Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 09:11
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 09:22

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Polecenie Gpresult

A. przywraca domyślne zasady grupowe dla kontrolera

B. wyświetla wynikowy zestaw zasad dla użytkownika lub komputera

C. prezentuje dane dotyczące kontrolera

D. odświeża ustawienia zasad grupowych

Wybór odpowiedzi dotyczących wyświetlania informacji o kontrolerze, aktualizacji ustawień zasad grup czy przywracania domyślnych zasad grup dla kontrolera wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji narzędzia Gpresult. Narzędzie to jest skoncentrowane na analizie stosowanych zasad grup, a nie na administracyjnych funkcjach związanych z kontrolerem domeny. Informacje o kontrolerze domeny można uzyskać za pomocą innych narzędzi, takich jak 'dcdiag' lub 'nltest', które dostarczają szczegółowych danych na temat stanu kontrolera oraz jego funkcjonalności. Aktualizacja zasad grup polega na ich edytowaniu w konsoli zarządzania zasadami grup, a nie na używaniu Gpresult. Przywracanie domyślnych zasad grup również wykracza poza zakres funkcji Gpresult, ponieważ to narzędzie nie jest zaprojektowane do modyfikacji ustawień, lecz do ich wizualizacji. Typowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi diagnostycznych z narzędziami administracyjnymi, co prowadzi do niepoprawnych wniosków na temat ich funkcji. Gpresult jest narzędziem analitycznym, które powinno być wykorzystywane w kontekście audytów i weryfikacji, a nie do bezpośredniej administracji politykami grupowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania środowiskiem IT.

Pytanie 2

Do czego służy nóż uderzeniowy?

A. Do przecinania przewodów miedzianych

B. Do przecinania przewodów światłowodowych

C. Do montażu złącza F na kablu koncentrycznym

D. Do instalacji skrętki w gniazdach sieciowych

Zastosowanie noża uderzeniowego w cięciu przewodów miedzianych, światłowodowych, czy montażu złącza F na kablu koncentrycznym jest nieodpowiednie i niezgodne z przeznaczeniem tego narzędzia. Nóż uderzeniowy, jak sama nazwa wskazuje, został zaprojektowany w celu precyzyjnego montażu kabli skrętkowych, a nie do obróbki innych typów przewodów. Cięcie przewodów miedzianych wymaga innego typu narzędzi, takich jak nożyce do kabli, które są dostosowane do grubości oraz materiału przewodów, co zapewnia czyste cięcie i minimalizuje ryzyko uszkodzenia żył. Z kolei przewody światłowodowe wymagają stosowania precyzyjnych narzędzi optycznych, które pozwalają na odpowiednie przygotowanie końcówek włókien, co jest kluczowe dla jakości transmisji światła. Montaż złącza F na kablu koncentrycznym również nie jest związany z użyciem noża uderzeniowego; do tego celu stosuje się inne narzędzia, takie jak zaciskarki czy narzędzia do ściągania izolacji. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do problemów z jakością połączeń, co w dłuższym czasie przekłada się na awarie i straty sygnału, podkreślając znaczenie używania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 3

Karta rozszerzeń przedstawiona na ilustracji może być zainstalowana w komputerze, jeśli na płycie głównej znajduje się przynajmniej jeden dostępny slot

A. PCI

B. PCIe

C. AGP

D. ISA

Odpowiedzi takie jak ISA, AGP czy PCIe dotyczą innych standardów magistrali w komputerach. ISA, czyli Industry Standard Architecture, to taki starszy standard, który był popularny zanim wprowadzono PCI. Jego główną wadą była niska przepustowość oraz brak automatycznej konfiguracji, co czyniło go mniej elastycznym niż nowsze rozwiązania. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był stworzony tylko dla kart graficznych. Został zaprojektowany z myślą o szybkim transferze danych między kartą graficzną a procesorem, ale był ograniczony tylko do obsługi grafiki. Później AGP został zastąpiony przez PCIe, który ma większe możliwości. I w końcu PCIe, czyli Peripheral Component Interconnect Express, to nowoczesny standard, który zastąpił PCI. PCIe jest magistralą szeregową, co oznacza, że transfer danych jest znacznie szybszy i bardziej elastyczny w rozbudowie systemu. Jego architektura jest też bardziej wydajna, bo pozwala na dynamiczne przydzielanie pasma. Choć PCIe jest aktualnym standardem, to jego wygląd fizyczny różni się od PCI, dlatego nie pasuje do slotu PCI. Jak widać, odpowiedzi inne niż PCI do pytania się nie nadają, bo albo są przestarzałe, albo mają specjalne zastosowania, które nie odpowiadają temu, co pytanie wymaga.

Pytanie 4

Aby zapewnić łączność urządzenia mobilnego z komputerem za pośrednictwem interfejsu Bluetooth, konieczne jest

A. ustawić urządzenie mobilne przez przeglądarkę

B. zestawić połączenie między urządzeniami kablem krosowym

C. stworzyć sieć WAN dla tych urządzeń

D. wykonać parowanie urządzeń

Wykonanie parowania urządzeń jest kluczowym krokiem w nawiązywaniu połączenia Bluetooth pomiędzy urządzeniem mobilnym a komputerem. Proces ten polega na wymianie danych zabezpieczających, takich jak kody PIN lub hasła, które są niezbędne do autoryzacji połączenia. Parowanie zapewnia, że tylko zaufane urządzenia mogą wymieniać dane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa. Po zakończeniu parowania, urządzenia będą mogły automatycznie się łączyć bez potrzeby ponownego wprowadzania danych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce przesłać pliki z telefonu na komputer. Po parowaniu, takie operacje stają się znacznie łatwiejsze, a użytkownik oszczędza czas. Ponadto, Bluetooth ma różne profile, takie jak A2DP do przesyłania dźwięku czy SPP do przesyłania danych, co pozwala na różnorodne zastosowania w zależności od potrzeb użytkownika.

Pytanie 5

Element płyty głównej, który jest odpowiedzialny za wymianę danych między procesorem a innymi komponentami płyty, to

A. chipset

B. BIOS ROM

C. pamięć RAM

D. układ chłodzenia

Jak wybrałeś odpowiedź związaną z BIOS ROM albo pamięcią RAM, to może oznaczać, że nie do końca rozumiesz, do czego te elementy służą w komputerze. BIOS ROM to taki program, który pomaga uruchomić sprzęt, ale nie pośredniczy w komunikacji między różnymi częściami płyty głównej. Jego zadaniem jest współpraca z chipsetem na początku, gdy system się włącza. A pamięć RAM? To pamięć robocza, w której trzymamy dane i instrukcje w trakcie działania procesora. Nie jest mediatorem, tylko daje miejsce na dane do przetworzenia. Układ chłodzenia ma swoje znaczenie - dba o to, żeby procesor i inne komponenty nie przegrzewały się, ale też nie kontroluje komunikacji między elementami. Kiedy wybierasz niepoprawne odpowiedzi, możesz myśleć, że te części zarządzają danymi, ale to chipset jest za to odpowiedzialny. Takie mylenie ról może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jak działa system komputerowy.

Pytanie 6

Grupa, w której członkom można nadawać uprawnienia jedynie w obrębie tej samej domeny, co domena nadrzędna lokalnej grupy domeny, nosi nazwę grupa

A. lokalna komputera

B. globalna

C. lokalna domeny

D. uniwersalna

Grupa lokalna domeny to typ grupy, której członkowie i uprawnienia są ograniczone do danej domeny. Oznacza to, że możesz przypisywać uprawnienia tylko w kontekście tej samej domeny, co jest zgodne z modelami zarządzania tożsamością i dostępem. Kluczowym zastosowaniem grup lokalnych domeny jest możliwość zarządzania dostępem do zasobów w sieci, co jest istotne w środowiskach korporacyjnych. Na przykład, jeśli masz zasoby, takie jak foldery lub drukarki, które powinny być dostępne tylko dla użytkowników tej samej domeny, wykorzystanie grup lokalnych domeny jest odpowiednim rozwiązaniem. Stosując grupy lokalne, administracja może łatwiej kontrolować dostęp do tych zasobów, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania. W praktyce, grupy lokalne są często wykorzystywane w połączeniu z kontrolą dostępu opartą na rolach (RBAC), co pozwala na bardziej granularne zarządzanie uprawnieniami, zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 7

Podczas testowania kabla sieciowego zakończonego wtykami RJ45 przy użyciu diodowego testera okablowania, diody LED zapalały się w odpowiedniej kolejności, z wyjątkiem diod oznaczonych numerami 2 i 3, które świeciły równocześnie na jednostce głównej testera, natomiast na jednostce zdalnej nie świeciły wcale. Jaka mogła być tego przyczyna?

A. Nieciągłość kabla

B. Zwarcie

C. Pary skrzyżowane

D. Pary odwrócone

Zwarcie w kablu sieciowym oznacza, że żyły przewodu są ze sobą połączone w sposób, który nie jest zamierzony, co prowadzi do nieprawidłowego przesyłania sygnału. W przypadku testera diodowego, dwie diody zapalające się równocześnie wskazują na zwarcie między parami przewodów. Oznaczenie diod 2 i 3 wskazuje, że w tych żyłach doszło do nieprawidłowego połączenia, co uniemożliwia ich prawidłowe działanie. W standardzie T568A i T568B, żyły 2 i 3 odpowiadają za przesył danych, a ich zwarcie skutkuje brakiem komunikacji z jednostką zdalną. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być proces instalacji okablowania w biurach, gdzie przestrzeganie standardów RJ45 jest kluczowe dla zapewnienia sprawności sieci. W sytuacji, gdy tester wskazuje zwarcie, należy sprawdzić połączenia oraz zweryfikować, czy nie doszło do błędów w instalacji. Zrozumienie tej kwestii jest istotne dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem i utrzymywaniem sieci komputerowych.

Pytanie 8

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. UDP

B. IP

C. HTTP

D. TCP

Wybór protokołów IP, UDP oraz HTTP w kontekście kontroli poprawności przesyłania danych w sieciach Ethernet jest nietrafiony ze względu na różnice w ich funkcjonalności. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresowanie i przesyłanie pakietów danych między urządzeniami w sieci, ale nie zapewnia niezawodności ani kontroli błędów. Działa na poziomie sieci, a jego głównym celem jest dostarczenie pakietów do miejsca przeznaczenia, co sprawia, że mogą występować utraty danych, duplikacje czy zamiana kolejności pakietów. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei, mimo że jest prostszy i szybszy, służy do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia i nie oferuje żadnych mechanizmów zapewniających poprawność transmisji, co czyni go odpowiednim jedynie dla zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a stabilność nie jest wymagana, jak w transmisjach audio czy wideo na żywo. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem aplikacyjnym, który opiera się na TCP, co oznacza, że korzysta z jego niezawodnych mechanizmów, ale sam w sobie nie jest odpowiedzialny za kontrolę poprawności przesyłania danych. Wybierając te protokoły, można błędnie założyć, że zapewniają one te same mechanizmy kontroli i niezawodności, co TCP, co prowadzi do zrozumienia ich ról w architekturze sieciowej w sposób zbyt uproszczony i nieprecyzyjny. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby umożliwić zainstalowanie karty graficznej przedstawionej na rysunku?

A. PCIe x16

B. PCI

C. AGP

D. PCIe x1

AGP, czyli Accelerated Graphics Port, było spoko złącze dla kart graficznych w latach 90-tych i na początku 2000-nych. Ale z powodu niskiej przepustowości, szybko ustąpiło miejsca PCIe. Dzisiaj AGP już nie występuje w nowych płytach głównych ani kartach graficznych. PCI, czyli Peripheral Component Interconnect, to stary standard, który używano do różnych urządzeń peryferyjnych. Chociaż był użyteczny, to nie dawał wystarczającej przepustowości dla nowoczesnych kart graficznych, dlatego przesiedliśmy się na PCIe. PCIe x1 to mniejsze złącze, które ma mniej pinów i niższą przepustowość, głównie do kart sieciowych czy dźwiękowych. Choć jest częścią tej samej rodziny co x16, to nie ma szans, żeby się sprawdziło w kartach graficznych, bo one potrzebują znacznie szerszego pasma. Złe wyboru złącza często kończą się problemami z kompatybilnością i wydajnością, co zdarza się nowym użytkownikom. W dzisiejszych czasach, przy obecnych wymaganiach graficznych, PCIe x16 jest jedynym sensownym wyborem zapewniającym dobrą wydajność i zgodność z nowoczesnym oprogramowaniem.

Pytanie 10

Na diagramie zaprezentowano strukturę

A. Siatki

B. Gwiazdy

C. Magistrali

D. Podwójnego pierścienia

Topologia gwiazdy, w której wszystkie urządzenia są podpięte do jednego centralnego punktu, jak hub czy switch, ma jedną dużą wadę - jeśli to centralne urządzenie się popsuje, to cała sieć pada. Jasne, jest łatwiejsza w ustawieniu i zarządzaniu, ale brakuje jej tego poziomu redundancji, który ma siatka. Z kolei topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia łączą się do jednego medium, ma też swoje problemy z ograniczoną przepustowością i trudnościami w diagnozowaniu usterek. Jeszcze gorzej, im więcej urządzeń, tym większe ryzyko kolizji sygnału, co może spowodować problemy z wydajnością. Podwójny pierścień wygląda lepiej, bo ma dodatkową drogę awaryjną, ale przesyłanie danych wciąż jest sekwencyjne, a to sprawia, że może działać wolniej niż w pełnej siatce. Dodatkowo, konfiguracja pierścieni bywa bardziej skomplikowana, bo każde dodanie lub usunięcie węzła wymaga przynajmniej drobnej rekonfiguracji. Dlatego w nowoczesnych sieciach, moim zdaniem, topologia siatki wypada najlepiej, bo oferuje dużą elastyczność i niezawodność.

Pytanie 11

Wskaż symbol, który znajduje się na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do handlu w Unii Europejskiej?

A. C

B. B

C. A

D. D

Znak CE jest symbolem potwierdzającym, że produkt spełnia wymagania unijnych dyrektyw związanych z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska. Jest to obligatoryjne oznakowanie dla wielu produktów sprzedawanych na rynku EOG co obejmuje Unię Europejską oraz Islandię Norwegię i Liechtenstein. Umieszczenie znaku CE na produkcie wskazuje na to że producent przeprowadził ocenę zgodności i produkt spełnia wszystkie istotne wymogi prawne dotyczące oznakowania CE. Praktycznie oznacza to że produkty takie jak urządzenia elektryczne muszą być zgodne z dyrektywami takimi jak LVD Dyrektywa Niskonapięciowa czy EMC Dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej. Dzięki temu konsumenci i użytkownicy mają pewność że produkt spełnia określone standardy bezpieczeństwa i jakości. Producent zobowiązany jest do przechowywania dokumentacji technicznej potwierdzającej zgodność z dyrektywami na wypadek kontroli. Znak CE nie jest znakiem jakości czy pochodzenia ale zapewnia swobodny przepływ towarów na terenie EOG co jest kluczowe dla jednolitego rynku.

Pytanie 12

Symbol przedstawiony na ilustracji oznacza produkt

A. groźny

B. łatwo rozkładalny

C. przeznaczony do wielokrotnego użycia

D. przeznaczony do recyklingu

Symbol przedstawiony na rysunku to znany na całym świecie znak recyklingu. Składa się z trzech strzałek ułożonych w trójkąt, co symbolizuje cykl recyklingu: zbieranie, przetwarzanie i ponowne wykorzystanie materiałów. Jest to powszechnie stosowany symbol mający na celu promowanie świadomości ekologicznej i zrównoważonego rozwoju. Znak ten został stworzony w 1970 roku przez Gary'ego Andersona i od tego czasu jest używany do identyfikacji produktów i opakowań, które można poddać recyklingowi. Praktyczne zastosowanie tego symbolu obejmuje jego umieszczanie na opakowaniach produktów, co ułatwia konsumentom segregację odpadów i wspiera ich w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych. Użycie symbolu recyklingu jest również zgodne ze standardami i regulacjami prawnymi wielu krajów, które promują zrównoważone praktyki gospodarki odpadami. Organizacje często implementują ten system jako część strategii CSR (Corporate Social Responsibility), co pomaga w budowaniu odpowiedzialnego wizerunku marki. Stosowanie się do tego symbolu jest nie tylko korzystne dla środowiska, ale również wspiera globalne dążenia do redukcji ilości odpadów i ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 13

Do kategorii oprogramowania określanego jako malware (z ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowanie typu:

A. computer aided manufacturing

B. keylogger

C. scumware

D. exploit

Odpowiedź "computer aided manufacturing" (CAM) jest prawidłowa, ponieważ to oprogramowanie nie jest klasyfikowane jako malware. CAM to systemy wspomagające procesy produkcyjne, które zwiększają efektywność i precyzję wytwarzania. Przykłady zastosowania obejmują programy do projektowania wspomaganego komputerowo (CAD), które są używane w inżynierii i architekturze. CAM jest zgodne z najlepszymi praktykami przemysłowymi, które kładą duży nacisk na automatyzację i optymalizację procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że oprogramowanie CAM przyczynia się do zmniejszenia błędów ludzkich oraz poprawy jakości produktów, co jest kluczowe w nowoczesnym przemyśle. W przeciwieństwie do tego, malware ma na celu szkodzenie użytkownikom lub systemom, a CAM jest narzędziem wspierającym rozwój i innowacyjność w branży. Rozpoznawanie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa IT oraz skutecznego zarządzania procesami produkcyjnymi.

Pytanie 14

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 1 i 3

B. Do portów 3 i 4

C. Do portów 2 i 3

D. Do portów 1 i 2

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 15

Zidentyfikuj urządzenie przedstawione na ilustracji

A. umożliwia konwersję sygnału z okablowania miedzianego na okablowanie optyczne

B. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który jest wzmocnionym sygnałem wejściowym, kosztem energii pobieranej z zasilania

C. odpowiada za transmisję ramki pomiędzy segmentami sieci z wyborem portu, do którego jest przesyłana

D. jest przeznaczone do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych

Analizując przedstawione odpowiedzi, warto zrozumieć, dlaczego niektóre z nich są nieprawidłowe w kontekście urządzenia widocznego na obrazku. Przede wszystkim, przechwytywanie i nagrywanie pakietów danych w sieciach komputerowych to proces wykonywany przez oprogramowanie typu sniffer lub specjalistyczne urządzenia monitorujące, które nie mają fizycznych portów do konwersji mediów. Tego typu sprzęt jest używany do celów analitycznych i diagnostycznych w sieciach, co zdecydowanie różni się od funkcji konwersji sygnałów między miedzią a światłowodem. Kolejna funkcja, jaką jest przekazywanie ramek między segmentami sieci z doborem portu, jest typowa dla przełączników sieciowych, które operują na warstwie 2 modelu OSI i są wyposażone w porty umożliwiające przekazywanie danych w oparciu o adresy MAC. To zupełnie inny typ urządzenia, które działa w ramach sieci lokalnych, a nie konwertuje sygnały. Odpowiedź dotycząca wytwarzania sygnału analogowego również nie dotyczy konwertera mediów. Wzmocniony sygnał analogowy jest produktem wzmacniaczy audio lub RF, które są projektowane do całkowicie odmiennych zastosowań niż konwersja sygnałów cyfrowych w sieciach komputerowych. Typowe błędy w takich pytaniach wynikają z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych urządzeń w infrastrukturze sieciowej. Kluczem do zrozumienia zagadnienia jest znajomość podstawowych zasad działania sieci i charakterystyki urządzeń używanych w różnych jej segmentach, co pozwala na właściwe ich rozlokowanie w projektowanej sieci.

Pytanie 16

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do podłączenia komputera w miejscu, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne?

A. FTP Cat 5e

B. UTP Cat 5

C. UTP Cat 5e

D. UTP Cat 6

Wybór kabli UTP Cat 6, UTP Cat 5 i UTP Cat 5e w kontekście pomieszczenia z zakłóceniami elektromagnetycznymi może prowadzić do problemów z jakością sygnału i stabilnością połączenia. Kable UTP (Unshielded Twisted Pair) nie posiadają żadnego zabezpieczenia przed zakłóceniami zewnętrznymi, co czyni je mniej odpowiednimi w środowisku, gdzie występują silne źródła zakłóceń. Kable UTP Cat 6, mimo że oferują wyższe prędkości transmisji w porównaniu do starszych standardów, wciąż nie są ekranowane, co nie zabezpiecza sygnału przed wpływem elektromagnetycznym. Podobnie, UTP Cat 5 i Cat 5e, choć mogą być używane do transmisji danych w normalnych warunkach, nie są wystarczająco odporne w sytuacjach, gdzie zakłócenia są znaczące. W przypadku stosowania takich kabli w trudnych warunkach, użytkownicy mogą doświadczyć problemów związanych z błędami transmisji, co może prowadzić do spadku wydajności sieci oraz zwiększenia liczby błędów w przesyłanych danych. Właściwe dobieranie kabli do warunków otoczenia jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i efektywności infrastruktury sieciowej. Z tego powodu, wybór kabli ekranowanych, takich jak FTP, jest jedynym logicznym rozwiązaniem w środowiskach narażonych na zakłócenia elektromagnetyczne.

Pytanie 17

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

B. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

C. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

D. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

Zakresy adresów IP są kluczowym zagadnieniem w kontekście architektury sieciowej, a zrozumienie różnic pomiędzy klasami adresowymi jest niezbędne do efektywnego projektowania oraz administrowania sieciami. Adresy klasy A obejmują zakres od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, co oznacza, że są to adresy przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują wielu adresów IP. Z uwagi na tę specyfikę, nie są one odpowiednie dla typowych zastosowań małych lub średnich sieci, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Klasa B, z zakresu 128.0.0.0 do 191.255.255.255, także przeznaczona jest dla średnich organizacji, pozwalając na większą liczbę adresów, aczkolwiek nie jest ona optymalna dla małych biur. Z kolei adresy klasy D, które obejmują zakres od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, są wykorzystywane do multicastingu, co jest zupełnie innym zastosowaniem, związanym z przesyłaniem danych do grupy odbiorców, a nie do indywidualnych adresów. Adresy klasy E, na które składają się zakresy od 240.0.0.0 do 255.255.255.255, są zarezerwowane do celów badawczych i nie są używane w typowych aplikacjach sieciowych. Dlatego zrozumienie tych klasyfikacji jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w projektowaniu i zarządzaniu sieciami IP.

Pytanie 18

Na ilustracji zaprezentowano końcówkę kabla

A. telefonicznego

B. światłowodowego

C. rodzaju skrętka

D. koncentrycznego

Zakończenia kabli mogą przyjmować różne formy i pełnić odmienne funkcje w zależności od ich zastosowania i technologii transmisji. Skrętka to popularne rozwiązanie w sieciach Ethernet gdzie przewody są skręcone parami co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne. Jest to jednak technologia oparta na miedzi co ogranicza zasięg i przepustowość w porównaniu do światłowodów. Kable telefoniczne są również wykonane w technologii miedzianej i najczęściej wykorzystywane do przesyłania sygnałów telefonicznych o niższej przepustowości. Kable koncentryczne z kolei stosowane m.in. w telewizji kablowej czy przesyłaniu sygnałów satelitarnych również bazują na technologii miedzianej i mają ograniczoną przepustowość w stosunku do światłowodów. Wybór nieodpowiedniego typu kabla prowadzi do nieefektywności i problemów z transmisją danych szczególnie w erze cyfryzacji i zwiększających się wymagań co do przepustowości. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania nowoczesnych systemów komunikacyjnych i infrastruktury IT gdzie światłowody odgrywają coraz ważniejszą rolę ze względu na swoje unikalne właściwości i wszechstronne zastosowanie w różnych dziedzinach przemysłu i technologii komunikacyjnych.

Pytanie 19

Protokół User Datagram Protocol (UDP) należy do

A. warstwy transportowej z połączeniem w modelu TCP/IP

B. transportowych protokołów bezpołączeniowych w modelu TCP/IP

C. połączeniowych protokołów warstwy łącza danych w ISO/OSI

D. warstwy łącza danych bezpołączeniowej w modelu ISO/OSI

User Datagram Protocol (UDP) jest bezpołączeniowym protokołem warstwy transportowej w modelu TCP/IP, co oznacza, że nie nawiązuje on dedykowanego połączenia przed przesyłaniem danych. To podejście pozwala na szybsze przesyłanie pakietów, co jest szczególnie korzystne w aplikacjach wymagających niskich opóźnień, takich jak transmisje wideo na żywo, gry online czy VoIP. W przeciwieństwie do połączeniowych protokołów, takich jak TCP, UDP nie zapewnia mechanizmów kontroli błędów ani ponownego przesyłania utraconych danych, co sprawia, że jest bardziej efektywny w warunkach dużego obciążenia sieciowego. Przykładem zastosowania UDP są protokoły takie jak DNS (Domain Name System), które wymagają szybkiej odpowiedzi, gdzie minimalizacja opóźnień jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, UDP jest zgodny z dokumentem RFC 768, który definiuje jego funkcje oraz zasady działania. Zrozumienie roli UDP w architekturze sieciowej jest fundamentalne dla inżynierów sieci i programistów aplikacji wymagających wysokiej wydajności.

Pytanie 20

ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 1012 bajtów

B. 1014 bajtów

C. 108 bajtów

D. 1010 bajtów

Rozważając niepoprawne odpowiedzi, możemy zauważyć, że pierwsza z nich, sugerująca, że jeden terabajt to 108 bajtów, jest wynikiem poważnego nieporozumienia dotyczącego jednostek miary. W rzeczywistości 108 bajtów to liczba nieadekwatna do reprezentowania terabajta, ponieważ jest to zaledwie ułamek ułamka tej wartości. Podejście to wskazuje na znaczne zaniżenie skali, co prowadzi do błędnych oszacowań w zakresie pamięci i przechowywania danych. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest 1010 bajtów, co również jest zbyt małą wartością. Przez pomyłkę mogą występować sytuacje, w których używa się jednostek na poziomie gigabajtów, co może wprowadzać w błąd przy określaniu pojemności pamięci masowej. Ostatnia błędna opcja, 1014 bajtów, również nie jest poprawna, ponieważ wprowadza dalsze zamieszanie dotyczące jednostek miary. Odpowiedzi te ilustrują typowe błędy myślowe, które mogą wynikać z nieznajomości podstawowych konwencji w zakresie miar pamięci. Kluczowe jest, aby zawsze sprawdzać, czy korzystamy z odpowiednich konwencji oraz standardów, aby uniknąć błędów w obliczeniach i analizach związanych z danymi.

Pytanie 21

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. igłowych

B. atramentowych

C. przestrzennych

D. laserowych

Pozostałe opcje dotyczą różnych rodzajów drukarek, a to naprawdę ma znaczenie dla ich funkcjonalności i działania. Drukarki igłowe, które kiedyś były na topie, działają zupełnie inaczej – uderzają igłami w papier, całkiem inaczej niż drukarki atramentowe, które używają tuszu. W drukarkach igłowych nie trzeba używać strzykawki ani igły, tylko wymieniają taśmy barwiące. Z kolei drukarki laserowe używają tonera w proszku, który łączy się z papierem pod wpływem wysokiej temperatury. Proces uzupełniania toneru też nie wygląda jak napełnianie tuszem. A drukarki 3D, które są na czasie, tworzą modele 3D z filamentów, a nie tuszem. Często myśli się, że zestaw do atramentowych drukarek można używać w innych typach, co prowadzi do pomyłek przy wyborze akcesoriów i ich konserwacji. Wydaje mi się, że zrozumienie różnych technologii druku i ich właściwości jest kluczowe, żeby móc korzystać ze sprzętu bez problemów.

Pytanie 22

Program do diagnostyki komputera pokazał komunikat NIC ERROR. Co oznacza ten komunikat w kontekście uszkodzenia karty?

A. sieciowej

B. dźwiękowej

C. wideo

D. graficznej

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych komponentów w komputerze. Karta graficzna, mająca na celu renderowanie obrazów i wideo, nie jest bezpośrednio związana z komunikacją w sieci. Jej awaria skutkuje problemami z wyświetlaniem, ale nie wpływa na zdolność komputera do łączenia się z Internetem. Podobnie karta wideo jest terminem często używanym wymiennie z kartą graficzną, co dodatkowo myli użytkowników. Karta dźwiękowa z kolei odpowiada za przetwarzanie dźwięku, więc jej uszkodzenie nie ma wpływu na komunikację w sieci. W takim kontekście, błędne odpowiedzi mogą powstawać z pomylenia funkcji sprzętu, co jest częstym błędem u osób nieposiadających dostatecznej wiedzy technicznej. Aby poprawnie zdiagnozować problem w systemie, ważne jest zrozumienie, jakie zadania pełnią poszczególne komponenty oraz jakie komunikaty błędów mogą się pojawiać. Właściwe podejście do diagnostyki sprzętu polega na znajomości typowych objawów awarii oraz umiejętności ich klasyfikowania, co znacząco ułatwia rozwiązywanie problemów.

Pytanie 23

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer aplikacji

B. serwer DHCP

C. serwer terminali

D. serwer plików

Kiedy rozważamy inne typy serwerów, warto zrozumieć, na czym polegają ich funkcje oraz dlaczego nie są one odpowiednie do przechowywania i udostępniania plików. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci. Jego głównym celem jest automatyzacja procesu konfiguracji sieci, co nie ma związku z przechowywaniem plików. Niewłaściwym podejściem jest myślenie, że serwer DHCP mógłby pełnić rolę serwera plików, ponieważ jego funkcjonalność jest zupełnie inna. Serwer aplikacji to platforma, która umożliwia uruchamianie aplikacji na zdalnych serwerach i nie zajmuje się przechowywaniem plików jako takich. Przyjęcie, że serwer aplikacji może zaspokoić potrzeby dotyczące plików, jest błędne, ponieważ jego głównym celem jest zarządzanie aplikacjami i ich zasobami. Serwer terminali, z kolei, to system, który umożliwia wielu użytkownikom dostęp do zdalnych desktopów i aplikacji, ale nie jest przeznaczony do udostępniania plików. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie skonfigurować infrastrukturę IT w zależności od potrzeb organizacji. Właściwy wybór serwera jest fundamentalny dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 24

Jakie polecenie należy użyć w wierszu poleceń systemu Windows, aby utworzyć nowy katalog?

A. md

B. mv

C. rmdir

D. dir

Komendy 'mv', 'dir' i 'rmdir' działają zupełnie inaczej w Windows, co może być mylące. 'mv' to komenda z Unix/Linux, która służy do przenoszenia plików, więc w Windows nie ma sensu jej używać, bo i tak nie działa. Z kolei 'dir' jest do przeglądania plików i folderów w aktualnym katalogu, a nie do tworzenia nowych. Może to być trochę frustrujące, jak ktoś myśli, że 'dir' może zrobić nowy folder. A 'rmdir' służy do usuwania pustych katalogów, co jest totalnie na przeciwnym biegunie w porównaniu do 'md'. Takie nieporozumienia mogą wprowadzać chaos, zwłaszcza gdy próbujesz zorganizować swoje pliki. Lepiej wiedzieć, co dana komenda robi, żeby uniknąć problemów w codziennym korzystaniu z systemu.

Pytanie 25

W celu zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, należy wykorzystać oprogramowanie

A. Samba

B. Webmin

C. Postfix

D. Squid

Squid to jeden z najbardziej popularnych serwerów proxy dostępnych na systemy Linux, który pełni funkcje pośredniczące w komunikacji między klientem a serwerami. Jego podstawowym zadaniem jest buforowanie żądań HTTP oraz HTTPS, co znacząco przyspiesza dostęp do często odwiedzanych zasobów internetowych. Przykładowo, w dużych organizacjach, takich jak uczelnie czy korporacje, Squid może być używany do ograniczenia dostępu do niektórych stron internetowych oraz monitorowania użycia pasma, co pozwala na optymalizację kosztów połączeń internetowych. W kontekście bezpieczeństwa, Squid umożliwia także stosowanie reguł filtrowania treści oraz autoryzacji użytkowników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą sieciową. Dodatkowo, Squid obsługuje wiele protokołów i może być konfigurowany do pracy w różnych środowiskach, co czyni go elastycznym narzędziem do zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie nie jest przeznaczone do diagnozowania komponentów komputera?

A. Cryptic Disk

B. HD Tune

C. Everest

D. CPU-Z

Wybór programów takich jak Everest, CPU-Z czy HD Tune wskazuje na niezrozumienie funkcji, jakie pełnią te aplikacje. Everest, znany również jako AIDA64, to narzędzie do szczegółowej diagnostyki sprzętu, które dostarcza informacji o wszystkich podzespołach komputera, takich jak procesor, karta graficzna, pamięć RAM, a także parametry systemowe, temperatury i napięcia. Jego główną funkcjonalnością jest monitorowanie stanu urządzeń, co pozwala użytkownikom na szybką identyfikację problemów związanych ze sprzętem. CPU-Z jest kolejnym narzędziem, które koncentruje się na analizie procesora i pamięci RAM, dostarczając szczegółowe dane dotyczące ich parametrów technicznych. HD Tune natomiast zajmuje się diagnostyką dysków twardych, oferując informacje o ich stanie technicznym, prędkości transferu, a także możliwościach naprawy. Wybierając te programy jako alternatywy dla Cryptic Disk, można nieświadomie zignorować znaczenie diagnostyki sprzętu w kontekście utrzymania stabilności i wydajności systemu komputerowego. Powszechnym błędem jest mylenie narzędzi do ochrony danych z narzędziami diagnostycznymi, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji podczas zarządzania zasobami IT.

Pytanie 27

Administrator sieci komputerowej z adresem 192.168.1.0/24 podzielił ją na 8 równych podsieci. Ile adresów hostów będzie dostępnych w każdej z nich?

A. 30

B. 26

C. 28

D. 32

Wybór odpowiedzi 26, 32 lub 28 może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad podziału sieci i obliczania dostępnych adresów hostów. Odpowiedź 32, chociaż wydaje się być logiczna, ignoruje fakt, że w każdej podsieci dwa adresy są zarezerwowane – jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. W praktyce oznacza to, że mimo iż w każdej podsieci jest 32 adresy, realnie dostępnych jest tylko 30. Z kolei odpowiedzi 26 i 28 mogą wynikać z błędnego wnioskowania przy obliczaniu liczby dostępnych hostów. Możliwe jest, że użytkownik pomylił liczbę hostów z liczbą adresów w podsieci, co jest częstym błędem. W kontekście administracji sieciowej, zrozumienie reguł dotyczących adresacji IP i podziału podsieci jest fundamentalne. Każda sieć powinna być starannie zaplanowana, aby zapewnić prawidłowe wykorzystanie dostępnego zakresu adresów, a także uniknięcie konfliktów adresowych. Ponadto, umiejętność efektywnego dzielenia sieci na podsieci, przy zachowaniu najlepszych praktyk, jest kluczowa dla rozwiązania problemów związanych z zarządzaniem ruchem sieciowym i ograniczaniem rozgłoszenia w dużych sieciach.

Pytanie 28

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. FTP

B. DNS

C. DHCP

D. HTTP

HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym do przesyłania danych w Internecie, głównie w kontekście stron internetowych, jednak nie ma on nic wspólnego z przydzielaniem adresów IP czy konfigurowaniem ustawień sieciowych hostów. To powoduje, że nie można go pomylić z DHCP, który zajmuje się tymi zagadnieniami. DNS (Domain Name System) jest systemem, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, co jest kluczowe dla lokalizowania zasobów w Internecie, ale również nie ma związku z dynamicznym przypisywaniem adresów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co również nie odpowiada funkcjonalności DHCP. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnej odpowiedzi polega na myleniu różnych protokołów z ich specyficznymi zastosowaniami. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że HTTP, DNS i FTP służą do zupełnie innych celów niż przydzielanie konfiguracji sieciowej, co z kolei może prowadzić do nieporozumień w kontekście zarządzania sieciami. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 29

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. centralne zarządzanie siecią

B. niskie zużycie kabli

C. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala

D. trudności w lokalizacji usterek

Rozważając niewłaściwe odpowiedzi, można zauważyć, że małe zużycie kabla jest mylącym stwierdzeniem, ponieważ w rzeczywistości topologia gwiazdy może wiązać się z większym zużyciem kabli w porównaniu do innych topologii, jak na przykład topologia magistrali. W gwieździstej strukturze każdy węzeł wymaga oddzielnego kabla do centralnego punktu, co z kolei zwiększa ilość materiału potrzebnego do budowy sieci. Ponadto, centralne zarządzanie siecią nie tylko ułatwia kontrolę, ale również wprowadza ryzyko, że awaria centralnego urządzenia może spowodować zablokowanie całej sieci, co jest nieprawdziwe w kontekście pozostałych odpowiedzi. Trudna lokalizacja uszkodzeń również nie odnosi się do topologii gwiazdy, gdyż jednym z jej atutów jest właśnie uproszczona lokalizacja potencjalnych problemów, co kontrastuje z bardziej złożonymi topologiami, w których trudniej jest zidentyfikować źródło awarii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie ocenić zalety i wady różnych architektur sieciowych oraz ich wpływ na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 30

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 3,3 V

B. 1,2 V

C. 2,5 V

D. 1,5 V

Zasilanie pamięci SDRAM DDR3 nie może wynosić 3,3 V, 1,2 V ani 2,5 V z uwagi na szereg podstawowych różnic w konstrukcji i działaniu tych technologii. Pamięci DDR3 zostały zaprojektowane z myślą o efektywności energetycznej, stąd napięcie zasilania zostało obniżone do 1,5 V, co jest istotnym krokiem w kierunku zmniejszenia zużycia energii przez komponenty komputerowe. Napięcie 3,3 V jest typowe dla starszych standardów, takich jak SDR SDRAM lub DDR SDRAM, które nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach. Pamięci z wyższym napięciem mogą prowadzić do większego wydzielania ciepła i mniejszej efektywności energetycznej, co jest niepożądane w dzisiejszych aplikacjach. Z drugiej strony, wartość 1,2 V odnosi się do pamięci DDR4, która jest nowszym standardem i zapewnia jeszcze większą efektywność energetyczną oraz wyższe prędkości transferu danych. Podobnie, napięcie 2,5 V jest związane z technologią DDR2, która również jest już przestarzała. W związku z tym, błędne podejście do napięcia zasilania pamięci DDR3 może prowadzić do nieodpowiedniej konfiguracji systemów, co w konsekwencji może skutkować niestabilnością lub uszkodzeniem podzespołów. Ważne jest, aby dostosować wybór pamięci do specyfikacji producenta płyty głównej oraz systemu, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu optymalnej wydajności i niezawodności całego systemu komputerowego.

Pytanie 31

Zasadniczym sposobem zabezpieczenia danych przechowywanych na serwerze jest

A. automatyczne wykonywanie kompresji danych

B. ustawienie punktu przywracania systemu

C. tworzenie kopii zapasowej

D. uruchomienie ochrony systemu

Włączenie ochrony systemu, tworzenie punktu przywracania systemu oraz automatyczne wykonywanie kompresji danych, mimo że mogą pełnić różne funkcje w zarządzaniu danymi, nie są podstawowymi mechanizmami ochrony danych. Ochrona systemu odnosi się głównie do zabezpieczeń, takich jak zapory ogniowe, oprogramowanie antywirusowe, czy aktualizacje systemu operacyjnego. Choć są one niezbędne do obrony przed zagrożeniami, nie zastępują one potrzeby posiadania aktualnych kopii zapasowych, które są niezbędne do przywracania danych po incydentach. Tworzenie punktów przywracania systemu jest użyteczne w kontekście przywracania systemu operacyjnego do stanu sprzed awarii, jednak nie chroni przed utratą danych na poziomie aplikacji czy plików użytkowników. Kompresja danych, chociaż może pomóc w oszczędności miejsca na dysku, nie ma wpływu na sam proces ochrony danych i ich dostępność w sytuacjach awaryjnych. W efekcie, poleganie na tych metodach jako głównych środkach ochrony danych może prowadzić do niepełnej ochrony i zwiększonego ryzyka utraty ważnych informacji.

Pytanie 32

Jak nazywa się identyfikator, który musi być jednakowy, aby urządzenia sieciowe mogły współpracować w danej sieci bezprzewodowej?

A. URL

B. MAC

C. IP

D. SSID

Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z funkcjami identyfikacji i komunikacji w sieciach komputerowych. IP, czyli Internet Protocol, jest używany do identyfikacji urządzeń w sieci komputerowej, ale nie służy do identyfikacji sieci bezprzewodowej. Zastosowanie IP polega na routingu danych między różnymi sieciami, a nie na łączeniu się z konkretną siecią WLAN. Ponadto, URL (Uniform Resource Locator) to adres zasobów w Internecie, który nie ma zastosowania w kontekście identyfikacji sieci bezprzewodowej. URL wskazuje, gdzie znajdują się pliki lub usługi w sieci, a nie jak połączyć się z siecią bezprzewodową. Z kolei MAC (Media Access Control) odnosi się do unikalnych adresów przypisanych do interfejsów sieciowych, które również nie są związane z identyfikacją sieci bezprzewodowej, lecz z urządzeniami w sieci. Adresy MAC są używane na poziomie warstwy łącza danych, aby zapewnić unikalność komunikacji między urządzeniami, ale nie są wykorzystywane do rozróżniania samych sieci. Typowym błędem jest mylenie roli tych elementów w architekturze sieci, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz problemów z jej zabezpieczeniem.

Pytanie 33

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

B. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

C. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

D. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

Odpowiedź dotycząca pamięci podręcznej Intel Smart Cache jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do architektury procesorów wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo. Intel Smart Cache to pamięć podręczna typu L2 lub L3, która jest współdzielona pomiędzy rdzeniami procesora, co ma na celu zwiększenie wydajności oraz zmniejszenie opóźnień w dostępie do danych. Współdzielenie pamięci podręcznej pozwala na efektywne zarządzanie danymi, które mogą być wykorzystywane przez różne rdzenie, co znacząco poprawia współczynnik hitów cache, a tym samym ogólną wydajność systemu. Przykładowo, w zastosowaniach intensywnie obliczeniowych, takich jak gry komputerowe czy przetwarzanie grafiki, współdzielona pamięć podręczna pozwala na szybszy dostęp do często używanych danych, co jest kluczowe dla osiągnięcia lepszej wydajności. W standardach projektowania architektur procesorów, takie podejście jest uznawane za dobrą praktykę, ponieważ umożliwia lepszą skalowalność i efektywność energetyczną.

Pytanie 34

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przyporządkowany jest do

A. klasy C

B. klasy D

C. klasy A

D. klasy B

Wybór klasy B, C, czy D jako odpowiedzi na pytanie o przynależność adresu IP 74.100.7.8 do konkretnej klasy adresowej świadczy o niewłaściwej interpretacji zasad klasyfikacji adresów IP. Klasa B obejmuje adresy od 128 do 191, co oznacza, że 74.100.7.8 w ogóle nie wchodzi w ten zakres. Wiele osób myli klasy adresów z pojęciami zarezerwowanymi dla mniejszych sieci, co prowadzi do nieporozumień. Klasa C, z kolei, obejmuje adresy od 192 do 223, co również wyklucza 74.100.7.8, a klasa D, przeznaczona dla multicastów, obejmuje zakres od 224 do 239, co zupełnie nie dotyczy klasycznego adresowania IP. Typowym błędem jest również pomijanie faktu, że klasy adresowe są przypisane na podstawie pierwszej oktety, a nie całego adresu. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi klasami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami, implementacji protokołów routingu jak OSPF, czy BGP, oraz dla efektywnego przydzielania adresów IP w organizacjach. W kontekście bezpieczeństwa sieci, umiejętność identyfikacji klasy adresu IP pozwala na lepsze planowanie polityk dostępu i strategii ochrony danych.

Pytanie 35

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

A. FLASH

B. SIMM

C. SD-RAM DDR3

D. SO-DIMM DDR2

Wybór niewłaściwego typu pamięci do instalacji na płycie głównej może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego całkowitego braku. SIMM to starszy typ pamięci, używany głównie w komputerach z lat 80. i 90., charakteryzujący się 30- lub 72-pinowymi modułami, które nie pasują do nowoczesnych slotów DIMM. Pamięci te nie są kompatybilne z obecnymi standardami, takimi jak DDR3, i oferują znacznie mniejsze prędkości przesyłania danych oraz przepustowości. SO-DIMM DDR2 to z kolei typ pamięci używany głównie w laptopach i mniejszych urządzeniach, jednak także nie jest kompatybilny z typowymi slotami DIMM na płycie głównej komputerów stacjonarnych. DDR2 różni się od DDR3 pod względem napięcia operacyjnego, szybkości oraz architektury, co sprawia, że nie może być stosowany zamiennie. FLASH to inny rodzaj pamięci, używany do przechowywania danych w sposób trwały, jak np. w dyskach SSD czy kartach pamięci. FLASH nie jest pamięcią operacyjną, a raczej magazynem danych, stąd też nie można jej stosować w roli pamięci RAM. Błędem jest zakładanie, że wszystkie rodzaje pamięci mogą pasować do każdego slotu na płycie głównej. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze pamięci RAM uwzględniać specyfikację techniczną płyty głównej i typ obsługiwanej pamięci.

Pytanie 36

Jakie zakresy częstotliwości określa klasa EA?

A. 250 MHz

B. 600 MHz

C. 500 MHz

D. 300 MHz

Odpowiedzi 600 MHz, 250 MHz i 300 MHz są błędne, bo pewnie źle zrozumiałeś, jakie częstotliwości przypisane są do klasy EA. 600 MHz to nie to, bo zwykle jest powiązane z telewizją cyfrową i niektórymi usługami mobilnymi, co może wprowadzać w błąd. Jeśli chodzi o 250 MHz, to jest częścią pasm używanych w różnych systemach, ale nie ma to nic wspólnego z EA. Czasem można spotkać te częstotliwości w systemach satelitarnych czy radiowych, więc łatwo się pomylić. Z kolei 300 MHz też jest niepoprawne, bo dotyczy pasm z lokalnych systemów, jak w niektórych aplikacjach IoT, ale też nie ma związku z definicją klasy EA. Z mojego doświadczenia wynika, że błędy przy wyborze odpowiedzi zwykle biorą się z nie do końca zrozumianych terminów dotyczących częstotliwości i ich zastosowania w różnych technologiach. Ważne jest, aby pojąć, że specyfikacje pasm częstotliwości są ściśle regulowane i przypisane do konkretnych zastosowań, co jest kluczowe w telekomunikacji.

Pytanie 37

Na który port rutera należy podłączyć kabel od zewnętrznej sieci, aby uzyskać dostęp pośredni do Internetu?

A. WAN

B. PWR

C. LAN

D. USB

Port USB nie jest używany do podłączania zewnętrznych sieci internetowych. Jego funkcja w routerze zwykle obejmuje podłączanie urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy pamięci masowe, a także może służyć do aktualizacji oprogramowania routera. Jest to częsty błąd wynikający z założenia, że wszystkie porty w urządzeniach sieciowych mogą pełnić podobne funkcje. Port LAN z kolei jest przeznaczony do łączenia urządzeń w sieci lokalnej (Local Area Network), takich jak komputery, drukarki czy inne urządzenia sieciowe. Błędne jest założenie, że LAN zapewni bezpośredni dostęp do Internetu; jego funkcją jest tylko komunikacja w obrębie lokalnej sieci. Port PWR natomiast to złącze zasilające, którego funkcją jest dostarczanie energii do urządzenia. Używanie go w kontekście połączeń sieciowych jest niemożliwe, a takie myślenie wynika z braku zrozumienia podstawowych funkcji złączy w routerach. Aby zapewnić pośredni dostęp do Internetu, konieczne jest zastosowanie odpowiednich standardów sieciowych i poprawnego podłączania urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem. Złe przyporządkowanie kabli może prowadzić do braku dostępu do Internetu oraz problemów z konfiguracją sieci. Zrozumienie różnic między tymi portami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią i uniknięcia typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 38

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Zwykła

B. Różnicowa

C. Całkowita

D. Przyrostowa

Kopia różnicowa w procesie archiwizacji plików jest jednym z kluczowych podejść, które zapewniają efektywność w zarządzaniu danymi. Główna cecha kopii różnicowej polega na tym, że archiwizuje ona tylko te pliki, które zmieniły się od ostatniej pełnej kopii zapasowej, co pozwala zaoszczędzić czas i przestrzeń dyskową. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, każda kolejna kopia różnicowa będzie zawierała jedynie te dane, które zostały zmodyfikowane lub dodane po tej pełnej archiwizacji. Umożliwia to szybsze przywracanie danych, ponieważ użytkownik musi przywrócić tylko ostatnią pełną kopię oraz ostatnią kopię różnicową. W branży IT uznaje się, że takie podejście jest zgodne z zasadą 3-2-1, czyli posiadania trzech kopii danych w dwóch różnych miejscach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. To nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również ułatwia ich ochronę i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 39

Na schemacie płyty głównej port PCI oznaczony jest numerem

A. 1

B. 2

C. 3

D. 4

W przypadku rozpoznawania złącz na płycie głównej kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi standardami złączy oraz ich fizycznymi cechami. Złącze PCI, używane tradycyjnie do podłączania kart rozszerzeń, charakteryzuje się specyficzną długością i ilością pinów, które odróżniają je od innych typów złączy takich jak AGP czy PCI Express. Częstym błędem jest mylenie złącza PCI z nowszymi standardami ze względu na podobny wygląd, jednak PCI Express, mimo że częściowo bazuje na koncepcji PCI, posiada różnice w architekturze i funkcjonalności. Ponadto, AGP, które było popularnym złączem dla kart graficznych, ma inną konstrukcję i pozycję na płycie głównej, co może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie jesteśmy z nimi dobrze zaznajomieni. Myślenie, że każde wolne złącze na płycie może być złączem PCI, wynika z niewystarczającej wiedzy o różnicach w pinach, długości i szerokości złączy. W kontekście serwisowania komputerów ważne jest, by technicy byli świadomi tych różnic, co pozwala uniknąć błędów przy instalacji sprzętu. Dodatkowo, zrozumienie standardów przemysłowych i ich ewolucji może pomóc w lepszym zarządzaniu sprzętem komputerowym, umożliwiając skuteczne diagnozowanie problemów i planowanie modernizacji. Dlatego rozpoznawanie i poprawna identyfikacja złącz na płytach głównych jest kluczowa w pracy z komputerami.

Pytanie 40

Który symbol reprezentuje przełącznik?

A. A

B. C

C. B

D. D

Symbol oznaczający przełącznik, widoczny na ilustracji jako D, jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych i elektronicznych. Przełącznik, w kontekście sieci komputerowych, to urządzenie służące do kierowania sygnałów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną rolą jest umożliwienie komunikacji pomiędzy komputerami, drukarkami i innymi urządzeniami sieciowymi poprzez przekazywanie danych w formie pakietów. Przełączniki operują głównie na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że używają adresów MAC do identyfikacji urządzeń. W efektywnym zarządzaniu ruchem sieciowym przełączniki odgrywają krytyczną rolę, ponieważ minimalizują kolizje danych i zwiększają wydajność sieci. W kontekście branżowych dobrych praktyk, rekomenduje się stosowanie przełączników zarządzalnych w większych sieciach, ponieważ pozwalają one na kontrolę ruchu sieciowego, tworzenie wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) oraz monitorowanie stanu sieci. Przełączniki są niezbędnym elementem infrastruktury każdego nowoczesnego biura, umożliwiającym bezproblemową współpracę i przepływ informacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej