Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 16:33
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 17:30

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie jakiego dokumentu dokonuje się korekty wynagrodzenia brutto w związku z korektą składek ZUS?

A. PIT-11.
B. Deklaracja ZUS DRA.
C. Umowa o pracę.
D. Faktura korygująca.
Dokumentem właściwym do dokonania korekty wynagrodzenia brutto w związku z korektą składek ZUS jest deklaracja ZUS DRA. Deklaracja ZUS DRA to dokument, który przedsiębiorcy składają do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), aby zgłosić sumaryczne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które muszą być odprowadzone. Korekta w deklaracji ZUS DRA pozwala na doprecyzowanie danych dotyczących składek w sytuacji, gdy wystąpiły błędy lub zmiany po pierwotnym złożeniu deklaracji. W praktyce może to dotyczyć sytuacji, kiedy np. błędnie naliczono składki na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne pracownika i trzeba je skorygować. Poprawne wypełnienie i złożenie korekty deklaracji ZUS DRA jest niezwykle ważne, ponieważ ma bezpośredni wpływ na prawidłowe rozliczenie składek i unikanie ewentualnych kar finansowych ze strony ZUS. Moim zdaniem, znajomość tego dokumentu jest kluczowa dla osób prowadzących sprawy kadrowo-płacowe, ponieważ błędy w tym zakresie mogą mieć poważne konsekwencje finansowe dla firmy.

Pytanie 2

Pracownik zatrudniony na umowę o pracę złożył wniosek o urlop bezpłatny na okres 3 miesięcy. Jakie są konsekwencje tego urlopu dla składek ZUS?

A. Składki są naliczane według stawki preferencyjnej.
B. Składki na ubezpieczenia społeczne nie są odprowadzane w okresie urlopu bezpłatnego.
C. Składki są podwojone w okresie urlopu bezpłatnego.
D. Składki na ubezpieczenia społeczne są odprowadzane tak jak dotychczas.
Urlop bezpłatny to czas, w którym pracownik nie świadczy pracy i nie otrzymuje wynagrodzenia. W związku z tym, nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Wynika to z faktu, że składki na ZUS obliczane są od wynagrodzenia, którego w tym przypadku brak. Prawo do urlopu bezpłatnego określa Kodeks pracy, a jego skutkiem jest zawieszenie obowiązku pracodawcy oraz pracownika do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Jest to kluczowe z punktu widzenia zarządzania kadrami, ponieważ w tym okresie pracodawca nie ponosi kosztów związanych z ubezpieczeniami pracownika, co może być istotne dla planowania budżetu firmy. Pracownik natomiast powinien być świadomy, że nie będzie miał w tym czasie kontynuacji ubezpieczenia emerytalnego i rentowego, co może wpłynąć na jego przyszłe świadczenia. Urlop bezpłatny może być przydatnym narzędziem dla pracodawcy w zarządzaniu zasobami ludzkimi, ale wiąże się z pewnymi ryzykami dla pracownika, zwłaszcza w kontekście zabezpieczenia społecznego i emerytalnego.

Pytanie 3

Na podstawie fragmentu listy płac nr 12/2022. oblicz wynagrodzenie netto.

Lista płac nr 12/2022 (fragment)
WyszczególnienieKwota w zł
1. Wynagrodzenie brutto4 000,00
2. Składki na ubezpieczenia społeczne
finansowane przez pracownika
548,40
3. Składka na ubezpieczenie zdrowotne 9%310,64
6. Koszty uzyskania przychodów250,00
6. Podstawa opodatkowania3 202,00
7. Należna zaliczka na podatek dochodowy84,00
8. Wynagrodzenie netto?

A. 3 140,96 zł
B. 2 806,96 zł
C. 3 451,60 zł
D. 3 056,96 zł
Obliczenie wynagrodzenia netto jest kluczowym elementem zarządzania wynagrodzeniami w każdej organizacji. Aby uzyskać dokładną wartość wynagrodzenia netto, należy od wynagrodzenia brutto odjąć wszystkie składki, które pracownik musi opłacić. W tym przypadku od wynagrodzenia brutto odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, które obejmują emerytalne, rentowe i chorobowe, a także składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle ważne, ponieważ pomagają pracownikom zrozumieć, jakie są ich rzeczywiste dochody oraz jakie składki są odprowadzane na ich rzecz. Warto zaznaczyć, że każde przedsiębiorstwo powinno regularnie aktualizować swoje procedury obliczania wynagrodzeń, aby były zgodne z aktualnymi przepisami prawa pracy oraz standardami branżowymi, co zwiększa transparentność i zaufanie w relacjach pomiędzy pracodawcą a pracownikami.

Pytanie 4

Podatek od towarów i usług stanowi przychód

A. wyłącznie budżetu państwa
B. wspólnym budżecie państwa, województwa i powiatu
C. wspólnym budżecie państwa i województwa
D. jedynie budżetu województwa
Podatek od towarów i usług (VAT) jest dochodem wyłącznie budżetu państwa, co oznacza, że wszystkie zebrane środki z tego podatku są przekazywane na fundusze centralne, które następnie są alokowane na różne cele publiczne, takie jak infrastruktura, edukacja czy zdrowie. Jest to fundamentalne źródło dochodów budżetu państwa, które pozwala na finansowanie wielu ważnych usług i projektów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest analiza budżetu państwa, gdzie VAT stanowi znaczącą część wpływów. Używanie VAT jako narzędzia w polityce fiskalnej, w tym obniżanie stawki VAT na niektóre towary lub usługi, jest praktyką stosowaną w celu stymulowania gospodarki lub wspierania określonych sektorów. Zgodnie z ustawą o VAT, podatek ten jest pobierany na poziomie obrotu, co oznacza, że każdy etap sprzedaży towarów lub usług wiąże się z naliczeniem i odprowadzeniem VAT, co przyczynia się do przewidywalności i stabilności finansowej budżetu państwa.

Pytanie 5

Na podstawie danych zapisanych w tabeli ustal kwotę podatku VAT, którą przedsiębiorca powinien odprowadzić do urzędu skarbowego, przy założeniu, że sprzedał 100% zakupionego towaru i rozlicza się z podatku VAT w okresach miesięcznych.

Wartość netto zakupionych towarów25 000,00 zł
Stawka podatku VAT23%
Zrealizowana marża na sprzedaży towarów liczona od ceny zakupu40%
Podatek VAT naliczony (do odliczenia)5 750,00 zł

A. 5 750,00 zł
B. 8 050,00 zł
C. 2 300,00 zł
D. 4 151,50 zł
Poprawna odpowiedź to 2 300,00 zł, ponieważ aby obliczyć kwotę podatku VAT do zapłaty, należy najpierw ustalić wartość sprzedaży netto oraz wartość sprzedaży brutto. Wartość sprzedaży netto to przychód, który przedsiębiorca uzyskuje ze sprzedaży towarów przed naliczeniem podatku VAT. Następnie, aby obliczyć wartość sprzedaży brutto, dodajemy do wartości netto odpowiednią stawkę VAT. W Polsce standardowa stawka VAT wynosi 23%, co oznacza, że do wartości netto dodajemy 23% tej wartości, uzyskując kwotę sprzedaży brutto. Ostatecznie, aby obliczyć kwotę podatku VAT do zapłaty, odejmujemy od podatku VAT od sprzedaży (obliczonego na podstawie wartości brutto) podatek VAT naliczony od zakupów. Proces ten jest zgodny z ogólnymi zasadami rozliczeń VAT, które wymagają od przedsiębiorców dokładnych obliczeń i przestrzegania terminów płatności. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa i unikania potencjalnych sankcji ze strony urzędów skarbowych.

Pytanie 6

Na podstawie fragmentu listy płac, określ podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

EMKA sp. z o.o. w ŁodziINDYWIDUALNA LISTA PŁAC nr 05/2013 z dnia 31.05.2013 r.
Imię i nazwisko pracownika: Julia Wesołowska
Tytuł wypłaty: wynagrodzenia za miesiąc maj 2013 r.
Wynagrodzenie zasadnicze3 200,00
Podstawa wymiaru składek ubezpieczeń społecznych3 200,00
Składka na ubezpieczenie emerytalne 9,76%312,32
Składka na ubezpieczenie rentowe 1,5%48,00
Składka na ubezpieczenie chorobowe 2,45%78,40
Razem składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez ubezpieczonego 13,71%438,72
Koszty uzyskania przychodu111,25
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne................

A. 2 650,03 zł
B. 3088,75 zł
C. 2 761,28 zł
D. 3 200,00 zł
Poprawna odpowiedź to 2 761,28 zł, ponieważ aby obliczyć podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne, należy od wynagrodzenia zasadniczego odjąć składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika. W omawianym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 200,00 zł, a łączna kwota składek na ubezpieczenia społeczne wynosi 438,72 zł. Po dokonaniu obliczeń: 3 200,00 zł - 438,72 zł = 2 761,28 zł. Warto pamiętać, że składka na ubezpieczenie zdrowotne jest obliczana na podstawie wynagrodzenia po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, co jest zgodne z przepisami prawa. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania wynagrodzeniami oraz księgowością w przedsiębiorstwie. Znajomość zasad ustalania podstawy wymiaru składek pozwala na prawidłowe obliczenie wynagrodzeń oraz uniknięcie potencjalnych błędów związanych z raportowaniem do ZUS. W codziennej praktyce, szczególnie w działach kadr i płac, znajomość powyższych zasad jest kluczowa dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 7

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2022 z listopada 2022 r. Anny Polany (lat 40), opiewającego na kwotę 1 000,00 zł brutto (40 godzin po 25,00 zł/godzinę), ustal kwotę zaliczki na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2022 (fragment)
Kwota brutto1 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne137,10 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%172,58 zł
Podstawa opodatkowania690,00 zł
Podatek dochodowy do urzędu skarbowego...............

A. 74,00 zł
B. 00,00 zł
C. 117,00 zł
D. 83,00 zł
Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Aby obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od umowy zlecenia, należy najpierw ustalić kwotę brutto, która wynosi 1 000,00 zł. Następnie odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, które w tym przypadku wynoszą 137,10 zł, oraz koszty uzyskania przychodu, które są standardowo ustalane na 20% przychodu, co w tym przypadku wynosi 172,58 zł. Po tych odliczeniach otrzymujemy podstawę opodatkowania równą 690,32 zł, którą zaokrąglamy do 690,00 zł. Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy, stosujemy stawkę 12% od podstawy opodatkowania, co daje 82,80 zł. Po zaokrągleniu do pełnych złotych uzyskujemy kwotę 83,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce księgowej, ponieważ pozwalają na właściwe i zgodne z przepisami rozliczenie podatkowe, co jest fundamentalne dla zgodności z obowiązkami wobec urzędów skarbowych.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, opodatkowana podatkiem liniowym, wybrała w roku 2017 uproszczoną formę dokonywania wpłat zaliczek na podatek dochodowy, zawiadamiając o tym naczelnika urzędu skarbowego. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wyniesie zaliczka na podatek dochodowy za styczeń 2017 roku przed odjęciem składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75% podstawy jej wymiaru.

Wybrane dane do obliczenia zaliczki na podatek dochodowyWartość w zł
Dochód wykazany w zeznaniu podatkowym złożonym w 2016 roku60 000,00
Przychody osiągnięte w styczniu 2017 roku22 000,00
Koszty uzyskania przychodów poniesione w styczniu 2017 roku10 000,00

A. 2 280,00 zł
B. 900,00 zł
C. 2 160,00 zł
D. 950,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania zaliczek na podatek dochodowy w kontekście uproszczonej formy wpłat. W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 2 280,00 zł, które oblicza się jako 19% z dochodu, może nastąpić zamieszanie dotyczące skutków odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne. Kluczowym błędem jest przyjęcie, iż składka na ubezpieczenie zdrowotne wpływa na wysokość zaliczki na podatek dochodowy, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. W rzeczywistości składka ta jest odliczana od dochodu, co oznacza, że obliczenia zaliczki powinny być prowadzone niezależnie od tych odliczeń. Osoby, które wybrały inne wartości, mogą również mylić się w interpretacji przepisów lub nie brać pod uwagę faktu, że 19% z 12 000,00 zł to tylko część całkowitego obrazu finansowego. Kluczowe jest, aby zrozumieć zasady dotyczące odliczeń oraz różnic między różnymi formami opodatkowania, co jest niezbędne do poprawnego zarządzania finansami w działalności gospodarczej.

Pytanie 10

Pracownik pobrał zaliczkę na zakup materiałów biurowych i nie rozliczył jej. Jest on zatrudniony na umowę o pracę na pełny etat z wynagrodzeniem minimalnym. Pracodawca potrąci w liście płac pobraną przez pracownika zaliczkę pieniężną w najbliższym terminie. Korzystając z przepisów Kodeksu pracy, ustal, jaka część wynagrodzenia pracownika jest wolna od potrąceń.

Art. 871.
§1. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
  1. minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
  2. 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
  3. 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108.
§2. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone w § 1 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

A. 75% minimalnego wynagrodzenia netto.
B. 90% minimalnego wynagrodzenia brutto.
C. i 75% minimalnego wynagrodzenia brutto.
D. 90% minimalnego wynagrodzenia netto.
Podano różne propozycje dotyczące procentów minimalnego wynagrodzenia, które są wolne od potrąceń, jednak nie uwzględniają one kluczowego aspektu, jakim jest różnica między wynagrodzeniem brutto a netto. W kontekście przepisów Kodeksu pracy, potrącenia dotyczą wynagrodzenia netto, co oznacza, że należy najpierw obliczyć kwotę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Wybór 90% minimalnego wynagrodzenia, czy to brutto, czy netto, jest niewłaściwy, ponieważ Kodeks pracy precyzyjnie wskazuje, że w przypadku zaliczek i innych obciążeń, maksymalny procent, który pozostaje praco­wnikowi, to 75% kwoty netto. Warto zwrócić uwagę, że niektóre odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że traktowanie wynagrodzenia brutto jako podstawy do obliczeń może przynieść korzyści pracownikowi, co jest niezgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi. W związku z tym, częste błędy w zakresie obliczeń wynagrodzeń wynikają z braku zrozumienia różnic pomiędzy typami wynagrodzenia oraz konsekwencji związanych z potrąceniami. Wiedza na temat tego, jak oblicza się wynagrodzenia oraz które składniki są wolne od potrąceń, jest kluczowa dla pracodawców oraz pracowników w celu uniknięcia potencjalnych konfliktów i nieporozumień.

Pytanie 11

Osoba prowadząca działalność gospodarczą podpisała umowę zlecenia ze studentem mającym 22 lata, który nie jest jej pracownikiem, na kwotę 110 zł brutto. Jaką sumę otrzyma zleceniobiorca, który nie wystąpił o dobrowolne ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne?

A. 94,16 zł
B. 90,00 zł
C. 110,00 zł
D. 94,00 zł
Wybór niewłaściwych odpowiedzi wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia w ramach umowy zlecenia. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty 110,00 zł, 94,00 zł czy 94,16 zł, sugerują różne pomyłki w obliczeniach. Odpowiedź 110,00 zł nie uwzględnia składek na ubezpieczenie zdrowotne, co jest fundamentalnym błędem, ponieważ wynagrodzenie brutto zawsze podlega opodatkowaniu i składkom. Z kolei odpowiedzi 94,00 zł oraz 94,16 zł opierają się na mylnych założeniach dotyczących obliczenia zaliczek na podatek dochodowy lub składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku umowy zlecenia, jeśli zleceniobiorca nie wnosi o objęcie go dobrowolnymi składkami na ubezpieczenia społeczne, to tylko składka na ubezpieczenie zdrowotne zostaje uwzględniona, a jej obliczenia są oparte na wynagrodzeniu brutto pomniejszonym o 20% ryczałtowe koszty uzyskania przychodu. Mylenie podstawy opodatkowania z kwotą netto do wypłaty prowadzi do niedokładnych obliczeń. Uczenie się i stosowanie zasad dotyczących umów cywilnoprawnych jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zrozumienia zobowiązań podatkowych i ubezpieczeniowych.

Pytanie 12

Firma budowlana A, która pełni rolę głównego wykonawcy biurowca, powierzyła wykonanie robót tynkarskich firmie budowlanej B. Obie firmy są aktywnymi podatnikami VAT. Na fakturze za zrealizowane usługi firma B nie uwzględni podatku VAT, ponieważ to nabywca usług ma obowiązek rozliczenia podatku VAT. Jaką adnotację powinna umieścić na fakturze firma B?

A. Odwrotne obciążenie
B. Odciążenie sprzedawcy
C. Podatek rozlicza nabywca
D. Podatek rozlicza sprzedawca
Adnotacja "Odciążenie sprzedawcy" sugeruje, że sprzedawca zwalnia się z odpowiedzialności za podatek VAT, co w kontekście transakcji między firmami budowlanymi jest nieprawidłowe. W rzeczywistości, w przypadku odwrotnego obciążenia, to nabywca jest odpowiedzialny za rozliczenie VAT, a nie sprzedawca. Poprawne zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowe użycie terminów może prowadzić do błędów w księgowości i obliczeniach podatkowych. Odpowiedź "Podatek rozlicza nabywca" jest bliska, jednak nie odzwierciedla specyfiki odwrotnego obciążenia, które wymaga określonej adnotacji na fakturze. Odpowiedź "Podatek rozlicza sprzedawca" jest całkowicie błędna, gdyż sprzedawca w tym przypadku nie nalicza VAT, co stanowi kluczowy element mechanizmu odwrotnego obciążenia. W praktyce, zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne do prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz do uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi. W kontekście VAT, ważne jest również, aby obie strony transakcji były świadome swoich obowiązków podatkowych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz uniknąć potencjalnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 13

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów występuje błąd polegający na braku

PODATKOWA KSIĘGA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW (fragment)
SKLEP BŁAWATEK Adam Nowicki
Lp.Data zdarzenia gospodarczegoNr dowodu księgowegoKontrahentOpis zdarzenia gospodarczegoPrzychód
Imię i nazwisko (firma)adresWartość sprzedanych towarów i usługPozostałe przychodyRazem przychód (7+8)
123456789
19.04.2024Hurtownia MIDAS SP.Koło 15 50-402 WrocławZakup towarów handlowych
213.04.20241/04/2024Sklep BIUROPolna 10 55-500 WrocławSprzedaż artykułów biurowych7 800,007 800,00
328.04.2024Hotel SAFARIWesoła 3 51-300 WrocławSprzedaż artykułów biurowych12 300,0012 300,00

A. wartości sprzedanych towarów i usług.
B. numeru dowodów księgowych.
C. daty zdarzeń gospodarczych.
D. opisu zdarzeń gospodarczych.
W podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, kluczowym elementem każdego wpisu jest numer dowodu księgowego. Ten numer jest niezbędny do potwierdzenia legalności i poprawności dokonywanych zapisów. Brak numeru dowodu księgowego może prowadzić do nieprawidłowości w dokumentacji, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi dla przedsiębiorcy. Przy prawidłowym prowadzeniu księgi, każdy dokument (np. faktura, paragon) powinien być odpowiednio ewidencjonowany, co umożliwia późniejszą weryfikację transakcji przez organy skarbowe. Ponadto, stosowanie numeracji dowodów księgowych jest również najlepszą praktyką w zakresie zarządzania dokumentacją, co pozwala na łatwe odnalezienie i przypisanie kosztów oraz przychodów do konkretnych transakcji. W kontekście omawianego przypadku, zidentyfikowanie braku numeru dowodu księgowego dla wpisu z dnia 9.04.2024 jest istotne, ponieważ narusza to zasady rzetelności oraz przejrzystości w prowadzeniu księgowości.

Pytanie 14

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, deklarację podatkową PIT-36 za rok 2017, która została złożona w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia 2018 roku, należy przechowywać do końca

A. roku 2022
B. roku 2023
C. roku 2019
D. roku 2018
Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, obowiązek przechowywania dokumentów podatkowych, w tym deklaracji PIT-36, wynika z art. 86b. Deklarację złożoną w terminie do 30 kwietnia 2018 roku za rok 2017 należy przechowywać przez pięć lat. Oznacza to, że termin upływa z końcem 2023 roku. Przechowywanie tych dokumentów jest kluczowe, gdyż w razie kontroli skarbowej mogą być one niezbędne do potwierdzenia prawidłowości rozliczeń. W praktyce, powinniśmy dbać o to, aby wszystkie dokumenty związane z podatkami były odpowiednio zarchiwizowane, co może obejmować zarówno przechowywanie wersji papierowych, jak i elektronicznych. Przykładowo, warto stosować odpowiednie systemy zarządzania dokumentami, które pozwalają na łatwe odnalezienie i udostępnienie wymaganych danych w razie potrzeby. Zgodność z tymi zasadami oraz standardami archiwizacji dokumentów jest niezbędna dla każdej osoby fizycznej oraz przedsiębiorcy, aby uniknąć problemów w przypadku audytu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Fizyczna osoba prowadząca biznes, która rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, powinna prowadzić ewidencję w postaci

A. ewidencji przychodów
B. ksiąg rachunkowych
C. ewidencji rozchodów
D. księgi przychodów i rozchodów
Księgi rachunkowe, ewidencja rozchodów oraz księga przychodów i rozchodów są formami ewidencji, które nie są odpowiednie dla osób fizycznych rozliczających się ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Księgi rachunkowe, wymagające znacznego poziomu szczegółowości i formalnych wymogów, są stosowane przez przedsiębiorstwa zobowiązane do prowadzenia pełnej księgowości na podstawie przepisów prawa. Dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, która wybiera ryczałt, jest to zbędna komplikacja nie tylko formalna, ale również czasowa. Ewidencja rozchodów, z kolei, dotyczy kosztów poniesionych w trakcie działalności gospodarczej, co nie jest istotne w kontekście ryczałtu, ponieważ podatek jest naliczany bezpośrednio od przychodów, a nie z uwzględnieniem kosztów. Księga przychodów i rozchodów została wprowadzona dla osób prowadzących uproszczoną księgowość, jednak osoby korzystające z ryczałtu nie muszą jej prowadzić ani jej stosować. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami i uniknięcia komplikacji podatkowych.

Pytanie 17

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z 21-letnim studentem na kwotę 3 000,00 zł brutto. Jaką sumę otrzyma student, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 600,00 zł, a student nie zgłosił chęci przystąpienia do dobrowolnych ubezpieczeń?

A. 2 198,72 zł
B. 2 530,00 zł
C. 2 568,00 zł
D. 2 257,60 zł
Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienia związane z obliczaniem wynagrodzenia w ramach umowy zlecenia. Wiele osób może błędnie założyć, że kwota brutto jest równoważna kwocie, którą otrzyma zleceniobiorca, co jest mylnym przekonaniem. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że wynagrodzenie brutto to kwota, która przed wypłatą musi być poddana różnym odliczeniom, takim jak koszty uzyskania przychodu, składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Odpowiedzi, które nie uwzględniają kosztów uzyskania przychodu lub przyjmują, że student powinien odprowadzać składki na ubezpieczenia zdrowotne, są błędne w kontekście przedstawionego przypadku, ponieważ student nie wniósł o dobrowolne ubezpieczenia. Warto również zwrócić uwagę na to, że zaliczka na podatek dochodowy powinna być obliczana na podstawie kwoty pomniejszonej o koszty uzyskania, a nie kwoty brutto. Osoby odpowiadające na to pytanie powinny również zrozumieć, że nie każde wynagrodzenie brutto przekłada się na wysoką kwotę wypłaty netto, co jest kluczowe w kontekście planowania finansowego oraz prawidłowego wystawiania rachunków i faktur. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne, aby uniknąć błędów w przyszłych kalkulacjach wynagrodzeń.

Pytanie 18

Podstawą do obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych według zasad ryczałtu ewidencjonowanego stanowi

A. zysk
B. średni roczny dochód
C. dochód
D. przychód
Odpowiedź 'przychód' jest poprawna, ponieważ podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego jest właśnie przychód, a nie dochód ani zysk. Ryczałt ewidencjonowany polega na uproszczonej formie rozliczenia podatkowego, gdzie podatnik nie musi prowadzić pełnej księgowości, lecz ewidencjonuje jedynie swoje przychody. Przykładowo, dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą, przychód oznacza wszelkie wpływy, które otrzymali w związku z prowadzoną działalnością, niezależnie od poniesionych kosztów. Kluczowym aspektem jest to, że ryczałt ewidencjonowany nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów, co czyni go atrakcyjnym rozwiązaniem dla tych, których wydatki są stosunkowo niewielkie. W praktyce oznacza to, że podatnik oblicza wysokość zobowiązania podatkowego od całości przychodów, co może uprościć proces rozliczeniowy i przyspieszyć czas potrzebny na wypełnienie obowiązków podatkowych.

Pytanie 19

Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku dochodowego.

Płaca zasadniczaSkładki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika (13,71%)Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę (18,06%)
2 700,00 zł370,17 zł487,62 zł

A. 171,46 zł
B. 180,56 zł
C. 209,68 zł
D. 199,11 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawy obliczeń składki na ubezpieczenie zdrowotne. Warto zauważyć, że wielu ludzi myli całkowite wynagrodzenie z podstawą do obliczeń składek. Przy ustalaniu kwoty do odliczenia od podatku dochodowego składki zdrowotne powinny być liczone jako procent od wynagrodzenia pomniejszonego o składki na ubezpieczenie społeczne. W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 171,46 zł, 199,11 zł czy 209,68 zł, można dostrzec typowe błędy myślowe, takie jak nieprawidłowe obliczenia lub nieznajomość właściwego procentu, który powinien być zastosowany. Niekiedy, mylne wyniki mogą się również zdarzać z powodu nieuwzględnienia pełnej podstawy wynagrodzenia brutto lub niepoprawnego uwzględnienia składek na ubezpieczenie społeczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że składka zdrowotna do odliczenia jest jedynie pewnym procentem od prawidłowo obliczonej podstawy, a nie wynikiem dowolnych danych czy szacunków. Uczestnicy powinni być dobrze zaznajomieni z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami rachunkowości, aby unikać takich pomyłek w przyszłości.

Pytanie 20

Pracodawca w związku z zawarciem dodatkowej umowy zlecenia z własnym pracownikiem powinien odjąć od kwoty brutto wynikającej z umowy

A. składki na ubezpieczenia społeczne, składkę zdrowotną i zaliczkę na podatek dochodowy
B. zaliczkę na podatek dochodowy
C. składki na ubezpieczenia społeczne oraz składkę zdrowotną
D. składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczkę na podatek dochodowy
Wybrana przez Ciebie odpowiedź, w której pomijasz składkę zdrowotną lub składki na ubezpieczenia społeczne, jest nieprawidłowa. Od wynagrodzenia z umowy zlecenia powinny być potrącone wszystkie wymienione składki. Ignorowanie którejkolwiek z nich może prowadzić do źle obliczonego wynagrodzenia netto, co nie jest zgodne z prawem. Wiele firm mylnie zakłada, że przy umowach zlecenia nie trzeba odprowadzać składek społecznych lub zdrowotnych, ale to nie jest prawda. Każdy, kto ma umowę zlecenie, podlega tym samym regułom co ci zatrudnieni na umowę o pracę. A jeśli chodzi o podatek dochodowy, też trzeba go uwzględnić, bo to istotna część systemu podatkowego. Dlatego ważne jest, żeby pracodawcy przestrzegali tych zasad, żeby nie mieli problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 21

Składki na ubezpieczenie społeczne, potrącane od wynagrodzenia brutto pracownika, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, według listy płac to emerytalna 9,76% oraz

Lista płac
Płaca brutto (zł)Ubezpieczenie emerytalne (zł)Ubezpieczenie rentowe (zł)Ubezpieczenie chorobowe (zł)Razem
2 000,00195,2030,0049,00274,20

A. rentowa 4,50%, chorobowa 1,50%.
B. rentowa 2,45%, chorobowa 1,50%.
C. rentowa 1,50%, chorobowa 2,45%.
D. rentowa 6,50%, chorobowa 2,45%.
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ składki na ubezpieczenie społeczne, które są potrącane od wynagrodzenia brutto pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, obejmują określone wartości procentowe. W przypadku składek emerytalnych, które wynoszą 9,76%, składka rentowa wynosi 1,50%, a składka chorobowa 2,45%. Te wartości są zgodne z aktualnymi przepisami prawa pracy oraz ustaleniami na poziomie krajowym. Ustalenie właściwych wartości składek jest kluczowe dla prawidłowego obliczenia wynagrodzenia netto pracownika. W praktyce, każda firma musi przestrzegać tych stawek, aby uniknąć problemów z organami podatkowymi oraz instytucjami ubezpieczeniowymi. Na przykład, błędne obliczenie składek może prowadzić do niedopłaty lub nadpłaty, co może skutkować konsekwencjami finansowymi lub prawnymi. Ponadto, regularne aktualizacje tych stawek w systemach księgowych są niezbędne, aby zapewnić, że wynagrodzenia są obliczane zgodnie z prawem oraz regulacjami branżowymi.

Pytanie 22

Pracodawca dokonuje wypłaty wynagrodzenia dla pracownika na początku każdego miesiąca. W styczniu pracownik otrzymał kwotę wyższą, niż to wynika z obliczeń, ponieważ od 20 do 31 stycznia 2015 r. był na zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy. W związku z tym pracodawca

A. potrąci nadpłatę z wynagrodzenia 1 marca bez zgody pracownika
B. odliczy nadpłatę z dowolnej kwoty wynagrodzenia pracownika bez jego zgody
C. musi złożyć prośbę o zwrot nadwyżki wynagrodzenia do pracownika
D. odliczy nadpłatę 1 lutego z kolejnej wypłaty bez zgody pracownika
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest jak najbardziej trafna. Moim zdaniem, to całkiem naturalne, że pracodawca ma prawo odciągnąć nadpłatę z wynagrodzenia w lutym, zwłaszcza jeśli wynagrodzenie było wyższe przez pomyłkę w obliczeniach. Z tego co pamiętam z zajęć, w Polsce prawo pracy pozwala na takie działania, ale oczywiście musi to być zgodne z przepisami. Dobrze, że pracodawca powinien uprzedzić pracownika o tym, co się stało i jak planuje to odliczyć. Na przykład, jeśli ktoś jest na zwolnieniu lekarskim i dostaje pieniądze, które mu się nie należą w pełnej wysokości, to ta nadpłata powinna być odliczana, kiedy znów dostaje wynagrodzenie. Takie podejście wydaje mi się fair i klarowne dla wszystkich.

Pytanie 23

Osoba fizyczna rozpoczęła działalność 10 kwietnia 2014 roku, decydując się na opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2016 roku zmieniła formę opodatkowania na zasady ogólne. Kiedy podatnik miał obowiązek poinformować urząd skarbowy o zmianie metody opodatkowania osiągniętych dochodów?

A. 31 stycznia roku podatkowego
B. 10 lutego roku podatkowego
C. 20 stycznia roku podatkowego
D. 20 lutego roku podatkowego
Wybór błędnej daty na zgłoszenie zmiany formy opodatkowania, jak 20 lutego, 31 stycznia czy 10 lutego, opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu terminów określonych w przepisach prawa podatkowego. Kluczowym błędem jest pominięcie faktu, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek zgłoszenia zamiaru zmiany formy opodatkowania najpóźniej do 20 stycznia roku, w którym ta zmiana ma być wprowadzona. Odpowiedź 20 lutego sugeruje, że podatnik miałby więcej czasu na zgłoszenie, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Z kolei wybór 31 stycznia przyjmuje wcześniejszy termin, który jednak również nie pokrywa się z ustawowymi wymaganiami. Termin 10 lutego z kolei jest zbyt odległy, co prowadzi do naruszenia zasadności terminowego informowania urzędów skarbowych. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z ogólnego mylenia terminów związanych z różnymi obowiązkami podatkowymi, co podkreśla znaczenie dobrej organizacji w zarządzaniu zobowiązaniami podatkowymi oraz bieżącego śledzenia zmian w przepisach.

Pytanie 24

Pracownik uzyskał prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 2 300,00 zł brutto. Pracodawca ma prawo do wypłaty zasiłków. Oblicz kwotę zasiłku, którą pracownik otrzyma, zakładając, że nie złożył pracodawcy oświadczenia PIT-2, a stawka podatku dochodowego od osób fizycznych wynosi 18%?

A. 1 886,00 zł
B. 2 300,00 zł
C. 1 932,00 zł
D. 1 969,00 zł
Aby obliczyć kwotę zasiłku chorobowego do wypłaty, należy uwzględnić obowiązujące przepisy dotyczące podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku zasiłku chorobowego, który wynosi 2 300,00 zł brutto, od tej kwoty należy najpierw odjąć składki na ubezpieczenia społeczne. Zasiłek chorobowy nie podlega składce na Fundusz Pracy, ale odlicza się składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Przyjmując, że składki te wynoszą 13,71% w przypadku ubezpieczenia emerytalnego i 1,5% w przypadku rentowego, całkowita stawka wynosi 15,21%. Zatem wysokość składek wynosi 2 300,00 zł * 15,21% = 349,83 zł. Następnie, kwotę brutto pomniejszamy o te składki: 2 300,00 zł - 349,83 zł = 1 950,17 zł. Następnie należy obliczyć podatek dochodowy, który wynosi 18% od podstawy pomniejszonej o składki, czyli 1 950,17 zł. Podatek wynosi 1 950,17 zł * 18% = 351,03 zł. Ostatecznie, kwotę netto zasiłku chorobowego można obliczyć odejmując podatek od kwoty po odliczeniu składek: 1 950,17 zł - 351,03 zł = 1 599,14 zł. W rezultacie pracownik otrzyma kwotę 1 886,00 zł brutto, co odpowiada 1 950,17 zł - 66,17 zł (podatek po zaokrągleniu). W praktyce każdy pracodawca powinien stosować się do powyższych zasad obliczania zasiłków chorobowych, aby zapewnić poprawność wypłat.

Pytanie 25

Na jak długo maksymalnie można zawrzeć umowę o pracę na próbę?

A. 3 miesiące
B. 6 miesięcy
C. 1 miesiąc
D. 2 miesiące
Umowa o pracę na okres próbny może być zawarta maksymalnie na 3 miesiące, co jest zgodne z art. 25 § 1 Kodeksu pracy. Taki okres próbny jest stosunkowo krótki, co ma na celu zarówno ocenę kompetencji pracownika, jak i umożliwienie pracodawcy podjęcia decyzji o dalszym zatrudnieniu. Długość trwania umowy na okres próbny jest istotna, ponieważ pozwala na szybkie podjęcie decyzji o ewentualnym przedłużeniu umowy na czas nieokreślony lub na czas określony. Przykładem może być zatrudnienie nowego pracownika w firmie, gdzie przez te 3 miesiące jego efektywność, umiejętności oraz integracja z zespołem są analizowane. Po zakończeniu okresu próbnego, pracownik ma prawo do stałego zatrudnienia, o ile spełnia wymagania stawiane przez pracodawcę. Warto również zauważyć, że w przypadku niewłaściwego doświadczenia, zarówno pracownik, jak i pracodawca mają możliwość zakończenia umowy bez długotrwałych konsekwencji, co jest korzystne w dynamicznie zmieniającym się środowisku pracy.

Pytanie 26

W maju 2014 r. nominalny czas pracy wynosił 168 godzin, które pracownik przepracował, a dodatkowo miał kilka dyżurów zakładowych, które łącznie trwały 12 godzin, w trakcie których nie wykonywał żadnych obowiązków. Za dyżur nie przyznano mu czasu wolnego. Pracownik otrzymuje wynagrodzenie podstawowe, stałe w kwocie 1 680 zł. Jaką wartość wynagrodzenia brutto naliczono w liście płac za maj 2014 r.?

A. 1 680,00 zł
B. 1 860,00 zł
C. 1 740,00 zł
D. 1800,00 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika w maju 2014 roku wynosi 1800 zł. Obliczenia są proste: pracownik przepracował 168 godzin i przy stawce 1680 zł w podstawie wychodzi 10 zł za godzinę. Z tego wynika, że dyżury, choć pracownik nie był czynnie w pracy, są wliczane do wynagrodzenia, jeżeli nie miał przyznanego czasu wolnego. Mamy tu 12 godzin dyżuru, co daje dodatkowe 120 zł (to jest 12 razy 10 zł). Jak to dodamy do wynagrodzenia zasadniczego, to mamy 1800 zł (1680 zł + 120 zł). I ważne jest, żeby pamiętać, że to wszystko jest zgodne z przepisami, które mówią, że pracownicy muszą być wynagradzani za dyżury, nawet jeśli w tym czasie nie pracują aktywnie.

Pytanie 27

Podatnik w dniu 10 maja 2021 r. zapłacił podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 2 800,00 zł, którego termin płatności upłynął 20 kwietnia 2021 r. Ile wyniosą odsetki za zwłokę w zapłacie podatku?

Odsetki od zobowiązań podatkowych
podstawowe 8,0% rocznie

A. 14,00 zł
B. 12,00 zł
C. 224,00 zł
D. 156,00 zł
Odpowiedzi takie jak 224,00 zł, 14,00 zł i 156,00 zł są wynikiem błędnych kalkulacji oraz nieporozumień dotyczących obliczeń odsetek za zwłokę. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, możliwe, że osoba obliczająca nie uwzględniła rzeczywistej stawki dziennej, lecz zastosowała niewłaściwą formułę, mogąc przez to dojść do znacznie wyższej wartości. Drugą z opcji można by uznać za próbę obliczeń opartych na błędnym założeniu liczby dni lub stawki odsetek, co również prowadzi do znacznego zawyżenia wartości. Odpowiedź 156,00 zł z kolei może sugerować, że osoba przyjęła źle skalkulowaną roczną stopę procentową lub błędnie obliczyła okres zwłoki, co jest częstym błędem wśród podatników. Typowe myślenie, które prowadzi do takich błędów, polega na przeszacowaniu czasu należności lub na niewłaściwym stosowaniu przepisów dotyczących odsetek, co skutkuje brakiem zrozumienia, że obliczenia muszą być oparte na dokładnych wartościach oraz okresach. Zrozumienie mechanizmu obliczania odsetek za zwłokę jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i dodatkowych kosztów, które mogą wyniknąć z błędnych obliczeń.

Pytanie 28

Czynny podatnik VAT prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną i rozlicza się z podatku VAT w okresach miesięcznych. Na podstawie danych z deklaracji VAT-7 ustal wartość podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Pozycje z deklaracji VAT-7
Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 23%Podstawa opodatkowania
80 000,00 zł
Podatek należny
18 400,00 zł
Nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałychWartość netto
100 000,00 zł
Podatek naliczony
23 000,00 zł
Nabycie towarów i usług pozostałychWartość netto
25 000,00 zł
Podatek naliczony
5 750,00 zł
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym10 350,00 zł
Kwota do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnikaw terminie 25 dni7 600,00 zł
Kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy?

A. 5 750,00 zł
B. 2 750,00 zł
C. 10 350,00 zł
D. 7 600,00 zł
Wybór błędnej wartości podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy najczęściej wynika z niepoprawnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz systemu obliczeń. Odpowiedzi 1, 3 i 4 wskazują na niedoszacowanie lub przeszacowanie kwoty, co jest wynikiem niepełnego uwzględnienia wszystkich aspektów obliczeń. Typowym błędem jest pomylenie podatku naliczonego z podatkiem należnym lub niewłaściwe obliczenie nadwyżki, co prowadzi do fałszywych wniosków. W przypadku tej kwestii, kluczowe jest zrozumienie, że wartość podatku do przeniesienia jest różnicą pomiędzy podatkiem naliczonym a zwrotem na rachunek bankowy, a nie prostym zsumowaniem tych wartości czy ich pominięciem. Często dochodzi do tego, że osoby obliczające wartość podatku nie biorą pod uwagę wszystkich elementów składających się na ostateczny wynik, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w zakresie księgowości oraz rachunkowości. Ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegóły i nie pomijać żadnych danych, a także znać i stosować obowiązujące przepisy dotyczące podatku VAT, aby uniknąć błędów mogących prowadzić do finansowych konsekwencji.

Pytanie 29

Zobowiązania płatników składek dotyczą zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego w odpowiednim terminie

A. 3 dni od podpisania umowy
B. 14 dni od rozpoczęcia pracy
C. 30 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia
D. 7 dni od momentu powstania obowiązku ubezpieczenia
Odpowiedź 3, wskazująca na obowiązek zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, jest zgodna z aktualnymi przepisami prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych w Polsce. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych jednoznacznie określa, że płatnik składek jest zobowiązany do dokonania zgłoszenia w terminie 7 dni od dnia, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik rozpoczyna pracę na podstawie umowy o pracę; wówczas pracodawca ma 7 dni na zgłoszenie go do ZUS. Niezastosowanie się do tego terminu może skutkować nałożeniem kar finansowych, a także problemami z późniejszymi świadczeniami ubezpieczeniowymi dla pracownika. Dlatego przestrzeganie tego terminu jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania zarówno pracodawcy, jak i pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych. W praktyce, aby uniknąć błędów, pracodawcy powinni prowadzić dokładną dokumentację oraz organizować wewnętrzne procedury, które zapewnią terminowe zgłaszanie nowych pracowników.

Pytanie 30

Przedsiębiorca podpisał umowę zlecenia z emerytem na kwotę 1 800,00 zł, która stanowi dla niego jedyny powód do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Emeryt nie złożył wniosku o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. Jaką całkowitą wysokość składek na ubezpieczenia społeczne pokryje zleceniobiorca?

A. 370,98 zł
B. 246,78 zł
C. 202,68 zł
D. 495,36 zł
Odpowiedź 202,68 zł jest jak najbardziej trafna. Składki na ubezpieczenia społeczne dla umowy zlecenia oblicza się na podstawie wynagrodzenia, które w tym przypadku to 1 800,00 zł. W przypadku emeryta, który nie chce mieć dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, bierzemy pod uwagę tylko składki na emeryturę, rentę i Fundusz Pracy. Pamiętaj, że składka na emeryturę wynosi 19,52%, z czego 9,76% płaci zleceniodawca, a drugie 9,76% pokrywa zleceniobiorca. Składka rentowa to 8%, z czego zleceniodawca płaci 6,5%, a zleceniobiorca 1,5%. Do tego dochodzi jeszcze 2,45% na Fundusz Pracy. Jak wszystko zliczymy, wychodzi nam te 202,68 zł. To przykład na to, jak ważne jest prawidłowe obliczanie wynagrodzeń, żeby dobrze przygotować dokumenty do ZUS. To naprawdę przydatne w pracy z umowami zlecenia.

Pytanie 31

Na podstawie przedstawionych w tabeli pozycji z listy płac ustal podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Wybrane pozycje z listy płac
Wynagrodzenie zasadnicze3 300,00 zł
Premia regulaminowa200,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika479,85 zł
Koszty uzyskania przychodów250,00 zł

A. 3 020,15 zł
B. 3 500,00 zł
C. 2 770,05 zł
D. 2 820,15 zł
Poprawna odpowiedź 3 020,15 zł wynika z zastosowania właściwej metody obliczeń podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Proces ten zakłada najpierw zsumowanie wynagrodzenia zasadniczego i premii regulaminowej, co daje nam całkowity dochód pracownika. Następnie należy od tej kwoty odjąć składki na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracownika. W praktyce oznacza to, że tylko dochód netto jest brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy składki na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z obowiązującymi normami, nie należy uwzględniać kosztów uzyskania przychodu, co jest istotnym aspektem w obliczeniach. Podejście to jest zgodne z przepisami prawa, które jasno definiują, jakie składniki wynagrodzenia powinny być brane pod uwagę. Dla przykładu, jeżeli wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 500 zł, a składki na ubezpieczenia społeczne wynoszą 479,85 zł, to obliczenie podstawy składki na ubezpieczenie zdrowotne będzie wyglądać następująco: 3 500 zł + premia regulaminowa - 479,85 zł = 3 020,15 zł. Również w praktyce obliczenia stosują się do tej samej metodologii w różnych organizacjach, co podkreśla znaczenie jednolitych standardów w zakresie polityki wynagrodzeń i ubezpieczeń.

Pytanie 32

Tabela przedstawia elementy listy płac pracownika. Zaliczka na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego powinna wynosić

Wynagrodzenie brutto2 300,00 zł
Składki na ubezpieczenie społeczne315,33 zł
Podstawa naliczenia składki na ubezp. zdrowotne1 984,67 zł
Składka ubezp. zdrowotnego 9%178,62 zł
Składka ubezp. zdrowotnego 7,75%153,81 zł
Koszty uzyskania przychodu111,25 zł
Podstawa obliczenia zaliczki
na podatek dochodowy
1873 zł
Zaliczka na podatek dochodowy290,81 zł
Zaliczka na podatek dochodowy do US.......

A. 291 zł
B. 180 zł
C. 112 zł
D. 137 zł
Odpowiedź 137 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów. W tym przypadku, pierwszym krokiem jest identyfikacja całkowitej zaliczki na podatek dochodowy, która wynosi 290,81 zł. Następnie, zgodnie z obowiązującymi przepisami, można odliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne, która w tym przypadku wynosi 153,81 zł. Po odjęciu tej kwoty od całkowitej zaliczki na podatek dochodowy otrzymujemy końcową zaliczkę do odprowadzenia do urzędu skarbowego. Praktyczna wiedza na temat zasadności takich odliczeń jest kluczowa dla prawidłowego sporządzania dokumentacji podatkowej w każdej firmie. Warto również zaznaczyć, że znajomość przepisów dotyczących podatków dochodowych oraz składek ubezpieczeniowych jest niezbędna dla każdego pracownika działu księgowości, aby uniknąć błędów w obliczeniach i zapewnić zgodność z przepisami.

Pytanie 33

Na podstawie fragmentu listy płac nr 3/2016 ustal kwotę wynagrodzenia, którą należy przelać na rachunek bankowy pracownika.

Lista płac nr 3/2016 – Dział Zarządu
Płaca zasadniczaSkładki na ubezpieczenia społeczne (13,71%)Koszty uzyskania przychodówPodstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotnePodstawa naliczenia podatku dochodowegoPodatek dochodowy
8 000,00 zł1 096,80 zł139,06 zł6 903,20 zł6 764,00 zł1 171,19 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne (7,75%)Składka na ubezpieczenie zdrowotne (9%)Należna zaliczka na podatek dochodowyPotrącenie raty pożyczki mieszkaniowejDo wypłaty – przelew na konto
535,00 zł621,29 zł636,00 zł250,00 zł?

A. 6 903,20 zł
B. 5 395,91 zł
C. 4 947,01 zł
D. 5 482,01 zł
Aby ustalić kwotę wynagrodzenia do przelania na rachunek bankowy pracownika, należy przeprowadzić szczegółowe obliczenia, uwzględniając różne składniki wynagrodzenia oraz potrącenia. W pierwszej kolejności od płacy zasadniczej odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, które są obowiązkowe i wynoszą łącznie 13,71% wynagrodzenia brutto. Następnie należy uwzględnić podatek dochodowy, który również wpływa na obliczenia. Ważnym elementem jest również składka zdrowotna, która składa się z dwóch części: jedna jest odliczana od dochodu, a druga odprowadzana do NFZ. Po dokonaniu tych odliczeń oraz po uwzględnieniu ewentualnych dodatkowych potrąceń, takich jak raty pożyczek, jesteśmy w stanie obliczyć ostateczną kwotę wynagrodzenia netto. W przypadku tego pytania, po przeprowadzeniu tych obliczeń otrzymujemy kwotę 5 395,91 zł, co odpowiada odpowiedzi numer 2. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami, ponieważ pozwala na prawidłowe obliczanie wynagrodzeń w zgodzie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami ZUS.

Pytanie 34

Dokumenty potwierdzające wydatki odliczone w ramach ulg podatkowych oraz zeznanie podatkowe złożone na formularzu PIT 37 powinny być przechowywane przez czas

A. 20 lat licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie
B. 5 lat licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie
C. 10 lat licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie
D. 25 lat licząc od końca roku, w którym złożono zeznanie
Zgodnie z polskim prawodawstwem, zeznania podatkowe oraz dokumenty potwierdzające wydatki odliczone w ramach ulg podatkowych należy przechowywać przez pięć lat, licząc od dnia kończącego rok, w którym złożono zeznanie. Taki okres przechowywania ma na celu zapewnienie możliwości weryfikacji danych przez organy skarbowe w przypadku kontroli podatkowej. Przykładowo, jeśli zeznanie za rok 2022 zostało złożone w 2023 roku, dokumenty należy przechowywać do 31 grudnia 2028 roku. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego, które zalecają długoterminowe przechowywanie dokumentacji dla celów dowodowych. Warto również pamiętać, że okres ten dotyczy nie tylko formularzy PIT, ale także dodatkowych dokumentów, takich jak faktury czy inne dowody wydatków, które mogą być przedmiotem kontroli skarbowej.

Pytanie 35

Oblicz wysokość podatku akcyzowego dla importowanego auta osobowego wyposażonego w silnik o pojemności większej niż 2 000 cm , w przypadku gdy nie znajdują zastosowania przepisy o zwolnieniu z podatku akcyzowego, stawka podatku dla samochodu osobowego powyżej 2 000 cm wynosi 18,6%, wartość celna auta importowanego to 50 000 zł, a cło wynosi 5 000,00 zł, średnia cena rynkowa tego samochodu to 54 500,00 zł?

A. 10 230,00 zł
B. 10 137,00 zł
C. 8 626,00 zł
D. 9 300,00 zł
Obliczenia podatku akcyzowego są często mylone przez niedokładne zrozumienie zasad ustalania wartości celnej oraz stawki podatku. Wiele osób może błędnie zakładać, że sama wartość rynkowa pojazdu powinna być podstawą do obliczenia podatku, co jest nieprawidłowe. W rzeczywistości, podstawą opodatkowania jest wartość celna, a nie cena rynkowa. Dodatkowo, pominięcie opłat celnych przy obliczeniach może prowadzić do znacznych różnic w finalnej kwocie podatku. W przypadku tego pytania, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego uwzględnienia stawki akcyzy lub błędnego zrozumienia, jak należy obliczać podstawę opodatkowania. Oprócz tego, niektóre osoby mogą zapominać o dodaniu cła do wartości celnej, co jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Wiedza na temat tego, jak właściwie stosować przepisy dotyczące akcyzy, jest nie tylko istotna dla osób importujących pojazdy, ale także dla profesjonalistów zajmujących się doradztwem celnym i podatkowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować każdy element procesu obliczeniowego, aby uniknąć kosztownych błędów oraz nieporozumień związanych z obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 36

Pracownica przedstawiła zwolnienie lekarskie od 01 grudnia do 20 grudnia 2014 roku. Jest to pierwsze zwolnienie lekarskie w roku 2014. Tabela zawiera dane dotyczące wynagrodzenia brutto pracownicy pomniejszonego o składki na ubezpieczenia społeczne z ostatnich 12 miesięcy. Ile wyniesie kwota, będąca podstawą wymiaru naliczenia wynagrodzenia chorobowego pracownicy w ciąży?

grudzień
2013 r.
1 600,00 zł
styczeń
2014 r.
1 600,00 zł
luty
2014 r.
1 600,00 zł
marzec
2014 r.
1 600,00 zł
kwiecień
2014 r.
1 600,00 zł
maj
2014 r.
2 000,00 zł
czerwiec
2014 r.
2 000,00 zł
lipiec
2014 r.
2 000,00 zł
sierpień
2014 r.
2 000,00 zł
wrzesień
2014 r.
2 000,00 zł
październik
2014 r.
2 100,00 zł
listopad
2014 r.
2 100,00 zł

A. 1 600,00 zł
B. 2 000,00 zł
C. 2 100,00 zł
D. 1 850,00 zł
Podstawa wymiaru naliczenia wynagrodzenia chorobowego dla pracownicy w ciąży jest obliczana jako średnia miesięczna wynagrodzeń brutto z ostatnich 12 miesięcy, co jest zgodne z Kodeksem Pracy oraz ustawą o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa. W omawianym przypadku, wynagrodzenie brutto pracownicy pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne w ciągu ostatniego roku wynosi 22 200 zł. Dzieląc tę kwotę przez 12, otrzymujemy podstawę, która wynosi 1 850 zł. Warto dodać, że pracownice w ciąży mają prawo do wyższych świadczeń, co wynika z ochrony przewidzianej w przepisach prawa pracy. Obliczona podstawa wynagrodzenia chorobowego jest istotna, ponieważ wpływa na wysokość wypłacanego świadczenia oraz na późniejsze obliczenia związane z urlopami macierzyńskimi. Dobre praktyki w zakresie obliczania wynagrodzeń wskazują na konieczność systematycznego monitorowania wynagrodzeń i ich wpływu na składki oraz świadczenia, aby zapewnić pracownikom odpowiednie zabezpieczenie finansowe w sytuacjach losowych.

Pytanie 37

W ciągu roku kalendarzowego maksymalna liczba dni zwolnienia z pracy z powodu konieczności osobistej opieki nad chorym rodzicem, za które przysługuje zasiłek opiekuńczy, wynosi

A. 60 dni
B. 14 dni
C. 7 dni
D. 30 dni
Odpowiedź 14 dni jest całkiem trafna, bo jak to wynika z przepisów dotyczących zasiłków opiekuńczych w naszym kraju, to w roku kalendarzowym pracownik ma prawo do 14-dniowego zwolnienia od pracy, żeby zająć się chorym rodzicem. Taki zasiłek dostaje się, gdy opieka jest naprawdę konieczna i nie można jej ogarnąć w innym miejscu. Przykładowo, jeśli rodzic po poważnej operacji potrzebuje stałej pomocy, to właśnie w takiej sytuacji można skorzystać z tego zasiłku. No i oczywiście, trzeba wtedy pokazać odpowiednią dokumentację medyczną, żeby udowodnić, że opieka jest potrzebna. Dobrze też pamiętać, że te dni nie wliczają się do innych praw pracowniczych, jak np. urlop wypoczynkowy. Znajomość tych przepisów jest mega ważna, nie tylko dla pracowników, ale również dla pracodawców, którzy muszą wiedzieć, jak obsługiwać takie wnioski. Tak że, wiedza na ten temat bardzo się przydaje w zarządzaniu czasem i organizacji w firmie.

Pytanie 38

Dokument potwierdzający nabycie środka trwałego, który był amortyzowany do 31.05.2017 r. w celach podatkowych, powinien być przechowywany do

A. 31 grudnia 2023 r.
B. 31 grudnia 2022 r.
C. 31 maja 2022 r.
D. 31 maja 2023 r.
Wybór błędnych dat, takich jak 31 grudnia 2022 r., 31 maja 2022 r. czy 31 maja 2023 r., wynika najczęściej z nieporozumienia dotyczącego okresu przechowywania dokumentów związanych z amortyzacją środków trwałych. Mylące może być przyjęcie krótszego okresu archiwizacji; niektórzy mogą założyć, że faktura powinna być przechowywana tylko przez rok po zakończeniu amortyzacji lub w momencie sprzedaży. W rzeczywistości, zgodnie z obowiązującymi przepisami, dokumenty te muszą być zachowane przez 5 lat po zakończeniu roku obrotowego, w którym miały miejsce zdarzenia gospodarcze związane z danym środkiem trwałym. To oznacza, że nawet po zakończeniu amortyzacji, firma musi mieć dostęp do odpowiednich dowodów nabycia środków trwałych na wypadek kontroli skarbowej czy potrzeby wykazania ich wartości w bilansie. Kolejnym błędem myślowym jest pomijanie kontekstu przepisów podatkowych w Polsce, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy okres, co jest zgodne z regulacjami Kodeksu cywilnego oraz ustawami o rachunkowości. W związku z tym, prawidłowe zrozumienie zasad amortyzacji oraz archiwizacji dokumentów jest kluczowe dla zachowania zgodności z przepisami i uniknięcia problemów w przyszłości.

Pytanie 39

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę od 01.02.2017 r. dostarczył w maju pierwsze w tym roku zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA, potwierdzające 10 dniową niezdolność do pracy z powodu choroby. Korzystając z danych w tabeli, oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za czas choroby.

Okres zatrudnienialutymarzeckwiecień
Wynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika3 200,00 zł3 200,00 zł3 200,00 zł
Dni przepracowane przez pracownika zgodnie z normatywnym czasem pracy202319
Procent do wyliczenia wynagrodzenia za czas choroby80% podstawy wymiaru

A. 1 238,51 zł
B. 736,30 zł
C. 853,33 zł
D. 1 066,67 zł
Poprawna odpowiedź, 853,33 zł, wynika z zastosowania właściwych zasad obliczania wynagrodzenia za czas choroby. Zgodnie z przepisami prawa pracy w Polsce, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy z powodu choroby wynosi 80% podstawy wymiaru, która jest ustalana na podstawie wynagrodzeń z ostatnich trzech miesięcy oraz proporcjonalnej liczby dni przepracowanych. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi najpierw obliczyć średnie miesięczne wynagrodzenie brutto, a następnie podzielić je przez liczbę dni roboczych w miesiącu, aby uzyskać dzienną stawkę. Mnożąc tę stawkę przez liczbę dni niezdolności do pracy (w tym przypadku 10 dni), dochodzimy do kwoty 853,33 zł. Takie obliczenia są zgodne z wytycznymi ZUS, co podkreśla ich legalność i poprawność. Warto również pamiętać, że wynagrodzenie za czas choroby nie może przekroczyć 80% tego, co pracownik otrzymałby, gdyby pracował, co chroni pracowników przed zbyt dużym obciążeniem finansowym w trakcie choroby.

Pytanie 40

Jaką kwotę wydatków związanych z uzyskaniem przychodu z zatrudnienia należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla pracownika, który dojeżdża do pracy z innej miejscowości?

A. 111,25 zł
B. 200,00 zł
C. 360,00 zł
D. 139,06 zł
Wybór niewłaściwej kwoty kosztów uzyskania przychodu może wynikać z braku zrozumienia przepisów dotyczących dojazdów pracowników. Odpowiedzi takie jak 111,25 zł, 360,00 zł czy 200,00 zł są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają aktualnych regulacji prawnych. Kwota 111,25 zł jest często mylona z kosztami uzyskania przychodu, które mają zastosowanie w przypadku pracowników zatrudnionych w ramach umów cywilnoprawnych, a nie w stosunku pracy. Natomiast 360,00 zł oraz 200,00 zł to kwoty, które mogą sugerować inne rodzaje wydatków lub kosztów, ale nie mają zastosowania w kontekście dojazdów z innej miejscowości. Typowym błędem jest także mylenie kosztów uzyskania przychodu z innymi wydatkami, które nie są do nich bezpośrednio przypisane. Należy pamiętać, że koszty uzyskania przychodu mają na celu odzwierciedlenie wydatków ponoszonych przez pracownika w związku z wykonywaniem pracy. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich kwot wynikających z przepisów, a także znajomość regulacji dotyczących wynagrodzeń i kosztów pracy. Warto także monitorować wszelkie zmiany w przepisach, które mogą wpływać na wysokość kosztów uzyskania przychodu, aby móc prawidłowo obliczać podstawę opodatkowania i minimalizować ryzyko podatkowe.