Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektronik
  • Kwalifikacja: ELM.02 - Montaż oraz instalowanie układów i urządzeń elektronicznych
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 11:17
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 11:40

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Stabilizator o symbolu LM7812 charakteryzuje się

A. nieregulowanym ujemnym napięciem na wyjściu
B. regulowanym dodatnim napięciem na wyjściu
C. regulowanym ujemnym napięciem na wyjściu
D. nieregulowanym dodatnim napięciem na wyjściu
Wybór odpowiedzi dotyczącej regulowanego napięcia wyjściowego wskazuje na nieporozumienie w zrozumieniu funkcji stabilizatorów. Stabilizatory, takie jak LM7812, zostały zaprojektowane z myślą o dostarczaniu stałego napięcia, a nie regulowanego, co oznacza, że nie są przeznaczone do zmiany napięcia wyjściowego w zależności od potrzeb użytkownika. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą wynikać z pomylenia stabilizatora napięcia z regulatorem, który może dostosować wyjście do zmieniających się warunków obciążenia. Odpowiedź o nieregulowanym ujemnym napięciu jest również błędna, ponieważ LM7812 dostarcza napięcia dodatniego. Stabilizatory ujemne, takie jak LM7912, mają zastosowanie w sytuacjach wymagających zasilania ujemnego, jednak LM7812 nie jest ich odpowiednikiem. Niezrozumienie różnic między stabilizatorami dodatnimi i ujemnymi oraz ich regulowalnymi i nieregulowalnymi wersjami może prowadzić do nieprawidłowego doboru komponentów w projektach elektronicznych, co z kolei wpływa na nieprawidłowe działanie całego układu. Dlatego tak ważne jest, aby rozumieć specyfikacje i zastosowania poszczególnych stabilizatorów, co z pewnością przyczyni się do efektywniejszego projektowania i realizacji systemów elektronicznych.

Pytanie 2

Całkowity koszt wykonania instalacji alarmowej, przy wartości materiałów wynoszącej 2 000 zł netto oraz kosztach robocizny w wysokości 1 000 zł netto, wyniesie ile, jeżeli materiały są objęte 23% a usługa 8% podatkiem VAT?

A. 3 460 zł
B. 3 080 zł
C. 3 540 zł
D. 3 240 zł
Obliczanie kosztów instalacji alarmowej może prowadzić do różnych błędnych wniosków, jeśli nie uwzględnimy wszystkich składników oraz odpowiednich stawek VAT. W przypadku podanych opcji, wiele osób może popełnić błąd, zapominając o konieczności osobnego doliczenia VAT dla materiałów oraz robocizny. Często myślą, że wystarczy zsumować netto i doliczyć jeden wspólny procent VAT, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Na przykład, jeśli ktoś zastosuje stawkę VAT 23% do całkowitej kwoty 3 000 zł (2 000 zł materiałów + 1 000 zł robocizny), otrzyma błędny wynik 3 690 zł, co jest całkowicie mylne, ponieważ nie uwzględnia różnych stawek VAT dla różnych usług. Ponadto, niektórzy mogą omyłkowo pomyśleć, że koszt robocizny powinien być wyższy lub pominięty w obliczeniach, co również prowadzi do zafałszowanych kalkulacji. Ważne jest, aby w takich obliczeniach zawsze rozdzielać poszczególne składniki kosztów, stosując odpowiednie stawki VAT, zgodnie z praktykami branżowymi i przepisami prawa. Poprawne podejście nie tylko zapewnia zgodność z obowiązującymi normami, ale także poprawia przejrzystość finansową projektu.

Pytanie 3

W instalacji antenowej, która ma być używana w warunkach podwyższonej wilgotności oraz zmiennych temperaturach, powinny być zastosowane kable

A. z oplotem miedzianym
B. z linką nośną
C. w płaszczu PCV
D. w płaszczu polietylenowym (PE)
Wybór odpowiedzi niezwiązanych z płaszczem polietylenowym może prowadzić do poważnych problemów w kontekście instalacji antenowych. Odpowiedź "z oplotem miedzianym" sugeruje, że miedź zapewnia ochronę przed wilgocią i zmiennymi temperaturami, co jest mylnym założeniem. Miedź, choć doskonała w przewodnictwie elektrycznym, jest podatna na korozję w warunkach wilgotnych, co może prowadzić do degradacji przewodów i utraty jakości sygnału. Odpowiedź "z linką nośną" odnosi się do aspektu konstrukcyjnego, ale nie dotyczy materiału izolacyjnego, co w kontekście ochrony przed wilgocią oraz temperaturą jest kluczowe. Linka nośna może pomóc w utrzymaniu przewodu w odpowiedniej pozycji, ale nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Z kolei opcja "w płaszczu PCV" jest nieodpowiednia, ponieważ chociaż PCV jest materiałem odpornym na starzenie, może nie wytrzymać ekstremalnych warunków temperaturowych i wysokiej wilgotności, co prowadzi do pęknięć i utraty elastyczności. Wybierając przewody do systemów antenowych, kluczowe jest kierowanie się nie tylko ich właściwościami elektrycznymi, ale również odpornością na warunki środowiskowe, co jest istotnym błędem, który należy unikać.

Pytanie 4

Multiswitch zainstalowany w systemie antenowym, mający 5 wejść, w tym jedno dla telewizji naziemnej, umożliwia odbiór wszystkich kanałów u każdego abonenta?

A. z 5 satelitów
B. z 2 satelitów
C. z 1 satelity
D. z 4 satelitów
Multiswitch to urządzenie stosowane w instalacjach antenowych, które umożliwia rozdzielenie sygnału z jednego źródła na wiele wyjść, co pozwala na jednoczesny odbiór sygnału przez różnych abonentów. W przypadku multiswitcha z pięcioma wejściami, z których jedno jest przeznaczone do telewizji naziemnej, oznacza to, że pozostałe cztery wejścia są przeznaczone do odbioru sygnału satelitarnego. Prawidłowa odpowiedź "z 1 satelity" wskazuje na fakt, że multiswitch może obsługiwać sygnał z jednego źródła satelitarnego, który jest następnie rozdzielany do różnych odbiorników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów antenowych. Przykładowo, instalacja może korzystać z jednego talerza satelitarnego, który odbiera sygnał z konkretnej satelity, a następnie rozdziela go do różnych telewizorów w domu, co jest wydajnym rozwiązaniem, minimalizującym koszty i uproszczającym instalację. Warto zwrócić uwagę, że właściwe dobranie multiswitcha do konkretnego systemu antenowego jest istotnym elementem zapewniającym wysoką jakość odbioru.

Pytanie 5

Na początku prac konserwacyjnych dotyczących instalacji alarmowej przewodowej, co powinno być zrobione jako pierwsze?

A. ustawić alarm w tryb czuwania
B. odłączyć wszystkie urządzenia sygnalizacyjne
C. wprowadzić centralę w tryb serwisowy
D. zabrać alarm z zasilania oraz akumulatora
Wprowadzenie centralę alarmową w tryb serwisowy jest kluczowym krokiem przed przystąpieniem do prac konserwacyjnych. Działanie to pozwala na zminimalizowanie ryzyka przypadkowego uruchomienia alarmu, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych powiadomień lub interwencji służb ochrony. Tryb serwisowy często blokuje funkcję alarmu, umożliwiając technikowi bezpieczne przeprowadzanie potrzebnych działań, takich jak przegląd, czyszczenie komponentów czy wymiana uszkodzonych części. Ponadto, w tym trybie można zbierać dane diagnostyczne, które mogą wskazać na potencjalne problemy z instalacją. Wprowadzenie systemu w stan serwisowy jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz z zaleceniami większości producentów systemów alarmowych, co przyczynia się do długotrwałej niezawodności i efektywności systemu. Przykładem może być system, w którym wykrycie usterek w trybie serwisowym pozwala na ich szybkie usunięcie, zanim doprowadzą one do pełnej awarii systemu.

Pytanie 6

Którą z poniższych czynności nie uznaje się za element konserwacji systemów alarmowych?

A. Weryfikacja powiadamiania
B. Zamiana akumulatora
C. Montaż manipulatora
D. Sprawdzanie czujników
Montaż manipulatora to czynność, która nie należy do konserwacji instalacji alarmowych. Konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie systemu w sprawności i zapewnienie jego prawidłowego funkcjonowania. Wymiana akumulatora, testowanie czujników oraz kontrola powiadamiania to działania rutynowe, które pomagają w ocenie stanu systemu oraz w zapobieganiu ewentualnym awariom. Na przykład, regularne testowanie czujników pozwala na wykrycie ich ewentualnych usterek, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników. Wymiana akumulatora, natomiast, jest niezbędna, aby zapewnić ciągłość działania systemu w przypadku przerwy w zasilaniu. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 50131, wskazują na znaczenie regularnej konserwacji dla systemów zabezpieczeń, co podkreśla rolę tych czynności w zapewnieniu niezawodności i efektywności systemów alarmowych.

Pytanie 7

Aby zabezpieczyć pracowników przed podwyższonym promieniowaniem fal elektromagnetycznych, wykorzystuje się

A. fartuchy ochronne
B. ekrany z uziemieniem
C. kaski ochronne
D. chodniki izolacyjne
Ekrany z uziemieniem są kluczowym elementem ochrony przed falami elektromagnetycznymi, które mogą być emitowane przez różne urządzenia elektryczne i elektroniczne. Uziemienie ekranów pozwala na odprowadzenie nadmiaru ładunku elektrycznego do ziemi, co skutecznie minimalizuje ryzyko narażenia pracowników na szkodliwe skutki promieniowania. W praktyce, ekrany te mogą być stosowane w pomieszczeniach biurowych, laboratoriach oraz wszędzie tam, gdzie występuje znaczna emisja fal elektromagnetycznych. Przykładem zastosowania są stanowiska pracy w laboratoriach analitycznych, gdzie sprzęt pomiarowy wymaga osłony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. Dobre praktyki w branży zalecają regularne kontrole poziomów promieniowania oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, co obejmuje także monitorowanie skuteczności ekranów z uziemieniem. Warto również podkreślić, że stosowanie takich rozwiązań jest zgodne z normami ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy, co jest kluczowe dla zapewnienia komfortowych warunków pracy.

Pytanie 8

System RDS (Radio Data System) pozwala na

A. transmisję informacji tekstowych przez emisję UKF FM
B. zdalne włączanie i wyłączanie odbiornika radiowego
C. odsłuch z zaawansowanym efektem przestrzennym stereo
D. odbiór cyfrowych danych poprzez emisję UKF FM
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują mylne zrozumienie funkcji systemu RDS. Zdalne włączenie i wyłączenie odbiornika radiofonicznego, jak również odsłuch z pogłębionym przestrzennym efektem stereofonicznym, są funkcjami, które nie są częścią specyfikacji RDS. RDS nie służy ani do zdalnego sterowania odbiornikiem, ani do poprawy jakości dźwięku w sensie przestrzennym. W rzeczywistości, system RDS jest narzędziem do transmisji informacji, które jest zintegrowane z analogowym sygnałem radiowym, a jego głównym celem jest dostarczanie danych tekstowych oraz innych informacji do słuchaczy. Ponadto, odpowiedzi, które sugerują nadawanie informacji słownych, mylą funkcję RDS z innymi systemami komunikacyjnymi. RDS nie nadawcza informacji w postaci dźwiękowej; zamiast tego, przesyła metadane, które są odbierane przez radioodbiorniki. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad działania RDS oraz jego ograniczeń. Właściwe zrozumienie tego systemu pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i lepiej ocenić jego zastosowania w kontekście współczesnych technologii radiowych.

Pytanie 9

Jakie oznaczenie skrócone odnosi się do zakresu fal radiowych o częstotliwości mieszczącej się pomiędzy 30 MHz a 300 MHz, w którym swoje audycje nadają stacje radiowe wykorzystujące modulację FM?

A. UHF
B. MF
C. VHF
D. LF
W odpowiedziach, które nie wyszły, widać, że nieco pomyliłeś się z klasyfikacją fal radiowych. LF to skrót od Low Frequency, czyli niskie częstotliwości, i obejmuje zakres od 30 kHz do 300 kHz, co jakby nie pasuje do podanego pytania. Z kolei MF, czyli Medium Frequency, ma zakres od 300 kHz do 3 MHz, co również nie jest tym, czego szukaliśmy. A UHF, oznaczający Ultra High Frequency, to już od 300 MHz do 3 GHz, co głównie używa się w telekomunikacji i telewizji. Często ludzie myślą, że te terminy się pokrywają, ale w praktyce jest inaczej. Każde pasmo ma swoje specyficzne zastosowania, co jest istotne dla inżynierów dźwięku czy ludzi zajmujących się radiem. Dlatego warto zrozumieć te różnice, bo to naprawdę przydaje się w pracy z systemami komunikacji.

Pytanie 10

Jakie rodzaje układów cyfrowych powinno się wykorzystać, aby zredukować liczbę linii przesyłu danych?

A. Multiplekser i dekoder
B. Multiplekser i demultiplekser
C. Koder i demultiplekser
D. Koder i transkoder
Multiplekser i demultiplekser to kluczowe elementy w systemach cyfrowych, które umożliwiają zmniejszenie ilości linii przesyłu danych. Multiplekser (MUX) działa jako przełącznik, który wybiera jeden z wielu sygnałów wejściowych i przesyła go na pojedynczy kanał wyjściowy. Przykładowo, w telekomunikacji, multipleksery są wykorzystywane do łączenia wielu linii telefonicznych na jednym łączu, co efektywnie redukuje potrzebną infrastrukturę kablową. Demultiplekser (DEMUX) pełni odwrotną funkcję, rozdzielając sygnał na wiele wyjść. Oba te urządzenia są fundamentem w architekturze komunikacji cyfrowej, gdzie ograniczenie liczby linii przesyłowych prowadzi do obniżenia kosztów i zwiększenia wydajności. Stosowanie tych układów jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które promują efektywność i oszczędność zasobów w projektowaniu systemów elektronicznych. Dodatkowo, w kontekście standardów, takie rozwiązania wspierają technologie, jak TDM (Time Division Multiplexing), co zwiększa ich uniwersalność i zastosowanie w nowoczesnych systemach.

Pytanie 11

Router to urządzenie wykorzystywane w warstwie

A. sesji
B. sieci
C. aplikacji
D. prezentacji
Router to urządzenie, które operuje w warstwie sieci modelu OSI. Jego główną funkcją jest przesyłanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co umożliwia komunikację między urządzeniami pracującymi w różnych lokalizacjach. Routery analizują adresy IP zawarte w pakietach, a następnie podejmują decyzje o najlepszej trasie przesyłania tych pakietów, korzystając z tablic routingu. Routery są kluczowe w budowie sieci lokalnych oraz szerokopasmowych, a ich zastosowanie można znaleźć w domowych sieciach Wi-Fi, centrach danych oraz w infrastrukturze internetowej. Dobre praktyki w konfiguracji routerów obejmują zabezpieczanie ich poprzez zastosowanie silnych haseł, aktualizację oprogramowania oraz konfigurowanie zapór sieciowych, aby minimalizować ryzyko ataków. Zrozumienie roli routera w architekturze sieciowej jest istotne dla zapewnienia efektywnej komunikacji oraz bezpieczeństwa danych.

Pytanie 12

Czujnik akustyczny połączony z systemem alarmowym do wykrywania włamań i napadów służy do identyfikacji

A. otwarcia okna
B. modulacji dźwięku
C. dźwięku ulatniającego się gazu
D. stłuczenia szyby
Odpowiedzi sugerujące inne możliwości, takie jak otwarcie okna, dźwięk ulatniającego się gazu, czy modulację dźwięku, wskazują na nieporozumienie dotyczące funkcji czujek akustycznych. Czujki są zaprojektowane do rozpoznawania specyficznych, głośnych dźwięków, takich jak stłuczenie szyby, które wskazuje na potencjalne włamanie. Otwarcie okna generuje dźwięk, ale nie jest on na ogół na tyle wyraźny ani charakterystyczny, aby czujka akustyczna mogła go skutecznie zidentyfikować. W rzeczywistości systemy bezpieczeństwa często stosują różne rodzaje czujek, aby wykrywać różne formy intruzji, gdzie czujki kontaktowe są bardziej odpowiednie do monitorowania otwarcia okien czy drzwi. Natomiast dźwięk ulatniającego się gazu jest detekowany poprzez czujniki gazu, które działają na zupełnie innej zasadzie; ich celem jest wykrycie obecności niebezpiecznych substancji chemicznych w powietrzu. Wreszcie, modulacja dźwięku odnosi się do zmiany parametrów dźwięku, a nie do jego detekcji. Takie niejasności mogą prowadzić do niewłaściwej interpretacji funkcji urządzeń zabezpieczających. Zrozumienie specyfiki działania czujek akustycznych i ich zastosowania jest kluczowe, aby skutecznie zabezpieczyć obiekt przed zagrożeniem.

Pytanie 13

Jakie urządzenie służy do ochrony elektroniki przed skutkami wyładowań atmosferycznych?

A. wyłącznik różnicowoprądowy
B. wyłącznik nadprądowy
C. ochronnik przepięciowy
D. ochronnik termiczny
Odpowiedzi, które nie zostały wybrane, wskazują na brak zrozumienia funkcji i zastosowania poszczególnych urządzeń zabezpieczających. Wyłącznik nadprądowy, chociaż istotny w ochronie instalacji, działa głównie w przypadku przeciążeń i zwarć, zabezpieczając przed przepływem prądu większym od nominalnego, co nie jest związane z wyładowaniami atmosferycznymi. Z kolei wyłącznik różnicowoprądowy ma na celu ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym poprzez wykrywanie różnicy prądów między przewodami roboczymi, co również nie odnosi się do ochrony przed przepięciami. Ochronnik termiczny, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczony do zabezpieczania przed przegrzaniem i nie ma zastosowania w ochronie przed wyładowaniami atmosferycznymi. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych funkcji zabezpieczeń i ich zastosowań. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoją specyfikę i nie należy ich stosować zamiennie. Aby skutecznie zabezpieczać instalacje i urządzenia przed wyładowaniami atmosferycznymi, niezbędne jest stosowanie odpowiednich rozwiązań, takich jak ochronniki przepięciowe, które są projektowane do tego celu. Wiedza o różnorodnych urządzeniach zabezpieczających jest istotna dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno w domach, jak i w obiektach przemysłowych.

Pytanie 14

Co oznacza funkcja ARW w radiowych odbiornikach?

A. automatyczną regulację wzmocnienia
B. odbiór tekstowych komunikatów
C. wybieranie oraz wyszukiwanie rodzaju programu
D. odbiór komunikatów drogowych
Funkcja automatycznej regulacji wzmocnienia (ARW) w odbiornikach radiowych jest kluczowym elementem zapewniającym stabilność sygnału audio. ARW automatycznie dostosowuje poziom wzmocnienia sygnału, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy sygnał odbierany jest niestabilny lub zmienia się w czasie, na przykład podczas przejazdu przez obszary o różnej jakości sygnału. Dzięki ARW, użytkownicy mogą cieszyć się lepszą jakością dźwięku, ponieważ funkcja ta minimalizuje szumy i przerywania w audio. W praktyce, ARW znajduje zastosowanie w odbiornikach radiowych, systemach audio w samochodach oraz w urządzeniach przenośnych, gdzie utrzymanie stabilności sygnału ma kluczowe znaczenie. Zgodnie z dobrą praktyką branżową, implementacja ARW w urządzeniach radiowych jest standardem, co przyczynia się do poprawy doświadczeń użytkowników i zwiększa ich zadowolenie z korzystania z technologii radiowej. Przykładem zastosowania ARW może być radioodbiornik, który automatycznie dostosowuje wzmocnienie sygnału w trakcie zmiany położenia użytkownika, utrzymując jednocześnie jakość dźwięku na stałym poziomie.

Pytanie 15

Objawem zużycia głowicy laserowej w odtwarzaczu CD będzie

A. spadek obrotów silnika
B. obniżenie prądu lasera
C. wzrost prądu lasera
D. wzrost obrotów silnika
Zwiększenie prądu lasera w odtwarzaczu CD jest symptomem zużycia głowicy laserowej, ponieważ wraz z upływem czasu i eksploatacją, soczewki oraz fotodetektory w głowicy mogą tracić swoje optymalne właściwości. W rezultacie, aby odczytać dane z płyty CD, elektronika odtwarzacza musi zwiększyć prąd dostarczany do lasera, co pozwala na uzyskanie wystarczającej intensywności światła potrzebnej do odczytu. Taki proces może prowadzić do dalszego przyspieszenia zużycia głowicy laserowej, ponieważ wyższy prąd może powodować przegrzewanie i uszkodzenia elementów. W praktyce, kiedy zauważysz, że odtwarzacz CD potrzebuje zwiększonego prądu do poprawnego działania, może to być znak, że wymagana jest konserwacja lub wymiana głowicy. Utrzymywanie urządzeń w dobrym stanie poprzez regularne czyszczenie i unikanie nadmiernego używania może wydłużyć ich żywotność. W branży elektroniki użytkowej, normy jakościowe często zalecają monitorowanie parametrów pracy urządzeń, aby wykrywać takie anomalie jak wzrost prądu lasera.

Pytanie 16

Który z protokołów przesyłania danych umożliwia transmisję różnicową sygnałów?

A. I2C
B. RS-232
C. RS-485
D. GPIB
RS-485 to standard komunikacji szeregowej, który umożliwia różnicową transmisję sygnałów, co oznacza, że dane są przesyłane za pomocą dwóch przewodów, co pozwala na eliminację zakłóceń elektrycznych. W przeciwieństwie do RS-232, który przesyła sygnały jako pojedynczy sygnał względem masy, RS-485 wykorzystuje różnicę napięć pomiędzy dwoma przewodami, co zapewnia lepszą odporność na zakłócenia i możliwość dłuższych połączeń. Przykłady zastosowań RS-485 obejmują systemy automatyki przemysłowej, sieci czujników oraz kontrolę dostępu, gdzie wymagana jest komunikacja na dużych odległościach, nawet do 1200 metrów, oraz obsługa wielu urządzeń w jednej sieci. Standard RS-485 jest szczególnie ceniony w aplikacjach, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych w trudnych warunkach elektromagnetycznych. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów opartych na RS-485 jest stosowanie odpowiednich terminacji na końcach linii transmisyjnej, co minimalizuje odbicia sygnału i poprawia jakość komunikacji.

Pytanie 17

Zastosowanie uszkodzonych bezpieczników, zastępując je bezpiecznikami o większej wartości prądu znamionowego, może prowadzić do

A. większego zużycia mocy
B. większego zużycia energii
C. przeciążenia oraz zniszczenia instalacji
D. wzrostu napięcia źródła zasilania
Wiesz, wymiana uszkodzonych bezpieczników na te o wyższej wartości prądu może przynieść sporo problemów w instalacji elektrycznej. Bezpieczniki mają swoją rolę, chronią obwody przed przeciążeniem i zwarciami. Ich wartość znamionowa mówi, ile maksymalnie prądu można puścić przez obwód bez ryzyka uszkodzenia. Jak włożysz bezpiecznik o wyższej wartości, to obwód zacznie tolerować większy prąd, co może spalić przewody lub zepsuć urządzenia, które nie są na to gotowe. Przykład? Wyobraź sobie, że masz sprzęt, który jest stworzony do pracy z określonym prądem, a potem zmieniasz bezpiecznik. Dajesz mu więcej prądu i nagle urządzenie się przegrzewa, a w rezultacie kończy w śmietniku. W branży są normy, jak PN-IEC 60364, które podkreślają, jak ważne jest dobranie odpowiednich zabezpieczeń, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 18

Gdy po zainstalowaniu domofonu i podłączeniu zasilania w słuchawce słychać piski, co należy zrobić?

A. dostosować poziom głośności w unifonie
B. dostosować napięcie w kasecie rozmownej
C. zwiększyć poziom głośności w panelu
D. zwiększyć napięcie zasilania elektrozaczepu
Wyregulowanie napięcia w kasecie rozmownej, podwyższenie poziomu głośności w panelu oraz zwiększenie napięcia zasilania elektrozaczepu to podejścia, które mogą wydawać się sensowne, jednak w rzeczywistości są one nieadekwatne do rozwiązywania problemu piszczącego dźwięku w unifonie. Regulacja napięcia w kasecie rozmownej jest zazwyczaj związana z zasilaniem urządzenia, a nie z jakościami dźwiękowymi. Zmiana tego napięcia nie wpłynie na głośność dźwięku w unifonie, a może wręcz prowadzić do dodatkowych problemów z działaniem systemu. Podwyższanie poziomu głośności w panelu również nie jest rozwiązaniem, ponieważ zbyt wysoka głośność może tylko nasilić efekt sprzężenia akustycznego, co prowadzi do jeszcze głośniejszych pisków. Zwiększenie napięcia zasilania elektrozaczepu jest całkowicie nieuzasadnione w tym kontekście, ponieważ elektrozaczep nie ma wpływu na audio unifonu. Takie podejście pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na myleniu zjawisk związanych z dźwiękiem i zasilaniem, co może prowadzić do kosztownych pomyłek w instalacji systemów domofonowych. Kluczowe jest zrozumienie, że problemy z dźwiękiem powinny być rozwiązywane poprzez ustawienia audio, a nie modyfikacje parametrów zasilania, które mogą negatywnie wpłynąć na całe urządzenie. W kontekście standardów branżowych, ważne jest, by w takich sytuacjach kierować się zaleceniami producentów, które zazwyczaj podkreślają znaczenie właściwego ustawienia głośności w unifonie jako pierwszego kroku w diagnostyce problemów audio.

Pytanie 19

W instalacji naściennej w budynku mieszkalnym jednokondygnacyjnym przewody powinny być prowadzone

A. najkrótszą trasą
B. wyłącznie w pionie
C. w pionie oraz poziomie
D. tylko w poziomie
Instalacja natynkowa w jednokondygnacyjnym budynku mieszkalnym wymaga prowadzenia przewodów zarówno w pionie, jak i w poziomie, co jest zgodne z ogólnymi zasadami projektowania instalacji elektrycznych. W praktyce oznacza to, że instalatorzy muszą uwzględniać różnorodne czynniki, takie jak dostępność punktów zasilających, rozmieszczenie gniazdek i włączników oraz estetykę wykończenia wnętrza. Prowadzenie przewodów w pionie umożliwia wygodne podłączenie urządzeń na różnych poziomach, a poziome prowadzenie jest kluczowe dla łatwego dostępu do zasilania w obrębie pomieszczeń. Ponadto, zgodnie z normą PN-HD 60364, instalacje elektryczne powinny być wykonywane w sposób zapewniający bezpieczeństwo użytkowania oraz łatwość konserwacji. Przykładowo, w przypadku montażu instalacji w kuchni, odpowiednie prowadzenie przewodów w poziomie i pionie zapewnia optymalne połączenia z urządzeniami AGD, minimalizując jednocześnie ryzyko przeciążeń elektrycznych oraz uszkodzeń mechanicznych. Ostatecznie, elastyczność w projektowaniu instalacji pozwala na lepsze dostosowanie do indywidualnych potrzeb mieszkańców budynku.

Pytanie 20

Aby połączyć przewody systemu domofonowego w kostce połączeniowej, należy wykorzystać

A. wiertarkę
B. pilnik
C. wkrętak
D. młotek
Użycie wkrętaka do podłączenia przewodów w kostce podłączeniowej systemu domofonowego jest najlepszym wyborem, ponieważ wkrętak umożliwia precyzyjne i pewne dokręcenie śrub, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałego i stabilnego połączenia. Dobrze zaciśnięte przewody w kostce minimalizują ryzyko przypadkowego rozłączenia i zwiększają bezpieczeństwo całego systemu. Na przykład, w przypadku domofonów, które mogą być narażone na działanie warunków atmosferycznych, solidne połączenie przewodów jest niezbędne do utrzymania prawidłowego funkcjonowania. W branży elektrycznej oraz w instalacjach niskonapięciowych stosowanie wkrętaka jest standardem, który zapewnia zgodność z normami, takimi jak PN-IEC 60364, które określają zasady prawidłowego podłączania elementów elektronicznych. Praktycznie rzecz biorąc, użycie wkrętaka odpowiedniego do typu śrub w kostce podłączeniowej zwiększa efektywność pracy oraz bezpieczeństwo instalacji.

Pytanie 21

Jakie urządzenie należy zastosować do mierzenia natężenia prądu w obwodzie elektrycznym?

A. amperomierz
B. woltomierz
C. omomierz
D. watomierz
Amperomierz to przyrząd pomiarowy, który służy do pomiaru natężenia prądu elektrycznego w obwodzie. Zasada jego działania opiera się na wykorzystaniu efektu elektromagnetycznego. Amperomierze są podstawowymi narzędziami w elektrotechnice, które pozwalają na monitorowanie przepływu prądu, co jest kluczowe dla analizy i diagnozowania pracy obwodów elektrycznych. Przykład zastosowania to pomiar natężenia prądu w obwodzie zasilającym silnik elektryczny, co pozwala na określenie, czy silnik pracuje w normie i czy nie jest przeciążony. W standardowych praktykach przemysłowych stosuje się amperomierze cyfrowe, które oferują większą precyzję i dodatkowe funkcje, takie jak pomiar średniego i maksymalnego natężenia prądu oraz rejestrowanie zmian w czasie. Dobrą praktyką jest także stosowanie amperomierzy z odpowiednimi zakresami pomiarowymi, aby uniknąć uszkodzenia urządzenia oraz zapewnić dokładność pomiarów. Znajomość działania amperomierza i jego zastosowań jest niezbędna dla każdego technika czy inżyniera zajmującego się elektrycznością.

Pytanie 22

Aby zidentyfikować brak ciągłości obwodu w instalacjach elektrycznych, należy użyć

A. woltomierza
B. oscyloskopu
C. wobulatora
D. omomierza
Omomierz jest narzędziem służącym do pomiaru oporu elektrycznego, co czyni go idealnym do lokalizowania braków ciągłości obwodu w instalacjach elektrycznych. W momencie, gdy występuje przerwanie obwodu, omomierz pozwala na dokładne określenie, czy dany segment instalacji ma odpowiednią wartość oporu. W praktyce, aby zweryfikować ciągłość obwodu, wykonuje się pomiar oporu między różnymi punktami w instalacji; jeśli wartość oporu wynosi zero lub jest bardzo bliska zeru, obwód jest ciągły. W przypadku braku ciągłości, omomierz zasygnalizuje dużą wartość oporu, co wskazuje na problem w instalacji. Warto również pamiętać, że stosowanie omomierza jest zgodne z normami PN-IEC 61010, które określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa sprzętu elektrycznego. W codziennej pracy elektryka, umiejętność wykorzystania omomierza do lokalizacji usterki jest niezbędna, co wpływa na bezpieczeństwo oraz niezawodność instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

Jakie przepisy prawne dotyczą zarządzania odpadami niebezpiecznymi?

A. Ustawa o energetyce
B. Ustawa dotycząca budownictwa
C. Ustawa o zamówieniach publicznych
D. Ustawa o odpadach
Ustawa o odpadach jest kluczowym aktem prawnym regulującym gospodarkę odpadami niebezpiecznymi w Polsce. Ustawa ta również implementuje dyrektywy unijne dotyczące zarządzania odpadami, w szczególności odpady niebezpieczne, co pozwala na harmonizację przepisów krajowych z normami europejskimi. Główne zasady wynikające z tej ustawy obejmują klasyfikację odpadów, obowiązki producentów oraz sposoby ich zbierania, transportu, przechowywania i unieszkodliwiania. Przykładem zastosowania tych przepisów jest konieczność posiadania odpowiednich zezwoleń na transport i unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych, które muszą być zgodne z wymaganiami ustawy. Dobre praktyki w zakresie gospodarki odpadami niebezpiecznymi obejmują również prowadzenie ewidencji tych odpadów, co pozwala na lepsze zarządzanie i kontrolę nad nimi. W kontekście międzynarodowym, Polska jest zobowiązana do przestrzegania konwencji takich jak Konwencja Bazylejska, co podkreśla znaczenie Ustawy o odpadach w kontroli i minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 24

Aby podłączyć czujnik PIR do linii parametrycznej 2EOL (DEOL), co jest wymagane?

A. 4 żyły przewodu i jeden rezystor
B. 6 żył przewodu i dwa rezystory
C. 6 żył przewodu i jeden rezystor
D. 4 żyły przewodu i dwa rezystory
Podłączenie czujnika PIR do linii parametrycznej 2EOL (DEOL) wymaga użycia 4 żył przewodu oraz dwóch rezystorów w celu prawidłowego działania systemu. Czujniki PIR, które są wykorzystywane w systemach alarmowych i automatyki budowlanej, potrzebują odpowiedniego zasilania oraz sygnału, aby mogły skutecznie wykrywać ruch. W przypadku linii DEOL, zastosowanie dwóch rezystorów pozwala na właściwe dopasowanie impedancji i umożliwia dokładne monitorowanie stanu linii. Dobrą praktyką branżową jest zapewnienie, że każdy element w systemie jest zgodny z aktualnymi normami, co podnosi niezawodność i stabilność całej instalacji. W praktyce, takie rozwiązanie pozwala na efektywne wykrywanie ruchu w obszarach o dużym natężeniu, takich jak biura czy obiekty przemysłowe, gdzie niezbędne jest szybkie i precyzyjne reagowanie na potencjalne zagrożenia. Dodatkowo, stosując standardy EOL (end of line), zabezpieczamy system przed fałszywymi alarmami, co jest kluczowe w systemach bezpieczeństwa."

Pytanie 25

Która z poniższych czynności nie należy do konserwacji instalacji urządzeń elektronicznych?

A. Regulacja parametrów
B. Programowanie
C. Czyszczenie
D. Pomiary sprawdzające
Czyszczenie, regulacja parametrów i pomiary to takie podstawowe czynności, które pomagają w utrzymaniu urządzeń elektronicznych w dobrym stanie. Na przykład, czyszczenie płyty głównej czy złączy to kluczowa sprawa, bo kurz może powodować przegrzewanie się sprzętu i różne problemy z prądem. Regulacja parametrów, jak w urządzeniach analogowych, pozwala na dostosowanie pracy do warunków, co jest naprawdę ważne. Pomiary, jak napięcie czy prąd, są istotne do sprawdzania, czy coś działa jak powinno. Wiele osób myli jednak konserwację z programowaniem i myśli, że zmiana oprogramowania to część dbania o sprzęt. Ale to nie jest to samo! Programowanie to rozwój oprogramowania, a konserwacja to coś innego, mającego na celu utrzymanie sprzętu w dobrym stanie. Znalezienie różnicy między tymi dwoma rzeczami jest naprawdę ważne, bo inaczej można wpaść w kłopoty.

Pytanie 26

Który układ cyfrowy należy wykorzystać do konwersji kodu BCD na kod dla wyświetlacza siedmiosegmentowego?

A. Koder
B. Dekoder
C. Transkoder
D. Enkoder
Transkoder to taki sprytny układ cyfrowy, który pomaga zamieniać dane z jednego formatu na inny. W naszym przypadku chodzi o konwersję kodu BCD, czyli Binary-Coded Decimal, na kod dla wyświetlacza siedmiosegmentowego. W BCD każda cyfra dziesiętna jest przedstawiona w postaci binarnej, co oznacza, że do jej zapisania potrzebujemy czterech bitów. Wyświetlacze siedmiosegmentowe muszą z kolei wiedzieć, które segmenty zapalić, żeby pokazać odpowiednią cyfrę od 0 do 9. Transkoder robi właśnie to - bierze dane w kodzie BCD i generuje sygnały, które zapalają odpowiednie segmenty od A do G oraz punkt. Można go spotkać w różnych urządzeniach, na przykład w cyfrowych zegarach, gdzie czas musi być wyświetlany tak, żeby każdy mógł go łatwo odczytać. Używanie transkoderów to standard w elektronice, niezależnie czy w przemyśle, czy w produkcie dla konsumenta. Jak widać, są one naprawdę przydatne i często znaleźć je można w układach scalonych, co sprawia, że mniej miejsca zajmują na płytce drukowanej.

Pytanie 27

Opady śniegu mogą prowadzić do znacznego obniżenia jakości odbioru sygnału

A. radiowego naziemnego
B. telewizyjnego naziemnego
C. telewizji satelitarnej
D. telewizji kablowej
Telewizja kablowa, telewizyjna naziemna oraz radiowa naziemna operują na zupełnie innych zasadach dystrybucji sygnału, co czyni je mniej wrażliwymi na warunki atmosferyczne takie jak opady śniegu. W przypadku telewizji kablowej, sygnał transmitowany jest przez kable, co eliminuje wpływ warunków atmosferycznych na jakość obrazu. Użytkownicy telewizji kablowej nie doświadczają zatem tych samych problemów z jakością sygnału, gdyż sygnał jest dostarczany bezpośrednio przez infrastrukturę kablową, która nie jest podatna na zakłócenia atmosferyczne. Podobnie, telewizja naziemna korzysta z fal radiowych, które również są mniej narażone na problemy związane z opadami śniegu, ponieważ sygnały te mogą być odbierane przez anteny zamontowane w pomieszczeniach lub na dachach budynków, co pozwala na lepszą odporność na zakłócenia. Radiowa telewizja naziemna przesyła sygnał w inny sposób, co sprawia, że opady śniegu nie mają tak drastycznego wpływu na jakość odbioru. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie różnych technologii transmisji oraz ich specyfikacji, a także niedostateczne zrozumienie, w jaki sposób czynniki zewnętrzne wpływają na sygnały radiowe i telewizyjne. W rzeczywistości, dla technologii kablowych i naziemnych, warunki atmosferyczne mają znikomą lub żadną rolę w jakości sygnału, co jest sprzeczne z doświadczeniami użytkowników telewizji satelitarnej.

Pytanie 28

Jaki jest zakres pomiarowy watomierza, jeśli jego zakres prądowy wynosi 2 A, a zakres napięciowy to 200 V?

A. 200 W
B. 100 W
C. 800 W
D. 400 W
Wiesz, żeby obliczyć zakres pomiarowy watomierza, trzeba skorzystać z wzoru na moc elektryczną. Mamy tutaj proste równanie: P = U * I. W tym przypadku to wygląda tak: prąd wynosi 2 A, a napięcie to 200 V. Jak to podstawisz do wzoru, wyjdzie ci P = 200 V * 2 A, co daje 400 W. To znaczy, że maksymalna moc, którą ten watomierz może zmierzyć, to 400 W – to pasuje do jego specyfikacji. W praktyce, jak będziesz mógł mierzyć różne urządzenia, ważne jest, żeby wiedzieć, jaki jest maksymalny zakres pomiarowy, bo inaczej ryzykujesz uszkodzenie urządzenia i błędne odczyty. Takie pomiary są przydatne w wielu sytuacjach – od monitorowania zużycia energii w domu po sprawdzanie wydajności w przemyśle. Zrozumienie zakresu pomiarowego jest kluczowe, bo pozwala inżynierom i technikom na właściwy dobór sprzętu do konkretnych zadań.

Pytanie 29

Jakim stosunkiem uciśnięć klatki piersiowej do oddechów powinno się prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową u osoby nieprzytomnej, która została porażona prądem elektrycznym i nie oddycha?

A. 30:2
B. 2:15
C. 2:30
D. 15:2
Właściwy stosunek uciśnięć mostka do wentylacji podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) dla osoby dorosłej wynosi 30:2. Oznacza to, że wykonujemy 30 uciśnięć klatki piersiowej, a następnie 2 wdechy. Ten protokół odzwierciedla standardy wytycznych opublikowanych przez Europejską Radę Resuscytacji oraz American Heart Association. Uciśnięcia klatki piersiowej mają na celu zapewnienie odpowiedniego przepływu krwi do najważniejszych narządów, w tym serca i mózgu. Prawidłowe tempo uciśnięć wynosi 100-120 na minutę, a ich głębokość powinna wynosić co najmniej 5 cm, co jest kluczowe dla efektywności resuscytacji. Włączenie wentylacji po 30 uciśnięciach jest istotne, aby dostarczyć tlen do płuc, co zwiększa szansę na powrót spontanicznego krążenia. W praktyce, podczas resuscytacji, ważne jest, aby osoba prowadząca RKO nie traciła rytmu i zachowała skupienie, co jest kluczowe dla skuteczności akcji ratunkowej. W sytuacjach, gdy jest więcej niż jedna osoba, warto rotować między wykonawcami, aby uniknąć zmęczenia, które może obniżyć jakość uciśnięć.

Pytanie 30

Weryfikacja parametrów instalacji antenowej DVB-T wymaga dokonania

A. kąta elewacji oraz azymutu
B. izolacji kabla
C. bitowej stopy błędów
D. rezystancji kabla
Pomiar parametrów instalacji antenowej DVB-T nie opiera się na sprawdzaniu rezystancji kabla, kąta elewacji ani azymutu, czy izolacji kabla, ponieważ te aspekty nie są bezpośrednio związane z jakością odbioru sygnału. Rezystancja kabla, chociaż istotna dla oceny jego integralności, nie dostarcza informacji o tym, jak dobrze sygnał jest przesyłany i odbierany. Izolacja kabla może wpływać na zakłócenia, jednak nie wskazuje na jakość samego sygnału DVB-T. Kąt elewacji i azymutu są istotne w kontekście skierowania anteny w stronę nadajnika, ale ich pomiar nie dostarcza informacji o jakości i stabilności sygnału odbieranego przez urządzenia końcowe. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych ocen, ponieważ nie uwzględniają one najważniejszych parametrów wpływających na jakość transmisji, jakimi są sygnały błędów. Osoby koncentrujące się na tych aspektach mogą przeoczyć konieczność przeprowadzenia rzeczywistych testów odbioru, które ujawniają problemy z jakością sygnału, prowadząc do zainstalowania anteny w nieoptymalnej pozycji. Dlatego istotne jest, aby technicy instalacji antenowej koncentrowali się na pomiarze BER i innych parametrach związanych z jakością sygnału, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Silne pole elektrostatyczne wywołuje

A. rozdzielenie laminatu, używanego jako podłoże płytki drukowanej
B. wzrost wilgotności powietrza
C. zakłócenia w funkcjonowaniu aparatury kontrolno-pomiarowej
D. wzrost temperatury otoczenia
Silne pole elektrostatyczne może powodować zakłócenia w działaniu aparatury kontrolno-pomiarowej, co jest szczególnie istotne w kontekście urządzeń elektronicznych. W praktyce, te zakłócenia mogą prowadzić do błędnych odczytów, uszkodzeń sprzętu czy nawet całkowitego unieruchomienia systemu. Przykładem mogą być sytuacje, w których urządzenia pomiarowe, takie jak multimetry czy oscyloskopy, są narażone na wpływ silnych pól elektrostatycznych, co skutkuje nieprawidłowym działaniem. W branży elektronicznej, na przykład w laboratoriach badawczych, stosowane są standardy, takie jak IEC 61000-4-2, które regulują testowanie odporności na zakłócenia elektrostatyczne. Odpowiednie projektowanie i stosowanie ekranowania oraz uziemienia urządzeń jest kluczowe, aby zminimalizować wpływ pól elektrostatycznych na działanie aparatury. To wiedza, która powinna być podstawą dla inżynierów i techników pracujących w obszarze elektroniki oraz automatyki.

Pytanie 32

Jak nazywa się program wykorzystywany do wyszukiwania błędów w kodach napisanych w asemblerze?

A. linkerem
B. debuggerem
C. kompilatorem
D. konwerterem
Debugger to narzędzie służące do analizy i diagnostyki programów komputerowych, które umożliwia programistom wykrywanie, identyfikowanie i usuwanie błędów w kodzie. Debugging to kluczowy etap w procesie rozwoju oprogramowania, szczególnie w przypadku programów napisanych w asemblerze, gdzie bliskość do sprzętu sprawia, że błędy mogą prowadzić do poważnych problemów. Przykładowo, podczas korzystania z debuggera programista może zatrzymać wykonanie programu w określonym punkcie, zbadać stan rejestrów oraz pamięci, co pozwala na precyzyjne określenie, dlaczego program nie działa tak, jak powinien. W praktyce, debugger pozwala na krokowe przechodzenie przez kod, co jest szczególnie przydatne w asemblerze, gdzie konstrukcje są niskopoziomowe i złożone. Dobre praktyki w zakresie debugowania obejmują korzystanie z takich narzędzi jak GDB dla systemów Unix, które wspierają różne architektury procesorów. Zrozumienie działania debuggera i umiejętność jego efektywnego wykorzystania jest niezbędne dla każdego programisty, który pracuje w niskopoziomowym programowaniu.

Pytanie 33

Jakie złącze służy do podłączenia projektora multimedialnego do komputera PC?

A. PS-2
B. LPT
C. VGA
D. SATA
Złącze VGA (Video Graphics Array) jest standardowym interfejsem stosowanym do przesyłania sygnału wideo z komputera do projektora multimedialnego. To złącze, wprowadzone w 1987 roku, stało się powszechnie stosowanym rozwiązaniem w branży komputerowej i audiowizualnej. Jego główną zaletą jest możliwość przesyłania analogowego sygnału wideo w rozdzielczości do 640x480 pikseli, co w praktyce wystarcza do wyświetlania obrazu w wielu zastosowaniach, w tym prezentacjach czy wykładach. VGA korzysta z 15-pinowego złącza D-sub, które umożliwia łatwe podłączenie do różnych urządzeń. Warto również zwrócić uwagę, że wiele nowoczesnych projektorów i monitorów nadal obsługuje standard VGA, co czyni go kompatybilnym rozwiązaniem w wielu środowiskach. Chociaż technologia ta zaczyna ustępować miejsca nowocześniejszym standardom, takim jak HDMI czy DisplayPort, to VGA wciąż odgrywa istotną rolę w wielu sytuacjach, gdzie wymagana jest prostota i łatwość podłączenia.

Pytanie 34

Do realizacji instalacji odbiorczej paneli fotowoltaicznych należy użyć kabla rodzaju

A. RG58
B. YDY
C. UTP
D. YTKSY
Kable UTP, RG58 oraz YTKSY nie są odpowiednie do realizacji instalacji odbiorczej ogniw fotowoltaicznych, ponieważ ich zastosowanie i właściwości różnią się od wymagań stawianych przez systemy fotowoltaiczne. Kabel UTP (Unshielded Twisted Pair) jest typowo stosowany w sieciach komputerowych do przesyłania danych, a jego konstrukcja nie jest przystosowana do zasilania urządzeń elektrycznych, co sprawia, że nie można go używać w obwodach niskonapięciowych do paneli słonecznych. Z kolei RG58 jest kablem koncentrycznym, który jest używany głównie w systemach komunikacyjnych, takich jak anteny radiowe czy telewizyjne, a jego zastosowanie w instalacjach elektrycznych nie spełnia norm dotyczących bezpieczeństwa i wydajności. Natomiast kabel YTKSY, znany z zastosowania w telekomunikacji, również nie jest odpowiedni do użycia w systemach fotowoltaicznych, ponieważ jego konstrukcja nie zapewnia wymaganej elastyczności i odporności na czynniki zewnętrzne, co jest kluczowe w kontekście instalacji na otwartym terenie. Użycie niewłaściwego rodzaju kabla w instalacji fotowoltaicznej może prowadzić do awarii systemu, zwiększenia ryzyka uszkodzeń oraz nieefektywnego działania, dlatego ważne jest, aby dobierać materiały zgodnie z ich przeznaczeniem i wymaganiami technicznymi.

Pytanie 35

Badanie złącza p-n w tranzystorze bipolarnym można przeprowadzić przy użyciu

A. watomierza
B. woltomierza
C. amperomierza
D. omomierza
Odpowiedź dotycząca omomierza jest jak najbardziej trafna. To narzędzie służy do pomiaru oporu elektrycznego, co jest mega ważne przy badaniu złącza p-n w tranzystorze bipolarnym. Złącze p-n działa jak dioda, która w zasadzie jest przewodnikiem, gdy prąd płynie w jedną stronę, a w drugą - staje się opornikiem. Kiedy używamy omomierza, możemy sprawdzić, czy to złącze działa tak jak powinno, bo mierzymy opór w obu stanach. Jak tranzystor się uszkodzi, omomierz pokaże niską oporność nawet w stanie zaporowym, co oznacza, że coś jest nie tak. W elektronice omomierz to kluczowe narzędzie, zwłaszcza przy diagnozowaniu problemów w obwodach i produkcji komponentów elektronicznych. Każdy tranzystor musi być testowany, żeby był zgodny z normami jakości. To pokazuje, jak ważny jest omomierz przy weryfikacji złączy p-n.

Pytanie 36

Ile wynosi maksymalna prędkość przesyłania danych do urządzenia, którego dane techniczne przedstawiono w tabeli?

Napięcie zasilające230 V AC; 50 Hz
Wejście pomiarowePt100/Pt500/Pt1000
Rezystancja przewodów pomiarowychmaksymalnie 20 Ω w każdym przewodzie
Wyjścia przekaźnikowe2 styki zwierne; 2 A/250 V AC (cosφ=1)
Interfejs komunikacyjnyRS485
Szybkość transmisji1 200 b/s ÷ 115 200 b/s
Pamięć danychEEPROM

A. 150 B/s
B. 115 200 B/s
C. 14 400 B/s
D. 1 200 B/s
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku powszechnych nieporozumień dotyczących prędkości przesyłania danych. Często myli się różne jednostki miary oraz maksymalne prędkości, które są specyficzne dla konkretnego protokołu komunikacyjnego. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1 200 B/s czy 150 B/s sugerują bardzo niską prędkość, która jest typowa dla archaicznych systemów komunikacji. Te prędkości były używane w przeszłości, ale w obecnych standardach są zdecydowanie za niskie do efektywnej wymiany danych w nowoczesnych urządzeniach. Z kolei odpowiedź 115 200 B/s, mimo że jest zgodna z maksymalnymi prędkościami niektórych interfejsów, nie odnosi się do kontekstu pytania, który wyraźnie wskazuje na ograniczenia określonego urządzenia. Takie błędne wybory mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi standardami komunikacyjnymi oraz ich zastosowaniem w praktyce. Warto zatem zwrócić uwagę na kontekst oraz specyfikacje techniczne, które konkretne urządzenie oferuje, zanim podejmiemy decyzję o odpowiedzi. Wiedza na temat prędkości przesyłania danych jest kluczowa w pracy z systemami elektronicznymi oraz w inżynierii komputerowej, dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, jakie maksymalne wartości są realistyczne dla danej technologii.

Pytanie 37

Jakim kablem należy połączyć antenę z odbiornikiem, aby przesłać sygnał cyfrowej telewizji naziemnej?

A. Skrętki nieekranowanej
B. Koncentrycznego
C. Symetrycznego
D. Skrętki ekranowanej
Użycie kabla koncentrycznego do doprowadzenia sygnału cyfrowej telewizji naziemnej z anteny do odbiornika jest powszechnie uznawane za standard w branży telekomunikacyjnej. Kabel koncentryczny charakteryzuje się strukturą, która składa się z rdzenia, otoczonego dielektrykiem oraz ekranem, co sprawia, że jest on doskonałym przewodnikiem sygnałów wysokiej częstotliwości. Dzięki swoim właściwościom, takim jak niska tłumienność i odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, kabel koncentryczny minimalizuje straty sygnału, co jest kluczowe dla jakości odbioru sygnałów telewizyjnych. W praktyce, stosuje się różne typy kabli koncentrycznych, takie jak RG-6 czy RG-59, które są używane w instalacjach domowych oraz przemysłowych. Kabli koncentrycznych używa się również w instalacjach satelitarnych, co podkreśla ich uniwersalność i niezawodność. Wybór kabla koncentrycznego zgodnego z normami, jak np. EN 50117, zapewnia wysoką jakość sygnału i zgodność z najlepszymi praktykami w zakresie instalacji telewizyjnych.

Pytanie 38

Aby dostosować wartość temperatury w danym obiekcie, należy użyć

A. termostatu
B. termometru
C. termopary
D. termowizora
Termometr jest urządzeniem służącym do pomiaru temperatury, ale nie ma zdolności do regulacji temperatury w obiekcie. W praktyce, jego głównym zastosowaniem jest monitorowanie i wskazywanie aktualnej wartości temperatury, co jest istotne w wielu dziedzinach, ale nie umożliwia aktywnej kontroli warunków panujących w danym pomieszczeniu czy systemie. Z kolei termopara, będąca czujnikiem temperatury, działa na zasadzie pomiaru różnicy potencjałów elektrycznych wytwarzanych przez dwa różne metale, a jej funkcją jest tylko rejestrowanie temperatury, a nie jej regulacja. W kontekście utrzymania określonej wartości temperatury, termopara także nie spełnia tej roli. Termowizor, to urządzenie służące do detekcji promieniowania podczerwonego, umożliwiające wizualizację rozkładu temperatury w obiekcie, ale nie ma funkcji regulacyjnej. Tego rodzaju błędne rozumienie polega często na mylnym założeniu, że urządzenia pomiarowe mogą pełnić funkcje kontrolne, co jest nieprawidłowe. W kontekście profesjonalnych standardów zarządzania temperaturą, takich jak normy ISO czy HACCP, kluczowym jest rozróżnienie między pomiarem a regulacją, co jest istotne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa procesów. Odpowiednia regulacja temperatury w obiektach przemysłowych czy mieszkalnych powinna opierać się na wydajnych termostatach, które są zaprojektowane specjalnie do zarządzania tymi parametrami.

Pytanie 39

Jakie urządzenie sieciowe działa w trzeciej warstwie modelu OSI, pełni rolę węzła w sieci komunikacyjnej i odpowiada za proces zarządzania ruchem?

A. hub.
B. gniazdo RJ-45.
C. repeater.
D. ruter.
Wybór hubu, repeatera lub gniazda RJ-45 jako urządzenia pełniącego funkcję kierowania ruchem w sieci prowadzi do nieporozumień dotyczących rol i funkcji, jakie pełnią te urządzenia. Hub, będący urządzeniem pracującym na pierwszej warstwie modelu OSI, działa jako prosty rozdzielacz sygnału, który nie podejmuje żadnych decyzji dotyczących trasowania danych. Hub przesyła pakiety do wszystkich portów, co może prowadzić do zwiększenia ruchu w sieci i kolizji danych, a tym samym do obniżenia wydajności. Z kolei repeater, również funkcjonujący na pierwszej warstwie, ma za zadanie jedynie wzmacnianie sygnału, umożliwiając transmisję na większe odległości bez analizy czy kierowania ruchem. Gniazdo RJ-45 to złącze, które służy do fizycznego połączenia urządzeń w sieci, a nie do ich kierowania. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. W kontekście branżowych standardów, warto pamiętać, że stosowanie odpowiednich urządzeń do odpowiednich warstw modelu OSI jest fundamentem dobrych praktyk w inżynierii sieciowej. Zastosowanie rutera jest niezbędne do efektywnego zarządzania ruchem w sieci, w przeciwieństwie do urządzeń działających na niższych warstwach, które nie są przystosowane do tej funkcji.

Pytanie 40

W zasilaczu buforowym, który zasila system alarmowy, konieczne jest pomiar napięć w trzech lokalizacjach:
1) na wejściu sieciowym transformatora,
2) na wyjściu transformatora 18 V,
3) na terminalach akumulatora 12 V.

Jakie zakresy pomiarowe w multimetrze powinny być ustawione?

A. 1) 200 V AC, 2) 200 V AC, 3) 20 V DC
B. 1) 750 V AC, 2) 20 V AC, 3) 20 V AC
C. 1) 750 V AC, 2) 20 V AC, 3) 20 V DC
D. 1) 750 V DC, 2) 200 V AC, 3) 20 V DC
Wybór odpowiednich zakresów pomiarowych w mierniku uniwersalnym jest kluczowy dla uzyskania dokładnych pomiarów oraz zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy z instalacjami elektrycznymi. W przypadku zasilacza buforowego zasilającego instalację alarmową, istotne jest, aby na wejściu sieciowym transformatora ustawić zakres 750 V AC, co odpowiada typowemu napięciu sieci energetycznej. Pomiar na wyjściu transformatora, gdzie napięcie wynosi nominalnie 18 V, powinien być przeprowadzony w zakresie 20 V AC, co jest zgodne z parametrami transformatora niskonapięciowego. W przypadku pomiaru napięcia na zaciskach akumulatora, które pracuje w systemie 12 V, należy ustawić zakres 20 V DC, co jest standardowym sposobem pomiaru napięć stałych w akumulatorach. Użycie właściwych zakresów zapewnia nie tylko dokładność pomiarów, ale także bezpieczeństwo użytkownika oraz sprzętu, zgodnie z zasadami BHP oraz dobrą praktyką inżynierską.