Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 17:43
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 18:03

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zmniejszyć ilość wody w betonie przy temperaturze otoczenia od +5°C do +10°C, warto zastosować dodatek

A. uszczelniającą

B. napowietrzającą

C. przeciwmrozową

D. uplastyczniającą

Odpowiedź "uplastyczniającą" jest prawidłowa, ponieważ domieszki uplastyczniające są stosowane w celu poprawy plastyczności mieszanki betonowej, co pozwala na zmniejszenie ilości wody potrzebnej do uzyskania odpowiedniej konsystencji. W temperaturach od +5°C do +10°C, co jest dość chłodnym zakresem, woda w mieszance betonowej może mieć tendencję do zamarzania lub opóźnienia w związaniu. Dodając domieszkę uplastyczniającą, możemy zredukować stosunek wody do cementu, co z kolei poprawia moc i trwałość betonu. Przykłady zastosowania domieszek uplastyczniających obejmują produkcję betonów architektonicznych, gdzie estetyka i jednorodność mieszanki są kluczowe, oraz w sytuacjach, gdy wymagane są wyspecjalizowane właściwości, takie jak odporność na mrozy. Zgodnie z normami PN-EN 206 oraz PN-EN 934-2, użycie domieszek powinno być poparte odpowiednimi badaniami, aby zapewnić zgodność z wymaganiami projektowymi oraz trwałością konstrukcji.

Pytanie 2

Gdzie można wykorzystać zaprawy gipsowe?

A. do tynkowania działowych ścian w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności

B. do murowania fundamentów z elementów betonowych

C. do tynkowania elewacji budynków

D. do murowania ścian z gipsowych elementów w suchych pomieszczeniach

Odpowiedź dotycząca murowania ścian z elementów gipsowych w pomieszczeniach suchych jest poprawna, ponieważ zaprawy gipsowe charakteryzują się odpowiednimi właściwościami do stosowania w takich warunkach. Gips jest materiałem, który ma dobre właściwości klejące oraz szybko wiąże, co czyni go idealnym do murowania elementów gipsowych, które są lekkie i łatwe w obróbce. W praktyce, zaprawy gipsowe są często wykorzystywane do tworzenia ścianek działowych oraz do zabudów, które nie są narażone na wilgoć. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zastosowanie zaprawy gipsowej w suchych pomieszczeniach przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynku oraz zwiększa komfort akustyczny. Ponadto, elementy gipsowe, takie jak płyty gipsowo-kartonowe, współpracują z zaprawami gipsowymi, co zapewnia trwałość i estetykę wykończenia. Warto również zwrócić uwagę na normy takie jak PN-EN 13279, które określają wymagania dla materiałów budowlanych na bazie gipsu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Z informacji podanych w tabeli wynika, że aby otrzymać zaprawę cementowo-wapienną marki 5, należy 2 pojemniki wapna hydratyzowanego zmieszać z

Orientacyjny skład objętościowy zapraw cementowo-wapiennych
Marka zaprawy	z użyciem ciasta wapiennego	z użyciem wapna hydratyzowanego
1,5	1:1,5:8	1:1:9
3	1:1:7	1:1:6
5	1:0,3:4	1:0,5:4,5

A. 2 pojemnikami cementu i 12 pojemnikami piasku.

B. 4 pojemnikami cementu i 16 pojemnikami piasku.

C. 2 pojemnikami cementu i 14 pojemnikami piasku.

D. 4 pojemnikami cementu i 18 pojemnikami piasku.

Zrozumienie proporcji materiałów w budownictwie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz mieć trwałe zaprawy. W odpowiedziach faktycznie można znaleźć sporo typowych błędów, jak pomylenie proporcji. Dla zaprawy cementowo-wapiennej ta proporcja 1:0,5:4,5 jest naprawdę kluczowa i nie można jej zmieniać na własną rękę. Jeśli ktoś sugeruje mniej cementu albo za mało piasku, to może to prowadzić do poważnych problemów. Na przykład, jeśli użyjesz 2 pojemników cementu i 14 piasku, to zaprawa będzie znacznie słabsza, co może prowadzić do strukturalnych kłopotów. Wiele błędów wynika z niepełnego zrozumienia roli materiałów – cement jest najważniejszy dla wiązania mieszanki. Z drugiej strony, nadmiar piasku, jak w przypadku 16 pojemników, powoduje, że zaprawa staje się krucha, co też jest niezgodne z zasadami. Tak więc, grubość i płynność zaprawy to kluczowe rzeczy, żeby spełniała swoje zadanie. Lepiej więc trzymaj się standardów, jak PN-EN 998, żeby nie mieć później problemów.

Pytanie 5

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową

B. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem

C. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu

D. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

Nieprawidłowe odpowiedzi zawierają różne koncepcje, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie napraw tynku. Wzmocnienie ściany klamrami i ponowne otynkowanie może być stosowane w sytuacjach, gdzie uszkodzenia są znaczne, ale nie jest to standardowe podejście do naprawy drobnych rys i pęknięć. Takie metody są zazwyczaj zarezerwowane dla bardziej skomplikowanych przypadków, gdzie konieczne jest zapewnienie dodatkowej stabilności konstrukcji. Wprowadzenie pod ciśnieniem zaczynu cementowego to technika, która może być używana w bardziej zaawansowanych procesach naprawczych, jednak nie odnosi się bezpośrednio do problemu drobnych pęknięć w tynku. Tego rodzaju zabiegi są czasochłonne i kostowne, a ich zastosowanie w przypadku niewielkich uszkodzeń może prowadzić do niepotrzebnych wydatków oraz skomplikowania procesu renowacji. Nasączenie miejsc spękań wodą przed wypełnieniem zaprawą stanowi standardową praktykę, która zapewnia lepszą adhezję oraz trwałość po naprawie. Ponadto, wypełnienie ubytków zaprawą cementową może być również niewłaściwe, gdyż różne rodzaje zapraw, w tym tynki, mają różne właściwości i powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem. Stosowanie odpowiednich materiałów według specyfikacji producenta jest kluczowe w celu uniknięcia problemów związanych z różnicami w kurczliwości i elastyczności, które mogą prowadzić do dalszych uszkodzeń. Warto zwrócić uwagę na to, że nieodpowiednie metody naprawy mogą skutkować nie tylko estetycznymi niedoskonałościami, ale również długoterminowymi problemami strukturalnymi.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Główne składniki mieszanki betonowej stosowanej do produkcji betonu zwykłego to

A. cement, piasek, keramzyt i woda

B. cement, wapno, piasek i woda

C. cement, piasek, żwir i woda

D. cement, popiół, keramzyt i woda

Wiesz, podstawowe składniki, które są potrzebne do zrobienia betonu zwykłego, to cement, piasek, żwir i woda. Cement działa jak spoiwo, które łączy resztę składników. Piasek i żwir to te materiały, które nadają betonowi dobrą strukturę i wytrzymałość. Woda jest super ważna, bo to ona pozwala na reakcje chemiczne przy wiązaniu cementu. W praktyce, proporcje tych składników są mega istotne, żeby beton miał odpowiednią wytrzymałość i trwałość. Są normy budowlane, jak PN-EN 206, które mówią, jakie składniki i właściwości powinien mieć beton, żeby można go było używać w różnych warunkach. Beton zwykły, z tymi składnikami, jest naprawdę powszechnie stosowany w budownictwie, od fundamentów po różne konstrukcje nośne, bo jest uniwersalny i solidny.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jakie narzędzia wykorzystuje się do demontażu murowanych części konstrukcyjnych budynku?

A. piły tarczowe

B. młoty udarowe

C. wkrętarki

D. wiertarki obrotowe

Młoty udarowe są narzędziem, które doskonale nadaje się do rozbiórki murowych elementów konstrukcyjnych budynków. Charakteryzują się one dużą mocą udaru, co umożliwia skuteczne łamanie betonu i cegieł. Działanie młota udarowego polega na generowaniu szybkich uderzeń, które przekładają się na dużą energię uderzenia, co w efekcie pozwala na efektywne rozbijanie twardych materiałów. Przykłady zastosowania młotów udarowych obejmują prace rozbiórkowe w budownictwie, takie jak usuwanie starych ścian, fundamentów czy posadzek. W branży budowlanej rekomenduje się korzystanie z młotów udarowych zgodnie z normami BHP, co zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo pracy. Korzystanie z odpowiednich osłon, rękawic i okularów ochronnych jest kluczowe podczas pracy z tym narzędziem, co potwierdzają najlepsze praktyki w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy."

Pytanie 12

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², przy założeniu, że koszt robocizny wynosi 25,00 zł/m², a wydatki na materiały to 20,00 zł/m²?

A. 1 350,00 zł

B. 750,00 zł

C. 600,00 zł

D. 1 500,00 zł

Aby policzyć, ile będzie kosztowało zrobienie tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², musimy zsumować koszty robocizny i materiałów. Koszt robocizny to 25 zł za m², więc przy 30 m² wychodzi 750 zł. Koszt materiałów to 20 zł za m², co daje 600 zł. Zatem całkowity koszt wynosi 1 350 zł. W branży budowlanej to standardowe podejście do obliczeń. Dobrze jest też pamiętać o innych wydatkach, które mogą się pojawić, jak np. transport materiałów czy wynajem sprzętu – to wszystko może mieć wpływ na ostateczną cenę.

Pytanie 13

Oblicz wynagrodzenie tynkarza za realizację tynku standardowego po obu stronach ściany o wymiarach 4×3 m, przy stawce wynoszącej 24,00 zł/r-g oraz normie pracy na wykonanie tego tynku wynoszącej 1,2 r-g/m²?

A. 576,00 zł

B. 288,00 zł

C. 691,20 zł

D. 345,60 zł

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że obliczenia związane z wynagrodzeniem tynkarza opierają się na niewłaściwych założeniach dotyczących powierzchni i normy pracy. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 288,00 zł lub 345,60 zł sugerują, że powierzchnia pokryta tynkiem mogła być obliczana tylko dla jednej strony ściany, co jest błędnym podejściem w kontekście zadania mówiącego o tynku po obu stronach. Ponadto, może to sugerować nieprawidłowe rozumienie normy pracy, która jest kluczowym elementem w wycenie pracy. Użycie niewłaściwych wartości normy lub jednostek może prowadzić do znaczących błędów w obliczeniach. W kontekście branży budowlanej, prawidłowe oszacowanie kosztów robocizny jest kluczowe dla sukcesu projektu, a błędy w obliczeniach mogą prowadzić do przekroczenia budżetu. Dlatego, ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane dotyczące powierzchni, stawek i norm pracy, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek finansowych w trakcie realizacji projektu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Oblicz wydatki na materiał do tynkowania ściany o powierzchni 40 m², gdy koszt jednego 25-kilogramowego worka suchej mieszanki tynku mineralnego wynosi 35,00 zł, a zużycie tej mieszanki to 2,5 kg/m²?

A. 140,00 zł

B. 100,00 zł

C. 1 400,00 zł

D. 1 000,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi na to pytanie, często można zauważyć nieprecyzyjne analizy dotyczące zużycia materiałów. Na przykład, jeśli ktoś pomylił zasady obliczania zużycia, może przyjąć, że koszt tynku wynosi 100,00 zł, co wynika z nieprawidłowego założenia o ilości potrzebnego materiału. Zdarza się, że osoby obliczają koszt na podstawie całkowitej powierzchni bez uwzględnienia zużycia na metr kwadratowy, co prowadzi do zaniżenia kosztów. Z kolei odpowiedź wynosząca 1 000,00 zł może wynikać z mnożenia całkowitej ilości materiału bez zrozumienia ciężaru worka, co także jest istotnym błędem. Osoby odpowiedzialne za planowanie budowy powinny dokładnie zapoznawać się z normami dotyczącymi zużycia materiałów budowlanych oraz praktykami branżowymi, aby unikać takich pomyłek. Również niektóre osoby mogą popełniać błąd w obliczeniach, myląc ilość worków z ich wagą, co prowadzi do dodatkowych kosztów. Zrozumienie, jak prawidłowo obliczać koszty materiałów budowlanych, pomoże w efektywniejszym zarządzaniu projektami budowlanymi oraz w utrzymaniu budżetu w ryzach.

Pytanie 16

Jeśli koszty robocizny na demontaż lm2 ceglanej ścianki działowej wynoszą 0,61 r-g, to ile czasu zajmie rozebranie 5 takich ścianek, z których każda ma powierzchnię 10 m2?

A. 61,0 r-g

B. 30,5 r-g

C. 30,0 r-g

D. 81,9 r-g

Odpowiedź 30,5 r-g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny do rozebrania pięciu ścianek o powierzchni 10 m2 każda, należy najpierw określić całkowitą powierzchnię do rozebrania. Całkowita powierzchnia wynosi 5 ścianek x 10 m2 = 50 m2. Następnie, mając dane, że nakłady robocizny na rozebranie 1 m2 ceglanej ścianki wynoszą 0,61 r-g, obliczamy całkowity czas pracy: 50 m2 x 0,61 r-g/m2 = 30,5 r-g. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny pozwala na optymalizację kosztów i czasu realizacji projektów. Warto także zauważyć, że tego typu obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania projektami, które zalecają szczegółowe rozplanowanie działań na podstawie rzetelnych danych o wydajności pracy. Oprócz tego, umiejętność precyzyjnego oszacowania czasu robocizny w projektach budowlanych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania zasobami i terminami realizacji, co ma znaczenie dla zadowolenia klientów oraz rentowności przedsięwzięć budowlanych.

Pytanie 17

Jakie jest spoiwo mineralne powietrzne?

A. cement portlandzki

B. wapno hydrauliczne

C. gips budowlany

D. cement hutniczy

Gips budowlany jest spoiwem mineralnym powietrznym, co oznacza, że twardnieje w wyniku kontaktu z powietrzem, a nie wymaga obecności wody. Jego właściwości fizyczne i chemiczne sprawiają, że jest szeroko stosowany w budownictwie, szczególnie w formach takich jak płyty gipsowo-kartonowe, tynki gipsowe czy też elementy dekoracyjne. Gips charakteryzuje się krótkim czasem wiązania, co pozwala na szybkie postępy w pracach budowlanych. W praktyce, jego zastosowanie jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 13279, które określają wymagania dla materiałów gipsowych w budownictwie. Gips budowlany jest również materiałem ekologicznym, ponieważ jego produkcja generuje mniejsze emisje CO2 w porównaniu do innych spoiw, takich jak cement. Dodatkowo, gips ma właściwości regulujące wilgotność, co przyczynia się do poprawy komfortu użytkowania budynków. Warto również zwrócić uwagę na jego dobre właściwości akustyczne, które są istotne w kontekście izolacji akustycznej pomieszczeń.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Masa używana do tynków cienkowarstwowych powinna być wolna od

A. pigmentów

B. drobnego kruszywa

C. zbryleń

D. wody i spoiwa

Gotowa zaprawa do tynków cienkowarstwowych musi być gładka i bez zbryleń. To ważne, bo jak są zbrylenia, to potem na ścianie wychodzą nierówności i ogólnie tynk wygląda słabo. Z własnego doświadczenia wiem, że dobre wymieszanie składników to klucz do sukcesu. Jeśli dobrze się przygotujesz, to unikniesz tych zbryleń. Normy branżowe, jak PN-EN 998-1, mówią, że ważny jest też dobór surowców, takich jak piaski o właściwej granulacji. One razem z odpowiednimi spoiwami dadzą jednorodność mieszanki. Jeśli zaprawa będzie dobrze przygotowana, to nie tylko ładniej wygląda, ale też będzie trwała na różne warunki atmosferyczne. Dlatego warto zwracać uwagę na instrukcje producentów oraz normy, bo to daje pewność, że tynki będą wysokiej jakości.

Pytanie 21

Jak uzyskać jednakową grubość spoin podczas wykańczania cokołu płytkami klinkierowymi?

A. spoinówki

B. miarki centymetrowej

C. suwmiarki

D. krzyżyków dystansowych

Krzyżyki dystansowe są kluczowym narzędziem w procesie układania płytek klinkierowych, które pozwala na uzyskanie jednakowej grubości spoin. Ich zastosowanie umożliwia precyzyjne i równomierne rozłożenie płytek, co jest niezwykle istotne dla estetyki i jakości wykonania. Krzyżyki dystansowe umieszczane są pomiędzy płytkami w celu zachowania stałego odstępu, co w praktyce przekłada się na równomierne spoiny na całej powierzchni. W przypadku płytek klinkierowych, które są często używane na cokołach, odpowiednia grubość spoin ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne, wpływając na odprowadzanie wody oraz redukcję pęknięć w materiałach. Standardy budowlane zalecają stosowanie krzyżyków dystansowych o określonej grubości, co zapewnia zgodność z wymaganiami technicznymi i estetycznymi. Warto również pamiętać, że różne materiały mogą wymagać różnych rozmiarów spoin, dlatego dobór odpowiednich krzyżyków jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 22

Perlit to lekkie materiał budowlany, używany do wytwarzania zapraw

A. kwasoodpornych

B. krzemionkowych

C. ciepłochronnych

D. szamotowych

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, zwłaszcza w produkcji zapraw ciepłochronnych. Dzięki swojej porowatej strukturze, perlit skutecznie zatrzymuje ciepło, co przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynków. W praktyce, dodawanie perlitu do zapraw murarskich i tynków zwiększa ich zdolności izolacyjne, co jest szczególnie ważne w kontekście budownictwa pasywnego i energooszczędnego. Stosowanie perlitu w zaprawach ciepłochronnych pozwala także na redukcję masy materiału budowlanego, co przekłada się na łatwiejszy transport i aplikację. Ponadto, perlit jest materiałem niepalnym, co zwiększa bezpieczeństwo budynków. Warto podkreślić, że w branży budowlanej często korzysta się z norm i standardów dotyczących izolacji termicznej, takich jak PN-EN 13162, które uwzględniają właściwości materiałów izolacyjnych, w tym perlitu.

Pytanie 23

Grupa złożona z 6 pracowników prowadziła prace rozbiórkowe budynku przez 5 dni roboczych, każdego dnia pracując 8 godzin. Jaki był całkowity koszt robocizny, jeżeli cena za 1 roboczogodzinę wynosiła 10 zł?

A. 240 zł

B. 2 400 zł

C. 400 zł

D. 480 zł

Obliczanie kosztów robocizny może wydawać się prostym procesem, jednak często pojawiają się błędy, które prowadzą do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na kwoty 480 zł, 400 zł lub 240 zł, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedź 480 zł mogła wynikać z nieprawidłowego obliczenia liczby roboczogodzin. Jeśli ktoś ograniczyłby całkowity czas pracy do jednego dnia, mnożąc liczbę robotników przez 8 godzin i stawkę, uzyskałby błędną kwotę, nie uwzględniając pozostałych dni pracy. Podobnie, odpowiedzi 400 zł oraz 240 zł mogą sugerować, że ktoś obliczał tylko część roboczogodzin lub mylnie interpretował stawkę za roboczogodzinę. W rzeczywistości, jak pokazuje poprawne obliczenie, kluczowe jest uwzględnienie wszystkich pracowników oraz całkowitego czasu pracy, co prowadzi do otrzymania pełnego obrazu kosztów. Inne błędy mogą wynikać z nieprawidłowego mnożenia, co jest częstym problemem w obliczeniach finansowych. Takie nieścisłości mogą prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania kosztów budowy, co jest niebezpieczne w kontekście zarządzania projektami budowlanymi. W związku z tym, zrozumienie i prawidłowe wykonanie tych obliczeń jest kluczowe w codziennej pracy w branży budowlanej, aby uniknąć problemów z budżetowaniem oraz planowaniem finansowym.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jakie narzędzia są niezbędne do wykonania tynku wypalanego?

A. Kielnia tynkarska, packa obłożona filcem, poziomnica

B. Kielnia tynkarska, łata murarska, młotek murarski

C. Paca stalowa, kielnia tynkarska, młotek gumowy

D. Paca stalowa, kielnia tynkarska, łata murarska

Prawidłowy zestaw narzędzi do wykonania tynku wypalanego to paca stalowa, kielnia tynkarska oraz łata murarska. Paca stalowa jest kluczowym narzędziem do wygładzania i formowania powierzchni tynkarskiej, co pozwala osiągnąć odpowiednią gładkość i estetykę. Kielnia tynkarska służy do nakładania tynku na powierzchnię, a także do precyzyjnego formowania krawędzi i dotykowych detali. Łata murarska, z kolei, umożliwia wyrównanie tynku na dużych powierzchniach, co jest niezbędne dla uzyskania jednolitej grubości i gładkości. Przy stosowaniu tynku wypalanego, ważne jest, aby narzędzia były wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę oraz chemikalia, co gwarantuje długotrwałość i skuteczność podczas pracy. W praktyce, dobór tych narzędzi zgodnie z branżowymi standardami jest kluczowy dla uzyskania trwałego i estetycznego wykończenia, spełniającego normy budowlane.

Pytanie 26

Na podstawie wyciągu ze Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST wskaż, ile litrów zaprawy gipsowej można uzyskać z 20 kg worka suchej, gotowej mieszanki?

Szczegółowa Specyfikacja Techniczna Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych SST (wyciąg)
B.3.03. Tynk gipsowy Dane techniczne: - średnia grubość tynku: 10 mm (grubość min.8 mm) - ciężar nasypowy: 800kg/m³ - uziarnienie: do 1,2 mm - wydajność: 100 kg = 125 l zaprawy - zużycie: 0,8 kg na mm i m² - czas schnięcia: średnio około 14 dni

A. 25,01

B. 5,01

C. 2,51

D. 50,01

Odpowiedź 25,01 l jest poprawna, ponieważ wynika z właściwego przeliczenia masy suchej mieszanki na objętość zaprawy. Zgodnie z danymi technicznymi w Szczegółowej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych, stosunek masy do objętości wynosi 100 kg do 125 l. Oznacza to, że na każdy kilogram suchej mieszanki przypada 1,25 l zaprawy. W przypadku 20 kg suchej mieszanki, obliczenia są proste: 20 kg x 1,25 l/kg = 25 l. Tę wartość można również zaokrąglić do 25,01 l, co jest zgodne z wymaganiami technicznymi dotyczącymi precyzyjnego podawania objętości. Wiedza ta jest istotna nie tylko w kontekście przygotowania zaprawy, ale także w planowaniu ilości materiałów budowlanych. Znajomość przeliczeń pozwala na lepsze zarządzanie kosztami projektów budowlanych oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywnego gospodarowania zasobami.

Pytanie 27

Czym są zaczyny cementowe?

A. cementem i wodą

B. cementem, wapnem oraz wodą

C. cementem, piaskiem oraz wodą

D. cementem i piaskiem

Cement to kluczowy składnik w procesie produkcji zaczynów cementowych. Właściwa proporcja cementu i wody jest niezbędna do uzyskania optymalnej konsystencji oraz wytrzymałości. Zaczyny cementowe, będące mieszaniną cementu i wody, tworzą tzw. pastę cementową, która po hydratacji staje się twardym i trwałym materiałem. W praktyce, gdy cement reaguje z wodą, zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której powstają nowe związki chemiczne, odpowiedzialne za utwardzanie mieszanki. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN, zalecają użycie cementu w odpowiednich proporcjach, aby zapewnić nie tylko trwałość, ale także odporność na czynniki atmosferyczne, co jest szczególnie istotne w budownictwie infrastrukturalnym. Przykłady zastosowania zaczynów cementowych obejmują zarówno budowę fundamentów, jak i produkcję prefabrykatów betonowych, gdzie właściwe proporcje cementu i wody mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wymaganego standardu wytrzymałości. Przykładowo, w konstrukcji mostów i budynków wysokościowych, nieodpowiednia mieszanka mogłaby prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Keramzyt to lekkie materiały budowlane, wykorzystywane do wytwarzania zapraw

A. krzemionkowych

B. kwasoodpornych

C. ciepłochronnych

D. szamotowych

Wybór odpowiedzi dotyczących zapraw szamotowych, krzemionkowych czy kwasoodpornych nie jest uzasadniony w kontekście właściwości keramzytu. Zaprawy szamotowe są stosowane głównie w budowie pieców i kominków, gdzie kluczowe są ich właściwości ogniotrwałe, co nie ma związku z lekkim kruszywem, jakim jest keramzyt. Z kolei zaprawy krzemionkowe, charakteryzujące się dużą odpornością na działanie wysokich temperatur, są dedykowane dla struktur wymagających specyficznych właściwości termicznych, co nie odpowiada funkcji izolacyjnej, jaką pełni keramzyt. Odpowiedzi wskazujące na zaprawy kwasoodporne są równie nietrafione, gdyż te materiały mają zastosowanie w warunkach, gdzie występuje kontakt z agresywnymi chemikaliami, a nie w kontekście właściwości cieplnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie właściwości materiałów budowlanych oraz ich zastosowania w różnych kontekstach. Ważne jest zrozumienie, że wybór materiałów budowlanych powinien być oparty na ich specyficznych zastosowaniach oraz wymaganiach projektowych, co potwierdzają standardy branżowe oraz dobre praktyki inżynieryjne.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Wykonanie zbrojenia wieńca stropu powinno odbywać się

A. na wszystkich ścianach nośnych wokół całego stropu

B. wyłącznie na dwóch przeciwnych ścianach nośnych budynku, które wspierają strop

C. tylko na zewnętrznej ścianie budynku, na której opiera się strop

D. jedynie na ścianach osłonowych budynku

Zbrojenie wieńca stropu jest kluczowym elementem konstrukcyjnym, który ma za zadanie zapewnienie odpowiedniej nośności i stabilności całej konstrukcji budynku. Właściwe rozłożenie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych dookoła stropu jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej oraz standardami, które podkreślają konieczność wzmocnienia miejsc, gdzie przenoszone są obciążenia. Zbrojenie na wszystkich ścianach nośnych ma na celu równomierne rozłożenie sił działających na strop, co minimalizuje ryzyko powstania pęknięć i uszkodzeń w konstrukcji. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa budynków wielokondygnacyjnych, gdzie stropy przenoszą znaczące obciążenia z wyższych pięter. W takich przypadkach stosowanie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych jest niezbędne dla zapewnienia stabilności konstrukcji na całej wysokości budynku. Dobrą praktyką jest również projektowanie zbrojenia w oparciu o normy PN-EN 1992-1-1, które określają wymagania dotyczące projektowania konstrukcji betonowych, w tym zbrojenia wieńców stropowych.

Pytanie 32

Zaprawa murarska powstaje z połączenia wody, dodatków lub domieszek oraz spoiwa

A. organicznym i kruszywa drobnego

B. nieorganicznego i kruszywa drobnego

C. nieorganicznym i kruszywa grubego

D. organicznym i kruszywa grubego

Zrozumienie, z czego składa się zaprawa murarska, to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasze konstrukcje były trwałe. Często ludzie się mylą i nie rozumieją, jak dobierać materiały. Jeśli ktoś myśli, że w zaprawie mogą być spoiwa organiczne, to się myli, bo w tradycyjnych zaprawach używa się spoiw nieorganicznych, a to one właściwie zapewniają wytrzymałość i odporność na różne czynniki zewnętrzne. Pamiętaj, że kruszywo drobne, a nie grube, jest kluczowe dla dobrej konsystencji zaprawy. Jak użyjesz kruszywa grubego, to może się okazać, że w strukturze będą ubytki, co jest kiepskie dla trwałości. Nieodpowiedni skład zaprawy to też szansa na osłabienie całej konstrukcji, co wynika z braku zrozumienia, jak działają te składniki. Standardy budowlane są jasno określone, więc lepiej stosować się do nich, żeby nie mieć problemów później.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji betonów lekkich?

A. Żwir

B. Pospółkę

C. Baryt

D. Keramzyt

Pospółka, baryt oraz żwir to kruszywa, które nie są odpowiednie do produkcji betonów lekkich. Pospółka, będąca mieszaniną różnych frakcji kruszywa, jest zbyt ciężka, aby mogła być uznana za materiał do betonu lekkiego. Użycie pospółki w mieszance betonowej prowadzi do uzyskania dużych gęstości, co jest sprzeczne z definicją betonu lekkiego. Z kolei baryt jest kruszywem ciężkim, stosowanym głównie w zastosowaniach, gdzie wymagana jest wysoka masa, na przykład w budownictwie ochronnym lub w przemysłowych zastosowaniach wiertniczych. Jego gęstość znacznie przewyższa normy dla materiałów lekkich, co czyni go nieodpowiednim do wytwarzania betonów lekkich. Żwir, choć jest powszechnie stosowany w budownictwie, również nie spełnia kryteriów dla kruszywa lekkiego, gdyż jego gęstość również jest zbyt wysoka. W praktyce, błędne wybory kruszywa mogą prowadzić do obniżenia jakości betonu, co w efekcie wpływa na trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji. Dlatego tak ważne jest zrozumienie właściwości różnych materiałów, aby podejmować świadome decyzje w procesie projektowania i budowy.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jeśli na rysunku w skali 1:50 długość ściany, która ma być otynkowana, wynosi 15 cm, to rzeczywista długość tej ściany to

A. 0,75 m

B. 7,50 m

C. 1,50 m

D. 15,00 m

Rozważając niepoprawne odpowiedzi, wiele osób może zrobić błędne założenie, że długość ściany w rzeczywistości odpowiada długości na rysunku. Odpowiedź 1,50 m sugeruje, że uczestnik mógł pomylić jednostki miary lub nie zastosować zasady przeliczenia skali. Rysunek w skali 1:50 oznacza, że każdemu centymetrowi na rysunku przypisuje się 50 centymetrów w rzeczywistości. Dlatego długość 15 cm na rysunku nie może być bezpośrednio przeliczona na metry bez uwzględnienia skali. Odpowiedzi 0,75 m oraz 15,00 m również wynikają z niepoprawnych obliczeń. Odpowiedź 0,75 m sugeruje, że respondent mógł przyjąć błędny współczynnik przeliczeniowy, a odpowiedź 15,00 m całkowicie ignoruje zasadę przeliczenia skali. Często przyczyną takich pomyłek jest nieuwaga lub brak zrozumienia, jak ważne jest przeliczenie wymiarów w kontekście skali. Umiejętność poprawnej interpretacji rysunków technicznych oraz znajomość reguł przeliczania skali są kluczowe w procesie projektowania, budowy oraz renowacji budynków i innych obiektów. W praktyce, błędne rozumienie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak niewłaściwe oszacowanie potrzebnych materiałów, co z kolei może wpłynąć na budżet oraz harmonogram prac budowlanych. Wiedza na temat przeliczania skali jest zatem podstawą każdego projektu budowlanego i architektonicznego.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tabeli wskaż, ile piasku należy użyć do przygotowania 1 m3 zaprawy wapiennej o proporcji objętościowej składników 1:3 z użyciem ciasta wapiennego.

Proporcje i ilość składników na 1 m³ zaprawy wapiennej
Stosunek objętościowy wapna do piasku	Marka zaprawy [MPa]	Ciasto wapienne [m³]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 1,5	0,4	0,510	0,765	37
1 : 2	0,4	0,430	0,860	50
1 : 3	0,2	0,320	0,960	100
1 : 3,5	0,2	0,280	0,980	130
1 : 4,5	0,2	0,224	1,010	166

A. 0,980 m3

B. 1,080 m3

C. 0,960 m3

D. 0,320 m3

Odpowiedź 0,960 m3 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, dla zaprawy wapiennej o proporcji 1:3, ilość piasku potrzebna do przygotowania 1 m3 zaprawy wynosi dokładnie 0,960 m3. W kontekście przygotowania zaprawy, proporcje składników są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne i trwałość gotowego produktu. Stosowanie właściwych proporcji, jak w tym przypadku, ma na celu osiągnięcie optimlanej konsystencji oraz wytrzymałości zaprawy, co jest zgodne z normami budowlanymi. Dodatkowo, znajomość takich proporcji jest niezbędna w praktyce budowlanej, aby zapewnić odpowiednią jakość materiałów używanych w konstrukcji. Warto również zwrócić uwagę, że dla tej proporcji zaprawy, ilość ciasta wapiennego wynosi 0,320 m3, co również potwierdza prawidłowość wyliczeń. Takie umiejętności są kluczowe dla inżynierów budowlanych oraz techników, którzy muszą podejmować decyzje oparte na danych technicznych i standardach branżowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej