Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 14:13
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 14:34

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba z działu ekspedycji, która zraniła się w palec i kontynuuje wydawanie potraw, stwarza ryzyko

A. chemiczne
B. mikrobiologiczne
C. toksyczne
D. fizyczne
Odpowiedź 'mikrobiologiczne' jest prawidłowa, ponieważ skaleczenie pracownika ekspedycji w palec może prowadzić do wprowadzenia patogenów, takich jak bakterie czy wirusy, do żywności. W branży gastronomicznej, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest minimalizowanie ryzyka zakażeń mikrobiologicznych. Wydawanie potraw przez osobę z raną na dłoni nie tylko zagraża zdrowiu konsumentów, ale również może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla przedsiębiorstwa. Przykładem może być zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, które przenosi się przez kontakt z zanieczyszczoną żywnością. W praktyce, każda osoba pracująca w kuchni powinna być świadoma zasad higieny osobistej i natychmiast zgłaszać wszelkie skaleczenia, a następnie na czas leczenia zrezygnować z kontaktu z żywnością, aby uniknąć ryzyka zakażeń. Poprawne postępowanie w takich sytuacjach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 2

Ile porcji mięsa o wadze 100 gramów można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny, biorąc pod uwagę, że straty podczas gotowania wynoszą 30%?

A. 80 porcji
B. 90 porcji
C. 60 porcji
D. 70 porcji
Aby obliczyć liczbę 100-gramowych porcji mięsa, które można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny przy stracie wynoszącej 30%, należy najpierw ustalić, ile z tej wołowiny pozostanie po gotowaniu. Z 10 kilogramów (czyli 10 000 gramów) mięsa, po uwzględnieniu 30% strat, pozostanie 70% pierwotnej masy. Obliczamy to jako: 10 000 gramów x 0,7 = 7 000 gramów mięsa. Następnie, aby uzyskać liczbę porcji, dzielimy pozostałą masę przez 100 gramów (rozmiar jednej porcji). Zatem: 7 000 gramów ÷ 100 gramów/porcję = 70 porcji. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie zamówień i kontrolowanie kosztów. W praktyce, takie umiejętności są niezbędne do zarządzania restauracjami, cateringi czy produkcją żywności. Ponadto, znajomość strat związanych z obróbką żywności jest istotna dla zachowania standardów jakości oraz efektywności kosztowej.
Pytanie 3

Jaki deser jest zagęszczany przy pomocy jajek?

A. Mus z malin.
B. Mleczko kawowe
C. Krem o smaku cytrynowym.
D. Suflet o smaku makowym.
Mleczko kawowe to deser, który jest gęsty i kremowy, a jego baza często zawiera jaja, co jest istotnym elementem w procesie jego przygotowywania. Jaja pełnią kluczową rolę, ponieważ działają jako naturalny zagęszczacz, a także wpływają na teksturę i smak deseru. Właściwe użycie jaj w mleczku kawowym pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji, która jest zarówno lekka, jak i aksamitna. W praktyce, podczas przygotowywania mleczka kawowego, można stosować różne techniki, takie jak ubijanie białek na pianę, co dodatkowo nadaje mu puszystości. Warto zwrócić uwagę na standardy kulinarne dotyczące bezpieczeństwa żywności, zwłaszcza w kontekście użycia surowych jaj, które powinny pochodzić z pewnych źródeł i być odpowiednio przechowywane, aby zminimalizować ryzyko zatruć pokarmowych. Używanie jaj w deserach nie tylko wpływa na ich smak, ale także na aspekt odżywczy, ponieważ są one źródłem białka oraz witamin. W tym kontekście mleczko kawowe jest doskonałym przykładem połączenia tradycji kulinarnej z nowoczesnymi technikami gotowania.
Pytanie 4

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. w metalowym pucharku
B. na półmisku
C. na talerzu zakąskowym
D. w nelsonce
Odpowiedź "na talerzu zakąskowym" jest poprawna, ponieważ w tradycyjnej niemieckiej kuchni serwowanie surówki warzywnej w takim naczyniu jest standardem. Talerz zakąskowy jest przystosowany do podawania mniejszych porcji, co sprzyja różnorodności na stole oraz umożliwia gościom wybór różnych smaków. W kontekście estetyki podania, talerz zakąskowy pozwala na efektowne ułożenie warzyw, co wpływa na pierwsze wrażenie dania. Zgodnie z zasadami kulinarnymi, zwłaszcza w usługach gastronomicznych, prezentacja jedzenia ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń kulinarnych gości. Przykładem zastosowania może być podanie surówki w eleganckim restauracyjnym menu, gdzie wyróżnia się ona na talerzu zakąskowym, podkreślając świeżość i jakość składników. Warto pamiętać, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potraw wpływa na postrzeganą wartość dania oraz zadowolenie klientów, co jest niezbędne w branży gastronomicznej.
Pytanie 5

Jakie produkty pochodzą z roślin?

A. pasternak i trufle
B. miód oraz szparagi
C. drożdże oraz kalmary
D. żelatyna i karczochy
Pasternak i trufle to doskonały przykład produktów pochodzenia roślinnego, które są cenione nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także wartości odżywcze. Pasternak, jako korzeniowa roślina warzywna, jest bogaty w błonnik, witaminy C i K oraz minerały, co czyni go wartościowym dodatkiem do diety. Trufle z kolei, będące grzybami podziemnymi, są poszukiwane w gastronomii za swój intensywny aromat i smak. Działają jako naturalny wzmacniacz smaku i są często wykorzystywane w haute cuisine. Zrozumienie, jakie produkty są pochodzenia roślinnego, jest kluczowe dla osób dbających o zdrową dietę oraz dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu dania oparte na roślinach. Znajomość tych produktów wspiera także praktyki zrównoważonego rozwoju, promując lokalne uprawy i ekologiczne metody produkcji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie roślinnych składników może być korzystne dla środowiska, redukując ślad węglowy związany z konsumpcją mięsa.
Pytanie 6

Do przygotowania ciasta wykorzystywana jest technika siekania

A. kruche
B. piaskowe
C. drożdżowe
D. biszkoptowe
Technika siekania jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu ciasta kruchego, które charakteryzuje się delikatną, kruchą teksturą. Proces ten polega na łączeniu mąki z tłuszczem poprzez siekanie, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji. W praktyce stosuje się do tego noże lub specjalne urządzenia, które skutecznie rozdrabniają tłuszcz na małe kawałki, mieszając go z mąką. Dzięki temu powstają małe grudki tłuszczu, które w piekarniku topnieją i tworzą przestrzenie w cieście, co prowadzi do uzyskania charakterystycznej kruchości. Przykładowo, ciasto kruche jest podstawą wielu wypieków, takich jak tarty, ciasteczka czy spody do ciast, i jest często wykorzystywane w profesjonalnych piekarniach. Dobrą praktyką jest używanie zimnych składników, co wpływa na uzyskanie lepszej tekstury ciasta. Dodatkowo, ważne jest, aby ciasto nie było zbyt długo wyrabiane, co mogłoby prowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, skutkując twardym wypiekiem zamiast kruchym. Właściwe zrozumienie i zastosowanie techniki siekania jest zatem kluczowe dla osiągnięcia idealnego ciasta kruchego.
Pytanie 7

Jaką ilość wapnia zawiera szklanka mleka (250 ml), gdy 100 g mleka pełnego ma 118 mg Ca, 138 mg K oraz 44 mg Na?

A. 236 mg
B. 110 mg
C. 295 mg
D. 345 mg
Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia zasad przeliczeń oraz proporcji zawartości minerałów w produktach spożywczych. Na przykład, jeśli ktoś obliczy 110 mg, może to sugerować, że założył mniejszą zawartość wapnia na 100 ml mleka lub nie pomnożył odpowiednio tej wartości przez objętość w ml. Odpowiedź 236 mg również może wynikać z błędnego przeliczenia, gdzie użytkownik mógł pomyślnie pomnożyć ilość wapnia w 100 ml, ale nie uwzględnił, że 250 ml to 2,5 razy większa objętość. Z kolei wybór 345 mg może sugerować nadinterpretację danych lub przyjęcie zbyt wysokiej wartości wapnia, co jest łatwe do zaobserwowania w sytuacji, gdy człowiek nie jest uważny na detale liczbowych danych. Warto zwrócić uwagę, że w analizach żywieniowych ważne jest nie tylko przeliczenie, ale również znajomość standardów dotyczących wartości odżywczych, które można znaleźć w bazach danych lub kartach charakterystyki produktów żywnościowych. Prawidłowe podejście do takich obliczeń jest kluczowe dla zdrowia, ponieważ pozwala na właściwe oszacowanie potrzeb żywieniowych i unikanie niedoborów lub nadmiarów składników odżywczych.
Pytanie 8

W systemie "cook-serve" gorące potrawy, które są przechowywane w temperaturze przekraczającej 65 °C, powinny być serwowane od momentu ich przygotowania w ciągu

A. 5 godzin
B. 6 godzin
C. 7 godzin
D. 4 godzin
Odpowiedź, że gotowe dania ciepłe w systemie 'cook-serve' należy wydawać w ciągu 4 godzin od momentu ich wyprodukowania, jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży gastronomicznej. Zachowanie odpowiedniej temperatury serwowania, powyżej 65 °C, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozwoju patogenów. W praktyce oznacza to, że dania powinny być serwowane na bieżąco, aby zapewnić ich świeżość i bezpieczeństwo dla konsumentów. Przykładowo, w profesjonalnej kuchni restauracyjnej, dania takie jak zupy, potrawy serwowane na gorąco czy mięsa powinny być monitorowane pod kątem czasu przechowywania, aby uniknąć podawania potraw, które mogą być szkodliwe dla zdrowia. Dobrą praktyką jest także prowadzenie systematycznego zapisu czasu przygotowania potraw, co pozwala na utrzymanie wysokich standardów jakości oraz bezpieczeństwa żywności. Ponadto, normy HACCP wskazują na konieczność ścisłej kontroli czasu i temperatury przechowywania żywności, co jest niezbędne do zapewnienia jej bezpieczeństwa oraz jakości.
Pytanie 9

W jakiej temperaturze powinno się przechowywać mleko oraz produkty mleczne?

A. od -5 C do 0 C
B. od +10 C do +15 C
C. od +20 C do +25 C
D. od +4 C do +8 C
Mleko i przetwory mleczne są produktami wrażliwymi na temperaturę, a ich przechowywanie w zakresie od +4 C do +8 C jest kluczowe dla zapewnienia ich świeżości oraz bezpieczeństwa mikrobiologicznego. W tych warunkach, rozwój niepożądanych mikroorganizmów, takich jak bakterie, jest znacznie ograniczony, co ma istotne znaczenie dla jakości produktów. Przykładowo, przechowywanie mleka w zbyt wysokich temperaturach może prowadzić do szybszego psucia się oraz powstawania nieprzyjemnych zapachów i smaków, a nawet do zatrucia pokarmowego. Z tego powodu standardy przechowywania produktów mlecznych, takie jak te zalecane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, podkreślają znaczenie utrzymania odpowiednich warunków chłodniczych w sklepach oraz w gospodarstwach domowych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje regularne kontrolowanie temperatury lodówki oraz unikanie wstawiania gorących potraw do wnętrza, co mogłoby podnieść temperaturę w chłodziarce. Warto również pamiętać, że produkty mleczne powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, co zabezpiecza je przed zanieczyszczeniem i ułatwia utrzymanie właściwej temperatury.
Pytanie 10

Jaką temperaturę powinny mieć mrożonki przyjmowane do magazynu?

A. -10°C
B. -13°C
C. -18°C
D. -15°C
Kiedy temperaturę mrożonek ustawiamy powyżej -18°C, jak w przypadku -15°C czy -13°C, to może być kiepsko. W takich warunkach mikroorganizmy mają szansę na szybszy rozwój, a żywność może się popsuć. Może i temperatura -15°C wydaje się wystarczająca, ale w praktyce nie chroni większości mrożonych produktów. Stosując -10°C, można zauważyć, że zmienia się tekstura i smak, co szczególnie widać w owocach i warzywach. -13°C też nie stanowi bezpiecznego poziomu, bo wiele produktów naprawdę potrzebuje skrajnej temperatury -18°C, żeby nie powstały kryształy lodu, które mogą je uszkodzić. Słabsze chłodzenie prowadzi do czegoś, co nazywamy „szokiem termicznym”, co z kolei wpływa negatywnie na jakość. Dlatego tak ważne jest, żeby stosować się do norm i zasad przechowywania żywności, bo różnice w temperaturze naprawdę mają znaczenie dla jakości i zdrowia konsumentów.
Pytanie 11

Uzupełnieniem wartości odżywczych potrawy głównej, która składa się z pierogów z mięsem, w sezonie zimowym, jest

A. surówka z kapusty kiszonej.
B. marchewka smażona.
C. sałatka z buraków.
D. ogórek konserwowy,
Surówka z kapusty kiszonej to doskonałe uzupełnienie wartości odżywczej dania zasadniczego, jakim są pierogi z mięsem, zwłaszcza w okresie zimowym. Kapusta kiszona jest źródłem witaminy C, która wspiera system immunologiczny, co jest szczególnie istotne w czasie zimnych miesięcy, gdy występuje wyższe ryzyko przeziębień. Ponadto, mikroflora jelitowa korzysta z probiotyków zawartych w kiszonej kapuście, co sprzyja zdrowemu trawieniu. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że kapusta kiszona jest niskokaloryczna, co sprawia, że jest odpowiednia dla osób dbających o linię. W praktyce, dodanie surówki z kapusty kiszonej do pierogów nie tylko wzbogaca posiłek pod względem smakowym, ale również zwiększa jego wartość odżywczą. W standardach gastronomicznych zaleca się stosowanie świeżych, sezonowych i lokalnych składników, a kapusta kiszona, będąca produktem fermentacji, idealnie wpisuje się w te zasady.
Pytanie 12

W niskokalorycznej diecie zaleca się unikanie spożycia

A. baraniny
B. cielęciny
C. filetów z indyków
D. chudych rybek
Baranina jest mięsem o stosunkowo wysokiej zawartości tłuszczu, co czyni ją mniej korzystnym wyborem w diecie niskoenergetycznej. Dieta ta opiera się na ograniczaniu kalorii, co oznacza eliminację produktów bogatych w tłuszcze nasycone, które mogą wpływać na przyrost masy ciała oraz zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. W praktyce, osoby stosujące niskoenergetyczną dietę powinny koncentrować się na chudych źródłach białka, takich jak pierś z indyka czy chude ryby, które są bogate w białko, a jednocześnie ubogie w tłuszcze. Warto również zwrócić uwagę na metody przygotowania potraw: gotowanie, pieczenie czy grillowanie są znacznie zdrowszymi alternatywami niż smażenie, co pozwala na dalsze zmniejszenie kaloryczności posiłków. Ponadto, wybierając produkty mięsne, dobrze jest zapoznać się z ich składami odżywczymi, co pozwoli na świadome dokonywanie wyborów zgodnych z celami dietetycznymi.
Pytanie 13

W jakim zestawie wszystkie składniki zawierają błonnik pokarmowy?

A. Świeże truskawki, jaja, kasza jęczmienna
B. Kapusta, soczewica, twaróg
C. Soja, ciecierzyca, pieczywo razowe
D. Gruszki, oliwa z oliwek, płatki owsiane
Odpowiedź 'Soja, ciecierzyca, pieczywo razowe' jest świetnym wyborem. Wszystkie te produkty są pełne błonnika, co jest mega ważne w zdrowej diecie. Błonnik to taki składnik, który pomaga naszemu układowi pokarmowemu działąć prawidłowo, dba o regularne wypróżnienia i zapobiega zaparciom. Soja i ciecierzyca to nie tylko źródło błonnika, ale też białka roślinnego, więc są super opcją dla osób, które nie jedzą mięsa. A pieczywo razowe, bo robione z pełnoziarnistej mąki, zachowuje wszystkie te zdrowe składniki z ziaren, w tym błonnik i inne ważne minerały i witaminy. Warto dodawać te produkty do swojego jadłospisu, bo mogą pomóc zmniejszyć ryzyko chorób serca czy cukrzycy typu 2. Z doświadczenia polecam starać się jeść około 25-30 gramów błonnika dziennie, co można łatwo osiągnąć jedząc takie rzeczy jak soja, ciecierzyca i pieczywo razowe.
Pytanie 14

Higrometr to instrument używany do pomiaru

A. wilgotności powietrza względnej
B. gęstości struktury wyrobu
C. temperatury w surowcu
D. czasów procesów technologicznych
Higrometr to takie urządzenie, które mierzy wilgotność powietrza. Jest to mega ważne w różnych dziedzinach, jak na przykład w meteorologii, budownictwie czy rolnictwie. Dzięki dokładnemu pomiarowi wilgotności można zadbać o lepsze warunki w otoczeniu, co przekłada się na jakość produktów i komfort ludzi. Higrometry mogą być różne — od analogowych po elektroniczne — i wybór konkretnego modelu zależy od tego, co potrzebujesz. Na przykład w rolnictwie monitorując wilgotność, można lepiej planować nawadnianie, a to z kolei oszczędza wodę i podnosi plony. A w budownictwie, trzymanie wilgotności w ryzach jest istotne, żeby uniknąć pleśni i zniszczenia materiałów budowlanych. Dobry higrometr powinien być dokładny, najlepiej żeby spełniał normy ISO, bo wtedy wiadomo, że będzie można na nim polegać w codziennej pracy.
Pytanie 15

Wskaż, ile mąki pszennej i jaj należy użyć do sporządzenia 45 porcji klusek, jeżeli do sporządzenia 10 porcji klusek zużywa się 400 g mąki pszennej i 2 jaj.

Ilość mąki pszennej (w kg)Ilość jaj (w szt.)
A.1,89
B.1,810
C.4,59
D.4,510

A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Odpowiedź A jest jak najbardziej trafna, bo dobrze ogarnąłeś, jak to wszystko policzyć. Żeby zrobić 45 porcji klusek, trzeba zastosować proporcje. Mamy przepis na 10 porcji, gdzie potrzebujemy 400 g mąki i 2 jajka. Dobrze jest najpierw policzyć, ile tego weźmiemy na jedną porcję, czyli dzielimy przez 10. Jak to zrobimy, to mamy 40 g mąki i 0,2 jajka na jedną porcję. Potem już tylko mnożymy przez 45 i wyjdzie nam 1,8 kg mąki i 9 jajek. Takie przeliczenia są mega ważne, zwłaszcza w kuchni czy gastronomii, gdzie precyzja jest kluczowa, żeby wszystko wyszło smacznie. Takie metody znajdziesz często w książkach kucharskich czy też u profesjonalnych kucharzy, którzy dostosowują przepisy do większych grup.
Pytanie 16

Aromatyczne substancje Maillarda pojawiają się w mięsie podczas

A. wędzenia
B. bejcowania
C. smażenia
D. peklowania
Aromatyczne związki Maillarda, które są odpowiedzialne za rozwój charakterystycznych smaków i aromatów w mięsie, powstają głównie podczas procesu smażenia. W momencie, gdy mięso jest poddawane działaniu wysokiej temperatury, zachodzi reakcja Maillarda, w której aminokwasy i cukry redukujące reagują, tworząc złożone związki chemiczne. Proces ten jest niezwykle ważny w gastronomii, ponieważ pozwala na uzyskanie intensywnego smaku oraz atrakcyjnej, złocistej skórki na powierzchni mięsa. Przykładem może być smażenie steków, gdzie odpowiednia technika i temperatura przyczyniają się do powstania posmaków, które są cenione przez smakoszy. Dobrą praktyką w kuchni jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury na patelni przed dodaniem mięsa, co minimalizuje ryzyko przyklejania się do powierzchni oraz pozwala na lepsze rozwinięcie aromatów. Warto również pamiętać, że smażenie w odpowiednim tłuszczu (np. oleju o wysokiej temperaturze dymienia) wspiera proces Maillarda, co przyczynia się do powstania jeszcze bardziej złożonych i interesujących smaków.
Pytanie 17

Wskaż metodę usuwania resztek pokarmowych zalecaną w zmywalniach naczyń stołowych, która nie wymaga montażu dodatkowych urządzeń.

A. Emulgacja i usuwanie za pomocą młynka koloidalnego
B. Rozdrabnianie przy użyciu urządzenia rozdrabniającego
C. Zbieranie resztek do zamykanych pojemników
D. Transport resztek poprzez kompaktor
Wybór innych metod zbierania resztek pokonsumpcyjnych, takich jak emulgacja i eliminacja za pomocą młynka koloidalnego, jest niezalecany w standardowych zmywalniach naczyń stołowych, ponieważ wymaga dodatkowej infrastruktury oraz bardziej skomplikowanej obsługi. Tego typu urządzenia są zazwyczaj kosztowne w instalacji oraz utrzymaniu, a ich działanie może generować wysokie koszty eksploatacyjne. Dodatkowo, użycie młynków koloidalnych wiąże się z koniecznością stosowania specjalnych środków chemicznych, co może nie być zgodne z ekologicznymi zasadami, które promują minimalizację użycia substancji chemicznych. Rozdrabnianie resztek za pomocą urządzeń rozdrabniających również wiąże się z podobnymi problemami, gdyż takie urządzenia zajmują dodatkową przestrzeń i mogą wymagać skomplikowanej konserwacji. Transport resztek za pośrednictwem kompaktora zdaje się być efektywnym sposobem, jednakże jego wdrożenie również wiąże się z kosztami i wymaga odpowiedniego przeszkolenia personelu. Ponadto, niektóre z tych metod mogą generować dodatkowe odpady, co jest sprzeczne z zasadami zarządzania odpadami w kontekście zrównoważonego rozwoju. Dlatego najrozsądniejszym podejściem jest stosowanie prostych, efektywnych i zgodnych z normami rozwiązań, takich jak zbieranie resztek do zamykanych pojemników.
Pytanie 18

Bulion wołowy powinien być przygotowywany

A. z ligawy
B. z udźca
C. z łopatki
D. z pręgi
Bulion wołowy sporządzany z pręgi jest uznawany za najlepszy wybór ze względu na wysoką zawartość kolagenu i tłuszczu, które nadają mu bogaty smak oraz odpowiednią konsystencję. Pręga, będąca mięsem pochodzącym z przedniej części wołu, ma idealną strukturę, aby uzyskać esencjonalny wywar. W trakcie gotowania kolagen rozkłada się na żelatynę, co wpływa na gęstość bulionu, czyniąc go bardziej sycącym i aromatycznym. Dodatkowo, pręga zawiera wiele składników odżywczych, takich jak białka, witaminy z grupy B oraz minerały, co sprawia, że bulion ma nie tylko walory smakowe, ale także zdrowotne. Dobrym praktyką jest gotowanie bulionu na wolnym ogniu przez kilka godzin, co pozwala na maksymalne wydobycie smaku i wartości odżywczych. Warto też dodać warzywa, takie jak marchew, seler czy cebulę, aby wzbogacić profil smakowy. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami kuchni klasycznej, gdzie jakość składników i metodyka przygotowania są kluczowe dla uzyskania najlepszego efektu.
Pytanie 19

Jaką metodę należy zastosować do przygotowania klusek kładzionych?

A. Krojenie
B. Mieszanie
C. Zagniatanie
D. Wyrabianie
Siekaniu, ucieraniu, i zagniataniu przypisuje się różne funkcje w kontekście obróbki ciasta, jednak nie są one właściwymi technikami dla klusek kładzionych. Siekanie polega na krojeniu składników w drobne kawałki, co jest stosowane głównie w przypadku sałatek czy farszów, a nie właściwego przygotowania ciasta. Technika ta nie dostarcza składnikom odpowiedniej tekstury ani struktury wymaganej do uzyskania klusek. Ucieranie, z drugiej strony, koncentruje się na łączeniu składników poprzez intensywne mieszanie, co jest typowe w przypadku przygotowywania ciast biszkoptowych. Ta metoda przyczynia się do napowietrzenia masy, ale nie pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji ciasta kluskowego. Zagniatanie jest techniką, która również może być stosowana w procesach pieczenia, jednak bardziej odnosi się do ciast drożdżowych, gdzie kluczowe jest rozwinięcie struktury glutenu poprzez intensywne ugniatanie. W kontekście klusek kładzionych, zagniatanie może prowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, co skutkuje twardszymi kluskami, a nie delikatnymi, jakich oczekujemy. Zrozumienie tych subtelności jest istotne dla osiągnięcia sukcesu w kuchni, a właściwa technika ma kluczowe znaczenie w procesie kulinarnym.
Pytanie 20

Z spośród wymienionych wybierz zapis, który obrazuje zmianę składnika odżywczego zachodzącą w trakcie jego obróbki cieplnej?

A. Skrobia -> denaturacja
B. Białko -> kleikowanie
C. Tłuszcz -> koagulacja
D. Błonnik -> pęcznienie
Prawidłowa odpowiedź 'Błonnik -> pęcznienie' ilustruje kluczowy proces, który zachodzi podczas obróbki termicznej błonnika w produktach spożywczych. Pęcznienie błonnika jest wynikiem jego zdolności do absorpcji wody, co jest istotne w kontekście gotowania oraz pieczenia. Przykładowo, podczas gotowania owsianki, błonnik zawarty w płatkach owsianych wchłania wodę, co prowadzi do zwiększenia objętości i zmiany konsystencji potrawy. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowywanie potraw, w których błonnik pełni rolę zagęszczacza lub poprawia teksturę, jak w przypadku zup, sosów czy mas na bazie pełnoziarnistych składników. W branży kulinarnej znajomość właściwości błonnika pozwala na tworzenie zdrowszych i bardziej zrównoważonych potraw, co jest zgodne z aktualnymi trendami dotyczącymi zdrowego odżywiania oraz standardami dietetycznymi. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla profesjonalnych kucharzy oraz producentów żywności, którzy dążą do optymalizacji wartości odżywczych swoich wyrobów.
Pytanie 21

Minimalna temperatura, która powinna być mierzona przez 2 minuty wewnątrz pieczonego schabu, nie może być niższa niż

A. 70°C
B. 75°C
C. 60°C
D. 65°C
Temperatura 75°C to taka granica, której warto trzymać się, przygotowując wieprzowinę. Dzięki osiągnięciu tej temperatury przez przynajmniej dwie minuty, możemy być pewni, że pozbędziemy się groźnych bakterii, jak Salmonella czy Trichinella. Z mojego doświadczenia, warto zaopatrzyć się w termometr do mięsa, bo to naprawdę ułatwia życie i można dokładnie zmierzyć temperaturę. Amerykański Departament Rolnictwa (USDA) mówi, że wieprzowina powinna być gotowana do 145°F, co daje około 63°C. Ale jeśli chcesz mieć pewność co do bezpieczeństwa i smaku, lepiej mieć 75°C. Przestrzeganie tych zasad poprawia nie tylko bezpieczeństwo jedzenia, ale też jego smak i teksturę, eliminując ryzyko chorób przenoszonych przez żywność.
Pytanie 22

Jakim skrótem określa się system zapewnienia bezpieczeństwa żywności?

A. HACCP
B. GMO
C. PZH
D. ISO 9001
HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który skupia się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie produkcji, od surowców po gotowy produkt. Główne założenia HACCP opierają się na prewencji, co oznacza, że system ten jest projektowany w celu zapobiegania potencjalnym zagrożeniom, zanim staną się one problemem. Przykładem zastosowania HACCP jest przemysł spożywczy, gdzie firmy implementują ten system, aby zapewnić, że ich produkty są wolne od zanieczyszczeń biologicznych, chemicznych i fizycznych. Zgodność z zasadami HACCP jest często wymagana do uzyskania certyfikatów jakości i bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe dla zaufania konsumentów i utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobre praktyki branżowe związane z HACCP obejmują regularne szkolenia pracowników, bieżące monitorowanie procesów produkcyjnych oraz ciągłą ewaluację i dostosowywanie systemu w odpowiedzi na nowe zagrożenia czy zmiany w technologii produkcji.
Pytanie 23

Wskaż składniki odżywcze, pomiędzy którymi zachodzą procesy Maillarda?

A. Barwniki oraz enzymy
B. Witaminy oraz tłuszcze
C. Węglowodany i białka
D. Woda i makroelementy
Reakcja Maillarda to skomplikowany proces chemiczny, który zachodzi pomiędzy aminokwasami (składnikami białek) a redukującymi cukrami (węglowodanami). W trakcie tej reakcji powstają różne związki, które wpływają na smak, zapach oraz kolor żywności, co jest kluczowe w przemyśle spożywczym. Przykładem zastosowania tej reakcji jest pieczenie chleba, gdzie skrobia przekształca się w cukry, które w kontakcie z białkami glutenu prowadzą do powstania złocistej skórki i charakterystycznego aromatu. W przemyśle mięsnym reakcja Maillarda jest odpowiedzialna za brązowienie mięsa podczas smażenia lub grillowania, co poprawia walory sensoryczne potraw. Zrozumienie tej reakcji jest niezwykle ważne dla technologów żywności, którzy dążą do optymalizacji procesów produkcyjnych, aby uzyskać produkty o pożądanych właściwościach organoleptycznych, a także przedłużyć ich trwałość. Warto również dodać, że reakcja Maillarda może zachodzić w różnych warunkach, takich jak temperatura i pH, co jest istotne dla projektowania procesów obróbczych w przemyśle spożywczym.
Pytanie 24

Ile ugotowanej wieprzowiny trzeba przygotować, aby przyrządzić zapiekankę z 3 kg makaronu, wiedząc, że do produkcji zapiekanki na 600 g makaronu używa się 150 g wieprzowiny?

A. 0,90 kg
B. 0,75 kg
C. 0,45 kg
D. 0,60 kg
Aby obliczyć ilość ugotowanej wieprzowiny potrzebnej do przygotowania zapiekanki z 3 kg makaronu, należy najpierw ustalić proporcję. W przepisie podano, że na 600 g makaronu przypada 150 g wieprzowiny. Można zatem obliczyć stosunek wieprzowiny do makaronu, który wynosi 150 g / 600 g = 0,25. Oznacza to, że na każdy kilogram makaronu przypada 250 g wieprzowiny. Dla 3 kg makaronu potrzebna będzie ilość wieprzowiny równająca się 3 kg * 250 g/kg = 750 g, co w przeliczeniu na kilogramy daje 0,75 kg. Tego typu obliczenia są istotne w gastronomii, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla smaku i jakości potraw. W praktyce zastosowanie takich proporcji umożliwia skalowanie przepisów w zależności od liczby porcji lub dostępnych składników. Warto zaznaczyć, że znajomość tych zasad jest niezbędna dla profesjonalnych kucharzy oraz osób zajmujących się cateringiem, aby zapewnić powtarzalność i stabilność produktów.
Pytanie 25

Jakie przystawki serwuje się na koktajl - party?

A. grillowane kurczaki, tosty
B. koreczki, tartinki
C. koreczki, polędwiczki z kurkami
D. tartinki, Boeuf Straganów
Koreczki i tartinki to typowe przekąski serwowane na koktajl-party, które doskonale wpisują się w charakter tego typu wydarzeń. Koreczki, składające się z różnorodnych składników, takich jak sery, wędliny, oliwki czy warzywa, są wygodne do spożycia i estetyczne, co jest kluczowe w kontekście przyjęć. Tartinki, czyli małe kanapeczki, mogą być wzbogacone o pasty, ryby lub różne rodzaje mięs, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność. W tym wypadku to nie tylko kwestia smaku, ale także prezentacji, która odgrywa istotną rolę podczas koktajl-party. Zgodnie z dobrą praktyką gastronomiczną, przekąski powinny być wielofunkcyjne, co oznacza, że powinny być łatwe do jedzenia i nie wymagać użycia sztućców. Zastosowanie koreczków i tartinek sprzyja interakcji między gośćmi oraz tworzy przyjemną atmosferę, co jest nieodłącznym elementem udanych spotkań towarzyskich.
Pytanie 26

Który z produktów nie ma cholesterolu?

A. Mięso wołowe
B. Pestki dyni
C. Smalec gęsi
D. Masło ekstra
Pestki dyni są produktem roślinnym, który naturalnie nie zawiera cholesterolu, co czyni je idealnym wyborem w diecie dla osób chcących ograniczyć jego spożycie. Cholesterol występuje głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mięso, nabiał czy tłuszcze zwierzęce. Pestki dyni, bogate w zdrowe tłuszcze, białko oraz minerały, takie jak magnez i cynk, stanowią doskonałe źródło składników odżywczych. W kontekście zdrowego stylu życia, ich dodatek do sałatek, smoothie, czy jako przekąska, może wspierać zdrowie serca i układ krążenia. Standardy żywieniowe zalecają zwiększenie spożycia produktów roślinnych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dietetyce. Warto również zauważyć, że pestki dyni są źródłem fitosteroli, które mogą pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu we krwi, wspierając tym samym prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Pytanie 27

Kasza pęczak wytwarzana jest

A. z gryki
B. z jęczmienia
C. z prosa
D. z kukurydzy
Kasza pęczak jest produktem uzyskiwanym z jęczmienia, co czyni ją ważnym źródłem błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów, takich jak magnez i fosfor. Proces produkcji pęczaku polega na obróbce ziaren jęczmienia, które są poddawane obróbce cieplnej oraz łuskaniu. Pęczak charakteryzuje się orzechowym smakiem oraz elastyczną, lekko gumowatą konsystencją po ugotowaniu, co sprawia, że jest wszechstronnie stosowany w kuchni. Może być wykorzystany jako składnik sałatek, zup, dań głównych oraz jako baza do dań roślinnych. W diecie wegetariańskiej i wegańskiej pęczak stanowi doskonałe źródło białka roślinnego. Ponadto, ze względu na swoje właściwości zdrowotne, pęczak jest rekomendowany w dietach odchudzających oraz w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych. Warto pamiętać, że w przeciwdziałaniu chorobom cywilizacyjnym, takich jak otyłość czy cukrzyca, istotne jest włączenie do diety produktów pełnoziarnistych, do których pęczak się zalicza.
Pytanie 28

Jakiego instrumentu należy użyć do określenia poziomu wilgotności w magazynie?

A. Psychometr.
B. Pirometr.
C. Wakuometr.
D. Manometr.
Psychometr to przyrząd stosowany do pomiaru wilgotności względnej powietrza. Działa on na zasadzie pomiaru temperatury punktu rosy oraz temperatury powietrza, co pozwala na obliczenie wilgotności. W praktyce psychometrycznej wykorzystuje się dwa termometry: jeden nazywany jest termometrem suchym, który mierzy temperaturę powietrza, a drugi, zwany termometrem mokrym, jest owinięty w wilgotną szmatkę. Gdy powietrze paruje z tej szmatki, temperatura termometru mokrego spada. Różnica między temperaturami obu termometrów jest kluczowa do obliczenia wilgotności. Psychrometry są szczególnie przydatne w magazynach, gdzie kontrola wilgotności jest kluczowa dla zachowania jakości przechowywanych towarów, takich jak żywność, chemikalia lub materiały budowlane. Standardy branżowe, takie jak ISO 7730, podkreślają znaczenie monitorowania warunków środowiskowych, w tym wilgotności, dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania.
Pytanie 29

Zupy postne w tradycji staropolskiej, przygotowywane na bazie piwa, to jakie?

A. biermuszki i gramotki
B. gramotki i krupniki
C. barszcze i kapuśniaki
D. biermuszki i barszcze
Odpowiedź "biermuszki i gramotki" jest poprawna, ponieważ te zupy postne, pochodzące z tradycji staropolskiej, rzeczywiście wykorzystywały piwo jako jeden z kluczowych składników. Biermuszki to zupy, które często przygotowywano na bazie piwa, z dodatkiem różnych składników, takich jak warzywa i przyprawy. Z kolei gramotki, podobnie jak biermuszki, także powstawały z użyciem piwa, co nadawało im charakterystyczny smak i aromat. W kuchni staropolskiej piwo odgrywało ważną rolę nie tylko jako napój, ale także jako składnik potraw, co widać w wielu przepisach. Badania kulinarne wskazują na znaczenie piwa w tradycji kulinarnej, gdzie było stosowane do wzbogacania smaku zup i dań. Te praktyki były zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi epoki, podkreślając znaczenie lokalnych składników i tradycji w kuchni.
Pytanie 30

Ciupka z grochem to danie charakterystyczne dla kuchni wielkopolskiej, przygotowywane

A. Z ziemniaków oraz grzybów
B. Z fasoli oraz grzybów
C. Z kapusty oraz grochu
D. Z grzybów oraz grochu
Ciupka z grochem to tradycyjna potrawa kuchni wielkopolskiej, która łączy w sobie kapustę oraz groch, co czyni ją wyjątkowym daniem o bogatym smaku i wartości odżywczej. Kapusta, jako warzywo bogate w witaminę C i błonnik, wspiera układ odpornościowy oraz wspomaga trawienie. Groch dostarcza cennych białek roślinnych oraz minerałów, takich jak żelazo i magnez, co czyni potrawę sycącą i zdrową. Przygotowanie ciupki polega na duszeniu kapusty z grochem, co pozwala na wydobycie pełni ich smaku. Podczas gotowania warto zwrócić uwagę na stosunek składników, aby uzyskać idealną konsystencję potrawy. Warto również zastosować przyprawy, takie jak majeranek czy czosnek, które wzbogacają smak i aromat. W kontekście kuchni regionalnej, ciupka z grochem stanowi doskonały przykład wykorzystywania lokalnych składników oraz tradycyjnych metod kulinarnych, co jest zgodne z zasadami kuchni etnicznej i podkreśla wartości kulturowe Wielkopolski.
Pytanie 31

Befsztyk tatarski powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach od momentu jego przygotowania maksymalnie

A. 4 godziny
B. 6 godzin
C. 8 godzin
D. 2 godziny
Nieprawidłowe odpowiedzi na pytanie o czas przechowywania befsztyku tatarskiego mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa żywności lub błędnych założeń dotyczących ogólnych norm przechowywania surowego mięsa. Wiele osób może myśleć, że 4 lub 6 godzin to wystarczający czas na bezpieczne przechowanie tego produktu, co jest niezgodne z zaleceniami sanepidu i standardami branżowymi. Tak długi czas przechowywania stwarza ryzyko rozwoju bakterii, które mogą nie tylko wpłynąć na jakość mięsa, ale także na zdrowie konsumentów. Surowe mięso, jak w przypadku befsztyku tatarskiego, jest szczególnie narażone na szybki rozwój patogenów, a każda godzina poza zalecanym czasem 2 godzin zwiększa ryzyko zatruć. Osoby podchodzące do tematu zbyt beztrosko mogą nie dostrzegać krytycznego znaczenia odpowiednich praktyk przechowywania, takich jak natychmiastowe schładzanie pozostałości po posiłku czy unikanie pozostawiania żywności w temperaturze pokojowej. W kontekście bezpieczeństwa żywności kluczowe jest przestrzeganie ściśle określonych norm, aby eliminować zagrożenia związane z żywnością surową. Dlatego warto jest zapoznawać się z wytycznymi dotyczącymi przechowywania produktów spożywczych, aby upewnić się, że są one odpowiednio zarządzane. W przeciwnym razie można narazić siebie i innych na poważne konsekwencje zdrowotne.
Pytanie 32

Cyfra 3 na początku oznaczenia: 3-PL-66448877 widniejącego na skorupie jaja wskazuje, że jajo pochodzi od kur hodowanych w systemie

A. ściółkowym
B. wolnowybiegowym
C. klatkowym
D. ekologicznym
Nieprawidłowe odpowiedzi są wynikiem niepełnego zrozumienia systemu klasyfikacji jaj. W przypadku odpowiedzi związanych z systemem ściółkowym, klatkowym, ekologicznym czy wolnowybiegowym, istotne jest, aby znać różnice między tymi metodami hodowli. System ściółkowy oznacza, że kury mają dostęp do przestrzeni, gdzie mogą się poruszać po podłożu pokrytym ściółką, co zapewnia im większy komfort, ale nie gwarantuje dostępu do świeżego powietrza ani naturalnych warunków. Z kolei hodowla ekologiczna (oznaczana cyfrą 0) pozwala kurom na dostęp do terenu na świeżym powietrzu i wymaga stosowania organicznych pasz. Wolnowybiegowy system (oznaczany cyfrą 1) również daje kurom możliwość poruszania się na zewnątrz, ale w mniejszych ilościach niż w systemie ekologicznym. Kluczowym błędem w podejmowaniu decyzji o hodowli jest niewłaściwe rozumienie tych standardów oraz ich wpływu na jakość jaj i dobrostan ptaków. Warto pamiętać, że w obliczu rosnącego zainteresowania zdrową i etyczną żywnością, odpowiednie oznaczenia przyczyniają się do świadomego wyboru oraz promowania lepszych praktyk w przemyśle drobiarskim.
Pytanie 33

Z mielonej masy mięsnej uformować kulki, obtoczyć je w mące i gotować w wywarze z warzyw przez kilka minut – to fragment przepisu, który dotyczy przygotowania

A. pulpetów
B. klopsów
C. klopsików
D. zrazów
Prawidłowa odpowiedź to pulpetów, ponieważ pulpeciki to małe, okrągłe kawałki mięsa, które są formowane z mielonej masy mięsnej. W procesie przygotowania pulpetów, mięso jest często mieszane z dodatkami takimi jak bułka tarta, jajka czy przyprawy, co nadaje mu odpowiednią konsystencję i smak. Kluczowym etapem w przygotowaniu pulpetów jest ich gotowanie, zazwyczaj w wywarze z warzyw, co zapewnia im soczystość i aromat. W praktyce kulinarnej, pulpeciki są podawane w różnych sosach, co czyni je wszechstronnym daniem, które można przyrządzać na wiele sposobów. Warto zwrócić uwagę, że standardy gastronomiczne zalecają używanie świeżych składników oraz odpowiednią temperaturę gotowania, aby zachować walory smakowe i wartości odżywcze potrawy. Przykładowo, pulpeciki w sosie pomidorowym to popularne danie, które można serwować z makaronem lub ryżem, co podkreśla ich wszechstronność.
Pytanie 34

Jakie składniki przyczyniają się do wysokiej wartości energetycznej orzechów?

A. białek
B. węglowodanów
C. tłuszczów
D. błonnika
Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które stanowią ich główny składnik odżywczy. Tłuszcze są kluczowym źródłem energii, dostarczającym około 9 kcal na gram, co czyni je najbardziej kalorycznymi makroskładnikami. W orzechach tłuszcze są głównie nienasycone, co przekłada się na ich korzystny wpływ na zdrowie, w tym obniżenie poziomu cholesterolu i ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przykładowo, orzechy włoskie zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, które mają udowodnione działanie prozdrowotne. Orzechy są również doskonałym źródłem witamin (np. E, K) oraz minerałów (np. magnezu, cynku), co czyni je wartościowym dodatkiem do diety. W praktyce, orzechy mogą być stosowane jako zdrowa przekąska, składnik sałatek, musli, a także jako baza do tworzenia różnorodnych past czy masłek orzechowych, co jest zgodne z zaleceniami zdrowego odżywiania promowanymi przez instytucje takie jak WHO czy EFSA.
Pytanie 35

W restauracji miejsce dla kelnerów powinno znajdować się pomiędzy

A. salą dla gości, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią.
B. zmywalnią naczyń kuchennych oraz salą dla gości.
C. przygotowalnią, salą dla gości i zmywalnią naczyń.
D. kuchnią, przygotowalnią oraz salą dla gości.
Odpowiedź wskazująca, że rozdzielnia kelnerska powinna znajdować się pomiędzy salą konsumencką, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią, jest prawidłowa z kilku powodów. Rozdzielnia kelnerska pełni kluczową rolę w organizacji pracy w zakładzie gastronomicznym, służąc jako miejsce, gdzie kelnerzy mogą odbierać zamówienia, przygotowywać je do serwisu i przekazywać na stół. Umiejscowienie jej pomiędzy tymi trzema strefami pozwala na efektywną komunikację oraz szybkie dostarczanie potraw do gości. Przykładowo, gdy kelnerzy mogą łatwo przechodzić pomiędzy kuchnią a salą konsumencką, zmniejsza to czas oczekiwania na serwis, co jest kluczowe dla satysfakcji klientów. Dobre praktyki wskazują, że rozdzielnia powinna być zlokalizowana w taki sposób, aby minimalizować ruch w obszarze sali konsumenckiej, co pozwala na zachowanie komfortu gości. Dodatkowo, umiejscowienie jej w pobliżu zmywalni naczyń stołowych ułatwia zarządzanie naczyniami używanymi podczas serwisu, co przyczynia się do sprawniejszego funkcjonowania restauracji i efektywności pracy personelu.
Pytanie 36

Aby zachować naturalny kolor mięsa, nadać mu odpowiedni smak i aromat, a także wydłużyć jego trwałość, należy je poddać

A. smażeniu
B. peklowaniu
C. mrożeniu
D. gotowaniu
Peklowanie to proces, w którym mięso jest poddawane działaniu soli i innych przypraw, co pozwala na utrwalenie jego naturalnej barwy, poprawę smaku oraz zwiększenie trwałości. Sól w trakcie peklowania nie tylko działa konserwująco, ale także przyczynia się do zachowania wilgotności mięsa, co jest kluczowe dla jego jakości. Typowymi przykładami zastosowania peklowania są szynki, kiełbasy oraz różne rodzaje wędlin. Proces ten jest standardem w przemyśle mięsnym, gdyż pozwala na zminimalizowanie ryzyka rozwoju mikroorganizmów, a także na poprawę walorów sensorycznych gotowego produktu. Peklowanie może odbywać się na zimno lub na ciepło, co dostosowuje się do specyficznych potrzeb i rodzaju mięsa. Warto podkreślić, że zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, odpowiednie peklowanie może również zwiększyć biodostępność składników odżywczych w mięsie, co czyni je ważnym elementem zdrowej diety.
Pytanie 37

Z wykorzystaniem mąki pszennej, masła, mleka, żółtek oraz przypraw należy przygotować sos

A. winegret
B. remoulade
C. holenderski
D. beszamelowy
Sos beszamelowy, znany również jako sos biały, jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej i stanowi bazę dla wielu innych sosów oraz potraw. Przygotowuje się go z mąki pszennej, masła, mleka oraz żółtek, co tworzy gładką, kremową konsystencję. Mąka pszenna stanowi środek zagęszczający, podczas gdy masło dodaje bogatego smaku. Mleko natomiast wpływa na aksamitność i jakość sosu. Kluczowym etapem w przygotowaniu sosu beszamelowego jest zrobienie zasmażki – połączenia mąki z masłem, którą należy smażyć, aby pozbyć się surowego smaku mąki. Następnie, stopniowo dodaje się mleko, ciągle mieszając, aby uniknąć powstawania grudek. Sos beszamelowy jest szeroko stosowany w takich potrawach jak lasagne, musaki, oraz jako baza do różnych zapiekanek. Dobrą praktyką gastronomiczną jest dodawanie przypraw, takich jak gałka muszkatołowa, co wzbogaca smak sosu. W kontekście gastronomicznym, sos beszamelowy jest nie tylko fundamentalny, ale również symbolizuje technikę emulsji, która jest kluczowa w całej sztuce kulinarnej.
Pytanie 38

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 24,00 kg
B. 26,00 kg
C. 30,00 kg
D. 28,00 kg
Aby obliczyć zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute z sandacza, należy uwzględnić ubytek masy podczas smażenia, który wynosi 25%. Każda porcja waży 100 g, co oznacza, że waga ryby przed smażeniem wynosi 100 g podzielone przez (1 - 0,25), co daje 133,33 g. Zatem do przygotowania jednej porcji potrzebujemy 133,33 g świeżego fileta. Dla 180 porcji musimy obliczyć 180 razy 133,33 g, co daje 24 000 g, czyli 24 kg. To obliczenie pokazuje jak istotne jest uwzględnienie strat masy w każdym procesie kulinarnym, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi. W branży restauracyjnej istotne jest precyzyjne planowanie zapotrzebowania na surowce, co wpływa na efektywność operacyjną i redukcję marnotrawstwa. W praktyce, zrozumienie ubytków masy podczas obróbki termicznej pozwala na dokładniejsze planowanie, co jest kluczowe dla zarządzania kosztami i zapewnienia wysokiej jakości potraw.
Pytanie 39

Kombiwar to sprzęt wykorzystywany w kuchni do

A. mielenia warzyw
B. ekstrakcji soku
C. przygotowywania koktajli alkoholowych
D. przetwarzania termicznego produktów
Kombiwar to urządzenie wykorzystywane w gospodarstwach domowych do obróbki termicznej produktów, co oznacza, że umożliwia gotowanie, pieczenie, a także grillowanie składników. Jego działanie opiera się na zastosowaniu kombinacji gorącego powietrza oraz promieniowania podczerwonego, co pozwala na równomierne i szybkie przygotowywanie potraw. Użytkownicy mogą korzystać z kombiwaru do przyrządzania różnorodnych potraw, takich jak mięsa, ryby, warzywa czy nawet ciasta, zachowując ich wartości odżywcze i smakowe. Przykładowo, pieczenie kurczaka w kombiwarze sprawia, że skórka staje się chrupiąca, a mięso pozostaje soczyste. Warto dodać, że kombiwar jest zgodny z trendami zdrowego gotowania, gdyż pozwala na minimalizację użycia tłuszczu. Dodatkowo, urządzenie to charakteryzuje się wysoką efektywnością energetyczną, co czyni je przyjaznym dla środowiska rozwiązaniem w kuchni. Dzięki różnorodnym funkcjom, kombiwar staje się nieocenionym narzędziem w codziennym gotowaniu, ułatwiającym przygotowywanie złożonych posiłków.
Pytanie 40

Eliminację patogennych mikroorganizmów podczas obróbki cieplnej osiąga się po osiągnięciu oraz utrzymaniu wewnątrz tuszki drobiowej temperatury

A. 84 °C przez co najmniej 2 minuty
B. 65 °C przez co najmniej 1 minutę
C. 74 °C przez co najmniej 2 minuty
D. 55 °C przez co najmniej 1 minutę
Odpowiedź 74 °C przez co najmniej 2 minuty jest poprawna, ponieważ osiągnięcie takiej temperatury jest kluczowe dla skutecznego zniszczenia mikroorganizmów patogennych, które mogą być obecne w mięsie drobiowym. Praktyka ta opiera się na badaniach dotyczących bezpieczeństwa żywności, które wskazują, że utrzymanie temperatury 74 °C przez co najmniej 2 minuty zapewnia eliminację bakterii, takich jak Salmonella i Campylobacter, które są głównymi zagrożeniami podczas konsumpcji drobiu. W przemyśle spożywczym, normy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te zawarte w dokumentach HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), podkreślają znaczenie obróbki cieplnej jako kluczowego etapu w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. Warto również zauważyć, że różne metody gotowania, takie jak pieczenie, gotowanie czy smażenie, powinny być dostosowane w taki sposób, aby zapewnić utrzymanie odpowiedniej temperatury przez wymagany czas. Przykładem może być pieczenie kurczaka w piekarniku, gdzie monitorowanie temperatury wewnętrznej za pomocą termometru jest niezbędne, aby uniknąć ryzyka zatrucia pokarmowego.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej