Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 4 kwietnia 2025 18:33
  • Data zakończenia: 4 kwietnia 2025 18:46

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. ekspelery, zielonki
B. okopowe, maślanka świeża
C. wysłodki buraczane, otręby
D. młóto, plewy
Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Właściciel samicy otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. dowolnej kopii
B. I kopii
C. II kopii
D. oryginału
Odpowiedź, że posiadacz samicy otrzymuje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasiennienia w formie oryginału, jest prawidłowa. W procesie sztucznego unasienniania dokumentacja jest kluczowa, ponieważ pozwala na potwierdzenie przeprowadzenia zabiegu oraz jego zgodności z normami weterynaryjnymi. Oryginał zaświadczenia jest niezbędny, aby móc udokumentować legalność oraz jakość przeprowadzonego zabiegu, co jest istotne zarówno z punktu widzenia właściciela zwierzęcia, jak i organów kontrolnych. W praktyce, oryginalne zaświadczenie może być również wymagane w przypadku ubiegania się o dopłaty lub wsparcie finansowe związane z hodowlą zwierząt. Ponadto, standardy weterynaryjne w wielu krajach nakładają obowiązek posiadania oryginału dokumentacji dla celów inspekcji oraz monitorowania zdrowia zwierząt.

Pytanie 4

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. kwitnienia roślin.
B. dojrzałości woskowej ziarniaków.
C. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.
D. krzewienia roślin.
Koszenie traw w fazach kwitnienia roślin, krzewienia lub dojrzałości woskowej ziarniaków prowadzi do paszy o niższej jakości, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Faza kwitnienia to moment, w którym rośliny koncentrują energię na reprodukcji, co skutkuje obniżeniem zawartości składników odżywczych, zwłaszcza białka, oraz wzrostem włókna, co ogranicza strawność. Koszenie w tej fazie często prowadzi do produkcji paszy z wysoką zawartością ligniny, co nie sprzyja jej przyswajalności przez zwierzęta. Podobnie, koszenie w fazie krzewienia, kiedy rośliny są jeszcze w fazie wzrostu wegetatywnego, może skutkować gorszą jakością pokarmu, ponieważ rośliny nie osiągnęły jeszcze pełni wartości odżywczej. Z kolei zbiór w fazie dojrzałości woskowej ziarniaków jest nieodpowiedni, ponieważ w tym czasie rośliny zaczynają tracić składniki odżywcze, szczególnie białko, co może negatywnie wpływać na wydajność zwierząt. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wcześniejsze koszenie zawsze poprowadzi do lepszej jakości paszy, co nie jest zgodne z praktyką rolniczą, w której kluczowe jest zbieranie w odpowiednich fazach rozwoju roślin.

Pytanie 5

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. heterozja
B. selekcja
C. inbred
D. modyfikacja
Inbred, selekcja oraz modyfikacja to terminy związane z genetyką, ale nie oddają one właściwego opisu zjawiska heterozji. Inbred to proces kojarzenia osobników blisko spokrewnionych, co często prowadzi do obniżenia różnorodności genetycznej oraz występowania problemów zdrowotnych zwierząt i roślin, takich jak obniżona odporność na choroby. Z drugiej strony, selekcja to metoda wyboru osobników, które wykazują pożądane cechy, w celu uzyskania ich potomstwa, ale niekoniecznie prowadzi to do efektu heterozji. Selekcja może być prowadzona w ramach linii czystych, które nie zawsze przynoszą korzyści związane z heterozją. Modyfikacja odnosi się natomiast do zmian w materiale genetycznym organizmów, często przez inżynierię genetyczną. Chociaż modyfikacje mogą prowadzić do poprawy cech, są one techniką różniącą się od naturalnego krzyżowania, które jest czynnikiem generującym heterozję. W kontekście zrozumienia heterozji, kluczowe jest uświadomienie sobie, że wyższa wydajność czy lepsza jakość cech potomków nie wynika z inbredu, selekcji czy modyfikacji, ale z zjawiska heterozji, które jest bazowane na różnorodności genetycznej i krzyżowaniu. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą powinny unikać stosowania zbyt bliskich spokrewnień oraz skupiać się na tworzeniu zróżnicowanych krzyżówek, aby wykorzystać pełen potencjał heterozji. Warto zatem zrozumieć różnice między tymi terminami, aby lepiej wykorzystać mechanizmy genetyczne w hodowli.

Pytanie 6

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. suszonych.
B. gotowanych kiszonych.
C. gotowanych.
D. surowych.
Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.

Pytanie 7

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 10 °C
B. 6 °C
C. 4 °C
D. 8 °C
Maksymalna temperatura przechowywania mleka wynosząca 6 °C jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa żywnościowego i standardami higieny. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze ma na celu spowolnienie rozwoju mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów mlecznych. W praktyce, systemy chłodzenia w zakładach mleczarskich są projektowane tak, aby utrzymywać temperaturę mleka na poziomie 6 °C lub niższym w ciągu całego procesu od zbioru do dostarczenia do punktu sprzedaży. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO i EFSA, takie praktyki przyczyniają się do minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. W przypadku odbioru mleka co dwa dni, jego transport i przechowywanie w odpowiednich warunkach termicznych są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości, co wpływa także na długoterminowe przechowywanie oraz przetwarzanie mleka w produktach mleczarskich takich jak jogurty czy sery.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Wartość naturalnego oświetlenia w obiektach inwentarskich ustala się jako proporcję powierzchni okien do powierzchni

A. ścian
B. legowisk
C. podłogi
D. sufitu
Poprawna odpowiedź to stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi. Zgodnie z normami budowlanymi i wymaganiami dotyczącymi oświetlenia naturalnego, kluczowym czynnikiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu oświetlenia, który jest niezbędny dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. W budynkach inwentarskich, takim jak obory czy chlewnie, odpowiednia ilość światła dziennego ma zasadnicze znaczenie dla poprawy warunków życia zwierząt, co z kolei wpływa na ich wydajność i zdrowie. Wartości te są często regulowane przez normy, takie jak PN-EN 12464-1, które wskazują na minimalny poziom oświetlenia dla różnych typów pomieszczeń. Obliczenie powierzchni okien w stosunku do powierzchni podłogi umożliwia oszacowanie, czy dane pomieszczenie spełnia te normy. W praktyce, na przykład w oborach, zaleca się, aby powierzchnia okien wynosiła co najmniej 10% powierzchni podłogi, co pozwala na efektywne doświetlenie pomieszczenia przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów energii.

Pytanie 10

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 września
B. 15 maja
C. 1 marca następnego roku
D. 15 kwietnia
Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Owodni
B. Omoczni
C. Kosmówki
D. Łożyska
Omocznia, owodnia i kosmówka to struktury, które pełnią różne funkcje w rozwoju zarodka, ale nie są odpowiedzialne za wymianę substancji między matką a płodem. Omocznia jest jednym z dodatkowych narządów, który uczestniczy w tworzeniu pęcherza moczowego, ale nie ma roli w bezpośredniej wymianie gazów czy substancji odżywczych. Owodnia, z kolei, to błona, która otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym, zapewniając mu ochronę oraz odpowiednie warunki do rozwoju, ale nie ma funkcji transportu substancji. Kosmówka, będąca jedną z błon płodowych, ma głównie rolę w tworzeniu łożyska, ale sama w sobie nie jest odpowiedzialna za wymianę substancji. Niepoprawne zrozumienie tych struktur i ich funkcji może prowadzić do mylnych wniosków na temat rozwoju prenatalnego. Często występuje błąd w postrzeganiu tych narządów jako mających kluczową rolę w metabolizmie zarodka, podczas gdy ich funkcje są bardziej złożone i pośrednie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to łożysko jest najważniejszym organem odpowiedzialnym za tę wymianę, a inne struktury mają swoje specyficzne zadania, które wspierają rozwój płodu, ale nie zastępują funkcji łożyska.

Pytanie 13

Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.

A. Śruta poekstrakcyjna
B. Makuchy
C. Młóto
D. Ekspelery
Młóto jest istotnym produktem ubocznym powstającym podczas produkcji piwa, który znajduje zastosowanie w żywieniu zwierząt, w szczególności bydła mlecznego. Jest to materiał bogaty w białko, błonnik oraz składniki mineralne, co czyni go wartościowym dodatkiem do paszy dla krów. Młóto, będące pozostałością po procesie warzenia, zawiera znaczące ilości składników odżywczych, które mogą wspierać zdrowie i wydajność mleczną krów. W praktyce, stosowanie młóta w diecie bydła może poprawić efektywność wykorzystania paszy oraz wpłynąć na jakość mleka. Warto również zauważyć, że młóto ma korzystny wpływ na procesy fermentacyjne w żołądku krów, co może przyczyniać się do lepszego trawienia i przyswajania składników odżywczych. W branży hodowlanej młóto jest często wykorzystywane jako składnik pasz treściwych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywienia zwierząt. Zarządzanie paszami z młóta, odpowiednie dawkowanie oraz analiza wartości odżywczej są kluczowe dla osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 14

Rolnik ma obowiązek używać w diecie cieląt paszy zawierającej włókniste komponenty dla zwierząt po ukończeniu

A. 6 tygodnia życia
B. 8 tygodnia życia
C. 4 tygodnia życia
D. 2 tygodnia życia
Wybór odpowiedzi dotyczący 4, 6 czy 8 tygodnia życia sugeruje nieprawidłowe zrozumienie faz rozwoju cieląt oraz ich potrzeb żywieniowych. W okresie do 4 tygodnia życia cielęta powinny być głównie karmione mlekiem, ponieważ ich układ pokarmowy nie jest jeszcze w pełni przystosowany do trawienia pasz włóknistych. Opóźnienie w wprowadzeniu paszy włóknistej może prowadzić do niedostatecznego rozwinięcia mikroflory jelitowej, co skutkuje problemami z trawieniem i zwiększa ryzyko wystąpienia schorzeń metabolicznych. Wybór 8 tygodnia życia jest jeszcze bardziej nieadekwatny, ponieważ cielęta powinny już w tym czasie być przyzwyczajane do pełnoporcjowej diety, w której pasze włókniste odgrywają kluczową rolę. W praktyce, zwlekanie z wprowadzeniem włóknistych składników diety może prowadzić do osłabienia organizmu, a także opóźniać proces prawidłowego wzrostu i rozwoju cieląt. Dlatego istotne jest, aby rolnicy ściśle przestrzegali zaleceń dotyczących żywienia, aby zapewnić zdrowie oraz optymalny rozwój swoich zwierząt.

Pytanie 15

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 1 roku
B. 4 lat
C. 3 lat
D. 2 lat
Odpowiedź, że rolnik ma obowiązek przechowywać dane o utraconym zwierzęciu przez 3 lata, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa dotyczącymi prowadzenia rejestru bydła oraz świń. Utrzymanie takiej dokumentacji jest kluczowe z perspektywy bioasekuracji, identyfikowalności zwierząt oraz monitorowania chorób zakaźnych. Przechowywanie danych przez okres 3 lat umożliwia odpowiednim służbom weterynaryjnym oraz instytucjom zajmującym się zdrowiem publicznym analizę i identyfikację potencjalnych ognisk chorób. Przykładowo, w przypadku wystąpienia epidemii, dostępność pełnych informacji na temat historii zwierząt w danym gospodarstwie pozwala na szybsze podjęcie działań prewencyjnych oraz ograniczenie rozprzestrzeniania się choroby. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu gospodarstwami, prawidłowe prowadzenie dokumentacji nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także zwiększa efektywność zarządzania stadem oraz pozwala na lepszą kontrolę nad zdrowiem i dobrostanem zwierząt.

Pytanie 16

Jakie znaczenie ma stosowanie żwirku w diecie kur?

A. Dostarcza ptakom mikroelementów
B. Opóźnia opróżnianie układu pokarmowego
C. Wspiera proces rozcierania karmy w mielcu
D. Umożliwia ptakom odczucie sytości
Choć niektóre odpowiedzi, które podpowiadają inne funkcje żwirku, mogą wydawać się sensowne, to w kontekście jedzenia kur to nie to. Żwirek nie dostarcza im składników mineralnych jak pasze z witaminami czy minerałami. Może tam być trochę minerałów, ale jego rola nie polega na wzbogacaniu diety. Mówienie, że żwirek daje ptakom uczucie sytości, też mija się z prawdą, bo to nie jest coś sycącego, tylko narzędzie do wspomagania trawienia. No i stwierdzenie, że żwirek spowalnia opróżnianie układu pokarmowego, też jest mylne. Jego główna rola to pomoc w mechanicznym rozdrabnianiu pokarmu. Tak więc, patrząc na te pomyłki, warto zrozumieć, że żwirek ma swoją specyficzną rolę w trawieniu, a nie jako dostarczyciel składników odżywczych czy coś, co działa na uczucie najedzenia.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. dodatków witaminowych
B. surowców zawierających organizmy transgeniczne
C. synbiotyków
D. komponentów mineralnych
W kontekście żywienia zwierząt w gospodarstwach ekologicznych nie ma zakazu stosowania synbiotyków, witamin czy minerałów. To może być mylące. Synbiotyki, które łączą probiotyki z prebiotykami, są stosowane, żeby poprawić zdrowie jelit u zwierząt. Zastosowanie ich jest w zgodzie z zasadami ekologicznej produkcji, bo wspierają naturalne procesy trawienne. Witamin też można używać, ale muszą pochodzić z naturalnych źródeł, co pomaga w prawidłowym wzroście zwierząt. Jeśli chodzi o składniki mineralne, jak sól czy pierwiastki śladowe, są one niezbędne i mogą być stosowane w ekologicznych systemach żywienia, o ile są pozyskiwane zgodnie z ekologicznymi standardami. Często ludzie mylą zakaz stosowania GMO z zakazem używania wszelkich dodatków w diecie zwierząt, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby hodowcy rozumieli różnice pomiędzy dozwolonymi a zabronionymi praktykami w ekologicznych hodowlach.

Pytanie 19

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. zaparć
B. kolek
C. wzdęć
D. tężyczki
Odpowiedzi, takie jak tężyczka, kolki, czy zaparcia, są zbieżne z problemami zdrowotnymi bydła, ale nie odzwierciedlają bezpośrednio skutków spożywania młodej mokrej zielonki z koniczyny. Tężyczka to schorzenie związane z zaburzeniami mineralnymi i elektrolitowymi, często wynikające z niedoboru wapnia, a nie bezpośrednio z diety wysokobiałkowej czy bogatej w węglowodany. Kolki, które mogą wystąpić w wyniku nieprawidłowego trawienia, są często związane z zatorami lub innymi schorzeniami układu pokarmowego, a nie z nadmiernym spożyciem mokrej zielonki. Zapowiedzi zaparcia odnosi się do stanu, w którym nie następuje regularne wydalanie kału, co może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym brakiem błonnika w diecie, a nie jest typowym skutkiem spożywania koniczyny. Problemy związane z tymi odpowiedziami wynikają z niepełnego zrozumienia procesów trawiennych i wpływu diety na zdrowie bydła. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne schorzenia mają różne przyczyny, a wzdęcia są wynikiem specyficznego procesu fermentacji, który występuje przy spożyciu określonej paszy, szczególnie w sytuacjach, gdy bydło jest na czczo.

Pytanie 20

Aby usunąć z wieprzowiny nieprzyjemny, charakterystyczny zapach, knury są poddawane

A. oczyszczaniu
B. odrobaczaniu
C. terapii
D. kastracji
Zaznaczenie "kastracji" to dobry wybór, bo to właśnie ona zmniejsza poziom hormonów płciowych u knurów, a to głównie one odpowiadają za ten nieprzyjemny zapach wieprzowiny. Kastracja wpływa na to, że produkcja substancji zapachowych, takich jak androstadienon, jest mniejsza. Moim zdaniem, dobrze przeprowadzona kastracja nie tylko poprawia jakość mięsa, ale też zmienia zachowanie zwierząt, co na pewno jest korzystne w hodowli. Warto też pamiętać, że według standardów hodowlanych polecanych przez OIE, powinno się ją robić w odpowiednim wieku. To zmniejsza stres u zwierząt i ryzyko różnego rodzaju komplikacji. Naprawdę ważne jest, żeby przy tym wszystkim przestrzegać zasad humanitarnego traktowania zwierząt, bo to wpływa na ich dobrostan. Dlatego kastracja to najlepsza praktyka, gdy chodzi o poprawę jakości mięsa knurów.

Pytanie 21

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. użytkową
B. rozpłodową
C. wystawową
D. opasową
Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.

Pytanie 22

Najbardziej powszechną metodą przechowywania całych roślin kukurydzy jest

A. suszenie
B. toastowanie
C. kiszenie
D. parowanie
Kiszenie jest najczęściej stosowanym sposobem konserwacji całych roślin kukurydzy, ponieważ proces ten pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz smakowych surowca. Kiszenie polega na fermentacji, w trakcie której naturalne bakterie przekształcają cukry zawarte w roślinach w kwas mlekowy, co skutkuje obniżeniem pH i ochroną przed szkodliwymi mikroorganizmami. Dzięki temu uzyskujemy produkt o dłuższej trwałości. Praktyczne zastosowanie kiszenia kukurydzy znajduje się w produkcji pasz dla zwierząt, gdzie kiszonka jest źródłem energii i składników odżywczych. Ponadto, kiszona kukurydza może być używana w gospodarstwach rolnych jako doskonała alternatywa dla świeżej paszy w okresie zimowym. Dobrze przeprowadzone kiszenie zgodnie z zasadami technologii żywności pozwala na uzyskanie wysokiej jakości produktu finalnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej oraz przemyśle paszowym.

Pytanie 23

W grupie warchlaków przelotowość wynosi 2 405 osobników. Średni stan warchlaków przebywających w grupie przez 2 miesiące wyniesie

A. 4 810 osobników
B. 1 205 osobników
C. 401 osobników
D. 200 osobników
Patrząc na błędne odpowiedzi dotyczące średniorocznego stanu warchlaków, widać, że są one oparte na różnych błędnych założeniach związanych z przelotowością i czasem, jaki zwierzęta spędzają w grupie. Odpowiedzi takie jak 200 sztuk, 1205 sztuk czy 4810 sztuk pokazują, że nie zrozumiano relacji między przelotowością a stanem średniorocznym. Dla 200 sztuk obliczenia są oparte tylko na miesięcznym przeliczeniu przelotowości, a nie biorą pod uwagę, że warchlaki są w grupie tylko przez dwa miesiące. Z kolei wynik 1205 sztuk całkowicie ignoruje, jak ważna jest przelotowość, bo trzeba by pomnożyć tę liczbę przez czas, a nie przyjmować ją jako stan średnioroczny. A 4810 sztuk to już totalne przeszacowanie, bo to wynik przypadkowego pomnożenia przelotowości przez okres. W tych odpowiedziach brakuje umiejętności posługiwania się wzorem na średnioroczny stan, który łączy te różne elementy. Warto pamiętać, że poprawne podejście do obliczeń jest kluczowe w zarządzaniu hodowlą, bo to ma wpływ na efektywność produkcji zwierzęcej.

Pytanie 24

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 0
B. 3
C. 1
D. 2
Odpowiedzi, które nie wskazują na kod '1', opierają się na błędnych założeniach dotyczących systemów chowu kur. Oznaczenia '0', '2' i '3' odnoszą się do innych typów chowu, takich jak chów ekologiczny (0), chów z podłogowym systemem (2) oraz chów klatkowy (3). Oznaczenie '0' sugeruje, że kury są hodowane w warunkach ekologicznych, co wiąże się z surowszymi standardami dotyczącymi paszy i przestrzeni, ale niekoniecznie oznacza dostęp do wolnego wybiegu. Oznaczenie '2' wskazuje na chów intensywny, który często wiąże się z ograniczoną przestrzenią życiową dla zwierząt, co może negatywnie wpływać na ich dobrostan. Przypisanie kodu '3' do jajek pochodzących z chowu klatkowego jest również nieprawidłowe, gdyż kury w takich systemach zazwyczaj nie mają możliwości poruszania się na świeżym powietrzu. Wybór nieprawidłowego kodu może prowadzić do nieporozumień i zafałszowania informacji o pochodzeniu oraz warunkach hodowli, co z kolei wpływa na decyzje konsumentów. Kluczowym błędem jest więc mylenie standardów chowu i ich wpływu na dobrostan zwierząt oraz jakość produktów. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby móc podejmować świadome decyzje zakupowe.

Pytanie 25

Relacja osi ciała płodu do długiej osi ciała matki to

A. prezentacja płodu
B. układ płodu
C. repozycja płodu
D. położenie płodu
Wybór odpowiedzi, które nie są związane z położeniem płodu, może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii oraz praktyk klinicznych. 'Prezentacja płodu' odnosi się do sposobu, w jaki części ciała płodu są umiejscowione w stosunku do kanału rodnego, a nie do ogólnego ułożenia ciała płodu względem osi matki. Z kolei 'ułożenie płodu' zazwyczaj dotyczy konkretnej pozycji, jaką przyjmuje płód w łonie matki, niemniej jednak nie obejmuje ono szerokiego kontekstu, jakim jest jego położenie. 'Repozycja płodu' jest terminem, który nie jest powszechnie używany w położnictwie i nie odnosi się do oceny położenia, a raczej do czynności zmiany pozycji płodu w kontekście klinicznym. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla położnych i lekarzy, aby właściwie interpretować dane z badań ultrasonograficznych i podejmować decyzje kliniczne. W praktyce, zrozumienie położenia płodu i jego konsekwencji jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas porodu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w opiece nad kobietami w ciąży.

Pytanie 26

System komputerowy, który obejmuje wszystkie aspekty dotyczące oceny krów mlecznych, to system

A. OBORA
B. CASA
C. SYMLEK
D. DLG
Odpowiedzi 'OBORA', 'CASA' oraz 'DLG' nie są odpowiednie w kontekście pytania dotyczącego systemu oceny krów ras mlecznych. OBORA odnosi się do tradycyjnego pomieszczenia dla bydła, a nie do systemu oceny. Choć obora jest niezbędna w hodowli bydła, to nie jest to system komputerowy, a zatem nie obejmuje analizy wydajności mlecznej, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu nowoczesnym gospodarstwem. CASA, z drugiej strony, może kojarzyć się z systemami zarządzania w rolnictwie, ale nie jest powszechnie uznawanym narzędziem w ocenie krów mlecznych. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, DLG, to organizacja zajmująca się badaniami i certyfikacją w branży mleczarskiej, a nie program komputerowy. Odpowiedzi te mogą prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie uwzględniają one specyfiki i złożoności systemów oceny zwierząt. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie narzędzi informatycznych z innymi aspektami hodowli, co może skutkować mylnymi interpretacjami ich roli. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczne zarządzanie hodowlą wymaga integracji danych i ich analizy, co realizuje właśnie system SYMLEK.

Pytanie 27

Kość sitowa należy do kości

A. głowy
B. przedramienia
C. miednicy
D. nadgarstka
Wybór odpowiedzi związanej z miednicą, nadgarstkiem czy przedramieniem wskazuje na brak zrozumienia anatomicznej klasyfikacji kości w ciele ludzkim. Kość sitowa nie ma żadnego związku z tymi obszarami, ponieważ miednica składa się głównie z kości biodrowych, kulszowych i łonowych, które są przystosowane do przenoszenia ciężaru ciała oraz umożliwiają stabilizację w trakcie ruchu. Nadgarstek, zbudowany z ośmiu kości, pełni kluczową rolę w funkcjonowaniu dłoni, umożliwiając ruchy chwytne i precyzyjne, a przedramię składa się z kości promieniowej i łokciowej, które są niezbędne do ruchu w stawie łokciowym i nadgarstkowym. Błędne przypisanie kości sitowej do tych części ciała może wynikać z nieporozumień dotyczących układu kostnego i jego podziału na różne obszary. Ważne jest, aby znać podstawową anatomiczną topografię ciała, aby unikać takich pomyłek. Zrozumienie, jakie kości tworzą konkretne struktury anatomiczne, jest kluczowe w wielu dziedzinach medycyny, w tym w ortopedii, anatomii klinicznej oraz chirurgii, gdzie precyzyjna wiedza jest istotna dla skutecznych działań diagnostycznych i terapeutycznych.

Pytanie 28

Które zwierzę jest wszystkożerne?

A. koń
B. królik
C. świnia
D. pies
Świnie są zwierzętami wszystkożernymi, co oznacza, że ich dieta może składać się zarówno z roślin, jak i zwierząt. W praktyce oznacza to, że mogą one spożywać zboża, warzywa, owoce, a także resztki pokarmowe oraz białko pochodzenia zwierzęcego. W hodowli świń, umiejętne zarządzanie dietą ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i wydajności tych zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, dieta świń powinna być dobrze zbilansowana, aby zapewnić im niezbędne składniki odżywcze oraz optymalny przyrost masy. Ponadto, w kontekście rolnictwa, wykorzystanie świn jako wszystkożernych zwierząt może przyczynić się do efektywnego recyklingu resztek pokarmowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk hodowlanych.

Pytanie 29

Kury rasy Leghorn mają grzebień

A. orzeszkowy
B. groszkowy
C. różyczkowy
D. pojedynczy
Wybór orzeszkowego, groszkowego lub różyczkowego grzebienia do opisu kury rasy Leghorn jest błędny z kilku powodów. Grzebień orzeszkowy, występujący u niektórych ras, ma kształt przypominający orzeszek, z wyraźnymi guzkami, co nie jest zgodne z charakterystyką Leghorn. Grzebień groszkowy, z kolei, przypomina małe, okrągłe guzki i jest typowy dla innych ras, takich jak niektóre odmiany kur rasy Sussex. Grzebień różyczkowy, znany z bardziej rozbudowanej struktury i przypominający różę, także nie jest cechą charakterystyczną tej rasy. Wybierając takie odpowiedzi, można pomylić cechy morfologiczne i nie rozumieć, jak różnorodne formy grzebieni mogą wpływać na zdrowie i zachowanie ptaków. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla hodowców, którzy muszą znać różnice w morfologii, aby unikać krzyżowania ras i zapewnić typowe cechy rasowe, co jest podstawą skutecznego zarządzania genetyką w hodowli ptaków. Dobrze jest również pamiętać, że błędna identyfikacja cech może prowadzić do nieodpowiednich praktyk hodowlanych, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość i efektywność produkcji jaj.

Pytanie 30

Aby zapewnić bezpieczne dojenie krów i uniknąć kopnięć, stosuje się

A. kantar
B. dutkę
C. poskrom laskowy
D. klucz Harmsa
Poskrom laskowy jest narzędziem szczególnie przydatnym w bezpiecznej obsłudze krów podczas doju, ponieważ umożliwia skuteczne ograniczenie ruchów zwierzęcia, co znacząco redukuje ryzyko kopnięcia. Działa na zasadzie mocowania kończyn zwierzęcia w sposób, który minimalizuje jego zdolność do ruchu. Zastosowanie poskromu laskowego jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które nakładają na hodowców obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. W praktyce, stosując poskrom laskowy, można nie tylko uniknąć niebezpiecznych sytuacji, ale także zredukować stres u krów, co wpływa na wydajność doju oraz jakość mleka. Warto zaznaczyć, że poskrom powinien być stosowany przez wykwalifikowany personel, który wie, jak właściwie go używać, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia. Przykładem zastosowania poskromu laskowego może być jego użycie w stajniach podczas rutynowego doju, gdzie krówki są indywidualnie przeprowadzane do stanowisk dojenia. Właściwe użycie tego narzędzia jest zgodne z praktykami dobrego zarządzania w hodowli bydła, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i efektywność operacyjną.

Pytanie 31

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. dodatki mineralne
B. kokcydiostatyki
C. antybiotyki
D. stymulatory wzrostu
Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 32

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Drożdże paszowe
B. Śruta z jęczmienia
C. Ziemniaki gotowane na parze
D. Kiszonka z kukurydzy
Ziemniaki parowane, mimo że mogą być traktowane jako źródło węglowodanów, nie są odpowiednie jako podstawowe źródło białka w diecie zwierząt. Zawierają jedynie około 2% białka ogólnego, co czyni je niewystarczającymi do spełnienia potrzeb białkowych zwierząt hodowlanych. Stosowanie ziemniaków jako głównego składnika paszy może prowadzić do niedoborów białka, co w konsekwencji wpływa negatywnie na wzrost, produkcję oraz zdrowie zwierząt. Śruta jęczmienna, chociaż bogatsza w białko niż ziemniaki, zawiera około 10-12% białka, co również nie jest wystarczające w kontekście intensywnej produkcji zwierzęcej, gdzie zapotrzebowanie na białko jest znacznie wyższe. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się niską zawartością białka, wynoszącą jedynie około 7-8%, co dodatkowo potwierdza, że nie jest odpowiednia jako źródło białka w diecie zwierząt. Wybór odpowiednich pasz białkowych jest kluczowy dla efektywności produkcji, a nieprawidłowe podejście do bilansu składników odżywczych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania paszy oraz obniżenia wydajności produkcji zwierzęcej. Z tego powodu istotne jest, aby hodowcy zwracali uwagę na źródła białka w diecie zwierząt, kierując się sprawdzonymi danymi i standardami żywieniowymi.

Pytanie 33

Kolor sierści brunatno-żółty, ogon oraz grzywa w tej samej lub jaśniejszej tonacji, skóra ciemna.
Jaki to opis konia maści?

A. bułanej
B. kasztanowatej
C. dereszowatej
D. gniadej
Barwa bułana, często mylnie utożsamiana z kasztanowatą, charakteryzuje się bardziej intensywnym żółtawym odcieniem oraz jaśniejszymi kończynami, co absolutnie nie koresponduje z opisanym kolorem sierści. Wybór odpowiedzi dotyczącej maści dereszowatej, która jest istotnie jaśniejsza i ma bardziej szare zabarwienie, również pokazuje brak zrozumienia różnic między poszczególnymi maściami. Maść gniada z kolei zawiera ciemne odcienie brązu, co kłóci się z podanym opisem konia o brązowożółtej barwie. Ponadto, skóra gniadego konia jest zazwyczaj jasna, co jest sprzeczne z opisem ciemnej skóry. Błędem myślowym w tych odpowiedziach jest nieznajomość specyfiki barw koni oraz ich cech rozróżniających. Odpowiednia identyfikacja maści jest kluczowa nie tylko w kontekście hodowli, ale również w zastosowaniach praktycznych, takich jak wybór koni do różnych dyscyplin sportowych lub rekreacyjnych. Ważne jest, aby rozumieć, że każda maść ma swoje unikalne cechy, które znacząco wpływają na wygląd i charakter konia, co może mieć istotne znaczenie w hodowli oraz przy wyborze koni do określonych zadań.

Pytanie 34

Zewnętrzna budowa zwierząt to

A. selekcja
B. heterozja
C. pokrój
D. inbred
Selekcja, inbred, heterozja i eksterier to pojęcia, które dotyczą hodowli zwierząt, jednak nie każde z nich odnosi się do zewnętrznych cech budowy ciała. Selekcja to proces wybierania osobników do reprodukcji na podstawie określonych cech, ale nie dotyczy konkretnego opisu samej budowy zwierzęcia. Inbred to forma krzyżowania osobników blisko spokrewnionych, co może prowadzić do utraty różnorodności genetycznej, a w rezultacie negatywnie wpłynąć na zdrowie i wytrzymałość populacji. Heterozja, z kolei, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo wynikające z krzyżowania różnych linii genetycznych wykazuje lepsze cechy od swoich rodziców, co jest korzystne w kontekście zwiększenia wydajności, ale nie dotyczy aspektów morfologicznych, na których skupia się eksterier. Osoby mylące te definicje mogą nie doceniać roli eksterieru w procesie hodowlanym, co może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących selekcji i parowania zwierząt. Aby efektywnie hodować zwierzęta, ważne jest zrozumienie, że eksterier jest kluczowym elementem, który wpływa na jakość genetyczną oraz zdrowie zwierząt, a nie tylko na ich wydajność w produkcji.

Pytanie 35

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. produkty zbożowe oraz mięsne
B. mięso i ryby
C. kasze oraz warzywa
D. mleko i jego przetwory
Odpowiedź, że 2/3 pożywienia dorosłego kota powinny stanowić mięso i ryby, jest zgodna z zaleceniami dotyczącego żywienia kociego. Koty są obligatoryjnie mięsożerne, co oznacza, że ich organizmy wymagają białka zwierzęcego, aby prawidłowo funkcjonować. Mięso i ryby dostarczają nie tylko wysokiej jakości białka, ale również niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin (jak witamina A i niektóre witaminy z grupy B) oraz minerałów (jak tauryna, niezbędna dla zdrowia serca i oczu). Praktycznym przykładem jest podawanie kotom surowego mięsa, które jest zbliżone do ich naturalnej diety, lub wysokiej jakości karmy mokrej, w której składzie dominują składniki pochodzenia zwierzęcego. Warto również zwrócić uwagę na etykiety karm dla kotów, które powinny wskazywać, że głównym składnikiem są mięso lub ryby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu kotów.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę nizinną polską
B. Polską owcę długowełnistą
C. Owcę kamieniecką
D. Owcę fińską
Polska owca nizinna, owca kamieniecka oraz polska owca długowełnista są rasami, które nie wykazują cech plennych, występujących w owcy fińskiej. Polska owca nizinna, chociaż dobrze dostosowana do warunków krajowych, charakteryzuje się ograniczoną płodnością w porównaniu z rasami plennościowymi. W praktyce, hodowcy tej rasy mogą zauważyć mniejsze przyrosty liczby jagniąt, co wpływa na ogólną efektywność produkcji. Owca kamieniecka, znana z produkcji wysokiej jakości wełny, nie jest typowa dla hodowli nastawionej na dużą liczbę miotów, co również ogranicza jej przydatność w systemach intensywnej produkcji. Natomiast polska owca długowełnista, chociaż ceniona za swoje wełniane właściwości, również nie osiąga takich wskaźników płodności jak owca fińska. Często hodowcy mogą mylnie oceniać te rasy w kontekście ich wydajności reprodukcyjnej, co prowadzi do błędnych wniosków o ich opłacalności w produkcji. Niezrozumienie różnic między rasami i ich specyfiką może skutkować stratami ekonomicznymi oraz nieefektywnym zarządzaniem stadem. Dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi cech reprodukcyjnych różnych ras i dostosowywali swoje strategie hodowlane do wybranych celów produkcyjnych, co pozwoli na maksymalizację efektywności i rentowności gospodarstwa.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Podmiot zajmujący się punktem kopulacyjnym ogierów ma obowiązek przechowywać kopię świadectwa pokrycia przez okres

A. dwóch lat od daty pokrycia
B. trzech lat od daty pokrycia
C. pięciu lat od daty pokrycia
D. roku od daty pokrycia
Przechowywanie kopii świadectwa pokrycia przez pięć lat od dnia pokrycia jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi w hodowli koni. Taki okres archiwizacji zapewnia niezbędną dokumentację dla przyszłych pokoleń, co jest istotne w kontekście śledzenia linii genetycznych i potencjalnych problemów zdrowotnych. Przykładowo, w przypadku wystąpienia nieprawidłowości, takich jak choroby dziedziczne, posiadanie dokumentacji przez pięć lat umożliwia skuteczne śledzenie powiązań genetycznych i podejmowanie odpowiednich działań. Dobre praktyki w hodowli koni nakładają na hodowców obowiązek nie tylko przechowywania tych dokumentów, ale także ich prawidłowego udostępniania w razie potrzeby. Warto pamiętać, że zgodność z regulacjami prawnymi w zakresie ochrony zwierząt oraz prowadzenia hodowli koni jest kluczowa dla utrzymania wysokich standardów etycznych i jakościowych w tej branży.

Pytanie 40

Jaka jest optymalna temperatura do przechowywania biistrów z nasieniem knura?

A. 19-21°C
B. 12-14°C
C. 15-18°C
D. 22-25°C
Optymalna temperatura przechowywania biistrów z nasieniem knura wynosi 15-18°C, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie inseminacji zwierząt. Utrzymywanie nasienia w tej temperaturze jest kluczowe dla zachowania jego jakości i żywotności plemników. Wartości te są stosowane w praktyce i są zgodne z normami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO) oraz innymi standardami branżowymi, które określają najlepsze praktyki w przechowywaniu materiału biologicznego. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest szczególnie ważne, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do zamarzania i uszkodzenia komórek plemnikowych, podczas gdy zbyt wysoka temperatura może przyczynić się do ich degradacji. W praktyce, w przypadku przechowywania nasienia w urządzeniach takich jak coolery czy in vitro, regularne monitorowanie temperatury jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki. Ponadto, należy uwzględnić czas przechowywania, gdyż im dłużej nasienie jest przechowywane, tym bardziej istotne staje się precyzyjne kontrolowanie warunków, aby maksymalizować jego zdolność do zapłodnienia. Przykładowo, w przypadku nasienia knura, stosowanie procedur przechowywania zgodnych z tym zakresem temperaturowym zapewnia nie tylko lepsze wyniki hodowlane, ale również przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji w chowie trzody chlewnej.