Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 05:15
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 05:38

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie są wskazówki pooperacyjne, które należy przekazać pacjentowi po przeprowadzeniu zabiegu lakowania zębów?

A. Proszę umówić się na kontrolną wizytę za sześć miesięcy

B. Proszę unikać szczotkowania zębów w dniu zabiegu oraz nie spożywać twardych pokarmów

C. Proszę w dniu zabiegu przestrzegać białej diety

D. Proszę nie płukać, nie jeść ani nie pić przez dwie godziny po zabiegu

Niektóre zalecenia pozabiegowe, takie jak unikanie szczotkowania zębów w dniu zabiegu, nie są odpowiednie i mogą prowadzić do błędnego zrozumienia konieczności utrzymania higieny jamy ustnej. Szczotkowanie zębów, nawet po zabiegu, jest istotnym elementem dbałości o zdrowie zębów. Oczywiście, w przypadku świeżo nałożonego lakieru, zaleca się ostrożność, ale całkowite zaniechanie szczotkowania może prowadzić do akumulacji płytki bakteryjnej i zwiększonego ryzyka próchnicy. Również stosowanie białej diety w dniu zabiegu nie jest standardową praktyką. Biała dieta jest bardziej istotna w kontekście zabiegów wybielających niż lakowania. Z kolei czasowe unikanie jedzenia i picia przez dwie godziny po zabiegu, chociaż teoretycznie uzasadnione, nie jest zasadne w kontekście lakowania, ponieważ pacjent nie powinien rezygnować z podstawowych nawyków żywieniowych, które są kluczowe dla utrzymania ogólnego zdrowia. Właściwe podejście do opieki po zabiegu lakowania powinno kłaść nacisk na regularność wizyt kontrolnych oraz edukację pacjentów w zakresie higieny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 2

Resztki amalgamatu stomatologicznego powinny być umieszczone w torbie koloru

A. czerwonego

B. żółtego

C. czarnego

D. niebieskiego

Resztki amalgamatu dentystycznego należy umieszczać w worku koloru żółtego, co jest zgodne z przepisami dotyczącymi segregacji odpadów medycznych. W Polsce odpady takie klasyfikowane są jako odpady niebezpieczne i podlegają szczególnej obróbce oraz transportowi. Kolor żółty w kontekście segregacji odpadów medycznych oznacza odpady, które mogą zawierać substancje toksyczne lub szkodliwe. W praktyce, transport i utylizacja takich odpadów odbywa się zgodnie z normami, które mają na celu ochronę zdrowia publicznego oraz środowiska. Ponadto, odpowiednia segregacja odpadów w gabinetach stomatologicznych jest niezwykle istotna dla zapobiegania zanieczyszczeniom i zapewnienia bezpiecznej pracy personelu medycznego. Należy również pamiętać, że niewłaściwe składowanie odpadów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zdrowotnych. Dlatego znajomość i przestrzeganie standardów dotyczących utylizacji amalgamatu jest kluczowe w codziennej praktyce stomatologicznej.

Pytanie 3

Jakiego materiału asystentka stomatologiczna użyje, aby lekarz dentysta mógł przeprowadzić remineralizację szkliwa dotkniętego próchnicą początkową?

A. Płynny lapis

B. Lakier fluorowy

C. Wodorotlenek wapnia

D. Tlenek cynku

Lakier fluorowy jest zalecanym materiałem do remineralizacji szkliwa w przypadku próchnicy początkowej. Jego główną funkcją jest dostarczanie fluoru, który wzmacnia strukturę szkliwa, wspomagając proces remineralizacji. Fluor działa na zęby, tworząc na ich powierzchni fluoroapatyt, który jest bardziej odporny na kwasy niż hydroksyapatyt, główny składnik szkliwa. Zastosowanie lakieru fluorowego jest zgodne z aktualnymi standardami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. W praktyce, lakier fluorowy jest łatwy do aplikacji — wystarczy nałożyć go na zęby za pomocą pędzelka, co zajmuje tylko kilka minut. Zastosowanie lakieru fluorowego jest szczególnie zalecane dla pacjentów z grupy ryzyka, takich jak dzieci i osoby z historią próchnicy. Regularne stosowanie lakieru może znacznie zmniejszyć ilość próchnicy oraz poprawić ogólną kondycję zębów. Dodatkowo, lakier fluorowy jest dostępny w różnych smakach, co ułatwia jego akceptację przez pacjentów, zwłaszcza dzieci.

Pytanie 4

Jaki cement może być zastosowany do trwałego osadzania mostu protetycznego?

A. Cynkowo-siarczanowy.

B. Szkło-jonomerowy.

C. Tlenkowo-cynkowo-eugenolowy.

D. Tymczasowy.

Cement szkło-jonomerowy jest idealnym materiałem do stałego osadzania mostów protetycznych. Jego unikalne właściwości chemiczne i fizyczne sprawiają, że doskonale wiąże się z tkankami zębowymi i metalami, co jest kluczowe w protetyce stomatologicznej. Szkło-jonomerowe ma zdolność do uwalniania fluoru, co nie tylko wspomaga remineralizację zębów, ale również zmniejsza ryzyko próchnicy w okolicy osadzenia mostu. Dodatkowo, materiał ten jest biokompatybilny, co minimalizuje ryzyko reakcji alergicznych i podrażnień. W praktyce, cement szkło-jonomerowy jest często stosowany w przypadku zębów mlecznych oraz u pacjentów z ryzykiem próchnicy, gdyż jego właściwości ochronne są szczególnie cenione. Ponadto, stosowanie tego rodzaju cementu zgodnie z wytycznymi ASDC (American Society of Dentistry for Children) oraz ADA (American Dental Association) zapewnia wysoką jakość leczenia protetycznego, co jest standardem w nowoczesnej stomatologii.

Pytanie 5

Po wyjęciu kleszczy ekstrakcyjnych, torebkę papierowo-foliową należy włożyć do worka o kolorze

A. niebieskiego

B. bordowego

C. żółtego

D. czerwonego

Odpowiedź 'niebieskiego' jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi segregacji odpadów medycznych, torebki papierowo-foliowe, w których przechowywano kleszcze ekstrakcyjne, powinny być umieszczane w niebieskich workach przeznaczonych do zbierania odpadów na wskroś kontaminowanych biologicznie. Właściwe zarządzanie odpadami medycznymi jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka zakażeń i ochrony zdrowia publicznego. Przykładami takich praktyk są obowiązkowe szkolenia personelu medycznego w zakresie segregacji odpadów, a także regularne audyty związane z zarządzaniem odpadami w placówkach medycznych. Zastosowanie kolorów worków do segregacji ma na celu uproszczenie i ustandaryzowanie procesów zbierania i utylizacji odpadów, co jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak WHO, które promują odpowiedzialne praktyki w zakresie ochrony środowiska oraz zdrowia. Warto pamiętać, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zdrowotnych, dlatego edukacja w tym zakresie jest niezwykle istotna.

Pytanie 6

Jak długo należy przechowywać dokumentację radiologiczną oraz zdjęcia rentgenowskie?

A. 5 lat

B. 20 lat

C. 30 lat

D. 10 lat

Dokumentacja radiologiczna, w tym zdjęcia rentgenowskie, jest kluczowym elementem procesu diagnostycznego oraz leczenia pacjentów. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i standardami medycznymi, okres przechowywania tych materiałów wynosi 10 lat. Taki czas ochrony dokumentacji zapewnia nie tylko możliwość powrotu do wcześniejszych badań pacjenta, ale również umożliwia analizę długoterminowych wyników leczenia. Przykładowo, jeżeli pacjent poddawany jest regularnemu monitorowaniu w przypadku chorób przewlekłych, dostęp do zdjęć z przeszłości pozwala lekarzowi na lepsze ocenianie postępu choroby. Warto również wspomnieć, że przepisy mogą różnić się w zależności od kraju oraz instytucji, jednak w wielu przypadkach 10-letni okres przechowywania obowiązuje jako standardowa praktyka. Ponadto, w przypadku konieczności dowodzenia w sprawach prawnych, dobrze przechowywana dokumentacja radiologiczna może stanowić istotny dowód, co podkreśla znaczenie właściwego zarządzania danymi medycznymi.

Pytanie 7

Do protez ruchomych zaliczamy

A. wkład koronowo-korzeniowy

B. odbudowę protetyczną rodzaju inlay

C. most adhezyjny na włóknie szklanym

D. proteza nakładkowa

Proteza nakładkowa to rodzaj ruchomego uzupełnienia protetycznego, które jest stosowane w przypadku braku zębów oraz w celu przywrócenia ich funkcji estetycznej i żucia. Protezy tego typu są projektowane tak, aby mogły być łatwo zakładane i zdejmowane przez pacjenta, co znacznie ułatwia ich użytkowanie oraz higienę jamy ustnej. Protezy nakładkowe są szczególnie przydatne dla pacjentów, którzy nie mają wystarczającej liczby zębów do stabilizacji mostów protetycznych lub implantów. Ponadto, ich zastosowanie pozwala na zachowanie naturalnych zębów oraz struktury kostnej, zmniejszając ryzyko resorpcji kości. W praktyce, protezy nakładkowe mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak akryl czy metal, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb pacjenta. Korzystając z ruchomych uzupełnień protetycznych, ważne jest także przestrzeganie zasad dotyczących ich pielęgnacji, które obejmują codzienne czyszczenie oraz regularne wizyty kontrolne u stomatologa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie protetyki stomatologicznej.

Pytanie 8

Ubytki abfrakcyjne, które są klasyfikowane jako ubytki niepróchnicowe, występują

A. na granicy koron oraz korzeni zębów

B. w otworach ślepych zębów siecznych

C. na szczytach guzków zębów trzonowych

D. w bruzdach zębów mlecznych

Odpowiedzi sugerujące, że ubytki abfrakcyjne powstają w bruzdach zębów mlecznych, w otworach ślepych zębów siecznych czy na szczytach guzków zębów trzonowych, są mylące i opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu lokalizacji oraz mechanizmów powstawania tych ubytków. Ubytki w bruzdach zębów mlecznych mogą być chociażby skutkiem próchnicy, która jest procesem biologicznym i ma zupełnie inną etiologię niż abfrakcja, która jest wynikiem sił mechanicznych i niepróchnicowego pochodzenia. Otwory ślepe zębów siecznych, z drugiej strony, są anatomicznymi cechami, które nie mają związku z powstawaniem ubytków spowodowanych siłami mechanicznymi. Z kolei ubytki na szczytach guzków zębów trzonowych mogą być wynikiem działania sił żucia, ale nie są klasyfikowane jako ubytki abfrakcyjne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych typów uszkodzeń zębów oraz brak zrozumienia różnic między ubytkami próchnicowymi a abfrakcyjnymi. W praktyce klinicznej ważne jest, aby stomatolodzy potrafili precyzyjnie diagnozować rodzaje ubytków, co umożliwia skuteczne leczenie i profilaktykę, zgodnie z wytycznymi i dobrymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 9

Jaki kolor ma uchwyt pilnika endodontycznego typu H w rozmiarze 35?

A. Czarny

B. Biały

C. Zielony

D. Niebieski

Wybór błędnych kolorów uchwytów pilników endodontycznych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego systemu kodowania kolorów. Użytkownicy często mylą te kolory, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę, że różne producent mogą stosować własne schematy kolorystyczne, lecz standardy międzynarodowe, takie jak ISO 3630-1, jednoznacznie określają przypisanie kolorów do konkretnych rozmiarów narzędzi. Odpowiedzi takie jak niebieski, czarny czy biały są nieprawidłowe w kontekście pilnika o rozmiarze 35, ponieważ każde z tych kolorów odnosi się do innych rozmiarów narzędzi. Na przykład, niebieski kolor często jest przypisywany rozmiarowi 30, a czarny rozmiarowi 40, co może prowadzić do poważnych błędów podczas procedur endodontycznych. Niezrozumienie lub ignorowanie tych standardów może skutkować nieodpowiednim doborem narzędzi, co w konsekwencji może prowadzić do niedostatecznego oczyszczania kanałów korzeniowych, a tym samym do niepowodzenia leczenia. Podczas pracy w endodoncji, kluczowe jest, aby lekarze stomatolodzy byli świadomi tych różnic i obowiązków związanych z ich stosowaniem. Znajomość i umiejętność szybkiej orientacji w systemie kodowania kolorów pilników jest niezbędna dla zachowania wysokiej jakości usług stomatologicznych oraz zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.

Pytanie 10

Tyłozgryz stanowi nieprawidłowość względem płaszczyzny

A. czołowej

B. poziomej

C. środkowej

D. strzałkowej

Tyłozgryz, znany również jako retrognatyzm, polega na cofnięciu żuchwy względem górnej szczęki, co prowadzi do nieprawidłowego zgryzu. Odpowiedź czołowa jest poprawna, ponieważ tyłozgryz jest oceniany w kontekście płaszczyzny czołowej, która dzieli twarz na dwie symetryczne części. W płaszczyźnie czołowej można zaobserwować różnice w ustawieniu zębów i szczęk, co jest kluczowe dla diagnozowania wad zgryzu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na zgłębieniu tematyki ortodoncji, gdzie lekarze stomatolodzy wykorzystują analizę czołową do planowania leczenia. Znajomość tyłozgryzu może pomóc w identyfikacji problemów z artykulacją i funkcjonalnością, co jest istotne w kontekście zdrowia jamy ustnej. Dobre praktyki w ortodoncji polegają na regularnym monitorowaniu i analizie zgryzu pacjentów, aby zapobiegać poważnym problemom, które mogą wynikać z tyłozgryzu.

Pytanie 11

Przygotowując czasowy opatrunek o działaniu odontotropowym, należy połączyć tlenek cynku z substancją, którą jest

A. eugenol

B. boraks

C. tymol

D. fenol

Eugenol to substancja o właściwościach przeciwbólowych i przeciwzapalnych, która jest często wykorzystywana w stomatologii do przygotowania czasowych opatrunków o działaniu odontotropowym. Kiedy tlenek cynku jest mieszany z eugenolem, powstaje pasta, która nie tylko skutecznie chroni miazgę zęba, ale także wspomaga procesy gojenia tkanek. Eugenol działa jako środek antyseptyczny, co jest niezwykle istotne w kontekście unikania infekcji w obszarze zabiegów stomatologicznych. W praktyce, ta kombinacja jest szczególnie polecana w przypadkach, gdy ząb jest narażony na działanie czynników zewnętrznych, takich jak bakterie czy urazy mechaniczne, co podkreśla jej zastosowanie w standardach pracy w gabinetach stomatologicznych. Stosowanie eugenolu w połączeniu z tlenkiem cynku jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej, co czyni tę metodę jedną z najbardziej uznawanych w ramach terapii dentystycznych. Znajomość tego związku oraz jego właściwości jest kluczowa dla każdego stomatologa, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie.

Pytanie 12

W trakcie zakładania laku szczelinowego utwardzanego światłem, konieczne jest zastosowanie lampy

A. Perby'ego.

B. termicznej.

C. Beyond.

D. polimeryzacyjnej.

Odpowiedź 'polimeryzacyjnej' jest jak najbardziej na miejscu. Wiesz, podczas lakowania zębów lakiem szczelinowym, lampa polimeryzacyjna to podstawa. To właśnie dzięki niej światło aktywuje utwardzanie materiału, co jest kluczowe, żeby wszystko dobrze trzymało się na zębie. Laki szczelinowe, z tego co pamiętam, muszą być utwardzane, żeby nie było problemów z ich trwałością. Bez dobrej lampy polimeryzacyjnej ten proces by nie działał jak należy, a to mogłoby prowadzić do tego, że materiał by się odklejał. W stomatologii naprawdę ważne jest, by przywiązywać uwagę do procedur utwardzania, bo to wpływa na jakość leczenia i zadowolenie pacjentów. Dlatego korzystanie z lampy polimeryzacyjnej to absolutna konieczność, jeśli chcemy uzyskać dobry efekt.

Pytanie 13

Jedną z kluczowych metod zapobiegania fluorozie jest metoda Torella. Na czym ona polega?

A. czyścić zęby 0,2% roztworem fluorku sodu

B. płukać jamę ustną 1% roztworem fluorku sodu

C. czyścić zęby 1% roztworem fluorku sodu

D. płukać jamę ustną 0,2% roztworem fluorku sodu

Pojęcia związane z innymi odpowiedziami wskazującymi na szczotkowanie zębów 1% lub 0,2% roztworem fluorku sodu, a także płukanie jamy ustnej 1% roztworem fluorku sodu, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, szczotkowanie zębów roztworem fluorku nie jest zgodne z metodą Torella, która koncentruje się na zastosowaniu płukania, a nie na szczotkowaniu. Fluorki w formie szczotkowania mogą być stosowane, ale ich koncentracje oraz techniki muszą być dostosowane do określonych potrzeb pacjenta. Co więcej, stosowanie 1% roztworu fluorku sodu w płukaniu jamy ustnej może prowadzić do nadmiernego stosowania fluoru, co z kolei niesie ryzyko fluorozy, czyli niepożądanych efektów ubocznych związanych z nadmiarem fluoru w organizmie. Takie podejście jest sprzeczne ze standardami profilaktyki zdrowotnej, które promują umiarkowane i kontrolowane stosowanie fluoru. Błędem myślowym w podejściu do profilaktyki fluorkowej może być myślenie, że im wyższe stężenie fluoru, tym lepsze efekty ochronne. W rzeczywistości, skuteczność fluorków w profilu zdrowotnym zależy od ich odpowiedniego stężenia i sposobu aplikacji. Właściwe zrozumienie i stosowanie metod profilaktyki fluorkowej jest kluczowe dla zdrowia jamy ustnej, a metoda Torella stanowi skuteczne i bezpieczne rozwiązanie dla ochrony zębów przed próchnicą.

Pytanie 14

Jakiego zabiegu nie powinno się przeprowadzać w pozycji leżącej pacjenta?

A. Opracowania kanałów

B. Ekstyrpacji miazgi

C. Piaskowania zębów

D. Przymiarki protez

Przymiarki protez to proces, który wymaga precyzyjnego wsparcia ze strony pacjenta, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie i komfort noszenia. Wykonywanie tego zabiegu w pozycji leżącej nie jest zalecane, ponieważ pacjent może mieć trudności z komunikacją i oceną wygody protezy. Pozycja siedząca lub półleżąca jest preferowana, ponieważ pozwala pacjentowi na lepsze zrozumienie dopasowania i oceny estetyki, co jest kluczowe dla sukcesu leczenia protetycznego. W standardach opieki stomatologicznej opracowanych przez organizacje takie jak American Dental Association podkreśla się znaczenie interakcji z pacjentem podczas prób protetycznych, co pozwala na bieżąco wprowadzać korekty i optymalizować efekt końcowy. Właściwe podejście do przymiarek protez nie tylko zwiększa satysfakcję pacjenta, ale również wpływa na efektywność leczenia. Zrozumienie roli pacjenta w tym procesie jest kluczowe dla powodzenia całej terapii.

Pytanie 15

W publicznych placówkach ochrony zdrowia, które oferują usługi oraz świadczenia stomatologiczne, wykorzystuje się dokumentację oznaczoną symbolem

A. Mz/Mz

B. Mz/St

C. Mz/Med

D. Mz/Por

Odpowiedź Mz/St. jest jak najbardziej na miejscu, bo oznacza dokumentację medyczną stosowaną w publicznych przychodniach stomatologicznych. W Polsce są określone przepisy, które mówią, jak ta dokumentacja powinna wyglądać, a to wszystko po to, by zapewnić dobrą jakość usług i dbać o dane pacjentów. To ważne, bo dzięki temu lekarze mogą lepiej monitorować stan zdrowia swoich pacjentów. W dokumentacji Mz/St. znajdziesz różne rzeczy, takie jak zapis wywiadu, plan leczenia, przeprowadzone procedury i ich rezultaty. Każda wizyta powinna być odpowiednio zapisana, żeby specjalista mógł dostarczyć pacjentowi spersonalizowaną opiekę i łatwo się komunikować z innymi lekarzami. Rzetelne prowadzenie dokumentacji jest też kluczowe przy audytach i kontrolach jakości w służbie zdrowia. Widać więc, jak bardzo ważne jest posługiwanie się symbolem Mz/St. w usługach stomatologicznych.

Pytanie 16

Aby określić zwarcie centralne przy użyciu wzorników zwarciowych, asystentka powinna zgromadzić:

A. kleszcze kramponowe, palnik, wosk

B. palnik, wosk, ligaturę

C. prostnicę, frez do akrylu

D. nożyk, palnik, wosk

Wybór prostnicy i frezu do akrylu, palnika i wosku oraz kleszczy kramponowych nie są odpowiednie do ustalania zwarcia centralnego. Prostnice i frezy do akrylu są narzędziami wykorzystywanymi głównie w procesie formowania i wygładzania akrylu, co nie jest kluczowe w fazie ustalania zwarcia. Użycie tych narzędzi może prowadzić do nieprawidłowego kształtu wzornika, co w konsekwencji wpłynie na komfort i efektywność aparatów ortodontycznych. Z kolei palnik i wosk, choć przydatne w procesie modelowania, nie są wystarczające bez precyzyjnego narzędzia, jakim jest nożyk, który pozwala na dokładne wycinanie i formowanie. Kleszcze kramponowe, które są używane do manipulacji z elementami ortodontycznymi, w tym przypadku nie są właściwe, ponieważ nie mają zastosowania w tworzeniu wzorników zwarciowych. Niezrozumienie roli poszczególnych narzędzi prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładanie, że każde narzędzie nadaje się do wszystkich zastosowań. Ważne jest, aby każdy specjalista w dziedzinie ortodoncji miał świadomość, jak istotne jest posługiwanie się odpowiednimi narzędziami w celu osiągnięcia zamierzonych efektów terapeutycznych.

Pytanie 17

Jakiego typu złóg nazębny powstaje w przestrzeni pomiędzy wolnym dziąsłem a zębem?

A. Nabyta osłonka zębowa

B. Płytka poddziąsłowa

C. Kamień naddziąsłowy

D. Jasny osad

Biały nalot, często mylony z płytką poddziąsłową, to zjawisko, które występuje na powierzchni zębów, ale nie jest to złóg nazębny osadzający się w kieszonce między wolnym dziąsłem a zębem. Należy zauważyć, że biały nalot zazwyczaj odnosi się do resztek pokarmowych oraz osadów mineralnych, które mogą gromadzić się, ale nie mają właściwości patogennych, jak płytka poddziąsłowa. Kamień naddziąsłowy to z kolei złóg, który tworzy się na powierzchni zębów, znad linii dziąseł i jest wynikiem mineralizacji płytki nazębnej, jednak również nie znajduje się on w kieszonkach dziąsłowych. Nabyta osłonka zębowa odnosi się do biofilmu, który może tworzyć się na zębach, ale także nie jest specyficzna dla obszaru poddziąsłowego. W praktyce, mylenie tych terminów może prowadzić do nieprawidłowej diagnostyki oraz leczenia schorzeń jamy ustnej. Kluczowe jest zrozumienie, że płytka poddziąsłowa jest najgroźniejszym typem złogu nazębnego, który wymaga natychmiastowego działania, aby zapobiec poważnym problemom zdrowotnym, takim jak utrata zębów czy infekcje. Dlatego edukacja pacjentów na temat różnic między rodzajami złogów nazębnych jest niezbędna w skutecznym profilaktycznym leczeniu stomatologicznym.

Pytanie 18

W trakcie leczenia kanałowego, lekarz prosi o K-Reamer nr 30. Jakiego koloru powinna być podawana asystentce narzędzie?

A. białym

B. niebieskim

C. żółtym

D. czerwonym

Odpowiedź niebieska jest poprawna, ponieważ według standardów kodowania kolorów narzędzi endodontycznych K-Reamer, narzędzia oznaczone numerem 30 są reprezentowane przez kolor niebieski. To system kolorów, który został wprowadzony, aby ułatwić lekarzom i asystentom szybkie identyfikowanie narzędzi podczas procedur medycznych. Przykładowo, przy leczeniu kanałowym, gdzie precyzyjne narzędzia są kluczowe, znajomość kolorów narzędzi pozwala na sprawne i skuteczne przeprowadzenie zabiegu. Zastosowanie narzędzi o właściwych rozmiarach jest niezbędne do osiągnięcia optymalnych rezultatów terapeutycznych oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia tkanek zęba. W praktyce, lekarze endodontyści często korzystają z tabeli kolorów, aby upewnić się, że asystentki podają odpowiednie narzędzia, co przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa zabiegu. Właściwe przygotowanie i organizacja stanowiska pracy, w tym znajomość kolorów narzędzi, są podstawowymi elementami profesjonalnej praktyki stomatologicznej.

Pytanie 19

Narzędziem rotacyjnym służącym do obróbki ujść kanałów korzeniowych jest

A. igła Lentulo

B. wiertło Gates

C. igła Druxa

D. kamień Arkansas

Wiertło Gates jest instrumentem rotacyjnym, którego głównym celem jest opracowanie ujść kanałów korzeniowych w dentystyce. Jego unikalna konstrukcja, z dwoma lub więcej spiralnymi rowkami, umożliwia skuteczne usuwanie resztek tkanek czy zanieczyszczeń z kanałów korzeniowych, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej dezynfekcji i przygotowania do dalszego leczenia. Praktyczne zastosowanie wiertła Gates polega na jego użyciu w trakcie endodontycznego leczenia kanałowego, gdzie precyzyjne opracowanie ujścia kanału ma na celu poprawę przepływu płynu dezynfekującego oraz ułatwienie pracy z innymi instrumentami. Warto zauważyć, że stosowanie wiertła Gates jest zgodne z dobrą praktyką kliniczną, ponieważ pozwala na efektywne osiągnięcie właściwego kształtu i szerokości kanału, co jest niezbędne do prawidłowego wypełnienia i ostatecznego zamknięcia kanału. Dodatkowo, może być stosowane w połączeniu z systemami maszynowymi, co zwiększa komfort i precyzję pracy lekarza dentysty.

Pytanie 20

Czas oceny oddychania u osoby w stanie nieprzytomności powinien wynosić około

A. 10 sekund

B. 15 sekund

C. 5 sekund

D. 20 sekund

Udzielanie ocen oddychania u osoby nieprzytomnej w czasie krótszym niż 10 sekund, na przykład 5 sekund, jest nieadekwatne i może prowadzić do błędnych wniosków. Efektywna ocena wymaga nie tylko stwierdzenia obecności oddechu, ale także jego jakości, co jest niemożliwe do zaobserwowania w krótkim czasie. Zbyt szybka ocena może prowadzić do pominięcia kluczowych informacji, takich jak prawidłowy ruch klatki piersiowej czy dźwięki oddechowe, co może być kluczowe dla podjęcia dalszych kroków ratunkowych. Ponadto, czasami podejście opóźniające reakcję, na przykład 20 lub 15 sekund, również jest nieefektywne, ponieważ zbyt długi czas na ocenę może opóźnić konieczne działania ratujące, takie jak rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Wytyczne międzynarodowe jasno określają, że kluczowe decyzje muszą być podejmowane szybko, a 10-sekundowa ocena oddychania to złoty standard, który pozwala na zrównoważenie precyzji z szybkością reakcji. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do tragicznych konsekwencji w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 21

Doktor poprosił o dobór koloru do korony na górny prawy siekacz u pacjentki, która ma usta pomalowane na jaskrawy czerwony kolor oraz nałożoną zieloną serwetę ochronną. Wypełniając polecenie lekarza, należy

A. poprosić o zdjęcie serwety ochronnej oraz usunięcie szminki z ust, a także wręczyć pacjentce lusterko i kolornik, aby sama mogła wybrać kolor

B. poprosić o usunięcie szminki z ust i dobrać kolor przy najsilniejszym oświetleniu reflektora

C. zdjąć serwetę ochronną, poprosić o usunięcie szminki z ust i dobrać kolor przy naturalnym oświetleniu

D. zdjąć serwetę ochronną i dobrać kolor przy naturalnym oraz sztucznym oświetleniu

Odpowiedź wskazująca na konieczność zdjęcia serwety ochronnej, oczyszczenia ust ze szminki i dobrania koloru przy oświetleniu naturalnym jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, kolor korony dentystycznej musi być dobierany w warunkach, które jak najlepiej odwzorowują naturalne światło, co pozwala na dokładniejszą ocenę odcienia zęba. Oświetlenie naturalne jest najbardziej obiektywne, ponieważ unika zniekształceń kolorów, które mogą wynikać z użycia sztucznego oświetlenia, które często ma określony odcień (np. żółty lub niebieski). Dodatkowo, intensywna czerwień szminki i zielona serweta mogą znacznie wpłynąć na postrzeganą kolorystykę, co sprawi, że dobór koloru będzie nieprecyzyjny. Oczyszczenie ust z makijażu jest kluczowe, aby uniknąć wpływu pigmentów na widoczny kolor naturalnego zęba. Przykładem dobrych praktyk w stomatologii estetycznej jest również korzystanie z kolorników, które pozwalają na precyzyjne określenie odcienia i współczesne podejście do tego procesu uwzględnia także subiektywne odczucia pacjenta, co zwiększa satysfakcję z efektów końcowych. Warto pamiętać, że dobór koloru korony to nie tylko kwestia estetyki, ale i komfortu pacjenta, a każdy szczegół ma znaczenie.

Pytanie 22

Po przeprowadzonym zabiegu lekarz zalecił asystentce, by dokonała następującego wpisu do karty pacjenta: <br> - ząb: siódemka górna prawa, <br> - rozpoznanie: próchnica średnia. <br><br> Rozpoznanie powinno być zapisane przy użyciu terminologii łacińskiej. Odpowiedni zapis to

A. 27 pulpitis

B. 47 gangrena pulpae

C. 37 macula caries

D. 17 caries media

Odpowiedź "17 caries media" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z terminologią stomatologiczną, rozpoznanie "próchnica średnia" w języku łacińskim należy zapisać jako "caries media". Pełna informacja o zębie, czyli numerację w systemie FDI, wskazuje na ząb 17, który odpowiada górnej prawej siódemce. W praktyce klinicznej kluczowe jest stosowanie terminologii łacińskiej, nie tylko z uwagi na precyzję, ale także z powodów standardyzacyjnych, co umożliwia komunikację między specjalistami na całym świecie. Terminy takie jak "caries media" są powszechnie uznawane w międzynarodowych standardach, takich jak klasyfikacje ICD-10 oraz systemy nomenklatury stomatologicznej. Przykładowo, "caries media" odnosi się do próchnicy, która nie przekroczyła jeszcze części miazgi zęba, co ma znaczenie dla dalszego leczenia. Poprawne dokumentowanie i terminologia mają kluczowe znaczenie w praktyce stomatologicznej, ponieważ wpływają na późniejsze decyzje terapeutyczne oraz monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Prawidłowe zapisy pomagają także w analizie danych klinicznych oraz w edukacji medycznej.

Pytanie 23

Długotrwałe używanie uspokajających, tzw. pustych, smoczków przez dzieci może skutkować powstaniem problemów zgryzowych w postaci

A. przodożuchwia.

B. rozszerzenia szczęk.

C. przodozgryzu.

D. tyłozgryzu.

Wybór odpowiedzi dotyczący przodozgryzu, przodożuchwia lub rozszerzenia szczęk jest mylny z kilku powodów. Przodozgryz to zaburzenie, w którym górne zęby wystają przed dolne, co jest często wynikiem genetyki lub nadmiernego rozwoju górnej szczęki. Używanie smoczków, szczególnie pustych, nie prowadzi do takich zmian w zgryzie, ponieważ sama ich forma nie powoduje wysunięcia górnych zębów. Z kolei przodożuchwie to termin odnoszący się do przodu dolnej szczęki względem górnej. Długofalowe korzystanie z pustych smoczków raczej nie wpływa na rozwój dolnej szczęki w taki sposób, aby prowadzić do przodożuchwia. Natomiast rozszerzenie szczęk jest problemem, który może wynikać z innych czynników, takich jak nieprawidłowy rozwój kości czy nieprawidłowe nawyki żywieniowe, a nie z używania smoczków. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie zaburzeń zgryzowych do jednego elementu, jakim jest smoczek, bez uwzględnienia złożonych interakcji między genetyką, nawykami oraz środowiskiem. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnego podejścia, zgodnego z najlepszymi praktykami ortodontycznymi.

Pytanie 24

Preparaty zawierające wodorotlenek wapnia są wykorzystywane

A. do apeksyfikacji

B. do mumifikacji

C. do dewitalizacji

D. do fluoryzacji

Fluoryzacja to proces polegający na wzmocnieniu struktury szkliwa zębowego poprzez aplikację związków fluoru, co jest istotne w profilaktyce próchnicy. Leki zawierające wodorotlenek wapnia nie mają zastosowania w tym kontekście, ponieważ ich działanie koncentruje się na dezynfekcji i mineralizacji w kontekście endodontycznym, a nie na remineralizacji szkliwa. W przypadku mumifikacji, chodzi o proces, w którym materiał zębowy jest umieszczany w substancji, która zatrzymuje jego degradację, co również nie jest związane z wodorotlenkiem wapnia. Dewitalizacja to z kolei proces, którego celem jest usunięcie nerwu zęba, co często prowadzi do martwicy. Metody te są stosowane w przypadkach, gdzie ma do czynienia z obumarciem miazgi, ale nie są one tożsame z apeksyfikacją. W związku z tym, wybór odpowiedniej metody leczenia powinien być oparty na dokładnej diagnozie i zrozumieniu procesów biologicznych zachodzących w zębie. Typowe błędy myślowe to mylenie celów tych różnych procedur, co może prowadzić do nieprawidłowego leczenia i niezadowalających wyników klinicznych.

Pytanie 25

Jakiej masy wyciskowej używa się do wykonywania wycisków czynnościowych?

A. Gipsowej

B. Agarowej

C. Alginatowej

D. Silikonowej

Odpowiedź silikonowa jest prawidłowa, ponieważ silikony charakteryzują się doskonałymi właściwościami mechanicznymi oraz stabilnością wymiarową, co czyni je idealnym materiałem do wycisków czynnościowych. W praktyce stomatologicznej, wyciski silikonowe oferują dużą precyzję odwzorowania detali, co jest niezwykle istotne przy wykonywaniu prac protetycznych, ortodontycznych czy implantologicznych. Silikony są dostępne w różnych wariantach, takich jak silikony A i silikony P, co pozwala na dobór odpowiedniego materiału w zależności od potrzeb klinicznych. Przykładowo, silikony A, dzięki swojej elastyczności, są stosowane do wycisków w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna reprodukcja szczegółów anatomicznych, natomiast silikony P charakteryzują się lepszą odpornością na deformacje. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wyciski powinny być wykonane z materiałów o wysokiej biokompatybilności, a silikony w pełni spełniają te normy, co zapewnia bezpieczeństwo pacjenta oraz trwałość uzyskanych modeli.

Pytanie 26

Preparaty dezynfekcyjne należy stosować przez

A. 30 minut

B. 60 minut

C. 15 minut

D. 45 minut

Dezynfekcja powierzchni to kluczowy element w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się patogenów, zwłaszcza w placówkach medycznych, gastronomicznych oraz w innych miejscach o wysokim ryzyku kontaminacji. Właściwy czas działania preparatów dezynfekcyjnych wynoszący 15 minut jest zgodny z wytycznymi wielu instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna (PIS). Preparaty o szybkim działaniu, takie jak niektóre środki na bazie alkoholu lub chloru, wymagają zazwyczaj krótkiego czasu kontaktu, aby skutecznie eliminować wirusy i bakterie. Przykładowo, w przypadku dezynfekcji powierzchni w szpitalach, rekomenduje się stosowanie środków, które po 15 minutach kontaktu z powierzchnią wykazują pełną skuteczność w eliminacji patogenów. Warto pamiętać, że skuteczność dezynfekcji zależy także od odpowiedniego przygotowania powierzchni, co oznacza, że przed nałożeniem środka dezynfekcyjnego, powierzchnie powinny być czyste i wolne od zanieczyszczeń organicznych. Takie podejście zgodne jest z zasadami dobrej praktyki dezynfekcyjnej.

Pytanie 27

W trakcie zabiegu dentystycznego lekarz zwraca się do asystentki z prośbą o nawiązanie połączenia z telefonu stacjonarnego. Asystentka powinna

A. umyć ręce w rękawiczkach przed nawiązaniem połączenia

B. zdjąć rękawiczki ochronne przed nawiązaniem połączenia

C. zdjąć rękawiczki ochronne, umyć ręce i nawiązać połączenie

D. umyć ręce w rękawiczkach po nawiązaniu połączenia

Odpowiedź, w której asystentka zdejmuje rękawiczki, myje ręce, a potem dzwoni, jest jak najbardziej na miejscu. Po pierwsze, w gabinetach stomatologicznych mamy do czynienia z dużym ryzykiem zakażeń, więc dbanie o higienę to podstawa. Rękawiczki chronią zarówno pacjentów, jak i personel przed różnymi bakteriami. Po zabiegu trzeba je zdjąć, żeby nie przenosić zanieczyszczeń na inne rzeczy, jak telefon czy sprzęt. Mycie rąk jest kluczowe – pozwala to usunąć resztki brudu i bakterii. Dzięki temu, gdy asystentka dzwoni, ma pewność, że jej ręce są czyste, co zmniejsza ryzyko zakażeń. Przykładem może być sytuacja, gdy musi zamówić materiały do laboratorium. Przestrzeganie zasad higieny wpływa na jakość opieki stomatologicznej i bezpieczeństwo pacjentów, więc dobrze, że zwracasz na to uwagę!

Pytanie 28

Dokumentacja medyczna indywidualna zewnętrzna nie powinna

A. opinia lekarska.

B. skierowanie.

C. recepta.

D. karta choroby.

Karta choroby to dokument, który zbiera wszystkie ważne info o zdrowiu pacjenta i przebiegu jego leczenia. Warto wiedzieć, że w kontekście dokumentacji medycznej zewnętrznej, karta choroby nie jest traktowana jak coś, co powinniśmy trzymać poza placówką, w której pacjent był leczony. Przykładowo, jak ktoś jest w szpitalu, to w jego karcie choroby mamy wszystkie info dotyczące diagnozy, leczenia oraz postępów w zdrowieniu. Ustawa i wytyczne jasno mówią, że karta choroby to część dokumentacji medycznej danej placówki, a to jak ją przechowujemy i zarządzamy nią, jest regulowane konkretnymi normami. Dlatego też karta choroby nie powinna być traktowana jako dokumentacja zewnętrzna, co potwierdzają dobre praktyki w zarządzaniu dokumentacją pacjentów.

Pytanie 29

Aby uzyskać efektywne połączenie wypełnienia kompozytowego z szkliwem, należy zastosować

A. cement glassjonomerowy

B. lakier bazowy

C. lakier ochronny

D. wytrawiacz

Wytrawiacz, używany w stomatologii, to taki chemiczny specyfik, który ma za zadanie oczyścić szkliwo z zanieczyszczeń i je zmatowić. Działa przez demineralizację, co sprawia, że w szkliwie pojawiają się mikroskopijne pory, dzięki czemu jego powierzchnia staje się większa i lepiej przylega do materiałów kompozytowych. To w efekcie przekłada się na mocniejsze wypełnienia, które są zarówno trwalsze, jak i ładniejsze. Warto pamiętać, że wytrawiacze na bazie kwasu fosforowego są najczęściej polecane w stomatologii. Na przykład, jeżeli dentysta robi wypełnienie w zębie po leczeniu próchnicy, odpowiednie wytrawienie szkliwa zminimalizuje ryzyko dalszego uszkodzenia i pomoże w solidnym przyleganiu kompozytu do zęba, co jest super ważne dla zdrowia pacjenta.

Pytanie 30

Do jakiego zabiegu należy przygotować anestezję?

A. Amputacji przyżyciowej

B. Opracowania ubytku w obrębie szkliwa

C. Amputacj i mortalnej

D. Ekstyrpacj i mortalnej

Wybór znieczulenia jest istotnym elementem przygotowania do zabiegów chirurgicznych, jednak nie każdy rodzaj operacji wymaga takiego samego podejścia. Ekstyrpacja, czyli usunięcie tkanki, oraz inne wymienione zabiegi, takie jak opracowanie ubytku w obrębie szkliwa, mogą w niektórych przypadkach nie wymagać pełnego znieczulenia, ponieważ są to mniejsze procedury, które mogą być przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym lub w znieczuleniu ogólnym, w zależności od indywidualnych okoliczności. Amputacja mortalna, będąca również poważnym zabiegiem, a często nieodwracalnym, również wymaga znieczulenia, jednak pojęcie 'mortalna' może wprowadzać w błąd, sugerując, że pacjent nie przeżyje zabiegu, co nie jest prawdą. Często błędy w myśleniu o znieczuleniu wynikają z niedostatecznej znajomości specyfiki zabiegu oraz jego kontekstu klinicznego. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy zabieg powinien być dostosowany do potrzeb pacjenta, a także do stopnia skomplikowania operacji. Ostatecznie, znieczulenie powinno być zawsze stosowane w zgodzie z dobrą praktyką medyczną oraz w oparciu o szczegółową ocenę stanu zdrowia pacjenta.

Pytanie 31

Po ustaleniu średniej głębokości ubytku w zębie 16, lekarz zwrócił się z prośbą o dostarczenie kompozytu światłoutwardzalnego. Realizując prośbę lekarza, asystentka stomatologiczna powinna

A. podać pierwszą dawkę kompozytu na nakładaczu kulkowym

B. umieścić kompozyt w ubytku za pomocą nakładacza i szybko użyć lampy polimeryzacyjnej

C. przekazać lekarzowi tubkę kompozytu oraz lampę polimeryzacyjną

D. przekazać na nakładaczu płaskim porcję kompozytu wystarczającą do wypełnienia całego ubytku

Podanie lekarzowi tubki kompozytu i lampy polimeryzacyjnej nie jest wystarczającym działaniem asystentki stomatologicznej w tej sytuacji. Tego rodzaju podejście może prowadzić do chaosu podczas procedury, ponieważ lekarz potrzebuje konkretnego materiału do wypełnienia, a nie jedynie akcesoriów. Ponadto, decyzja o podaniu pierwszej porcji kompozytu na nakładaczu kulkowym ma na celu zapewnienie precyzyjnego umiejscowienia materiału w ubytku oraz minimalizację ryzyka pojawienia się pęcherzyków powietrza. Z kolei podawanie kompozytu na nakładaczu płaskim z zamiarem wypełnienia całego ubytku jest niewłaściwe, ponieważ nakładacz ten nie pozwala na wystarczające precyzowanie i dokładność, co może skutkować nieprawidłowym wypełnieniem i obniżeniem jakości estetycznej wypełnienia. Wprowadzenie kompozytu za pomocą nakładacza kulkowego jest zgodne z dobrymi praktykami w stomatologii, które podkreślają znaczenie precyzyjnego nakładania materiałów wypełniających. Niepoprawne korzystanie z lampy polimeryzacyjnej bez wcześniejszego nałożenia kompozytu prowadziłoby do marnowania materiału oraz ryzyka, że nie zostanie on odpowiednio utwardzony. Właściwe zrozumienie technik aplikacji kompozytów oraz użycia odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla sukcesu zabiegu stomatologicznego.

Pytanie 32

Metalowy pasek, który został tłoczony do rekonstrukcji punktów stycznych zębów bocznych, powinien być umieszczony po zabiegu

A. w niebieskim pojemniku twardościennym

B. w czerwonym worku

C. w czerwonym pojemniku twardościennym

D. w niebieskim worku

Prawidłową odpowiedzią jest umieszczenie metalowego paska tłoczonego w czerwonym pojemniku twardościennym. Jest to zgodne z zasadami segregacji odpadów medycznych, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno personelu medycznego, jak i pacjentów. Czerwony pojemnik twardościenny jest przeznaczony do zbierania ostrych i niebezpiecznych odpadów, które mogą stanowić zagrożenie zakaźne. Metalowe elementy, takie jak paski tłoczone, powinny być utylizowane w sposób minimalizujący ryzyko skaleczeń lub innego rodzaju kontuzji. Ponadto, zgodnie z regulacjami i normami dotyczącymi gospodarki odpadami medycznymi, prawidłowa segregacja tego typu materiałów jest kluczowa dla procesu ich późniejszej utylizacji i recyklingu. W praktyce, każdy pracownik ochrony zdrowia powinien być świadomy tych zasad i stosować je w codziennej pracy, aby zapewnić sobie oraz innym ochronę przed potencjalnymi zagrożeniami.

Pytanie 33

W trakcie procesu sterylizacji z zastosowaniem testu Sporal A w komorze autoklawu, asystentka stomatologiczna wykonuje kontrolę

A. termiczną

B. biologiczną

C. fizyczną

D. chemiczną

Okej, twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna. Test Sporal A rzeczywiście używa zarodników Bacillus stearothermophilus, które są standardem, jeśli chodzi o sprawdzanie jak dobrze działa sterylizacja w autoklawach. Po zakończeniu tego procesu, ten test pomaga nam ocenić, czy wszystko poszło jak powinno – tzn. temperatura, ciśnienie i czas były w porządku, żeby zabić wszelkie mikroorganizmy. Ważne jest, żeby regularnie sprawdzać działanie autoklawów w gabinetach stomatologicznych oraz w szpitalach, bo to ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pacjentów. Z tego, co wiem, organizacje takie jak CDC czy WHO zalecają, żeby takie testy robić przynajmniej raz w tygodniu – to pomaga upewnić się, że wszystko działa jak należy. Takie działanie znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń, które mogą wynikać z użycia źle wysterylizowanych narzędzi, a to w kontekście zdrowia publicznego ma olbrzymie znaczenie.

Pytanie 34

K-Reamers to instrumenty wchodzące w skład zestawu do terapii

A. chirurgicznego

B. protetycznego

C. endodontycznego

D. periodontologicznego

K-Reamers to narzędzia, które są głównie używane w endodoncji, innymi słowy w stomatologii, gdy mówimy o leczeniu kanałowym. Służą do mechanicznego poszerzania i formowania kanałów korzeniowych, co jest mega ważne, żeby dobrze usunąć zainfekowaną miazgę i przygotować ten kanał do wypełnienia. Dzięki swojej budowie, K-Reamers dają możliwość precyzyjnego kształtowania kanału, co zdecydowanie zwiększa efektywność leczenia i zmniejsza ryzyko nawrotu infekcji. W praktyce korzysta się z nich razem z innymi technikami, jak na przykład irygacja, żeby skutecznie pozbyć się resztek tkanek i bakterii. Ważne, żeby używać K-Reamers zgodnie z tym, co mówi producent i z obowiązującymi standardami endodontycznymi, wtedy leczenie jest bardziej skuteczne i pacjent czuje się lepiej. Dentysta powinien znać te narzędzia i ich zastosowanie, bo to znacząco wpływa na sukces całej terapii endodontycznej.

Pytanie 35

Gazik nasączony 70% alkoholem po zdezynfekowaniu ampułki znieczulającej powinien być umieszczony w pojemniku oznaczonym kodem

A. 18 01 10

B. 18 01 04

C. 18 01 03

D. 18 01 01

Odpowiedź 18 01 03 jest prawidłowa, ponieważ dotyczy odpadów medycznych, które są zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi, w tym wypadku spirytusem. W kontekście postępowania z odpadami medycznymi, niezwykle istotne jest ich odpowiednie klasyfikowanie i segregowanie, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i zanieczyszczenia. Odpady takie jak gaziki nasączone spirytusem powinny być zbierane w specjalnych pojemnikach, które są oznaczone odpowiednim kodem, umożliwiającym ich późniejsze właściwe przetwarzanie. Kod 18 01 03 odnosi się do odpadów medycznych zanieczyszczonych substancjami chemicznymi, co w tym przypadku idealnie pasuje do sytuacji. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w pracy asystentki stomatologicznej, gdyż odpowiednia segregacja odpadów przyczynia się do ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Warto pamiętać, że przestrzeganie przepisów dotyczących gospodarki odpadami medycznymi jest wymagane przez prawo oraz standardy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 36

Lekarz wykonuje zabieg w technice asysty czterorącznego i zaplanował poszerzenie kanału korzeniowego na długość roboczą 22 mm przy użyciu ręcznych narzędzi typu K (ISO 15-30). Asystentka przygotuje zestaw pilników K od koloru

A. białego do niebieskiego z założonymi endogripami

B. fioletowego do niebieskiego z założonymi endostopami

C. fioletowego do niebieskiego z założonymi endogripami

D. białego do niebieskiego z założonymi endostopami

Odpowiedź wskazująca na zestaw pilników K w kolorach od białego do niebieskiego z założonymi endostopami jest poprawna z kilku powodów. Przede wszystkim, pilniki K w tych kolorach odpowiadają odpowiednim średnicom, co jest kluczowe dla osiągnięcia właściwej długości roboczej wynoszącej 22 mm. Kolor białego do niebieskiego odpowiada średnicom pilników od ISO 15 do ISO 30, co jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi poszerzenia kanału korzeniowego. Endostopy są także niezbędne, ponieważ ich zastosowanie pozwala na precyzyjne ustalenie długości roboczej, co jest istotne w endodoncji. Użycie endostopów minimalizuje ryzyko przemieszczenia pilników oraz zapewnia kontrolę nad głębokością wprowadzenia instrumentów, co jest kluczowe dla sukcesu terapii. Współczesne standardy endodontyczne podkreślają znaczenie precyzyjnych narzędzi oraz metod pracy, dlatego umiejętność doboru odpowiedniego zestawu narzędzi jest przez specjalistów wysoko ceniona. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w literaturze dotyczącej endodoncji, gdzie zaleca się stosowanie narzędzi z odpowiednimi stopami dla zagwarantowania skuteczności zabiegu oraz bezpieczeństwa pacjenta.

Pytanie 37

Końcówka ssaka może znajdować się w jamie ustnej pacjenta w konfiguracjach

A. przedsionkowej i językowej

B. gardłowej i bocznej

C. podniebiennej i bocznej

D. gardłowej i przedsionkowej

Końcówka ssaka w jamie ustnej pacjenta może rzeczywiście znajdować się w ułożeniach gardłowym i bocznym. Ułożenie gardłowe odnosi się do pozycji, w której końcówka ssaka znajduje się w obrębie gardła, co jest istotne w kontekście zabiegów stomatologicznych i chirurgicznych, gdzie zachowanie otwartości dróg oddechowych jest kluczowe. Z kolei ułożenie boczne jest często stosowane w procedurach diagnostycznych i terapeutycznych, takich jak endoskopia czy podczas podawania znieczulenia miejscowego. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, ponieważ odpowiednia technika ułożenia pacjenta może znacząco poprawić bezpieczeństwo zabiegu oraz komfort pacjenta. Zgodnie z wytycznymi American Dental Association (ADA), właściwe pozycjonowanie pacjenta podczas zabiegów stomatologicznych ma na celu minimalizację ryzyka zachłyśnięcia i poprawę widoczności obszaru zabiegowego. Dlatego profesjonalne podejście do ułożenia pacjenta, zwłaszcza w kontekście ułożenia gardłowego i bocznego, jest kluczowe dla sukcesu procedur medycznych.

Pytanie 38

Periodontologia stanowi gałąź stomatologii, która zajmuje się zapobieganiem oraz terapią chorób

A. zębów oraz jamy ustnej u dzieci.

B. podłoża protetycznego.

C. stawu skroniowo-żuchwowego.

D. przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej.

Odpowiedzi na temat dzieciństwa, stawu skroniowo-żuchwowego i protetyki nie mają bezpośredniego związku z periodontologią, co może być mylące. W okresie dzieciństwa mamy inne podejście do stomatologii, głównie skupiamy się na zębach mlecznych i profilaktyce próchnicy. Ale pamiętaj, choroby przyzębia mogą występować też u dzieci, więc ich leczenie też wymaga specjalistycznej wiedzy. Staw skroniowo-żuchwowy to zupełnie inny temat, bardziej związany z protetyką i diagnostyką problemów związanych z żuciem. Dlatego myślenie o periodontologii w kontekście stawu skroniowo-żuchwowego to nieporozumienie, bo te obszary są niezależne. Podobnie podłoże protetyczne dotyczy uzupełnień zębów, co też nie ma nic wspólnego z chorobami przyzębia. Zrozumienie, jak różne specjalizacje w stomatologii są podzielone, jest kluczowe, by dobrze leczyć pacjentów i unikać pomyłek.

Pytanie 39

Jakie wskazówki po zabiegu należy udzielić pacjentowi po wykonaniu lakowania zęba?

A. Wizyta kontrolna po 6 miesiącach, a w razie uszkodzenia laku jego naprawa

B. Wizyta kontrolna po 2 miesiącach oraz uzupełnienie laku

C. Nie należy jeść ani pić przez 2 godziny po zabiegu

D. Należy unikać produktów, które mogą barwić przez 24 godziny po zabiegu

Niektóre z zaproponowanych podejść, jak unikanie pokarmów barwiących przez 24 godziny po zabiegu lub nie spożywanie posiłków i napojów przez 2 godziny, chociaż mogą być użyteczne w pewnych kontekstach, nie są kluczowe w przypadku zabiegu lakowania zęba. Unikanie pokarmów barwiących ma głównie zastosowanie w kontekście estetycznego leczenia zębów, jak np. wybielanie. W przypadku lakowania, nie ma tak wysokiego ryzyka odbarwienia, ponieważ laki są zaprojektowane tak, aby były odporne na działanie takich substancji. Z kolei zalecenie dotyczące niejedzenia przez 2 godziny po zabiegu jest przestarzałe i nie ma naukowego uzasadnienia w kontekście lakowania, gdyż materiał lakujący szybko twardnieje w ustach. Ponadto, zbyt krótki okres między wizytami kontrolnymi (np. 2 miesiące) nie jest zgodny z aktualnymi zaleceniami. Kontrole co 6 miesięcy są powszechną praktyką, która pozwala na skuteczne monitorowanie zdrowia zębów oraz ewentualnych uszkodzeń. Dlatego rekomendacje dotyczące długości interwałów między wizytami powinny być zgodne z najlepszymi praktykami, które uznają dłuższe okresy jako bezpieczniejsze i bardziej efektywne w długoterminowej opiece nad pacjentem.

Pytanie 40

Artykaina jest substancją stosowaną w stomatologii, która ma działanie

A. odontotropowe

B. kariostatyczne

C. przeciwgrzybicze

D. znieczulające

Artykaina to środek znieczulający stosowany w stomatologii, który należy do grupy amide'owych środków znieczulających lokalnie. Jej działanie polega na blokowaniu przewodnictwa impulsów nerwowych, co prowadzi do zmniejszenia odczuwania bólu w obszarze, gdzie jest podawana. Artykaina ma szybki początek działania oraz stosunkowo krótki czas utrzymywania się efektu, co czyni ją idealnym wyborem w praktyce stomatologicznej. Jest to szczególnie ważne w przypadku zabiegów wymagających precyzyjnego znieczulenia, jak ekstrakcje zębów czy leczenie kanałowe. W praktyce klinicznej artykaina jest często stosowana razem z adrenaliną, co zwiększa jej efektywność oraz wydłuża czas działania, zmniejszając jednocześnie ryzyko krwawienia. Warto zaznaczyć, że artykaina jest dobrze tolerowana przez pacjentów, a jej bezpieczeństwo zostało potwierdzone w licznych badaniach, co czyni ją standardem w znieczuleniu stomatologicznym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej