Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 07:00
Data zakończenia: 19 marca 2025 07:15

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Linia boku na ukazanej siatce konstrukcyjnej spódnicy podstawowej powstaje w wyniku poprowadzenia linii

A. poziomej przez punkt T

B. pionowej przez punkt B2

C. poziomej przez punkt D

D. pionowej przez punkt B1

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji wykrojów w odzieży. Odpowiedzi dotyczące linii poziomych przez punkty T i D są nieprawidłowe, ponieważ poziome linie nie są stosowane do definiowania linii boku spódnicy podstawowej. Linia boku, która jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, wyznacza kształt i dopasowanie spódnicy. Wykorzystanie linii poziomych w tym kontekście może prowadzić do błędów w wymiarach, co w efekcie negatywnie wpływa na końcowy produkt. Linia pozioma nie uwzględnia zmiany kierunku, jaka zachodzi w przypadku kształtu ciała, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania. Dodatkowo, wybór pionowej linii przez punkt B2 zamiast B1 nie uwzględnia specyficznego umiejscowienia boku spódnicy, przez co może prowadzić do nieprawidłowych proporcji oraz nieestetycznych efektów wizualnych. Typowym błędem jest także nieznajomość zasady, że linie pionowe odzwierciedlają naturalne kontury sylwetki, co jest fundamentalne w każdym projekcie odzieżowym. Wiedza na temat właściwego wykroju jest niezbędna dla każdego, kto tworzy odzież, i jej brak może prowadzić do niezadowolenia klientów z finalnego produktu.

Pytanie 2

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SyTy

B. SySvXp

C. SvTt

D. SvXpTp

Symbol SvTt to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chodzi o modelowanie tyłu bluzki damskiej. Zwłaszcza w przypadku osób, które mają jakieś wady postawy. To wymiar, który bierze pod uwagę różnice w proporcjach ciała, co jest super ważne, żeby bluzka była nie tylko ładna, ale też wygodna. Na przykład, jeśli ktoś ma dużą lordozę w odcinku lędźwiowym, użycie SvTt pomaga dopasować długość tyłu bluzki, co naprawdę może poprawić komfort noszenia. W branży odzieżowej, znajomość takich standardów jest mega istotna, zwłaszcza przy produkcji ciuchów dla ludzi z różnymi potrzebami. Dostosowywanie fasonów i wymiarów tak, żeby były funkcjonalne i stylowe, staje się coraz bardziej istotne przy myśleniu o dostępności i inkluzyjności.

Pytanie 3

Forma części powierzchni odzieży wytworzona zgodnie z projektem, a uzyskana poprzez modelowanie, to

A. konstrukcja kroju

B. szablon bazowy

C. rysunek wzorcowy

D. forma modelowa

Szablon podstawowy jest pojęciem związanym z częścią procesu projektowania odzieży, ale nie odnosi się bezpośrednio do kształtu, który powstaje na etapie modelowania. Szablon podstawowy to zazwyczaj uproszczony wzór, który służy jako punkt wyjścia do dalszej pracy nad bardziej skomplikowanymi formami modelowymi. Układ kroju to termin odnoszący się do sposobu, w jaki elementy odzieży są rozmieszczone na materiale. To pojęcie bardziej dotyczy procesu krojenia niż samego modelowania, a jego celem jest maksymalne wykorzystanie materiału oraz precyzyjne odwzorowanie formy modelowej na wyrobie. Rysunek modelowy to po prostu graficzna reprezentacja odzieży, która może zawierać różne detale, ale nie jest to kształt, który powstaje bezpośrednio w wyniku modelowania. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów oraz niezrozumienie ich ról w procesie projektowania odzieży. W rzeczywistości zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest istotne dla efektywnego projektowania i produkcji wyrobów odzieżowych, ponieważ każdy z tych elementów pełni odmienną, ale ważną rolę w całym cyklu tworzenia odzieży.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jaką wartość ma dodatek konstrukcyjny (luz odzieżowy) w obwodzie klatki piersiowej (opx) odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała, gdy jest on największy dla

A. płaszcza

B. bluzki

C. żakietu

D. sukni

Płaszcze charakteryzują się największym dodatkiem konstrukcyjnym, czyli luzem odzieżowym, w obwodzie klatki piersiowej, co wynika z ich funkcji oraz konstrukcji. Dodatkowy luz w płaszczu jest niezbędny, aby umożliwić swobodne ruchy, szczególnie gdy nosimy pod nim inne warstwy odzieży, takie jak swetry czy kamizelki. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13402, które definiują wymiary odzieży, płaszcze powinny zapewniać przestrzeń na ruch ramion, co dodatkowo podkreśla znaczenie odpowiedniego dodatku konstrukcyjnego. Zastosowanie większego luzu w płaszczach jest również związane z ich projektowaniem, które często obejmuje elementy warstwowe i różne materiały, które mogą wpływać na komfort noszenia. W praktyce, projektanci mody często wprowadzają dodatkowe rozwiązania, takie jak rozcięcia czy luźniejsze rękawy, aby jeszcze bardziej poprawić funkcjonalność oraz estetykę odzieży wierzchniej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?

A. Naciągnąć materiał

B. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia

C. Obrysować kontury szablonów na tkaninie

D. Oznaczyć linie środkowe elementów

Oznaczenie linii środka elementów, oznaczenie wielkości dodatków na szwy i podwinięcia oraz naciągnięcie tkaniny to ważne czynności w procesie szycia, ale powinny one być wykonane w odpowiedniej kolejności i kontekście. Oznaczenie linii środka jest przydatne do zachowania symetrii, jednak bez wcześniejszego obrysowania konturów szablonów, te oznaczenia mogą okazać się bezcelowe, ponieważ nie będą miały na czym się opierać. Oznaczanie dodatków na szwy i podwinięcia jest również istotne, ale jeśli nie mamy jeszcze zdefiniowanych konturów, trudno będzie określić, jak duże powinny one być. Naciąganie tkaniny jest często konieczne, aby uniknąć rozciągania materiału podczas szycia, ale nie jest pierwszym krokiem po ułożeniu szablonów. W rzeczywistości, najpierw należy obrysować kontury szablonów, aby mieć wyraźne odniesienie dla wszystkich kolejnych działań. W krawiectwie kluczowe jest, aby każdy krok był dokładnie zaplanowany i wykonywany w logicznej kolejności, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wykonania. W praktyce brak obrysowania szablonów skutkuje potencjalnymi pomyłkami i niedopasowaniem elementów, co może prowadzić do frustracji i marnotrawienia materiału. Dlatego kluczowym jest, aby zrozumieć, że każdy krok w procesie ma swoje miejsce i znaczenie w kontekście całej produkcji odzieży.

Pytanie 9

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wykończenia górnej części spódnicy paskiem?

A. Klejarkę, overlock 5-nitkowy, ryglówkę

B. Klejarkę, overlock 3-nitkowy, stębnówkę

C. Żelazko elektryczno-parowe, overlock 5-nitkowy, zygzakówkę

D. Prasę, overlock 3-nitkowy, maszynę łańcuszkową

Wybór klejarki, overlocka 3-nitkowego oraz stębnówki do wykończenia góry spódnicy paskiem jest uzasadniony zarówno ze względów technicznych, jak i praktycznych. Klejarka to maszyna, która umożliwia efektywne łączenie tkanin za pomocą kleju, co jest szczególnie korzystne w przypadku materiałów delikatnych lub trudnych do szycia. Overlock 3-nitkowy zapewnia estetyczne wykończenie brzegów tkaniny oraz zapobiega ich strzępieniu, co jest kluczowe w przypadku spódnic, które są narażone na intensywne użytkowanie. Stębnówka natomiast pozwala na precyzyjne szycie elementów, co jest istotne dla uzyskania trwałych i estetycznych szwów. Taki zestaw maszyn jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, które zalecają używanie różnych technik wykończeniowych dla uzyskania najwyższej jakości produktu końcowego. Na przykład, w profesjonalnych zakładach krawieckich często stosuje się takie połączenie maszyn, aby zwiększyć efektywność produkcji i jednocześnie poprawić estetykę wykończenia. Warto również zauważyć, że wykorzystanie różnych technologii pozwala na lepsze dopasowanie do specyfiki używanych materiałów.

Pytanie 10

Wykończenie dolnej części spodni wełnianych powinno być zrealizowane ściegiem niewidocznym na maszynie

A. fastrygówce

B. podszywarce

C. łańcuszkowej

D. zygzaku

Wykończenie dołu spodni wełnianych ściegiem niewidocznym wykonuje się na maszynie podszywającej, ponieważ jest to maszyna przystosowana do szycia tkanin w taki sposób, aby szwy były praktycznie niewidoczne na zewnętrznej stronie odzieży. Technika ta polega na przeszywaniu podłożenia materiału w taki sposób, że nici są wciągane w tkaninę, co minimalizuje ich widoczność. Odpowiednie użycie maszyny podszywającej pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży wykonanej z wełny, gdzie każdy detal ma znaczenie dla ogólnego wrażenia wizualnego. Przykładem zastosowania ściegu niewidocznego może być finalizacja spodni eleganckich lub formalnych, które wymagają wyjątkowego wykończenia. W branży odzieżowej dobrym standardem jest używanie tej techniki przy produkcji odzieży na miarę oraz w szyciu odzieży wysokiej jakości, gdzie klienci oczekują starannego wykończenia. Zastosowanie podszywarki w tej sytuacji zapewnia nie tylko estetykę, ale także trwałość szwu, co jest kluczowe w kontekście użytkowania odzieży.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

W przedsiębiorstwie odzieżowym podczas końcowej inspekcji gotowych produktów sprawdza się zgodność ich wykonania z dokumentacją

A. konstrukcyjną i zamówieniem

B. techniczną i zatwierdzonym modelem

C. techniczną i rysunkami technicznymi

D. planistyczną i wzorem wyrobu

Odpowiedzi zawierające pojęcia takie jak "konstrukcyjna i zamówieniem", "planistyczna i wzorem wyrobu" oraz "technologiczna i rysunkami technicznymi" nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest zgodność z modelem zatwierdzonym, co jest istotne w kontekście ostatecznej kontroli wyrobów odzieżowych. Pierwsza z omówionych koncepcji, odnosząca się do dokumentacji konstrukcyjnej, zasugerować może, że kontrola opiera się jedynie na ogólnych założeniach dotyczących struktury produktu, co nie jest wystarczające. Zamówienia mogą dotyczyć specyfikacji, ale niekoniecznie odpowiadają szczegółowym wymaganiom technicznym wyrobu, które są kluczowe na etapie kontroli. Z kolei planistyczne podejście, które kładzie nacisk na procesy planowania, nie uwzględnia, że ostateczna kontrola powinna opierać się na rzeczywistych wymogach technicznych i modelach, które określają dokładne parametry wyrobu. Ostatnia z odpowiedzi, dotycząca rysunków technicznych, również nie jest właściwa, gdyż rysunki te są jedynie narzędziem, które wspiera proces produkcji, ale nie dostarczają informacji o zgodności produktu z rzeczywistym modelem. Takie podejścia mogą prowadzić do mylnych założeń, że kontrola jakości może być ograniczona do tych dokumentów, co w rezultacie może prowadzić do wypuszczania na rynek wyrobów, które nie spełniają wymaganych standardów jakościowych, co jest niebezpieczne w kontekście ochrony marki oraz odpowiedzialności regulatorów.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Koszt wykonania kobiecej sukienki w punkcie usługowym wynosi 148 zł. Do jej szycia wykorzystano 1,60 m materiału bawełnianego, którego cena to 30 zł za 1 m. Jaki jest koszt robocizny oraz dodatków krawieckich?

A. 128 zł

B. 100 zł

C. 118 zł

D. 110 zł

Wybór innej odpowiedzi wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie składników kosztów oraz ich obliczenia. Często błędne odpowiedzi wynikają z pominięcia kluczowego elementu analizy kosztów, jakim jest dokładne rozdzielenie wydatków na materiały i robociznę. Na przykład, przy niektórych błędnych kalkulacjach mogło dojść do pomylenia całkowitych wydatków ze składnikami jednostkowymi. Osoby wybierające niewłaściwe odpowiedzi mogą również zakładać, że całkowity koszt wykonania sukienki to suma kosztów robocizny i materiałów, bez uwzględnienia, że część tej kwoty jest już zdefiniowana przez wydatki na materiały. Tego rodzaju błędy myślowe prowadzą do nieprawidłowych obliczeń, które są sprzeczne z podstawowymi zasadami rachunkowości i analizy kosztów. W praktyce, każda firma odzieżowa powinna prowadzić szczegółowe rejestry wydatków, aby móc precyzyjnie określić koszty produkcji, co z kolei jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji dotyczących cen oraz strategii marketingowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie tylko materiał, ale także robocizna i dodatki mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego kosztu produktu, co powinno być uwzględnione w każdej kalkulacji.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

B. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

C. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jakiego typu stół krojczy powinien znajdować się w krojowni w firmie zajmującej się szyciem produktów z materiałów puszystych, aby zminimalizować problem przesuwania tkanin podczas krojenia?

A. Stół z poduszką powietrzną

B. Stół próżniowy

C. Stół ruchomy z serwokaterem

D. Stół krojczy zwykły

Rozważając inne opcje, stół krojczy zwykły nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej stabilności tkanin puszystych, co skutkuje ich przesuwaniem się podczas procesu krojenia. Tkaniny te są sztywne i mają tendencję do przemieszczania się na gładkich powierzchniach, co prowadzi do nieprecyzyjnych cięć. Ponadto, stół z poduszką powietrzną, mimo że oferuje pewne wsparcie dla materiałów, nie generuje wystarczającej siły przyciągającej, co sprawia, że w praktyce może być mniej skuteczny w porównaniu do stołu próżniowego. Tego typu konstrukcje mogą być bardziej użyteczne dla lżejszych tkanin, gdzie potrzebna jest jedynie minimalna interakcja. Z kolei stół ruchomy z serwokaterem, który najczęściej służy do intensywnej produkcji, nie jest dostosowany do specyfiki tkanin puszystych, ponieważ jego konstrukcja może sprzyjać dalszemu przesuwaniu się materiału. Wybierając niewłaściwy typ stołu, ryzykujemy nie tylko jakość krojenia, ale również efektywność całego procesu produkcyjnego. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie stołów, które oferują maksymalną stabilność dla specyficznych rodzajów tkanin, co w przypadku tkanin puszystych zdecydowanie wskazuje na stół próżniowy, jako najbardziej efektywne rozwiązanie.

Pytanie 19

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

B. układanie się wszywanego kołnierza

C. staranność w wyprasowaniu bluzki

D. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 20

Aby sporządzić siatkę konstrukcyjną damskiego żakietu, konieczny jest pomiar krawiecki SySvXp, który określa łuk

A. szerokości przodu przez piersi

B. długości przodu przez piersi

C. szerokości tyłu na wysokości piersi

D. długości przodu do piersi

Odpowiedzi, które koncentrują się na szerokości lub długości przodu przez piersi, nie uwzględniają kluczowej różnicy pomiędzy tymi miarami a długością przodu do piersi. Szerokość przodu przez piersi odnosi się do pomiaru, który określa, jak szeroki jest żakiet w najszerszym miejscu, co jest istotne dla ogólnego komfortu, ale nie określa, jak długość przodu jest dostosowana do linii piersi. Długość przodu przez piersi koncentruje się na długości, ale nie precyzuje, do jakiego punktu jest to mierzone, co może prowadzić do błędnych założeń na temat proporcji. Zrozumienie, który pomiar jest właściwy, jest kluczowe, ponieważ przeciętnie nieodpowiednie dopasowanie w tej okolicy może skutkować zarówno estetycznymi, jak i funkcjonalnymi problemami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych pomiarów, często wynikają z niepełnego zrozumienia anatomii ciała oraz zasad konstrukcji odzieży. Ważne jest, aby każdy konstruktor mody zdawał sobie sprawę z różnicy między długością a szerokością w kontekście pomiarów krawieckich, aby uniknąć niepotrzebnych poprawek i zapewnić wysoką jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej, przestrzeganie dokładnych pomiarów zgodnych ze standardami jest kluczowe dla zbudowania zaufania klientów i utrzymania wysokiej jakości marki. W związku z tym, każda niezgodność w pomiarach może prowadzić do niezadowolenia z produktu, co jest niezwykle istotne w kontekście konkurencyjnego rynku odzieżowego.

Pytanie 21

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

B. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

C. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

D. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

Odpowiedź dotycząca wykończenia rękawów w marynarce męskiej jest poprawna, ponieważ podszewka z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym charakteryzuje się lekkością, gładkością i estetycznym wyglądem, co czyni ją idealnym materiałem do tego celu. W marynarkach męskich podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na estetykę całości, zapewniając elegancki wygląd. Co więcej, zastosowanie tego typu podszewki pozwala na łatwe zakładanie marynarki, ponieważ gładka powierzchnia redukuje tarcie z innymi warstwami odzieży. Ponadto, jedwabna wiskoza, ze względu na swoje właściwości oddychające, sprawia, że marynarka lepiej „oddycha”, co jest szczególnie istotne w przypadku długiego noszenia w różnych warunkach. W branży odzieżowej dobre praktyki zalecają wykorzystanie podszewki z takiego materiału w wyższej jakości odzieży, co potwierdzają liczne standardy dotyczące jakości odzieży formalnej.

Pytanie 22

Jakie kroki powinien podjąć krawiec w trakcie przygotowań odzieży do pierwszej miary?

A. Sfastrygować elementy odzieży

B. Połączyć komponenty odzieży na maszynie

C. Rozprasować szwy

D. Przyszyć guziki i wykonać dziurki

Rozprasowanie szwów, połączenie części odzieży na maszynie czy przyszywanie guzików oraz robienie dziurek to czynności, które przychodzą na myśl w kontekście szycia odzieży, jednak nie są one odpowiednie na etapie przygotowania do pierwszej miary. Rozprasowanie szwów jest czynnością, która ma miejsce po wykonaniu ostatecznego szycia, a nie przed. Celem tej praktyki jest wygładzenie szwów, co ma na celu poprawę ogólnego wyglądu odzieży. Połączenie na maszynie części odzieży jest kolejnym krokiem, który następuje po tym, jak krawiec ma pewność, że fason odzieży jest odpowiedni. Właściwe dopasowanie i kontrola wymiarów powinny poprzedzać ten proces, aby uniknąć konieczności ponownego prucia i poprawiania. Przyszywanie guzików i robienie dziurek to finalne etapy wykończeniowe, które są realizowane dopiero po zakończeniu wszystkich prac konstrukcyjnych. W praktyce, pomijanie etapu sfastrygowania może prowadzić do wielu błędów, takich jak źle dopasowane szwy czy niewłaściwe proporcje odzieży. Dobrze jest pamiętać, że w krawiectwie istotne jest przestrzeganie kolejności działań, aby osiągnąć optymalną jakość i zadowolenie klienta. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą wpłynąć na ostateczny efekt pracy. W branży krawieckiej priorytetem jest precyzja, a sfastrygowanie odzieży staje się niezbędnym krokiem w kierunku uzyskania idealnego dopasowania i wysokiej jakości wykończenia.

Pytanie 23

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Odprasowanie

B. Naparowanie

C. Zgniecenie

D. Dekatyzowanie

Sprasowanie, odprasowanie i dekatyzowanie to techniki, które mogą być stosowane w obróbce tkanin, jednak każda z nich ma inny cel i mechanizm działania. Sprasowanie polega na użyciu nacisku i wysokiej temperatury do wygładzania tkanin, ale nie jest tak skuteczne w usuwaniu wyświecenia szwów, ponieważ nie oddziałuje bezpośrednio na włókna tkaniny w sposób, który pozwala im wrócić do ich pierwotnego stanu. Podobnie, odprasowanie jest zazwyczaj stosowane do eliminacji zagnieceń, a nie do regeneracji struktury tkaniny. Użycie tej metody może nawet pogorszyć sytuację, powodując trwałe odkształcenia w obszarach, gdzie materiał już stracił swoją elastyczność. Dekatyzowanie z kolei to proces, który polega na obróbce tkanin przed szyciem, by zapobiec ich kurczeniu się po pierwszym praniu, ale nie jest ono odpowiednie do usuwania wyświecenia. Typowe błędy myślowe przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia celów tych operacji oraz z braku zrozumienia, jak poszczególne techniki wpływają na tkaniny. Ważne jest, by znać właściwe zastosowania dla każdej z metod oraz ich ograniczenia, aby zapewnić wysoką jakość wyrobów odzieżowych.

Pytanie 24

Nieprawidłowy transport zszywanej warstwy materiałów może być spowodowany niewłaściwym

A. dociskaniem stopką zszywanych warstw materiałów

B. prowadzeniem nici górnej ze szpulki do uszka igły

C. nawleczeniem bębenka mechanizmu chwytacza

D. ustawieniem mechanizmów igielnicy i chwytacza

Wybór nieodpowiednich mechanizmów w procesie szycia może prowadzić do nieprawidłowego transportu materiałów, jednak nie jest to głównym czynnikiem wpływającym na jakość szwów. Położenie mechanizmów igielnicy i chwytacza jest istotne, ale ich właściwa konfiguracja zazwyczaj nie ma bezpośredniego wpływu na jakość docisku materiałów. W rzeczywistości te elementy powinny działać zgodnie z założeniami producenta, co zazwyczaj nie prowadzi do problemów z transportem. Prowadzenie nici górnej z szpulki do uszka igły także ma swoje znaczenie, ale jest to bardziej kwestia prawidłowego nawlekania, które nie ma wpływu na jakość docisku materiałów w trakcie szycia. Nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza również nie powinno być źródłem problemów transportowych, o ile bębenek jest prawidłowo zamocowany i nawleczony. Te elementy, mimo że są ważne dla ogólnego funkcjonowania maszyny, nie są bezpośrednimi przyczynami nieprawidłowego transportu zszywanej warstwy materiałów. Często mylone są przyczyny i skutki, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jakości szycia. Zrozumienie roli docisku w procesie szycia jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do frustracji i niskiej jakości wykonania.

Pytanie 25

Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?

A. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana

B. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka

C. Automat do wykrawania, podszywarka

D. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe

No, wybór automatu wykrawającego i podszywarki do wykończenia żakietu damskiego z wełny to nie jest najlepszy pomysł. Te maszyny robią zupełnie coś innego. Automat wykrawający to sprzęt do masowego wycinania tkanin, bardziej na początku, a nie na etapie wykończenia. To wtedy trzeba się skupić na detalach, jak guziki czy dziurki. Jak użyjesz automatu wykrawającego w tym kontekście, to możesz naprawdę zgubić te kluczowe detale, które są potrzebne, żeby żakiet dobrze wyglądał i działał. Podszywarka też jest ważna, ale ona bardziej podkłada tkaniny, a nie wykańcza szczegóły jak guzik czy dziurki. Dziurkarka odzieżowa za to jest niezbędna, bo wycina właśnie te otwory, co jest kluczowe dla estetyki i funkcji żakietu. Jak wybierasz maszyny do wykończenia, to warto pomyśleć, czy są odpowiednie do tego, co trzeba zrobić i czy spełniają standardy jakości. Niekiedy, lekceważący wybór maszyn może obniżyć jakość końcowego produktu, co wpływa na to, jak klienci oceniają markę. Pamiętaj, że odpowiednie maszyny to kluczowy element w produkcji wysokiej jakości odzieży.

Pytanie 26

Maszynę do fastrygowania wykorzystuje się do

A. ozdabiania ubrań w dowolnych wzorach

B. tymczasowego łączenia elementów odzieży

C. tworzenia ściegów zabezpieczających

D. ochrony krawędzi materiałów przed strzępieniem

Zastosowanie maszyny fastrygówki do zabezpieczania brzegów elementów przed strzępieniem jest niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju maszyny nie są przeznaczone do wykańczania krawędzi. W przypadku zabezpieczania brzegów tkanin, najczęściej stosuje się inne techniki, jak overlockowanie, które tworzy elastyczny i estetyczny brzeg, zapobiegając strzępieniu. Zdobienie odzieży w dowolnym układzie również nie jest funkcją fastrygówki. Zdobienia wymagają precyzyjnych ściegów dekoracyjnych, które są realizowane za pomocą maszyn do haftu lub specjalnych ściegów dekoracyjnych. Wreszcie, wykonywanie ściegów mocujących, które są trwałe i przeznaczone do ostatecznego łączenia elementów, również nie należy do funkcji maszyny fastrygówki. Takie ściegi są projektowane w inny sposób, mając na celu zapewnienie solidności i długotrwałości, co jest sprzeczne z charakterem fastrygi, która jest z definicji tymczasowa. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych rodzajów ściegów oraz brak zrozumienia tempa pracy w krawiectwie, gdzie fastrygówka ma swoje specyficzne zastosowanie. Zrozumienie różnicy między tymczasowymi a trwałymi ściegami jest kluczowe dla skutecznego szycia, a stosowanie nieodpowiednich technik może prowadzić do obniżenia jakości produktu końcowego.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jakie z wymienionych urządzeń szwalniczych powinny być wykorzystane w procesie szycia klasycznych spodni z wełny?

A. Overlock, maszynę stębnową, ryglówkę

B. Maszynę łańcuszkową, dziurkarkę, podszywarkę

C. Maszynę łańcuszkową, fastrygówkę, overlock

D. Guzikarkę, maszynę stębnową, obrębiarkę

Wybór overlocka, maszyny stębnowej i ryglówki do konfekcjonowania klasycznych spodni wełnianych jest uzasadniony ich funkcjonalnością i zastosowaniem w branży odzieżowej. Overlock jest kluczowy do zabezpieczania krawędzi materiału, co zapobiega strzępieniu się tkaniny, a jednocześnie łączy ze sobą dwie warstwy materiału, co pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego szwu. Maszyna stębnowa służy do wykonania głównych szwów, które są niezbędne dla struktury i wytrzymałości spodni, takich jak szwy boczne czy szwy w nogawkach. Ryglówka natomiast, ze swoją specyfiką szycia, jest używana w miejscach narażonych na dużą eksploatację, takich jak pasy i zapięcia, co zapewnia dodatkowe wzmocnienie. Użycie tych maszyn jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dąży się do osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia produktów. Dzięki temu, klasyczne spodnie wełniane nie tylko prezentują się atrakcyjnie, ale również są funkcjonalne i trwałe.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

B. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

C. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

D. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

Właściwa odpowiedź to "Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich". Proces przeróbki odzieży wymaga staranności i przemyślenia w kolejności działań, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy. Rozpoczęcie od określenia celu przeróbki jest kluczowe, ponieważ pozwala zrozumieć, jakie zmiany mają być wprowadzone, co wpływa na dalsze kroki. Następnie ustalenie zakresu prac pozwala na oszacowanie, jakie konkretne działania będą konieczne, co jest istotne dla planowania czasu i zasobów. Po tym kroku ustala się sposób przeróbki, co obejmuje techniki krawieckie i materiały, które będą używane. Na końcu, dokonanie pomiarów krawieckich jest niezbędne, aby zapewnić, że wszystkie późniejsze działania będą precyzyjne i dostosowane do wymagań klienta. Przykładem może być sytuacja, w której klient prosi o skrócenie spodni; krawiec musi najpierw ustalić, jak długi ma być końcowy produkt, zanim przejdzie do pomiarów i samej przeróbki, co jest standardem w branży odzieżowej, aby uniknąć pomyłek i niezadowolenia klienta.

Pytanie 32

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. zbyt duże napięcie nici górnej

B. niewłaściwie ustawiony chwytacz

C. zbyt mała siła nacisku stopki

D. błędne nawleczenie nici górnej

Przestawiony chwytacz może budzić wątpliwości, ponieważ chociaż jego niewłaściwe ustawienie rzeczywiście może prowadzić do problemów z jakością ściegu, nie jest bezpośrednią przyczyną, dla której wiązanie ściegu może występować na powierzchni zszywanych warstw materiału. Zasadniczo, chwytacz jest odpowiedzialny za przechwytywanie nici górnej, aby utworzyć pętlę oraz połączenie z nicią dolną. Jeśli chwytacz jest przestawiony, mogą wystąpić inne problemy, takie jak zacięcia nici czy nierównomierne ściegi, ale samo wiązanie na powierzchni materiału jest bardziej związane z naprężeniem nici. Z drugiej strony, za mała siła docisku stopki również nie jest kluczowym czynnikiem w przypadku wiązania na powierzchni. Niewłaściwe ustawienie docisku może prowadzić do przesuwania materiału podczas szycia, co wpłynie bardziej na równość szwów, niż na ich wiązanie. Z kolei niewłaściwe nawleczenie nici górnej, mimo że ma znaczenie, nie jest najczęstszą przyczyną za dużego naprężenia nici, które jest kluczowym czynnikiem w tej sytuacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla uniknięcia typowych błędów i zapewnienia wysokiej jakości szycia, co powinno być celem każdego profesjonalisty w branży tekstylnej.

Pytanie 33

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do wykonywania otworów w damskich płaszczach?

A. Dziurkarkę odzieżową

B. Maszynę do guzików

C. Maszynę do dziurkowania bieliźnianego

D. Maszynę ryglującą

Dziurkarka bieliźniana, ryglówka oraz guzikarka to urządzenia, które nie są przystosowane do wykonywania otworów w płaszczach damskich. Dziurkarka bieliźniana, mimo swojej nazwy, jest przeznaczona do delikatnych tkanin bieliźnianych i nie zapewnia takiej precyzji, jak dziurkarka odzieżowa. Jej konstrukcja oraz mechanizm mogą nie być wystarczające do pracy z grubszymi materiałami stosowanymi w płaszczach, co prowadzi do nieestetycznych efektów oraz uszkodzeń tkaniny. Ryglówka jest maszyną używaną do wzmacniania szwów, a nie do wykonywania otworów. Jej zadań nie można mylić z przetwarzaniem materiału w celu uzyskania otworów, co może prowadzić do błędów w produkcji odzieży. Guzikarka również nie jest odpowiednim urządzeniem w kontekście dziurek. Choć może przygotowywać dziurki na guziki, to nie jest przystosowana do ogólnych zastosowań w odzieży, jak to ma miejsce w przypadku dziurkarki odzieżowej. W związku z tym, wybór niewłaściwej maszyny może skutkować nie tylko niesatysfakcjonującymi rezultatami wizualnymi, ale również zwiększonymi kosztami produkcji z powodu konieczności poprawek oraz wymiany materiałów. Należy zatem dokładnie dobierać maszyny do odpowiednich zastosowań, aby zapewnić optymalną jakość i efektywność procesu produkcji odzieżowej.

Pytanie 34

Przygotowując bluzkę do pierwszej przymiarki, należy

A. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe, ramiona oraz prawy rękaw

B. zszyć na maszynie i rozprasować zaszewki, szwy oraz rękawy

C. zszyć zaszewki, sfastrygować modelowe szwy oraz lewy rękaw

D. sfastrygować zaszewki, szwy modelowe oraz przyszyć kołnierz

Wybór odpowiedzi, która sugeruje zszycie zaszewek, sfastrygowanie szwów modelowych oraz lewego rękawa, naprawdę pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa etap przygotowawczy w szyciu. Zszycie zaszewek przed przymiarem to zły pomysł, bo wtedy nie masz szans na poprawki, gdyby coś było nie tak z wymiarami. Kluczowe w szyciu na miarę jest przymierzanie i dostosowywanie kroju, a jak zaszewki są już zszyte, to masz pole do popisu zamknięte. A pomysł sfastrygowania tylko lewego rękawa? To nie zapewnia równowagi w konstrukcji bluzki. Wszystkie elementy odzieży muszą być równo przygotowane do przymiarek, żeby uniknąć problemów z kształtem. Lepiej byłoby sfastrygować zaszewki i szwy modelowe, żeby mieć możliwość dokonania korekt przed zszywaniem. Zszycie na maszynie zaszewek, szwów i rękawów bez wcześniejszego sfastrygowania? To może prowadzić do trudnych do poprawienia defektów. W branży odzieżowej warto trzymać się pewnych standardów, które prowadzą do dobrej jakości oraz estetyki wykonania.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Który z podanych zakresów dotyczy kontroli końcowej wyrobów gotowych?

A. Porównanie gotowego wyrobu z rysunkiem żurnalowym

B. Weryfikacja zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną

C. Zestawienie wykrojów elementów wyrobów z szablonami

D. Weryfikacja w wykrojach kierunku nitki prostej

Poprawna odpowiedź dotyczy sprawdzenia zgodności wykonania wyrobów z dokumentacją techniczną, co jest kluczowym aspektem w procesie kontroli jakości wyrobów gotowych. Kontrola ostateczna powinna obejmować weryfikację, czy wszystkie elementy produktu odpowiadają specyfikacjom zawartym w dokumentacji technicznej, co pozwala na zapewnienie, że wyrób spełnia wymagania zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. W praktyce, dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje na temat materiałów, wymiarów, tolerancji oraz standardów jakości. Na przykład w branży odzieżowej, sprawdzanie zgodności z rysunkiem żurnalowym obejmuje analizę detali, takich jak szwy, wykończenia i użyte tkaniny, co pozwala na eliminację wad produkcyjnych i zapewnienie wysokiej jakości wyrobu końcowego. Ponadto, zgodność z dokumentacją techniczną jest istotna z perspektywy regulacji prawnych i norm jakościowych, takich jak ISO 9001, które nakładają obowiązek na producentów, aby dokumentowali procesy i wyniki kontroli. Takie podejście do kontroli jakości przyczynia się do minimalizacji reklamacji i zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 37

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z etaminy

B. Z kretonu

C. Z flaneli

D. Z satyny

Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Schemat linii konstrukcyjnych, w którym odcinki pomiędzy punktami oznaczonymi symbolami wyznaczają rozmiar odzieży, to

A. budowa odzieży

B. siatka konstrukcyjna

C. kształt konstrukcyjny

D. norma konstrukcji

Siatka konstrukcyjna to układ linii i punktów konstrukcyjnych, który jest kluczowy w procesie projektowania odzieży. Odcinki między tymi punktami, oznaczone symbolami, precyzują wymiary i proporcje wyrobu odzieżowego, co pozwala na określenie rozmiarów finalnego produktu. Taki system jest wykorzystywany przez projektantów mody oraz krawców do tworzenia wykrojów, które muszą być dokładnie zgodne z zamierzonymi wymiarami. W praktyce siatka konstrukcyjna stosowana jest w różnych systemach rozmiarowych, które mogą różnić się w zależności od rynku czy regionu. Dzięki siatkom konstrukcyjnym, projektanci mogą łatwo dostosować wymiary do specyficznych potrzeb klientów i trendów rynkowych, co jest niezwykle ważne w branży odzieżowej. Ponadto, siatka konstrukcyjna wspiera proces standaryzacji, co jest istotne dla zachowania spójności rozmiarów w całej linii produktów, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta i efektywność produkcji. Warto również zaznaczyć, że dokładność w przygotowaniu siatki konstrukcyjnej przekłada się na oszczędności materiałowe oraz minimalizację odpadów produkcyjnych, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.

Pytanie 40

Jakie wykończenie powinno się zastosować do dolnej części skróconych nogawek w klasycznych męskich spodniach z materiału wełnianego?

A. Z naszytą taśmą i podszyty kryto

B. Wykończony overlockiem i przestębnowany

C. Podwinięty dwa razy i podszyty kryto

D. Z naszytą taśmą i przestębnowany

Wybór innych metod wykończenia dołu nogawki, takich jak wykończenie overlockiem i przestębnowanie, może wydawać się praktyczny, jednak nie uwzględnia istotnych aspektów estetycznych i funkcjonalnych. Overlock jest techniką, która skutecznie zabezpiecza brzegi materiału przed strzępieniem, niemniej jednak w przypadku klasycznych spodni, które mają na celu utrzymanie eleganckiego i schludnego wyglądu, wykończenie to nie jest wystarczające. Wykończenie przestębnowane również nie spełnia wymagań, ponieważ szwy mogą być widoczne, co psuje ogólny efekt wizualny, szczególnie w odzieży formalnej. Metody, takie jak naszycie taśmy bez krycia, mogą wydawać się alternatywą, ale brak podszycia kryto sprawia, że brzegi są mniej estetyczne i mogą narażać materiał na szybkie zużycie. Kluczowym błędem jest niedostateczne zrozumienie, że w kontekście klasycznego krawiectwa detale mają ogromne znaczenie. Wysokiej jakości wykończenia zapewniają nie tylko estetykę, ale również trwałość i funkcjonalność odzieży. Projekty odzieżowe, które nie uwzględniają tych czynników, mogą nie sprostać oczekiwaniom klientów, co prowadzi do niezadowolenia oraz negatywnych opinii na temat jakości wykonania. W związku z tym, właściwe podejście do wykończenia nogawek jest kluczowe dla zapewnienia, że produkty będą spełniały oczekiwania zarówno estetyczne, jak i praktyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej