Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:32
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:59

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Z dodatkiem cukru i masła

B. Od wrzącej wody

C. Z dodatkiem soli i cukru

D. W małej ilości wody

Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 2

Właściciel lokalu gastronomicznego, analizując popularność oferowanych potraw według macierzy BCG, zakwalifikował dania charakteryzujące się wysoką marżą oraz rosnącym udziałem w sprzedaży jako

A. znaki zapytania

B. dojne krowy

C. psy

D. gwiazdy

Odpowiedzi 'dojne krowy', 'znaki zapytania' i 'psy' są nie do końca dobre w kontekście BCG. 'Dojne krowy' to produkty, które mają wysoką sprzedaż, ale ich wzrost jest niski, więc przynoszą stabilne przychody, ale już nie są zbyt przyszłościowe. Klasyfikowanie dań o wysokiej marży jako 'dojne krowy' nie ma sensu, bo one właśnie powinny być traktowane jako 'gwiazdy'. Z kolei 'znaki zapytania' to te produkty, które mają mały udział w rynku, ale ich wzrost jest na fali. Więc nazywanie popularnych dań 'znakami zapytania' to pomyłka – to wręcz odrzuca ich aktualną sprzedaż. A jeszcze 'psy' to produkty, które nie tylko mają niski udział, ale i mały wzrost, co oznacza, że nie przynoszą nic ekstra. Dlatego właściciele powinni unikać inwestycji w takie dania, bo to się mija z celem rozwoju menu. Kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynkowej oraz potencjału wzrostu, a tu to zostało źle zrozumiane.

Pytanie 3

Zmiany zachodzące w przechowywanych owocach, które skutkują poprawą ich wyglądu, smaku oraz zapachu, są efektem

A. sorpcji

B. dojrzewania

C. transpiracji

D. oddychania

Odpowiedź "dojrzewania" jest prawidłowa, ponieważ dojrzewanie owoców to kluczowy proces biochemiczny, który prowadzi do zmian fizycznych i sensorycznych, takich jak poprawa smaku, koloru i zapachu. W trakcie dojrzewania zachodzi szereg reakcji enzymatycznych, które przyczyniają się do rozkładu skrobi na cukry prostsze, co sprawia, że owoce stają się słodsze. Dodatkowo, zmiany w pigmentacji powodują intensyfikację barw, co zwiększa atrakcyjność wizualną. Przykładowo, banany w procesie dojrzewania zmieniają swoje zabarwienie z zielonego na żółty, a ich smak staje się znacznie słodszy. W praktyce, kontrolowanie procesu dojrzewania jest istotne w przemyśle spożywczym, gdzie często stosuje się etylen, hormon, który przyspiesza dojrzewanie owoców. Dobre praktyki obejmują monitorowanie warunków przechowywania, takich jak temperatura i wilgotność, aby zapewnić optymalne dojrzewanie i minimalizować straty. Wiedza o procesach dojrzewania jest istotna dla producentów, którzy pragną dostarczać świeże, smaczne i atrakcyjne owoce na rynek.

Pytanie 4

Płuczko-obieraczka to mechaniczne urządzenie, które ułatwia wstępną obróbkę zabrudzonych warzyw

A. ziemniaków i selerów

B. rzepy i cebuli

C. porów i pietruszki

D. marchewki i kalarepy

Płuczko-obieraczka to urządzenie mechaniczne, które ma na celu ułatwienie obróbki wstępnej warzyw, szczególnie tych, które mają skórkę, jak ziemniaki i selery. Proces płukania oraz obierania warzyw poprawia ich estetykę oraz jakość, co jest istotne w branży gastronomicznej. Płuczko-obieraczki działają na zasadzie mechanicznego tarcia i obiegu wody, co pozwala na skuteczne usunięcie zabrudzeń i nadmiaru skórki. Zastosowanie tego urządzenia jest szczególnie ważne w dużych kuchniach, restauracjach oraz zakładach przetwórstwa, gdzie ilość obrabianych warzyw jest znaczna. Użycie płuczek obieraczek zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi wpływa na redukcję czasu pracy, co przekłada się na większą efektywność i oszczędność. Warto również zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają odpowiedniej obróbki warzyw przed ich serwowaniem, co czyni te urządzenia niezbędnym elementem wyposażenia każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 5

Do metod konserwacji żywności za pomocą wysokich temperatur można zaliczyć

A. liofilizację i peklowanie

B. mrożenie i apertyzację

C. sterylizację i pasteryzację

D. suszenie i fermentację

Liofilizacja i peklowanie to procesy, które nie związane są z utrwalaniem żywności wysokimi temperaturami. Liofilizacja polega na usunięciu wody z żywności w procesie sublimacji, co pozwala na długoterminowe przechowywanie produktów, ale nie angażuje wysokich temperatur. Peklowanie z kolei to proces konserwacji żywności przy użyciu soli, a czasem również dodatków chemicznych, który ma na celu zatrzymanie mikroorganizmów, lecz także nie wykorzystuje wysokich temperatur jako głównego mechanizmu. Suszenie i fermentacja również nie są metodami związanymi z wysoką temperaturą. Suszenie to proces usuwania wilgoci, który najczęściej odbywa się w temperaturze pokojowej lub nieco wyższej, podczas gdy fermentacja to proces biologiczny, w którym drobnoustroje przekształcają cukry w kwasy, gazy lub alkohol, co nie wymaga stosowania wysokich temperatur. Mrożenie i apertyzacja, chociaż są technikami konserwacji, również nie korzystają z wysokich temperatur. Mrożenie opiera się na obniżeniu temperatury do poziomów poniżej zera, a apertyzacja to proces, który polega na zastosowaniu pary wodnej w niskiej temperaturze w celu inaktywacji drobnoustrojów. W konsekwencji, błędne jest przypisywanie tych metod do grupy procesów opartych na wysokiej temperaturze, co może wprowadzać w błąd w kontekście najlepszych praktyk w przemyśle spożywczym.

Pytanie 6

Który rodzaj sera jest typowy dla kuchni włoskiej?

A. Bundz

B. Oscypek

C. Ricotta

D. Camembert

Ricotta to taki ser, który bardzo często spotyka się w kuchni włoskiej. Robi się go z serwatki, która zostaje po produkcji innych serów. To sprawia, że jest dość wyjątkowy. Ma naprawdę delikatną i kremową konsystencję, a smak jest łagodny, co czyni go super dodatkiem do wielu potraw, jak lasagne czy ravioli. Można go też używać w słodkich wypiekach, na przykład w tartach z ricottą. Jest wszechstronny, bo można go podawać na zimno w sałatkach albo na ciepło w zapiekankach. Jeśli chodzi o zdrowie, to jest niezłym źródłem białka i wapnia, a do tego ma mniej tłuszczu niż niektóre inne sery, więc można go uznać za zdrowszą opcję. Co ciekawe, jakość ricotty jest regulowana przez przepisy unijne, więc można mieć pewność, że jest autentyczna i dobrej jakości. Tak naprawdę to jest ważny element diety śródziemnomorskiej, która jest znana ze swoich zdrowotnych właściwości.

Pytanie 7

W placówkach zbiorowego żywienia typu zamkniętego, przez jaki czas przechowuje się próbki żywności?

A. 48 godzin

B. 24 godziny

C. 12 godzin

D. 72 godziny

Przechowywanie próbek żywności przez krótszy czas, jak 12 lub 24 godziny, może wydawać się wystarczające, ale w praktyce jest to nieodpowiednie dla zakładów żywienia zbiorowego. Taki okres nie zapewnia odpowiednich możliwości na przeprowadzenie kompleksowych badań mikrobiologicznych, które mogą być niezbędne w przypadku wykrycia zanieczyszczeń lub chorób przenoszonych przez żywność. Ustalenie długości przechowywania próbek na poziomie 48 godzin również nie jest wystarczające, ponieważ może to ograniczać zdolność do analizy ewentualnych problemów zdrowotnych, które mogą wystąpić kilka dni po spożyciu żywności. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), sugerują, że przechowywanie próbek przez przynajmniej 72 godziny zapewnia wystarczający czas na zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Kluczowym błędem jest przeświadczenie, że krótszy czas przechowywania nie wpłynie na jakość badań. W rzeczywistości, bez odpowiedniego okresu przechowywania, zakłady mogą nie być w stanie skutecznie reagować na sytuacje kryzysowe, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz przestrzegania przepisów prawnych.

Pytanie 8

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. estragon, anyż

B. imbir, jałowiec

C. kurkuma, szafran

D. oregano, kardamon

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 9

Czerwone wino nie powinno być serwowane do

A. pstrąga z wody

B. stęka z dzika

C. kaczki duszonej

D. sztufady wołowej

Odpowiedź 'pstrąga z wody' jest trafna. Czerwone wina, zwłaszcza te z wyraźnymi taninami, po prostu nie pasują do delikatnych ryb, jak pstrąg. Osobiście uważam, że wina białe to dużo lepszy wybór. Ich lekkość naprawdę świetnie podkreśla smak ryby, a przy tym neutralizuje ewentualną tłustość. Jeśli chodzi o pstrąga, to myślę, że wina takie jak Sauvignon Blanc czy Chardonnay będą idealne. Właściwie dobieranie win do potraw jest kluczowe w gotowaniu. Warto kierować się tym, co mówi się w klasycznej francuskiej gastronomii, bo oni wiedzą, jak fajnie łączyć smaki. To są zasady, które można zauważyć na całym świecie.

Pytanie 10

Który składnik kulinarny pochodzi z tuszy jagnięcej?

A. Gicz

B. Comber

C. Rostbef

D. Schab

Comber to część tuszy jagnięcej, która znajduje się w okolicy grzbietu zwierzęcia. Jest to mięso, które charakteryzuje się wysoką jakością oraz wybornym smakiem, co czyni je bardzo popularnym w kuchni. Comber jagnięcy, zwany także jako 'lędźwie', jest doskonały do pieczenia, smażenia oraz grillowania. Jego delikatna struktura i intensywny smak sprawiają, że idealnie nadaje się do przygotowywania dań na specjalne okazje. Warto również zaznaczyć, że comber jagnięcy jest często wykorzystywany w tradycyjnych przepisach, takich jak jagnięcina pieczona z ziołami, co podkreśla jego walory smakowe. W kontekście standardów kulinarnych, mięso z combra powinno być odpowiednio dojrzewane, aby uzyskać maksymalny smak i teksturę. Przykładem może być przygotowanie comberu jagnięcego w stylu francuskim, gdzie jest marynowany w ziołach i podawany z sosem na bazie czerwonego wina, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 11

Nadzienie składające się z rozgniecionych ziemniaków, białego sera i cebuli wykorzystuje się do wytwarzania

A. kołdunów

B. knedli

C. pierogów ruskich

D. pierogów leniwych

Nadzienie z ziemniaków, sera twarogowego i cebuli to klasyka, jeśli chodzi o pierogi ruskie. To naprawdę jedna z najbardziej znanych potraw w Polsce. Takie połączenie daje nam super kremowy smak, który fajnie komponuje się z miękkim ciastem. Warto dodać, że pierogi ruskie często jedzą z zasobem śmietany, co jeszcze bardziej podbija ich smak. Kluczowe jest też, żeby dobrze przygotować ciasto, powinno być elastyczne i cienkie, żeby nie przygłuszyć smaku nadzienia. Z mojego doświadczenia, najlepsze ciasto robi się z mąki pszennej, wody i jajka. Dzięki temu ma odpowiednią konsystencję. A co najlepsze, pierogi można jeść zarówno ciepłe, jak i zimne, więc sprawdzają się na różne okazje!

Pytanie 12

Jakie przystawki serwuje się na koktajl - party?

A. koreczki, tartinki

B. koreczki, polędwiczki z kurkami

C. tartinki, Boeuf Straganów

D. grillowane kurczaki, tosty

Koreczki i tartinki to typowe przekąski serwowane na koktajl-party, które doskonale wpisują się w charakter tego typu wydarzeń. Koreczki, składające się z różnorodnych składników, takich jak sery, wędliny, oliwki czy warzywa, są wygodne do spożycia i estetyczne, co jest kluczowe w kontekście przyjęć. Tartinki, czyli małe kanapeczki, mogą być wzbogacone o pasty, ryby lub różne rodzaje mięs, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność. W tym wypadku to nie tylko kwestia smaku, ale także prezentacji, która odgrywa istotną rolę podczas koktajl-party. Zgodnie z dobrą praktyką gastronomiczną, przekąski powinny być wielofunkcyjne, co oznacza, że powinny być łatwe do jedzenia i nie wymagać użycia sztućców. Zastosowanie koreczków i tartinek sprzyja interakcji między gośćmi oraz tworzy przyjemną atmosferę, co jest nieodłącznym elementem udanych spotkań towarzyskich.

Pytanie 13

Jakiego sprzętu, poza talerzykiem, należy użyć do przygotowania jaj poszetowych?

A. Garnka szerokiego i łyżki cedzakowej

B. Garnka o dużej wysokości oraz gorącej szklanki

C. Patelni ceramicznej oraz drewnianej łopatki

D. Patelni teflonowej oraz łyżki z drewna

Szeroki garnek jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu jaj poszetowych, ponieważ pozwala na swobodne gotowanie jaj w wodzie, co jest istotne dla osiągnięcia idealnej konsystencji białka i żółtka. Dzięki szerokiemu dnu garnka, woda może równomiernie krążyć, co minimalizuje ryzyko przywierania jaj do powierzchni. Użycie łyżki cedzakowej umożliwia delikatne wyciąganie jaj z wrzącej wody bez uszkodzenia ich struktury. Podczas gotowania, powinno się również dodać ocet do wody, co pomoże w koagulacji białka i uzyskaniu bardziej zwartych kształtów. Dobre praktyki kulinarne zalecają gotowanie w temperaturze około 80-90°C oraz przygotowywanie każdego jaja z osobna, co pozwala na kontrolowanie procesu gotowania. Dzięki temu można osiągnąć idealny efekt - delikatne i aksamitne jajka poszetowe, które doskonale pasują do wielu potraw, takich jak sałatki, tosty czy dania śniadaniowe.

Pytanie 14

Skrót określający dobrą praktykę higieniczną to

A. GMP

B. HACCP

C. BHP

D. GHP

HACCP, GMP i BHP to terminy, które choć związane z bezpieczeństwem i higieną, nie odnoszą się bezpośrednio do ogólnych praktyk higienicznych. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) to system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli, który służy do identyfikacji, oceny i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Obejmuje on konkretne etapy w produkcji, a GHP stanowi jego podstawę, zapewniając, że wszystkie warunki higieniczne są spełnione już przed rozpoczęciem procesu analizowania zagrożeń. GMP (Good Manufacturing Practices) natomiast to zestaw zasad dotyczących praktyk produkcyjnych, które koncentrują się na zapewnieniu wysokiej jakości procesów produkcyjnych, ale nie obejmują wszystkich aspektów higieny, jakie zapewnia GHP. BHP (Bezpieczeństwo i Higiena Pracy) odnosi się do ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy, co jest istotne, ale nie dotyczy bezpośrednio praktyk higienicznych związanych z produkcją żywności. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zakresu zastosowania. W praktyce, chociaż każdy z tych systemów jest niezwykle ważny, to GHP pozostaje fundamentem dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 15

Który z poniższych skrótów dotyczy kluczowego systemu gwarantującego bezpieczeństwo zdrowotne żywności?

A. HACCP

B. WHO

C. San-Epid

D. PZH

HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie jej produkcji i dystrybucji. System ten opiera się na siedmiu zasadach, które obejmują m.in. analizę zagrożeń, ustalanie krytycznych punktów kontrolnych oraz monitorowanie i weryfikację procesów. Przykładem zastosowania HACCP może być produkcja żywności w zakładach przemysłowych, gdzie wdrażanie tego systemu umożliwia minimalizowanie ryzyka zatrucia pokarmowego poprzez systematyczną kontrolę surowców, procesów technologicznych oraz gotowych produktów. Wdrożenie HACCP jest również zgodne z normą ISO 22000, która integruje zasady HACCP z systemem zarządzania jakością. Spełnianie wymogów HACCP jest nie tylko wymogiem prawnym w wielu krajach, ale także kluczowym elementem budowania zaufania konsumentów i reputacji firmy.

Pytanie 16

Podczas przygotowywania produktów z ciasta drożdżowego, gluten obecny w mące pszennej

A. wzmacnia zapach ciasta

B. zmniejsza objętość oraz trwałość ciasta

C. nadaje wyrobom złotawą kolorystykę

D. zwiększa spoistość i ciągliwość ciasta

Odpowiedź wskazująca, że gluten zwiększa spoistość i ciągliwość ciasta, jest poprawna. Gluten, będący białkiem obecnym w mące pszennej, podczas wyrabiania ciasta drożdżowego tworzy sieć, która zatrzymuje powietrze oraz gazy wydzielające się podczas fermentacji drożdży. Dzięki temu ciasto staje się elastyczne i sprężyste, co pozwala na lepsze zachowanie kształtu i objętości w trakcie pieczenia. Przykładem zastosowania jest przygotowanie chleba, gdzie odpowiednia struktura glutenowa wpływa na jego teksturę oraz objętość. W dobrych praktykach piekarskich, aby osiągnąć optymalne właściwości ciasta, zaleca się użycie mąki o wysokiej zawartości białka, co przyczynia się do lepszej formacji glutenu. Ponadto, proces fermentacji oraz czas wyrabiania ciasta odgrywają kluczową rolę w rozwinięciu glutenu, co jest istotne dla ostatecznego rezultatu wyrobu. Właściwe zarządzanie glutenem jest fundamentalne dla uzyskania wyrobów o wysokiej jakości, co potwierdzają standardy wytwórcze w branży piekarskiej.

Pytanie 17

Do kategorii żywności trwałej można zakwalifikować

A. mąkę i cukier

B. marchew i mleko

C. marchew oraz cukier

D. mąkę oraz mleko

Mąka i cukier są przykładami środków żywnościowych trwałych, ponieważ charakteryzują się długim okresem przydatności do spożycia oraz stabilnymi właściwościami przechowalniczymi. Mąka, jako produkt zbożowy, jest podstawowym składnikiem wielu potraw, a jej trwałość wynika z niskiej zawartości wody oraz prawidłowego przechowywania, co zapobiega rozwojowi mikroorganizmów. Cukier, będący substancją słodzącą, również ma bardzo długą trwałość, gdyż jest higroskopijny, a jego wysoka zawartość sacharozy sprawia, że nie sprzyja on rozwojowi bakterii i pleśni. W praktyce, mąka używana jest do wypieków, przygotowywania sosów, a także jako zagęstnik, podczas gdy cukier znajduje zastosowanie w cukiernictwie, konserwowaniu owoców czy produkcji napojów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży spożywczej, należy dbać o właściwe warunki przechowywania tych produktów, aby zminimalizować ryzyko degradacji, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 18

Pokrywanie potraw mąką pszenną to

A. zaprawianie

B. zabielanie

C. zamrażanie

D. oprószanie

Oprószanie to technika kulinarna polegająca na delikatnym posypywaniu potraw mąką pszenną, co ma na celu zagęszczenie sosów, zup lub innych potraw. Jest to proces, który pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji dania bez jego przeładowania mąką. Oprószanie mąką pszenną jest często stosowane w kuchni profesjonalnej, szczególnie przy przygotowywaniu sosów, gdzie kontrola gęstości jest kluczowa. Aby prawidłowo oprószyć danie, mąkę należy równomiernie rozsypać z odległości kilku centymetrów, pozwalając, aby drobinki mąki wchodziły w kontakt z cieczą, co skutkuje jednorodnym zagęszczeniem. Dobrą praktyką jest używanie mąki przesianej, co eliminuje grudki i zapewnia lepszy efekt końcowy. Warto również pamiętać, że oprószanie mąką pszenną może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak deglasowanie, co pozwala na uzyskanie bogatszego smaku potrawy.

Pytanie 19

W restauracji do serwowania dużych porcji dań głównych przez kelnera wykorzystuje się

A. salaterki, noże i widelce

B. salaterki i sosjerki

C. kokilki oraz wazy

D. półmiski, łyżki i widelce

Prawidłowa odpowiedź to półmiski, łyżki i widelce, ponieważ są to narzędzia i naczynia bezpośrednio związane z serwowaniem dań głównych w restauracjach. Półmiski służą do prezentacji potraw, umożliwiając estetyczne podanie oraz łatwy dostęp do dań dla gości. Użycie łyżek i widelców jest standardem w profesjonalnej obsłudze, co pozwala na wygodne spożywanie jedzenia. W praktyce, kelnerzy często serwują potrawy z półmiska, co sprzyja interakcji z gośćmi oraz umożliwia serwowanie większej ilości jedzenia bez konieczności ciągłego przynoszenia nowych porcji. W branży gastronomicznej kluczowe jest przestrzeganie zasad estetyki oraz funkcjonalności, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Użycie odpowiednich narzędzi jest zatem nie tylko kwestią wygody, ale także świadomego budowania wrażeń związanych z degustacją dań w restauracji.

Pytanie 20

Ostatni etap przygotowywania dania w restauracyjnej sali przy stole klienta, który polega na skropieniu gotowego jedzenia alkoholem i jego podpaleniu to

A. serwowanie

B. tranżerowanie

C. flambirowanie

D. garnirowanie

Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na skropieniu potrawy alkoholem, a następnie podpaleniu jej, co nie tylko nadaje potrawie wyjątkowy smak, ale również efektowny wygląd. Ta metoda jest szczególnie popularna w restauracjach, gdzie prezentacja potraw ma kluczowe znaczenie. Flambirowanie wymaga dużej precyzji oraz umiejętności, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas procesu. Przykładami potraw często flambirowanych są crepes Suzette i inne desery, a także niektóre dania mięsne. W branży gastronomicznej flambirowanie jest uznawane za element sztuki kulinarnej, który podnosi jakość doświadczeń kulinarnych gości. Ważne jest, aby przy flambirowaniu przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak użycie odpowiednich naczyń odpornych na wysokie temperatury oraz zachowanie ostrożności przy manipulowaniu ogniem. Technika ta, gdy jest stosowana zgodnie z zaleceniami, może być wspaniałym sposobem na wzbogacenie prezentacji potrawy i dostarczenie niezapomnianych wrażeń smakowych.

Pytanie 21

Miękkim serem dojrzewającym z pleśnią jest

A. ementaler

B. oscypek

C. roquefort

D. camembert

Camembert to ser miękki dojrzewający, który charakteryzuje się białą pleśnią na powierzchni, powstającą w wyniku działania pleśni Penicillium candidum. Proces dojrzewania odbywa się poprzez rozwój mikroorganizmów, które wpływają na smak, teksturę i aromat sera. Camembert jest doskonałym przykładem serów z grupy 'serów pleśniowych', które cieszą się dużą popularnością na całym świecie. W praktyce, ser ten jest często podawany w towarzystwie chrupiącego pieczywa, owoców, orzechów oraz win. W gastronomii, camembert może być również używany w sałatkach, zapiekankach czy jako składnik różnorodnych potraw. Zgodnie z normami produkcji, camembert musi być wytwarzany z pełnotłustego mleka krowiego, a jego proces produkcji jest ściśle określony przez regulacje unijne, co zapewnia jakość i autentyczność tego produktu.

Pytanie 22

Alkaloid, który nadaje papryce ostry oraz palący smak, to

A. teobromina

B. teina

C. kapsaicyna

D. piperyna

Teobromina, piperyna oraz teina to substancje, które mogą być mylone z kapsaicyną, jednak każda z nich ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, które odróżniają je od kapsaicyny. Teobromina, znajdująca się w kakao, jest alkaloidem o działaniu pobudzającym, ale nie ma związku z ostrym smakiem papryki. Jej wpływ na organizm polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych oraz działaniu moczopędnym, co jest zupełnie innym mechanizmem niż działanie kapsaicyny. Piperyna, obecna w czarnym pieprzu, wpływa na smak, ale jest znacznie mniej intensywna w swoim działaniu niż kapsaicyna. Chociaż piperyna również wywołuje pewne uczucie pieczenia, to nie jest źródłem ostrości w papryce. Z kolei teina, występująca w herbacie, jest alkaloidem, który ma działanie stymulujące, ale nie ma żadnego związku z piekącym smakiem. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych alkaloidów o działaniu stymulującym z substancjami, które wpływają na smak. Warto zwrócić uwagę na różnice w chemicznych właściwościach tych związków, co pozwoli lepiej zrozumieć ich funkcje i zastosowanie w kuchni oraz medycynie. Dlatego znajomość kapsaicyny i jej unikalnych właściwości jest kluczowa dla prawidłowego rozpoznawania i wykorzystywania składników odżywczych w diecie.

Pytanie 23

Ile gramów mąki ziemniaczanej powinno się przygotować do wyrobu klusek śląskich z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli stosunek mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 400 g mąki

B. 200 g mąki

C. 300 g mąki

D. 500 g mąki

Wybierając inną odpowiedź, można popełnić błąd w zrozumieniu proporcji mąki do ziemniaków. Kluski śląskie wymagają precyzyjnych obliczeń, aby osiągnąć idealną konsystencję. Na przykład, wybierając 200 g mąki, można uznać, że ilość ta jest wystarczająca, co jest błędem. Przy proporcji 1:5, ilość mąki powinna wynosić 300 g, co zapewnia właściwą strukturę klusek. Zbyt mała ilość mąki skutkuje zbyt kleistymi kluskami, które nie zachowają formy po ugotowaniu. Z kolei wybór 400 g lub 500 g mąki prowadzi do przegotowania i twardości klusek, co zmienia ich smak i teksturę. Wszelkie nieprawidłowe obliczenia mogą wynikać z nieodpowiedniego zrozumienia proporcji i ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że każde danie wymaga zrównoważenia składników, a ich nieprzemyślane zmiany mogą prowadzić do niezadowalających rezultatów. Wiedza na temat użycia odpowiednich proporcji to podstawa w każdej kuchni, dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych norm i praktyk kulinarnych.

Pytanie 24

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze konsumpcji

B. w obszarze socjalnym

C. w obszarze produkcji

D. w obszarze ekspedycji

Pomieszczenie, w którym pracownicy kuchni mogą odpoczywać i jeść, powinno być w części socjalnej. Tak naprawdę to nie tylko sprawia, że czują się lepiej, ale też oddziela ich od reszty procesu, co jest mega ważne. Z tego, co wiem, według zasad BHP, takie miejsce powinno być dobrze wentylowane i mieć wszystko, co potrzebne do relaksu, czyli jakieś meble i sprzęt. Dobrze jak jest kawałek z kanapami, aneks kuchenny i dostęp do jakichś napojów czy przekąsek. Taki rozkład ułatwia organizację czasu pracy i poprawia atmosferę, a to może sprawić, że ludzie są bardziej zadowoleni i efektywni w tym, co robią.

Pytanie 25

Obniżenie wilgotności powietrza w przechowalni ziemniaków do wartości 60-70% prowadzi do

A. znacznych strat naturalnych ziemniaków

B. rozkładu skrobi obecnej w ziemniakach

C. wzrostu stężenia witaminy C w ziemniakach

D. pochłaniania pary wodnej przez ziemniaki

Wybór odpowiedzi dotyczącej rozkładu skrobi w ziemniakach, zwiększenia zawartości witaminy C, czy pochłaniania pary wodnej nie odzwierciedla rzeczywistego wpływu niskiej wilgotności na te warzywa. Rozkład skrobi w ziemniakach jest procesem chemicznym, który zachodzi głównie w wyniku działania enzymów, a nie bezpośrednio związanego z wilgotnością powietrza. Z kolei zwiększenie zawartości witaminy C w ziemniakach jest zjawiskiem, które może być wynikiem odpowiednich warunków uprawy i obróbki, a nie obniżonej wilgotności magazynowej. Niska wilgotność może prowadzić do odwodnienia bulw, ale nie wpływa na mechanizmy biologiczne, które zwiększałyby zawartość witamin. Ponadto, pochłanianie pary wodnej przez ziemniaki jest naturalnym procesem, jednak w warunkach niskiej wilgotności, ziemniaki zamiast pochłaniać wodę, będą ją tracić, co nie jest korzystne. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe, aby unikać błędnych wniosków w obszarze przechowywania warzyw, co może prowadzić do strat finansowych oraz obniżenia jakości produktów na rynku.

Pytanie 26

W zaciemnionych pomieszczeniach, w temperaturze między 4°C a 10°C, można przechowywać przez kilka tygodni

A. koper, sałatę, brokuły, rzodkiewkę

B. paprykę, rabarbar, szczypior, kalafior

C. marchew, buraki, seler, kapustę

D. pomidory, ogórki, natkę pietruszki

Marchew, buraki, seler i kapusta to warzywa, które doskonale nadają się do przechowywania w niskich temperaturach, w przedziale od 4°C do 10°C, co jest kluczowe dla zachowania ich świeżości i wartości odżywczych przez kilka tygodni. Te warzywa mają naturalne mechanizmy obronne, które sprawiają, że są mniej podatne na psucie się w wyniku niskiej temperatury. Na przykład marchew i buraki zawierają dużo wody, co czyni je bardziej podatnymi na utratę jakości w wyższych temperaturach. Seler i kapusta, z racji swojej budowy, również dobrze znoszą chłodne warunki, co pozwala na ich dłuższe przechowywanie bez utraty chrupkości. W praktyce, przechowując te warzywa w odpowiednich warunkach, można nie tylko zminimalizować straty, ale także zachować ich walory smakowe. Dobre praktyki branżowe wskazują, że warzywa powinny być przechowywane w ciemnych i chłodnych pomieszczeniach, aby ograniczyć proces fotosyntezy i spowolnić rozwój mikroorganizmów, co znacząco wydłuża ich trwałość.

Pytanie 27

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu "ryby po polsku"?

A. Smażenie

B. Zapiekanie

C. Duszenie

D. Gotowanie

Smażenie, duszenie oraz zapiekanie to techniki obróbki cieplnej, które, mimo że mogą być stosowane w kuchni, nie są idealne dla dania takiego jak 'ryba po polsku'. Smażenie polega na szybkim podsmażaniu ryby na oleju, co często prowadzi do przesuszenia mięsa oraz utraty wartości odżywczych. Ryby smażone mają zazwyczaj intensywny smak, który może przytłaczać delikatniejsze aromaty, co czyni je mniej odpowiednimi w kontekście tradycyjnych przepisów. Duszenie, choć może być korzystne w przypadku twardszych kawałków mięsa, nie jest optymalne dla ryb, które mogą stać się zbyt miękkie, a ich struktura stracić na jakości. Z kolei zapiekanie ryby w piekarniku wiąże się z dłuższym czasem obróbki, co może prowadzić do jej przesuszenia. Te techniki obróbki cieplnej często wymagają dodatku tłuszczu, co jest sprzeczne z tendencjami zdrowego gotowania, koncentrującymi się na zachowaniu naturalnych smaków i wartości odżywczych. Zatem, wybierając metodę przygotowania ryby, warto kierować się zasadami, które nie tylko podkreślają smak, ale również promują zdrowy styl życia.

Pytanie 28

W sytuacji krwotoku miąższowego dłoni należy

A. opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała

B. założyć poszkodowanemu opaskę uciskową

C. założyć poszkodowanemu sterylny opatrunek

D. ustawić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji

Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej jest ważnym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy, ale nie jest wystarczające w przypadku krwotoku miąższowego dłoni. Kluczowym działaniem w tej sytuacji jest zastosowanie opatrunku, który zapobiega dalszemu wydostawaniu się krwi. Opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała, choć może wydawać się intuicyjne, nie pomaga w minimalizowaniu krwawienia, a wręcz może nasilać krwotok, szczególnie jeśli dłoń znajduje się poniżej poziomu serca. Z kolei założenie opaski uciskowej na dłoń może być zasadne w przypadku silnego krwotoku, ale powinno być stosowane tylko w ostateczności, gdy inne metody, takie jak opatrunek, nie przynoszą efektu. Użycie opaski uciskowej może prowadzić do uszkodzenia tkanki, jeśli jest stosowane niewłaściwie. Ważne jest, aby pamiętać, że pierwsza pomoc powinna być dobrze przemyślana i stosowana zgodnie z aktualnymi standardami. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że proste działania, takie jak zmiana pozycji ciała, będą wystarczające do rozwiązania poważnego problemu zdrowotnego. W przypadkach urazów, zawsze należy skupić się na bezpośrednich działaniach mających na celu opanowanie sytuacji, takich jak stosowanie opatrunków, zanim podejmiemy inne kroki.

Pytanie 29

Wieloporcjową zupę pomidorową z makaronem powinno się serwować

A. w kociołku

B. w salaterce

C. w bulionówce

D. w wazie

Podawanie zupy pomidorowej z makaronem w bulionówce, salaterce czy kociołku jest nieodpowiednie z kilku powodów, które wynikają z zasad estetyki i funkcjonalności w gastronomii. Bulionówka, będąca drobnym naczyniem, jest zaprojektowana do serwowania pojedynczych porcji zupy, co ogranicza możliwości nalewania i dzielenia się daniem w większym gronie. Takie podejście może prowadzić do nieefektywności, szczególnie w kontekście dużych przyjęć, gdzie goście oczekują łatwego dostępu do potrawy. Salaterka, chociaż wykorzystywana w niektórych przypadkach do serwowania zup, nie odpowiada standardom dla dań płynnych, które wymagają głębszych naczyń, aby zminimalizować ryzyko rozlania. Co więcej, kociołek, będący zazwyczaj dużym naczyniem do gotowania, nie jest przeznaczony do serwowania potraw na stole. Tego typu naczynia mogą sprawić, że goście nie będą mogli łatwo skorzystać z potrawy, co wpłynie na komfort posiłku. Dlatego ważne jest, aby wybierać odpowiednie naczynia, które nie tylko będą estetyczne, ale również funkcjonalne, aby zapewnić płynność serwowania oraz przyjemność z jedzenia. Wybór waz do serwowania zupy jest zatem zgodny z zasadami praktyki gastronomicznej, które podkreślają znaczenie odpowiednich naczyń dla doświadczeń kulinarnych.

Pytanie 30

Jakiego koloru deski należy używać do porcjowania surowego drobiu?

A. żółtego

B. czerwonego

C. brązowego

D. niebieskiego

Deska do krojenia w kolorze żółtym jest przeznaczona specjalnie do porcjowania surowego drobiu, zgodnie z wytycznymi systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). System ten ma na celu eliminację zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych w procesie produkcji żywności. Używanie desek w określonych kolorach pozwala na łatwe zidentyfikowanie, jakie surowce były na nich przygotowywane, co minimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej. Na przykład, deski żółte powinny być stosowane wyłącznie do drobiu, podczas gdy deski czerwone są przeznaczone do wołowiny, a deski niebieskie do ryb. W praktyce oznacza to, że po przygotowaniu kurczaka na żółtej desce, nie należy na niej kroić innych produktów, aby uniknąć przeniesienia patogenów, takich jak Salmonella, które mogą być obecne w surowym drobiu. Właściwe stosowanie desek do krojenia jest kluczowe w zachowaniu bezpieczeństwa żywności, a przez to, ochronie zdrowia konsumentów.

Pytanie 31

Cykliczne składanie i wałkowanie podstawowego ciasta z tłuszczem to metoda przygotowywania ciasta

A. kruchego

B. francuskiego

C. ptysiowego

D. piaskowego

Odpowiedzi odnoszące się do ptysiowego, kruchego czy piaskowego ciasta pokazują, że są to zupełnie inne techniki, niż ta stosowana w cieście francuskim. Ciasto ptysiowe, czyli ciasto parzone, robi się przez gotowanie wody z masłem i mąką, a potem dodaje się jajka, przez co po upieczeniu ma pustą strukturę. Z kolei kruche ciasto powstaje przez połączenie tłuszczu z mąką, co daje zwartą masę, ale nie sprawia, że mamy te lekkie warstwy jak w cieście francuskim. A ciasto piaskowe to po prostu miks mąki, cukru i tłuszczu z jajkami, co prowadzi do gęstej struktury. Często takie błędne odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia tych podstawowych różnic w technikach piekarskich. Dlatego ważne jest, żeby umieć je różnicować i dobierać odpowiednią metodę w zależności od tego, co chcemy uzyskać.

Pytanie 32

Czym jest Tournedos?

A. małe, okrągłe befsztyki z polędwicy wołowej

B. kotlet z mielonej lub siekanej wołowiny

C. wołowa pieczeń w sosie grzybowym

D. wołowy pasztet w delikatnym cieście

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień, jeśli chodzi o klasyfikację potraw mięsnych. Pasztet z wołowiny w kruchym cieście, choć może być smaczny, nie ma nic wspólnego z tournedos. Pasztet to potrawa z mielonego mięsa, często z dodatkami jak wątróbka czy zioła, a nie kawałek wołowiny w formie befsztyku. Pieczeń wołowa w sosie grzybowym, mimo że aromatyczna, też należy do innej kategorii, bo podaje się ją w większych kawałkach. Kotlet z mielonej wołowiny również nie pasuje do definicji tournedos, bo zwykle jest robiony z mięsa mielonego, a to zupełnie coś innego niż klasyczny befsztyk z polędwicy. Te niepoprawne odpowiedzi pokazują typowe mylne pojęcia dotyczące mięs, gdzie często terminologia bywa używana nieprecyzyjnie. Ważne, żeby znać różnice między potrawami, bo to pozwala lepiej gotować i świadomie dobierać składniki. W gastronomii znajomość terminologii jest kluczowa, bo wpływa na jakość serwowanych dań i doświadczenia gości.

Pytanie 33

Jakie opakowanie najlepiej nadaje się do przechowywania ciepłego chleba?

A. Pojemnik metalowy

B. Woreczek lniany

C. Pojemnik plastikowy

D. Torebka foliowa

Woreczek lniany jest optymalnym rozwiązaniem do przechowywania ciepłego chleba ze względu na swoje właściwości wentylacyjne i higroskopijne. Tkanina lniana pozwala na cyrkulację powietrza, co zapobiega kondensacji wilgoci wewnątrz opakowania. To z kolei przeciwdziała rozwojowi pleśni oraz utrzymuje chleb w odpowiedniej świeżości. Lniane woreczki są również przyjazne dla środowiska, a ich użycie wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju. Warto zauważyć, że w przypadku przechowywania ciepłego chleba w woreczku lnianym, zaleca się jego wcześniejsze schłodzenie do temperatury pokojowej, aby zminimalizować ryzyko nadmiernej wilgoci. Przykładem zastosowania jest wykorzystanie lnianych woreczków w piekarniach oraz przez domowych piekarzy, którzy chcą zachować jakość wypieków na dłużej. Dodatkowo, woreczki lniane można łatwo prać, co zapewnia ich długotrwałe użycie. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o regularnym czyszczeniu opakowania, aby uniknąć zanieczyszczeń oraz nieprzyjemnych zapachów.

Pytanie 34

Glazurowanie to proces zagęszczania potraw?

A. pod prawą zacieraną

B. mąką ziemniaczaną

C. mąką pszenną

D. zasmażką

Wybór innych metod zagęszczania potraw, takich jak użycie zasmażki czy mąki pszennej, wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technikami kulinarnymi. Zasmażka, będąca mieszanką mąki i tłuszczu, jest stosowana głównie do zagęszczania zup i sosów. Proces jej przygotowania wymaga smażenia mąki na tłuszczu, co nadaje potrawom specyficzny, orzechowy smak. Jednakże, zasmażka nie nadaje potrawom takiego połysku jak glazurowanie, co może wpływać na końcowy efekt wizualny dania. Mąka pszenna, z kolei, również może być wykorzystywana do zagęszczania, ale wymaga dłuższego gotowania, aby pozbyć się surowego smaku. Dodatkowo, nie jest tak skuteczna jak mąka ziemniaczana w kontekście osiągania pożądanej konsystencji, zwłaszcza w przypadku potraw, gdzie ważny jest ich wygląd. Oparcie się na niewłaściwych metodach może prowadzić do niepożądanych rezultatów, takich jak zbyt gęsta lub grudkowata konsystencja. Warto zatem znać różnice między tymi technikami oraz wybierać odpowiednie metody w zależności od rodzaju potrawy i oczekiwanego efektu końcowego.

Pytanie 35

Jakie działania w procesie technologicznym są klasyfikowane jako obróbka wstępna czystych surowców?

A. Rozdrabnianie i porcjowanie

B. Panierowanie i patroszenie

C. Peklowanie i oczyszczanie

D. Sortowanie i formowanie

Obróbka wstępna czystej to kluczowy etap w procesie technologicznym, który ma na celu przygotowanie surowców do dalszej obróbki i zapewnienie ich odpowiedniej jakości. Rozdrabnianie to proces, w którym surowce są dzielone na mniejsze części, co zwiększa ich powierzchnię i ułatwia dalsze przetwarzanie. Przykładem może być mielone mięso, które można łatwiej wykorzystać w różnych daniach, a także procesy związane z przygotowaniem warzyw, gdzie ich rozdrobnienie umożliwia szybsze gotowanie i lepsze wchłanianie składników odżywczych. Porcjonowanie natomiast polega na dzieleniu rozdrobnionych surowców na jednorodne porcje, co jest szczególnie ważne w gastronomii oraz przemyśle spożywczym, gdzie standardyzacja wielkości porcji wpływa na jakość serwowanych dań oraz zadowolenie klientów. Zgodnie z normami HACCP, prawidłowe rozdrabnianie i porcjowanie minimalizuje ryzyko kontaminacji i zapewnia, że wszystkie surowce są przetwarzane w sposób zgodny z wymaganiami zdrowotnymi. W praktyce zastosowanie tych technik przyczynia się do efektywności produkcji oraz podniesienia standardów jakości w branży spożywczej.

Pytanie 36

Jakie urządzenie powinno być użyte do schłodzenia gorącej galaretki owocowej?

A. Chłodziarka.

B. Schładzarkę szokową.

C. Lodówkę.

D. Szafę chłodniczą o dwóch temperaturach.

Stosowanie regału chłodniczego do schłodzenia ciepłej galaretki owocowej jest nieefektywne, ponieważ tego typu urządzenia projektowane są do długoterminowego przechowywania schłodzonych produktów, a nie do szybkiego schładzania. Regały chłodnicze działają na zasadzie stopniowego obniżania temperatury, co jest zbyt wolnym procesem, aby skutecznie obniżyć temperaturę galaretki w krótkim czasie. Z kolei szafy chłodnicze, podobnie jak regały, są zaprojektowane do ciągłego utrzymywania niskich temperatur, ale ich wydajność w kontekście szybkozachładzania nie jest wystarczająca. Szafy dwutemperaturowe również nie są najlepszym wyborem, gdyż ich konstrukcja umożliwia jednoczesne przechowywanie produktów w różnych temperaturach, co może prowadzić do nieefektywnego chłodzenia galaretki. Użycie tych urządzeń może prowadzić do wydłużenia czasu schładzania, co zwiększa ryzyko rozwoju mikroorganizmów, a także może negatywnie wpłynąć na jakość produktu. Standardy takie jak HACCP nakładają obowiązek szybkiego schładzania do temperatury poniżej 5°C w jak najkrótszym czasie, co przy użyciu regału, szafy chłodniczej czy szafy dwutemperaturowej jest trudne do osiągnięcia. W praktyce oznacza to, że wybierając schładzarkę szokową, można zapewnić zarówno bezpieczeństwo żywności, jak i jej pożądane właściwości sensorialne.

Pytanie 37

Kalafior zalicza się do kategorii warzyw

A. kapustnych

B. strączkowych

C. korzeniowych

D. liściowych

Kalafior należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), co czyni go warzywem kapustnym. Warzywa te charakteryzują się dużą wartością odżywczą oraz różnorodnością zastosowań kulinarnych. Kalafior jest źródłem witamin C, K oraz kwasu foliowego, a także błonnika pokarmowego. Dzięki temu wprowadzenie go do diety może przyczyniać się do poprawy zdrowia, wspierając układ odpornościowy oraz zdrowie serca. Kalafior można spożywać na surowo, gotowany, pieczony czy smażony, co sprawia, że jest wszechstronnym składnikiem w kuchni. Dodatkowo, jako warzywo kapustne, kalafior może być wykorzystywany w szerokim zakresie dań, począwszy od sałatek, przez zupy, aż po dania główne. Warto również zauważyć, że w ostatnich latach kalafior stał się popularnym składnikiem diet roślinnych oraz wegańskich, co zwiększa jego znaczenie w kontekście zdrowego żywienia i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 38

Jakie ilości mąki oraz cukru trzeba odmierzyć, mając 500 g tłuszczu, jeśli optymalne ciasto kruche uzyskuje się w proporcjach trzech części mąki, dwóch części tłuszczu i jednej części cukru (3:2:1)?

A. 750 g mąki i 500 g cukru

B. 500 g mąki i 250 g cukru

C. 500 g mąki i 500 g cukru

D. 750 g mąki i 250 g cukru

Aby przygotować ciasto kruche o najlepszej jakości, stosujemy proporcje 3:2:1 dla mąki, tłuszczu i cukru. W tym przypadku, jako że mamy 500 g tłuszczu, możemy obliczyć potrzebne ilości mąki i cukru. Z definicji proporcji wynika, że dla każdej 2 części tłuszczu przypadają 3 części mąki oraz 1 część cukru. Przekształcamy te proporcje na konkretne wartości: dla 2 części tłuszczu (500 g) mamy 3 części mąki (x) oraz 1 część cukru (y). Ustalając wartość jednej części tłuszczu, otrzymujemy 250 g (500 g / 2). Następnie, działając na podstawie proporcji, obliczamy ilości: 3 części mąki to 3 * 250 g = 750 g, a 1 część cukru to 250 g. Dlatego prawidłowe odpowiedzi to 750 g mąki i 250 g cukru. Te obliczenia są kluczowe w praktyce piekarskiej, gdzie precyzyjne dobieranie składników wpływa na teksturę i smak ciasta.

Pytanie 39

Która z metod konserwacji spowoduje najmniejsze straty składników odżywczych w produktach spożywczych?

A. Pasteryzowania

B. Zamrażania

C. Wędzenia

D. Suszenia

Zamrażanie jest metodą, która pozwala na niemal całkowite zachowanie składników odżywczych w żywności, co czyni ją jedną z najskuteczniejszych technik konserwacji. Proces zamrażania polega na obniżeniu temperatury jedzenia do poziomu, w którym wzrost mikroorganizmów oraz reakcje chemiczne są zatrzymane. Dzięki temu, nie tylko tłuszcze, białka i węglowodany, ale także witaminy i minerały są w dużej mierze zachowane. W praktyce, szybkość zamrażania ma kluczowe znaczenie - im szybciej produkt zostanie zamrożony, tym mniejsze będą kryształy lodu, co minimalizuje uszkodzenia komórek oraz utratę substancji odżywczych po rozmrożeniu. Z tego powodu, wiele przemysłowych zakładów spożywczych stosuje techniki takie jak zamrażanie szokowe, które umożliwiają szybkie obniżenie temperatury do -40°C lub niżej. W efekcie, zamrożone produkty zachowują świeżość i wartości odżywcze przez długi czas, co jest zgodne z dobrymi praktykami w przemyśle spożywczym.

Pytanie 40

Zagęszczanie potraw przy użyciu mieszanki mąki ziemniaczanej i wody powinno znaleźć zastosowanie w przygotowywaniu

A. musów oraz mleczek

B. sufletów i budyni

C. galaretek oraz zup mlecznych

D. kisieli i zup owocowych

Zagęszczanie potraw za pomocą mieszanki mąki ziemniaczanej z wodą to technika, którą często wykorzystuje się przy robieniu kisieli i zup owocowych. Mąka ziemniaczana ma dużo skrobi, więc po podgrzaniu w wodzie staje się gęsta i przejrzysta. To właśnie dzięki niej potrawy mają odpowiednią konsystencję i są stabilne. Kisiele z różnych owoców zyskują na jakości, gdy dodamy do nich mąkę ziemniaczaną, co sprawia, że stają się zwarte. Zupy owocowe również stają się bardziej treściwe, co w efekcie podnosi ich atrakcyjność zarówno wizualną, jak i smakową. Używanie mąki ziemniaczanej w kuchni profesjonalnej to świetny pomysł, bo nie zmienia smaku potraw, a do tego daje im gładką teksturę. Na przykład kisiel truskawkowy, w którym ten składnik odgrywa kluczową rolę, to pyszny i sycący deser.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej