Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 09:05
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 09:34

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2021 r., jeżeli spółka zatrudnia 60 pracowników na pełne etaty, w tym 10 pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach.

Odpisy obligatoryjne na ZFŚS w 2021 r.StawkaKwota
odpis podstawowy na jednego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy37,5%1 550,26 zł
odpis podstawowy na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych50%2 067,01 zł

A. 93 015,60 zł
B. 20 670,10 zł
C. 77 513,00 zł
D. 98 183,10 zł
Odpowiedzi, które nie są zgodne z wartością 98 183,10 zł, zazwyczaj wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia zasad ustalania odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Często myli się kwoty odpisów podstawowych dla poszczególnych grup pracowników, co prowadzi do pomyłek w finalnym rachunku. Niektóre osoby mogą przyjąć niewłaściwe założenia, zakładając, że wszyscy pracownicy są traktowani jednakowo, co jest błędne, ponieważ pracownicy wykonujący prace w szczególnych warunkach mają inne stawki odpisu. Niewłaściwe zrozumienie tego aspektu prowadzi do nieprawidłowego sumowania wartości odpisów. Ponadto, brak znajomości aktualnych przepisów prawa dotyczących ZFŚS może skutkować pominięciem istotnych informacji, które są kluczowe dla prawidłowego obliczenia odpisu. Warto również podkreślić, że błędne podejście do obliczeń może wpływać na zarządzanie funduszem, co w konsekwencji może skutkować nieodpowiednim finansowaniem świadczeń dla pracowników. Dlatego niezwykle istotne jest, aby każdy pracownik zaangażowany w proces obliczeń posiadał odpowiednią wiedzę i korzystał ze sprawdzonych źródeł informacji, aby uniknąć pomyłek i zapewnić prawidłowe funkcjonowanie ZFŚS w firmie.

Pytanie 2

Opłata za handel na targu wynosi 4,00 zł za 1 m2 stoiska dziennie. Pani Agata ma stoisko o powierzchni 5 m2. Jaką kwotę należy uiścić tytułem opłaty targowej, jeśli w grudniu handel trwał przez 6 dni?

A. 120,00 zł
B. 40,00 zł
C. 240,00 zł
D. 20,00 zł
Żeby obliczyć, ile trzeba zapłacić za opłatę targową, najpierw musisz wiedzieć, jak dużą powierzchnię ma stoisko oraz jaka jest stawka za m². Pani Agata ma stoisko o wymiarach 5 m², a stawka wynosi 4 zł za m² na dzień. To znaczy, że dzienna opłata to 5 m² razy 4 zł, co daje 20 zł. W grudniu handel trwał przez 6 dni, więc całkowity koszt oblicza się tak: 20 zł razy 6 dni, wychodzi 120 zł. Tego typu obliczenia są naprawdę ważne w handlu, bo pozwalają lepiej kontrolować wydatki i zaplanować budżet. Osobiście widziałem, jak wielu sprzedawców korzysta z takich kalkulacji, żeby sprawdzić, czy ich działalność jest opłacalna i jak dostosować ceny produktów.

Pytanie 3

Płatnik składek zarejestrował do ubezpieczenia chorobowego 15 osób, a zasiłek chorobowy będzie wypłacany w tej instytucji przez

A. Fundusz Pracy
B. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
C. przedsiębiorcę
D. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
Odpowiedź 'Zakład Ubezpieczeń Społecznych' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie ZUS jest odpowiedzialny za wypłatę zasiłków chorobowych w Polsce. Zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, to ZUS zajmuje się obsługą płatników składek oraz świadczeniem wypłat dla ubezpieczonych. W sytuacji, gdy płatnik składek zgłasza do ubezpieczenia chorobowego pracowników, ZUS wypłaca zasiłek z funduszu chorobowego, który jest finansowany ze składek na ubezpieczenie chorobowe. Przykładowo, jeżeli pracownik zatrudniony w firmie K przebywa na zwolnieniu lekarskim przez 30 dni, to ZUS będzie odpowiedzialny za wypłatę zasiłku chorobowego na podstawie zgłoszenia od płatnika. Ważne jest, aby płatnicy składek właściwie dokumentowali wszystkie przypadki chorobowe, aby ZUS mógł szybko i sprawnie realizować wypłaty. Dodatkowo, znajomość procedur ZUS pozwala na uniknięcie błędów przy zgłaszaniu ubezpieczonych i ich sytuacji zdrowotnej, co jest kluczowe dla terminowych wypłat.

Pytanie 4

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika w systemie czasowo-premiowym, należy przyjąć stawkę godzinową 10 zł oraz premię regulaminową 200 zł. Jeśli pracownik przepracował w miesiącu 180 godzin w ramach normy czasu pracy, to jego wynagrodzenie brutto wyniesie

A. 2 000 zł
B. 1 600 zł
C. 2 200 zł
D. 1 800 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika w systemie czasowo-premiowym oblicza się na podstawie stawki godzinowej oraz premii regulaminowej. W tym przypadku stawka godzinowa wynosi 10 zł, a pracownik przepracował 180 godzin w miesiącu. Aby obliczyć wynagrodzenie za pracę, należy pomnożyć stawkę godzinową przez liczbę przepracowanych godzin: 10 zł x 180 godzin = 1 800 zł. Następnie dodajemy premię regulaminową w wysokości 200 zł do tego wyniku: 1 800 zł + 200 zł = 2 000 zł. W rezultacie, wynagrodzenie brutto pracownika wynosi 2 000 zł. Rozumienie takich zasad jest kluczowe w kontekście zarządzania kadrami oraz księgowości, gdzie precyzyjne obliczenia wynagrodzeń są niezbędne do przestrzegania regulacji oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa pracy. Przykładowo, w wielu organizacjach ważne jest, aby pracownicy byli odpowiednio wynagradzani za przepracowane godziny, co wpływa na ich motywację i zadowolenie z pracy.

Pytanie 5

Osoba zatrudniona na pełny etat była na zwolnieniu chorobowym w dniach od 4 do 8 maja 2020 r. Określ zestaw formularzy rozliczeniowych, które płatnik składek powinien złożyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych za maj 2020 r.?

A. ZUS RCA, ZUS DRA i ZUS ZZA
B. ZUS RCA, ZUS RSA i ZUS DRA
C. ZUS ZUA, ZUS RSA i ZUS DRA
D. ZUS RCA, ZUS RPA i ZUS ZCNA
Wybór formularzy ZUS ZUA, ZUS RSA i ZUS DRA jest nieodpowiedni, ponieważ zawiera formularz, który nie jest przeznaczony dla pracowników przebywających na zwolnieniu lekarskim. ZUS ZUA jest formularzem zgłoszeniowym, używanym do zgłaszania nowych płatników składek do ubezpieczeń społecznych, a nie do rozliczania ich ściśle w kontekście zwolnienia chorobowego. W związku z tym, jego wykorzystanie w omawianym przypadku jest błędne. Ponadto, wykorzystanie ZUS RSA jako jedynego formularza informującego o przychodach jest niewystarczające, gdyż jest on stosowany tylko w kontekście rozliczeń, które nie uwzględniają zwolnień lekarskich. Podobnie, umieszczenie ZUS DRA może być mylące, ponieważ nie dostarcza pełnej informacji o składkach pracownika na zwolnieniu. Błędy te mogą wynikać z nieodpowiedniego zrozumienia roli poszczególnych formularzy oraz ich zastosowania w systemie ubezpieczeń społecznych. Dlatego kluczowe jest, aby płatnicy składek dobrze rozumieli, które dokumenty są wymagane w określonych sytuacjach, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji finansowych lub prawnych.

Pytanie 6

Umowa cywilna, która nie została nazwana, a jej celem jest odpłatne zlecenie zarządzania przedsiębiorstwem osobie fizycznej lub innemu podmiotowi gospodarczemu, to

A. umowa o dzieło
B. umowa o pracę
C. kontrakt menedżerski
D. umowa agencyjna
Kontrakt menedżerski to umowa, w której powierza się zarządzanie firmą konkretnej osobie albo innemu podmiotowi. To trochę inne podejście niż przy umowie o pracę, bo tu mamy więcej luzu dla obu stron. Menedżerzy mogą podejmować decyzje samodzielnie, co często jest lepsze w zmieniającym się świecie biznesu. Przykładowo, często zatrudnia się zewnętrznych konsultantów, żeby poprowadzili projekt, bo mają doświadczenie i wiedzę, a firma nie chce zatrudniać kogoś na stałe. Takie umowy są też zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu, bo zwiększają efektywność i przejrzystość działań.

Pytanie 7

Jakie koszty ujmowane w podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów nie są kosztami uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

A. Wydatki na nabycie towarów handlowych
B. Odsetki zapłacone od zaległości budżetowych
C. Koszty wynagrodzeń brutto zatrudnionych pracowników
D. Odsetki zapłacone od kredytu bankowego
Odsetki od zaległości budżetowych niestety nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty uzyskania przychodów to wydatki, które muszą być bezpośrednio związane z działalnością firmy, a odsetki są traktowane jako wynik opóźnienia w płatnościach wobec budżetu. To trochę jak z sytuacją, gdy ktoś się spóźnia z zapłatą VAT-u, co generuje dodatkowe odsetki. Mimo że to koszt, to jednak nie przyczynia się to do generowania dochodów. Dlatego warto pamiętać, że lepiej jest regulować zobowiązania na czas. Unika się w ten sposób niepotrzebnych kosztów. Dobre prowadzenie ewidencji i kontrolowanie terminów płatności to klucz do zdrowej sytuacji finansowej.

Pytanie 8

Zobowiązania płatników składek dotyczą zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego w odpowiednim terminie

A. 3 dni od podpisania umowy
B. 14 dni od rozpoczęcia pracy
C. 30 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia
D. 7 dni od momentu powstania obowiązku ubezpieczenia
Odpowiedź 3, wskazująca na obowiązek zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, jest zgodna z aktualnymi przepisami prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych w Polsce. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych jednoznacznie określa, że płatnik składek jest zobowiązany do dokonania zgłoszenia w terminie 7 dni od dnia, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik rozpoczyna pracę na podstawie umowy o pracę; wówczas pracodawca ma 7 dni na zgłoszenie go do ZUS. Niezastosowanie się do tego terminu może skutkować nałożeniem kar finansowych, a także problemami z późniejszymi świadczeniami ubezpieczeniowymi dla pracownika. Dlatego przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania zarówno pracodawcy, jak i pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych. W praktyce, aby uniknąć błędów, pracodawcy powinni prowadzić dokładną dokumentację oraz organizować wewnętrzne procedury, które zapewnią terminowe zgłaszanie nowych pracowników.

Pytanie 9

Przedsiębiorstwo zobowiązane do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zaplanowało w bieżącym roku przeciętne miesięczne zatrudnienie na poziomie 30 pełnych etatów. Odpis obligatoryjny na jednego zatrudnionego na pełnym etacie wynosi 1 093,93 zł. Rzeczywiste zatrudnienie w bieżącym roku kształtowało się następująco Na koniec roku przedsiębiorstwo musi dokonać korekty rocznego odpisu na ZFŚS,

Liczba zatrudnionych pracowników na pełnych etatach w poszczególnych miesiącach
IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXIIRazem
303231333532303032323433384

A. zmniejszając odpis o 2 187,86 zł.
B. zwiększając odpis o 1 093,93 zł.
C. zmniejszając odpis o 1 093,93 zł.
D. zwiększając odpis o 2 187,86 zł.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przedsiębiorstwo zadeklarowało przeciętne miesięczne zatrudnienie na poziomie 30 pełnych etatów, co przekłada się na roczny odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) wynoszący 1 093,93 zł pomnożony przez 30 etatów, co daje 32 316,60 zł. Jednak rzeczywiste zatrudnienie wyniosło 32 etaty, a więc roczny odpis powinien zostać dostosowany do nowego poziomu zatrudnienia. Dodatkowe 2 etaty oznaczają dodatkowe koszty na poziomie 2 187,86 zł (1 093,93 zł x 2). W praktyce oznacza to, że firmy muszą monitorować swoje zatrudnienie w ciągu roku oraz odpowiednio dostosowywać odpisy na ZFŚS, aby zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami w zakresie funduszy socjalnych zapewnić odpowiednie wsparcie dla pracowników i ich rodzin. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi oraz finansami przedsiębiorstwa, które powinny uwzględniać zmiany w zatrudnieniu oraz ich wpływ na fundusze socjalne.

Pytanie 10

W Polsce na jakie towary nakładana jest akcyza?

A. o wyroby alkoholowe
B. ciasteczka
C. wyroby rękodzielnicze
D. produkty mięsne
Poprawna odpowiedź to wyroby alkoholowe, ponieważ w Polsce akcyza jest podatkiem pośrednim, który obowiązuje na określone towary, w tym na wyroby alkoholowe. Zgodnie z Ustawą o podatku akcyzowym, akcyzie podlegają m.in. napoje alkoholowe, wódka, piwo, wino oraz inne produkty fermentowane. Przykładem zastosowania akcyzy w praktyce jest fakt, że producenci alkoholu są zobowiązani do regularnego odprowadzania tego podatku, co wpływa na cenę końcową produktów na rynku. Wysokość akcyzy jest regulowana przez przepisy krajowe oraz unijne, co ma na celu jednocześnie kontrolowanie spożycia alkoholu, a także zwiększenie dochodów budżetowych. Dobrą praktyką jest, aby przedsiębiorcy zajmujący się produkcją tych towarów dokładnie przestrzegali przepisów dotyczących akcyzy oraz skutecznie zarządzali dokumentacją związaną z jej obliczaniem i odprowadzaniem.

Pytanie 11

Osoba fizyczna uprawniona do emerytury rozpoczęła 1 marca 2016 r. działalność gospodarczą, która jest opodatkowana w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Od tego dnia, w związku z prowadzoną działalnością, podlega obowiązkowo ubezpieczeniu

A. tylko zdrowotnemu
B. emerytalnemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
C. emerytalnemu i rentowemu oraz zdrowotnemu
D. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
Odpowiedź "tylko zdrowotnemu" jest prawidłowa, ponieważ osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która jest już na emeryturze, podlega obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu, ale nie emerytalnemu ani rentowemu. Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, emerytura nie wyklucza możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, jednak w przypadku osób, które osiągnęły wiek emerytalny, nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, o ile nie prowadzą one działalności objętej dodatkowymi regulacjami. W przypadku ubezpieczenia zdrowotnego, każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do posiadania takiego ubezpieczenia, niezależnie od wieku czy statusu emerytalnego. Przykładowo, osoba, która prowadzi działalność gospodarczą i jest jednocześnie na emeryturze, powinna zarejestrować się w NFZ jako płatnik składek zdrowotnych, aby mieć prawo do świadczeń zdrowotnych.

Pytanie 12

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą rozlicza się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych. Na podstawie fragmentu podatkowej księgi przychodów i rozchodów ustal, podstawę opodatkowania za dany miesiąc, wiedząc, że przedsiębiorca z tytułu prowadzącej działalności opłaca tylko składkę zdrowotną.

Podatkowa księga przychodów i rozchodów (fragment)
PrzychódZakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupuKoszty uboczne zakupuWydatki (Koszty)
Wartość sprzedanych towarów i usługPozostałe przychodyRazem przychódWynagrodzenia w gotówce i w naturzePozostałe wydatkiRazem wydatki
12 000,00700,0012 700,003 800,00200,000,001 000,001 000,00

A. 6 700,00 zł
B. 12 700,00 zł
C. 8 700,00 zł
D. 7 700,00 zł
Odpowiedź 7 700,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stanowi rzeczywistą podstawę opodatkowania przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. W kontekście przepisów podatkowych, podstawę opodatkowania ustala się poprzez odjęcie od przychodów kosztów uzyskania przychodów oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne. W tym przypadku, przedsiębiorca opłaca wyłącznie składkę zdrowotną, co oznacza, że wszystkie pozostałe wydatki muszą być odpowiednio udokumentowane i wpisane do księgi przychodów i rozchodów. Przykładowo, jeśli przychody wyniosły 15 000 zł, a koszty działalności 5 000 zł, to podstawa opodatkowania wyniosłaby 15 000 zł - 5 000 zł - 2 300 zł (składka zdrowotna) = 7 700 zł. Warto zaznaczyć, że znajomość zasad obliczania podstawy opodatkowania jest kluczowa dla efektywnego zarządzania finansami w działalności gospodarczej.

Pytanie 13

Pracownik jest zatrudniony na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Otrzymuje stałe wynagrodzenie netto w kwocie 5 000,00 zł. Na podstawie przepisów Kodeksu pracy ustal maksymalną kwotę potrącenia z tytułu należności alimentacyjnych, jakiego może dokonać pracodawca z wynagrodzenia pracownika, jeżeli nie ma potrąceń z innych tytułów.

Art. 87.
§1. Z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
1. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych,
2. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
3. zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi,
4. kary pieniężne przewidziane w art. 108.
§2. Potrąceń dokonuje się w kolejności podanej w § 1.
§3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach:
1. w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia,
2. w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do wysokości połowy wynagrodzenia.
§4. Potrącenia, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami, o których mowa w § 1 pkt 1 – trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108.

A. 3 500,00 zł
B. 2 500,00 zł
C. 2 000,00 zł
D. 3 000,00 zł
Odpowiedź 3 000,00 zł to strzał w dziesiątkę. Zgodnie z art. 87 §3 Kodeksu pracy, maksymalne potrącenie z pensji z tytułu alimentów nie może przekroczyć 60% wynagrodzenia netto. Więc jak mamy 5 000,00 zł, to 60% z tej kwoty to właśnie 3 000,00 zł. W praktyce oznacza to, że pracodawca może zabrać tę kwotę, żeby zaspokoić potrzeby alimentacyjne. To ważne, żeby te przepisy były przestrzegane, ponieważ mają na celu ochronę pracowników, by mogli pokryć swoje podstawowe wydatki, mimo że muszą płacić alimenty. W sumie, stosowanie się do tych zasad to kluczowa sprawa, żeby zachować równowagę pomiędzy obowiązkami a prawami w pracy.

Pytanie 14

Osoba zatrudniona na mocy umowy o pracę na czas nieokreślony, która przepracowała 6 lat, złożyła pracodawcy 20 czerwca 2016 r. pisemne wypowiedzenie umowy o pracę. Kiedy nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy?

A. 31 lipca 2016 r.
B. 20 września 2016 r.
C. 30 września 2016 r.
D. 20 lipca 2016 r.
Wypowiedzenie umowy o pracę przez pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony wymaga przestrzegania określonych terminów, które są regulowane przepisami Kodeksu pracy. Zgodnie z tymi przepisami, pracownik ma obowiązek złożyć wypowiedzenie z zachowaniem okresu wypowiedzenia, który w przypadku zatrudnienia powyżej 6 lat wynosi 3 miesiące. Pracownik, składając wypowiedzenie 20 czerwca 2016 r., rozpoczyna bieg trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który kończy się 30 września 2016 r. To oznacza, że stosunek pracy ustaje na koniec miesiąca, w którym kończy się okres wypowiedzenia. Przykładem praktycznym może być sytuacja, kiedy pracownik decyduje się na zmianę pracy i składa wypowiedzenie, planując rozpoczęcie nowego zatrudnienia po zakończeniu tego okresu. Dobrą praktyką jest planowanie takich zmian z wyprzedzeniem, aby zminimalizować potencjalne luki w zatrudnieniu i zachować ciągłość zawodową. Warto również pamiętać o konieczności formalnego potwierdzenia przyjęcia wypowiedzenia przez pracodawcę, co może być istotne w kontekście ewentualnych roszczeń lub sporów.

Pytanie 15

W maju 2014 roku osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zatrudnia cztery osoby na podstawie różnych umów. Podaj kwotę składki, którą zobowiązany jest uiścić płatnik na Fundusz Pracy od ubezpieczonych u niego pracujących, jeżeli są to następujące osoby:
- pracownik zatrudniony na umowę o pracę, wynagrodzenie brutto 2 000 zł.
- zleceniobiorca wykonujący pracę na podstawie umowy zlecenia, kwota na umowie 1 500 zł (ta osoba jest zatrudniona u innego pracodawcy na umowę o pracę z wynagrodzeniem wyższym od minimalnego).
- pracownik zatrudniony na umowę o pracę, wynagrodzenie brutto 1 000 zł, nie posiada innego tytułu do Funduszu Pracy,
- pracownik zatrudniony na umowę o pracę, wynagrodzenie brutto 2 000 zł, mężczyzna w wieku 62 lat.

A. 98,00 zł
B. 49,00 zł
C. 122,50 zł
D. 159,25 zł
Poprawna odpowiedź to 49,00 zł, co wynika z przepisów regulujących zasady naliczania składek na Fundusz Pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, płatnik składek jest zobowiązany do odprowadzania składek za pracowników zatrudnionych na umowę o pracę oraz za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia, ale tylko w określonych warunkach. W przypadku pracownika zatrudnionego na umowę o pracę z wynagrodzeniem 2 000 zł, składka na Fundusz Pracy wynosi 2,45% podstawy, co w tym przypadku daje 49,00 zł. Ponadto, zleceniobiorca, który ma inne zatrudnienie, nie podlega opłacie na Fundusz Pracy, ponieważ jego umowa nie stanowi podstawy do naliczania tej składki. Warto również zauważyć, że pracownik zatrudniony na umowę o pracę z wynagrodzeniem 1 000 zł nie wytwarza podstawy do składki, gdyż nie osiąga minimalnego wynagrodzenia oraz nie ma innych tytułów do odprowadzania składek na Fundusz Pracy. Dobrą praktyką w takim przypadku jest dokładne przeliczenie wszystkich składek, aby upewnić się, że płatnik nie naraża się na niepotrzebne kary.

Pytanie 16

Dofinansowanie do krajowego wypoczynku pracownika oraz jego rodziny, przy uwzględnieniu kryterium socjalnego, będzie pochodzić ze środków

A. Funduszu Pracy
B. Funduszu Zdrowia
C. Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych
D. dodatkowego ubezpieczenia na życie
Dofinansowanie do wypoczynku krajowego pracownika oraz jego rodziny, zgodnie z kryterium socjalnym, jest realizowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS). ZFŚS jest instytucją, która ma na celu wspieranie pracowników i ich rodzin w zakresie różnych form pomocy socjalnej, w tym także w zakresie wypoczynku. Pracodawcy, którzy posiadają ZFŚS, przeznaczają określony procent funduszu na dofinansowanie różnych świadczeń, które mogą obejmować między innymi wczasy, kolonii dla dzieci czy inne formy wypoczynku. Umożliwia to pracownikom korzystanie z ofert, które w inny sposób mogłyby być dla nich niedostępne ze względu na ich sytuację finansową. Kluczowe jest również to, że fundusz ten działa na zasadzie pomocy społecznej, co oznacza, że wsparcie przyznawane jest na podstawie kryteriów socjalnych, takich jak dochód czy sytuacja rodzinna, co zgodne jest z dobrymi praktykami w zakresie polityki społecznej w przedsiębiorstwach.

Pytanie 17

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która jest dla niej jedynym źródłem ubezpieczeń, ma ustalić wysokość składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy za grudzień 2021 r. Czy możesz podać kwotę, jeśli przysługuje jej preferencyjna podstawa do ubezpieczeń społecznych w kwocie 840,00 zł?

A. 20,58 zł
B. 0,00 zł
C. 12,18 zł
D. 8,40 zł
Wiele osób może mieć trudności z ustaleniem prawidłowej składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy w związku z preferencyjną podstawą do ubezpieczeń społecznych. Odpowiedzi, które wskazują na jakiekolwiek kwoty składek, mogą być oparte na błędnych założeniach dotyczących stosowania przepisów prawa. Przykładowo, stawka 8,40 zł lub 12,18 zł może sugerować, że przedsiębiorca powinien odprowadzać składki na oba fundusze na podstawie ogólnych stawek, co jest błędem. Tego rodzaju podejście ignoruje fakt, że preferencyjna podstawa do ubezpieczeń, w tym przypadku 840,00 zł, skutkuje zwolnieniem z opłacania składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy. Warto także zwrócić uwagę, że w przypadku stosowania błędnych stawek mogą wystąpić niejasności w dokumentacji finansowej, co może prowadzić do problemów z organami podatkowymi. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania tych składek, niezależnie od swojej sytuacji. W rzeczywistości, nowe przedsiębiorstwa mają określone ulgi i przywileje, które mają na celu stymulowanie ich rozwoju w pierwszych latach działalności. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami firmy oraz unikania zbędnych wydatków.

Pytanie 18

Spółka z o.o. jest właścicielem nieruchomości wykazanych w zestawieniu. Stawki podatku od nieruchomości wynoszą:
- od budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 20 zł/m2
- od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej 0,80 zł/m2
- od budowli 2% wartości.

Ile wyniesie roczna kwota podatku od wszystkich nieruchomości?

Składniki nieruchomościWartość w złPowierzchnia w m2
Hala produkcyjna100 000300
Budowla – oczyszczalnia ścieków30 000100
Grunt80 0004 000

A. 9 800 zł
B. 8 900 zł
C. 11 200 zł
D. 21 100 zł
Odpowiedź 9 800 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla sumę podatków od wszystkich składników nieruchomości. Aby obliczyć całkowity roczny podatek, zsumowano trzy kluczowe elementy: podatek od hali produkcyjnej, który wyniósł 6 000 zł, podatek od budowli – oczyszczalni ścieków, wynoszący 600 zł oraz podatek od gruntu, który wyniósł 3 200 zł. Warto zauważyć, że podatek od budynków związanych z działalnością gospodarczą jest obliczany na podstawie powierzchni, co stanowi istotny aspekt w zarządzaniu nieruchomościami. W praktyce firmy powinny regularnie przeliczać swoje zobowiązania podatkowe, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz optymalizować wydatki. Utrzymanie dokładnych rejestrów nieruchomości oraz ich wartości jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia podatku, a także dla strategicznego planowania finansowego. Rekomenduje się także konsultacje z doradcami podatkowymi w celu uzyskania aktualnych informacji o stawkach i regulacjach, co może pomóc w uniknięciu potencjalnych nieporozumień i dodatkowych kosztów związanych z błędami w obliczeniach.

Pytanie 19

Firma zawarła z osobą fizyczną, która nie jest jej pracownikiem, umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich, ustalając wynagrodzenie na poziomie 4 000,00 zł brutto. Wykonawca nie zgłosił chęci objęcia go dobrowolnymi ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnym. Jaka będzie kwota do wypłaty za zrealizowanie dzieła?

A. 3 280,00 zł
B. 4 000,00 zł
C. 3 640,00 zł
D. 3 620,00 zł
Wybór jakiejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących umowy o dzieło oraz obliczeń związanych z wynagrodzeniem. Odpowiedzi takie jak 4 000,00 zł sugerują, że kwota ta jest kwotą netto, co jest błędne, ponieważ w kontekście umowy o dzieło, podana kwota to wynagrodzenie brutto. Z kolei odpowiedzi 3 620,00 zł oraz 3 280,00 zł pomijają kluczowe elementy, takie jak obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy oraz koszty uzyskania przychodu. Wiele osób myli także pojęcia związane z wynagrodzeniem brutto i netto, co prowadzi do pomyłek w obliczeniach. Warto zauważyć, że przy obliczeniach dochodów z umowy o dzieło, kluczowe jest zrozumienie, iż kosztami uzyskania przychodu są odliczenia, które powinny być uwzględnione przed obliczeniem podatku. W praktyce, osoby podejmujące się współpracy w ramach umowy o dzieło powinny być świadome swoich praw i obowiązków, w tym sposobu obliczania wynagrodzenia oraz ewentualnych zobowiązań podatkowych. Ignorowanie tych zasad prowadzi do błędnych wniosków oraz może skutkować nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi.

Pytanie 20

Dług publiczny nie wlicza do siebie zobowiązań dotyczących

A. wyemitowanych przez Skarb Państwa obligacji skarbowych
B. kredytów bankowych zaciągniętych przez podmioty sektora finansów publicznych
C. kredytów bankowych zaciągniętych przez gminę
D. zakupu usług oraz dóbr przez jednostki sektora finansów publicznych
Odpowiedzi wskazujące na kredyty bankowe zaciągnięte przez jednostki sektora finansów publicznych oraz obligacje skarbowe emitowane przez Skarb Państwa są błędne, ponieważ te zobowiązania wpisują się w ramy ogólnego długu publicznego. Dług publiczny obejmuje wszystkie zobowiązania, które państwo oraz jednostki samorządowe mają wobec swoich wierzycieli. Kredyty zaciągane przez jednostki sektora finansów publicznych, takie jak agencje rządowe czy lokalne samorządy, są częścią długów, które mają wpływ na stabilność finansową kraju. Ponadto, obligacje skarbowe są instrumentem dłużnym emitowanym przez rząd na finansowanie wydatków budżetowych i również są zaliczane do długu publicznego. W kontekście zakupu usług i dóbr przez jednostki sektora finansów publicznych, te wydatki są również rejestrowane jako zobowiązania, które mogą wpływać na rachunek długów. Dlatego błędne jest myślenie, że takie zobowiązania nie są częścią długów publicznych. Powszechnym błędem jest mylenie długów publicznych z długami, które nie wpływają na ogólną sytuację finansową kraju; ważne jest, aby zrozumieć, że wszelkie zobowiązania dotyczące wydatków publicznych mają znaczenie dla analizy finansów publicznych i zdrowia ekonomicznego państwa. Niezrozumienie tych zależności może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w zakresie polityki fiskalnej oraz zarządzania finansami publicznymi.

Pytanie 21

Na podstawie danych z podatkowej książki przychodów i rozchodów za rok 2015 wskaż koszty uzyskania przychodu, które należało ująć w deklaracji PIT B.

Remanent początkowy
na 01-01-2015
Koszty uzyskania przychodu
poniesione w okresie
od 01-01-2015 do 31-12-2015
Remanent końcowy
na 31-12-2015
5 000,00 zł70 000,00 zł2 000,00 zł

A. 73 000,00 zł
B. 72 000,00 zł
C. 77 000,00 zł
D. 75 000,00 zł
Poprawna odpowiedź, 73 000,00 zł, wynika z właściwego obliczenia kosztów uzyskania przychodu według zasad określonych w przepisach podatkowych. Proces obliczania kosztów uzyskania przychodu polega na zsumowaniu remanentu początkowego oraz wszystkich kosztów poniesionych w danym roku podatkowym, a następnie odjęciu remanentu końcowego. W ten sposób można precyzyjnie ustalić, jakie koszty były niezbędne do osiągnięcia przychodu. Przykładowo, jeżeli w roku 2015 początkowy remanent wynosił 80 000,00 zł, a koszty poniesione w trakcie roku wyniosły 20 000,00 zł, to łączna kwota kosztów do rozliczenia wyniosłaby 100 000,00 zł. Jeśli remanent końcowy wyniósł 27 000,00 zł, to po wykonaniu obliczeń (80 000,00 zł + 20 000,00 zł - 27 000,00 zł) otrzymujemy 73 000,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości oraz dobrymi praktykami w zakresie podatków, co gwarantuje ich poprawność i rzetelność w rozliczeniach podatkowych.

Pytanie 22

Przedsiębiorca, który jest opodatkowany w formie podatku liniowego, zobowiązany jest do złożenia rocznej deklaracji?

A. PIT-36
B. PIT-36L
C. PIT-38
D. PIT-28
Odpowiedź PIT-36L jest całkowicie na miejscu. Przedsiębiorcy, którzy decydują się na liniowe opodatkowanie, muszą składać roczną deklarację podatkową właśnie na tym formularzu. Przy podatek liniowym mamy do czynienia z 19% stawką, niezależnie od tego, ile zarobisz. Na przykład, przy dochodzie 100 000 zł, podatek wyniesie 19 000 zł. To może być mega korzystne dla osób, które osiągają wysokie dochody, bo nie obowiązuje ich skala podatkowa i mogą oszczędzić na podatkach. Złożenie PIT-36L pozwala również na prawidłowe rozliczenie dochodów oraz ewentualne uzyskanie ulg, co ma spore znaczenie dla zarządzania finansami firmy. Pamiętaj, że brak złożenia formularza w terminie może narazić na karę finansową, więc lepiej być czujnym.

Pytanie 23

Pracodawca podpisał umowę o pracę z pracownikiem w dniu 30.04.2019 r., natomiast w umowie ustalono rozpoczęcie pracy na 02.05.2019 r. Dokument ZUS ZUA celem zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia został złożony przez pracodawcę w dniu 07.05.2019 r. Jaką datę obowiązku ubezpieczeń społecznych powinno się wpisać w zgłoszeniu?

A. 07.05.2019 r.
B. 02.05.2019 r.
C. 08.05.2019 r.
D. 30.04.2019 r.
Wybór daty 02.05.2019 r. jako daty powstania obowiązku ubezpieczeń społecznych jest prawidłowy, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy oraz ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązek zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń zaczyna się w dniu rozpoczęcia pracy. W tym przypadku, mimo że umowa o pracę została zawarta 30.04.2019 r., praca ma rozpocząć się dopiero 02.05.2019 r. To właśnie ta data jest kluczowa dla ustalenia momentu, w którym pracownik podlega ubezpieczeniom społecznym. Pracodawca ma obowiązek zgłoszenia pracownika do ZUS w terminie 7 dni od daty rozpoczęcia obowiązków, co w tym przypadku zostało spełnione, gdyż dokument ZUS ZUA został złożony 07.05.2019 r. W praktyce, poprawne identyfikowanie daty rozpoczęcia obowiązku ubezpieczeń ma kluczowe znaczenie dla właściwego naliczania składek oraz ochrony praw pracownika. Przykładowo, błędne wskazanie wcześniejszej daty mogłoby skutkować nieprawidłowościami w systemie ubezpieczeń, co mogłoby mieć konsekwencje zarówno dla pracownika, jak i dla pracodawcy.

Pytanie 24

Piotr Nowak zakupił w Niemczech za 10 000 euro samochód osobowy o pojemności silnika 1 600 cm3. Oblicz podatek akcyzowy należny do zapłaty na terenie Polski, wiedząc, że średni kurs euro ogłoszony przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosił 4,7200 zł/1 EUR.

Wyrób akcyzowyStawka % podatku akcyzowego
Samochody osobowe o pojemności silnika > 2 000 cm³18,6
Samochody osobowe pozostałe3,1

A. 1 860,00 zł
B. 310,00 zł
C. 1 463,00 zł
D. 8 779,00 zł
Odpowiedź 1 463,00 zł jest poprawna z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, zakupiony przez Piotra Nowaka samochód osobowy o pojemności silnika 1 600 cm3 podlega stawce podatku akcyzowego wynoszącej 3,1%. Przy przeliczeniu wartości zakupu z euro na złote, zastosowano średni kurs NBP, który wynosił 4,7200 zł za 1 EUR. Wartość samochodu wyniosła więc 10 000 EUR x 4,7200 PLN/EUR, co daje 47 200,00 PLN. Następnie, obliczając podatek akcyzowy, przyjęto, że wynosi on 3,1% z tej kwoty, co daje 1 463,20 PLN. Po zaokrągleniu do pełnych złotych otrzymano wartość 1 463,00 PLN. Takie obliczenia ilustrują zastosowanie przepisów obowiązujących w Polsce, które regulują kwestie akcyzy na pojazdy. Warto również zauważyć, że prawidłowe stosowanie kursów walutowych oraz stawek podatkowych jest kluczowe dla obliczeń w zakresie prawa podatkowego. Znajomość tych zasad jest niezbędna dla osób zajmujących się importem pojazdów oraz innych towarów objętych akcyzą.

Pytanie 25

Podatek akcyzowy zalicza się do kategorii podatków

A. dochodowych
B. majątkowych
C. przychodowych
D. konsumpcyjnych
Podatek akcyzowy to taki rodzaj podatku, który płacimy przy zakupie różnych towarów, jak np. alkohol czy papierosy. Zasadniczo ma on na celu nie tylko zwiększenie wpływów do budżetu, ale też ograniczenie spożycia rzeczy, które mogą szkodzić zdrowiu albo środowisku. Na przykład akcyza na piwo ma zniechęcić do picia zbyt dużych ilości. W Unii Europejskiej akcyza jest w pewnym sensie ujednolicona, co oznacza, że dla wybranych produktów są minimalne stawki. Dzięki temu niektóre kraje nie mogą ustalać super niskich cen, co pomaga w walce z nielegalnym handlem. Dobrze zaprojektowany system podatków, w tym akcyzowych, powinien być zrozumiały i sprawiedliwy, żeby nie obciążał zwykłych ludzi, a przy tym realizował cele zdrowotne i społeczne.

Pytanie 26

Osoba fizyczna, która rozlicza się z fiskusem poprzez kartę podatkową, wykonuje coroczne rozliczenie podatku, przygotowując deklarację

A. PIT-28
B. PIT-36
C. PIT-11
D. PIT-16
PIT-28, PIT-11 i PIT-36 to formularze, które nie są przeznaczone dla podatników rozliczających się w formie karty podatkowej, co prowadzi do nieporozumień. PIT-28 jest deklaracją dla osób fizycznych, które wybrały opodatkowanie w formie ryczałtu ewidencjonowanego. To podejście dotyczy głównie przychodów z działalności gospodarczej oraz przychodów z najmu i dzierżawy, co nie odnosi się do karty podatkowej. PIT-11 to formularz, który pracodawcy są zobowiązani wystawiać pracownikom i innym podatnikom jako informację o przychodach, a nie jako deklarację do rozliczenia podatku. To często mylone pojęcie, ponieważ PIT-11 nie jest samodzielnym rozliczeniem podatkowym, lecz jedynie informacją. Z kolei PIT-36 to formularz dla osób prowadzących działalność gospodarczą, które nie korzystają z uproszczonej formy opodatkowania, co również wyklucza go z kontekstu karty podatkowej. Zrozumienie, że karta podatkowa jest specyficzną i uproszczoną formą opodatkowania, a odpowiednie formularze do rozliczenia są ściśle związane z wybraną metodą opodatkowania, jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwego formularza mogą wynikać z braku wiedzy na temat różnych form opodatkowania i ich zastosowania w praktyce."

Pytanie 27

W dniu 2.01.2013 r. firma zatrudniła pracownika na umowę o pracę, który był bezrobotny przez ostatni rok. Po upływie trzech tygodni doszło do wypadku w pracy. Pracownik

A. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 60 dni okresu wyczekiwania
B. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego
C. będzie miał prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego
D. nie uzyska zasiłku chorobowego, ponieważ od dnia 2.01.2013 r. nie minęło 30 dni okresu wyczekiwania
Podstawowe nieporozumienia związane z odpowiedziami, które nie zostały wybrane, często wynikają z braku zrozumienia przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych i zasadności wypłaty zasiłków. Odpowiedzi sugerujące, że pracownik otrzyma zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego, mylą pojęcia związane z różnymi rodzajami ubezpieczeń. Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego przysługuje pracownikowi w przypadku choroby, a nie wypadku przy pracy. Wypadek przy pracy stanowi odrębny przypadek, w którym obowiązują zasady dotyczące ubezpieczenia wypadkowego. Warto zwrócić uwagę, że zasiłek chorobowy wymaga spełnienia 30-dniowego okresu wyczekiwania, co również jest istotnym czynnikiem, który nie ma zastosowania w kontekście wypadków przy pracy. Dlatego stwierdzenie, że pracownik nie otrzyma zasiłku chorobowego z powodu braku upłynięcia 30 dni, jest mylące. Podobnie, zasada 60 dni wyczekiwania do zasiłku byłaby nieprawidłowa, gdyż nie ma takiego wymogu w prawodawstwie polskim. Kluczowym błędem jest mylenie zasad dotyczących różnych form zabezpieczenia społecznego oraz brak wiedzy na temat specyfiki wypadków przy pracy, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji przepisów i rezultatów przy ubieganiu się o zasiłki.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Osoba fizyczna mająca prawo do emerytury, która 1 marca 2015 r. rozpoczęła działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, od tego dnia podlega obowiązkowo ubezpieczeniu

A. emerytalnemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
B. emerytalnemu i rentowemu oraz zdrowotnemu
C. emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu oraz zdrowotnemu
D. tylko zdrowotnemu
Odpowiedź "tylko zdrowotnemu" jest poprawna, ponieważ osoba fizyczna, która rozpoczęła działalność gospodarczą i ma prawo do emerytury, nie jest zobowiązana do opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Zgodnie z polskim prawem, osoby, które są już uprawnione do emerytury, mogą prowadzić działalność gospodarczą i są zobowiązane tylko do opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne. W praktyce oznacza to, że jeśli przedsiębiorca osiąga przychody z działalności, wystarczy, że zarejestruje się w ZUS w celu opłacania składki zdrowotnej. Przykładem może być emeryt, który prowadzi niewielką działalność usługową, np. doradztwo, i dzięki temu nie tylko zabezpiecza swoje zdrowie, ale również generuje dodatkowy dochód bez obowiązku opłacania wyższych składek na inne ubezpieczenia.

Pytanie 30

Dokument wewnętrzny dotyczący składek ZUS obciążających pracodawcę w podatkowej ewidencji przychodów i kosztów należy ująć w kolumnie

A. inne przychody
B. wynagrodzenia w gotówce oraz w naturze
C. inne wydatki
D. koszty dodatkowe zakupu
Odpowiedź "pozostałe wydatki" jest poprawna, ponieważ składki ZUS obciążające pracodawcę należy klasyfikować jako wydatki związane z zatrudnieniem pracowników. W kontekście podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wydatki te muszą być ujęte w odpowiednich kolumnach, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Składki na ubezpieczenia społeczne są nieodłącznym elementem kosztów zatrudnienia i powinny być ewidencjonowane w kolumnie dotyczącej wydatków, co umożliwia prawidłowe obliczenie podstawy do opodatkowania. Przykładem może być firma, która zatrudnia pracowników i odprowadza składki ZUS za każdy miesiąc zatrudnienia; te płatności powinny być rejestrowane jako pozostałe wydatki w księdze. Taki sposób prowadzenia ewidencji jest zgodny z najlepszymi praktykami rachunkowości i zapewnia pełną przejrzystość finansową firmy.

Pytanie 31

Za pracę w niedzielę w godzinach, które przekraczają normę czasu pracy, oprócz standardowego wynagrodzenia przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości

A. 75%
B. 10%
C. 100%
D. 50%
Odpowiedź 100% jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, praca w niedzielę w godzinach nadliczbowych wiąże się z obowiązkiem wypłaty pracownikowi dodatku w wysokości 100% wynagrodzenia. Przepisy te są uregulowane w Kodeksie pracy, który wskazuje, że praca w dni ustawowo wolne od pracy, a także nadliczbowa, powinna być odpowiednio wynagradzana, aby zrekompensować pracownikom niedogodności związane z wykonywaniem pracy w tych szczególnych warunkach. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy pracownik, którego podstawowe wynagrodzenie wynosi 4000 zł, wykonuje pracę w niedzielę w godzinach nadliczbowych. W takim przypadku jego wynagrodzenie za tę pracę powinno wynosić dodatkowe 4000 zł, co w sumie daje 8000 zł za ten dzień. To podejście zgodne jest z dobrą praktyką w zarządzaniu zasobami ludzkimi, gdzie dbałość o pracowników i ich interesy jest kluczowa dla budowania pozytywnej atmosfery w miejscu pracy oraz motywacji do dalszego wysiłku.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jaką roczną deklarację o wpłaconych zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych musi złożyć płatnik w urzędzie skarbowym?

A. PIT-4R
B. PIT-11
C. PIT-5
D. PIT-16
PIT-5, PIT-11 oraz PIT-16 to formularze, które mają inne przeznaczenie i nie są odpowiednie do rozliczenia pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. PIT-5 jest stosowany przez osoby, które prowadzą działalność gospodarczą i rozliczają się na zasadzie ogólnej. Jest to formularz, który służy do obliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, ale nie dotyczy płatników. PIT-11 to informacja o przychodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, którą wystawia płatnik podatnikowi. Nie jest to jednak deklaracja, którą płatnik składa w urzędzie skarbowym na koniec roku. PIT-16 jest formularzem przeznaczonym dla osób, które prowadzą działalność gospodarczą i decydują się na ryczałtowy sposób opodatkowania. Chociaż jest to także dokument podatkowy, nie ma związku z rocznym rozliczeniem zaliczek pobranych na podatek. Częstym błędem jest mylenie tych różnych formularzy i ich przeznaczenia, co może prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia podatków. Ważne jest, aby zrozumieć funkcje poszczególnych deklaracji, aby uniknąć nieporozumień i problemów z organami skarbowymi.

Pytanie 35

Dla osoby zatrudnionej zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawą obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne jest

A. wynagrodzenie brutto pracownika
B. prognozowane przeciętne wynagrodzenie miesięczne
C. 60% wynagrodzenia brutto pracownika
D. 60% prognozowanej przeciętnej pensji miesięcznej
Zrozumienie, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla osób współpracujących opiera się na prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniu miesięcznym, a nie na wynagrodzeniu brutto pracownika, jest kluczowe dla prawidłowego stosowania przepisów. Wiele osób mylnie uważa, że wynagrodzenie brutto pracownika jest odpowiednią miarą, co prowadzi do nieprawidłowego obliczenia składek. Wynagrodzenie brutto odnosi się do zarobków pracownika przed odliczeniem jakichkolwiek składek, podatków czy innych potrąceń. Takie podejście może prowadzić do sytuacji, w której składki są zbyt wysokie w stosunku do rzeczywistych obowiązków ubezpieczeniowych, co negatywnie wpłynie na sytuację finansową osób współpracujących. Ponadto, błędne jest również myślenie, że 60% wynagrodzenia brutto byłoby sprawiedliwym podejściem; w rzeczywistości, obliczenia te powinny wynikać z ogólnych standardów rynkowych oraz przepisów prawnych, które mają na celu zapewnienie minimalnej ochrony ubezpieczeniowej. Warto również zauważyć, że niektóre z proponowanych odpowiedzi, jak na przykład oparcie składek na prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniu, a nie na wynagrodzeniu brutto, mogą prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych zasad obliczeń w systemie ubezpieczeń społecznych. Ustawa jasno wskazuje, że celem jest uregulowanie składek w oparciu o standardowe wskaźniki, które są regulowane przez inne, bardziej kompleksowe przepisy ustawowe.

Pytanie 36

Osoba fizyczna, która prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej i równocześnie jest zatrudniona na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin, powinna złożyć rozliczenie rocznego podatku dochodowego od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-28 Zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok
B. PIT 16A Deklaracja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego
C. PIT-37 Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym
D. PIT-36 Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym
Wybór formularzy PIT-37, PIT-28 czy PIT-16A jest błędny, ponieważ każdy z tych formularzy jest przeznaczony dla innego typu podatników i nie uwzględnia specyficznych sytuacji osób prowadzących działalność gospodarczą oraz zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. PIT-37 jest dedykowany głównie dla osób, które uzyskują dochody wyłącznie z umowy o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych źródeł, które nie obejmują działalności gospodarczej. Użycie PIT-37 w przypadku jednoczesnego prowadzenia działalności gospodarczej byłoby niewłaściwe, ponieważ nie pozwala na uwzględnienie dochodów z tej działalności. Z kolei PIT-28 jest przeznaczony dla podatników korzystających z ryczałtu ewidencjonowanego, co również nie ma zastosowania w przypadku osób opodatkowanych na zasadach ogólnych. Natomiast PIT-16A dotyczy wyłącznie kwestii składek na ubezpieczenie zdrowotne w kontekście karty podatkowej, co nie ma związku z rozliczeniem dochodów w ramach działalności gospodarczej. Takie niepoprawne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia obowiązków podatkowych oraz rodzaju przychodów, a także z braku wiedzy na temat odpowiednich formularzy, co może prowadzić do poważnych błędów w rozliczeniach podatkowych.

Pytanie 37

Tabela zawiera informacje niezbędne do ustalenia zasiłku chorobowego, w rym wynagrodzeń brutto pomniejszonych o składki ubezpieczeń społecznych z 12 ostatnich miesięcy, poprzedzających miesiąc niezdolności pracownika do pracy. Pracownik w każdym miesiącu w ostatnich 12 miesiącach przepracował obowiązujący go czas pracy (nie posiadał usprawiedliwionych nieobecności w pracy). Pracownik jest zatrudniony w prowizyjnym systemie wynagradzania i nie została mu w tym okresie zmieniona stawka. Kwota będąca podstawą naliczenia zasiłku chorobowego, to

grudzień
1 600,00 zł
styczeń
1 600,00 zł
luty
1 600,00 zł
marzec
1 600,00 zł
kwiecień
1 600,00 zł
maj
2 000,00 zł
czerwiec
2 000,00 zł
lipiec
2 000,00 zł
sierpień
2 000,00 zł
wrzesień
2 000,00 zł
październik
2 100,00 zł
listopad
2 100,00 zł

A. 2 100,00 zł
B. 2 000,00 zł
C. 1 850,00 zł
D. 1 600,00 zł
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących zasad obliczania zasiłku chorobowego. W przypadku sugestii, że kwota wynagrodzenia wynosi 2 000,00 zł, może to być wynikiem zsumowania wynagrodzeń bez uwzględnienia składek na ubezpieczenia społeczne, co jest fundamentalnym błędem. Ustalając podstawę zasiłku, kluczowe jest uwzględnienie, że wynagrodzenie brutto pomniejsza się o składki, które wpływają na rzeczywistą kwotę, na podstawie której dokonuje się obliczeń. Z kolei odpowiedź wskazująca na 1 600,00 zł, może wynikać z błędnych założeń dotyczących liczby miesięcy, które powinny być uwzględnione w obliczeniach, a także z pominięcia niektórych składników wynagrodzenia. Z kolei odpowiedź 2 100,00 zł może być efektem błędnej interpretacji danych przedstawionych w tabeli oraz nadinterpretacji okresu rozliczeniowego. Ważne jest, aby przy obliczeniach posługiwać się danymi rzeczywistymi oraz stosować się do wytycznych ZUS dotyczących zasiłków. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują pomijanie kluczowych składników decyzji o zasiłku oraz błędne rozumienie zasadności ujęcia niektórych wynagrodzeń w obliczeniach. Stosowanie się do jasnych wytycznych oraz procedur obliczeniowych jest niezbędne dla uzyskania właściwych wyników.

Pytanie 38

W dniu 1 kwietnia 2022 r. została zawarta umowa spółki. Wspólnicy wnieśli do spółki wkłady o łącznej wartości 20 000,00 zł. Oblicz kwotę podatku od czynności cywilnoprawnej.

Wyciąg z ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych
Stawki podatku wynoszą:
2% – od umowy sprzedaży lub zamiany nieruchomości, użytkowania wieczystego, rzeczy ruchomych lub praw spółdzielczych,
1% – od umowy sprzedaży lub zamiany innych praw majątkowych, a także od umowy ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
0,5% – od umowy spółki, a także od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego,
0,1% – od ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności istniejących, licząc od kwoty zabezpieczonej wierzytelności.

A. 20,00 zł
B. 200,00 zł
C. 400,00 zł
D. 100,00 zł
Odpowiedź 100,00 zł jest prawidłowa, because zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych, stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%. W przypadku wniesienia wkładów do spółki o łącznej wartości 20 000,00 zł, obliczenie kwoty podatku jest proste: 20 000,00 zł x 0,005 = 100,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce, ponieważ pozwalają na dokładne określenie zobowiązań podatkowych, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w spółce. Warto również pamiętać, że podatki od czynności cywilnoprawnych są obowiązkowe i ich niewłaściwe obliczenie lub zaniechanie może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz finansowych. Zrozumienie zasad dotyczących tego podatku jest niezbędne dla każdego przedsiębiorcy, aby zapewnić zgodność z przepisami i uniknąć ewentualnych kar.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Przedsiębiorca podjął działalność gospodarczą, która stanowi dla niego jedyny tytuł do ubezpieczeń. Oblicz wysokość składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy dla przedsiębiorcy za grudzień 2020 r., jeżeli ma on prawo do preferencyjnej podstawy ubezpieczeń społecznych w kwocie 780,00 zł?

A. 0,00 zł
B. 19,89 zł
C. 19,11 zł
D. 7,80 zł
Wybór nieprawidłowych wartości składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy może wynikać z kilku czynników myślowych. Niektórzy mogą błędnie zakładać, że każda nowa działalność gospodarcza automatycznie powoduje obowiązek płacenia składek na te fundusze, co jest nieprawdą w przypadku przedsiębiorców korzystających z preferencyjnej podstawy. Warto zauważyć, że Fundusz Pracy jest źródłem finansowania wydatków związanych z polityką zatrudnienia, a Fundusz Solidarnościowy wspiera osoby, które w wyniku różnych okoliczności utraciły zatrudnienie. Składki na te fundusze oblicza się na podstawie podstawy wymiaru składek, w tym przypadku 780,00 zł, jednakże w sytuacji korzystania z preferencyjnych stawek, nie ma obowiązku ich opłacania. Osoby, które wybrały inne kwoty, mogły ogólnie nie rozumieć zasad preferencyjnych ubezpieczeń społecznych, co prowadzi do mylnych wniosków. Warto zwrócić uwagę na znaczenie tego zwolnienia dla wsparcia przedsiębiorczości, szczególnie w okresie, kiedy wiele osób decyduje się na rozpoczęcie działalności w trudnych warunkach ekonomicznych. Dobrym podejściem jest również regularne śledzenie zmian w przepisach dotyczących ubezpieczeń społecznych, aby być na bieżąco i unikać nieporozumień dotyczących obowiązków składkowych.