Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystentka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
  • Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 12:19
  • Data zakończenia: 30 marca 2025 12:33

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po wykonaniu nacięcia dziąsła, lekarz przystępuje do odklejenia i odsunięcia okostnej oraz błony śluzowej, w tym celu asystentka podaje

A. raspator
B. nożyczki do dziąseł
C. imadło
D. dźwignię korzeniową
Raspator jest narzędziem chirurgicznym zaprojektowanym specjalnie do odwarstwienia tkanek, takich jak okostna i śluzówka, co czyni go idealnym wyborem w stomatologii podczas zabiegów chirurgicznych w obrębie jamy ustnej. Jego konstrukcja umożliwia delikatne, ale skuteczne odsunięcie tkanek, co pozwala chirurgowi na uzyskanie lepszego dostępu do obszarów wymagających interwencji. Raspatory mogą mieć różne kształty i rozmiary, co pozwala na ich zastosowanie w różnych sytuacjach klinicznych, w zależności od wielkości i lokalizacji wykonywanego zabiegu. Użycie raspatora w zgodzie z zasadami aseptyki i antyseptyki, a także w kontekście ergonomii pracy, przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa pacjenta oraz efektywności zabiegu. Dobrą praktyką jest również dobieranie raspatorów w zależności od specyfiki zabiegu, co podnosi jakość wykonanej pracy i wspiera szybszy proces gojenia się tkanek.
Pytanie 2

Do określenia wysokości zwarcia centralnego używa się noża do wosku, palnika oraz

A. wosku twardego, masy alginatowej i modeli gipsowych
B. wosku twardego, cyrkla i modeli gipsowych
C. wosku miękkiego, masy silikonowej i modeli gipsowych
D. wosku miękkiego, przyrządu Willisa i wzorników zwarciowych
Poprawna odpowiedź wskazuje na zastosowanie wosku miękkiego, przyrządu Willisa oraz wzorników zwarciowych w procesie ustalania wysokości zwarcia centralnego, co jest standardem w protetyce stomatologicznej. Wosk miękki pozwala na precyzyjne formowanie oraz adaptację do kształtu łuków zębowych pacjenta, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego zwarcia. Przyrząd Willisa, który jest używany do oceny i korygowania wysokości zwarcia, służy do ustalania linii środkowej oraz kontrolowania równowagi łuków zębowych. Wzorniki zwarciowe natomiast, umożliwiają precyzyjne przeniesienie wzorców zwarciowych na modele gipsowe pacjenta, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej funkcji i estetyki protez. W praktyce, umiejętność korzystania z tych narzędzi zapewnia wysoką jakość wykonania protez, a ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Ustalanie wysokości zwarcia centralnego ma kluczowe znaczenie dla stabilności i komfortu pacjenta oraz zapobiegania nieprawidłowym obciążeniom zębów i stawów skroniowo-żuchwowych.
Pytanie 3

W celu leczenia początkowej próchnicy należy zastosować

A. wodorotlenku wapnia
B. azotanu srebra
C. tlenku cynku
D. lakieru fluorowego
Lakier fluorowy jest skutecznym środkiem w profilaktyce i leczeniu próchnicy początkowej zębów. Zawiera on fluor, który wzmacnia szkliwo zębów, zwiększając jego odporność na działanie kwasów wytwarzanych przez bakterie próchnicze. Stosowanie lakieru fluorowego jest powszechnie zalecane w pediatrii stomatologicznej oraz w praktyce stomatologicznej dla dorosłych, szczególnie w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia próchnicy. Aplikacja lakieru fluorowego jest szybka i nieinwazyjna, co czyni ją atrakcyjną opcją dla pacjentów. Stosowanie tego preparatu powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta oraz wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia i Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, co pozwala na maksymalizację korzyści zdrowotnych oraz minimalizację ryzyka potencjalnych działań niepożądanych. Regularne stosowanie lakieru fluorowego, w połączeniu z odpowiednią higieną jamy ustnej oraz dietą niskocukrową, znacznie poprawia zdrowie zębów i zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy.
Pytanie 4

Jakie wskazówki powinien otrzymać pacjent po zabiegu lakierowania zębów preparatem o żółtym odcieniu?

A. Nie płukać, nie pić ani nie jeść przez około 1 godzinę
B. Pijać soki owocowe
C. Spożywać twarde produkty, aby kolor się zetrze
D. Przestrzegać białej diety
Odpowiedź, aby nie płukać, nie pić ani nie jeść przez około 1 godzinę po zabiegu lakierowania zębów lakierem o żółtym zabarwieniu, jest kluczowa dla zachowania efektywności zabiegu. Po nałożeniu lakieru na zęby, tworzy on warstwę ochronną, która wymaga czasu, aby odpowiednio się związać z powierzchnią zęba. W tym czasie wszelkie płyny lub pokarmy mogą rozpuścić lub osłabić ten lakier, co zmniejsza jego działanie. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy pacjent nie przestrzega tych zaleceń i spożywa napoje lub pokarmy, co może prowadzić do przedwczesnego ścierania się lakieru i osłabienia efektów estetycznych oraz ochronnych. Zgodnie z wytycznymi stomatologów, zachowanie tej przerwy czasowej pozwala na maksymalne wykorzystanie korzyści płynących z zabiegu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii.
Pytanie 5

Dokumentacja medyczna indywidualna zewnętrzna nie powinna

A. opinia lekarska.
B. recepta.
C. skierowanie.
D. karta choroby.
Karta choroby to dokument, który zbiera wszystkie ważne info o zdrowiu pacjenta i przebiegu jego leczenia. Warto wiedzieć, że w kontekście dokumentacji medycznej zewnętrznej, karta choroby nie jest traktowana jak coś, co powinniśmy trzymać poza placówką, w której pacjent był leczony. Przykładowo, jak ktoś jest w szpitalu, to w jego karcie choroby mamy wszystkie info dotyczące diagnozy, leczenia oraz postępów w zdrowieniu. Ustawa i wytyczne jasno mówią, że karta choroby to część dokumentacji medycznej danej placówki, a to jak ją przechowujemy i zarządzamy nią, jest regulowane konkretnymi normami. Dlatego też karta choroby nie powinna być traktowana jako dokumentacja zewnętrzna, co potwierdzają dobre praktyki w zarządzaniu dokumentacją pacjentów.
Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Odgryzacz kostny Luera jest elementem wyposażenia gabinetu

A. ortodontycznego
B. protetycznego
C. endodontycznego
D. chirurgicznego
Odpowiedzi związane z poradniami ortodontycznymi, chirurgicznymi i protetycznymi nie są właściwe z kilku istotnych powodów. Ortodoncja skupia się na diagnostyce i leczeniu wad zgryzu oraz nieprawidłowości w ułożeniu zębów, a instrumenty wykorzystywane w tej dziedzinie, takie jak aparaty stałe czy ruchome, są przeznaczone do korygowania zgryzu, a nie do pracy nad miazgą zębową. Chirurgia stomatologiczna zajmuje się przede wszystkim procedurami operacyjnymi, takimi jak ekstrakcje zębów, leczenie urazów czy rekonstrukcja tkanek, które wymagają zupełnie innych narzędzi i technik. Narzędzia chirurgiczne, takie jak skalpele czy kleszcze, mają na celu usunięcie tkanek, a nie ich modelowanie w kontekście endodoncji. Z kolei protetyka koncentruje się na odbudowie zębów przy użyciu protez, koron czy mostów, co również nie ma bezpośredniego związku z funkcją odgryzacza kostnego Luera. W tym kontekście można zauważyć, że błędna identyfikacja zastosowania tego narzędzia w różnych specjalizacjach stomatologicznych może prowadzić do nieporozumień dotyczących jego funkcji oraz znaczenia w leczeniu endodontycznym. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że jedno narzędzie może być uniwersalne dla wszystkich dziedzin stomatologii, podczas gdy każde z nich wymaga specyficznego wyposażenia dostosowanego do charakterystyki wykonywanych procedur.
Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Aby przygotować 4 litry płynu dezynfekującego o stężeniu 2% potrzebne są

A. 3980 ml wody oraz 20 ml koncentratu
B. 3920 ml wody oraz 80 ml koncentratu
C. 3910 ml wody oraz 90 ml koncentratu
D. 4000 ml wody oraz 80 ml koncentratu
Odpowiedź 3920 ml wody i 80 ml koncentratu jest prawidłowa, ponieważ aby otrzymać 2% roztwór dezynfekcyjny, musimy obliczyć ilość koncentratu w 4 litrach płynu. 2% oznacza, że na 100 ml roztworu przypada 2 ml substancji czynnej. Zatem w 4000 ml płynu dezynfekcyjnego potrzebujemy 80 ml koncentratu, co można zweryfikować w następujący sposób: 4000 ml * 0,02 = 80 ml. Pozostała ilość to woda, zatem 4000 ml - 80 ml = 3920 ml wody. Taki sposób przygotowania roztworu jest zgodny z zaleceniami i standardami, które podkreślają znaczenie precyzyjnych proporcji w przygotowywaniu roztworów chemicznych. Prawidłowe przygotowanie roztworu dezynfekcyjnego jest kluczowe w kontekście zapewnienia skuteczności działania produkcji oraz bezpieczeństwa użytkowników. W praktyce, stosowanie dezynfekcyjnych roztworów o odpowiednim stężeniu pozwala na skuteczną eliminację patogenów, co jest istotne w różnych branżach, w tym medycynie, gastronomii i środowiskach przemysłowych.
Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Podczas podawania lekarzowi strzykawki do znieczulenia miejscowego asystent, pracując w metodzie czterech rąk, znajduje się w pozycji

A. o godzinie 12:00
B. o godzinie 3:00
C. pomiędzy godziną 1:00 a 2:00
D. pomiędzy godziną 12:00 a 1:00
Wybór odpowiedzi wskazującej godzinę 3:00 jest właściwy, ponieważ w trakcie zabiegów znieczulania miejscowego asysta powinna zajmować pozycję, która umożliwia lekarzowi swobodne operowanie narzędziami oraz zapewnia jej bliskość do pacjenta. Pozycja ta, czyli 'godzina 3:00', oznacza umiejscowienie asysty na prawo od lekarza, co sprzyja efektywnej współpracy. Taki układ pozwala na swobodne przekazywanie strzykawki oraz innych niezbędnych narzędzi w sposób intuicyjny i niedelikatny, minimalizując ryzyko zakłócenia procesu znieczulania. W praktyce asysta powinna być dobrze przeszkolona w zakresie technik przekazywania narzędzi oraz powinna znać procedury bezpieczeństwa, aby nie narażać pacjenta na niebezpieczeństwo. Standardy dotyczące pracy w zespole operacyjnym, takie jak zasady dotyczące aseptyki i bezpieczeństwa, powinny być stosowane jako fundament dla efektywnej współpracy w trakcie zabiegów medycznych.
Pytanie 12

Jakim narzędziem dokonuje się pomiaru szerokości łuków zębowych?

A. dozymetr
B. negatoskop
C. cyrkiel ortodontyczny
D. przyrząd Willisa
Cyrkiel ortodontyczny jest specjalistycznym narzędziem wykorzystywanym w ortodoncji do precyzyjnego pomiaru szerokości łuków zębowych. Jego konstrukcja pozwala na dokładne dopasowanie do kształtu łuku, co jest kluczowe w procesie planowania leczenia ortodontycznego. Przykładowo, podczas diagnozowania i projektowania aparatu ortodontycznego, specjalista może użyć cyrkiela do zmierzenia odległości między punktami kontaktowymi zębów, co umożliwia lepsze dopasowanie aparatu do indywidualnych potrzeb pacjenta. W praktyce, dokładne pomiary przy użyciu cyrkiela ortodontycznego są niezbędne, aby zapewnić skuteczność leczenia oraz komfort pacjenta. Standardy branżowe, takie jak wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Ortodontycznego, podkreślają istotność precyzyjnego pomiaru łuków zębowych, co czyni cyrkiel ortodontyczny niezastąpionym narzędziem w pracy ortodonty.
Pytanie 13

Artykaina oraz mepiwakaina stanowią składniki preparatów

A. odkażających
B. hemostatycznych
C. impregnujących
D. znieczulających
Artykaina i mepiwakaina to dwa znane anestetyki miejscowe, które są powszechnie stosowane w praktyce stomatologicznej oraz medycynie ogólnej. Oba te związki chemiczne należą do grupy amidów, co zapewnia im specyficzne właściwości farmakologiczne, takie jak szybkie działanie i stosunkowo krótkotrwały efekt znieczulający. Ich zastosowanie obejmuje zabiegi stomatologiczne, w których precyzyjne znieczulenie jest kluczowe dla komfortu pacjenta. Przykładem może być ekstrakcja zęba, gdzie znieczulenie miejscowe jest niezbędne, aby zminimalizować ból i stres związany z zabiegiem. Ponadto, artykaina charakteryzuje się lepszą penetracją tkanek i szybszym działaniem w porównaniu do innych anestetyków, co czyni ją preferowanym wyborem w wielu procedurach. Użycie tych anestetyków jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak American Dental Association, które podkreślają znaczenie odpowiedniego znieczulenia w praktyce stomatologicznej dla poprawy doświadczeń pacjentów i efektywności zabiegów.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Cement cynkowo-siarczanowy, który służy do tymczasowego osadzenia korony, powinien być przygotowany do konsystencji

A. plasteliny
B. sypkiej
C. kitu
D. gęstej śmietany
Cement cynkowo-siarczanowy do czasowego osadzenia korony powinien być zarobiony do konsystencji gęstej śmietany, ponieważ taka forma zapewnia odpowiednią plastyczność i łatwość aplikacji. Konsystencja gęstej śmietany umożliwia swobodne wypełnienie przestrzeni między koronką a zębem, co jest kluczowe dla stabilności i ochrony struktury zęba. W praktyce, ta konsystencja pozwala również na precyzyjne modelowanie materiału, co jest istotne, gdyż zbyt gęsty lub zbyt rzadki materiał może prowadzić do nieprawidłowego osadzenia korony. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają przygotowanie cementów w sposób, który zapewnia ich optymalne właściwości fizyczne. Utrzymywanie odpowiedniej konsystencji cementu pomaga uniknąć problemów, takich jak szczeliny czy niewłaściwe przyleganie, co może skutkować dalszymi komplikacjami w leczeniu stomatologicznym.
Pytanie 16

Które z wymienionych narzędzi kanałowych mają uchwyty w barwie fioletowej?

A. Poszerzacze w rozmiarze 15
B. Pilniki w rozmiarze 10
C. Poszukiwacze w rozmiarze 20
D. Upychacze w rozmiarze 15
Pilniki w rozmiarze 10 to faktycznie te narzędzia kanałowe, które mają fioletowy uchwyt, co jest spoko, bo łatwiej je rozpoznać w stomatologii. Kolory w narzędziach są po to, żeby to wszystko było bardziej intuicyjne podczas pracy. Wiesz, pilniki są naprawdę ważne, jak się opracowuje kanały korzeniowe, bo ich rozmiar ma duże znaczenie dla tego, jak dobrze pasują do zęba. W praktyce, pilniki 10 często używa się w leczeniu endodontycznym, gdzie precyzja to klucz. Fajnie jest korzystać z narzędzi o różnych średnicach, bo wtedy można lepiej usunąć martwe tkanki i dobrze opracować kanał. Dzięki odpowiednim narzędziom, jak te fioletowe pilniki, można ograniczyć ryzyko komplikacji i dać pacjentowi lepsze szanse na wyleczenie.
Pytanie 17

Cechą terapeutyczną Biopulpu jest

A. działanie przeciwkrwotoczne oraz działanie mające na celu mumifikację tkanek miękkich
B. długotrwałe działanie kariostatyczne
C. działanie odontotropowe oraz bakteriobójcze dzięki intensywnemu alkalizowaniu środowiska
D. mumifikacja tkanek miękkich
Biopulp to materiał stosowany w endodoncji, którego właściwości lecznicze wynikają z jego zdolności do silnego alkalizowania środowiska, co sprzyja działaniu odontotropowemu i bakteriobójczemu. Wysoka zasadowość Biopulpu neutralizuje kwasy produkowane przez bakterie, co nie tylko hamuje ich rozwój, ale również stymuluje regenerację komórek miazgi zębowej. Dzięki temu Biopulp może być skutecznie zastosowany w leczeniu nieodwracalnych stanów zapalnych miazgi oraz w przypadkach, gdzie występuje potrzeba zachowania żywej miazgi. Przykładowo, w przypadku młodych pacjentów z niedojrzałymi wierzchołkami korzeni, Biopulp staje się doskonałym rozwiązaniem, umożliwiającym rozwój korzeni przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka powikłań. Pozwala to na zachowanie zęba i zwiększenie szans na jego długoterminowe zdrowie. Takie podejście jest zgodne z aktualnymi standardami w endodoncji, które promują minimalnie inwazyjne metody leczenia oraz ochronę miazgi zębowej.
Pytanie 18

Gazik nasączony 70% alkoholem po zdezynfekowaniu ampułki znieczulającej powinien być umieszczony w pojemniku oznaczonym kodem

A. 18 01 03
B. 18 01 01
C. 18 01 10
D. 18 01 04
Wybór kodów 18 01 01, 18 01 04 oraz 18 01 10 nie jest zgodny z obowiązującymi zasadami segregacji odpadów medycznych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla zdrowia ludzi, jak i dla środowiska. Kod 18 01 01 odnosi się do odpadów medycznych, które nie zawierają niebezpiecznych substancji chemicznych, takich jak nieczytelne elementy, co w przypadku gazików nasączonych spirytusem jest całkowicie niewłaściwe. Z kolei 18 01 04 dotyczy odpadów pochodzących z zabiegów chirurgicznych, co również nie ma zastosowania w tej sytuacji. Wreszcie, kod 18 01 10 odnosi się do żywności i innych odpadów organicznych, co nie ma związku z gazikami nasączonymi spirytusem. Błędne klasyfikowanie odpadów medycznych może prowadzić do ich niewłaściwego przetwarzania, co zwiększa ryzyko zakażeń i zanieczyszczeń. W praktyce, często występującym błędem jest nieodróżnianie odpadów zanieczyszczonych substancjami chemicznymi od tych, które nie stanowią zagrożenia. Warto więc pamiętać, że segregacja odpadów w gabinetach stomatologicznych i innych placówkach medycznych powinna być przeprowadzana z największą starannością, zgodnie z obowiązującymi przepisami i standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pracownikom, jak i pacjentom.
Pytanie 19

Zasada równoległości w ergonomii stomatologicznej wskazuje, że płaszczyzna czołowa twarzy lekarza powinna być równoległa do

A. osi długiej ciała pacjenta leżącego na fotelu
B. płaszczyzny czołowej pacjenta w czasie zabiegu
C. płaszczyzny czołowej twarzy asysty w trakcie pracy
D. powierzchni opracowywanego zęba w bezpośrednim polu widzenia
Odpowiedź wskazująca na równoległość płaszczyzny czołowej twarzy lekarza do powierzchni opracowywanego zęba jest prawidłowa, ponieważ jest to kluczowy element ergonomii stomatologicznej. Utrzymanie tej równoległości zapewnia optymalną widoczność i dostępność pola operacyjnego. Takie ustawienie pozwala na precyzyjne wykonanie zabiegów stomatologicznych, minimalizując ryzyko błędów i maksymalizując komfort pacjenta oraz lekarza. Ergonomia w stomatologii opiera się na zasadzie, że odpowiednia postawa lekarza, w tym kąt nachylenia głowy i ciała, wpływa na długoterminowe zdrowie kręgosłupa oraz na jakość wykonywanych procedur. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami i normami branżowymi, takich jak wytyczne Amerykańskiego Stowarzyszenia Stomatologicznego, ergonomiczne podejście przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy, co z kolei przekłada się na zadowolenie pacjentów oraz pozytywne wyniki leczenia. W praktyce, lekarze powinni regularnie oceniać swoje ustawienie w trakcie zabiegów, aby zapewnić, że spełniają te zasady, co ma kluczowe znaczenie dla ich wydajności oraz komfortu pracy.
Pytanie 20

Jak długo mogą być przechowywane odpady medyczne, które nie zostały zutylizowane w dniu ich powstania, w pomieszczeniach o temperaturze poniżej 10 °C?

A. 14
B. 20
C. 18
D. 16
Odpowiedź 14 dni jest zgodna z wytycznymi dotyczącymi przechowywania odpadów medycznych w pomieszczeniach o temperaturze niższej niż 10 °C. Zgodnie z normami regulującymi zarządzanie odpadami medycznymi, odpady te muszą być przechowywane w warunkach minimalizujących ryzyko zakażeń i innych zagrożeń. Przechowywanie przez 14 dni w odpowiednich warunkach chłodniczych zmniejsza ryzyko rozwoju patogenów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno personelu medycznego, jak i pacjentów. Odpady powinny być regularnie monitorowane, a po upływie tego okresu powinny być niezwłocznie przekazywane do utylizacji. W praktyce, organizacje medyczne często wprowadzają procedury, które zapewniają, że odpady są segregowane i transportowane w odpowiednim czasie, aby uniknąć nieprzestrzegania regulacji. Warto również zaznaczyć, że dobre praktyki w zarządzaniu odpadami medycznymi obejmują szkolenie personelu oraz implementację systemów śledzenia, co umożliwia utrzymanie wysokich standardów bezpieczeństwa.
Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Po wykonaniu zabiegu lakowania zęba materiałem utwardzanym światłem, asystentka powinna poinformować pacjenta o potrzebie

A. przestrzegania białej diety, aby uniknąć przebarwienia materiału
B. unikania twardych pokarmów, aby lak mógł się utwardzić
C. wstrzymania się od jedzenia i picia przez co najmniej 45 minut
D. wizyty w gabinecie, jeśli kawałek laku się odkruszy
Odpowiedź wskazująca na konieczność wizyty w gabinecie w przypadku odkruszenia się kawałka laku jest poprawna, ponieważ system lakowania zębów ma na celu nie tylko ochronę zęba przed próchnicą, ale również zapewnienie, że materiał jest w pełni funkcjonalny. Odkruszenie się kawałka laku może prowadzić do nagromadzenia bakterii w niewłaściwie zabezpieczonej przestrzeni, co z kolei może prowadzić do dalszych problemów stomatologicznych. Ważne jest, aby pacjent był świadomy, że jakiekolwiek uszkodzenia materiału lakującego powinny być niezwłocznie zgłaszane lekarzowi, aby uniknąć poważniejszych komplikacji. Dobre praktyki stomatologiczne rekomendują regularne kontrole po zabiegu, aby ocenić stan lakowania i zapewnić maksymalną ochronę zębów. Poza tym, pacjent powinien być świadomy, że odpowiednia pielęgnacja i regularne wizyty kontrolne są kluczowe w utrzymaniu zdrowia jamy ustnej.
Pytanie 23

Jakiego rodzaju masa wyciskowa stosowana jest do wykonywania wycisków ortodontycznych?

A. Alginatowa
B. Gipsowa
C. Stensowa
D. Cynkowo-eugenolowa
Alginatowa masa wyciskowa jest powszechnie stosowana w ortodoncji ze względu na swoje korzystne właściwości, takie jak łatwość przygotowania i stosunkowo niska cena. Charakteryzuje się ona wysoką elastycznością oraz zdolnością do dokładnego odwzorowywania detali anatomicznych, co jest kluczowe przy tworzeniu wycisków dla pacjentów. Alginat, będący głównym składnikiem tej masy, zapewnia szybkie wiązanie i można go łatwo usunąć z jamy ustnej pacjenta, minimalizując dyskomfort. Dodatkowo, wyciski wykonane z alginatu są odpowiednie do późniejszego odlewania modeli gipsowych, co jest istotne w procesie planowania leczenia ortodontycznego. Zgodnie z zaleceniami American Dental Association (ADA), alginat jest zalecany do wycisków w zastosowaniach ortodontycznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. W praktyce, jego zastosowanie pozwala na efektywne i dokładne zaplanowanie dalszego leczenia, co przyczynia się do sukcesu całego procesu ortodontycznego.
Pytanie 24

Pojemnik o twardych ścianach, przeznaczony do usuwania zużytych igieł iniekcyjnych, może być napełniony maksymalnie do

A. 3/4 jego pojemności
B. 1/3 jego pojemności
C. 1/2 jego pojemności
D. 2/3 jego pojemności
Prawidłowa odpowiedź, wskazująca na maksymalne wypełnienie pojemnika twardościennego do 2/3 jego objętości, jest zgodna z obowiązującymi normami i regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa w zakresie utylizacji odpadów medycznych. Wypełnienie pojemnika do tej wysokości zapewnia odpowiednią przestrzeń na dalsze bezpieczne zamknięcie oraz minimalizuje ryzyko przypadkowego wydostania się igieł i innych ostrych przedmiotów. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz lokalnymi przepisami, pojemniki do utylizacji powinny być regularnie opróżniane i wymieniane, aby uniknąć ich przepełnienia. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie kolorowych kodów do oznaczania różnych typów odpadów, co ułatwia ich segregację oraz utylizację. Dbanie o przestrzeganie tych zasad nie tylko wpływa na poprawę bezpieczeństwa personelu medycznego, ale także na ochronę środowiska.
Pytanie 25

Ile maksymalnie można napełnić pojemnik na odpady medyczne?

A. 3/4 objętości
B. 1/3 objętości
C. 2/3 objętości
D. 1/2 objętości
Prawidłowa odpowiedź to 2/3 objętości, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpiecznego zbierania i przechowywania odpadów medycznych. Pojemniki na odpady medyczne, takie jak te przeznaczone do zbierania ostrych narzędzi, powinny być napełniane do maksymalnie 2/3 swojej pojemności, aby zapobiec ryzyku przelania się ich zawartości. Przy takim wypełnieniu zapewnia się również odpowiednią przestrzeń do zamknięcia pojemnika, co jest kluczowe dla jego szczelności i bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładowo, w przypadku pojemników na igły, ich nadmierne wypełnienie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przypadkowe ukłucia personelu medycznego. W praktyce, stosowanie się do zasady 2/3 objętości jest zgodne z normami takimi jak UN 3291, które regulują transport odpadów medycznych i zapewniają ich bezpieczne składowanie oraz utylizację. Warto również dodać, że przestrzeganie tych wytycznych wspiera działania mające na celu ochronę środowiska, minimalizując ryzyko zanieczyszczeń.
Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

W trakcie wizyty pacjenta lekarz będzie sporządzał rejestr zwarcia. Jakie materiały należy przygotować do tego zabiegu?

A. łyżki wyciskowe, gumową miseczkę oraz szpatułkę do mieszania
B. modele z próbnymi protezami woskowymi oraz ołówek kopiowy
C. kompletną protezę oraz wzornik kolorów
D. wosk zgryzowy oraz palnik gazowy
Wybór wosku zgryzowego i palnika gazowego jako narzędzi do pobierania rejestru zwarcia jest zgodny z najlepszymi praktykami w stomatologii. Wosk zgryzowy jest materiałem o odpowiedniej plastyczności, który po podgrzaniu i uformowaniu na łuku zębowym pozwala uzyskać dokładny odcisk zgryzu pacjenta. Palnik gazowy umożliwia szybkie i precyzyjne podgrzewanie wosku, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej konsystencji i formy, co z kolei zwiększa precyzję pomiaru. W praktyce, po pobraniu odcisku, wosk pozwala na odtworzenie kształtu zgryzu pacjenta, co jest niezbędne przy projektowaniu protez lub innych uzupełnień protetycznych. Przeprowadzenie takiego zabiegu zgodnie z przyjętymi standardami zapewnia wysoką jakość leczenia oraz satysfakcję pacjenta, co jest priorytetem w nowoczesnej stomatologii. Dodatkowo, wosk zgryzowy pozwala na łatwą korekcję i dopasowanie, co czyni go materiałem niezwykle praktycznym w procesie protetycznym.
Pytanie 28

Jakie rodzaje ćwiczeń mięśniowych w ortodoncji są realizowane bez aktywnej interwencji pacjenta, przy wsparciu innej osoby lub za pomocą urządzeń?

A. Izometryczne
B. Prowadzone
C. Wolne
D. Bierne
Wszystkie inne odpowiedzi nie oddają istoty ćwiczeń mięśniowych w ortodoncji, gdyż każda z nich sugeruje aktywne uczestnictwo pacjenta lub niewłaściwą metodologię. Ćwiczenia wolne, na przykład, zakładają, że pacjent samodzielnie wykonuje ruchy, co w kontekście ortodoncji może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia zębów i stawów. Izometryczne ćwiczenia, chociaż użyteczne w wielu formach terapii, opierają się na napinaniu mięśni bez ruchu, co w ortodoncji nie jest wystarczające do osiągnięcia pożądanych rezultatów. Z kolei ćwiczenia prowadzone sugerują, że pacjent jest bezpośrednio zaangażowany w ruchy, co w ortodoncji jest niewłaściwe, ponieważ celem jest głównie kontrola i dostosowanie zachowań tkanek przez specjalistę. Często pacjenci mogą mylnie sądzić, że aktywne ćwiczenia są bardziej skuteczne, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia procesu leczenia. Właściwe podejście do ćwiczeń biernych jest kluczowe dla efektywnej rehabilitacji ortodontycznej i minimalizacji ryzyka powikłań związanych z leczeniem ortodontycznym.
Pytanie 29

Każdy ruch lekarza oraz asysty w wybranej technice przekazywania narzędzi musi mieścić się maksymalnie w klasie

A. IV
B. I
C. III
D. II
Wybór odpowiedzi I, II lub III nie uwzględnia kluczowych aspektów dotyczących klasyfikacji ruchów lekarza i asysty w przekazywaniu instrumentów. Odpowiedzi te sugerują niższy poziom koordynacji i precyzji, co jest nieodpowiednie w kontekście chirurgii, gdzie każdy ruch ma znaczenie krytyczne. Wybór klasy I, czy II, z reguły odnosi się do prostszych procedur lub mniej skomplikowanych interakcji, które nie wymagają tak dużej precyzji, co w przypadku operacji na żywych tkankach. Takie podejście może prowadzić do poważnych błędów w ocenie sytuacji chirurgicznej, gdzie błędy mogą mieć bezpośrednie konsekwencje dla zdrowia pacjenta. Ponadto, wybór klasy III nie uwzględnia faktu, że efektywne przekazywanie instrumentów w chirurgii wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także głębokiego zrozumienia procedur operacyjnych, które są zgodne z aktualnymi standardami i najlepszymi praktykami w dziedzinie medycyny. W związku z tym, wybierając niższe klasy, można nieświadomie zredukować efektywność operacyjną, co z kolei zwiększa ryzyko powikłań i nieprzewidzianych sytuacji w trakcie zabiegu.
Pytanie 30

Zjawisko polegające na utracie tkanki zębowej w wyniku żucia oraz rozdrabniania pokarmów to

A. demastykacja
B. erozja
C. abfrakcja
D. atrycja
Erozja, atrycja oraz abfrakcja to terminy, które często są mylone, jednak mają różne znaczenia w kontekście zdrowia jamy ustnej. Erozja odnosi się do chemicznego ścierania tkanek zęba, które jest wynikiem działania kwasów, np. z napojów gazowanych czy soków owocowych. Ten proces nie jest związany z mechanicznymi działaniami żucia, co czyni go odmiennym od demastykacji. Atrycja to zjawisko związane z naturalnym ścieraniem zębów wskutek ich kontaktu podczas żucia, co również różni się od demastykacji, która koncentruje się na mechanicznej destrukcji tkanek pod wpływem pokarmów. Abfrakcja to natomiast utrata tkanek zęba w wyniku działania sił zginających, które prowadzą do uszkodzenia szyjek zębowych. Znajomość tych terminów jest istotna dla stomatologów i dentystów, ponieważ pozwala na lepszą diagnostykę oraz planowanie leczenia. Typowe błędy myślowe związane z tymi terminami wynikają z niepełnego zrozumienia procesów biologicznych zachodzących w jamie ustnej, co może prowadzić do niewłaściwych diagnoz oraz strategii leczenia. Właściwe rozpoznanie tych procesów jest kluczowe dla zachowania zdrowia zębów oraz skutecznej profilaktyki.
Pytanie 31

Do zewnętrznej dokumentacji pomocniczej, tworzonej w stomatologii, zalicza się

A. książka o kontroli sanitarnej
B. opinie lekarza
C. książka eksploatacji aparatu rtg
D. książka dotycząca materiałów i leków w poradni
Opinia lekarska stanowi kluczowy element dokumentacji zewnętrznej w praktyce stomatologicznej. Jest to dokument, który potwierdza diagnozę oraz zalecenia dotyczące dalszego leczenia pacjenta. W kontekście praktyki stomatologicznej, opinia lekarska ma na celu nie tylko ułatwienie komunikacji pomiędzy lekarzami, ale również zapewnienie pacjentowi kompleksowej opieki zdrowotnej. Wiele instytucji zdrowotnych oraz ubezpieczycieli wymaga posiadania takiej opinii, aby móc finansować określone procedury medyczne. Przykładem zastosowania opinii lekarskiej może być przypadek pacjenta wymagającego specjalistycznego leczenia ortodontycznego, gdzie dentysta może potrzebować opinii ortodonty, aby uzasadnić potrzebę interwencji. Dobrze sporządzona opinia jest zgodna z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz innymi regulacjami prawnymi, co podkreśla jej znaczenie w systemie ochrony zdrowia.
Pytanie 32

Utrata tkanki twardej zęba wskutek działania kwasów obecnych w diecie codziennej to

A. atrycja
B. abrazja
C. erozja
D. resorpcja
Erozja zębów to dość ciekawy proces, w którym nasze twarde tkanki zęba ulegają uszkodzeniu przez kwasy. Te kwasy mogą pochodzić z różnych źródeł, jak chociażby dieta, napoje czy nawet problemy zdrowotne, takie jak refluks. Kiedy jemy rzeczy kwaśne, na przykład cytrusy czy pijemy napoje gazowane, to może to prowadzić do powolnej utraty szkliwa, a w efekcie do erozji. Dlatego warto dbać o zdrowie jamy ustnej i starać się ograniczać spożycie takich produktów. Dobrze jest też używać past z fluorem, regularnie chodzić do dentysty i unikać mycia zębów tuż po jedzeniu kwaśnych pokarmów, bo to może jeszcze bardziej zaszkodzić zębom. Moim zdaniem, edukowanie pacjentów o skutkach erozji i znaczeniu właściwej diety to kluczowy krok, który każdy dentysta powinien podejmować, żeby pomóc innym w dbaniu o zdrowie jamy ustnej.
Pytanie 33

Asystentka powinna przygotować którą elektrodę czynną do profilaktycznej jonoforezy fluorowej, którą wykona lekarz dentysta aparatem Unistom?

A. Łyżkową
B. Igłową
C. W kształcie pętli
D. Cynkową płaską
Odpowiedź "Łyżkowa" jest prawidłowa, ponieważ elektroda łyżkowa jest specjalnie zaprojektowana do aplikacji miejscowej, co jest kluczowe w zabiegu jonoforezy fluorowej. Jej kształt pozwala na precyzyjne dopasowanie do kształtu zęba oraz skuteczne pokrycie powierzchni zębowej preparatem fluorkowym. W kontekście jonoforezy, elektroda łyżkowa umożliwia efektywne przewodzenie prądu, co zwiększa wchłanianie fluoru do tkanek zębowych. Praktyczne zastosowanie tej elektrody wspiera działania profilaktyczne mające na celu zapobieganie próchnicy, co jest zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Warto również zauważyć, że zabiegi takie jak jonoforeza powinny być wykonywane zgodnie z normami, co gwarantuje ich bezpieczeństwo i skuteczność.
Pytanie 34

Jakie rodzaje tkanek budują przyzębie?

A. Dziąsło, wyrostki podniebienne, zęby
B. Cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego, dziąsło
C. Korona, korzeń, wyrostek zębodołowy
D. Błona śluzowa, zęby, wyrostki podniebienne
Odpowiedź, która wskazuje na cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego oraz dziąsło, jest prawidłowa, ponieważ te tkanki są kluczowymi składnikami przyzębia. Przyzębie pełni istotną rolę w utrzymaniu zębów w ich właściwej pozycji oraz w ich stabilności, co jest niezbędne dla prawidłowej funkcji żucia i estetyki. Cement korzeniowy, który pokrywa korzenie zębów, jest odpowiedzialny za ich przyczepność do ozębnej, tkanki łącznej, która otacza korzeń zęba. Kość wyrostka zębodołowego wspiera zęby, zapewniając im odpowiednią stabilizację, natomiast dziąsło chroni i wspiera zęby, tworząc barierę dla drobnoustrojów. W praktyce stomatologicznej znajomość tych strukturalnych elementów jest kluczowa w diagnostyce oraz leczeniu chorób przyzębia, takich jak paradontoza, która może prowadzić do utraty zębów. Z punktu widzenia standardów stomatologicznych, ważne jest regularne monitorowanie zdrowia tkanek przyzębia, co może pomóc w zapobieganiu poważnym komplikacjom. Właściwa higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty u stomatologa są kluczem do utrzymania zdrowia tych tkanek.
Pytanie 35

U pacjenta zauważono oznaki niedoboru glukozy. Aby zweryfikować aktualny poziom cukru, należy

A. ocenić odruch źrenic
B. wysłać pacjenta do szpitala
C. pobrać krew żylną i przesłać do laboratorium
D. pobrać krew włośniczkową i skorzystać z glukometru
Prawidłowa odpowiedź polegająca na pobraniu krwi włośniczkowej i użyciu glukometru jest zgodna z najlepszymi praktykami w diagnostyce hipoglikemii. Glukometry to urządzenia umożliwiające szybkie i precyzyjne określenie poziomu glukozy we krwi, co jest niezbędne w przypadku pacjentów z objawami niedocukrzenia. Zastosowanie krwi włośniczkowej do pomiaru glikemii ma tę zaletę, że jest mniej inwazyjne niż pobieranie krwi żylniej i pozwala na uzyskanie wyników w krótkim czasie, co jest kluczowe w sytuacjach nagłych. Dzięki temu personel medyczny może szybko podjąć decyzje dotyczące dalszego postępowania, np. zastosowania glukozy w postaci doustnej lub dożylnej, co może uratować życie pacjenta. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, w przypadku pacjentów z podejrzeniem hipoglikemii, szybka ocena poziomu glukozy jest kluczowym krokiem w postępowaniu. W praktyce, umiejętność korzystania z glukometru i interpretacji jego wyników jest niezbędna dla każdego członka zespołu medycznego zajmującego się pacjentami z cukrzycą lub innymi zaburzeniami metabolicznymi.
Pytanie 36

Sporale A po przeprowadzeniu sterylizacji powinny zostać dostarczone do laboratorium i inkubowane przez czas

A. 24 godziny
B. 72 godziny
C. 12 godzin
D. 48 godzin
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na krótszy czas inkubacji niż 24 godziny, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów sterylizacji i testowania ich skuteczności. Wiele osób może sądzić, że 12 godzin lub 48 godzin wystarczą do oceny skuteczności, co jednak nie jest zgodne z aktualnymi standardami. Krótszy czas inkubacji, jak 12 godzin, nie daje wystarczającego czasu na rozwój bakterii, jeśli jakiekolwiek przetrwalniki przetrwały proces sterylizacji. Przykładowo, w przypadku 72 godzin, zbyt długi czas inkubacji może wprowadzać niepotrzebne opóźnienia w ocenie skuteczności sterylizacji. Ważne jest, aby zrozumieć, że zasady dotyczące inkubacji sporali są ustalane w oparciu o badania naukowe, które pokazują, że 24 godziny są minimalnym czasem niezbędnym do uzyskania wiarygodnych wyników. Ustalając czas inkubacji, należy również wziąć pod uwagę warunki temperaturowe oraz medium, w którym sporale są hodowane, co jest kluczowe dla zapewnienia dokładności wyników. Znajomość tych parametrów jest zatem istotna w kontekście praktyk laboratoryjnych i zapewnienia wysokiej jakości procesów sterylizacji.
Pytanie 37

Tkanka zęba, która składa się w 95% z substancji mineralnych i w 5% z substancji organicznych, to

A. miazga
B. szkliwo
C. zębina
D. cement korzeniowy
Szkliwo jest najtwardszą tkanką w organizmie człowieka, składającą się w około 95% z substancji mineralnych, głównie hydroksyapatytu, co czyni je niezwykle odpornym na działanie kwasów i mechaniczne uszkodzenia. Pozostałe 5% to substancje organiczne oraz wodę. Szkliwo pokrywa koronę zęba, chroniąc go przed uszkodzeniami, próchnicą i innymi działaniami szkodliwymi. W praktyce stomatologicznej, znajomość składu szkliwa jest kluczowa dla zapobiegania chorobom zębów, a także przy planowaniu leczenia. Na przykład, w przypadku erozji szkliwa, lekarze zalecają stosowanie past wybielających wzbogaconych w fluor, co pomaga w remineralizacji szkliwa oraz przywróceniu jego naturalnej struktury. Utrzymanie zdrowego szkliwa jest również często tematem edukacyjnym w profilaktyce stomatologicznej, gdzie zwraca się uwagę na znaczenie ograniczenia spożycia kwasów oraz odpowiedniej higieny jamy ustnej.
Pytanie 38

Po aplikacji wytrawiacza na przygotowaną powierzchnię zęba pacjenta, co powinna zrobić asystentka po pewnym czasie?

A. spolimeryzować
B. zdjąć
C. wypłukać
D. wysuszyć
Wypłukanie wytrawiacza to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o przygotowanie zęba do dalszego leczenia, zwłaszcza gdy używamy materiałów kompozytowych. Wytrawiacz, zazwyczaj na bazie kwasu fosforowego, ma za zadanie usunąć warstwę szkliwa oraz stworzyć mikroszczeliny, co pozwala lepiej trzymać się materiałowi wypełniającemu. Po jego nałożeniu i działaniu przez wyznaczony czas, kluczowe jest, żeby dokładnie go wypłukać. Jeśli zostawimy wytrawiacz, to może to osłabić strukturę zęba i negatywnie wpłynąć na jakość połączenia z wypełnieniem. W praktyce stomatologicznej warto też zwracać uwagę na zalecenia producentów materiałów kompozytowych, które mówią o potrzebie wypłukania po określonym czasie. W moim doświadczeniu dobrze jest również mieć na oku pacjenta w tym momencie, żeby upewnić się, że żadne substancje, jak alkohol używany do płukania, nie zostaną na zębie. Takie podejście nie tylko poprawia trwałość leczenia, ale i zmniejsza ryzyko problemów z zębem później.
Pytanie 39

W trakcie procesu sterylizacji z zastosowaniem testu Sporal A w komorze autoklawu, asystentka stomatologiczna wykonuje kontrolę

A. biologiczną
B. fizyczną
C. termiczną
D. chemiczną
Okej, twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna. Test Sporal A rzeczywiście używa zarodników Bacillus stearothermophilus, które są standardem, jeśli chodzi o sprawdzanie jak dobrze działa sterylizacja w autoklawach. Po zakończeniu tego procesu, ten test pomaga nam ocenić, czy wszystko poszło jak powinno – tzn. temperatura, ciśnienie i czas były w porządku, żeby zabić wszelkie mikroorganizmy. Ważne jest, żeby regularnie sprawdzać działanie autoklawów w gabinetach stomatologicznych oraz w szpitalach, bo to ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pacjentów. Z tego, co wiem, organizacje takie jak CDC czy WHO zalecają, żeby takie testy robić przynajmniej raz w tygodniu – to pomaga upewnić się, że wszystko działa jak należy. Takie działanie znacząco zmniejsza ryzyko zakażeń, które mogą wynikać z użycia źle wysterylizowanych narzędzi, a to w kontekście zdrowia publicznego ma olbrzymie znaczenie.
Pytanie 40

Igła Lentulo jest narzędziem wykorzystywanym do

A. znieczuleń przewodowych
B. wypełniania kanałów
C. osuszania kanałów
D. znieczuleń śródwięzadłowych
Igła Lentulo to specjalistyczne narzędzie dentystyczne, które służy do wypełniania kanałów korzeniowych w procesie leczenia endodontycznego. Jej unikalny kształt i konstrukcja umożliwiają precyzyjne aplikowanie materiałów wypełniających, takich jak gutaperka, do wnętrza kanałów zębowych. Wypełnianie kanałów jest kluczowym etapem w leczeniu endodontycznym, ponieważ pozwala na skuteczne zamknięcie przestrzeni, co z kolei zapobiega ponownemu zakażeniu oraz sprzyja prawidłowemu gojeniu. Przykładem praktycznego zastosowania igły Lentulo jest sytuacja, gdy stomatolog musi uzupełnić kanał korzeniowy po jego oczyszczeniu i dezynfekcji. Właściwe zastosowanie tego narzędzia, zgodne z przyjętymi standardami, znacząco wpływa na sukces całego leczenia, co jest ujęte w wytycznych takich jak te wydane przez American Association of Endodontists (AAE).
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej