Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 08:49
Data zakończenia: 19 marca 2025 09:08

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która wersja tekstu złożona jest zgodnie z zasadami składu?

Kazimierz Devna (ur 23. 10. 1947 w Starogardzie Gdańskim) - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna [ur. 23.10.1947 w Starogardzie Gdańskim] - pseudonim „Generał"	Kazimierz Devna (ur. 23 .10 .1947 w Starogardzie Gdańskim) – pseudonim „Generał"
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Często myli się zapisy daty, stosując spacje przed i po myślniku, co jest niezgodne z powszechnie uznawanymi zasadami typografii. W praktyce, przestrzeganie zasad składu tekstu jest kluczowe dla zapewnienia czytelności i estetyki dokumentów. Na przykład, jeśli w dokumencie pojawi się zapis daty, a dodatkowo będzie on zawierał niepotrzebne spacje, może to wprowadzać chaos i dezorientację w interpretacji treści. Kolejnym błędem jest użycie nieprawidłowych separatorów, które mogą prowadzić do niejednoznaczności. Zgodnie z zasadami typografi, separator daty powinien być wyraźny i jednoznaczny, aby zapobiec nieporozumieniom. Dlatego też, stosowanie kropki jako separatora w dacie jest preferowane w polskim piśmiennictwie. Wreszcie, nieuwzględnienie zasad typografii w tworzeniu tekstów, takich jak odpowiednie odstępy czy użycie właściwych znaków interpunkcyjnych, może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem dokumentu, co w dłuższej perspektywie może wpływać na postrzeganie autora jako eksperta w danej dziedzinie.

Pytanie 2

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotoutwardzalnej i mechanicznej

B. polimerowej i tradycyjnej

C. fotopolimerowej oraz cyfrowej

D. fotochemicznej oraz cyfrowej

Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 3

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 45°

B. 105°

C. 75°

D. 15°

Kąt skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta wynoszący 75° jest zgodny z zasadami rastracji w druku kolorowym. W systemie CMYK, który jest najczęściej stosowany w druku, każdy kolor jest reprezentowany przez odpowiednie proporcje cyjanu, magenty, żółtego i czarnego. Kąt rastra jest krytycznym parametrem, który wpływa na jakość wydruku i zjawisko moiré. Stosując kąt 75° dla magenty, minimalizujemy ryzyko interferencji wzorów rastrów z innymi kolorami, co jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanej jakości druku. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie plików do druku w profesjonalnych programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy CorelDRAW, gdzie odpowiednie ustawienie kątów rastrów dla poszczególnych kolorów zapewnia lepszą separację i czystość kolorów w finalnym produkcie. Dodatkowo, zgodność z branżowymi standardami, takimi jak ISO 12647, stanowi fundament dla osiągnięcia wysokiej jakości druku w procesie produkcyjnym.

Pytanie 4

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. marketingu produktu

B. drukowania

C. zaopatrzenia materiałowego

D. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 5

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSB

B. HSL

C. RGB

D. CIE

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 6

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

B. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

C. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

D. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

Wybór 2-kolorowej zwojowej maszyny offsetowej nie jest odpowiedni do produkcji 2 000 000 afiszy w kolorystyce 4 + 0, ponieważ nie jest w stanie zrealizować zadruku w pełnym zakresie kolorów. Maszyny 2-kolorowe mogą drukować jedynie w dwóch kolorach jednocześnie, co oznacza, że do uzyskania pełnokolorowego efektu konieczne byłoby wielokrotne przechodzenie przez maszynę, co znacząco zwiększa czas produkcji i koszty. Z kolei 6-kolorowa arkuszowa maszyna offsetowa, mimo że może drukować w szerszej palecie kolorów, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla bardzo dużych nakładów z uwagi na dłuższe czasy przejść między arkuszami, co wpływa na wydajność. 2-kolorowa arkuszowa maszyna typograficzna, z kolei, nie jest przystosowana do druku w kolorze pełnym, a jej zastosowanie w takich przypadkach jest nieefektywne. W kontekście standardów branżowych, przy tak dużych nakładach, kluczowe jest wybieranie technologii, która maksymalizuje wydajność i minimalizuje koszty produkcji, a rotograwiura w tym przypadku jest najbardziej odpowiednia ze względu na swoją szybkość i jakość. Przy wyborze maszyny do druku warto kierować się nie tylko ilością kolorów, ale także całkowitym kosztem produkcji, jakością wydruku oraz czasem realizacji zamówienia.

Pytanie 7

Ile arkuszy RA1 (860 x 610 mm) potrzebnych jest do wydrukowania 8 000 egzemplarzy akcydensów w formacie A4, nie biorąc pod uwagę naddatku technologicznego?

A. 900

B. 800

C. 1 100

D. 1 000

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy do wydrukowania 8 000 sztuk formatu A4 często wynika z błędnych założeń dotyczących efektywności zadrukowania arkuszy. Na przykład, wskazanie liczby 900 arkuszy sugeruje, że są one w stanie pomieścić ponad 8 000 sztuk, co jest niemożliwe z uwagi na fakt, że jeden arkusz RA1 daje jedynie 6 arkuszy A4. Kolejną powszechną pomyłką jest uwzględnianie naddatku technologicznego w obliczeniach, co może prowadzić do niedoszacowania potrzebnej ilości materiału. Często zdarza się, że osoby zajmujące się przygotowaniem produkcji nie uwzględniają strat materiałowych, które występują podczas cięcia arkuszy. Właściwe podejście powinno obejmować zrozumienie, że podczas zadruku i cięcia, nie wszystkie obszary arkusza mogą być w pełni wykorzystane, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowych arkuszy. Standardy w druku zalecają, aby w planowaniu produkcji uwzględniać co najmniej 10-20% naddatku w celu pokrycia ewentualnych strat, co oznacza, że przy 1 334 arkuszach RA1, można by pomyśleć o zamówieniu 1 500 arkuszy, a nie 900. Ważne jest, aby przy obliczeniach posługiwać się dokładnymi wymiarami i analizować możliwości produkcyjne, aby uniknąć niedoborów materiałowych i strat finansowych.

Pytanie 8

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. FastStone Image Viewer

B. PuzzleFlow Organizer

C. IrfanView

D. ACDSee Photo Manager

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 9

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. zwiększy się

B. pozostanie bez zmian

C. zmniejszy się

D. nie da się tego przewidzieć

Jak zmniejszysz nakład etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę, to niestety koszt jednostkowy drukowania będzie wyższy. Dlaczego tak się dzieje? To przez to, że w druku offsetowym wiele kosztów jest stałych. Tych kosztów nie da się uniknąć, niezależnie od tego, ile etykiet drukujesz. Mamy tu na myśli przygotowanie maszyn, materiały, które trzeba kupić, no i oczywiście czas pracy operatorów. Jak produkcja jest mniejsza, to te same stałe koszty muszą się rozłożyć na mniejszą liczbę etykiet, co podnosi koszt jednostkowy. Weźmy na przykład sytuację, gdy przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł. Przy 1000 etykiet wyjdzie wtedy 1 zł za sztukę, ale gdy zostanie tylko 500 etykiet, koszt wzrasta do 2 zł za sztukę, bo te koszty stałe zostają na tym samym poziomie. Dlatego w przypadku mniejszych zamówień, jak np. etykiety na jakieś specjalne wydarzenia, warto liczyć się z wyższymi kosztami. To z kolei może wprowadzać zamieszanie w kalkulacjach cenowych. Dobrze jest więc zastanowić się nad tym, ile etykiet naprawdę potrzebujesz przed przystąpieniem do produkcji.

Pytanie 10

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. fleksograficzna

B. rotograwiurowa

C. tampondrukowa

D. typooffsetowa

Tampondruk to metoda druku, która wykorzystuje elastyczny stempel (tampon) do przenoszenia farby na nierówne lub kuliste powierzchnie. Dzięki swojej elastyczności tampon dostosowuje się do kształtu podłoża, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zadruku przedmiotów o skomplikowanej geometrii, takich jak piłki, kubki czy części samochodowe. Proces ten jest szczególnie popularny w branży reklamowej, gdzie często stosuje się go do zadruku gadżetów reklamowych. Tampondruk umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych wydruków, co jest istotne w kontekście marketingowym. Przykładowo, w przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się go do znakowania opakowań, takich jak butelki perfum, które mają nietypowe kształty. Dodatkowo, technika ta jest stosunkowo efektywna kosztowo przy niskich nakładach, a także pozwala na szybkie zmiany w projektach graficznych, co czyni ją elastyczną metodą w produkcji. Pożądana precyzja oraz jakość nadruku w tampondruku są zgodne z najwyższymi standardami przemysłowymi, co potwierdza jego powszechne zastosowanie.

Pytanie 11

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 80 lpi

B. 150 lpi

C. 500 lpi

D. 1 200 lpi

Odpowiedź 150 lpi (linii na cal) jest właściwa do drukowania wysokiej jakości folderów reklamowych na papierze powlekanym, ponieważ ta liniatura zapewnia odpowiedni balans między szczegółowością a gęstością rastra. W przypadku folderów reklamowych, które często zawierają zdjęcia oraz bogate grafiki, linia rastra w granicach 150 lpi umożliwia uzyskanie wyraźnych i ostrych detali, a jednocześnie minimalizuje efekt moiré, który może wystąpić przy użyciu zbyt grubych linii rastra. Praktyczne zastosowanie tej wartości można zaobserwować w produkcji materiałów marketingowych, gdzie wysoka jakość druku jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi klientów. W branży poligraficznej standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, wskazują, że dla papierów powlekanych, które charakteryzują się gładką powierzchnią, optymalna liniatura rastra wynosi właśnie 150 lpi, co zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów oraz detali. Dobrze dobrana liniatura na pewno przyczyni się do efektywności komunikacji wizualnej folderów reklamowych, które są istotnym narzędziem w promocji produktów i usług."

Pytanie 12

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

B. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

C. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

D. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

Jednostronnie powlekany papier o gramaturze 250g/m2 to doskonały wybór do wydruków wielobarwnych, takich jak widokówki. Tego rodzaju papier charakteryzuje się dużą sztywnością oraz odpowiednią gładkością powierzchni, co przekłada się na wysoką jakość druku. Powłoka jednostronna umożliwia uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, co jest istotne w przypadku druku wielobarwnego. Wybór farb CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest standardem w branży poligraficznej, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej palety kolorów poprzez łączenie tych czterech podstawowych barw. Zastosowanie papieru o gramaturze 250g/m2 zapewnia również większą trwałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku widokówek, które mogą być narażone na różne warunki atmosferyczne. Przykładem stosowania tego typu papieru mogą być eleganckie zaproszenia, karty okolicznościowe oraz reklamowe materiały promocyjne, które mają przyciągnąć uwagę odbiorcy. Dodatkowo, jednostronne powlekanie pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych bez obaw o odbicia lub inne niepożądane efekty druku.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane wielobarwne źródło, jeśli wiadomo, że podczas druku offsetowego zostanie ono powiększone trzykrotnie?

A. 800 dpi

B. 600 dpi

C. 900 dpi

D. 300 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość druku offsetowego, ważne jest, aby zeskanować oryginał w odpowiedniej rozdzielczości. W przypadku gdy oryginał ma być powiększany trzykrotnie, należy obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania, aby zapewnić, że szczegóły obrazu pozostaną wyraźne i ostre. Standardowa rozdzielczość druku wynosi 300 dpi (punktów na cal), co jest odpowiednie dla wielu zastosowań. Jednakże, gdy obraz ma być powiększany, rozdzielczość skanowania musi być odpowiednio wyższa, aby uniknąć utraty jakości. Przy powiększeniu o 300% (3x), rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi x 3, co daje 900 dpi. W praktyce oznacza to, że skanowanie w 900 dpi pozwoli na zachowanie wysokiej jakości detali po wydruku. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla satysfakcji klienta oraz estetyki końcowego produktu. Ponadto, stosowanie wyższych rozdzielczości podczas skanowania jest standardem w przypadku materiałów reklamowych czy ilustracji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 15

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 220 × 307 mm

B. 216 × 307 mm

C. 216 × 303 mm

D. 220 × 303 mm

Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 16

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 4

B. 6

C. 8

D. 2

Przygotowanie offsetowych form drukowych w kontekście zadrukowywania arkusza w kolorystyce 4+4 wymaga zrozumienia zasady działania maszyn drukarskich oraz specyfiki procesu druku. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczy mniej niż cztery formy, opierają się na błędnym założeniu, że można uzyskać pełnokolorowy wydruk z mniejszą liczbą form. W rzeczywistości, każda forma odpowiada za jeden z kolorów w palecie CMYK, co oznacza, że do zrealizowania pełnego kolorowego druku każda forma musi działać osobno, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Oferowanie tylko dwóch czy sześciu form jest sprzeczne z zasadami druku offsetowego, gdzie każdy kolor musi być nałożony na papier w oddzielnym cyklu. W praktyce oznacza to, że błędne obliczenia mogą prowadzić do konieczności ponownego druku, co zwiększa koszty i czas realizacji. Ponadto, w kontekście drukowania dwustronnego, każda strona również wymaga osobnej konfiguracji form, co jeszcze bardziej podkreśla konieczność przygotowania czterech form. W branży druku przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość i zgodność kolorystyczną, a także zrozumienie tego procesu to podstawa dla każdego, kto pracuje w dziedzinie druku offsetowego.

Pytanie 17

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A3

B. A4

C. B3

D. B4

Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 18

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. Corel Draw

B. Inkscape

C. PostScript

D. Illustrator

PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.

Pytanie 19

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 500 sztuk

B. 600 sztuk

C. 800 sztuk

D. 700 sztuk

Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. interferencja

B. chromatyczność

C. rastrowanie

D. nasycenie

Interferencja to zjawisko fizyczne zachodzące, gdy dwie fale spotykają się w przestrzeni, co prowadzi do powstawania wzorców wzmocnienia i osłabienia, jednak nie ma bezpośredniego związku z odwzorowaniem skali tonalnej w druku czy reprodukcji obrazów. W kontekście druku, interferencja może być mylnie interpretowana jako technika wpływająca na efekty wizualne, ale w rzeczywistości dotyczy zjawisk falowych i nie ma zastosowania w praktycznym odwzorowywaniu kolorów. Chromatyczność odnosi się do właściwości barw, takich jak nasycenie i jasność, ale nie jest związana bezpośrednio z metodą przekształcania obrazów w postaci punktów. Nasycenie z kolei to termin opisujący intensywność koloru, a nie metodę reprodukcji. Te pojęcia mogą być mylone przez osoby nieznające podstaw druku czy teorii koloru, co prowadzi do fałszywego rozumienia procesu rastra. Ważne jest, aby zrozumieć, że techniki takie jak rastrowanie są kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji wizualnych, a nie inne, mniej związane z tym zagadnieniem zjawiska, jak interferencja czy chromatyczność. Przykładami typowych błędów myślowych mogą być założenia o tym, że intensywność barw można osiągnąć przez inne metody, co w praktyce prowadzi do niedokładności w reprodukcji wizualnej.

Pytanie 22

Długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,637 mm

B. 1,8 mm

C. 0,736 mm

D. 0,376 mm

Punkt typograficzny, znany także jako 'typographic point', to jednostka miary używana w typografii, której długość wynosi dokładnie 0,376 mm. Jest to standardowa jednostka wykorzystywana do określania wielkości czcionek oraz interlinii w składzie tekstu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla projektantów graficznych oraz specjalistów od typografii, gdyż precyzyjne określenie rozmiaru tekstu wpływa na jego czytelność oraz estetykę. W praktyce, dobór odpowiednich punktów typograficznych jest kluczowy w projektowaniu layoutów, broszur, książek czy stron internetowych. Zastosowanie jednostek typograficznych pozwala na zachowanie spójności w projektach oraz uproszczenie procesu komunikacji między klientami a dostawcami usług graficznych. Warto również zauważyć, że w systemach komputerowych, takich jak CSS dla web designu, punkty typograficzne są często używane w kontekście rozmiarów czcionek, co umożliwia projektantom precyzyjne dostosowanie tekstu do różnych formatów i urządzeń. Zrozumienie roli punktów typograficznych jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się profesjonalnym projektowaniem graficznym.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. Audacity

B. Eset Nod32

C. ArtiosCad

D. WinRar

WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 26

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 1 200 dpi

B. 600 dpi

C. 300 dpi

D. 2 400 dpi

Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 27

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. jest napisany inną czcionką

B. pozostaje na końcu łamu

C. ma mniej niż 12 znaków

D. wypełnia całą kolumnę

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem "X"?

A. Sygnet.

B. Logotyp.

C. Tagline.

D. Slogan.

Wybór odpowiedzi związanych z logotypem, sloganem czy tagline'em wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i funkcji poszczególnych elementów logo. Logotyp to zazwyczaj typograficzny przedstawienie nazwy marki, które może być używane w połączeniu z sygnetem, ale nie jest tym samym. Logotyp skupia się na nazwie, a nie na graficznym symbolu. Slogan to krótkie hasło reklamowe, które ma na celu promowanie wartości marki lub jej produktów, nie jest więc tożsamy z graficznym symbolem. Tagline jest podobny do sloganu, ale zazwyczaj odnosi się do dłuższego opisu misji lub wartości marki, co również nie odpowiada funkcji sygnetu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie roli poszczególnych elementów w kontekście logo. Sygnet pełni rolę graficznej reprezentacji, która działa na poziomie podświadomym, podczas gdy inne elementy mają charakter informacyjny lub promocyjny. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej i budowania silnej tożsamości marki. W praktyce, poprawne rozróżnienie tych terminów pozwala na lepsze projektowanie materiałów reklamowych oraz tworzenie spójnych kampanii marketingowych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 5 h

B. 4 h

C. 8 h

D. 6 h

Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 32

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do produkcji 6 000 broszur zszywanych przy użyciu trzech zszywek o długości 20 mm?

A. 600 m

B. 360 m

C. 120 m

D. 240 m

Żeby policzyć, ile drutu introligatorskiego potrzebujemy na 6000 broszur zszywanych trzema zszywkami po 20 mm, najpierw musimy wiedzieć, ile drutu idzie na jedną broszurę. Każda wymaga 3 zszywek, więc mamy 60 mm drutu na jedną broszurę. Jak to pomnożymy przez 6000, dostajemy 360000 mm, co daje 360 metrów. W praktyce musimy pamiętać, żeby ogólnie mieć trochę zapasu drutu. Czasami w produkcji zdarzają się różne nieprzewidziane sytuacje, jak błędy w cięciu czy jakieś problemy z zszywkami. Wiedza o tym, jak to wszystko policzyć, naprawdę może pomóc w poprawie jakości broszur oraz w obniżeniu kosztów. Takie coś jest ważne, bo przy dużych zamówieniach każdy metr ma znaczenie.

Pytanie 33

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Corel Draw

B. Puzzle Flow Organizer

C. Microsoft Word

D. Adobe Media Encoder

Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.

Pytanie 34

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. zwiększenie wilgotności podłoża

B. zmniejszenie szybkości drukowania

C. obniżenie kontrastu druku

D. zmianę używanych farb

W kontekście zjawiska paskowania druku, wiele osób może mylnie sądzić, że zmniejszenie kontrastu druku przyczyni się do poprawy jakości wydruku. W rzeczywistości kontrast jest kluczowym elementem definiującym widoczność i czytelność druku. Obniżenie kontrastu może prowadzić do utraty detali i nieczytelności, szczególnie w projektach, które wymagają wyrazistych różnic między kolorami. Inne podejście, takie jak zmniejszenie prędkości drukowania, wydaje się mniej intuicyjne, jednak ma swoje uzasadnienie w kontekście dokładności aplikacji atramentu. Z kolei zmiana stosowanych farb nie zawsze przynosi pożądany efekt - wiele farb funkcjonuje w określonych warunkach i ich zamiana może wprowadzić dodatkowe problemy, takie jak zmiana czasu schnięcia lub reakcji na podłoże. Zwiększenie wilgotności wprowadzanego podłoża może również wydawać się korzystne, jednak zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów z przyczepnością farby oraz widocznych defektów w druku. W branży druku wielkoformatowego kluczowe jest rozumienie interakcji między różnymi parametrami procesu drukowania, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują uproszczone postrzeganie problemu i pomijanie złożoności procesów chemicznych oraz fizycznych związanych z drukiem.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przetwarzania bitmap

B. naświetlania matrycy drukarskiej

C. przygotowywania tekstów w edytorze

D. tworzenia pliku postscriptowego

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest poprawna, ponieważ proces ten obejmuje definiowanie zalewki wektorowych elementów przed ich ostatecznym wydrukowaniem. Plik PostScript jest formatem opartym na języku opisu strony, który umożliwia precyzyjne odwzorowanie grafiki wektorowej i tekstu. W momencie przygotowywania pliku PostScript, projektanci mogą ustalać szczegóły dotyczące kolorów, gradientów oraz efektów specjalnych, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego na wydruku. Przykładowo, podczas przygotowywania pliku do druku broszury, ważne jest, aby zdefiniować zalewki dla elementów graficznych, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koloru na krawędziach, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Dobre praktyki w zakresie przygotowania plików do druku obejmują również korzystanie z odpowiednich profili kolorów, które zapewniają spójność kolorystyczną między wyświetlaniem na ekranie a wynikiem na papierze.

Pytanie 37

Aby uniknąć problemów z brakiem fontów użytych w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych, należy przekształcić tekst na

A. gify

B. bitmapy

C. glify

D. krzywe

Odpowiedź 'krzywe' jest prawidłowa, gdyż konwersja tekstu na krzywe (czyli na ścieżki wektorowe) jest standardową praktyką w projektowaniu graficznym, szczególnie w kontekście przygotowania materiałów do druku. Główną zaletą tej metody jest to, że niezależnie od tego, czy dany font jest zainstalowany na komputerze, tekst zostaje przekształcony w obiekty wektorowe, co pozwala na zachowanie jego wyglądu i kształtu. W przypadku braku fontu w systemie, aplikacja graficzna nie będzie miała problemu z wyświetleniem tekstu. Ponadto, konwersja tekstu na krzywe pozwala na dalsze manipulacje, takie jak edytowanie kształtu liter czy dodawanie efektów graficznych. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, oferuje opcję konwersji tekstu na krzywe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Przykładem zastosowania może być projektowanie ulotek, gdzie pewność, że każdy element tekstowy będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono, jest kluczowa dla zachowania spójności wizualnej.

Pytanie 38

Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na wykonanie form drukarskich koniecznych do druku ulotek w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 180,00 zł

B. 90,00 zł

C. 120,00 zł

D. 150,00 zł

Koszt przygotowania form do ulotek w kolorystyce 4 + 1 to 150,00 zł. To wynika z tego, ile form musimy mieć, żeby zrealizować taki projekt. W druku offsetowym, kolorystyka 4 + 1 to tak naprawdę cztery kolory podstawowe (CMYK) i jeden dodatkowy kolor, zazwyczaj jakiś specjalny lub lakier. Przy druku ulotek musimy mieć osobne formy dla każdego koloru, więc liczymy, że jedna forma kosztuje 30,00 zł. A skoro 4 kolory i 1 dodatkowy to razem pięć form, to 5 x 30,00 zł daje nam 150,00 zł. Takie kalkulacje są super ważne w poligrafii, bo pomagają nam w oszacowaniu kosztów produkcji, żeby projekt się opłacał. W praktyce to widać przy każdym zleceniu druku, gdzie trzeba dobrze zaplanować koszty form, żeby nie mieć niespodzianek i móc zarobić.

Pytanie 39

Jakie operacje technologiczne są realizowane w trakcie przygotowywania publikacji w drukarni?

A. Adiustacja, łamanie, reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku PDF

B. Reprodukcja poligraficzna, tworzenie pliku CtP, drukowanie

C. Składanie, złamywanie, tworzenie pliku CtF, narządzanie

D. Złamywanie, obróbka graficzna zdjęć, tworzenie pliku PDF

Odpowiedź, która wskazuje na adiustację, łamanie, reprodukcję poligraficzną oraz wykonywanie pliku PDF, jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te operacje są kluczowymi elementami procesu przygotowania publikacji w przygotowalni poligraficznej. Adiustacja polega na dostosowywaniu elementów graficznych i tekstowych, aby zapewnić ich optymalne rozmieszczenie oraz estetykę. Łamanie, również nazywane składaniem, odnosi się do organizacji treści w formacie odpowiednim do druku, co jest kluczowe dla uzyskania czytelności i przyciągającego wyglądu. Reprodukcja poligraficzna obejmuje procesy związane z przekształcaniem plików cyfrowych na formę gotową do druku, co może obejmować różne techniki drukarskie w zależności od zamówienia. Wykonywanie pliku PDF to etap, który zapewnia, że finalny dokument jest zgodny z wymaganiami branżowymi dotyczącymi jakości i formatowania, co jest niezwykle istotne w kontekście standardów prepress. Przykładowo, przygotowanie czasopisma wymaga starannego przeprowadzenia wszystkich tych kroków, aby finalny produkt był zgodny z oczekiwaniami klienta oraz normami jakościowymi w branży. Podsumowując, wszystkie wymienione operacje są integralnymi częściami procesu poligraficznego i odpowiadają najwyższym standardom przygotowania publikacji.

Pytanie 40

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. stempel

B. rasteryzowanie

C. wyostrzanie

D. falowanie

Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej