Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 09:11
Data zakończenia: 9 maja 2025 09:45

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. wdrażanie szyfrowania WEP

B. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

C. zmiana nazwy identyfikatora SSID

D. zmiana adresu MAC routera

Stosowanie szyfrowania WPA-PSK (Wi-Fi Protected Access Pre-Shared Key) jest uznawane za najskuteczniejszą metodę zabezpieczania domowej sieci Wi-Fi. WPA-PSK wykorzystuje silne algorytmy szyfrowania, takie jak TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) oraz AES (Advanced Encryption Standard), co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa w porównaniu do starszych metod, takich jak WEP. WEP, mimo że był jednym z pierwszych standardów, ma liczne luki bezpieczeństwa, które mogą być łatwo wykorzystane przez intruzów. W praktyce, aby zastosować WPA-PSK, należy skonfigurować ruter, ustawiając silne hasło, które powinno być wystarczająco długie i skomplikowane, aby utrudnić ataki brute force. Dodatkowo, warto regularnie aktualizować firmware rutera oraz zmieniać hasło dostępu do sieci, aby zwiększyć poziom bezpieczeństwa. W kontekście dobrych praktyk branżowych, zaleca się także używanie WPA3, jeśli ruter na to pozwala, gdyż jest to nowszy standard oferujący jeszcze lepsze zabezpieczenia. Zastosowanie WPA-PSK jest kluczowe w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem oraz innymi zagrożeniami związanymi z bezpieczeństwem sieci Wi-Fi.

Pytanie 2

Lokalny komputer posiada adres 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która rozpoznaje adresy w sieci, wyświetla się informacja, że jego adres to 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. inny komputer podszył się pod adres lokalnego komputera.

B. serwer DHCP zmienił adres podczas przesyłania żądania.

C. adres został przetłumaczony przez translację NAT.

D. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci.

Adres 195.182.130.24 jest wynikiem działania translacji NAT (Network Address Translation), która jest powszechnie stosowana w celu zarządzania i ukrywania lokalnych adresów IP w sieciach. NAT pozwala wielu urządzeniom w lokalnej sieci na korzystanie z jednego zewnętrznego adresu IP do komunikacji z Internetem. Gdy komputer o adresie 192.168.0.5 wysyła zapytanie do serwera WWW, router NAT zamienia lokalny adres IP na jego zewnętrzny odpowiednik, w tym przypadku 195.182.130.24. Dzięki temu, odpowiedzi od serwera są kierowane na adres NAT, a router z powrotem przekazuje je do odpowiedniego urządzenia w sieci lokalnej. Jest to kluczowa technika nie tylko ze względu na oszczędność adresów IP, ale także dla zwiększenia bezpieczeństwa, ponieważ ukrywa adresy lokalne przed zewnętrznymi podmiotami. W praktyce, NAT jest standardem w większości domowych routerów, co umożliwia bezpieczne i efektywne użycie Internetu przez wiele urządzeń jednocześnie.

Pytanie 3

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD

B. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego

C. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania

D. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów

Odpowiedź 'Zezwolenie na zmianę czasu systemowego' jest prawidłowa, ponieważ przystawka secpol (Local Security Policy) w systemie Windows pozwala na zarządzanie i konfigurowanie wielu polityk bezpieczeństwa, w tym uprawnień użytkowników. W kontekście zmiany czasu systemowego, ta opcja jest kluczowa, ponieważ pozwala administratorom na kontrolowanie, którzy użytkownicy mają prawo do modyfikacji czasu i daty systemowej. Może to mieć znaczenie w kontekście synchronizacji z serwerami czasu czy w sytuacjach, gdy zmiana czasu mogłaby wpłynąć na logikę aplikacji czy systemów zabezpieczeń. W rzeczywistych zastosowaniach, ograniczenie tego uprawnienia dla użytkowników z ograniczonymi prawami może pomóc w utrzymaniu spójności operacyjnej oraz zapobieganiu potencjalnym nadużyciom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem systemów IT.

Pytanie 4

Pamięć, która nie traci danych, może być elektrycznie kasowana i programowana, znana jest pod skrótem

A. IDE

B. ROM

C. EEPROM

D. RAM

Odpowiedzi RAM, ROM i IDE nie są poprawne w kontekście pytania o pamięć, która jest nieulotna, elektrycznie kasowana i programowana. RAM (Random Access Memory) to pamięć ulotna, która traci swoje dane po wyłączeniu zasilania, co czyni ją nieodpowiednią dla zastosowań wymagających trwałej pamięci. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest zaprogramowana w procesie produkcji i nie pozwala na kasowanie ani programowanie po tym etapie, co również odbiega od definicji przedstawionej w pytaniu. IDE (Integrated Development Environment) nie odnosi się do pamięci, a raczej do oprogramowania używanego do rozwoju aplikacji, co sprawia, że ta odpowiedź jest zupełnie nieadekwatna. Pojawienie się błędnych odpowiedzi często wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji i typów pamięci. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy pamięci mają różne właściwości i zastosowania, co jest fundamentalne dla projektowania systemów elektronicznych. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie poznać różnice między pamięcią ulotną a nieulotną oraz możliwości programowania i kasowania w kontekście projektowania systemów embedded.

Pytanie 5

Jakie narzędzie powinno być użyte do uzyskania rezultatów testu POST dla komponentów płyty głównej?

A. C

B. A

C. D

D. B

Karta diagnostyczna POST, którą widzisz na obrazku B, to bardzo ważne narzędzie do diagnozowania problemów z płytą główną. POST, czyli Power-On Self-Test, to taki proces, który uruchamia się zaraz po włączeniu komputera. Jego celem jest sprawdzenie podstawowych elementów systemu. W trakcie POST, wyniki pokazywane są jako kody błędów. Można je odczytać właśnie za pomocą karty diagnostycznej, wkładając ją do gniazda PCI lub PCIe. Dzięki temu, technicy szybko dowiadują się, co nie działa. Karty te pomagają zidentyfikować problemy z pamięcią RAM, procesorem czy kartą graficzną. Osobiście uważam, że to niezwykle przydatne narzędzie, bo w serwisach komputerowych czas jest na wagę złota, a te karty naprawdę przyspieszają diagnozowanie i naprawy. W praktyce, dzięki nim można szybko zorientować się w problemach i to jest kluczowe, by sprzęt znów działał bez zarzutu.

Pytanie 6

Na wskazanej płycie głównej możliwe jest zainstalowanie procesora w obudowie typu

A. LGA

B. SPGA

C. PGA

D. SECC

Na ilustracji przedstawiono gniazdo procesora typu LGA czyli Land Grid Array. To rozwiązanie charakteryzuje się tym że piny znajdują się na płycie głównej a nie na procesorze co zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia podczas instalacji. To rozwiązanie jest często stosowane w procesorach Intel co czyni je popularnym wyborem w komputerach stacjonarnych. Gniazda LGA zapewniają lepszy kontakt elektryczny i są bardziej wytrzymałe co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności i stabilności systemów komputerowych. W praktyce montaż procesora w gnieździe LGA jest prostszy i szybszy ponieważ wymaga jedynie ustawienia procesora w odpowiedniej pozycji i zamknięcia specjalnej pokrywy zabezpieczającej. Dzięki tym cechom standard LGA jest preferowany w branży IT zarówno w komputerach osobistych jak i serwerach co jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania nowoczesnych systemów komputerowych. Zrozumienie różnic w typach gniazd pozwala na lepsze planowanie konfiguracji sprzętowych dostosowanych do specyficznych potrzeb użytkownika.

Pytanie 7

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

B. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

C. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden

D. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących działania pola TTL w protokole IP. Pierwsza z błędnych koncepcji sugeruje, że router zwiększa wartość TTL o dwa, co jest niezgodne z definicją TTL i jego funkcji w zarządzaniu pakietami. TTL ma na celu ograniczenie czasu życia pakietu, a zwiększanie jego wartości mogłoby prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak niekontrolowane krążenie pakietów w sieci. W kontekście drugiej odpowiedzi, zwiększanie TTL o jeden również nie jest zgodne z praktyką. Routery są zaprogramowane do zmniejszania wartości TTL, co jest fundamentalnym elementem ich działania i zapewnia stabilność sieci. Zmniejszanie TTL o dwa, jak sugeruje kolejna błędna odpowiedź, jest także nieprawidłowe, ponieważ zbyt szybkie zmniejszanie wartości TTL mogłoby prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co w efekcie wpłynęłoby na jakość komunikacji. W rezultacie, kluczowym błędem w myśleniu jest niezrozumienie roli TTL jako mechanizmu kontrolnego, który ma na celu zapobieganie niepożądanym sytuacjom w sieci, a nie jego zwiększanie lub zbyt agresywne zmniejszanie.

Pytanie 8

Program CHKDSK jest wykorzystywany do

A. zmiany rodzaju systemu plików

B. defragmentacji nośnika danych

C. naprawy logicznej struktury dysku

D. naprawy fizycznej struktury dysku

CHKDSK, czyli Check Disk, to narzędzie w systemach operacyjnych Windows, które służy do analizy i naprawy logicznej struktury dysku. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i eliminacja błędów w systemie plików, takich jak uszkodzone sektory, błędne wpisy w tabeli alokacji plików oraz inne problemy, które mogą prowadzić do utraty danych. Przykładowo, jeśli system operacyjny zgłasza problemy z uruchomieniem lub ostrzega o błędach w plikach, przeprowadzenie skanowania przy użyciu CHKDSK może pomóc w rozwiązaniu tych problemów, przywracając integralność danych. Warto dodać, że narzędzie to można uruchomić w trybie graficznym lub z linii poleceń, co sprawia, że jest dostępne dla szerokiego kręgu użytkowników. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z CHKDSK jako części konserwacji systemu, szczególnie po nieprawidłowym zamknięciu systemu czy awariach zasilania, aby zapewnić stabilność pracy systemu oraz zabezpieczyć przechowywane dane.

Pytanie 9

Protokół trasowania wewnętrznego, który wykorzystuje metrykę wektora odległości, to

A. IS-IS

B. OSPF

C. RIP

D. EGP

EGP (Exterior Gateway Protocol) jest protokołem trasowania używanym do wymiany informacji o routingu pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi w Internecie, a nie wewnętrznie w sieci. Protokół ten opiera się na innej koncepcji, która nie korzysta z metryki wektora odległości, co czyni go nieodpowiednim w kontekście postawionego pytania. Z kolei IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół trasowania oparty na stanie łącza, który jest stosowany głównie w dużych sieciach. Działa na zasadzie zbierania informacji o stanie łączy w sieci, co różni go od protokołów opartych na wektorze odległości, takich jak RIP. OSPF (Open Shortest Path First) również bazuje na stanie łącza i jest bardzo wydajnym protokołem stosowanym w dużych i kompleksowych infrastrukturach. Obie odpowiedzi, IS-IS i OSPF, są bardziej skomplikowane i zaawansowane technologicznie niż RIP, ale nie są oparte na metryce wektora odległości, co wyklucza je z poprawności. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów protokołów oraz ich metryk, co często prowadzi do wyboru niewłaściwego rozwiązania dla danej architektury sieciowej.

Pytanie 10

Do wymiany uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej potrzebne jest

A. wkrętak krzyżowy oraz opaska zaciskowa

B. żywica epoksydowa

C. lutownica z cyną i kalafonią

D. klej cyjanoakrylowy

Wymiana uszkodzonych kondensatorów na karcie graficznej wymaga precyzyjnych narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią jest kluczowym elementem tego procesu. Lutownica dostarcza odpowiednią temperaturę, co jest niezbędne do stopienia cyny, która łączy kondensator z płytą główną karty graficznej. Kalafonia pełni rolę topnika, ułatwiając równomierne pokrycie miedzi lutowiem oraz poprawiając przyczepność, co jest istotne dla długotrwałej niezawodności połączenia. Używając lutownicy, ważne jest, aby pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i stosować techniki, które minimalizują ryzyko uszkodzenia innych komponentów, np. poprzez stosowanie podstawki do lutowania, która izoluje ciepło. Obecne standardy w naprawie elektroniki, takie jak IPC-A-610, zalecają również przeprowadzenie testów połączeń po zakończeniu lutowania, aby upewnić się, że nie występują zimne luty lub przerwy w połączeniach. Takie podejście zapewnia nie tylko poprawne działanie karty graficznej, ale również wydłuża jej żywotność.

Pytanie 11

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. zestaw adresów sieci testowej 6bone

B. adres nieokreślony

C. zestaw adresów służących do komunikacji multicast

D. adres wskazujący na lokalny host

Adres ff00::/8 w adresacji IPv6 jest zarezerwowany dla komunikacji multicast. Adresy multicast to unikalne adresy, które pozwalają na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak transmisja wideo na żywo, wideokonferencje czy gry online. Dzięki zastosowaniu multicast, zamiast wysyłać wiele kopii tej samej informacji do każdego odbiorcy, można przesłać pojedynczą kopię, a routery odpowiedzialne za trasowanie danych zajmą się dostarczeniem jej do wszystkich zainteresowanych. Ta metoda znacząco redukuje obciążenie sieci oraz zwiększa jej efektywność. W praktyce, wykorzystując adresy z zakresu ff00::/8, można budować zaawansowane aplikacje i usługi, które wymagają efektywnej komunikacji z wieloma uczestnikami, co jest zgodne z wytycznymi ustalonymi w standardzie RFC 4220, który definiuje funkcjonalności multicast w IPv6. Zrozumienie roli adresów multicast jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci oraz rozwijania aplikacji opartych na protokole IPv6.

Pytanie 12

Funkcja znana jako: "Pulpit zdalny" standardowo operuje na porcie

A. 3379

B. 3389

C. 3369

D. 3390

Odpowiedź 3389 jest poprawna, ponieważ port ten jest domyślnie używany przez protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia zdalny dostęp do komputerów oraz zarządzanie nimi. Użycie tego portu pozwala na bezpieczną komunikację z serwerem, co jest kluczowe w kontekście administracji IT, zwłaszcza w środowiskach korporacyjnych. RDP jest szeroko stosowany w zarządzaniu serwerami oraz w pracy zdalnej, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale administratorów systemów. Zrozumienie domyślnego portu RDP, czyli 3389, jest fundamentem dla właściwej konfiguracji zapór ogniowych oraz zabezpieczeń sieciowych. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, wiele organizacji decyduje się na zmianę domyślnego portu na inny, co może pomóc w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki sugerują dodatkowe zabezpieczenia, takie jak stosowanie VPN oraz wieloskładnikowe uwierzytelnianie, co zwiększa bezpieczeństwo zdalnego dostępu do zasobów. Takie podejście sprzyja zgodności z normami bezpieczeństwa oraz redukcji ryzyka ataków.

Pytanie 13

Zasady dotyczące filtracji ruchu w firewallu są ustalane w postaci

A. kontroli pasma zajętości

B. serwisów

C. reguł

D. plików CLI

Reguły są podstawowym mechanizmem filtrowania ruchu sieciowego w firewallach, stanowiąc zbiór zasad, które definiują, jakie połączenia sieciowe powinny być dozwolone, a jakie zablokowane. Każda reguła zawiera zazwyczaj informacje o źródłowym i docelowym adresie IP, protokole (np. TCP, UDP), porcie oraz akcji, jaką należy podjąć (zezwolenie lub blokada). Przykładem zastosowania reguł w praktyce może być stworzenie reguły, która zezwala na ruch HTTP (port 80) tylko z zaufanych adresów IP, co zwiększa bezpieczeństwo serwera. Najlepsze praktyki dotyczące konfiguracji reguł firewalli obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że dozwolone powinny być tylko te połączenia, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług. Ponadto, regularna weryfikacja i aktualizacja reguł są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci, a także dla zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania ryzykiem w kontekście infrastruktury IT.

Pytanie 14

Dodatkowe właściwości wyniku operacji przeprowadzanej przez jednostkę arytmetyczno-logiczna ALU zawiera

A. akumulator

B. rejestr flagowy

C. wskaźnik stosu

D. licznik rozkazów

Rejestr flagowy jest kluczowym elementem jednostki arytmetyczno-logicznej (ALU), który przechowuje informacje o wynikach ostatnich operacji arytmetycznych i logicznych. Flagi w rejestrze flagowym informują o stanach takich jak: przeniesienie, zero, parzystość czy znak. Na przykład, jeśli operacja doda dwie liczby i wynik przekroczy maksymalną wartość, flaga przeniesienia zostanie ustawiona. Praktycznie, rejestr flagowy umożliwia procesorowi podejmowanie decyzji na podstawie wyników operacji, co jest kluczowe w kontrolowaniu przepływu programów. W standardach architektury komputerowej, takich jak x86, rejestr flagowy jest niezbędny do realizacji instrukcji skoków warunkowych, co pozwala na implementację złożonych algorytmów. Zrozumienie działania rejestru flagowego pozwala programistom optymalizować kod i skutecznie zarządzać logiką operacyjną w aplikacjach o wysokiej wydajności.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do pomiaru mapy połączeń w okablowaniu strukturalnym sieci lokalnej?

A. Analizator sieci LAN

B. Przyrząd do monitorowania sieci

C. Reflektometr OTDR

D. Analizator protokołów

Analizator sieci LAN to urządzenie, które jest kluczowe dla pomiarów i monitorowania okablowania strukturalnego sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest analiza ruchu w sieci, co pozwala na identyfikację problemów związanych z wydajnością, takich jak zatory, opóźnienia czy konflikty adresów IP. Dzięki zastosowaniu analizatora sieci LAN, administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o przepustowości łącza, typach ruchu oraz wykrywać ewentualne błędy w konfiguracji sieci. Przykładowo, jeżeli w sieci występują problemy z opóźnieniami, analizator może wskazać konkretne urządzenia lub segmenty sieci, które są odpowiedzialne za te problemy. W praktyce, korzystanie z analizatora LAN jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ umożliwia proaktywną diagnostykę i optymalizację zasobów. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują wymagania dotyczące sieci Ethernet, co sprawia, że posiadanie odpowiednich narzędzi do monitorowania tych parametrów jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości działania usług sieciowych.

Pytanie 16

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 2

B. 5

C. 3

D. 4

Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.

Pytanie 17

Jakie narzędzie w systemie Windows służy do przeglądania informacji dotyczących problemów z systemem?

A. Foldery udostępnione

B. Zasady grupy

C. Harmonogram zadań

D. Podgląd zdarzeń

Podgląd zdarzeń to narzędzie w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie i analizowanie różnych zdarzeń systemowych, co czyni je nieocenionym w procesie diagnozowania problemów. Dzięki temu narzędziu administratorzy mogą przeglądać logi systemowe, aplikacyjne i zabezpieczeń. Przykładowo, w przypadku awarii aplikacji, można w Podglądzie zdarzeń znaleźć szczegółowe informacje na temat błędów, które wystąpiły przed awarią, co pozwala na szybszą identyfikację przyczyny problemu. Dobre praktyki zalecają regularne przeglądanie logów, aby wcześnie wychwytywać potencjalne problemy i nieprawidłowości, co może znacząco poprawić stabilność i bezpieczeństwo systemu. W kontekście zarządzania IT, Podgląd zdarzeń jest kluczowym elementem zapewnienia ciągłości działania systemów, a jego wykorzystanie w codziennej pracy administracyjnej jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi.

Pytanie 18

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Soczewka

B. Filtr ozonowy

C. Traktor

D. Lustro

Traktor jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki igłowej, odpowiedzialnym za przesuwanie papieru przez urządzenie. W przeciwieństwie do innych typów drukarek, takich jak atramentowe czy laserowe, drukarki igłowe wykorzystują mechanizm, który fizycznie uderza w taśmę barwiącą, a następnie w papier, tworząc wydruk. Traktor, jako część systemu podawania, zapewnia dokładne przesuwanie papieru, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnych wydruków, zwłaszcza w przypadku dokumentów, które wymagają dużej dokładności w formacie i wyrównaniu. Przykładem zastosowania drukarek igłowych z traktorem są środowiska, w których wymagana jest produkcja dokumentów takich jak faktury, raporty lub etykiety, gdzie wytrzymałość i niezawodność są istotne. Standardy jakości w branży drukarskiej zazwyczaj podkreślają znaczenie precyzyjnego podawania papieru, co sprawia, że mechanizmy takie jak traktor są niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 19

Zarządzanie konfiguracją karty sieciowej w systemie Windows 7 realizuje polecenie

A. iwconfig

B. ifconfig

C. ipconfig

D. winipcfg

Odpowiedź 'ipconfig' jest poprawna, ponieważ to narzędzie w systemie Windows 7 umożliwia zarządzanie ustawieniami karty sieciowej. Użycie polecenia ipconfig pozwala na wyświetlenie informacji o konfiguracji IP, takich jak adres IPv4, maska podsieci oraz brama domyślna. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', użytkownik uzyskuje pełne informacje o wszystkich interfejsach sieciowych, w tym o adresach MAC, DNS oraz DHCP. To narzędzie jest szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniami sieciowymi, pozwalając na szybkie sprawdzenie, czy urządzenie ma przypisany adres IP oraz czy jest poprawnie skonfigurowane. W praktyce, administratorzy często wykorzystują ipconfig w połączeniu z innymi poleceniami, takimi jak ping czy tracert, aby skuteczniej diagnozować i rozwiązywać problemy z siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 46.18.10.19/30

B. 208.99.255.134/28

C. 64.77.199.192/26

D. 127.100.100.67/27

Adres IPv4 64.77.199.192/26 jest poprawnym adresem sieci, ponieważ prefiks /26 oznacza, że pierwsze 26 bitów adresu jest przeznaczone dla identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. W tym przypadku adres IPv4 64.77.199.192 w notacji binarnej wygląda następująco: 01000000.01001101.11000111.11000000. Dla prefiksu /26, maska podsieci wynosi 255.255.255.192, co daje możliwość utworzenia 4 podsieci, z których każda może zawierać 62 hosty (2^6 - 2, z uwagi na zarezerwowane adresy: adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Adres sieci to pierwszy adres w tej podsieci, co w tym przypadku odpowiada 64.77.199.192. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci oraz z zasadami podziału adresów IP, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą sieciową oraz w unikaniu konfliktów adresowych. Użycie odpowiedniego maskowania podsieci jest niezbędne do efektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz do zapewnienia bezpieczeństwa i segmentacji w sieci.

Pytanie 21

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Dysk zewnętrzny

B. Pamięć USB

C. Płyta CD/DVD

D. Inna partycja dysku tego komputera

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa na innej partycji dysku tego samego komputera może wydawać się na pierwszy rzut oka sensownym rozwiązaniem, jednak takie podejście jest obarczone poważnymi niedociągnięciami. Głównym problemem jest to, że w przypadku awarii sprzętowej, jak np. uszkodzenie dysku twardego, obie partycje mogą stać się niedostępne, co prowadzi do całkowitej utraty danych. Ponadto, wirusy i złośliwe oprogramowanie mogą z łatwością atakować wszystkie partycje znajdujące się na jednym dysku, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo przechowywanych kopii zapasowych. Inne opcje, takie jak dyski zewnętrzne czy pamięci USB, oferują fizyczną separację, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed nieprzewidywalnymi zdarzeniami. Często błędnie zakłada się, że jeżeli kopie zapasowe są zrobione na inną partycję, to są one bezpieczne. To myślenie jest mylne i niezgodne z najlepszymi praktykami. Zgodnie z rekomendacjami ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa IT, skuteczne strategie zarządzania danymi obejmują przechowywanie kopii zapasowych w różnych lokalizacjach oraz na różnych nośnikach, co znacząco zwiększa szanse na ich odzyskanie w przypadku awarii. W związku z tym, korzystanie z zewnętrznych nośników i rozdzielanie kopii zapasowych od głównych danych jest kluczową strategią ochrony informacji.

Pytanie 22

Zgodnie z normą EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są pokryte izolatorem w kolorze

A. niebieskim i niebiesko-białym

B. brązowym i biało-brązowym

C. pomarańczowym i pomarańczowo-białym

D. zielonym i biało-zielonym

Odpowiedź "zielonym i biało-zielonym" jest poprawna, ponieważ zgodnie ze standardem EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są oznaczone właśnie w ten sposób. W standardzie T568B, pary przewodów są przyporządkowane do określonych kolorów, a ich poprawne podłączenie jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci LAN. Pary kolorów są używane do minimalizacji zakłóceń elektromagnetycznych i poprawy jakości sygnału. Na przykład, w przypadku podłączeń Ethernetowych, poprawne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie, ponieważ wpływa na jakość przesyłanego sygnału. Użycie pary zielonej z białym oznaczeniem w kontekście skrętek LAN jest powszechne i pozwala na łatwe identyfikowanie pary, co ma szczególne znaczenie podczas instalacji i konserwacji sieci. Oprócz standardu T568B, warto zaznaczyć, że istnieje również standard T568A, w którym kolory żył są inaczej uporządkowane, co może powodować zamieszanie, jeśli nie zostanie to uwzględnione. Dlatego znajomość tych standardów jest podstawową umiejętnością dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami sieciowymi.

Pytanie 23

Który z poniższych zapisów stanowi właściwy adres w wersji IPv6?

A. 2001:DB8::BAF::FE94

B. 2001-DB8-BAF-FE94

C. 2001:DB8::BAF:FE94

D. 2001.DB8.BAF.FE94

Wybór adresu IPv6, który nie jest zgodny z przyjętymi standardami, może prowadzić do poważnych problemów z komunikacją w sieciach komputerowych. W przypadku adresu 2001:DB8::BAF::FE94 występuje błąd polegający na podwójnym użyciu podwójnego dwukropka (::), co nie jest dozwolone. Podwójny dwukropek może być użyty tylko raz w adresie IPv6, aby zastąpić jedną lub więcej sekwencji zer, co oznacza, że jego wielokrotne użycie w jednym adresie prowadzi do niejednoznaczności i błędów w interpretacji adresu przez routery i inne urządzenia sieciowe. Podobnie, zapis 2001-DB8-BAF-FE94 używa myślników zamiast dwukropków, co również narusza standardy RFC 4291. Poprawne zapisywanie adresów IPv6 wymaga stosowania wyłącznie dwukropków jako separatorów, a nie myślników czy kropek, co jest częstym błędem wynikającym z mylenia konwencji zapisu. Zapis 2001.DB8.BAF.FE94 również nie spełnia norm, gdyż użycie kropek jako separatorów jest typowe dla adresów IPv4, co może prowadzić do zamieszania i nieporozumień w kontekście protokołów sieciowych. W związku z tym, klasyczne błędy w adresacji IPv6 mogą wynikać z braku zrozumienia zasad składni i struktury tego formatu adresów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 24

Poprzez użycie opisanego urządzenia możliwe jest wykonanie diagnostyki działania

A. interfejsu SATA

B. modułu DAC karty graficznej

C. zasilacza ATX

D. pamięci RAM

Choć pamięć RAM jest kluczowym elementem każdego komputera multimetr nie jest odpowiednim narzędziem do jej diagnostyki. Pamięć RAM wymaga specjalistycznego oprogramowania do testowania które sprawdza jej działanie wydajność oraz obecność ewentualnych błędów w danych. Interfejs SATA z kolei odnosi się do standardu połączeń dla dysków twardych i napędów optycznych co również nie jest obszarem w którym multimetr miałby zastosowanie. Dla diagnostyki SATA używa się narzędzi programowych które mogą testować prędkości transferu oraz integralność danych. Moduł DAC karty graficznej odpowiedzialny jest za konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe co jest istotne w kontekście wyjść wideo. Jednakże sprawdzanie poprawności jego działania wymaga analizy sygnałów wideo a nie parametrów elektrycznych co czyni multimetr nieodpowiednim narzędziem. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z błędnego przypisania funkcji narzędzi do procesów które wymagają zupełnie innego podejścia diagnostycznego. Multimetr jest niezastąpiony w pomiarach elektrycznych a nie w testach funkcjonalnych złożonych komponentów komputerowych.

Pytanie 25

Oblicz koszt realizacji okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego, wliczając wykonanie kabli łączących dla stacji roboczych. Użyto przy tym 50 m skrętki UTP. Każdy punkt abonencki posiada 2 gniazda typu RJ45.

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 152,00 zł

B. 345,00 zł

C. 255,00 zł

D. 350,00 zł

Poprawna odpowiedź 255,00 zł wynika z dokładnej analizy kosztów materiałów użytych do wykonania okablowania strukturalnego. Zaczynając od 5 punktów abonenckich każdy z nich wymaga jednej jednostki gniazda podtynkowego w cenie 17 zł za sztukę co daje łączny koszt 85 zł. Następnie użyto 50 m skrętki UTP kat. 5e. Cena kartonu 305 m wynosi 305 zł co oznacza że cena za metr wynosi 1 zł dlatego koszt zakupu 50 m to 50 zł. Do każdego z 5 punktów abonenckich należy zamontować dwa wtyki RJ45 co daje łącznie 10 wtyków w cenie 6 zł za sztukę co sumuje się do 60 zł. Również wykonanie kabli połączeniowych z panelu krosowego do stacji roboczych wymaga dodatkowych wtyków RJ45. Przyjmując że każdy kabel połączeniowy używa dwóch wtyków a łączna liczba stacji roboczych wynosi 5 należy dodać 10 wtyków co daje dodatkowe 60 zł. Łączny koszt wszystkich komponentów to 85 zł za gniazda 50 zł za kabel oraz 120 zł za wtyki RJ45 co razem daje poprawną odpowiedź 255 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w branży IT zapewniając dokładne i efektywne planowanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. drukarki

B. myszy

C. monitora

D. modemu

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 27

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

A. SD-RAM DDR3

B. SIMM

C. SO-DIMM DDR2

D. FLASH

Wybór niewłaściwego typu pamięci do instalacji na płycie głównej może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego całkowitego braku. SIMM to starszy typ pamięci, używany głównie w komputerach z lat 80. i 90., charakteryzujący się 30- lub 72-pinowymi modułami, które nie pasują do nowoczesnych slotów DIMM. Pamięci te nie są kompatybilne z obecnymi standardami, takimi jak DDR3, i oferują znacznie mniejsze prędkości przesyłania danych oraz przepustowości. SO-DIMM DDR2 to z kolei typ pamięci używany głównie w laptopach i mniejszych urządzeniach, jednak także nie jest kompatybilny z typowymi slotami DIMM na płycie głównej komputerów stacjonarnych. DDR2 różni się od DDR3 pod względem napięcia operacyjnego, szybkości oraz architektury, co sprawia, że nie może być stosowany zamiennie. FLASH to inny rodzaj pamięci, używany do przechowywania danych w sposób trwały, jak np. w dyskach SSD czy kartach pamięci. FLASH nie jest pamięcią operacyjną, a raczej magazynem danych, stąd też nie można jej stosować w roli pamięci RAM. Błędem jest zakładanie, że wszystkie rodzaje pamięci mogą pasować do każdego slotu na płycie głównej. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze pamięci RAM uwzględniać specyfikację techniczną płyty głównej i typ obsługiwanej pamięci.

Pytanie 28

W kontekście adresacji IPv6, użycie podwójnego dwukropka służy do

A. jednorazowego zastąpienia jednego lub więcej kolejnych bloków składających się wyłącznie z zer

B. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków zer oddzielonych blokiem jedynek

C. jednorazowego zastąpienia jednego bloku jedynek

D. wielokrotnego zastąpienia dowolnych bloków jedynek

Wszystkie odpowiedzi, które sugerują, że podwójny dwukropek w adresacji IPv6 może zastąpić bloki jedynek lub wielokrotnie zagnieżdżone bloki zer, są błędne. Podwójny dwukropek stosuje się wyłącznie do zastępowania bloków zer, a nie jedynek, co jest kluczowe dla zrozumienia struktury adresów IPv6. Wadresie IPv6 jedynki i zera są zdefiniowane przez określone bloki sześcioznakowe, które pozwalają na jednoznaczne zdefiniowanie adresu. Kiedy próbujemy zastosować podwójny dwukropek do zastąpienia bloków jedynek, wprowadzamy niejasności, które mogą prowadzić do błędnych konfiguracji i problemów z routingiem. Dodatkowo, niepoprawne jest sugerowanie, że podwójny dwukropek może pojawić się wielokrotnie w jednym adresie, ponieważ może to prowadzić do niejednoznaczności. RFC 4291 wyraźnie ogranicza zastosowanie podwójnego dwukropka do jednego wystąpienia w adresie IPv6, co podkreśla znaczenie przestrzegania zasad dotyczących adresacji w celu zapewnienia integralności i czytelności adresów. W praktyce, błędne interpretacje mogą prowadzić do problemów z komunikacją w sieciach IPv6, dlatego ważne jest, aby inżynierowie sieciowi dobrze znali zasady rządzące tym elementem adresacji.

Pytanie 29

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.252.63

B. 195.120.255.255

C. 195.120.252.255

D. 195.120.252.0

Zrozumienie adresowania IP oraz koncepcji podsieci jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi. Podane w pytaniu odpowiedzi, takie jak 195.120.252.0, mogą wydawać się kuszące, jednakże są one zdefiniowane w kontekście innych ról w sieci. Adres 195.120.252.0 to adres sieciowy, a nie rozgłoszeniowy, co jest częstym źródłem nieporozumień. Adresy sieciowe służą do identyfikacji samej sieci i nie mogą być przypisane do urządzeń. Inna odpowiedź, 195.120.252.255, jest adresem rozgłoszeniowym, ale jest to adres dla całej klasy C, co czyni go niewłaściwym w kontekście podanej maski podsieci. Adres 195.120.255.255 jest natomiast adresem rozgłoszeniowym klasy B, który nie jest związany z rozpatrywaną siecią. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak maski podsieci dzielą adresy IP na mniejsze grupy. Właściwe zrozumienie funkcji adresów sieciowych, rozgłoszeniowych oraz hostów jest fundamentalne dla architektury współczesnych sieci i ich zarządzania. Niezrozumienie tych podstaw może prowadzić do błędów w konfiguracji sieci, co z kolei wpływa na jej wydajność i bezpieczeństwo.

Pytanie 30

Zidentyfikuj najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup" podczas uruchamiania systemu komputerowego?

A. Uszkodzona karta graficzna.

B. Wyczyszczona pamięć CMOS.

C. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u

D. Zniknięty plik konfiguracyjny.

Komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup" często wskazuje na problemy związane z pamięcią CMOS, która jest odpowiedzialna za przechowywanie ustawień BIOS-u, takich jak data, godzina oraz konfiguracja sprzętowa. Gdy bateria CMOS, najczęściej typu CR2032, jest rozładowana, pamięć ta nie jest w stanie zachować danych po wyłączeniu komputera, co prowadzi do błędów przy uruchamianiu. W praktyce, aby rozwiązać problem, należy wymienić baterię na nową, co jest prostą i standardową procedurą w konserwacji sprzętu komputerowego. Prawidłowe funkcjonowanie baterii CMOS jest kluczowe dla stabilności systemu; bez niej BIOS nie może poprawnie odczytać ustawień, co skutkuje błędami. Zrozumienie tego procesu jest istotne dla każdego użytkownika komputera, szczególnie dla osób zajmujących się serwisowaniem sprzętu, ponieważ pozwala na szybkie diagnozowanie i naprawę problemów sprzętowych, zgodnie z zaleceniami producentów i najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby chronić ruter przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu administracyjnego, jest

A. aktywacja filtrowania adresów MAC

B. zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) na unikalną

C. włączenie szyfrowania przy użyciu klucza WEP

D. zmiana loginu i hasła dla wbudowanego konta administratora

To, co napisałeś o tych metodach zabezpieczeń, ma sens, ale nie wszystko jest takie proste. Filtrowanie adresów MAC, szyfrowanie WEP i zmiana SSID mogą pomóc, ale nie są wystarczające. Filtrowanie MAC daje możliwość blokowania czy zezwalania na dostęp, ale złodzieje mogą to łatwo obejść. Szyfrowanie WEP, cóż, nie jest już uznawane za bezpieczne – można je złamać w parę minut. Co do SSID, zmiana nazwy na jakąś unikatową może pomóc w ukrywaniu sieci, ale osoby z odpowiednią wiedzą i tak ją znajdą. Więc lepiej traktować te metody jako dodatek, a nie jedyną ochronę. Nie zapominaj, że najważniejsze to zmiana domyślnych loginów i haseł – to podstawowa sprawa.

Pytanie 32

Jakiego typu transmisję danych przesyłanych za pomocą interfejsu komputera osobistego pokazano na ilustracji?

A. Szeregowy synchroniczny

B. Szeregowy asynchroniczny

C. Równoległy synchroniczny

D. Równoległy asynchroniczny

Transmisja szeregowa synchroniczna wymaga stałej synchronizacji zegarowej pomiędzy nadającym a odbierającym urządzeniem. Oznacza to, że zarówno nadawca, jak i odbiorca muszą pracować w tej samej częstotliwości, co umożliwia przesyłanie danych bez bitów startu i stopu. Stosuje się ją w sytuacjach, gdzie wymagana jest duża przepustowość i niska latencja, lecz jest bardziej skomplikowana do implementacji w porównaniu z asynchroniczną. Transmisja równoległa synchroniczna z kolei angażuje jednoczesne przesyłanie wielu bitów danych, co zwiększa przepustowość, ale wymaga większej liczby przewodów i jest bardziej podatna na zakłócenia. Zastosowanie tej formy jest typowe dla krótkodystansowych połączeń wewnątrz urządzeń elektronicznych, np. magistrale komputerowe. Z kolei transmisja równoległa asynchroniczna jest rzadko spotykana z uwagi na trudności w zapewnieniu synchronizacji przy jednoczesnym przesyłaniu wielu bitów oraz potencjalne przesunięcia czasowe między poszczególnymi liniami danych. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, zwłaszcza kiedy uwaga skupia się jedynie na ilości przesyłanych bitów zamiast na mechanizmie synchronizacji. Ostatecznie wybór odpowiedniej formy transmisji zależy od specyficznych wymagań dotyczących przepustowości, odległości i warunków pracy systemu, co wymaga zrozumienia różnic technologicznych i praktycznych ograniczeń każdego z podejść.

Pytanie 33

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. &

B. #

C. ~

D. *

Wybór innych znaków jako oznaczenia pliku tymczasowego w systemie Windows opiera się na nieporozumieniu dotyczącym konwencji nazewnictwa plików. Znak ampersand (&) w systemach operacyjnych nie posiada przypisanej funkcji w kontekście plików tymczasowych. Zwykle jest on używany do wskazywania, że plik jest częścią komendy w powłoce lub do łączenia poleceń. Podobnie, znak gwiazdki (*) jest używany jako symbol wieloznaczny w kontekście wyszukiwania plików, co powoduje, że nie może służyć do oznaczania plików tymczasowych. Z kolei znak hash (#) jest wykorzystywany w niektórych kontekstach do oznaczania komentarzy lub jako część identyfikatorów, lecz nie ma związku z plikami tymczasowymi w systemie Windows. Zrozumienie roli i zastosowania odpowiednich symboli w kontekście systemów operacyjnych jest kluczowe dla uniknięcia błędnych interpretacji. Powszechnym błędem jest mylenie oznaczeń plików z konwencjami stosowanymi w programowaniu lub administracji systemami. Praktyczne zastosowanie symboli w kontekście plików powinno być zgodne z dokumentacją i standardami branżowymi, aby zapewnić klarowność i efektywność w zarządzaniu danymi. Ostatecznie, aby poprawnie zrozumieć, jakie oznaczenia są używane w systemach operacyjnych, ważne jest, aby zapoznać się z oficjalnymi wytycznymi i dokumentacją producentów oprogramowania.

Pytanie 34

Jaki akronim oznacza wydajność sieci oraz usługi, które mają na celu między innymi priorytetyzację przesyłanych pakietów?

A. ARP

B. STP

C. QoS

D. PoE

Akronimy ARP, STP oraz PoE odnoszą się do zupełnie innych zagadnień technologicznych, co wyjaśnia, dlaczego nie pasują do definicji QoS. ARP, czyli Address Resolution Protocol, służy do mapowania adresów IP na adresy MAC w sieci lokalnej. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji między urządzeniami w sieci, a nie zarządzanie jakością przesyłu danych. STP, czyli Spanning Tree Protocol, jest protokołem używanym do zapobiegania pętlom w sieciach Ethernet, co także nie odnosi się do zagadnienia priorytetyzacji ruchu. Z kolei PoE, czyli Power over Ethernet, to technologia umożliwiająca zasilanie urządzeń sieciowych przez kable Ethernet, co także nie ma związku z jakością usług. Takie błędne podejście do rozumienia akronimów prowadzi do pomyłek w kontekście zarządzania sieciami. Często zdarza się, że osoby mylą cele tych technologii, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową. Właściwe zrozumienie różnic oraz zastosowania każdego z tych akronimów jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania sieciami, a także dla zapewnienia optymalnej wydajności, co wychodzi naprzeciw obowiązującym standardom branżowym.

Pytanie 35

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Siatki

B. Magistrali

C. Gwiazdy

D. Podwójnego pierścienia

Topologia gwiazdy, w której wszystkie urządzenia są podpięte do jednego centralnego punktu, jak hub czy switch, ma jedną dużą wadę - jeśli to centralne urządzenie się popsuje, to cała sieć pada. Jasne, jest łatwiejsza w ustawieniu i zarządzaniu, ale brakuje jej tego poziomu redundancji, który ma siatka. Z kolei topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia łączą się do jednego medium, ma też swoje problemy z ograniczoną przepustowością i trudnościami w diagnozowaniu usterek. Jeszcze gorzej, im więcej urządzeń, tym większe ryzyko kolizji sygnału, co może spowodować problemy z wydajnością. Podwójny pierścień wygląda lepiej, bo ma dodatkową drogę awaryjną, ale przesyłanie danych wciąż jest sekwencyjne, a to sprawia, że może działać wolniej niż w pełnej siatce. Dodatkowo, konfiguracja pierścieni bywa bardziej skomplikowana, bo każde dodanie lub usunięcie węzła wymaga przynajmniej drobnej rekonfiguracji. Dlatego w nowoczesnych sieciach, moim zdaniem, topologia siatki wypada najlepiej, bo oferuje dużą elastyczność i niezawodność.

Pytanie 36

Jaką zmianę sygnału realizuje konwerter RAMDAC?

A. analogowy na cyfrowy

B. zmienny na stały

C. stały na zmienny

D. cyfrowy na analogowy

Konwerter RAMDAC (Random Access Memory Digital-to-Analog Converter) jest kluczowym elementem w systemach komputerowych, który przetwarza sygnały cyfrowe na analogowe. W praktyce oznacza to, że dane generowane przez procesor graficzny w postaci sygnałów cyfrowych są konwertowane na sygnały analogowe, które mogą być zrozumiane przez monitor. Przykładem zastosowania RAMDAC jest wyświetlanie grafiki na monitorach CRT i LCD, gdzie sygnał analogowy jest niezbędny do prawidłowego działania. RAMDAC umożliwia wyświetlanie obrazów w różnych rozdzielczościach i głębiach kolorów, co jest istotne dla jakości obrazu. W branży standardem jest stosowanie konwerterów cyfrowo-analogowych, które spełniają wymagania dotyczące zarówno jakości, jak i wydajności. Dlatego odpowiedź na to pytanie: 'cyfrowy na analogowy' jest poprawna, gdyż RAMDAC odgrywa kluczową rolę w mostkowaniu cyfrowych danych graficznych z procesora do analogowych sygnałów, które są następnie przekazywane do monitora.

Pytanie 37

Na ilustracji przedstawiono diagram blokowy karty

A. sieciowej

B. graficznej

C. dźwiękowej

D. telewizyjnej

Karta telewizyjna to urządzenie pozwalające na odbiór sygnału telewizyjnego i jego przetwarzanie na komputerze. Na przedstawionym schemacie widać elementy charakterystyczne dla karty telewizyjnej takie jak tuner, który odbiera sygnał RF (Radio Frequency) z anteny. Zastosowanie tunera jest kluczowe w kontekście odbioru sygnału telewizyjnego, ponieważ pozwala na dekodowanie i dostrajanie odbieranych fal radiowych do konkretnych kanałów telewizyjnych. Przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C) jest używany do konwersji analogowego sygnału wideo na cyfrowy, co jest niezbędne do dalszego przetwarzania przez komputer. Ważnym elementem jest także dekoder wideo oraz sprzętowa kompresja MPEG-2, które umożliwiają kompresję strumienia wideo, co jest standardem w transmisji telewizji cyfrowej. EEPROM i DRAM służą do przechowywania niezbędnych danych oraz do buforowania strumienia danych. Tego typu karty są szeroko stosowane w systemach komputerowych, gdzie istnieje potrzeba integracji funkcji telewizyjnej, np. w centrach medialnych. Stosowanie kart telewizyjnych jest zgodne ze standardami transmisji wideo i audio, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi formatami sygnału. Przykładem praktycznego zastosowania są systemy do nagrywania programów telewizyjnych i ich późniejszego odtwarzania na komputerze.

Pytanie 38

Jaki protokół służy komputerom do informowania rutera o przynależności do konkretnej grupy multicastowej?

A. IGMP

B. RIP

C. UDP

D. OSPF

OSP, czyli Open Shortest Path First, to protokół routingu, który nie ma związku z zarządzaniem członkostwem w grupach rozgłoszeniowych. Jego podstawowym zadaniem jest wymiana informacji o trasach między routerami w obrębie tej samej sieci autonomicznej. Z kolei UDP, czyli User Datagram Protocol, jest protokołem transportowym, który nie zarządza grupami multicastowymi, lecz służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia, co powoduje, że jest bardziej podatny na utratę pakietów. RIP, czyli Routing Information Protocol, to również protokół routingu, który koncentruje się na wyznaczaniu najkrótszych ścieżek w sieci, ale nie ma zdolności do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylnego rozumienia roli różnych protokołów w komunikacji sieciowej. Użytkownicy mogą myśleć, że protokoły takie jak OSPF, UDP czy RIP są w stanie obsługiwać funkcje multicastowe, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie, że IGMP jest jedynym protokołem zaprojektowanym specjalnie w celu zarządzania członkostwem w grupach rozgłoszeniowych, co czyni go niezbędnym do skutecznego przesyłania danych multicastowych.

Pytanie 39

Kabel sieciowy z końcówkami RJ45 był testowany za pomocą diodowego urządzenia do sprawdzania okablowania. Na tym urządzeniu diody LED włączały się po kolei, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły jednocześnie na jednostce głównej testera, natomiast nie świeciły na jednostce zdalnej. Jaka była tego przyczyna?

A. Zwarcie

B. Nieciągłość kabla

C. Pary odwrócone

D. Pary skrzyżowane

Pojęcie zwarcia jest często mylone z innymi typami błędów w okablowaniu, co może prowadzić do niepoprawnej diagnostyki. Parowanie odwrócone, czyli niewłaściwe przyporządkowanie przewodów w wtyku, może prowadzić do braku połączenia, ale nie spowoduje sytuacji, w której diody na jednostce głównej świecą się, a na jednostce zdalnej nie. W przypadku par skrzyżowanych, mówimy o sytuacji, w której przewody są połączone w sposób, który eliminuje przesyłanie sygnału; również nie jest to przyczyna błędu w opisywanym teście. Z kolei nieciągłość kabla oznacza, że jeden z przewodów jest uszkodzony lub przerwany; wówczas nie powinny zapalać się diody na żadnej jednostce testera, ponieważ sygnał nie dotarłby do żadnej z nich. W każdej z tych sytuacji nieprawidłowe myślenie prowadzi do nieefektywnej diagnozy problemu. Kluczem do skutecznego rozwiązywania problemów z okablowaniem jest zrozumienie, jak różne rodzaje uszkodzeń wpływają na sygnał. Wiedza ta pomaga nie tylko w diagnostyce, ale także w projektowaniu i instalacji sieci, gdzie przestrzeganie standardów okablowania, takich jak TIA/EIA, może znacznie zredukować ryzyko wystąpienia problemów.

Pytanie 40

Jaką przepustowość określa standard Ethernet IEEE 802.3z?

A. 1Gb

B. 100Mb

C. 1GB

D. 10Mb

W przypadku odpowiedzi 1 Gb, należy zauważyć, że standard IEEE 802.3z dotyczy przepływności 100 Mb/s, a nie 1 Gb/s. W rzeczywistości 1 Gb/s jest zdefiniowany przez inny standard, znany jako Gigabit Ethernet (IEEE 802.3ab), który umożliwia znacznie szybsze przesyłanie danych, ale nie jest to właściwy kontekst dla pytania. Odpowiedzi 10 Mb i 1GB również są mylące. 10 Mb/s, znany jako Ethernet, to starsza technologia, która nie spełnia wymagań współczesnych aplikacji, a 1GB/s odnosi się do prędkości, która przekracza możliwości standardu IEEE 802.3z. Mylne przypisanie tych wartości do odpowiedniego standardu może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania sieci. Kluczowym błędem myślowym jest nieznajomość ewolucji standardów Ethernet oraz ich zastosowań w praktyce. Często zdarza się, że inżynierowie sieciowi nie rozumieją różnic pomiędzy poszczególnymi standardami, co skutkuje nieefektywnym wykorzystaniem zasobów sieciowych oraz narastającymi problemami z wydajnością. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla tworzenia efektywnych architektur sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej