Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 27 marca 2025 10:03
Data zakończenia: 27 marca 2025 10:40

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki typ grupy jest automatycznie przypisany dla nowo tworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Server?

A. Globalny

B. Uniwersalny

C. Dystrybucyjny

D. Lokalny w domenie

Poprawna odpowiedź to "Globalny", ponieważ w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer nowo utworzone grupy domyślnie przyjmują ten właśnie zakres. Grupy globalne są wykorzystywane do organizowania użytkowników i grup w ramach jednej domeny, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, jeśli mamy grupę globalną o nazwie 'UżytkownicyMarketingu', można ją przypisać do określonych zasobów w domenie, takich jak udziały plików, umożliwiając wszystkim członkom tej grupy dostęp do niezbędnych danych. Ponadto, dobrą praktyką jest utrzymywanie grup globalnych w celu centralizacji zarządzania oraz uproszczenia administracji. Standardowym podejściem zgodnym z najlepszymi praktykami branżowymi jest ograniczanie liczby grup lokalnych i dystrybucyjnych, co zwiększa efektywność zarządzania w dużych środowiskach IT.

Pytanie 2

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego

B. pokazywanie danych dotyczących adresu IP

C. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP

D. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej

Komenda 'ipconfig /renew' w systemie Windows ma za zadanie odnowienie dynamicznego adresu IP przez komunikację z serwerem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Kiedy komputer łączy się z siecią, często korzysta z DHCP, aby automatycznie uzyskać adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Kiedy wygasa dzierżawa adresu IP, system operacyjny może skorzystać z komendy /renew, aby nawiązać ponowną komunikację z serwerem DHCP w celu uzyskania nowego adresu. To szczególnie przydatne w dynamicznych sieciach, gdzie adresy IP mogą się zmieniać, co zapewnia elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają regularne odnawianie adresów IP, aby uniknąć konfliktów adresowych oraz zapewnić stabilność i ciągłość usługi. Przykładowo, w przypadku mobilnych urządzeń lub laptopów, które często zmieniają sieci, korzystanie z tej komendy może pomóc w szybkim uzyskaniu dostępu do Internetu.

Pytanie 3

Jeśli podczas podłączania stacji dysków elastycznych 1,44 MB kabel sygnałowy zostanie włożony odwrotnie, to

A. stacja dysków zostanie uszkodzona

B. BIOS komputera rozpozna stację dysków jako 2,88 MB

C. BIOS komputera prawidłowo zidentyfikuje stację dysków

D. BIOS komputera zgłosi błąd w podłączeniu stacji dysków

Odpowiedź wskazująca, że BIOS komputera zgłosi błąd podłączenia stacji dysków jest poprawna, ponieważ stacje dysków elastycznych, podobnie jak inne urządzenia peryferyjne, muszą być podłączone zgodnie z określonymi standardami złącz. W przypadku stacji dysków 1,44 MB, kabel danych ma określoną orientację, a odwrotne podłączenie spowoduje, że sygnały nie będą przesyłane prawidłowo. BIOS, jako oprogramowanie niskiego poziomu odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu podczas uruchamiania komputera, wykonuje różne testy, w tym wykrywanie podłączonych urządzeń. W przypadku stacji dysków, jeśli sygnały są nieprawidłowe, BIOS nie jest w stanie ich zidentyfikować, co skutkuje błędem podłączenia. Praktyczny aspekt tej wiedzy odnosi się do codziennych czynności serwisowych, gdzie należy upewnić się, że wszystkie połączenia kablowe są przeprowadzone zgodnie z zaleceniami producenta. Wiedza ta jest kluczowa w kontekście napraw i konserwacji sprzętu komputerowego, gdzie błędne podłączenie urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego uszkodzenia.

Pytanie 4

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. convert.exe

B. subst.exe

C. replace.exe

D. attrib.exe

Odpowiedź 'convert.exe' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia konwersję systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Program 'convert.exe' działa w wierszu poleceń i jest stosunkowo prosty w użyciu, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla administratorów systemu oraz użytkowników domowych. Aby użyć tego narzędzia, wystarczy otworzyć wiersz poleceń z uprawnieniami administratora i wpisać polecenie 'convert D: /FS:NTFS', gdzie 'D:' to litera napędu, który chcemy skonwertować. Przed wykonaniem konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Konwersja z FAT32 do NTFS przynosi wiele korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obsługa większych plików oraz lepsze zarządzanie uprawnieniami i bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że NTFS jest bardziej stabilnym i elastycznym systemem plików, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań w środowiskach, gdzie wymagana jest większa niezawodność i możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do plików.

Pytanie 5

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. dead

B. end

C. null

D. kill

Odpowiedzi takie jak 'end', 'null' czy 'dead' nie są poprawnymi komendami w systemie Linux do zarządzania procesami. W rzeczywistości, nie istnieje polecenie 'end'; termin ten może być mylący, ponieważ sugeruje zakończenie procesu, ale nie wskazuje na konkretne narzędzie w systemie Linux. 'Null' jest terminem technicznym odnoszącym się do braku wartości lub zbędności, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania procesami. Natomiast 'dead' również nie jest komendą, a użycie tego słowa w kontekście procesów może prowadzić do błędnych wniosków o ich stanie. Często użytkownicy, którzy nie są zaznajomieni z systemem Linux, mogą mylić terminologię i nie rozumieć, że skuteczne zarządzanie procesami wymaga znajomości odpowiednich poleceń i sygnałów. Zakończenie procesu to nie tylko jego unikanie, ale także umiejętność wysyłania odpowiednich sygnałów, takich jak SIGTERM czy SIGKILL. Właściwe zarządzanie procesami obejmuje szereg technik, a niepoprawne podejścia mogą prowadzić do utraty wydajności systemu lub danych. W praktyce, zrozumienie, które polecenia są dostępne oraz w jaki sposób można je zastosować, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania systemu Linux i unikania frustracji w codziennej pracy.

Pytanie 6

Jakie narzędzie wraz z odpowiednimi parametrami należy zastosować w systemie Windows, aby uzyskać przedstawione informacje o dysku twardym?

A. diskpart

B. hdparm

C. ScanDisc

D. DiskUtility

Diskpart to wbudowane narzędzie w systemie Windows, które pozwala zarządzać dyskami twardymi i partycjami. Dzięki niemu można wyświetlać szczegółowe informacje o strukturze dysków, takie jak identyfikator dysku, typ, stan online, ścieżki lokalizacji, a także listę dostępnych woluminów wraz z ich etykietami, systemem plików i stanem zdrowotnym. W praktyce diskpart jest używany do takich operacji jak tworzenie nowych partycji, zmiana ich rozmiaru, a także przypisywanie liter dysków. Jest to narzędzie liniowe, co oznacza, że wszystkie komendy wpisuje się w wierszu poleceń. Przykładowo, aby uzyskać informacje o wszystkich dyskach, używamy polecenia list disk, a aby zobaczyć woluminy, wpisujemy list volume. Diskpart jest preferowanym narzędziem w środowiskach, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola nad dyskami, np. w serwerach czy zaawansowanych konfiguracjach systemowych. Dobrze znać jego funkcje i możliwości, ponieważ jest integralną częścią administracji systemami Windows, co czyni je niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów IT.

Pytanie 7

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. pulpitu zdalnego

B. terminalowych

C. wdrażania systemu Windows

D. plików

Aby przeprowadzić instalację sieciową systemów operacyjnych Windows na stacjach roboczych, kluczowym elementem jest posiadanie na serwerze usługi wdrażania systemu Windows. Usługa ta umożliwia zdalne instalowanie systemów operacyjnych na wielu komputerach jednocześnie, co znacznie upraszcza proces zarządzania i aktualizacji oprogramowania w dużych środowiskach IT. Przykładem zastosowania może być środowisko korporacyjne, w którym administratorzy IT mogą przygotować obraz systemu operacyjnego oraz aplikacji, a następnie wdrożyć go na stacjach roboczych pracowników w godzinach nocnych, minimalizując zakłócenia w pracy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie rozwiązań do wdrażania systemów operacyjnych pozwala na centralizację zarządzania oraz automatyzację procesów, co zwiększa efektywność operacyjną. Usługi te wykorzystują protokoły takie jak PXE (Preboot Execution Environment) oraz WDS (Windows Deployment Services), które są standardami w branży, umożliwiającymi szybkie i bezpieczne wdrożenie systemów operacyjnych w różnych konfiguracjach sprzętowych.

Pytanie 8

Jakie funkcje posiada program tar?

A. obsługa pakietów

B. ustawianie parametrów karty sieciowej

C. pokazywanie listy aktywnych procesów

D. archiwizowanie plików

Program tar (tape archive) jest standardowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które służy do archiwizowania plików. Jego głównym zadaniem jest tworzenie jednego pliku archiwum z wielu plików i katalogów, co ułatwia ich przechowywanie i przenoszenie. Tar jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy trzeba zarchiwizować duże zbiory danych, na przykład podczas tworzenia kopii zapasowych, przenoszenia aplikacji między serwerami czy też przygotowywania plików do dystrybucji. W praktyce, użytkownicy często wykorzystują tar w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak gzip lub bzip2, aby kompresować archiwa i zaoszczędzić miejsce na dysku. Dobrą praktyką jest również dodawanie opcji do tar, takich jak -v (verbose), aby monitorować postęp archiwizacji. Rekomenduje się regularne archiwizowanie ważnych danych za pomocą narzędzi takich jak tar, co jest zgodne z zasadami zarządzania danymi i bezpieczeństwa, a także z politykami dotyczącymi tworzenia kopii zapasowych.

Pytanie 9

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. plik stronicowania

B. menedżer zadań

C. edytor rejestru

D. schowek systemu

Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który pozwala na przechowywanie części danych oraz programów, które są zbyt duże, aby zmieścić się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w RAM, wykorzystuje plik stronicowania, aby przenieść rzadziej używane dane na dysk twardy, zwalniając tym samym miejsce dla aktywnych procesów. Przykładem zastosowania pliku stronicowania jest uruchamianie aplikacji graficznych lub gier, które wymagają dużych zasobów pamięci. W tym przypadku, plik stronicowania umożliwia systemowi operacyjnemu dynamiczne zarządzanie pamięcią, co zwiększa wydajność oraz stabilność aplikacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby wielkość pliku stronicowania była co najmniej równa ilości zainstalowanej pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. Dodatkowo, monitorowanie użycia pliku stronicowania może pomóc w identyfikacji problemów z pamięcią, takich jak zbyt mała ilość RAM, co może prowadzić do spadku wydajności systemu.

Pytanie 10

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. siatki

B. gwiazdy

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki czy serwery, są bezpośrednio podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest koncentrator (hub) lub przełącznik (switch). Taka konfiguracja pozwala na łatwe zarządzanie i diagnostykę sieci, ponieważ w przypadku awarii jednego z urządzeń końcowych nie wpływa to na działanie pozostałych. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być biuro, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego przełącznika, co umożliwia szybkie przesyłanie danych i współpracę między pracownikami. Ponadto, w sytuacji awarii centralnego urządzenia, cała sieć może przestać działać, co jest jej główną wadą, ale w praktyce nowoczesne przełączniki oferują wyspecjalizowane funkcje redundancji, które mogą zminimalizować ten problem. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest preferowana w wielu instalacjach, ze względu na swoją elastyczność i łatwość w rozbudowie oraz konserwacji.

Pytanie 11

Bez uzyskania zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania, jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może uczynić?

A. ma prawo do rozpowszechniania programu

B. nie ma możliwości wykonania jakiejkolwiek kopii programu

C. może stworzyć dowolną ilość kopii programu na własny użytek

D. może wykonać jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, użytkownik legalnie nabytego oprogramowania ma prawo wykonać jedną kopię programu, jeżeli jest to niezbędne do korzystania z tego programu. Taki przepis ma na celu zapewnienie użytkownikowi możliwości korzystania z oprogramowania w sposób, który zgodny jest z zamierzonymi funkcjami i wspiera jego prawa do użytkowania. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik musi zainstalować program na nowym urządzeniu, co często wymaga wykonania kopii programu. W kontekście dobrych praktyk branżowych, ważne jest przestrzeganie zasad licencjonowania, które mogą różnić się w zależności od dostawcy oprogramowania. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć naruszeń prawa autorskiego i wspiera rozwój oprogramowania poprzez legalne korzystanie z jego funkcji.

Pytanie 12

Co oznacza kod BREAK odczytany przez układ elektroniczny klawiatury?

A. awarię kontrolera klawiatury

B. uruchomienie funkcji czyszczącej bufor

C. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków

D. zwolnienie klawisza

Wiele osób może mylić kod BREAK z innymi funkcjami klawiatury, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Awaria kontrolera klawiatury, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest zupełnie inną kwestią. Oznacza to, że klawiatura nie funkcjonuje poprawnie, co może być spowodowane uszkodzeniem sprzętu lub nieprawidłową konfiguracją, a nie konkretnym sygnałem o zwolnieniu klawisza. Problem ten wymaga diagnostyki sprzętowej, a nie analizy kodów generowanych przez klawiaturę. Podobnie, konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków dotyczy kwestii konfiguracyjnych, które mają wpływ na to, jak długo system czeka przed ponownym wysłaniem sygnału, gdy klawisz jest przytrzymywany, co także nie ma związku z kodem BREAK. Funkcja czyszcząca bufor, z drugiej strony, wiąże się z zarządzaniem danymi w pamięci operacyjnej systemu lub aplikacji, co również nie ma związku z odczytem zwolnienia klawisza. Wskazówki te sugerują typowe błędy myślowe, w których użytkownicy mogą nie rozumieć, jak działa komunikacja między klawiaturą a komputerem, oraz jakie konkretne kody są generowane w odpowiedzi na różne działania użytkownika. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych kodów pełni określoną rolę w systemie, a ich właściwa interpretacja jest niezbędna do zapewnienia prawidłowego działania aplikacji. Z tego względu ważne jest, aby użytkownicy mieli solidne podstawy w zakresie działania sprzętu i oprogramowania, co pozwala uniknąć fałszywych założeń i poprawia ogólną efektywność pracy z komputerem.

Pytanie 13

Karta sieciowa przedstawiona na ilustracji ma zdolność przesyłania danych z maksymalną prędkością

A. 11 Mb/s

B. 108 Mb/s

C. 300 Mb/s

D. 54 Mb/s

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia standardów bezprzewodowych. Standard 802.11b oferuje prędkość maksymalną 11 Mb/s co odpowiada początkowym wersjom Wi-Fi wprowadzonym na rynek gdy technologia bezprzewodowa dopiero zaczynała zdobywać popularność. Był to przełomowy krok w rozwoju sieci bezprzewodowych ale obecnie jego prędkość jest niewystarczająca do nowoczesnych zastosowań multimedialnych czy biznesowych. Z kolei prędkość 108 Mb/s jest często kojarzona z technologiami typu Super G które wykorzystywały podwójne kanały w standardzie 802.11g co pozwalało na podwojenie przepustowości. Jednakże nie jest to standard IEEE i nie każdy sprzęt obsługuje takie funkcje co ogranicza kompatybilność i praktyczne zastosowanie. Natomiast 300 Mb/s to wartość charakterystyczna dla standardu 802.11n który wprowadził wiele ulepszeń takich jak MIMO co pozwoliło na znaczne zwiększenie przepustowości i zasięgu sieci bezprzewodowych. Wybór tej wartości jako maksymalnej prędkości dla karty sieciowej 802.11g wskazuje na brak zrozumienia różnic między tymi standardami i ich możliwościami. Dlatego kluczowe jest właściwe identyfikowanie technologii i ich ograniczeń co jest niezbędne podczas planowania i wdrażania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Obsługuje grupy multicast w sieciach opartych na protokole IP

B. Przekazuje informacje zwrotne dotyczące problemów z siecią

C. Zarządza przepływem pakietów w ramach systemów autonomicznych

D. Określa adres MAC na podstawie adresu IP

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pełni kluczową rolę w komunikacji w sieciach komputerowych, szczególnie w kontekście sieci opartych na protokole Internet Protocol (IP). Jego podstawowym zadaniem jest ustalanie adresu fizycznego (adresu MAC) urządzenia, które ma przypisany dany adres IP. W momencie, gdy komputer chce wysłać dane do innego komputera w tej samej sieci lokalnej, najpierw musi znać jego adres MAC. Protokół ARP wykorzystuje żądania ARP, które są wysyłane jako multicastowe ramki do wszystkich urządzeń w sieci, pytając, kto ma dany adres IP. Odpowiedzią jest adres MAC urządzenia, które posiada ten adres IP. Dzięki temu, ARP umożliwia prawidłowe kierowanie pakietów w warstwie drugiej modelu OSI, co jest niezbędne do efektywnej komunikacji w lokalnych sieciach. Przykładem praktycznego zastosowania ARP jest sytuacja, w której komputer A chce nawiązać połączenie z komputerem B; ARP poprzez identyfikację adresu MAC umożliwia właściwe dostarczenie informacji, co jest fundamentem działania Internetu i lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 15

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

B. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

C. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

D. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia funkcji i mechanizmu rezerwacji DHCP. Na wstępie należy wyjaśnić że rezerwacja DHCP to proces w którym serwer DHCP przypisuje stały adres IP do urządzenia na podstawie jego unikalnego adresu MAC. W przeciwieństwie do ręcznego ustawiania adresu IP przez panel sterowania rezerwacja DHCP dzieje się automatycznie z poziomu rutera co wyklucza możliwość że adres IP na komputerze został ustawiony ręcznie co jest omówione w pierwszej opcji. Kolejna błędna koncepcja sugeruje że urządzenie z przypisanym adresem IP na zasadzie rezerwacji DHCP nie będzie mogło łączyć się z siecią. Jest to nieporozumienie gdyż rezerwacja DHCP nie ma na celu ograniczenia dostępu ale zapewnienie spójności adresów IP w sieci. Tego typu błędne myślenie może wynikać z nieznajomości zasad funkcjonowania protokołu DHCP który jest zaprojektowany w celu ułatwienia zarządzania adresacją IP w sieciach. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje że komputer został wykluczony z sieci. Wykluczenie urządzenia z sieci jest procesem który wymaga zastosowania polityk firewall lub listy kontroli dostępu ACL co nie jest związane z rezerwacją DHCP. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe do efektywnego zarządzania siecią oraz unikania błędów konfiguracyjnych które mogą prowadzić do nieoczekiwanych problemów z łącznością i wydajnością sieciową. Kluczowe jest również zrozumienie że rezerwacja DHCP jest narzędziem które wspiera administratorów sieci w utrzymaniu porządku i przewidywalności w złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 16

Poprzez polecenie dxdiag uruchomione w wierszu poleceń Windows można

A. zeskanować dysk twardy pod kątem błędów

B. sprawdzić prędkość zapisu i odczytu napędów DVD

C. sprawdzić parametry karty graficznej

D. przeprowadzić pełną diagnozę karty sieciowej

Analizując inne odpowiedzi, dostrzegamy, że wiele z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi diagnostycznych w systemie Windows. Chociaż diagnostyka karty sieciowej jest istotnym aspektem zarządzania sprzętem, dxdiag nie jest narzędziem służącym do jej przeprowadzania. Do tego celu można wykorzystać takie narzędzia jak 'ipconfig' czy 'ping', które pozwalają na ocenę stanu połączenia sieciowego, ale nie dxdiag. Ponadto, przeskanowanie dysku twardego w poszukiwaniu błędów to funkcjonalność, którą zapewnia narzędzie 'chkdsk', a nie dxdiag. Skany dysków twardych wymagają innego podejścia, które koncentruje się na analizie systemu plików, a nie na parametrach sprzętowych. Jeżeli chodzi o weryfikację prędkości zapisu i odczytu napędów DVD, to również nie jest zadaniem dxdiag. Optymalne testy wydajności nośników optycznych przeprowadza się przy użyciu specjalistycznych programów, takich jak CrystalDiskMark. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi diagnostycznych i ich zastosowań w systemie Windows jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów i prawidłowej konfiguracji sprzętu.

Pytanie 17

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

B. nazwa jądra systemu operacyjnego.

C. dostępnego miejsca na dysku twardym.

D. ilości dostępnej pamięci.

Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest narzędziem, które pozwala na uzyskanie informacji o nazwie jądra systemu operacyjnego. Użycie tego polecenia zwraca nazwę systemu, co jest niezwykle przydatne w kontekście diagnostyki, konfiguracji oraz zarządzania systemami. Na przykład, administratorzy systemów mogą używać tego polecenia, aby upewnić się, że działają na odpowiedniej wersji jądra dla wymagań aplikacji lub środowiska wirtualnego. Również w procesie automatyzacji zadań, skrypty mogą wykorzystywać wynik tego polecenia do podejmowania decyzji o dalszych krokach, np. instalacji pakietów zależnych od konkretnej wersji jądra. Znajomość systemu operacyjnego, w tym nazwy jądra, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa, stabilności oraz wydajności systemu. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że polecenie 'uname' ma różne opcje, które umożliwiają uzyskanie bardziej szczegółowych informacji, takich jak wersja jądra czy architektura, co jeszcze bardziej wzbogaca jego zastosowanie w administracji systemowej.

Pytanie 18

Jaki protokół komunikacyjny jest używany do przesyłania plików w modelu klient-serwer oraz może funkcjonować w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym?

A. IP

B. DNS

C. FTP

D. EI-SI

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół komunikacyjny zaprojektowany do transferu plików w architekturze klient-serwer. Jego główną funkcją jest umożliwienie przesyłania danych w postaci plików między komputerami w sieci. FTP działa w dwóch trybach: aktywnym i pasywnym, co pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych warunków sieciowych. W trybie aktywnym klient otwiera port i nasłuchuje na połączenie z serwerem, podczas gdy w trybie pasywnym serwer otwiera port, a klient nawiązuje połączenie, co jest korzystne w przypadkach, gdy klient jest za zaporą sieciową. FTP jest szeroko stosowany w praktyce, na przykład w zarządzaniu stronami internetowymi, gdzie deweloperzy przesyłają pliki na serwery hostingowe. Warto również zauważyć, że FTP wspiera różne metody autoryzacji, w tym szyfrowane połączenia za pomocą FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo transferowanych danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest uznawany za niezbędne narzędzie w zakresie wymiany plików w profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 19

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć cache procesora

B. Pamięć pliku stron

C. Pamięć RAM

D. Pamięć jądra

Pamięć RAM jest podstawowym rodzajem pamięci, w której przechowywane są dane i programy będące aktualnie w użyciu. Choć jest szybka, jej rozmiar jest ograniczony do fizycznie zainstalowanej ilości, co może prowadzić do problemów, gdy wymagania systemowe przewyższają dostępne zasoby pamięci. Pamięć jądra odnosi się do tej części pamięci operacyjnej, która jest wykorzystywana przez system operacyjny do zarządzania sprzętem i wykonywania podstawowych funkcji systemowych. Choć jest kluczowa dla działania systemu, jej rozmiar i zarządzanie nie wpływają bezpośrednio na zwiększenie limitu pamięci zadeklarowanej. Pamięć cache procesora jest szybkim rodzajem pamięci umieszczonym blisko procesora, co pozwala na szybki dostęp do często używanych danych. Nie wpływa jednak na całkowity limit pamięci zadeklarowanej w systemie. Błędne przypisanie roli którejkolwiek z tych pamięci do zwiększenia dostępnej pamięci wynika z nieporozumienia co do ich funkcji. Pamięć pliku stron jest w rzeczywistości jedynym mechanizmem, który pozwala na rozszerzenie pamięci operacyjnej poza fizyczne ograniczenia, dzięki wykorzystaniu przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Zrozumienie różnic i specyfiki każdej z tych pamięci pozwala na efektywne zarządzanie zasobami systemowymi i unikanie typowych błędów w rozumieniu architektury komputerowej. Doświadczenie wskazuje, że znajomość podstaw działania pamięci wirtualnej jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, szczególnie przy optymalizacji systemów o ograniczonych zasobach sprzętowych.

Pytanie 20

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 711

B. 777

C. 621

D. 543

Odpowiedź 711 jest prawidłowa, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane w postaci trzech grup: właściciel, grupa i inni użytkownicy. W ciągu znaków rwx--x--x, 'rwx' oznacza, że właściciel ma pełne prawa (czytanie, pisanie i wykonywanie), co odpowiada wartości 7 w systemie ósemkowym. '---' dla grupy oznacza brak jakichkolwiek praw dostępu, co daje wartość 0, a '--x' dla innych użytkowników oznacza, że mają oni jedynie prawo do wykonywania, co daje wartość 1. Zsumowanie wartości dla tych trzech grup daje 711, co jest poprawnym odzwierciedleniem tych uprawnień. W praktyce, poprawne ustawienie praw dostępu jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu. Dobrą praktyką jest stosowanie minimalnych niezbędnych uprawnień, aby ograniczyć dostęp do wrażliwych danych. Na przykład, serwer webowy może mieć ustawione uprawnienia 755, aby zezwolić na odczyt i wykonywanie dla wszystkich, ale pisanie tylko dla właściciela, co zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 21

Liczba 22 umieszczona w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na numer

A. sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

B. PID procesu działającego na serwerze

C. aplikacji, do której wysyłane jest zapytanie

D. portu, innego niż standardowy numer dla danej usługi

Odpowiedź "portu, inny od standardowego numeru dla danej usługi" jest w porządku, bo liczba 22 w adresie URL naprawdę odnosi się do portu, na którym działa dana usługa. Jak mówimy o SSH, czyli Secure Shell, to port 22 to taki standardowy, z którego korzystamy do bezpiecznych połączeń zdalnych. W praktyce porty są mega ważne, bo pozwalają nam zidentyfikować usługi, które działają na serwerze. Każda usługa sieciowa, jak HTTP (port 80), HTTPS (port 443) czy FTP (port 21), ma swój przypisany port. Oczywiście można te same usługi odpalać na innych portach, żeby zwiększyć bezpieczeństwo lub uniknąć problemów. Na przykład, jak admin ustawi port SSH na 2222 zamiast 22, to użytkownicy muszą podać ten nowy port, gdy chcą się połączyć. To dobry sposób na zabezpieczenie systemu. Pamiętaj też, że porty są liczone od 0 do 65535, a porty od 0 do 1023 są zarezerwowane dla usług systemowych. Dlatego warto ogarnąć, jak działają porty, bo to klucz do bezpieczeństwa i efektywności sieci.

Pytanie 22

Czy bęben światłoczuły znajduje zastosowanie w drukarkach?

A. laserowych

B. termosublimacyjnych

C. atramentowych

D. igłowych

Bęben światłoczuły, znany również jako bęben fotoreceptorowy, jest kluczowym elementem drukarek laserowych. Jego główną rolą jest zbieranie naładowanych cząsteczek tonera, które są następnie przenoszone na papier podczas procesu drukowania. Proces ten polega na wykorzystaniu technologii elektrofotograficznej, gdzie bęben pokryty materiałem światłoczułym jest naświetlany laserem. Dzięki zmianom ładunku elektrycznego na powierzchni bębna, toner przylega do określonych obszarów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z precyzyjnie odwzorowanymi detalami. Przykładowo, w biurach i środowiskach profesjonalnych, drukarki laserowe z bębnem światłoczułym są preferowane ze względu na ich szybkość, efektywność kosztową oraz zdolność do wydruku dużych ilości dokumentów. Standardy ISO dotyczące jakości wydruku podkreślają znaczenie bębna fotoreceptorowego w uzyskiwaniu spójnych i wyraźnych wydruków, co czyni go nieodłącznym elementem w tym typie urządzeń.

Pytanie 23

Kiedy dysze w drukarce atramentowej wyschną z powodu długotrwałych przerw w użytkowaniu, co powinno się najpierw wykonać?

A. dokonać oczyszczania dysz z poziomu odpowiedniego programu

B. oczyścić dyszę za pomocą wacika nasączonego olejem syntetycznym

C. ustawić tryb wydruku oszczędnego

D. wymienić cały mechanizm drukujący

Ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma związku z problemem zaschnięcia dysz. Wydruk ekonomiczny jest funkcją, która zmniejsza zużycie atramentu, co w sytuacji zablokowanych dysz może tylko pogorszyć jakość wydruku, ponieważ atrament nie będzie prawidłowo dostarczany. Wymiana mechanizmu drukującego w przypadku zaschnięcia dysz jest skrajnym rozwiązaniem i zazwyczaj nie jest konieczna, gdyż wiele problemów można rozwiązać prostymi metodami czyszczenia. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym również jest niewłaściwym podejściem, ponieważ olej nie jest przeznaczony do czyszczenia dysz i może prowadzić do uszkodzenia mechanizmu drukującego. Zamiast tego, należy stosować dedykowane środki czyszczące lub uruchamiać programowe czyszczenie dysz, co jest zalecaną metodą. Często użytkownicy mylą różne metody czyszczenia, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązania problemów. Kluczowe jest zrozumienie, że zachowanie odpowiednich praktyk konserwacyjnych, takich jak regularne czyszczenie z poziomu oprogramowania, pozwala uniknąć kosztownych napraw i poprawia jakość druku.

Pytanie 24

Aby określić długość prefiksu w adresie IPv4, należy ustalić

A. liczbę bitów o wartości 0 w pierwszych dwóch oktetach adresu IPv4

B. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4

C. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4

D. liczbę początkowych bitów o wartości 1 w masce adresu IPv4

Poprawna odpowiedź opiera się na zasadach klasyfikacji adresów IPv4 oraz maski podsieci. Długość prefiksu adresu sieci w IPv4 określa się poprzez liczenie liczby początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu. Maska podsieci dzieli adres IP na dwie części: część sieciową i część hosta. Przykładowo, dla adresu IP 192.168.1.1 z maską 255.255.255.0, maska w postaci binarnej to 11111111.11111111.11111111.00000000. W tym przypadku liczba początkowych bitów 1 wynosi 24, co oznacza, że długość prefiksu wynosi /24. Te informacje są kluczowe dla routingu oraz segmentacji sieci, ponieważ dobrze skonfigurowane maski wpływają na efektywność komunikacji w sieci. W praktyce, gdy administratorzy sieci definiują podsieci, muszą precyzyjnie określić zakresy adresowe, co jest realizowane właśnie poprzez maski i ich prefiksy. Ponadto, zgodnie z zaleceniami IETF, prawidłowe przypisanie adresów IP i masek jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności oraz bezpieczeństwa w sieciach komputerowych.

Pytanie 25

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Panel krosowniczy 24-portowy

B. Panel krosowniczy 16-portowy

C. Switch 16-portowy

D. Switch 24-portowy

Przełącznik 24-portowy to urządzenie, które umożliwia jednoczesne podłączenie kilku urządzeń do sieci lokalnej, w tym komputerów, drukarek oraz routerów. W tym przypadku, aby obsłużyć 15 komputerów i jedną drukarkę sieciową, niezbędne jest posiadanie odpowiedniej liczby portów. Przełącznik 24-portowy spełnia te wymagania, ponieważ dysponuje wystarczającą liczbą portów do podłączenia wszystkich urządzeń z zapasem. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi urządzeniami i zwiększają efektywność przesyłania danych. Ważne jest, aby zastosować dobre praktyki, takie jak segregacja ruchu sieciowego przez VLAN, co pozwala na lepszą organizację sieci. Stosując standardy IEEE 802.3, przełączniki zapewniają wysoką wydajność i niezawodność w przesyłaniu danych, co jest niezbędne w dzisiejszych sieciach lokalnych pełnych różnorodnych urządzeń.

Pytanie 26

Scandisk to narzędzie, które wykorzystuje się do

A. oczyszczania dysku

B. sprawdzania dysku

C. formatowania dysku

D. defragmentacji dysku

Scandisk to narzędzie systemowe, które jest wykorzystywane do diagnostyki i naprawy błędów na dyskach twardych oraz nośnikach pamięci. Jego główną funkcją jest sprawdzanie integralności systemu plików oraz fizycznego stanu dysku. Scandisk skanuje dysk w poszukiwaniu uszkodzonych sektorów oraz problemów z systemem plików, takich jak błędy logiczne, które mogą prowadzić do utraty danych. Przykładem zastosowania Scandisk może być sytuacja, w której użytkownik doświadcza problemów z dostępem do plików, co może być sygnałem uszkodzeń na dysku. W ramach dobrych praktyk, regularne używanie narzędzi takich jak Scandisk może pomóc w zapobieganiu poważniejszym problemom z danymi i zwiększyć stabilność systemu operacyjnego. Standardy branżowe rekomendują korzystanie z takich narzędzi w celu zminimalizowania ryzyka awarii sprzętu oraz utraty ważnych informacji, co czyni Scandisk istotnym elementem zarządzania dyskiem i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 27

Aby osiągnąć przepustowość 4 GB/s w obydwie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej używającej interfejsu

A. PCI - Express x 4 wersja 2.0

B. PCI - Express x 8 wersja 1.0

C. PCI - Express x 1 wersja 3.0

D. PCI - Express x 16 wersja 1.0

Karta graficzna wykorzystująca interfejs PCI-Express x16 wersja 1.0 jest prawidłowym wyborem dla uzyskania przepustowości na poziomie 4 GB/s w każdą stronę. Interfejs PCI-Express x16 w wersji 1.0 oferuje maksymalną przepustowość na poziomie 8 GB/s w każdą stronę, co sprawia, że spełnia wymagania dotyczące transferu danych dla nowoczesnych aplikacji graficznych i gier. W praktyce, zastosowanie karty graficznej w tej konfiguracji zapewnia odpowiednią wydajność w procesach związanych z renderowaniem grafiki 3D, obliczeniami równoległymi oraz w pracy z dużymi zbiorami danych. Standard PCI-Express jest szeroko stosowany w branży komputerowej i zaleca się stosowanie najnowszych wersji interfejsu, aby maksymalizować wydajność systemów. Warto dodać, że dla użytkowników, którzy planują rozbudowę systemu o dodatkowe karty graficzne lub urządzenia, interfejs PCI-Express x16 zapewnia wystarczającą elastyczność i przyszłościowość. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na wydajność oraz trwałość komponentów.

Pytanie 28

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. subst C:Windows

B. attrib C:Windows

C. path C:Windows

D. icacls C:Windows

Polecenie attrib jest używane do wyświetlania lub zmiany atrybutów plików, takich jak ukryty lub tylko do odczytu, i nie jest związane z zarządzaniem uprawnieniami dostępu użytkowników do katalogów. Często mylne jest założenie, że atrybuty mogą wpływać na dostępność plików, podczas gdy w rzeczywistości dotyczą jedynie sposobu ich prezentacji i edycji. Polecenie path służy do ustawiania i wyświetlania ścieżki wyszukiwania plików wykonywalnych w konsoli systemowej. Nie ma żadnego związku z uprawnieniami dostępu, co jest częstym błędem w rozumieniu jego zastosowania. Błędne postrzeganie polecenia path wynika z niepełnego zrozumienia roli zmiennych środowiskowych i ich wpływu na działanie systemu. Subst jest używane do tworzenia wirtualnych dysków z mapowaniem folderów, co służy jedynie do wygodniejszego zarządzania strukturą katalogów w systemie i nie ma żadnego wpływu na zarządzanie uprawnieniami dostępu. Często jest to narzędzie mylone z bardziej zaawansowanymi poleceniami zarządzania dostępem z powodu jego zastosowania w organizacji danych. Właściwe zrozumienie i stosowanie powyższych poleceń wymaga rozpoznania ich szczególnych funkcji i ograniczeń, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu systemem operacyjnym.

Pytanie 29

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozszerzeniem którego z poniższych protokołów?

A. Session Initiation Protocol (SIP)

B. Network Terminal Protocol (telnet)

C. Security Shell (SSH)

D. Security Socket Layer (SSL)

Wybór odpowiedzi związanych z Session Initiation Protocol (SIP), Network Terminal Protocol (telnet) oraz Security Shell (SSH) nosi w sobie fundamentalne błędy w zrozumieniu roli i zastosowania różnych protokołów w komunikacji sieciowej. SIP jest protokołem używanym do inicjowania, utrzymywania i kończenia sesji multimedialnych w Internecie, co nie ma związku z bezpieczeństwem danych, a z zarządzaniem komunikacją głosową i wideo. Telnet, z kolei, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie się do systemów, ale nie oferuje żadnych zabezpieczeń, co czyni go podatnym na ataki, jak np. przechwytywanie haseł. Zastosowanie telnetu w dzisiejszych czasach jest ograniczone ze względu na braki w szyfrowaniu, co stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. SSH, mimo że jest protokołem bezpiecznym i używanym do zdalnych połączeń, jest odrębnym mechanizmem, który nie ma związku z SSL/TLS, a jego głównym celem jest bezpieczna komunikacja między klientem a serwerem. Wybór tych niepoprawnych opcji wskazuje na niepełne zrozumienie różnicy między protokołami komunikacyjnymi a protokołami zabezpieczeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania technologii w dziedzinie informatyki i cyberbezpieczeństwa, ponieważ stosowanie niewłaściwych protokołów może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach oraz utraty danych.

Pytanie 30

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest używany do łączenia

A. czytnika kart z płytą główną

B. karty graficznej z odbiornikiem TV

C. dwóch kart graficznych

D. napędu Blu-Ray z kartą dźwiękową

Interfejs SLI (Scalable Link Interface) to technologia opracowana przez firmę NVIDIA, która umożliwia połączenie dwóch lub więcej kart graficznych w celu zwiększenia mocy obliczeniowej i wydajności renderowania grafiki. Dzięki zastosowaniu SLI, użytkownicy mogą cieszyć się wyższymi klatkowymi w grze oraz lepszą jakością wizualną, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanych gier komputerowych oraz aplikacji do obróbki grafiki. Aby skorzystać z SLI, system operacyjny oraz aplikacje muszą być odpowiednio skonfigurowane do współpracy z tą technologią. W praktyce, użytkownicy często wybierają SLI w kontekście zestawów komputerowych przeznaczonych do gier, gdzie wymagania dotyczące wydajności są wysokie. Kluczowym aspektem SLI jest również konieczność posiadania odpowiedniej płyty głównej, która obsługuje tę technologię, a także zasilacza o wystarczającej mocy, aby zasilić obie karty graficzne. Dodatkowo, warto pamiętać, że nie wszystkie gry i aplikacje wspierają SLI, dlatego przed podjęciem decyzji o jego zastosowaniu, warto sprawdzić ich kompatybilność.

Pytanie 31

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps

B. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi

C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność

D. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia

Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 32

Pamięć RAM ukazana na grafice jest instalowana w płycie głównej z gniazdem

A. DDR4

B. DDR3

C. DDR2

D. DDR

Pamięć RAM typu DDR2 jest stosowana w starszych komputerach osobistych i serwerach które wymagają tego konkretnego standardu. DDR2 oznacza Double Data Rate 2 i jest następcą pamięci DDR. Charakteryzuje się ona wyższą prędkością transferu danych oraz niższym napięciem zasilania w porównaniu do poprzedniej generacji co pozwala na bardziej efektywną pracę i mniejsze zużycie energii. DDR2 wykorzystuje technologię podwójnego transferu czyli przesyła dane zarówno na zboczu opadającym jak i narastającym sygnału zegara co podwaja efektywną przepustowość pamięci. Typowe zastosowania DDR2 to komputery stacjonarne laptopy i serwery które nie wymagają najnowszych technologii pamięciowych. Instalacja pamięci DDR2 na płycie głównej wymaga odpowiedniego gniazda które jest zaprojektowane specjalnie do tego typu modułów z typowym kluczem pozwalającym na prawidłowe zamontowanie tylko w jednym kierunku co eliminuje ryzyko nieprawidłowej instalacji. Przy wyborze pamięci DDR2 ważne jest także dopasowanie częstotliwości pracy i pojemności do specyfikacji płyty głównej aby zapewnić optymalną wydajność systemu. W ten sposób DDR2 pozostaje ważnym elementem w starszych systemach wymagających konkretnego wsparcia technologicznego.

Pytanie 33

Zamiana koncentratorów na switch'e w sieci Ethernet doprowadzi do

A. redukcji liczby kolizji

B. konieczności modyfikacji adresów IP

C. powiększenia domeny rozgłoszeniowej

D. zmiany struktury sieci

Wymiana koncentratorów na przełączniki w sieci Ethernet rzeczywiście prowadzi do zmniejszenia ilości kolizji. Koncentratory (huby) działają na poziomie fizycznym modelu OSI i po prostu transmitują dane do wszystkich portów, co powoduje, że urządzenia w sieci mogą jednocześnie nadawać dane, co skutkuje kolizjami. Przełączniki (switches) operują na poziomie drugiego poziomu OSI, czyli warstwie łącza danych, i inteligentnie zarządzają ruchem, kierując ramki tylko do docelowego portu. Dzięki temu, gdy jedno urządzenie nadaje, inne mogą odbierać, co eliminuje kolizje. Praktycznie oznacza to, że sieci oparte na przełącznikach mogą obsługiwać wyższe prędkości przesyłania danych oraz większą liczbę urządzeń, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach pracy, gdzie wymagana jest wysoka wydajność przesyłu danych. Warto również wspomnieć o standardzie IEEE 802.3, który określa zasady działania sieci Ethernet i wprowadza różne techniki, jak pełnodupleksowy tryb pracy, który dodatkowo minimalizuje kolizje.

Pytanie 34

Na przedstawionym rysunku znajduje się fragment dokumentacji technicznej płyty głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x. Z tego wynika, że maksymalna liczba kart rozszerzeń, które można zamontować (pomijając interfejs USB), wynosi

A. 5

B. 3

C. 6

D. 2

Poprawna odpowiedź to 6 ponieważ na płycie głównej GA-K8NF-9-RH rev. 2.x dostępne są złącza rozszerzeń umożliwiające zamontowanie do sześciu kart rozszerzeń. Dokumentacja techniczna wskazuje na obecność jednego złącza PCI Express x16 które jest typowo wykorzystywane do instalacji kart graficznych co w praktyce umożliwia korzystanie z najnowszych technologii związanych z wyświetlaniem obrazu i obsługą multimediów. Dodatkowo dostępne są dwa złącza PCI Express x1 oraz trzy złącza PCI co daje łącznie sześć miejsc na różne karty rozszerzeń takie jak karty dźwiękowe sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Ważne jest aby zwrócić uwagę na standardy jak PCI Express który oferuje szybsze przesyłanie danych w porównaniu do starszego standardu PCI co jest korzystne dla wydajności systemu. W praktyce takie możliwości rozbudowy pozwalają na znaczną elastyczność w dostosowywaniu komputera do indywidualnych potrzeb użytkownika jak również na przyszłe modernizacje sprzętu co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 35

Wyjście audio dla słuchawek lub głośników minijack na karcie dźwiękowej oznaczone jest jakim kolorem?

A. różowy

B. zielony

C. niebieski

D. żółty

Odpowiedzi na pytanie dotyczące oznaczeń kolorystycznych złącz audio często prowadzą do nieporozumień. Odpowiedź wskazująca na żółty kolor jest błędna, ponieważ w standardzie audio żółty zazwyczaj odnosi się do wideo lub komponentów video, a nie audio. Podobnie, niebieski kolor na karcie dźwiękowej zazwyczaj oznacza wejście liniowe, które służy do odbierania sygnałów audio z zewnętrznych źródeł, a nie ich odtwarzania. Istotne jest zrozumienie, że różne kolory oznaczają różne funkcje: różowy kolor zazwyczaj reprezentuje wejście mikrofonowe, co jest przeznaczone do podłączania mikrofonów, a nie głośników czy słuchawek. Prawidłowe zrozumienie tych oznaczeń jest kluczowe dla efektywnego korzystania z urządzeń audio. Użytkownicy często myślą, że każde złącze działa uniwersalnie, co jest błędnym założeniem. Właściwe podłączenie sprzętu audio do odpowiednich złączy jest niezbędne dla uzyskania optymalnej jakości dźwięku i poprawnego funkcjonowania systemu audio. Dlatego tak ważne jest, aby zapoznać się z oznaczeniami na kartach dźwiękowych i stosować się do przyjętych standardów branżowych, co pozwoli uniknąć frustracji związanej z nieprawidłowym działaniem sprzętu.

Pytanie 36

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
— □ ×
C:\>nslookup
 Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
 Address: 212.2.96.51
 
 >

A. Adres IP hosta

B. Adres serwera DHCP

C. Domyślną bramę

D. Adres serwera DNS

Polecenie nslookup nie jest używane do uzyskiwania adresu serwera DHCP, adresu IP hosta ani domyślnej bramy. Serwer DHCP to element sieci, który dynamicznie przydziela adresy IP do urządzeń w sieci, co nie ma związku z poleceniem nslookup. To narzędzie nie zajmuje się protokołem DHCP ani jego konfiguracją. Adres IP hosta można uzyskać za pomocą innych narzędzi, takich jak ipconfig w systemach Windows lub ifconfig w systemach Unix/Linux. Polecenie nslookup koncentruje się na zapytaniach DNS, co oznacza, że nie dostarcza informacji o adresach IP przypisanych do interfejsów sieciowych urządzeń lokalnych. Co więcej, domyślna brama to adres routera lub innego urządzenia sieciowego używanego do komunikacji poza lokalną siecią, którego konfiguracji nie dotyczy polecenie nslookup. Brama domyślna jest zazwyczaj konfigurowana w ustawieniach sieciowych urządzenia, a jej adres można znaleźć przy użyciu ipconfig lub ifconfig. Zrozumienie różnic między DNS a DHCP, jak również sposobów uzyskiwania adresu IP hosta czy bramy, jest kluczowe w administrowaniu sieciami komputerowymi. Poprawna identyfikacja i użycie narzędzi sieciowych pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów i utrzymaniu ciągłości działania sieci. Podstawowa wiedza o tym, jak działają różne protokoły i narzędzia, jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 37

W załączonej ramce przedstawiono opis technologii

Technologia ta to rewolucyjna i nowatorska platforma, która pozwala na inteligentne skalowanie wydajności podsystemu graficznego poprzez łączenie mocy kilku kart graficznych NVIDIA pracujących na płycie głównej. Dzięki wykorzystaniu zastrzeżonych algorytmów oraz wbudowanej w każdy z procesorów graficznych NVIDIA dedykowanej logiki sterującej, która odpowiada za skalowanie wydajności, technologia ta zapewnia do 2 razy (w przypadku dwóch kart) lub 2,8 razy (w przypadku trzech kart) wyższą wydajność niż w przypadku korzystania z pojedynczej karty graficznej.

A. CUDA

B. HyperTransport

C. 3DVision

D. SLI

CUDA to architektura obliczeń równoległych również stworzona przez firmę NVIDIA ale jej głównym celem jest wykorzystanie procesorów graficznych do wykonywania obliczeń które tradycyjnie były realizowane przez procesory CPU Pozwala to na przyspieszenie skomplikowanych obliczeń co ma zastosowanie w takich dziedzinach jak uczenie maszynowe symulacje naukowe czy analiza dużych zbiorów danych CUDA nie ma jednak bezpośredniego związku z równoczesnym użyciem wielu kart graficznych do poprawy wydajności graficznej co jest istotą technologii SLI HyperTransport z kolei to technologia opracowana w celu zwiększenia szybkości komunikacji między komponentami komputera takimi jak procesory czy układy chipsetu HyperTransport poprawia przepustowość danych ale nie dotyczy bezpośrednio kart graficznych czy ich łączenia w systemach takich jak SLI 3DVision natomiast jest technologią również opracowaną przez NVIDIA która koncentruje się na dostarczaniu wrażeń trójwymiarowych w grach i filmach przy użyciu okularów 3D oraz odpowiednich monitorów Nie odnosi się ona do samej wydajności kart graficznych ani do ich łączenia w celu zwiększenia mocy obliczeniowej Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z mylnych skojarzeń związków pomiędzy tymi technologiami a ich rzeczywistymi funkcjami w ramach ekosystemu NVIDIA co podkreśla potrzebę głębszego zrozumienia specyfiki każdej z nich w kontekście ich zastosowań i celów technologicznych

Pytanie 38

Administrator sieci lokalnej zauważył, że urządzenie typu UPS przełączyło się w tryb awaryjny. Oznacza to awarię systemu

A. zasilania

B. okablowania

C. urządzeń aktywnych

D. chłodzenia i wentylacji

Urządzenia UPS (Uninterruptible Power Supply) są zaprojektowane, aby zapewnić zasilanie awaryjne w przypadku przerwy w zasilaniu sieciowym. Kiedy administrator sieci zauważa, że UPS przeszedł w tryb awaryjny, oznacza to, że wykrył problem z zasilaniem sieciowym, co skutkuje jego przełączeniem na zasilanie bateryjne. W praktyce, tryb awaryjny jest sygnałem, że zasilanie z sieci jest niewłaściwe lub całkowicie niedostępne. W takich sytuacjach, urządzenia krytyczne, takie jak serwery czy urządzenia sieciowe, mogą być narażone na ryzyko utraty danych lub awarii. Zgodnie z najlepszymi praktykami, należy monitorować systemy UPS regularnie, aby upewnić się, że są one w pełni sprawne i gotowe do działania w sytuacjach kryzysowych. Przykłady zastosowania obejmują scenariusze w centrach danych, gdzie ciągłość zasilania jest kluczowa dla operacji biznesowych oraz ochrony danych. Warto również zwracać uwagę na regularne testowanie systemów UPS oraz ich konserwację, aby zminimalizować ryzyko awarii zasilania.

Pytanie 39

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

Klasa	Maksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Klasa	Typ 1	Typ 2	Typ 3
I	0	0	0
II	2	2	5
III	5	15	50
IV	50	150	500

A. 1 piksel

B. 4 piksele

C. 7 pikseli

D. 3 piksele

Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 40

Jakie urządzenie powinno się zastosować do podłączenia żył kabla skrętki do gniazda Ethernet?

A. Zaciskarkę RJ-11

B. Zaciskarkę BNC

C. Zaciskarkę RJ-45

D. Wciskacz LSA

Wciskacz LSA to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga podłączyć żyły kablowe skrętki do gniazd Ethernet. Dzięki swojej konstrukcji idealnie wciśniesz żyły w terminalach gniazd LSA, co powoduje, że połączenie jest mocne i daje mniejsze ryzyko zakłóceń sygnału. Używanie go jest zgodne z normami w branży telekomunikacyjnej, jak TIA/EIA-568, które mówią, jak powinno wyglądać okablowanie. W praktyce, korzystając z wciskacza LSA, bez problemu podłączysz 8 żył kabla RJ-45, co jest ważne dla dobrej wydajności sieci. Pamiętaj, że dobrze zrobione połączenie to klucz do stabilnej i niezawodnej transmisji danych, a to ma duże znaczenie w pracy oraz w sytuacjach, gdzie liczy się wysoka prędkość transferu. No i jeszcze jedno - używając złych narzędzi, można narazić się na problemy z zakłóceniami elektromagnetycznymi i innymi kłopotami z siecią.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej