpowiedzi w kontekście procesu przeróbki wyrobu odzieżowego jest istotne dla zapewnienia prawidłowego przebiegu każdej operacji krawieckiej. Wiele z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na niewłaściwą chronologię działań, co świadczy o braku zrozumienia kluczowych etapów. Na przykład, zaczynanie od etapu wykonania przeróbki, a następnie przechodzenie do przygotowania, wprowadza chaos w procesie produkcyjnym. Przygotowanie do przeróbki to fundamentalny krok, który obejmuje nie tylko analizę wyrobu, ale także dobór właściwych narzędzi i materiałów, co jest kluczowe dla późniejszego sukcesu przeróbki. Pominięcie tego etapu prowadzi do opóźnień i błędów w wykonaniu. Dalsze błędy ujawniają się w pomijaniu kontroli jakości, co jest kluczowym krokiem na końcu procesu. Kontrola jakości nie tylko zapewnia zgodność z normami i standardami, ale również identyfikuje ewentualne wady, które mogłyby wpłynąć na satysfakcję klienta. Na każdym etapie, od przygotowania do wykonania i wykończenia, należy pamiętać o najwyższych standardach wykonania, które są nieodzowne w branży odzieżowej. Właściwe zrozumienie chronologii procesów przeróbki jest zatem kluczowe, aby uniknąć takich typowych błędów myślowych i zapewnić wysoką jakość produkcji.

Pytanie 6

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła
B. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła
C. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła
D. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła
Prawidłowe nawleczenie nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest kluczowym elementem zapewniającym wysoką jakość szycia. Każda z błędnych odpowiedzi koncentruje się na niewłaściwej kolejności elementów prowadzenia nici, co może prowadzić do usterki w działaniu maszyny. W przypadku pierwszej odpowiedzi, umiejscowienie sprężynki kompensacyjnej na początku procesu jest niezgodne z zasadami, ponieważ jej funkcja polega na kompensacji napięcia nici, a nie na jej prowadzeniu. Kolejna odpowiedź pomija kluczowy element, jakim jest podciągacz nici, który jest niezbędny do zapewnienia prawidłowego napięcia oraz prowadzenia nici do igły. Z kolei umieszczanie prowadników nici na końcu procesu jest błędne, ponieważ ich rola polega na wstępnym kierowaniu nici do kolejnych elementów. Niezrozumienie funkcji, jakie pełnią poszczególne komponenty, może prowadzić do poważnych problemów, takich jak splątanie nici, pękanie, a w konsekwencji do zniszczenia materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe ustawienie i kolejność nawleczenia nici nie tylko wpływają na jakość realizacji projektów szyciowych, ale także na ogólną efektywność pracy maszyny. Wiedza na ten temat jest niezbędna dla każdego, kto planuje pracować z maszynami do szycia, niezależnie od ich zaawansowania.

Pytanie 7

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. rysunki techniczne produktów
B. szablony części produktów
C. rysunki układów szablonów
D. formy elementów wzorów
Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.

Pytanie 8

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie
B. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście
C. Promieniową
D. Grupową
Wybór metody proporcjonalno-obliczeniowej według obwodów przy stałym wzroście jest prawidłowy, ponieważ umożliwia ona właściwe dostosowanie szablonów spódnicy na podstawie różnic w obwodach w talii i biodrach, pozostawiając wzrost na tym samym poziomie. Przy sporządzaniu szablonów spódnicy podstawowej, kluczowe jest, aby uwzględniać zmiany w wymiarach obwodowych, co jest istotne dla osiągnięcia odpowiedniego dopasowania. Metoda ta jest powszechnie stosowana w branży odzieżowej, gdyż umożliwia szybkie i efektywne tworzenie wariantów rozmiarowych. Na przykład, przy projektowaniu spódnicy dla osoby o wzroście 164 cm z obwodem talii 64 cm, można w prosty sposób obliczyć nowy obwód, a następnie wprowadzić odpowiednie zmiany do szablonów, zachowując przy tym proporcje. Warto również wspomnieć, że dobra praktyka polega na używaniu tabel rozmiarów oraz standardów branżowych, co ułatwia proces stopniowania i zapewnia spójność rozmiarów.

Pytanie 9

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Ręczna krajarka z nożem tarczowym
B. Ręczna krajarka z nożem pionowym
C. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym
D. Elektryczne nożyce z nożem kołowym
Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 10

Jednym z powodów powstawania marszczeń na szwach, które mogą wystąpić podczas szycia maszyną szwalniczą, jest

A. wyłączony mechanizm posuwu materiału
B. nierównomierne przesuwanie tkaniny
C. niewłaściwie dobrana igła
D. źle dobrane nici
Kiedy szyjemy, ważne jest, żeby materiał przesuwał się równo, bo inaczej nasze szwy mogą być marszczone i to wygląda po prostu nieestetycznie. Na przykład, gdy pracujemy z grubymi tkaninami, to nierówny posuw może być spowodowany tym, że materiał stawia opór. Dlatego dobrze jest ustawić maszynę tak, żeby ząbki transportowe dobrze prowadziły materiał. Fajnie jest też używać odpowiednich stopek, bo to naprawdę może pomóc. I pamiętaj, nawet najlepsze nici i igły nie załatwią sprawy, jeśli materiał nie będzie przesuwany równomiernie. Żeby szycie było na poziomie, potrzebujemy nie tylko dobrego sprzętu, ale też umiejętności, żeby go dobrze wykorzystać. Regularne sprawdzanie mechanizmów posuwu to klucz do sukcesu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z różnorodnymi materiałami.

Pytanie 11

Jakie materiały używa się do uszycia worków kieszeniowych w spodniach jeansowych?

A. rękawówkę
B. włókniteks
C. kolanówkę
D. kieszeniówkę
Kieszeniówka to materiał, który wykorzystywany jest do produkcji worków kieszeniowych w spodniach jeansowych. Jest to tkanina charakteryzująca się wysoką odpornością na rozrywanie, co jest kluczowe w kontekście funkcjonalności tych kieszeni, które często służą do przechowywania przedmiotów codziennego użytku, takich jak portfele czy telefony komórkowe. Standardy branżowe wymagają, aby kieszenie były wykonane z materiałów, które zapewniają odpowiednią trwałość oraz estetykę. Przykładem zastosowania kieszeniówki jest produkcja spodni, które są eksploatowane w trudniejszych warunkach, na przykład w pracy w magazynach lub na budowach, gdzie narażone są na intensywne użytkowanie. Dobre praktyki w szyciu jeansów zakładają również odpowiednie podklejenie kieszeni, aby wzmocnić miejsca narażone na największe obciążenia. Umiejętność doboru odpowiednich materiałów oraz technik szycia jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 12

Przy przeróbce damskiej kamizelki z lnu, aby nadać jej styl safari, co powinno się zrobić?

A. doszyć riuszki do krawędzi kamizelki
B. naszyć kieszenie na przód kamizelki
C. doszyć baskinkę do dolnej części kamizelki
D. naszyć aplikacje na przody
Naszycie kieszeni na przód kamizelki jest kluczowym elementem stylu safari, który charakteryzuje się praktycznością i wygodą. Styl ten inspirowany jest odzieżą wykorzystywaną w terenach tropikalnych, gdzie funkcjonalność jest równie ważna jak estetyka. Dodanie kieszeni nie tylko zwiększa praktyczność ubrania, ale również wpisuje się w ogólny wygląd inspirowany stylem safari. Wykorzystując różne rodzaje kieszeni, takie jak naszywane lub wpuszczane, można nadać kamizelce nie tylko unikalny styl, ale również zwiększyć jej funkcjonalność, co jest szczególnie ważne w kontekście odzieży outdoorowej. Dobrze uszyte kieszenie powinny być odpowiednio zabezpieczone, aby zapewnić trwałość i estetykę. Warto również zwrócić uwagę na materiały, z których wykonane są kieszenie – powinny one korespondować z resztą kamizelki, aby utrzymać spójność stylistyczną. W kontekście standardów branżowych, dodawanie kieszeni do ubrań jest powszechnie stosowaną praktyką, szczególnie w odzieży wierzchniej, co dodatkowo podkreśla ich znaczenie w modzie.

Pytanie 13

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne
B. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model
C. narzędzia i akcesoria krawieckie
D. manekin i zamówienie
Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.

Pytanie 14

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla pokazanej na rysunku tkaniny wełnianej z pokryciem włókiennym, zaplanowanej do uszycia 200 sztuk płaszczy jesiennych?

Ilustracja do pytania
A. Symetryczny jednokierunkowy
B. Asymetryczny jednokierunkowy
C. Symetryczny dwukierunkowy
D. Asymetryczny dwukierunkowy
Wybór innych układów niż asymetryczny jednokierunkowy do szycia płaszczy jesiennych z tkaniny wełnianej z okrywą włókienną może prowadzić do istotnych problemów w procesie produkcji. Układ symetryczny dwukierunkowy sugeruje, że tkanina jest równomiernie rozłożona w dwóch kierunkach, co w przypadku owłosienia wełny może nie być korzystne, ponieważ nie uwzględnia naturalnych właściwości strukturalnych tkaniny, które mogą prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Podobnie, symetryczny jednokierunkowy układ, mimo że wydaje się prostszy, może nie wykorzystać pełni potencjału włókien, co w rezultacie obniża komfort noszenia i estetykę. Asymetryczny dwukierunkowy również nie jest optymalnym wyborem, ponieważ złożoność takiego układu może zwiększać straty materiałowe oraz wydłużać czas produkcji, a także wprowadza ryzyko niewłaściwego ułożenia włókien, co zmniejsza trwałość i elastyczność gotowych wyrobów. W kontekście szycia większej liczby sztuk, takiej jak 200 płaszczy, kluczowe jest zrozumienie, że układ tkaniny powinien być zoptymalizowany pod kątem zarówno estetyki, jak i wydajności produkcji, co lepiej osiąga się poprzez zastosowanie układu asymetrycznego jednokierunkowego.

Pytanie 15

Jaką metodę prasowania należy użyć do wyprasowania spódnicy damskiej uszytej z lnu?

A. Na mokro przy użyciu zaparzaczki
B. Na mokro po zwilżeniu materiału
C. Na sucho z lewej strony
D. Na sucho z prawej strony
Wybór innych metod prasowania, takich jak prasowanie na sucho po stronie lewej lub prawej, nie jest zalecany dla odzieży z lnu. Prasowanie na sucho, zwłaszcza w wysokich temperaturach, może prowadzić do uszkodzenia włókien lnu, co skutkuje ich kruszeniem się oraz utratą naturalnej struktury. Dodatkowo, prasowanie spódnicy z lnu od zewnętrznej strony (po prawej) może przyczynić się do powstawania nieestetycznych błyszczących plam, co jest efektem nieodpowiedniego traktowania materiału. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest korzystanie z zaparzaczki. Choć technika ta polega na wykorzystaniu pary wodnej, jej zastosowanie w przypadku lnu może być problematyczne. Zaparzaczka generuje dużą ilość pary, co może powodować nadmierne nawilżenie tkaniny i prowadzić do deformacji, rozciągania lub uszkodzeń strukturalnych. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na myśleniu, że im więcej wilgoci, tym lepiej, co nie jest prawdą. Ostatecznie, optymalne prasowanie lnu wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, że nadmierne ciepło oraz niewłaściwa technika mogą trwale zniszczyć materiał. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod, które wspierają pielęgnację i trwałość odzieży z lnu.

Pytanie 16

Przy tworzeniu modelu sukni damskiej typu princeska, gdzie należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową?

A. boku
B. barku
C. podkroju pachy
D. podkroju szyi
Wybierając inne miejsca na zaszewkę piersiową w sukni princeski, możesz natknąć się na sporo problemów, które wpłyną na całość i komfort noszenia. Jak zaszewka znajdzie się pod krojem szyi, na boku czy pod pachą, zamiast na barku, to może to skończyć się niewłaściwym dopasowaniem i zniekształceniem sylwetki. Zaszewka pod krawatem szyi sprawiłaby, że materiał mógłby się marszczyć w okolicach ramion, co w eleganckich strojach jest mało wskazane. Z kolei zaszewka na boku może ograniczyć ruchy, co jest istotne w sukni z z wysublimowanym kroju. A przeniesienie zaszewki pod pachą? To już totalna katastrofa – może to prowadzić do brzydkiego wykończenia i braku wsparcia dla biustu. Wiele osób błędnie myśli, że zaszewki można umieszczać gdzie się chce, a to nie uwzględnia ich funkcji w modelowaniu ciała. Dlatego ważne jest, żeby zaszewki były umiejscowione zgodnie z najlepszymi praktykami, które biorą pod uwagę anatomię i proporcje ciała, co wpływa na wygląd i komfort odzieży.

Pytanie 17

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu
B. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem
C. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle
D. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu
Zaznaczenie punktów montażowych na wykroju rękawa oraz na wykrojach przodu i tyłu jest kluczowym elementem procesu konstrukcji odzieży. Punkty te służą do precyzyjnego połączenia różnych elementów odzieży, co zapewnia ich właściwe dopasowanie, estetykę oraz funkcjonalność. Dobre praktyki w krawiectwie wskazują, że precyzyjne oznaczenie tych punktów pozwala na uniknięcie późniejszych problemów z dopasowaniem i układaniem materiału. Na przykład, podczas szycia rękawa do przodu bluzki, prawidłowe zaznaczenie punktu montażowego umożliwia uzyskanie eleganckiego wykończenia oraz komfortu noszenia. Dodatkowo, przestrzeganie tych zasad przyczynia się do podwyższenia jakości gotowego wyrobu. W branży odzieżowej standardy dotyczące montażu elementów odzieży polegają na tym, aby wszystkie punkty montażowe były wyraźnie oznaczone, co jest również niezbędne przy pracy z różnymi rodzajami tkanin oraz w kontekście różnorodnych technik szycia, takich jak szycie maszynowe czy ręczne.

Pytanie 18

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Linijki odległościowej
B. Przyrządu do lamowania
C. Urządzenia do zwijania
D. Narzędzia do szycia szwów nakładanych
Wybór przyrządów pomocniczych do pikowania kurtki ortalionowej jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego. Przyrząd do szycia szwów nakładanych, mimo że ma swoje zastosowanie w technikach szycia, nie jest odpowiedni dla pikowania. Szycie szwów nakładanych skupia się na łączeniu dwóch warstw materiału w sposób, który nie wymaga precyzyjnego odmierzania odstępów. W kontekście pikowania, gdzie istotna jest regularność i estetyka, nie sprawdzi się on w praktyce. Lamownik, choć użyteczny w obróbce krawędzi materiałów, nie ma zastosowania w technice pikowania, gdzie kluczowe są równomierne odległości między szwami. Zwijacz również nie jest narzędziem dedykowanym do tej techniki; jego głównym celem jest zbieranie nadmiaru materiału podczas szycia, co nie ma związku z procesem pikowania. Nieprzemyślane wybory narzędzi mogą prowadzić do nierówności w pikowaniu, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu. Kluczowe w procesie szycia jest zrozumienie, które przyrządy są odpowiednie dla danych technik oraz jakich standardów należy przestrzegać, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nierównomierne szwy czy nieestetyczne wykończenia.

Pytanie 19

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 203,5 cm
B. 295,0 cm
C. 407,0 cm
D. 324,5 cm
Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 20

Aby zwęzić klasyczne męskie spodnie z materiału wełnianego na wysokości pasa o 3 cm, należy

A. pogłębić zaszewki z tyłu oraz skrócić pasek
B. skrócić pasek, a nadmiar spodni naddać
C. zwęzić spodnie razem z paskiem w miejscu szwu siedzeniowego
D. zwęzić spodnie w szwach bocznych i skrócić pasek
Wszystkie pozostałe odpowiedzi sugerują nieprawidłowe metody zwężania spodni, które mogą prowadzić do nieestetycznych rezultatów. Pogłębianie zaszewek w tyle oraz skracanie paska może spowodować, że spodnie nie będą dobrze osadzone w okolicy pasa, co może prowadzić do ich nieestetycznego wyglądu lub niewłaściwego dopasowania. To podejście pomija fakt, że zaszewki są używane do formowania kształtu odzieży na ciele, a ich pogłębianie może jedynie ograniczyć swobodę ruchów. Zwężanie spodni tylko w szwach bocznych, a następnie skrócenie paska, również nie jest zalecane, ponieważ może prowadzić do asymetrii w dopasowaniu, co jest wysoce niepożądane w każdym typie odzieży, szczególnie w formalnych. Sugerowanie skracania paska i dodawania nadmiaru materiału do spodni jest także błędne, ponieważ prowadzi do nadmiernego materiału w okolicy pasa, co z kolei negatywnie wpływa na estetykę spodni oraz komfort ich noszenia. Pracując nad przeróbkami, bardzo ważne jest, by unikać dodawania materiału tam, gdzie to nie jest potrzebne, ponieważ może to prowadzić do problemów z ułożeniem się materiału i stworzyć niepożądane fałdy. W każdej z tych niepoprawnych koncepcji brakuje uwzględnienia kluczowej zasady, jaką jest zachowanie harmoni i proporcji w odzieży, co jest fundamentalne w profesjonalnym szyciu.

Pytanie 21

Kołnierz szalowy do damskiej bluzki jest modelowany na podstawie

A. krzywej podkroju szyi tyłu
B. formy tyłu i przodu
C. krzywej podkroju szyi przodu
D. wykreślonego kąta prostego
Kołnierz szalowy do bluzki damskiej modeluje się przede wszystkim na podstawie krzywej podkroju szyi przodu, co wynika z konieczności zapewnienia odpowiedniego dopasowania i estetyki wykończenia dekoltu. Krzywa ta stanowi główny punkt odniesienia do kształtowania formy kołnierza, ponieważ decyduje o jego konturze oraz o tym, jak kołnierz będzie się układał na sylwetce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zobaczyć w projektowaniu bluzek, gdzie właściwe uformowanie kołnierza przekłada się na komfort noszenia oraz ogólny wygląd odzieży. W dobrych praktykach krawieckich, na etapie projektowania, należy zwrócić uwagę na proporcje i kontury podkroju szyi, aby kołnierz harmonijnie współgrał z całością fasonu. Dodatkowo, znajomość krzywej podkroju szyi przodu umożliwia zastosowanie różnych wariantów kołnierzy, takich jak kołnierze stójkowe czy wykładane, co poszerza możliwości twórcze w projektowaniu odzieży. Standaryzacja wymiarów w tym kontekście jest istotna dla uzyskania powtarzalnych efektów w produkcji odzieży.

Pytanie 22

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Pozostałości nici górnej w chwytaczu
B. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej
C. Błędny transport materiału
D. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie
Uszkodzony otwór w płytce ściegowej oraz źle zamocowana igła w uchwycie to kłopoty, które mogą się zdarzyć podczas szycia. Ale nie wpływają one bezpośrednio na to, czy ścieg jest regularny, jeśli chodzi o transport materiału. Rzeczywiście, uszkodzenia w płytce mogą sprawić, że igła nie wchodzi gładko w materiał, co prowadzi do zacięć, ale niekoniecznie do nieregularnych ściegów. Z kolei, źle zamocowana igła może pogarszać jakość szycia, ale częściej powoduje łamanie nici czy uszkadzanie materiału, a nie właśnie nieregularność ściegów. Często użytkownicy koncentrują się na takich zewnętrznych rzeczach, a zapominają o tym, jak ważny jest sam mechanizm transportu materiału. Zrozumienie, jak to działa i jak grubość materiału wpływa na ustawienia maszyny, to klucz do udanego szycia. W praktyce, każdy szyjący powinien zwracać uwagę na wszystko – stan maszyny, rodzaj materiału i techniki, jakie stosuje, żeby uniknąć błędów i mieć dobre ściegi.

Pytanie 23

Jaki materiał tekstylny powinno się użyć do wykonania lekkiej i przewiewnej damskiej bluzki?

A. Popelinę
B. Batyst
C. Satynę
D. Kreton
Popelinę, kreton i satynę to materiały, które choć używane w odzieży, nie są najlepszym wyborem do szycia lekkiej bluzki damskiej na ciepłe dni. Popelina, z powodu swojego gęstego splotu, jest bardziej wytrzymała, ale przez to mniej przewiewna i elastyczna. Zastosowanie popeliny w bluzkach może prowadzić do poczucia dyskomfortu w wyższych temperaturach, a jej większa waga sprawia, że nie jest idealna na letnie odzież. Kreton, z drugiej strony, jest tkaniną bawełnianą, która, chociaż lekka, często ma stany sztywne i mniej oddychające, co wpływa negatywnie na komfort noszenia. Satyna, będąca tkaniną o jedwabnym wykończeniu, również nie jest zalecana do uszycia bluzek letnich, ze względu na swoje właściwości – jest znacznie cięższa i bardziej śliska, co nie sprzyja komfortowi w cieplejsze dni. Typowe błędy myślowe polegają na przyjmowaniu, że każdy lekki materiał będzie odpowiedni do letniej odzieży. Ważne jest, aby wybierać tkaniny, które jednocześnie zapewniają przewiewność i wygodę, a batyst plasuje się w tej kategorii jako najbardziej odpowiedni wybór.

Pytanie 24

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. bieliznę korygującą
B. bluzę do piżamy
C. spodnie do piżamy
D. koszule nocne
Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.

Pytanie 25

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZTv, ZKo, ot
B. ZWo, ou, obt
C. ZWo, obt, ot
D. ZTv, TB, obt
Wykonanie formy podstawowej spódnicy damskiej wymaga dokładności w pomiarach ciała. Poprawna odpowiedź to ZWo, obt, ot, ponieważ każdy z tych symboli odnosi się do kluczowych wymiarów, które są niezbędne do prawidłowego skonstruowania odzieży. ZWo oznacza obwód w talii, obt to obwód bioder, natomiast ot to długość spódnicy. Znajomość tych pomiarów pozwala na stworzenie formy, która idealnie dopasuje się do sylwetki oraz zapewni komfort noszenia. W praktyce, podczas wykonywania formy, należy dokładnie zmierzyć każdy wymiar, co pozwoli uniknąć błędów konstrukcyjnych. Przykładowo, jeśli obwód bioder zostanie źle zmierzony, spódnica może być zbyt ciasna, co wpływa na wygodę i estetykę. Dlatego ważne jest, aby każdy projektant mody lub krawiec miał na uwadze dokładność pomiarów, zgodność ze standardami branżowymi oraz umiejętność interpretacji wymiarów ciała klienta.

Pytanie 26

Jakie aspekty jakości przeróbki wyrobu są brane pod uwagę?

A. precyzja, poprawność oraz niski koszt realizacji.
B. jakość połączeń elementów oraz krótki czas obsługi.
C. staranność szycia, jakość wykończenia oraz dłuższy czas realizacji.
D. estetyka i zgodność wykonania z oczekiwaniami klienta.
Rzeczywiście, estetyka i to, jak dobrze wykonanie jest zgodne z tym, czego oczekuje klient, to bardzo ważne rzeczy, kiedy oceniasz jakość przeróbki. W branży odzieżowej czy produkcyjnej, dostosowanie do oczekiwań klienta jest wręcz kluczowe. Na przykład, gdy szyjesz ubrania, musisz mieć na uwadze, żeby końcowy produkt pasował do stylistyki, kolorów i materiałów, które wybrał klient. Kiedy klient jest zadowolony, to jest większa szansa, że poleci Twoje wyroby innym, a to ma znaczenie dla reputacji marki. Również, jeśli chodzi o estetykę wykonania, detale takie jak równe szwy czy jakość materiałów są mega ważne. Z moich doświadczeń wynika, że standardy jakości, jak ISO 9001, mocno kładą nacisk na spełnianie wymagań klienta. Praktyka pokazuje, że warto rozmawiać z klientem na początku, zanim zacznie się produkcję, a czasem nawet testować prototypy, żeby mieć pewność, że wszystko jest zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 27

Wysokość mierzona w pionie od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii odnosi się do wymiaru

A. SySvXpTp
B. os
C. SyTy
D. SySvXp
Pomiar mierzony od siódmego kręgu szyjnego do punktu tylnego talii jest często mylony z innymi wymiarami, co prowadzi do nieporozumień. Odpowiedzi, które nie dotyczą SyTy, wprowadzają w błąd, ponieważ ignorują istotne aspekty anatomii ciała i ich zastosowań w praktyce. Na przykład, odpowiedzi takie jak SySvXpTp czy SySvXp sugerują pomiary związane z innymi płaszczyznami lub długościami, które nie obejmują specyficznego odcinka ciała, jakim jest talia. To prowadzi do nieprawidłowych wniosków, ponieważ te wymiary dotyczą innych relacji w ciele. Również os, co oznacza 'odcinek', jest terminem zbyt ogólnym, by odpowiednio opisać mierzenie sylwetki w tym kontekście. Typowym błędem myślowym jest więc skupianie się na ogólnych pojęciach zamiast na specyficznych i precyzyjnych pomiarach, które są kluczowe w krawiectwie i projektowaniu. W kontekście projektowania odzieży, właściwe zrozumienie i zastosowanie odpowiednich wymiarów ciała ma fundamentalne znaczenie dla jakości i dopasowania finalnego produktu. Dlatego tak ważne jest dokładne poznanie tych terminów oraz ich praktycznego zastosowania w branży mody i odzieżowej.

Pytanie 28

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. naturalny jedwab
B. len
C. bawełnę
D. wełnę
Prasowanie na mokro tkanin wykonanych z lnu w temperaturze nie przekraczającej 200°C jest zalecane ze względu na właściwości tego materiału. Len, jako naturalne włókno, jest bardzo wrażliwy na wysokie temperatury, co sprawia, że prasowanie na mokro pozwala na skuteczne wygładzanie zagnieceń bez ryzyka uszkodzenia tkaniny. Woda podczas prasowania działa jak środek zmiękczający, co ułatwia proces eliminacji zagnieceń. Warto zauważyć, że prasowanie na mokro jest często stosowane w przypadku lnu, ponieważ materiał ten ma tendencję do zagnieżdżania się i tworzenia trudnych do usunięcia zagnieceń. Dodatkowo, dobrze jest stosować tę metodę na świeżo wypranym lnie, co pozwala na uzyskanie lepszego efektu. W praktyce, stosowanie temperatury do 200°C w połączeniu z wilgotnością zwiększa efektywność prasowania, co jest zgodne z rekomendacjami producentów tkanin oraz standardami branżowymi, które zalecają unikanie przesadnego nagrzewania naturalnych włókien.

Pytanie 29

Jakie wymiary są kluczowe do wyliczenia zużycia materiału o szerokości 140 cm, przeznaczonego na kostium damski?

A. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder
B. Długość spódnicy, długość żakietu, obwód bioder
C. Długość spódnicy, długość żakietu, długość rękawa
D. Długość spódnicy, obwód klatki piersiowej, obwód bioder
Odpowiedź wskazująca na długość spódnicy, długość żakietu oraz długość rękawa jako kluczowe wymiary do obliczenia zużycia materiału jest prawidłowa, ponieważ każdy z tych elementów odzieży wymaga dokładnego określenia długości, aby poprawnie oszacować ilość materiału. Długość spódnicy wpływa bezpośrednio na to, ile tkaniny jest potrzebne do jej uszycia, a długość żakietu i rękawów jest istotna dla całości fasonu oraz wygody noszenia. W praktyce, przy projektowaniu kostiumu, istotne jest również uwzględnienie zapasu materiału na szwy oraz ewentualne wzmocnienia. W branży odzieżowej standardy określają, że na każdy element odzieży powinno się przewidywać dodatkowe 5-10% materiału, co może różnić się w zależności od rodzaju tkaniny oraz skomplikowania konstrukcji. Przykładowo, dla typowego kostiumu damskiego, przy użyciu materiału o szerokości 140 cm, istotne jest precyzyjne zaplanowanie wykroju oraz wykorzystanie materiału, aby uniknąć marnotrawstwa i zapewnić efekt estetyczny. Te zasady zgodne są z najlepszymi praktykami w projektowaniu odzieży, gdzie szczegółowe pomiary i planowanie mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 30

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Przeciwkurczliwą
B. Usztywniającą
C. Brudnospieralną
D. Przeciwgniotliwą
Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.

Pytanie 31

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza
B. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki
C. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka
D. Zbyt cienka igła
Zbyt duże napięcie nitki górnej, niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza oraz zbyt cienka igła to powszechne przyczyny, które mogą prowadzić do łamania się igły. Napięcie nitki górnej jest kluczowym czynnikiem w procesie szycia, ponieważ zbyt mocne napięcie powoduje, że igła jest narażona na nadmierne obciążenie podczas wbijania się w materiał. Może to skutkować nie tylko złamaniem igły, ale również uszkodzeniem materiału. Właściwe ustawienie bębenka jest równie istotne, ponieważ niewłaściwe umiejscowienie bębenka prowadzi do nierównomiernego przesuwania się nitki, co powoduje, że igła nie porusza się płynnie, co zwiększa ryzyko jej złamania. Zbyt cienka igła również nie jest przystosowana do dużego obciążenia, jakie może wystąpić podczas szycia grubych materiałów, co również może przyczynić się do jej pęknięcia. W praktyce, aby minimalizować ryzyko łamania igieł, niezbędne jest regularne sprawdzanie napięcia oraz dobieranie odpowiednich rodzajów igieł do materiałów, co jest zalecane w standardach branżowych.

Pytanie 32

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Łańcuszkową
B. Stębnową
C. Podszywarkę
D. Ryglówkę
Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 33

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. niewystarczające napięcie nici górnej
B. uszkodzone ząbki transportera
C. niewłaściwy docisk stopki
D. nieprawidłowo zamocowana igła
Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 34

Pomiary kontrolne wysokości talii ZTv należy wykonać od podstawy do punktu bocznego lewego i prawego przed przystąpieniem do opracowania form wyrobów na dolną część ciała dla figury kobiecej z

A. dużym obwodem pasa w odniesieniu do pozostałych obwodów
B. deformacją klatki piersiowej
C. deformacją kończyn dolnych
D. bocznym skrzywieniem kręgosłupa
Prawidłowa odpowiedź dotycząca bocznego skrzywienia kręgosłupa jest istotna, ponieważ to zaburzenie ma bezpośredni wpływ na kształt sylwetki oraz proporcje ciała. W przypadku kobiet, które mają boczne skrzywienie kręgosłupa, ważne jest, aby pomiary wysokości talii były przeprowadzane z uwzględnieniem tej deformacji, aby forma wyrobu odzieżowego była odpowiednio dopasowana. Skrzywienie kręgosłupa może prowadzić do asymetrii ciała, co z kolei wpływa na sposób, w jaki odzież układa się na sylwetce. Przykład zastosowania tej wiedzy można zauważyć w projektowaniu odzieży dla kobiet z wyraźnymi problemami posturalnymi, gdzie odpowiednie pomiary i dobra konstrukcja formy są kluczowe dla komfortu noszenia i estetyki. W branży odzieżowej standardy pomiarowe powinny zawsze uwzględniać indywidualne różnice w anatomii klientek, co pomoże w tworzeniu bardziej personalizowanych produktów. Właściwe dostosowanie form do takich warunków jest elementem dobrej praktyki w projektowaniu odzieży.

Pytanie 35

Aby zrealizować marszczenie dekoltu w damskiej bluzce, trzeba przenieść zaszewkę piersiową na linię

A. łopatek
B. boku
C. ramienia
D. podkroju szyi
Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię łopatki, ramienia lub boku jest nieprawidłowe i nie odpowiada charakterystyce krawieckiej bluzek damskich. Przesunięcie zaszewki w kierunku łopatki nie przyczyni się do poprawy kształtu dekoltu, ponieważ ten obszar nie wpływa bezpośrednio na ułożenie tkaniny wokół szyi i biustu. Tego rodzaju zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania bluzki, co skutkuje niewłaściwym układaniem się materiału i niezadowalającym efektem wizualnym. Przesunięcie zaszewki na linię ramienia może również prowadzić do zniekształcenia sylwetki, zwłaszcza w przypadku bluzek o określonym kroju, gdzie kluczowe jest, aby zaszewki były umiejscowione w odpowiednich punktach, które podkreślają naturalne krzywizny ciała. Podobnie, przesunięcie zaszewki na bok odwraca uwagę od dekoltu, co sprawia, że cała konstrukcja odzieży traci swoje pierwotne założenia. Tego typu podejścia mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących kroju i stylizacji, prowadząc do powstawania odzieży, która nie jest funkcjonalna ani estetyczna. W kontekście standardów krawieckich, istotne jest, aby zaszewki były stosowane w miejscach, które zapewniają komfort oraz optymalne dopasowanie, co czyni marszczenie dekoltu kluczowym elementem procesu szycia.

Pytanie 36

Zbyt głęboki dekolt z przodu sukni to pomyłka wynikająca z niewłaściwego

A. przeprowadzenia pomiarów krawieckich
B. wyboru fasonu do sylwetki
C. układania form sukni na materiale
D. doboru metod szycia
Głęboki dekolt w przodzie sukni to jeden z typowych błędów, które mogą się zdarzyć przez źle przeprowadzone pomiary krawieckie. Każda sylwetka jest inna, więc mega ważne jest, żeby robić pomiary naprawdę dokładnie. Jak pomiary są zrobione nie tak, to można się łatwo pomylić z wymiarami, co później prowadzi do złego dopasowania. Przykład? Może być tak, że przy pomiarze obwodu szyi wynik jest za mały. Efekt – dekolt wyjdzie za głęboki, co nie wygląda za dobrze i może być niewygodne. W praktyce najlepiej korzystać z metod jak 'body mapping', gdzie odwzorowujemy kształty ciała na podstawie różnych punktów pomiarowych. Używanie miękkich miar krawieckich i spisywanie wyników w formie wykresów też jest polecane przez krawców. Jak będziesz przestrzegać tych podstawowych zasad, to uzyskasz lepsze wymiary, a tym samym lepsze dopasowanie sukni.

Pytanie 37

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu do piersi
B. łuk długości przodu przez piersi
C. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi
D. łuk szerokości przodu na poziomie piersi
Odpowiedzi o łuk szerokości przodu na wysokości piersi, łuk długości przodu przez piersi oraz łuk długości przodu do piersi są niestety nietrafione. Wiesz, mylą różne aspekty pomiarów, co wcale nie jest korzystne. Łuk szerokości przodu na wysokości piersi właściwie odnosi się do przedniej części ciała, a to nie jest to, co nas interesuje przy obliczaniu połowy obwodu klatki piersiowej. Możliwe, że w innych sytuacjach by się przydało, ale tutaj to nie to. Z kolei łuk długości przodu przez piersi oraz łuk długości przodu do piersi dotyczą długości i nie biorą pod uwagę szerokości, co jest kluczowe w projektowaniu. Rozumiesz, różne pomiary mają różne zastosowania i trzeba je używać w odpowiednich momentach. Jak się nie ogarnie tej różnicy, to mogą wyjść błędne wnioski i źle dopasowane ubrania, a to nie jest okej w szyciu. Trzeba mieć na uwadze, że odpowiednie pomiary są kluczowe, żeby ubrania były wygodne i wyglądały dobrze.

Pytanie 38

Spódnica prosta zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny, która jest wykończona paskiem, ma nadmiar materiału w pasie o 3 cm oraz w biodrach o 4 cm. Jakie kroki należy podjąć, aby dostosować spódnicę do sylwetki klientki?

A. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skrócić pasek, przyszyć pasek do spódnicy
B. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i przyszyć pasek do spódnicy
C. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwężyć spódnicę w szwie środkowym tyłu, przyszyć zamek i pasek do spódnicy
D. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych od linii talii do linii bioder, przyszyć pasek do spódnicy
W przypadku pierwszej niepoprawnej odpowiedzi, pomysł na zwężenie spódnicy w szwach bocznych jedynie na odcinku od linii talii do linii bioder nie jest wystarczający, ponieważ w rezultacie może nie uzyskać się optymalnego dopasowania w całym obwodzie spódnicy. Taki zabieg może prowadzić do nierównomiernego układu tkaniny, co może powodować nieestetyczne fałdy i nieprzyjemne odczucia podczas noszenia. Dodatkowo, w odpowiedziach, które sugerują jedynie pogłębianie zaszewek lub modyfikacje przy zamku błyskawicznym, pomijają kluczowy krok, jakim jest odprucie paska, co uniemożliwia precyzyjne dopasowanie w obszarze talii. Zmiany w zaszewkach mogą nie wystarczyć do skorygowania nadmiaru materiału, zwłaszcza gdy spódnica jest szersza w pasie lub biodrach. Niepoprawne podejście do kwestii skracania paska, które nie bierze pod uwagę zmiany obwodu spódnicy po jej zwężeniu, może prowadzić do dalszych problemów z dopasowaniem. W krawiectwie kluczowe jest, aby każdy element odzieży był harmonijnie zintegrowany, a wszelkie modyfikacje powinny być ze sobą spójne, aby uniknąć dyskomfortu i zapewnić estetyczny efekt finalny.

Pytanie 39

Jakie jest główne przeznaczenie nitów w jeansach?

A. Wzmacnianie kieszeni
B. Zabezpieczenie przed zniszczeniem
C. Łączenie różnych części
D. Ozdobne elementy
Nity w spodniach typu jeans pełnią funkcję wzmocnienia kieszeni, co jest szczególnie istotne w kontekście intensywnego użytkowania tych elementów odzieży. Wzmacnianie kieszeni nitami zapobiega ich rozdarciu, co jest powszechnym problemem w przypadku noszenia ciężkich przedmiotów, takich jak portfele czy klucze. Zastosowanie nitów w miejscach narażonych na duże napięcia, jak rogi kieszeni, jest praktyką zgodną z branżowymi standardami produkcji odzieży. Dodatkowo, stosowanie nitów w jeansach to efekt przemyślanej koncepcji projektowania, która ma na celu przedłużenie żywotności produktu. Dzięki nitom, konstrukcja spodni staje się bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, a także na zużycie w wyniku codziennego noszenia. W praktyce, wielu producentów odzieży wprowadza tego typu rozwiązania, aby sprostać oczekiwaniom klientów, którzy preferują odzież trwałą i funkcjonalną. Warto również zauważyć, że nity mogą mieć różne kształty i rozmiary, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb projektowych, a ich obecność często podkreśla estetykę produktu.

Pytanie 40

W produkcji miarowo-usługowej, kluczowym czynnikiem do określenia normy zużycia tkaniny wełnianej na wykonanie sukni wizytowej jest:

A. wzrost i obwody klientki, fason odzieży, szerokość i wzór tkaniny
B. wzrost i obwody klientki, szerokość tkaniny, cena usługi
C. wzrost, szerokość tkaniny, cena usługi
D. wzrost, fason odzieży, szerokość i rodzaj tkaniny, cena usługi
Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają wszystkich istotnych elementów związanych z obliczeniem normy zużycia tkaniny, może prowadzić do wielu nieprawidłowości. Odpowiedzi, które skupiają się tylko na wzroście i obwodach klientki, nie uwzględniają wymogu dopasowania fasonu odzieży, co jest kluczowe, aby osiągnąć zamierzony efekt stylistyczny oraz komfort noszenia. Fason wpływa na ilość materiału potrzebnego do wykonania danego modelu, a jego pominięcie może skutkować zbyt dużym lub zbyt małym zużyciem tkaniny. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują, że cena usługi ma znaczenie w kontekście obliczania normy zużycia tkaniny, co jest mylnym podejściem. Cena jest aspektem, który dotyczy kosztów produkcji, ale nie wpływa na rzeczywistą ilość materiału, którą należy przygotować. Właściwe podejście zakłada, że należy brać pod uwagę zarówno szerokość tkaniny, jak i jej wzór, co jest kluczowe w kontekście efektywności wykorzystania materiału oraz zachowania estetyki odzieży. Przykłady błędnego myślenia obejmują pomijanie elementów dostosowujących projekt do indywidualnych cech klienta, co w branży mody może prowadzić do niezadowolenia końcowego użytkownika oraz wyższych kosztów związanych z przeróbkami lub zwrotami. Przestrzeganie standardów oraz najlepszych praktyk w zakresie projektowania odzieży jest niezwykle ważne, aby zapewnić wysoką jakość i satysfakcję klientów.