Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 00:58
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 01:07

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w prostym.
B. w czczym.
C. w ślepym.
D. w grubym.
Kosmki jelitowe, czyli mikroskopijne wypustki błony śluzowej jelita, występują głównie w jelicie czczym (duodenum) i pełnią kluczową rolę w procesach trawienia oraz wchłaniania substancji odżywczych. Ich struktura zwiększa powierzchnię jelita, co umożliwia bardziej efektywne wchłanianie składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany oraz tłuszcze. Kosmki są pokryte komórkami enterocytów, które są odpowiedzialne za transport substancji odżywczych do krwiobiegu. W praktyce, zrozumienie roli kosmków jelitowych jest istotne dla dietetyków i specjalistów ds. zdrowia, ponieważ ich uszkodzenie lub dysfunkcja może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co z kolei może skutkować niedoborami pokarmowymi oraz problemami zdrowotnymi, takimi jak celiakia. Dlatego kluczowe jest promowanie zdrowych nawyków żywieniowych, które wspierają zdrowie jelit, takich jak dieta bogata w błonnik oraz probiotyki, co może przyczynić się do optymalizacji funkcji kosmków jelitowych.
Pytanie 2

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. sianokiszonki
B. kiszonki
C. suszenia
D. siana
Odpowiedzi jak susz, kiszonka i siano to raczej nie najlepsze pomysły, jeśli mówimy o konserwacji trawy w sytuacji, gdy prognoza mówi o dwóch słonecznych dniach. Susz to metoda, która po prostu wysusza trawę do niskiej wilgotności, a to może oznaczać, że stracimy większość składników odżywczych, zwłaszcza przy zmieniającej się pogodzie. Jak trawa za mocno się wysuszy, to nie tylko stracimy te składniki, ale także pasza stanie się mniej kusząca dla zwierząt. Kiszonka, podobnie jak sianokiszonka, potrzebuje dłuższego czasu na fermentację, co nie ma sensu przy prognozowanych dwóch słonecznych dniach. Trawa musi być zbierana w odpowiednim momencie i przechowywana w dobrych warunkach, w przeciwnym razie fermentacja nie zadziała. Co do siana, to jest popularne, ale też łatwo traci wartość odżywczą, zwłaszcza gdy nie jest dobrze przechowywane. A jeszcze, siano wymaga dłuższego czasu na wysuszenie, co w kontekście krótkoterminowych prognoz nie jest najlepszym rozwiązaniem. Wybór metody przechowywania paszy powinien być przemyślany i oparty na analizie warunków pogodowych, żeby uniknąć typowych błędów przy zbiorze i przechowywaniu.
Pytanie 3

Rasa owiec, z której uzyskuje się wełnę o mieszanym składzie frakcji włosów, charakteryzującą się typowym kożuchowym układem, to

A. texel
B. merynos polski
C. wrzosówka
D. suffolk
Merynos polski, Suffolk oraz Texel to rasy owiec, które, pomimo iż są cenione w hodowli, nie są odpowiednie do pozyskiwania wełny o kożuchowym układzie frakcji włosów. Merynos polski, znany ze swojej wyjątkowo finezyjnej wełny, jest głównie wykorzystywany w przemyśle odzieżowym, ale jego wełna ma tendencję do bycia zbyt cienką i delikatną, co sprawia, że nie nadaje się do produkcji odzieży wierzchniej wymagającej większej odporności. Z kolei Suffolk to rasa owiec mięsnych, której wełna jest rzadko wykorzystywana w przemyśle tekstylnym, ponieważ jej właściwości nie odpowiadają potrzebom produkcji wełny kożuchowej. Texel, chociaż ceniony za wysoką jakość mięsa, również nie ma pożądanych właściwości włókien wełnianych, które charakteryzują się grubszymi frakcjami. Właściwe zrozumienie różnic między tymi rasami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania ich w odpowiednich segmentach przemysłu. Typowe błędy polegają na nieodróżnianiu funkcji wełny od innych cech hodowlanych, co prowadzi do mylnych wniosków o praktycznym zastosowaniu tych ras. Zrozumienie, które rasy są idealne do pozyskiwania wełny kożuchowej, jest kluczowe dla każdej osoby pracującej w branży tekstylnej i hodowlanej.
Pytanie 4

Wokół zarodka znajduje się

A. kosmówka
B. owodnia
C. pępowina
D. omocznia
Owodnia to struktura, która bezpośrednio otacza zarodek podczas jego rozwoju w macicy. Powstaje z ektodermy i mezodermy, tworząc przestrzeń wypełnioną płynem owodniowym, który pełni kluczową rolę w ochronie rozwijającego się płodu. Płyn owodniowy chroni przed urazami mechanicznymi, umożliwia swobodne ruchy zarodka oraz reguluje temperaturę. Z perspektywy praktycznej, owodnia jest istotna w kontekście monitorowania stanu zdrowia płodu, a także w badaniach prenatalnych, gdzie analizowanie płynu owodniowego może dostarczyć informacji o potencjalnych problemach zdrowotnych. Dobrze zrozumiana rola owodni w rozwoju prenatalnym jest zgodna z aktualnymi standardami opieki prenatalnej i badaniami naukowymi, które podkreślają jej znaczenie. Ponadto, owodnia jest kluczowym elementem w kontekście porodu i opieki noworodkowej, co czyni jej zrozumienie niezbędnym dla wszelkich specjalistów pracujących w dziedzinie medycyny perinatalnej.
Pytanie 5

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u suki
B. u kotki
C. u lochy
D. u maciorki
Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.
Pytanie 6

Po porodzie, jedynym pokarmem, jaki powinna otrzymać locha, jest

A. posolone pójło z otrąb żytnich
B. posolone pójło z otrąb pszennych
C. taki sam pokarm jak przed porodem
D. woda
Posolone pójło z otrąb pszennych to odpowiedni pokarm, który locha powinna otrzymać po porodzie. Otręby pszenne są bogate w błonnik oraz składniki odżywcze, które są kluczowe dla regeneracji organizmu samicy po porodzie oraz dla produkcji mleka. W tym krytycznym okresie locha potrzebuje odpowiednich zasobów energetycznych oraz minerałów, a sól w pójle wspomaga równowagę elektrolitową, co jest istotne w kontekście laktacji. W praktyce, dostarczenie takiego pokarmu sprzyja nie tylko lepszemu samopoczuciu lochy, ale również wpływa na zdrowie i wzrost prosiąt. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest wprowadzenie posolonego pójła z otrąb pszennych do diety loch w hodowlach, gdzie priorytetem jest zdrowie zarówno samicy, jak i jej potomstwa, co jest zgodne z wytycznymi dla dobrostanu zwierząt w nowoczesnej hodowli.
Pytanie 7

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 4 tygodnia życia
B. 8 tygodnia życia
C. 6 tygodnia życia
D. 2 tygodnia życia
Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.
Pytanie 8

Który z poniższych części układu pokarmowego przeżuwaczy stanowi żołądek właściwy?

A. Księgi
B. Czepiec
C. Żwacz
D. Trawieniec
Wybór jednego z pozostałych elementów układu pokarmowego przeżuwaczy, jakimi są żwacz, czepiec lub księgi, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i roli w procesie trawienia. Żwacz, będący największą komorą żołądka przeżuwaczy, jest miejscem fermentacji pokarmu, gdzie mikroorganizmy rozkładają celulozę obecnych w roślinach. Jego główną funkcją jest gromadzenie i wstępne rozkładanie pokarmu, co jest kluczowe dla dalszego procesu trawienia, ale nie jest odpowiedzialny za jego końcowy rozkład. Czepiec, z kolei, działa jako filtr, który separuje duże cząstki pokarmowe, uniemożliwiając ich przejście do dalszych komór. Księgi, będące kolejną komorą żołądka, mają za zadanie wchłanianie wody i niektórych substancji odżywczych, a ich funkcja również nie obejmuje trawienia pokarmu w ścisłym tego słowa znaczeniu. Wybierając jedną z tych opcji, można nieprawidłowo zrozumieć cały proces trawienia u przeżuwaczy, co może prowadzić do błędnych praktyk żywieniowych i zdrowotnych. Kluczowe jest, aby znać różnice między tymi komorami żołądka oraz ich funkcje, aby móc skutecznie zarządzać dietą i zdrowiem zwierząt. Niewłaściwe podejście do żywienia przeżuwaczy, oparte na mylnym zrozumieniu ich układu pokarmowego, może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niedobory pokarmowe lub choroby metaboliczne.
Pytanie 9

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Ekstensywny.
B. Półintensywny.
C. Intensywny.
D. Kombinowany.
System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.
Pytanie 10

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. mięsnego
B. ogólnoużytkowego
C. wełnistego
D. mlecznego
Koziołki i kozy z rasy toggenburskiej są często mylone z innymi typami użytkowymi, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich rzeczywistego przeznaczenia. Odpowiedzi związane z typem mięsnym oraz wełnistym są niewłaściwe, ponieważ rasa ta nie jest hodowana z myślą o pozyskiwaniu mięsa ani wełny. Kozy toggenburskie cechują się skromnym przyrostem masy ciała, co czyni je nieefektywnymi zwierzętami rzeźnymi. Typ wełnisty również nie pasuje do tej rasy, gdyż ich wełna nie jest na tyle wydajna ani cenna, aby uzasadniać hodowlę w tym celu. W dodatku, chociaż istnieją rasy kóz ogólnoużytkowych, które mogą łączyć cechy mleczne, mięsne i wełniste, to jednak rasa toggenburska jest wyraźnie zorientowana na produkcję mleka. Typowy błąd w myśleniu polega na przekonaniu, że wszystkie rasy kóz są wszechstronne, co nie zawsze jest prawdą. Hodowcy, skupiając się na nieodpowiednich kategoriach użytkowych, mogą nie wykorzystać pełnego potencjału tych zwierząt, co z kolei wpływa na efektywność ich gospodarstw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfikacji ras i dostosowanie metod hodowli do ich rzeczywistych możliwości produkcyjnych.
Pytanie 11

Jakie łożysko występuje u zwierząt przeżuwających?

A. Liścieniowate
B. Pierścieniowe
C. Rozproszone
D. Tarczowe
Jeśli wybierasz inne typy łożysk, jak pierścieniowate, rozproszone czy tarczowe, to może wynikać z braku zrozumienia anatomii i fizjologii przeżuwaczy. Łożyska pierścieniowate to często coś, czego używa się w maszynach, ale nie są one właściwe dla tych zwierząt. Łożyska rozproszone, które nie mają jednego miejsca, gdzie obciążenie się skupia, w ogóle nie pasują do stawów przeżuwaczy, bo tam ważne jest równomierne rozkładanie sił. Z kolei łożyska tarczowe, chociaż mogą wydawać się dobre, nie oddają mechaniki stawów. Wiele osób popełnia błąd myślowy, uogólniając cechy różnych łożysk bez myślenia o ich biologicznym kontekście. Żeby porządnie zrozumieć stawy przeżuwaczy, nie wystarczy znać różne typy łożysk; trzeba zrozumieć także jak ich budowa i funkcja współgrają z potrzebami tych zwierząt. Właściwe zrozumienie tych rzeczy jest kluczowe w weterynarii i hodowli, bo wpływa na zdrowie i żywotność przeżuwaczy.
Pytanie 12

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. granulocyty
B. erytrocyty
C. monocyty
D. limfocyty
Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.
Pytanie 13

Jakie są rasy bydła mlecznego?

A. holsztyńsko-fryzyjska i galloway
B. guernsey i angler
C. szkocka rasa wyżynna i jersey
D. duńska czerwona i salers
Wybierając inne rasy, jak duńska czerwona czy salers, lepiej zwrócić uwagę na to, że nie są one uznawane za rasy mleczne. Duńska czerwona, chociaż to bydło, hoduje się głównie dla mięsa, a jej wydajność mleczna jest dość niska w porównaniu do guernsey i angler. Salers to fajna rasa, ale znana bardziej z mięsa niż z mleka. Szkocka rasa wyżynna i galloway też są głównie mięsne, więc nie nadają się do produkcji mleka. Często ludzie mylą rasy bydła, myśląc, że wszystkie mogą dawać mleko, co prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego ważne jest, aby dobrze znać różnice między tymi rasami, bo każda ma swoje unikalne cechy, które są istotne w hodowli. Zrozumienie tych spraw to podstawa skutecznego zarządzania i dobrego rozwoju gospodarstwa.
Pytanie 14

Oblicz roczne zapotrzebowanie na kukurydzę, która jest komponentem podanej mieszanki treściwej dla krów mlecznych. Stan średnioroczny krów w gospodarstwie wynosi 35 szt. Średnia dzienna dawka mieszanki 2 kg/szt.

Składnik mieszanki (%)
Śruta owsiana 40%
Śruta jęczmienna 20%
Śruta kukurydziana 20%
Otręby pszenne 14%
Mieszanka mineralna 5%
Sól pastewna 1%

A. 5,10 t
B. 25,50 t
C. 0,22 t
D. 0,51 t
Aby obliczyć roczne zapotrzebowanie na kukurydzę w mieszance treściwej dla krów mlecznych, musimy uwzględnić kilka kluczowych parametrów. Średnia dzienna dawka mieszanki wynosi 2 kg na jedną krowę, a stan średnioroczny krów w gospodarstwie to 35 sztuk. W ciągu roku mamy 365 dni, co oznacza, że całkowita ilość mieszanki potrzebna dla 35 krów wynosi: 2 kg x 35 krów x 365 dni = 25 550 kg. Ponieważ zapotrzebowanie dotyczy tylko kukurydzy jako składnika mieszanki, ważne jest, aby określić procentowy udział kukurydzy w tej mieszance. Przy założeniu, że kukurydza stanowi 20% mieszanki (co jest typowe w wielu praktykach hodowlanych), roczne zapotrzebowanie na kukurydzę wynosi: 25 550 kg x 20% = 5 110 kg, co odpowiada 5,10 tonom. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia bydła, co pozwala na optymalizację kosztów pasz i zapewnienie odpowiednich wartości odżywczych dla zwierząt.
Pytanie 15

W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość

A. białka
B. witamin
C. suchej masy
D. energii
Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.
Pytanie 16

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w tłuszcze
B. w witaminy
C. w białko
D. w węglowodany
Dostarczanie bydłu paszy bogatej w tłuszcz, witaminy czy białko zamiast węglowodany może prowadzić do wielu problemów żywieniowych i zdrowotnych. Istnieje powszechne przekonanie, że tłuszcze są najlepszym źródłem energii, jednak w przypadku bydła, nadmiar tłuszczu w diecie może skutkować niepożądanymi efektami, takimi jak problemy z wątrobą czy obniżenie wydajności mlecznej. W przypadku witamin, chociaż są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ich rola nie dotyczy bezpośrednio dostarczania energii. Wiele hodowli stosuje suplementację witamin, ale nie mogą one zastąpić podstawowych składników energetycznych w diecie. Podobnie, białko jest kluczowym składnikiem, natomiast jego nadmiar w stosunku do energii może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz niewłaściwego wykorzystania energii. Właściwe bilansowanie diety bydła, z naciskiem na odpowiedni stosunek węglowodanów i białka, jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do ograniczenia wzrostu, spadku produkcji mleka oraz zwiększenia ryzyka chorób metabolicznych, co jest często wynikiem braku zrozumienia ról poszczególnych składników odżywczych.
Pytanie 17

Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?

A. Białko, które jest trawione w jelicie.
B. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.
C. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych
D. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.
Skrót BTJN odnosi się do białka trawionego w jelicie, które pochodzi z przemian azotowych. W kontekście normowania dawki pokarmowej w systemie INRA, zrozumienie tego terminu jest kluczowe dla optymalizacji żywienia zwierząt. Białko azotowe, które jest dostępne w paszy, jest metabolizowane przez mikroflorę jelitową, co prowadzi do jego przekształcenia w różne formy, które mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia. W praktyce oznacza to, że zarządzanie dawką pokarmową w oparciu o BTJN pozwala na efektywne wykorzystanie białka, co jest nie tylko korzystne dla zdrowia zwierząt, ale również dla ekonomiki produkcji rolnej. Dzięki odpowiedniemu zrozumieniu i zastosowaniu BTJN, hodowcy mogą poprawić wydajność produkcji, minimalizując jednocześnie straty związane z nieefektywnym wykorzystaniem białka w paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.
Pytanie 18

Wskaż rodzaj paszy, który ma najmniejszą wilgotność.

A. Okopowe
B. Melasa
C. Siano
D. Kiszonka
Siano jest jedną z najstarszych i najczęściej stosowanych pasz dla zwierząt, charakteryzującą się niską zawartością wody w porównaniu do innych typów pasz. Zawartość wody w sianie zazwyczaj wynosi od 10% do 15%, co czyni je idealnym wyborem do długoterminowego przechowywania i podawania zwierzętom. Dzięki temu, że siano jest suszone, ma również wyższą koncentrację składników odżywczych, co czyni je bardziej wartościowym źródłem białka, błonnika i minerałów. Ponadto, dobrze przygotowane siano powinno być wolne od pleśni i zanieczyszczeń, co jest krytyczne dla zdrowia zwierząt. Przykładami zastosowania siana są pasze dla bydła, owiec oraz koni, gdzie jego niska wilgotność wspiera zdrową dietę, pomagając jednocześnie zapobiegać chorobom układu pokarmowego. W kontekście standardów, stosowanie siana spełnia wytyczne dotyczące żywienia zwierząt gospodarskich, promując ich zdrowie oraz dobrostan.
Pytanie 19

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce
B. zwiększenie zawartości włókna w paszy
C. zmniejszenie zawartości białka w paszy
D. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma
Zwiększenie poziomu włókna w paszy nie wpływa znacząco na redukcję emisji amoniaku, a jego nadmiar może nawet prowadzić do problemów z trawieniem u zwierząt. Włókno, jako składnik paszy, ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego, ale jego rola w ograniczaniu emisji amoniaku jest ograniczona. Utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C powyżej normy może wpływać na samopoczucie zwierząt, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększenia stresu i wydajności metabolicznej, co z kolei niekorzystnie wpływa na emisję amoniaku. Przegrzewanie może wywoływać reakcje obronne w organizmach zwierząt, a to może prowadzić do nadmiernej produkcji odpadów organicznych, które w rezultacie zwiększają poziom amoniaku w pomieszczeniach. Utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce może poprawić komfort zwierząt i ich zdrowie, jednak nie jest to najskuteczniejsza metoda redukcji emisji amoniaku. W rzeczywistości, głęboka ściółka może przyczyniać się do gromadzenia odpadów organicznych, co może zwiększać emisje amoniaku, jeżeli nie jest odpowiednio zarządzana. W kontekście zarządzania środowiskowego w chlewniach, kluczowe jest zrozumienie, jak różne aspekty diety, środowiska i zarządzania odpadami wpływają na emisje amoniaku. Dlatego właściwe stosowanie paszy, praktyk hodowlanych oraz technologii zarządzania odpadami jest niezbędne dla minimalizacji wpływu hodowli na środowisko.
Pytanie 20

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. klonowanie
B. pozyskiwanie embrionów
C. seksowanie gamet i zarodków
D. superowulacja u dawczyń
Superowulacja u dawczyń jest kluczowym pierwszym etapem programu MOET, który ma na celu uzyskanie wielu zarodków w krótkim czasie. Proces ten polega na stymulacji jajników do produkcji większej liczby komórek jajowych niż zwykle, co pozwala na pobranie ich w trakcie jednej procedury. W praktyce, superowulacja osiągana jest poprzez podanie hormonów gonadotropowych, takich jak FSH (hormon folikulotropowy) i LH (hormon luteinizujący), co prowadzi do wzrostu liczby dojrzałych pęcherzyków jajnikowych. Dzięki temu można uzyskać wiele zarodków, co jest niezbędne do efektywnego przenoszenia zarodków do biorczyń. Przykładowo, w programach hodowlanych bydła, superowulacja jest rutynowo stosowana, aby zwiększyć wydajność reprodukcyjną, co przekłada się na lepsze wyniki w hodowli i większy zysk dla producentów. Standardy dobrej praktyki w tym zakresie obejmują monitorowanie reakcji hormonalnych oraz odpowiednie dobieranie dawek hormonów, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić wysoką jakość pozyskiwanych zarodków.
Pytanie 21

Ile godzin po rozpoczęciu rui uznaje się za najdogodniejszy czas na pierwsze krycie lochy?

A. 12-18
B. 1-2
C. 47-72
D. 36-48
Optymalny termin pierwszego krycia lochy przypada na okres 12-18 godzin po rozpoczęciu rui, co oznacza, że w tym czasie samice są najbardziej płodne i gotowe do zapłodnienia. Ten czas jest kluczowy, ponieważ w okresie rui wskutek działania hormonów, takich jak estrogen, dochodzi do owulacji, a płodność lochy osiąga szczyt. Praktycznie, dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie zachowań loch w trakcie rui, co może obejmować zwracanie uwagi na objawy takie jak zmiany w zachowaniu, zwiększona aktywność, a także typowe dla rui objawy, jak np. „stań na czoło” – reakcja lochy na nacisk na zadnią część ciała. Właściwe ustalenie terminu krycia jest kluczowe dla uzyskania wysokiej skuteczności w reprodukcji, co przekłada się na efektywność produkcyjną i zdrowotną zwierząt. Ponadto, zastosowanie narzędzi do monitorowania cykli rujowych, takich jak skanery ultradźwiękowe czy testy hormonalne, może znacząco usprawnić proces krycia oraz zwiększyć wskaźniki urodzeń w stadzie.
Pytanie 22

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 250 dni
B. 365 dni
C. 305 dni
D. 280 dni
Odpowiedzi 280 dni, 250 dni i 365 dni są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistego czasu trwania standardowej laktacji u krów. Laktacja, trwająca 280 dni, jest zbyt krótka, co mogłoby prowadzić do niewystarczającej produkcji mleka oraz do obniżenia kondycji zdrowotnej zwierząt. Zbyt krótki okres laktacji ogranicza także zdolności rozrodcze krów, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na rentowność gospodarstwa. Natomiast odpowiedź 250 dni, choć teoretycznie również może wystąpić, nie spełnia standardów branżowych, które rekomendują co najmniej 305 dni dla optymalnej produkcji. Z kolei laktacja trwająca 365 dni to sytuacja, która jest rzadko spotykana w praktyce, a przedłużenie tego okresu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak mastitis czy inne schorzenia metaboliczne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych niepoprawnych przedziałów czasowych nie tylko nie jest zgodny z naukowym podejściem do laktacji, ale również ignoruje zasadnicze aspekty zarządzania stadem, które są kluczowe dla efektywnej produkcji mleka. Właściwe zrozumienie cyklu laktacyjnego i jego długości jest fundamentem dla zdrowia krów oraz dla ekonomicznych wyników gospodarstwa.
Pytanie 23

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. wystawową
B. hodowlaną
C. rozrodczą
D. opasową
Wybór odpowiedzi wystawowej raczej sugeruje, że zwierzęta są gotowe do pokazów, co wiąże się z innymi wymaganiami, jeśli chodzi o ich wygląd i prezentację. Trochę nie ma to związku z ich kondycją w kontekście rozmnażania. Odpowiedź rozrodcza też nie jest trafna, bo odnosi się do zdrowia zwierząt, które są używane do reprodukcji, ale pomija ich odżywienie i kondycję. Właściwa kondycja rozrodcza może być mylnie interpretowana jako to, jak bardzo zwierzęta mogą się rozmnażać, ale nie uwzględnia zdrowia i odżywienia, co jest kluczowe. Wybór opasowej kondycji zwierząt też jest nie do końca w porządku, bo mówi o zwierzętach hodowanych dla masy ciała i późniejszego uboju, a nie do rozmnażania. Fajnie jest zrozumieć różnice między tymi terminami, bo to może być kluczowe dla sukcesu w hodowli. Hodowcy powinni uważać na te błędne interpretacje, bo to może prowadzić do złego zarządzania stadem, a to wpływa na produkcję i zdrowie zwierząt.
Pytanie 24

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. inokulanty
B. bolusy
C. detoksykanty
D. prebiotyki
Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.
Pytanie 25

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. zaopatrywania go w paszport
B. wszczepiania mu mikroczipu
C. przekazywania rodowodu psa
D. szczepienia go przeciwko wściekliźnie
Przekazanie rodowodu psa przy sprzedaży zwierzęcia do kraju Unii Europejskiej nie jest wymagane, co oznacza, że formalności związane z rodowodem nie są niezbędne do przewozu psa. Rodowód jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie oraz rasę zwierzęcia, a jego brak nie wpływa na legalność przewozu psa w ramach Unii Europejskiej. W przypadku psów wykorzystywanych w hodowli, rodowód może być istotny dla hodowców, jednak dla osobistych właścicieli, którzy sprzedają psa, jego posiadanie nie jest obligatoryjne. W praktyce, jeśli sprzedaż dotyczy zwierzęcia, które nie jest przeznaczone do dalszej hodowli, rodowód nie odgrywa kluczowej roli. Należy jednak pamiętać, że w przypadku psów rasowych, posiadanie rodowodu może być istotne dla przyszłych właścicieli, dlatego warto go dostarczyć, aby zwiększyć wartość rynkową psa. Warto również zaznaczyć, że dla psów przewożonych do UE istnieją obowiązki dotyczące szczepień oraz mikroczipów, dlatego należy ich przestrzegać, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie zwierzęcia.
Pytanie 26

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu
B. odpchlić go i wykąpać
C. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe
D. podać mu leki przeciwwirusowe
Odpowiedź polegająca na opróżnieniu gruczołów okołoodbytowych jest prawidłowa, ponieważ te gruczoły mogą gromadzić nadmiar wydzieliny, co prowadzi do dyskomfortu u psa. W sytuacji, gdy pies saneczkuje, może to oznaczać, że czuje ból lub swędzenie w okolicy odbytu, co jest często związane z zatkaniem lub stanem zapalnym gruczołów. Opróżnienie gruczołów okołoodbytowych należy przeprowadzać regularnie, szczególnie u ras predysponowanych do tego problemu, takich jak Basset Hound czy Cocker Spaniel. W przypadku zatkanych gruczołów, ich opróżnienie może przywrócić komfort zwierzęcia i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak infekcje czy ropnie. Warto również monitorować zachowanie psa po opróżnieniu gruczołów, aby upewnić się, że problem został rozwiązany. W praktyce, zaleca się wizyty u weterynarza w celu prawidłowego przeprowadzenia tej procedury, zwłaszcza jeśli właściciel nie ma doświadczenia w tej kwestii. Dobre praktyki weterynaryjne obejmują także edukację właścicieli na temat objawów wskazujących na problemy z gruczołami, co pozwala na szybszą interwencję.
Pytanie 27

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. hodowcy
B. pracownika ARiMR
C. zootechnika
D. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi
Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.
Pytanie 28

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 12 do 18 godzin
B. Od 18 do 24 godzin
C. Od 6 do 10 godzin
D. Od 10 do 12 godzin
Wybór odpowiedzi, który sugeruje dokonanie zabiegu w czasie krótszym lub dłuższym niż 12-18 godzin, może prowadzić do nieefektywności w procesie inseminacji. Odpowiedzi takie, jak 'Od 10 do 12 godzin' lub 'Od 6 do 10 godzin', są mylące, ponieważ sugerują wykonanie zabiegu zbyt wcześnie. W przypadku wcześniejszej inseminacji istnieje ryzyko, że komórka jajowa jeszcze nie dojrzała i nie dojdzie do zapłodnienia. Z kolei odpowiedzi wskazujące na czas po 18 godzinach mogą prowadzić do sytuacji, w której komórka jajowa już obumiera, co również uniemożliwi zapłodnienie. Niezrozumienie tego krytycznego okna czasowego może skutkować niższą wydajnością reprodukcyjną w stadzie. W praktyce hodowcy powinni regularnie monitorować rui i stosować metody, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, co pozwoli na bardziej precyzyjne określenie momentu inseminacji. Kluczem do sukcesu w reprodukcji bydła jest więc dokładne rozumienie cyklu rujowego i dostosowanie działań do jego przebiegu, co jest zgodne z zaleceniami światowych organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.
Pytanie 29

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja
B. selekcja
C. inbred
D. heterozja
Inbred, selekcja oraz modyfikacja to terminy związane z genetyką, ale nie oddają one właściwego opisu zjawiska heterozji. Inbred to proces kojarzenia osobników blisko spokrewnionych, co często prowadzi do obniżenia różnorodności genetycznej oraz występowania problemów zdrowotnych zwierząt i roślin, takich jak obniżona odporność na choroby. Z drugiej strony, selekcja to metoda wyboru osobników, które wykazują pożądane cechy, w celu uzyskania ich potomstwa, ale niekoniecznie prowadzi to do efektu heterozji. Selekcja może być prowadzona w ramach linii czystych, które nie zawsze przynoszą korzyści związane z heterozją. Modyfikacja odnosi się natomiast do zmian w materiale genetycznym organizmów, często przez inżynierię genetyczną. Chociaż modyfikacje mogą prowadzić do poprawy cech, są one techniką różniącą się od naturalnego krzyżowania, które jest czynnikiem generującym heterozję. W kontekście zrozumienia heterozji, kluczowe jest uświadomienie sobie, że wyższa wydajność czy lepsza jakość cech potomków nie wynika z inbredu, selekcji czy modyfikacji, ale z zjawiska heterozji, które jest bazowane na różnorodności genetycznej i krzyżowaniu. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą powinny unikać stosowania zbyt bliskich spokrewnień oraz skupiać się na tworzeniu zróżnicowanych krzyżówek, aby wykorzystać pełen potencjał heterozji. Warto zatem zrozumieć różnice między tymi terminami, aby lepiej wykorzystać mechanizmy genetyczne w hodowli.
Pytanie 30

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 marca następnego roku
B. 1 września
C. 15 kwietnia
D. 15 maja
Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.
Pytanie 31

Jak nazywa się stosunek części ruchomych płodu (głowa, kończyny) do części nieruchomych (tułów)?

A. ułożeniem płodu
B. położeniem płodu
C. postawą płodu
D. repozycją płodu
Repozycja płodu to technika, która ma na celu zmianę pozycji płodu, gdy jest ułożony nieprawidłowo. Tylko, że to nie odnosi się do tego, jak płód jest ułożony w sensie relacji między jego ruchomymi a nieruchomymi częściami ciała. Dlatego nie jest to dobry termin do tego pytania. Ułożenie płodu to ogólne pojęcie, które nie do końca wyjaśnia różnice między jego ciałem. Jeszcze jest postawa płodu, którą często myli się z ułożeniem i znów nie mówi o relacjach między tymi częściami. Ludzie często mylą te pojęcia, bo mogą wydawać się podobne, ale tak naprawdę mają różne znaczenia w medycynie. Rozróżnienie między tymi terminami jest kluczowe, żeby dobrze ocenić stan płodu i skutecznie planować działania medyczne w położnictwie.
Pytanie 32

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. dekornizacji
B. znakowania
C. kurtyzowania
D. trokarowania
Wybór innych odpowiedzi, jak znakowanie, kurtyzowanie czy trokarowanie, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają te narzędzia w weterynarii. Znakowanie to zazwyczaj sposób na identyfikację zwierząt, przy użyciu farb, tatuaży czy mikroczipów. To jest używane przy zarządzaniu stadem, ale nie ma nic wspólnego z dekornizacją. Kurtyzowanie to z kolei usuwanie tkanki w kontekście chirurgii, często przy nowotworach. Trokarowanie to technika, która ma na celu wprowadzenie trokaru, narzędzia do drenażu, głównie w zabiegach inwazyjnych. Wybór tych opcji może sugerować, że nie rozumiesz, do czego służą poszczególne narzędzia, a to jest naprawdę kluczowe w praktyce weterynaryjnej. Dobrze byłoby lepiej poznać te techniki i zastosowania, bo to ważne dla skuteczności zabiegów i bezpieczeństwa zwierząt.
Pytanie 33

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
B. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
C. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
D. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
Wybór podmiotu, który dostarczył nasienie do wykonania zabiegu, jako odpowiedzi na pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ ten podmiot nie ma wglądu w szczegóły dotyczące konkretnego zabiegu inseminacji, a tym samym nie jest odpowiedzialny za dokumentację związana z tym procesem. Nie prowadzi on dokumentacji dotyczącej wykonania zabiegu ani nie ma dostępu do informacji, które są kluczowe do wydania duplikatu zaświadczenia. Kolejną niewłaściwą odpowiedzią jest prowadzący księgę hodowlaną krowy, który odpowiedzialny jest za rejestrację oraz monitorowanie stanu zdrowia i pochodzenia zwierząt, ale nie jest bezpośrednio zaangażowany w sam proces inseminacji. Prowadzący księgę hodowlaną buhaja również nie ma kompetencji do wydawania takich duplikatów, ponieważ jego rola ogranicza się do dokumentacji związanej z danym buhajem, a nie z inseminacją krowy. Często spotykanym błędem myślowym jest utożsamianie różnych ról w procesie hodowli, co prowadzi do nieporozumień w kontekście odpowiedzialności za dokumentację. Właściwe zrozumienie, kto jest odpowiedzialny za dany element w procesie hodowli, jest kluczowe, by uniknąć problemów związanych z dokumentacją oraz zapewnić przejrzystość w zarządzaniu informacjami o zwierzętach.
Pytanie 34

Krowa została pomyślnie unasienniona 15 stycznia. Jaki jest przewidywany termin porodu?

A. 15 sierpnia
B. 15 października
C. 1 września
D. 1 sierpnia
Odpowiedź 15 października jest poprawna, ponieważ typowy cykl ciążowy krowy trwa około 280 dni, co przekłada się na 9 miesięcy. Licząc od daty unasiennienia, czyli 15 stycznia, dodajemy 280 dni, co daje nam termin porodu przypadający na 15 października. To podejście jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które wskazują na konieczność monitorowania cyklu reprodukcyjnego zwierząt, aby przewidzieć datę porodu. Umożliwia to nie tylko odpowiednie przygotowanie się do przyjęcia nowego cielęcia, ale także zapewnia właściwą opiekę zdrowotną krowie w okresie ciąży. Warto również pamiętać, że różne czynniki, takie jak zdrowie matki i warunki hodowlane, mogą wpływać na dokładność przewidywania terminu porodu, stąd ważne jest, aby hodowcy posiadali doświadczenie oraz korzystali z narzędzi do monitorowania cykli płodowych zwierząt. Dobre praktyki w hodowli bydła mlecznego zakładają regularne konsultacje z lekarzem weterynarii w celu oceny stanu zdrowia i monitorowania ciąży."
Pytanie 35

Anemia może być spowodowana brakiem w organizmie

A. jodu, żelaza, kobaltu
B. żelaza, miedzi, kobaltu
C. wapnia, fosforu, żelaza
D. potasu, żelaza, kobaltu
Niedobór żelaza, miedzi i kobaltu jest istotnym czynnikiem prowadzącym do anemii, szczególnie anemii niedoborowej. Żelazo jest kluczowym składnikiem hemoglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w organizmie. Jego niedobór prowadzi do zmniejszenia produkcji hemoglobiny, co skutkuje obniżeniem zdolności krwi do przenoszenia tlenu, a w efekcie do osłabienia organizmu. Miedź odgrywa ważną rolę w metabolizmie żelaza oraz w tworzeniu czerwonych krwinek. Kobalt jest z kolei kluczowym elementem witaminy B12, która również jest niezbędna do produkcji prawidłowej ilości czerwonych krwinek. Podczas diagnostyki anemii warto uwzględnić badania poziomu tych pierwiastków, aby określić odpowiednią strategię leczenia. Zastosowanie odpowiednich suplementów diety oraz zmiana nawyków żywieniowych mogą znacznie poprawić stan zdrowia pacjentów z niedoborami tych minerałów, co jest zgodne z aktualnymi zaleceniami żywieniowymi i standardami medycznymi.
Pytanie 36

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. preparatów ziołowych
B. probiotyków
C. leków homeopatycznych
D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.
Pytanie 37

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. C
B. E
C. K
D. D
Inne witaminy, jak E, K czy C, mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za budowę kości, jak to jest z witaminą D. Witamina E działa głównie jako antyoksydant, co jest ok, ale nie wpływa bezpośrednio na mineralizację kości. Witamina K jest ważna do krzepnięcia krwi, a także pomaga w metabolizmie wapnia, ale jej rola w kościach jest bardziej wspierająca. Witamina C jest potrzebna do produkcji kolagenu, który jest ważny dla tkanki łącznej i kości, ale wpływ na mineralizację kości ma mniejszy niż witamina D. Często ludzie mylą funkcje tych witamin i ich konkretne działania w organizmie. Ważne jest, by zrozumieć, że witaminy współdziałają ze sobą, ale w kontekście zdrowego wzrostu kości, witamina D jest po prostu niezastąpiona. Żeby dbać o zdrowie kości, warto dostarczyć odpowiednie ilości różnych witamin i minerałów, a szczególnie tej jednej, czyli D.
Pytanie 38

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. białko
B. tłuszcz
C. laktozę
D. skrobię
Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.
Pytanie 39

Nałóg występujący u koni, polegający na przemieszczaniu się z jednej przedniej nogi na drugą oraz wykonywaniu ruchem szyi i głowy wahadłowych to

A. wędrowanie
B. łykawość
C. wspinanie się dęba
D. tkanie
Tkanie to nałóg, który można zaobserwować u koni. Polega na tym, że koń przestępuje z nogi na nogę i wykonuje różne ruchy głową oraz szyją. Zwykle to się zdarza, gdy koń się nudzi, jest zestresowany albo ma złe warunki do życia. Koniom, które żyją w samotności lub w miejscach, gdzie nie mogą się swobodnie poruszać, łatwo przychodzi rozwijać ten nałóg, bo w ten sposób próbują sobie radzić z monotonią. Warto pamiętać, że tkanie nie tylko sygnalizuje, że dzieje się coś złego z psychiką konia, ale może też prowadzić do problemów zdrowotnych, na przykład urazów nóg czy zaburzeń równowagi. Właściciele powinni postarać się stworzyć koniom lepsze warunki: dobrze, gdy mają towarzystwo innych koni, mają możliwość ruchu i zajęcia, które angażują ich umysły. Dobrze jest też, jak rutyny koni są urozmaicone, a techniki treningowe są takie, żeby zmniejszyć stres.
Pytanie 40

Jaja do inkubacji powinny być

A. świeże
B. w kształcie kulistym
C. jak największe
D. wyczyszczone
Świeżość jaj wylęgowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich zdolność do wylęgu. Jaja, które są świeże, mają wyższe prawdopodobieństwo, że będą zawierały zdrowe zarodki oraz będą miały lepsze parametry wylęgowe. W praktyce, świeżość jaj oznacza, że powinny być one zebrane w ciągu ostatnich kilku dni, najlepiej nieprzekraczających tygodnia. Warto również zwrócić uwagę na warunki przechowywania, które powinny być kontrolowane pod kątem temperatury i wilgotności, aby zminimalizować ryzyko degradacji jakości. W przypadku wylęgu drobiu, standardy branżowe, takie jak te ustalane przez Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz inne agencje, rekomendują stosowanie jaj zbieranych w świeżym stanie, które są dokładnie klasyfikowane i monitorowane. Właściwe zarządzanie świeżością jaj ma bezpośredni wpływ na efektywność hodowli oraz zdrowie przyszłych ptaków. Dlatego też, utrzymanie wysokich standardów świeżości jest kluczowe dla sukcesu w produkcji drobiu i zapewnienia jakości mięsa oraz jaj.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej