Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:01
  • Data zakończenia: 3 marca 2025 11:19

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej
B. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach
C. wykończenia rękawów w marynarce męskiej
D. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza
Zastosowanie podszewki z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym do zabezpieczenia nogawek w spodniach jest nieodpowiednie, ponieważ ten materiał nie jest odpowiedni do funkcji ochronnej. Materiały używane do zabezpieczania nogawek w spodniach powinny cechować się wytrzymałością oraz odpornością na tarcie, co nie jest typowe dla jedwabiu wiskozowego. Kolejny błąd to pomysł użycia tego materiału do termoizolacyjnego ocieplenia płaszcza zimowego. Podszewki nie są projektowane z myślą o izolacji cieplnej; zamiast tego powinny być wykonane z materiałów takich jak polar czy wełna, które skutecznie zatrzymują ciepło. Wreszcie, wykończenie spodu kołnierza w marynarce nie powinno być wykonane z tego rodzaju podszewki, ponieważ jest ona zbyt delikatna i nie zapewnia odpowiedniej struktury, która jest potrzebna w obszarze kołnierza, gdzie ważne jest, aby materiał był bardziej sztywny i odporny na deformacje. Powszechnym błędem jest nieodpowiednie dopasowanie materiału do funkcji, co może prowadzić do niepraktycznych i nieestetycznych rozwiązań. W przypadku marynarek, odpowiednie materiały, takie jak bawełna lub poliester, które cechują się większą trwałością, powinny być preferowane.
Pytanie 2

Tył bluzki jest zbyt krótki w porównaniu do przodu. Aby naprawić ten błąd, należy wydłużyć tył w górę. Jaką miarę powinno się zmierzyć u klientki?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi
B. Łuk długości pleców
C. Łuk długości przodu
D. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi
Łuk długości pleców jest kluczowym pomiarem, który pozwala na dokładne dopasowanie odzieży, zwłaszcza w kontekście bluzek. Długość pleców wpływa na to, jak odzież układa się na sylwetce klientki oraz na komfort noszenia. W przypadku, gdy tył bluzki jest za krótki w stosunku do przodu, odpowiednie zmierzenie łuku długości pleców pozwala na precyzyjne określenie, o ile należy wydłużyć tył. W praktyce pomiar ten wykonuje się od podstawy szyi do linii talii lub pożądanego miejsca na bluzce, co pozwala na lepsze odwzorowanie proporcji sylwetki. W branży krawieckiej i odzieżowej ważne jest, aby każdy projektant znał zasady prawidłowego pomiaru, zgodne z normami, takimi jak standardy ISO dotyczące rozmiarów odzieży. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie satysfakcjonującego efektu końcowego, który nie tylko będzie estetyczny, ale również wygodny w użytkowaniu.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jaką metodę klejenia należy zastosować do połączenia przodu męskiej marynarki wykonanej z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym?

A. Małych wklejek
B. Wkładów sztywnikowych
C. Tymczasowych złączy klejowych
D. Wielkopowierzchniowego klejenia
Wybór techniki obróbki klejowej przy łączeniu przodu marynarki z tkaniny zasadniczej z klejowym wkładem laminującym jest kluczowy dla wytrzymałości i estetyki finalnego produktu. Techniki takie jak wkłady sztywnikowe, małe wklejki oraz tymczasowe złącza klejowe, choć mają swoje zastosowania, nie są odpowiednie w tym przypadku. Wkłady sztywnikowe, które zazwyczaj stosuje się w kontekście usztywniania elementów odzieży, nie oferują wymaganej powierzchni klejenia, co może prowadzić do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei małe wklejki, które są używane do precyzyjnych połączeń, nie są wystarczająco skuteczne przy dużych powierzchniach, gdzie wymagana jest większa siła spajania. Takie podejście może prowadzić do nierównomiernego rozkładu obciążenia, co z czasem skutkuje odklejaniem się elementów. Tymczasowe złącza klejowe z kolei, jak sama nazwa wskazuje, są zaprojektowane do krótkotrwałego użytku i nie zapewniają trwałości, co jest niezbędne w odzieży, która jest poddawana regularnemu użytkowaniu i praniu. W kontekście produkcji odzieży, wybór niewłaściwej metody klejenia może prowadzić do poważnych problemów jakościowych, a także wpływać na bezpieczeństwo użytkownika. Dlatego kluczowe jest, aby stosować techniki zatwierdzone przez standardy branżowe, które zapewniają nie tylko estetykę, ale i trwałość połączeń.
Pytanie 6

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Ręczna krajarka z nożem pionowym
B. Elektryczne nożyce z nożem kołowym
C. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym
D. Ręczna krajarka z nożem tarczowym
Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.
Pytanie 7

Szerokość przodu w połowie wylicza się na podstawie

A. wzrostu oraz obwodu klatki piersiowej
B. łuku długości przodu do obszaru piersi
C. łuku szerokości przodu w obrębie piersi
D. obwodu klatki piersiowej
Zastosowanie łuku szerokości przodu przez piersi lub łuku długości przodu do piersi jest nieprawidłowe, ponieważ opiera się na innych wymiarach, które nie oddają rzeczywistej szerokości górnej części ciała. Łuk szerokości przodu przez piersi mógłby być mylnie interpretowany jako miara szerokości górnej części klatki piersiowej, ale nie uwzględnia on pełnego obwodu, co jest kluczowe dla precyzyjnych pomiarów. Z kolei łuk długości przodu do piersi, chociaż może dostarczać informacji o długości od ramienia do dolnej części klatki piersiowej, nie ma związku z jej szerokością. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ koncentrują się na pojedynczych wymiarach, zamiast na całościowym obrazie sylwetki. Błąd myślowy polega na założeniu, że pojedyncze pomiary są wystarczające do określenia właściwego dopasowania odzieży, co jest sprzeczne z praktykami projektowania odzieży, które wymagają holistycznego podejścia do wymiarów ciała. Warto pamiętać, że obwód klatki piersiowej jest najbardziej reprezentatywnym wymiarem, który zapewnia właściwe dopasowanie i komfort noszenia, podczas gdy inne pomiary mogą jedynie wprowadzać w błąd lub tworzyć nieodpowiednie proporcje.
Pytanie 8

Jakie jest rozmiar dodatku na szew w kołnierzyku bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej?

A. 0,5 cm
B. 0,1 cm
C. 1,5 cm
D. 2,5 cm
Dodatki na szew w kołnierzu bluzki wykonanej z tkaniny bawełnianej są kluczowym elementem konstrukcyjnym odzieży, wpływającym na estetykę i trwałość wyrobu. Odpowiednia wielkość dodatku, która wynosi 0,5 cm, zapewnia wystarczającą przestrzeń na wykonanie szwu, co z kolei pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi kołnierza. Zbyt małe dodatki mogą prowadzić do osłabienia struktury szwu, powodując, że brzegi mogą się rozrywać, co negatywnie wpływa na jakość wykonania. W praktyce, standardowe dodatki na szew w odzieży damskiej, szczególnie w bluzkach, często wynoszą od 0,5 cm do 1 cm, co jest zgodne z ogólnie przyjętymi normami w krawiectwie. Użycie odpowiedniej wielkości dodatku na szew jest niezbędne także w kontekście późniejszej konserwacji odzieży, ponieważ zapewnia większą elastyczność podczas prania i użytkowania. Wiedza na temat prawidłowego doboru dodatków na szew jest istotna nie tylko dla krawców, ale także dla projektantów mody, którzy chcą tworzyć trwałe i funkcjonalne produkty.
Pytanie 9

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Krajarkę przenośną ręczną
B. Nożyce krawieckie
C. Prasę do wykrawania
D. Maszynę krojczą taśmową
Wybór niewłaściwego narzędzia do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm może prowadzić do wielu problemów w zakresie efektywności oraz jakości wykonywanych prac. Maszyna krojcza taśmowa, mimo że jest używana do cięcia większych serii materiałów, nie jest odpowiednia dla mniejszych projektów ze względu na swoje rozmiary i złożoność obsługi. Użycie tej maszyny wymaga również stałego zasilania oraz przygotowania odpowiednich ustawień, co w przypadku jednorazowego cięcia może być czasochłonne. Prasa do wykrawania może być skuteczna w przypadku cięcia kształtów, ale nie nadaje się do cięcia prostych sekcji materiałów o nieregularnych wymiarach, a jej użycie wiąże się z koniecznością posiadania odpowiednich wykrojników, co podnosi koszty i zmienia złożoność procesu. Warto również zauważyć, że nożyce krawieckie, chociaż są narzędziem manualnym, mogą nie zapewnić wystarczającej precyzji oraz powtarzalności w cięciu, co jest kluczowe w produkcji. Często są stosowane w sytuacjach, gdy materiał jest cienki, ale w przypadku grubszych tkanin, mogą prowadzić do efektu „strzępienia” czy nieestetycznych krawędzi. Wniosek jest taki, że kluczowym jest dobranie narzędzi do specyficznych warunków pracy oraz charakterystyki materiału, aby uniknąć problemów związanych z jakością oraz efektywnością produkcji.
Pytanie 10

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. rysunki układów szablonów
B. formy elementów wzorów
C. szablony części produktów
D. rysunki techniczne produktów
Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Maszyna 1-igłowa 3-nitkowa, szyjąca ściegiem łańcuszkowym, służy do realizacji działań

A. obrzucania elementów odzieżowych
B. łączenia wykrojów
C. podszywania dolnych części odzieży
D. doszywania dekoracji
Wybranie opcji dotyczącej łączenia wykrojów może pokazuje, że mogłeś źle zrozumieć, jak działa maszyna 1-igłowa 3-nitkowa. Łączenie wykrojów zwykle robi się na maszynach, które szyją dwu- lub wielonitkowo, bo to daję lepszą stabilność. Ta maszyna bardziej nadaje się do obrzucania, a nie do łączenia. Dodatkowo, pomysł, że ta maszyna może efektywnie doszywać ozdoby, jest nie do końca trafiony, bo lepiej do tego użyć specjalnych maszyn do haftowania czy aplikacji. Kiedy mówimy o podszywaniu dołów odzieży, lepsze będą maszyny, które oferują mocniejsze i trwalsze szwy, żeby wytrzymały noszenie. Generalnie, brak rozróżnienia między rodzajami ściegów i ich zastosowaniami może prowadzić do błędnych wyborów. Dobrze jest zwrócić uwagę na specyfikę każdego rodzaju maszyny, co pomoże w uzyskaniu lepszej jakości produktów tekstylnych.
Pytanie 13

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SyTy
B. XlXl
C. SySvXp
D. SySvXpTp
Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.
Pytanie 14

Dostosowując spódnicę z rozmiaru 170/96/100 do rozmiaru 170/92/96, ile należy zwężyć ją po bokach łącznie?

A. 2 cm
B. 4 cm
C. 1 cm
D. 3 cm
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie procesu dostosowywania odzieży do zmieniających się wymiarów. Przy podejściu zakładającym zwężenie spódnicy o 1 cm, 2 cm albo 3 cm, nie bierzemy pod uwagę, że różnica w obwodzie bioder wynosi 4 cm. Każde z tych podejść jest oparte na niewłaściwej interpretacji wymagań dotyczących dopasowania odzieży. Zmiany w wymiarze bioder powinny być całkowicie uwzględnione, aby uzyskać właściwy efekt końcowy. Często mylnie przyjmuje się, że zmniejszenie tylko jednego z wymiarów, np. tylko w talii czy biodrach, wystarczy do uzyskania pożądanego efektu. W rzeczywistości, aby spódnica dobrze leżała, trzeba całościowo podejść do redukcji obwodu, co oznacza, że obydwie strony spódnicy muszą być zwężone równocześnie. Ignorowanie tej zasady prowadzi do sytuacji, w której spódnica może być zbyt luźna w jednym miejscu, a zbyt ciasna w innym. Dlatego kluczowe jest dokładne zmierzenie oraz wyważenie każdego wymiaru i uwzględnienie ich różnicy w procesie szycia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami krawieckimi, które zalecają równomierne i przemyślane dostosowanie odzieży w celu osiągnięcia optymalnego dopasowania do sylwetki.
Pytanie 15

Do zrealizowania zamówienia na sukienkę damską z jedwabiu użyto
1,10 m jedwabiu w cenie 80,00 zł za 1 m
1,00 m podszewki w cenie 14,00 zł za 1 m
1 zamek w cenie 6,00 zł za 1 szt.
Koszt uszycia sukienki na podszewce wynosi 150,00 zł. Jaką wartość mają koszty bezpośrednie oraz koszt robocizny za zrealizowane zamówienie?

A. 258,00 zł
B. 260,00 zł
C. 244,00 zł
D. 250,00 zł
Zrozumienie kosztów związanych z produkcją odzieży jest niezwykle istotne dla każdego przedsiębiorcy w branży mody. Odpowiedzi, które nie prowadzą do właściwego obliczenia całkowitych wydatków, często wynikają z błędów w podejściu do analizy składników kosztowych. Na przykład, jeśli ktoś obliczy tylko koszty materiałów, pomijając koszty robocizny, może dojść do fałszywego wniosku o całkowitym koszcie produkcji. Dodatkowo, nieuwzględnienie kosztów takich jak zamek czy podszewka prowadzi do zaniżenia faktycznych wydatków. W branży odzieżowej zwykle uwzględnia się wszystkie elementy składające się na produkt, aby uzyskać pełen obraz kosztów. Ignorowanie któregoś z kosztów, nawet tak małego jak zamek, może znacząco wpłynąć na rentowność projektu. Istotne jest także, aby przedsiębiorcy posiadali solidną wiedzę na temat cen rynkowych materiałów, co umożliwia odpowiednie prognozowanie i planowanie finansowe. Utrzymanie kontroli nad kosztami produkcji jest kluczowe dla sukcesu biznesowego, a dokładne kalkulacje pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących cen sprzedaży oraz strategii marketingowych. W związku z tym, złożoność zagadnienia kosztów produkcji wymaga staranności i dokładności, aby uniknąć błędów w obliczeniach, które mogą prowadzić do niekorzystnych konsekwencji finansowych.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.

Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 240 zł
B. 255 zł
C. 205 zł
D. 215 zł
Błędne odpowiedzi są często wynikiem niezrozumienia sposobu obliczania całkowitych kosztów zamówienia. Niektóre osoby mogą pomylić koszty materiałów z kosztami robocizny, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia ostatecznej kwoty. Na przykład, w przypadku odpowiedzi opiewającej na 205 zł, użytkownik mógł zredukować koszty materiałów, nie uwzględniając wszystkich składników, jak np. klamerki. Z kolei odpowiedź na poziomie 255 zł wskazuje na możliwe dodanie kosztu robocizny w podwójnej wysokości lub pominięcie zniżek na materiały, co jest niezgodne z rzeczywistym kosztorysem. Typowym błędem jest także brak dokładnego przeliczenia wartości; może to wynikać z pominięcia kosztów jednostkowych lub pomylenia jednostek miary. W branży krawieckiej zasady rzetelnego wyceny są kluczowe, a pomyłki w obliczeniach mogą prowadzić do strat finansowych lub niezadowolenia klientów. Dlatego ważne jest, aby każdy element zamówienia był dokładnie przeliczony i uwzględniony w końcowym rozrachunku.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Trykotowy.
B. Dwuprawy.
C. Atłasowy.
D. Lewoprawy.
Dzianina wykonana splotem dwuprawym jest idealnym rozwiązaniem do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych. Splot ten charakteryzuje się dużą elastycznością i odpornością na rozciąganie, co jest kluczowe w przypadku odzieży przeznaczonej do aktywności fizycznej. Dwuprawy splot zapewnia lepsze dopasowanie do ciała, co zwiększa komfort użytkowania oraz zapobiega deformacjom materiału w trakcie użytkowania. Przykładowo, w produkcji odzieży sportowej stosuje się dzianiny dwuprawne z materiałów takich jak bawełna, poliester czy elastan, co pozwala na uzyskanie optymalnych właściwości, takich jak oddychalność, elastyczność oraz trwałość. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 20743, które dotyczą właściwości dzianin i ich zastosowania w odzieży sportowej, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego splotu dla zapewnienia funkcjonalności i estetyki produktu.
Pytanie 22

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
B. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go
C. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go
D. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
Dobra robota! Poszerzenie i pogłębienie podkroju szyi to bardzo ważna rzecz, zwłaszcza gdy kołnierz bluzki za mocno przylega do szyi. Jak poszerzymy ten podkrój, to zyskujemy więcej miejsca dla szyi, dzięki czemu jest o wiele wygodniej. Pogłębienie podkroju sprawia, że kołnierz lepiej pasuje do kształtu ciała, a to wpływa na komfort noszenia. Musimy też wykroić dłuższy kołnierz, żeby ten nowy kształt wyglądał dobrze i działał tak, jak powinien. W szyciu odzieży często się to stosuje, żeby uniknąć niewygodnych sytuacji i poprawić wygląd. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie dopasowania bluzek na modelach przed końcem szycia to świetna praktyka. Może to uratować nas przed dużą ilością błędów na koniec.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jak w najprostszy sposób można dopasować klasyczne spodnie o 2 cm za szerokie w pasie do postury klientki?

A. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwu siedzeniowego
B. Pogłębić zaszewki z tyłu na linii talii
C. Pogłębić zaszewki z przodu na linii talii
D. Zmniejszyć szerokość spodni na linii szwów bocznych
Pogłębianie zaszewek w przodzie na linii talii nie jest odpowiednim rozwiązaniem w przypadku spodni klasycznych, które są zbyt szerokie w pasie. Ta metoda może wprowadzać niepożądane zmiany w kształcie spodni, co prowadzi do utraty ich pierwotnej linii. Zmiana zaszewek w przodzie może również wpływać na komfort noszenia, a także na estetykę, co jest sprzeczne z celem dążenia do idealnego dopasowania. W przypadku zwężania na lini szwów bocznych, problem polega na tym, że może to zaburzyć proporcje nogawek, co negatywnie wpłynie na sylwetkę noszącej osobie. Dodatkowo, zmiana na szwach bocznych może ograniczyć ruchliwość, co jest niepożądane w klasycznych modelach spodni. Również pogłębianie zaszewek w tyle na linii talii nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ koncentruje się na tyle spodni, a nie na obszarze, w którym występuje nadmiar materiału. Przykładowo, takie podejście może prowadzić do efektu opadającego kroku, co jest szczególnie niekorzystne dla klasycznych spodni. Generalnie, te odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie zasad konstrukcji odzieży i nie uwzględniają wpływu na ogólny kształt oraz komfort noszenia spodni.
Pytanie 26

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. kaszmir
B. tropik
C. gabardyna
D. krepa
Krepa to tkanina wełniana o charakterystycznej ziarnistej powierzchni i szorstkim chwycie, która jest wytwarzana z nitek mocno skręconych. Ten rodzaj tkaniny jest ceniony w przemyśle mody, szczególnie przy produkcji eleganckich sukien damskich, gdyż zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. Krepa doskonale układa się na ciele, co sprawia, że jest idealnym wyborem na odzież formalną i wieczorową. Dzięki swojej sztywności tkanina ta jest odporna na gniecenie, co sprawia, że odzież wykonana z krepy wygląda schludnie przez dłuższy czas. W modzie krepa jest często stosowana w kolekcjach haute couture oraz w prêt-à-porter, a jej unikalne właściwości sprawiają, że jest wybierana przez projektantów na całym świecie. Dodatkowo, krepa jest dostępna w różnych wariantach, co pozwala na szeroką gamę zastosowań, od sukienek po spódnice i bluzki. Warto również zwrócić uwagę na jej różnorodność kolorystyczną oraz wzorniczą, co czyni ją niezwykle atrakcyjną w oczach konsumentów.
Pytanie 27

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do uszycia sukni kobiecej, której dekolt jest stworzony w formie delikatnie opadającej draperii tzw. "wody"?

A. Brokat
B. Żorżetę
C. Taftę
D. Organzę
Brokat, choć atrakcyjny pod względem wizualnym, nie jest odpowiednim materiałem na suknię z dekoltem w formie draperii. Tkanina ta charakteryzuje się sztywną strukturą oraz grubością, co utrudnia uzyskanie miękkich i płynnych zagięć. Efekt, jaki daje brokat, może być zbyt sztywny i przez to pozbawiony pożądanej elegancji, która jest kluczowa w przypadku draperii. Organza, z kolei, jest tkaniną o dużej przejrzystości i sztywności, co również nie sprzyja naturalnemu układaniu się materiału w formie fal. Choć organza może być używana do podszewki, jej właściwości sprawiają, że nie nadaje się do głównych warstw odzieży, w której wymagane są delikatniejsze formy. Tafta, mimo że ma swoje zalety, takie jak blask i sztywność, również nie jest odpowiednia do tworzenia draperii. Jej struktura sprawia, że nie układa się ona w sposób naturalny, a efekt końcowy może być zbyt sztywny i mało estetyczny. Wybór niewłaściwej tkaniny do draperii często wynika z błędnego założenia, że materiały o efektownym wyglądzie zawsze będą odpowiednie do każdej kreacji. Kluczowe jest zrozumienie właściwości tkanin oraz ich zastosowania w kontekście designu odzieży, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego i komfortu noszenia.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jaką apreturę wykorzystuje się w procesie wykończenia materiałów przeznaczonych na odzież z włókien lnianych?

A. Usztywniającą
B. Brudnospieralną
C. Przeciwgniotliwą
D. Przeciwkurczliwą
Apretura brudnospieralna, chociaż może wydawać się atrakcyjną opcją, nie jest odpowiednia do tkanin lnianych przeznaczonych na odzież. Jej głównym celem jest ochrona materiałów przed zabrudzeniem, co w przypadku lnu, który sam w sobie jest materiałem naturalnym, nie jest kluczowym aspektem. W rzeczywistości, lniane włókna są znane z wysokiej chłonności, co oznacza, że mogą łatwo wchłaniać różne substancje, a ochrona przed zabrudzeniem nie zniweluje ich naturalnych właściwości. Ponadto, apretura przeciwkurczliwa, która jest stosowana, aby zminimalizować skurcz tkanin podczas prania, także nie spełnia roli, jaką odgrywa apretura przeciwgniotliwa. Tkaniny lniane mogą ulegać skurczeniu, ale ich gniotliwość jest znacznie bardziej istotnym czynnikiem przy projektowaniu odzieży. Usztywniająca apretura z kolei nadaje tkaninom większą sztywność, co może być korzystne w niektórych stylach odzieżowych, jednak dla lnianych materiałów, które mają być elastyczne i przewiewne, nie jest to odpowiedni wybór. W praktyce, stosowanie niewłaściwych apretur może prowadzić do niekorzystnych efektów wizualnych i funkcjonalnych, dlatego ważne jest, aby stosować rozwiązania zgodne z właściwościami i przeznaczeniem materiału.
Pytanie 31

Koszt wykonania kobiecej sukienki w punkcie usługowym wynosi 148 zł. Do jej szycia wykorzystano 1,60 m materiału bawełnianego, którego cena to 30 zł za 1 m. Jaki jest koszt robocizny oraz dodatków krawieckich?

A. 118 zł
B. 110 zł
C. 100 zł
D. 128 zł
Wybór innej odpowiedzi wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie składników kosztów oraz ich obliczenia. Często błędne odpowiedzi wynikają z pominięcia kluczowego elementu analizy kosztów, jakim jest dokładne rozdzielenie wydatków na materiały i robociznę. Na przykład, przy niektórych błędnych kalkulacjach mogło dojść do pomylenia całkowitych wydatków ze składnikami jednostkowymi. Osoby wybierające niewłaściwe odpowiedzi mogą również zakładać, że całkowity koszt wykonania sukienki to suma kosztów robocizny i materiałów, bez uwzględnienia, że część tej kwoty jest już zdefiniowana przez wydatki na materiały. Tego rodzaju błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych obliczeń, które są sprzeczne z podstawowymi zasadami rachunkowości i analizy kosztów. W praktyce, każda firma odzieżowa powinna prowadzić szczegółowe rejestry wydatków, aby móc precyzyjnie określić koszty produkcji, co z kolei jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji dotyczących cen oraz strategii marketingowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie tylko materiał, ale także robocizna i dodatki mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego kosztu produktu, co powinno być uwzględnione w każdej kalkulacji.
Pytanie 32

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie
B. Grupową
C. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście
D. Promieniową
Wybór metody promieniowej jest niewłaściwy w kontekście sporządzania szablonów spódnicy, ponieważ ta metoda koncentruje się na zmianach promieniowych w kształcie odzieży bez uwzględniania różnic w obwodach. Technika ta jest bardziej odpowiednia do projektowania elementów odzieży o bardziej złożonych kształtach, takich jak kołnierze czy rękawy, gdzie zmiany w rozmiarze są bardziej dynamiczne i nieproporcjonalne. W przypadku stopniowania szablonów spódnicy, aby dostosować je do różnych obwodów w talii i biodrach, niezbędne jest wykorzystanie podejścia zakładającego proporcjonalne zmiany obwodów, co pozwala na uzyskanie lepszego dopasowania. Metoda proporcjonalno-obliczeniowa według wzrostów przy stałym obwodzie także nie jest odpowiednia, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dostosowania obwodów, co jest kluczowe dla komfortu noszenia. Użycie podejścia grupowego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż skupia się na tworzeniu odzieży dla grupy ludzi z określonymi średnimi wymiarami, co nie uwzględnia indywidualnych różnic i wymagań. Powszechny błąd to zakładanie, że zmiany w wymiarach wzrostu wystarczą do odpowiedniego dopasowania, podczas gdy obwody odgrywają kluczową rolę w ergonomii odzieży. Dlatego istotne jest zastosowanie metodologii odpowiedniej do konkretnego kontekstu, co pozwoli uniknąć problemów z niedopasowaniem i dyskomfortem noszenia.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 64,00 zł
B. 76,00 zł
C. 52,00 zł
D. 88,00 zł
W przypadku błędnej odpowiedzi, często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia komponentów kosztów związanych z uszyciem odzieży. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z błędnego założenia, że koszt materiału jest inny niż podany. Jeśli ktoś oszacuje koszt materiału na 48,00 zł (co jest wynikiem pomnożenia 2 m aksamitu przez 24,00 zł), to prowadzi to do znacznego zawyżenia całkowitych kosztów. Warto zauważyć, że niepoprawne uwzględnienie kosztów robocizny również może prowadzić do złych wniosków. Powinno się jasno oddzielać koszt materiału od kosztów pracy, aby uniknąć pomyłek. Kolejnym typowym błędem jest pominięcie składnika robocizny w całkowym obliczeniu lub jego niedoszacowanie, co może skutkować brakiem rentowności projektu. W branży odzieżowej kluczowe jest dokładne oszacowanie każdego elementu kosztów, co pozwala na prawidłowe ustalanie cen usług oraz oferowanie konkurencyjnych stawek. Aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować standardowe procedury kalkulacji oraz narzędzia do zarządzania kosztami, co zminimalizuje ryzyko błędnych obliczeń i poprawi efektywność operacyjną.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia elementów odzieży roboczej wykonanej z drelichu?

A. Overlock
B. Pikówkę
C. Fastrygówkę
D. Stębnówkę
Stębnówka to maszyna służąca do wykonywania jednoigłowych szwów, co czyni ją idealnym narzędziem do łączenia elementów ubrania roboczego z drelichu. Drelich, jako materiał o dużej wytrzymałości, wymaga zastosowania odpowiedniego rodzaj szwu, który zapewni solidność i trwałość połączeń. Szwalnie często wykorzystują stębnówki do szycia szwów prostych, co pozwala na uzyskanie estetycznych i jednocześnie mocnych szwów. Przykładem zastosowania stębnówki może być szycie spodni roboczych, gdzie konieczne jest połączenie różnych części materiału w sposób, który nie tylko wizualnie się prezentuje, ale także wytrzyma intensywne użytkowanie. Stębnówki są zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości szwów w odzieży roboczej, co podkreśla ich kluczową rolę w branży. Dobre praktyki wskazują również na regularną konserwację tych maszyn, co wpływa na ich długowieczność oraz niezawodność w produkcji.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Przeróbka kamizelki bez podszewki polega na dostosowaniu jej do figury klientki oraz przyszyciu 4 guzików pobranych z magazynu zakładu. Koszt jednego guzika to 1,00 zł, a cena robocizny została oszacowana na 30,00 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za wykonanie usługi?

A. 32,00 zł
B. 33,00 zł
C. 34,00 zł
D. 31,20 zł
No to super, że wybrałeś 34,00 zł! To jest prawidłowa odpowiedź, bo musimy dodać koszt robocizny, który wynosi 30,00 zł, do kosztu guzików. Każdy guzik kosztuje 1,00 zł, a potrzebujemy 4, więc to 4 x 1,00 zł daje nam 4,00 zł. Jak to zsumujemy, to mamy 30,00 zł za robociznę plus 4,00 zł za guziki, co daje 34,00 zł. To normalne, że w takich wycenach trzeba wszystko zsumować, żeby klient wiedział, za co dokładnie płaci. Dobrze jest mieć jasność w każdej transakcji, bo to pomaga zarówno nam, jak i klientom. Dzięki temu możemy lepiej planować, co do budżetu na przyszłość.
Pytanie 39

Zmiany kolorystyczne, które mogą wystąpić na barwnej bluzce, mogą być spowodowane

A. prasowaniem jej za pomocą żelazka o wysokiej temperaturze
B. suszeniem jej na słońcu
C. praniem jej w wodnej kąpieli o temperaturze 40°C
D. płukaniem jej w zmiękczaczu
Płukanie bluzki w środku zmiękczającym nie jest zazwyczaj przyczyną wybarwienia materiału, ponieważ środki zmiękczające mają na celu poprawę miękkości tkanin, a ich skład nie powinien wpływać negatywnie na kolory. W rzeczywistości zmiękczacze są używane dla zwiększenia komfortu noszenia odzieży, jednak ich nadmiar może prowadzić do osadzania się resztek na tkaninie, co z czasem może zmienić jej wygląd. W kontekście prasowania, użycie żelazka o wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, jednak nie jest to typowa przyczyna wybarwienia. Zbyt wysoka temperatura może wywołać reakcje termiczne, które wpływają na strukturę materiału, aczkolwiek nie jest to tożsame z utratą koloru na skutek zjawiska fotodegradacji. Pranie w kąpieli wodnej o temperaturze 40°C jest uważane za umiarkowane i nie powinno powodować wybarwienia, pod warunkiem użycia odpowiednich detergentów. Często błędnie zakłada się, że każde działanie na tkaninie, takie jak płukanie, może prowadzić do negatywnych efektów, co nie jest prawdą, gdyż kluczowe znaczenie ma intensywność oraz specyfika stosowanych substancji. Właściwe metody prania, prasowania i suszenia są kluczowe dla zachowania estetyki odzieży, a ich nieznajomość może prowadzić do niezamierzonych uszkodzeń.
Pytanie 40

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Wykrojniki
B. Krajarkę tarczową
C. Nożyce elektryczne
D. Krajarkę taśmową
Nożyce elektryczne, mimo że są urządzeniem stosunkowo wszechstronnym, nie są przystosowane do cięcia materiałów o wysokości 70 mm. Ich konstrukcja i mechanizm działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się przy cienkich materiałach, podczas gdy grubsze nakłady mogą stanowić zbyt duże obciążenie, co prowadzi do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości cięcia. W przypadku krajarki taśmowej, chociaż jest ona w stanie ciąć materiały wzdłuż, jej zastosowanie do cięcia grubych nakładów może być problematyczne z uwagi na ograniczenia konstrukcyjne, takie jak długość taśmy oraz jej elastyczność. Wykrojniki, z kolei, są przeznaczone do produkcji powtarzalnych kształtów, a nie do cięcia na sekcje, co z kolei czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, obejmują skupienie się jedynie na ogólnych możliwościach maszyny, bez uwzględnienia specyfiki materiału oraz wysokości nakładu, co w przemyśle jest kluczowe dla efektywności i jakości procesów produkcyjnych.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej