Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 20:54
  • Data zakończenia: 9 stycznia 2025 21:07

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakiej sytuacji kolekcja typu lista okaże się bardziej wydajna niż tablica?

A. Gdy liczba elementów w kolekcji jest niezmienna
B. Gdy liczba elementów w kolekcji zmienia się dynamicznie
C. Gdy mamy pewność co do dokładnego rozmiaru kolekcji przed kompilacją
D. Gdy chcemy uzyskać dostęp do elementów przy pomocy indeksu
Lista to dynamiczna struktura danych, która pozwala na efektywne dodawanie i usuwanie elementów, zwłaszcza gdy liczba elementów zmienia się w trakcie działania programu. Listy są bardziej elastyczne niż tablice, ponieważ mogą dynamicznie dostosowywać swoją wielkość bez potrzeby alokacji dodatkowej pamięci. W przypadku dynamicznych operacji, takich jak częste wstawianie i usuwanie elementów, listy są znacznie bardziej wydajne niż tablice, które wymagają przesunięcia wszystkich elementów po każdej operacji. Listy świetnie sprawdzają się w implementacji kolejek, stosów oraz w strukturach, które muszą rosnąć i kurczyć się podczas działania aplikacji.

Pytanie 2

Jaką jednostkę zaleca się stosować przy projektowaniu interfejsu aplikacji?

A. dp
B. pt
C. mm
D. px
Jednostką zalecaną przy tworzeniu układów interfejsów w aplikacjach mobilnych jest dp (density-independent pixels). Pozwala to na zachowanie proporcji elementów interfejsu niezależnie od rozdzielczości urządzenia.

Pytanie 3

W językach C++ bądź C# termin virtual można wykorzystywać w kontekście

A. metod klasy
B. funkcji zaprzyjaźnionych
C. destruktorów
D. atrybutów klasy
W językach C++ i C# słowo kluczowe 'virtual' można stosować do metod klasy, co umożliwia ich nadpisanie w klasach pochodnych. Pozwala to na implementację polimorfizmu, co jest kluczowym elementem programowania obiektowego.

Pytanie 4

Którą funkcję w C++ można zastosować do dynamicznego przydzielania pamięci dla tablicy?

A. delete[]
B. free()
C. sizeof()
D. malloc()
Funkcja 'malloc()' w języku C i C++ służy do dynamicznego alokowania pamięci dla tablic i innych struktur danych. Jest to kluczowa funkcja pozwalająca na przydzielenie określonej ilości bajtów w czasie wykonywania programu, co zwiększa elastyczność zarządzania pamięcią. Używając 'malloc()', programista może utworzyć tablicę o zmiennym rozmiarze, który nie musi być znany w czasie kompilacji. Dynamiczne alokowanie pamięci jest powszechnie stosowane w aplikacjach wymagających dużych ilości danych lub wtedy, gdy konieczne jest efektywne wykorzystanie zasobów systemowych.

Pytanie 5

Jaki tekst zostanie wyświetlony po uruchomieniu jednego z poniższych fragmentów kodu?

Ilustracja do pytania
A. 4
B. {{2+2}}
C. {4}
D. {2+2}
Kod zwraca liczbę 4, ponieważ {2+2} jest interpretowane jako wyrażenie matematyczne, a nie ciąg znaków. W frameworkach React czy Angular operacje matematyczne wykonywane są automatycznie w miejscach, gdzie oczekiwany jest wynik obliczenia.

Pytanie 6

Na jakim etapie cyklu życia projektu tworzony jest szczegółowy opis wymagań funkcjonalnych oraz niefunkcjonalnych?

A. Wdrożenie
B. Weryfikacja
C. Analiza
D. Planowanie
Faza analizy to etap cyklu życia projektu, podczas którego powstaje szczegółowy opis wymagań funkcjonalnych i niefunkcjonalnych. W tym czasie zespół zbiera dane, analizuje potrzeby użytkowników i definiuje wymagania, które będą stanowić podstawę do projektowania i implementacji. Wynikiem analizy jest dokumentacja, która precyzyjnie opisuje wszystkie aspekty aplikacji, co zapewnia zgodność końcowego produktu z oczekiwaniami klienta. Prawidłowo przeprowadzona analiza jest kluczowa dla sukcesu projektu, ponieważ eliminuje niejasności i minimalizuje ryzyko błędów na późniejszych etapach.

Pytanie 7

Jakie zadanie wykonuje debugger?

A. Identyfikowanie błędów składniowych podczas kompilacji
B. Przekładanie kodu źródłowego na język maszynowy
C. Umożliwianie analizy działania programu krok po kroku
D. Generowanie pliku wykonywalnego programu
Tłumaczenie kodu źródłowego na język maszynowy to zadanie kompilatora, a nie debuggera. Wykrywanie błędów składniowych odbywa się podczas procesu kompilacji lub analizy statycznej, ale debugger zajmuje się błędami występującymi w trakcie wykonywania programu. Tworzenie pliku wykonywalnego jest funkcją kompilatora, nie debuggera. Debugger nie generuje kodu – jego zadaniem jest monitorowanie i analizowanie kodu, który już został skompilowany lub interpretowany.

Pytanie 8

Jakie informacje zawiera dokumentacja realizacji projektu?

A. Dane dotyczące faz wdrożenia aplikacji w środowisku produkcyjnym
B. Zestawienie błędów wykrytych w trakcie testów
C. Strategia marketingowa aplikacji
D. Podręcznik użytkownika dla końcowych odbiorców aplikacji
Dokumentacja wdrożenia projektu zawiera informacje o etapach implementacji aplikacji w środowisku produkcyjnym. Obejmuje ona szczegółowe procedury instalacji, konfiguracji serwerów, zależności systemowych oraz sposób integracji aplikacji z innymi narzędziami. Tego rodzaju dokumentacja jest niezbędna dla zespołów DevOps i administratorów systemów, ponieważ umożliwia płynne przenoszenie aplikacji z etapu testowego do środowiska produkcyjnego. Zawiera również instrukcje dotyczące kopii zapasowych, planów awaryjnych oraz sposobów monitorowania aplikacji po wdrożeniu. Prawidłowo przygotowana dokumentacja wdrożeniowa minimalizuje ryzyko błędów i przyspiesza proces uruchamiania aplikacji na serwerach produkcyjnych.

Pytanie 9

Aplikacje funkcjonujące w systemach Android do komunikacji z użytkownikiem wykorzystują klasę

A. Activity
B. Fragments
C. Screens
D. Windows
W systemach Android do interakcji z użytkownikiem wykorzystywana jest klasa Activity, która reprezentuje pojedynczy ekran aplikacji. Activity zarządza cyklem życia aplikacji i pozwala na obsługę zdarzeń użytkownika, co jest kluczowym elementem w budowie aplikacji mobilnych.

Pytanie 10

Który z wymienionych kroków wchodzi w skład testowania aplikacji?

A. Debugowanie kodu w celu znalezienia błędów
B. Projektowanie bazy danych
C. Opracowywanie interfejsu graficznego
D. Kompilowanie aplikacji
Debugowanie kodu w celu znalezienia błędów to jeden z kluczowych etapów testowania aplikacji. Proces ten polega na uruchamianiu programu w trybie debugowania, co pozwala na śledzenie jego działania linijka po linijce i identyfikowanie miejsc, w których występują błędy. Debugowanie umożliwia analizowanie wartości zmiennych, śledzenie przepływu programu i wykrywanie nieoczekiwanych zachowań, co jest niezbędne do usunięcia błędów i poprawy wydajności aplikacji. Narzędzia do debugowania, takie jak Visual Studio, PyCharm czy Chrome DevTools, pozwalają na dokładne testowanie kodu na różnych etapach jego rozwoju, co znacząco skraca czas naprawy błędów i zwiększa jakość oprogramowania.

Pytanie 11

Który z frameworków pozwala na tworzenie aplikacji z graficznym interfejsem użytkownika oraz obsługą wydarzeń?

A. Qt
B. TensorFlow
C. Django
D. Express.js
Qt to framework umożliwiający projektowanie aplikacji z graficznym interfejsem użytkownika (GUI) oraz obsługą zdarzeń. Qt oferuje narzędzia takie jak Qt Designer, które umożliwiają tworzenie interfejsów metodą 'przeciągnij i upuść'. Jest to jedno z najbardziej wszechstronnych narzędzi do budowy aplikacji wieloplatformowych, umożliwiające tworzenie oprogramowania dla Windows, macOS, Linux oraz urządzeń mobilnych. Qt obsługuje zdarzenia użytkownika, animacje, grafikę 3D i inne zaawansowane funkcjonalności, co czyni go idealnym narzędziem do budowy nowoczesnych aplikacji desktopowych i mobilnych.

Pytanie 12

Jakie cechy powinien posiadać skuteczny negocjator?

A. intuicja, cierpliwość, asertywność
B. lojalność, nieśmiałość, uczciwość
C. dobra reputacja, przekora, porywczość
D. asertywność, pesymizm, buta
Cechy dobrego negocjatora to intuicja, cierpliwość i asertywność. Negocjator powinien umieć ocenić sytuację, przewidzieć reakcje drugiej strony i stanowczo, lecz spokojnie dążyć do celu. Te cechy pomagają budować relacje, znajdować kompromisy i skutecznie rozwiązywać konflikty, co jest kluczowe w biznesie i codziennych interakcjach.

Pytanie 13

W języku C# szablon List umożliwia korzystanie z listy. Z definicji obiektu kolekcji wynika, że jego elementami mogą być:

Ilustracja do pytania
A. elementy o nieokreślonym typie
B. liczby całkowite
C. liczby rzeczywiste
D. elementy typu List
Inicjalizacja listy w C# (List<int>) wskazuje, że jej elementami są liczby całkowite (int). Szablony (generics) w C# umożliwiają tworzenie list o określonym typie, co zapobiega błędom podczas dodawania elementów. Listy w C# są dynamiczne, co oznacza, że ich rozmiar może być zmieniany w trakcie działania programu, a elementy mogą być dowolnie dodawane lub usuwane.

Pytanie 14

Jakiego kodu dotyczy treść wygenerowana w trakcie działania programu Java?

Ilustracja do pytania
A. Kodu 3
B. Kodu 1
C. Kodu 4
D. Kodu 2
W przypadku kodu 4 mamy do czynienia z operatorem modulo zastosowanym na zmiennych x i y. Wiąże się to z próbą podziału przez zero co w języku Java skutkuje wygenerowaniem wyjątku java.lang.ArithmeticException. Przykładowo jeśli y wynosi zero to operacja x % y jest niedozwolona i spowoduje wyjątek. Rozumienie jak bezpiecznie wykonywać operacje arytmetyczne w Javie jest kluczowe dla unikania takich błędów. Zgodnie z dobrymi praktykami należy zawsze sprawdzać wartości zmiennych przed wykonaniem operacji matematycznych które mogą prowadzić do błędów wykonania programu. Ważne jest aby stosować techniki obsługi wyjątków try-catch które pozwalają na przechwycenie i odpowiednie zarządzanie błędami. Używanie odpowiednich testów jednostkowych może pomóc w wcześniejszym wykryciu takich problemów co jest standardem w branży programistycznej. Zrozumienie obsługi błędów w programowaniu pozwala na tworzenie bardziej niezawodnych i odpornych na błędy aplikacji co jest istotnym aspektem pracy profesjonalnego programisty.

Pytanie 15

Jakie metody można wykorzystać do przechowywania informacji o użytkownikach w aplikacji mobilnej na systemie Android?

A. Za pomocą plików SharedPreferences
B. W rejestrze systemu
C. Tylko w pamięci RAM
D. Wyłącznie w zewnętrznych bazach danych
Przechowywanie danych w rejestrze systemu jest typowe dla aplikacji desktopowych działających na systemach Windows i nie znajduje zastosowania w środowisku Android. Zewnętrzne bazy danych są używane do przechowywania dużych ilości danych, ale nie są optymalnym rozwiązaniem dla prostych preferencji użytkownika, ponieważ wymagają bardziej skomplikowanej konfiguracji. Przechowywanie danych wyłącznie w pamięci RAM jest rozwiązaniem tymczasowym – dane te są tracone po zamknięciu aplikacji lub ponownym uruchomieniu urządzenia, co czyni je niepraktycznymi do przechowywania trwałych ustawień użytkownika.

Pytanie 16

Które z wymienionych sformułowań najlepiej definiuje oprogramowanie typu ransomware?

A. Programy zbierające prywatne dane bez zgody użytkownika
B. Złośliwe aplikacje wyświetlające reklamy
C. Oprogramowanie stosowane do realizacji ataków DDoS
D. Oprogramowanie uniemożliwiające dostęp do danych w celu wymuszenia zapłaty
Oprogramowanie typu ransomware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które ma na celu zablokowanie dostępu do danych użytkownika, a następnie wymuszenie okupu w zamian za ich przywrócenie. Ransomware działa na zasadzie szyfrowania plików na zainfekowanym urządzeniu, co uniemożliwia użytkownikowi korzystanie z danych. Po dokonaniu szyfrowania, ofiara otrzymuje wiadomość z żądaniem okupu, zazwyczaj w kryptowalutach, które mają na celu anonimowość transakcji. Przykłady ransomware to oprogramowanie takie jak WannaCry oraz Petya, które spowodowały globalne ataki, skutkując znacznymi stratami finansowymi dla wielu organizacji. Zgodnie z definicjami i standardami, takimi jak NIST (National Institute of Standards and Technology), ransomware jest klasyfikowane jako jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla bezpieczeństwa informacji. Warto również zauważyć, że ransomware rozwija się, a jego twórcy stosują różne techniki, aby zwiększyć skuteczność ataków, takie jak wykorzystywanie luk w oprogramowaniu oraz phishing, aby zainfekować systemy użytkowników.

Pytanie 17

Jakie są cechy testów interfejsu?

A. Weryfikują zgodność aplikacji z przepisami prawnymi
B. Sprawdzają prawidłowość pracy elementów graficznych oraz interakcji użytkownika z aplikacją
C. Analizują wydajność aplikacji w czasie rzeczywistym
D. Ulepszają kod aplikacji
Testy interfejsu użytkownika (UI) mają na celu sprawdzenie, czy elementy graficzne aplikacji są prawidłowo wyświetlane i czy interakcje użytkownika z aplikacją przebiegają zgodnie z założeniami. Testy UI pozwalają na wykrycie błędów w układzie, responsywności oraz dostępności aplikacji. Dzięki tym testom możliwe jest zapewnienie, że aplikacja jest intuicyjna i estetyczna, co bezpośrednio wpływa na satysfakcję użytkownika.

Pytanie 18

Co należy do zadań interpretera?

A. sprawdzanie składni całego programu przed jego uruchomieniem
B. ulepszanie większej części kodu, aby przyspieszyć jego wykonanie
C. przekładanie kodu na kod maszynowy
D. wykonanie skryptu instrukcja po instrukcji
Interpreter wykonuje kod instrukcja po instrukcji, co oznacza, że analizuje i natychmiast uruchamia każdą linię programu. Takie podejście jest charakterystyczne dla języków takich jak Python, JavaScript czy PHP. Interpreter nie kompiluje całego programu na raz, co pozwala na szybkie testowanie i prototypowanie, ale może skutkować wolniejszym działaniem programu w porównaniu do skompilowanego kodu.

Pytanie 19

Który z podanych terminów najlepiej odnosi się do składnika statycznego w klasie?

A. Metoda z dostępem ograniczonym tylko do tej samej klasy
B. Pole lub metoda, która jest przypisana do klasy, a nie do jej instancji
C. Zmienna lokalna wewnątrz danej klasy
D. Funkcja, która wywołuje destruktor danej klasy
Składnik statyczny klasy to pole lub metoda, która należy do klasy jako całości, a nie do konkretnego obiektu. Oznacza to, że istnieje tylko jedna kopia składnika statycznego współdzielona przez wszystkie obiekty tej klasy. Przykład w C++: `class Licznik { public: static int liczbaObiektow; }`. Zmienna `liczbaObiektow` przechowuje liczbę utworzonych instancji klasy i jest wspólna dla wszystkich obiektów. Składniki statyczne są często używane do implementacji liczników, zarządzania zasobami lub przechowywania danych globalnych w obrębie klasy.

Pytanie 20

Który z operatorów w Pythonie umożliwia sprawdzenie, czy dany element należy do listy?

A. ==
B. in
C. and
D. is
Operator `in` w języku Python służy do sprawdzania, czy element należy do listy, zbioru, krotki lub innego obiektu iterowalnego. Przykład: `if 5 in lista` sprawdza, czy liczba 5 znajduje się w liście. Operator `in` jest niezwykle przydatny w przeszukiwaniu danych, a jego zastosowanie skraca kod i zwiększa jego czytelność. W Pythonie jest on szeroko stosowany do iteracji i filtrowania danych, co czyni go jednym z najbardziej intuicyjnych operatorów języka.

Pytanie 21

Jakie określenie w programowaniu obiektowym odnosi się do "zmiennej klasy"?

A. Pole
B. Metoda
C. Obiekt
D. Konstruktor
Pole (ang. field) to zmienna należąca do klasy, która przechowuje dane opisujące stan obiektu. Jest to integralna część definicji klasy, a każde wystąpienie klasy (obiekt) ma swoje własne kopie pól. Przykład w C++: `class Osoba { public: string imie; int wiek; }`. W tym przypadku `imie` i `wiek` to pola klasy `Osoba`, które opisują właściwości każdej osoby. Pola mogą mieć różne poziomy dostępu (`public`, `private`, `protected`), co umożliwia kontrolowanie, które części programu mają do nich dostęp. Dzięki polom obiekty przechowują swój stan i mogą zmieniać go podczas działania programu.

Pytanie 22

Jakie wartości może przyjąć zmienna typu boolean?

A. trzy dowolne liczby naturalne
B. true, false
C. 1, -1
D. O oraz każdą liczbę całkowitą
Zmienna typu logicznego (boolowskiego) w językach programowania, takich jak C++, Java czy Python, może przyjmować tylko dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Te wartości są fundamentalne w logice komputerowej, ponieważ umożliwiają podejmowanie decyzji oraz kontrolowanie przepływu programu poprzez struktury warunkowe, takie jak instrukcje if, while czy for. Na przykład, w języku Python, tworząc zmienną logiczną, możemy użyć operatorów porównania, aby określić, czy dwie wartości są równe: is_equal = (5 == 5), co ustawia is_equal na true. Zmienne logiczne są zdefiniowane w standardach programowania, takich jak IEEE 754 dla reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, gdzie wartość logiczna jest kluczowa dla operacji porównawczych. Dobrze zrozumiana logika boolowska jest niezbędna dla programistów, ponieważ stanowi podstawę algorytmu decyzyjnego oraz wpływa na efektywność kodu.

Pytanie 23

Jakie jest podstawowe zadanie konstruktora w klasie?

A. Nadanie wartości polom obiektu po jego zniszczeniu
B. Usuwanie instancji obiektów
C. Inicjalizacja obiektu w momencie jego tworzenia
D. Wprowadzenie nowej metody do już istniejącej klasy
Konstruktor to specjalna metoda klasy, która jest automatycznie wywoływana podczas tworzenia nowego obiektu. Jego głównym zadaniem jest inicjalizacja pól obiektu oraz przygotowanie go do użytku. Konstruktor ma tę samą nazwę co klasa i nie zwraca żadnej wartości. Przykład w C++: `class Samochod { public: Samochod() { marka = "Nieznana"; } }`. W tym przypadku konstruktor ustawia domyślną wartość dla pola `marka`. Dzięki konstruktorom programista może automatycznie ustawić początkowe wartości, co zwiększa czytelność kodu i eliminuje potrzebę ręcznego przypisywania wartości każdemu nowemu obiektowi.

Pytanie 24

Na przedstawionym obrazie widać fragment emulacji systemu iOS z prostą aplikacją. Górna część ekranu nachodzi na pasek stanu baterii. Który z poniższych zapisów powinien zostać użyty w miejscu znaków zapytania, aby ustawić jedynie marginesy górne tylko dla systemu iOS?

Ilustracja do pytania
A. x:TypeArguments="Thickness"<br/> iOS= "0, 0, 0, 0"<br/> Android= "0, 20, 0, 0"<br/> WinPhone= "0, 0, 0, 0"
B. x:TypeArguments="Thickness"<br/> iOS= 20
C. x:TypeArguments="Thickness" <br/> (0, 20, 0, 0)
D. x:TypeArguments="Thickness"<br/> iOS= "0, 20, 0, 0"<br/> Android= "0, 0, 0, 0"<br/> WinPhone= "0, 0, 0, 0"
W pierwszej opcji zastosowano jednolity margines 20 jednostek dla wszystkich platform, co jest niewłaściwe, ponieważ ignoruje specyficzne potrzeby i ograniczenia każdej platformy. Na przykład, na iOS margines ten kompensuje status bar, ale na innych platformach może nie być wymagany, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu aplikacji. Druga odpowiedź wprowadza margines tylko dla iOS, ale w niewłaściwym formacie, ponieważ same liczby nie są wystarczające bez poprawnego kontekstu struktury XAML. Trzecia opcja jest błędna, ponieważ przypisuje nieprawidłowe wartości platformie Android, co skutkuje odwrotnym efektem niż zamierzony. Traktowanie wszystkich platform identycznie pod względem marginesów pomija specyfikę każdej z nich, co jest częstym błędem początkowych deweloperów. Niezrozumienie różnic między platformami może prowadzić do aplikacji, które nie są optymalnie dostosowane do każdej z nich. Ważne jest, aby projektanci aplikacji wieloplatformowych zrozumieli, jak różne urządzenia i systemy operacyjne wpływają na sposób, w jaki aplikacja powinna wyglądać i działać, aby zapewnić użytkownikom spójne i wysokiej jakości doświadczenia niezależnie od platformy, na której aplikacja jest uruchamiana. Dostosowywanie UI do specyfiki każdej platformy jest kluczem do sukcesu w tworzeniu profesjonalnych aplikacji mobilnych.

Pytanie 25

Który algorytm sortowania opiera się na metodzie "dziel i zwyciężaj"?

A. Sortowanie przez wybór
B. Sortowanie przez wstawianie
C. Sortowanie bąbelkowe
D. Sortowanie szybkie (QuickSort)
QuickSort to algorytm sortowania wykorzystujący podejście 'dziel i zwyciężaj', co oznacza, że dzieli tablicę na mniejsze części wokół elementu zwanego pivotem, a następnie rekurencyjnie sortuje każdą z tych części. Ta strategia pozwala na efektywne sortowanie dużych zbiorów danych w czasie O(n log n) w większości przypadków. Dziel i zwyciężaj to potężne narzędzie algorytmiczne, które znajduje zastosowanie w wielu innych algorytmach, takich jak Merge Sort i algorytmy wyszukiwania binarnego. QuickSort jest często używany w aplikacjach wymagających szybkiego przetwarzania dużych ilości danych.

Pytanie 26

Algorytm wyszukiwania sekwencyjnego z wykorzystaniem wartownika opiera się na założeniu, że

A. zbiór ma zawsze 100 elementów
B. szukany element powinien wystąpić wielokrotnie w zbiorze
C. zbiór danych wejściowych musi być uporządkowany
D. na końcu analizowanego zbioru należy dodać wartownika
Algorytm sekwencyjnego wyszukiwania elementu z wartownikiem jest techniką optymalizacji procesu wyszukiwania w strukturach danych, która znacząco zwiększa efektywność operacji w przypadkach, gdy zbiór danych jest duży. Wartownik to specjalny element, który jest dodawany na końcu przeszukiwanego zbioru, co pozwala na uproszczenie warunków zakończenia pętli przeszukiwania. Kiedy algorytm przeszukuje zbiór, porównuje każdy element z poszukiwanym, a gdy znajdzie element, może zakończyć działanie. Dodanie wartownika pozwala uniknąć potrzeby sprawdzania, czy aktualnie przeszukiwany element jest ostatnim z oryginalnego zbioru, co z kolei zmniejsza liczbę porównań i przyspiesza proces wyszukiwania. W praktyce algorytm ten jest szczególnie użyteczny w przypadku niewielkich zbiorów danych, gdzie efektywność jest kluczowa. Przykładem zastosowania może być edytor tekstu, w którym użytkownik wyszukuje konkretne słowa w dokumencie, a dodanie wartownika usprawnia ten proces. Zgodnie z zasadami wydajnego programowania, ta technika stanowi jeden z podstawowych mechanizmów stosowanych w algorytmice, co czyni ją fundamentalnym konceptem w nauce o komputerach.

Pytanie 27

Jaki jest zasadniczy cel ataku phishingowego?

A. Kradzież haseł z pamięci operacyjnej urządzenia
B. Zakłócanie pracy sieci przez nadmiarowe zapytania
C. Zbieranie danych osobowych za pomocą podszywających się stron lub wiadomości
D. Uniemożliwienie dostępu do usług internetowych
Głównym celem ataku phishingowego jest przejęcie danych osobowych ofiary, co realizowane jest poprzez wykorzystanie fałszywych stron internetowych lub wiadomości. Atakujący tworzą atrakcyjne i wiarygodne kopie legalnych stron, często podszywając się pod znane instytucje bankowe, portale społecznościowe czy serwisy e-commerce. Użytkownik, nieświadomy zagrożenia, wprowadza swoje dane logowania, numery kart kredytowych lub inne wrażliwe informacje, które trafiają w ręce cyberprzestępców. Aby ułatwić ten proces, phisherzy często wykorzystują techniki inżynierii społecznej, takie jak fałszywe powiadomienia o konieczności weryfikacji konta. Przykłady skutecznych ataków phishingowych obejmują kampanie wysyłania e-maili, które informują użytkowników o rzekomych problemach z kontem, kierując ich na podszyte strony. Standardy bezpieczeństwa, takie jak DMARC, SPF i DKIM, są kluczowe dla ochrony przed tego rodzaju atakami, jednak ich brak lub niewłaściwe wdrożenie zwiększa podatność na phishing.

Pytanie 28

Która z właściwości przycisków typu Radio-button opisanych w przedstawionym fragmencie dokumentacji jest poprawna?

Ilustracja do pytania
A. Przyciski radio-button są organizowane w elemencie o nazwie <radio-group>
B. Etykieta (label) może być umieszczona wyłącznie po przycisku radio-button
C. Wartość właściwości value grupy radio przechowuje tekst etykiety dla każdego radio-button
D. Właściwość labelPosition może przyjmować jedną z dwóch opcji
Radio-buttony są grupowane za pomocą 'fieldset' lub innych elementów, ale nie 'radio-group', co jest błędnym terminem. Właściwość 'value' odnosi się do wartości logicznej, a nie tekstu etykiety. Etykieta (label) może być umieszczona po obu stronach przycisku, a nie wyłącznie po jednej.

Pytanie 29

Jakie wartości jest w stanie przechować zmienna o typie logicznym?

A. Dowolną liczbę rzeczywistą
B. Jedną z dwóch opcji: true lub false
C. Wartość w reprezentacji binarnej
D. Tylko ciąg znaków
Zmienna typu logicznego (boolean) może przechowywać jedną z dwóch wartości: 'true' lub 'false'. Są to podstawowe wartości wykorzystywane w operacjach warunkowych i pętlach, które decydują o przepływie sterowania w programach. Wartości logiczne są kluczowe w konstrukcjach takich jak 'if-else', pętlach 'while' oraz w porównaniach. W wielu językach programowania 'true' jest równoznaczne z 1, a 'false' z 0, co pozwala na łatwą integrację z typami całkowitymi. Typ boolean jest niezbędny w programowaniu, umożliwiając implementację decyzji, walidacji danych i automatyzacji procesów.

Pytanie 30

Aplikacje webowe stworzone z użyciem frameworka Angular lub biblioteki React, działające na standardowych portach, można uruchomić na lokalnym serwerze, wpisując w przeglądarkę

A. localhost:8000 (React) lub localhost:49887 (Angular)
B. localhost:8080 (React) lub localhost:8000 (Angular)
C. localhost:3000 (React) lub localhost:4200 (Angular)
D. localhost:5001 (React) lub localhost:8080 (Angular)
Domyślne porty dla aplikacji tworzonych w React to localhost:3000, a dla Angular to localhost:4200. Te ustawienia pozwalają na szybkie uruchomienie aplikacji na lokalnym serwerze podczas fazy deweloperskiej. React i Angular to popularne technologie do budowy nowoczesnych aplikacji webowych, a korzystanie z domyślnych portów upraszcza proces testowania i wdrażania.

Pytanie 31

Jakie mogą być konsekwencje długotrwałego narażenia na hałas w pracy?

A. Obniżenie ostrości wzroku
B. Wzrost efektywności pracy
C. Choroby skórne
D. Uszkodzenie słuchu i zmęczenie
Długotrwały hałas w miejscu pracy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak uszkodzenie słuchu oraz przewlekłe zmęczenie. Stała ekspozycja na hałas o wysokim natężeniu może powodować stopniową utratę słuchu, szumy uszne, a także zwiększać poziom stresu i obniżać koncentrację. Zmęczenie wynikające z hałasu wpływa negatywnie na produktywność i samopoczucie pracowników, prowadząc do spadku efektywności oraz wzrostu ryzyka popełniania błędów. W celu ochrony przed hałasem zaleca się stosowanie środków ochrony indywidualnej, takich jak nauszniki lub zatyczki do uszu, a także instalowanie ekranów dźwiękochłonnych i ograniczenie źródeł hałasu w środowisku pracy.

Pytanie 32

Która z metod zarządzania projektami stawia na przejrzystość oraz wizualizację bieżących zadań?

A. Agile
B. Waterfall
C. Scrum
D. Kanban
Kanban to metodologia zarządzania projektami, która kładzie nacisk na transparentność i wizualizację pracy w toku (work in progress). Tablica Kanban, podzielona na kolumny oznaczające różne etapy realizacji zadań, pozwala na bieżąco śledzić postęp prac i identyfikować ewentualne blokady. Transparentność procesów umożliwia zespołowi optymalizację przepływu zadań i minimalizację zaległości. W Kanbanie ważna jest elastyczność i możliwość dostosowywania liczby zadań w toku (WIP), co pozwala na uniknięcie przeciążenia zespołu i zwiększenie produktywności.

Pytanie 33

Jakie obliczenia można wykonać za pomocą poniższego algorytmu, który operuje na dodatnich liczbach całkowitych?

Ilustracja do pytania
A. sumę cyfr wprowadzonej liczby
B. liczbę cyfr w wprowadzonej liczbie
C. sumę wprowadzonych liczb
D. największy wspólny dzielnik wprowadzonej liczby
Algorytm oblicza liczbę cyfr we wczytanej liczbie całkowitej. Iteracyjnie dzieli liczbę przez 10, licząc, ile razy można to zrobić, zanim wynik będzie równy 0. Jest to standardowa metoda na określenie długości liczby w systemie dziesiętnym.

Pytanie 34

Który z wymienionych algorytmów sortujących posiada średnią złożoność obliczeniową równą O(n log n)?

A. Sortowanie bąbelkowe
B. Sortowanie szybkie (QuickSort)
C. Sortowanie przez wybór
D. Sortowanie przez wstawianie
QuickSort to naprawdę jeden z najlepszych sposobów na sortowanie. W zasadzie chodzi o to, że dzielimy naszą tablicę na dwie części, z pomocą takiego specjalnego elementu, który nazywamy pivotem. W praktyce działa to tak, że mamy część mniejszą i większą od tego pivota, a potem każdą z tych części sortujemy jeszcze raz, tak jakbyśmy powtarzali cały proces. Myślę, że to działa super, szczególnie na dużych zbiorach danych, i dlatego QuickSort jest naprawdę popularny w różnych programach i aplikacjach.

Pytanie 35

Który z poniższych przykładów ilustruje deklarację złożonego typu w języku C++?

A. float ocena = 4.5;
B. bool status;
C. class Student {};
D. int wynik = 100;
Deklaracja `class Student {};` w języku C++ przedstawia przykład tworzenia typu złożonego w postaci klasy. Klasa to podstawowy element programowania obiektowego, który pozwala na łączenie danych (pól) i funkcji (metod) w jednej strukturze. Klasy umożliwiają modelowanie rzeczywistych obiektów i ich zachowań, co prowadzi do bardziej zorganizowanego i skalowalnego kodu. Klasy mogą być rozszerzane przez dziedziczenie, co jest kluczową zaletą programowania obiektowego.

Pytanie 36

Która z dokumentacji funkcji odpowiada przedstawionemu kodowi źródłowemu?

Ilustracja do pytania
A. Dokumentacja 3
B. Dokumentacja 2
C. Dokumentacja 1
D. Dokumentacja 4
Dokumentacja 2 jest prawidłowa i precyzyjnie opisuje funkcję, jej parametry oraz wartość zwracaną. Zgodność dokumentacji z kodem jest kluczowa dla późniejszego utrzymania oraz rozszerzania aplikacji.

Pytanie 37

Jakie cechy posiada model prototypowy w zakresie zarządzania projektami?

A. Przygotowaniem wersji systemu w ograniczonym zakresie w celu uzyskania opinii od użytkownika
B. Szczegółowym planowaniem każdego etapu projektu przed jego realizacją
C. Rozwojem produktu w sposób iteracyjny w krótkich cyklach
D. Realizowaniem pełnej wersji produktu przed przeprowadzeniem testów
Model prototypowy w zarządzaniu projektami to taka sprytna technika, gdzie tworzymy coś w rodzaju wczesnej wersji systemu, czyli prototypu. To nam pozwala zebrać opinie od użytkowników i przetestować różne pomysły zanim w ogóle weźmiemy się za pełną wersję. Fajną sprawą jest to, że gdy mamy ten prototyp, to łatwiej wyłapać błędy, zanim wszystko zostanie w pełni zbudowane. Największa zaleta? Możemy dostosować i poprawiać aplikację na podstawie tego, co mówią użytkownicy. Dzięki temu ryzyko, że stworzymy coś, co nie spełnia ich oczekiwań, jest znacznie mniejsze. Prototypy to często chleb powszedni w projektach UX/UI, aplikacjach webowych czy oprogramowaniu dla firm, gdzie tak istotne jest, by dobrze trafiać w potrzeby końcowych użytkowników.

Pytanie 38

W zaprezentowanym wideo przedstawiono narzędzie do tworzenia interfejsu użytkownika, dla którego automatycznie generuje się

A. kod XML
B. obsługa przycisku ekranu dotykowego
C. obsługa wciśniętego przycisku
D. kod Java
W kreatorze interfejsu użytkownika automatycznie generowany jest kod XML, który opisuje układ i właściwości elementów interfejsu. XML jest standardem w tworzeniu interfejsów dla aplikacji na platformy Android i WPF.

Pytanie 39

Jakie sformułowanie najlepiej oddaje złożoność obliczeniową algorytmu quicksort?

A. jest różna w zależności od wyboru elementu dzielącego
B. jest większa niż złożoność sortowania bąbelkowego
C. jest zawsze mniejsza niż złożoność jakiegokolwiek innego algorytmu sortowania
D. jest większa niż O(n2)
Quicksort to jeden z najszybszych i najczęściej stosowanych algorytmów sortowania, ale jego złożoność obliczeniowa nie jest stała i zależy od wyboru elementu rozdzielającego (pivot). W najgorszym przypadku, gdy pivot wybierany jest niefortunnie (np. największy lub najmniejszy element), złożoność quicksort wynosi O(n²). W przypadku optymalnym (pivot dzieli zbiór na dwie równe części), złożoność to O(n log n). Algorytm ten działa w sposób rekurencyjny, dzieląc tablicę na mniejsze podzbiory, co czyni go bardzo efektywnym dla dużych zbiorów danych. W praktyce quicksort jest często szybszy niż sortowanie przez scalanie (merge sort) ze względu na mniejszą liczbę operacji przesuwania danych, mimo że oba algorytmy mają podobną średnią złożoność obliczeniową.

Pytanie 40

Jak zrealizować definiowanie własnego wyjątku w języku C++?

A. Skorzystać z domyślnej metody obsługi błędów
B. Utworzyć klasę, która dziedziczy po std::exception
C. Automatycznie wywołać funkcję throw
D. Wykorzystać blok try z pustym blokiem catch
Aby zdefiniować własny wyjątek w języku C++, należy stworzyć klasę dziedziczącą po standardowej klasie 'std::exception' lub jednej z jej pochodnych. Klasa ta może zawierać własne metody i pola, dostosowując obsługę błędów do specyficznych potrzeb aplikacji. Dziedziczenie z 'std::exception' umożliwia korzystanie z funkcji takich jak 'what()', która zwraca opis błędu. Dzięki temu programista może precyzyjnie określić typ i przyczynę wyjątku, co prowadzi do bardziej czytelnego i łatwiejszego w utrzymaniu kodu. Tworzenie własnych wyjątków jest szczególnie przydatne w dużych projektach, gdzie występuje potrzeba kategoryzacji i obsługi różnych typów błędów w zależności od ich źródła.