Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:55
Data zakończenia: 4 marca 2025 11:20

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ocena ogólnej estetyki odzieży, właściwego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to elementy weryfikacji

A. gotowego wyrobu odzieżowego

B. wykonania elementów odzieży

C. form i wykrojów

D. międzyoperacyjnej

Sprawdzanie ogólnej estetyki ubioru, prawidłowego rozmieszczenia dziurek oraz staranności prasowania to kluczowe elementy kontroli gotowego wyrobu odzieżowego. W kontekście produkcji odzieży, gotowy wyrób odnosi się do finalnych produktów, które są przeznaczone do sprzedaży. Kontrola jakości na tym etapie zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak odpowiednie wykończenie szwów, symetria wzorów oraz ogólna estetyka, spełniają standardy branżowe. Przykładem może być analiza odzieży pod kątem zgodności z wymaganiami klientów dotyczącymi estetyki, co obejmuje zarówno techniczne aspekty wykonania, jak i wizualne wrażenia. Przykładowo, w wysokiej jakości odzieży formalnej, bardzo ważne jest, aby dziurki na guziki były precyzyjnie rozmieszczone, co wpływa na całościowy wygląd garnituru. W kontekście standardów, organizacje takie jak ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) dostarczają wytycznych dotyczących kontroli jakości produktów odzieżowych, co pomaga w zapewnieniu, że gotowe wyroby są zgodne z oczekiwaniami rynku.

Pytanie 2

Jakiej technologicznej operacji nie można przeprowadzić na maszynie specjalistycznej, posiadającej mechanizm zygzakowy?

A. Przyszycia zamka błyskawicznego

B. Zamocowania kieszeni naszywanej

C. Wykończenia krawędzi produktu

D. Naszycia aplikacji na elemencie odzieżowym

Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzakowym jest niewłaściwe, ponieważ ta operacja wymaga precyzyjnego i równomiernego stawiania szwów, co jest realizowane przez maszyny o stałym ściegu. Maszyny z mechanizmem zygzakowym, chociaż są wszechstronne i mogą wykonywać różne rodzaje ściegów, nie zapewniają stabilności potrzebnej do prawidłowego przyszycia zamka. Ponadto, zamki błyskawiczne najczęściej przyszywa się wzdłuż krawędzi, co wymaga idealnego dopasowania i braku rozciągania materiału. W standardowych praktykach szwalniczych używa się maszyn z mechanizmem prostym, które są bardziej odpowiednie do tej operacji, zapewniając odpowiednią kontrolę nad materiałem. Warto również zwrócić uwagę, że dla efektywnego przyszycia zamka często stosuje się specjalne stopki, które umożliwiają dokładne prowadzenie materiału przy zachowaniu jego odpowiedniej szerokości.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Aby ręcznie wykonać dziurki w bawełnianej bluzce dla dziewczynki, należy użyć ściegu

A. pętelkowy

B. stębnowy

C. zakopiański

D. dziergany

Odpowiedzi zakopiański, stębnowy oraz pętelkowy nie są odpowiednie do odszycia dziurek w bawełnianej bluzce dziewczęcej, ponieważ każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie zgadza się z wymaganiami tego zadania. Ścieg zakopiański, znany głównie z haftu, jest bardziej dekoracyjny i nie jest przeznaczony do tworzenia dziurek, które muszą być funkcjonalne oraz wytrzymałe. Użycie tego ściegu do dziurek mogłoby prowadzić do ich niestrukturalności oraz łatwego uszkodzenia. Ścieg stębnowy jest z kolei techniką wykorzystywaną do szycia szwów, ale nie ma on odpowiednich właściwości elastycznych, co czyni go niewłaściwym wyborem do odszycia dziurek, które wymagają pewnej swobody ruchu, aby umożliwić łatwe wciąganie guzika. Z kolei ścieg pętelkowy, mimo że używany w niektórych technikach szycia, również nie nadaje się do tego celu, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej struktury ani wytrzymałości, które są niezbędne w przypadku dziurek. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji estetycznej i funkcjonalnej podczas wyboru ściegu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że dziurki powinny być zarówno praktyczne, jak i estetyczne, a odpowiedni ścieg, jak dziergany, spełnia te wymagania.

Pytanie 5

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

B. pasa

C. szyi

D. klatki piersiowej przez piersi

Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.

Pytanie 6

Jakie narzędzie krojcze powinno się zastosować do podziału materiału o wysokości 160 mm na części?

A. Krajarkę przenośną ręczną

B. Maszynę krojczą taśmową

C. Prasę do wykrawania

D. Nożyce krawieckie

Krajarka przenośna ręczna jest odpowiednim narzędziem do rozkroju nakładu o wysokości 160 mm, ponieważ pozwala na precyzyjne cięcie materiałów o relatywnie niewielkich wymiarach. Tego rodzaju krajarki charakteryzują się mobilnością oraz łatwością obsługi, co czyni je idealnym wyborem w sytuacjach, gdy wymagany jest szybki i dokładny rozkrój. W praktyce, krajarka przenośna umożliwia cięcie różnych typów materiałów, takich jak tkaniny, skóra czy papier. Dzięki możliwości dostosowania głębokości cięcia, operator może skutecznie dostosować narzędzie do specyfiki materiału, co jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Krajarki przenośne są również stosowane w przemyśle odzieżowym, gdzie precyzyjność cięcia jest kluczowa dla jakości końcowego produktu. Z kolei w kontekście norm branżowych, korzystanie z odpowiednich narzędzi do rozkroju materiałów przyczynia się do zminimalizowania odpadów oraz optymalizacji procesu produkcyjnego.

Pytanie 7

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. Dwuigłową stębnówkę

B. 4-nitkowy overlock

C. Maszynę łańcuszkową

D. 3-nitkowy overlock

Overlock 4-nitkowy jest najczęściej stosowaną maszyną w procesie konfekcjonowania T-shirtów damskich i męskich ze względu na swoje zdolności do szybkiego i efektywnego wykańczania krawędzi materiałów. Dzięki czterem nitkom, maszyna ta zapewnia nie tylko wysoką jakość szwu, ale także elastyczność, co jest kluczowe w przypadku odzieży, która musi dobrze dopasowywać się do sylwetki. Overlock 4-nitkowy pozwala na wykonanie płaskiego i estetycznego szwu, który jednocześnie zabezpiecza materiał przed strzępieniem. Przykładem zastosowania jest wykańczanie szwów bocznych oraz łączenie rękawów z korpusem T-shirtu. W branży odzieżowej, stosowanie overlocków jest standardem, co potwierdzają normy jakościowe ISO dotyczące produkcji odzieży. Ponadto, nowoczesne overlocki 4-nitkowe często wyposażone są w automatyczne systemy podawania materiału, co zwiększa wydajność produkcji oraz pozwala na osiąganie powtarzalnych efektów. Praktyczne wykorzystanie tej maszyny w szyciu T-shirtów umożliwia osiągnięcie zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych rezultatów, co jest istotne dla producentów odzieży.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Do łączenia składników kurtki wykonanej z lodenu powinna być zastosowana technika połączeń

A. igłowanych

B. nitkowych

C. zgrzewanych

D. klejonych

Techniki połączeń igłowanych, nitkowych i klejonych, choć mają swoje zastosowania, nie są optymalnymi rozwiązaniami dla łączenia elementów kurtki z lodenu. Połączenia igłowane polegają na użyciu igły i nici, co może prowadzić do tworzenia mikroszczelin, przez które woda może przenikać, co w przypadku odzieży outdoorowej jest niepożądane. W praktyce, igły stosowane do szycia mogą również osłabiać materiał, co zwiększa ryzyko uszkodzeń. Z kolei technika połączeń nitkowych, mimo że często stosowana w szyciu odzieży, wymaga dodatkowego zabezpieczenia szwów przed wilgocią, co w przypadku lodenu może być skomplikowane i kosztowne. W przypadku połączeń klejonych, choć oferują one możliwość uzyskania szczelnych połączeń, ich skuteczność zależy od jakości użytego kleju oraz odpowiedniego przygotowania powierzchni. Wiele klejów traci swoje właściwości pod wpływem warunków atmosferycznych oraz czasu, co może prowadzić do osłabienia połączeń. W branży odzieżowej istotne jest przestrzeganie standardów, takich jak ISO 9001 dotyczący zarządzania jakością, aby zapewnić, że używane techniki są odpowiednie do specyfiki materiałów, co jest kluczowe dla funkcjonalności i bezpieczeństwa końcowego produktu.

Pytanie 10

Jakie informacje, między innymi, powinny być zawarte w szablonie podstawowym elementu odzieżowego?

A. Krawędzie i narożniki narażone na uszkodzenia, fason odzieżowy, nazwa elementu wyrobu

B. Podstawowe linie konstrukcyjne, rodzaj tkaniny, kierunek nitki osnowy

C. Szerokości szwów oraz podwinięć, punkty montażowe, lokalizacja linii środka elementu

D. Wielkość oraz rodzaj ubrania, kierunek nitki prostej, szerokość materiału

Patrząc na inne odpowiedzi, można dostrzec, że mają one kilka elementów ważnych przy projektowaniu odzieży, ale nie są one kluczowe dla podstawowego szablonu. Linie konstrukcyjne, rodzaj materiału czy kierunek nitki osnowy są ważne, ale nie wchodzą w szczegóły montażu i wykończenia. Szerokość tkaniny i kierunek nitki prostej są fajne, ale trzeba je uwzględnić w dokumentacji, w kontekście specyfikacji. Więcej wynika z odniesienia do wymagań dotyczących szwów i ich wykończeń. Co więcej, omawianie krawędzi i naroży, które mogą się uszkodzić, oraz fasonu odzieży jest ważne, ale bardziej w kontekście ogólnych zasad jakości, a nie szczegółowego szablonu. Kluczowe jest to, żeby nie przeoczyć znaczenia precyzyjnych instrukcji montażowych, bo to naprawdę wpływa na jakość końcowego produktu. Warto zrozumieć, które informacje są kluczowe na etapie projektowania, a które można dodać później, co jest istotne dla całego procesu produkcji odzieży.

Pytanie 11

Wskaż wszystkie elementy konstrukcyjne, które są zdefiniowane na linii pachy siatki konstrukcyjnej dla górnej części ciała?

A. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości tyłu

B. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy

C. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy, 1/2 szerokości przodu

D. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości pachy, 1/2 szerokości tyłu

Wybór odcinków konstrukcyjnych, które nie obejmują zarówno 1/2 szerokości tyłu, szerokości pachy, jak i 1/2 szerokości przodu, pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące zasad projektowania odzieży. W wielu przypadkach, błędne odpowiedzi koncentrują się na niewłaściwej interpretacji elementów konstrukcyjnych, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania odzieży. Na przykład, wykorzystywanie jedynie 1/2 szerokości przodu lub 1/2 szerokości tyłu bez uwzględnienia szerokości pachy może skutkować odzieżą, która nie pozwala na swobodę ruchów, a także może wpłynąć na estetykę produktu końcowego. Zrozumienie, że szerokość pachy pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniego dopasowania, jest fundamentalne. Wiele osób błędnie zakłada, że wystarczy skupić się na jednym lub dwóch elementach konstrukcyjnych, zaniedbując inne kluczowe aspekty, które wpływają na całościowe dopasowanie. Dodatkowo, niedostateczne uwzględnienie standardów krawiectwa, takich jak odpowiednie wyznaczanie odcinków konstrukcyjnych, prowadzi do końcowego produktu, który może nie spełniać oczekiwań użytkowników w zakresie komfortu i funkcjonalności. Dlatego tak ważne jest, aby z przywiązaniem traktować wszystkie elementy konstrukcyjne, co pozwala na tworzenie wysokiej jakości odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również prawidłowo leży i spełnia swoje funkcje.

Pytanie 12

Zleceniodawczyni poprosiła o uszycie płaszcza wełnianego z materiałów dostępnych w punkcie usługowym. Do wykonania produktu zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m oraz 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m. Jakie będą koszty tkaniny oraz podszewki niezbędne do realizacji tego zlecenia?

A. 192,00 zł

B. 208,00 zł

C. 188,00 zł

D. 108,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt tkaniny i podszewki do uszycia płaszcza, należy pomnożyć ilości materiałów przez ich ceny. W tym przypadku zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m, co daje koszt 180,00 zł. Dodatkowo wykorzystano 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m, co daje koszt 12,00 zł. Suma tych kosztów wynosi 180,00 zł + 12,00 zł = 192,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają dokładnie oszacować wydatki na materiały, co wpływa na wycenę usługi oraz rentowność produkcji. W praktyce, znajomość kosztów materiałów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków. Dobrym zwyczajem jest także prowadzenie szczegółowej dokumentacji kosztów, aby móc w przyszłości analizować wydajność i efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 13

Podczas szycia męskiej marynarki użyto łatwego do prucia jednonitkowego ściegu maszynowego do

A. stębnowania krawędzi kołnierza

B. odszywania kieszeni ciętej

C. fastrygowania rękawów

D. montażu szwów bocznych

Odszycie kieszeni ciętej, montaż szwów bocznych oraz stębnowanie krawędzi kołnierza to techniki, które nie są odpowiednie do zastosowania ściegów łatwo prujących, ze względu na ich charakterystykę i wymagania konstrukcyjne. Odszycie kieszeni ciętej wymaga jednego z bardziej wytrzymałych ściegów, ponieważ kieszeń musi utrzymać kształt i nie może być narażona na rozprucie podczas użytkowania. W takim przypadku zaleca się stosowanie ściegów, które zapewniają większą trwałość i odporność na rozrywanie. Montaż szwów bocznych również wymaga solidnego połączenia, aby zapewnić wytrzymałość na rozciąganie oraz komfort noszenia. Stębnowanie krawędzi kołnierza jest procesem, który ma na celu wzmocnienie krawędzi, co również wymaga mocniejszego ściegu. Stosowanie ściegów łatwo prujących w tych kontekstach może prowadzić do osłabienia struktury odzieży i problemów z jej estetyką oraz funkcjonalnością. Typowym błędem jest nieodróżnianie zastosowania ściegów tymczasowych od tych, które mają pełnić rolę trwałych połączeń, co może skutkować obniżeniem jakości gotowego produktu. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych ściegów jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w krawiectwie.

Pytanie 14

Przy ocenie jakości przeprowadzonej przeróbki lub naprawy odzieży bierze się pod uwagę między innymi zgodność z wymaganiami określonymi

A. przez klienta zlecającego usługę

B. przez realizatora usługi

C. w dokumentacji produktu

D. w standardach technicznych

Ocena jakości wykonanej przeróbki lub naprawy wyrobu odzieżowego nie może opierać się wyłącznie na wymaganiach określonych przez wykonawcę usługi, normach technicznych czy dokumentacji wyrobu. Chociaż wykonawca usługi ma swoje standardy, które mogą obejmować jakość użytych materiałów oraz techniki szycia, to jednak nie są one wystarczające do kompleksowej oceny jakości produktu. Normy techniczne, takie jak ISO czy normy branżowe, mogą dostarczać ogólnych wskazówek dotyczących wykonania, ale nie uwzględniają specyficznych oczekiwań klienta. Często zdarza się, że wyroby zgodne z normami technicznymi nie spełniają indywidualnych wymagań użytkowników. Z kolei odpowiedzią, że ocena powinna być oparta na dokumentacji wyrobu, również można łatwo zarzucić niekompletność. Dokumentacja techniczna dostarcza informacji na temat wyrobu, ale nie uwzględnia subiektywnych kryteriów, które mogą być istotne dla klienta. Właściwa praktyka w ocenie jakości polega na holistycznym podejściu, które łączy wymagania normatywne, oczekiwania klienta oraz techniczne aspekty wykonania. Ignorowanie roli klienta w tym procesie prowadzi do braku satysfakcji oraz potencjalnych reklamacji, co negatywnie wpływa na reputację firmy. Warto zatem zwrócić uwagę, że kluczowym elementem oceny jakości jest zaangażowanie klienta w proces, co powinno być priorytetem dla każdej firmy zajmującej się produkcją odzieży.

Pytanie 15

W trosce o bezpieczeństwo osoby obsługującej, maszyna stębnowa powinna być wyposażona w

A. płytkę lateksową

B. stopkę z szerokimi płozami

C. ochraniacz palców

D. śrubkę mocującą igłę

Wybór śrubki utrzymującej igłę, stopki z pogrubionymi płozami lub płytki lateksowej jako środków zabezpieczających operatora jest błędny, ponieważ te elementy nie pełnią funkcji ochronnych. Śrubka utrzymująca igłę jest istotna dla stabilności igły w maszynie, jednak nie chroni operatora przed urazami. Głównym zadaniem tej śrubki jest zapewnienie, że igła nie wypadnie podczas pracy, co może prowadzić do uszkodzenia maszyny, ale nie chroni ona palców szyjącego. Z kolei stopka z pogrubionymi płozami ma na celu stabilizację materiału podczas szycia, co jest ważne dla jakości wykonywanych ściegów, jednak nie wpływa na bezpieczeństwo operatora. Płytka lateksowa, stosowana w niektórych maszynach, ma na celu poprawę przyczepności materiału, ale również nie zabezpiecza użytkownika przed ryzykiem urazu. Wybierając niewłaściwe akcesoria, operatorzy mogą narażać się na niebezpieczeństwo, co jest sprzeczne z zasadami BHP. Bezpieczeństwo w pracy z maszynami do szycia powinno być priorytetem, a brak odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak ochraniacze, może prowadzić do poważnych wypadków i urazów, co potwierdzają różnorodne raporty z inspekcji pracy. Odpowiednia wiedza na temat sprzętu i jego właściwego użytkowania jest kluczowa w zapobieganiu wypadkom.

Pytanie 16

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder

B. Długość tylu sukni, długość przodu sukni

C. Długość sukni do linii talii, długość rękawa

D. Długość sukni, długość rękawa

Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.

Pytanie 17

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. niepoprawnie nawleczona nić górna.

B. uszkodzone zakończenie igły.

C. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.

D. zbyt niski docisk stopki.

Niewłaściwe ustawienie chwytacza jest jedną z najczęstszych przyczyn łamania się igły podczas szycia w maszynie. Chwytacz jest kluczowym elementem maszyny, który odpowiedzialny jest za chwytanie nitki dolnej i zszywanie jej z nitką górną. Jeśli chwytacz jest źle ustawiony, może nieprawidłowo współpracować z igłą, co prowadzi do jej uszkodzenia. Zbyt bliskie lub zbyt dalekie ustawienie chwytacza względem igły może powodować nieprawidłowe przejście nitki, co z kolei powoduje napięcia i wstrząsy, które mogą doprowadzić do złamania igły. Warto regularnie kontrolować ustawienia maszyny, zgodnie z instrukcją producenta, aby zapewnić ich prawidłową funkcję. Ponadto, korzystanie z odpowiednich igieł i nici dostosowanych do materiału, nad którym pracujemy, również przyczynia się do zmniejszenia ryzyka złamań. W praktyce, przed rozpoczęciem szycia, warto wykonać próbne szwy na kawałku materiału oraz regularnie serwisować maszynę, aby zachować idealne ustawienie chwytacza i innych elementów.

Pytanie 18

Zastosowanie apretury przeciwgniotliwej dotyczy tkaniny

A. wiskozowej

B. poliestrowej

C. wełnianej

D. jedwabnej

Apretura przeciwgniotliwa to specjalny proces wykończeniowy stosowany w przypadku tkanin wiskozowych, który ma na celu zwiększenie ich odporności na zagniecenia oraz poprawę ogólnej estetyki. Wiskozowa tkanina charakteryzuje się dużą podatnością na gniecenie, co ogranicza jej zastosowanie w odzieży codziennej i eleganckiej. Wprowadzenie apretury przeciwgniotliwej poprawia te właściwości, sprawiając, że materiały zachowują ładny wygląd przez dłuższy czas. Tkaniny te nadają się idealnie do produkcji odzieży, która wymaga utrzymania estetycznego wyglądu, jak sukienki, koszule, czy eleganckie bluzki. W standardach branżowych, jak ISO 307, podkreśla się znaczenie wykończenia tkanin, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów wiskozowych ze względu na ich zastosowanie w modzie i odzieży wysokiej jakości. Dzięki zastosowaniu apretury można także zmniejszyć ilość prasowania, co przekłada się na oszczędność czasu i energii.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jaki pomiar antropometryczny wykonuje się w poziomie z tyłu wzdłuż linii obwodu klatki piersiowej między bocznymi punktami tylnymi?

A. Obwód klatki piersiowej

B. Szerokość pachy

C. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

D. Łuk szerokości przodu przez piersi

Mierzenie łuku szerokości tyłu na wysokości piersi to ważna sprawa, bo pomaga nam zrozumieć, jak szerokie jest ciało na poziomie klatki piersiowej. To istotne, szczególnie w projektowaniu ubrań, gdzie dokładne wymiary są kluczem do zapewnienia komfortu. Gdy dobrze wymierzymy ten łuk, ubrania będą lepiej leżeć i wyglądać, co z pewnością podnosi ich estetykę. Pamiętaj, żeby robić to według norm ISO 8559-1, bo wtedy mamy pewność, że wszystko jest tak, jak powinno. W praktyce wiedza o tym, jak dobrze zmierzyć ten łuk, jest też przydatna w kontekście analizy ergonomicznej i zdrowotnej, bo zmiany w szerokości mogą pokazywać różne aspekty zdrowia.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Określ powód występowania fałd poprzecznych w górnej części rękawa.

A. Zbyt wysoka główka rękawa

B. Zbyt niska główka rękawa

C. Rękaw zbyt mocno wszyty do przodu

D. Rękaw zbyt mocno wszyty do tyłu

Wybór zbyt niskiej główki rękawa jako przyczyny fałd poprzecznych w górnej części rękawa jest nieprawidłowy. Niska główka rękawa może powodować inne problemy, takie jak ograniczenie swobody ruchów lub nieprawidłowe dopasowanie rękawa do sylwetki, ale nie jest bezpośrednią przyczyną powstawania fałd. Fałdy poprzeczne najczęściej pojawiają się, gdy materiał jest nadmiarowy lub niewłaściwie ułożony, co ma miejsce w przypadku zbyt wysokiej główki. W kontekście krawiectwa, zbyt niska główka rękawa może prowadzić do zbyt ciasnych rękawów, co z kolei może skutkować nieprzyjemnymi odczuciami podczas noszenia. Odpowiednie dopasowanie rękawa do ramienia powinno uwzględniać nie tylko wysokość, ale również kształt, który odpowiada specyficznym wymaganiom sylwetki. W przypadku problemów z rękawami, warto zwrócić uwagę na proporcje oraz umiejscowienie szwów, aby uniknąć nieestetycznych fałd. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do powtarzających się błędów w procesie projektowania i szycia odzieży, co negatywnie wpływa na jakość finalnego produktu oraz satysfakcję klienta. Ważne jest, aby krawcy i projektanci mieli świadomość tych aspektów, aby tworzyć odzież, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

W jakim celu nanosi się punkty montażowe na wykrój rękawa oraz na wykroje przodu i tyłu?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na rękawie oraz przodzie i tyłu

B. Prawidłowego połączenia rękawa z przodem i tyłem

C. Wyznaczania nitki osnowy na rękawie oraz przodzie i tyle

D. Oznaczenia krawędzi i narożników rękawa oraz przodu i tyłu

Zaznaczenie punktów montażowych na wykroju rękawa oraz na wykrojach przodu i tyłu jest kluczowym elementem procesu konstrukcji odzieży. Punkty te służą do precyzyjnego połączenia różnych elementów odzieży, co zapewnia ich właściwe dopasowanie, estetykę oraz funkcjonalność. Dobre praktyki w krawiectwie wskazują, że precyzyjne oznaczenie tych punktów pozwala na uniknięcie późniejszych problemów z dopasowaniem i układaniem materiału. Na przykład, podczas szycia rękawa do przodu bluzki, prawidłowe zaznaczenie punktu montażowego umożliwia uzyskanie eleganckiego wykończenia oraz komfortu noszenia. Dodatkowo, przestrzeganie tych zasad przyczynia się do podwyższenia jakości gotowego wyrobu. W branży odzieżowej standardy dotyczące montażu elementów odzieży polegają na tym, aby wszystkie punkty montażowe były wyraźnie oznaczone, co jest również niezbędne przy pracy z różnymi rodzajami tkanin oraz w kontekście różnorodnych technik szycia, takich jak szycie maszynowe czy ręczne.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. elementy.

B. części.

C. rozmiary.

D. sekcje.

Odpowiedź 'sekcje' jest poprawna, ponieważ w procesie rozkroju tkaniny na wykroje sukienki kluczowe jest podział materiału na mniejsze partie, które ułatwiają dalsze kroki produkcji. Zazwyczaj w pierwszym etapie dokonuje się podziału na sekcje z uwagi na różnorodność elementów, które zostaną wycięte. Sekcje to fragmenty materiału, które odpowiadają określonym częściom sukienki, takim jak korpus, rękawy czy spódnica. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć w procesie produkcji, gdzie każda sekcja może być przetwarzana indywidualnie, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem i zasobami. Dobre praktyki branżowe rekomendują także segregację sekcji według typów tkanin, co może być istotne w przypadku projektów zakładających użycie różnych materiałów. Przykładowo, jeśli sukienka ma elementy z różnych tkanin, ich segregacja na etapie rozkroju ułatwi późniejsze szycie oraz zapewni lepsze dopasowanie do wymagań klienta.

Pytanie 34

Jakiego rodzaju materiału odzieżowego powinno się użyć do szycia sportowej, wełnianej marynarki męskiej na zimę?

A. Szewiot

B. Tropik

C. Tweed

D. Gabardyna

Gabardyna, szewiot i tropik to materiały, które mogą być stosowane w odzieży, ale nie są one odpowiednie do uszycia wełnianej zimowej marynarki męskiej o charakterze sportowym. Gabardyna to tkanina o gładkiej powierzchni, wykonana zazwyczaj z mieszanki wełny i poliestru, która charakteryzuje się dużą odpornością na zagniecenia i małą gramaturą. Choć może być stosowana w produkcji marynarek, jej lekkość i właściwości przewiewne sprawiają, że nie nadaje się na zimowe, ciepłe odzieżowe elementy. Szewiot to materiał, który również nie jest typowy dla zimowej odzieży. Jest to tkanina zazwyczaj o gładkiej strukturze, często używana do produkcji letniej odzieży, co czyni ją mało funkcjonalną w kontekście sportowej marynarki przeznaczonej na chłodniejsze dni. Tropik natomiast to tkanina o lekkiej strukturze, zazwyczaj wykorzystywana w letnich garniturach i odzieży. Podobnie jak gabardyna i szewiot, tropik nie zapewnia odpowiedniej izolacji cieplnej i nie jest wystarczająco trwały na intensywne użytkowanie, co czyni go niewłaściwym wyborem na zimową marynarkę. Wybór materiału odzieżowego do konkretnego type odzieży powinien opierać się na jego właściwościach użytkowych, a w przypadku zimowych marynarek kluczowym czynnikiem jest zdolność do zapewnienia ciepła oraz odporności na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 35

Aby zapobiec rozpruciu szwów na początku i końcu przeszycia, należy nitki

A. przymocować przez szycie do tyłu

B. związać

C. pozostawić w szwie

D. obciąć

Szycie do tyłu, czyli ta technika, o której tu mówimy, to naprawdę ważna sprawa w krawiectwie. Dzięki niej, szwy są dużo bardziej trwałe, bo pierwsze i ostatnie przeszycia są lepiej zabezpieczone. To trochę jak zabezpieczanie nitki, żeby się nie pruła, co ma ogromne znaczenie szczególnie w odzieży, która często jest narażona na duże naprężenia, jak np. ubrania robocze czy sportowe. Warto o tym pamiętać w każdym swoim projekcie, bo nie tylko przedłuża to żywotność, ale też sprawia, że wszystko wygląda lepiej. Fajnie jest też wiedzieć, że są standardy, jak ISO 4916, które mówią o tych technikach i ich znaczeniu dla wytrzymałości szwów. Dobre wykończenie nie tylko wygląda estetycznie, ale i wpływa na funkcjonalność, więc warto to przemyśleć w trakcie szycia.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Prosta

B. Z dwoma ostrzami

C. Stożkowa

D. Łukowa

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej