Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 21:45
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 21:54

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 240 szt.

B. 360 szt.

C. 20 szt.

D. 120 szt.

Odpowiedź 240 szt. jest poprawna, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy jest miarą liczby loch, które przebywają w danej grupie w przeciągu roku. Przy założeniu, że czas przebywania loch w grupie przekracza 12 miesięcy, oznacza to, że wszystkie lochy, które są w tym stanie, pozostają w grupie przez cały rok, a więc przelotowość będzie równa stanowi średniorocznemu. W praktyce, przelotowość jest ważnym wskaźnikiem w zarządzaniu stadem, który pozwala określić efektywność reprodukcji, a także obliczyć potrzebną ilość paszy i zasobów. W związku z tym, standardowe praktyki w hodowli świń wskazują na to, że przelotowość jest kluczowym parametrem dla utrzymania zdrowego i wydajnego stada. Utrzymywanie stałej liczby loch pozwala na stabilizację produkcji, co jest szczególnie istotne w obliczu zmieniającego się rynku i potrzeb konsumentów.

Pytanie 2

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. profilaktyczne szczepienie kur

B. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt

C. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki

D. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur

Profilaktyczne szczepienie kur jest kluczowym elementem w ekologicznym chowie kur niosek, mającym na celu zapewnienie zdrowia ptaków oraz minimalizację ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych. W systemie ekologicznym, gdzie dąży się do ograniczenia stosowania chemicznych leków i antybiotyków, szczepienia stanowią skuteczną metodę ochrony stada. Przykładem może być szczepienie przeciwko chorobie Mareka, które jest powszechnie stosowane, aby zapobiec poważnym schorzeniom, które mogą prowadzić do znacznych strat w produkcji jaj. Dobre praktyki w ekologicznych fermach kurzych obejmują także monitorowanie zdrowia ptaków oraz wprowadzenie odpowiednich programów bioasekuracji, które zmniejszają ryzyko zakażeń. Warto zauważyć, że ekologia w hodowli ptaków nie tylko polega na przestrzeganiu zasad żywienia i dobrostanu zwierząt, ale także na aktywnym podejściu do profilaktyki zdrowotnej, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się certyfikacją ekologicznych produktów rolnych.

Pytanie 3

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. cewnikowanie

B. przepędzanie

C. trokarowanie

D. masowanie

Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.

Pytanie 4

Pierwiastkiem, którego brak staje się istotny do uzupełnienia w początkowych dniach życia prosiąt, jest

A. sód

B. wapń

C. żelazo

D. magnez

Żelazo jest kluczowym mikroelementem, który odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie prosiąt. Niedobór żelaza w pierwszych dniach życia prosiąt, szczególnie w przypadku prosiąt urodzonych w dużych miotach, może prowadzić do anemii, co znacząco wpływa na ich zdrowie i rozwój. W praktyce, aby zapewnić odpowiednią podaż żelaza, zaleca się podawanie prosiętom suplementów żelaza w postaci iniekcji lub preparatów doustnych w ciągu pierwszych 3-7 dni życia. Standardy hodowlane, takie jak te proponowane przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, podkreślają znaczenie monitorowania stanu zdrowia prosiąt oraz wprowadzania odpowiednich programów suplementacyjnych. Ponadto, zrozumienie, że żelazo w diecie matki wpływa na jego dostępność dla prosiąt, jest kluczowe dla przyszłego rozwoju stada. Właściwe zarządzanie poziomem żelaza w diecie prosiąt jest zatem istotnym aspektem hodowli, wpływającym na ich wzrost, zdrowie i ogólną wydajność.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u owcy

B. u klaczy

C. u świni

D. u krowy

U świni ruja trwa od 2 do 3 dni, co jest znacznie krótszym okresem niż u klaczy. U krów, cykl rujowy jest dłuższy i wynosi zazwyczaj od 18 do 24 dni, przy czym sama ruja trwa przeciętnie 12 do 18 godzin. Owce mają cykle rujowe, które są również odmiennie zorganizowane, a ich ruja występuje zazwyczaj sezonowo, trwając 1 do 2 dni. To pokazuje, jak różne gatunki zwierząt mają unikalne schematy rujowe, co może prowadzić do błędnych przypuszczeń o uniwersalności jednego cyklu w odniesieniu do wszystkich gatunków. Błąd w przypisaniu długości rui do konkretnego gatunku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz problemów z reprodukcją. Zrozumienie różnic międzygatunkowych w cyklu rujowym jest kluczowe dla efektywności hodowli i zdrowia zwierząt, dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi specyfiki każdego z gatunków, które prowadzą. Pomijanie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego planowania inseminacji, co z kolei wpływa na liczebność stada i ogólne wyniki hodowlane.

Pytanie 7

W intensywnym chowie stosuje się przycinanie dziobów.

A. gęsi.

B. kur.

C. kaczek.

D. perliczek.

Przycinanie dziobów kur jest praktyką stosowaną w chowie intensywnym, mającą na celu ochronę ptaków przed urazami oraz zapobieganie agresji i kanibalizmowi. Dzioby kur są przycinane, aby ograniczyć ich zdolność do zadawania ran innym osobnikom oraz sobie samym. W intensywnym chowie, gdzie zwierzęta są często trzymane w ciasnych warunkach, może dojść do stresu i rywalizacji o przestrzeń oraz zasoby. Praktyka ta jest regulowana przez różne standardy dobrostanu zwierząt, które podkreślają konieczność minimalizacji cierpienia i stresu. Przycinanie dziobów powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, a technika powinna być dostosowana do wieku i gatunku ptaka, aby zminimalizować ból i dyskomfort. W przypadku ptaków młodych, najczęściej stosuje się przycinanie do 10 dni życia, co zapewnia szybsze gojenie się ran. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również monitorowanie zachowań ptaków po zabiegu, aby upewnić się, że nie dochodzi do niepożądanych komplikacji.

Pytanie 8

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Poprawienia jakości ich wełny

B. Zagwarantowania im poczucia sytości

C. Zwiększenia jakości ich nasienia

D. Pomoc w trawieniu pokarmów

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 9

Na jakie czynniki wpływa zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. odmiany.

B. stanu zdrowia.

C. masy ciała.

D. wydajności mlecznej.

Wiele osób może mylnie sądzić, że kondycja, rasa lub produkcja mleka mają największy wpływ na zapotrzebowanie bytowe krowy, jednak te aspekty mają tylko pośredni wpływ na potrzeby żywieniowe. Kondycja zwierzęcia, choć istotna, jest często wynikiem odpowiedniego żywienia i może się zmieniać w ciągu życia krowy. Krowy w lepszej kondycji mogą wymagać mniej energii w dłuższym okresie, ale ich zapotrzebowanie na składniki odżywcze wciąż będzie w dużej mierze zależało od ich masy ciała. Rasa krowy również ma znaczenie, jednak głównie w kontekście genetycznych predyspozycji do produkcji mleka czy mięsa, a nie bezpośrednio w odniesieniu do zapotrzebowania bytowego. Rasy mleczne, takie jak Holsztyn, mogą wykazywać różnice w wydajności mlecznej, ale ich zapotrzebowanie na energię wciąż pozostaje powiązane z masą ciała. Produkcja mleka z kolei jest efektem dostarczania odpowiednich składników odżywczych, lecz nie determinuje ona bezpośrednio potrzeb energetycznych, które przede wszystkim zależą od masy zwierzęcia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą bydła, co może prowadzić do większej efektywności produkcji i lepszego zdrowia stada.

Pytanie 10

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierząt	System utrzymania
Grupa zwierząt	pojedynczo m²/szt	grupowo m²/szt
tryki > 1,5 roku życia	3	2
matki z jagnięciem	2,5 m²+0,7 m² na każde jagnię	1,5 m²+0,5 m² na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m- ca życia	z matką
tryczki	2	1,5
skopki	0,8	0,6
jarlice, przystępki	1,5	0,8

A. 46,8 m²

B. 30,0 m²

C. 2,5 m²

D. 24,0 m²

Często wybór błędnej odpowiedzi wynika z tego, że nie wszyscy do końca rozumieją, jak obliczyć powierzchnię, która jest potrzebna dla owiec. Niektóre osoby mogą myśleć, że 24,0 m² to wystarczająco, ale to nie uwzględnia dodatkowej przestrzeni dla jagniąt. Z kolei coś, co wynosi 46,8 m², wydaje się zbyt dużo, co z kolei może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania terenu – to nie jest najlepsza praktyka. Gdy robimy takie obliczenia, ważne jest, aby stosować się do standardów i zaleceń weterynaryjnych, bo to naprawdę ma wpływ na dobrostan zwierząt. Pamiętaj, że brak zrozumienia w tej kwestii może prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżonej wydajności. Czasem błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących danych, co też może wprowadzać w błąd.

Pytanie 11

Preparat zastępujący mleko dla cieląt stosuje się w ilości: 125 g preparatu na 1 litr pójła. Ile kilogramów tego preparatu należy zważyć, aby przygotować 20 litrów pójła?

A. 1,00 kg

B. 2,50 kg

C. 3,00 kg

D. 0,50 kg

Aby przygotować 20 litrów pójła z preparatu mlekozastępczego dla cieląt, należy obliczyć odpowiednią ilość preparatu na podstawie podanej dawki 125 g w 1 litrze. Obliczenia są następujące: w 20 litrach pójła potrzebujemy 20 x 125 g = 2500 g preparatu. Przekształcając to na kilogramy, otrzymujemy 2500 g = 2,5 kg. Stosowanie preparatów mlekozastępczych w hodowli bydła jest kluczowym elementem zapewnienia odpowiednich wartości pokarmowych dla młodych cieląt, które często nie mają dostępu do mleka matki. Właściwe przygotowanie pójła przyczynia się do zdrowego wzrostu i rozwoju cieląt, a także wpływa na ich przyszłą wydajność mleczną i mięsne. W praktyce, wiedza na temat dawek i ich obliczeń jest niezbędna, aby uniknąć błędów w żywieniu, które mogłyby prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt oraz zwiększenia kosztów produkcji. Standardy żywienia cieląt zalecają również regularne monitorowanie ich przyrostów masy ciała w celu optymalizacji diety i zapewnienia ich zdrowia.

Pytanie 12

Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest

A. świadectwo inseminacji krowy

B. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki

C. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki

D. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy

Zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki jest dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania. Jest to istotny dokument w hodowli bydła, ponieważ zapewnia nie tylko legalność zabiegu, ale także umożliwia śledzenie genetyki zwierząt. W praktyce, stosowanie tego typu zaświadczeń jest kluczowe w zarządzaniu stadem, gdyż pozwala na monitorowanie jakości inseminacji oraz efektywności używanych nasienia. Zgodnie z przepisami, każde sztuczne unasiennienie powinno być dokumentowane, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo w hodowli. Warto dodać, że zaświadczenie powinno zawierać informacje na temat daty zabiegu, stosowanego nasienia oraz danych identyfikacyjnych zwierzęcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, mającymi na celu zarówno poprawę wydajności hodowli, jak i zdrowia zwierząt. Dokumentacja taka jest również niezbędna w kontekście wszelkich kontroli weterynaryjnych oraz audytów prowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 13

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 25 litrów

B. 75 litrów

C. 10 litrów

D. 40 litrów

Wydaje mi się, że wybór 40 litrów, 10 litrów lub 75 litrów może sugerować, że coś nie do końca jest jasne. Na przykład, jeśli wybrałeś 40 litrów, to może myślisz, że trzeba więcej, ale to prowadzi do marnowania preparatu. Z kolei 10 litrów to pewnie za mało, co sprawi, że nie pokryjesz powierzchni dobrze i efekt biostymulacji będzie kiepski. Dobrze jest mieć na uwadze proporcje zalecane przez producenta, bo to klucz do skuteczności. A 75 litrów to już przesada, bo nie tylko zmarnujesz produkt, ale może to też zaburzyć równowagę mikrobiologiczną. Generalnie, liczenie według zaleceń producenta naprawdę pomaga lepiej zarządzać tymi rzeczami.

Pytanie 14

Zjawisko, w którym oko przystosowuje się do widzenia obiektów znajdujących się na różnych odległościach, to

A. adhezja

B. akomodacja

C. adaptacja

D. aklimatyzacja

Aklimatyzacja, adaptacja, czy adhezja, choć mają swoje znaczenia w różnych kontekstach biologicznych i fizycznych, nie odnoszą się do zjawiska regulacji ostrości widzenia przez oko. Aklimatyzacja opisuje proces przystosowywania się organizmu do zmieniających się warunków środowiskowych, co jest typowe dla warunków klimatycznych. Adaptacja to bardziej ogólny termin, który może odnosić się do wielu procesów przystosowawczych, ale w kontekście wzroku dotyczy przede wszystkim zmieniającej się czułości na światło, a nie zmiany kształtu soczewki. Adhezja z kolei dotyczy zjawiska przylegania cząsteczek i nie ma bezpośredniego związku z procesami optycznymi w oku. Pomieszanie tych terminów z pojęciem akomodacji wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji oka i jego mechanizmów. Ważne jest, aby poprawnie zrozumieć każdy z tych terminów, aby uniknąć błędnych interpretacji i nieporozumień w naukach przyrodniczych oraz w praktyce klinicznej.

Pytanie 15

Jakie akcesoria wykorzystuje się do sztucznego unasienniania jałówki?

A. kateter Gedis oraz rozwieracz pochwy

B. pistolet inseminacyjny i słomka z nasieniem

C. pistolet inseminacyjny, blistry z nasieniem, rękawica inseminacyjna

D. pipeta inseminacyjna oraz rozwieracz pochwy

Słusznie wskazano, że do sztucznego unasienniania jałówki niezbędne są pistolet inseminacyjny oraz słomka z nasieniem. Pistolet inseminacyjny to kluczowe narzędzie w procesie sztucznego unasienniania, ponieważ umożliwia precyzyjne wprowadzenie nasienia do narządów rozrodczych samicy. Słomka z nasieniem zawiera odpowiednio przygotowane komórki jajowe, które powinny być przechowywane w ściśle określonych warunkach, aby zachować ich żywotność. Zasadniczym aspektem sztucznego unasienniania jest jednak nie tylko samo wprowadzenie nasienia, ale również znajomość cyklu rujowego jałówki, co pozwala na maksymalizację szans na zapłodnienie. W praktyce, przed inseminacją należy przeprowadzić dokładną ocenę stanu zdrowia samicy oraz określić moment optymalny do przeprowadzenia zabiegu. Warto zaznaczyć, że odpowiednie szkolenie i doświadczenie w zakresie inseminacji są kluczowe dla osiągnięcia wysokich wskaźników skuteczności w hodowli bydła.

Pytanie 16

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. kury

B. królika

C. krowy

D. konia

Nerki pobrużdżone, charakterystyczne dla krowy, są przystosowane do specyfiki diety i metabolizmu tego zwierzęcia. Krowy są przeżuwaczami, co oznacza, że ich układ pokarmowy zawiera wiele przystosowań do trawienia celulozy. Pobrużdżenia nerek nie tylko zwiększają ich powierzchnię filtracyjną, ale także wspomagają skuteczność usuwania toksyn i produktów przemiany materii, które mogą powstawać w wyniku trawienia roślin. W praktyce, wiedza na temat struktury nerek krowy jest istotna dla weterynarzy oraz hodowców bydła, gdyż pozwala na monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz wczesne wykrywanie zaburzeń metabolicznych. Badania dotyczące funkcji nerek u bydła mają także zastosowanie w kontekście ochrony środowiska, szczególnie w odniesieniu do zarządzania odpadami zwierzęcymi. Zrozumienie budowy i funkcji nerek krowy może więc prowadzić do lepszego zarządzania hodowlą oraz poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 17

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. lipidów

B. białek

C. soli mineralnych

D. węglowodanów

Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.

Pytanie 18

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U ogiera

B. U psa

C. U buhaja

D. U knura

W przypadku pozostałych odpowiedzi, istnieje fundamentalne nieporozumienie dotyczące anatomii narządów płciowych różnych gatunków zwierząt. Zarówno knury, jak i buhaje oraz ogiery, nie posiadają kości prącia w swojej budowie anatomicznej. U tych zwierząt, narządy płciowe są wspierane przez tkankę mięśniową oraz ciała jamiste, co zapewnia im elastyczność i zdolność do osiągania wzwodu w trakcie kopulacji. U knurów, na przykład, rozrodczość opiera się na mechanizmie pompy krwi do ciał jamistych, a nie na obecności szkieletowego wsparcia. Jest to kluczowy aspekt, który różni te gatunki od psów. W kontekście buhajów i ogierów, ich anatomia także ujawnia brak kości prącia, co jest typowe dla wielu ssaków z rodziny kopytnych. Zrozumienie różnic anatomicznych pomiędzy gatunkami jest kluczowe dla weterynarii i hodowli, ponieważ wpływa na metody inseminacji oraz monitorowania zdrowia reprodukcyjnego. Błędne przypisanie cech anatomicznych do nieodpowiednich gatunków może prowadzić do nieefektywnych praktyk hodowlanych oraz problemów zdrowotnych w populacji zwierząt.

Pytanie 19

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Ziemniaki parowane

B. Siemię lniane

C. Śruta żytnia

D. Otręby pszenne

Otręby pszenne wykazują działanie mlekopędne, co czyni je cennym składnikiem diety kobiet karmiących. Zawierają one błonnik, który wspomaga perystaltykę jelit i przyczynia się do poprawy wchłaniania składników odżywczych. Dzięki temu mogą wspierać laktację, poprawiając zarówno ilość, jak i jakość mleka. W praktyce, otręby pszenne mogą być stosowane jako dodatek do różnych potraw, jak jogurty, musli czy wypieki, co ułatwia ich włączenie do codziennej diety. Rekomenduje się ich spożycie w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadmiernego obciążenia układu pokarmowego. Warto również pamiętać, że ich wpływ na laktację może być wspierany przez odpowiednią podaż płynów oraz zrównoważoną dietę bogatą w inne składniki odżywcze. Ponadto, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem specjalizującym się w żywieniu matek karmiących. Zgodnie z wytycznymi organizacji zdrowotnych, włączenie otrębów pszennych do diety może być korzystne, jednak zawsze powinno odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 20

Jednym z powodów problemów w reprodukcji klaczy jest dieta bogata w zielonki

A. z traw

B. z żyta

C. z lucerny

D. z kukurydzy

Odpowiedzi "z żyta", "z traw" i "z kukurydzy" nie są do końca trafne. Wiesz, klacze mają swoje specyficzne wymagania żywieniowe, a te odpowiedzi ich nie uwzględniają. Żyto ma sporo skrobi, co może zaburzyć równowagę energetyczną, ale bezpośrednio nie wpływa na ich zdrowie reprodukcyjne. Trawy to dość szerokie pojęcie i nie wszystkie mogą być dobre dla klaczy w ciąży czy laktacji. Zbyt duża ilość trawy, bez odpowiedniego białka, może prowadzić do niedoborów, co źle wpływa na zdrowie. Kukurydza z kolei, choć daje dużo energii, w nadmiarze może prowadzić do otyłości. Zrozumienie specyficznych potrzeb klaczy w różnych fazach życia jest kluczowe, więc ważne, by unikać nadmiaru pasz białkowych, jak lucerna. Dobrze zbilansowana dieta to podstawa ich zdrowia.

Pytanie 21

Najmniejsze natężenie oświetlenia jest stosowane w pomieszczeniach dla

A. brojlerów indyczych

B. kur niosek

C. kaczek

D. gęsi

Brojlerzy indyczych wymagają specyficznych warunków oświetleniowych, które wpływają na ich rozwój oraz zdrowie. Najniższe natężenie oświetlenia jest stosowane w celu zmniejszenia stresu u ptaków, co jest kluczowe dla ich wzrostu i wydajności. W praktyce, odpowiednie zarządzanie oświetleniem w hodowli brojlerów indyczych przyczynia się do poprawy ich dobrostanu, co potwierdzają liczne badania w dziedzinie zootechniki. Oświetlenie o niskim natężeniu ma także wpływ na zmniejszenie agresji oraz poprawę zachowań społecznych w stadzie. Warto zauważyć, że zalecenia dotyczące natężenia oświetlenia dla brojlerów indyczych opierają się na standardach, które promują zrównoważony rozwój hodowli oraz zdrowie zwierząt. Na przykład, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), odpowiednie natężenie oświetlenia powinno wynosić zaledwie około 5-10 luksów. Takie warunki sprzyjają nie tylko lepszemu wzrostowi, ale także obniżeniu kosztów produkcji poprzez efektywniejsze wykorzystanie paszy."

Pytanie 22

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

C. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

D. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

Odpowiedzi, które wskazują na loszki w wieku poniżej 8 miesięcy, są niezgodne z praktykami hodowlanymi, ponieważ przedwcześnie rozpoczęte użytkowanie rozpłodowe może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju fizycznego loszek. Wiek 6 miesięcy dla loszki, jak w jednej z odpowiedzi, jest zdecydowanie zbyt wczesny, ponieważ w tym czasie zwierzęta są jeszcze w fazie intensywnego wzrostu, co może wpłynąć negatywnie na ich zdolność do rozrodu oraz zdrowie potomstwa. Ponadto, masa ciała 80-90 kg dla loszki poniżej 8 miesięcy nie spełnia wymagań zdrowotnych, co może prowadzić do komplikacji przy porodzie lub problemów z laktacją. W przypadku knurków, odpowiedzi sugerujące ich użytkowanie w wieku 6-8 miesięcy są nieodpowiednie z perspektywy biologicznej; knurek powinien osiągnąć co najmniej 8 miesięcy, aby zapewnić pełną dojrzałość i odpowiednią jakość nasienia. Warto wskazać, że w hodowli trzody chlewnej, standardowe wytyczne dotyczące wieku i masy ciała zwierząt rozpłodowych są kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa oraz wysokiej wydajności produkcyjnej. Wiele hodowli stosuje konkretne protokoły dopuszczenia do krycia, które obejmują nie tylko wiek, ale także ocenę kondycji fizycznej zwierząt, co w rezultacie prowadzi do lepszej efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej.

Pytanie 23

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. okopowe, maślanka świeża

B. ekspelery, zielonki

C. młóto, plewy

D. wysłodki buraczane, otręby

Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 24

Elementy mieszanek treściwych, które mają za zadanie łączenie toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez niepożądane mikroorganizmy, to

A. prebiotyki

B. detoksykanty

C. enzymy

D. przeciwutleniacze

Detoksykanty to składniki mieszanek treściwych, które odgrywają kluczową rolę w procesie wiązania toksycznych metabolitów oraz mykotoksyn produkowanych przez szkodliwe mikroorganizmy. Substancje te działają poprzez adsorpcję toksyn w przewodzie pokarmowym, co znacząco ogranicza ich wchłanianie do organizmu. Przykłady detoksykantów obejmują związki takie jak węgiel aktywowany, bentonit czy różne naturalne substancje roślinne. W praktyce wykorzystuje się je w suplementach diety, które mają na celu wsparcie detoksykacji organizmu oraz ochronę przed skutkami narażenia na szkodliwe substancje. Stosowanie detoksykantów jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie zdrowia publicznego oraz ochrony żywności, jako że efektywnie wspomagają one eliminację szkodliwych związków i poprawiają ogólny stan zdrowia. Warto zaznaczyć, że detoksykanty powinny być stosowane w sposób przemyślany, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu oraz w konsultacji z specjalistą.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Pełnowartościowe białko powinno być złożone z odpowiednich ilości aminokwasów oraz w właściwych proporcjach

A. nienasycone kwasy tłuszczowe

B. nasycone kwasy tłuszczowe

C. aminokwasy endogenne

D. aminokwasy egzogenne

Aminokwasy endogenne to te, które organizm ludzki jest w stanie wytwarzać samodzielnie, co oznacza, że nie muszą być dostarczane z pożywieniem. Dlatego koncentrowanie się na nich w kontekście pełnowartościowego białka jest nieuzasadnione, ponieważ nie spełniają one kryteriów niezbędnych aminokwasów w diecie. Możliwe jest również mylenie pojęć związanych z kwasami tłuszczowymi. Nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe to klasyfikacje odnoszące się do rodzaju wiązań chemicznych w cząsteczkach tłuszczu, a nie mają bezpośredniego związku z białkami i aminokwasami. Nasycone kwasy tłuszczowe, występujące głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, mogą wpływać na zdrowie serca, podczas gdy nienasycone kwasy tłuszczowe, znajdujące się w olejach roślinnych, rybach czy orzechach, są uważane za korzystne dla zdrowia. Użytkownicy często mylą terminologię, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zrozumienia, jakie składniki odżywcze są kluczowe dla prawidłowego odżywiania. Zrozumienie różnicy między aminokwasami egzogennymi a endogennymi oraz ich rolą w diecie jest kluczowe dla planowania zdrowego jadłospisu, a ignorowanie tych informacji może prowadzić do niedoborów pokarmowych oraz zaburzeń zdrowotnych. Właściwe zbilansowanie aminokwasów w diecie ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania prawidłowej kondycji organizmu oraz wspierania procesów metabolicznych.

Pytanie 29

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. mocznika

B. kredy pastewnej

C. zakwaszaczy

D. probiotyków

Mocznik, zakwaszacze i probiotyki to nie są kluczowe dodatki w skarmianiu kiszonek, chociaż mogą się przydać w pewnych sytuacjach. Zakwaszacze, jak kwas mlekowy, często poprawiają fermentację paszy, ale nie dają minerałów, które są podstawą diety. Myślenie, że probiotyki mogą zastąpić minerały, jest błędne, bo one głównie wspierają florę bakteryjną w jelitach, co jest fajne, ale nie dostarcza wapnia. Mocznik to inna sprawa - jest źródłem azotu, ale trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo może być toksyczny. Używanie mocznika w kiszonkach nie uzupełnia niedoborów mineralnych i może wręcz szkodzić metabolizmowi, jeśli nie jest odpowiednio stosowane. Więc na pewno nie można myśleć, że te składniki zastąpią kredę pastewną. Zrozumienie, jak każde z tych dodatków działa, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i ich wydajności. Niezrozumienie tego tematu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i obniżenia wyników produkcyjnych.

Pytanie 30

Jak długo trwa okres ciąży u maciorki?

A. 5 miesięcy

B. 10 miesięcy

C. 11 miesięcy

D. 9 miesięcy

Czasami w hodowli świń pojawiają się różne nieporozumienia co do długości ciąży u maciorki. Odpowiedzi mówiące o 10, 9 czy 11 miesiącach są nie tylko błędne, ale wynikają też z mylnych założeń. Tak długie okresy ciąży są bardziej przypisane do większych ssaków, jak np. ludzi, co może wprowadzać w błąd, że u świń jest podobnie. W rzeczywistości maciorki rodzą po znacznie krótszym czasie, co jest całkowicie zrozumiałe, biorąc pod uwagę ich wielkość i potrzebę szybkiego namnażania się w hodowlach. Trzymanie się tych nieprawdziwych informacji może prowadzić do błędnych decyzji w zarządzaniu stadem, na przykład niewłaściwego planowania krycia czy przygotowywania miejsca na poród. Dodatkowo, złe praktyki w zarządzaniu stadem mogą wpływać na wydajność produkcji, co w dłuższym czasie może powodować straty finansowe. Dlatego warto dobrze zapoznać się z właściwymi standardami w hodowli, opierając się na sprawdzonych źródłach i praktykach weterynaryjnych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy ważne jest, aby zadbać o higienę warg sromowych lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. wyłącznie u pierwiastek

D. gdy są zanieczyszczone

Przed wprowadzeniem cewnika do pochwy ważne jest, żeby zadbać o czystość warg sromowych lochy. Bez względu na to, w jakim stanie jest zwierzę, trzeba pamiętać o zasadach higieny. To naprawdę pomaga uniknąć wprowadzenia drobnoustrojów i różnych infekcji, co jest super istotne w weterynarii. Odpowiednie przygotowanie polega na dokładnym oczyszczeniu i dezynfekcji, co jest podstawą w takich sytuacjach. Można użyć jałowych ściereczek czy gazików nasączonych płynem dezynfekującym. Dzięki temu ryzyko zakażeń jest mniejsze, a rany lepiej się goją po zabiegach. Takie standardy są zgodne z tym, co ogólnie wiadomo w weterynarii, bo higiena to kluczowy element w zapobieganiu infekcjom. Dbanie o to nie tylko chroni zdrowie lochy, ale także zapewnia lepsze warunki dla personelu medycznego i zwiększa skuteczność zabiegów.

Pytanie 33

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. położnictwo

B. ginekologia

C. inseminacja

D. andrologia

Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. siano

B. kiszonki

C. mleko

D. siarę

Siano jest kluczowym elementem w diecie cieląt, wspomagającym rozwój żwacza. Jego wprowadzenie do diety cieląt, szczególnie w okresie przejściowym, kiedy cielęta zaczynają stopniowo odchodzić od mleka, stymuluje rozwój mikroflory żwacza oraz przyspiesza proces keratynizacji jego ścianek. Siano, bogate w błonnik, wpływa na perystaltykę jelit i oswaja cielęta z pokarmem stałym. Dobrze zbilansowana dieta, zawierająca siano, przyczynia się do zdrowego rozwoju układu pokarmowego, co jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania paszy. Siano powinno być wysokiej jakości, aromatyczne i wolne od pleśni, co zapewnia lepsze przyjmowanie oraz wykorzystanie składników odżywczych. Praktyki hodowlane sugerują wprowadzenie siana do diety cieląt w wieku około 2-3 tygodni, co znacząco wpłynie na ich zdrowie i wydajność w przyszłości, przyczyniając się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt.

Pytanie 37

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. klatkowej

B. wolnowybiegowej

C. ekologicznej

D. ściółkowej

Oznaczenie ekologiczne, reprezentowane przez cyfrę zero w oznakowaniu jaj (0-PL12345678), wskazuje, że jaja pochodzą z chowu ekologicznego. W systemie rolnictwa ekologicznego zwraca się szczególną uwagę na dobrostan zwierząt oraz jakość ich paszy, która również musi spełniać określone normy. W tym przypadku kury mają zapewnione odpowiednie warunki życia, w tym dostęp do przestrzeni na świeżym powietrzu oraz ekologicznych środków żywienia. Dobrą praktyką w hodowli ekologicznej jest również unikanie stosowania antybiotyków oraz sztucznych dodatków do paszy, co przekłada się na jakość końcowego produktu. Wybierając jaja ekologiczne, konsumenci wspierają zrównoważony rozwój i świadome rolnictwo, co ma pozytywne skutki dla środowiska oraz zdrowia ludzi. Zdecydowanie warto zwracać uwagę na certyfikaty ekologiczne, które zapewniają o najwyższej jakości produktów.

Pytanie 38

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 17 do 5

B. W godzinach od 8 do 20

C. W godzinach od 12 do 24

D. W godzinach od 15 do 3

Wybór odpowiedzi, który nie obejmuje okresu między 17 a 5, świadczy o niepełnym zrozumieniu cyklu rujowego krów oraz optymalnych warunków dla inseminacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca przedział czasowy między 15 a 3 nie uwzględnia faktu, że inseminacja przeprowadzona zbyt wcześnie, przed osiągnięciem szczytu rui, może prowadzić do znacznych strat w wydajności hodowlanej. Krowy, które nie są inseminowane w odpowiednim czasie, mogą nie zajść w ciążę, co prowadzi do strat finansowych i obniżenia wydajności produkcyjnej. Odpowiedzi, które wskazują na dłuższe okna czasowe, jak między 12 a 24, również są niepoprawne, ponieważ mimo że obejmują odpowiedni czas, nie precyzują kluczowego okna, w którym inseminacja jest najbardziej efektywna. Typowym błędem myślowym jest pomijanie znaczenia dokładnego momentu w cyklu rujowym, co jest kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji efektywności produkcji bydła. Dlatego istotne jest zrozumienie, że odpowiednie dobranie terminu inseminacji ma kluczowe znaczenie dla sukcesu hodowli oraz zwiększenia wskaźników skuteczności reprodukcji.

Pytanie 39

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. łomikostu

B. anemii

C. krzywicy

D. perozy

Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.

Pytanie 40

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Złotnicka biała

B. Duroc

C. Pietrain

D. Złotnicka pstra

Rasa świń Pietrain jest uznawana za niezalecaną do chowu ekologicznego z powodu jej wysokiej wrażliwości na różne czynniki środowiskowe oraz dużych wymagań dotyczących utrzymania. Świnie tej rasy charakteryzują się intensywnym przyrostem masy ciała, co sprawia, że wymagają starannie zbilansowanej diety i odpowiednich warunków hodowlanych. W praktyce oznacza to konieczność zapewnienia specjalistycznych pasz, co jest w sprzeczności z zasadami chowu ekologicznego, który opiera się na naturalnych metodach żywienia. Ponadto Pietrain jest bardziej podatny na stres związany z różnymi warunkami środowiskowymi, co może prowadzić do obniżenia jakości mięsa. W związku z tym, w ekologicznych systemach produkcji zwierzęcej zaleca się stosowanie ras, które są bardziej odporne na trudne warunki, takich jak Złotnicka pstra czy Złotnicka biała, które lepiej dostosowują się do naturalnego środowiska i mają niższe wymagania paszowe. Dobre praktyki w gospodarstwach ekologicznych promują wybór ras, które są przystosowane do lokalnych warunków, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko oraz zwiększenie wydajności produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej