Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 00:19
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 00:28

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 8 użytków
B. 12 użytków
C. 10 użytków
D. 9 użytków
Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.

Pytanie 2

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. HTML, XLS
B. JPG, MPEG
C. EPUB, MOBI
D. RTF, BAT
EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Pytanie 3

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. CTP
B. DTP
C. FTP
D. CTF
Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.

Pytanie 4

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. wymiarów podłoża
B. liniatury rastra
C. pasowania kolorów
D. kolorystyki druku
Wybór odpowiedzi dotyczącej liniatury rastra, wymiarów podłoża czy pasowania kolorów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli, jaką pełni odbitka proof w procesie druku. Liniatura rastra, czyli gęstość punktów na jednostkę powierzchni, ma wpływ na jakość druku, ale nie jest bezpośrednio weryfikowana przy pomocy odbitki proof. Weryfikacja liniatury jest bardziej związana z ustawieniami technicznymi maszyny drukarskiej i przygotowaniem matryc, a nie z kolorami, które są odwzorowywane na odbitce. W kontekście wymiarów podłoża, odbitka proof nie jest narzędziem do oceny rozmiarów papieru; to zadanie należy do procesu przygotowawczego, w którym ustalamy parametry druku. Ponadto, pasowanie kolorów, które odnosi się do procesu zgodności między różnymi kolorami w wielokolorowych projektach, jest aspektem, który można analizować w kontekście proofów, ale to kolorystyka druku pozostaje głównym celem odbitki proof. Typowym błędem jest mylenie różnych etapów produkcji i roli, jaką odgrywają różne narzędzia w tym procesie. Właściwe zrozumienie znaczenia odbitki proof polega na świadomości, że jest to kluczowy element zapewniający zatwierdzenie kolorystyczne przed rozpoczęciem właściwego druku, a nie narzędzie do weryfikacji technicznych parametrów druku.

Pytanie 5

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki
B. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy
C. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy
D. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką
Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu oraz klejenie wkładu z okładką to operacje, które nie odnoszą się bezpośrednio do wykończeniowych wymaganych procesów technologicznych dla wkładów oprawy zeszytowej. Bigowanie jest operacją stosowaną do tworzenia linii zgięcia, co może być istotne w innych kontekstach, takich jak produkcja folderów, ale nie ma zastosowania w kontekście wkładów zeszytowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne złamanie arkuszy. Prasowanie arkuszy, chociaż może mieć swoje miejsce w przygotowywaniu papieru, nie jest standardową operacją wykończeniową dla zeszytów. Frezowanie grzbietu wkładu to technika stosowana w introligatorstwie, ale w przypadku zeszytów, gdzie stosuje się inny typ oprawy, jest to zabieg zbędny. Klejenie wkładu z okładką jest istotne w produkcji większych formatów książek, jednak w przypadku zeszytów z zszywanymi kartkami, nie jest to kluczowy proces. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki produkcji zeszytów oraz z nieprecyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi technikami introligatorskimi, co prowadzi do błędnych wniosków na temat procesów technologicznych. Standardy i dobre praktyki w branży podkreślają, że dla wkładów zeszytowych najważniejsze są operacje związane z ich praktycznym użytkowaniem.

Pytanie 6

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Klapowe.
B. Jednoczęściowe.
C. Teleskopowe.
D. Wsuwane.
Prawidłowa odpowiedź to pudełko teleskopowe, które wyróżnia się konstrukcją polegającą na tym, że składa się z dwóch części, z których jedna wsuwana jest w drugą. W praktyce oznacza to, że pudełka teleskopowe są idealne do pakowania produktów o zróżnicowanej długości, co czyni je niezwykle wszechstronnymi w różnych branżach, takich jak przemysł elektroniczny czy kosmetyczny. Zgodnie z katalogiem FEFCO, pudełka teleskopowe charakteryzują się również możliwością łatwego składania, co wpływa na efektywność magazynowania i transportu. Dodatkowo, ich konstrukcja zapewnia solidność i bezpieczeństwo przechowywanych produktów, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji uszkodzeń w trakcie transportu. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku pudełek teleskopowych możliwość personalizacji pod względem wymiarów oraz grafiki sprawia, że są one często wybierane przez producentów chcących wyróżnić się na rynku.

Pytanie 7

Podczas skanowania w skali 1:1, jaka powinna być rozdzielczość skanowania dla oryginałów z kodami kreskowymi?

A. 1200 ppi
B. 600 ppi
C. 220 ppi
D. 300 ppi
Zrozumienie wymagań dotyczących rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla skutecznego odwzorowania obrazów, w tym kodów kreskowych. Wybór rozdzielczości 220 ppi, 300 ppi lub 600 ppi jako odpowiedzi sugeruje mylne przekonanie, że niższe wartości mogą być wystarczające dla zachowania jakości skanów. Przykładowo, rozdzielczość 220 ppi jest zbyt niska dla precyzyjnych aplikacji, ponieważ nie jest w stanie uchwycić detali, które mogą być istotne dla poprawnego odczytu kodu kreskowego. To prowadzi do ryzyka, że kody mogą być źle odczytane lub w ogóle nieodczytane, co ma negatywne konsekwencje w procesach logistycznych czy sprzedaży. Z kolei rozdzielczość 300 ppi, choć bardziej adekwatna niż 220 ppi, również może nie być wystarczająca w przypadku skanowania z bliska lub przy dużej gęstości kodów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że wystarczy 'zwykła' rozdzielczość, ignorując fakt, że detale, takie jak drobne cząstki lub uszkodzenia na skanowanych obiektach, mogą wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Natomiast 600 ppi, mimo że już lepsza, w wielu przypadkach również nie spełni wymagań w branży, gdzie często stosuje się wyższe rozdzielczości. Standardy branżowe jednoznacznie wskazują, że dla najlepszej jakości skanu zaleca się użycie 1200 ppi, szczególnie w kontekście skanowania małych elementów, gdzie każdy detal jest istotny. Wybór właściwej rozdzielczości jest procesem, który wymaga analizy konkretnego zastosowania, co jest często pomijane przez osoby nieposiadające doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 8

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

Ilustracja do pytania
A. Slogan.
B. Tagline.
C. Sygnet.
D. Logotyp.
Odpowiedź "sygnet" jest prawidłowa, ponieważ sygnet jest graficznym elementem logo, który pełni kluczową rolę w identyfikacji wizualnej marki. Sygnet to symbol, często abstrakcyjny lub reprezentacyjny, który może stać się rozpoznawalnym znakiem towarowym. W kontekście logo, sygnet może być używany samodzielnie, bez towarzyszenia logotypu, co umożliwia łatwe zapamiętanie i identyfikację marki przez konsumentów. Przykłady znanych sygnetów to ikony marek takich jak Apple czy Nike. Sygnety są projektowane z myślą o prostocie i łatwej rozpoznawalności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu graficznym. Właściwe stosowanie sygnetów w marketingu i komunikacji wizualnej pomaga budować spójny wizerunek marki i zwiększa jej widoczność na rynku. Z punktu widzenia standardów branżowych, efektywny sygnet powinien być elastyczny, łatwy do reprodukcji w różnych formatach i rozmiarach, co zapewnia jego uniwersalność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 9

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. bitmapy
B. krzywe
C. gify
D. glify
Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 10

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Tracking
B. Trapping
C. Leading
D. Kerning
Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 11

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. bitmap
B. glifów
C. krzywych
D. gifów
Odpowiedź "krzywe" jest jak najbardziej na miejscu. Gdy zamieniamy teksty na krzywe w programach graficznych, to pozbywamy się problemów z brakiem fontów. Właściwie to przekształcamy każdy znak w wektorowy obiekt, co sprawia, że nie musimy się już martwić o to, czy dany font jest dostępny. To bardzo ważne, bo podczas drukowania albo naświetlania, nie chcemy, żeby nasz projekt wyszedł zupełnie inaczej, bo brakuje jakiejś czcionki. Takie podejście jest standardem w branży graficznej, zwłaszcza gdy korzystamy z programów jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Przed eksportem do PDF warto wszystkie teksty zamienić na krzywe, bo to daje gwarancję, że wszystko będzie wyglądało tak, jak powinno. Z mojego doświadczenia, to też daje możliwości do edytowania niektórych detali, jak kształt czy kolor liter, co może być mega przydatne w bardziej ambitnych projektach.

Pytanie 12

Aby stworzyć 1 000 000 folderów w formacie A3 w kolorze 4 + 0, jakiego sprzętu trzeba użyć?

A. 4-kolorowej, półformatowej maszyny offsetowej
B. 6-kolorowej, zwojowej maszyny fleksograficznej
C. 2-kolorowej, pełnoformatowej maszyny offsetowej
D. 4-kolorowej, zwojowej maszyny rotograwiurowej
Wybór niewłaściwej maszyny do produkcji folderów A3 w kolorystyce 4 + 0 może prowadzić do nieoptymalnych wyników i zwiększenia kosztów. 2-kolorowa, pełnoformatowa arkuszowa maszyna offsetowa nie jest odpowiednia do takich zadań, ponieważ jej ograniczenia w kolorystyce sprawiają, że nie pozwala na drukowanie w pełnej gamie kolorów. Aby zrealizować projekt w systemie 4 + 0, potrzebna jest maszyna zdolna do reprodukcji wszystkich czterech barw CMYK, co w przypadku maszyny 2-kolorowej jest niemożliwe. Z kolei 6-kolorowa, zwojowa maszyna fleksograficzna, mimo że oferuje większą paletę kolorów, nie jest standardowym wyborem do produkcji folderów, które najczęściej są drukowane na maszynach offsetowych, zwłaszcza przy dużych nakładach. Fleksografia sprawdza się głównie w druku opakowań i etykiet. Natomiast 4-kolorowa, półformatowa maszyna offsetowa, chociaż może wydawać się odpowiednia, nie zapewnia wydajności potrzebnej do produkcji tak dużej liczby egzemplarzy jak 1 000 000. Półformatowe maszyny są znacznie wolniejsze i bardziej kosztowne w eksploatacji przy dużych nakładach. Wnioskując, wybór odpowiedniej maszyny powinien być uzależniony od specyfiki projektu, nakładu oraz wymagań jakościowych, a w tym przypadku zwojowa maszyna rotograwiurowa jest najbardziej efektywnym rozwiązaniem.

Pytanie 13

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Osiem form
B. Jedną formę
C. Cztery formy
D. Dwie formy
Wybór jednej formy do druku w kolorystyce 4 + 4 jest nieadekwatny, ponieważ ta technika wymaga osobnych form dla każdego z kolorów. Przygotowanie dwóch form mogłoby sugerować próbę zadrukowania zarówno przodu, jak i tyłu arkusza na jednej formie, co jest technicznie niemożliwe w kontekście offsetowego druku kolorowego. Każda z barw w palecie CMYK jest niezależnie nałożona na papier, co oznacza, że przy każdej zmianie koloru potrzebujemy osobnej formy, aby uzyskać odpowiednią jakość i odwzorowanie kolorów. Cztery formy to standardowa praktyka w branży, aby zapewnić dokładność oraz zgodność kolorystyczną. Zastosowanie ośmiu form również nie jest zasadne, ponieważ w przypadku druku 4 + 4 nie zachodzi potrzeba podwajania form. Taki błąd wynika często z mylnego założenia, że większa liczba form zwiększy jakość druku; w rzeczywistości, nadmiar form prowadziłby jedynie do nieefektywności i większych kosztów produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma odpowiada jednemu kolorowi, co oznacza, że do uzyskania pełnej palety do druku na obu stronach arkusza wystarczą cztery formy, a nie więcej.

Pytanie 14

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR
B. RAW
C. PPM
D. JPG
Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 15

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. ACR
B. OCR
C. GCR
D. CCR
OCR (Optical Character Recognition) to technologia, która umożliwia przekształcanie tekstów z obrazów lub skanów dokumentów do formatu edytowalnego. Jest to szczególnie przydatne w przypadku maszynopisów książek, gdzie oryginalne dokumenty są w formie papierowej. Dzięki zastosowaniu algorytmów rozpoznawania tekstu, OCR analizuje obrazy i identyfikuje znaki, co pozwala na ich konwersję do formatu, który można edytować w programach tekstowych. Przykładowo, wiele wydawnictw korzysta z OCR, aby digitalizować stare książki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, skład i łamanie. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie oprogramowania OCR, które charakteryzuje się wysoką dokładnością rozpoznawania, szczególnie w przypadku dokumentów o różnej jakości skanów. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne aplikacje OCR często wspierają wiele języków i formatów, co zwiększa ich uniwersalność i zastosowanie w różnych dziedzinach, od archiwizacji po automatyzację procesów biznesowych.

Pytanie 16

Jaką kwotę należy zapłacić za złamanie jednego arkusza w formacie A1 na składkę 32-stronicową, jeśli cena za złamanie wynosi 1 grosz?

A. 6 gr
B. 4 gr
C. 3 gr
D. 5 gr
Koszt złamania arkusza formatu A1 w składkę 32-stronicową wynosi 4 grosze. Aby dojść do tej liczby, należy zrozumieć, że złamanie 1 arkusza A1 w składkę oznacza podział go na mniejsze jednostki, z których każda będzie miała określoną ilość stron. W przypadku 32-stronicowej publikacji, arkusz A1 jest złamany na 8 części, a każde złamanie kosztuje 1 grosz. Dlatego łączny koszt złamania 1 arkusza wyniesie 4 grosze. W praktyce, znajomość kosztów złamania jest kluczowa dla planowania budżetu projektów drukarskich oraz dla efektywnego zarządzania zasobami. W branży poligraficznej standardowo stosuje się ceny za złamanie w oparciu o pojedyncze jednostki, co pozwala na dokładne oszacowanie wydatków. Wiedza na ten temat jest niezbędna przy projektowaniu materiałów reklamowych, broszur czy książek, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów mają bezpośredni wpływ na rentowność projektu.

Pytanie 17

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 4 + 2
B. 5 + 2
C. 5 + 3
D. 4 + 3
Odpowiedź 5 + 2 jest poprawna, ponieważ oznacza, że ulotka ma zadrukowaną jedną stronę w pięciu kolorach wielobarwnych oraz dodatkowo kolor złoty, co jest istotne w kontekście druku fleksograficznego lub offsetowego, gdzie kolor złoty dodaje wartości estetycznej i wyróżniającej. W przypadku drugiej strony ulotki, mamy zadruk w dwóch kolorach: czarnym i srebrnym. Użycie koloru srebrnego w połączeniu z czarnym daje efekt elegancji i nowoczesności, co jest często stosowane w materiałach promocyjnych. Stosowanie bogatej kolorystyki w druku wymaga umiejętności odpowiedniego dobierania kolorów, dbania o ich zgodność z systemami kolorów, takimi jak CMYK czy Pantone. Przykładem zastosowania takiej kolorystyki mogą być ulotki promujące luksusowe produkty, które wymagają podkreślenia estetyki poprzez użycie metalicznych kolorów oraz pełnych kolorów, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku.

Pytanie 18

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 15 szt.
B. 6 szt.
C. 9 szt.
D. 12 szt.
Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.

Pytanie 19

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 640,00 zł
B. 300,00 zł
C. 80,00 zł
D. 160,00 zł
Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 20

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Inkscape, CorelDraw
B. CorelDraw, Premiere
C. Inkscape, Lightroom
D. Illustrator, AfterEffects
Wybór odpowiedzi, który zawiera programy takie jak Lightroom, Premiere czy AfterEffects, jest błędny z kilku powodów. Lightroom to aplikacja głównie przeznaczona do edycji zdjęć i zarządzania obrazami rastrowymi, a nie do tworzenia grafiki wektorowej. Jego funkcje są skierowane na poprawę jakości zdjęć, organizację bibliotek zdjęciowych oraz ich kalibrację kolorystyczną, co nie ma zastosowania w kontekście projektowania logo. Premiere to oprogramowanie do montażu wideo, służące do edycji filmów, a nie do tworzenia grafik. Z tego powodu, jego funkcjonalności są całkowicie niezwiązane z potrzebami projektantów logo. Z kolei AfterEffects, znany z animacji i efektów wizualnych w filmach oraz projektach multimedialnych, również nie jest narzędziem do projektowania wektorowego. Użycie tych aplikacji w kontekście identyfikacji wizualnej firmy prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwych narzędzi graficznych. Kluczowym błędem jest mylenie różnych typów oprogramowania i ich zastosowań. Właściwe wybory powinny koncentrować się na programach, które umożliwiają pracę z grafiką wektorową, co jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i skalowalnych projektów logo.

Pytanie 21

Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to

A. ligatura
B. interlinia
C. sygnatura
D. pagina
Liczba określająca kolejną stronę w publikacji to 'pagina', pochodząca od łacińskiego słowa oznaczającego stronę. Strona jest podstawowym elementem struktury dokumentu, a numeracja stron jest kluczowa dla orientacji czytelnika. W kontekście publikacji drukowanych lub cyfrowych, pagina odgrywa fundamentalną rolę w organizacji treści, umożliwiając lokalizację informacji oraz nawigację. Przykładem praktycznego zastosowania jest wprowadzenie numeracji stron w książkach, czasopismach oraz raportach, co ułatwia odnalezienie konkretnych informacji. W projektowaniu dokumentów, standardy takie jak APA czy MLA również zalecają odpowiednią numerację stron. Dobre praktyki wskazują, że numeracja powinna być konsekwentna i widoczna, co wpływa na profesjonalizm publikacji oraz komfort czytelnika. Ponadto, znajomość terminologii związanej z publikacjami, w tym pojęcia 'pagina', jest istotna w pracy redaktora lub wydawcy.

Pytanie 22

Jakie będą całkowite wydatki związane z drukowaniem banera o wymiarach 3 × 10 m, jeśli wydajność plotera wynosi 20 m2/h, cena druku za 1 m2 materiału wynosi 5 zł, a koszt pracy operatora wynosi 60 zł/h?

A. 180 zł
B. 300 zł
C. 240 zł
D. 160 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o wymiarach 3 × 10 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 3 m × 10 m = 30 m². Następnie, znając cenę zadruku 1 m² podłoża, która wynosi 5 zł, można obliczyć koszt materiałów: 30 m² × 5 zł/m² = 150 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie czasu, jaki zajmie operatorowi wydrukowanie banera. Przy wydajności plotera wynoszącej 20 m²/h, czas potrzebny na wydruk wynosi: 30 m² ÷ 20 m²/h = 1,5 h. Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie: 1,5 h × 60 zł/h = 90 zł. Całkowity koszt to suma kosztów materiałów i pracy: 150 zł + 90 zł = 240 zł. Praktyczne przykłady zastosowania tej kalkulacji można znaleźć w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla ustalania ofert i wyceny usług. Zastosowanie tych zasad pozwala na efektywne zarządzanie budżetami projektów reklamowych i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 23

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Tampondrukowa
B. Rotograwiurowa
C. Offsetowa
D. Cyfrowa
Wybór technologii druku do produkcji wizytówek zależy od wielu czynników, jednak niektóre metody, takie jak rotograwiura, offset czy tampondruk, mają swoje ograniczenia przy realizacji mniejszych nakładów. Rotograwiura jest techniką wykorzystywaną głównie w produkcji masowej, gdzie wysokie nakłady pozwalają na opłacalne przygotowanie cylindrów drukarskich. Dla zaledwie 100 wizytówek koszty związane z tym procesem mogą przewyższać wartość samego zamówienia. Z kolei druk offsetowy, mimo że oferuje doskonałą jakość druku, również wiąże się z koniecznością stworzenia matryc, co czyni go mniej efektywnym w przypadku małych serii. Dodatkowo, technika ta może generować dłuższe czasy realizacji, co jest niewskazane, gdy ważne jest szybkie dostarczenie produktu. Tampondruk, choć użyteczny w niektórych zastosowaniach, takich jak druk na niestandardowych powierzchniach, nie jest typowo stosowany do produkcji wizytówek. Metoda ta jest bardziej skomplikowana w kontekście reprodukcji wielobarwnych projektów, co czyni ją mniej praktyczną w przypadku wizytówek wymagających złożonej grafiki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru i unikania błędnych założeń co do efektywności i kosztów różnych technik drukarskich.

Pytanie 24

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 20 mm
B. 18 mm
C. 16 mm
D. 19 mm
Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.

Pytanie 25

Główne czynniki wpływające na koszt realizacji danego zlecenia to

A. jakość form drukarskich oraz rozdzielczość bitmap
B. liniatura rastra oraz liczba złamów
C. nakład i kolorystyka produktu
D. liczba łamów oraz cena form drukarskich
Wybór odpowiedzi dotyczącej nakładu i kolorystyki produktu jako kluczowych czynników wpływających na koszt wydruku jest trafny, ponieważ te elementy mają bezpośredni wpływ na proces produkcji oraz zużycie materiałów. Nakład, czyli liczba egzemplarzy do wydrukowania, jest kluczowy, ponieważ cena za jeden egzemplarz maleje w miarę zwiększania się liczby wydruków dzięki efektowi skali. Ponadto, kolorystyka, zwłaszcza w kontekście druku kolorowego, znacząco wpływa na koszt, gdyż wykorzystanie kolorów CMYK wymaga zastosowania drobniejszych detali w procesie druku, co z kolei podnosi koszt działalności. W praktyce, przy projektowaniu materiałów do druku, należy rozważyć zarówno nakład, jak i planowaną kolorystykę, aby zoptymalizować koszty. Dobre praktyki w branży zalecają także wcześniejsze zdefiniowanie potrzebnych nakładów oraz wybór odpowiednich kolorów, co pozwoli uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zminimalizować marnotrawstwo materiałów. Warto również pamiętać, że złożoność projektu, jak na przykład dodanie efektów specjalnych lub dodatkowych kolorów, może znacząco wpłynąć na cenę finalnego produktu. Właściwe zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów drukarskich.

Pytanie 26

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. RGB
B. GCR
C. DTP
D. RIP
Wybór odpowiedzi RGB, DTP czy GCR jest nieprawidłowy z kilku powodów. RGB to model kolorów oparty na trzech barwach: czerwonej, zielonej i niebieskiej, używany głównie w kontekście wyświetlania obrazów na ekranach. W odróżnieniu od modelu CMYK, który jest stosowany w druku, RGB nie jest odpowiedni dla procesów związanych z rastrowaniem obrazów do publikacji. DTP odnosi się do procesu publikacji z wykorzystaniem komputerów, ale nie jest to oprogramowanie do rastrowania. DTP wykorzystuje różne narzędzia i programy, ale samo w sobie nie przetwarza obrazów rastrowych. GCR (Gray Component Replacement) to technika używana w druku, która ma na celu zredukowanie użycia kolorów przy pomocy szarości, jednak nie jest to program ani oprogramowanie do przetwarzania obrazów. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą mylić różne aspekty procesów graficznych i drukarskich. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że do konwersji obrazów rastrowych nie wystarczy jedynie model kolorów lub techniki publikacji, lecz wymagana jest odpowiednia aplikacja jak RIP, która spełnia konkretne funkcje w tym zakresie. Bez prawidłowej analizy, łatwo jest pomylić różne terminy i ich zastosowania w kontekście druku oraz obróbki graficznej.

Pytanie 27

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Złamywanie
B. Wykrawanie
C. Kaszerowanie
D. Foliowanie
Wykrawanie to mega ważny krok w produkcji teczki reklamowej. Dzięki tej technice możemy uzyskać właściwe kształty i wymiary, co jest kluczowe. Po prostu, używamy specjalnych narzędzi, które wycinają materiał w odpowiedni sposób. To pozwala nam na zrobienie otworów, zakładek czy różnych elementów w teczce. Na przykład, wykrawanie jest niezbędne, gdy robimy teczkę z zatrzaskiem albo chcemy, żeby miała miejsce na wizytówki. Warto pamiętać, że dokładne dopasowanie elementów jest podstawą, żeby teczka dobrze działała i dobrze wyglądała. Jak dobrze zrobimy wykrawanie, to przekłada się na jakość końcowego produktu i sprawne składanie oraz montaż. Stosowanie nowoczesnych maszyn, jak cyfrowe wykrawarki, znacznie ułatwia prace i pozwala na szybkie realizowanie większych zamówień, co w reklamie jest naprawdę istotne.

Pytanie 28

Jaką rozdzielczość skanowania dla oryginału wielokolorowego trzeba zastosować, gdy jego powiększenie w trakcie drukowania wyniesie 2 razy?

A. 1 200 ppi
B. 2 400 ppi
C. 600 ppi
D. 300 ppi
Aby uzyskać wysoką jakość skanowania oryginału wielobarwnego, kluczowe jest dostosowanie rozdzielczości skanowania do późniejszego procesu drukowania, szczególnie gdy przewidujemy powiększenie obrazu. W przypadku powiększenia 2-krotnego, należy zastosować zasadę, że rozdzielczość skanowania powinna być co najmniej dwukrotnie wyższa od rozdzielczości drukowania. Standardowa rozdzielczość druku dla uzyskania dobrej jakości w przypadku materiałów wielobarwnych wynosi zazwyczaj 300 ppi. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość po powiększeniu, wymagane jest skanowanie z rozdzielczością 600 ppi. Taki proces gwarantuje, że po powiększeniu detale obrazu nie znikną, a kolory będą wiernie odwzorowane. Praktyka ta jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie odpowiednie przygotowanie materiałów źródłowych do druku jest kluczowe dla uzyskania zadowalających efektów końcowych. Dodatkowo, zastosowanie wysokiej rozdzielczości skanowania pozwala na lepsze odwzorowanie subtelnych detali i gradientów kolorów, co jest istotne w druku wysokiej jakości.

Pytanie 29

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. paginą a tekstem.
B. następującymi po sobie literami.
C. sąsiednimi wierszami.
D. sąsiednimi akapitami.
Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 30

Jaką rozdzielczość skanowania powinien posiadać wielobarwny oryginał, zakładając, że podczas druku zostanie on powiększony 6 razy?

A. 600 dpi
B. 300 dpi
C. 3600 dpi
D. 1800 dpi
Rozdzielczość skanowania wielobarwnego oryginału wynosząca 1800 dpi została obliczona na podstawie wymagań dotyczących jakości druku. Kiedy planujemy powiększenie obrazu 6-krotnie, istotne jest, aby zrozumieć, że każdy punkt (pixel) na skanowanym obrazie zostanie powiększony do takiej samej proporcji. W związku z tym, aby zachować odpowiednią jakość i szczegółowość po powiększeniu, musimy rozpocząć od wyższej rozdzielczości. Standardowo, dla wysokiej jakości wydruków, zaleca się rozdzielczości skanowania w zakresie 300-600 dpi. Jednak w przypadku, gdy mamy zamiar powiększyć obraz, jak w tym przypadku (6-krotnie), odpowiednia rozdzielczość skanowania powinna wynosić 1800 dpi, aby zapewnić, że szczegóły obrazu będą widoczne i wyraźne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest skanowanie fotografii do druku na dużych nośnikach, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Przy takich rozdzielczościach możliwe jest uzyskanie wydruków, które nie tracą na jakości podczas powiększenia, co jest istotne w branży fotograficznej i graficznej, gdzie jakość obrazu jest niezbędna.

Pytanie 31

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

Ilustracja do pytania
A. ilość łamów na kolumnie.
B. numer ramki tekstowej.
C. wielkość wysunięcia spadu.
D. szerokość marginesów wewnętrznych.
Rozważając odpowiedzi, które nie są poprawne, warto podkreślić, że w kontekście przedstawionego rysunku i jego oznaczeń, każda z nich zawiera istotne nieporozumienia dotyczące podstawowych koncepcji projektowania wydawniczego. Na przykład, numer ramki tekstowej nie ma związku z symbolami przedstawionymi na rysunku; jest to odwołanie do organizacji treści w publikacji, a nie do wymiarów marginesów. Z kolei ilość łamów na kolumnie dotyczy struktury treści, a nie marginesów wewnętrznych. Łamy są kluczowe w kontekście układania tekstu w kolumnach, zwłaszcza w publikacjach wielokolumnowych, ale nie mają zastosowania w odniesieniu do symboli '< 10 mm'. Wreszcie, wielkość wysunięcia spadu odnosi się do obszaru, który jest wystawiony poza krawędź wydruku, co również nie dotyczy wskazanej szerokości marginesów. Te pomyłki są powszechne wśród osób, które nie są zaznajomione z terminologią graficzną lub technikami wydawniczymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania materiałów drukowanych oraz dla zachowania wysokiej jakości końcowego produktu. W praktyce, nieumiejętność rozróżnienia tych pojęć może prowadzić do frustracji w procesie produkcji, a w konsekwencji do nieefektywności oraz dodatkowych kosztów.

Pytanie 32

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 4 punktom typograficznym
B. 48 punktom typograficznym
C. 16 punktom typograficznym
D. 12 punktom typograficznym
Wybór odpowiedzi, że jeden kwadrat odpowiada 12, 16 lub 4 punktom typograficznym, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek typograficznych. W typografii jednostką bazową jest punkt, a kwadrat jest określony jako wartość znacznie większa. Odpowiedzi te wskazują na częste błędy w posługiwaniu się jednostkami miary, co może prowadzić do niezrozumienia ich zastosowania w praktyce. Punkt typograficzny ma różne definicje, ale standardowo wynosi 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 0.666 cala. Słabsza znajomość jednostek może prowadzić do błędów w projektowaniu, takich jak niewłaściwe ustawienie odstępów, co z kolei wpływa na czytelność tekstu oraz estetykę projektu. Ważne jest, aby projektanci mieli solidne podstawy w typografii i potrafili prawidłowo przeliczać jednostki, aby uniknąć nieporozumień. Znajomość pełnej skali jednostek typograficznych, w tym kwadratów i punktów, jest niezbędna w pracy projektanta, szczególnie w kontekście komunikacji z drukarniami oraz w programach graficznych, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 33

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. WordPress
B. AutoCAD
C. Blender
D. Illustrator
Ilustrator to oprogramowanie graficzne stworzone przez firmę Adobe, które jest powszechnie używane do projektowania wektorowego. W kontekście tworzenia projektu 3D kartonowego pudełka na flakon perfum, Illustrator oferuje szereg narzędzi, które umożliwiają projektantom precyzyjne rysowanie, tworzenie kształtów oraz dodawanie detali, co jest kluczowe w procesie wizualizacji produktu. Program pozwala na łatwe tworzenie siatek konstrukcyjnych, które są niezbędne do zaprojektowania dokładnych wymiarów pudełka. Możliwe jest również eksportowanie projektów do różnych formatów, co ułatwia współpracę z innymi aplikacjami i działami. Dodatkowo, Illustrator wspiera standardy branżowe, takie jak PDF i EPS, co jest korzystne w przygotowaniu dokumentacji do druku. Przykładem praktycznego zastosowania może być zaprojektowanie pudełka z uwzględnieniem otworów, perforacji czy innych wymagań estetycznych, które przyciągają uwagę klientów. Tego typu projekty są nie tylko funkcjonalne, ale także muszą być atrakcyjne wizualnie, co osiąga się dzięki możliwością, jakie daje Illustrator.

Pytanie 34

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 2,5 h
B. 3,0 h
C. 1,5 h
D. 2,0 h
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na czas mniejszy niż 2,5 godziny, może wynikać z pomyłki w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia procesu druku dwustronnego. Istotne jest, aby zrozumieć, że w przypadku druku dwustronnego, każda strona wymaga osobnego przejścia przez maszynę. Większość osób przyjmuje, że wydajność maszyny odnosi się do całkowitej liczby plakatów, a nie pojedynczych arkuszy, co prowadzi do błędnych wniosków. Zatem, jeżeli ktoś obliczał czas potrzebny do wydruku 20 000 plakatów jako 20 000 arkuszy podzielone przez 8000, uzyskując 2,5 godziny, to pomylił się w interpretacji, ponieważ nie uwzględnił, że każdy plakat jest drukowany na dwóch arkuszach. Ponadto, w obliczeniach często pomija się fakt, że konieczne jest podwójne przejście maszyny w przypadku druku w technologii 4 + 4, co podwaja czas produkcji. To może być typowy błąd, który wynika z braku znajomości procesu drukarskiego oraz jego specyfikacji. Dlatego kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje w branży druku, miał solidne podstawy teoretyczne, aby uniknąć tego typu pomyłek i efektywnie zarządzać czasem oraz zasobami produkcyjnymi.

Pytanie 35

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 60 m
B. 50 m
C. 55 m
D. 30 m
Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na powszechne błędy w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 50 m, 55 m oraz 30 m wskazują na różne nieporozumienia dotyczące konwersji jednostek oraz obliczeń związanych z ilością potrzebnego materiału. Na przykład, wybierając 50 m, użytkownik może myśleć, że używa mniej drutu, jednak takie obliczenie nie uwzględnia faktu, że całkowita długość drutu musi obejmować każdą zszywkę w broszurze. Z kolei odpowiedź 55 m może sugerować, że osoba próbowała uśrednić jakieś dane, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Odpowiedź 30 m jest całkowicie błędna, ponieważ odnosi się do długości drutu potrzebnej jedynie dla jednej zszywki, co jest niewłaściwe, gdyż wymagane są dwa druty. Problem polega na tym, że niektóre osoby mogą nie dostrzegać kluczowej informacji o ilości zszywek, co prowadzi do niedoszacowania potrzebnych materiałów. W produkcji broszur, jak i w innych zastosowaniach przemysłowych, istotne jest dokładne zrozumienie wymagań materiałowych, co przyczynia się do efektywnej organizacji pracy i optymalizacji kosztów. W praktyce, takie błędy mogą prowadzić do nieefektywności i zgrzytów w procesie produkcyjnym, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy element, gdyż wpływa to na ostateczną jakość i terminowość realizacji zleceń.

Pytanie 36

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. znakami
B. wyrazami
C. stronicami
D. wierszami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 37

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Audacity
B. Impozycjoner
C. Blender
D. Artioscad
Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 38

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Audacity
B. Adobe InDesign
C. Painter
D. Puzzle Flow
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 39

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap
B. naświetlania matrycy drukarskiej
C. przygotowywania tekstów w edytorze
D. tworzenia pliku postscriptowego
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 40

Oblicz wydatki na papier dwustronnie kredowany o gramaturze 115 g/m2, niezbędny do wydruku 10 000 ulotek w formacie A5, przy założeniu, że w hurtowni papier jest dostępny w formacie 860 x 610 mm, a cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł?

A. 187,46 zł
B. 168,36 zł
C. 143,28 zł
D. 202,36 zł
Obliczenie kosztu papieru dwustronnie kredowanego o gramaturze 115 g/m2 dla 10 000 ulotek formatu A5 wymaga kilku kroków. Po pierwsze, musimy obliczyć całkowitą gramaturę papieru potrzebnego do wydruku ulotek. Ulotki A5 mają wymiary 148 x 210 mm, co daje 0,148 m x 0,210 m = 0,03108 m2 na jedną ulotkę. Przy 10 000 ulotkach, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,03108 m2 = 310,8 m2. Papier o gramaturze 115 g/m2 waży 115 g na m2, co oznacza, że potrzebujemy 310,8 m2 x 115 g/m2 = 35 832 g, czyli 35,832 kg papieru. Cena za 1 kg papieru wynosi 3,80 zł, więc całkowity koszt to 35,832 kg x 3,80 zł/kg = 136,16 zł. Uwzględniając dwustronny druk, należy pomnożyć ten koszt przez 1,05 (przy założeniu 5% strat materiałowych), co daje około 143,28 zł. Wyliczenia te pokazują, jak ważne jest prawidłowe obliczenie gramatury i ilości papieru w procesie drukowania, co jest kluczowe w branży poligraficznej, aby unikać niedoborów materiału oraz niepotrzebnych kosztów.