Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 19:56
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 20:20

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. kurtyzowanie
B. znakowanie prosiąt
C. kastracja knurków
D. przycinanie kiełków
Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.

Pytanie 2

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. nicieni.
B. owsików.
C. włośni.
D. salmonelli.
Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 3

<i>Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona</i>. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 4
B. 2
C. 5
D. 3
Wybór ocen niższych niż 5 wynika z nieprawidłowej interpretacji opisu dotyczącego kondycji ciała krowy. Oceny 2, 3 i 4 wskazują na stany głodzenia lub niedoboru tkanki tłuszczowej, co jest sprzeczne z podanymi informacjami. Ocena 4 może sugerować, że krowa jest w dobrej kondycji, ale nie osiągnęła jeszcze pełnej optymalności, co również nie pasuje do opisu, który wyraźnie wskazuje na nadmiar tkanki tłuszczowej. Przy ocenie kondycji ciała, kluczowe jest zrozumienie, że miskowate kształty oraz brak wyczuwalności wyrostków kolczystych są charakterystyczne dla zwierząt z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Typowym błędem jest na przykład pomijanie kontekstu dotyczącego laktacji, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen. Właściwe zarządzanie żywieniem i stanem zdrowia zwierząt powinno opierać się na dokładnej ocenie kondycji ciała oraz dostosowywaniu strategii żywieniowych do aktualnych potrzeb fizjologicznych zwierząt, co podkreśla znaczenie poprawnej interpretacji danych dotyczących stanu ciała. Zrozumienie tych aspektów pozwala na zapobieganie problemom zdrowotnym oraz zwiększenie wydajności produkcji mleka.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. rejestru ministra rolnictwa
B. rejestru głównego lekarza weterynarii
C. ksiąg hodowlanych
D. ksiąg hodowlanych lub rejestrów
Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 6

Chalazy stanowią element struktury

A. jelita
B. włosa
C. jaja
D. pazura
Chalazy, czyli te komórki chalazalne, to naprawdę ważny element w budowie jaj ptaków. Ich główna rola to utrzymywanie żółtka w jajku w odpowiedniej pozycji, co jest kluczowe dla rozwoju zarodka. Chalazy zbudowane są z białka, a ich struktura sprawia, że żółtko nie wędruje w jajku. To jest istotne, zwłaszcza w kontekście ewolucji i rozmnażania ptaków, bo stabilizacja żółtka ma duży wpływ na to, jak efektywnie przebiega zapłodnienie i rozwój zarodków. Moim zdaniem, zrozumienie roli chalaz w produkcji jaj jest istotne nie tylko dla nauki, ale też dla przemysłu drobiarskiego, gdzie jakość jaj ma ogromne znaczenie. Badania nad chalazami są ciekawe, bo skupiają się nie tylko na ich mechanicznych właściwościach, ale i na tym, jak mogą być wykorzystywane w biotechnologii i inżynierii biologicznej, co otwiera nowe perspektywy w badaniach białek i ich funkcji.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Produkt uboczny powstały w procesie pozyskiwania oleju z nasion roślin oleistych stosowany w żywieniu zwierząt, to

A. makuchy.
B. młóto.
C. otręby.
D. wywar.
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie tłoczenia oleju z nasion roślin oleistych, takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po wyciśnięciu oleju pozostają resztki nasion, które stanowią makuchy. Są one bogate w białko i błonnik, co czyni je wartościowym składnikiem pasz dla zwierząt, zwłaszcza dla bydła i drobiu. Wprowadzanie makuchów do diety zwierząt ma na celu zwiększenie wartości odżywczej paszy oraz poprawienie jej struktury. Dobre praktyki w żywieniu zwierząt zalecają stosowanie makuchów, jednak ważne jest, aby ich ilość była dostosowana do potrzeb żywieniowych danego gatunku i kategorii zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na jakość makuchów, aby uniknąć spożycia pestycydów czy mykotoksyn. W kontekście standardów, makuchy powinny być zbadane pod kątem wartości odżywczej i bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 9

Krowa została pomyślnie unasienniona 15 stycznia. Jaki jest przewidywany termin porodu?

A. 15 października
B. 15 sierpnia
C. 1 sierpnia
D. 1 września
Odpowiedź 15 października jest poprawna, ponieważ typowy cykl ciążowy krowy trwa około 280 dni, co przekłada się na 9 miesięcy. Licząc od daty unasiennienia, czyli 15 stycznia, dodajemy 280 dni, co daje nam termin porodu przypadający na 15 października. To podejście jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które wskazują na konieczność monitorowania cyklu reprodukcyjnego zwierząt, aby przewidzieć datę porodu. Umożliwia to nie tylko odpowiednie przygotowanie się do przyjęcia nowego cielęcia, ale także zapewnia właściwą opiekę zdrowotną krowie w okresie ciąży. Warto również pamiętać, że różne czynniki, takie jak zdrowie matki i warunki hodowlane, mogą wpływać na dokładność przewidywania terminu porodu, stąd ważne jest, aby hodowcy posiadali doświadczenie oraz korzystali z narzędzi do monitorowania cykli płodowych zwierząt. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego zakładają regularne konsultacje z lekarzem weterynarii w celu oceny stanu zdrowia i monitorowania ciąży."

Pytanie 10

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hipernatremia
B. hiperkapnia
C. hiperkaliemia
D. hiperkalcemia
Hiperkalcemia to taki stan, w którym mamy za dużo wapnia we krwi i to może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wapń jest naprawdę ważnym minerałem, bo jest potrzebny do różnych rzeczy w organizmie, jak skurcze mięśni czy przewodnictwo nerwowe. Kiedy jest go za dużo, to mogą się dziać różne nieprzyjemności, na przykład mogą się pojawić kamienie nerkowe albo inne uszkodzenia tkanek. W klinice weterynaryjnej hiperkalcemia może mieć różne przyczyny – na przykład nadczynność przytarczyc, nowotwory albo przesadne zażywanie suplementów z wapniem. Dlatego monitorowanie poziomu wapnia jest bardzo ważne, szczególnie w diagnostyce i leczeniu różnych chorób. Dobre zarządzanie tym problemem wymaga znalezienia przyczyny, odpowiednich zmian w diecie, a czasami też leków. Z mojego doświadczenia, zrozumienie hiperkalcemii jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, bo to wspiera zdrowie zwierząt.

Pytanie 11

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. mniejszym zużyciem paszy
B. spadkiem strawności
C. łatwiejszym trawieniem
D. większymi przyrostami masy
Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.

Pytanie 12

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny
B. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny
C. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja
D. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że nie uwzględniają one właściwej sekwencji etapów w hodowli. W przypadku pierwszej odpowiedzi sugeruje się, że dobór indywidualny powinien być przeprowadzany przed oceną wartości hodowlanej i użytkowej, co jest niezgodne z zasadami hodowli. Bez wcześniejszej oceny wartości użytkowej i hodowlanej, dobór nie może być skuteczny, ponieważ nie ma jasnych kryteriów doboru. Druga odpowiedź umieszcza selekcję przed oceną wartości, co również wprowadza chaos w procesie decyzyjnym. Selekcja powinna być podstawą po dokonaniu wcześniejszych analiz, aby zapewnić, że wybierane osobniki rzeczywiście spełniają wymagania hodowlane. Trzecia odpowiedź, która zaczyna się od oceny wartości hodowlanej, a następnie sugeruje selekcję przed oceną wartości użytkowej, również wprowadza zamieszanie, gdyż nie pozwala na zrozumienie, jakie cechy są kluczowe. Ostatnia odpowiedź błędnie łączy oceny w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistego procesu hodowlanego. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest pominięcie znaczenia strukturalnej analizy wartości genetycznej przed podjęciem decyzji o selekcji. Stosowanie się do ustalonych procedur i standardów hodowlanych jest niezbędne dla uzyskania sukcesu w pracy hodowlanej.

Pytanie 13

Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?

A. Świnia
B. Kaczka
C. Koń
D. Pies
Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. dowód sprzedaży
B. dowód zakupu
C. świadectwo zdrowia
D. księga rejestracji
Dowód sprzedaży, zakupu czy księga rejestracji raczej nie są tymi dokumentami, które potrzebujesz przy wywozie zwierząt z Polski, a to może przynieść poważne problemy. Wiesz, dowód sprzedaży to tylko potwierdzenie transakcji między sprzedawcą a kupującym, więc nie ma nic wspólnego ze zdrowiem zwierząt. Kiedy wysyłasz zwierzęta, musisz mieć pewność, że są zdrowe, a to zapewnia tylko świadectwo zdrowia. Dowód zakupu też nic nie da w kontekście wymogów weterynaryjnych, więc lepiej go nie stosować. Księga rejestracji, którą używasz w hodowli, też nie jest wymagana przez władze celne czy weterynaryjne. Takie podejście może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów unijnych, co może skończyć się zatrzymaniem transportu czy nawet karami finansowymi. Najważniejsza sprawa to zrozumienie, jakie dokumenty są kluczowe przy wywozie zwierząt, bo jesteś odpowiedzialny za ich zdrowie i bezpieczeństwo.

Pytanie 16

Furminator służy do

A. pielęgnacji sierści.
B. czyszczenia uszu.
C. usuwania kamienia nazębnego.
D. obcinania pazurów.
Furminator to naprawdę super narzędzie do pielęgnacji sierści. Jest zaprojektowany tak, żeby skutecznie usuwać martwe włosy i podszerstek, co jest mega przydatne, zwłaszcza dla psów i kotów. Dzięki jego budowie można dotrzeć do głębszych warstw futra, co sprawia, że działa lepiej niż zwykłe szczotki. Właściwie zaprojektowana końcówka tego narzędzia zmniejsza ryzyko uszkodzenia zdrowej sierści oraz skóry zwierzęcia. Moim zdaniem, regularne używanie Furminatora nie tylko poprawia wygląd futra, ale także wspiera zdrowie skóry, co może pomóc w unikaniu alergii czy stanów zapalnych. Z mojego doświadczenia, jest on szczególnie polecany dla długowłosych i półdługowłosych ras, gdzie często pojawiają się kołtuny i martwe włosy. Dobrze jest używać Furminatora przynajmniej raz w tygodniu, ale to zależy od tego, jak dużo włosów ma nasze zwierzę. Oprócz tego, czesanie futra może także wzmocnić więź między właścicielem a pupilem, co jest naprawdę ważne dla ich relacji.

Pytanie 17

W przypadku zbiornika na gnojowicę, który znajduje się poza strefą OSN, jego pojemność powinna umożliwiać przechowywanie na czas

A. 12 miesięcy
B. 2 miesięcy
C. 4 miesięcy
D. 6 miesięcy
Selekcja krótszych okresów przechowywania, takich jak 2 lub 6 miesięcy, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia problematyki zarządzania odpadami organicznymi, w tym gnojowicy. Zakładając, że okres 2 miesięcy jest wystarczający, można wpaść w pułapkę błędnego myślenia, które nie uwzględnia zmiennych klimatycznych, takich jak intensywne opady deszczu, które mogą wystąpić w okresie wiosennym czy jesiennym. Niewłaściwe przechowywanie gnojowicy przez zbyt krótki czas może prowadzić do jej przepełnienia, co w konsekwencji skutkuje jej wypływem z pojemnika i zanieczyszczeniem okolicy. Z kolei odpowiedzi wskazujące na 6 miesięcy jako minimalny okres przechowywania również mogą być mylące, ponieważ prawidłowe zarządzanie gnojowicą nie powinno być oparte na sztywnych ramach czasowych, lecz dostosowane do rzeczywistych warunków meteorologicznych i potrzeb roślinnych. W praktyce, niewłaściwe podejście do oceny wymagań dotyczących czasu przechowywania może prowadzić do decyzji, które nie tylko narażają środowisko, ale również mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami związanymi z ewentualnymi karami za naruszenie przepisów ochrony środowiska. Dlatego tak ważne jest, by przed podjęciem decyzji w tej kwestii zapoznać się z lokalnymi przepisami oraz standardami zarządzania gnojowicą, które wskazują na optymalne praktyki.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Okrężnica stanowi

A. początkowy odcinek jelita grubego.
B. końcowy odcinek jelita cienkiego.
C. środkowy odcinek jelita grubego.
D. środkowy odcinek jelita cienkiego.
Wybór złych odpowiedzi może wynikać z braku jasności w temacie anatomii układu pokarmowego. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że okrężnica to końcowa część jelita cienkiego, to jest to spory błąd. Jelito cienkie ma trzy części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte, a do jelita grubego, czyli okrężnicy, przechodzi się przez zastawkę biodrową. Tak więc nie ma bezpośredniego połączenia z końcem jelita cienkiego. Okrężnica to nie jest też środkowy odcinek jelita cienkiego, bo to zupełnie inny kawałek układu pokarmowego. A mówiąc o okrężnicy jako początkowej części jelita grubego, to też błąd, bo zaczyna się od kątnicy. Dużo osób myli te terminy anatomiczne, co może wprowadzać w błąd, zwłaszcza w kontekście leczenia i diagnostyki chorób układu pokarmowego. To ważne, by znać lokalizacje i funkcje każdej części jelit, żeby lepiej zrozumieć, jak działa nasz organizm.

Pytanie 21

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu
B. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu
C. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
D. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu
Przechowywanie dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasieniania przez okres krótszy niż pięć lat, takie jak trzy lata, dwa lata czy jeden rok, jest niewystarczające z punktu widzenia standardów jakości i bezpieczeństwa w hodowli zwierząt. Trzyletni okres przechowywania informacji może wydawać się odpowiedni, jednak w praktyce nie zapewnia wystarczającej trwałości dokumentacji w przypadku, gdyby konieczne było prześledzenie historii zdrowia zwierząt w dłuższym okresie czasu. Z kolei dwuletni lub roczny okres przechowywania jest jeszcze bardziej problematyczny, ponieważ w przypadku wykrycia chorób zakaźnych po upływie tego czasu, trudno byłoby ustalić, które zwierzęta były poddane zabiegom oraz jakie były wyniki tych działań. Przepisy wskazują, że dokumentacja ta ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia nie tylko bezpieczeństwa zdrowotnego stada, ale również dla odpowiedzialności hodowców. Warto zrozumieć, że nieprzechowywanie dokumentów przez wymagany okres może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz negatywnie wpłynąć na reputację hodowli. Typowe błędy myślowe w zakresie przechowywania dokumentacji obejmują lekceważenie wymogów prawnych oraz niedocenianie znaczenia pełnej ewidencji w kontekście zdrowia zwierząt. Również, brak świadomości co do skutków długoterminowych braku odpowiedniej dokumentacji może doprowadzić do poważnych problemów w przypadku wystąpienia nieprawidłowości zdrowotnych lub epidemiologicznych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Wyczuwalne pod skórą żebra oraz inne kości, przykryte niewielką ilością tłuszczu. Z widoku bocznego widoczne podkasanie brzucha, a z góry doły przylędźwiowe nie są zapadnięte. W skali 9 punktowej, jaką kondycję kota przedstawia ten opis?

A. oceną 1
B. oceną 7
C. oceną 5
D. oceną 9
Ocena 1, 7 i 9 nie odzwierciedlają prawidłowej interpretacji opisu kondycji kota. Ocena 1 sugerowałaby ekstremalne niedożywienie i wyniszczenie, w którym kości byłyby bardzo widoczne, a tkanka tłuszczowa praktycznie nieobecna. Jednakże, w opisie mowa jest o minimalnej warstwie tłuszczowej, co nie jest zgodne z takim stanem. Wybór oceny 7 może wskazywać na zbyt wysoką ocenę, biorąc pod uwagę, że kot nie wykazuje oznak nadmiernej tkanki tłuszczowej ani otyłości, a jego sylwetka jest wyraźnie opisana jako zdrowa. Ocena 9 oznaczałaby perfekcyjną kondycję, co nie jest zgodne z informacjami zawartymi w opisie, ponieważ podano, że kości są wyczuwalne, co sugeruje, że kot mógłby stracić na masie ciała. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych wniosków obejmują nieprawidłową interpretację terminów związanych z kondycją ciała oraz brak zrozumienia, jak różne poziomy tłuszczu i masy mięśniowej wpływają na ogólny stan zdrowia. Zrozumienie standardów oceny kondycji ciała kotów, takich jak system Body Condition Score (BCS), jest kluczowe w unikaniu takich błędów analizujących stan zdrowia zwierząt.

Pytanie 24

W wyniku gniecenia ziaren zbóż otrzymuje się

A. śruty.
B. płatki.
C. mączki.
D. mąki.
Odpowiedzi 'mączki', 'śruty' i 'mąki' nie są dobre w tym pytaniu o gniecenie ziaren. Mączki powstają z rozdrabniania, ale głównie przez mielenie, co nie jest tym samym co gniecenie. Mąki są podobne, bo też powstają przez mielenie i zazwyczaj używa się ich do wypieków czy ciast. Śruty to z kolei produkt uboczny, który dostajemy po oddzieleniu oleju ze ziaren, jak soja czy rzepak, więc to też nie ma związku z gnieceniem. Często ludzie mylą te pojęcia i przez to nie rozumieją, jak różne procesy wpływają na to, co jemy. Wiedza o tym, jak się przetwarza zboża, jest ważna, bo pozwala zrozumieć, jakie produkty są dostępne w sklepach i jak wpływają na nasze zdrowie.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Połączenie rasy podstawowej z rasą mięsną, które prowadzi do uzyskania w pokoleniu F4 ponad 90% materiału genetycznego rasy mięsnej, określa się mianem krzyżowania

A. przemiennym
B. towarowym
C. uszlachetniającym
D. wypierającym
Odpowiedzi przemiennym, uszlachetniającym oraz towarowym są błędne, ponieważ nie oddają one w pełni istoty procesu krzyżowania, w którym dominującą rolę odgrywa rasa mięsna. Odpowiedź przemiennym mogłaby sugerować regularne zmiany ras w cyklu hodowlanym, co jednak nie odpowiada na pytanie o przewagę genów rasy mięsnej w pokoleniu F4. W praktyce, krzyżowanie przemienne jest bardziej skomplikowanym procesem, który zakłada naprzemienne stosowanie różnych ras, co nie prowadzi do tak wyraźnego wypierania cech genetycznych jednej rasy. Odpowiedź uszlachetniającym odnosi się zazwyczaj do procesu poprawy cech rasy, ale nie obejmuje aspektu dominacji genów mięsnych, co jest kluczowe dla zrozumienia opisywanego zjawiska. Uszlachetnianie często polega na dodawaniu nowych genów do populacji celem poprawy ogólnych cech, a nie na ich wypieraniu. Z kolei odpowiedź towarowym odnosi się do celów komercyjnych, które mogą obejmować różne aspekty hodowli, ale nie wyjaśniają mechanizmu, który prowadzi do osiągnięcia tak wysokiego poziomu genów rasy mięsnej. Te błędne odpowiedzi ujawniają typowe myślenie oparte na mylnej interpretacji terminów hodowlanych, które nie uwzględniają praktycznych aspektów krzyżowania oraz różnicy pomiędzy uszlachetnianiem a wypieraniem genów.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. pięciu lat
B. trzech lat
C. roku
D. dwóch lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.

Pytanie 29

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Transfer zarodków
B. Sztuczne unasiennianie
C. Korekcja racic i kopyt
D. Kastracja prosiąt
Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 30

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina B
B. witamina C
C. witamina A
D. witamina D
Pojęcie antyoksydantów jest często mylone z innymi grupami witamin, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Witamina A, znana przede wszystkim z roli w prawidłowym widzeniu i funkcjonowaniu układu odpornościowego, nie ma właściwości antyoksydacyjnych, które mogłyby skutecznie przeciwdziałać procesowi jełczenia tłuszczów. Jej głównym działaniem jest wspieranie zdrowia skóry i błon śluzowych. Witamina B to grupa witamin rozpuszczalnych w wodzie, która jest kluczowa dla metabolizmu energetycznego, ale nie działa jako antyoksydant w kontekście stabilizacji tłuszczy. Witamina D, odpowiedzialna za regulację gospodarki wapniowej, także nie pełni funkcji antyoksydacyjnych i nie wpływa na procesy jełczenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie witaminy mają podobne właściwości, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości każda witamina ma swoje unikatowe funkcje i zastosowania, a ich rola w diecie zwierząt hodowlanych jest ściśle określona przez badania naukowe i standardy branżowe. Zrozumienie różnic w działaniu tych substancji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą zwierząt oraz dla jakości produkowanych pasz.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. zielononóżka kuropatwiana
B. dominant white cornish
C. leghorn
D. sussex
Odpowiedzi takie jak zielononóżka kuropatwiana oraz sussex, choć również popularne, nie są klasyfikowane jako rasy nieśne. Zielononóżka kuropatwiana to rasa, która jest bardziej znana z produkcji mięsa, a jej wydajność w produkcji jaj jest znacznie niższa w porównaniu do leghorn. Podobnie, sussex, mimo że może znosić jaja, jest rasą, która łączy cechy mięsne i nieśne, co czyni ją mniej efektywną w kontekście produkcji jaj w porównaniu do czystej linii leghorn. Dominant white cornish to z kolei rasa typowo mięsna, a jej genotyp i fenotyp są przystosowane do produkcji mięsa, co całkowicie wyklucza ją z grupy ras nieśnych. Przy podejmowaniu decyzji o doborze rasy kur do hodowli, kluczowe jest zrozumienie, jakie są cele produkcyjne. Wybór niewłaściwej rasy, takiej jak te wymienione, może prowadzić do obniżonej wydajności, problemów ze zdrowiem ptaków oraz nieoptymalnej jakości produktów. W praktyce, hodowcy powinni kierować się zarówno przeszłymi doświadczeniami, jak i aktualnymi badaniami dotyczącymi wydajności ras, aby podejmować świadome decyzje hodowlane.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Zewnętrznym objawem ejakulacji u ogiera w trakcie kopulacji jest

A. gryzienie klaczy po szyi.
B. ślinienie się ogiera.
C. przestępowanie z nogi na nogę.
D. wykonywanie ruchów ogonem.
Zauważ, że inne objawy, które podałeś, jak gryzienie klaczy w szyję, ślinienie się ogiera czy przestępowanie z nogi na nogę, nie mają nic wspólnego z tym, co się dzieje przy ejakulacji. Gryzienie może być raczej o terytorium lub próbę interakcji, ale to nie jest to, co mamy na myśli przy ejakulacji. Ślinienie się ogiera może dawać sygnały o stresie, podnieceniu czy nawet problemach zdrowotnych, ale nie jest to typowy objaw ejakulacji. Przestępowanie z nogi na nogę to często oznaka niepokoju, a nie związku z uwalnianiem nasienia. Ważne jest, by rozumieć, że w kontekście reprodukcji najważniejsze są konkretne oznaki fizjologiczne, które możemy zaobserwować. Dobrze, żeby hodowcy i weterynarze znali te różnice, bo może to pomóc w ocenie sytuacji rozrodczej koni. Wiedza o prawdziwych objawach ejakulacji jest naprawdę ważna, żeby hodowla była skuteczna i by dbać o zdrowie reprodukcyjne koni oraz zrozumieć ich zachowania w naturalnym rozmnażaniu.

Pytanie 35

W żywieniu klaczy w okresie laktacji stosowana jest mieszanka mineralna w ilości 200 g/szt./dzień. Na ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy przy tej samej dawce dziennej?

A. 30 dni.
B. 15 dni.
C. 20 dni.
D. 25 dni.
Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia są oparte na dokładnych danych dotyczących zapotrzebowania klaczy w okresie laktacji. Klacze w tym okresie wymagają specjalistycznej diety, w tym odpowiedniej dawki minerałów. W przypadku pięciu klaczy, każda z nich potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie, co daje łącznie 1000 g (czyli 1 kg) dziennie dla wszystkich pięciu klaczy. Posiadając 15 kg mieszanki, dzielimy tę wartość przez dzienne zapotrzebowanie. 15 kg to 15000 g, więc 15000 g / 1000 g = 15 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce hodowlanej, aby zapewnić zdrowie i wydajność zwierząt. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witamin i minerałów w diecie klaczy w okresie laktacji jest niezbędne dla ich dobrego stanu zdrowia oraz jakości mleka, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój źrebiąt. Warto zwrócić uwagę na to, że niedobory minerałów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego precyzyjne obliczenia są nieocenione w praktyce żywienia zwierząt.

Pytanie 36

Jakie zastosowanie ma technologia GEDIS?

A. seksowania nasienia
B. kolczykowania świń
C. klasyfikacji tusz
D. inseminacji loch
Technologia GEDIS (Genetic Data Information System) jest nowoczesnym narzędziem wykorzystywanym w hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście inseminacji loch. Jej głównym celem jest optymalizacja procesów związanych z reprodukcją, co przyczynia się do zwiększenia wydajności hodowli. Dzięki zastosowaniu GEDIS, hodowcy mają możliwość precyzyjnego doboru nasienia, co z kolei prowadzi do poprawy jakości i zdrowia przyszłego potomstwa. System ten umożliwia analizę danych genetycznych, co pozwala na selekcję najlepszych zwierząt do rozmnażania. Praktyczne zastosowanie tej technologii polega na tworzeniu baz danych, w których gromadzone są informacje o genotypach oraz wynikach w zakresie produkcji i zdrowia. Na przykład, stosowanie GEDIS w hodowli świń pozwala na skrócenie czasu potrzebnego na osiągnięcie optymalnych wyników reprodukcyjnych oraz redukcję kosztów związanych z niewłaściwym doborem nasienia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na genetykę jako kluczowy element efektywnej hodowli.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

W dobrej jakości kiszonce z kukurydzy, sporządzonej bez użycia inokulantów, stosunek kwasu mlekowego do octowego powinien wynosić

A. 3:1
B. 1:3
C. 1:1
D. 2:1
Stosunek kwasu mlekowego do octowego w kiszonce z kukurydzy jest kluczowym aspektem procesu fermentacji, który wpływa na jakość finalnego produktu. Odpowiedzi, które sugerują stosunek 1:1, 2:1 czy 1:3, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych kwasów. Kwas octowy, choć również jest produktem fermentacji, nie ma tak silnych właściwości konserwujących jak kwas mlekowy. Przypuszczenie, że równy lub większy udział kwasu octowego jest korzystny, opiera się na błędnym założeniu, że kwas octowy również zabezpiecza przed rozwojem niepożądanych bakterii. W rzeczywistości, nadmiar kwasu octowego może prowadzić do nieprzyjemnego smaku kiszonki oraz wpływać na jej stabilność. W praktyce, nadmiar kwasu octowego sygnalizuje, że proces fermentacji nie przebiegał prawidłowo, co może być wynikiem niewłaściwej temperatury, nieodpowiednich warunków tlenowych lub zbyt dużej ilości dostępnych cukrów. W standardach produkcji kiszonek, takich jak te określone przez organizacje rolnicze, podkreśla się znaczenie uzyskania odpowiedniego balansu kwasów dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie kiszenia dążyć do uzyskania przewagi kwasu mlekowego nad octowym, co przekłada się na lepsze właściwości sensoryczne oraz trwałość kiszonki.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.