Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:17
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 08:37

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem FTP

B. Z przewodem UTP

C. Ze światłowodem

D. Z przewodem koncentrycznym

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 2

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1100110

B. 1110001

C. 1101100

D. 1101101

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z typowych błędów w dodawaniu w systemie binarnym oraz niewłaściwego zrozumienia procesu przenoszenia. W przypadku dodawania binarnego, kluczowe jest zrozumienie, że każda kolumna ma przypisaną wartość, która jest potęgą liczby 2. Błędy mogą pojawić się w momencie, gdy dodajemy liczby i nie uwzględniamy przeniesienia lub mylimy wartości kolumn. Na przykład, w odpowiedzi 1101100, mogło dojść do pomyłki przy dodawaniu, gdzie przeniesienie nie zostało uwzględnione, co prowadzi do błędnego wyniku. Z kolei odpowiedź 1110001 może być wynikiem niepoprawnego zsumowania, gdzie dodano zbyt wiele do wartości w wyższych kolumnach. W przypadku 1101101, możliwe, że poprawnie dodano tylko część bitów, a wynik końcowy nie uwzględniał całości przeniesienia. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują zbytnią pewność siebie w dodawaniu i pomijanie podstawowych zasad, takich jak przeniesienie. Kluczowe w nauce dodawania w systemie binarnym jest praktykowanie różnych przykładów i zrozumienie, jak działa system przenoszenia, co pomoże uniknąć tych typowych pułapek.

Pytanie 3

Element obliczeń zmiennoprzecinkowych to

A. ALU

B. FPU

C. AND

D. RPU

Jednostka obliczeń zmiennoprzecinkowych, znana jako FPU (Floating Point Unit), jest specjalizowanym komponentem w architekturze komputerowej, który jest odpowiedzialny za realizację operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych. FPU obsługuje obliczenia, które są kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak grafika komputerowa, obliczenia naukowe, a także w aplikacjach inżynieryjnych, gdzie precyzja operacji matematycznych jest niezwykle istotna. Przykładem zastosowania FPU może być renderowanie grafiki w grach komputerowych, gdzie operacje na liczbach zmiennoprzecinkowych są używane do obliczeń związanych z oświetleniem i cieniowaniem. FPU działa równolegle z jednostką arytmetyczną (ALU), co pozwala na zwiększenie wydajności obliczeń. W standardach takich jak IEEE 754 określono zasady reprezentacji i operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, co zapewnia ich zgodność i przewidywalność w obliczeniach między różnymi systemami.

Pytanie 4

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Hub

B. Router

C. Repeater

D. Switch

Hub, switch i repeater to nie te urządzenia, które mogą łączyć sieci LAN z WAN. Hub to dość prosty sprzęt, który wysyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie wie, dokąd je wysłać, więc nie może łączyć różnych typów sieci. Switch jest trochę sprytniejszy, działa na wyższej warstwie, ale też nie potrafi łączyć z WAN. Repeater to urządzenie, które wzmacnia sygnał, żeby sieć działała dalej, ale znowu – nie jest w stanie kierować danymi ani łączyć różnych sieci. Często się myśli, że każde urządzenie to router, ale tak nie jest. Każde z nich ma swoje konkretne miejsce i zastosowanie, które nie obejmuje łączenia różnych sieci. Dlatego warto zrozumieć, że router to kluczowy element w tej układance.

Pytanie 5

Jakie narzędzie wraz z odpowiednimi parametrami należy zastosować w systemie Windows, aby uzyskać przedstawione informacje o dysku twardym?

A. diskpart

B. DiskUtility

C. hdparm

D. ScanDisc

Hdparm to narzędzie do zarządzania dyskami twardymi, ale jest dostępne w systemach Linux, a nie Windows, co wyklucza jego użycie w kontekście pytania. Jego głównym zadaniem jest modyfikowanie parametrów dysków ATA, takich jak poziomy energii i szybkość transferu, co nie jest bezpośrednio związane z wyświetlaniem informacji systemowych o dyskach twardych w Windows. ScanDisc to narzędzie z wcześniejszych wersji Windows, używane do skanowania i naprawy błędów dyskowych, ale nie do zarządzania lub wyświetlania szczegółowych informacji o strukturze dysków. Jego funkcjonalność została zintegrowana w nowszych systemach Windows jako część narzędzia chkdsk, ale nadal nie spełnia ono funkcji wyświetlania kompleksowych danych o dyskach twardych z taką szczegółowością jak diskpart. DiskUtility jest narzędziem systemowym w macOS, służącym do zarządzania dyskami i partycjami w systemie Apple, co oznacza, że nie może być używane w środowisku Windows. Często mylone jest z podobnymi narzędziami w innych systemach operacyjnych, ale jego zastosowanie jest ograniczone do systemów macOS. Jednym z typowych błędów myślowych jest założenie, że funkcjonalność narzędzi jest uniwersalna w różnych systemach operacyjnych, podczas gdy w rzeczywistości każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia. W kontekście zarządzania dyskami w systemie Windows, diskpart pozostaje najodpowiedniejszym wyborem, oferując najszerszy zakres możliwości zarządzania dyskami i partycjami, co czyni go niezastąpionym elementem w administracji systemów operacyjnych Microsoft.

Pytanie 6

Systemy operacyjne należące do rodziny Linux są dystrybuowane na mocy licencji

A. MOLP

B. shareware

C. komercyjnej

D. GNU

Wybór licencji komercyjnej jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ systemy Linux są z definicji projektami otwartymi, które nie są sprzedawane na zasadzie tradycyjnego modelu komercyjnego. Licencje komercyjne regulują prawa do korzystania z oprogramowania w sposób, który ogranicza dostęp do kodu źródłowego i zwykle nie pozwala na modyfikacje. Przykładem mogą być niektóre komercyjne systemy operacyjne, gdzie użytkownicy muszą płacić za licencję, co nie jest przypadkiem Linuxa. Z kolei termin shareware odnosi się do modeli dystrybucji oprogramowania, w których użytkownik może przetestować program, ale musi zapłacić za jego pełną wersję, co również jest sprzeczne z filozofią Linuxa. Licencje typu MOLP (Managed Open License Programs) są związane z zarządzaniem licencjami w środowiskach korporacyjnych i nie mają zastosowania do otwartego oprogramowania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między modelami licencjonowania oprogramowania. Warto zauważyć, że otwarte licencje, takie jak GNU GPL, promują współpracę i transparentność, co jest podstawą rozwoju systemów Linux, podczas gdy inne modele licencyjne mogą ograniczać te wartości.

Pytanie 7

Oblicz całkowity koszt za realizację poniższych czynności serwisowych, przy założeniu, że stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 120,00 zł netto, a podatek VAT wynosi 23%.

LP	Zrealizowane czynności serwisowe	Ilość roboczogodzin
1.	Diagnozowanie usterki	0,2
2.	Wymiana zasilacza	0,5
3.	Przygotowanie drukarki do eksploatacji	0,6
4.	Konserwacja urządzenia drukującego	1,0
5.	Sprawdzanie po zakończeniu naprawy	0,2

A. 231,00 zł

B. 480,00 zł

C. 369,00 zł

D. 300,00 zł

Jedną z najczęstszych pomyłek podczas obliczania kosztów serwisowych jest pomijanie różnych elementów składających się na całkowity koszt. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń koncentrują się jedynie na stawce roboczogodziny, nie uwzględniając pełnej liczby roboczogodzin. Przykładowo, w sytuacji, gdy błędnie zsumuje się roboczogodziny, można dojść do nieprawidłowych wyników, takich jak 300,00 zł czy 480,00 zł, które pomijają rzeczywisty koszt pracy. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy, że do kosztu netto należy doliczyć podatek VAT, co również prowadzi do błędnych obliczeń. Użytkownicy mogą mylnie przyjmować, iż koszt brutto jest równy kosztowi netto, co jest fundamentalnym błędem w finansach. Zrozumienie mechanizmu naliczania VAT oraz poprawne zsumowanie roboczogodzin to kluczowe umiejętności, które są istotne w kontekście zarządzania budżetem i kosztami serwisowymi. Wobec tego, ignorowanie tych elementów może prowadzić do poważnych błędów finansowych, które w rezultacie mogą negatywnie wpłynąć na wyniki przedsiębiorstwa oraz jego relacje z klientami. Dlatego zawsze należy podchodzić do takich obliczeń z należytą starannością oraz litością dla szczegółów.

Pytanie 8

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków

B. 12 znaków

C. 6 znaków

D. 10 znaków

Wybór niewłaściwej długości hasła może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad złożoności haseł, które są istotnym elementem bezpieczeństwa systemu. Odpowiedzi sugerujące hasła o długości 5, 10 lub 12 znaków nie uwzględniają specyfikacji wskazanych w standardach bezpieczeństwa. Hasło o długości 5 znaków jest zbyt krótkie, aby spełnić wymogi dotyczące złożoności. Tego rodzaju hasła są łatwiejsze do złamania poprzez metody takie jak ataki brute-force, które polegają na systematycznym testowaniu różnych kombinacji. Odpowiedź sugerująca 10 znaków, mimo że jest bliższa wymogom, nadal nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia minimalnej wymagań. Ponadto, 12 znaków, choć może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa, nie odpowiada rzeczywistym wymaganiom systemu Windows Server, które dotyczą minimalnej długości haseł. Praktyczne podejście do tworzenia haseł wymaga zrozumienia, że nie chodzi tylko o długość, ale także o złożoność, która obejmuje różnorodność używanych znaków. Przyjmowanie zbyt długich haseł może prowadzić do nieprzemyślanych praktyk, takich jak stosowanie łatwych do zapamiętania, ale przewidywalnych ciągów, co zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa. Warto inwestować czas w tworzenie silnych haseł, które będą zarówno trudne do odgadnięcia, jak i łatwe do zapamiętania, co jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa w każdej organizacji.

Pytanie 9

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z atramentem

B. z taśmą

C. z tonerem

D. z fluidem

Wybór odpowiedzi związanych z atramentem, tonerem czy fluidem jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one podstawowemu mechanizmowi pracy drukarek igłowych. Drukarki atramentowe używają wkładów z atramentem, które nanoszą kolor za pomocą mikroskopijnych dysz. W przypadku tonerów, są one stosowane w drukarkach laserowych, gdzie obraz jest tworzony na zasadzie elektrostatycznej. Wykorzystywanie fluidów jest bardziej typowe w kontekście niektórych urządzeń do druku sublimacyjnego czy specjalistycznych procesów druku, które są całkowicie różne od technologii igłowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie technologii drukowania z różnymi rodzajami drukarek. Każda technologia ma swoje charakterystyczne cechy i zastosowania, a zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru sprzętu do zadania. W praktyce, dla osób pracujących z drukarkami, ważne jest, aby znały one rodzaj posiadanego sprzętu i odpowiednie materiały eksploatacyjne, co pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnić efektywność pracy. Dlatego fundamentalne jest prawidłowe rozumienie, że igły w drukarkach igłowych nie współpracują z atramentem ani tonerami, lecz z taśmami barwiącymi.

Pytanie 10

Aby utworzyć ukryty, udostępniony folder w systemie Windows Serwer, należy dodać na końcu jego nazwy odpowiedni znak

A. $

B. @

C. &

D. %

Użycie symbolu '$' na końcu nazwy katalogu w systemie Windows Server jest kluczowe dla tworzenia ukrytych, udostępnionych folderów. Gdy nadamy folderowi nazwę zakończoną tym symbolem, system traktuje go jako ukryty zasób sieciowy, co oznacza, że nie będzie on widoczny w standardowym przeglądaniu zasobów przez użytkowników. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, gdy administrator chce chronić dane wrażliwe, które są udostępniane tylko wybranym użytkownikom w sieci. Aby utworzyć taki folder, administrator może użyć polecenia 'net share', na przykład: 'net share UkrytyFolder$=C:\UkrytyFolder'. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze dokumentować takie zasoby w celu zapobiegania nieporozumieniom wśród zespołu oraz stosować odpowiednie zasady zarządzania dostępem, aby zapewnić, że tylko autoryzowani użytkownicy mają możliwość dostępu do tych ukrytych folderów.

Pytanie 11

Jaką normę odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. IEC 60364

B. IEEE 1394

C. TIA/EIA-568-B

D. ISO 9001

TIA/EIA-568-B to jeden z kluczowych standardów dotyczących okablowania strukturalnego, który definiuje wymagania dla systemów telekomunikacyjnych w budynkach. Standard ten określa specyfikacje dotyczące okablowania miedzianego oraz światłowodowego, co jest niezwykle istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań informatycznych. TIA/EIA-568-B wprowadza zasady dotyczące projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co ma na celu zapewnienie wysokiej jakości transmisji danych i kompatybilności systemów różnorodnych producentów. Przykładowo, w praktyce standard ten jest używany przy tworzeniu lokalnych sieci komputerowych (LAN), gdzie istotne jest, aby wszystkie komponenty, takie jak przełączniki, routery oraz urządzenia końcowe, były ze sobą kompatybilne i spełniały określone wymagania. Zastosowanie standardu TIA/EIA-568-B przyczynia się również do łatwiejszego zarządzania i rozbudowy sieci, co jest niezwykle ważne w dynamicznie zmieniającym się środowisku technologicznym. Ponadto, przestrzeganie tego standardu może znacząco zwiększyć żywotność infrastruktury okablowania oraz zminimalizować ryzyko zakłóceń w transmisji danych.

Pytanie 12

Aby zmienić ustawienia rozruchu komputera w systemie Windows 7 przy użyciu wiersza poleceń, jakie polecenie powinno być użyte?

A. bootfix

B. config

C. bcdedit

D. bootcfg

Polecenie 'bootcfg' jest niedostępne w systemie Windows 7, co może prowadzić do mylnego wniosku, że jest odpowiednie do modyfikacji konfiguracji rozruchowej. 'Bootcfg' było używane w starszych wersjach Windows, takich jak Windows XP, ale zostało zastąpione przez 'bcdedit' w późniejszych systemach. Z kolei 'bootfix' nie istnieje jako samodzielne polecenie w systemach Windows, co sugeruje brak zrozumienia dostępnych narzędzi do rozwiązywania problemów z uruchamianiem systemu. Istnieje również ryzyko, że użytkownicy mogą myśleć, że użycie 'config' jest właściwe; jednak 'config' nie odnosi się do operacji związanych z rozruchem, a raczej do modyfikacji plików konfiguracyjnych w różnych kontekstach, ale nie w zakresie startu systemu operacyjnego. Warto zatem pamiętać, że błędne podejście do rozwiązywania problemów z uruchamianiem systemu poprzez niewłaściwe narzędzia może nie tylko nie przynieść oczekiwanych rezultatów, ale także pogorszyć sytuację. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są właściwe dla danego zadania oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 13

Urządzenie z funkcją Plug and Play, które zostało ponownie podłączone do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. specjalnego oprogramowania sterującego

B. lokalizacji oprogramowania urządzenia

C. unikalnego identyfikatora urządzenia

D. lokalizacji sprzętu

Odpowiedź dotycząca unikalnego identyfikatora urządzenia (UID) jest prawidłowa, ponieważ każdy sprzęt Plug and Play, po podłączeniu do komputera, jest identyfikowany na podstawie tego unikalnego identyfikatora, który jest przypisany do danego urządzenia przez producenta. UID pozwala systemowi operacyjnemu na właściwe rozpoznanie urządzenia i przypisanie mu odpowiednich sterowników. Dzięki temu użytkownik nie musi manualnie instalować oprogramowania, a system automatycznie rozpoznaje, co to za urządzenie. Przykładem mogą być drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i instalowane dzięki UID. W praktyce oznacza to, że proces dodawania nowych urządzeń do komputera stał się znacznie bardziej intuicyjny i przyjazny dla użytkownika. W celu zapewnienia pełnej zgodności, standardy takie jak USB (Universal Serial Bus) korzystają z unikalnych identyfikatorów, co jest uznawane za dobrą praktykę w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 14

Jaki rodzaj kabla powinien być użyty do połączenia komputera w obszarze podlegającym wpływom zakłóceń elektromagnetycznych?

A. FTP Cat 5e

B. UTP Cat 6

C. UTP Cat 5e

D. UTP Cat 5

Stosowanie kabli UTP Cat 5, Cat 6 czy Cat 5e w miejscach z zakłóceniami elektromagnetycznymi to dość ryzykowna sprawa z kilku powodów. Kable UTP są nieekranowane, co sprawia, że są bardziej narażone na różne zakłócenia. Jak w pobliżu są jakieś urządzenia, które generują zakłócenia, to UTP może nie dawać zadowalającej jakości sygnału. Choć UTP Cat 5 i Cat 5e mają lepsze parametry niż stare standardy, to jednak brak im dodatkowej ochrony przed zakłóceniami, przez co nie nadają się najlepiej w trudnych warunkach. Z kolei UTP Cat 6, mimo że jest bardziej nowoczesny, też nie ma ekranowania, więc znowu – może być podatny na zakłócenia. Dlatego używanie tych kabli tam, gdzie zakłócenia są na porządku dziennym, może prowadzić do większej liczby błędów w przesyłaniu danych i słabej wydajności sieci. A czasami nawet mogą wystąpić całkowite przerwy w komunikacji. Wybierając kabel, warto pamiętać, że lepsza ochrona przed zakłóceniami przekłada się na wyższą jakość i niezawodność połączenia, co jest bardzo ważne w wielu sytuacjach, od biur po przemysł.

Pytanie 15

Dane dotyczące kont użytkowników w systemie Linux są przechowywane w pliku

A. /etc/group

B. /etc/passwd

C. /etc/shadows

D. /etc/shells

Plik /etc/passwd jest kluczowym plikiem w systemie Linux, w którym przechowywane są podstawowe informacje o kontach użytkowników. Zawiera on dane takie jak nazwa użytkownika, UID (numer identyfikacyjny użytkownika), GID (numer identyfikacyjny grupy), pełna ścieżka do katalogu domowego oraz powłoka logowania użytkownika. Użycie tego pliku jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu systemem. Przykładowo, administratorzy systemów często muszą edytować ten plik, aby dodawać lub usuwać konta użytkowników, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemie. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ błędne wpisy mogą prowadzić do problemów z logowaniem. Dodatkowo, standardy bezpieczeństwa zachęcają do regularnego przeglądania zawartości tego pliku, aby upewnić się, że nieautoryzowani użytkownicy nie mają dostępu. Wiedza ta jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy powinni również zapoznać się z innymi powiązanymi plikami, takimi jak /etc/shadow, który zawiera hasła w formie zaszyfrowanej.

Pytanie 16

Aby otworzyć konsolę przedstawioną na ilustracji, należy wpisać w oknie poleceń

A. mmc

B. eventvwr

C. gpedit

D. gpupdate

Polecenie gpedit jest używane do otwierania Edytora Zasad Grup (Group Policy Editor), który pozwala na modyfikowanie zasad bezpieczeństwa i ustawień komputerów w sieci. Nie jest ono odpowiednie do uruchamiania konsoli pokazanej na rysunku, gdyż gpedit dotyczy tylko zarządzania politykami grupowymi. Z kolei gpupdate służy do odświeżania ustawień zasad grupowych na komputerze lokalnym lub w domenie, a nie do uruchamiania konsol zarządzania. To polecenie jest użyteczne w przypadku, gdy wprowadzone zmiany w zasadach grupowych muszą być szybko zastosowane bez konieczności restartu systemu. Polecenie eventvwr otwiera Podgląd Zdarzeń, który pozwala na monitorowanie i analizowanie zdarzeń systemowych, aplikacyjnych czy związanych z bezpieczeństwem, ale nie jest ono związane z uruchamianiem konsoli zarządzania przedstawionej na rysunku. Częstym błędem jest zakładanie, że wszystkie narzędzia zarządzania systemem Windows mogą być dostępne za pomocą jednego polecenia. Różne funkcje zarządzania są rozdzielone na różne narzędzia i polecenia, każde z określonym zakresem działania i przeznaczeniem. Rozumienie specyfiki i zastosowań każdego z tych poleceń jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemami operacyjnymi, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów i narzędzi.

Pytanie 17

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. właściwości uprawnień dostępu

B. interfejsy sieciowe

C. przypisania dysków sieciowych

D. rejestr systemowy

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 18

Serwer WWW o otwartym kodzie źródłowym, który działa na różnych systemach operacyjnych, to

A. Lynx

B. IIS

C. WINS

D. Apache

Apache to otwartoźródłowy serwer WWW, który obsługuje wiele systemów operacyjnych, w tym Linux, Windows i macOS. Jego elastyczność oraz wsparcie społeczności sprawiają, że jest jednym z najpopularniejszych serwerów w Internecie. Apache jest zgodny z wieloma standardami, takimi jak HTTP/1.1 oraz HTTP/2, co pozwala na efektywne dostarczanie treści. Praktyczne zastosowanie Apache obejmuje hosting stron internetowych, aplikacji oraz usług serwisów internetowych. Działa w oparciu o architekturę modułową, co umożliwia dodawanie funkcjonalności w formie modułów, jak mod_ssl dla HTTPS czy mod_rewrite dla zarządzania URL-ami. Wiele organizacji wybiera Apache ze względu na jego dużą dokumentację oraz wsparcie dla różnych języków skryptowych, takich jak PHP, Python czy Perl, co czyni go idealnym wyborem dla rozwijających się projektów. Warto również zwrócić uwagę na praktyki konfiguracji serwera, takie jak optymalizacja plików konfiguracyjnych oraz zabezpieczanie serwera przez regularne aktualizacje, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności.

Pytanie 19

Zamiana taśmy barwiącej jest związana z eksploatacją drukarki

A. igłowej

B. termicznej

C. atramentowej

D. laserowej

Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element w procesie druku. Taśmy te są wykonane z materiału nasączonego atramentem, który drukarka przyciska do papieru za pomocą igieł, tworząc obraz lub tekst. Użytkowanie taśmy barwiącej w drukarkach igłowych jest standardem, który zapewnia długotrwałość i niskie koszty eksploatacji, zwłaszcza w zastosowaniach biurowych, gdzie drukuje się dużą ilość dokumentów. Przykładem praktycznego zastosowania drukarek igłowych z taśmami jest druk faktur, paragonów oraz raportów, gdzie wysoka jakość druku nie jest kluczowym wymogiem, ale koszt eksploatacji ma znaczenie. Warto również pamiętać o tym, że taśmy barwiące mają określoną żywotność, a ich regularna wymiana zgodnie z zaleceniami producenta pozwala na utrzymanie optymalnej jakości druku oraz zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia urządzenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użytkownicy powinni również przestrzegać zasad przechowywania taśm, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność.

Pytanie 20

Notacja #102816 oznacza zapis w systemie liczbowym

A. dziesiętnym

B. dwójkowym

C. szesnastkowym

D. ósemkowym

Wybór innych opcji jako poprawnych odpowiedzi sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów liczbowych. System ósemkowy, który korzysta z cyfr od 0 do 7, nie obsługuje znaków A-F, które są kluczowe w systemie szesnastkowym. Ponadto, gdyby zapisywać liczby w systemie ósemkowym, zapis #102816 byłby niewłaściwy, ponieważ nie można by w nim używać cyfr powyżej 7. W kontekście systemu dwójkowego, który opiera się na dwóch cyfrach: 0 i 1, liczba #102816 również nie byłaby adekwatna, ponieważ w systemie binarnym liczby są przedstawiane w formie długich łańcuchów zer i jedynek, co czyni zapis niepraktycznym i nieczytelnym. System dziesiętny z kolei, opierający się na dziesięciu cyfrach od 0 do 9, również nie mógłby pomieścić notacji z literami. Użycie notacji szesnastkowej pozwala na efektywne przedstawienie danych w sposób zgodny z praktykami branżowymi, takimi jak programowanie niskopoziomowe czy protokoły sieciowe, gdzie konwersje między tymi systemami są niezbędne. Zrozumienie różnic między tymi systemami liczbowymi jest kluczowe dla efektywnej pracy z danymi w informatyce, co czyni je absolutnie niezbędnymi w kontekście rozwoju oprogramowania oraz zarządzania danymi.

Pytanie 21

Jaką operację można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, nie przechodząc do trybu uprzywilejowanego, w zakresie dostępu widocznym w ramce?

Switch>

A. Zmiana nazwy hosta

B. Ustalanie haseł dostępowych

C. Wyświetlenie tabeli ARP

D. Tworzenie VLAN-ów

Określanie haseł dostępu wymaga przejścia do trybu konfiguracji globalnej, co odbywa się poprzez tryb uprzywilejowany. Zmiana nazwy systemowej również wymaga dostępu do trybu konfiguracji globalnej, gdyż jest to zmiana w konfiguracji urządzenia, wpływająca na jego identyfikację w sieci. Tworzenie sieci VLAN wiąże się z wprowadzeniem zmian w konfiguracji przełącznika i również wymaga trybu uprzywilejowanego, a następnie przejścia do trybu konfiguracji VLAN. Wszystkie te operacje są konfiguracyjne i jako takie wymagają wyższych uprawnień, które są dostępne dopiero po zalogowaniu się do trybu uprzywilejowanego za pomocą polecenia 'enable'. Typowym błędem jest założenie, że dostęp do podstawowego poziomu CLI pozwala na dowolne operacje konfiguracyjne. Jednak w rzeczywistości dostęp na poziomie użytkownika jest ściśle ograniczony do operacji monitorujących i diagnostycznych, co zabezpiecza przełącznik przed nieautoryzowanymi zmianami konfiguracji, chroniąc integralność sieci. Zrozumienie uprawnień na różnych poziomach dostępu jest kluczowe dla efektywnej i bezpiecznej administracji urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 22

Jakie znaczenie ma skrót MBR w kontekście technologii komputerowej?

A. Fizyczny identyfikator karty sieciowej

B. Bloki pamięci w górnej części komputera IBM/PC

C. Usługę związaną z interpretacją nazw domen

D. Główny rekord rozruchowy SO

Odpowiedzi sugerujące bloki pamięci górnej komputera IBM/PC, usługi związane z tłumaczeniem nazw domeny, czy fizyczny adres karty sieciowej, wskazują na błędne zrozumienie terminologii związanej z architekturą komputerową i zasadami działania systemów operacyjnych. Bloki pamięci górnej nie mają związku z MBR, gdyż dotyczą one pamięci RAM i jej organizacji, a nie mechanizmu rozruchu. Usługi tłumaczenia nazw domeny odnoszą się do protokołu DNS, który zarządza adresami IP, a więc jest całkowicie niezwiązany z procesem rozruchu komputera. Z kolei fizyczny adres karty sieciowej, znany jako adres MAC, dotyczy komunikacji sieciowej i nie ma nic wspólnego z procesem uruchamiania systemu operacyjnego. Te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z mylenia różnych terminów technicznych oraz ich zastosowań. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w dziedzinie IT, gdzie precyzyjność w używaniu terminologii jest niezbędna. Różne aspekty architektury komputerowej i sieci muszą być rozróżniane i nie mogą być mylone, aby uniknąć poważnych błędów w diagnostyce i konfiguracji systemów komputerowych. Ponadto, znajomość standardów takich jak MBR lub UEFI jest fundamentalna dla każdego, kto chce zrozumieć, jak działa system operacyjny i jak można skutecznie zarządzać rozruchem systemów komputerowych.

Pytanie 23

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCC

B. HKLM

C. HKU

D. HKCR

Wybór HKCC, HKLM czy HKCR, mimo że związane z rejestrem Windows, nie dotyczą profili użytkowników. HKCC, to "HKEY_CURRENT_CONFIG" i tam są informacje o bieżącej konfiguracji sprzętowej, więc to nie ma wpływu na indywidualne ustawienia. Rozumienie tej gałęzi jest ważne przy monitorowaniu sprzętu, ale nie znajdziesz tam profili użytkowników. HKLM, czyli "HKEY_LOCAL_MACHINE", to dane o konfiguracji systemu oraz sprzętu, które są wspólne dla wszystkich, więc również nie dotyczy konkretnego konta. Rola HKLM w zarządzaniu systemem jest istotna, ale nie dla personalizacji. Z kolei HKCR, czyli "HKEY_CLASSES_ROOT", przechowuje informacje o typach plików i ich skojarzeniach, co też nie dotyczy użytkowników. Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że można tu pomylić kontekst informacji w rejestrze i nie do końca zrozumieć, jak to działa. Dobra znajomość tych gałęzi rejestru jest kluczowa, żeby skutecznie zarządzać systemem Windows.

Pytanie 24

Który standard Ethernet określa Gigabit Ethernet dla okablowania UTP?

A. 10 Base-TX

B. 100 GBase-TX

C. 1000 Base-TX

D. 10 GBase-TX

Odpowiedzi 10 Base-TX, 10 GBase-TX oraz 100 GBase-TX są nieprawidłowe w kontekście pytania dotyczącego Gigabit Ethernet dla okablowania UTP. 10 Base-TX odnosi się do standardu Ethernet o prędkości 10 Mb/s, który jest znacznie wolniejszy od technologii Gigabit Ethernet, a jego zastosowanie jest ograniczone do starszych, mniej wymagających aplikacji. Ten standard był popularny w początkach rozwoju sieci Ethernet, ale dziś praktycznie nie jest już stosowany w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, które wymagają większej przepustowości. 10 GBase-TX z kolei to standard umożliwiający przesyłanie danych z prędkością 10 Gb/s, co jest znacznie szybsze niż Gigabit Ethernet, lecz wymaga bardziej zaawansowanego okablowania, jak np. kategoria 6a lub 7, a tym samym nie można go zaliczyć do standardu Ethernet, który działa na UTP. 100 GBase-TX to jeszcze wyższy standard, obsługujący prędkości do 100 Gb/s, przeznaczony głównie dla zastosowań w centrach danych oraz w zaawansowanych systemach telekomunikacyjnych, również niekompatybilny z UTP. Wybór niewłaściwego standardu Ethernet może prowadzić do nieefektywności w sieci, wysokich kosztów modernizacji oraz problemów z kompatybilnością, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy standardami Ethernet.

Pytanie 25

Administrator dostrzegł, że w sieci LAN występuje wiele kolizji. Jakie urządzenie powinien zainstalować, aby podzielić sieć lokalną na mniejsze domeny kolizji?

A. Modem

B. Huba

C. Switch

D. Router

Wybór koncentratora jako rozwiązania na problem kolizji w sieci LAN jest nieadekwatny z uwagi na sposób, w jaki działa to urządzenie. Koncentrator, działający na warstwie fizycznej modelu OSI, nie jest w stanie inteligentnie zarządzać ruchem danych - po prostu przesyła sygnał do wszystkich portów w sieci. W efekcie, gdy wiele urządzeń próbuje jednocześnie nadawać, dochodzi do kolizji, co prowadzi do spadku wydajności sieci. Koncentratory były powszechnie stosowane w dawnych sieciach, ale zostały w dużej mierze zastąpione przez przełączniki, które oferują znacznie lepszą wydajność i obsługę. Użycie routera również nie rozwiązuje problemu kolizji w lokalnej sieci, ponieważ routery operują na warstwie trzeciej, zarządzając ruchem między różnymi sieciami. Choć routery są kluczowe dla komunikacji z Internetem i mogą segmentować sieci, nie redukują one kolizji w obrębie pojedynczej lokalnej sieci. Modem, jako urządzenie konwertujące sygnały cyfrowe na analogowe (i odwrotnie), również nie jest rozwiązaniem dla kolizji w LAN, ponieważ nie pełni roli zarządzającej w lokalnej komunikacji. Wybierając odpowiednie urządzenia, ważne jest, aby zrozumieć ich funkcje i zastosowania, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnić efektywność sieci.

Pytanie 26

Zakres adresów IPv4 od 224.0.0.0 do 239.255.255.255 jest przeznaczony do jakiego rodzaju transmisji?

A. multicast

B. broadcast

C. anycast

D. unicast

Wybór odpowiedzi związanej z innymi typami transmisji, takimi jak anycast, broadcast czy unicast, oparty jest na niewłaściwym zrozumieniu zasad funkcjonowania sieci komputerowych. Anycast to metoda, w której dane są przesyłane do najbliższego węzła w grupie serwerów, co w praktyce oznacza, że wysyłanie danych do jednej z wielu lokalizacji jest zależne od najlepszej trasy w danym momencie. W przypadku broadcastu dane są wysyłane do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej, co nie tylko marnuje pasmo, ale także może prowadzić do problemów z wydajnością, gdyż każde urządzenie odbiera te same dane, niezależnie od potrzeby. Unicast natomiast to metoda, w której dane są przesyłane do pojedynczego, konkretnego odbiorcy. Podejścia te mają swoje zastosowania, ale w kontekście podanego zakresu adresów IPv4 nie są odpowiednie, ponieważ nie pozwalają na efektywne przesyłanie informacji do wielu użytkowników jednocześnie. Wybierając inną odpowiedź, można przeoczyć kluczowe cechy multicastu, takie jak efektywność w komunikacji grupowej oraz zastosowanie protokołów, które umożliwiają dynamiczne zarządzanie uczestnikami grupy. Rozumienie tych różnic jest istotne dla projektowania wydajnych systemów komunikacyjnych i sieciowych.

Pytanie 27

Aby osiągnąć przepustowość 4 GB/s w obydwie strony, konieczne jest zainstalowanie w komputerze karty graficznej używającej interfejsu

A. PCI - Express x 4 wersja 2.0

B. PCI - Express x 8 wersja 1.0

C. PCI - Express x 16 wersja 1.0

D. PCI - Express x 1 wersja 3.0

Odpowiedzi wskazujące na karty graficzne z interfejsem PCI-Express x1, x4 lub x8 nie są adekwatne do osiągnięcia wymaganej przepustowości 4 GB/s w każdą stronę. Interfejs PCI-Express x1 wersji 3.0 oferuje maksymalną przepustowość zaledwie 1 GB/s, co jest zdecydowanie niewystarczające dla nowoczesnych aplikacji wymagających dużych prędkości transferu, takich jak gry komputerowe czy programy do obróbki grafiki. Z kolei PCI-Express x4 wersji 2.0 zapewnia 2 GB/s, co również nie spełnia zadanych kryteriów. Interfejs PCI-Express x8 wersji 1.0, mimo iż teoretycznie oferuje 4 GB/s, nie jest optymalnym wyborem, gdyż wykorzystuje starszą wersję standardu, a zatem jego rzeczywista wydajność może być ograniczona przez inne czynniki, takie jak architektura płyty głównej i interfejsowe przeciążenia. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wystarczy wybrać interfejs o minimalnej wymaganej przepustowości, bez uwzględnienia przyszłych potrzeb rozwojowych systemu. Rekomenduje się stosowanie komponentów, które przewyższają aktualne wymagania, co zapewni długoterminową wydajność i elastyczność konfiguracji. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze karty graficznej brać pod uwagę nie tylko bieżące potrzeby, ale także możliwe przyszłe rozszerzenia systemu.

Pytanie 28

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP wskazuje na skrętkę

A. bez ekranu.

B. tylko z ekranem z folii dla czterech par przewodów.

C. z ekranem z folii dla każdej pary przewodów oraz z ekranem z siatki dla czterech par.

D. z ekranem dla każdej pary oraz z ekranem z folii dla czterech par przewodów.

Odpowiedzi, które wskazują na inne typy ekranowania, wprowadzają w błąd, co może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania ekranów w kablach sieciowych. Na przykład, twierdzenie, że skrętka jest ekranowana jedynie folią na czterech parach przewodów, nie uwzględnia faktu, że w standardzie S/FTP każda para musi być ekranowana indywidualnie, co ma kluczowe znaczenie dla redukcji zakłóceń między parami. Taki błąd pokazuje nieporozumienie dotyczące roli ekranowania – nie tylko chroni to przed zakłóceniami z zewnątrz, ale również poprawia integralność sygnału wewnętrznego. Również stwierdzenie, że skrętka jest nieekranowana, całkowicie zaprzecza definicji S/FTP, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w projektowaniu systemów sieciowych. Brak odpowiedniego ekranowania może skutkować spadkiem jakości sygnału, co w praktyce objawia się problemami z połączeniami, większą liczbą błędów w transmisji, a w skrajnych przypadkach nawet utratą połączenia. W projektowaniu sieci należy kierować się najlepszymi praktykami, które uwzględniają wszystkie aspekty ekranowania, aby zapewnić optymalną wydajność sieci i minimalizować zakłócenia.

Pytanie 29

W celu konserwacji elementów z łożyskami oraz ślizgami w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. sprężone powietrze

B. tetrową szmatkę

C. smar syntetyczny

D. powłokę grafitową

Smar syntetyczny jest optymalnym rozwiązaniem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości tribologiczne. Charakteryzuje się niskim współczynnikiem tarcia, wysoką odpornością na ścinanie oraz stabilnością termiczną, co sprawia, że jest idealny do zastosowań w warunkach wysokotemperaturowych i dużych obciążeń. Przykładowo, w silnikach elektrycznych lub napędach mechanicznych, smar syntetyczny zmniejsza zużycie elementów ściernych, co wydłuża żywotność urządzeń. Zgodnie z normą ISO 6743, smary syntetyczne są klasyfikowane według różnych wymagań aplikacyjnych, co pozwala na dobór odpowiedniego produktu do specyficznych warunków pracy. Użycie smaru syntetycznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 30

Włączenie systemu Windows w trybie diagnostycznym umożliwia

A. zapobieganie automatycznemu ponownemu uruchomieniu systemu w razie wystąpienia błędu

B. usuwanie błędów w funkcjonowaniu systemu

C. uruchomienie systemu z ostatnią poprawną konfiguracją

D. generowanie pliku dziennika LogWin.txt podczas uruchamiania systemu

Uruchomienie systemu Windows w trybie debugowania nie służy do uruchamiania systemu z ostatnią poprawną konfiguracją, co jest mylnym przekonaniem związanym z działaniem opcji 'Ostatnia znana dobra konfiguracja'. Ta funkcjonalność jest odrębną metodą przywracania systemu do stanu, w którym działał poprawnie, a nie narzędziem do analizy błędów. Również nie jest prawdą, że tryb debugowania automatycznie tworzy plik dziennika LogWin.txt podczas startu systemu. Takie pliki mogą być generowane w kontekście specyficznych aplikacji lub narzędzi diagnostycznych, ale nie stanowią one standardowego działania trybu debugowania. Ponadto, zapobieganie ponownemu automatycznemu uruchamianiu systemu w przypadku błędu to aspekt związany z mechanizmem odzyskiwania po awarii, a nie bezpośrednio z debugowaniem. Stosowanie trybu debugowania wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy diagnostyką a standardowymi procedurami uruchamiania systemu. Często mylone są cele tych trybów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków oraz niewłaściwego stosowania narzędzi diagnostycznych w procesie rozwiązywania problemów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 31

Błąd typu STOP w systemie Windows (Blue Screen), który występuje w momencie, gdy system odwołuje się do niepoprawnych danych w pamięci RAM, to

A. NTFS_FILE_SYSTEM

B. PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA

C. UNMONTABLE_BOOT_VOLUME

D. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP

Odpowiedź 'PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA' jest poprawna, ponieważ odnosi się do sytuacji, w której system operacyjny Windows napotyka problem podczas próby odwołania się do danych, które powinny znajdować się w pamięci operacyjnej, ale ich tam nie ma. Błąd ten jest często spowodowany uszkodzeniem pamięci RAM lub problemami z systemem plików. Niekiedy może to być wynikiem wadliwych sterowników lub niekompatybilnych aplikacji. W praktyce, aby zdiagnozować tego typu problem, administratorzy systemów mogą używać narzędzi diagnostycznych, takich jak Windows Memory Diagnostic, aby sprawdzić pamięć RAM, oraz CHKDSK do analizy i naprawy problemów z systemem plików. Zarządzanie pamięcią i zapewnienie integralności danych w systemie operacyjnym są kluczowymi aspektami wydajności i stabilności systemu, co podkreśla znaczenie monitorowania i konserwacji sprzętu oraz oprogramowania. Dbanie o regularne aktualizacje sterowników i systemu operacyjnego zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi może znacząco zredukować występowanie takich błędów.

Pytanie 32

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. router

B. hub

C. switch

D. access point

Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie do rozwiązywania problemu wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresacjach IP. Przełącznik działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek w obrębie jednej sieci lokalnej (LAN). Nie zapewnia jednak możliwości routingu między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku wymaganej wymiany danych między sieciami o odmiennych adresacjach IP. Koncentrator, będący urządzeniem pasywnym, po prostu przesyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie potrafi zrozumieć i zarządzać adresacją IP. Natomiast punkt dostępowy, chociaż umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej, również nie ma funkcji routingu, a jedynie łączy urządzenia w obrębie tej samej sieci. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie sieciowe może pełnić funkcję rutera, podczas gdy każde z nich ma swoją ściśle określoną rolę. Bezpośrednia wymiana danych wymaga zaawansowanego zarządzania trasami, co jest możliwe tylko dzięki ruterom, które są zaprojektowane do pracy w złożonych środowiskach wielosesyjnych i wieloadresowych.

Pytanie 33

W jakim typie skanera wykorzystuje się fotopowielacze?

A. Kodów kreskowych

B. Płaskim

C. Ręcznym

D. Bębnowym

Wybór skanera płaskiego, ręcznego lub kodów kreskowych wskazuje na pewne nieporozumienie w zakresie zasad działania tych urządzeń. Skanery płaskie, chociaż szeroko stosowane w biurach i domach, wykorzystują inne technologie, takie jak przetworniki CCD, a nie fotopowielacze. Ich działanie polega na skanowaniu dokumentów umieszczonych na szkle, co powoduje, że nie są one w stanie osiągnąć tak wysokiej jakości skanów jak skanery bębnowe, zwłaszcza w kontekście detali kolorystycznych czy teksturalnych. Skanery ręczne, z kolei, zazwyczaj są stosowane do skanowania mniejszych dokumentów, ale ich jakość skanowania oraz efektywność są ograniczone w porównaniu do skanera bębnowego. Gdy mówimy o skanowaniu kodów kreskowych, również nie mamy do czynienia z fotopowielaczami - te urządzenia stosują lasery lub technologie obrazowania do odczytu kodów, co jest zupełnie innym procesem. Zrozumienie różnic między tymi różnymi typami skanerów i ich zastosowaniami jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowych wniosków. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego skanera powinien być oparty na specyficznych wymaganiach skanowania i rodzaju dokumentów, co często prowadzi do błędów w ocenie ich funkcjonalności.

Pytanie 34

Jednym z rezultatów realizacji podanego polecenia jest

sudo passwd -n 1 -x 5 test

A. ustawienie możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia

B. zmiana hasła aktualnego użytkownika na test

C. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym błędnym wprowadzeniu hasła

D. wymuszenie konieczności tworzenia haseł o minimalnej długości pięciu znaków

Opcja zmiany hasła bieżącego użytkownika na test nie wynika z przedstawionego polecenia, które koncentruje się na zarządzaniu wiekiem hasła. Takie działanie wymagałoby bezpośredniego podania nowego hasła lub interakcji z użytkownikiem w celu jego ustawienia. Wymuszenie tworzenia haseł minimum pięcioznakowych jest związane z polityką długości haseł, które zwykle są konfigurowane w innych lokalizacjach systemowych, takich jak pliki konfiguracyjne PAM lub ustawienia polityki bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Polecenie passwd nie obsługuje bezpośrednio takich wymagań. Automatyczna blokada konta po błędnym podaniu hasła to funkcja związana z polityką blokad kont użytkowników, która jest implementowana poprzez konfigurację modułów zabezpieczeń, takich jak pam_tally2 lub pam_faillock, które monitorują błędne próby logowań. Takie ustawienia wspierają ochronę przed atakami siłowymi, ale nie są częścią standardowych operacji polecenia passwd. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności kont użytkowników oraz ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Właściwa konfiguracja polityk bezpieczeństwa wymaga analizy ryzyka oraz dostosowania ustawień do specyfiki środowiska operacyjnego i wymogów ochrony danych.

Pytanie 35

Na zdjęciu pokazano złącza

A. DisplayPort

B. USB

C. HDMI

D. Firewire (IEEE 1394)

Firewire znany także jako IEEE 1394 to interfejs do przesyłania danych, który był szczególnie popularny w zastosowaniach multimedialnych takich jak przesyłanie wideo i dźwięku. Złącza te są rozpoznawane po charakterystycznym kształcie i występują w wersjach 4-pinowej oraz 6-pinowej. IEEE 1394 oferuje wysoką przepustowość do 800 Mbps co było istotne w czasach przed wprowadzeniem USB 3.0 i Thunderbolt. W praktyce Firewire był często używany w połączeniach kamer cyfrowych rejestratorów audio oraz zewnętrznych dysków twardych. W przeciwieństwie do USB Firewire pozwala na bezpośrednie połączenia pomiędzy urządzeniami typu peer-to-peer bez potrzeby użycia komputera jako pośrednika. Standard ten zyskał popularność w branży filmowej i muzycznej gdzie wymagane były szybkie i niezawodne transfery danych. Mimo że obecnie jest mniej powszechny jego złącza i specyfikacje są nadal stosowane w niektórych profesjonalnych urządzeniach audio-wizualnych. Znajomość tego standardu może być przydatna dla osób pracujących z archiwalnym sprzętem lub w specjalistycznych dziedzinach.

Pytanie 36

Jaką funkcję należy wybrać, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w edytorze regedit?

A. Eksportuj

B. Importuj

C. Załaduj sekcję rejestru

D. Kopiuj nazwę klucza

Wybór pozostałych opcji, takich jak 'Załaduj gałąź rejestru', 'Kopiuj nazwę klucza' czy 'Importuj', nie jest odpowiedni w kontekście wykonywania kopii zapasowej rejestru. 'Załaduj gałąź rejestru' służy do dodawania istniejących gałęzi rejestru z pliku, co nie ma związku z wykonywaniem kopii zapasowej. Ta funkcjonalność jest używana, gdy chcemy przywrócić lub dodać zmiany, które już wcześniej zostały zapisane w pliku rejestru, a nie aby zabezpieczyć obecny stan. Z kolei 'Kopiuj nazwę klucza' pozwala jedynie na skopiowanie ścieżki do konkretnego klucza, co może być przydatne do późniejszego odnalezienia go, ale nie chroni przed ewentualnymi zmianami. Ostatecznie, 'Importuj' służy do wczytywania ustawień z pliku rejestru, co również nie odpowiada na potrzeby związane z zabezpieczeniem obecnego stanu rejestru. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprawidłowych wyborów, jest mylenie funkcji zarządzania z funkcjami zabezpieczającymi. Użytkownicy, którzy nie znają funkcjonalności edytora rejestru, mogą przypuszczać, że każda z dostępnych opcji służy do ochrony danych, co jest mylnym założeniem. Właściwe zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania rejestrem oraz zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 37

Przypisanie licencji oprogramowania do pojedynczego komputera lub jego komponentów stanowi charakterystykę licencji

A. OEM

B. AGPL

C. BOX

D. TRIAL

Licencje BOX, AGPL oraz TRIAL różnią się od licencji OEM pod względem przypisania i użytkowania oprogramowania. Licencja BOX to forma licencji, która jest sprzedawana jako odrębny produkt, często z nośnikiem danych i dokumentacją. Może być przenoszona pomiędzy urządzeniami, co czyni ją bardziej elastyczną w porównaniu do licencji OEM, jednakże nie jest przypisana do konkretnego komputera. Niekiedy użytkownicy mylą licencje BOX z OEM, zakładając, że obydwie mają identyczne zastosowanie. Warto też zaznaczyć, że licencja AGPL (GNU Affero General Public License) jest licencją typu open source, która pozwala na modyfikowanie i dystrybucję oprogramowania, ale nie jest przypisana do konkretnego sprzętu. To prowadzi do błędnych wniosków, że oprogramowanie AGPL może być używane w dowolny sposób na różnych urządzeniach, co jest niezgodne z zasadami OEM. Z kolei licencja TRIAL jest formą licencji czasowej, która umożliwia użytkownikom testowanie oprogramowania przez ograniczony czas. Po upływie tego okresu konieczne jest nabycie pełnej wersji, co stawia ją w opozycji do trwałego przypisania licencji w modelu OEM. Zrozumienie różnic między tymi typami licencji jest kluczowe w kontekście legalności użytkowania oprogramowania oraz kosztów związanych z jego nabyciem i użytkowaniem.

Pytanie 38

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3

A. -s 75

B. -c 9

C. -i 3

D. -a 81

Polecenie ping jest narzędziem diagnostycznym używanym do sprawdzania dostępności oraz jakości połączenia z innym hostem w sieci. Opcja -a w ping jest czasami używana w różnych implementacjach do uruchomienia alarmu akustycznego gdy host odpowiada jednak nie jest to standardowa opcja w kontekście zmiany interwału czasowego między pakietami. W trybie diagnostycznym flaga -c określa liczbę pakietów które mają być wysłane co jest użyteczne gdy chcemy ograniczyć liczbę próbek do analizy ale nie wpływa na odstęp między nimi. Użycie tej opcji jest istotne gdy potrzebujemy jednorazowej analizy zamiast ciągłego wysyłania pakietów. Opcja -s ustala rozmiar pakietu ICMP co może być przydatne do testowania jak różne rozmiary pakietów wpływają na jakość połączenia jednak również nie ma związku z częstotliwością wysyłania pakietów. W kontekście zwiększania odstępu czasowego wszystkie te opcje są niewłaściwe ponieważ nie wpływają na harmonogram wysyłania pakietów. Zrozumienie i właściwe użycie dostępnych opcji jest kluczowe w skutecznym diagnozowaniu i optymalizowaniu sieci co pozwala na bardziej świadome zarządzanie zasobami sieciowymi i ograniczenie potencjalnych problemów związanych z przepustowością i opóźnieniami. Poprawne przypisanie flag do ich funkcji wymaga zrozumienia specyfiki protokołów i mechanizmów sieciowych co jest istotne w profesjonalnym podejściu do administracji siecią.

Pytanie 39

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s

C. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

D. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury

W odniesieniu do analizy narzędzi stosowanych w inżynierii światłowodowej, wiele odpowiedzi może na pierwszy rzut oka wydawać się logicznych, jednak w rzeczywistości nie odpowiadają one wymaganiom technicznym stawianym przed procesem łączenia włókien światłowodowych. Zastosowanie przedłużacza kategorii 5e z pasywnymi kablami Ethernet, mimo że ma swoje zastosowanie w sieciach lokalnych, nie jest w ogóle związane z technologią światłowodową, ponieważ dotyczy przewodów miedzianych, a nie optycznych. Użycie stacji lutowniczej, choć przydatne w innych dziedzinach elektroniki, nie jest odpowiednie do łączenia włókien światłowodowych, gdzie niezbędne jest spawanie włókien, a nie lutowanie. Narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, z kolei, służy do montażu złącz miedzianych, a nie do operacji związanych z włóknami światłowodowymi. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między technologiami transmisji danych oraz z braku znajomości dedykowanych narzędzi i standardów związanych z instalacją systemów światłowodowych. Wiedza na temat właściwych narzędzi jest kluczowa, aby zrealizować skuteczne i trwałe połączenia, które spełniają wymagania wydajnościowe nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 40

Która z anten cechuje się najwyższym zyskiem mocy i pozwala na nawiązanie łączności na dużą odległość?

A. Paraboliczna

B. Dipolowa

C. Izotropowa

D. Mikropasmowa

Dipolowe anteny, mimo że są powszechnie stosowane w wielu aplikacjach, nie osiągają tak wysokiego zysku energetycznego jak anteny paraboliczne. Ich konstrukcja jest prosta, a zysk energetyczny wynosi zazwyczaj od 2 dBi do 8 dBi, co ogranicza ich zastosowanie w komunikacji na dłuższe odległości. Izotropowe anteny, będące teoretycznym modelem anteny, rozprzestrzeniają sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach, co sprawia, że ich efektywność w kontekście kierunkowego przesyłania sygnału jest bardzo niska. Mikropasmowe anteny, chociaż oferują pewne zalety w zakresie miniaturyzacji i integracji z nowoczesnymi technologiami, również nie są w stanie dorównać zyskom energetycznym anten parabolicznych. Błędem myślowym jest przyjęcie, że jakakolwiek antena o prostszej konstrukcji mogłaby konkurować z bardziej zaawansowanymi technologiami antenarnymi. W kontekście standardów, anteny paraboliczne są zgodne z wymaganiami wielu norm telekomunikacyjnych, co czyni je bardziej wiarygodnym wyborem dla zastosowań wymagających stabilnego i dalekiego przesyłu sygnału. Dlatego też, w przypadku potrzeby zestawienia połączeń na dużą odległość, anteny paraboliczne stanowią zdecydowanie najlepszy wybór.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej