Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 20 marca 2025 10:39
Data zakończenia: 20 marca 2025 11:02

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz koszt produkcji form drukarskich CtP, które są niezbędne do zadrukowania arkusza w kolorystyce 4 + 2, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 32 zł?

A. 160 zł

B. 128 zł

C. 192 zł

D. 144 zł

Jak patrzysz na dostępne odpowiedzi, to ważne jest, żeby zrozumieć, jak się oblicza te koszty form drukowych. Często ludzie się mylą, bo nie do końca wiedzą, ile tych form trzeba do projektu. W przypadku kolorystyki 4 + 2 sporo osób nie zrozumie, że każdy kolor to osobna forma, przez co różnie sobie liczą. Niektórzy mogą pomylić się przy mnożeniu kosztu jednej formy przez liczbę kolorów, dając różne błędne wartości, albo po prostu mieszając koszty z różnych druków. Czasem też zapominają o dodatkowych kosztach, na przykład wydrukach próbnych, co też wpływa na końcową cenę. Tak więc, żeby zrozumieć, że do zadrukowania arkusza w 4 + 2 potrzebne są aż sześć form, to kluczowe, bo jak się pomylisz w tej kwestii, to twoje obliczenia mogą być całkiem zaniżone lub zawyżone. Warto dlatego zwracać uwagę na szczegóły i liczyć wszystko dokładnie, żeby uniknąć błędów, które mogą zepsuć opłacalność całego projektu.

Pytanie 2

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe

B. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe

C. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe

D. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą procesów, które nie są charakterystyczne dla cyfrowego przygotowania prac do drukowania offsetowego lub są przestarzałe w kontekście nowoczesnych technik. Adiustacja, naświetlanie negatywów, montaż klasyczny oraz kopiowanie stykowe to techniki związane z tradycyjnym drukiem, które były powszechnie stosowane przed erą cyfrową. Adiustacja, chociaż ważna, dotyczy bardziej procesów związanych z dopasowaniem kolorów w druku offsetowym, a nie cyfrowym przygotowaniem. Naświetlanie negatywów jest technologią wycofaną na rzecz bardziej efektywnego naświetlania form drukowych bezpośrednio z plików cyfrowych. Montaż klasyczny i kopiowanie stykowe to procesy, które nie są już standardem, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej zaawansowane technologie, które pozwalają na szybszą i bardziej precyzyjną produkcję. Podobnie, tworzenie pliku PDF oraz naświetlanie form drukowych CtF (Computer to Film) to procesy, które są mniej efektywne w porównaniu do naświetlania CtP. Również grawerowanie formy drukowej oraz drukowanie wklęsłe, chociaż są to techniki druku, nie są związane z cyfrowym przygotowaniem do druku offsetowego. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie nowoczesnych procesów z przestarzałymi technikami, co może skutkować niewłaściwym zrozumieniem obecnych standardów w branży poligraficznej.

Pytanie 3

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli w druku offsetowym ma być powiększony dwukrotnie?

A. 600 dpi

B. 800 dpi

C. 900 dpi

D. 300 dpi

Odpowiedź 600 dpi jest prawidłowa, ponieważ przy druku offsetowym, który powiększa obraz o dwa razy, należy skanować oryginał z co najmniej 300 dpi, aby zachować odpowiednią jakość druku. Standardowa rozdzielczość druku offsetowego wynosi zazwyczaj 300 dpi, co oznacza, że każdy cal kwadratowy obrazu zawiera 300 punktów. Przy powiększeniu do 200% (dwa razy większego formatu), uzyskujemy potrzebną rozdzielczość skanującą równą 600 dpi, co zapewnia, że szczegóły oryginału będą ostre i wyraźne w finalnym produkcie. Przykładem zastosowania tej zasady jest przygotowanie materiałów reklamowych, gdzie zachowanie detali jest kluczowe, a skany w wyższej rozdzielczości przyczyniają się do lepszej jakości druku. Dobre praktyki w branży graficznej podkreślają konieczność stosowania odpowiednich ustawień skanera, aby uniknąć utraty jakości podczas powiększania obrazu.

Pytanie 4

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMY

B. RGB

C. ICC

D. CMS

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 5

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 8 użytków

B. 10 użytków

C. 9 użytków

D. 12 użytków

Podana odpowiedź może być efektem błędnego rozumienia podstawowych zasad rozmieszczania użytków na arkuszu. Odpowiedzi 9, 12 i 8 użytków nie uwzględniają rzeczywistej powierzchni, jaką zajmują użytki o wymiarach 190 x 330 mm na format B1. W przypadku odpowiedzi 9, można zauważyć, że użytkownicy mogą pomijać fakt, iż 5 użytków w jednym kierunku i 2 w drugim nie dają możliwości zmieszczenia dodatkowego użytku, co prowadzi do niewłaściwego podsumowania. W przypadku 12 użytków, wydaje się, że osoby odpowiadające mogą błędnie zakładać, iż można zmieścić dodatkowe użytki, nie analizując szerokości arkusza. Z kolei odpowiedź 8 użytków opiera się na zaniżeniu liczby użytków w którymś z kierunków; przykładowo, mogą występować nieprawidłowe założenia dotyczące wymagań technicznych związanych z odstępami między użytkami, co jest kluczowe w poligrafii. Często pojawiającym się błędem jest również nieprzywiązywanie wystarczającej wagi do dokładnych wymiarów arkuszy oraz przyjmowanie założeń na podstawie szacunków zamiast twardych danych. W branży poligraficznej niezwykle ważne jest, aby korzystać z dokładnych pomiarów i matematycznych obliczeń, aby uniknąć strat materiałowych oraz zminimalizować koszty produkcji.

Pytanie 6

Jaką właściwość ma podłoże formatu A0?

A. Przekątna wynosi 1 m

B. Krótszy bok ma długość 1 m

C. Powierzchnia to 1 m2

D. Dłuższy bok ma długość 1 m

Podłoże formatu A0 jest określane przez jego powierzchnię wynoszącą dokładnie 1 m². Format A0 jest częścią systemu formatów papieru znormalizowanego przez międzynarodową normę ISO 216, która definiuje rozmiary papieru w oparciu o prostokątny układ, gdzie każdy następny format jest o połowę mniejszy od poprzedniego. Przykładem zastosowania formatu A0 może być produkcja plakatów, plansz reklamowych, czy wykładów, gdzie istotna jest duża powierzchnia do zaprezentowania informacji. W kontekście druku wielkoformatowego, format A0 jest często wykorzystywany w branży reklamowej oraz graficznej, co czyni go standardowym wyborem dla wielu profesjonalnych aplikacji. Znajomość tego formatu jest kluczowa w kontekście projektów graficznych oraz architektonicznych, gdzie precyzyjne wymiary są fundamentalne dla efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 7

Czy wraz ze zwiększeniem nakładu koszt jednostkowy wytworzenia produktu poligraficznego

A. pozostaje bez zmian

B. fluctuuje

C. maleje

D. wzrasta

Wybór, że koszt jednostkowy rośnie, to nie najlepszy pomysł. W zasadzie to sprzeczne z tym, jak działa ekonomia skali. Powinno być tak, że przy większej produkcji koszty jednostkowe maleją. Złe przemyślenie tego zagadnienia może prowadzić do błędnych wniosków, że więcej produkcji to wyższe koszty. Czasami ludzie mylą koszty stałe z zmiennymi. Koszty stałe, jak amortyzacja sprzętu czy wynajem, rozkładają się na więcej jednostek przy większym nakładzie, więc koszt jednostkowy spada. Myślenie, że koszty się nie zmieniają, też jest błędne, bo zależą od wielu czynników, jak wydajność czy jakość materiałów. Źle zrozumiane zasady mogą prowadzić do marnotrawstwa, co w branży poligrafii, gdzie każdy grosz ma znaczenie, jest naprawdę problematyczne. Lepiej by było przyjrzeć się, jak działa efektywne zarządzanie kosztami w produkcji.

Pytanie 8

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. pozostaje na końcu łamu

B. wypełnia całą kolumnę

C. ma mniej niż 12 znaków

D. jest napisany inną czcionką

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 9

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 1 500 dpi

B. W przybliżeniu 2 100 dpi

C. W przybliżeniu 300 dpi

D. W przybliżeniu 500 dpi

Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 10

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 20 punktom typograficznym

B. 12 punktom typograficznym

C. 10 punktom typograficznym

D. 15 punktom typograficznym

Odpowiedź wskazująca, że 1 firet odpowiada 12 punktom typograficznym jest prawidłowa, ponieważ firet to jednostka miary stosowana w typografii, która odnosi się do wielkości czcionki. W standardach typograficznych, szczególnie w kontekście czcionek o stopniu cycero, przyjmuje się, że 1 firet odpowiada 12 punktom. W praktyce oznacza to, że czcionki w rozmiarze 12 punktów są powszechnie używane w dokumentach drukowanych, takich jak książki, czasopisma oraz inne publikacje, które wymagają czytelności. Przy projektowaniu publikacji ważne jest, aby dobierać odpowiednie wielkości czcionek, co wpływa na estetykę oraz komfort czytania. Użycie standardu 12 punktów dla czcionek cycero jest również zgodne z zaleceniami w zakresie typografii, co zapewnia spójność w całej branży. Warto również zwrócić uwagę, że różne rodzaje czcionek mogą mieć różny stopień czytelności przy tej samej wielkości punktowej, co podkreśla znaczenie doboru czcionek dostosowanych do kontekstu i grupy docelowej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. trappingiem

B. skanowaniem

C. wektoryzacją

D. separacją

Trapping to technika, która służy do zapobiegania widocznym przerwań między różnymi kolorami podczas druku. Zastosowanie trappingu polega na delikatnym nakładaniu kolorów, by zminimalizować ryzyko pojawienia się białych smug na granicach kolorów. To podejście jest istotne, ale nie odpowiada na pytanie o proces separacji kolorów. Skanowanie odnosi się do konwersji obrazów fizycznych na format cyfrowy, co jest innym procesem, który nie dotyczy bezpośrednio rozdzielania kolorów na CMYK. W kontekście druku, skanowanie jest pierwszym krokiem w tworzeniu cyfrowego obrazu, ale nie jest to proces związany z jego koloryzacją w modelu CMYK. Wektoryzacja z kolei dotyczy przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co jest przydatne w grafice komputerowej, ale nie ma związku z separacją kolorów. Wiele osób myli te pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędnych praktyk w poligrafii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że separacja jest podstawowym krokiem w prepressie, który jest niezbędny dla osiągnięcia wysokiej jakości druku, a zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami jest fundamentalne dla profesjonalnych praktyk w branży.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 55 h

B. 50 h

C. 45 h

D. 40 h

Odpowiedź 50 h jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię do wydrukowania. Całkowita powierzchnia jednego banera to 5 m * 9 m = 45 m². Zatem dla 50 banerów całkowita powierzchnia wynosi 50 * 45 m² = 2250 m². Następnie, mając prędkość drukowania plotera równą 45 m²/h, możemy obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie tych 2250 m². Czas ten obliczamy dzieląc całkowitą powierzchnię przez prędkość: 2250 m² / 45 m²/h = 50 h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń w procesie produkcji graficznej, które jest kluczowe w branży reklamowej oraz druku wielkoformatowego. Zastosowanie tego typu obliczeń jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami w projektach drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 402 x 216 mm

B. 148 x 210 mm

C. 396 x 210 mm

D. 248 x 297 mm

Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 17

Aby usunąć plamy z bitmapy, należy w programie Adobe Photoshop użyć narzędzia

A. Wyostrzanie

B. Rasteryzowanie

C. Stempel

D. Falowanie

Stempel w Adobe Photoshop to naprawdę świetne narzędzie do usuwania plam i innych niedoskonałości na obrazach. Działa na zasadzie klonowania, co znaczy, że wybierasz fragment obrazu, którym chcesz pokryć plamę. To całkiem fajne, bo możesz dostosować teksturę, kolor i jasność, co robi dużą różnicę w retuszu. Na przykład, wyobraź sobie, że pracujesz nad portretem i chcesz usunąć jakieś plamy na skórze. Możesz wtedy wybrać kawałek zdrowej skóry jako źródło i potem delikatnie „malować” na miejscu plamy. Tylko trzeba być cierpliwym i mieć trochę wprawy, żeby efekt wyglądał naturalnie. Warto też pamiętać o pracy na warstwach, bo to chroni oryginalny obraz. Stempel często okazuje się lepszy niż inne narzędzia, jak na przykład Łatka, gdy zależy nam na precyzji. W każdym razie, korzystając z narzędzi do retuszu w Photoshopie, dobrze jest rozumieć, jak działa obraz i umieć dostosować parametry, żeby uzyskać naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 18

Drewniana konstrukcja nazywana blejtramem jest używana do prezentacji wydruków takich jak

A. zdjęcia w albumach

B. obrazy na płótnie

C. kartonowe opakowania

D. etykiety samoprzylepne

Drewniany stelaż zwany blejtramem jest specjalnie zaprojektowanym nośnikiem, którego głównym celem jest podtrzymywanie obrazów na płótnie. Obrazy te, malowane farbami olejnymi lub akrylowymi, wymagają sztywnego i stabilnego podkładu, który pozwala na prawidłowe naciągnięcie powierzchni malarskiej oraz zabezpieczenie jej przed deformacjami. Blejtram składa się z dwóch poziomych i dwóch pionowych listew, które są połączone w narożach, co zapewnia stabilność konstrukcji. W praktyce, blejtram jest wykorzystywany przez artystów do tworzenia zarówno małych, jak i dużych dzieł sztuki. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają stosowanie wysokiej jakości drewna, aby uniknąć problemów związanych z kurczeniem się czy pękaniem materiału, co mogłoby wpłynąć na trwałość i estetykę obrazu. Ponadto, naciąganie płótna na blejtramie jest praktyką stosowaną w galeriach sztuki oraz podczas wystaw, co podkreśla jego znaczenie w profesjonalnym świecie sztuki.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Swobodne.

B. Marionetkowe.

C. Skalę.

D. Perspektywę.

Wybór innych przekształceń jest błędny z kilku powodów. Perspektywa to technika, która zmienia sposób, w jaki obiekty są postrzegane w przestrzeni, ale nie pozwala na precyzyjne manipulowanie kształtem poszczególnych elementów obrazu. Skalowanie odnosi się do zmiany rozmiaru obiektu, co również nie prowadzi do rodzaju deformacji przedstawionej na ilustracji. Swobodne przekształcenie natomiast, choć może wydawać się podobne, nie oferuje takiej precyzji w modyfikacjach, ponieważ jest bardziej ogólnym narzędziem do przekształcania form, które nie korzysta z siatki ani punktów kontrolnych. W rezultacie, wybór tych metod może prowadzić do niezamierzonych efektów, które są dalekie od oczekiwanych wyników. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać podejścia zgodne z celami projektowymi oraz akceptowanymi praktykami w dziedzinie grafiki komputerowej, które promują efektywność i dokładność w edycji obrazów.

Pytanie 21

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety

B. prostopadłym do wysokości etykiety

C. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety

D. równoległym do wysokości etykiety

Kierunek włókien w papierowej etykiecie, który jest dowolny, może prowadzić do wielu problemów związanych z aplikacją oraz trwałością. Taki wybór może skutkować osłabieniem etykiety, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku butelek narażonych na zmiany temperatury lub wilgotność. Orientacja włókien ma kluczowe znaczenie dla wytrzymałości papieru; włókna papierowe są bardziej wytrzymałe w kierunku ich ułożenia. Wybór kierunku prostopadłego do wysokości etykiety wprowadza dodatkowe napięcia i może prowadzić do łatwego zrywania się etykiety podczas aplikacji. Ukośne ułożenie włókien z kolei może powodować trudności w precyzyjnym nałożeniu etykiety na butelkę, prowadząc do jej odkształceń i problemów z estetyką. W praktyce takie błędne podejście często wynika z braku zrozumienia właściwości materiałów używanych w produkcji etykiet, co jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych. Warto pamiętać, że dobrą praktyką jest stosowanie się do zasad jakości oraz standardów branżowych, takich jak normy ISO, które jasno definiują wymogi dotyczące orientacji materiałów opakowaniowych. Ostatecznie, wybór niewłaściwego kierunku włókien może prowadzić do obniżenia jakości produktu finalnego, co jest nie do zaakceptowania w konkurencyjnym środowisku rynkowym. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości etykiet i zadowolenia klientów.

Pytanie 22

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Trudno to oszacować

B. Zminimalizuje się

C. Nie ulegnie zmianie

D. Zwiększy się

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. OCR

B. RIP

C. CtF

D. CtP

Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."

Pytanie 25

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 8 h

B. 4 h

C. 5 h

D. 6 h

Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 26

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

B. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

C. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

D. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

Odpowiedź "Negatyw, transparentny, wielotonalny" jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony materiał fotograficzny jest negatywem, który cechuje się przezroczystością oraz zdolnością do rejestrowania wielu odcieni, co jest kluczowe dla uzyskania bogatej skali tonów w finalnym obrazie. Negatywy, które są stosowane w tradycyjnym fotografowaniu, pozwalają na uchwycenie szczegółów w różnych zakresach tonalnych, co jest niezbędne do późniejszej obróbki oraz projekcji. W praktyce, negatywy są często używane w laboratoriach fotograficznych do tworzenia odbitek na papierze fotograficznym, gdzie ich transparentność umożliwia przepuszczanie światła. Warto również zwrócić uwagę na zastosowania profesjonalne, takie jak fotografia artystyczna czy dokumentalna, gdzie wysokiej jakości negatywy wielotonalne pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych prac. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, dobranie odpowiednich materiałów negatywowych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz technicznych.

Pytanie 27

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

B. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

C. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

D. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jak nazywa się typ rastra, w którym wszystkie punkty mają tę samą wielkość, natomiast różni się odległość między nimi?

A. Autotypijny

B. Amplitudowy

C. Hybrydowy

D. Stochastyczny

Wybór odpowiedzi, które są nieprawidłowe, wynika z pewnych nieporozumień dotyczących definicji rastrów i ich właściwości. Rastr stochastyczny, który jest poprawną odpowiedzią, różni się od rastra amplitudowego, który wiąże się z analizą sygnałów w kontekście ich amplitudy oraz częstotliwości, a nie z rozmieszczeniem punktów. Z kolei rastr autotypijny dotyczy głównie sposobu reprodukcji, a nie samego rozmieszczenia punktów. Jego celem jest uzyskanie jak najwierniejszej reprodukcji wzoru oryginalnego, co nie jest związane z losowym umiejscowieniem. Zastosowanie rastra hybrydowego wskazuje na integrację różnych typów rastrów, co w tym kontekście nie odnosi się do zróżnicowanej odległości między punktami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych właściwości rastrów ze względu na ich użycie w różnych dziedzinach. Na przykład, stochastyczność nie dotyczy jedynie losowości, ale także rozkładu punktów, co jest kluczowe w analizie obrazów, podczas gdy inne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie mają bezpośredniego związku z omawianym zagadnieniem. Zrozumienie różnic między tymi typami rastrów oraz ich właściwych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji i stosowania technologii związanych z obrazowaniem, co wskazuje na potrzebę głębszej znajomości tematu.

Pytanie 31

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Corel Photo Paint

B. Blender

C. Adobe InDesign

D. ArtiosCad

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 32

Wielkość wcięcia akapitowego jest uzależniona między innymi od

A. stylu czcionki

B. rozmiaru interlinii

C. wielkości czcionki

D. typologii czcionki

Rozważając wcięcie akapitowe, nie można ograniczyć się jedynie do kroju, odmiany czy wielkości interlinii. Krój pisma, choć istotny w kontekście estetyki, nie determinuje bezpośrednio wartości wcięcia akapitowego. Wiele osób myli te dwa pojęcia, skupiając się na wyglądzie liter i pomijając ich funkcjonalność w organizacji tekstu. Odmiana pisma, choć różni się stylizacją, nie wpływa w sposób istotny na wielkość wcięcia, ale raczej na jego charakter. Interlinia, czyli odległość między liniami tekstu, ma swoje znaczenie, jednak jej zmiana nie powinna przekładać się na wcięcia akapitowe w taki sposób, by mogły one być traktowane jako równorzędne. W praktyce, stosowanie niewłaściwych wcięć, wynikających z niepełnego zrozumienia interakcji pomiędzy tymi elementami, prowadzi do nieczytelności tekstu oraz zmniejsza jego przejrzystość. Warto podkreślić, że w dobrych praktykach typograficznych nie ma jednoznacznych reguł, które mogłyby zapewnić prawidłowość w stosowaniu tych elementów bez odniesienia do kontekstu, w jakim są używane. Zrozumienie, że stopień pisma ma kluczowe znaczenie, a inne wymienione elementy są jedynie dodatkowymi czynnikami, jest niezbędne do osiągnięcia harmonijnego i funkcjonalnego layoutu tekstu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Którą operację obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Korektę kolorystyczną.

B. Wypaczanie kształtów.

C. Przycinanie obrazu.

D. Nakładanie gradientu.

Korekta kolorystyczna to jedna z kluczowych operacji w obróbce bitmapy, która pozwala na uzyskanie bardziej dynamicznych i estetycznych efektów w obrazach. Zastosowanie narzędzi takich jak krzywe tonalne umożliwia precyzyjny wpływ na jasność oraz kontrast poszczególnych kanałów kolorów. W kontekście aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wykorzystanie krzywych pozwala na znacznie bardziej zaawansowaną kontrolę nad kolorystyką niż tradycyjne suwakowe korekty. Umożliwia to artystom i grafików dostosowanie kolorów do specyficznego stylu lub atmosfery, co jest niezwykle istotne w procesie tworzenia wizualnych narracji. Przykładowo, w pracy nad zdjęciami portretowymi, manipulacja krzywymi pozwala na subtelne poprawki cery modela, co może całkowicie odmienić odbiór zdjęcia. W branży fotograficznej oraz graficznej, korekta kolorystyczna zgodnie z dobrymi praktykami zapewnia nie tylko estetyczny efekt, ale także spójność kolorystyczną w całym projekcie.

Pytanie 35

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. justowanie

B. interlinia

C. kerning

D. tracking

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 36

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. JPG

B. PSD

C. EPS

D. GIF

Odpowiedzi takie jak JPG, PSD oraz EPS nie są odpowiednie do zapisywania animowanych plików z zachowaniem przezroczystości, co jest kluczowym aspektem omawianego zagadnienia. Format JPG (Joint Photographic Experts Group) jest popularny do przechowywania obrazów rastrowych, jednak nie obsługuje przezroczystości ani animacji. JPG jest idealny dla zdjęć wysokiej jakości, lecz jego algorytm kompresji usuwa informacje o przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście animacji, gdzie przezroczystość jest często wymagana. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików programu Adobe Photoshop, służącym do przechowywania wszystkich warstw, efektów oraz innych informacji o projekcie. Choć PSD może zawierać przezroczystość, nie jest on formatem przeznaczonym do publikacji w Internecie i nie obsługuje animacji w tradycyjnym sensie. Format EPS (Encapsulated PostScript) również nie jest odpowiedni dla animacji. EPS jest używany głównie do wymiany grafik wektorowych oraz bitmapowych między różnymi systemami graficznymi, ale nie oferuje wsparcia dla animacji ani przezroczystości w sposób, który można by wykorzystać w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te formaty mogłyby spełniać wymagania dotyczące animacji, jednak ich struktura i przeznaczenie są inne, co prowadzi do niewłaściwych wyborów przy projektowaniu interaktywnych treści internetowych.

Pytanie 37

Jakie są wymiary brutto foldera, gdy wymiary netto wynoszą A3, a spady wynoszą 3 mm z każdej strony?

A. 303 × 426 mm

B. 303 × 420 mm

C. 297 × 430 mm

D. 297 × 426 mm

Poprawna odpowiedź to 303 × 426 mm, ponieważ aby obliczyć format brutto, należy dodać do wymiarów formatu netto dodatkowe spady. Format netto A3 ma wymiary 297 × 420 mm. Przy zastosowaniu 3 mm spadów z każdej strony, należy dodać 6 mm do każdego wymiaru (3 mm z lewej i 3 mm z prawej strony). Dlatego długość wynosi 297 mm + 6 mm = 303 mm, a wysokość to 420 mm + 6 mm = 426 mm. Takie podejście jest zgodne z praktykami w druku, gdzie spady są niezbędne, aby uniknąć białych krawędzi na finalnym produkcie, szczególnie gdy projekt jest cięty na wymiar. Umożliwia to również dokładniejsze wykończenie krawędzi, co jest kluczowe w produkcji materiałów drukowanych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projektach graficznych, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów, które mają być intensywnie eksploatowane lub prezentowane w publicznych przestrzeniach.

Pytanie 38

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 2400 dpi

B. 300 dpi

C. 600 dpi

D. 1200 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 39

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtF

B. RIP

C. OCR

D. CtP

Odpowiedź CtF, czyli Computer to Film, jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przenoszenia cyfrowych obrazów bezpośrednio na film, co jest kluczowym krokiem w tradycyjnej produkcji drukarskiej. W ramach tego procesu, pliki graficzne generowane na komputerze są konwertowane na format, który można użyć do naświetlenia matryc filmowych. Przykład zastosowania CtF to wytwarzanie filmów offsetowych, które są następnie używane do produkcji wysokiej jakości materiałów drukowanych, takich jak czasopisma czy ulotki. W branży poligraficznej CtF zyskało na znaczeniu, gdyż pozwala na oszczędność czasu oraz zwiększenie precyzji w porównaniu do starszych technologii, takich jak CtP (Computer to Plate). Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości obrazu w procesie drukowania, co czyni CtF niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych drukarni. Warto również zauważyć, że dzięki CtF można zredukować błędy wynikające z manualnej interwencji, co przekłada się na lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej