Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik transportu kolejowego
  • Kwalifikacja: TKO.07 - Organizacja i prowadzenie ruchu pociągów
  • Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 10:35
  • Data zakończenia: 30 marca 2025 10:48

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W elektromechanicznych urządzeniach, manualne zwalnianie zastawki elektrycznej bloku początkowego jest wymagane w przypadku

A. awarii ręcznego induktora blokowego
B. odjazdu pociągu na sygnał zastępczy
C. przejeżdżania pociągu po torze zamkniętym zajętym
D. braku klucza do zwrotnicy ochronnej w systemie srk
Odpowiedź dotycząca wyjazdu pociągu na sygnał zastępczy wydaje się być w porządku. Jak wiadomo, w sytuacjach, gdy normalne sygnały nie działają lub są uszkodzone, trzeba czasem użyć ręcznego zwalniacza, by wszystko było bezpieczne. Sygnał zastępczy oznacza, że pociąg może ruszyć z miejsca, mimo że sygnalizacja nie działa w pełni. W takich chwilach to właśnie ręczne zwolnienie blokady jest kluczowe, żeby wszystko się odbyło bezpiecznie i żeby zminimalizować ryzyko jakichś wypadków. W sytuacjach kryzysowych, kiedy automaty nie działają, mamy ludzi przeszkolonych do manualnego używania tych rozwiązań, co jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze bezpieczeństwa kolejowego. Ręczne zwolnienie blokady jest regulowane przez konkretne standardy operacyjne, które wymagają jasnych procedur w przypadku sygnałów zastępczych, co pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa pasażerów i ładunków. Każdy pracownik kolei powinien znać te procedury, by nawet w trudnych sytuacjach ruch pociągów mógł być kontrolowany i bezpieczny.
Pytanie 2

Przejazd pociągu po lewym torze obok posterunku odstępowego (bez semafora odstępowego dla ruchu po torze lewym) realizowany jest na

A. rozkaz pisemny 'S'
B. rozkaz pisemny 'N'
C. sygnał ręczny 'Do mnie'
D. zasadach jazdy manewrowej
Sygnał ręczny "Do mnie" jest kluczowym sygnałem w ruchu kolejowym, który pozwala na bezpieczne i kontrolowane przejazdy pociągów po torze lewym obok posterunku odstępowego. Ten sygnał oznacza, że maszynista otrzymał zezwolenie na jazdę, co jest szczególnie istotne w sytuacji, gdy nie ma semafora odstępowego dla jazdy po torze lewym. W praktyce, sygnał ten jest stosowany w sytuacjach, gdy konieczne jest umożliwienie przejazdu pociągu w obszarze o ograniczonej widoczności lub tam, gdzie występują szczególne warunki na torach. Zastosowanie sygnału ręcznego "Do mnie" wymaga od maszynisty i osób odpowiedzialnych za ruch kolejowy znajomości zasad manewrowania oraz zdolności do szybkiej reakcji w zmieniającej się sytuacji. Warto również zwrócić uwagę, że korzystanie z tego sygnału powinno być zgodne z procedurami określonymi w regulacjach kolejowych, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność operacyjną na torach. Przykładowo, w sytuacji, gdy pociąg musi przejechać obok stacji, gdzie nie ma widocznego sygnału, sygnał ręczny staje się niezbędnym narzędziem umożliwiającym bezpieczne kontynuowanie jazdy.
Pytanie 3

W sytuacji, gdy po naciśnięciu przycisku nastawczego zwrotnicy oraz zakończeniu pracy napędu na planie świetlnym nie ma kontroli nad położeniem zwrotnicy biorącej udział w ruchu pociągu, a zwrotnica nie jest widoczna z nastawni, dyżurny ruchu powinien

A. zabezpieczyć zwrotnicę zamkiem trzpieniowym
B. skorzystać z przycisku "Iz" i wprowadzić ograniczenia
C. sprawdzić oraz wymienić bezpiecznik nastawczy od zwrotnicy
D. zmienić przełącznik na pulpicie na przetwornicę II
Zabezpieczenie zwrotnicy zamkiem trzpieniowym to ważna sprawa, zwłaszcza gdy po pracy napędu nie mamy możliwości sprawdzenia jej położenia. Tak naprawdę dyżurny ruchu musi zadbać o to, żeby zwrotnica była na swoim miejscu i nie zmieniała się przez przypadkowe działania ludzi czy inne nieprzewidziane sytuacje. Użycie zamka trzpieniowego to zgodne z zasadami bezpieczeństwa i dobry krok w zarządzaniu ruchem kolejowym. Dzięki temu możliwe jest fizyczne zablokowanie zwrotnicy, co jest niezbędne, gdy nie możemy jej zobaczyć z nastawni. Na przykład, gdy zwrotnica jest uszkodzona, może być konieczne ograniczenie ruchu pociągów. Zabezpieczenie w ten sposób zmniejsza ryzyko, że ktoś przypadkiem przestawi zwrotnicę, co mogłoby przyczynić się do poważnych wypadków. Też warto pamiętać, że według norm, takie działania powinny być dokumentowane, a dyżurny ruchu ma obowiązek informować odpowiednie służby o wprowadzonych zmianach.
Pytanie 4

Maksymalna prędkość, z jaką może poruszać się pociąg ratunkowy przez przejazd okresowo zamknięty, gdzie ruch pociągów jest wstrzymany, nie może przekraczać

A. 30 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe z rogatkami 20 km/h
B. 30 km/h na całej trasie przejazdu oraz przez przejazdy kolejowo-drogowe
C. 40 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe 20 km/h
D. 40 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe z rogatkami 30 km/h
Odpowiedź wskazująca, że prędkość jazdy pociągu ratunkowego przez posterunek okresowo zamknięty nie powinna przekraczać 30 km/h, a przez przejazdy kolejowo-drogowe z rogatkami 20 km/h, jest zgodna z obowiązującymi normami i zaleceniami w zakresie bezpieczeństwa ruchu kolejowego. W sytuacjach awaryjnych, takich jak jazda pociągu ratunkowego, istotne jest, aby prędkość była dostosowana do warunków panujących na torze oraz do potencjalnych zagrożeń. Wprowadzenie ograniczeń prędkości ma na celu minimalizowanie ryzyka wypadków oraz zapewnienie bezpieczeństwa zarówno pasażerów, jak i pracowników kolei. Na przykład, w przypadku pociągu ratunkowego, który zbliża się do posterunku, gdzie nie ma ruchu, niska prędkość pozwala na lepszą kontrolę sytuacji oraz na szybsze zatrzymanie pociągu w przypadku napotkania przeszkody. Przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego działania służb ratunkowych, co ma bezpośrednie przełożenie na bezpieczeństwo całego systemu transportu kolejowego.
Pytanie 5

Jaką maksymalną prędkość można osiągnąć podczas manewrów z wagonami załadowanymi towarami, które przekraczają dozwoloną skrajnię ładunkową?

A. 10 km/h
B. 15 km/h
C. 25 km/h
D. 20 km/h
Maksymalna prędkość podczas manewrów z wagonami załadowanymi ładunkiem z przekroczoną skrajnią ładunkową wynosi 10 km/h. Prędkość ta została ustalona w celu zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w ruchu kolejowym, jak i w działalności związanej z załadunkiem oraz rozładunkiem towarów. Ustalając tak niską prędkość, uwzględnia się ryzyko związane z ewentualnym kontaktem ładunku z otoczeniem, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń infrastruktury kolejowej, a także stwarzać niebezpieczeństwo dla pracowników oraz osób trzecich. W praktyce, ta zasada jest stosowana w wielu krajach, w tym w Polsce, gdzie normy bezpieczeństwa kolejowego są ściśle regulowane przez przepisy krajowe i unijne. Utrzymanie niskiej prędkości w czasie manewrów jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków oraz uszkodzeń sprzętu, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w logistyce i transporcie kolejowym, które zalecają ostrożność podczas operacji z ładunkami o nietypowych kształtach lub wymiarach.
Pytanie 6

Blokada typu EAP w standardowym stanie

A. ma zablokowany blok pozwolenia
B. jest neutralna
C. ma odblokowany blok końcowy
D. ma aktywowany jeden kierunek ruchu
Blokada typu EAP (Energizing Action Panel) w stanie zasadniczym jest neutralna, co oznacza, że nie ma aktywnego kierunku ruchu. Taki stan jest kluczowy w kontekście bezpieczeństwa operacji, ponieważ pozwala na stabilizację systemu i minimalizację ryzyka błędów w działaniu urządzeń. Przykładem zastosowania tego stanu może być sytuacja, w której urządzenie przestaje być aktywne w wyniku braku potrzeby dalszej interwencji, co jest zgodne z zasadami zarządzania bezpieczeństwem w inżynierii systemów. Neutralność blokady EAP oznacza również, że żadne z urządzeń współpracujących nie są zmuszane do przetwarzania niebezpiecznych lub niepożądanych komend, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów automatyki. Dodatkowo, zrozumienie tego stanu jest kluczowe w kontekście diagnostyki i utrzymania systemów, ponieważ wskazuje, że powinny być podjęte odpowiednie działania, aby przywrócić aktywność systemu w sposób kontrolowany i bezpieczny.
Pytanie 7

Każde uszkodzenie w urządzeniach do zarządzania ruchem oraz wszelkie problemy z ich prawidłowym funkcjonowaniem nastawniczy ma obowiązek natychmiast zgłosić dyżurnemu ruchu, a także zapisać w książce kontroli urządzeń oraz

A. w książce przebiegów
B. zgłosić dyspozytorowi
C. w dzienniku oględzin rozjazdów
D. zgłosić mistrzowi
Dobra robota, odpowiedź to zapisanie informacji w książce przebiegów. Książka przebiegów to niezwykle ważny dokument w zarządzaniu ruchem kolejowym. Służy do notowania wszystkich zdarzeń, takich jak awarie czy uszkodzenia urządzeń. Każdy nastawniczy ma obowiązek skrupulatnie wszystko dokumentować. Ja myślę, że to ważne, bo dzięki temu można szybko zareagować w przypadku jakichś problemów. W codziennej pracy jest to widoczne, gdy coś się dzieje, musimy to od razu zgłosić. Taki zapis ułatwia późniejszą analizę i wyciąganie wniosków, co naprawdę poprawia jakość i bezpieczeństwo ruchu. No i nie zapominajmy, że prowadzenie ksiąg przebiegów jest częścią kontroli wewnętrznych, co pokazuje, jak ważne jest to w naszej branży.
Pytanie 8

Osoba, która w wyniku wypadku kolejowego doznała uszkodzenia narządu ciała i z tego powodu była hospitalizowana dłużej niż 24 godziny, klasyfikowana jest jako

A. ciężko poszkodowanych
B. lekko poszkodowanych
C. poszkodowanych
D. z obrażeniem ciała
Wybór "ciężko rannych" to dobra odpowiedź. Osoby, które miały poważne obrażenia po wypadku kolejowym i były w szpitalu ponad 24 godziny, faktycznie zaliczają się do tej grupy. To znaczy, że ich stan był na tyle poważny, że potrzebowały intensywnej pomocy medycznej – czasem wręcz operacji, długotrwałej rehabilitacji, a także specjalistycznej opieki. Na przykład, jeśli ktoś złamał kość albo miał uszkodzone narządy wewnętrzne, to nie tylko musiałby być leczony w szpitalu przez dłuższy czas, ale również może potrzebować dalszej terapii, żeby wrócić do pełnej sprawności. W kontekście medycznym, ważne jest, aby dobrze klasyfikować te obrażenia, by móc odpowiednio zaplanować leczenie i ocenić ewentualne roszczenia odszkodowawcze. I jeszcze jedno – definicje, które stosują instytucje takie jak WHO, zgadzają się z tymi klasyfikacjami, co pokazuje, jak ważne to jest w praktyce.
Pytanie 9

W trakcie manewrów pojazd napędowy powinien być zlokalizowany po stronie stoku, jeżeli nachylenie jest większe niż

A. 2,5‰
B. 1,0‰
C. 1,5‰
D. 2,0‰
W przypadku manewrów, w których pojazd trakcyjny porusza się po nachylonej trasie, bardzo ważne jest, aby znajdował się po stronie spadku, gdy pochylenie przekracza 2,5‰. Umożliwia to zapewnienie większej stabilności i bezpieczeństwa podczas operacji. W standardach związanych z transportem kolejowym, takich jak UIC (Międzynarodowy Związek Kolei), wskazuje się, że w przypadku dużych pochylenia wymagana jest szczególna ostrożność oraz odpowiednie ustawienie pojazdu. Przykładowo, na trasach górskich, gdzie nachylenie często przekracza 2,5‰, stosuje się specjalne środki bezpieczeństwa, takie jak dodatkowe hamulce lub lokomotywy pomocnicze. Te praktyki nie tylko poprawiają bezpieczeństwo, ale także przyczyniają się do zmniejszenia ryzyka wykolejenia pojazdu. Zrozumienie i przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania ruchem oraz minimalizacji zagrożeń związanych z transportem kolejowym.
Pytanie 10

Jakie zadania powinny realizować urządzenia blokady stacyjnej?

A. Zarządzanie ruchem pociągów na torze.
B. Zamknięcie toru stacyjnego dla pociągu, który ma postój na stacji.
C. Uzależnianie działań nastawczych między posterunkami nastawczymi w obrębie stacji
D. Określenie kierunku ruchu na torze jednotorowym.
Urządzenia blokady stacyjnej odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu kolejowego na stacjach. W szczególności ich funkcja uzależniania czynności nastawczych pomiędzy posterunkami nastawczymi w obrębie stacji jest niezbędna do koordynacji ruchu pociągów oraz zapobiegania kolizjom. Dzięki odpowiedniej blokadzie, maszyniści i dyżurni ruchu mogą mieć pewność, że tor, po którym ma przejechać pociąg, jest wolny oraz że inne pociągi nie będą mogły wjechać na ten sam odcinek toru w nieodpowiednim czasie. Przykładem praktycznego zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy jeden pociąg ma zatrzymać się na stacji, a jednocześnie inny pociąg z przeciwnego kierunku zbliża się do tej samej stacji. Blokady stacyjne zapewniają, że tylko jeden z pociągów będzie miał zezwolenie na wjazd na tor stacyjny, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Odstępem nie jest część toru szlakowego znajdująca się pomiędzy

A. dwoma kolejno położonymi posterunkami odstępowymi
B. dwoma kolejno zlokalizowanymi semaforami odstępowymi blokady wieloodstępowej (samoczynnej) w tym samym kierunku jazdy na danym torze
C. dwoma kolejno zlokalizowanymi semaforami odstępowymi blokady wieloodstępowej (samoczynnej) dla przeciwnych kierunków jazdy po danym torze
D. posterunkiem odstępowym a bocznicowym
Odpowiedź wskazująca na odstęp pomiędzy dwoma kolejnymi semaforami odstępowymi blokady wieloodstępowej (samoczynnej) dla przeciwnych kierunków jazdy po danym torze jest prawidłowa, ponieważ odstęp w kontekście toru szlakowego określa odległość, która jest niezbędna do zapewnienia bezpieczeństwa ruchu pociągów. W praktyce, odstęp ten powinien umożliwiać swobodny przejazd pociągu bez ryzyka kolizji z innym pojazdem. W przypadku semaforów odstępowych blokady wieloodstępowej dla przeciwnych kierunków, istotne jest, aby zapewnić, że dwa pociągi nie poruszają się jednocześnie w tym samym odcinku toru. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja na stacji, gdzie pociąg opuszcza stację, a jednocześnie inny pociąg wjeżdża na stację z przeciwnego kierunku. Ustalenie odpowiednich odstępów zgodnie z normami, takimi jak Ustawa o transporcie kolejowym oraz regulacje wewnętrzne przewoźników, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków na torach.
Pytanie 13

Informacje o masie oraz długości pociągu do systemu SWDR wprowadza

A. dyspozytor linii
B. dyżurny ruchu towarowego
C. dyspozytor zakładów
D. dyżurny ruchu dysponujący
Dyżurny ruchu dysponujący jest odpowiedzialny za wprowadzenie danych dotyczących masy i długości pociągu do systemu SWDR (System Wspomagania Dyspozytora Ruchu). Jego rola polega na koordynacji ruchu pociągów oraz zapewnieniu bezpieczeństwa na szlaku kolejowym. W praktyce, dyżurny ruchu dysponujący musi znać dokładne parametry pociągu, takie jak jego masa, długość oraz rodzaj ładunku, aby móc prawidłowo zarządzać ruchem oraz ustalać odpowiednie odstępy między pociągami. Zastosowanie systemu SWDR umożliwia efektywne monitorowanie stanu ruchu oraz zapobieganie sytuacjom awaryjnym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania ruchem kolejowym. Wprowadzenie tych danych jest kluczowe dla zachowania wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz optymalizacji operacji kolejowych. Dlatego dyżurny ruchu dysponujący, jako osoba odpowiedzialna za te działania, musi być odpowiednio przeszkolony i znać procedury związane z obsługą systemu.
Pytanie 14

Podczas ustalania trasy dla manewrów, w pierwszej kolejności należy ustawiać zwrotnice, zaczynając od

A. rozjazdów krzyżujących
B. najdalszej, z perspektywy kierunku jazdy
C. najbliższej, z perspektywy kierunku jazdy
D. rozjazdów standardowych
Podczas przygotowywania drogi przebiegu dla manewrów, kluczowe jest, aby zwrotnice nastawiać od najdalej położonej, patrząc w kierunku jazdy. Taka praktyka ma na celu zapewnienie płynności i bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Ustawienie najdalej położonej zwrotnicy najpierw eliminuje ryzyko nieprawidłowego nastawienia kolejnych zwrotnic oraz minimalizuje czas, jaki pociąg spędza na torze. W przypadku manewrów, gdzie pociąg zmienia kierunek jazdy, kluczowe jest, aby wszystkie zwrotnice były odpowiednio nastawione w odpowiedniej sekwencji, co zapobiega potencjalnym wypadkom i niebezpieczeństwom. Przykładem może być manewr przeładunkowy w stacji, gdzie pociąg przemieszcza się w różnych kierunkach. Ustawienie zwrotnic w odpowiedniej kolejności, zaczynając od najdalszej, zapewnia, że pociąg nie zostanie uwięziony w niepoprawnej konfiguracji torów, co mogłoby prowadzić do opóźnień i zagrożeń. Tego typu procedury są zgodne z wytycznymi opracowanymi przez odpowiednie instytucje kolejowe, które podkreślają znaczenie właściwego zarządzania ruchem na torach.
Pytanie 15

Sprawdzenie, czy wagony w pociągu pasażerskim są zaopatrzone w wodę oraz czy posiadają ogrzewanie, należy do zadań

A. rewidenta dokonującego oględzin
B. manewrowego zestawiającego skład
C. kierownika pociągu
D. maszynisty
Kierownik pociągu odpowiada za bezpieczeństwo i komfort pasażerów, co obejmuje również kontrolę składników pociągu, takich jak zapewnienie dostępu do wody oraz odpowiedniego ogrzewania wagonów. Jego zadania są ściśle określone w regulacjach dotyczących transportu kolejowego, które podkreślają znaczenie stanu technicznego oraz komfortu podróży. W praktyce, przed odjazdem pociągu, kierownik pociągu przeprowadza inspekcję wagony, co pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo i zadowolenie pasażerów. Na przykład, jeśli stwierdzi brak wody w wagonach, może podjąć odpowiednie kroki w celu uzupełnienia zapasów przed rozpoczęciem podróży. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, kierownicy pociągów są szkoleni w zakresie efektywnego monitorowania stanu pociągu, co jest kluczowe dla utrzymania wysokich standardów transportu kolejowego.
Pytanie 16

Punkty ładunkowe na stacjach funkcjonują w godzinach określonych w

A. planie zestawień wagonów
B. instrukcji dotyczącej techniki pracy manewrowej
C. planie obsługi stacji
D. rozkładzie jazdy pociągów
Plan obsługi stacji jest dokumentem kluczowym w zarządzaniu operacjami na stacjach kolejowych, w tym wskazującym godziny pracy stacyjnych punktów ładunkowych. Obejmuje on szczegółowe informacje na temat obsługi ładunków, dostępnych usług oraz harmonogramów działania, co czyni go fundamentalnym narzędziem dla pracowników stacji. W praktyce, znajomość planu obsługi stacji umożliwia efektywne planowanie operacji logistycznych, koordynację działań różnych zespołów oraz zapewnienie terminowego załadunku i rozładunku towarów. Przykładem zastosowania tego planu może być sytuacja, w której operator stacji musi zorganizować przyjęcie nowego transportu towarowego. Wiedząc, w jakich godzinach działa stacyjny punkt ładunkowy, może skutecznie zaplanować mobilizację odpowiednich zasobów i pracowników, co pozwala na minimalizację opóźnień i zwiększenie efektywności operacyjnej. Tego rodzaju dokumentacja jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego planowania i organizacji w działalności kolejowej.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakim poleceniem pisemnym dyżurny ruchu informuje o konieczności ostrożnej jazdy z powodu braku zawiadomienia o usunięciu z toru szlakowego pojazdu pomocniczego?

A. O
B. S
C. Nrob
D. N
Odpowiedź "O" jest prawidłowa, gdyż oznacza wydanie informacji o konieczności ostrożnej jazdy z powodu braku zgłoszenia o usunięciu pojazdu pomocniczego z toru. W sytuacjach, gdy na torze szlakowym znajduje się pojazd pomocniczy, istotne jest, aby dyżurny ruchu przekazał tę informację, aby zapewnić bezpieczeństwo ruchu kolejowego. Wydanie takiego rozkazu jest zgodne z przepisami dotyczącymi zarządzania ruchem kolejowym oraz procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, w przypadku, gdy pociąg zbliża się do strefy z pojazdem pomocniczym, dyżurny musi zainicjować odpowiednie procedury, aby zapobiec ewentualnym kolizjom. Użycie rozkazu "O" w tym kontekście jest zgodne z przyjętymi standardami, które nakładają obowiązek podawania informacji o wszelkich przeszkodach na torze, co ma na celu ochronę zarówno pasażerów, jak i pracowników kolejowych. Warto również zauważyć, że w sytuacjach awaryjnych, takie informacje są kluczowe dla podejmowania decyzji operacyjnych na poziomie lokalnym oraz dla zapewnienia ciągłości i bezpieczeństwa w ruchu kolejowym.
Pytanie 19

Obsługa zwrotnic uczestniczących w przebiegu jest możliwa dopiero po całkowitym minęciu pociągu

A. pierwszą w przebiegu zwrotnicę rozjazdu
B. posterunek techniczny z urządzeniami nastawczymi
C. miejsce sygnałowe końca pociągu
D. przebiegowe miejsce końca pociągu
Wybierając inne opcje, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące zasadności obsługi zwrotnic. Odpowiedź odnosząca się do 'przebiegowego miejsca końca pociągu' zakłada, że obsługa zwrotnic może mieć miejsce w momencie, gdy pociąg jest nadal na torze, co jest błędnym podejściem. Podobnie, odpowiedź dotycząca 'posterunku technicznego z urządzeniami nastawczymi' wydaje się sugerować, że możliwość obsługi zwrotnic jest związana z lokalizacją techniczną, a nie z rzeczywistym przebywaniem pociągu w danym obszarze. To przeoczenie prowadzi do potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa, ponieważ obsługa zwrotnicy zanim pociąg całkowicie opuści tor, może skutkować wypadkami. Wreszcie, wybór 'pierwszej w przebiegu zwrotnicy rozjazdu' może sugerować, że operacje na zwrotnicach mogą być przeprowadzane w dowolnym momencie, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa kolejowego. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że obsługa zwrotnic może być zrealizowana bez uwzględnienia pełnego przebywania pociągu w danym obszarze, co w rzeczywistości stwarza poważne ryzyko operacyjne. W rzeczywistości, aby zapewnić bezpieczeństwo i sprawność działania systemów kolejowych, każda operacja związana z obsługą zwrotnic musi być przeprowadzana z zachowaniem odpowiednich standardów i procedur, które wymagają upewnienia się, że pociąg znajduje się poza obszarem ich wpływu.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Tor, po którym porusza się pociąg w obrębie posterunku ruchu, a także zwrotnice usytuowane w tym torze oraz urządzenia do sterowania ruchem kolejowym, które są poza tym torowiskiem i mają na celu jego zabezpieczenie, są nastawiane w taki sposób, aby zapewnić bezpieczeństwo jazdy, nazywany jest

A. układem torowym
B. drogą przebiegu
C. okręgiem zwrotnicowym
D. drogą ochronną
Droga przebiegu jest to tor kolejowy, który pełni kluczową rolę w systemie sterowania ruchem kolejowym, zapewniając bezpieczeństwo oraz płynność jazdy pociągów. Obejmuje on wszystkie zwrotnice znajdujące się na danym torze oraz urządzenia sygnalizacyjne, które są niezbędne do zapewnienia prawidłowego przebiegu ruchu. Przykładem zastosowania drogi przebiegu jest sytuacja, gdy pociąg zbliża się do posterunku ruchu z zamiarem zatrzymania się na stacji. W takiej sytuacji odpowiednie urządzenia sterujące, jak semafory i zwrotnice, są nastawiane tak, aby umożliwić bezpieczne wprowadzenie pociągu na właściwy tor. W praktyce, dobrą praktyką jest monitorowanie i kontrola drogi przebiegu poprzez systemy automatyki, które zwiększają poziom bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej. Standardy międzynarodowe, takie jak UIC (Międzynarodowy Związek Kolei), określają zasady dotyczące projektowania oraz eksploatacji dróg przebiegu, co przekłada się na zwiększenie bezpieczeństwa ruchu kolejowego.
Pytanie 22

W rozkładzie jazdy blokada automatyczna dla ruchu pociągów w kierunku głównym oraz blokada półautomatyczna dla ruchu po torze lewym są oznaczane symbolem

A. TL
B. ŚL
C. SP
D. PP
Odpowiedź SP jest poprawna, ponieważ w systemie sygnalizacji kolejowej oznaczenie to odnosi się do blokady półsamoczynnej, która jest stosowana w sytuacjach, gdy pociągi poruszają się po torze lewym. Blokada ta odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa ruchu kolejowego, umożliwiając jednoczesne korzystanie z torów w różnych kierunkach, co jest szczególnie istotne na liniach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce, blokada półsamoczynna pozwala na automatyczne sygnalizowanie stanu toru, co przyspiesza i upraszcza procesy zarządzania ruchem pociągów. Standardy branżowe zalecają stosowanie takich blokad w celu minimalizacji ryzyka kolizji i zwiększenia efektywności operacyjnej. Przykładem zastosowania blokady półsamoczynnej może być ruch pociągów towarowych, gdzie konieczne jest sprawne zarządzanie transportem na torach o ograniczonej liczbie pasów. Warto również zauważyć, że wprowadzenie nowoczesnych technologii, takich jak systemy ERTMS, jeszcze bardziej usprawnia funkcjonowanie blokad półsamoczynnych, zapewniając dodatkowe zabezpieczenia i dokładniejsze monitorowanie ruchu.
Pytanie 23

Zderzenie taboru kolejowego to

A. dynamiczne zderzenie pojazdów kolejowych poruszających się po tym samym torze w tym samym kierunku
B. niezamierzone zdarzenie inne niż wypadek kolejowy, które jest związane z ruchem pojazdu kolejowego i wpływa na bezpieczeństwo jego ruchu
C. zderzenie pojazdu kolejowego będącego w ruchu z innym pojazdem kolejowym, który stoi na tym samym torze
D. dynamiczne zderzenie pojazdów kolejowych poruszających się po tym samym torze w przeciwnych kierunkach
Zderzeniem taboru kolejowego określa się dynamiczne zetknięcie się pojazdów kolejowych jadących po tym samym torze w przeciwnym kierunku. Tego rodzaju zderzenie jest jednym z najbardziej niebezpiecznych zdarzeń w ruchu kolejowym, które może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pasażerów, jak i dla infrastruktury kolejowej. W praktyce, takie zderzenia mogą wystąpić w przypadku błędów w systemie sygnalizacji lub niewłaściwego zarządzania ruchem pociągów. W branży kolejowej stosuje się zaawansowane systemy bezpieczeństwa, takie jak automatyczne blokady torów oraz systemy monitorujące, które mają na celu minimalizację ryzyka zderzeń. Ponadto warto zauważyć, że zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Unii Kolejowej (UIC), kluczowe jest przestrzeganie rygorystycznych procedur operacyjnych oraz regularne szkolenie personelu w zakresie bezpiecznego zarządzania ruchem kolejowym, aby zredukować możliwość wystąpienia tego typu zdarzeń.
Pytanie 24

Podczas wykonywania prac, które mogą wpłynąć na niewłaściwe działanie samoczynnych semaforów odstępowych, należy

A. wprowadzić telefoniczne zapowiadanie pociągów i ograniczenie prędkości pociągów do 20 km/h.
B. informować drużyny pociągowe za pomocą rozkazów pisemnych 'N'.
C. wprowadzić telefoniczne zapowiadanie pociągów i prowadzić ruch pociągów w odstępach między posterunkami następczymi.
D. wstrzymać ruch pociągów do momentu zakończenia prac.
Wprowadzenie telefonicznego zapowiadania pociągów oraz prowadzenie jazdy pociągów w odstępach posterunków następczych stanowi odpowiednią procedurę w sytuacji, gdy istnieje ryzyko nieprawidłowego działania samoczynnych semaforów odstępowych. Taki sposób zarządzania ruchem kolejowym ogranicza ryzyko kolizji oraz zapewnia bezpieczeństwo operacji. W praktyce, w przypadku robót na torach, system telefonicznego zapowiadania umożliwia bezpośrednią komunikację pomiędzy dyżurnymi ruchu a drużynami pociągowymi, co pozwala na bieżące informowanie o aktualnej sytuacji na trasie. Wprowadzenie jazdy w odstępach posterunków następczych dodatkowo minimalizuje ryzyko zderzeń, umożliwiając skuteczne zarządzanie każdym pociągiem z osobna. Zgodnie z normami bezpieczeństwa w ruchu kolejowym, takie działania są zgodne z zasadami ostrożności i powinny być stosowane w przypadku wszelkich prac mogących wpłynąć na działanie systemu sygnalizacji. Przykładem takiej praktyki może być czasowe wprowadzenie ograniczeń prędkości oraz szczegółowe zapowiadanie składów na stacjach, co w znaczący sposób podnosi poziom bezpieczeństwa w obrębie prowadzonych robót.
Pytanie 25

W jakich okolicznościach nastawniczy może przeprowadzić blokowanie bloku pozwolenia?

A. Po uzyskaniu zlecenia i zwolnieniu zastawki nad blokiem pozwolenia przez dyżurnego ruchu
B. Po przyjęciu ustnego polecenia od dyżurnego ruchu i zapisaniu tego zdarzenia w książce przebiegów
C. Po odjeździe pociągu i zablokowaniu bloku końcowego
D. Na telefoniczne zezwolenie dyżurnego ruchu oraz zablokowaniu bloku końcowego
Tak, odpowiedź numer 3 jest dobra! Z tego co widzę, blokowanie bloku pozwolenia przez nastawniczego rzeczywiście powinno się odbywać tylko wtedy, gdy ma on odpowiednie zlecenie oraz musi zwolnić zastawkę nad tym blokiem po zatwierdzeniu przez dyżurnego ruchu. To wszystko jest mega istotne, bo chodzi o bezpieczeństwo i to, żeby ruch kolejowy działał płynnie. Zlecenie od dyżurnego to coś w rodzaju potwierdzenia, że wszystko jest ogarnięte i możemy działać bez strachu o kolizje. Na przykład, jak pociąg opuszcza stację, to nastawniczy blokuje kurs, żeby nie wpadł na inny. W praktyce, każda decyzja o blokowaniu to coś, co jest bardzo ściśle regulowane, a to minimalizuje ryzyko incydentów. No i pamiętaj, dokumentowanie tych działań jest totalnie kluczowe, bo w razie jakichkolwiek kontroli musi być wszystko na piśmie, zgodnie z wymogami branży.
Pytanie 26

Jakie działanie wykonuje system "Radio stop"?

A. Zatrzymanie kolejowych pojazdów trakcyjnych będących w ruchu
B. Dezaktywacja semaforów niewłaściwego kierunku w wieloodstępowej (samoczynnej) blokadzie liniowej
C. Natychmiastowe zamknięcie rogatek na przejeździe kolejowo-drogowym
D. Aktywacja sygnału "Stój" na semaforach, które znajdują się w zasięgu radiotelefonu
System 'Radio stop' jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w ruchu kolejowym, umożliwiającym natychmiastowe zatrzymanie pojazdów trakcyjnych w sytuacjach awaryjnych. Działanie tego systemu opiera się na wykorzystaniu radiokomunikacji do przekazywania sygnałów, które są odbierane przez urządzenia znajdujące się w pociągach. W przypadku wykrycia niebezpieczeństwa, dyżurny ruchu może wysłać komendę 'stop', co powoduje automatyczne zainicjowanie hamowania. Dzięki temu, system skutecznie minimalizuje ryzyko wypadków i kolizji na torach, co jest szczególnie istotne w kontekście dużych prędkości, z jakimi poruszają się pociągi. Przykładem praktycznego zastosowania systemu jest sytuacja, gdy na torach znajduje się przeszkoda lub występuje awaria urządzeń sygnalizacyjnych. W takich przypadkach, szybka reakcja systemu może uratować życie pasażerów oraz zmniejszyć straty materialne.
Pytanie 27

Przycisku ,,Kr" umieszczonego na pulpicie nastawczym w urządzeniach srk wykorzystywany jest

A. gdy występuje zajętość zwrotnicy
B. gdy nastąpi uszkodzenie przycisku zwrotnicowego
C. w przypadku braku kontroli położenia zwrotnicy
D. w sytuacji, gdy pojawia się sygnalizacja rozprucia
Przycisk ,,Kr" na pulpicie nastawczym pełni istotną rolę w systemach sterowania ruchem kolejowym, szczególnie w kontekście sygnalizacji rozprucia. W sytuacji, gdy wystąpi sygnalizacja rozprucia, co oznacza, że istnieje ryzyko, iż zwrotnica nie jest w prawidłowej pozycji lub doszło do awarii, operator ma obowiązek zareagować, wykorzystując przycisk ,,Kr". Jego naciśnięcie uruchamia procedury awaryjne, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka wypadków i zapewnienie bezpieczeństwa operacji kolejowych. Przykładowo, w sytuacji, gdy zwrotnica jest zajęta, a pociąg zbliża się do niej, aktywacja przycisku ,,Kr" może umożliwić szybką informację dla centrali oraz innym pojazdom w rejonie, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań, takich jak wstrzymanie ruchu. W praktyce, zgodnie z wytycznymi instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo transportu kolejowego, operatorzy są szkoleni, aby w sytuacjach awaryjnych potrafili szybko i skutecznie korzystać z takich przycisków, co jest kluczowe dla funkcjonowania systemów SRK.
Pytanie 28

W jakiej odległości od przeszkody powinna być umiejscowiona tarcza zatrzymania D- l "Stój" na odgałęzieniu toru?

A. 100 metrów w osi toru
B. 100 metrów po prawej stronie toru
C. 200 metrów po prawej stronie toru
D. 200 metrów w osi toru
Odpowiedź '100 metrów w osi toru' jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz standardami dla sygnalizacji kolejowej, tarcza zatrzymania D-l 'Stój' powinna być ustawiona w odległości 100 metrów od przeszkody w osi toru. Wskazanie takiej odległości ma na celu zapewnienie odpowiedniego czasu na reakcję maszynisty i minimalizację ryzyka wypadków. Umożliwia to także zachowanie odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa, co jest kluczowe w kontekście operacji kolejowych. Przykładowo, w sytuacjach awaryjnych, gdzie konieczne jest natychmiastowe zatrzymanie pociągu, taka odległość daje czas na wyhamowanie, zwłaszcza w przypadku pociągów towarowych, które mają większą masę i dłuższy czas hamowania. Ustawienie tarczy w odpowiedniej odległości jest także zgodne z ogólnymi zasadami organizacji ruchu kolejowego, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu.
Pytanie 29

Dyżurny ruchu po zauważeniu zagrzania czopa osi w zestawie kołowym powinien

A. natychmiast zatrzymać pociąg
B. zmniejszyć prędkość pociągu do 20 km/h
C. powiadomić o tym dyżurnego ruchu sąsiedniej stacji
D. zgłosić ten incydent swojemu przełożonemu
Zatrzymanie pociągu w przypadku stwierdzenia zagrzania się czopa osi zestawu kołowego jest kluczową procedurą bezpieczeństwa. Zagrzanie tego elementu może prowadzić do poważnych usterek technicznych, a w najgorszym przypadku do katastrofy kolejowej. Po pierwsze, czop osi jest odpowiedzialny za prawidłowe obciążenie i stabilność zestawu kołowego podczas jazdy. Jego przegrzanie może skutkować deformacją, co z kolei zwiększa ryzyko utraty kontroli nad pojazdem. W sytuacji, gdy dyżurny ruchu zauważy takie zjawisko, niezbędne jest natychmiastowe wydanie polecenia zatrzymania pociągu, aby zminimalizować ryzyko dalszych uszkodzeń oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa osób znajdujących się w pociągu i lokalnych mieszkańców. W praktyce, zatrzymanie pociągu powinno odbywać się zgodnie z procedurami określonymi w regulaminach oraz standardach bezpieczeństwa kolejowego, a dyżurny ruchu powinien niezwłocznie przeprowadzić ocenę sytuacji i zapewnić odpowiednie działania naprawcze. Warto również dodać, że w takich przypadkach powinny być uruchamiane procedury związane z inspekcją techniczną sprzętu, co pozwala na szybkie wykrycie i usunięcie potencjalnych usterek.
Pytanie 30

W przypadku zaniku zasilania sieciowego oraz braku automatów do ponownego włączania zasilania, pracownik obsługi ma obowiązek

A. włączyć oświetlenie rozjazdów
B. uruchomić zespół spalinowo-elektryczny
C. odłączyć sieć trakcyjną
D. wyłączyć elektryczne ogrzewanie rozjazdów
Uruchomienie zespołu spalinowo-elektrycznego w przypadku zaniku napięcia sieciowego jest kluczowym działaniem mającym na celu zapewnienie ciągłości zasilania w infrastrukturze transportowej. Zespół spalinowo-elektryczny, jako alternatywne źródło energii, jest wykorzystywany, aby zrekompensować brak zasilania z sieci trakcyjnej. W sytuacji awaryjnej, gdy nie ma możliwości automatycznego uruchomienia systemów, pracownik obsługi powinien być w stanie szybko zareagować, co wymaga znajomości procedur oraz funkcjonalności sprzętu. W praktyce, regularne szkolenia i ćwiczenia dotyczące obsługi zespołów spalinowo-elektrycznych oraz ich integracji z systemem zasilania są niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo operacji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z obowiązującymi normami i dobrymi praktykami w branży, uruchomienie awaryjnego zasilania powinno być przeprowadzane zgodnie z ustalonymi protokołami, co minimalizuje ryzyko wystąpienia dodatkowych problemów związanych z zasilaniem.
Pytanie 31

W sytuacji, gdy zaistnieje potrzeba wprowadzenia pociągu, który nie jest uwzględniony w rozkładzie jazdy, na tor główny zakończony kozłem oporowym, należy zatrzymać pociąg przed semaforem wjazdowym i następnie przekazać informację o wjeździe na tor zakończony kozłem oporowym za pomocą pisemnego rozkazu?

A. S, ograniczając prędkość pociągu do 40 km/h
B. O, ograniczając prędkość pociągu do 40 km/h
C. S, ograniczając prędkość pociągu do 30 km/h
D. O, ograniczając prędkość pociągu do 20 km/h
Odpowiedź "O", ograniczając prędkość pociągu do 20 km/h, jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji, gdy pociąg ma wjechać na tor zakończony kozłem oporowym, niezbędne jest zachowanie szczególnej ostrożności oraz ograniczenia prędkości. Wjeżdżając na tor główny, który nie jest przewidziany w rozkładzie jazdy, konieczne jest zatrzymanie pociągu przed semaforem wjazdowym i uzyskanie zezwolenia na wjazd. Ograniczenie prędkości do 20 km/h jest zgodne z praktykami zarządzania ruchem kolejowym, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa oraz minimalizowania ryzyka w sytuacjach nieprzewidzianych. W praktyce, takie podejście pozwala na reakcję na nieprzewidziane okoliczności, takie jak ewentualne awarie czy zablokowanie toru. Zgodnie z normami, właściwe zarządzanie prędkością pociągu w obszarze stacji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pasażerów oraz sprawnego przeprowadzenia operacji kolejowych. W sytuacjach kryzysowych, takich jak nagła zmiana w rozkładzie jazdy, kluczowe jest również, aby obsługa techniczna była odpowiednio przeszkolona w zakresie postępowania w takich okolicznościach, co minimalizuje ryzyko incydentów.
Pytanie 32

Liniowa blokada zarządzana przez dyżurnego ruchu ma na celu

A. zamykanie toru na szlaku
B. zamykanie toru na stacji
C. organizowanie ruchu pociągów na stacji przy użyciu aparatu blokowego
D. organizowanie ruchu pociągów na szlaku według zasady wyprawiania pociągów w odstępach blokowych
Odpowiedź dotycząca prowadzenia ruchu pociągów na szlaku wg zasady wyprawiania pociągów w odstępach blokowych jest poprawna, ponieważ blokada liniowa jest systemem, który umożliwia dyżurnemu ruchu efektywne zarządzanie ruchem pociągów na szlakach kolejowych. Blokada ta zapewnia, że pociągi poruszają się w określonych odstępach czasowych, co ma na celu minimalizowanie ryzyka kolizji oraz zwiększenie bezpieczeństwa. Dzięki zastosowaniu blokady liniowej, dyżurny ruchu może precyzyjnie kontrolować, kiedy pociąg może wjechać na dany odcinek toru, co jest kluczowe w przypadku dużego natężenia ruchu kolejowego. W praktyce, system ten może być wspierany przez nowoczesne technologie, takie jak automatyczne systemy blokady czy monitorowanie ruchu pociągów, co przyczynia się do efektywności kolei oraz bezpieczeństwa pasażerów. Standardy branżowe, takie jak normy UIC (Międzynarodowego Związku Kolei), podkreślają znaczenie skutecznej organizacji ruchu oraz stosowania odpowiednich procedur blokadowych, aby zapewnić ciągłość i bezpieczeństwo przewozów kolejowych.
Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Aby zademonstrować wskaźnik W24 w połączeniu z sygnałem zezwolenia na semaforze przy odjeździe pociągu, dyżurny ruchu musi

A. wykorzystać przycisk "NP" w parze z sygnałowym
B. skorzystać z przycisku "NO" przed przyciskiem sygnałowym
C. pokazać i wyłączyć tarczę manewrową
D. zastosować przycisk doraźny "DPo" w połączeniu z sygnałowym
Poprawna odpowiedź, czyli użycie przycisku 'NO' przed przyciskiem sygnałowym, jest kluczowe dla prawidłowego działania systemu sygnalizacji kolejowej. Przyciski te mają swoje określone funkcje, a ich właściwe użycie zapewnia bezpieczeństwo i efektywność operacji związanych z ruchem pociągów. W przypadku, gdy dyżurny ruchu chce wyświetlić wskaźnik W24, czyli sygnał informujący o zezwoleniu na wjazd pociągu na tor lewy, konieczne jest wcześniejsze naciśnięcie przycisku 'NO'. To działanie powoduje, że sygnał zostaje aktywowany w sposób, który jest zgodny z procedurami operacyjnymi. Przykładowo, w sytuacji, gdy pociąg ma wyjechać z stacji na tor lewy, użycie przycisku 'NO' wskazuje, że sygnał jest zgodny z aktualnym stanem torów i nie ma przeszkód w ruchu. Właściwe stosowanie tego przycisku jest zgodne z normami bezpieczeństwa, zapewniając, że żaden pociąg nie wjedzie na tor, na którym mogą występować zagrożenia. Wiedza na temat funkcji przycisków sygnałowych jest niezbędna dla dyżurnych, aby podejmować właściwe decyzje w dynamicznych warunkach pracy.
Pytanie 35

Dla każdego skompletowanego pociągu należy przygotować

A. spis zdawczy
B. wykaz pojazdów w składzie pociągu
C. listę wagonów w składzie pociągu
D. spis oddawczy
Odpowiedzi wskazujące na spis wagonów w składzie pociągu, wykaz oddawczy czy wykaz zdawczy nie są trafne w kontekście pytania dotyczącego zestawienia pociągu. Spis wagonów w składzie pociągu, mimo że zawiera informacje o poszczególnych wagonach, nie dostarcza pełnej informacji o wszystkich pojazdach, w tym lokomotywach, co jest kluczowe w analizie składu pociągu. Wykaz oddawczy natomiast koncentruje się głównie na dokumentacji procesów przekazywania pojazdów między operatorami, co nie jest odpowiednie w kontekście identyfikacji składu pociągu. Podobnie, wykaz zdawczy jest używany w kontekście przekazywania dokumentacji związanej z ruchem towarowym i nie odnosi się bezpośrednio do samego składu pociągu. Te odpowiedzi często wynikają z mylnego rozumienia dokumentacji taborowej, gdzie istotne jest uwzględnienie wszystkich typów pojazdów w składzie. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na jednym aspekcie, jakim jest wagon, a pominięcie istotnych elementów, takich jak lokomotywy czy inne urządzenia pomocnicze, co w praktyce może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania składem pociągu i potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa.
Pytanie 36

Zgłoszenie ostrożnej jazdy z powodu braku poinformowania dróżnika przejazdowego o zmianie standardowego kierunku jazdy pociągu na torze szlakowym powinno być dokonane na podstawie pisemnego rozkazu

A. S
B. Nrob
C. N
D. O
Odpowiedzi sugerujące, że przekazanie polecenia ostrożnej jazdy nie wymaga pisemnego rozkazu, opierają się na błędnych założeniach dotyczących procedur bezpieczeństwa. W kontekście ruchu kolejowego każdy aspekt zmiany w kierunku jazdy musi być dokładnie udokumentowany i zatwierdzony. Zastosowanie ustnych poleceń czy też brak formalności w zatwierdzaniu zmian stwarza wysokie ryzyko błędów i nieporozumień, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. W praktyce, niewłaściwe podejście do komunikacji w ruchu kolejowym często skutkuje opóźnieniami oraz zwiększa szansę na wypadki. Istotne jest, aby zrozumieć, że każdy członek zespołu kolejowego ma obowiązek przestrzegania ustalonych procedur, co w kontekście omawianego tematu oznacza korzystanie z dokumentów pisemnych w celu zapewnienia pełnej przejrzystości i odpowiedzialności. Niezastosowanie się do tego wymogu jest naruszeniem standardów operacyjnych, które mogą prowadzić do nieprzewidzianych zdarzeń na torach. Z tego względu, każda decyzja dotycząca ruchu pociągów powinna być udokumentowana, a jej brak jest poważnym błędem w myśleniu o bezpieczeństwie w transporcie kolejowym.
Pytanie 37

Strefa stacji lub innego punktu kontrolnego, w której urządzenia zarządzania ruchem kolejowym są obsługiwane z jednej nastawnicy, to

A. okręg stacyjny
B. okręg zarządzania
C. okręg nastawczy
D. posterunek zdalnie sterowany
Okręg nastawczy to obszar, w którym urządzenia sterowania ruchem kolejowym są kontrolowane z jednej nastawnicy. To podejście jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa w zarządzaniu ruchem kolejowym. Przykładem zastosowania okręgu nastawczego może być stacja kolejowa, gdzie jeden dyżurny ruchu zarządza ruchem pociągów przez odpowiednie sygnalizatory, zwrotnice i inne urządzenia. Tego typu systemy są zgodne z normami i standardami obowiązującymi w branży, które mają na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz skuteczne zarządzanie przepływem ruchu. W praktyce oznacza to, że dyżurny ruchu ma pełną kontrolę nad danym obszarem, co pozwala na szybką reakcję w sytuacjach awaryjnych oraz usprawnienie komunikacji między różnymi sekcjami stacji. Okręgi nastawcze są zatem fundamentem efektywnego zarządzania ruchem kolejowym, zapewniając jednocześnie zgodność z dobrymi praktykami branżowymi. Ponadto, wprowadzenie zaawansowanych systemów informatycznych wspierających pracę nastawni, takich jak systemy SCADA, dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem.
Pytanie 38

Wizualna ocena widocznych komponentów rozjazdów to

A. oględziny
B. rewizja
C. audyt
D. kontrola
Oględziny to systematyczna procedura sprawdzania widocznych elementów rozjazdów, która ma na celu zapewnienie ich prawidłowego stanu technicznego. W kontekście infrastruktury kolejowej, oględziny są kluczowe, ponieważ pozwalają na wczesne wykrywanie uszkodzeń oraz nieprawidłowości, które mogą prowadzić do poważnych awarii lub wypadków. Oględziny są wykonywane zgodnie z normami branżowymi, takimi jak normy PN-EN, które regulują sposób przeprowadzania inspekcji kolejowych. Przykładowo, oględziny mogą obejmować wizualną ocenę stanu szyn, zwrotnic, oraz innych elementów rozjazdów, co pozwala na podjęcie właściwych działań naprawczych. Regularne przeprowadzanie oględzin jest również zgodne z praktykami zarządzania bezpieczeństwem, które nakładają obowiązek na operatorów infrastruktury kolejowej, aby zapewnić niezawodność i bezpieczeństwo przewozów. W praktyce, efektywna kontrola wizualna podczas oględzin może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo użytkowników oraz zmniejszyć koszty związane z naprawami awaryjnymi.
Pytanie 39

Na torze jednotorowym z półsamoczynną blokadą liniową ruch pociągów odbywa się na podstawie obsługi bloku

A. początkowego, końcowego i pozwolenia
B. końcowego, pozwolenia i dania nakazu
C. początkowego i pozwolenia
D. początkowego i końcowego
Odpowiedź 'początkowego, końcowego i pozwolenia' jest prawidłowa, ponieważ na szlaku jednotorowym z półsamoczynną blokadą liniową wymagane jest, aby ruch pociągów był prowadzony na podstawie obsługi bloku początkowego oraz końcowego, a także zapewnienia pozwolenia na wjazd. Blok początkowy jest istotny, ponieważ sygnalizuje, czy dany odcinek toru jest wolny i czy pociąg może ruszyć z danego stacji. Z kolei blok końcowy informuje o zakończeniu dopuszczenia do danego odcinka toru oraz zabezpiecza przed nieautoryzowanym wjazdem następnych pociągów. Pozwolenie jest kluczowym elementem, który zapewnia bezpieczne warunki do ruchu, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Na przykład, w praktyce, w sytuacji gdy pociąg zbliża się do stacji końcowej, maszynista musi uzyskać pozwolenie od dyżurnego ruchu, aby upewnić się, że tor jest wolny i gotowy na przyjęcie pociągu. Takie procedury są standardem branżowym, co jest zgodne z regulacjami międzynarodowymi dotyczącymi bezpieczeństwa transportu kolejowego.
Pytanie 40

Do jakiej kategorii należy zaliczyć przejazdy użytku publicznego wyposażone w automatyczną sygnalizację świetlną oraz półrogatki?

A. kategorii "C"
B. kategorii "B"
C. kategorii "A"
D. kategorii "D"
Klasyfikacja przejazdów kolejowych w kategoriach A, B, C i D opiera się na różnych kryteriach, które mają na celu określenie poziomu ryzyka oraz standardów bezpieczeństwa. Wybór kategorii A może być mylny, ponieważ odnosi się do przejazdów bez sygnalizacji, które nie oferują dodatkowych zabezpieczeń. Kategoria C dotyczy przejazdów, gdzie zastosowane są jedynie podstawowe środki ostrzegawcze, a kategoria D odnosi się do przejazdów o najwyższym ryzyku, ale bez automatycznych systemów sygnalizacji. Przejeżdżanie przez przejazdy z samoczynną sygnalizacją wymaga zrozumienia, że te systemy są kluczowe w kontekście profilaktyki wypadków. Odróżnienie przejazdów automatycznych od tych, które nie posiadają takich zabezpieczeń, jest fundamentalne dla bezpieczeństwa ruchu. Często błędem jest zakładanie, że każda sygnalizacja oznacza najwyższy poziom bezpieczeństwa; w rzeczywistości, skuteczność sygnalizacji automatycznej zależy od jej poprawnego działania i konserwacji. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drogach, dlatego kluczowe jest przestrzeganie przepisów i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania ruchem kolejowym.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej