Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 25 kwietnia 2025 12:30
  • Data zakończenia: 25 kwietnia 2025 12:48

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zakażenie włośniami może wystąpić po zjedzeniu surowego mięsa, które nie było przebadane weterynaryjnie

A. wołowego
B. wieprzowego
C. drobiowego
D. baraniego
Zakażenie włośniami, inaczej włośnica, to temat, o którym warto wiedzieć. To wszystko przez pasożyty z rodzaju Trichinella, które najczęściej dostajemy do organizmu przez mięso wieprzowe. Jak więc mówi stare powiedzenie, lepiej dobrze doprawić, niż źle pokroić. Jak się zjesz surowe lub niedobrze ugrillowane mięso wieprzowe, które nie przeszło kontroli weterynaryjnej, to można się narazić na zarażenie. Dlatego, żeby było bezpieczniej, mięso, które jemy na surowo lub tylko lekko obrobione, musi być dokładnie zbadane. Jeśli chodzi o obróbkę termiczną, mięso wieprzowe powinno być dobrze usmażone czy upieczone w temperaturze przynajmniej 71°C, żeby pozbyć się tych larw. Zwróć też uwagę na dobre praktyki hodowlane, bo one też mają wpływ na to, co ląduje na naszym talerzu. Pamiętaj, że to nie tylko choroby pasożytnicze mogą być problemem, ale różne inne patogeny mogą się czaić w surowym jedzeniu. Tak więc, przestrzeganie zasad HACCP jest naprawdę istotne, zwłaszcza w branży mięsnej, by zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe.
Pytanie 2

Ustalając cenę usługi gastronomicznej z wykorzystaniem metody konkurencyjnej, należy

A. stosować różne ceny w zależności od segmentu klientów
B. porównywać ceny usług gastronomicznych z ofertami innych lokali gastronomicznych
C. wprowadzać okresowe obniżki cen, jednak nie częściej niż 3 razy w ciągu roku
D. przeprowadzać regularne analizy kosztów produkcji oraz sprzedaży
Wydaje mi się, że różnicowanie cen dla różnych grup klientów to może być ciekawa strategia, ale w praktyce może nie zadziałać tak, jakbyśmy chcieli. To może wprowadzać klientów w zakłopotanie i frustrację, bo czują, że są traktowani niesprawiedliwie. Ustalenie cen na podstawie segmentacji rynku to może mieć sens w niektórych branżach, ale w gastronomii chyba lepiej trzymać się prostoty i przejrzystości. Zbyt częste zmiany w cenach mogą też namieszać w zarządzaniu marżą. Chociaż analizowanie kosztów produkcji i sprzedaży jest istotne do monitorowania zysków, to same koszty to nie wszystko. Musimy też patrzeć na to, co robi konkurencja i jakie są trendy rynkowe. A te zniżki, które wydają się fajnym pomysłem, nie powinny być główną strategią, bo mogą obniżać postrzeganą wartość naszych usług i zmniejszać marże.
Pytanie 3

Jakiego rodzaju mięso powinno się wykorzystać do przygotowania potrawy boeuf Stroganow?

A. Polędwicę
B. Zrazową
C. Szponder
D. Rozbratel
Polędwica wołowa jest kluczowym składnikiem potrawy boeuf Stroganow, ze względu na swoje walory smakowe oraz teksturę. Ten rodzaj mięsa, pochodzący z części grzbietowej bydła, charakteryzuje się niską zawartością tkanki łącznej, co czyni go wyjątkowo miękkim i soczystym. W potrawach takich jak boeuf Stroganow, gdzie mięso jest krojone na cienkie paski i smażone krótko, polędwica zapewnia idealną konsystencję oraz smak. Dobre praktyki kulinarne sugerują, aby nie gotować polędwicy zbyt długo, aby nie straciła swojej delikatności. W połączeniu z sosem przygotowanym na bazie śmietany, musztardy i grzybów, polędwica staje się centralnym punktem tego dania, które jest uznawane za klasykę kuchni rosyjskiej. Ponadto, stosowanie polędwicy w boeuf Stroganow jest zgodne z tradycją i standardami kulinarnymi, które podkreślają jakość składników oraz ich odpowiednie przygotowanie.
Pytanie 4

Aby przygotować krupniki, należy gotować kasze do odpowiedniej konsystencji?

A. rzadkiej rozklejonej
B. gęstej rozklejonej
C. sypkiej
D. półsypkiej
Odpowiedź 'rozklejonej rzadkiej' jest poprawna, ponieważ krupnik to tradycyjna zupa, w której kasza powinna być gotowana do stanu, w którym jest lekko rozgotowana, ale nie przekształca się w papkę. Kasza powinna wchłonąć odpowiednią ilość płynu, co sprawia, że zupa staje się gęsta, ale i płynna. Przykładem może być użycie kaszy jęczmiennej, która podczas gotowania staje się miękka, ale zachowuje swoją strukturę, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji. W praktyce, przygotowując krupnik, należy dodać odpowiednią ilość bulionu lub wody, a następnie gotować kaszę do momentu, gdy stanie się ona kremowa, ale nadal płynna. Zgodnie z dobrą praktyką kulinarną, ważne jest, aby kontrolować czas gotowania, aby uzyskać pożądaną konsystencję. Krupnik serwuje się zazwyczaj z dodatkiem warzyw oraz przypraw, co podkreśla jego smak i aromat, a odpowiednia konsystencja jest kluczem do udanego dania.
Pytanie 5

Aby przygotować galaretę z mięsa zwierząt rzeźnych, konieczne jest użycie

A. podgardla
B. golonki
C. polędwicy
D. boczku
Wybór innych części mięsa, takich jak podgardle, boczek czy polędwica, do przygotowania galarety jest niewłaściwy i może prowadzić do nieosiągnięcia oczekiwanej konsystencji oraz smaku. Podgardle, chociaż zawiera trochę tłuszczu, jest ubogie w kolagen, co jest kluczowe dla gęstości galarety. W przypadku boczku, chociaż również tłusty, nie dostarcza wystarczającej ilości żelatyny, a jego intensywny smak może zdominować danie, co nie jest pożądane w tradycyjnej galarecie. Polędwica, z kolei, to mięso chude, które nie zawiera wystarczającej ilości kolagenu, co sprawia, że galareta z jej użyciem będzie mało stabilna i nieuzyskująca pożądanej tekstury. Te błędne wybory mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką kolagen odgrywa w procesie przygotowywania galarety. By uniknąć tych typowych błędów, warto zgłębić zasady dotyczące właściwych składników i technik kulinarnych, co pozwoli na lepsze przygotowywanie tradycyjnych potraw. Świadomość wyboru odpowiednich części mięsa jest kluczowa nie tylko dla jakości potrawy, ale także dla zachowania autentyczności przepisów kulinarnych.
Pytanie 6

Przy przygotowywaniu kremu beżowego, białka powinno się

A. zagotować.
B. zaparzyć.
C. schłodzić.
D. zmrozić.
Zaparzenie białek w procesie sporządzania kremu beżowego to kluczowy krok, który ma na celu ich denaturację, co wpływa na stabilność i teksturę końcowego produktu. Zaparzanie białek polega na podgrzewaniu ich w gorącej wodzie lub nad parą, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji. Ta technika nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, eliminując ryzyko obecności bakterii, ale również poprawia ich właściwości emulgujące. Krem beżowy, ze względu na swoją gładką i lekką strukturę, znajduje szerokie zastosowanie w cukiernictwie, na przykład jako nadzienie do ciast, tarty lub jako baza do innych deserów. Przy zaparzaniu białek ważne jest, aby nie przekroczyć odpowiedniej temperatury, ponieważ może to prowadzić do ich ścięcia. Używając tej techniki, warto również pamiętać o stosowaniu wysokiej jakości białek, aby uzyskać najlepsze efekty. Zastosowanie metody zaparzania białek jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi oraz standardami gastronomicznymi, które kładą nacisk na jakość i bezpieczeństwo żywności.
Pytanie 7

Jak dokonuje się tamowania krwotoków oraz opatrywania ran?

A. z wykorzystaniem opaski z kabla lub sznurka
B. w jednorazowych rękawiczkach
C. przy użyciu waty oraz ligniny
D. pod strumieniem ciepłej wody
Użycie opasek z kabla czy sznurka do tamowania krwotoku to niezbyt mądry pomysł. Te rzeczy w ogóle nie są przystosowane do tego, żeby naprawdę pomóc, bo nie oferują odpowiedniej kompresji. Jak je zastosujesz, to możesz tylko pogorszyć sytuację! W stosowaniu różnych improwizowanych materiałów nie ma sensu, bo mogą po prostu uszkodzić tkanki czy sprawić, że krwawienie się nasili. Wata i lignina też nie są właściwe, bo nie mają sterylności, a to bardzo ważne. Pod bieżącą wodą też nie da się skutecznie zatamować krwotoku, bo woda sama w sobie nie pomaga w krzepnięciu krwi. Takie błędy wynikają z niewłaściwego rozumienia podstaw pierwszej pomocy, a mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. W nagłych przypadkach ważne jest, żeby działać zgodnie z wytycznymi i korzystać z odpowiednich materiałów, bo to pozwala na skuteczne i bezpieczne udzielanie pomocy.
Pytanie 8

Zupę cebulową krem powinno się serwować

A. z ziemniakami
B. z grzankami
C. z diablotkami
D. z ryżem
Zupa cebulowa krem, tradycyjnie serwowana w kuchni francuskiej, jest potrawą, której smak i konsystencja najlepiej współgrają z chrupiącymi grzankami. Grzanki, często posmarowane masłem i zrumienione na złoty kolor, nie tylko wzbogacają danie o teksturę, ale również wchłaniają bogaty smak zupy, tworząc harmonijną kompozycję. Z punktu widzenia dobrych praktyk gastronomicznych, grzanki stanowią idealny dodatek, ponieważ ich chrupkość kontrastuje z gładkością kremu. Ponadto, popularnym zwyczajem jest posypanie zupy serem, który topnieje na gorących grzankach, co dodaje daniu głębi i aromatu. To połączenie jest dobrze znane i doceniane w wielu restauracjach, co potwierdza jego miejsce w klasycznej kuchni francuskiej. Warto także wspomnieć, że podawanie zupy z grzankami jest zgodne z zasadami serwowania dań, które zakładają, że każdy element posiłku powinien się nawzajem uzupełniać, co w tym przypadku jest w pełni spełnione.
Pytanie 9

Ile porcji deseru można przygotować z 5 opakowań lodów o wadze jednostkowej 1,5 kg, jeśli do przygotowania jednej porcji potrzeba 100 g lodów?

A. 50 porcji
B. 15 porcji
C. 75 porcji
D. 30 porcji
Aby obliczyć liczbę porcji deseru, które można uzyskać z 5 opakowań lodów o masie jednostkowej 1,5 kg, należy najpierw obliczyć łączną masę lodów. Łączna masa lodów wynosi 5 opakowań * 1,5 kg/opakowanie = 7,5 kg. Następnie przeliczamy jednostki, aby uzyskać masę w gramach: 7,5 kg = 7500 g. Zgodnie z wymogami, na jedną porcję deseru potrzeba 100 g lodów. Dlatego dzielimy łączną masę lodów (7500 g) przez masę na porcję (100 g): 7500 g / 100 g/porcję = 75 porcji. Taki sposób obliczeń jest standardową praktyką w gastronomii, gdzie dokładne pomiary surowców są kluczowe dla utrzymania spójności potraw oraz zapewnienia odpowiedniej jakości usług. Dobrze zrozumiane proporcje umożliwiają również efektywne zarządzanie zapasami i kosztami, co jest niezwykle istotne w branży cateringowej oraz restauracyjnej.
Pytanie 10

Mięso zanurzone w marynatach na bazie wina powinno być przechowywane w temperaturze 0-7°C maksymalnie przez

A. 5 dni
B. 7 dni
C. 1 dzień
D. 3 dni
Odpowiedź 3 dni jest prawidłowa, ponieważ mięso przechowywane w marynatach na bazie wina powinno być trzymane w temperaturze 0-7°C nie dłużej niż 3 dni, aby zapewnić jego bezpieczeństwo mikrobiologiczne oraz zachowanie jakości. Wina zawierają kwasy, które mogą wpływać na mięso, ale nie eliminują ryzyka rozwoju patogenów, zwłaszcza gdy mięso jest przechowywane w niewłaściwych warunkach. Praktyki w branży gastronomicznej zalecają, aby wszystkie produkty mięsne były przechowywane w lodówkach, utrzymując optymalne warunki chłodzenia, co znacznie opóźnia rozwój bakterii. Ważne jest, aby przed podaniem dokładnie sprawdzić daty i nie ryzykować podawania produktów, które mogłyby stać się niebezpieczne dla zdrowia. Dobrym przykładem mogą być restauracje, które stosują system FIFO (First In, First Out) do zarządzania zapasami – dzięki temu dba się o to, aby starsze produkty były zużywane przed młodszymi, co minimalizuje ryzyko marnotrawstwa i zapewnia świeżość serwowanych dań.
Pytanie 11

Co należy zrobić w przypadku udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność?

A. ustawić ciało w taki sposób, aby głowa znalazła się poniżej serca
B. podawać poszkodowanemu chłodny napój
C. przeprowadzić sztuczne oddychanie
D. położyć głowę na poduszce
Podawanie poszkodowanemu zimnego napoju nie jest zalecane, gdyż może to spowodować dodatkowe problemy, takie jak skurcz żołądka czy wymioty, co w sytuacji omdlenia jest niebezpieczne. Starannie dobrane podejście do pierwszej pomocy powinno opierać się na zrozumieniu mechanizmów omdlenia, które zazwyczaj wynikają z nagłego spadku ciśnienia krwi. Ułożenie głowy na poduszce również nie przynosi korzyści, ponieważ może utrudnić powrót krwi do mózgu. Taka pozycja może dodatkowo pogłębić objawy omdlenia. Wykonywanie sztucznego oddychania przy nieprzytomnym pacjencie, który nie wykazuje oznak zatrzymania krążenia, jest także niewłaściwe. Sztuczne oddychanie powinno być stosowane wyłącznie w przypadku braku oddechu i zatrzymania akcji serca. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków to niedostateczne rozumienie objawów omdlenia oraz brak znajomości podstawowych zasad pierwszej pomocy. W kontekście pierwszej pomocy kluczowe jest stosowanie podejścia opartego na wiedzy i aktualnych standardach, co zwiększa szansę na skuteczną pomoc poszkodowanemu.
Pytanie 12

W mikrofalówce nie powinno się

A. rozmrażać artykułów
B. podgrzewać dań
C. podgrzewać artykułów w puszkach
D. piec mięs
Podgrzewanie puszek w mikrofalówce to naprawdę zły pomysł i to z kilku powodów. Najważniejszy to ryzyko, że puszka może wybuchnąć. Gdy podgrzewasz coś w środku, powietrze i zawartość nagrzewają się, a to zwiększa ciśnienie. Jak to ciśnienie stanie się zbyt duże, to puszka może po prostu pęknąć albo wybuchnąć, co jest niebezpieczne dla Ciebie i może uszkodzić mikrofalówkę. Poza tym, sporo puszek ma powłoki chemiczne, które mogą puścić jakieś szkodliwe substancje, kiedy są podgrzewane falami mikrofalowymi. Więc lepiej unikać tego typu podgrzewania. Zamiast tego, dobrym rozwiązaniem jest przelać zawartość do naczynia, które jest bezpieczne do używania w mikrofalówce, jak szklanka czy talerz ceramiczny. Tak będzie znacznie bezpieczniej i nie musisz martwić się o żadne wybuchy.
Pytanie 13

W skład jakich substancji chemicznych wchodzą aminokwasy?

A. tłuszczów.
B. witamin.
C. węglowodanów.
D. białek.
Pojęcie aminokwasów i ich rola w organizmach żywych jest kluczowe dla zrozumienia biochemii, jednak niektóre odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Aminokwasy nie są składnikami witamin, które są niezależnymi substancjami organicznymi wymaganymi przez organizm w niewielkich ilościach do prawidłowego funkcjonowania. Witamina D, na przykład, jest syntetyzowana w skórze z cholesterolu pod wpływem promieniowania UV i nie zawiera aminokwasów w swojej strukturze. Tłuszcze, będące źródłem energii, również nie są bezpośrednio związane z aminokwasami. Składają się z glicerolu i kwasów tłuszczowych, a ich funkcje obejmują magazynowanie energii oraz tworzenie błon komórkowych, ale nie mają związku ze strukturą białek. Węglowodany, będące głównym źródłem energii dla organizmu, również nie mają związku z aminokwasami. W rzeczywistości, węglowodany składają się głównie z monosacharydów i nie uczestniczą w syntezie białek. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych grup związków biologicznych i ich funkcji w organizmach, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia znaczenia białek oraz ich budulca, czyli aminokwasów. Ważne jest, aby zrozumieć, że aminokwasy pełnią unikalne funkcje i są niezbędne dla organizmu, natomiast witaminy, tłuszcze i węglowodany mają swoje specyficzne role, które są niezależne od białek.
Pytanie 14

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. błonnika
B. tłuszczu
C. białka
D. skrobi
Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który stanowi kluczowy składnik diety człowieka. Tłuszcze, jako makroskładniki, dostarczają aż 9 kcal na gram, co czyni je najbogatszym źródłem energii w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają odpowiednio 4 kcal na gram. Orzechy, takie jak orzechy włoskie, migdały czy nerkowce, zawierają około 50-75% tłuszczu, w tym zdrowe kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6. Te składniki odżywcze są nie tylko istotne dla produkcji energii, ale również pełnią kluczową rolę w zdrowiu serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. W praktyce, włączenie orzechów do codziennej diety, na przykład jako przekąska, dodatek do sałatek czy składnik smoothie, może przyczynić się do zbilansowanej diety. Warto także zauważyć, że orzechy są bogate w przeciwutleniacze, witaminy i minerały, co czyni je cennym uzupełnieniem diety.
Pytanie 15

Kiedy smażysz na elektrycznej patelni, jakie wyposażenie powinien mieć pracownik?

A. rękawice odporne na wysoką temperaturę
B. obuwie gumowe
C. fartuch gumowy
D. osłonę na twarz
Rękawice termiczne są kluczowym elementem wyposażenia pracownika podczas smażenia na patelni elektrycznej. Ich głównym zadaniem jest ochrona rąk przed wysokimi temperaturami, co jest niezbędne w środowisku kuchennym, gdzie wystawienie na działanie gorących powierzchni lub oleju może prowadzić do poważnych poparzeń. Standardy bezpieczeństwa w kuchni, takie jak te określone przez OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreślają konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej, aby minimalizować ryzyko urazów. Rękawice termiczne powinny być wykonane z materiałów odpornych na ciepło, takich jak aramid czy silikon, co zapewnia nie tylko ochronę, ale także pozwala na pewny chwyt gorących naczyń. Przykładem praktycznego zastosowania rękawic termicznych może być przenoszenie gorących patelni z kuchenki do piekarnika lub obracanie smażonego jedzenia bez ryzyka poparzenia.
Pytanie 16

Wykorzystując dane zawarte w tabeli oblicz wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku (1 porcja = 200 g fasolki).

Składnik odżywczyBiałkoTłuszczeWęglowodany
Zawartość składników odżywczych
w 100 g fasolki po bretońsku		91118
Współczynnik
energetyczny Atwotera		494

A. 414 kcal
B. 66 kcal
C. 207 kcal
D. 138 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną 1 porcji fasolki po bretońsku, należy znać zawartość białka, tłuszczu oraz węglowodanów w 100 g tego produktu. Zgodnie z zasadami obliczeń energetycznych, każdy z tych składników odżywczych ma przypisany współczynnik energetyczny, znany jako współczynniki Atwatera: białko - 4 kcal/g, tłuszcz - 9 kcal/g, węglowodany - 4 kcal/g. Po pierwsze, należy pomnożyć odpowiednie wartości składników odżywczych w 100 g przez ich współczynniki energetyczne, a następnie sumować te wartości. Uzyskaną ilość energii dla 100 g fasolki mnożymy przez 2, aby uzyskać wartość dla 200 g. Na przykład, jeśli fasolka zawiera 20 g białka, 10 g tłuszczu i 30 g węglowodanów w 100 g, to obliczenia byłyby następujące: (20 g x 4 kcal/g) + (10 g x 9 kcal/g) + (30 g x 4 kcal/g) = 80 + 90 + 120 = 290 kcal dla 100 g. Mnożąc przez 2, otrzymujemy 580 kcal dla 200 g. Wartość 414 kcal wskazuje na zastosowanie prawidłowych danych, co jest kluczowe w dietetyce i planowaniu posiłków. Takie obliczenia są istotne dla osób dbających o zdrowie i kontrolujących kaloryczność swojej diety.
Pytanie 17

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. olej z nasion słonecznika
B. smazany tłuszcz wieprzowy
C. masło śmietankowe
D. margaryna na bazie mleka
Masło śmietankowe to produkt o najkrótszym okresie przechowywania w porównaniu do innych wymienionych tłuszczów, co jest związane z jego składem oraz zawartością wody. W przeciwieństwie do smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej, które mają bardziej stabilne właściwości przechowalnicze, masło zawiera około 15-20% wody, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów i sprawia, że jest bardziej podatne na psucie. W praktycznych zastosowaniach, masło śmietankowe powinno być przechowywane w chłodnym, ciemnym miejscu, a po otwarciu należy je spożyć w ciągu kilku tygodni, aby uniknąć utleniania tłuszczy oraz zmian w smaku. W branży spożywczej zaleca się również stosowanie zasad FIFO (First In, First Out), aby zapewnić świeżość produktów. Warto również pamiętać, że wytwarzanie masła śmietankowego zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) pomaga w minimalizacji ryzyka związanych z jakością i bezpieczeństwem żywności.
Pytanie 18

Jakie parametry powinny być spełnione w magazynie, gdzie przechowuje się mąkę?

A. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 56 % do 60 %
B. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 56 % do 60 %
C. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 90 % do 95 %
D. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 90 % do 95 %
Przechowywanie mąki w niewłaściwych warunkach, takich jak temperatura poniżej +10 °C oraz zbyt wysoka wilgotność, prowadzi do wielu problemów. Mąka przechowywana w zbyt niskiej temperaturze może ulegać zjawisku zbrylania, co skutkuje utrudnieniem jej późniejszego wykorzystania. Ponadto, wilgotność powyżej 60% sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii, które nie tylko wpływają na jakość mąki, ale mogą również stanowić zagrożenie dla zdrowia. Odpowiednie warunki przechowywania są kluczowe dla zachowania właściwości sensorycznych, takich jak smak i zapach, co jest szczególnie istotne w produkcji żywności. Często zdarza się, że osoby zajmujące się magazynowaniem mąki nie zwracają uwagi na te szczegóły, co prowadzi do utraty jakości produktu. W praktyce, zbyt wysoka wilgotność powoduje również, że mąka staje się cięższa i trudniejsza do przetwarzania, co może wpłynąć na wydajność produkcji. Kolejnym błędem jest zlekceważenie wpływu warunków atmosferycznych na mąkę – zewnętrzne czynniki, takie jak deszcz czy wysoka temperatura, mogą wpłynąć na warunki w magazynie, co należy uwzględnić w planowaniu przechowywania. Dlatego tak istotne jest, aby przestrzegać standardów dotyczących przechowywania mąki, które zapewniają jej bezpieczeństwo i jakość, co jest zgodne z dobrymi praktykami produkcyjnymi.
Pytanie 19

Jakim składnikiem zagęszczającym jest mleczko waniliowe?

A. skrobia
B. jajo
C. żelatyna
D. agar
Agar, żelatyna i skrobia są popularnymi składnikami stosowanymi do zagęszczania różnych produktów spożywczych, jednak nie są one odpowiednie dla mleczka waniliowego w kontekście tego pytania. Agar, pozyskiwany z wodorostów, jest często używany w wegetariańskich lub wegańskich deserach, ale jego działanie w mleczku waniliowym może prowadzić do rozwarstwienia, gdyż wymaga podgrzania do wysokich temperatur, aby się rozpuścić. Żelatyna, pozyskiwana z kolagenu zwierzęcego, również nie jest idealna do mleczka waniliowego, ponieważ przy zbyt niskiej temperaturze może nie związać składników odpowiednio, co wpłynie na ostateczną konsystencję. Skrobia, choć jest często stosowana w kremach i sosach, wymaga odpowiedniego podgrzewania i mieszania, aby aktywować swój zagęszczający potencjał. Użycie skrobii bez wcześniejszego rozpuszczenia i nawilżenia może prowadzić do powstawania grudek, co obniża jakość produktu. W praktyce, wybór odpowiedniego zagęszczacza powinien być dostosowany do specyfiki danego przepisu oraz wymagań konsystencji, co jest kluczowym aspektem w profesjonalnym gotowaniu.
Pytanie 20

Jakie przyprawy są uprawiane w Polsce?

A. lubczyk oraz oregano
B. kurkuma oraz cynamon
C. szafran oraz czosnek
D. imbir oraz kminek
Lubczyk i oregano to przyprawy, które są powszechnie uprawiane w Polsce i znajdowane w wielu polskich potrawach. Lubczyk (Levisticum officinale) jest znany ze swojego intensywnego aromatu i smaku, często wykorzystywany do przyprawiania zup, sosów oraz dań mięsnych. Oregano (Origanum vulgare), znane również jako dziki majeranek, jest również popularne w kuchni, szczególnie w potrawach włoskich, jak pizza i sosy pomidorowe. Te przyprawy są znane nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także ze względu na właściwości zdrowotne; lubczyk ma działanie moczopędne, a oregano wykazuje działanie antyoksydacyjne. Rekomendowane praktyki w uprawie tych roślin obejmują stosowanie naturalnych nawozów i unikanie pestycydów, co przyczynia się do ich ekologiczności i wysokiej jakości. Z tego względu, inwestowanie w uprawy lubczyku i oregano jest zgodne z trendami na rynku zdrowej żywności i rosnącym zainteresowaniem lokalnymi produktami.
Pytanie 21

Aby przygotować frytki, należy wybrać odpowiednie ziemniaki

A. o wysokiej zawartości skrobi: od 16% do 21%
B. średnioskrobiowe: zawartość skrobi od 14% do 16%
C. o niskiej zawartości skrobi: poniżej 12%
D. niskoskrobiowe: zawartość skrobi od 12% do 14%
Wybór ziemniaków o bardzo dużej zawartości skrobi, czyli w przedziale od 16% do 21%, może wydawać się kuszący, jednak w praktyce prowadzi do uzyskania frytek, które mogą być zbyt miękkie i mało chrupiące. Wysoka zawartość skrobi powoduje, że frytki mogą wchłaniać zbyt dużo tłuszczu podczas smażenia, co negatywnie wpływa na ich teksturę i walory smakowe. Ziemniaki niskoskrobiowe, z zawartością skrobi od 12% do 14%, z kolei nie mają wystarczającej ilości skrobi, aby uzyskać pożądaną chrupkość, co może prowadzić do frytek, które są gumowate lub mało apetyczne. Ziemniaki o bardzo małej zawartości skrobi, poniżej 12%, nie nadają się do smażenia, ponieważ ich struktura nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji i mogą się łatwo rozpadać. W branży gastronomicznej ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego surowca to klucz do sukcesu, a wykorzystanie nieodpowiednich ziemniaków w procesie produkcji frytek może skutkować niezadowoleniem klientów oraz obniżeniem standardów jakości, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami obowiązującymi w tej dziedzinie.
Pytanie 22

Oblicz brutto cenę gastronomiczną butelki piwa, mając na uwadze, że koszt zakupu butelki piwa to 4,10 zł, marża gastronomiczna wynosi 20%, a stawka VAT to 22%?

A. 5,00 zł
B. 4,92 zł
C. 7,22 zł
D. 6,00 zł
Aby obliczyć cenę gastronomiczną brutto butelki piwa, należy najpierw uwzględnić cenę zakupu, marżę gastronomiczną oraz podatek VAT. Cena zakupu butelki piwa wynosi 4,10 zł. Marża gastronomiczna ustalona na 20% oznacza, że do ceny zakupu doliczamy 20% tej wartości. Obliczamy ją jako: 4,10 zł * 0,20 = 0,82 zł. Następnie dodajemy tę marżę do ceny zakupu: 4,10 zł + 0,82 zł = 4,92 zł. Kolejnym krokiem jest naliczenie podatku VAT w wysokości 22% od nowej ceny. Obliczamy to jako: 4,92 zł * 0,22 = 1,08 zł. Dodajemy tę wartość do ceny z marżą: 4,92 zł + 1,08 zł = 6,00 zł. Tak obliczona cena gastronomiczna brutto jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie przejrzystych metod kalkulacji cen, uwzględniających zarówno koszty zakupu, jak i marże oraz podatki. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla rentowności działalności gastronomicznej oraz właściwego zarządzania cenami w ofercie.
Pytanie 23

Podstawowymi składnikami nadzienia do pierogów ruskich są

A. soczewica oraz wędzony boczek
B. kapusta kiszona i groch
C. ziemniaki oraz ser twarogowy
D. bób z cebulą
Odpowiedź 'ziemniaki i ser twarogowy' jest poprawna, ponieważ te składniki stanowią klasyczny farsz do pierogów ruskich, które mają swoje korzenie w kuchni polskiej. Ziemniaki, często gotowane i następnie utarte, nadają farszowi odpowiednią konsystencję oraz smak, a ser twarogowy dodaje kremowości oraz delikatnej słoności. Taki farsz jest również zgodny z tradycyjnymi przepisami, co czyni go standardem w polskiej gastronomii. W praktyce, pierogi ruskie są często podawane z dodatkiem cebuli smażonej na maśle lub skwarkami, co wzbogaca ich smak. Złote zasady przy przygotowywaniu farszu obejmują odpowiednie przyprawienie oraz dobrą jakość użytych składników. Tradycyjnie, pierogi te są również daniem wegetariańskim, co sprawia, że są popularnym wyborem wśród osób przestrzegających diety roślinnej. Ich przygotowanie wymaga umiejętności formowania ciasta oraz komponowania smaków w sposób harmonijny, co czyni je nie tylko smacznym, ale i estetycznym daniem.
Pytanie 24

Przy projektowaniu funkcjonalnego rozkładu pomieszczeń w agroturystyce, należy umieścić kuchnię oraz zmywalnię od strony

A. zachodniej
B. południowej
C. wschodniej
D. północnej
Zlokalizowanie kuchni i zmywalni w gospodarstwie agroturystycznym od strony zachodniej, wschodniej czy południowej wiąże się z pewnymi problemami, które mogą wpływać na jakość oraz funkcjonalność tych pomieszczeń. Ekspozycja zachodnia naraża kuchnię na intensywne nasłonecznienie popołudniowe, co może prowadzić do przegrzewania się pomieszczeń i niekorzystnych warunków do przechowywania żywności. Wysoka temperatura wpływa negatywnie na efektywność pracy personelu, a także może prowadzić do przyspieszenia psucia się składników. Z kolei lokalizacja na stronie wschodniej, choć korzystna rano, może generować nadmiar ciepła w godzinach popołudniowych, co również stwarza wyzwania związane z utrzymaniem odpowiedniej temperatury w kuchni. Ekspozycja południowa, z kolei, wiąże się z największym nasłonecznieniem przez cały dzień, co może skutkować nadmiernym nagrzewaniem się pomieszczeń oraz zwiększonym zużyciem energii na chłodzenie. W praktyce, podejścia te mogą prowadzić do zwiększenia kosztów eksploatacyjnych oraz obniżenia komfortu pracy, dlatego ważne jest, aby przy planowaniu układu pomieszczeń zwracać uwagę na aspekty związane z orientacją budynku. Dobre praktyki w projektowaniu gospodarstw agroturystycznych uwzględniają nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność oraz efektywność energetyczną, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie zarówno gości, jak i personelu.
Pytanie 25

Jaką wartość energetyczną posiada 100 g filetów z dorsza po grecku, jeśli wiadomo, że filet zawiera 10,5 g białka, 11 g tłuszczu oraz 5 g węglowodanów?

A. 181 kcal
B. 106 kcal
C. 126 kcal
D. 161 kcal
Wartość energetyczna 100 g filetów z dorsza po grecku wynosi 161 kcal, co można obliczyć na podstawie zawartości makroskładników. Białko dostarcza 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany 4 kcal na gram. Przy danych 10,5 g białka, 11 g tłuszczu i 5 g węglowodanów, obliczenia wyglądają następująco: (10,5 g białka x 4 kcal/g) + (11 g tłuszczu x 9 kcal/g) + (5 g węglowodanów x 4 kcal/g) = 42 kcal + 99 kcal + 20 kcal = 161 kcal. Takie obliczenia są standardem w dietetyce oraz w gastronomii, gdzie określenie wartości kalorycznej potraw jest kluczowe do zarządzania dietą. Wiedza o wartości energetycznej produktów spożywczych jest niezbędna dla osób dbających o zdrowie, sportowców oraz dietetyków, pomagając im w odpowiednim planowaniu diety i dostosowaniu jej do indywidualnych potrzeb energetycznych.
Pytanie 26

Który z wymienionych procesów prowadzi do utraty wody z aktywnych komórek, co skutkuje zwiotczeniem i kurczeniem się tkanek oraz marszczeniem produktu?

A. Stężenie
B. Kiełkowanie
C. Transpiracja
D. Dojrzewanie
Transpiracja to proces, w którym rośliny utrzymują równowagę wodną poprzez odparowywanie wody z powierzchni liści. W wyniku tego procesu, woda, która znajduje się w komórkach roślinnych, ulega utracie, co prowadzi do obniżenia turgoru komórek. Turgor jest kluczowy dla utrzymania struktury i jędrności tkanki roślinnej. Kiedy roślina traci zbyt dużo wody, jej komórki zaczynają wiotczeć, co może skutkować marszczeniem się owoców i warzyw. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest proces przechowywania świeżych produktów. Producenci często starają się zminimalizować transpirację poprzez odpowiednie pakowanie, co pomaga w zachowaniu jakości produktów przez dłuższy czas. Dobrą praktyką w branży jest również utrzymywanie odpowiednich warunków wilgotności podczas transportu i przechowywania, aby zredukować straty wody i maksymalizować trwałość żywności. Wiedza o transpiracji jest również istotna w kontekście upraw rolnych, gdzie odpowiedni dostęp wody może znacząco wpłynąć na plony.
Pytanie 27

Jaką wartość energetyczną ma 100 g filetów z dorsza podanych po grecku, w przypadku gdy zawierają 11 g białka, 11 g tłuszczu oraz 5 g węglowodanów?

A. 243 kcal
B. 108 kcal
C. 188 kcal
D. 163 kcal
Wartość energetyczna 100 g filetów z dorsza po grecku wynosi 163 kcal, co można obliczyć na podstawie zawartości makroskładników: białka, tłuszczu i węglowodanów. Białko dostarcza około 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany również 4 kcal na gram. Obliczenia przedstawiają się następująco: (11 g białka * 4 kcal/g) + (11 g tłuszczu * 9 kcal/g) + (5 g węglowodanów * 4 kcal/g) = 44 kcal + 99 kcal + 20 kcal = 163 kcal. To podejście jest standardem w obliczaniu wartości energetycznej żywności, powszechnie stosowanym w dietetyce i żywieniu. Wiedza na temat wartości kalorycznej produktów spożywczych jest kluczowa dla osób dbających o zdrową dietę, zwłaszcza w kontekście kontrolowania masy ciała oraz bilansowania energii w diecie. Przykładowo, osoby odchudzające się powinny zwracać uwagę na kaloryczność poszczególnych składników, aby utrzymać deficyt kaloryczny, a z kolei sportowcy potrzebują odpowiedniej ilości energii do regeneracji i wysiłku.
Pytanie 28

Ile wynosi koszt zakupu surowców potrzebnych do produkcji jednej porcji zupy kurpiowskiej, ustalony na podstawie normatywu surowcowego na 4 porcje?

Normatyw surowcowy żupy kurpiowskiej na 4 porcje
SurowiecIlość [kg]Cena 1kg [zł]Koszt zakupu [zł]
Kapusta0,54,02,0
Marchew0,23,00,6
Cebula0,13,00,3
Tłuszcz0,13,00,3
Mąka0,12,00,2
Przecier pomidorowy0,16,00,6

A. 1,0 zł
B. 1,5 zł
C. 2,0 zł
D. 3,0 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 1,0 zł, co wynika z właściwego zastosowania reguły obliczania kosztów surowców na podstawie normatywu. Koszt zakupu surowców na cztery porcje zupy kurpiowskiej wynosi 4,0 zł. Aby uzyskać koszt na jedną porcję, należy tę sumę podzielić przez 4, co daje nam 1,0 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży gastronomicznej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są niezbędne do ustalania cen potraw oraz kontrolowania budżetów. W praktyce, często stosuje się arkusze kalkulacyjne do dokładnego śledzenia kosztów surowców, co pozwala na szybkie reagowanie na zmiany cen rynkowych. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie normatywów surowcowych, by mieć pewność, że podejmowane decyzje finansowe są oparte na aktualnych danych rynkowych. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również przyczynia się do zdrowego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie gastronomicznym.
Pytanie 29

Kawior serwuje się jako

A. zupę kuchni węgierskiej
B. przystawkę kuchni rosyjskiej
C. słodki wyrób kuchni włoskiej
D. napój kuchni bałkańskiej
Kawior jest tradycyjnym przysmakiem, który głównie pochodzi z ryb, takich jak jesiotr, i jest szczególnie popularny w kuchni rosyjskiej. W kontekście gastronomii, kawior uznawany jest za luksusowy produkt, często podawany jako zakąska. W Rosji podaje się go z różnymi dodatkami, takimi jak bliny (małe naleśniki), śmietana czy cebula. Kawior może być serwowany na zimno jako element eleganckiego przyjęcia lub bankietu. Standardy kulinarne w wysokiej gastronomii podkreślają znaczenie jakości kawioru, który powinien być świeży oraz odpowiednio przechowywany. Jego smak i aromat są delikatne, co sprawia, że dobrze komponuje się z innymi składnikami, w zależności od lokalnych tradycji kulinarnych. Znajomość serwowania kawioru oraz jego właściwości smakowych jest istotna dla każdego, kto zajmuje się gastronomią, gastronomią wysoką czy organizacją wydarzeń kulinarnych.
Pytanie 30

Aby przyrządzić 1 kg kaszy gryczanej w formie sypkiej, ile wody należy przygotować?

A. 1,51
B. 2,01
C. 1,01
D. 2,51
Wybór innych ilości wody do kaszy gryczanej może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów kulinarnych. Na przykład, odpowiedź 2,01 sugeruje, że do 1 kg kaszy gryczanej powinno się dodać znacznie więcej wody niż standardowe 1,5 litra. Taka nadmierna ilość wody może skutkować rozgotowaniem kaszy, co sprawia, że staje się ona papkowata i traci swoje właściwości teksturalne. Przy nadmiarze wody, proces gotowania może być również wydłużony, a kasza nie wchłonie całej wody, co prowadzi do marnotrawstwa. Z drugiej strony, odpowiedzi takie jak 1,01 lub 2,51 również są błędne, gdyż nie odpowiadają właściwym proporcjom. Zbyt mała ilość wody, jak 1,01 litra, sprawi, że kasza nie będzie odpowiednio ugotowana, a pozbawiona wody pozostanie twarda i niesmaczna. W przypadku 2,51 litra mamy do czynienia z sytuacją podobną do pierwszej omówionej odpowiedzi, gdzie ilość wody znacznie przewyższa standardy, co zwiększa ryzyko przegotowania produktu. Zrozumienie właściwych proporcji wody do kaszy jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów kulinarnych i powinno być zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie się do proporcji, aby zapewnić najlepszy smak i konsystencję.
Pytanie 31

Restauracja "BELWEDER" organizuje co roku turniej mający na celu wyłonienie "Najlepszego kucharza". Podczas ceremonii wręczenia nagród zawsze obecne są lokalne media, takie jak prasa i telewizja. Co sugeruje, że restauracja korzysta z narzędzia?

A. sprzedaży bezpośredniej
B. reklamy
C. public relations
D. promocji sprzedaży
Odpowiedź "public relations" to strzał w dziesiątkę. Restauracja "BELWEDER" naprawdę angażuje się w tworzenie pozytywnego wizerunku i komunikację z otoczeniem. No bo pomyśl, organizują co roku turniej na najlepszego kucharza, zapraszają lokalne media... to świetny sposób na to, żeby wszyscy o nich wiedzieli. Dzięki takim akcjom marka staje się bardziej rozpoznawalna i zyskuje dobrą opinię. Public relations w gastronomii to też różne inne ciekawe działania, jak np. degustacje, współprace z blogerami kulinarnymi czy udział w festiwalach. Bardzo istotne jest budowanie relacji z mediami, bo to właśnie dzięki nim można dobrze informować o wydarzeniach i sukcesach restauracji. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że kluczowe jest również monitorowanie wizerunku oraz reagowanie na to, co mówią klienci – to naprawdę wpływa na to, jak goście postrzegają miejsce i co ich do niego przyciąga.
Pytanie 32

Jakie dodatki do sałatek zabezpieczają witaminę C przed jej utratą?

A. Majonez, śmietana, oliwa z oliwek
B. Cukier, oliwa z oliwek, ocet winny
C. Śmietana, olej sojowy, sól
D. Olej sojowy, majonez, cukier
Odpowiedzi, które nie wskazują na majonez, śmietanę i oliwę z oliwek jako dodatków chroniących witaminę C, opierają się na nieporozumieniach dotyczących właściwości tych składników oraz ich interakcji z witaminami. Olej sojowy, choć jest źródłem tłuszczy, nie ma takich samych właściwości stabilizujących witaminę C jak majonez czy oliwa z oliwek, które zawierają składniki wpływające na jej ochronę. Cukier, który pojawia się w niektórych odpowiedziach, może przyczyniać się do osłabienia działania witaminy C, ponieważ jego obecność w dużych ilościach sprzyja procesom fermentacyjnym oraz może prowadzić do jej szybszej degradacji. Ocet winny, z kolei, zakwasza środowisko, co również może powodować szybsze utlenianie witaminy C. Z kolei stosowanie soli, jako elementu z odpowiedzi, jest również mylne, ponieważ solenie nie ma pozytywnego wpływu na stabilność witamin, a wręcz może prowadzić do ich strat poprzez osmotyczne działanie soli. W związku z tym, wybierając dodatki do surówek, warto kierować się wiedzą na temat chemii żywności oraz właściwości składników, aby maksymalizować wartość odżywczą potraw.
Pytanie 33

Jaki zestaw przyborów i naczyń jest wymagany do sporządzenia 5 porcji kopytek?

A. Stolnica, wałek, trzepaczka, praska
B. Miska, kula drewniana, praska, nóż
C. Miska, kula drewniana, sito, trzepaczka
D. Stolnica, praska, nóż, sito
Odpowiedź 'Stolnica, praska, nóż, sito' jest prawidłowa, ponieważ te narzędzia są niezbędne do przygotowania kopytek. Stolnica zapewnia odpowiednią powierzchnię do wyrabiania ciasta, co jest kluczowe w procesie przygotowywania kopytek. Praska jest wykorzystywana do formowania kopytek z przygotowanego ciasta, a nóż jest niezbędny do precyzyjnego krojenia ich na odpowiednie kawałki. Sito może być użyte do przesiewania mąki, co wpływa na jakość ciasta, eliminując ewentualne grudki. Użycie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które zalecają odpowiednią obróbkę składników, aby uzyskać idealną konsystencję kopytek. Właściwe przygotowanie ciasta, w tym jego wyrabianie i formowanie, jest kluczem do sukcesu w tej tradycyjnej potrawie, co czyni te narzędzia niezbędnymi w kuchni.
Pytanie 34

Deser z gotowanych owoców w syropie, który jest podawany w tym syropie, jak należy serwować?

A. w szklance na spodku
B. w pucharku na talerzyku
C. w filiżance na spodku
D. w kompotierce na talerzyku
Serwowanie deseru z ugotowanych owoców w syropie w filiżance na spodku, pucharku na talerzyku lub szklance na spodku nie jest optymalne z punktu widzenia estetyki i funkcjonalności. Filiżanka, która jest przeznaczona głównie do serwowania napojów, nie pozwala na odpowiednią prezentację owoców, a jej kształt i pojemność są niewłaściwe dla deserów. Pucharek na talerzyku, chociaż używany do lodów czy deserów, ma ograniczenia, jeśli chodzi o objętość oraz kształt, co może prowadzić do utraty estetyki dania. Szklanka na spodku, z kolei, jest naczyniem typowo stosowanym do napojów, a nie do deserów, co również może budzić wątpliwości co do prezentacji i serwowania. Niezrozumienie znaczenia odpowiedniego naczynia w kontekście serwowania deserów prowadzi do niedoceniania wpływu, jaki forma i kształt naczyń mają na odbiór potrawy przez gości. W gastronomii, dobór naczyń powinien opierać się na zaleceniach dotyczących estetyki, funkcjonalności oraz tradycji kulinarnej, a wybór niewłaściwych pojemników może skutkować nie tylko złym odbiorem wizualnym, ale i negatywnym doświadczeniem dla klientów.
Pytanie 35

Która z grup zawiera jedynie produkty pochodzenia zwierzęcego?

A. Por, masło, oliwa
B. Karaś, jaja, mleko
C. Masło, soja, brokuł
D. Olej, miód, halibut
Odpowiedź 'Karaś, jaja, mleko' jest prawidłowa, ponieważ wszystkie wymienione produkty pochodzą z zwierząt. Karaś, jako ryba, dostarcza białka oraz kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia. Jaja są źródłem wysokiej jakości białka oraz witamin, takich jak B12, a także minerałów, takich jak selen. Mleko z kolei jest bogate w wapń oraz witaminę D, co czyni je kluczowym elementem diety, szczególnie w kontekście zdrowia kości. Produkty te są nie tylko istotne z punktu widzenia odżywiania, ale również stanowią podstawę wielu potraw w kuchniach na całym świecie. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, wprowadzenie tych produktów do diety może wspierać zdrowy styl życia oraz dostarczać niezbędnych składników odżywczych. Warto również zwrócić uwagę na jakość tych produktów, wybierając te od sprawdzonych dostawców, co ma znaczenie nie tylko dla zdrowia, ale także dla standardów etycznych w produkcji żywności.
Pytanie 36

W kontekście public relations, właściciel agroturystyki "Gazda"

A. zorganizował transport z dworca do swojego gospodarstwa
B. obniżył ceny pokoi, które nie mają widoku na górskie szczyty
C. postawił billboard w pobliżu najpopularniejszego górskiego szlaku
D. brał udział w targach promujących region podhalański
Umieszczanie billboardów przy uczęszczanych szlakach górskich może nie być wystarczającym działaniem w ramach public relations. Choć billboardy mogą przyciągać uwagę przechodniów, są one formą reklamy, a nie budowania relacji z klientami, co jest kluczowym celem public relations. Public relations opiera się na długofalowych relacjach z różnymi interesariuszami, a billboardy często nie angażują odbiorców w sposób, który pozwala na budowanie zaufania. Zorganizowanie dojazdu z dworca do gospodarstwa, mimo że może być korzystne dla wygody gości, nie jest typowym działaniem PR, które koncentruje się na kształtowaniu wizerunku i reputacji marki. Takie podejście może być postrzegane jako zbyt pragmatyczne i nie uwzględniające szerszej strategii komunikacji z klientami. Z kolei obniżenie cen pokoi bez widoków na góry, choć może przyciągnąć pewną grupę klientów, może również negatywnie wpłynąć na postrzeganą wartość oferty. Kluczowe dla agroturystyki jest utrzymanie wysokich standardów jakości i unikalności, które przyciągają turystów. Dlatego działania takie jak uczestnictwo w targach, które promują lokalne atrakcje, są bardziej efektywne w długoterminowym budowaniu marki niż jedynie promocyjne czy obniżkowe podejście.
Pytanie 37

Jakim skrótem określa się krytyczne punkty kontroli?

A. CCP
B. FAO
C. WHO
D. GMP
Zrozumienie skrótów i ich znaczenia w kontekście zarządzania bezpieczeństwem żywności jest kluczowe dla skutecznego wdrażania systemów jakości. WHO, czyli Światowa Organizacja Zdrowia, zajmuje się zdrowiem publicznym i organizuje badania oraz wydaje wytyczne, ale nie jest bezpośrednio związana z kontrolą procesów produkcyjnych. FAO, czyli Organizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa ONZ, koncentruje się na bezpieczeństwie żywności oraz eliminacji głodu, a jej funkcje są bardziej ogólne i polityczne, a nie techniczne. GMP, czyli Dobra Praktyka Wytwarzania, odnosi się do ogólnych zasad jakości i bezpieczeństwa w produkcie, ale nie wskazuje bezpośrednio na konkretne punkty kontrolne w procesie produkcji. Pojęcia te mogą być mylone, ponieważ wszystkie są związane z bezpieczeństwem żywności, jednak każde z nich ma inną rolę i zastosowanie. Typowym błędem jest utożsamianie tych organizacji z technicznymi aspektami kontroli jakości, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w kontekście zarządzania ryzykiem w produkcji żywności. Aby skutecznie stosować systemy HACCP i identyfikować CCP, należy skupić się na szczegółowej analizie ryzyk w procesach produkcyjnych, co wymaga znajomości nie tylko terminologii, ale i zasad działania tych systemów.
Pytanie 38

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. niskotłuszczowego nabiału
B. kasz o małych ziarnach
C. niegazowanych wód mineralnych
D. warzyw zielonych
Dieta ubogoenergetyczna ma na celu redukcję spożycia kalorii, co jest kluczowe w procesach odchudzania i kontroli masy ciała. Kasze drobnoziarniste, takie jak kasza manna czy kasza jęczmienna, mają stosunkowo wysoką gęstość energetyczną w porównaniu do innych produktów, co oznacza, że zawierają więcej kalorii na jednostkę objętości. Ograniczenie ich spożycia pozwala na większą swobodę w doborze innych, mniej kalorycznych produktów, co jest szczególnie istotne dla osób dążących do ubytku masy ciała. W praktyce dobrym rozwiązaniem jest zastępowanie kasz drobnoziarnistych zdrowszymi alternatywami, takimi jak warzywa czy pełnoziarniste zboża. Dodatkowo, według zaleceń dietetyków, warto zwrócić uwagę na odpowiednie bilansowanie posiłków, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych, jednocześnie ograniczając kaloryczność diety. Zastosowanie diety ubogoenergetycznej powinno być również konsultowane ze specjalistą, aby uniknąć potencjalnych niedoborów żywieniowych.
Pytanie 39

Aby zachować naturalny kolor mięsa, nadać mu odpowiedni smak i aromat, a także wydłużyć jego trwałość, należy je poddać

A. peklowaniu
B. gotowaniu
C. smażeniu
D. mrożeniu
Peklowanie to proces, w którym mięso jest poddawane działaniu soli i innych przypraw, co pozwala na utrwalenie jego naturalnej barwy, poprawę smaku oraz zwiększenie trwałości. Sól w trakcie peklowania nie tylko działa konserwująco, ale także przyczynia się do zachowania wilgotności mięsa, co jest kluczowe dla jego jakości. Typowymi przykładami zastosowania peklowania są szynki, kiełbasy oraz różne rodzaje wędlin. Proces ten jest standardem w przemyśle mięsnym, gdyż pozwala na zminimalizowanie ryzyka rozwoju mikroorganizmów, a także na poprawę walorów sensorycznych gotowego produktu. Peklowanie może odbywać się na zimno lub na ciepło, co dostosowuje się do specyficznych potrzeb i rodzaju mięsa. Warto podkreślić, że zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, odpowiednie peklowanie może również zwiększyć biodostępność składników odżywczych w mięsie, co czyni je ważnym elementem zdrowej diety.
Pytanie 40

Jak należy podawać carpaccio wołowe?

A. na desce drewnianej
B. na płaskim talerzu
C. w bulionówce
D. w kokilce
Carpaccio wołowe jest daniem, które powinno być serwowane na płaskim talerzu, co wynika z tradycji kulinarnej oraz zasad estetyki podawania potraw. Płaski talerz pozwala na odpowiednie rozłożenie cienko pokrojonego mięsa, co jest kluczowe dla estetyki dania, a także umożliwia jego swobodne komponowanie z dodatkami, takimi jak rukola, parmezan czy dressing. Warto zauważyć, że serwowanie carpaccio na płaskim talerzu ułatwia także degustację dania, ponieważ goście mogą łatwo podnosić kawałki mięsa i łączyć je z innymi składnikami. W praktyce gastronomicznej, serwowanie carpaccio w ten sposób jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej, która podkreśla wagę estetyki podania oraz zachowanie charakterystyki potrawy. Dodatkowo, serwowanie na płaskim talerzu jest standardem w wielu renomowanych restauracjach, co świadczy o profesjonalizmie i dbałości o szczegóły w gastronomii.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej