Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 11:30
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 11:45

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Technologiczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana w wielu odcieniach z jednej strony, a z drugiej w barwach PANTONE 113® oraz PANTONE 118®, oznacza się

A. 4 + 1
B. 4 + 2
C. 3 + 1
D. 2 + 1
Wybór innych opcji może się brać z braku pełnego zrozumienia druku i kolorów. Na przykład, odpowiedź 3 + 1 sugeruje, że są cztery kolory w druku i do tego jeden dodatkowy, co jest mylne, bo nie uwzględnia dwóch kolorów PANTONE. Takie podejście pomija korzyści, jakie dają kolory PANTONE w kontekście dokładnego odwzorowania kolorów. Z kolei opcja 2 + 1 też jest błędnie interpretowana, bo właściwie mówi o dwóch kolorach i jednym kolorze PANTONE, co nie wystarczy, jeśli mówimy o ulotce wymagającej dobrej jakości wizualnej. Często ludzie myślą, że mniej kolorów to lepszy efekt, ale w praktyce, zwłaszcza w projektach, które mają się wyróżniać, potrzebna jest pełna paleta kolorów, w tym PANTONE. To są międzynarodowe standardy, które zapewniają spójność kolorystyczną. Jeśli nie rozumiemy tej dynamiki, możemy ograniczać nasze podejście do projektowania, co na pewno nie wpłynie korzystnie na wizualny odbiór i efektywność marketingową.
Pytanie 2

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m2/h?

A. 40 h
B. 45 h
C. 50 h
D. 55 h
Wybór czasu produkcji z odpowiedzi 45 h, 40 h lub 55 h opiera się na błędnym zrozumieniu podstawowych zasad obliczeń związanych z wielkościami powierzchni oraz prędkościami drukowania. Zdarza się, że osoby mylą jednostki miary i zakładają, że prędkość plotera jest wystarczająca do osiągnięcia zakładanego celu bez odpowiednich obliczeń. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że wydrukowanie mniejszej ilości banerów w krótszym czasie to kwestia jedynie prostej kalibracji sprzętu, co w rzeczywistości jest złudzeniem. W rzeczywistości, prędkość drukowania plotera odzwierciedla jedynie maksymalną efektywność, która nie uwzględnia dodatkowych czynników, takich jak ustawianie materiału, czas na przestoje związane z konserwacją czy też czas potrzebny na wymianę materiałów eksploatacyjnych. Takie podejście prowadzi do niewłaściwych oszacowań czasu produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby każda osoba zajmująca się drukiem rozumiała, jak obliczać całkowity czas pracy, uwzględniając zarówno powierzchnię, jak i prędkość, aby unikać nieporozumień i opóźnień w realizacji projektów. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto stosować kalkulatory do obliczeń ilości materiałów oraz czasów produkcji, co ułatwia planowanie i zwiększa efektywność pracy.
Pytanie 3

Jakie są koszty związane z przygotowaniem form drukarskich potrzebnych do wykonania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt przygotowania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 600,00 zł
B. 540,00 zł
C. 630,00 zł
D. 660,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania form drukowych, można zauważyć kilka powszechnych nieporozumień. Jednym z typowych błędów jest przesadna liczba form, która mogłaby sugerować, że przygotowanie większej ilości form jest konieczne dla jednego projektu. W rzeczywistości, dla książki o 160 stronach w formacie A5, wystarczą jedynie dwie formy - jedna dla okładki, a druga dla wnętrza. Nie należy mylić liczby stron z liczbą form, ponieważ każda forma wykonana jest w celu przygotowania konkretnego elementu projektu. Innym problemem może być założenie, że koszt jednostkowy formy może się różnić w zależności od ich zastosowania, co nie jest prawdą w kontekście standardowych zleceń. Koszt 30,00 zł za formę pozostaje stały, niezależnie od liczby stron czy formatu. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać faktu, że w przypadku produkcji o większych nakładach, oszczędności mogą być osiągane przez negocjacje cen z dostawcami. To wszystko pokazuje, jak ważne jest posiadanie rzetelnej wiedzy na temat procesów poligraficznych oraz umiejętności poprawnego kalkulowania kosztów, co jest kluczowe dla sukcesu w branży wydawniczej.
Pytanie 4

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. nie wstawia się spacji
B. wstawia się spację firetową
C. wstawia się spację półfiretową
D. wstawia się spację twardą
Pomysł stawiania spacji przed znakami interpunkcyjnymi wynika z nieporozumienia w zakresie zasad typografii. Przykłady odpowiedzi sugerujące stosowanie spacji firetowej, twardej lub półfiretowej pokazują brak zrozumienia, że te pojęcia odnoszą się do innych aspektów formatowania tekstu, a nie interpunkcji. Spacja firetowa jest często używana do oddzielania niektórych elementów tekstu, jednak w kontekście znaków interpunkcyjnych nie ma ona zastosowania. Stawianie spacji przed znakami interpunkcyjnymi, takimi jak kropki, przecinki czy pytajniki, jest praktyką, która nie tylko wprowadza zamieszanie w pisowni, ale również odciąga uwagę od głównej treści tekstu. Z perspektywy typograficznej zasady te są ugruntowane w praktykach edytorskich oraz w podręcznikach stylu, które jednoznacznie stwierdzają, że spacje powinny być stosowane w określony sposób, aby zachować czytelność oraz estetykę dokumentu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu tekstu i utraty wiarygodności w oczach czytelnika.
Pytanie 5

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C
B. 20ºC
C. 50 %
D. 273±K
Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.
Pytanie 6

Czym zajmuje się system produkcji CIP3 w branży poligraficznej?

A. zarządzanie obiegiem treści stron internetowych klientów
B. komputerowe przygotowanie materiałów do druku
C. przepływ informacji dotyczącej drukowanej pracy z naświetlarki bezpośrednio do maszyny drukującej
D. kalibracja kolorów monitorów grafików w sieci
Wybór odpowiedzi niepoprawnych jest często wynikiem mylenia różnych aspektów procesu produkcji druku. Na przykład, pierwsza odpowiedź, mówiąca o komputerowym przygotowaniu publikacji do druku, odnosi się do etapu projektowania, który jest związany z grafika komputerową i DTP (Desktop Publishing). W rzeczywistości, CIP3 nie zajmuje się tym etapem, lecz koncentruje się na automatyzacji i integracji systemów produkcyjnych, co może prowadzić do błędnych wniosków, że wszystkie aspekty druku są ze sobą powiązane. Kolejna niepoprawna koncepcja dotyczy kalibracji kolorystycznej monitorów, co jest procesem związanym z zapewnieniem spójności kolorów między ekranem a wydrukiem. Choć to ważny etap, nie jest to zadanie, które realizuje CIP3, ponieważ ten standard odnosi się głównie do transferu danych między urządzeniami w procesie druku. Ostatnia błędna odpowiedź dotycząca zarządzania przepływem treści stron internetowych klientów sugeruje, że CIP3 jest używane w kontekście publikacji internetowych, co jest całkowicie odrębne od jego zastosowania w druku. W rzeczywistości CIP3 dotyczy fizycznych procesów produkcyjnych w druku offsetowym, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych oraz błędów w zrozumieniu roli poszczególnych technologii w branży poligraficznej.
Pytanie 7

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. tampondrukową
B. typograficzną
C. offsetową
D. fleksograficzną
Offsetowa, typograficzna i fleksograficzna to techniki druku, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie do zadrukowywania klawiatur komputerowych. Offset to technika, która opiera się na przenoszeniu farby z metalowej płyty na gumową matrycę, a następnie na podłoże. Jest to proces kosztowny i czasochłonny, który najlepiej sprawdza się w przypadku dużych nakładów druku na płaskich powierzchniach, takich jak papier. W przypadku klawiatur, gdzie powierzchnie są często wypukłe i złożone, offset nie zapewnia odpowiedniej jakości druku i przyczepności farby. Typografia to kolejna metoda, która polega na przenoszeniu farby z form drukarskich na papier. Nie jest to technika odpowiednia dla klawiatur, gdyż wymaga zastosowania form typograficznych, co w przypadku zadrukowywania małych elementów klawiatury byłoby niepraktyczne. Fleksografia natomiast wykorzystuje elastyczne matryce, które pozwalają na druk na różnych materiałach, ale standardowo stosuje się ją w przemyśle opakowaniowym, a nie w produkcji elektronicznej. W kontekście klawiatur liczy się nie tylko estetyka, ale i trwałość nadruku, co najlepiej zapewnia tampondruk. Dlatego wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowy dla zapewnienia wysokiej jakości i długowieczności produktów elektronicznych.
Pytanie 8

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do eliminacji niewielkich plam na skanie starej pocztówki?

A. Stempel.
B. Uchwyt.
C. Magiczne różdżka.
D. Rozmycie.
Rączka jest narzędziem, które służy do przesuwania obiektów i warstw w obrębie dokumentu, a nie do edycji samej treści obrazu. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że rączka przyda się w procesie usuwania plam, jednak to narzędzie nie ma nic wspólnego z modyfikacją pikseli, co sprawia, że nie jest odpowiednie do tego celu. Również Różdżka, która jest narzędziem selekcji, nie pozwala na bezpośrednie usuwanie defektów, a jedynie na zaznaczenie obszarów o podobnych kolorach. Zastosowanie Różdżki może prowadzić do błędnych wyborów granic, co z kolei skutkuje niedoskonałymi efektami. W przypadku Smużenia, które jest przeznaczone do rozmywania i wygładzania krawędzi, może prowadzić do dalszego zacierania detali, co w kontekście archiwalnych skanów, gdzie ważna jest zachowanie każdej szczegółowej cechy, jest niepożądane. Użycie tych narzędzi w miejsce Stempla jest efektem typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mylą cele i metody edycyjne, nie rozumiejąc funkcjonalności dostępnych narzędzi w Photoshopie.
Pytanie 9

Ulotka w formacie netto A4 ma jakie wymiary brutto, jeśli zastosowano spady o długości 5 mm?

A. 210 x 307 mm
B. 220 x 307 mm
C. 220 x 297 mm
D. 210 x 297 mm
Format netto A4 wynosi 210 x 297 mm. Zastosowanie spadów, czyli dodatkowego obszaru, który jest drukowany poza krawędzią dokumentu, jest standardową praktyką w druku, aby uniknąć białych marginesów po przycięciu. W przypadku zastosowania spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, należy dodać 10 mm do szerokości i 10 mm do wysokości. W efekcie otrzymujemy format brutto 220 mm (210 mm + 10 mm) na 307 mm (297 mm + 10 mm). Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie materiałów reklamowych, takich jak ulotki, gdzie spady są kluczowe, aby zapewnić estetyczny wygląd końcowego produktu. W branży poligraficznej powszechnie stosuje się spady, a ich właściwe uwzględnienie w projekcie graficznym jest niezbędne do uzyskania poprawnego wyniku druku. Warto także pamiętać, że różne typy dokumentów mogą mieć różne wymagania dotyczące spadów, w zależności od technologii druku i finalnego zastosowania.
Pytanie 10

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. AutoCAD
B. PuzzleFlow Organizer
C. Adobe Premiere
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign to program głównie wykorzystywany do projektowania układów stron i publikacji, co może prowadzić do mylenia jego funkcji z procesem impozycji. Choć InDesign pozwala na tworzenie złożonych layoutów, to jednak jego głównym celem jest przygotowanie dokumentów do publikacji, a nie bezpośrednia impozycja użytków na arkuszu drukarskim. AutoCAD, z drugiej strony, to oprogramowanie inżynieryjne i architektoniczne, które służy do tworzenia rysunków technicznych, a jego funkcje nie są skierowane na przygotowanie materiałów do druku. Adobe Premiere to aplikacja do edycji wideo, co jest zupełnie inną dziedziną niż impozycja w kontekście druku. Kluczowym błędem w wyborze odpowiedzi jest niezrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego zastosowania w kontekście branży poligraficznej. Rozróżnienie pomiędzy programami do projektowania graficznego a oprogramowaniem do impozycji jest fundamentalne dla zrozumienia procesu produkcji materiałów drukarskich. Impozycja to nie tylko techniczne rozmieszczenie użytków, ale również zrozumienie, jak różne elementy wpływają na finalny produkt, w tym efektywność kosztową i jakość wydruku. Właściwe zrozumienie ról tych programów jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników w pracy z materiałami drukarskimi.
Pytanie 11

Ile separacji kolorystycznych trzeba wykonać, aby na maszynie formatu BI wydrukować broszurę 32-stronicową w formacie B5 w technice wielobarwnej (CMYK), przy użyciu dodatkowego koloru Pantone na pierwszej stronie oraz lakieru wybiórczego na drugiej stronie?

A. 6
B. 10
C. 4
D. 8
Rozważając odpowiedzi 6, 8 i 4, warto zauważyć, że błędne podejścia do obliczeń separacji barwnych często wynikają z niedostatecznego zrozumienia procesu druku i specyfiki używanych kolorów. Niektóre z tych odpowiedzi mogą zakładać, że każda strona wymaga tylko podstawowych separacji CMYK, co jest mylące w kontekście obecności dodatkowych kolorów i wykończeń. Na przykład, wprawdzie w druku CMYK zwykle wystarczą cztery separacje, ale w przypadku, gdy wykorzystujemy kolor Pantone, należy dodać kolejną separację na ten kolor. Osoby, które odpowiedziały 6, mogły pomyśleć, że proces lakierowania wybiórczego nie wymaga dodatkowych separacji, co jest błędne. Lakierowanie wybiórcze jest istotnym elementem, który także powinien być uwzględniony, ponieważ dodaje on wykończenie, które powinno być realizowane na odrębnej separacji. Odpowiedzi 8 i 4 również pomijają konieczność precyzyjnego obliczenia liczby separacji związanych z poszczególnymi stronami broszury, co jest kluczowe w profesjonalnym druku. Wiele osób może również mylić koncepcję drukowania z liczbą stron, nie biorąc pod uwagę specyfiki lokalnych procesów produkcji oraz norm branżowych. Dlatego tak istotne jest, aby rozumieć pełny zakres wymagań związanych z projektem druku, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących liczby potrzebnych separacji.
Pytanie 12

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 580 zł
B. 480 zł
C. 780 zł
D. 680 zł
Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.
Pytanie 13

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. OCR
B. CtP
C. RIP
D. CtF
Odpowiedzi OCR, CtF i RIP, choć związane z procesami przygotowania materiałów do druku, nie są właściwe w kontekście bezpośredniego przenoszenia obrazu na płytę offsetową. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia służąca do rozpoznawania tekstu w obrazach, co nie ma związku z procesem druku offsetowego. Jej zastosowanie koncentruje się na digitalizacji dokumentów, a nie na generowaniu form drukowych. CtF, z drugiej strony, odnosi się do procesu, w którym obraz jest najpierw przenoszony na film, a następnie na płytę, co jest mniej efektywne niż CtP. Technologia ta wiąże się z dodatkowymi krokami i potencjalnymi źródłami błędów, co czyni ją mniej pożądaną w nowoczesnych drukarniach. RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie, które przekształca obrazy wektorowe na rastrowe, ale nie zajmuje się bezpośrednim przenoszeniem obrazu na płytę. Stosowanie tych technologii w kontekście druku offsetowego może prowadzić do zbędnych opóźnień i zwiększenia kosztów produkcji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży, które dążą do minimalizacji pośrednich etapów i zwiększenia efektywności. Właściwe zrozumienie technologii CtP jest kluczowe, aby uniknąć błędów związanych z niewłaściwym przenoszeniem wiedzy dotyczącej druku."
Pytanie 14

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 216 × 303 mm
B. 216 × 307 mm
C. 220 × 307 mm
D. 220 × 303 mm
Wybierając odpowiedzi, które nie uwzględniają prawidłowych wymiarów netto ulotki po dodaniu spadów, można zauważyć, że często występują błędne obliczenia. W przypadku wymiarów właściwych dla A4, trzeba pamiętać, że format ten wynosi 210 × 297 mm. Problem z błędnymi odpowiedziami leży w niezrozumieniu funkcji spadów w procesie drukowania. Spady są niezbędne, aby zapewnić, że kolor lub elementy graficzne przy krawędzi projektu nie zostaną obcięte podczas przycinania. Każda odpowiedź, która nie uwzględnia dodatkowych 5 mm z każdej strony, jest niedokładna. Przykładowo, 220 × 303 mm to wynik dodania tylko wysokości spadu, ale nie szerokości, co jest błędem w obliczeniach. Z kolei odpowiedzi 216 × 303 mm i 216 × 307 mm również pomijają kluczowy element spadów, co prowadzi do niepoprawnych wymiarów. Takie błędy mogą wynikać z nieznajomości norm druku oraz błędnego podejścia do projektowania materiałów graficznych. W branży graficznej i reklamowej kluczowe jest, aby dobrze rozumieć specyfikę wymagań druku, co przekłada się na jakość i estetykę finalnych produktów.
Pytanie 15

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektrofotometr
B. spektograf
C. densytometr
D. mikrometr
Spectrofotometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru intensywności światła w różnych zakresach długości fal, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia profili barwnych ICC (International Color Consortium). Profil ICC to zestaw danych, który opisuje sposób, w jaki dane kolorystyczne powinny być interpretowane przez różne urządzenia, takie jak monitory, drukarki czy skanery. Spektrofotometr umożliwia dokładne pomiary koloru, co jest kluczowe w procesach zarządzania kolorem. Dzięki jego zastosowaniu można zbudować profil kolorów, który odwzorowuje rzeczywiste kolory, które będą reprodukowane na różnych urządzeniach. W praktyce, na przykład w branży poligraficznej, korzystając ze spektrofotometru, drukarnie mogą dostosować swoje procesy produkcyjne, aby uzyskać spójność kolorystyczną między różnymi partiami wydruków. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie spektrofotometru oraz stosowanie go w połączeniu z oprogramowaniem do zarządzania kolorem, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami kolorystycznymi."
Pytanie 16

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa
B. fleksograficzna
C. rotograwiurowa
D. typooffsetowa
Fleksografia, mimo że jest metodą druku wykorzystywaną w wielu branżach, nie jest odpowiednia dla zadrukowywania powierzchni kulistych. Ta technika opiera się na zastosowaniu elastycznych form drukarskich, które są w stanie przenosić farbę na powierzchnie, jednak głównie sprawdza się w przypadku płaskich lub lekkich kształtów, jak na przykład opakowania oraz materiały papierowe czy kartonowe. Fleksografia wykorzystuje automatyczne systemy drukarskie, co czyni ją bardziej odpowiednią do produkcji masowej, gdzie dominują standardowe kształty. Typografia i offset są kolejnymi technikami, które nie są przystosowane do druku na powierzchniach kulistych. Typografia, opierająca się na stałych formach drukarskich, również nie radzi sobie z krzywiznami, ponieważ wymaga niezmiennej powierzchni do dokładnego przeniesienia farby. Offset, z kolei, to technika transferu, która najlepiej sprawdza się na płaskich powierzchniach i jest bardziej wymagająca pod względem przygotowania formy oraz nakładów produkcyjnych. Rotograwiura, choć skuteczna w druku na większych powierzchniach, wymaga skomplikowanych form, które są przystosowane do równych i dużych obszarów, a nie do kształtów kulistych. Kluczowym błędem w rozumieniu tych metod jest przypisywanie im uniwersalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu w kontekście druku na nierównych powierzchniach.
Pytanie 17

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 90 x 55 mm
B. 102 x 67 mm
C. 93 x 58 mm
D. 99 x 64 mm
Wymiary netto wizytówki wynoszą 90 x 55 mm, co wynika z zastosowania spadu. W przypadku projektowania wizytówek, spad to dodatkowa przestrzeń, która jest dodawana do wymiarów brutto, aby zapewnić prawidłowe przycięcie po wydrukowaniu. Wymiary brutto wizytówki to 96 x 61 mm, co oznacza, że dodaliśmy 3 mm spadu z każdej strony. Aby obliczyć wymiary netto, należy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony) od wymiarów brutto. Dlatego 96 mm - 6 mm = 90 mm oraz 61 mm - 6 mm = 55 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zachowują odpowiednie marginesy i spady, aby uniknąć niepożądanych białych krawędzi po przycięciu. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie plików do druku, w tym uwzględnienie spadów, jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.
Pytanie 18

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię
B. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy
C. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę
D. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy
Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.
Pytanie 19

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona druga
B. Strona trzecia
C. Strona czwarta
D. Strona pierwsza
Czwarta strona czwórki tytułowej, znana również jako strona redakcyjna, jest kluczowym elementem dokumentacji wydawniczej. To właśnie tutaj umieszczane są informacje dotyczące wydania, takie jak nazwisko redaktora, daty, a także szczegóły kontaktowe. Przykładowo, w standardach publikacji książkowych, czwarta strona często zawiera dane o autorze, krótką biografię i inne istotne informacje, które mogą zainteresować potencjalnych czytelników. Z perspektywy praktycznej, znajomość struktury czwórki tytułowej jest niezbędna dla profesjonalnych redaktorów, wydawców i grafików, ponieważ pozwala to na prawidłowe przygotowanie materiałów do druku, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że czwórka tytułowa ma swoje odpowiedniki w różnych formatach dokumentów, takich jak raporty czy prace naukowe, gdzie podobne zasady obowiązują. Zrozumienie jej struktury i funkcji jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu w każdej publikacji.
Pytanie 20

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Szewc
B. Krawiec
C. Sierota
D. Bękart
Odpowiedź 'Bękart' jest poprawna, ponieważ w terminologii typografii odnosi się do wiersza, który pozostaje na początku nowego akapitu, a którego pierwszy wiersz jest urwany. Tego rodzaju wiersz występuje w sytuacjach, gdy akapit nie jest w pełni wypełniony na końcu strony i jedna linia pozostaje sama na górze następnej strony. Stosowanie odpowiednich terminów typograficznych jest kluczowe w zakresie wydania publikacji w sposób profesjonalny i estetyczny. W praktyce, bękart może wpływać na czytelność tekstu oraz ogólne wrażenie wizualne dokumentu. W branży edytorskiej dąży się do unikania bękartów, co można osiągnąć poprzez odpowiednie formatowanie tekstu, takie jak kontrola odstępów między akapitami oraz wykorzystanie narzędzi edytorskich, które automatycznie dostosowują układ tekstu. Przykładem standardu, który odnosi się do takich praktyk typograficznych, jest norma ISO 12651, dotycząca dokumentacji i publikacji tekstów. Właściwe zrozumienie i unikanie bękartów jest fundamentalne dla zachowania wysokiej jakości publikacji.
Pytanie 21

Przy tworzeniu pliku PDF spełniającego standardy druku określa się, między innymi,

A. skalę obrazu
B. format dokumentu
C. kadrowanie obrazu
D. wielkość spadów
Wybór innych opcji może prowadzić do nieporozumień w kontekście przygotowania pliku PDF do druku. W odniesieniu do "skali obrazu", chociaż jest to istotny element w projektowaniu graficznym, nie ma ona bezpośredniego wpływu na standardy drukarskie. Skala odnosi się do proporcji, w jakich obraz jest drukowany, co staje się istotne jedynie w kontekście reprodukcji już zaprojektowanych elementów, ale nie ma znaczenia w kontekście definicji standardów drukarskich, takich jak spady. "Kadrowanie obrazu" również jest ważnym procesem, jednak w kontekście plików PDF dla druku, kadrowanie odnosi się głównie do obszaru roboczego, a nie do wymogów dotyczących spadów. Kadrowanie powinno być wykonane z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć przypadkowego przycięcia kluczowych elementów wizualnych. Ostatnia odpowiedź, dotycząca "formatu dokumentu", chociaż istotna, dotyczy bardziej specyfikacji technicznych pliku niż standardów jego przygotowania. Format dokumentu jest konieczny do ustalenia, jakie parametry plik będzie miał w kontekście druku, ale nie jest bezpośrednio związany z kwestią spadów, które są niezwykle istotne dla zachowania jakości wizualnej po obróbce. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się przygotowaniem materiałów do druku.
Pytanie 22

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. INDD
B. DOC
C. CDR
D. AI
Wybór odpowiedzi CDR, AI lub DOC nie jest poprawny, ponieważ żaden z tych formatów nie jest domyślnie skojarzony z Adobe InDesign. Format CDR jest związany z programem CorelDRAW, który jest stosowany głównie do grafiki wektorowej. Chociaż może być użyteczny w projektach graficznych, nie ma on bezpośredniego zastosowania w kontekście składu publikacji, jak to ma miejsce w InDesign. Z kolei format AI jest natywnym formatem Adobe Illustrator, który, mimo że może być importowany do InDesign, nie jest używany do tworzenia ani edytowania dokumentów InDesign. Format ten skupia się na grafice wektorowej, a nie na całościowym składzie dokumentów. Ostatecznie, format DOC jest związany z edytorami tekstu, takimi jak Microsoft Word, i służy głównie do tekstu, a nie do projektowania wizualnego. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że te formaty są kompatybilne z InDesign, co wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych programów. Kluczowe jest zrozumienie, że InDesign jest dedykowany do kompleksowego układania stron, co czyni go unikalnym w porównaniu do narzędzi skoncentrowanych na grafice wektorowej lub edycji tekstu.
Pytanie 23

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2
B. 110 m2
C. 115 m2
D. 125 m2
Aby obliczyć ilość folii potrzebnej do jednostronnego laminowania 1000 arkuszy formatu A3, należy uwzględnić wymiary samego arkusza. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje 0,125 m2 na jeden arkusz. Zatem, dla 1000 arkuszy, całkowita powierzchnia do laminowania wynosi 0,125 m2 x 1000 = 125 m2. W praktyce, można wykorzystać tę wiedzę w branży poligraficznej, gdzie laminowanie jest powszechną metodą ochrony dokumentów i materiałów reklamowych. Laminowanie nie tylko zwiększa trwałość wydruków, ale również poprawia ich estetykę. Warto także pamiętać, że odpowiednia ilość folii jest kluczowa dla efektywności produkcji, aby uniknąć przerw w pracy z powodu niewystarczających zapasów. W związku z tym, znajomość tych obliczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się obróbką graficzną i drukiem.
Pytanie 24

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB
B. RGB
C. LAB
D. CMYK
CMYK to skrót od czterech podstawowych kolorów, które są stosowane w druku offsetowym: Cyan, Magenta, Yellow i Key (czarny). Te kolory są podstawą dla większości procesów drukarskich, ponieważ umożliwiają uzyskanie szerokiej gamy barw poprzez ich mieszanie. W druku offsetowym, każdy z tych kolorów jest nakładany na papier w postaci oddzielnych warstw, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu końcowego. To podejście jest nie tylko standardem branżowym, ale też najbardziej efektywnym sposobem na uzyskanie jednolitych i pełnych kolorów, które są niezbędne w profesjonalnych publikacjach drukowanych. Moim zdaniem, każdy, kto chce zajmować się grafiką i drukiem, powinien doskonale znać system CMYK. Warto też wspomnieć, że CMYK jest używany w druku, ponieważ papier absorbuje światło, a nie je emituje, co jest kluczowym aspektem różniącym go od modelu RGB, stosowanego w ekranach.
Pytanie 25

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna
B. Tampondrukowa
C. Offsetowa
D. Ink-jet
Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.
Pytanie 26

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 6 separacji
B. 8 separacji
C. 4 separacje
D. 2 separacje
Odpowiedzi, które wskazują na 4, 2 lub 8 separacji, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad druku offsetowego. Każda z tych wartości wskazuje na niepełne zrozumienie koncepcji separacji kolorów w kontekście druku 4+2. Przyjęcie, że wystarczą tylko 4 separacje, ignoruje potrzebę dodatkowych kolorów, które mogą być kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego efektu. W praktyce, aby uzyskać pełną paletę kolorów i zrealizować złożone projekty graficzne, często potrzebne są dodatkowe kolory, co wyjaśnia konieczność posiadania 6 separacji. Z kolei odpowiedź z 2 separacjami jest całkowicie niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia podstawowych kolorów CMYK, które są fundamentem większości projektów graficznych. Natomiast 8 separacji sugerowałoby jeszcze większą liczbę kolorów, co może być uzasadnione w niektórych zaawansowanych projektach, ale w kontekście 4+2 byłoby przesadą, a także mogłoby prowadzić do niepotrzebnego skomplikowania procesu produkcji. Dobrze jest zrozumieć, że w druku offsetowym liczba separacji bezpośrednio wpływa na jakość i precyzję odwzorowania kolorów, dlatego kluczowe jest prawidłowe rozplanowanie ich z góry.
Pytanie 27

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. akapit
B. tabulatory
C. typografia
D. symbole
Wybór opcji 'tabulatory' jest nietrafiony, ponieważ tabulatory w Adobe Illustrator służą głównie do precyzyjnego ustawiania tekstu w poziomie, a nie do modyfikacji jego wyglądu w kontekście oświetlenia czy efektów wizualnych. Tabulatory pomagają w organizacji tekstu w kolumnach lub w równych odstępach, co jest przydatne w przypadku tworzenia tabel czy zestawień danych, lecz nie wpływają na estetyczny odbiór znaków. Skupienie się na tabulatorach w kontekście oświetlenia może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jak uzyskać zamierzony efekt wizualny. Wybór opcji 'symbole' również jest mylący; symbole w Illustratorze są używane do wielokrotnego użycia elementów graficznych, co ma sens w kontekście oszczędności czasu i zasobów, ale nie mają one zastosowania w kontekście edycji tekstu czy modyfikacji efektów typograficznych. Warto pamiętać, że symbole to bardziej narzędzie do zarządzania grafiką niż typografią. Natomiast opcja 'akapit' dotyczy formatowania bloków tekstowych, takich jak wyrównanie, odstępy czy interlinia, co również nie ma bezpośredniego wpływu na ustawianie światła pomiędzy znakami. Niezrozumienie różnicy między tymi funkcjami może prowadzić do frustracji, gdy narzędzia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych paneli ma swoje specyficzne zastosowania, które należy stosować w odpowiednich kontekstach, aby efektywnie pracować z tekstem w Adobe Illustrator.
Pytanie 28

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 050 sztuk
B. 1 150 sztuk
C. 1 100 sztuk
D. 1 000 sztuk
Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.
Pytanie 29

Do czwórki tytułowej nie wlicza się

A. przedmowy
B. wakatu
C. przedtytułu
D. kolofonu
Przy analizie czwórki tytułowej, istotne jest zrozumienie, jakie elementy ją tworzą i dlaczego niektóre z nich nie są jej częścią. W kontekście przedtytułu, kolofonu oraz wakatu, pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące ich roli w strukturze publikacji. Przedtytuł, choć nie jest zawsze obecny, pełni funkcję wprowadzającą do głównego tytułu i może być uznawany za istotny element, kiedy przyciąga uwagę czytelnika. Kolofon natomiast, umieszczany zazwyczaj na końcu książki, zawiera informacje o wydawcy, roku wydania oraz innych szczegółach produkcji, co również czyni go ważnym elementem publikacji, ale nie wchodzi w skład czwórki tytułowej. Wakatu, z kolei, używa się w sytuacjach, kiedy tytuł nie został jeszcze ustalony lub jest w trakcie tworzenia, co nie wpływa na formalną strukturę czwórki tytułowej. Typowym błędem jest mylenie tych elementów z przedmową, która jest tekstem wprowadzającym i nie jest częścią tytułowej identyfikacji książki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście dobrych praktyk wydawniczych oraz w zachowaniu spójności w dokumentacji bibliograficznej.
Pytanie 30

Zgodnie z Polską Normą odnoszącą się do jednostek miar typograficznych, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 16 mm
B. 18 mm
C. 20 mm
D. 19 mm
Jak wybierzesz coś innego niż 18 mm, łatwo możesz wpaść w tarapaty z rozumieniem jednostek typograficznych. Odpowiedzi jak 16 mm, 20 mm czy 19 mm mogą wydawać się alternatywą, ale nie pasują do standardów polskiej typografii. Warto dodać, że inne jednostki mogą się pomieszać z różnymi systemami miar w innych dziedzinach, co powoduje zamieszanie. Na przykład, niektórzy mogą myśleć o wymiarach czcionek w drukarstwie, ale to nie zmienia, że kwadrat typograficzny ma 18 mm. Typowym błędem jest też pomijanie roli jednostek typograficznych w projektowaniu graficznym, co prowadzi do chaotycznego rozmieszczenia tekstu. Kiedy źle wybierzesz jednostkę, może być ciężko przeczytać tekst i wygląda to nieestetycznie. Dlatego kwadrat typograficzny jest taki ważny, bo kształtuje wizualną stronę drukowanych i cyfrowych komunikatów. W typografii precyzja ma ogromne znaczenie, a znajomość norm to klucz do profesjonalnych efektów.
Pytanie 31

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign
B. Corel Draw
C. Adobe Acrobat
D. Impozycjoner
Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.
Pytanie 32

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. IrfanView
B. Adobe InDesign
C. Adobe Bridge
D. Gimp
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, które jest szczególnie cenione w branży wydawniczej za swoje zaawansowane funkcje. Program ten umożliwia tworzenie wielostronicowych dokumentów, takich jak katalogi ofertowe, magazyny czy broszury, które mogą zawierać zarówno tekst, jak i grafikę. Dzięki wsparciu dla standardów PDF, Adobe InDesign pozwala na generowanie plików PDF o wysokiej jakości, które są zgodne z wymaganiami drukarskimi. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie katalogu produktów, gdzie można z łatwością zorganizować układ stron, wykorzystać style tekstu oraz wprowadzać elementy graficzne, takie jak zdjęcia i ilustracje. Program oferuje także możliwości współpracy z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w pracy nad projektami. Dzięki narzędziom takim jak 'Master Pages' czy 'Styles', użytkownicy mogą utrzymać spójność wizualną w całym dokumencie, co jest kluczowe w profesjonalnych publikacjach. Warto dodać, że Adobe InDesign jest powszechnie stosowany w agencjach reklamowych i wydawnictwach, co potwierdza jego znaczenie w branży kreatywnej.
Pytanie 33

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. paser
B. punktura
C. sygnatura
D. pagina
Wybór 'punktura' wiąże się z błędnym zrozumieniem terminologii związanej z publikacjami. Punktura odnosi się do procesu perforacji lub kreślenia punktów, co nie ma związku z numeracją stron. Użycie tego terminu w kontekście paginacji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie opisuje ono elementów strukturalnych publikacji, które są kluczowe dla ich organizacji i użyteczności. W przypadku 'pasera', termin ten odnosi się do specjalisty zajmującego się pasowaniem dokumentów, co również nie jest związane z numeracją stron. Użycie takiego słowa w kontekście pytania o paginację może sugerować mylne skojarzenia dotyczące procesu tworzenia i organizacji publikacji. Z kolei 'sygnatura' dotyczy oznaczenia, które identyfikuje konkretne miejsce w zbiorze dokumentów, ale nie odnosi się bezpośrednio do numeracji stron. W literaturze i wydawnictwach, sygnatura służy do katalogowania i archiwizacji, co jest istotne, ale nie zastępuje funkcji paginacji. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niejasności w rozumieniu terminów branżowych, co jest częstym problemem wśród osób niewtajemniczonych w edytorstwo i archiwizację dokumentów.
Pytanie 34

Jaki format przechowywania zdjęć umożliwia "wywołanie cyfrowe"?

A. JPG
B. RAW
C. PXR
D. PPM
Format RAW jest powszechnie uznawany za najlepszy wybór w fotografii cyfrowej, ponieważ pozwala na uchwycenie danych obrazu w ich najczystszej postaci. Zdjęcia zapisane w formacie RAW zawierają surowe dane z matrycy aparatu, które nie zostały poddane żadnej obróbce ani kompresji. To daje fotografom ogromną swobodę w postprodukcji, umożliwiając precyzyjne dostosowanie parametrów, takich jak ekspozycja, balans bieli czy nasycenie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Przykładowo, w sytuacjach trudnych oświetleniowo, takich jak fotografowanie w cieniu lub w silnym słońcu, format RAW pozwala na ratowanie szczegółów, które mogłyby zostać utracone w formatach skompresowanych. Dodatkowo, wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, oferuje zaawansowane narzędzia do pracy z plikami RAW, co czyni je standardem w branży. Przy odpowiednim użyciu, format RAW staje się nieocenionym narzędziem dla profesjonalnych fotografów, pragnących uzyskać najwyższą jakość obrazu.
Pytanie 35

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. obróbki bitmap
B. przygotowywania pliku postscriptowego
C. naświetlania formy drukowej
D. przygotowania tekstów w edytorze
Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.
Pytanie 36

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 300,00 zł
B. 600,00 zł
C. 540,00 zł
D. 480,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.
Pytanie 37

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Acrobat
B. Widget Browser
C. Bridge
D. Media Encoder
Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.
Pytanie 38

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Animate
B. Photoshop
C. InDesign
D. Illustrator
InDesign to program przede wszystkim przeznaczony do projektowania układów stron, a nie do edycji zdjęć. Chociaż pozwala na umieszczanie obrazów w projektach, nie oferuje zaawansowanych narzędzi do retuszu i korekty obrazów. Korzystanie z InDesign w kontekście retuszu zdjęć jest więc nieodpowiednie, ponieważ ogranicza możliwości graficzne i nie pozwala na efektywną edycję szczegółów. Illustrator jest narzędziem stworzonym do grafiki wektorowej, co oznacza, że jest bardziej odpowiedni do tworzenia ilustracji i logo, a nie do edycji zdjęć rastrowych. Jego zastosowanie w retuszu zdjęć prowadzi do utraty jakości obrazu, ponieważ nie obsługuje on pikseli tak efektywnie jak Photoshop. Animate, z kolei, jest programem do tworzenia animacji, a jego funkcjonalność nie jest związana z edytowaniem czy retuszem zdjęć. Typowe błędy wynikały z mylnego przekonania, że inne programy z pakietu Adobe mogą zastąpić funkcjonalność Photoshopu w zakresie edycji obrazów. Zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla skutecznej pracy w dziedzinie grafiki.
Pytanie 39

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 6 h
B. 4 h
C. 5 h
D. 8 h
Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.
Pytanie 40

Jak długo zajmie wydrukowanie 10 000 folderów w formacie A3, w kolorze 4 + 4 na półformatowej maszynie arkuszowej, która osiąga wydajność 10 000 arkuszy na godzinę?

A. 1 godzinę
B. 3 godziny
C. 2 godziny
D. 4 godziny
Wybór niepoprawnej odpowiedzi wynika z błędnego zrozumienia tematu dotyczącego wydajności maszyn drukarskich oraz obliczeń związanych z liczbą arkuszy potrzebnych do wydruku folderów A3. Często występujące błędy polegają na pomijaniu kluczowych informacji, takich jak liczba arkuszy przypadająca na jeden folder. W przypadku folderów formatu A3, każdy z nich wymaga dwóch arkuszy, co powinno być uwzględnione w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 2 godziny czy 4 godziny sugerują, że nie uwzględniono prędkości maszyny, która wynosi 10 000 arkuszy na godzinę. Biorąc pod uwagę, że 10 000 folderów wymaga jedynie 20 000 arkuszy, poprawne obliczenie wskazuje, że rzeczywisty czas druku nie przekracza 1 godziny. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce przemysłowej, znajomość takich szczegółowych aspektów jest niezwykle istotna. Niezrozumienie zasady działania maszyn drukarskich oraz ich prędkości może prowadzić do błędnych założeń i nieefektywnego zarządzania czasem produkcji. Kluczowe jest, aby każdy pracownik działu produkcji był dobrze przeszkolony w zakresie wydajności maszyn oraz umiał dokonywać dokładnych obliczeń dotyczących procesów drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej