Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 15:36
  • Data zakończenia: 4 czerwca 2025 15:52

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z wymienionych programów nie jest odpowiedni do edycji grafiki rastrowej?

A. AutoCAD
B. Corel Photo-Paint
C. Adobe Photoshop
D. Adobe Fireworks
Wybór programów takich jak Adobe Fireworks, Corel Photo-Paint czy Adobe Photoshop do modyfikacji grafiki rastrowej może wydawać się naturalny, jednak każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania i funkcje, które różnią się od siebie. Adobe Fireworks, mimo że jest często używany w projektowaniu webowym, oferuje wiele narzędzi do edycji obrazów rastrowych. Pozwala na pracę z bitmapami, co czyni go odpowiednim wyborem do wykonywania interaktywnych projektów graficznych, takich jak prototypy stron internetowych. Corel Photo-Paint również jest programem dedykowanym do edycji grafiki rastrowej, oferując szeroką gamę narzędzi do retuszu, korekcji kolorów oraz tworzenia efektów specjalnych. Adobe Photoshop, będący liderem w dziedzinie edycji grafiki rastrowej, posiada zaawansowane funkcje, takie jak warstwy, filtry i narzędzia selekcji, które umożliwiają szczegółową edycję obrazów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że programy do projektowania wektorowego, takie jak AutoCAD, mogą być używane do edycji grafiki rastrowej. To podejście ignoruje kluczowe różnice w architekturze tych programów i ich przeznaczeniu. W efekcie, wybór niewłaściwego oprogramowania do zadań związanych z grafiką rastrową prowadzi do ograniczonej funkcjonalności i może skutkować nieefektywnym wykonaniem projektów graficznych.

Pytanie 2

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. kerningiem
B. podkreślaniem
C. justowaniem
D. interlinią
W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 3

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. falowanie
B. wyostrzanie
C. stempel
D. rasteryzowanie
Wyostrzanie to proces stosowany w cyfrowej obróbce obrazu, który ma na celu zwiększenie kontrastu krawędzi i poprawienie ostrości zdjęcia. Chociaż może to poprawić wyrazistość obrazu, nie jest narzędziem do usuwania plam czy zarysowań. Zamiast tego, wyostrzanie może podkreślić istniejące defekty, czyniąc je bardziej widocznymi. Falowanie to technika, która nie jest właściwie zdefiniowana w kontekście edycji obrazów w Photoshopie. Może odnosić się do modyfikacji obrazów za pomocą różnych filtrów, ale również nie ma zastosowania w usuwaniu plam i zarysowań. Rasteryzowanie to proces konwersji wektora do formatu bitmapowego, co nie ma nic wspólnego z retuszem obrazu. Użytkownicy często mylą te terminy, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniu. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie narzędzi do retuszu od narzędzi do poprawy jakości obrazu, co prowadzi do nieefektywnego użycia oprogramowania. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest niezbędne do skutecznej edycji obrazu, a także do utrzymania wysokich standardów w pracy graficznej.

Pytanie 4

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. trójwymiarowy.
B. bębnowy.
C. ręczny.
D. zwierciadlany.
Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 5

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI
B. PHP
C. JPG
D. PSD
Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 6

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 1200 dpi
B. 2400 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Nieprawidłowe odpowiedzi są często wynikiem błędnych założeń dotyczących rozdzielczości oraz jej wpływu na jakość wydruku. Na przykład, wybór 600 dpi może wydawać się rozsądny, jednak nie uwzględnia on czterokrotnego powiększenia wymagającego znacznie wyższej rozdzielczości. Podobnie, rozdzielczości 2400 dpi lub 300 dpi w tym kontekście również nie są odpowiednie. Rozdzielczość 2400 dpi byłaby zbyt wysoka i mogłaby wprowadzać nadmiar szczegółów, co nie jest konieczne w przypadku druku o dużych formatach, a także czyniłoby proces skanowania i obróbki bardziej czasochłonnym i zasobożernym. Z kolei 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, która nie wystarcza, aby zrekompensować powiększenie zdjęcia. W rzeczywistości, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest zrozumienie relacji między rozdzielczością a wymiarami w kontekście wydruku. Należy pamiętać, że jakość obrazu nie jest tylko funkcją rozdzielczości, ale także zastosowanej technologii druku oraz jakości materiałów użytych do druku. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, konieczne jest przemyślane podejście do skanowania obrazów, co czyni wybór odpowiedniej rozdzielczości kluczowym krokiem w każdym procesie przygotowania do druku.

Pytanie 7

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Ze wszystkich stron.
B. Wyłącznie z dołu i z góry.
C. Spady są zbędne.
D. Wyłącznie z lewej i prawej strony.
Spady to taki must-have, kiedy chodzi o przygotowanie wizytówek do druku. Dzięki nim nasza wizytówka wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Kiedy przewidujemy spady ze wszystkich stron, zmniejszamy szansę na białe krawędzie, które mogą się pojawić, gdy drukarnia źle przytnie nasz projekt. Standardy branżowe mówią, że spady powinny wynosić przynajmniej 3 mm – to zapewnia, że grafika sięga aż do krawędzi wizytówki. Warto też pamiętać, że przy bardziej skomplikowanych kształtach, jak zaokrąglone rogi, trzeba pomyśleć o dodatkowych marginesach. Na przykład, jeżeli projektujemy wizytówkę z intensywnymi kolorami lub tekstem blisko krawędzi, to spady będą kluczowe, żeby uniknąć niechcianych efektów wizualnych. W praktyce, używanie spadów sprawia, że klienci lepiej odbierają wizytówki, a to jest mega ważne w branży poligraficznej, gdzie każdy detal się liczy.

Pytanie 8

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

Ilustracja do pytania
A. bękart.
B. sierota.
C. szewc.
D. wdowa.
Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Pytanie 9

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. wybierania obrazu
B. smyczenia obrazu
C. deformacji obrazu
D. rozmywania obrazu
Magiczną różdżkę w programie Adobe Photoshop wykorzystuje się do zaznaczania obszarów obrazu o podobnej kolorystyce. Narzędzie to działa na zasadzie detekcji kolorów, co umożliwia szybkie wyodrębnienie fragmentów obrazu, które mają zbliżony odcień i nasycenie. Przykładowo, jeśli chcesz zaznaczyć niebo na zdjęciu, wystarczy kliknąć w jego fragment, a Photoshop automatycznie zaznaczy całą powierzchnię o podobnym kolorze. Użycie tego narzędzia jest szczególnie przydatne przy edytowaniu zdjęć, gdzie precyzyjne zaznaczanie określonych obszarów jest kluczowe dla dalszych działań, takich jak zastosowanie filtrów, zmiana kolorów lub retusz. Praktyka pokazuje, że efektywność Magicznej różdżki wzrasta w przypadku obrazów o wyraźnych kontrastach kolorystycznych. Warto również zaznaczyć, że standardy pracy w dziedzinie edycji graficznej zalecają używanie narzędzi do zaznaczania jako fundamenty skutecznej obróbki, co czyni Magiczną różdżkę istotnym narzędziem w arsenale każdego grafika.

Pytanie 10

Jakie zastosowanie ma wydruk impozycyjny?

A. dla ostatecznej weryfikacji kolejności stronic oraz poprawności montażu
B. do finalnej oceny jakości wydrukowanych fotografii
C. w celu porównania kolorów wydrukowanych z próbkami CMYK i Panton
D. do ustalenia kolejności kolorów przy drukowaniu na maszynie
Odpowiedź dotycząca ostatecznego sprawdzenia kolejności stronic oraz prawidłowości montażu jest prawidłowa, ponieważ wydruk impozycyjny służy do weryfikacji, czy wszystkie elementy publikacji są odpowiednio rozmieszczone przed rozpoczęciem produkcji. Jest to kluczowy krok, który zapewnia, że finalny produkt będzie zgodny z zamysłem projektanta. Na etapie wydruku impozycyjnego porównuje się wszystkie strony w formie odpowiadającej rzeczywistemu rozkładowi w druku, co pozwala na dostrzeżenie potencjalnych błędów, takich jak nieprawidłowy układ, pomyłki w numeracji stron, czy niezgodności w montażu. Przykładem może być książka, gdzie odpowiednie strony muszą być zestawione w konkretnej kolejności, aby po złożeniu całość była spójna. Działania te są zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie etapu impozycyjnego jako zabezpieczenia przed kosztownymi błędami w późniejszych etapach druku. Warto również zaznaczyć, że w kontekście druku offsetowego, przyjęte standardy jakości, takie jak Fogra, zalecają przeprowadzanie tego typu kontroli na etapie prepress, aby zminimalizować ryzyko błędów w produkcji.

Pytanie 11

Kwadrat stanowi jednostkę typograficzną równą

A. 12 punktom typograficznym
B. 16 punktom typograficznym
C. 4 punktom typograficznym
D. 48 punktom typograficznym
Wybór odpowiedzi, że jeden kwadrat odpowiada 12, 16 lub 4 punktom typograficznym, jest nieprawidłowy i wynika z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek typograficznych. W typografii jednostką bazową jest punkt, a kwadrat jest określony jako wartość znacznie większa. Odpowiedzi te wskazują na częste błędy w posługiwaniu się jednostkami miary, co może prowadzić do niezrozumienia ich zastosowania w praktyce. Punkt typograficzny ma różne definicje, ale standardowo wynosi 1/72 cala, co oznacza, że 48 punktów to 0.666 cala. Słabsza znajomość jednostek może prowadzić do błędów w projektowaniu, takich jak niewłaściwe ustawienie odstępów, co z kolei wpływa na czytelność tekstu oraz estetykę projektu. Ważne jest, aby projektanci mieli solidne podstawy w typografii i potrafili prawidłowo przeliczać jednostki, aby uniknąć nieporozumień. Znajomość pełnej skali jednostek typograficznych, w tym kwadratów i punktów, jest niezbędna w pracy projektanta, szczególnie w kontekście komunikacji z drukarniami oraz w programach graficznych, gdzie precyzja jest kluczowa dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 12

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. żółtą
B. zieloną
C. granatową
D. czerwoną
Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 13

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. przygotowywania tekstów w edytorze
B. przetwarzania bitmap
C. naświetlania matrycy drukarskiej
D. tworzenia pliku postscriptowego
Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 14

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR
B. PPM
C. JPG
D. RAW
Format JPG jest jednym z najpopularniejszych formatów zdjęć, jednak jego główną wadą jest kompresja stratna, co oznacza, że część informacji o obrazie jest tracona podczas zapisu. To prowadzi do obniżenia jakości zdjęć, zwłaszcza w obszarach o dużym kontraście, gdzie mogą pojawić się artefakty. Z kolei PPM to format bitmapowy, który również nie jest najlepszym wyborem w kontekście zachowania wierności obrazu, ponieważ zajmuje znacznie więcej miejsca i jest rzadziej używany w praktyce. PXR jest natomiast formatem stosowanym w niektórych aplikacjach i nie jest powszechnie uznawany za standard w fotografii. Użycie tych formatów w profesjonalnej fotografii może prowadzić do utraty cennych detali i możliwości edycyjnych, co jest istotne w kontekście wysokiej jakości obrazów. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że popularność danego formatu jest równoznaczna z jego jakością. W rzeczywistości, fotografowie wybierający JPG czy inne skompresowane formaty mogą napotkać trudności przy późniejszej obróbce zdjęć, co z kolei wpływa na końcowy efekt ich pracy. Dlatego wybór formatu zapisu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnej jakości obrazów.

Pytanie 15

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 110 zł
B. 140 zł
C. 125 zł
D. 95 zł
Całkowity koszt zrobienia plakatu 4 na 4 metry można łatwo policzyć. Pierwsze, co musimy zrobić, to znaleźć powierzchnię plakatu. Tak więc, 4 metry razy 4 metry dają nam 16 metrów kwadratowych. Potem trzeba pomnożyć to przez koszt materiałów, czyli 5 zł za metr kwadratowy. Czyli 16 m2 razy 5 zł daje 80 zł. Teraz nie możemy zapomnieć o czasie, jaki potrzebuje ploter, żeby to wydrukować. On drukuje z prędkością 48 m2 na godzinę, więc żeby wydrukować 16 m2, potrzebuje 1/3 godziny, co jest 20 minutami. Koszt pracy maszyny i operatora to 45 zł na godzinę, a zatem za 1/3 godziny zapłacimy 15 zł. Łącznie więc wychodzi 80 zł za materiały plus 15 zł za pracę, co daje 95 zł. Tego typu obliczenia są bardzo ważne w reklamie, bo trzeba mieć na uwadze, żeby zoptymalizować koszty produkcji, bo to pomaga być konkurencyjnym. Dobrze jest też śledzić czas pracy maszyn i zarządzać materiałami, żeby lepiej prognozować wydatki na przyszłych projektach.

Pytanie 16

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. DTP
B. RGB
C. GCR
D. RIP
Odpowiedź RIP (Raster Image Processor) jest prawidłowa, ponieważ oznacza oprogramowanie odpowiedzialne za przetwarzanie obrazów rastrowych w kontekście druku i publikacji. RIP konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest kluczowe w procesie druku, zwłaszcza w systemach DTP (Desktop Publishing). Oprogramowanie to jest wykorzystywane w profesjonalnych drukarniach i studio graficznych, gdzie wymagane jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali w finalnym produkcie. RIP obsługuje różne profile kolorów i techniki zarządzania barwą, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z RIP, aby zapewnić zgodność z postanowieniami norm ISO dotyczących kolorów i jakości druku. Przykładowo, przy przygotowywaniu plików do druku offsetowego, RIP jest niezbędnym narzędziem, które przekształca dane wektorowe z programów graficznych do formatu rastrowego, eliminując błędy i poprawiając jakość finalnego wydruku.

Pytanie 17

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 336 stron
B. 288 stron
C. 352 strony
D. 320 stron
Książka wydrukowana na 10 arkuszach formatu A1 zawiera 320 stron formatu A5. Aby to zrozumieć, należy spojrzeć na proces druku i skład. Arkusz A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co pozwala na podział go na mniejsze formaty. Forma A5 ma wymiary 148 mm x 210 mm, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wyciąć 16 stron A5 (4 w poziomie i 4 w pionie). Zatem, jeżeli mamy 10 arkuszy A1, to możemy uzyskać 10 * 16 = 160 stron A5. W przypadku druku obustronnego, liczba ta jest podwajana, co prowadzi nas do 320 stron. Taka wiedza jest niezbędna w branży poligraficznej oraz w projektowaniu publikacji, gdzie znajomość standardów wymiarów papieru i ich potencjalnych zastosowań jest kluczowa. Umożliwia to nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale także optymalizację kosztów dzięki minimalizacji odpadów materiałowych.

Pytanie 18

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 2 000
B. 1 070
C. 2 140
D. 2 700
Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 19

Który z parametrów skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowanych detali w zeskanowanych obrazach?

A. Rodzaj monitora
B. Rozdzielczość
C. Typ pliku
D. Tempo skanowania
Rozdzielczość jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość i dokładność odwzorowywanych szczegółów w skanowanych obrazach. Definiuje ona ilość pikseli w jednostce powierzchni skanowanego materiału, co bezpośrednio przekłada się na zdolność uchwycenia detali. W praktyce, im wyższa rozdzielczość, tym większa liczba pikseli jest wykorzystywana do odwzorowania obrazu, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszych i bardziej szczegółowych rezultatów. Na przykład, skanery o rozdzielczości 600 dpi (punktów na cal) będą w stanie uchwycić więcej detali niż te o rozdzielczości 300 dpi. W kontekście profesjonalnych zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów lub skanowanie dzieł sztuki, odpowiednia rozdzielczość jest niezbędna do zachowania wysokiej jakości odwzorowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży skanowania. Standardy, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie rozdzielczości w procesach związanych z precyzyjnym odwzorowaniem, co jest istotne zarówno dla digitalizacji, jak i produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 20

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A6
B. A0
C. A3
D. A1
Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.

Pytanie 21

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. BMP
B. GIF
C. PNG
D. JPG
Format PNG jest jednym z najczęściej wybieranych, gdy zależy nam zarówno na przezroczystości, jak i wysokiej głębi kolorów. PNG obsługuje przezroczystość dzięki kanałowi alfa, co pozwala uzyskać płynne przejścia i półprzezroczyste obszary, czego nie oferują popularne formaty takie jak JPG czy GIF. Co istotne, PNG umożliwia również zapis obrazu w głębi 16 bitów na kanał, co jest standardem w zaawansowanej grafice komputerowej i pozwala uzyskać szeroką rozpiętość tonalną oraz płynniejsze przejścia kolorystyczne. Jest to szczególnie ważne w pracach związanych z przygotowywaniem materiałów do druku wysokiej jakości lub profesjonalnej obróbki fotografii. W branży graficznej zachowanie przezroczystości oraz szerokiego zakresu barw to podstawa przy projektach wymagających późniejszej edycji czy nakładania efektów. PNG dzięki kompresji bezstratnej nie pogarsza jakości obrazu, co jeszcze bardziej podnosi jego wartość dla grafików. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z grafiką rastrową na poważnie, bardzo szybko doceni możliwości tego formatu w codziennej pracy.

Pytanie 22

Podaj przybliżoną wartość rozdzielczości, z jaką powinno się zeskanować wielobarwny oryginał o wysokości 5 cm, jeśli skan będzie użyty jako tło dla pionowego plakatu w formacie B4?

A. W przybliżeniu 500 dpi
B. W przybliżeniu 300 dpi
C. W przybliżeniu 2 100 dpi
D. W przybliżeniu 1 500 dpi
Wybór niższej rozdzielczości, takiej jak 1 500 dpi, 500 dpi czy 300 dpi, dla zeskanowania oryginału o wysokości 5 cm jest nieadekwatny do wymagań, jakie stawia projektowanie graficzne oraz profesjonalny druk. Rozdzielczość 300 dpi, choć jest uznawana za wystarczającą do druku w wielu standardowych zastosowaniach, w kontekście skanowania wielobarwnych obrazów może prowadzić do utraty wartościowych detali. Skanowanie w 500 dpi również nie odda pełnego bogactwa kolorów i detali, które mogą być istotne w przypadku używania oryginału jako tła dla plakatu, który będzie oglądany z bliskiej odległości. Wybór 1 500 dpi może wydawać się rozsądny, jednak w rzeczywistości jest to kompromis, który nie uwzględnia możliwości, jakie daje skanowanie w wyższej rozdzielczości. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na założeniu, że wystarczy jedynie minimalna jakość do druku, podczas gdy w rzeczywistości większa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość obrazu. Ostatecznie, przy projektowaniu materiałów reklamowych, kluczowe jest, aby skan miał jakość wystarczającą do zachowania detali i głębi kolorów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na efektywność i estetykę materiałów wizualnych.

Pytanie 23

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2?

A. 25 kg
B. 35 kg
C. 19 kg
D. 42 kg
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów logicznych związanych z obliczaniem masy papieru. Na przykład, odpowiedź 25 kg wydaje się być zbyt niska, co sugeruje, że nie uwzględniono wystarczającej gramatury dla podanej powierzchni. Osoby wybierające 19 kg mogą myśleć o gramaturze tylko w kontekście liczby arkuszy, a nie biorąc pod uwagę całkowitej masy. Natomiast 42 kg to odpowiedź, która może powstać w wyniku błędnego pomnożenia masy jednego arkusza przez zbyt dużą liczbę arkuszy lub mylenia jednostek miary. Aby poprawnie obliczyć masę papieru, kluczowe jest zrozumienie, że gramatura odnosi się do masy jednego metra kwadratowego papieru. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² masa jednego arkusza o wymiarach 700 x 1000 mm wynosi 70 g i należy to pomnożyć przez liczbę arkuszy. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wyliczeń. Warto również zauważyć, że w praktyce branżowej takie obliczenia są niezwykle istotne, gdyż niepoprawna ocena masy materiałów może prowadzić do problemów w procesie produkcji, w tym do nieodpowiedniego doboru materiałów, co skutkuje stratami finansowymi oraz czasowymi.

Pytanie 24

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 80
B. 50
C. 30
D. 20
Aby obliczyć minimalną ilość papieru formatu SRA3 potrzebną do wydrukowania biletów wstępu o wymiarach 146 x 56 mm w nakładzie 800 sztuk, należy najpierw określić, ile biletów można zmieścić na jednej kartce SRA3. Format SRA3 ma wymiary 320 x 450 mm, co daje 144000 mm² powierzchni. Powierzchnia jednego biletu wynosi 146 mm x 56 mm, co daje 8176 mm². Dzieląc powierzchnię kartki przez powierzchnię jednego biletu, otrzymujemy 17,6 biletu na jedną kartkę. W praktyce oznacza to, że na jednej kartce można wydrukować maksymalnie 17 biletów. Aby uzyskać 800 biletów, potrzebujemy 800 / 17 = 47,06. Zatem, zaokrąglając w górę, uzyskujemy 48 kartek. Warto również doliczyć straty materiałowe oraz marginesy, co pozwala uznać, że konieczne będzie użycie 50 kartek SRA3. W branży druku, standardowe praktyki zalecają uwzględnienie dodatkowego materiału z powodu ewentualnych błędów w druku i cięciu, dlatego ta liczba jest adekwatna.

Pytanie 25

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 440 zł
B. 1 800 zł
C. 2 100 zł
D. 1 080 zł
Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Oblicz koszt przygotowania form drukarskich potrzebnych do produkcji akcydensów w kolorze 2 + 0, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 35 zł.

A. 70 zł
B. 35 zł
C. 105 zł
D. 140 zł
Odpowiedzi, które wskazują koszty 35 zł, 105 zł lub 140 zł, opierają się na mylnych założeniach dotyczących ilości wymaganych form drukowych oraz ich kosztów. Przyjęcie kosztu 35 zł jako całkowitego wydatku prowadzi do błędnego wniosku, ponieważ nie uwzględnia faktu, że w przypadku kolorystyki 2 + 0 są potrzebne dwie różne formy. Ponadto, wybór odpowiedzi 105 zł może sugerować, że osoba oblicza koszt w oparciu o większą liczbę form lub inny rodzaj kolorystyki, co jest nieadekwatne do podanych wymagań. Z kolei odpowiedź 140 zł wskazuje na zrozumienie, że koszt mógłby wzrosnąć w przypadku dodania dodatkowych kolorów, ale to także nie jest właściwe w kontekście tego pytania, ponieważ 2 + 0 jednoznacznie określa tylko dwie formy. Typowym błędem myślowym jest mylenie kosztu jednostkowego z całkowitym kosztem produkcji, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W druku, kluczowe jest, aby każdorazowo analizować zapotrzebowanie na formy w zależności od wymagań kolorystycznych projektu.

Pytanie 27

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 3 h
B. 2 h
C. 5 h
D. 10 h
Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 28

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. głęboka czerń
B. brązowy
C. głęboka zieleń
D. granatowy
Wybierając granatowy, można pomylić dwa różne modele barw. Granatowy kolor charakteryzuje się mieszanką niebieskiego i czarnego, co nie odnosi się do podanego zapisu CMYK. Podobnie, wybierając brązowy, można ulegać złudzeniu, że złożony kolor może być uzyskany poprzez kombinację różnych wartości C, M, Y, K. Jednak brązowy kolor jest wynikiem połączenia różnych ilości kolorów podstawowych, a nie tylko wartości podanych w pytaniu. Z kolei głęboka zieleń, mimo że jest kolorystycznie przyjemna, nie ma nic wspólnego z podanym zapisem, który w swojej strukturze wskazuje na dominację czerni. Typowym błędem jest zatem interpretacja kolorów bez zrozumienia ich konstrukcji w modelu CMYK. W praktyce, nieodpowiednie stosowanie kolorów może prowadzić do nieczytelnych lub mało atrakcyjnych projektów, a także do znacznych różnic w odcieniach na finalnym produkcie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak kolory są tworzone i łączone w kontekście druku, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 29

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Corel Draw
B. Adobe Acrobat
C. Impozycjoner
D. Adobe InDesign
Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.

Pytanie 30

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka
B. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka
C. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka
D. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka
Zastosowanie sitodruku, folii 'one way vision' oraz oklejarki w kontekście wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest nieadekwatne i nie spełnia specyficznych wymagań technologicznych związanych z tym rodzajem reklamy wizualnej. Sitodruk, choć jest techniką dającą wysoką jakość wydruku, nie jest idealnym rozwiązaniem dla tak dużych formatów, jak mammutboardy. Ponadto, sitodruk wymaga długiego czasu przygotowania matryc oraz jest bardziej kosztowny w produkcji przy dużych nakładach, co czyni go mniej efektywnym w tym przypadku. Folia 'one way vision' jest materiałem odpowiednim do stosowania na szybach, gdzie ważne jest ograniczenie widoczności od zewnątrz, ale nie jest to rozwiązanie dedykowane dla mammutboardów, które powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych oraz oferujących wysoką jakość kolorystyczną i trwałość. Oklejarka, choć użyteczna w wielu zastosowaniach, w przypadku mammutboardów nie jest narzędziem niezbędnym, gdyż proces produkcji i montażu wymaga bardziej złożonych rozwiązań technologicznych, takich jak ploter drukujący. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że różne techniki drukarskie mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście wielkoformatowych projektów reklamowych ma kluczowe znaczenie. Przy planowaniu produkcji mammutboardów należy zawsze uwzględniać specyfikę materiałów oraz technik, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 31

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. INDD
B. DOC
C. AI
D. CDR
Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to domyślny format plików stosowany przez program Adobe InDesign. Format ten został zaprojektowany z myślą o profesjonalnym składzie i edycji publikacji, co czyni go idealnym narzędziem dla grafików, typografów oraz wydawców. INDD umożliwia przechowywanie wszystkich elementów projektu, w tym tekstów, obrazów, grafiki wektorowej oraz ustawień strony, co pozwala na łatwe zarządzanie złożonymi dokumentami. Przykładowo, przy tworzeniu magazynu, projektant może używać formatu INDD do składania różnych stron oraz uwzględniania tekstów w wielu kolumnach. Dodatkowo, InDesign wspiera współpracę z innymi programami Adobe, co pozwala na łatwe importowanie grafik z Adobe Illustrator w formacie AI i z Adobe Photoshop w formacie PSD, co zwiększa elastyczność pracy. W branży graficznej standardem jest stosowanie formatu INDD do produkcji materiałów drukowanych i cyfrowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych projektantów.

Pytanie 32

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Teleskopowe.
B. Wsuwane.
C. Klapowe.
D. Jednoczęściowe.
Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia w zakresie klasyfikacji różnych typów pudełek. Pudełka wsuwane, chociaż również składają się z dwóch części, różnią się od teleskopowych tym, że jedynie jedna z części jest ruchoma, a sama konstrukcja zapewnia mniejszą stabilność w przypadku dłuższych przedmiotów. Z kolei pudełka jednoczęściowe, jak sama nazwa wskazuje, tworzone są jako jeden kawałek kartonu, co nie pozwala na efektywne dopasowanie do różnych wymiarów produktów. Warto również zauważyć, że pudełka klapowe, które w wielu przypadkach są bardziej powszechne, otwierają się z góry i są stosowane w sytuacjach, gdzie łatwy dostęp do zawartości jest kluczowy. Typowym błędem przy wyborze odpowiedzi jest zatem mylenie cech konstrukcyjnych różnych rodzajów pudełek i niewłaściwe interpretowanie grafiki, która jasno przedstawia mechanizm teleskopowy. Kluczowe jest zrozumienie, że standardy FEFCO precyzują różnice między tymi typami, co potwierdza istotność znajomości tych norm dla efektywnego i poprawnego pakowania produktów.

Pytanie 33

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2
B. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2
C. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2
D. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2
Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 34

Jaką ilość papieru formatu B1 o gramaturze 200 g/m2 należy użyć do wydrukowania 16 000 egzemplarzy formatu B5?

A. 80 kg
B. 100 kg
C. 120 kg
D. 140 kg
Obliczanie potrzebnej ilości papieru do drukowania jest skomplikowanym procesem, który wymaga precyzyjnych danych dotyczących formatów oraz gramatury papieru. W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawiają się nieporozumienia związane z konwersją jednostek, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, przy obliczeniach często pomija się fakt, że wymiary papieru muszą być uwzględnione zarówno w metrach kwadratowych, jak i w gramaturze. Wiele osób może pomylić totalną powierzchnię, co skutkuje błędnym oszacowaniem liczby arkuszy potrzebnych do druku. Ponadto, nie wszyscy rozumieją, jak gramatura papieru wpływa na jego wagę; 200 g/m² oznacza, że każdy metr kwadratowy waży 200 gramów, co wymaga przeliczenia na dokładny format papieru, który jest używany. Typowe błędy myślowe obejmują także zakładanie, że większa gramatura zawsze przekłada się na mniejszą ilość potrzebnego papieru, co jest nieprawdziwe. W praktyce, niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń dotyczących kosztów materiałów, co ma bezpośredni wpływ na efektywność procesu drukowania. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do realizacji projektu, dobrze zrozumieć wszystkie wymogi związane z wyborem papieru oraz właściwymi obliczeniami.

Pytanie 35

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. A5
B. B3
C. A4
D. B4
Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 36

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza
B. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład
C. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu
D. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych
Dobra robota! Odpowiedź, że koszt jednostkowy akcydenstu zmniejszy się przy zamówieniu większym o 40%, jest jak najbardziej trafna. To wszystko przez zasadę ekonomii skali. Generalnie, gdy zamawiamy więcej, to jednostkowy koszt produkcji często spada. Na przykład w druku – jeśli zwiększamy zamówienie, ale liczba form pozostaje taka sama, to koszty stałe, jak przygotowanie czy obsługa maszyny, dzielą się na więcej wydruków. Idealnie widać to przy drukowaniu broszur. Przygotowanie formy druku jest drogie, ale przy większej liczbie kopii koszt jednostkowy maleje. Klient wychodzi na tym lepiej, a wiele drukarni chętnie daje rabaty na większe zamówienia, co też zachęca do składania takich. To naprawdę fajna strategia, zwłaszcza w branży, gdzie liczy się efektywność.

Pytanie 37

Apla, definiowana jako powierzchnia o całkowitym pokryciu, jest płaszczyzną, która ma pokrycie

A. 100% koloru
B. 25% koloru
C. 50% koloru
D. 75% koloru
Apla, definiowana jako pole o pełnym stopniu pokrycia powierzchni, oznacza, że 100% danego obszaru jest pokryte kolorem. W praktyce oznacza to, że przy malowaniu, wykańczaniu czy też projektowaniu wizualnym, powinno się dążyć do uzyskania jednolitego koloru, co jest kluczowe w wielu branżach, takich jak architektura, grafika komputerowa czy przemysł meblarski. Na przykład w przypadku malowania ścian, pełne pokrycie kolorem zapewnia, że powierzchnia jest jednolita i estetyczna, co jest istotne z punktu widzenia zarówno funkcjonalności, jak i estetyki. W standardach jakości malowania, takich jak ISO 12944 dotyczące ochrony antykorozyjnej, uzyskanie 100% pokrycia jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony i estetyki powierzchni. Warto również pamiętać, że proces przygotowania powierzchni oraz dobór odpowiednich materiałów mają istotny wpływ na osiągnięcie tego rezultatu.

Pytanie 38

Ile form drukowych offsetowych powinno być naświetlonych, aby wydrukować jednostronnie powlekane arkusze kartonu w kolorystyce 2 + 2 z obrotem przez margines przedni?

A. 3 szt.
B. 4 szt.
C. 2 szt.
D. 1 szt.
W przypadku zadrukowywania kartonu jednostronnie powlekanego w kolorystyce 2 + 2, oznacza to, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie przedniej oraz dwoma kolorami na stronie tylnej. Aby osiągnąć odpowiedni efekt wizualny oraz jakość druku, kluczowe jest zastosowanie offsetowych form drukowych, które zapewnią precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali. Standardowo w offsetowym druku arkuszowym, dla takiej konfiguracji, przygotowuje się 4 formy drukowe – dwie dla frontu (pierwszy i drugi kolor) oraz dwie dla tylnej strony (również pierwszy i drugi kolor). Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady może być produkcja opakowań kartonowych, które wymaga zastosowania precyzyjnych kolorów i grafik, aby spełnić wymagania estetyczne oraz marketingowe. W branży poligraficznej powszechną praktyką jest także przygotowanie form w taki sposób, aby minimalizować straty materiałowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami dotyczącymi efektywności produkcji. Stąd decyzja o naświetleniu 4 form jest nie tylko poprawna, ale również uzasadniona w kontekście optymalizacji procesu drukowania.

Pytanie 39

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania
B. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania
C. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania
D. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia
Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.

Pytanie 40

Próbne odbitki barwne (proof kontraktowy) wykonuje się, między innymi, aby

A. ocenić liniaturę rastra
B. sprawdzić rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim
C. sporządzić wzór kolorystyczny dla drukarza
D. realizować adjustacje publikacji
Barwna odbitka próbna, znana jako proof kontraktowy, jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Jej głównym celem jest przygotowanie wzoru barwnego dla drukarza, co pozwala na weryfikację i potwierdzenie, że kolory użyte w projekcie odpowiadają oczekiwaniom klienta oraz standardom branżowym. Przykładowo, przed rozpoczęciem masowej produkcji, drukarze korzystają z próbnych odbitek, aby upewnić się, że wszystkie kolory są odwzorowane zgodnie z wymaganiami, oraz aby zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak błędy w przestrzeni kolorów czy niewłaściwe ustawienia maszyny. Dobrą praktyką jest stosowanie międzynarodowych standardów, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące jakości druku, w tym kolory, co pozwala na uzyskanie spójnych wyników niezależnie od zastosowanego sprzętu. Proofy kontraktowe mogą również pomóc w komunikacji między projektantem a drukarzem, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości i zadowolenia klienta.