Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 13:43
Data zakończenia: 30 maja 2025 13:44

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów

B. Zwiększyć marginesy do 5 cm

C. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe

D. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle

Wiele osób uważa, że stosowanie wyłącznie czcionek szeryfowych gwarantuje lepszą czytelność, jednak jest to mit, zwłaszcza w kontekście urządzeń mobilnych. Szeryfy mogą utrudniać czytanie na małych ekranach, ponieważ drobne elementy czcionki stają się niewyraźne i mogą się zlewać, szczególnie przy niskiej rozdzielczości lub słabym oświetleniu. W praktyce, na smartfonach i tabletach dużo lepiej sprawdzają się fonty bezszeryfowe, takie jak Roboto, Arial czy Open Sans, które są proste i czytelne nawet w niewielkich rozmiarach. Kolejnym błędnym założeniem jest konieczność stosowania bardzo szerokich marginesów, np. 5 cm – na mobilnych ekranach takie marginesy zabierają cenne miejsce, które powinno być przeznaczone na treść. Zbyt duże marginesy skutkują zbyt wąskimi kolumnami tekstu i powodują, że użytkownik musi dużo przewijać, co jest po prostu niewygodne i niepraktyczne. Ostatnia propozycja, czyli używanie wyłącznie czarnych liter na białym tle, to podejście bardzo ograniczające. Owszem, taki kontrast jest czytelny, ale nie każdy użytkownik preferuje jasny tryb – wiele osób korzysta z dark mode, a zbyt wysoki kontrast może powodować zmęczenie wzroku przy dłuższym czytaniu. Branżowe standardy wręcz zalecają elastyczność i dostosowanie kolorystyki do preferencji użytkownika, z zachowaniem odpowiedniego kontrastu. Z mojego doświadczenia wynika, że sztywne trzymanie się takich rozwiązań prowadzi do gorszego odbioru publikacji, a nawet może zniechęcić użytkownika do dalszego korzystania z treści. Lepiej postawić na uniwersalne zasady projektowania, elastyczność i testowanie na realnych urządzeniach, niż na ślepe powielanie nieaktualnych schematów.

Pytanie 2

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. PuzzleFlow Organizer

B. IrfanView

C. FastStone Image Viewer

D. ACDSee Photo Manager

IrfanView, ACDSee Photo Manager oraz FastStone Image Viewer to programy, które głównie koncentrują się na przeglądaniu i edytowaniu zdjęć, a nie na impozycji materiałów drukowanych. Te aplikacje są przydatne w kontekście cyfrowej obróbki zdjęć, ale nie oferują funkcji z zakresu układania stron czy przygotowywania projektów do druku. IrfanView, na przykład, jest popularnym narzędziem do przeglądania obrazów, które pozwala na podstawowe edycje, takie jak przycinanie, zmiana rozmiaru czy konwersja formatów, ale nie posiada zaawansowanych opcji impozycji, które są kluczowe w procesie przygotowywania broszur. ACDSee Photo Manager to kolejna aplikacja przystosowana do zarządzania zdjęciami i nie zawiera funkcji specyfikujących impozycję dokumentów. Podobnie FastStone Image Viewer, choć oferuje bogaty zestaw narzędzi do pracy z obrazami, nie jest zaprojektowany do kompleksowego zarządzania procesem druku, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście przygotowywania broszury. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że jakiekolwiek oprogramowanie do edycji zdjęć wystarczy do zaprojektowania materiałów drukowanych, co prowadzi do nieefektywnej pracy oraz niskiej jakości końcowego produktu. W rzeczywistości, proces impozycji wymaga specjalistycznych narzędzi, które potrafią zarządzać skomplikowanymi układami stron, co zapewnia PuzzleFlow Organizer.

Pytanie 3

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Spad

B. Blik

C. Mora

D. Rozeta

Mora to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej rastrów o różnych przejrzystościach lub wzorach nakłada się na siebie, co prowadzi do powstawania niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, mora może być szczególnie problematyczna w procesach druku i reprodukcji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i wzorów jest kluczowe. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie materiałów reklamowych, gdzie niewłaściwe nałożenie rastrów może prowadzić do nieczytelnych grafik czy zniekształceń kolorystycznych. Aby uniknąć efektu mora, projektanci często stosują techniki takie jak optymalizacja rastrów, stosowanie większych punktów rastrowych lub zmiana kątów rastrów. W branży graficznej i drukarskiej standardy takie jak ISO 12647 określają wytyczne dotyczące jakości druku, co może pomóc w eliminacji problemów związanych z morą. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wydruków oraz estetyki projektów graficznych.

Pytanie 4

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Rozmycie.

B. Uchwyt.

C. Stempel.

D. Magiczne różdżka.

Rączka jest narzędziem, które służy do przesuwania obiektów i warstw w obrębie dokumentu, a nie do edycji samej treści obrazu. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że rączka przyda się w procesie usuwania plam, jednak to narzędzie nie ma nic wspólnego z modyfikacją pikseli, co sprawia, że nie jest odpowiednie do tego celu. Również Różdżka, która jest narzędziem selekcji, nie pozwala na bezpośrednie usuwanie defektów, a jedynie na zaznaczenie obszarów o podobnych kolorach. Zastosowanie Różdżki może prowadzić do błędnych wyborów granic, co z kolei skutkuje niedoskonałymi efektami. W przypadku Smużenia, które jest przeznaczone do rozmywania i wygładzania krawędzi, może prowadzić do dalszego zacierania detali, co w kontekście archiwalnych skanów, gdzie ważna jest zachowanie każdej szczegółowej cechy, jest niepożądane. Użycie tych narzędzi w miejsce Stempla jest efektem typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mylą cele i metody edycyjne, nie rozumiejąc funkcjonalności dostępnych narzędzi w Photoshopie.

Pytanie 5

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. rozmiaru interlinii

B. wielkości czcionki

C. typologii czcionki

D. stylu czcionki

Stopień pisma, definiowany jako wysokość liter w danym kroju, wpływa na wielkość wcięcia akapitowego w sposób bezpośredni. W standardach typograficznych, większy stopień pisma wymaga proporcjonalnych zmian w wcięciu akapitowym, aby zapewnić odpowiednią równowagę wizualną tekstu. Przykładowo, w projektach wydawniczych, gdzie używa się większych liter, wcięcia akapitowe są zazwyczaj zwiększane, aby zachować czytelność i estetykę. W praktyce, podczas tworzenia dokumentów, należy brać pod uwagę nie tylko stopień pisma, ale i ogólny styl projektu. Dobrze zaplanowane wcięcia akapitowe poprawiają hierarchię tekstu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania graficznego. W zależności od kontekstu, na przykład w książkach czy artykułach naukowych, odpowiednie wcięcia mogą także wpływać na odbiór treści przez czytelników, co jest kluczowe w każdej formie publikacji.

Pytanie 6

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. PXR

B. JPG

C. PPM

D. RAW

Format RAW jest uznawany za najlepszy wybór do zapisu obrazów w fotografii ze względu na swoją zdolność do przechowywania danych w najwyższej jakości. Pliki RAW nie są skompresowane ani nie podlegają stratom jakości, co oznacza, że każdy detal oryginalnego obrazu jest zachowany. Fotografowie często korzystają z tego formatu, aby mieć maksymalną kontrolę nad postprodukcją, umożliwiając precyzyjne dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast bez degradacji jakości obrazu. Dla przykładu, w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie istotne są detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach, format RAW pozwala na ich zachowanie, co jest kluczowe w edytowaniu. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, są często stosowane w połączeniu z plikami RAW, co dodatkowo zwiększa zakres kolorów i ich odwzorowanie. W związku z tym, dla profesjonalnych fotografów, wybór formatu RAW jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 7

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + (2 + 1)

B. (3 + 2) + P(2 + 1)

C. 5 + 3

D. 3 + 2

Odpowiedzi, które nie wskazują na łączną liczbę kolorów w ulotce, zawierają błędy w interpretacji zadania. Przykładowo, odpowiedź 3 + 2 sugeruje, że na każdej stronie ulotki są oddzielnie liczone kolory bez uwzględnienia ich sumy. Odpowiedzi takie ignorują fakt, że w kontekście projektowania graficznego ważne jest, aby prezentować pełne zestawienie kolorów użytych w finalnym materiale, co może prowadzić do nieporozumień podczas druku. W odpowiedzi (3 + 2) + P(2 + 1), pojawia się mylna koncepcja, że kolory Pantone powinny być liczone oddzielnie od innych kolorów, co narusza zasady konsolidacji kolorów w specyfikacjach technicznych. Kolory Pantone są standardowym zestawem kolorów, które powinny być zawsze właściwie zintegrowane w końcowym zestawieniu kolorów, a ich liczba powinna wchodzić w skład całości. Typowym błędem myślowym jest mylne rozdzielanie kolorów i traktowanie ich jako niezależnych elementów, co niezgodne jest z praktykami w branży poligraficznej, gdzie całkowita liczba kolorów ma kluczowe znaczenie dla jakości i zgodności projektu z jego zamierzeniem. Na etapie projektowania ulotki, ważne jest, aby projektanci zrozumieli, że wszystkie kolory używane w druku muszą być dokumentowane w sposób spójny i kompleksowy, aby uniknąć komplikacji w procesie produkcji.

Pytanie 8

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,374 mm

B. 0,378 mm

C. 0,372 mm

D. 0,376 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 9

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna

B. Offsetowa

C. Tampondrukowa

D. Ink-jet

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 10

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. stempel

B. rasteryzowanie

C. wyostrzanie

D. falowanie

Wyostrzanie to proces stosowany w cyfrowej obróbce obrazu, który ma na celu zwiększenie kontrastu krawędzi i poprawienie ostrości zdjęcia. Chociaż może to poprawić wyrazistość obrazu, nie jest narzędziem do usuwania plam czy zarysowań. Zamiast tego, wyostrzanie może podkreślić istniejące defekty, czyniąc je bardziej widocznymi. Falowanie to technika, która nie jest właściwie zdefiniowana w kontekście edycji obrazów w Photoshopie. Może odnosić się do modyfikacji obrazów za pomocą różnych filtrów, ale również nie ma zastosowania w usuwaniu plam i zarysowań. Rasteryzowanie to proces konwersji wektora do formatu bitmapowego, co nie ma nic wspólnego z retuszem obrazu. Użytkownicy często mylą te terminy, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie narzędzi do retuszu od narzędzi do poprawy jakości obrazu, co prowadzi do nieefektywnego użycia oprogramowania. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest niezbędne do skutecznej edycji obrazu, a także do utrzymania wysokich standardów w pracy graficznej.

Pytanie 11

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 875 sztuk

B. 1250 sztuk

C. 1125 sztuk

D. 625 sztuk

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z kilku typowych nieporozumień związanych z obliczeniami w procesie drukowania. Na przykład, odpowiedzi takie jak 875, 1250 czy 1125 arkuszy A1 mogą wydawać się logiczne, ale opierają się na niewłaściwym zrozumieniu ilości zaproszeń, które można uzyskać z jednego arkusza A1. Przy założeniu, że w jednym arkuszu A1 można wydrukować 16 zaproszeń A6, obliczenia powinny być oparte na właściwym zastosowaniu proporcji. Często popełnianym błędem jest nieprawidłowe dzielenie 20 000 przez zbyt dużą lub zbyt małą liczbę, co prowadzi do nadinterpretacji danych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 1250, można zauważyć, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła błędnie zinterpretować, że z jednego arkusza można uzyskać 20 zaproszeń, co jest niewłaściwe. Podobnie, odpowiedzi 875 i 1125 mogą być efektem zaokrągleń lub pomyłek w obliczeniach. Dobrą praktyką jest dokładne sprawdzenie wszystkich kroków obliczeniowych oraz upewnienie się, że przyjęte założenia są zgodne z rzeczywistością produkcyjną. Kluczowym aspektem w branży poligraficznej jest również uwzględnienie strat materiałowych i efektywności, co może wpłynąć na ostateczną ilość potrzebnych arkuszy. Dlatego tak ważne jest zrozumienie każdego etapu procesu, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 12

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 24 punktom

B. 36 punktom

C. 10 punktom

D. 12 punktom

1 cycero odpowiada 12 punktom typograficznym, co jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w typografii. Cycero, jako jednostka miary, wywodzi się z tradycyjnych praktyk drukarskich i jest podstawową jednostką w systemach pomiaru typograficznego, używanego w projektowaniu graficznym, składzie tekstu i druku. W praktyce, zrozumienie, że 1 cycero to 12 punktów, jest kluczowe nie tylko dla typografów, ale również dla projektantów graficznych, którzy muszą precyzyjnie dobierać rozmiary czcionek, interlinie oraz odstępy między wierszami, aby zapewnić optymalną czytelność tekstu. W kontekście projektowania wydawnictw, takich jak czasopisma czy książki, umiejętność przekształcania jednostek pomiarowych jest niezbędna do osiągnięcia estetyki i funkcjonalności. Dodatkowo, w przypadku nowoczesnych aplikacji komputerowych do edycji tekstu, znajomość tych wartości pozwala na dokładne dostosowanie elementów typograficznych, co przyczynia się do lepszego odbioru wizualnego publikacji.

Pytanie 13

Jakie zastosowanie ma program PuzzleFlow?

A. przetwarzania grafiki wektorowej

B. automatycznej impozycji

C. przetwarzania zdjęć

D. przetwarzania grafiki bitmapowej

Wybór odpowiedzi związanych z obróbką grafiki bitmapowej, fotografii czy grafiki wektorowej ukazuje powszechne nieporozumienia dotyczące funkcji poszczególnych narzędzi w branży graficznej. Obróbka grafiki bitmapowej koncentruje się na edycji obrazów składających się z pikseli, co jest zupełnie innym procesem niż automatyczna impozycja. Programy takie jak Photoshop są dedykowane do tego celu, umożliwiając manipulowanie obrazami w formacie rastrowym, ale nie zajmują się układaniem stron do druku. Z kolei obróbka fotografii, która często odnosi się do poprawy jakości zdjęć, retuszu czy korekcji kolorów, także nie jest związana z procesem impozycji, który wymaga innej logiki działania i innego zestawu narzędzi. Grafika wektorowa, reprezentująca obrazy za pomocą matematycznych równań, wykorzystywana jest w projektowaniu logo czy ilustracji, ale również nie ma zastosowania w kontekście automatycznej impozycji. Wybierając te odpowiedzi, można łatwo pomylić obszary specjalizacji w grafice, prowadząc do błędnych wniosków o funkcjonalności programów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych programów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie są wymienne. Zrozumienie różnic między tymi dziedzinami jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży graficznej i poligraficznej, aby móc dobierać odpowiednie narzędzia do konkretnego zadania.

Pytanie 14

Wykonanie kolorowej odbitki próbnej (proof kontraktowy) ma na celu między innymi

A. prowadzenie adjustacji publikacji

B. ocenę liniatury rastra

C. analizę rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim

D. opracowanie wzoru kolorystycznego dla drukarza

Barwna odbitka próbna, znana również jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem procesu druku, służącym do przygotowania wzoru barwnego dla drukarza. W praktyce oznacza to, że drukarnia może ocenić, jak finalny produkt będzie wyglądał, zanim przystąpi do właściwego druku. Przygotowanie próbnego druku pozwala na dostosowanie kolorów, tonalności oraz innych parametrów, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie precyzja kolorów ma kluczowe znaczenie, jak w druku reklamowym czy edytorialnym. Dobre praktyki w branży zalecają wykonanie takiej odbitki w formacie zbliżonym do finalnego, co pozwala na dokładne odwzorowanie efektu końcowego. Umożliwia to także szybką identyfikację ewentualnych błędów kolorystycznych lub problemów z odwzorowaniem detali, co może zaoszczędzić czas i koszty w późniejszych etapach produkcji.

Pytanie 15

Ile form drukarskich jest koniecznych do przygotowania kalendarza planszowego w formacie A1 z kolorystyką 4 + 4?

A. 4 formy.

B. 6 form.

C. 8 form.

D. 2 formy.

Odpowiedź 8 form jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu kalendarza planszowego formatu A1 w kolorystyce 4 + 4, należy przygotować osobne formy dla każdej strony oraz dla przodu i tyłu na każdy z miesięcy. W standardowej produkcji kalendarzy w tej kolorystyce używa się pełnoekranowego druku, co oznacza, że każda strona kalendarza będzie miała osobną formę. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że kalendarze często mają 12 miesięcy, a także mogą zawierać inne elementy, takie jak okładka, konieczne jest zaplanowanie co najmniej 8 form. Przykładem zastosowania może być produkcja kalendarza, gdzie każda strona wymaga unikalnego projektu graficznego, co w praktyce zwiększa liczbę form. Zastosowanie dobrych praktyk drukarskich, takich jak optymalizacja form i precyzyjne przygotowanie, jest kluczowe w tym procesie, aby osiągnąć najwyższą jakość wydruku.

Pytanie 16

Oblicz wydatek na złamywanie 10 000 arkuszy o formacie A2 na składki formatu A5, jeśli cena za jeden złam to 1 grosz?

A. 100 zł

B. 400 zł

C. 300 zł

D. 200 zł

Jak wybrałeś źle, to pewnie to wynikło z tego, że mogliście się zgubić w obliczeniach czy nie do końca rozumieć, jak działa złamanie papieru. Żeby dobrze policzyć koszt, trzeba wiedzieć, ile A5 dostaniesz z A2. A2 dzielisz na cztery A5, no i to trzeba wziąć pod uwagę. Żeby policzyć całkowity koszt złamania, trzeba najpierw ustalić, ile złamów potrzebujesz do 10 000 arkuszy A2. Każdy A2 wymaga jednego złamu, więc przy 10 000 arkuszach masz 10 000 złamów. Koszt jednego złamu to 1 grosz, więc to daje 10 000 * 0,01 zł = 100 zł, ale to nie jest dobre w kontekście pytania. Kluczowe jest to, że każdy A2 daje cztery A5, więc trzeba to dobrze zrozumieć, żeby policzyć koszt właściwie. Dlatego, zgodnie z tym, co powinieneś wiedzieć, całkowity koszt przy poprawnej analizie wynosi 300 zł.

Pytanie 17

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 200 arkuszy

B. 300 arkuszy

C. 250 arkuszy

D. 275 arkuszy

Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny

B. Naświetlarkę CtF

C. Naświetlarkę CtP

D. Skaner bębnowy

Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Pytanie 19

Który z formatów graficznych jest zamknięty i pozwala na zapisanie pracy graficznej w aktualnym standardzie druku?

A. TIFF

B. PSD

C. PDF

D. RAW

Format RAW jest używany przede wszystkim w fotografii cyfrowej i przechowuje dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że nie jest to format przeznaczony do druku. Pliki RAW oferują dużą elastyczność w postprodukcji, lecz ich główną cechą jest brak standaryzacji, co sprawia, że różne aparaty mogą tworzyć różne formaty RAW, a ich użycie w druku wymaga konwersji do bardziej uniwersalnych formatów. PSD, czyli format plików Adobe Photoshop, jest formatem otwartym, który ułatwia edycję grafik w tym programie, ale nie jest idealny do finalnego zapisu dokumentów przeznaczonych do druku, ze względu na swoją specyfikę i ograniczone wsparcie w innych programach graficznych. TIFF to format często wykorzystywany w druku, jednak jest to format otwarty, a nie zamknięty, co oznacza, że brak mu jednolitej obsługi w różnych aplikacjach. W związku z tym, chociaż TIFF jest znany z wysokiej jakości obrazu, nie ma takich samych praktycznych zastosowań w kontekście finalnego przygotowania dokumentów do druku jak PDF. Typowym błędem w myśleniu jest postrzeganie RAW, PSD czy TIFF jako równoważnych alternatyw dla PDF w kontekście druku, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich przeznaczenia oraz przydatności w profesjonalnej produkcji graficznej.

Pytanie 20

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne

B. analogowe oraz cyfrowe

C. jednobarwne oraz wielobarwne

D. regularne i nieregularne

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia terminologii stosowanej w analizie oryginałów. Odpowiedzi takie jak "jednobarwne i wielobarwne" odwołują się bardziej do aspektów związanych z kolorem, co jest niewłaściwe w kontekście obserwacji. Warto zauważyć, że sama barwa nie wpływa na sposób, w jaki obiekty są obserwowane, co czyni tę klasyfikację nieadekwatną. Z kolei klasyfikacja "analogowe i cyfrowe" dotyczy formatu przetwarzania danych, a nie sposobu obserwacji oryginału. To podejście koncentruje się na technologii zapisu i przetwarzania sygnałów, co jest kompletnie niezwiązane z analizowanym tematem. Dodatkowo, wybór "regularne i nieregularne" odnosi się do kształtu i struktury obiektów, co nie ma zastosowania w kontekście ich obserwacji. Kluczowym błędem myślowym jest tu pomieszanie różnych kategorii analizy, które prowadzi do niepoprawnych wniosków. Poprawne zrozumienie klasyfikacji wymaga znajomości właściwości fizycznych obiektów oraz ich zachowania w kontekście światła, co jest niezbędne dla prawidłowego przeprowadzania obserwacji w różnych dziedzinach nauki i technologii.

Pytanie 21

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 6 separacji

B. 8 separacji

C. 4 separacje

D. 2 separacje

Odpowiedzi, które wskazują na 4, 2 lub 8 separacji, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad druku offsetowego. Każda z tych wartości wskazuje na niepełne zrozumienie koncepcji separacji kolorów w kontekście druku 4+2. Przyjęcie, że wystarczą tylko 4 separacje, ignoruje potrzebę dodatkowych kolorów, które mogą być kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego efektu. W praktyce, aby uzyskać pełną paletę kolorów i zrealizować złożone projekty graficzne, często potrzebne są dodatkowe kolory, co wyjaśnia konieczność posiadania 6 separacji. Z kolei odpowiedź z 2 separacjami jest całkowicie niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia podstawowych kolorów CMYK, które są fundamentem większości projektów graficznych. Natomiast 8 separacji sugerowałoby jeszcze większą liczbę kolorów, co może być uzasadnione w niektórych zaawansowanych projektach, ale w kontekście 4+2 byłoby przesadą, a także mogłoby prowadzić do niepotrzebnego skomplikowania procesu produkcji. Dobrze jest zrozumieć, że w druku offsetowym liczba separacji bezpośrednio wpływa na jakość i precyzję odwzorowania kolorów, dlatego kluczowe jest prawidłowe rozplanowanie ich z góry.

Pytanie 22

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. impozycja

B. rastrowanie

C. digitalizacja

D. wektoryzacja

Wielu ludzi myli rastrowanie z innymi procesami, jak impozycja czy wektoryzacja, co prowadzi do zamieszania. Impozycja to układanie różnych elementów graficznych na arkuszu przed drukiem, co jest mega ważne, ale nie ma związku z zamianą obrazu na piksele. Digitalizacja to coś innego, to zmiana analogowych obrazów na cyfrowe, ale to też nie chodzi o pełne przekształcenie w obraz pikselowy. Wektoryzacja to sposób na zamianę obrazów rastrowych w wektory, co nam pozwala na skalowanie bez utraty jakości, ale to nie to samo, co rastrowanie. Często ludzie mylą te różne formy reprezentacji obrazów i nie rozumieją, jak każda technika działa, co może prowadzić do problemów w pracy z grafiką i błędów przy jej produkcji.

Pytanie 23

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 320 zł

B. 960 zł

C. 240 zł

D. 560 zł

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić przy kalkulacji kosztów. W przypadku podanych opcji, wiele osób może pomylić się, podsumowując godziny pracy lub myśląc, że stawka godzinowa odnosi się tylko do niektórych dni. Na przykład, wybór 560 zł mógł wynikać z obliczenia 7 godzin pracy (co jest nieprawidłowe, bo 4 dni po 3 godziny to 12 godzin) i pomnożenia tej liczby przez stawkę 80 zł. Innym typowym błędem jest zignorowanie pełnych dni roboczych, co prowadzi do niepoprawnych założeń dotyczących całkowitego czasu pracy. Warto podkreślić, że w branży DTP kluczowe jest precyzyjne liczenie czasu poświęconego na projekt, aby uniknąć niedoszacowania kosztów. Ostatecznie, koszt przygotowania folderu reklamowego powinien być wynikiem dokładnych obliczeń, które uwzględniają wszystkie godziny pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług w sektorze kreatywnym. Dokładność w kalkulacji jest istotna, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do problemów finansowych dla firmy oraz niezadowolenia klientów.

Pytanie 24

Podczas przygotowywania projektu ulotki do druku klient wymaga, aby wszystkie elementy graficzne wychodziły poza krawędź cięcia arkusza. Jak należy poprawnie przygotować plik do produkcji poligraficznej?

A. Ustawić marginesy wewnętrzne na 0 mm

B. Dodać spady wokół formatu netto

C. Zwiększyć rozdzielczość do 600 dpi

D. Zmienić paletę kolorów na RGB

Poprawne przygotowanie pliku do druku, gdy elementy graficzne mają wychodzić poza krawędź cięcia, wymaga zastosowania tzw. spadów. Spad, czyli margines zewnętrzny poza formatem netto, to obszar, o który powiększa się projekt względem ostatecznego formatu. Najczęściej dodaje się 2–5 mm z każdej strony. Elementy tła, grafiki czy kolory, które mają „wychodzić poza krawędź”, muszą zostać poprowadzone aż do końca spadu. Dzięki temu podczas cięcia na gilotynie, nawet drobne przesunięcia maszyny nie spowodują powstania białych pasków na krawędziach wydruku. To absolutny standard w branży poligraficznej, uznawany zarówno w małych drukarniach, jak i w dużych zakładach produkcyjnych. W praktyce, jeśli projekt nie ma spadów, drukarnia zwykle odrzuca plik lub prosi o poprawki. Spady to podstawa profesjonalnych przygotowań do druku – od wizytówek po plakaty i katalogi. Z mojego doświadczenia, niedodanie spadów to jeden z najczęstszych błędów na etapie prepress, a jego skutki bywają naprawdę kosztowne. Warto zawsze sprawdzać, czy są ustawione i czy wszystkie grafiki oraz tła sięgają do końca tego obszaru.

Pytanie 25

Błąd popełniony podczas składania tekstów publikacji, zaznaczony czerwoną linią na ilustracji, to

A. bękart.

B. szewc.

C. sierota.

D. wdowa.

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z terminologią typograficzną. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że błąd składania tekstów to "szewc", "wdowa" lub "sierota", warto zrozumieć różnice między tymi pojęciami a bękartem. Szewc odnosi się do sytuacji, gdy pierwsza linia akapitu zostaje na końcu kolumny, co jest mniej problematyczne, ale również nieestetyczne. W praktyce nie jest to błąd tak istotny jak bękart, ponieważ nie wpływa na ogólną czytelność tekstu. Z kolei sierota to termin używany do opisania pojedynczego słowa lub krótkiej linii na końcu akapitu, co również jest problematyczne, lecz mniej rażące niż bękart. Wreszcie, wdowa to ostatnia linia akapitu, która pozostaje na początku nowej kolumny lub strony, co jest sytuacją podobną do bękarta, ale nie identyczną. Dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z tekstem i jego odpowiednim składaniem. Często zdarza się, że osoby pracujące z tekstem mylą te terminy przez niewystarczające zrozumienie zasad typografii, co prowadzi do błędów w publikacji. Dobrze jest zatem zapoznać się z podstawowymi zasadami typografii oraz konwencjami stosowanymi w branży, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 26

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 400 zł

B. 1 350 zł

C. 1 500 zł

D. 1 450 zł

Wybór innych wartości związanych z kosztem wykonania form drukowych świadczy o niepełnym zrozumieniu zasadności obliczeń oraz struktury kosztów związanych z drukiem. Często spotykanym błędem jest pomijanie liczby form potrzebnych do wykonania zlecenia. W przypadku druku książki, każda strona wymaga oddzielnej formy. Błędne odpowiedzi sugerują, że koszt wykonania form opiera się jedynie na błędnym założeniu dotyczącym liczby form lub nieprawidłowym ich przeliczeniu. Na przykład, jeśli ktoś założy, że potrzebne są tylko 28 form, co prowadzi do obliczeń 50 zł x 28 form = 1 400 zł, to nie uwzględnia rzeczywistej liczby stron do druku, co jest kluczowym aspektem w procesie produkcji. Dodatkowo, nieznajomość standardów dotyczących druku książkowego może prowadzić do mylnych wniosków. W praktyce, każda strona wymaga odpowiednich form, co w przypadku druku jednokolorowego również powinno być uwzględnione. Przy planowaniu budżetu na produkcję ważne jest, aby dokładnie oszacować wszystkie koszty, w tym również przygotowania do druku, aby uniknąć nieporozumień i nieprzewidzianych wydatków w późniejszych etapach realizacji projektu.

Pytanie 27

Jaką kwotę należy przeznaczyć na karton potrzebny do wydruku 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, jeśli koszt arkusza kartonu ozdobnego formatu A3 wynosi 2,00 zł?

A. 30,00 zł

B. 35,00 zł

C. 40,00 zł

D. 25,00 zł

Wiele osób popełnia błąd przy obliczaniu kosztów materiałów wykorzystywanych w produkcji, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, w przypadku podanych odpowiedzi, niektórzy mogą zakładać, że wystarczy pomnożyć jednostkowy koszt arkusza kartonu przez liczbę zaproszeń, co jest dalekie od prawdy. W rzeczywistości, kluczowym krokiem jest zrozumienie wymiarów i efektywności wykorzystania materiału. W tym przypadku, arkusz A3 ma swoje ograniczenia, a nie wszystkie zaproszenia można z niego wyciąć w sposób optymalny. Należy również zwrócić uwagę na straty wynikające z cięcia, co oznacza, że nawet jeżeli teoretycznie uzyskuje się odpowiednią liczbę zaproszeń, w praktyce może to być znacznie mniej. Przykładowo, tylko 4 zaproszenia można uzyskać z jednego arkusza A3, co wymagałoby większej liczby arkuszy do osiągnięcia docelowej liczby 120 sztuk. Dodatkowo przy obliczeniach należy pamiętać o dystansach między wycinanymi elementami oraz ewentualnych błędach w cięciu. W poligrafii, planowanie i wykorzystanie materiałów są kluczowe i ich zrozumienie leży u podstaw efektywności produkcji. Dlatego warto korzystać z profesjonalnych narzędzi do kalkulacji, które uwzględnią wszystkie zmienne i pozwolą na dokładne oszacowanie kosztów.

Pytanie 28

Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją

A. rakotwórczą.

B. drażniącą oczy.

C. łatwopalną.

D. żrącą dla metali.

Wybrałeś odpowiedzi, takie jak "drażniącą oczy" i "rakotwórczą", ale to jest trochę mylące w kontekście symbolu GHS02, bo on dotyczy substancji łatwopalnych. Substancje drażniące mogą podrażniać oczy, ale to już oznaczenie GHS07, a nie GHS02. Więc przypisanie drażniących właściwości do substancji z GHS02 to klasyczny błąd, mylisz różne kategorie zagrożeń chemicznych. Z kolei, stwierdzenie, że coś jest rakotwórcze, odnosi się do GHS08. Wielu użytkowników ma takie same pomyłki, bo wszystkie te symbole dotyczą bezpieczeństwa chemicznego, ale każdy z nich coś innego oznacza, co jest bardzo ważne dla oceny ryzyka. Odpowiedź, że substancja jest "żrąca dla metali" też jest nietrafiona, bo to dotyczy GHS05. W ogóle, żeby zapewnić sobie bezpieczeństwo w pracy, konieczne jest zrozumienie klasyfikacji chemikaliów i ich właściwości. Błędna interpretacja oznaczeń może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i środowiskowych. Dlatego warto na bieżąco aktualizować swoją wiedzę o systemie GHS i o tym, co grozi przy niewłaściwym obchodzeniu się z substancjami chemicznymi.

Pytanie 29

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Perspektywę.

B. Marionetkowe.

C. Swobodne.

D. Wypaczenie.

Marionetkowe przekształcenie to jedna z najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych metod manipulacji obrazem w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki zastosowaniu siatki kontrolnej, użytkownik może swobodnie przesuwać i modyfikować wybrane punkty, co skutkuje naturalnym i płynnym przekształceniem obiektów na obrazie. Użycie narzędzia marionetkowego pozwala na kontrolowanie nie tylko pozycji, ale także deformacji i rotacji elementów, co jest niezwykle istotne w animacji oraz przy edycji zdjęć w celu uzyskania bardziej realistycznych efektów. Przykładowo, artysta może użyć tego narzędzia do dostosowania pozy postaci w ilustracji, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego bez utraty jakości obrazu. Standardy branżowe zalecają użycie marionetkowych przekształceń w sytuacjach, gdzie wymagane są skomplikowane zmiany, a jednocześnie nie chcemy zniekształcać innych elementów graficznych. Dlatego właśnie ta technika znajduje szerokie zastosowanie w profesjonalnej pracy projektantów graficznych i animatorów.

Pytanie 30

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. ZIP

B. OCR

C. RAR

D. RIP

Wybór ZIP, RAR czy RIP to trochę nieporozumienie, bo te terminy dotyczą różnych rzeczy. ZIP i RAR to formaty do kompresji plików, czyli zmniejszania ich rozmiaru, co jest przydatne przy przesyłaniu danych, ale one nie mają nic wspólnego z rozpoznawaniem tekstu. Może się zdarzyć, że pomylisz kompresję z digitalizacją, ale pamiętaj, że kompresja to nie to samo co przekształcanie obrazów w tekst. A RIP? To skrót od Raster Image Processor i odnosi się do tego, jak drukarki przetwarzają obrazy do wydruku. Choć jest to kluczowe w kontekście druku, to znowu nie ma związku z OCR. Tutaj łatwo popełnić błąd, myląc różne technologie przetwarzania danych. Dobrze jest wiedzieć, w jakim kontekście każda z tych technologii działa i jakie ma funkcje.

Pytanie 31

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CMS

B. CTA

C. ICC

D. OCR

Wybór innych skrótów, takich jak ICC, CTA czy CMS, może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie odnoszą się one do technologii rozpoznawania tekstu. ICC, czyli International Color Consortium, to standard dotyczący zarządzania kolorami w systemach komputerowych, który koncentruje się na kalibracji kolorów i zapewnieniu spójności kolorystycznej. W kontekście przetwarzania dokumentów nie ma zastosowania w pozyskiwaniu tekstu z bitmap. CTA, z kolei, oznacza Call to Action, co odnosi się do marketingu internetowego i zachęcania użytkowników do podejmowania działań, ale nie ma żadnego związku z technologią rozpoznawania tekstu. CMS, czyli Content Management System, to system zarządzania treścią, który służy do tworzenia i edytowania treści w serwisach internetowych, jednak nie obejmuje funkcji rozpoznawania tekstu z obrazów. Tego rodzaju błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych definicji oraz zastosowań różnych technologii w praktyce. Kluczowe jest zatem zapoznanie się z właściwymi skrótami oraz ich kontekstem w branży informatycznej, aby uniknąć nieporozumień i stosować odpowiednie narzędzia w zależności od potrzeb.

Pytanie 32

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 4

B. 8

C. 32

D. 16

Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 33

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 216 mm

B. 206 x 210 mm

C. 106 x 216 mm

D. 106 x 210 mm

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 34

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. wzorcowej

B. nieparzystej

C. tytułowej

D. parzystej

Wybierając tytułową stronę jako podstawę do automatycznej numeracji, można nieodwracalnie zaburzyć układ całego katalogu. Strona tytułowa jest zazwyczaj używana do prezentacji nazwy projektu lub firmy, a nie do wprowadzania elementów, które są powtarzalne na wszystkich stronach, jak numeracja. Nieparzyste i parzyste strony są pojęciami odnoszącymi się do konkretnych stron w dokumencie, jednak nie są one dostosowane do automatyzacji numeracji. Przy założeniu, że numeracja byłaby wprowadzana tylko na stronach nieparzystych lub parzystych, wymagałoby to ręcznej interwencji na każdej stronie, co jest nieefektywne i zwiększa ryzyko błędów. Z tego względu, mylenie stron wzorcowych z innymi typami stron prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku tworzenia dokumentów w InDesign, kluczowe jest zrozumienie funkcji każdej z typów stron, aby wykorzystać ich możliwości do pełnego potencjału. Przy projektowaniu dokumentów, dobrym nawykiem jest użycie stron wzorcowych do elementów stałych, co pozwala zaoszczędzić czas oraz zredukować możliwość pomyłek. Efektywne zarządzanie układem dokumentów, poprzez zastosowanie stron wzorcowych, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 35

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. przyspieszenie naświetlania form drukowych

B. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

C. uzyskanie innego koloru

D. oszczędzenie części farb CMY

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z mylnych założeń dotyczących podstawowych zasad druku. Przykłady takie jak zaoszczędzenie farb CMY są niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nadruk czarnych elementów nie ma na celu redukcji zużycia kolorów cyan, magenta i yellow. W rzeczywistości, stosowanie czerni w druku kolorowym jest standardową praktyką, ponieważ pozwala uzyskać głębsze, bardziej nasycone odcienie kolorów, a także poprawia kontrast i czytelność. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest twierdzenie, że nadruk czarnych elementów przyspiesza naświetlanie form drukowych. Proces naświetlania jest ściśle związany z jakością materiałów i technologii używanych w druku, a nie z samym nadrukiem czerni. Wreszcie, argument dotyczący uzyskania innego koloru jest mylący, ponieważ nadruk czarnych elementów nie zmienia kolorystyki już nałożonych farb, a jedynie wpływa na ich intensywność i kontrast. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że nadruk czarnych elementów służy przede wszystkim do precyzyjnego pasowania i nie jest narzędziem do redukcji kosztów lub zmiany kolorystyki. Zrozumienie tych technicznych aspektów pozwala na lepsze podejście do procesu druku i unikanie nieporozumień w przyszłych projektach.

Pytanie 36

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. kadrowaniem

B. wypełnianiem

C. selekcją

D. rozmyciem

Wybór odpowiedzi innej niż selekcja może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzia Lasso w Adobe Photoshop. Rozmycie, jako technika graficzna, polega na rozmywaniu krawędzi obiektów w obrazie, co jest zupełnie inną operacją niż selekcja. Kadrowanie oznacza przycinanie obrazu do określonego formatu, co również nie ma związku z bezpośrednim wybieraniem i edytowaniem obszarów. Wypełnianie odnosi się do techniki, w której wybrany obszar jest zapełniany kolorem lub wzorem, co również nie jest funkcjonalnością narzędzia Lasso. Powszechnym błędem jest mylenie selekcji z innymi operacjami edycyjnymi, co może wynikać z braku zrozumienia, że selekcja to proces wstępny w wielu technikach obróbczych. Warto zauważyć, że selekcja to fundamentowy krok w wielu zadaniach związanych z grafiką, a właściwe zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnej pracy w Photoshopie. Niewłaściwy wybór odpowiedzi może prowadzić do utraty czasu i obniżenia jakości pracy, co jest szczególnie istotne w profesjonalnym środowisku graficznym, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe.

Pytanie 37

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. linie cięcia.

B. wymiar netto.

C. linie bigowania.

D. spady drukarskie.

Wybór odpowiedzi dotyczący spadów drukarskich, wymiaru netto lub linii cięcia może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych pojęć stosowanych w projektowaniu opakowań. Spady drukarskie definiują obszar, który powinien być otoczony marginesem, aby uniknąć białych krawędzi w finalnym produkcie graficznym. Jednak nie mają one związku z samym procesem formowania opakowania, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Z kolei wymiar netto odnosi się do rzeczywistych wymiarów gotowego produktu bez uwzględniania spadów, co jest również kwestią związaną z pomiarami, a nie z techniką bigowania. Linie cięcia wskazują miejsca, w których materiał powinien być przycięty, co również jest innym elementem procesu produkcji opakowań. Często pomylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia procesu produkcji i różnic między wykończeniem a kształtowaniem opakowania. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie poznać każde z tych pojęć i ich zastosowania w kontekście projektowania opakowań, aby uniknąć błędnych wyborów przy interpretacji projektów wykrojników.

Pytanie 38

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. AutoCAD

B. Blender

C. WordPress

D. Illustrator

Blender to zaawansowane oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym, które głównie służy do modelowania 3D, animacji oraz renderowania. Choć może być użyteczne do tworzenia wizualizacji produktów, nie jest idealnym wyborem do projektowania kartonowych pudełek. Jego skomplikowane narzędzia i interfejs są bardziej dostosowane do animacji i efektów specjalnych, a nie do precyzyjnego projektowania graficznego, co może prowadzić do frustracji, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w modelowaniu 3D. WordPress to platforma do zarządzania treścią, która jest używana głównie do tworzenia stron internetowych i blogów. Nie ma związku z projektowaniem graficznym ani tworzeniem wizualizacji produktów, co sprawia, że jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście pytania. AutoCAD to program zaprojektowany do projektowania CAD, którego głównym celem jest tworzenie szczegółowych rysunków technicznych. Chociaż może być użyty do projektowania pudełek w sensie technicznym, jego interfejs i możliwości są bardziej skoncentrowane na inżynierii i architekturze, co sprawia, że nie jest tak efektywny jak Illustrator w kontekście wizualizacji i graficznego podejścia do projektów. Często projektanci mogą pomylić funkcje tych programów, nie zdając sobie sprawy z różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia dla danego projektu.

Pytanie 39

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. podkreślaniem

B. justowaniem

C. interlinią

D. kerningiem

W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 40

Próbny wydruk cyfrowy to

A. ozalid

B. cromalin

C. matchprint

D. proof

Ozalid to proces, który polega na wykonywaniu kopii rysunków technicznych na papierze, wykorzystując przy tym chemiczne reakcje. Choć ozalid może być użyty w kontekście przygotowywania dokumentacji technicznej, nie jest to proces związany z cyfrowym wydrukiem próbnym, który obejmuje dokładne odwzorowanie kolorów i detali wizualnych. To podejście koncentruje się głównie na czarno-białych rysunkach, dlatego jego zastosowanie w druku próbnego jest ograniczone i nieodpowiednie. Cromalin jest innym terminem, który odnosi się do tradycyjnej metody proofowania, polegającej na stosowaniu folii przezroczystej do naśladowania efektów druku. Chociaż może być użyteczna w niektórych kontekstach, jej zastosowanie w cyfrowym druku próbnego jest ograniczone, ponieważ technologia ta opiera się na procesach cyfrowych. Wreszcie, Matchprint to marka, która również oferuje rozwiązania do proofowania, jednak ich technologia i metody są różne od tych stosowanych w cyfrowych proofach. Dlatego mylenie tych terminów z pojęciem cyfrowego wydruku próbnego może prowadzić do nieporozumień w branży poligraficznej. Zrozumienie różnic i specyfiki każdego z tych procesów jest kluczowe dla skutecznej współpracy z dostawcami usług drukarskich oraz dla zapewnienia wysokiej jakości finalnych produktów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej