Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 02:20
  • Data zakończenia: 6 czerwca 2025 02:34

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 1,353
B. 1 : 0,667
C. 1 : 1,618
D. 1 : 0,376
Wybór proporcji 1 : 1,353, 1 : 0,667, czy 1 : 0,376 jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ żadna z tych wartości nie odzwierciedla zasady złotego podziału. Proporcje te mogą być mylnie interpretowane jako korzystne w designie, jednakże nie spełniają one kryteriów estetycznych i harmonijnych, jakie zapewnia złoty podział. Proporcja 1 : 1,353 nie jest stosowana w żadnym uznawanym standardzie projektowym; z kolei 1 : 0,667 i 1 : 0,376 nie mają żadnego uzasadnienia w kontekście estetyki wizualnej, co czyni je nieodpowiednimi. Właściwe zrozumienie zasady złotego podziału, która wynosi około 1 : 1,618, jest kluczowe dla projektantów, którzy pragną tworzyć kompozycje wizualne, które są nie tylko funkcjonalne, ale i przyjemne dla oka. Typowe błędy w myśleniu prowadzą do stosowania nieodpowiednich proporcji, które mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie zapewniają harmonii. W projektowaniu kluczowe jest dążenie do proporcji, które są zgodne z naturalnymi preferencjami ludzkiego oka, co znajduje odzwierciedlenie w liczbie phi. Dlatego istotne jest, aby w każdej pracy projektowej bazować na uznanych zasadach i standardach, co pozwala uniknąć pułapek myślowych związanych z subiektywnym postrzeganiem estetyki.
Pytanie 2

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 70,00 zł
B. 140,00 zł
C. 280,00 zł
D. 175,00 zł
Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.
Pytanie 3

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Kalibratora
B. Densytometru transmisyjnego
C. Densytometru refleksyjnego
D. Lupy
Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.
Pytanie 4

Jaką rozdzielczość skanowania dla oryginału wielokolorowego trzeba zastosować, gdy jego powiększenie w trakcie drukowania wyniesie 2 razy?

A. 1 200 ppi
B. 600 ppi
C. 2 400 ppi
D. 300 ppi
Aby uzyskać wysoką jakość skanowania oryginału wielobarwnego, kluczowe jest dostosowanie rozdzielczości skanowania do późniejszego procesu drukowania, szczególnie gdy przewidujemy powiększenie obrazu. W przypadku powiększenia 2-krotnego, należy zastosować zasadę, że rozdzielczość skanowania powinna być co najmniej dwukrotnie wyższa od rozdzielczości drukowania. Standardowa rozdzielczość druku dla uzyskania dobrej jakości w przypadku materiałów wielobarwnych wynosi zazwyczaj 300 ppi. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość po powiększeniu, wymagane jest skanowanie z rozdzielczością 600 ppi. Taki proces gwarantuje, że po powiększeniu detale obrazu nie znikną, a kolory będą wiernie odwzorowane. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie odpowiednie przygotowanie materiałów źródłowych do druku jest kluczowe dla uzyskania zadowalających efektów końcowych. Dodatkowo, zastosowanie wysokiej rozdzielczości skanowania pozwala na lepsze odwzorowanie subtelnych detali i gradientów kolorów, co jest istotne w druku wysokiej jakości.
Pytanie 5

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 8 m
B. 32 m
C. 64 m
D. 16 m
Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.
Pytanie 6

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. rośnie
B. waha się
C. pozostaje bez zmian
D. maleje
Wybrałeś odpowiedź 'maleje' i to jest całkiem słuszne. W przemyśle, jak na przykład w produkcji folderów, jednostkowy koszt wykonania rzeczywiście zazwyczaj maleje, gdy produkcja rośnie. To zjawisko nazywa się 'efektem skali'. Chodzi o to, że przy większych zamówieniach, koszty stałe, np. sprzętu czy wynajmu, są dzielone na więcej wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki temu, jak produkcja rośnie, jednostkowy koszt może się znacznie zmniejszyć, co sprawia, że firma staje się bardziej efektywna i konkurencyjna. W praktyce, na przykład drukarnia, przy dużych zamówieniach na foldery, ma szansę wynegocjować lepsze ceny za materiały, co obniża koszty jednostkowe. Rozumienie tego może mocno pomóc w zarządzaniu kosztami i podejmowaniu dobrych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 7

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 106 x 216 mm
B. 106 x 210 mm
C. 206 x 216 mm
D. 206 x 210 mm
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.
Pytanie 8

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. rastrowanie
B. chromatyczność
C. interferencja
D. nasycenie
Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.
Pytanie 9

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 18 mm
B. 19 mm
C. 20 mm
D. 16 mm
Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.
Pytanie 10

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. stopnia pisma i szerokości kolumny
B. liczby akapitów na stronie
C. kroju pisma oraz wysokości łamu
D. liczby łamów w kolumnie
W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się błędne koncepcje związane z wcięciem akapitowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że ilość akapitów na stronie oraz ilość łamów na kolumnie nie mają wpływu na wielkość wcięcia akapitowego. Ilość akapitów odnosi się jedynie do struktury tekstu i nie determinuje, jak duże powinno być wcięcie. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że większa ilość akapitów może wymagać większego wcięcia, jednak to nieprawda; w rzeczywistości to wcięcie zależy głównie od stopnia pisma i szerokości kolumny. Również ilość łamów na kolumnie nie ma bezpośredniego związku z tym, jak powinno się formatować tekst w kontekście wcięcia akapitowego. Kluczowe jest, aby zamiast skupiać się na takich elementach, zwrócić uwagę na zasady typografii. Typowy błąd polega na myleniu pojęć związanych z układem tekstu z jego formatowaniem; wcięcia akapitowe są elementem stylu, a nie struktury. Kiedy projektanci nie uwzględniają stopnia pisma oraz szerokości kolumny, mogą stworzyć tekst trudny do odczytania i nieatrakcyjny wizualnie, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami projektowymi.
Pytanie 11

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 48 zł
B. 25 zł
C. 80 zł
D. 40 zł
Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.
Pytanie 12

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.
B. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.
C. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.
D. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.
Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.
Pytanie 13

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Adobe After Effects
B. Microsoft Word
C. Adobe Photoshop
D. CorelDRAW
Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.
Pytanie 14

Rozmieszczenie materiałów na arkuszu druku to

A. impozycja
B. pozycjonowanie
C. skalowanie
D. dublowanie
Impozycja to proces rozmieszczania użytków na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby po wydrukowaniu i złożeniu arkusza uzyskać właściwie uporządkowane i czytelne elementy. Jest to kluczowy etap w produkcji materiałów drukowanych, który ma na celu optymalizację wykorzystania powierzchni papieru oraz zapewnienie prawidłowej kolejności stron w finalnym produkcie. Przykładem jest przygotowanie książki, gdzie odpowiednia impozycja pozwala na ułożenie stron tak, aby po złożeniu wszystkie znajdowały się we właściwej kolejności. W branży graficznej i poligraficznej impozycja jest ściśle związana z normami i standardami, takimi jak PDF/X, które określają zasady przygotowania dokumentów do druku. Dobre praktyki w impozycji to m.in. uwzględnienie marginesów, spadów oraz specyfikacji dotyczących rodzaju papieru i techniki druku. Zrozumienie procesu impozycji jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu drukowanego.
Pytanie 15

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 105°
B. 15°
C. 45°
D. 75°
Wybór niewłaściwego kąta skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta może prowadzić do poważnych problemów w druku. Kąty 105°, 45° i 15° są nieodpowiednie, ponieważ mogą powodować interferencje między rastrami kolorów, co może prowadzić do niepożądanych zjawisk, takich jak moiré, czyli strefy interferencyjne, które psują jakość obrazu. Kąt 45° jest często stosowany dla cyjanu, ale jego zastosowanie dla magenty nie jest zalecane, gdyż może zmniejszać kontrast i zróżnicowanie kolorów w obszarach, gdzie magenta jest dominującym kolorem. Z kolei kąt 15° jest zbyt ostry i może nie zapewniać właściwej perspektywy dla rastra, co w konsekwencji prowadzi do nierównomiernego rozkładu barwy i widocznych linii przy druku. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie kolory powinny być traktowane jednakowo, podczas gdy różne kolory w systemie CMYK mają swoje własne, optymalne kąty rastra, które powinny być stosowane w celu maksymalizacji jakości druku. Dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych praktyk i norm w branży, aby uniknąć problemów z jakością końcowego produktu.
Pytanie 16

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka
B. Czasopismo
C. Akcydens
D. Broszura
Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.
Pytanie 17

Gdzie w publikacji znajduje się informacja o materiałach ikonograficznych?

A. W przypisach bibliograficznych
B. Na stronie redakcyjnej
C. W bibliografii załącznikowej
D. Na stronie wakatowej
Informacje o materiałach ikonograficznych znajdują się na stronie redakcyjnej publikacji, co jest jak najbardziej zgodne z tym, co powinno być w dobrym wydaniu. Ta strona jest mega ważna, bo to tam możemy znaleźć dane o autorach, redaktorach oraz innych elementach, które są związane z publikacją. Dodatkowo, w tym miejscu podaje się też info o użytych ilustracjach, zdjęciach, mapach i innych materiałach wizualnych, co naprawde pomaga czytelnikom zrozumieć całość. Warto też podkreślić, że dobrze jest zaznaczać skąd pochodzą te materiały, bo to zwiększa wiarygodność publikacji i pokazuje, że szanujemy prawa autorskie. Dlatego obecność tych informacji na stronie redakcyjnej pokazuje, że publikacje są dobrze przygotowane i profesjonalne w swoim wyglądzie.
Pytanie 18

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 5 000
B. 2 000
C. 10 000
D. 2 500
Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 19

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. RGB
B. L*a*b*
C. CMYK
D. HSB
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.
Pytanie 20

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. zmniejszy się
B. nie da się przewidzieć
C. pozostanie bez zmian
D. zwiększy się
Stwierdzenie, że koszt jednostkowy ulotki pozostanie bez zmian, jest błędne, ponieważ ignoruje fundamentalne zasady efektywności kosztowej w druku. Każda forma drukowa wiąże się z kosztami przygotowania, które są jednorazowe, ale rozkładają się na ilość wyprodukowanych egzemplarzy. W przypadku drukowania ulotki w technologii 2 + 2, zmniejszenie liczby form prowadzi do mniejszych kosztów stałych przypadających na każdą jednostkę produktu. Z kolei opcja, że koszt wzrośnie, również jest nieprawidłowa; taka sytuacja mogłaby mieć miejsce, gdyby np. zmieniała się jakość materiałów lub technologia, ale opisany proces nie implikuje takich zmian. Zwiększenie kosztów jednostkowych byłoby możliwe jedynie przy dodatkowych wymaganiach dotyczących jakości druku lub specyfikacji, które nie były uwzględnione w pytaniu. Odpowiedź sugerująca, że nie da się przewidzieć kosztów jednostkowych, również pomija kluczowe aspekty analizy kosztów w poligrafii. Na każdym etapie produkcji można i należy przeprowadzać analizy kosztowe, aby przewidzieć i zoptymalizować wydatki. Dlatego, aby skutecznie zarządzać procesem drukowania i unikać nieporozumień, ważne jest zrozumienie wpływu liczby form na całkowity koszt produkcji.
Pytanie 21

Czym jest postscript?

A. Proces zapewnienia jakości plików przeznaczonych do druku.
B. System do zarządzania kolorami w poligrafii.
C. Język opisu strony wykorzystywany w cyfrowej przygotowalni poligraficznej
D. Format plików służący do wymiany grafiki pomiędzy różnymi systemami.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na mylne zrozumienie roli, jaką odgrywa Postscript w poligrafii. Pierwsza z błędnych opcji sugeruje, że Postscript jest formatem plików służącym do wymiany grafiki. Choć Postscript może być używany do opisu grafiki na stronach, to nie jest samodzielnym formatem plików jak JPEG czy PNG, ale językiem, który generuje instrukcje dla urządzeń drukujących. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź mówi o procedurze kontroli jakości plików przeznaczonych do drukowania. Kontrola jakości jest złożonym procesem, który obejmuje wiele aspektów, takich jak sprawdzanie poprawności formatu, kolorów oraz zgodności z wymaganiami drukarni, natomiast Postscript koncentruje się na opisie treści dokumentu, a nie na kontroli jakości. Trzecia opcja odnosi się do systemu zarządzania kolorem w poligrafii, co również jest mylne, ponieważ Postscript nie zarządza kolorami bezpośrednio, lecz może wchodzić w interakcję z systemami zarządzania kolorem poprzez odpowiednie profile. Zrozumienie, czym jest Postscript i jak różni się od innych narzędzi wykorzystywanych w poligrafii, jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania dokumentów do druku oraz ich późniejszej aktualizacji.
Pytanie 22

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Media Encoder
B. Widget Browser
C. Acrobat
D. Bridge
Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.
Pytanie 23

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. wybierania obrazu
B. smyczenia obrazu
C. deformacji obrazu
D. rozmywania obrazu
Magiczną różdżkę w programie Adobe Photoshop wykorzystuje się do zaznaczania obszarów obrazu o podobnej kolorystyce. Narzędzie to działa na zasadzie detekcji kolorów, co umożliwia szybkie wyodrębnienie fragmentów obrazu, które mają zbliżony odcień i nasycenie. Przykładowo, jeśli chcesz zaznaczyć niebo na zdjęciu, wystarczy kliknąć w jego fragment, a Photoshop automatycznie zaznaczy całą powierzchnię o podobnym kolorze. Użycie tego narzędzia jest szczególnie przydatne przy edytowaniu zdjęć, gdzie precyzyjne zaznaczanie określonych obszarów jest kluczowe dla dalszych działań, takich jak zastosowanie filtrów, zmiana kolorów lub retusz. Praktyka pokazuje, że efektywność Magicznej różdżki wzrasta w przypadku obrazów o wyraźnych kontrastach kolorystycznych. Warto również zaznaczyć, że standardy pracy w dziedzinie edycji graficznej zalecają używanie narzędzi do zaznaczania jako fundamenty skutecznej obróbki, co czyni Magiczną różdżkę istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.
Pytanie 24

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2
B. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2
C. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2
D. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2
Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.
Pytanie 25

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Corel Draw
B. PostScript
C. Inkscape
D. Illustrator
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.
Pytanie 26

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. sąsiednimi akapitami.
B. sąsiednimi wierszami.
C. paginą a tekstem.
D. następującymi po sobie literami.
Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.
Pytanie 27

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 1 050 arkuszy
B. 525 arkuszy
C. 500 arkuszy
D. 1 000 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wykonania 1 000 plakatów formatu A3, należy uwzględnić naddatek technologiczny wynoszący 5%. Format A3 ma wymiar 297 mm x 420 mm, co oznacza, że można na jednym arkuszu B2 (format 500 mm x 700 mm) umieścić 2 plakaty A3 w orientacji poziomej. Całkowita liczba plakatów potrzebnych, uwzględniając naddatek, wynosi: 1 000 plakatów + 5% = 1 050 plakatów. Przy założeniu, że na jednym arkuszu B2 można uzyskać 2 plakatów A3, potrzebujemy 1 050 / 2 = 525 arkuszy B2. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i minimalizację odpadów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących przygotowania do druku, które często zalecają dodanie naddatku technologicznego, aby uwzględnić ewentualne błędy podczas produkcji oraz cięcia materiałów. Wiedza ta jest niezwykle ważna dla efektywnego zarządzania produkcją i utrzymania wysokiej jakości druku.
Pytanie 28

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów
B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF
C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów
D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów
Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.
Pytanie 29

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe
B. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe
C. wykorzystują dane cyfrowe
D. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach
Naświetlarki CtF, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do naświetlania form na filmie, co jest procesem mniej efektywnym i bardziej czasochłonnym niż w przypadku CtP. Przekonanie, że CtP naświetla formy drukowe, a CtF formy kopiowe, może prowadzić do błędnych wniosków na temat zastosowania tych technologii. Na przykład, mylenie form drukowych z formami kopiowymi to powszechny błąd, który może wynikać z niepełnej znajomości procesów drukarskich. Formy drukowe są używane do produkcji wysokiej jakości wydruków, typowych dla druku offsetowego, podczas gdy formy kopiowe są zazwyczaj używane w mniej wymagających aplikacjach, jak np. drukowanie jednej kopii dokumentu. Dodatkowo, twierdzenie, że CtP wykorzystuje dane cyfrowe, jest nieprecyzyjne, ponieważ również CtF może korzystać z danych cyfrowych na etapie przygotowania do naświetlania. Ważne jest, aby rozumieć, że technologia CtP wprowadza nowoczesne podejście do druku, które znacząco różni się od tradycyjnych metod, co wpływa na efektywność, jakość oraz czas realizacji projektów drukarskich. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieoptymalnych wyborów technologicznych w poligrafii, co z kolei wpływa na koszty produkcji oraz jakość końcowego produktu.
Pytanie 30

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy
B. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy
D. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy
Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.
Pytanie 31

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 8 form
B. 6 form
C. 4 formy
D. 2 formy
Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.
Pytanie 32

Ile punktów typograficznych przypada na jeden kwadrat?

A. 10 punktom
B. 48 punktom
C. 24 punktom
D. 12 punktom
Odpowiedź 48 punktom jest poprawna, ponieważ w typografii jeden kwadrat odpowiada 48 punktom typograficznym. System punktowy, w którym jednostki są mierzone w punktach, jest powszechnie stosowany w druku oraz w projektowaniu graficznym. Punkt typograficzny jest standardową jednostką miary, która ma swoją długość równą 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 2/3 cala. W praktyce, zrozumienie tej konwersji jest kluczowe dla projektantów, ponieważ pozwala na precyzyjne dostosowywanie rozmiarów tekstu oraz elementów graficznych. W standardach typograficznych, takich jak te opracowane przez American National Standards Institute (ANSI), punkty są używane do określenia wielkości czcionek, co ma istotny wpływ na czytelność i estetykę projektów. Zastosowanie 48 punktów dla kwadratu może być również przydatne w kontekście layoutu stron, gdzie odpowiednie ustawienie marginesów i odstępów wpływa na ogólny wygląd publikacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się grafiką komputerową, drukiem czy publikacjami elektronicznymi.
Pytanie 33

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Półpauzę
B. Myślnik
C. Minus
D. Dywiz
Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.
Pytanie 34

Do czego służy program Adobe InDesign?

A. Do edycji zdjęć
B. Do renderowania 3D
C. Do tworzenia animacji
D. Do projektowania i składu publikacji
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania i składu publikacji, które jest powszechnie używane w branży wydawniczej i projektowej. Program ten umożliwia tworzenie różnorodnych materiałów drukowanych i cyfrowych, takich jak książki, magazyny, broszury, plakaty czy interaktywne dokumenty PDF. Kluczową funkcją InDesign jest precyzyjna kontrola nad układem tekstu i grafiki, co jest niezbędne w procesie przygotowywania publikacji, gdzie liczy się każdy detal. Użytkownicy mogą dokładnie dostosować marginesy, odstępy, kolumny i style, co pozwala na zachowanie spójności i estetyki projektu. InDesign wspiera również zaawansowane funkcje typograficzne, takie jak ligatury, kerning czy kontrola nad akapitami, co czyni go narzędziem nieocenionym dla profesjonalistów dbających o jakość publikacji. Z mojego doświadczenia wynika, że InDesign jest niezastąpiony w pracy nad większymi projektami, gdzie nie tylko estetyka, ale i efektywność pracy mają kluczowe znaczenie. Dzięki możliwości integracji z innymi programami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownik może płynnie przechodzić między różnymi etapami tworzenia projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 35

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. stworzyć pakiet
B. zapisć ją w formacie PDF
C. zrobić zrzuty ekranu
D. przenieść jedynie plik INDD
Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.
Pytanie 36

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 560 zł
B. 240 zł
C. 960 zł
D. 320 zł
Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.
Pytanie 37

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 1 + 4
B. 2 + 2
C. 1 + 3
D. 1 + 2
Wybór błędnych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca zrozumiałeś, jak działają oznaczenia kolorów w druku. Odpowiedzi takie jak 2 + 1, 1 + 3 czy 1 + 4 nie oddają tego, jak kolory są używane. Przy drukowaniu kolorów metalicznych, jak złoty, ważne jest, żeby dobrze to rozumieć, bo te oznaczenia są powiązane z systemem Pantone. Odpowiedź 2 + 1 sugeruje tylko czarny, a to już nie uwzględnia srebra, które jest ważne. Z kolei 1 + 3 daje czarny i srebrny, ale tu brakuje złotego, co nie zgadza się z pytaniem. Ostatecznie, 1 + 4 to już w ogóle nie to, bo nie ma w niej złotego, przez co jest całkowicie błędna. Zrozumienie systemów kolorów w druku jest naprawdę kluczowe, żeby materiały były na wysokim poziomie, a złe oznaczenia mogą prowadzić do problemów z klientami i strat finansowych. Warto tę wiedzę zdobyć.
Pytanie 38

Jakim akronimem określa się programy do identyfikacji tekstu w zeskanowanych plikach graficznych?

A. RAR
B. ZIP
C. OCR
D. RIP
Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, co w tłumaczeniu na język polski oznacza rozpoznawanie znaków optycznych. Jest to technologia, która pozwala na przekształcanie tekstu zawartego w obrazach, np. w skanach dokumentów, na tekst edytowalny. Dzięki zastosowaniu OCR, osoby i organizacje mogą digitalizować swoje archiwa papierowe, co ułatwia zarządzanie informacjami oraz ich późniejsze przeszukiwanie. Technologia ta znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, procesy automatyzacji biurowej, a także w aplikacjach mobilnych, które umożliwiają skanowanie wizytówek lub dokumentów. Ważnym aspektem jest to, że nowoczesne systemy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję oraz algorytmy uczenia maszynowego, co zwiększa ich dokładność i zdolność do rozpoznawania tekstu w różnych językach i czcionkach. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 24790, definiują wymagania dla efektywności systemów OCR, co przyczynia się do ich stałego rozwoju i optymalizacji.
Pytanie 39

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 50
B. 20
C. 80
D. 30
Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.
Pytanie 40

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Dłuższy bok ma długość 1 m
B. Powierzchnia to 1 m2
C. Krótszy bok ma długość 1 m
D. Przekątna wynosi 1 m
Wszystkie podane odpowiedzi, poza właściwą, bazują na niepoprawnych interpretacjach charakterystyki formatu A0. Przekątna o długości 1 m jest złym podejściem, ponieważ nie oddaje rzeczywistych wymiarów papieru. W systemie A, format A0 nie jest definiowany przez długość przekątnej, ale przez konkretną powierzchnię i wymiary boków. Z kolei stwierdzenie, że krótszy bok ma długość 1 m, jest błędne. W formacie A0 krótszy bok wynosi 841 mm (około 0,841 m), co oznacza, że nie może być równy 1 m. Dłuższy bok w formacie A0 ma 1189 mm (około 1,189 m), co również podważa tezę o dłuższym boku wynoszącym 1 m. Mylnie rozpatrywana jest również powierzchnia, gdzie format A0 rzeczywiście ma powierzchnię 1 m², ale nie można jej utożsamiać z długościami boków. Takie zamieszanie w zrozumieniu formatu może prowadzić do znacznych błędów w praktycznych zastosowaniach, zwłaszcza w branży drukarskiej czy projektowej, gdzie precyzyjne wymiary mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. Dlatego istotna jest znajomość standardów takich jak ISO 216, aby unikać nieporozumień i błędów w zamówieniach oraz produkcji materiałów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej