Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 19:50
  • Data zakończenia: 27 maja 2025 20:02

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Cechą charakterystyczną transmisji za pomocą interfejsu równoległego synchronicznego jest to, że

A. dane są przesyłane w tym samym czasie całą szerokością magistrali, a początek oraz zakończenie transmisji oznaczają bity startu i stopu
B. początek i koniec przesyłanych danych odbywa się bit po bicie i jest oznaczony bitem startu oraz stopu
C. dane są przesyłane bit po bicie w określonych odstępach czasu, które są wyznaczane przez sygnał zegarowy CLK
D. w określonych odstępach czasu wyznaczanych przez sygnał zegarowy CLK dane przesyłane są jednocześnie kilkoma przewodami
Pierwsza odpowiedź sugeruje, że dane są przesyłane jednocześnie całą szerokością magistrali, ale nie uwzględnia przy tym kluczowego aspektu synchronizacji, która jest istotna w przypadku interfejsów równoległych synchronicznych. Nie wystarczy, aby dane były przesyłane równocześnie; ich przesył musi być również zsynchronizowany z sygnałem zegarowym, co jest istotnym elementem w zapewnieniu integralności przesyłanych informacji. Z kolei druga odpowiedź koncentruje się na przesyłaniu bit po bicie z użyciem bitów startu i stopu, co jest bardziej charakterystyczne dla transmisji szeregowej, a nie równoległej. W interfejsach równoległych przesyłanie danych następuje równocześnie, eliminując potrzebę oznaczania początku i końca transmisji pojedynczymi bitami. Trzecia odpowiedź odnosi się do transmisji bit po bicie, co jest sprzeczne z zasadą działania interfejsu równoległego, gdzie wiele bitów jest przesyłanych jednocześnie w ramach jednego cyklu zegarowego. Ostatecznie, błędne wnioski mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między transmisją równoległą a szeregową, co prowadzi do mylnych interpretacji na temat sposobu przesyłania danych w różnych typach interfejsów.

Pytanie 2

Symbol graficzny zaprezentowany na rysunku oznacza opakowanie

Ilustracja do pytania
A. przeznaczone do recyklingu
B. spełniające normę TCO
C. wykonane z materiałów wtórnych
D. możliwe do wielokrotnego użycia
Symbol graficzny, który przedstawiliśmy, to powszechnie rozpoznawany znak oznaczający opakowanie nadające się do recyklingu. Jest to grafika, która w formie zamkniętej pętli wskazuje, że dany materiał może być przetworzony i ponownie użyty, co ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Znak ten jest nieodłącznym elementem etykietowania opakowań zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 14021, które odnoszą się do deklaracji środowiskowych. Recykling to proces, w którym surowce wtórne są przetwarzane na nowe produkty, co redukuje zużycie zasobów naturalnych oraz ilość odpadów trafiających na składowiska. Praktyczne zastosowanie tego symbolu można zaobserwować w przemyśle spożywczym, kosmetycznym czy AGD, gdzie firmy stosują materiały nadające się do recyklingu, promując tym samym swoją odpowiedzialność ekologiczną. Warto podkreślić, że konsumenci coraz częściej zwracają uwagę na obecność tego znaku przy podejmowaniu decyzji zakupowych, co staje się istotnym aspektem konkurencyjności rynkowej. Zrozumienie znaczenia i prawidłowej interpretacji tego symbolu wspiera działania na rzecz ochrony środowiska i świadomego wyboru produktów przez konsumentów.

Pytanie 3

Na ilustracji pokazano wynik pomiaru okablowania. Jaką interpretację można nadać temu wynikowi?

Ilustracja do pytania
A. Podział pary
B. Błąd zwarcia
C. Błąd rozwarcia
D. Zamiana pary
Rozdzielenie pary oznacza sytuację, w której przewody w kablu są źle sparowane co skutkuje zakłóceniem przesyłu sygnału. Mogłoby to prowadzić do spadku jakości transmisji lub całkowitego jej braku, co jest jednak innym problemem niż zwarcie. Jest to częsty błąd przy zarabianiu końcówek RJ-45, gdzie niewłaściwe sparowanie przewodów może prowadzić do problemów z przesyłem danych zgodnie ze standardami takimi jak TIA-568. Odwrócenie pary odnosi się do sytuacji, w której kolejność przewodów jest zamieniona. Tego typu problem powoduje niepoprawną komunikację w sieci, ale nie jest to zwarcie, gdzie przewody są fizycznie połączone w niewłaściwy sposób. Taki błąd może wystąpić podczas instalacji patch paneli lub wtyków, jeśli schemat okablowania nie jest ściśle przestrzegany. Błąd rozwarcia to stan, w którym sygnał nie dociera do końca przewodu, co może być wynikiem przerwania w okablowaniu. Rozwarcie skutkuje całkowitym brakiem połączenia elektrycznego między punktami, co różni się od zwarcia. Rozpoznanie różnych typów błędów w okablowaniu wymaga dokładnego zrozumienia schematów sieciowych i standardów okablowania, oraz stosowania odpowiednich narzędzi diagnostycznych w celu zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Poprawne diagnozowanie i naprawa błędów w okablowaniu jest kluczowym elementem utrzymania stabilności i wydajności sieci komputerowych.

Pytanie 4

Po przeprowadzeniu diagnostyki komputera stwierdzono, że temperatura pracy karty graficznej z wyjściami HDMI oraz D-SUB, umieszczonej w gnieździe PCI Express stacjonarnego komputera, wynosi 87°C. W takiej sytuacji serwisant powinien

A. wymienić dysk twardy na nowy o takiej samej pojemności i prędkości obrotowej
B. dodać nowy moduł pamięci RAM, aby odciążyć kartę
C. zweryfikować, czy wentylator działa prawidłowo i czy nie jest zabrudzony
D. zmienić kabel sygnałowy D-SUB na HDMI
Sprawdzenie, czy wentylator karty graficznej jest sprawny oraz czy nie jest zakurzony, jest kluczowym krokiem w diagnostyce problemów z temperaturą podzespołów komputerowych. Wysoka temperatura, jak 87°C, może wynikać z niewłaściwego chłodzenia, co może prowadzić do dotkliwego uszkodzenia karty graficznej. Wentylatory w kartach graficznych odpowiadają za odprowadzanie ciepła, a ich zablokowanie przez kurz lub inne zanieczyszczenia znacząco ogranicza ich efektywność. W praktyce, regularne czyszczenie wentylatorów oraz radiatorów powinno być standardową procedurą konserwacyjną w utrzymaniu sprzętu komputerowego. Ponadto, w sytuacji stwierdzenia usterki wentylatora, jego wymiana na nowy, odpowiedni model zapewni poprawne działanie karty graficznej oraz jej dłuższą żywotność. Warto również monitorować temperatury podzespołów za pomocą oprogramowania diagnostycznego, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i zapobieganie poważniejszym uszkodzeniom.

Pytanie 5

Atak DDoS (z ang. Distributed Denial of Service) na serwer może spowodować

A. przeciążenie aplikacji obsługującej konkretne dane
B. przechwytywanie pakietów w sieci
C. zmianę pakietów wysyłanych przez sieć
D. zbieranie danych o atakowanej sieci
Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zalewaniu serwera ogromną ilością ruchu sieciowego, co prowadzi do jego przeciążenia. Ostatecznym celem takiego ataku jest zablokowanie dostępu do usług świadczonych przez serwer, co może skutkować utratą możliwości korzystania z aplikacji, a w konsekwencji znacznymi stratami finansowymi dla firmy. Przykładem może być sytuacja, w której atakujący wykorzystuje sieć zainfekowanych komputerów, zwanych botnetem, aby jednocześnie wysyłać zapytania do serwera. W efekcie, serwer nie jest w stanie obsłużyć prawidłowych użytkowników, co prowadzi do obniżenia jakości usług oraz negatywnego wpływu na reputację organizacji. Aby ograniczyć skutki takich ataków, organizacje stosują różnorodne techniki, takie jak zapory sieciowe, systemy detekcji intruzów oraz rozwiązania typu CDN (Content Delivery Network). Te standardy branżowe i dobre praktyki są kluczowe w ochronie przed atakami DDoS.

Pytanie 6

Adware to program komputerowy

A. płatny po upływie określonego okresu próbnego
B. bezpłatny z wbudowanymi reklamami
C. płatny na zasadzie dobrowolnych wpłat
D. bezpłatny bez żadnych ograniczeń
Adware, czyli to oprogramowanie, które wyświetla reklamy, często jest dostępne za darmo. No, ale trzeba pamiętać, że to właśnie te reklamy sprawiają, że programiści mogą na tym zarabiać. Często spotkać można różne aplikacje na telefonach, które w ten sposób działają. Wiadomo, że jak korzystasz z adware, to możesz trafić na mnóstwo irytujących reklam. Z drugiej strony, część z nich zbiera też dane o tym, jak korzystasz z aplikacji, żeby pokazywać Ci reklamy, które mogą Cię bardziej interesować. To może być i fajne, i dziwne, zależnie od tego, jak na to patrzysz. Jak używasz takich aplikacji, to warto rzucić okiem na ich zasady i być świadomym, na co się zgadzasz. Fajnie też mieć jakieś oprogramowanie zabezpieczające, które nieco ochroni Cię przed tymi niechcianymi reklamami.

Pytanie 7

Rekord typu A w systemie DNS

A. przypisuje nazwę domeny DNS do adresu serwera pocztowego
B. zawiera dane o serwerze DNS nadrzędnym
C. przechowuje alias dla danej nazwy domeny
D. mapuje nazwę hosta na odpowiadający jej 32-bitowy adres IPv4
Wszystkie zaproponowane odpowiedzi, z wyjątkiem poprawnej, odnoszą się do różnych typów rekordów DNS, co prowadzi do istotnego nieporozumienia. Pierwsza odpowiedź, mówiąca o przechowywaniu aliasów, dotyczy rekordu typu CNAME (Canonical Name), który służy do tworzenia aliasów dla innych domen. Użycie aliasów jest przydatne, gdy chcemy, aby kilka nazw domenowych wskazywało na ten sam adres IP. Druga odpowiedź, odnosząca się do informacji o nadrzędnym serwerze DNS, dotyczy rekordu NS (Name Server), który wskazuje na serwery odpowiedzialne za dany obszar DNS. Rekordy NS są kluczowe w zarządzaniu w hierarchii DNS, ale nie mają związku z mapowaniem nazwy hosta na adres IP. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje, że rekord A mapuje nazwę domeny na adres serwera poczty, jest błędna, ponieważ takie zadanie pełnią rekordy MX (Mail Exchange), które są dedykowane dla usług pocztowych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, wynikają z mylenia funkcji poszczególnych rekordów DNS. Zrozumienie różnic między różnymi typami rekordów DNS jest kluczowe dla efektywnego zarządzania domenami i zapewnienia stabilności usług internetowych. Posiadanie wiedzy na temat tych różnic wspiera nie tylko administratorów, ale również cały ekosystem internetu poprzez poprawne konfigurowanie i zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 8

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 5 dysków
B. 2 dyski
C. 3 dyski
D. 4 dyski
Aby utworzyć wolumin RAID 5, potrzebujemy minimum trzech dysków. RAID 5 wykorzystuje mechanizm podziału danych i parzystości, co pozwala na osiągnięcie zarówno wysokiej wydajności, jak i odporności na awarie. W tym układzie dane są dzielone na bloki i rozproszone między dyskami, a dodatkowo na jednym dysku zapisywana jest informacja o parzystości. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z dysków, dane mogą być odtworzone przy użyciu pozostałych dysków oraz informacji parzystości. W praktyce, RAID 5 jest szeroko stosowany w systemach serwerowych oraz aplikacjach, które wymagają wysokiej dostępności danych, takich jak bazy danych czy systemy plików. Zastosowanie RAID 5 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, gdyż zapewnia równowagę między wydajnością a bezpieczeństwem danych. Dodatkowo, w przypadku RAID 5, dostępna przestrzeń do przechowywania danych wynosi n-1, gdzie n to liczba dysków, co czyni go efektywnym rozwiązaniem dla wielu środowisk IT.

Pytanie 9

Drugi monitor CRT, który jest podłączony do komputera, ma zastosowanie do

A. wyświetlania informacji
B. analizowania danych
C. magazynowania danych
D. dostosowywania danych
Drugi monitor CRT (Cathode Ray Tube) podłączony do zestawu komputerowego pełni funkcję wyprowadzania informacji, co oznacza, że jego zadaniem jest prezentacja danych użytkownikowi. Monitory CRT były powszechnie stosowane w przeszłości ze względu na swoje właściwości obrazowe. Dzięki zastosowaniu katodowej tuby elektronowej, monitory te mogły wyświetlać różne rodzaje informacji, takie jak teksty, grafiki, filmy czy animacje. W praktyce, drugi monitor może być używany do rozdzielenia zadań, co poprawia wydajność pracy. Na przykład, w zastosowaniach biurowych jeden monitor może wyświetlać dokumenty do edycji, podczas gdy drugi może wyświetlać arkusz kalkulacyjny lub komunikator. Użycie wielu monitorów jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ergonomii i efektywności, co potwierdzają liczne badania wskazujące na zwiększenie wydajności pracy oraz poprawę komfortu. Ponadto, w kontekście standardów, wiele środowisk pracy zaleca konfiguracje wielomonitorowe, co może przyczynić się do lepszej organizacji przestrzeni roboczej oraz lepszego zarządzania czasem.

Pytanie 10

Jaki element sieci SIP określamy jako telefon IP?

A. Serwerem Proxy SIP
B. Terminalem końcowym
C. Serwerem przekierowań
D. Serwerem rejestracji SIP
W kontekście architektury SIP, serwer rejestracji SIP, serwer proxy SIP oraz serwer przekierowań pełnią kluczowe funkcje, ale nie są terminalami końcowymi. Serwer rejestracji SIP jest odpowiedzialny za zarządzanie rejestracją terminali końcowych w sieci, co oznacza, że umożliwia im zgłaszanie swojej dostępności i lokalizacji. Użytkownicy mogą mieć tendencję do mylenia serwera rejestracji z terminalem końcowym, ponieważ oba elementy są kluczowe dla nawiązywania połączeń, lecz pełnią różne role w infrastrukturze. Serwer proxy SIP działa jako pośrednik w komunikacji, kierując sygnały między terminalami końcowymi, co może prowadzić do pomyłek w zrozumieniu, że jest to bezpośredni interfejs dla użytkownika, co nie jest prawdą. Z kolei serwer przekierowań może zmieniać ścieżki połączeń, ale również nie jest bezpośrednim urządzeniem, z którym użytkownik się komunikuje. Te wszystkie elementy współpracują ze sobą, aby zapewnić efektywną komunikację w sieci SIP, ale to telefon IP, jako terminal końcowy, jest urządzeniem, które ostatecznie umożliwia rozmowę i interakcję użytkownika. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących funkcjonowania całej sieci SIP i jej architektury.

Pytanie 11

ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 1012 bajtów
B. 1014 bajtów
C. 108 bajtów
D. 1010 bajtów
Jeden terabajt (TB) jest równy 10^12 bajtów, co oznacza, że w systemach komputerowych, które często używają pojęcia terabajta, odniesieniem są jednostki oparte na potęgach dziesięciu. Ta definicja opiera się na standardzie SI, gdzie terabajt jest uznawany jako 1 000 000 000 000 bajtów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest obliczanie pojemności dysków twardych oraz pamięci masowej. W obliczeniach dotyczących pamięci komputerowej, istotne jest, aby rozumieć różnice między terabajtem a tebibajtem (TiB), które wynosi 2^40 bajtów (około 1,1 TB). W kontekście rozwoju technologii, znajomość tych jednostek jest kluczowa przy doborze odpowiednich rozwiązań do przechowywania danych, co jest szczególnie istotne w branży IT, analizie dużych zbiorów danych oraz przy projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 12

Jakie elementy wchodzą w skład dokumentacji powykonawczej?

A. Wyniki testów sieci
B. Analiza biznesowa potrzeb zamawiającego
C. Kalkulacja kosztów na podstawie katalogu nakładów rzeczowych KNR
D. Wstępny kosztorys ofertowy
Wyniki testów sieci stanowią kluczowy element dokumentacji powykonawczej, ponieważ dostarczają szczegółowych informacji na temat wydajności i funkcjonalności systemu po jego zainstalowaniu. Testy te są niezbędne, aby upewnić się, że wszystkie komponenty sieci działają zgodnie z wymaganiami technicznymi oraz specyfikacjami zamawiającego. Przykładowo, mogą obejmować testy przepustowości, opóźnienia, pakietów błędnych czy również testy obciążeniowe. W branży telekomunikacyjnej oraz IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, takich jak ISO/IEC 27001 czy ITIL, dokumentacja powykonawcza powinna zawierać wyniki tych testów, ponieważ stanowią one podstawę do oceny jakości wdrożonego rozwiązania oraz jego zgodności z oczekiwaniami. Ponadto, wyniki testów są niezbędne do późniejszej analizy oraz ewentualnych działań serwisowych, co potwierdza ich istotne znaczenie w procesie zarządzania projektami.

Pytanie 13

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. Nibble Mode
B. SPP
C. ECP
D. Bi-directional
ECP, czyli Enhanced Capability Port, to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który został zaprojektowany z myślą o zwiększeniu prędkości transferu danych do 2.4 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych. ECP wykorzystuje technologię DMA (Direct Memory Access), co pozwala na bezpośrednie przesyłanie danych między urządzeniem a pamięcią komputera, minimalizując obciążenie procesora. Taki sposób komunikacji zapewnia wyższą wydajność oraz szybszy czas reakcji urządzeń. ECP jest również kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co oznacza, że można go stosować z urządzeniami, które obsługują starsze tryby, takie jak SPP czy Bi-directional. W praktyce, ECP znajduje zastosowanie w nowoczesnych skanerach, drukarkach oraz urządzeniach wielofunkcyjnych, które wymagają szybkiego przesyłania dużych ilości danych, co jest kluczowe w biurach i środowiskach, gdzie czas przetwarzania jest na wagę złota.

Pytanie 14

Komputer jest podłączony do sieci Internet, a na jego pokładzie brak oprogramowania antywirusowego. Jak można sprawdzić, czy ten komputer jest zainfekowany wirusem, nie zmieniając ustawień systemowych?

A. zainstalowanie skanera pamięci
B. uruchomienie programu chkdsk
C. wykorzystanie skanera on-line
D. uruchomienie zapory sieciowej
Uruchomienie programu chkdsk jest narzędziem diagnostycznym, które służy do sprawdzania i naprawy błędów na dysku twardym, a nie do wykrywania wirusów. Chociaż chkdsk może pomóc w rozwiązaniu problemów z systemem plików, nie ma zdolności identyfikowania złośliwego oprogramowania. Wiele osób myli funkcje diagnostyczne z funkcjami zabezpieczającymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących rzeczywistych możliwości narzędzi systemowych. Podobnie, uruchomienie zapory sieciowej koncentruje się na kontroli ruchu sieciowego oraz ochronie przed nieautoryzowanym dostępem, a nie na analizie zainfekowanych plików czy programów. Zapory są niezbędne dla bezpieczeństwa sieci, ale nie zastępują skanera antywirusowego ani nie wykrywają wirusów już zainstalowanych na systemie. Zainstalowanie skanera pamięci jest również niewłaściwym podejściem, gdyż narzędzia te są typowo używane do wykrywania problemów z pamięcią RAM, a nie do analizy złośliwego oprogramowania. Tego typu błędy myślowe mogą wynikać z niepełnej wiedzy na temat funkcjonowania różnorodnych narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym. Aby skutecznie chronić komputer przed wirusami, użytkownicy powinni opierać się na sprawdzonych metodach, takich jak wykorzystanie dedykowanych programów antywirusowych oraz skanerów on-line, które są przystosowane do identyfikacji zagrożeń.

Pytanie 15

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

Ilustracja do pytania
A. drukarki
B. myszy
C. modemu
D. monitora
Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 16

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 bitami CRC
B. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi
C. procesor dysponuje 32 rejestrami
D. procesor dysponuje 32 liniami danych
Procesor oznaczony jako 32-bitowy ma zdolność przetwarzania danych w blokach o wielkości 32 bitów. Oznacza to, że jednocześnie może operować na 32 bitach informacji, co wpływa na wydajność przetwarzania danych. W praktyce, procesory 32-bitowe są w stanie zaadresować maksymalnie 4 gigabajty pamięci RAM (2^32 adresów), co często jest wystarczające dla wielu aplikacji, chociaż we współczesnych systemach zdominowanych przez aplikacje o dużych wymaganiach pamięciowych, zastosowanie procesorów 64-bitowych stało się standardem. W kontekście standardów branżowych, architektura x86 jest jednym z najpopularniejszych przykładów wykorzystywania procesorów 32-bitowych, co można dostrzec w systemach operacyjnych oraz oprogramowaniu. Warto zauważyć, że programy kompilowane dla architektury 32-bitowej często są bardziej zoptymalizowane pod kątem wykorzystania pamięci, co jest przydatne w systemach z ograniczonymi zasobami. W praktyce, wybór między 32-bitowym a 64-bitowym procesorem powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb użytkownika oraz aplikacji, które zamierza on uruchomić.

Pytanie 17

Na ilustracji zaprezentowano konfigurację urządzenia, co sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. VLAN z ID48 został skonfigurowany jako zarządzalny
B. utworzono dwa nowe VLAN-y: ID13, ID48
C. powstały trzy nowe VLAN-y: ID1, ID13, ID48
D. wszystkie porty zostały przypisane do VLAN z ID48
Analizując pozostałe odpowiedzi można zauważyć kilka nieprawidłowości. Odpowiedź sugerująca, że do VLAN z ID 48 przypisano wszystkie porty jest błędna ponieważ z rysunku wynika, że tylko porty 2 oraz 4-18 są przypisane jako nieoznakowane do tego VLAN-u. Nie wszystkie porty są częścią VLAN 48 co ma kluczowe znaczenie dla separacji ruchu sieciowego i zachowania bezpieczeństwa. Kolejna odpowiedź proponuje, że utworzono trzy nowe VLAN-y o ID 1, 13 i 48. Jest to niepoprawne z racji tego, że VLAN z ID 1 jest domyślnym VLAN-em i nie został nowo utworzony w tej konfiguracji. Domyślnie VLAN 1 obejmuje wszystkie porty, ale w tej konfiguracji zastosowano jego modyfikację poprzez wykluczenie portów 2 i 3 z tej domyślnej grupy. Odpowiedź mówiąca, że VLAN z ID 48 jest skonfigurowany jako zarządzalny również wprowadza w błąd ponieważ zarządzalność VLAN-u wymaga dodatkowych parametrów jak adresacja IP czy konfiguracja protokołów zarządzania siecią co nie jest widoczne w przedstawionej konfiguracji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że oznaczenie VLAN-u jako część konfiguracji dynamicznej lub zdalnie zarządzanej sieci implikuje jego zarządzalność co nie musi być prawdą i zależy od szerszych kontekstów wdrożenia i sposobu administrowania siecią.

Pytanie 18

Która z poniższych opcji nie jest wykorzystywana do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi?

A. program TeamViewer
B. program Wireshark
C. program UltraVNC
D. pulpit zdalny
Program Wireshark jest narzędziem do analizy ruchu sieciowego, które pozwala na monitorowanie i analizowanie danych przesyłanych przez sieci komputerowe. Używany jest głównie do diagnostyki problemów z siecią, analizy bezpieczeństwa oraz do nauki o protokołach komunikacyjnych. Wireshark działa na zasadzie przechwytywania pakietów, co pozwala na szczegółową analizę ruchu w czasie rzeczywistym. W kontekście zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, Wireshark nie pełni funkcji umożliwiającej zdalną kontrolę nad komputerami. Zamiast tego, programy takie jak TeamViewer, pulpit zdalny czy UltraVNC są przeznaczone do tego celu, umożliwiając użytkownikom zdalny dostęp oraz interakcję z desktopem innego komputera. Warto podkreślić, że korzystając z Wiresharka, administratorzy sieci mogą identyfikować nieautoryzowane połączenia, co jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 19

Na podstawie wyników działania narzędzia diagnostycznego chkdsk, które są przedstawione na zrzucie ekranu, jaka jest wielkość pojedynczego klastra na dysku?

Typ systemu plików to FAT32.
Wolumin FTP utworzono 12-11-2005 18:31
Numer seryjny woluminu: 3CED-3B31
Trwa sprawdzanie plików i folderów...
Zakończono sprawdzanie plików i folderów.
Trwa sprawdzanie wolnego miejsca na dysku...
Zakończono sprawdzanie wolnego miejsca na dysku.
System Windows sprawdził system plików i nie znalazł żadnych problemów.
  8 233 244 KB całkowitego miejsca na dysku.
      1 KB w 13 plikach ukrytych.
      2 KB w 520 folderach.
  1 537 600 KB w 4 952 plikach.
  6 690 048 KB jest dostępnych.

      4 096 bajtów w każdej jednostce alokacji.
  2 058 311 ogółem jednostek alokacji na dysku.
  1 672 512 jednostek alokacji dostępnych na dysku.

C:\>

A. 2 140 kB
B. 4 kB
C. 1 972 kB
D. 8 kB
Odpowiedź 4 kB jest jak najbardziej ok, bo narzędzie chkdsk pokazuje, że rozmiar klastra to 4096 bajtów, czyli właśnie 4 kB. Klaster to taka najmniejsza jednostka, która przydziela miejsce na dysku w systemie plików, a jego rozmiar ma spory wpływ na to, jak przechowujemy i zarządzamy danymi. Mniejsze klastry mogą ograniczać marnotrawstwo przestrzeni, ale przez to trzeba więcej razy wykonywać operacje wejścia-wyjścia. Z kolei większe klastry przyspieszają operacje na dużych plikach, ale mogą powodować fragmentację, zwłaszcza jeśli mamy sporo małych plików. Stary system plików FAT32, który był używany w Windows 95 czy 98, ma swoje ograniczenia dotyczące rozmiaru i liczby klastrów, co z kolei wpływa na maksymalną pojemność dysków. Wiedza o tym, jak duży jest klaster, jest ważna, jeśli chcemy zoptymalizować wydajność systemu. W praktyce dobór rozmiaru klastra zależy od tego, co przechowujemy i jak korzystamy z danych, więc często stosuje się różne strategie do optymalizacji.

Pytanie 20

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie informacji o bieżących połączeniach TCP oraz o portach źródłowych i docelowych?

A. netstat
B. ipconfig
C. lookup
D. ping
Odpowiedź 'netstat' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych, które umożliwia monitorowanie połączeń sieciowych, w tym aktywnych połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych. Narzędzie to jest niezwykle przydatne dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na identyfikację bieżących połączeń, co może być kluczowe w diagnostyce problemów z siecią lub zabezpieczeń. Na przykład, uruchamiając 'netstat -ano', można uzyskać szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych połączeniach, w tym identyfikatory procesów (PID), co ułatwia zarządzanie i monitorowanie aplikacji korzystających z internetu. Rekomendowane jest także korzystanie z opcji 'netstat -tuln', która pokazuje nasłuchujące porty TCP oraz UDP, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym oraz zabezpieczeń. Zastosowanie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie analizy i zarządzania siecią, co czyni je niezbędnym elementem w arsenale każdego specjalisty IT.

Pytanie 21

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustawić powłokę domyślną użytkownika egzamin na sh?

A. chmod egzamin /etc/shadow sh
B. usermod -s /bin/sh egzamin
C. vi /etc/passwd -sh egzamin
D. groupmod /users/egzamin /bin/sh
Odpowiedzi, które nie prowadzą do prawidłowego rozwiązania, wynikają z nieporozumień dotyczących obsługi użytkowników i powłok w Linuxie. Na przykład polecenie vi /etc/passwd -sh egzamin sugeruje, że edytujemy plik passwd, co może być dość niebezpieczne i grozić uszkodzeniem systemu. Ręczne edytowanie pliku passwd przez edytor tekstowy może prowadzić do błędów, które uniemożliwią logowanie się użytkowników. Takie zmiany powinny być dokonywane tylko przy użyciu narzędzi jak usermod, które zapewniają bezpieczeństwo. Co do kolejnej odpowiedzi, chmod egzamin /etc/shadow sh, to jest kompletnie mylne, bo chmod zmienia uprawnienia plików, a nie powłokę użytkownika. Używanie go w tym kontekście na pewno nie przyniesie oczekiwanych efektów i pokazuje, że istnieje spore nieporozumienie między zarządzaniem użytkownikami a uprawnieniami plików. Ostatnie polecenie, groupmod /users/egzamin /bin/sh, także jest błędne, bo groupmod służy do modyfikowania grup, a nie pojedynczych użytkowników. Poza tym nie zmienia powłoki, co jest kluczowe w tym pytaniu. Rozumienie narzędzi i ich zastosowań w Linuxie jest naprawdę ważne dla bezpieczeństwa i stabilności systemu.

Pytanie 22

W systemie Linux, co oznacza znak "~" w ścieżce dostępu do plików?

A. Katalog domowy użytkownika
B. Katalog główny
C. Katalog tymczasowy
D. Katalog root
Znak "~" w systemie Linux jest powszechnie używany jako skrót do katalogu domowego bieżącego użytkownika. Jego zastosowanie jest nie tylko wygodne, ale również zgodne z dobrymi praktykami administracji systemem, gdyż pozwala na szybki dostęp do plików i konfiguracji specyficznych dla danego użytkownika. Na przykład, jeśli użytkownik wpisze w terminalu komendę "cd ~", zostanie przeniesiony bezpośrednio do swojego katalogu domowego, co eliminuje konieczność wpisywania pełnej ścieżki, na przykład "/home/nazwa_użytkownika". Ułatwienie to jest szczególnie przydatne w przypadku użytkowników posiadających długie nazwy katalogów domowych lub w sytuacjach, gdy pracują na wielu kontach jednocześnie. Praktyczne zastosowanie tego skrótu można zauważyć podczas pracy z plikami konfiguracyjnymi, które często znajdują się w katalogu domowym, jak np. ".bashrc" czy ".profile". Rozumienie tego mechanizmu to podstawa efektywnej nawigacji w systemie Linux i zarządzania plikami użytkownika. Można też używać tego znaku w skryptach, co sprawia, że są one dynamicznie dostosowywane do środowiska pracy różnych użytkowników, co jest zgodne z zasadami przenośności i elastyczności w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 23

Jakie urządzenie powinno być użyte do łączenia komputerów w strukturze gwiazdy?

A. Switch
B. Bridge
C. Repetytor
D. Transceiver
Switch to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w topologii gwiazdy, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie ruchem danych między podłączonymi komputerami. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są bezpośrednio połączone z centralnym punktem, którym w tym przypadku jest switch. Switch działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że przetwarza ramki danych na podstawie adresów MAC. Dzięki temu, gdy komputer wysyła dane, switch kieruje je bezpośrednio do odpowiedniego urządzenia, co minimalizuje kolizje i zwiększa wydajność sieci. Przykładem zastosowania switche'a w topologii gwiazdy może być biuro, gdzie wiele komputerów i urządzeń drukujących jest połączonych z jednym switchem, co pozwala na sprawne działanie oraz łatwe zarządzanie siecią. Dodatkowo, stosowanie switchy pozwala na implementację funkcji VLAN, co umożliwia segmentację ruchu sieciowego i zwiększa bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, switche powinny być projektowane z myślą o skalowalności, co pozwala na łatwe dodawanie kolejnych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia.

Pytanie 24

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

Ilustracja do pytania
A. tracert
B. netstat
C. ping
D. ipconfig
Polecenie ping jest używane do testowania połączeń w sieciach komputerowych. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do wybranego hosta sieciowego oraz oczekiwania na odpowiedzi. W praktyce ping pozwala określić, czy dany host jest osiągalny oraz mierzyć czas odpowiedzi, co jest kluczowe dla diagnostyki opóźnień w sieci. Wyniki zawierają informacje o liczbie wysłanych bajtów, czasie potrzebnym na przesłanie pakietu oraz wartość TTL (Time To Live), która wskazuje, ile routerów może jeszcze przenosić dany pakiet. Ping jest powszechnie stosowany podczas rozwiązywania problemów z siecią oraz przy monitorowaniu dostępności serwerów i wydajności łączy. Na przykład administratorzy często używają polecenia ping do sprawdzenia, czy serwery są online przed przeprowadzeniem aktualizacji systemowych. Poprawne zrozumienie i interpretacja wyników ping jest umiejętnością kluczową dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnych problemów z połączeniami sieciowymi i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. IrDA
B. DVI
C. HDMI
D. LFH60
IrDA (Infrared Data Association) to standard bezprzewodowej transmisji danych wykorzystujący podczerwień. Jego główną zaletą jest możliwość wymiany informacji między urządzeniami, takimi jak telefony komórkowe, laptopy czy drukarki, w odległości do kilku metrów. IrDA jest szczególnie ceniona za niskie zużycie energii oraz prostotę wdrożenia, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w urządzeniach mobilnych. W praktyce, standard ten był szeroko stosowany w urządzeniach osobistych do przesyłania plików, jak zdjęcia czy kontakty, bez potrzeby stosowania kabli. Jednakże, z biegiem lat, technologia ta została w dużej mierze zastąpiona przez inne metody przesyłania danych, takie jak Bluetooth czy Wi-Fi. Warto zaznaczyć, że IrDA wymaga bezpośredniej linii wzroku między urządzeniami, co może ograniczać jej zastosowanie w niektórych sytuacjach. Mimo to, ze względu na swoją prostotę i efektywność w określonych warunkach, IrDA pozostaje ważnym standardem w historii technologii komunikacyjnej.

Pytanie 26

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

Ilustracja do pytania
A. HDMI
B. Thunderbolt
C. DisplayPort
D. Micro USB
Symbol błyskawicy jest powszechnie używany do oznaczania złącza Thunderbolt, które jest nowoczesnym interfejsem opracowanym przez firmy Intel i Apple. Thunderbolt łączy w sobie funkcjonalności kilku innych standardów, takich jak DisplayPort i PCI Express, co pozwala na przesyłanie zarówno obrazu, jak i danych z dużą prędkością. Najnowsze wersje Thunderbolt pozwalają na przesył do 40 Gb/s, co czyni ten interfejs idealnym do profesjonalnych zastosowań, takich jak edycja wideo w wysokiej rozdzielczości czy szybki transfer danych. Dzięki obsłudze protokołu USB-C, Thunderbolt 3 i 4 są kompatybilne z wieloma urządzeniami, co jest wygodne dla użytkowników potrzebujących wszechstronności. Złącze to bywa stosowane w komputerach typu MacBook czy w niektórych laptopach z serii ultrabook, a jego wszechstronność i wysoka wydajność są cenione przez specjalistów z branży kreatywnej i IT. Warto wiedzieć, że Thunderbolt obsługuje kaskadowe łączenie urządzeń, co oznacza, że można podłączyć kilka urządzeń do jednego portu, co jest praktyczne w środowiskach wymagających intensywnej wymiany danych.

Pytanie 27

W systemie Windows odpowiednikiem macierzy RAID 1 jest wolumin o nazwie

A. dublowany
B. rozproszony
C. prosty
D. połączony
Odpowiedzi rozłożony, prosty i łączony różnią się od funkcji woluminu dublowanego i RAID 1, co prowadzi do istotnych nieporozumień. Wolumin rozłożony to technologia, która łączy dostępne przestrzenie dyskowe w jeden wolumin, ale bez zapewnienia redundancji danych. Oznacza to, że w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone, ponieważ nie istnieje ich kopia na innym urządzeniu. Wolumin prosty to natomiast najprostsza forma przechowywania danych, która również nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony przed utratą danych. Z kolei wolumin łączony, choć może wykorzystywać przestrzenie z różnych dysków, również nie zapewnia dublowania danych. Użytkownicy mogą się mylić, myśląc, że te technologie oferują podobne zabezpieczenia jak RAID 1, jednak ich główną cechą jest efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni, a nie ochrona danych. W tej sytuacji kluczowe jest zrozumienie różnicy między technologiami pamięci masowej oraz świadome podejście do zarządzania danymi, aby uniknąć potencjalnej utraty informacji. Praktycznym błędem jest zakładanie, że każda forma połączenia dysków zapewni bezpieczeństwo danych, co w rzeczywistości nie zawsze jest prawdą. Z tego powodu zaleca się stosowanie podejść, które zapewniają odpowiednią redundancję, takie jak właśnie woluminy dublowane, aby zminimalizować ryzyko utraty danych.

Pytanie 28

Jakie narzędzie służy do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera i przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach?

Ilustracja do pytania
A. Rys. A
B. Rys. B
C. Rys. D
D. Rys. C
Szczypce przedstawione na rysunku D są idealnym narzędziem do manipulacji blachą i śrubami w trudno dostępnych miejscach. Ich długi, wąski zakończenie pozwala na precyzyjne działanie, co jest kluczowe w przypadku montażu komponentów komputerowych, gdzie przestrzeń operacyjna jest często ograniczona. Szczypce te są zaprojektowane tak, aby zapewniać pewny chwyt i umożliwiać operacje w wąskich szczelinach, co jest szczególnie przydatne, gdy chcemy lekko odgiąć blachę obudowy, nie ryzykując jej uszkodzenia, oraz gdy musimy zamocować śrubę w miejscu, do którego inne narzędzia nie mają dostępu. W branży IT i serwisowaniu sprzętu komputerowego używanie szczypiec o cienkich końcówkach jest standardem ze względu na ich wszechstronność i precyzję. Ponadto, w kontekście standardów bezpieczeństwa, tego rodzaju narzędzia minimalizują ryzyko uszkodzenia delikatnych komponentów elektronicznych, co czyni je nieocenionymi w codziennej pracy techników i inżynierów sprzętu komputerowego. Dbałość o użycie odpowiednich narzędzi to dobra praktyka w każdej profesji technicznej, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z wrażliwym sprzętem komputerowym.

Pytanie 29

Osoba korzystająca z systemu operacyjnego Linux pragnie przypisać adres IP 152.168.1.200 255.255.0.0 do interfejsu sieciowego. Jakie polecenie powinna wydać, mając uprawnienia administratora?

A. netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add
B. ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1
C. netsh interface IP 152.168.1.200 255.255.0.0 /add
D. ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1
Wszystkie inne podane odpowiedzi zawierają istotne błędy w kontekście administracji systemami Linux. W pierwszej z błędnych odpowiedzi, 'netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add', wykorzystywane jest polecenie 'netsh', które jest dedykowane dla systemów Windows, a nie Linux. Tego rodzaju podejście prowadzi do nieporozumień, ponieważ administratorzy mogą mylnie sądzić, że polecenia są uniwersalne, co jest dalekie od prawdy. Drugą błędną koncepcją jest użycie formatu adresu IP z maską w tradycyjny sposób, jak w trzeciej odpowiedzi 'ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1'. Choć polecenie 'ip addr add' jest poprawne, sposób zdefiniowania maski jest przestarzały i niezgodny z praktykami używania notacji CIDR, co może prowadzić do błędów konfiguracji w bardziej złożonych sieciach. W czwartej odpowiedzi z kolei, również wykorzystano narzędzie 'netsh', co ponownie wskazuje na niewłaściwe zrozumienie dostępnych narzędzi w systemie operacyjnym Linux. Przykłady te ilustrują typowe błędy w myśleniu, takie jak założenie, że znajomość jednego systemu operacyjnego automatycznie przekłada się na umiejętności w innym, co może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 30

W usłudze, jaką funkcję pełni protokół RDP?

A. SCP w systemie Windows
B. terminalowej w systemie Linux
C. poczty elektronicznej w systemie Linux
D. pulpitu zdalnego w systemie Windows
Odpowiedzi odnoszące się do SCP, terminali w systemie Linux oraz poczty elektronicznej w systemie Linux są błędne, ponieważ nie mają one związku z protokołem RDP. SCP (Secure Copy Protocol) to protokół używany do bezpiecznego kopiowania plików między komputerami w sieci, wykorzystujący SSH do autoryzacji oraz szyfrowania danych. Nie jest on związany z zdalnym dostępem do pulpitu, a jego zastosowanie koncentruje się na transferze plików, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Terminale w systemie Linux, takie jak SSH, również pozwalają na zdalne połączenia, jednak są one bardziej związane z interfejsem tekstowym, co ogranicza możliwości graficznego zdalnego dostępu, jakie oferuje RDP. Z kolei poczta elektroniczna w systemie Linux to obszar, który obejmuje różne protokoły, takie jak SMTP, IMAP czy POP3, ale nie dotyczy zdalnego dostępu do pulpitu. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia funkcji zdalnego dostępu z innymi formami komunikacji sieciowej, w których dostęp do zasobów nie jest zrealizowany poprzez interfejs graficzny, co jest kluczowe dla zrozumienia, czym jest RDP i jakie ma zastosowania. W rezultacie, błędne koncepcje te mogą prowadzić do niepełnego lub mylącego obrazu funkcjonalności protokołu RDP oraz jego istotnego miejsca w ekosystemie systemów Windows.

Pytanie 31

Litera S w protokole FTPS oznacza zabezpieczenie danych podczas ich przesyłania poprzez

A. autoryzację
B. logowanie
C. uwierzytelnianie
D. szyfrowanie
Protokół FTPS (File Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie standardowego protokołu FTP, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez szyfrowanie przesyłanych danych. Litera 'S' oznacza, że wszystkie dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem są szyfrowane. Użycie szyfrowania chroni informacje przed nieautoryzowanym dostępem w trakcie transmisji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli dane zostaną przechwycone przez złośliwego użytkownika, nie będą one czytelne bez odpowiedniego klucza szyfrującego. W branży IT stosuje się różne protokoły szyfrowania, takie jak SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), które są powszechnie uznawane za standardy zabezpieczeń. Przy korzystaniu z FTPS, szczególnie w środowiskach, gdzie przesyłane są wrażliwe dane, jak dane osobowe czy informacje finansowe, szyfrowanie staje się niezbędnym elementem polityki bezpieczeństwa. Wdrożenie FTPS z odpowiednią konfiguracją szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, co czyni go godnym zaufania rozwiązaniem do bezpiecznej wymiany plików.

Pytanie 32

W systemie Windows przypadkowo zlikwidowano konto użytkownika, lecz katalog domowy pozostał nietknięty. Czy możliwe jest odzyskanie nieszyfrowanych danych z katalogu domowego tego użytkownika?

A. to możliwe za pośrednictwem konta z uprawnieniami administratorskimi
B. to niemożliwe, gdyż zabezpieczenia systemowe uniemożliwiają dostęp do danych
C. to osiągalne tylko przy pomocy oprogramowania typu recovery
D. to niemożliwe, dane są trwale utracone wraz z kontem
Odzyskanie danych z katalogu domowego użytkownika w systemie Windows jest możliwe, gdy mamy dostęp do konta z uprawnieniami administratorskimi. Konto to daje nam możliwość zmiany ustawień oraz przywracania plików. Katalog domowy użytkownika zawiera wiele istotnych danych, takich jak dokumenty, zdjęcia czy ustawienia aplikacji, które nie są automatycznie usuwane przy usunięciu konta użytkownika. Dzięki uprawnieniom administracyjnym możemy uzyskać dostęp do tych danych, przeglądać zawartość katalogu oraz kopiować pliki na inne konto lub nośnik. W praktyce, administratorzy często wykonują takie operacje, aby zminimalizować utratę danych w przypadku nieprzewidzianych okoliczności. Dobre praktyki sugerują regularne tworzenie kopii zapasowych, aby zabezpieczyć dane przed ewentualnym usunięciem konta lub awarią systemu. Warto również zaznaczyć, że odzyskiwanie danych powinno być przeprowadzane zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby zapewnić integralność oraz poufność informacji.

Pytanie 33

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Most
B. Router
C. Koncentrator
D. Przełącznik
Koncentrator to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest transmitowanie sygnałów elektrycznych lub optycznych pomiędzy podłączonymi urządzeniami w sieci lokalnej. W przeciwieństwie do innych urządzeń, takich jak mosty, przełączniki czy routery, koncentrator nie filtruje ani nie przechowuje danych, a jedynie przekazuje je do wszystkich portów. To oznacza, że nie dzieli obszaru sieci na domeny kolizyjne, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora dzielą tę samą domenę kolizyjną. Przykładem zastosowania koncentratora może być niewielka sieć lokalna, w której nie ma dużego ruchu danych, co sprawia, że prostota oraz niski koszt jego wdrożenia są atutami. W nowoczesnych sieciach lokalnych rzadko spotyka się koncentratory, ponieważ zastępują je przełączniki, które są bardziej efektywne i pozwalają na lepsze zarządzanie ruchem danych. Zaleca się korzystanie z przełączników w większych i bardziej złożonych infrastrukturach sieciowych, aby zminimalizować kolizje i poprawić wydajność sieci.

Pytanie 34

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. spool
B. release
C. quota
D. management
Odpowiedź 'quota' jest poprawna, ponieważ odnosi się do mechanizmu zarządzania przydziałem zasobów dyskowych na poziomie użytkowników. System limitów dyskowych, znany jako 'quota', pozwala administratorom określać maksymalną ilość przestrzeni dyskowej, jaką mogą wykorzystać poszczególni użytkownicy lub grupy użytkowników. To praktyczne podejście jest niezwykle istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, gdzie kontrola nad zasobami jest kluczowa dla utrzymania wydajności i sprawności systemu. Przykładem zastosowania limitów dyskowych może być organizacja, która przydziela użytkownikom określoną ilość gigabajtów na ich kontach, co pozwala uniknąć przeciążenia systemu i zapewnia równomierne rozłożenie zasobów. Dobre praktyki branżowe sugerują regularne monitorowanie i dostosowywanie tych limitów w odpowiedzi na zmiany w potrzebach użytkowników oraz rozwój technologii. Warto również zaznaczyć, że systemy operacyjne, takie jak Linux, oferują wbudowane narzędzia do zarządzania limitami dyskowymi, co ułatwia ich administrację.

Pytanie 35

Do wykonania końcówek kabla UTP wykorzystuje się wtyczkę

A. DVI
B. RS232
C. BNC
D. 8P8C
Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w kablach UTP (Unshielded Twisted Pair), które służą do transmisji danych w sieciach komputerowych. Dzięki swojej konstrukcji, 8P8C umożliwia podłączenie do ośmiu żył, co jest kluczowe dla wydajnej komunikacji w sieciach Ethernet, które obsługują różne prędkości, takie jak 10/100/1000 Mbps. Złącze to jest zgodne z normami T568A i T568B, które określają sposób okablowania żył w kablu, co ma istotne znaczenie dla uzyskania prawidłowej transmisji sygnału i eliminacji potencjalnych zakłóceń. Użycie 8P8C jest powszechne w różnych zastosowaniach, od domowych sieci lokalnych po rozbudowane systemy w przedsiębiorstwach. Posiadanie wiedzy na temat wtyku 8P8C i zasad jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami sieciowymi, ponieważ zapewnia to trwałość i niezawodność połączeń w sieci.

Pytanie 36

Określ zakres adresów IP z klasy A, który wykorzystywany jest do adresacji prywatnej w sieciach komputerowych?

A. 10.0.0.0 - 10.255.255.255
B. 172.16.0.0. - 172.31.255.255
C. 127.0.0.0 - 127.255.255.255
D. 192.168.0.0 - 192.168.255.255
Zakres adresów IP od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to klasa A i jest jednym z trzech rezerwowych zakresów dla prywatnych adresów IP. Te adresy nie są routowane w Internecie, więc świetnie nadają się do używania w lokalnych sieciach. Dzięki temu można stworzyć wiele prywatnych sieci, bez obaw o konflikt z adresami publicznymi. Klasa A jest szczególnie fajna dla dużych firm, które potrzebują mnóstwa adresów IP, bo pozwala na przydzielenie aż 16 milionów adresów w jednym zakresie. Wyobraź sobie korporację z biurami na różnych kontynentach, która chce, żeby każde biuro miało dostęp do swojej lokalnej sieci, dbając przy tym o bezpieczeństwo i prywatność. Co ciekawe, administracja sieci może wykorzystać te prywatne adresy razem z NAT-em, żeby mieć połączenie z Internetem, co jest naprawdę popularne w współczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 37

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. odczytu, zapisu oraz wykonania.
B. jedynie wykonania.
C. odczytu i wykonania.
D. modyfikacji.
Odpowiedź, że właściciel może odczytać i wykonać plik, jest właściwa. Uprawnienia pliku w systemie Linux są reprezentowane w postaci liczby trójcy, gdzie każda cyfra odpowiada uprawnieniom dla właściciela, grupy i innych użytkowników. W tym przypadku liczba 541 oznacza, że właściciel ma uprawnienia do odczytu (4) i wykonania (1), ale nie ma uprawnień do zapisu (0). Uprawnienia do odczytu umożliwiają właścicielowi przeglądanie zawartości pliku, a uprawnienia do wykonania pozwalają na uruchomienie pliku, jeśli jest to skrypt lub program. W praktyce, dostęp do plików wymaga zrozumienia, jakie operacje można na nich przeprowadzać: odczyt to kluczowy aspekt, gdyż wiele aplikacji wymaga dostępu do danych, a wykonanie jest istotne w kontekście skryptów automatyzacyjnych. Przykładowo, skrypt bash może być uruchamiany przez właściciela, ale nie będzie mógł go edytować, co jest zgodne z założeniami bezpieczeństwa systemów wieloużytkowych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzenie uprawnień przed próbą dostępu do pliku, co można osiągnąć za pomocą polecenia 'ls -l'.

Pytanie 38

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. nadzorowanie działania przełączników i ruterów
B. zarządzanie danymi na komputerach w obrębie sieci lokalnej
C. przeprowadzanie obliczeń na lokalnych komputerach
D. współdzielenie tych samych zasobów
Zrozumienie roli serwera plików w sieciach LAN to podstawa, żeby dobrze zarządzać danymi. Wybrane odpowiedzi wskazują na różne mylne pojęcia o tym, do czego serwer plików jest potrzebny. Na przykład, jedna z odpowiedzi sugeruje, że serwer plików robi obliczenia na komputerach lokalnych. To nieprawda, bo serwer plików zajmuje się tylko przechowywaniem i udostępnianiem plików. Obliczenia odbywają się na komputerach użytkowników. Inna odpowiedź mówi o zarządzaniu danymi lokalnie, a to też pomyłka. Serwer plików udostępnia pliki w sieci, a nie zarządza nimi lokalnie. Mówienie o switchach i routerach w kontekście zarządzania danymi też jest nietrafione. Te urządzenia dbają o ruch sieciowy, a nie o przechowywanie plików. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo pomyłki w myśleniu mogą prowadzić do złego projektowania infrastruktury IT. Pamiętaj, serwer plików ma za zadanie udostępniać zasoby, a nie zarządzać obliczeniami czy lokalnymi danymi.

Pytanie 39

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora
B. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych
C. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach
D. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego
Analizując inne opcje odpowiedzi, należy zauważyć, że plik dziennika, zawierający informacje o zainstalowanych urządzeniach, zazwyczaj nie jest plikiem tekstowym do edycji przez użytkownika, lecz specjalistycznym plikiem systemowym lub logiem tworzonym przez system operacyjny, na przykład podczas instalacji lub aktualizacji sterowników. Takie pliki mają inną strukturę i cel, niż przedstawiony "boot.ini", a ich analiza wymaga dedykowanych narzędzi diagnostycznych. Plik wsadowy, służący do uruchamiania instalatora, to zazwyczaj skrypt o rozszerzeniu .bat lub .cmd, który automatyzuje serie poleceń w systemie Windows. Choć również jest tekstowy, jego przeznaczenie jest całkowicie inne, skupiając się na automatyzacji zadań, a nie na konfiguracji procesu startowego systemu operacyjnego. Natomiast plik wykonywalny, uruchamiający edytor rejestru systemu, miałby rozszerzenie .exe i byłby binarnym plikiem aplikacji, umożliwiającym modyfikację rejestru systemu, a nie zarządzanie uruchamianiem systemów operacyjnych. Myślenie, że "boot.ini" mógłby być jednym z tych typów plików, wynika z niezrozumienia jego specyficznej roli i struktury w systemie Windows, co jest częstym błędem popełnianym przez osoby na początku edukacji informatycznej. Kluczowe jest zrozumienie różnorodnych funkcji i formatów plików w systemie operacyjnym, aby móc skutecznie nimi zarządzać i rozwiązywać problemy związane z konfiguracją systemu.

Pytanie 40

Na ilustracji widoczny jest komunikat, który pojawia się po wprowadzeniu adresu IP podczas ustawiania połączenia sieciowego na komputerze. Adres IP podany przez administratora to adres IP

Ilustracja do pytania
A. rozgłoszeniowym
B. sieci
C. komputera
D. pętli zwrotnej
Adres IP rozgłoszeniowy to specjalny adres używany w sieciach komputerowych do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w danej podsieci jednocześnie. W przypadku adresu IPv4 adres rozgłoszeniowy składa się z części sieciowej oraz bitów ustawionych na 1 w części hosta. Dla podsieci określonej maską 255.255.255.240 część hosta obejmuje ostatnie cztery bity. W przykładzie adresu 10.0.0.15 z maską 255.255.255.240 wszystkie bity części hosta są ustawione na 1 co wskazuje że jest to adres rozgłoszeniowy tej podsieci. Używanie adresu rozgłoszeniowego jako adresu IP dla urządzenia końcowego jest niewłaściwe ponieważ jego zadaniem jest rozsyłanie informacji do wszystkich urządzeń w sieci co mogłoby prowadzić do zakłóceń w komunikacji. Rozumienie i prawidłowe stosowanie adresów rozgłoszeniowych jest kluczowe w administracji sieciami komputerowymi co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym i zasobami.