Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 kwietnia 2025 18:16
Data zakończenia: 22 kwietnia 2025 18:40

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux do obsługi tablic partycji można zastosować komendę

A. free

B. lspci

C. fdisk

D. iostat

Polecenie 'fdisk' w systemie Linux jest narzędziem służącym do zarządzania tablicami partycji, co czyni je kluczowym w kontekście administracji systemu. 'fdisk' pozwala na tworzenie, usuwanie oraz modyfikowanie partycji na dyskach fizycznych. Przykładowo, administratorzy mogą używać tego narzędzia do dodawania nowej partycji, co jest szczególnie przydatne w przypadku rozbudowy systemu lub instalacji nowych systemów operacyjnych obok istniejących. W praktyce, korzystając z 'fdisk', można wprowadzać zmiany w układzie dysku w sposób interaktywny, uzyskując jednocześnie informację zwrotną o stanie partycji. Dobre praktyki sugerują, aby przed jakimikolwiek zmianami wykonać kopię zapasową danych znajdujących się na dysku, gdyż operacje na partycjach mogą prowadzić do utraty danych. Warto także zapoznać się z dokumentacją oraz z użyciem opcji '-l', aby uzyskać listę dostępnych dysków i ich partycji. Ponadto, 'fdisk' jest standardowym narzędziem w wielu dystrybucjach Linuxa, co czyni go uniwersalnym i niezbędnym w arsenale administratora systemów.

Pytanie 2

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Most

B. Przełącznik

C. Router

D. Koncentrator

Router, most, a także przełącznik, to urządzenia, które w pewnym stopniu dzielą obszar sieci na domeny kolizyjne, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych. Router działa na wyższych warstwach modelu OSI, umożliwiając kierowanie pakietów między różnymi sieciami, co oznacza, że może dzielić sieci na różne podsieci, redukując kolizje. Most, również pracujący na warstwie 2, segmentuje sieć w celu redukcji ruchu, co z kolei poprawia wydajność całej sieci. Przełącznik, z kolei, to zaawansowane urządzenie, które przekazuje dane tylko do konkretnego portu, co znacząco ogranicza liczbę kolizji i zwiększa przepustowość. Typowym błędem myślowym jest mylenie koncentratora z tymi bardziej zaawansowanymi urządzeniami, które są kluczowe w optymalizacji ruchu sieciowego. Wybierając odpowiednie urządzenie do sieci lokalnej, ważne jest zrozumienie, jak każde z nich wpływa na strukturę sieci oraz wydajność komunikacji między urządzeniami. Współczesne sieci preferują przełączniki z uwagi na ich zdolność do zarządzania ruchem w sposób bardziej efektywny, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 3

Który adres IP jest przypisany do klasy A?

A. 169.255.2.1

B. 119.0.0.1

C. 192.0.2.1

D. 134.16.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, co wynika z definicji klas adresowych w protokole IP. Klasa A obejmuje adresy od 1.0.0.0 do 126.255.255.255, a pierwszy oktet musi mieścić się w przedziale od 1 do 126. W przypadku adresu 119.0.0.1 pierwszy oktet to 119, co potwierdza jego przynależność do klasy A. Adresy klasy A są przeznaczone dla dużych organizacji, które potrzebują wielu adresów IP w jednej sieci. Klasa ta pozwala na przydzielenie ogromnej liczby adresów – ponad 16 milionów (2^24) dla każdej sieci, co jest korzystne dla dużych instytucji, takich jak korporacje czy uniwersytety. Ponadto w kontekście routingu, adresy klasy A są używane dla dużych sieci, co ułatwia zarządzanie i organizację struktury adresowej. W praktycznych zastosowaniach, w przypadku organizacji wymagających dużych zasobów adresowych, klasy A są często wykorzystywane do rozbudowy infrastruktury sieciowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie planowania adresacji IP.

Pytanie 4

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przynależy do

A. klasy C

B. klasy A

C. klasy D

D. klasy B

Adres IP 74.100.7.8 należy do klasy A, ponieważ jego pierwszy oktet (74) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A przeznaczona jest dla dużych sieci, w których liczba hostów może wynosić do 16 milionów na jednej sieci. Adresy IP w klasie A charakteryzują się tym, że ich maska podsieci wynosi zazwyczaj 255.0.0.0, co oznacza, że pierwsze 8 bitów (1 oktet) jest wykorzystywane do identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity do identyfikacji hostów. Przykładowo, organizacje takie jak wielkie korporacje czy dostawcy usług internetowych mogą korzystać z adresów klasy A, aby obsługiwać ogromne bazy klientów. Wiedza na temat klasyfikacji adresów IP jest kluczowa w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi, co potwierdzają standardy RFC 791 oraz RFC 950. Zrozumienie tych podstawowych zasad adresowania IP pozwala na efektywne planowanie i wdrażanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 5

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. dysku twardego

B. karty graficznej

C. mikroprocesora

D. karty sieciowej

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standardowy interfejs programowania aplikacji (API) służący do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są kluczowymi komponentami komputerów, które wykorzystują OpenGL do przetwarzania i renderowania grafiki w grach, aplikacjach inżynieryjnych oraz wizualizacjach naukowych. Przykładowo, w grach komputerowych, OpenGL pozwala na tworzenie złożonych scen 3D oraz efekty wizualne, co wpływa na jakość i immersyjność rozgrywki. Karty graficzne współczesnych komputerów, takich jak te od firm NVIDIA czy AMD, oferują pełne wsparcie dla OpenGL, co jest standardem w branży gier i grafiki komputerowej. Dobre praktyki przy projektowaniu aplikacji z wykorzystaniem OpenGL obejmują optymalizację renderowania, zarządzanie pamięcią oraz efektywne korzystanie z zasobów GPU, co przekłada się na lepszą wydajność i jakość wizualną.

Pytanie 6

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. traceroute

B. tracert

C. netstat

D. pathping

Pathping, netstat i tracert to różne narzędzia diagnostyczne, jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie obejmuje pełnego śledzenia trasy pakietów w sposób, w jaki robi to 'traceroute'. Pathping, na przykład, łączy funkcjonalności polecenia 'ping' i 'traceroute', co pozwala na uzyskanie bardziej szczegółowych informacji o stanie łączności i utracie pakietów, ale nie jest przyjętym standardem we wszystkich dystrybucjach systemu Linux, co może prowadzić do nieefektywnej diagnostyki w tych środowiskach. Użycie 'netstat' pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych i statystyk dla protokołów, ale nie dostarcza informacji o trasie pakietów. Z kolei 'tracert' to odpowiednik 'traceroute' w systemie Windows, przez co nie jest dostępne w systemach Linux, co może prowadzić do błędnych wniosków przy porównywaniu poleceń między tymi dwoma systemami operacyjnymi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie narzędzia mają takie same funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne zadania, a wybór odpowiedniego narzędzia do diagnostyki sieci powinien opierać się na jego funkcjonalności oraz kontekście, w jakim jest używane.

Pytanie 7

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

A. 3

B. 2

C. 4

D. 1

W rozważanym zagadnieniu prawidłowość odpowiedzi zależy od zrozumienia, jak komponenty na płycie głównej są ze sobą powiązane i jakie pełnią funkcje. Cyfra 1 nie jest poprawnym oznaczeniem procesora, ponieważ na standardowych schematach płyty głównej często oznacza się w ten sposób inne komponenty, takie jak chipset obsługujący szynę danych. Z kolei cyfra 3 często reprezentuje złącza RAM, które są odpowiedzialne za przechowywanie danych tymczasowych, a nie za przetwarzanie instrukcji jak procesor. Cyfra 4 może oznaczać inne układy scalone lub kontrolery na płycie głównej, które pełnią funkcje wspierające, jednak nie odpowiadają za główną moc obliczeniową systemu. Procesor jest centralną jednostką przetwarzającą, która wykonuje polecenia i zarządza przepływem danych w systemie komputerowym. Błędne zidentyfikowanie procesora może wynikać z niewłaściwego rozpoznania jego fizycznej lokalizacji na schemacie płyty głównej, co jest kluczowe dla osób zajmujących się składaniem i naprawą sprzętu komputerowego. Wiedza o rozmieszczeniu poszczególnych elementów na płycie głównej jest istotna przy diagnozowaniu problemów sprzętowych i optymalizacji konfiguracji systemu, dlatego zrozumienie tej topologii jest podstawą efektywnej pracy w dziedzinie informatyki i elektroniki użytkowej. Prawidłowe oznaczenie procesora jest kluczowe dla diagnozy i optymalizacji, co prowadzi do bardziej efektywnego zarządzania zasobami i wydajności komputera. Zrozumienie, jak poszczególne komponenty są ze sobą powiązane, jest nieocenione w kontekście rozwiązywania problemów i modernizacji sprzętu. Dopiero solidna wiedza na temat struktury płyty głównej pozwala na sprawne poruszanie się po zagadnieniach związanych z technologią komputerową i jej praktycznym zastosowaniem w codziennej pracy.

Pytanie 8

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Światłowód jednomodowy

B. Kabel UTP kategorii 5

C. Kabel UTP kategorii 5e

D. Światłowód wielomodowy

Kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór dla stacji roboczych wyposażonych w karty sieciowe Ethernet 10/100/1000, ponieważ obsługuje przepustowość do 1 Gbps na długości do 100 metrów. W porównaniu do jego poprzednika, kategorii 5, kabel 5e zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz wyższą jakość sygnału, co jest kluczowe w środowiskach o wysokim natężeniu ruchu sieciowego. Przykład zastosowania to biura, gdzie wiele urządzeń łączy się z siecią lokalną. Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z normą TIA/EIA-568-B sprawia, iż kable kategorii 5e są szeroko stosowane w nowoczesnych instalacjach sieciowych. W przypadku budowy sieci w firmie, użycie tego typu kabli zapewnia stabilność i wydajność, co przekłada się na lepszą obsługę aplikacji wymagających dużych prędkości transmisji, takich jak wideokonferencje czy transfer dużych plików.

Pytanie 9

W komputerze połączonym z Internetem, w oprogramowaniu antywirusowym aktualizację bazy wirusów powinno się przeprowadzać minimum

A. raz w miesiącu

B. raz do roku

C. raz w tygodniu

D. raz dziennie

Zarządzanie bezpieczeństwem systemów komputerowych wymaga świadomego podejścia do aktualizacji programów antywirusowych, a wybór interwałów aktualizacji jest kluczowy. Wybór aktualizacji bazy wirusów raz w miesiącu lub raz do roku stawia system w poważnym niebezpieczeństwie, ponieważ złośliwe oprogramowanie rozwija się w zastraszającym tempie. Nieaktualna baza wirusów może nie wykrywać nowych zagrożeń, co prowadzi do potencjalnych infekcji. Co więcej, w przypadku zaproponowanej odpowiedzi o aktualizacji raz w tygodniu, istnieje znaczne ryzyko, że wirusy lub złośliwe oprogramowanie, które pojawiły się w ciągu tygodnia, nie zostaną zidentyfikowane na czas. Takie podejście opiera się na błędnym przekonaniu, że zagrożenia są stabilne i nie zmieniają się dramatycznie w krótkim okresie, co nie jest zgodne z rzeczywistością. W praktyce, codzienna aktualizacja to najlepsza praktyka, którą zaleca wiele instytucji zajmujących się bezpieczeństwem IT, takich jak CERT. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty danych, kradzieży tożsamości oraz uszkodzenia reputacji firmy lub osoby. Dlatego kluczowe jest wdrożenie strategii, która zapewnia regularne, codzienne aktualizacje, aby zminimalizować ryzyko i skutecznie chronić system przed dynamicznie zmieniającym się krajobrazem zagrożeń.

Pytanie 10

Technologia, która umożliwia szerokopasmowy dostęp do Internetu z różnymi prędkościami pobierania i wysyłania danych, to

A. MSK

B. ADSL

C. QAM

D. ISDN

MSK (Minimum Shift Keying) to metoda modulacji, która jest używana w telekomunikacji, ale nie jest technologią dostępu do Internetu. MSK jest stosowana do przesyłania danych w systemach radiowych i nie zapewnia szerokopasmowego dostępu do Internetu. ISDN (Integrated Services Digital Network) to system, który umożliwia przesyłanie telefonii, wideo i danych przez linie telefoniczne, ale jego prędkości są ograniczone i nie osiągają poziomu szerokopasmowego, typowego dla ADSL. ISDN jest wykorzystywany w przypadku, gdy potrzebne są jednoczesne połączenia głosowe i transmisja danych, ale jego zastosowania są coraz mniej popularne w obliczu rosnącej dostępności technologii szerokopasmowych, takich jak ADSL. QAM (Quadrature Amplitude Modulation) to technika modulacji, która może być używana w różnych technologiach komunikacyjnych, ale sama w sobie nie jest sposobem na zapewnienie dostępu do Internetu. Pomimo że QAM zapewnia efektywną transmisję danych, jej zastosowanie w kontekście dostępu do Internetu wymaga innych technologii, które mogą ją wykorzystać. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków obejmują mylenie technologii komunikacyjnych z technologiami dostępu do Internetu oraz niedostateczne zrozumienie różnicy między metodami modulacji a standardami szerokopasmowego przesyłania danych.

Pytanie 11

Najbardziej rozwinięty tryb funkcjonowania portu równoległego zgodnego z normą IEEE-1284, który tworzy dwukierunkową szeregę 8-bitową zdolną do przesyłania zarówno danych, jak i adresów z maksymalną prędkością transmisji wynoszącą 2,3 MB/s oraz umożliwia podłączenie do 64 urządzeń, to

A. Tryb zgodności

B. EPP Mode

C. Tryb nibble

D. Tryb bajtowy

Byte Mode, Nibble Mode oraz Compatibility Mode to tryby, które również mogą być używane w kontekście portu równoległego, ale mają swoje ograniczenia, które umniejszają ich funkcjonalność w porównaniu do EPP Mode. Byte Mode pozwala na przesyłanie danych w 8 bitach, jednak nie obsługuje pełnej dwukierunkowości, co ogranicza jego zastosowanie w bardziej wymagających aplikacjach. Z kolei Nibble Mode, który przesyła dane w 4 bitach, jest jeszcze mniej efektywny, ponieważ wymaga większej liczby cykli transferowych, co obniża wydajność komunikacji. Compatibility Mode, który jest trybem zgodności ze starszymi urządzeniami, nie oferuje wysokiej szybkości transmisji, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach jest praktycznie nieodpowiednie. Wybierając niewłaściwy tryb, można napotkać na problemy z wydajnością oraz ograniczenia w funkcjonalności, przez co użytkownicy mogą nie osiągnąć zamierzonych rezultatów. Kluczowym błędem jest zatem mylenie pojęcia prędkości i wydajności z możliwością przesyłania danych w różnych trybach; każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, ale EPP Mode dostarcza najwyższą wydajność i elastyczność, co czyni go najodpowiedniejszym wyborem w wymagających środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 12

Na ilustracji pokazano złącze:

A. DisplayPort

B. HDMI

C. DVI

D. SATA

Złącze DisplayPort, ukazane na rysunku, to nowoczesny interfejs cyfrowy stosowany do przesyłu sygnałów wideo i audio. Jego konstrukcja umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości oraz dźwięku wielokanałowego bez kompresji. Został zaprojektowany jako standard otwarty, co oznacza szeroką kompatybilność z różnymi urządzeniami. DisplayPort wyróżnia się charakterystycznym kształtem wtyku z asymetryczną blokadą, co zapobiega nieprawidłowemu podłączeniu. Jest szeroko stosowany w komputerach osobistych, monitorach i projektorach, stanowiąc alternatywę dla starszych interfejsów takich jak VGA czy DVI. DisplayPort obsługuje również technologię MST (Multi-Stream Transport), która umożliwia podłączenie wielu monitorów do jednego złącza. Standard ten wspiera funkcję Adaptive Sync, co jest szczególnie przydatne w grach, ponieważ redukuje efekt rozrywania obrazu. DisplayPort ma również zdolność przesyłania danych o dużej przepustowości, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań graficznych i multimedialnych. Dzięki swojej elastyczności i wysokiej wydajności, DisplayPort jest preferowanym wyborem w zaawansowanych systemach audiowizualnych.

Pytanie 13

W norma PN-EN 50174 brak jest wskazówek odnoszących się do

A. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

B. realizacji instalacji na zewnątrz obiektów

C. zapewnienia jakości instalacji kablowych

D. realizacji instalacji wewnątrz obiektów

Norma PN-EN 50174, która dotyczy instalacji systemów okablowania strukturalnego, nie wnosi wytycznych dotyczących zapewnienia jakości instalacji okablowania. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że jakość instalacji można ocenić na podstawie samej normy, jednak w rzeczywistości normy te nie obejmują kryteriów jakości, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów. Jakość instalacji powinna być zapewniona poprzez stosowanie odpowiednich procedur testowych oraz standardów jakości, takich jak ISO 9001, które koncentrują się na systemach zarządzania jakością. W odniesieniu do wykonania instalacji wewnątrz budynków, norma PN-EN 50174 oferuje wskazówki, lecz nie jest jedynym dokumentem, na którym można się opierać. Z kolei instalacje na zewnątrz budynków również wymagają szczegółowych wytycznych, które nie są zawarte wyłącznie w tej normie. Każda instalacja musi spełniać określone normy dotyczące odporności na warunki atmosferyczne oraz ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, co należy łączyć z innymi przepisami czy normami branżowymi. Stąd wynika, że ignorowanie aspektów jakości oraz specyfikacji dla instalacji zewnętrznych prowadzi do błędnych wniosków, przyczyniających się do nieprawidłowej eksploatacji systemów okablowania.

Pytanie 14

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Ma on być przechowywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia opisane wymagania?

A. \firma.local\dane\%username%

B. \serwer1\dane$\%username%

C. \serwer1\pliki\%username%

D. \firma.local\pliki\%username%

Odpowiedź \serwer1\dane$\%username% jest poprawna, ponieważ odpowiada na wymagania dotyczące przechowywania profilu mobilnego użytkowników na serwerze serwer1 w folderze udostępnionym jako dane$. W kontekście Active Directory, profile mobilne powinny być przechowywane w lokalizacji, która jest dostępna dla użytkowników z różnych komputerów. Folder danych$ jest folderem ukrytym, co jest zgodne z dobrymi praktykami bezpieczeństwa, ponieważ ogranicza dostęp do plików użytkowników zgodnie z założeniami polityki zabezpieczeń. Użycie zmiennej %username% pozwala na tworzenie dedykowanych folderów dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie danymi i zapewnia ich izolację. Typowym przykładem zastosowania jest sytuacja w przedsiębiorstwie, gdzie pracownicy mogą logować się do różnych stacji roboczych, a ich ustawienia i pliki są automatycznie synchronizowane, co zwiększa efektywność pracy. Warto również podkreślić, że stosowanie odpowiednich ścieżek do folderów profilu mobilnego przyczynia się do ułatwienia administracji i zgodności z politykami zachowania danych.

Pytanie 15

Do zarządzania przydziałami przestrzeni dyskowej w systemach Windows 7 oraz Windows 8 wykorzystywane jest narzędzie

A. perfmon

B. fsutil

C. query

D. dcpromo

Query to narzędzie, które jest używane do uzyskiwania informacji na temat systemu, ale nie jest odpowiednie do zarządzania przydziałami dyskowymi. Zostało zaprojektowane głównie do monitorowania i analizowania wydajności, a jego funkcjonalność koncentruje się na raportowaniu stanu systemu oraz podzespołów. W związku z tym, korzystanie z query w kontekście zarządzania dyskami prowadzi do nieporozumień, ponieważ narzędzie to nie oferuje funkcji potrzebnych do tworzenia lub modyfikacji przydziałów dyskowych. Perfmon to z kolei narzędzie do monitorowania wydajności, które zbiera dane z różnych składników systemu, takich jak CPU, pamięć, czy dyski, jednak również nie jest przeznaczone do zarządzania przydziałami. Skupia się na analizie i raportowaniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście modyfikacji przydziałów dyskowych. Dcpromo jest narzędziem używanym do promowania serwera do roli kontrolera domeny, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż zarządzanie dyskami. Nieprawidłowe wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że różne narzędzia monitorujące i raportujące mogą pełnić funkcję zarządzania dyskami, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania. Właściwe zrozumienie ról i funkcji tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 16

Interfejs, którego magistrala kończy się elementem przedstawionym na ilustracji, jest typowy dla

A. SCSI

B. UDMA

C. ATAPI

D. SATA

Odpowiedź SCSI jest poprawna ponieważ ten interfejs tradycyjnie korzysta z zewnętrznych i wewnętrznych kabli zakończonych charakterystycznymi 50-pinowymi złączami Centronics albo 68-pinowymi złączami na potrzeby SCSI-2 i nowszych standardów Element przedstawiony na obrazku najprawdopodobniej jest złączem Centronics które jest typowe dla starszych implementacji SCSI zwłaszcza w systemach drukarek skanerów i urządzeń peryferyjnych SCSI w odróżnieniu od innych technologii pozwala na podłączanie wielu urządzeń do jednej magistrali co czyni go szczególnie przydatnym w środowiskach serwerowych i profesjonalnych SCSI oferuje również wysokie prędkości transferu danych oraz obsługę komend kolejkujących co zapewnia lepszą wydajność przy jednoczesnym działaniu wielu urządzeń Dodatkowo SCSI obsługuje szeroki wachlarz urządzeń takich jak dyski twarde napędy taśmowe oraz skanery co zwiększa jego wszechstronność i zastosowanie w różnych konfiguracjach Wybierając SCSI użytkownik zyskuje na elastyczności i wydajności co jest kluczowe w profesjonalnych rozwiązaniach z dużym obciążeniem operacyjnym

Pytanie 17

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. Odpowiedź A

B. Odpowiedź C

C. Odpowiedź B

D. Odpowiedź D

Wybierając niepoprawne odpowiedzi w pytaniu dotyczącym bramek logicznych można napotkać kilka powszechnych błędów. Bramka NOT-OR czyli NOR przedstawiona w opcji A jest często mylona z innymi bramkami ze względu na swoje unikalne działanie negujące wyniki operacji OR. Jednak NOR zwraca wartość prawdziwą wyłącznie gdy oba wejścia są fałszywe co nie odpowiada działaniu w wyrażeniu XOR. Bramka OR przedstawiona w opcji D również nie jest poprawna ponieważ zwraca wartość prawdziwą gdy co najmniej jedno z wejść jest prawdziwe co różni się od XOR który wymaga różnorodności wejściowej. Kolejnym błędem merytorycznym jest zrozumienie działania bramki NOT-AND czyli NAND w opcji C która neguje wynik AND i zwraca fałsz tylko gdy oba wejścia są prawdziwe co także nie pasuje do wyrażenia XOR. Te błędne wybory często wynikają z niepełnego zrozumienia zależności logicznych i działania każdego typu bramki co podkreśla potrzebę głębszej analizy i zrozumienia logiki cyfrowej. Zrozumienie każdego z tych błędów jest kluczowe dla poprawnej interpretacji operacji logicznych w projektowaniu systemów cyfrowych i wdrażaniu algorytmów.

Pytanie 18

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

A. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych

B. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora

C. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego

D. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach

Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 19

Aby osiągnąć przepustowość wynoszącą 4 GB/s w obie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej korzystającej z interfejsu

A. PCI-Express x 16 wersja 1.0

B. PCI-Express x 1 wersja 3.0

C. PCI-Express x 8 wersja 1.0

D. PCI-Express x 4 wersja 2.0

Wybór nieprawidłowego interfejsu PCI-Express wynika z nieporozumienia dotyczącego przepustowości oraz możliwości poszczególnych wersji. Na przykład, PCI-Express x1 wersja 3.0 oferuje 1 GB/s przepustowości w jedną stronę, co oznacza, że w obie strony nie osiągnie wymaganej wartości 4 GB/s. W przypadku PCI-Express x8 wersja 1.0, przepustowość wynosi tylko 2 GB/s w jedną stronę, a zatem również nie spełnia wymagania 4 GB/s. Jeszcze bardziej nieodpowiednia jest opcja PCI-Express x4 wersja 2.0, która dostarcza zaledwie 2 GB/s w obie strony, co całkowicie odbiega od wymagań. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne linie PCI-Express wpływają na całkowitą przepustowość. Kluczowe jest zrozumienie, że przepustowość jest iloczynem liczby linii i przepustowości na linię, co w kontekście wysokowydajnych zadań, takich jak obróbka grafiki czy przetwarzanie danych, jest krytyczne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne oraz być świadomym, które interfejsy są odpowiednie do danego zastosowania, aby uniknąć zawirowań w wydajności systemu.

Pytanie 20

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue, press Del to setup) naciśnięcie klawisza Del skutkuje

A. przejściem do konfiguracji systemu Windows

B. usunięciem pliku setup

C. wejściem do BIOSu komputera

D. skasowaniem zawartości pamięci CMOS

Wciśnięcie klawisza Del przy komunikacie 'CMOS checksum error' umożliwia użytkownikowi dostęp do BIOS-u komputera. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest podstawowym oprogramowaniem, które uruchamia się przy starcie komputera. Zarządza on najważniejszymi ustawieniami systemu, takimi jak kolejność bootowania, konfiguracja pamięci, czy ustawienia urządzeń peryferyjnych. W przypadku komunikatu o błędzie CMOS, oznacza to, że wartości zapisane w pamięci CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) są nieprawidłowe, co może skutkować problemami ze startem systemu. Wejście do BIOS-u pozwala na przywrócenie domyślnych ustawień, co najczęściej rozwiązuje problem. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie ustawień BIOS-u, zwłaszcza po zainstalowaniu nowego sprzętu lub aktualizacji systemu. Użytkownicy powinni również pamiętać o dokumentowaniu zmian dokonanych w BIOS-ie oraz zrozumieć wpływ tych zmian na funkcjonowanie systemu.

Pytanie 21

Z jakim medium transmisyjnym związany jest adapter przedstawiony na rysunku?

A. Z kablem FTP

B. Z kablem UTP

C. Z kablem koncentrycznym

D. Ze światłowodem

Wybór przewodu FTP lub UTP jako medium transmisyjnego dla przedstawionego adaptera wynika z błędnego zrozumienia rodzaju złączy. Złącza te mają zastosowanie w kablach miedzianych stosowanych w sieciach Ethernet. Kable FTP (Foiled Twisted Pair) i UTP (Unshielded Twisted Pair) korzystają z technologii transmisji miedzianej, co oznacza, że przesyłają sygnały elektryczne. Są powszechnie stosowane w lokalnych sieciach komputerowych, ale nie pasują do adapterów światłowodowych, które operują na zasadzie przesyłu światła zamiast prądu. Przewód koncentryczny to kolejny rodzaj medium używanego w transmisji sygnałów radiowych i telewizji kablowej, który wykorzystuje centralny przewodnik otoczony ekranem. Choć jest odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, to nie odpowiada wymaganiom przesyłu optycznego, jakie spełnia światłowód. Typowy błąd polega na myleniu medium transmisyjnego odpowiedniego dla danych technologii z typem złącza używanego w sieciach światłowodowych. Rozróżnienie między różnymi typami złączy i medium transmisyjnego jest kluczowe w budowie i utrzymaniu nowoczesnych sieci komunikacyjnych zgodnie z obowiązującymi standardami i normami technicznymi. Dobrze zaprojektowana sieć wymaga odpowiedniego dopasowania medium do złączy, co zapewnia odpowiednią jakość i efektywność transmisji danych.

Pytanie 22

Liczba 45(H) przedstawiona w systemie ósemkowym jest równa

A. 108

B. 105

C. 102

D. 110

Zrozumienie konwersji liczb pomiędzy systemami liczbowymi jest kluczowym aspektem w informatyce i matematyce. Odpowiedzi 110 i 108 są nieprawidłowe, ponieważ wynikają z błędnego zrozumienia zasad konwersji liczbowej. Odpowiedź 110 odpowiada liczbie 72 w systemie dziesiętnym. Aby to obliczyć, można przeliczyć 110 na system dziesiętny. Wartości w systemie ósemkowym są mnożone przez odpowiednie potęgi ósemki, co w przypadku tej liczby daje 1*8^2 + 1*8^1 + 0*8^0 = 64 + 8 + 0 = 72. Z kolei dla odpowiedzi 108, przeliczając na system dziesiętny otrzymujemy 1*8^2 + 0*8^1 + 8*8^0 = 64 + 0 + 8 = 72. To pokazuje, że użytkownicy mylili reszty przy dzieleniu przez 8 lub nieprawidłowo dobierali potęgi. Z kolei odpowiedź 102 w systemie ósemkowym to 66 w systemie dziesiętnym, co również jest błędne dla liczby 45. Odpowiedź ta jest wynikiem niepoprawnego zrozumienia, gdzie mnożenie wartości przez niewłaściwe potęgi lub pomijanie reszt prowadzi do błędnych konwersji. Warto zwrócić uwagę na fakt, że zrozumienie systemów liczbowych jest fundamentem dla wielu zastosowań w informatyce, w tym w programowaniu niskopoziomowym, gdzie często pracuje się z różnymi reprezentacjami danych oraz w algorytmach przetwarzania informacji.

Pytanie 23

Powszechnie stosowana forma oprogramowania, która funkcjonuje na zasadzie "najpierw wypróbuj, a potem kup", to

A. Freeware

B. OEM

C. Software

D. Shareware

Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji prowadzi do mylnych wniosków o charakterze dystrybucji oprogramowania. Odpowiedź "Software" jest zbyt ogólna, ponieważ odnosi się do wszelkiego rodzaju programów komputerowych, niezależnie od ich modelu licencjonowania. Nie precyzuje, czy dane oprogramowanie jest dostępne na zasadzie próbnej, czy wymaga zakupu, co wprowadza w błąd. "OEM" (Original Equipment Manufacturer) to model, w którym oprogramowanie jest dostarczane z nowymi urządzeniami, zazwyczaj w niższej cenie, ale nie pozwala na próbne korzystanie przed zakupem. Oprogramowanie OEM jest ograniczone w zakresie przenoszenia licencji na inne urządzenia, co czyni go innym od shareware. Z kolei "Freeware" odnosi się do programów, które są dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń, co nie zgadza się z zasadą „najpierw wypróbuj, a potem kup”. Freeware nie wymaga żadnych opłat, a jego użytkownicy mogą korzystać z pełnej wersji bez konieczności zakupu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to zbytnie uproszczenie pojęcia dystrybucji oprogramowania oraz brak zrozumienia różnic między różnymi modelami licencjonowania. W obliczu różnorodności opcji, kluczowe jest zrozumienie, że każdy model ma swoje specyfikacje i zastosowania, co wpływa na wybór odpowiedniego oprogramowania w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 24

Po zauważeniu przypadkowego skasowania istotnych danych na dysku, najlepszym sposobem na odzyskanie usuniętych plików jest

A. przeskanowanie systemu narzędziem antywirusowym, a następnie skorzystanie z narzędzia chkdsk

B. odinstalowanie i ponowne zainstalowanie sterowników dysku twardego, zalecanych przez producenta

C. zainstalowanie na tej samej partycji co pliki programu do odzyskiwania skasowanych danych, np. Recuva

D. podłączenie dysku do komputera, w którym zainstalowany jest program typu recovery

Decyzje dotyczące odzyskiwania danych mogą być złożone, a wybór niewłaściwych metod może prowadzić do trwałej utraty danych. Zainstalowanie programu do odzyskiwania danych na tej samej partycji, z której pliki zostały usunięte, jest nieoptymalne. Takie działanie może spowodować, że program do odzyskiwania nadpisze obszary dysku, na których znajdują się fragmenty usuniętych plików, co znacznie utrudni lub wręcz uniemożliwi ich odzyskanie. Kolejną nieodpowiednią strategią jest odinstalowywanie i ponowne instalowanie sterowników dysku twardego. Ten proces nie ma żadnego wpływu na odzyskiwanie danych, ponieważ sterowniki odpowiadają za komunikację sprzętową, a nie za zarządzanie danymi. Podłączenie dysku do systemu z zainstalowanym programem recovery jest znacznie bardziej skuteczne. Przeskanowanie systemu programem antywirusowym oraz użycie narzędzia chkdsk również nie są metodami, które bezpośrednio dotyczą odzyskiwania danych. Narzędzie chkdsk jest używane do sprawdzania błędów dysku i ich naprawy, ale nie służy do przywracania usuniętych plików, co może prowadzić do błędnych interpretacji funkcji tego narzędzia. W procesie odzyskiwania danych bardzo ważne jest zrozumienie, że każda akcja na dysku ma potencjał do nadpisania danych, dlatego odpowiednie podejście i techniki są kluczowe dla skutecznego odzyskiwania.

Pytanie 25

Zakres operacji we/wy dla kontrolera DMA w notacji heksadecymalnej wynosi 0094-009F, a w systemie dziesiętnym?

A. 148-159

B. 1168-3984

C. 73-249

D. 2368-2544

Fajnie, że zajmujesz się zakresem adresów kontrolera DMA. Wiesz, wartość heksadecymalna 0094-009F w dziesiętnym to tak jakby 148 do 159. Przemiana z heksadecymalnego na dziesiętny to nie takie trudne, wystarczy pamietać, żeby każdą cyfrę pomnożyć przez 16 do odpowiedniej potęgi. Na przykład, jak mamy 0x0094, to się to rozkłada tak: 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 4*16^0, co daje 148. A z kolei 0x009F to 0*16^3 + 0*16^2 + 9*16^1 + 15*16^0 i wychodzi 159. Te zakresy są mega ważne, zwłaszcza przy programowaniu i zarządzaniu pamięcią, szczególnie w systemach wbudowanych, gdzie kontroler DMA musi być precyzyjny. Jak dobrze to rozumiesz, to możesz lepiej zarządzać pamięcią i unikać problemów z przesyłaniem danych, co naprawdę ma znaczenie, zwłaszcza w złożonych systemach.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do dynamicznej obsługi urządzeń w systemie Linux?

A. uptime

B. udev

C. ulink

D. uname

Odpowiedź "udev" jest poprawna, ponieważ jest to dynamiczny system zarządzania urządzeniami w jądrze Linux. Udev odpowiada za tworzenie i usuwanie węzłów urządzeń w katalogu /dev w momencie, gdy urządzenia są dodawane lub usuwane z systemu. Umożliwia to automatyczne rozpoznawanie sprzętu oraz przypisywanie odpowiednich reguł, co pozwala na efektywną konfigurację urządzeń. Przykładem zastosowania udev jest możliwość tworzenia reguł, które automatycznie ustawiają prawa dostępu do urządzeń USB, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Udev jest zgodny ze standardami Linux Device Model, a jego użycie jest szeroko rekomendowane w praktykach zarządzania systemami operacyjnymi. Dzięki udev administratorzy mogą łatwo dostosować sposób, w jaki system reaguje na różne urządzenia, co umożliwia optymalizację wydajności oraz zarządzania zasobami. Warto także wspomnieć o możliwości monitorowania zdarzeń związanych z urządzeniami w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności systemu.

Pytanie 27

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. DNS snooping

B. Flooding

C. Mail Bombing

D. DDoS (Distributed Denial of Service)

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) to forma zagrożenia, w której wiele zainfekowanych urządzeń, nazywanych botami, wysyła ogromne ilości zapytań do serwera, co prowadzi do jego przeciążenia i uniemożliwia normalne funkcjonowanie. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę wskazują na współpracę wielu źródeł, co jest charakterystyczne dla ataków DDoS. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której firma świadczy usługi online i staje się celem ataku DDoS, co może prowadzić do utraty reputacji oraz dużych strat finansowych. Dobrymi praktykami w obronie przed takimi atakami są implementacja systemów ochrony, takich jak firewalle, systemy detekcji intruzów oraz usługi mitigacji DDoS, które mogą identyfikować i blokować złośliwy ruch, zapewniając ciągłość działania usługi. Ponadto, regularne testowanie i aktualizowanie zabezpieczeń jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu ochrony przed tym rodzajem ataków.

Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna możliwość zapisu dla wszystkich obiektów w /usr/share dla wszystkich użytkowników, nie modyfikując innych uprawnień?

A. chmod ugo+rw /usr/share

B. chmod -R o+r /usr/share

C. chmod a-w /usr/share

D. chmod -R a+w /usr/share

Polecenie 'chmod -R a+w /usr/share' jest stosowane do nadania uprawnień do pisania dla wszystkich użytkowników ( właścicieli, grup oraz innych) do katalogu /usr/share oraz wszystkich jego podkatalogów i plików. Flaga '-R' oznacza rekurencyjne zastosowanie tej operacji, co oznacza, że wszystkie podkatalogi i pliki wewnątrz /usr/share również otrzymają to samo uprawnienie. Przykładowo, jeśli istnieją pliki lub katalogi w /usr/share, które są używane do przechowywania plików konfiguracyjnych lub zasobów aplikacji, to nadanie im tych uprawnień umożliwia wszystkim użytkownikom systemu ich modyfikację. Warto jednak zachować ostrożność przy nadawaniu szerokich uprawnień, aby uniknąć potencjalnych luk w zabezpieczeniach oraz niezamierzonych zmian w plikach systemowych. W kontekście najlepszych praktyk, zaleca się stosowanie takich uprawnień tylko w sytuacjach, gdy jest to bezwzględnie konieczne, a dostęp do katalogu powinien być ograniczony do tych użytkowników, którzy naprawdę tego potrzebują.

Pytanie 29

Wtyczka zaprezentowana na fotografii stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. napędy CD

B. wewnętrzne dyski SATA

C. procesor ATX12V

D. stację dysków

Przedstawiona na zdjęciu wtyczka to typowy złącze zasilania ATX12V stosowane w nowoczesnych komputerach osobistych. ATX12V jest kluczowym elementem niezbędnym do zasilania procesora, dostarczającym dodatkowe 12V niezbędne do jego poprawnego działania. Wtyczka ta jest zazwyczaj czteropinowa, jak na zdjęciu, i jest podłączana bezpośrednio z zasilacza do gniazda na płycie głównej obok procesora. Ten typ złącza jest standardem w branży komputerowej i jego zastosowanie jest istotne ze względu na rosnące zapotrzebowanie energetyczne nowoczesnych procesorów. Obecność takiego złącza pozwala na stabilną i efektywną pracę komputera, zwłaszcza w zadaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, jak gry komputerowe czy obróbka wideo. W praktyce, instalacja złącza ATX12V jest jednym z fundamentalnych kroków podczas montażu zestawu komputerowego, a jego poprawne podłączenie zapewnia niezawodność i trwałość systemu.

Pytanie 30

Do instalacji i usuwania oprogramowania w systemie Ubuntu wykorzystywany jest menedżer

A. yast

B. tar

C. apt

D. ls

Apt (Advanced Package Tool) to standardowy menedżer pakietów w systemie Ubuntu oraz wielu innych dystrybucjach opartych na Debianie. Umożliwia on zarówno instalację, aktualizację, jak i usuwanie oprogramowania. Apt korzysta z repozytoriów zawierających skompilowane pakiety, co zapewnia łatwy i szybki dostęp do oprogramowania. Aby zainstalować nowy program, wystarczy użyć polecenia 'sudo apt install nazwa_pakietu', co automatycznie pobiera odpowiednie pakiety oraz ich zależności z repozytoriów. Ponadto, apt oferuje funkcję zarządzania aktualizacjami systemu, co jest kluczowe z perspektywy bezpieczeństwa oraz wydajności. Przykładowo, polecenie 'sudo apt update' aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, a 'sudo apt upgrade' aktualizuje zainstalowane pakiety do najnowszych wersji. Praktyczne zastosowanie apt jest nieocenione, szczególnie w kontekście administracji systemami, gdzie regularne aktualizacje i instalacje nowych aplikacji są niezbędne do utrzymania stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 31

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

A. Wentylator procesora

B. Pamięć RAM

C. Karta graficzna

D. Zasilacz

Zasilacz jest kluczowym komponentem każdego zestawu komputerowego. Jego podstawową funkcją jest przekształcanie prądu zmiennego z sieci elektrycznej na prąd stały, który zasila poszczególne podzespoły komputera. Bez zasilacza żaden z elementów, takich jak płyta główna, procesor, pamięć RAM czy dyski twarde, nie będzie mógł prawidłowo funkcjonować. Zasilacze są także odpowiedzialne za stabilizację napięcia, co jest kluczowe dla zapobiegania uszkodzeniom sprzętu spowodowanym przez skoki napięcia. Wybierając zasilacz, należy zwrócić uwagę na jego moc, która powinna być dostosowana do zapotrzebowania energetycznego całego zestawu komputerowego. Zasilacze muszą spełniać określone standardy, takie jak ATX, aby pasować do typowych obudów i płyt głównych. Standardy te określają nie tylko fizyczne wymiary, ale także wymagania dotyczące napięć i złączy. Ważną cechą jest również certyfikacja sprawności, jak na przykład 80 PLUS, która świadczy o efektywności przetwarzania energii. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór zasilacza wpływa na stabilność i niezawodność całego systemu, a także na jego energooszczędność, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niższe rachunki za prąd oraz mniejsze obciążenie środowiska naturalnego.

Pytanie 32

Aby sprawdzić dysk twardy w systemie Linux na obecność uszkodzonych sektorów, użytkownik może zastosować program

A. defrag

B. chkdisk

C. scandisk

D. fsck

W kontekście sprawdzania dysku twardego pod kątem uszkodzonych sektorów, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do takich zadań. Odpowiedzi takie jak chkdisk, defrag i scandisk są narzędziami, które są specyficzne dla systemów Windows. Chkdisk, na przykład, jest używany w systemie Windows do sprawdzania błędów systemu plików i naprawiania ich, ale nie jest dostępny ani nie działa w systemach Linux. Podobnie, defrag (defragmentacja) jest narzędziem optymalizacyjnym, które porządkuje dane na dysku, aby poprawić wydajność, ale nie sprawdza integralności systemu plików ani uszkodzonych sektorów. Scandisk również odnosi się do narzędzia Windows, które jest zbliżone do chkdisk, a jego funkcjonalność nie jest dostępna w systemach Linux. Użytkownicy często mylą te narzędzia z fsck, myśląc, że są one uniwersalne, co prowadzi do nieporozumień. Właściwe podejście do zarządzania dyskami w systemie Linux wymaga użycia dedykowanych narzędzi, takich jak fsck, które są dostosowane do specyfiki systemów plików w tych środowiskach, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi zarządzania danymi i bezpieczeństwa systemów.

Pytanie 33

Analiza danych wyświetlonych przez program umożliwia stwierdzenie, że

A. jeden dysk twardy został podzielony na sześć partycji podstawowych

B. partycja rozszerzona zajmuje 24,79 GiB

C. partycja wymiany ma pojemność 2 GiB

D. zamontowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3

Odpowiedź dotycząca partycji wymiany o wielkości 2 GiB jest poprawna ponieważ analiza danych przedstawionych na zrzucie ekranu wyraźnie wskazuje sekcję oznaczoną jako linux-swap o rozmiarze 2 GiB. Partycja wymiany jest wykorzystywana przez system operacyjny Linux do zarządzania pamięcią wirtualną co jest kluczowe dla wydajności systemu szczególnie w sytuacjach dużego obciążenia pamięci RAM. Swap zapewnia dodatkową przestrzeń na dysku twardym którą system może używać jako rozszerzenie pamięci RAM co jest szczególnie przydatne w systemach o ograniczonej ilości pamięci fizycznej. Dobre praktyki branżowe sugerują aby rozmiar partycji wymiany był przynajmniej równy wielkości zainstalowanej pamięci RAM chociaż może się różnić w zależności od specyficznych potrzeb użytkownika i konfiguracji systemu. Korzystanie z partycji wymiany jest standardową praktyką w administracji systemami operacyjnymi opartymi na Linuxie co pozwala na stabilne działanie systemu nawet przy intensywnym użytkowaniu aplikacji wymagających dużej ilości pamięci.

Pytanie 34

Nazwa protokołu, który pozwala na konwersję 32-bitowych adresów IP na 48-bitowe fizyczne adresy MAC w sieciach Ethernet, to:

A. NAT

B. DNS

C. RARP

D. ARP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym mechanizmem w sieciach komputerowych, zwłaszcza w architekturze Ethernet, który umożliwia przekształcanie adresów IP, które są stosowane w warstwie sieciowej modelu OSI, na fizyczne adresy MAC (Media Access Control). Kiedy urządzenie sieciowe, takie jak komputer lub router, chce komunikować się z innym urządzeniem w lokalnej sieci, potrzebuje znać jego adres MAC. W tym celu wysyła zapytanie ARP, które jest broadcastowane do wszystkich urządzeń w sieci. Urządzenie, które posiada odpowiedni adres IP, odpowiada, przesyłając swój adres MAC. ARP jest fundamentalnym protokołem w funkcjonowaniu sieci lokalnych i jest integralną częścią stosu protokołów TCP/IP. Jego zastosowanie jest szerokie, od prostych aplikacji sieciowych, takich jak przeglądanie stron internetowych, po bardziej złożone systemy komunikacji, takie jak VoIP czy transmisje multimedialne. Zrozumienie działania ARP jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją i rozwiązywanie problemów w lokalnych sieciach komputerowych.

Pytanie 35

Czym jest NAS?

A. protokół używany do tworzenia połączenia VPN

B. technologia pozwalająca na podłączenie zasobów dyskowych do sieci komputerowej

C. serwer do synchronizacji czasu

D. dynamiczny protokół przydzielania adresów DNS

Technologia NAS, czyli Network Attached Storage, to system, który pozwala na przechowywanie danych w sieci. Dzięki temu każdy, kto jest w tej samej sieci, może zdalnie uzyskać dostęp do plików – to naprawdę ułatwia życie! Możemy wykorzystać NAS do trzymania naszych filmów czy zdjęć, które potem można bezproblemowo streamować do różnych urządzeń, czy to w domu, czy w biurze. Poza tym, bardzo często używa się NAS jako głównego miejsca do robienia kopii zapasowych z różnych komputerów. Co ciekawe, wiele urządzeń NAS obsługuje takie protokoły jak NFS czy SMB, co sprawia, że wszystko działa sprawnie, nawet na różnych systemach. Z mojego doświadczenia, warto pamiętać o regularnych aktualizacjach oprogramowania, monitorowaniu dysków i zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń, na przykład szyfrowania danych czy kontrolowania dostępu.

Pytanie 36

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. TCP

B. HTTP

C. IP

D. UDP

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem w architekturze modelu OSI, odpowiedzialnym za zapewnienie niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych, w tym Ethernet. TCP działa na poziomie transportu i zapewnia kontrolę poprawności przesyłania danych poprzez mechanizmy takie jak segmentacja, numerowanie sekwencyjne pakietów, kontroli błędów oraz retransmisji utraconych danych. Dzięki tym mechanizmom, TCP eliminuje problem duplikacji oraz umożliwia odbiorcy potwierdzenie odbioru danych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. W praktyce, TCP jest wykorzystywany w protokołach wyższego poziomu, takich jak HTTP, FTP czy SMTP, co podkreśla jego znaczenie w globalnej komunikacji internetowej. Standardy RFC definiują szczegółowe zasady działania tego protokołu, a jego implementacja jest powszechna w wielu systemach operacyjnych, co czyni go fundamentem współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 37

GRUB, LILO oraz NTLDR to:

A. programy do aktualizacji BIOS-u

B. programy rozruchowe

C. oprogramowanie dla dysku sieciowego

D. wersje podstawowego interfejsu sieciowego

GRUB (GRand Unified Bootloader), LILO (LInux LOader) oraz NTLDR (NT Loader) to przykłady programów rozruchowych, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach. Programy te są odpowiedzialne za inicjowanie i kierowanie procesem ładowania systemu operacyjnego, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń. GRUB jest popularnym bootloaderem w systemach Linux, umożliwiającym uruchamianie różnych systemów operacyjnych z jednego menu. LILO, chociaż coraz mniej używany, również jest bootloaderem dla systemów Linux, jednak jego konfiguracja i obsługa są mniej elastyczne w porównaniu z GRUB. NTLDR z kolei jest bootloaderem dla systemów Windows NT i jego następnych wersji, odpowiedzialnym za załadowanie jądra systemu oraz wywołanie menedżera rozruchu. Znajomość tych programów jest istotna, szczególnie w kontekście zarządzania systemami operacyjnymi oraz diagnozowania problemów z uruchamianiem. W praktyce, administratorzy systemów często muszą konfigurować bootloadery, aby dostosować środowisko uruchomieniowe do potrzeb użytkowników oraz zapewnić zgodność z różnymi systemami operacyjnymi.

Pytanie 38

Komputer z BIOS-em firmy Award wyświetlił komunikat o treści Primary/Secondary master/slave hard disk fail. Co taki komunikat może sugerować w kontekście konieczności wymiany?

A. pamięci operacyjnej

B. karty graficznej

C. klawiatury

D. dysku twardego

Komunikat "Primary/Secondary master/slave hard disk fail" wskazuje na problem z dyskiem twardym, co może oznaczać, że BIOS nie jest w stanie rozpoznać podłączonego nośnika pamięci. Zwykle jest to spowodowane uszkodzeniem dysku, jego niewłaściwym podłączeniem lub problemem z zasilaniem. W praktyce, jeśli wystąpi ten komunikat, pierwszym krokiem diagnostycznym powinno być sprawdzenie fizycznego połączenia dysku: upewnij się, że kable SATA oraz zasilające są prawidłowo wpięte. W przypadku braku poprawy, należy przetestować dysk na innym komputerze lub użyć dysku diagnostycznego, aby ocenić jego stan. Dobre praktyki w zakresie zarządzania urządzeniami pamięci masowej zalecają regularne tworzenie kopii zapasowych danych, co może zapobiec utracie informacji w przypadku awarii sprzętu. Ponadto, w przypadku potrzeby wymiany dysku, warto rozważyć zakup nowoczesnych dysków SSD, które oferują lepszą wydajność i niezawodność w porównaniu z tradycyjnymi HDD.

Pytanie 39

Z wykorzystaniem narzędzia diagnostycznego Tracert można określić ścieżkę do celu. Przez ile routerów przechodził pakiet wysłany z hosta 172.16.0.99?

A. 2

B. 24

C. 5

D. 4

Wybór wartości 2, 4 czy 24 oznacza błędne zrozumienie działania narzędzia Tracert oraz znaczenia poszczególnych przeskoków w trasie pakietu. Wartość 2 wskazuje na zbyt małą liczbę, co sugeruje, że użytkownik mógł przeoczyć kilka routerów na trasie. Z kolei odpowiedź 4, choć wydaje się bliska prawidłowej, jest nieprecyzyjna, ponieważ nie uwzględnia wszystkich skoków w raportowanych wynikach. Odpowiedź 24 jest całkowicie błędna, ponieważ oznaczałaby, że pakiet przeszedł przez 24 różne urządzenia sieciowe, co jest niezgodne z przedstawionymi wynikami. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest zapominanie, że każdy wynik Tracert reprezentuje osobny przeskok, a nie grupy urządzeń. Użytkownicy często mylą liczbę przeskoków z innymi wartościami, takimi jak czas odpowiedzi, co może prowadzić do nieporozumień. Aby zrozumieć działanie Tracert, kluczowe jest zrozumienie samej koncepcji przeskoków w sieci. Przeskoki są fundamentalnym elementem w topologii sieci, a każdy router pełni rolę w przekazywaniu pakietów do celu. Dlatego dla właściwej analizy ścieżki pakietu konieczne jest zwrócenie uwagi na każdy z routerów, a nie tylko na końcowy adres IP.

Pytanie 40

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. DVI-D

B. HDMI

C. D-SUB

D. DVI-A

Złącza DVI-D i HDMI przesyłają sygnały cyfrowe, co czyni je niekompatybilnymi z przesyłem analogowym, który obsługuje DVI-A. DVI-D jest przeznaczone wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach wideo, które wymagają wysokiej jakości obrazu. HDMI, jako wszechstronne złącze cyfrowe, obsługuje zarówno wideo, jak i audio, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla współczesnych urządzeń multimedialnych. D-SUB, inaczej VGA, jest tradycyjnym złączem analogowym, które nie jest częścią standardu DVI. VGA jest dobrze znane w starszych systemach komputerowych i wideo, jednak jego niższa jakość obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań cyfrowych sprawia, że jest coraz rzadziej używane. W przypadku prób identyfikacji złącza ważne jest zrozumienie różnic w przesyle sygnałów i fizycznej budowie złącz. Błędne przypisanie złącza może wynikać z podobieństw fizycznych, jednak brak kompatybilności sygnałów prowadzi do niepoprawnego działania systemu. Wiedza na temat różnic w przesyłanych sygnałach i budowie złącz umożliwia właściwy dobór komponentów i unikanie typowych błędów przy konfiguracji systemów wideo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej