Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik hodowca koni
Kwalifikacja: ROL.07 - Szkolenie i użytkowanie koni
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 09:10
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 09:38

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który koń jest najskuteczniejszy w hipoterapii?

A. 15-letnia klacz śląska o wymiarach 171 – 203 – 24 cm

B. 5-letnia klacz małopolska o wymiarach 166 – 186 – 21 cm

C. 13-letni ogier zimnokrwisty o wymiarach 170 – 210 – 28 cm

D. 9-letni wałach huculski, o wymiarach 138 – 170 – 21 cm

9-letni wałach rasy huculskiej jest uważany za najbardziej przydatnego konia w hipoterapii ze względu na jego cechy charakterystyczne oraz temperament. Rasa huculska jest znana z tego, że łączy w sobie wytrzymałość, inteligencję i przyjazne usposobienie, co czyni ją idealnym wyborem do pracy z osobami wymagającymi wsparcia emocjonalnego i fizycznego. Wiek wałacha, wynoszący 9 lat, sugeruje, że jest on w pełni rozwinięty, a jednocześnie jeszcze młody na tyle, żeby był elastyczny w szkoleniu i adaptacji do różnorodnych warunków terapeutycznych. Wymiary 138 – 170 – 21 cm wskazują na jego małe wymiary, co zapewnia bliskość fizyczną i ułatwia interakcję z pacjentami, co jest kluczowe w hipoterapii. W praktyce, takie konie mogą być wykorzystywane w terapiach z dziećmi z autyzmem, czy z osobami z niepełnosprawnościami, gdzie ich spokojna natura i współpraca z terapeutą przyczyniają się do osiągania lepszych wyników terapeutycznych. Dodatkowo, w pracy z dziećmi, mniejsze konie są często preferowane, gdyż zwiększają poczucie bezpieczeństwa i komfortu pacjentów. Warto również wspomnieć, że standardy terapii z końmi podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru zwierząt, co czyni tę odpowiedź zgodną z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Jakie są minimalne rozmiary boksu dla dorosłego konia o wzroście przekraczającym 147 cm w kłębie?

A. 4 m x 3 m

B. 2 m x 3 m

C. 5 m x 3 m

D. 3 m x 3 m

Minimalne wymiary boksu dla dorosłego konia o wysokości powyżej 147 cm w kłębie wynoszą 3 m x 3 m. Te wymiary są zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz hodowlą koni. Odpowiedni rozmiar boksu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia koniom komfortu, możliwości swobodnego poruszania się oraz odpoczynku. Boks o wymiarach 3 m x 3 m umożliwia koniowi nie tylko wygodne leżenie, ale także swobodne wstawanie i poruszanie się w przestrzeni. Dodatkowo, przestrzeń ta pozwala na umieszczenie niezbędnych akcesoriów, takich jak poidło czy żłób, które są niezbędne dla codziennej opieki nad koniem. W kontekście hodowli, przestronny boks wpływa także na zmniejszenie stresu u zwierząt, co jest istotne dla ich zdrowia psychicznego oraz fizycznego. Należy pamiętać, że większe wymiary boksu mogą być wymagane w przypadku zwierząt o większej masie ciała lub specjalnych potrzebach, jednak dla przeciętnego konia 3 m x 3 m to minimalny standard."

Pytanie 3

Gotowość konia, który jest równomiernie rozluźniony po obu stronach i jest podatny na przyjmowanie pomocy bez przymusu: aktywizujących, wstrzymujących oraz przesuwających, z natychmiastową reakcją na sygnały jeźdźca, to

A. impuls

B. prostowanie

C. jezdność

D. przepuszczalność

Przepuszczalność to kluczowy element w jeździectwie, definiujący zdolność konia do reagowania na pomoce jeźdźca w sposób płynny i bez przymusu. Oznacza to, że koń jest w stanie łatwo zrozumieć sygnały zarówno aktywizujące, jak i wstrzymujące oraz przesuwające, co jest fundamentem dla efektywnego porozumienia między koniem a jeźdźcem. W praktyce, dobry poziom przepuszczalności można zaobserwować, gdy koń reaguje natychmiast na niewielkie zmiany w napięciu w ciele jeźdźca, co pozwala na wykonywanie skomplikowanych manewrów, takich jak zmiany kierunku, przejścia między różnymi chodami czy skoki. Aby rozwijać przepuszczalność, jeźdźcy powinni stosować regularne ćwiczenia, które angażują konia w różnorodne bodźce, a także zwracać uwagę na prawidłową postawę i balans, co sprzyja lepszemu zrozumieniu pomocy. Przepuszczalność jest istotna nie tylko dla komfortu jazdy, ale także dla bezpieczeństwa, ponieważ dobrze reagujący koń jest mniej narażony na stres i kontuzje.

Pytanie 4

Do pracy w zaprzęgach najbardziej odpowiednia jest rasa koni

A. małopolskich

B. pełnej krwi angielskiej

C. śląskich

D. czystej krwi arabskiej

Konie śląskie to rasa, która została hodowana z myślą o użytkowaniu zaprzęgowym, co czyni ją idealnym wyborem dla tego celu. Charakteryzują się one silną budową ciała, dużą siłą i wytrzymałością, co jest niezwykle istotne w pracy z zaprzęgami. Ich temperament jest również korzystny, ponieważ są to zwierzęta zrównoważone, łatwe w treningu oraz współpracy z jeźdźcem. W praktyce, konie śląskie wykorzystywane są w różnych dyscyplinach związanych z jazdą zaprzęgową, takich jak rajdy, zawody w powożeniu oraz rekreacja, gdzie ich siła i wytrzymałość mają kluczowe znaczenie. Standardy hodowlane podkreślają ważność funkcji użytkowych tych koni, co znajduje odzwierciedlenie w ich szerokim wykorzystaniu w rolnictwie oraz jako transport w trudnych warunkach. Dodatkowo, ich stabilność oraz zdolność do współpracy z innymi końmi w zaprzęgu pozwala na bezpieczne i efektywne prowadzenie prac wymagających zespołowego działania.

Pytanie 5

Naturalne pomoce wykorzystywane przez jeźdźca w trakcie jazdy konnej to

A. ostrogi.

B. łydki.

C. palcat.

D. bat.

Łydki jeźdźca są kluczowym narzędziem w komunikacji z koniem podczas jazdy. Poprzez odpowiednie użycie łydek, jeździec może wpływać na ruchy konia, kierunek oraz tempo jazdy. W przeciwieństwie do innych pomocy naturalnych, takich jak bat czy ostrogi, które są stosowane w bardziej bezpośredni sposób, łydki oferują subtelniejszy sposób interakcji. Jeździec, poprzez nacisk łydek, sygnalizuje koniowi, kiedy powinien przyspieszyć, zwolnić lub zmienić kierunek. W profesjonalnym jeździectwie umiejętność precyzyjnego użycia łydek jest niezbędna do uzyskania harmonijnej współpracy z koniem. Dobrze wykształcony jeździec potrafi wykorzystać łydki tak, aby nie wywoływać zbędnego stresu u zwierzęcia, co jest zgodne z zasadami etyki w jeździectwie. Ponadto, łydki są również stosowane do zbierania konia i poprawiania jego postawy, co jest kluczowe w dyscyplinach takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie.

Pytanie 6

Mydło wykorzystywane do pielęgnacji skórzanych części sprzętu jeździeckiego oraz zaprzęgowego to

A. litowe

B. glicerynowe

C. potasowe

D. toaletowe

Mydło glicerynowe jest doskonałym środkiem do czyszczenia skórzanych elementów sprzętu jeździeckiego i zaprzęgowego, ponieważ zawiera glicerynę, która działa nawilżająco i ochronnie na skórę. Gliceryna jest substancją humektantową, co oznacza, że przyciąga i zatrzymuje wodę, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności skóry. Regularne stosowanie mydła glicerynowego pomaga utrzymać skórzane elementy w doskonałej kondycji, zapobiegając ich wysuszeniu i pękaniu. W praktyce, niewielką ilość mydła należy rozpuścić w ciepłej wodzie, a następnie za pomocą miękkiej ściereczki nanieść na powierzchnię skóry, delikatnie pocierając. Po czyszczeniu, należy dokładnie spłukać resztki mydła i osuszyć sprzęt. Zastosowanie mydła glicerynowego jest zgodne z najlepszymi praktykami pielęgnacji skóry, które zalecają używanie produktów dostosowanych do specyfiki materiałów, aby uniknąć ich uszkodzenia.

Pytanie 7

Pomoce jeździeckie pochodzenia naturalnego to:

A. wyczucie jeździeckie, ciężar, ręka

B. dosiad, łydka, wodza

C. głos, palcat, ostrogi

D. napięcie krzyża, bat, lejce

Naturalne pomoce jeździeckie to mega ważne rzeczy, które pomagają jeźdźcowi w komunikacji z koniem bez używania słów. Dobrze, że wrzuciłeś dosiad, łydkę i wodzę, bo to są podstawowe narzędzia. Dosiad to właściwie sposób, w jaki siedzisz na koniu – ma ogromny wpływ na to, jak się czujecie razem. Jak masz odpowiedni dosiad, to łatwiej jest kontrolować ruch konia. Łydka także odgrywa dużą rolę – używasz jej, by zmotywować konia do ruchu lub powiedzieć mu, w którą stronę ma iść. Według mnie, dobrze użyta łydka to sztuka! A wodza? Bez tego raczej by się nie dało – pozwala na kierowanie koniem i informowanie go, kiedy ma zwolnić lub przyspieszyć. Jak jeździec i koń współpracują w tych wszystkich elementach, to jazda staje się naprawdę przyjemna i bezpieczna. Z mojego doświadczenia, im lepiej znasz te naturalne pomoce, tym efektywniej jeździsz, co potwierdzają normy w różnych dyscyplinach jeździeckich.

Pytanie 8

Konie biorące udział w zawodach sportowych muszą mieć przeprowadzone i udokumentowane w paszporcie konia PZHK szczepienie przeciwko

A. wściekliźnie.

B. gryPie.

C. zołzom.

D. arteritis.

Szczepienie koni przeciwko grypie jest niezwykle istotne w kontekście ich udziału w zawodach sportowych. Grypa koni jest chorobą wirusową, która może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych, a także wpływać na wydolność i kondycję sportową koni. W wielu krajach, w tym w Polsce, szczepienia przeciwko grypie są wymagane przez organizacje sportowe, takie jak Polski Związek Hodowców Koni (PZHK). Wprowadzenie obowiązkowych szczepień jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia zwierząt, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia epidemii w stadninach oraz na arenach sportowych. Dodatkowo, regularne szczepienia mogą znacząco zwiększyć bezpieczeństwo innych koni oraz ludzi w otoczeniu. Na przykład, w przypadku ogniska grypy koni, natychmiastowe zaszczepienie całej grupy może zapobiec masowemu rozprzestrzenieniu się choroby, co pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie protokołów zdrowotnych w hodowli i użytkowaniu koni sportowych.

Pytanie 9

Wskaż ogłowie wędzidłowe z nachrapnikiem hanowerskim.

A. Ogłowie 2.

B. Ogłowie 3.

C. Ogłowie 1.

D. Ogłowie 4.

Ogłowie wędzidłowe z nachrapnikiem hanowerskim to specjalistyczny sprzęt jeździecki, który wyróżnia się unikalną konstrukcją nachrapnika. W tym przypadku ogłowie 1. jest prawidłowym wyborem, ponieważ nachrapnik został umiejscowiony poniżej wędzidła, co zapewnia lepszą kontrolę nad końmi oraz komfort podczas jazdy. Taka konstrukcja wpływa na poprawne umiejscowienie wędzidła i redukuje ryzyko podrażnienia delikatnych tkanek w okolicach nosa i szczęki konia. Dzięki pasek zapinający umieszczony na wysokości nozdrzy, nachrapnik nie uciska na wrażliwe części głowy konia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi zdrowia i dobrostanu koni. Warto zauważyć, że tego rodzaju ogłowie jest często wybierane do ujeżdżenia oraz skoków, gdyż pozwala na efektywne komunikowanie się z koniem bez nadmiernego stresu. Dodatkowo, znajomość różnych rodzajów ogłowi i ich zastosowań jest kluczowa dla każdej osoby zajmującej się jeździectwem, a praktyczne umiejętności w zakresie doboru odpowiedniego sprzętu wpływają na bezpieczeństwo i efektywność treningów.

Pytanie 10

Ruch przypominający kłus w miejscu, z tym że koń bardziej ugina stawy zadu i występuje krótka faza zawieszenia. Mięśnie grzbietu działają sprężynowo, a obniżony zad przyjmuje większe obciążenie. Koń podnosi przedramiona do poziomu, a następnie opuszcza je w dół. Jak nazywa się ten ruch i w jakiej konkurencji jeździeckiej jest on wykonywany?

A. Spin — reining

B. Pasaż — ujeżdżenie

C. Piaff — ujeżdżenie

D. Sliding stop — reining

Piaff to zaawansowany ruch wykonywany w ujeżdżeniu, który charakteryzuje się rytmicznym, podnoszącym się kłusem, przy jednoczesnym mocnym ugięciu stawów zadu konia. Opisany ruch odzwierciedla specyfikę piaffu, gdzie koń unosi przednie kończyny na poziomie, a ich opadanie jest pionowe, co świadczy o precyzyjnej pracy mięśni grzbietu oraz zadnich nóg. W tym ruchu istotne jest, aby koń zachował odpowiednią równowagę i elastyczność, co pozwala na efektowne i harmonijne wykonanie. Piaff jest często wykorzystywany w zawodach ujeżdżeniowych, gdzie oceniane są zarówno technika, jak i estetyka wykonania. Zastosowanie piaffu w treningu koni nie tylko rozwija ich siłę i wytrzymałość, ale także poprawia zdolności do wykonywania innych, bardziej skomplikowanych ruchów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w jeździectwie. Przykładem zastosowania piaffu może być przygotowanie konia do występy w konkursach Grand Prix, gdzie różnorodność i technika ruchów są kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników.

Pytanie 11

Dlaczego ważne jest regularne czyszczenie kopyt konia?

A. Aby zmniejszyć masę konia co teoretycznie mogłoby poprawić jego szybkość

B. Aby poprawić estetyczny wygląd konia podczas pokazów

C. Aby zwiększyć szybkość konia na zawodach

D. Aby zapobiegać chorobom kopyt i zapewnić ich zdrowie

Regularne czyszczenie kopyt konia jest kluczowym elementem w utrzymaniu zdrowia i ogólnej kondycji tych zwierząt. Kopyta koni są narażone na różne czynniki zewnętrzne, takie jak błoto, kamienie, ściółka, które mogą się gromadzić i powodować podrażnienia lub urazy. Brud, który nie jest systematycznie usuwany, może prowadzić do rozwoju chorób bakteryjnych i grzybiczych, takich jak gnicie strzałki. Ponadto, zalegające kamienie mogą powodować siniaki, a nawet krwiaki, które prowadzą do poważniejszych problemów zdrowotnych. Regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie drobnych uszkodzeń, które mogą być adresowane zanim przerodzą się w większe problemy. Dodatkowo, czyszczenie kopyt umożliwia ich dokładne sprawdzenie pod kątem obecności ciał obcych lub uszkodzeń, co jest kluczowe dla zapewnienia koniowi komfortu i bezpieczeństwa podczas użytkowania. Pamiętajmy, że zdrowe kopyta to fundament zdrowego konia, stąd regularna pielęgnacja jest nieodzownym elementem opieki hodowlanej.

Pytanie 12

W dyscyplinie reining szybkie obracanie się wokół wewnętrznej tylnej kończyny to

A. circles

B. spin

C. lead change

D. sliding stop

Spin to technika w reiningu, która polega na wykonywaniu szybkich obrotów wokół wewnętrznej tylnej nogi konia. Jest to jeden z kluczowych elementów ocenianych podczas zawodów reiningowych, gdzie precyzja i technika są niezwykle ważne. W prawidłowym spinie koń powinien utrzymać równowagę i stabilność, co pozwala mu na zwinne i kontrolowane obracanie się na zadnich nogach. W praktyce, aby nauczyć konia spinów, należy zacząć od pracy nad jego elastycznością i umiejętnościami równoważnymi. Trening ten obejmuje stopniowe zwiększanie prędkości i intensywności obrotów oraz wzmacnianie tylnej części ciała konia. W zgodzie z najlepszymi praktykami, ważne jest, aby koń był dobrze przygotowany fizycznie, co zapewnia mu zdolność do wykonywania spinów bez ryzyka kontuzji. Dobre spiny są często wynikiem długotrwałej współpracy jeźdźca i konia oraz regularnych sesji treningowych, które kształtują zrozumienie ruchu i reakcji zwierzęcia.

Pytanie 13

Można jeździć konno po obszarze Lasów Państwowych, gdy

A. ścieżka nie jest asfaltowa

B. są wyznaczone i oznakowane trasy konne

C. nie występuje ryzyko pożaru

D. posiadamy certyfikat instruktora jazdy konnej

Jazda konna po terenach Lasów Państwowych to fajny sposób na spędzenie czasu, ale trzeba pamiętać, że można to robić tylko na specjalnie wyznaczonych trasach. To ważne, bo dzięki temu zarówno jeźdźcy, jak i konie są w bezpieczniejszych warunkach, a przy okazji nie szkodzimy przyrodzie. Te trasy są zaprojektowane tak, żeby jak najmniej ingerować w środowisko. Oznakowanie jest mega ważne, bo łatwo jest przypadkowo wjechać gdzie nie trzeba, a tam mogą być obszary chronione. Warto też dbać o kondycję szlaków, żeby były w dobrym stanie. A kiedy jedziemy na koniu, często spotykamy innych ludzi, więc dobrze jest być dla siebie nawzajem uprzejmym i uważać na siebie. I pamiętaj, jazda po tych szlakach to także sposób na naukę o ekologii i ochronie środowiska, co jest naprawdę istotne.

Pytanie 14

Wskaż niepoprawnie opisaną oraz przeprowadzoną czynność jeźdźca podczas zagalopowania z prawej nogi?

A. Zwiększa koncentrację konia poprzez wykonanie półparady

B. W chwili zagalopowania, jeździec wypuszcza skok galopu do przodu poprzez lekko ustępujące wodze, zwłaszcza wewnętrzną

C. Przesuwa wewnętrzną łydkę na szerokość dłoni za popręg

D. Prawą łydką, przytrzymującą popręg, nadaje impuls do przodu

Przesuwanie wewnętrznej łydki na szerokość dłoni za popręg jest błędnym działaniem, ponieważ w trakcie zagalopowania z prawej nogi, jeździec powinien utrzymać wewnętrzną łydkę w odpowiedniej pozycji, aby wspierać konia w utrzymaniu równowagi i prawidłowego rytmu. Właściwe umiejscowienie łydki ma kluczowe znaczenie, ponieważ zapewnia kontrolę nad biodrem konia oraz umożliwia precyzyjne wydawanie poleceń. Praktyka pokazuje, że jeźdźcy, którzy nieprawidłowo przesuwają wewnętrzną łydkę, mogą powodować niepożądane reakcje konia, takie jak zbaczanie z kursu czy niepewność w ruchu. Dobrą praktyką jest trzymanie łydki blisko ciała konia, co daje lepszą kontrolę i pozwala na szybkie reagowanie na potrzeby zwierzęcia. W efekcie, utrzymanie właściwej pozycji łydki wzmacnia komunikację między jeźdźcem a koniem, co jest kluczowe w momentach wymagających precyzyjnych działań, takich jak zagalopowanie.

Pytanie 15

Czym jest parajeździectwo?

A. konkurencja jeździecka dla osób z niepełnosprawnościami

B. pokazy jazdy konnej w strojach historycznych z elementami kaskaderskimi

C. jazda konna w tatersalu

D. zajęcia terapeutyczne z hipoterapii

Parajeździectwo to termin odnoszący się do konkurencji jeździeckiej, która jest dedykowana osobom niepełnosprawnym. Jest to forma sportu, która umożliwia uczestnikom rozwijanie swoich umiejętności jeździeckich oraz integrację społeczną. W ramach parajeździectwa organizowane są różnorodne zawody, które odbywają się na różnych poziomach zaawansowania i dostosowane są do indywidualnych potrzeb uczestników. Tego typu konkurencje są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak te ustalone przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI), która promuje inkluzywność i dostępność sportów jeździeckich. Przykładem mogą być zawody paraolimpijskie, w których uczestnicy pokazują swoje umiejętności w różnych dyscyplinach jeździeckich. Parajeździectwo nie tylko rozwija zdolności fizyczne, ale również wpływa pozytywnie na zdrowie psychiczne i emocjonalne uczestników, co czyni je niezwykle wartościowym aspektem rehabilitacji i wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 16

Jaką zasadę należy zastosować podczas przejeżdżania zastępu konnego na drugą stronę jezdni w trakcie rajdu konnego?

A. Zastęp przemieszcza się "gęsiego" za prowadzącym

B. Zastęp przejeżdża jednocześnie

C. Ostatni koń w zastępie jako pierwszy przejeżdża przez jezdnię

D. Konie poruszają się parami

Odpowiedź, że zastęp przejeżdża jednocześnie, jest poprawna z kilku kluczowych powodów. W czasie rajdu konnego, bezpieczeństwo uczestników jest priorytetem, a przejeżdżanie przez jezdnię w sposób zorganizowany i synchroniczny minimalizuje ryzyko wypadków. Przejeżdżanie zastępu w grupie zapewnia, że kierowcy pojazdów mają wyraźny sygnał do zatrzymania się i zezwolenia na przejazd koni. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk, które są ustalane przez organizacje zajmujące się jeździectwem, takim jak Fédération Équestre Internationale, zorganizowane przejazdy są kluczowe dla bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania tej zasady może być przekraczanie ruchliwych dróg podczas zawodów, gdzie koni i jeźdźcy muszą być widoczni jako jedna całość, co ułatwia koordynację i zapobiega niebezpiecznym sytuacjom. Ponadto, jednolite przechodzenie koni przez jezdnię sprzyja lepszemu utrzymaniu porządku w zastępie, co jest szczególnie ważne w trudnych warunkach atmosferycznych oraz w obliczu nieprzewidywalnych zachowań, które mogą się zdarzyć na drodze. Z tego powodu, zasada przejeżdżania zastępu jednocześnie jest fundamentalna dla bezpieczeństwa uczestników rajdu konnego.

Pytanie 17

Jakie są rekomendacje dotyczące stroju dla prezentera podczas wystąpień hodowlanych?

A. Czapeczka z daszkiem, czarny T-shirt, czarne spodnie, buty sportowe, rękawiczki

B. Toczek, ciemna marynarka w kratę, ciemna koszula z krawatem, czarne bryczesy, czarne oficerki

C. Kask ochronny, czerwony rajtrok, biała koszula, biały krawat, białe bryczesy, czarne oficerki

D. Kaszkiet, biała koszulka polo, białe spodnie, buty sportowe, białe rękawiczki

Wybór odpowiedniego stroju dla prezentera podczas pokazów hodowlanych jest kluczowy dla prezentacji zarówno osób, jak i zwierząt. Zalecany strój, składający się z kaszkietu, białej koszulki polo, białych spodni, butów sportowych oraz białych rękawiczek, jest zgodny z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Biała koszulka polo i białe spodnie nie tylko spełniają standardy estetyczne, ale także pomagają w utrzymaniu czystości oraz profesjonalnego wyglądu. Kaszkiet pełni rolę zarówno ochronną, jak i reprezentacyjną, a białe rękawiczki są niezbędne w kontekście bezpośredniego kontaktu z zwierzętami, co podkreśla dbałość o higienę. Buty sportowe zapewniają komfort, co jest niezwykle ważne podczas długich pokazów, gdzie prezentatorzy muszą być aktywni. Utrzymywanie jednolitego, estetycznego wyglądu także buduje pozytywny wizerunek hodowli, co jest istotne w interakcji z klientami oraz innymi uczestnikami pokazów.

Pytanie 18

Zawody TREC w Wszechstronnym Konkursie Konia Turystycznego odbywają się w schemacie
dzień 1: bieg w terenie oraz próby uciągu.

A. trzydniowej i składają się z trzech etapów: dzień 1: ujeżdżenie, dzień 2: próba terenowa, dzień 3: skoki przez przeszkody

B. dwudniowej i obejmują trzy etapy: dzień 1: prezentacja, dzień 2: próba terenowa i zręczność powożenia

C. dwudniowej i obejmują trzy etapy: dzień 1: bieg na orientację; dzień 2: kontrola tempa i próba terenowa

D. jednodniowej i składają się z dwóch etapów

Zawody TREC, czyli Wszechstronny Konkurs Konia Turystycznego, odbywają się w formule dwu dniowej i składają się z trzech faz, które obejmują zarówno bieg na orientację, jak i kontrolę tempa oraz próbę terenową. W dniu pierwszym, uczestnicy wykonują bieg na orientację, co wymaga od nich znajomości terenu i umiejętności nawigacyjnych. Ta faza testuje zdolności koni i jeźdźców do poruszania się w różnych warunkach terenowych, co jest kluczowe w jeździectwie turystycznym. Drugi dzień obejmuje kontrolę tempa oraz próbę terenową, co pozwala ocenić nie tylko szybkość, ale także wytrzymałość koni oraz umiejętności ich jeźdźców w bardziej wymagających sytuacjach. Uczestnictwo w takich zawodach wymaga solidnego przygotowania, zarówno koni, jak i jeźdźców, co jest zgodne z dobrymi praktykami w treningu jeździeckim oraz podejściu do organizacji wydarzeń. Warto zauważyć, że w zawodach TREC istotnym elementem jest także bezpieczeństwo, które jest zapewniane poprzez odpowiednie oznakowanie tras oraz nadzór sędziów.

Pytanie 19

Wskaż czynność jeźdźca, która jest niezgodna z zasadami jeździectwa, podczas zagalopowania z prawej nogi.

A. Przesuwa prawą wewnętrzną łydkę na szerokość dłoni za popręg

B. Zwiększa koncentrację konia poprzez wykonanie półparady

C. Prawą łydką, umiejscowioną przy popręgu, nadaje impuls do ruchu do przodu

D. W chwili zagalopowania, jeździec pozwala, aby skok galopu przesunął się do przodu przez lekko ustępujące wodze, szczególnie wewnętrzną

Odpowiedź wskazująca na przesunięcie prawej wewnętrznej łydki na szerokość dłoni za popręg jest zgodna z zasadami jeździectwa, ponieważ podczas zagalopowania jeździec powinien utrzymywać prawidłową pozycję, która zapewnia równowagę i kontrolę nad koniem. Przesunięcie łydki w tym momencie jest błędne, ponieważ może prowadzić do osłabienia sygnału, jaki jeździec przekazuje koniowi. Aby koń mógł prawidłowo zareagować na polecenia jeźdźca, kluczowe jest, aby nogi były w odpowiedniej pozycji. Umiejscowienie łydki przy popręgu umożliwia efektywne nadawanie impulsu do ruchu oraz stabilizację ciała jeźdźca w czasie galopu. Poprawna technika polega na utrzymaniu nóg blisko ciała konia, co pozwala na lepsze przenoszenie siły i sygnałów, co jest zgodne z zasadami dobrego jeździectwa oraz przyczynia się do lepszego zrozumienia pomiędzy jeźdźcem a koniem.

Pytanie 20

Ćwiczenie ujeżdżeniowe pokazane na rysunku to

A. oddawanie i nabieranie wodzy.

B. żucie z ręki.

C. koń na swobodnej wodzy.

D. półparada.

Niektóre koncepcje związane z ujeżdżeniem mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w kontekście odpowiedzi, które nie odnoszą się do żucia z ręki. Na przykład, idea swobodnej wody może być mylona z brakiem kontroli nad koniem. W rzeczywistości, swobodna woda odnosi się do sytuacji, w której koń porusza się w sposób naturalny, ale nadal pozostaje w kontakcie z jeźdźcem. Oddawanie i nabieranie wodzy to technika, która jest stosowana w różnych kontekstach, jednak nie odpowiada ona na specyfikę żucia z ręki, które wymaga stałego kontaktu i delikatnych impulsów. Półparada, choć istotna w wielu sytuacjach, również nie pasuje do wizji przedstawionej na rysunku, ponieważ nie skupia się na aspekcie rozluźnienia i elastyczności. Warto zauważyć, że mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnej komunikacji z koniem oraz błędnych założeń o jego zachowaniu podczas jazdy. Dlatego tak ważne jest zrozumienie i stosowanie właściwych terminów oraz technik, aby osiągnąć harmonijny związek między koniem a jeźdźcem.

Pytanie 21

Zgromadzony katalog zachowań konia wskazuje na:
- pojawienie się dolegliwości w obrębie grzbietu,
- agresję podczas czyszczenia czy siodłania,
- niepokojące ruchy nóg przy wsiadaniu,
- trudności z galopem oraz ustawieniem,
- odmowę do skoków,
- wierzganie, podnoszenie głowy,
- kulawiznę, co może sugerować

A. RAO – Nawracająca Choroba Obturacyjna Koni

B. rorera

C. KSS - Kissing Spine Syndrome

D. ochwatu

Kissing Spine Syndrome (KSS) to schorzenie, które dotyka grzbietu konia, związane z patologią wyrostków kolczystych kręgów. Objawy wymienione w pytaniu, takie jak manifestacja bólu grzbietu, złość przy czyszczeniu, trudności w siodłaniu oraz problemy z galopem, są typowe dla koni cierpiących na to schorzenie. KSS prowadzi do nieprawidłowego ustawienia kręgosłupa, co może powodować chroniczny ból oraz dyskomfort. W praktyce, w przypadku wykrycia tych objawów, należy przeprowadzić szczegółowe badanie weterynaryjne, aby potwierdzić diagnozę. Leczenie KSS często obejmuje rehabilitację, odpowiednią fizjoterapię oraz modyfikację treningu, co może znacząco poprawić komfort i wydajność konia. Ważne jest również, aby przed przystąpieniem do treningu dobrze dobierać sprzęt, aby nie powodować dodatkowego dyskomfortu. W trosce o dobrostan konia, zaleca się regularne kontrole weterynaryjne oraz świadome podejście do jego szkolenia, by minimalizować ryzyko wystąpienia KSS.

Pytanie 22

Zawody w dyscyplinie ujeżdżenia odbywają się na prostokątnym areale o rozmiarach

A. 20x60 m

B. 20x80 m

C. 40x80 m

D. 40x100 m

Odpowiedź 20x60 m jest prawidłowa, ponieważ w konkurencji ujeżdżenia, zgodnie z regulaminem Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI), standardowym wymiarem czworoboku jest właśnie ta długość i szerokość. Czworobok ma na celu umożliwienie zawodnikom prezentacji umiejętności konia w zakresie jazdy, a odpowiednie wymiary placu zapewniają odpowiednią przestrzeń do wykonania różnych figur i ruchów wymaganych w programie. Na czworoboku 20x60 m, jeźdźcy mają wystarczająco dużo miejsca na skomplikowane manewry, co jest kluczowe dla wysokich wyników oceny. W praktyce, wymiary te zostały podane, aby zapewnić równą szansę dla wszystkich uczestników, niezależnie od warunków, w jakich rywalizują. Warto również zauważyć, że wymiary te są powszechnie stosowane w zawodach klasy międzynarodowej, co podkreśla ich znaczenie w kontekście ujeżdżenia.

Pytanie 23

Stajnia dysponuje 10 końmi "pod siodłem". Konie są eksploatowane pod siodłem przez 6 dni w tygodniu, wykonując 2 godziny pracy. Stawka za godzinę jazdy wynosi 40,00 zł. Oblicz, jaki będzie maksymalny dochód stajni z jazd w ciągu pełnych 4 tygodni.

A. 15 200,00 zł

B. 4 800,00 zł

C. 10 600,00 zł

D. 19 200,00 zł

Aby obliczyć maksymalny przychód stajni z jazd konnych w okresie pełnych 4 tygodni, należy najpierw ustalić, ile godzin jazdy odbywa każdy koń. Stajnia posiada 10 koni, które pracują pod siodłem 6 dni w tygodniu, po 2 godziny dziennie. Całkowita liczba godzin jazdy w tygodniu wynosi zatem 10 koni * 6 dni * 2 godziny = 120 godzin. W ciągu 4 tygodni stajnia może zatem zaoferować 120 godzin/tydzień * 4 tygodnie = 480 godzin jazdy. Koszt jednej godziny jazdy wynosi 40,00 zł, więc maksymalny przychód stajni można obliczyć jako 480 godzin * 40,00 zł/godzinę = 19 200,00 zł. Taki sposób obliczania przychodu jest standardem w branży, ponieważ uwzględnia zarówno liczbę koni, jak i czas ich pracy. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie godzin pracy i przychodów, co pozwala na efektywne zarządzanie stajnią.

Pytanie 24

Wskaź objaw ochwatu u koni.

A. Ogryzanie oraz kopanie w ściankach boksów

B. Wyciąganie przednich kończyn daleko do przodu

C. Wydech w dwóch fazach

D. Koń spogląda na słabizny

Objawem ochwatu u koni jest taka dziwna postawa, gdzie koń wyciąga nogi daleko przed siebie, żeby jakoś ulżyć bolącym kopytom. To jest poważny problem, znany też jako laminitis, który może naprawdę zaszkodzić zdrowiu kopyt i wymaga szybkiej pomocy weterynaryjnej. Wiesz, ból w kopytach jest czasami tak silny, że koń stara się odciążyć nogi, właśnie przez to wyciąganie ich do przodu. Dobrze jest mieć na oku konie, szczególnie te rasy, które są bardziej narażone na te dolegliwości, jak duże ciężkie konie albo kuce. Im szybciej zauważysz objawy, tym lepiej. Ważne, żeby właściciele koni wiedzieli, na co zwracać uwagę i zawsze konsultować się z weterynarzem, gdy coś wydaje się nie tak z ich zwierzakiem.

Pytanie 25

Ostatnim krokiem przy zaprzęganiu pary koni do bryczki jest przypięcie

A. krzyżaków do wędzideł

B. pasy natylnika do dyszla

C. pasy pociągowe do orczyków

D. naszelników do dyszla

Odpowiedź 'pasy pociągowe do orczyków' jest prawidłowa, ponieważ te elementy łączą konie z bryczką, umożliwiając im efektywne pociągnięcie pojazdu. Pasy pociągowe są kluczowym elementem zaprzęgu, gdyż przenoszą siłę ciągu od koni do orczyków, które następnie są przymocowane do bryczki. W praktyce, właściwe przypięcie pasów pociągowych jest istotne dla bezpieczeństwa zarówno koni, jak i pasażerów. Używając standardowych pasów pociągowych, które są odpowiednio wyprofilowane i wykonane z wytrzymałych materiałów, można uniknąć sytuacji, w których pasy mogą się zerwać, co mogłoby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Ważne jest również, aby przed przypięciem pasów pociągowych sprawdzić ich stan techniczny, co jest zgodne z zasadami dobrego zaprzęgu. Dobrą praktyką jest także regularne szkolenie osób zajmujących się zaprzęganiem koni, aby zapewnić, że są one świadome technik i procedur bezpieczeństwa związanych z tym procesem. Współczesne szkolenia podkreślają znaczenie harmonii pomiędzy koniem a bryczką w kontekście efektywnego transportu, co czyni pasy pociągowe niezwykle istotnym elementem całej operacji.

Pytanie 26

Osoba wykonująca przewóz koni na zlecenie w Polsce powinna dysponować

A. Srebrną Odznaką Jeździecką Polskiego Związku Jeździeckiego

B. dyplomem potwierdzającym kwalifikację R.20 Szkolenie i użytkowanie koni

C. Odznaką Przodownika Jeździeckiej Nizinnej Turystyki Konnej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego

D. uprawnieniami konwojenta zwierząt wydanymi przez Powiatowego Lekarza Weterynarii

Uprawnienia konwojenta zwierząt, które są wydawane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii, są kluczowym dokumentem dla osób zajmujących się zarobkowym transportem koni. W Polsce, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, przewóz zwierząt, w tym koni, wymaga spełnienia określonych wymogów zdrowotnych oraz weterynaryjnych, co ma na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt podczas transportu. Konwojent zwierząt to osoba, która posiada odpowiednią wiedzę oraz umiejętności w zakresie transportu i opieki nad zwierzętami w trakcie przewozu. Przykładowo, konwojent musi być świadomy przepisów dotyczących czasu transportu, warunków przewozu oraz zasad postępowania w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnych. Dzięki temu można uniknąć stresu u zwierząt oraz zapewnić ich bezpieczeństwo. Posiadanie uprawnień konwojenta zwierząt jest zatem nie tylko wymogiem prawnym, ale także standardem zapewniającym wysoką jakość usług transportowych w branży jeździeckiej.

Pytanie 27

Wskaż element uprzęży jednokonnej, który obejmuje tył konia i pełni funkcję hamulca, zapobiegając najeżdżaniu pojazdu na tył konia?

A. Nakarcznik

B. Naszelnik

C. Nagrzbietnik

D. Natylnik

Natylnik jest kluczowym elementem uprzęży jednokonnej, który pełni funkcję hamulca, co wpływa na bezpieczeństwo i komfort jazdy. Jego główną rolą jest zapobieganie najeżdżaniu pojazdu na zad konia, co mogłoby prowadzić do poważnych kontuzji zwierzęcia. Element ten działa poprzez ograniczenie ruchu pojazdu w tył, co jest szczególnie istotne podczas zatrzymywania się lub w sytuacjach awaryjnych. Przykładowo, w przypadku użycia natylnika w zaprzęgu do jazdy w terenie, zapewnia on stabilność i kontrolę nad pojazdem, co jest niezbędne, gdy konie są narażone na nierówności terenu. Warto zaznaczyć, że zgodnie z aktualnymi standardami bezpieczeństwa w jeździectwie, prawidłowe stosowanie natylnika jest niezbędne dla zachowania odpowiedniej równowagi i bezpieczeństwa zarówno dla konia, jak i dla jeźdźca. Jego obecność w uprzęży jednokonnej jest zatem nie tylko zalecana, ale wręcz wymagana, aby spełnić standardy profesjonalnego użytku. Uwzględniając te aspekty, można stwierdzić, że natylnik odgrywa fundamentalną rolę w systemie hamulcowym, co przekłada się na ogólne bezpieczeństwo jazdy.

Pytanie 28

Które z poniższych stwierdzeń odnoszących się do zasady pierwszeństwa nie ma zastosowania w trakcie jazdy na ujeżdżalni?

A. Jazda "na wprost" ma pierwszeństwo w stosunku do "koła", również w przypadku jazdy dowolnej

B. Jeźdźcy jeżdżący po pierwszym śladzie mają pierwszeństwo w odniesieniu do tych wykonujących figury

C. Jeźdźcy poruszający się wyższym chodem mają priorytet nad tymi jadącymi niższym chodem

D. Jeżdżący dowolnie jeźdźcy mijają się prawymi rękoma

To, co napisałeś o mijaniu jeźdźców prawymi rękoma, jest jak najbardziej trafne. Mijanie się tak na ujeżdżalni to standard – robi się to, żeby wszyscy mogli jeździć bezpiecznie i komfortowo. Wiesz, w takich miejscach często jest sporo osób, które robią różne rzeczy jednocześnie, więc ważne jest, żeby mieć oczy dookoła głowy. Stosowanie tych zasad pomaga unikać kolizji i sprawia, że możemy się skupić na doskonaleniu naszych umiejętności jeździeckich. No i to buduje lepsze relacje między jeźdźcami, bo wszyscy czujemy się bardziej komfortowo, kiedy wiedzimy, że są jakieś zasady, których się trzymamy. Dlatego to dobre podejście!

Pytanie 29

Aby zapobiec zbyt wysokiemu unoszeniu głowy konia podczas jazdy konnej, stosuje się

A. wytok.

B. forgurt.

C. podpierśnik.

D. napierśnik.

Wytok to element sprzętu jeździeckiego, który ma na celu stabilizację głowy konia i zapobieganie jej zbyt wysokiemu unoszeniu podczas jazdy. Jego działanie polega na ograniczeniu ruchów głowy oraz szyi, co pozwala na lepsze kierowanie koniem i zachowanie równowagi w czasie jazdy. W praktyce wytok jest używany zwłaszcza w dyscyplinach, gdzie precyzyjne manewry są kluczowe, takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. Wytok powinien być odpowiednio dopasowany do konia oraz wykorzystywany zgodnie z zaleceniami doświadczonych jeźdźców i trenerów, aby nie powodować dyskomfortu ani bólu u zwierzęcia. Dobór odpowiednich akcesoriów, takich jak wytok, jest zgodny z zasadami etyki w jeździectwie, które kładą duży nacisk na dobrostan zwierząt. Właściwe użycie wytoku przyczynia się do zwiększenia efektywności treningów i poprawy wyników sportowych koni.

Pytanie 30

Uszkodzenie koronki kopyta to

A. zatrat

B. zaburzenie

C. zapowietrzenie

D. zakleszczenie

Skaleczenie koronki kopyta, określane w weterynarii jako zatrat, jest specyficznym rodzajem urazu, który dotyczy obszaru przejścia skóry w róg kopyta. Koronka kopyta jest kluczowym elementem w budowie końskiego kopyta, ponieważ stanowi miejsce, gdzie odbywa się wzrost rogu kopyta. Urazy tego typu są szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą prowadzić do poważnych infekcji i stanów zapalnych, jeśli nie zostaną odpowiednio leczone. W praktyce weterynaryjnej, ważne jest, aby monitorować zdrowie koronki kopyta, ponieważ urazy mogą wpływać na chód konia, a w konsekwencji na jego zdolności do pracy. W takich przypadkach, odpowiednie leczenie i zapobieganie dalszym uszkodzeniom są kluczowe. Należy również pamiętać o regularnej kontroli stanu kopyt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zdrowiem koni.

Pytanie 31

Do pomocniczych akcesoriów jeździeckich zalicza się:

A. palcat, głos, ostrogi

B. wędzidło, wzrok, ciężar ciała

C. dosiad, łydka, wodza

D. lejce, głos, bat

Wybór "palcat, głos, ostrogi" jako sztucznych pomocy jeździeckich jest właściwy, ponieważ wszystkie te elementy mają kluczowe znaczenie w efektywnym porozumiewaniu się z koniem oraz w kierowaniu jego ruchem. Palcat, będący przedłużeniem ręki jeźdźca, służy do precyzyjnego wyrażania intencji, a jego użycie powinno być zgodne z zasadami etyki jeździeckiej. Głos, choć wydaje się mniej oczywistym narzędziem, odgrywa istotną rolę w budowaniu relacji i komunikacji z koniem; odpowiednie komendy mogą w znaczący sposób wpłynąć na zachowanie zwierzęcia. Ostrogi, z kolei, są stosowane w celu dodatkowego wzmocnienia sygnałów przekazywanych za pomocą nóg, co pozwala na bardziej subtelne i precyzyjne kierowanie. Właściwe korzystanie z tych pomocy jest zgodne z dobrymi praktykami w jeździectwie, które kładą nacisk na harmonię między jeźdźcem a koniem oraz na pełne zrozumienie potrzeb i reakcji zwierzęcia. Przykładem zastosowania powyższych elementów jest praca nad przejrzystością sygnałów i ich czytelnością, co ma bezpośredni wpływ na efektywność treningu oraz bezpieczeństwo zarówno jeźdźca, jak i konia.

Pytanie 32

Podaj właściwą sekwencję wyprowadzania konia z przyczepy dwukonnej przeznaczonej do transportu koni?

A. Odwiązanie konia, otwarcie tylnej klapy przyczepy przez pomocnika, wyjęcie belek ogonowych przez pomocnika, wycofanie konia

B. Wyjęcie belek ogonowych przez pomocnika, odwiązanie konia, otwarcie tylnej klapy przyczepy przez pomocnika, wyprowadzenie konia

C. Wyjęcie belek ogonowych, otwarcie tylnej klapy przyczepy, wejście małymi drzwiami do przyczepy, odwiązanie konia, wycofanie konia

D. Otwarcie tylnej klapy przez pomocnika, wyjęcie belek ogonowych przez pomocnika, odwiązanie konia, wycofanie konia

Prawidłowa kolejność wyprowadzania konia z przyczepy dwukonnej zaczyna się od odwiązania konia, co jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz komfortu. Bez odwiązania koń nie może swobodnie opuścić pojazdu, co zwiększa ryzyko kontuzji zarówno dla konia, jak i dla osoby wyprowadzającej. Następnie, otwarcie tylnej klapy przez pomocnika zapewnia dostęp do przestrzeni wyjazdowej, co powinno odbywać się w sposób ostrożny, aby nie zaskoczyć konia nagłym otwarciem. Kolejnym etapem jest wyjęcie belek ogonowych, co jest istotne, aby koń mógł swobodnie wyjść, nie uszkadzając siebie ani nie narażając się na stres. Ostatni krok polega na wycofaniu konia, co wymaga od osoby prowadzącej spokojnego i pewnego ruchu, aby koń czuł się bezpiecznie. W praktyce, przestrzeganie tej kolejności minimalizuje ryzyko kontuzji i zapewnia płynny proces wyprowadzania. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie konia do transportu, takie jak przyzwyczajenie do przyczepy, może znacznie ułatwić ten proces. Zgodność z najlepszymi praktykami w transporcie koni nie tylko wpływa na bezpieczeństwo zwierząt, ale także na efektywność całego procesu, co jest zgodne z standardami branżowymi.

Pytanie 33

Ciepłota ciała konia wynosi 39℃. Jakie powinno być odpowiednie działanie w tej sytuacji?

A. Ciepłota ciała konia na dolnej granicy normy. Należy przykryć konia ciepłą derką

B. Ciepłota ciała konia znajduje się na górnej granicy normy. Należy uważnie obserwować konia

C. Koń ma gorączkę, wskazane jest wezwanie lekarza weterynarii

D. Ciepłota ciała konia jest w normie. Należy nie podejmować działań

Temperatura ciała konia wynosząca 39℃ wskazuje na gorączkę, co jest objawem, że organizm walczy z infekcją lub innymi stanami zapalnymi. W takim przypadku należy niezwłocznie wezwać lekarza weterynarii, aby ocenił stan zdrowia zwierzęcia. Warto pamiętać, że norma temperatury ciała koni wynosi od 37.5℃ do 38.5℃, a wartości powyżej 38.5℃ są uważane za podwyższone. Gorączka u koni może być wynikiem różnych przyczyn, w tym infekcji wirusowych, bakteryjnych lub pasożytniczych. Właściwe postępowanie w takiej sytuacji obejmuje nie tylko wezwanie specjalisty, ale także obserwację innych objawów klinicznych, takich jak apatia, brak apetytu czy zmiany w zachowaniu. Utrzymanie konia w komfortowych warunkach, z dostępem do świeżej wody, jest również kluczowe do jego szybkiego powrotu do zdrowia. Pamiętaj, że wczesna interwencja weterynaryjna zwiększa szanse na skuteczne wyleczenie.

Pytanie 34

Jakie są odległości między kolejnymi koziołkami (cavaletti) przeznaczonymi do ćwiczeń w stępie, kłusie oraz galopie?

A. 110 cm (stęp), 170 cm (kłus), 370 cm (galop)

B. 140 cm (stęp), 210 cm (kłus), 400 cm (galop)

C. 80 cm (stęp), 130 cm (kłus), 300 cm (galop)

D. 170 cm (stęp), 250 cm (kłus), 450 cm (galop)

No to tak, poprawne odległości to 80 cm w stępie, 130 cm w kłusie i 300 cm w galopie. Te liczby to ogólnie przyjęte standardy w jeździectwie. W stępie konie idą wolno, więc 80 cm to naprawdę fajna odległość, żeby mogły sobie swobodnie przeskoczyć koziołka. To super rozwija ich równowagę i koordynację. Potem mamy kłus, gdzie 130 cm to akurat to, czego potrzebują, bo to pozwala im rozruszać mięśnie i poprawić ruch. A galop? Tam już trzeba więcej miejsca, więc 300 cm to idealna odległość, żeby mogły skakać płynnie, a jeździec miał kontrolę nad prędkością. Ustalamy te odległości, bo to zgodne z dobrymi praktykami w treningu, które mówią, że trzeba stopniowo wprowadzać przeszkody, dopasowując je do poziomu konia. Także wszystko gra!

Pytanie 35

Jaki profil szyi charakteryzuje rasy koni czystej krwi arabskiej?

A. Koguci

B. Łabędzi

C. Jeleni

D. Prosty

Profil szyi koni czystej krwi arabskiej charakteryzuje się eleganckim, łabędzim kształtem. Taki profil jest istotny, ponieważ wspiera nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność konia. Szyja o łabędzim profilu jest zwykle dłuższa i bardziej wygięta, co umożliwia lepszą elastyczność oraz swobodę ruchów. W praktyce, konie o takim profilu są często bardziej zwrotne i zdolne do skuteczniejszego wykonywania złożonych manewrów, co jest kluczowe w dyscyplinach takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie. W hodowli koni czystej krwi arabskiej, dbałość o ten profil jest zgodna z uznawanymi standardami rasowymi, co wpływa na ich wartość rynkową oraz atrakcyjność w wydarzeniach jeździeckich. Warto podkreślić, że poza estetyką, profil szyi ma także wpływ na położenie głowy i ogólną postawę konia, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej wydajności sportowej.

Pytanie 36

Osoba na koniu, która nie wysiada podczas każdego ruchu zwierzęcia, lecz opiera się na kolanach oraz strzemionach, unosi się na jeden krok w siodle i następnie delikatnie wraca do pozycji siedzącej. Opis ten odnosi się do kłusa

A. ćwiczebnego

B. roboczego

C. anglezowanego

D. w półsiadzie

Odpowiedź "anglezowanego" jest poprawna, ponieważ opisuje technikę jazdy konnej, w której jeździec unosi się w siodle na jeden krok konia, co jest charakterystyczne dla kłusa anglezowanego. W tej technice jeździec nie siedzi na koniu w sposób statyczny, ale dynamicznie dostosowuje swoją pozycję do ruchu zwierzęcia. Umożliwia to lepsze wykorzystanie siły konia oraz komfort jazdy zarówno dla jeźdźca, jak i dla konia. W kłusie anglezowanym, jeździec opiera się na kolanach i strzemionach, co pozwala mu na płynne unoszenie się i opadanie w rytm kłusa. To podejście jest szczególnie przydatne w dyscyplinach takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie, gdzie wymagana jest zarówno kontrola, jak i elastyczność. Warto zaznaczyć, że technika ta wymaga odpowiedniej koordynacji i umiejętności, co sprawia, że jest istotnym elementem nauki jazdy konnej w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 37

W zawodach w skokach przez przeszkody dozwolony jest palcat o maksymalnej długości

A. 125 cm

B. 110 cm

C. 95 cm

D. 75 cm

W skokach przez przeszkody, zgodnie z regulacjami Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (FEI), maksymalna długość palcata wynosi 75 cm. To ograniczenie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno jeźdźców, jak i koni. Palcat jest narzędziem, które powinno być używane w sposób kontrolowany i z umiarem, aby nie wywoływać niepotrzebnego stresu u koni. W praktyce, krótszy palcat sprzyja lepszemu zarządzaniu komunikacją między jeźdźcem a koniem, co jest szczególnie ważne w sytuacjach wymagających precyzyjnych reakcji, jak skoki przez przeszkody. Dopuszczalne użycie palcata o długości 75 cm jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie jeździectwa, co ma na celu promowanie etycznych i humanitarnych metod treningowych. Ponadto, ograniczenie długości palcata sprzyja równowadze w wykonywaniu skoków, co może wpływać na wyniki w zawodach.

Pytanie 38

Stajnia dysponuje 6 końmi "pod siodłem". Konie są używane do jazdy 5 dni w tygodniu przez 2 godziny dziennie. Koszt za godzinę jazdy wynosi 30 zł. Oblicz, jaki jest całkowity przychód stajni z jazd konnych w ciągu 4 pełnych tygodni.

A. 3600 zł

B. 7200 zł

C. 8000 zł

D. 1800 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 7200 zł, co można obliczyć przez zestawienie wszystkich elementów dotyczących jazdy konnej. Stajnia posiada 6 koni, które pracują pod siodłem 5 dni w tygodniu przez 2 godziny dziennie. W ciągu tygodnia, każdy koń więc przepracowuje 10 godzin (5 dni x 2 godziny). Dla 6 koni daje to 60 godzin pracy tygodniowo (6 koni x 10 godzin). Opłata za godzinę jazdy wynosi 30 zł, co oznacza, że przychód tygodniowy stajni wynosi 1800 zł (60 godzin x 30 zł). W ciągu 4 tygodni, stajnia generuje przychód rzędu 7200 zł (1800 zł x 4 tygodnie). To obliczenie ilustruje znaczenie zarządzania czasem i kosztami w branży jeździeckiej, a także może być zastosowane w codziennym planowaniu pracy stajni. Rozumienie takich kalkulacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania działalnością w tej branży, a także dla podejmowania decyzji finansowych i strategii marketingowych.

Pytanie 39

Wskaż pozycję woźnicy w bryczce podczas jazdy?

A. Po prawej stronie.

B. Nie ma to znaczenia.

C. W centralnej części.

D. Po lewej stronie.

Prawidłowa odpowiedź to 'z prawej strony', co jest zgodne z obowiązującymi standardami w zakresie bezpieczeństwa i ergonomii w pojazdach konnych. W przeszłości powożący zasiadali z prawej strony bryczki, co umożliwiało lepszą widoczność drogi oraz kontrolę nad końmi, szczególnie w kontekście ruchu drogowego. W Europie, szczególnie w krajach anglojęzycznych, praktyka ta ma swoje korzenie w tradycji i pozwala na zachowanie większej stabilności podczas jazdy. Powierzchnie drogi, a także struktury architektoniczne, często są projektowane z myślą o tej konfiguracji, co zmniejsza ryzyko kolizji. W praktyce oznacza to, że powożący powinien zawsze zasiadać z prawej strony, aby móc skuteczniej reagować na potencjalne zagrożenia i zachować pełną kontrolę nad bryczką. Inna konfiguracja mogłaby prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, ponieważ ograniczałaby widoczność i zdolność reagowania na zmiany w ruchu drogowym. Dlatego znajomość tej zasady jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się jazdą konną i powożeniem.

Pytanie 40

Dla mężczyzny o masie 85 kg oraz wysokości 180 cm najodpowiedniejszym koniem do rekreacyjnej jazdy konnej będzie koń rasy

A. huculskiej

B. polski koń szlachetny półkrwi

C. konik polski

D. czystej krwi arabskiej

Polski koń szlachetny półkrwi jest rasą, która doskonale nadaje się do rekreacyjnej jazdy konnej, szczególnie dla osoby o wadze 85 kg i wzroście 180 cm. Ta rasa łączy w sobie cechy koni sportowych i użytkowych, co czyni ją wszechstronną. Polskie konie szlachetne półkrwi mają zrównoważony temperament, są inteligentne oraz łatwe do szkolenia, co jest niezwykle ważne dla jazdy rekreacyjnej. Dodatkowo, ich dobra budowa ciała i proporcje sprawiają, że są w stanie nosić jeźdźca o takiej wadze w sposób komfortowy i bezpieczny. W praktyce, jeźdźcy często wybierają tę rasę do nauki jazdy, a także dla przyjemności, dzięki ich łagodnemu usposobieniu. Warto również zauważyć, że polski koń szlachetny półkrwi jest znany z dobrego zdrowia i wytrzymałości, co czyni go idealnym towarzyszem do długich jazd w terenie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej