Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 14 stycznia 2025 06:32
Data zakończenia: 14 stycznia 2025 07:01

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką operację gospodarczą można określić jako taką, która doprowadziła do wzrostu kredytów bankowych oraz obniżenia zobowiązań wobec pracowników?

A. aktywną

B. aktywno-pasywną zwiększającą

C. aktywno-pasywną zmniejszającą

D. pasywną

Odpowiedź 'pasywna' jest trafna, bo operacje pasywne w bilansie mówią o tym, jak zmieniają się źródła finansowania. Przykładowo, jeśli zwiększamy kredyty bankowe, to pozyskujemy kapitał, co wpływa na stronę pasywów bilansu. A jak zmniejszamy zobowiązania wobec pracowników, na przykład opóźniając wypłaty lub je redukując, też pasuje do tego, bo dzięki temu obniżamy koszty bieżące. W praktyce to oznacza, że firma może bardziej skupić się na inwestycjach czy rozwoju, co na dłuższą metę jest na plus. Super jest też to, że operacje pasywne są kluczowe w zarządzaniu finansami, bo pomagają elastycznie reagować na zmiany na rynku. Wiedza na ten temat przydaje się, bo trzeba umiejętnie balansować pomiędzy pozyskiwaniem kapitału a zarządzaniem zobowiązaniami, co jest ważne dla stabilności finansowej firmy.

Pytanie 2

Na podstawie wskaźnika rentowności netto sprzedaży, firma ocenia

A. ile zysku netto przypada na 1 złotówkę przychodu ze sprzedaży

B. jaką ma zdolność do spłacania zobowiązań z wykorzystaniem wypracowanego zysku

C. jaki procent aktywów jest pokrywany kapitałem własnym

D. jaką kwotą gotówki dysponuje, aby generować przychody ze sprzedaży

Wskaźnik rentowności sprzedaży netto, definiowany jako stosunek zysku netto do przychodów ze sprzedaży, jest kluczowym narzędziem służącym do oceny efektywności działania przedsiębiorstwa. Odpowiedź wskazująca, że ten wskaźnik informuje, ile zysku netto przypada na 1 złotówkę przychodu ze sprzedaży, jest poprawna i odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową firmy. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo generuje 100 000 zł przychodu ze sprzedaży i osiąga 10 000 zł zysku netto, to rentowność sprzedaży netto wynosi 10%. Oznacza to, że na każdą złotówkę przychodu przypada 0,10 zł zysku, co jest istotną informacją dla inwestorów i menedżerów, pozwalającą na ocenę skuteczności strategii sprzedażowej. Dobrym praktyką jest regularne monitorowanie tego wskaźnika, aby dostosować plany operacyjne oraz strategię marketingową. Wysoka rentowność sprzedaży netto może również świadczyć o silnej pozycji rynkowej przedsiębiorstwa oraz umiejętności efektywnego zarządzania kosztami.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

W jakim momencie zgodnie z przepisami o rachunkowości jednostki zobowiązane są do przygotowywania zestawień obrotów oraz sald kont księgi głównej?

A. W każdej chwili roku obrotowego

B. Nie później niż 30 dnia od dnia bilansowego

C. Nie później niż 15 dnia po zakończeniu okresu sprawozdawczego

D. Na koniec każdego okresu sprawozdawczego, nie rzadziej niż na koniec miesiąca

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, jednostki mają obowiązek sporządzać zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej na koniec każdego okresu sprawozdawczego, co oznacza, że powinny to robić nie rzadziej niż raz w miesiącu. To podejście zapewnia, że wszystkie operacje finansowe są na bieżąco rejestrowane i kontrolowane, co stanowi fundament dla rzetelnego sprawozdawania finansowego. Sporządzanie zestawień na koniec miesiąca pozwala na dokładną ocenę sytuacji finansowej jednostki, umożliwiając identyfikację błędów, niezgodności oraz podejmowanie szybkich działań korygujących. Praktyka ta wpisuje się w zalecenia standardów rachunkowości, które podkreślają znaczenie regularnego monitorowania i dokumentowania operacji finansowych, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i wiarygodności danych finansowych jednostki. Ponadto, regularne zestawienia wpływają na efektywność zarządzania, ponieważ umożliwiają bieżącą analizę wyników oraz planowanie przyszłych działań na podstawie dokładnych danych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Konto, na którym dokonuje się odpisów aktualizujących rozrachunki, to konto

A. korygujące

B. rozliczeniowe

C. wynikowe

D. analityczne

Odpisy aktualizujące rozrachunki są klasyfikowane jako konta korygujące, ponieważ ich podstawowym celem jest dostosowanie wartości rozrachunków w księgowości do rzeczywistego stanu. W praktyce, odpisy te służą do zmniejszenia wartości należności lub zobowiązań, gdy istnieje ryzyko, że nie będą one w pełni spłacone, co jest zgodne z zasadą ostrożności. Księgując odpisy aktualizujące, przedsiębiorstwo nie tylko przestrzega wymogów ustawy o rachunkowości, ale także zapewnia, że jego sprawozdania finansowe odzwierciedlają rzeczywistą sytuację ekonomiczną. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy dłużnik nie reguluje płatności w ustalonym terminie, co prowadzi do konieczności dokonania odpisu w celu zaktualizowania wartości należności w bilansie. Warto także zauważyć, że konta korygujące są integralną częścią polityki zarządzania ryzykiem finansowym, ponieważ pozwalają na odpowiednie monitorowanie i reagowanie na zmiany w sytuacji finansowej kontrahentów. Zgodnie z dobrymi praktykami, przedsiębiorstwa powinny regularnie przeglądać swoje rozrachunki, aby odpowiednio reagować na ryzyko niewypłacalności.

Pytanie 8

Co należy uznać za dowód księgowy?

A. oferta handlowa

B. umowa kredytowa

C. wyciąg bankowy

D. umowa o pracę

Wyciąg bankowy jest dokumentem, który potwierdza transakcje finansowe dokonane na koncie bankowym. Stanowi on ważny dowód księgowy, ponieważ dostarcza informacji o wpływach i wydatkach, co jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości. W praktyce, wyciągi bankowe są używane do uzgadniania sald kont oraz do dokumentowania przychodów i kosztów w księgach rachunkowych. Zgodnie z przepisami prawa, przedsiębiorcy mają obowiązek archiwizowania wyciągów bankowych, co ułatwia ewentualne kontrole skarbowe. W kontekście dobrych praktyk księgowych, wyciągi bankowe powinny być regularnie porównywane z zapisami w systemie księgowym, aby zapewnić dokładność i rzetelność danych finansowych. To podejście sprzyja transparentności finansowej oraz minimalizuje ryzyko błędów i nieprawidłowości w księgowości, co jest kluczowe dla zdrowia finansowego organizacji.

Pytanie 9

Wskaźnik, który określa poziom finansowania działalności przedsiębiorstwa przez zewnętrzne źródła, to

A. zyskowności

B. zadłużenia

C. płynności

D. obrotowości

Wskaźnik zadłużenia jest kluczowym narzędziem analizy finansowej, które pomaga określić poziom finansowania jednostki gospodarczej przez źródła zewnętrzne. Mierzy on stosunek zobowiązań do kapitałów własnych, co pozwala ocenić, jak dużą część finansowania pochodzi z długów w porównaniu do kapitału właścicieli. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika polega na ocenie ryzyka finansowego przedsiębiorstwa; im wyższy wskaźnik zadłużenia, tym większe ryzyko, że przedsiębiorstwo może mieć trudności w spłacie swoich zobowiązań. W standardach rachunkowości oraz analizie finansowej, istotne jest, aby firmy utrzymywały zadłużenie na poziomie, który nie zagraża ich płynności oraz stabilności finansowej. Używając tego wskaźnika, inwestorzy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące inwestycji, a menedżerowie mogą strategizować w celu optymalizacji struktury kapitałowej, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia wartości firmy.

Pytanie 10

Zapisanie należności, które nie mogą być ściągnięte, oznacza

A. roszczenie sporne

B. stratę nadzwyczajną

C. pozostały koszt operacyjny

D. element kosztów rodzajowych

Odpisanie należności nieściągalnych jako pozostały koszt operacyjny ma swoje uzasadnienie w praktyce księgowej oraz w przepisach prawa. Tego rodzaju odpisy dotyczą sytuacji, w których przedsiębiorstwo uznaje, że pewne należności, mimo podejmowania działań windykacyjnych, są niemożliwe do wyegzekwowania. W rezultacie, kwoty te są wykazywane jako koszty operacyjne, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Przykładowo, gdy firma wystawia fakturę i po pewnym czasie stwierdza, że dłużnik nie jest w stanie uregulować zobowiązań, dokonuje odpisu. Taki odpis pozwala na odpowiednie odzwierciedlenie rzeczywistej sytuacji finansowej firmy w sprawozdaniach finansowych, zgodnie z zasadą ostrożności, która jest jednym z fundamentalnych założeń rachunkowości. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz krajowymi regulacjami, właściwe klasyfikowanie kosztów jest kluczowe dla transparentności sprawozdań finansowych, co może wpływać na decyzje inwestorów i kredytodawców.

Pytanie 11

Źródłem finansowania aktywów jednostki gospodarczej są:

A. inwestycje długoterminowe, zobowiązania wekslowe, kapitał akcyjny

B. zysk netto, fundusze celowe, rezerwy na zobowiązania

C. należności od klientów, zysk z lat wcześniejszych, kapitał zapasowy

D. zobowiązania wobec dostawców, kapitał z aktualizacji wyceny, półprodukty

Znalezienie dobrych źródeł finansowania dla majątku firmy to kluczowy temat. W odpowiedziach, które nie zostały wybrane, są elementy, które mogą trochę mylić. Należności od odbiorców, wcześniejsze zyski i kapitał zapasowy, to składniki, które nie są bezpośrednio źródłem finansowania. Należności to aktywa, które będą nam przynosić pieniądze w przyszłości, ale nie są to środki, które można wykorzystać na inwestycje w danym momencie. Zysk z lat ubiegłych też niby poprawia sytuację finansową, ale to nie jest coś, co możemy po prostu wziąć jako kapitał na nowe wydatki. Kapitał zapasowy, który powstaje z niepodzielonych zysków, teoretycznie mógłby być użyty na nowe inwestycje, ale bardziej działa jak zabezpieczenie niż aktywne źródło finansowania. Tak samo inwestycje długoterminowe czy zobowiązania wekslowe nie są najlepszymi źródłami finansowania, bo inwestycje długoterminowe już angażują kapitał, a zobowiązania to kredyty, które mogą obciążać finanse firmy. Dlatego ważne jest, żeby nie mylić różnych rodzajów aktywów i pasywów oraz rozumieć ich rolę w finansowaniu rozwoju firmy.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

PPH Kargo sp. z o.o. dokonało sprzedaży towarów na kwotę 20 000,00 zł, a zapłatę otrzymało w formie weksla. Jeśli sumaryczna wartość dyskontu wynosi 618,56 zł, to jaka kwota jest umieszczona na wekslu?

A. 20 000,00 zł

B. 19 381,44 zł

C. 618,56 zł

D. 20 618,56 zł

Odpowiedzi, które sugerują inne kwoty, są wynikiem nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu funkcjonowania weksli oraz dyskonta. Weksle są zobowiązaniami finansowymi, które reprezentują określoną kwotę do zapłaty w przyszłości. Osoby, które wybrały kwotę 19 381,44 zł, mogły błędnie założyć, że to jest kwota, którą przedsiębiorstwo uzyska po odjęciu dyskonta od wartości nominalnej weksla, co jest nieprawidłowe. Wartość ta powinna być interpretowana jako wynik błędnego obliczenia, które nie uwzględnia faktu, że dyskonto dotyczy wartości nominalnej. Z kolei odpowiedzi takie jak 618,56 zł czy 20 000,00 zł również wskazują na nieporozumienie. Pierwsza z tych kwot to wartość dyskontu, a nie kwota weksla, co prowadzi do mylenia pojęć. Druga z kolei to wartość towarów sprzedanych, a nie wartość weksla. Przykładem tego błędu jest nieprawidłowe przyjęcie, że weksel powinien być równy wartości sprzedaży, co jest mylące. W praktyce, aby poprawnie ocenić wartość weksla w kontekście dyskonta, kluczowe jest zrozumienie, że weksel reprezentuje wartość wyższą od sprzedaży o kwotę dyskonta, co powinno być jasno odzwierciedlone w obliczeniach. Istotne jest, aby na etapie obliczeń skupić się na prawidłowym zrozumieniu, jakie elementy finansowe wpływają na ostateczną kwotę weksla.

Pytanie 14

Który dokument księgowy wykorzystywany jest do rejestrowania operacji gospodarczej dotyczącej amortyzacji środków trwałych?

A. Polecenie księgowania

B. Polecenie przelewu

C. Nota odsetkowa

D. Nota księgowa

Polecenie księgowania to naprawdę ważny dokument, jeśli chodzi o ewidencję operacji związanych z amortyzacją środków trwałych. Można powiedzieć, że to taki formalny sygnał do zaksięgowania jakiejś transakcji. W przypadku amortyzacji chodzi o to, żeby prawidłowo pokazać koszty uzyskania przychodu w księgach. Zgodnie z Krajowym Standardem Rachunkowości, musimy pamiętać o kilku zasadach, jak ustalenie stawki amortyzacyjnej, wartość początkową środka trwałego oraz okres, w którym go używamy. Na przykład, jak firma kupuje jakieś maszyny, to co miesiąc musi, na podstawie polecenia księgowania, naliczać amortyzację tych maszyn. To z kolei obniża zysk brutto, a przez to też wpływa na podatek dochodowy. Dobrze wypełnione polecenie księgowania to klucz do przestrzegania przepisów prawa oraz ułatwia życie podczas audytów finansowych.

Pytanie 15

Wartość wskaźnika płynności szybkiej w firmie wynosi 1,2. Co to oznacza?

A. aktywa obrotowe są większe od zobowiązań i pokrywają zobowiązania krótkoterminowe 1,2 razy

B. płynne środki obrotowe zapewniają spłatę bieżących zobowiązań w ustalonych terminach

C. płynne środki obrotowe nie zapewniają spłaty bieżących zobowiązań w ustalonych terminach

D. aktywa obrotowe są mniejsze od zobowiązań i nie pokrywają zobowiązań krótkoterminowych

Wskaźnik płynności szybka na poziomie 1,2 oznacza, że firma ma wystarczająco dużo płynnych środków, żeby uregulować swoje krótkoterminowe zobowiązania. Tak naprawdę, to jest stosunek płynnych aktywów, czyli na przykład gotówki i należności, do zobowiązań bieżących. Gdy mamy wynik powyżej 1, to znaczy, że firma ma 1,2 razy więcej tych aktywów niż zobowiązań, co jest dobrą informacją dla banków i inwestorów. To oznacza, że firma jest w stanie spłacać swoje długi na czas, a to jest kluczowe dla jej stabilności finansowej. Na przykład, jeżeli firma posiada 120 000 zł w aktywach płynnych i 100 000 zł w zobowiązaniach, to jej wskaźnik płynności szybka wynosi 1,2. W branży mówi się, że warto mieć ten wskaźnik powyżej 1, bo to świadczy o dobrym zarządzaniu finansami i zmniejsza ryzyko, że firma nie będzie mogła spłacić długów. Monitorowanie tego wskaźnika to istotna sprawa, bo pozwala firmie na lepsze zarządzanie swoimi finansami, co jest niezbędne, szczególnie w czasie rozwoju.

Pytanie 16

Transakcje gotówkowe realizowane są przy użyciu

A. przekazu pocztowego

B. weksla prostego

C. polecenia przelewu

D. akredytywy

Przekaz pocztowy jest jedną z najstarszych form rozliczeń gotówkowych, która polega na przesyłaniu pieniędzy za pośrednictwem poczty. Ta metoda jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy inne formy płatności, takie jak przelewy bankowe, mogą być utrudnione. Przekaz pocztowy pozwala na bezpieczne i efektywne przekazywanie gotówki, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla osób, które nie mają dostępu do banków. W praktyce, korzystanie z przekazu pocztowego może być widziane w kontekście transakcji między osobami znajdującymi się w różnych miejscach, gdzie fizyczne przekazanie gotówki byłoby problematyczne. Warto zauważyć, że korzystanie z przekazu pocztowego wymaga przestrzegania standardów bezpieczeństwa, takich jak identyfikacja nadawcy i odbiorcy, aby zapobiec nadużyciom. Współczesne zastosowania tej metody płatności są mniej powszechne w porównaniu do elektronicznych systemów płatności, jednak wciąż znajdują zastosowanie w określonych sytuacjach, takich jak transakcje w rejonach o ograniczonym dostępie do nowoczesnych rozwiązań finansowych.

Pytanie 17

Transakcję gospodarczą o treści "WB - wypłacono z konta bankowego odsetki od kredytu bankowego" należy zaksięgować na kontach?

A. Wn Rachunek bieżący, Ma Przychody finansowe

B. Wn Koszty finansowe, Ma Rachunek bieżący

C. Wn Rachunek bieżący, Ma Pozostałe przychody operacyjne

D. Wn Pozostałe koszty operacyjne, Ma Rachunek bieżący

Odpowiedź 'Wn Koszty finansowe, Ma Rachunek bieżący' jest poprawna, ponieważ odsetki od kredytu bankowego są klasyfikowane jako koszty finansowe, które mają wpływ na rachunek zysków i strat. W momencie płatności odsetek, zwiększamy koszty (debet) na koncie kosztów finansowych, co skutkuje zmniejszeniem zysku netto. Przykład praktyczny: firma, która zaciągnęła kredyt na rozwój działalności, musi regularnie płacić odsetki, co należy odpowiednio odzwierciedlić w księgach rachunkowych. Kiedy dokonuje płatności odsetek, obciąża konto kosztów finansowych, a równocześnie zmniejsza saldo na koncie rachunku bieżącego, gdzie są przechowywane środki pieniężne. Taka praktyka jest zgodna z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami zarządzania finansami, które wymagają, aby wszystkie koszty były dokładnie rejestrowane i raportowane.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Koszt wyprodukowania jednego czajnika wynosi 60 zł, koszt administracyjny jednostkowy to 12 zł, a koszt sprzedaży jednostkowy to 3 zł. Zysk stanowi 25% ceny sprzedaży netto. Stawka VAT wynosi 22%. Jaką cenę sprzedaży netto ma czajnik?

A. 100,00 zł

B. 75,00 zł

C. 93,75 zł

D. 122,00 zł

Bardzo często ludzie mylą pojęcia związane z kosztami i zyskiem, co prowadzi do tego, że ceny są źle wyliczone. Osoby, które wybrały inne odpowiedzi, mogą mieć problem z tym, jak prawidłowo podsumować koszty związane z produktem i jak obliczyć zysk z ceny sprzedaży. Na przykład, odpowiedź 93,75 zł wzięła się z błędnego założenia, że zysk liczy się od całkowitych kosztów, a nie od ceny sprzedaży netto. Niektórzy mogą też nie zrozumieć, jak ważne jest używanie odpowiedniego wzoru, myląc zasady marży zysku. Z kolei, jeśli ktoś zaznaczył 122 zł, to może to wskazywać, że dodał VAT do kosztów, co jest też błędem. Pamiętaj, cena sprzedaży netto to nie to samo co cena z VAT-em! Ważne, żeby pamiętać, że ustalanie ceny sprzedaży netto i dodawanie VAT-u to różne rzeczy. Typowe błędy to też nieumiejętność poprawnego zliczania kosztów wytworzenia. Generalnie, żeby dobrze ustalić cenę sprzedaży netto, warto znać te wzory i zasady, bo to kluczowe w zarządzaniu finansami i w ustalaniu cenników w firmie.

Pytanie 20

Firma posiadała 1 200 obligacji trzyletnich, które nabyto po cenie 80,00 zł za sztukę. Na giełdzie sprzedano 700 obligacji w cenie 90,00 zł za każdą. Jakie skutki finansowe wynikły ze zbycia tych aktywów?

A. zysk 63 000,00 zł

B. zysk 7 000,00 zł

C. strata 7 000,00 zł

D. strata 56 000,00 zł

Pojawiające się błędy w analizie wyników zbycia obligacji często wynikają z nieprawidłowego rozumienia podstawowych pojęć związanych z przychodami i kosztami. Niektórzy mogą pomylić całkowity przychód ze sprzedaży obligacji z zyskiem, co prowadzi do błędnych konkluzji. Na przykład, myślenie, że sprzedaż obligacji za 90,00 zł oznacza natychmiastowy zysk, ignoruje fakt, że jednostka miała wcześniejsze wydatki na ich zakup. Istotne jest uwzględnienie kosztów nabycia, które w tym przypadku wynoszą 80,00 zł na obligację. Również błędne jest obliczanie całkowitej straty na poziomie 56 000,00 zł, ponieważ taka kwota odnosi się tylko do kosztów nabycia sprzedanych obligacji. Aby prawidłowo zrozumieć, jak oblicza się zysk czy stratę, należy pamiętać, że przychód ze sprzedaży minus koszt nabycia to kluczowy wzór do wyliczenia efektywności operacji finansowych. W praktyce, każda transakcja powinna być analizowana pod kątem zarówno wydatków, jak i przychodów, aby uzyskać pełny obraz jej wpływu na sytuację finansową jednostki.

Pytanie 21

Nieruchomość zakupiona w celu inwestycji kapitałowej jest elementem

A. kapitału własnego

B. aktywów trwałych

C. aktywów w budowie

D. inwestycji długoterminowych

Jeśli kupujesz grunt, żeby zainwestować, to tak naprawdę myślisz długoterminowo. Taki grunt nie jest czymś, co będziesz sprzedawał z dnia na dzień. Chodzi o to, żeby w przyszłości przyniósł Ci zysk. Firmy często kupują działki, żeby zwiększyć swoje zasoby, a na przestrzeni lat te zasoby mogą na tym zyskać. To jest zgodne z tym, co mówi rachunkowość o aktywach – klasyfikujemy je w zależności od tego, do czego są używane i jak długo. Długoterminowe inwestycje są ważne, bo pomagają w planowaniu przyszłego rozwoju i dają poczucie bezpieczeństwa finansowego. Z mojego doświadczenia wynika, że inwestycje w nieruchomości, jak grunty, są traktowane jako solidna forma zabezpieczenia kapitału, zwłaszcza przez inwestorów, którzy chcą zdywersyfikować swoje portfele. Dobrze jest też poprawnie klasyfikować aktywa w bilansie, bo to wpływa na przejrzystość finansową i trzymanie się przepisów.

Pytanie 22

Zestawienie obrotów oraz sald nie pozwala na identyfikację błędów związanych z

A. zaksięgowaniem operacji na jednym koncie

B. zaksięgowaniem salda początkowego po niewłaściwej stronie

C. błędną kwotą operacji gospodarczej

D. ewidencją operacji niezgodną z zasadą podwójnego zapisu

Zestawienie obrotów i sald jest naprawdę ważnym narzędziem w księgowości, ale ma swoje ograniczenia. Twoja odpowiedź wskazująca na błędne kwoty operacji jest jak najbardziej trafna. Wiesz, zestawienie to opiera się na porównywaniu wartości obrotów i sald, więc nawet jeśli kwoty są błędne, to może to nie wyjść na jaw od razu. Przykładowo, jeżeli w zestawieniu obrotów widnieje, że na koncie sprzedaży jest 10 000 zł zamiast 8 000 zł, to saldo na koncie także będzie do bani, ale samo zestawienie tego nie pokaże. Błędy w kwotach mogą się wziąć z nieprawidłowego wprowadzenia danych podczas księgowania, a to jest zgodne z zasadą podwójnego zapisu. I tak, nie zauważysz tych błędów, dopóki nie zrobisz dokładnej analizy zapisów. Regularne przeglądy i audyty to dobre praktyki, które pomagają wykryć takie problemy. I pamiętaj, że systemy księgowe powinny być dobrze skonfigurowane, żeby ułatwić śledzenie błędów w zapisach.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Na kontach syntetycznych rejestruje się transakcje gospodarcze w następujący sposób?

A. zapis realizowany na co najmniej dwóch kontach syntetycznych, po tych samych stronach i w tej samej kwocie

B. zapis na koncie syntetycznym podstawowym powtarzany jest na koncie analitycznym pomocniczym, po przeciwnej stronie, ale w tej samej kwocie

C. zapis na koncie syntetycznym podstawowym powtarza się na koncie syntetycznym pomocniczym, po tej samej stronie i w tej samej kwocie

D. zapis realizowany na co najmniej dwóch kontach syntetycznych, po przeciwnych stronach tych kont

Zapis dokonywany na co najmniej dwóch kontach syntetycznych, po przeciwnych stronach tych kont, jest kluczowym elementem w księgowości, który odzwierciedla zasadę podwójnego zapisu. W praktyce oznacza to, że każda operacja gospodarcza musi być zarejestrowana zarówno na koncie debetowym, jak i kredytowym, co pozwala na dokładne odzwierciedlenie wpływu danej transakcji na sytuację finansową przedsiębiorstwa. Na przykład, jeśli firma dokonuje zakupu materiałów, to kwota zakupu zostanie zapisana jako debet na koncie materiałów (co zwiększa aktywa), a równocześnie jako kredyt na koncie bankowym (co zmniejsza aktywa). Taka procedura zapewnia dokładność i prawidłowość danych finansowych, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości. Dzięki podwójnemu zapisowi możliwe jest także łatwiejsze identyfikowanie błędów księgowych, co w dłuższej perspektywie zwiększa przejrzystość oraz wiarygodność sprawozdań finansowych.

Pytanie 27

Na całkowity koszt sprzedanych towarów wpływają:

A. koszt wytworzenia sprzedanych towarów, koszty zarządu, koszty sprzedaży

B. koszty zarządu, koszty sprzedaży

C. koszty działalności pomocniczej, koszty zarządu, koszty sprzedaży

D. koszty działalności pomocniczej, koszty wydziałowe

Koszt własny sprzedanych produktów jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który pozwala na ocenę rentowności działalności przedsiębiorstwa. Obejmuje on przede wszystkim koszt wytworzenia sprzedanych produktów, który składa się z kosztów surowców, robocizny oraz kosztów ogólnych związanych z procesem produkcji. Dodatkowo, do kosztu własnego sprzedaży uwzględnia się koszty zarządu oraz koszty sprzedaży, które są niezbędne do efektywnego funkcjonowania firmy. Przykładowo, firma produkująca odzież musi uwzględnić koszty materiałów potrzebnych do szycia, wynagrodzenia pracowników produkcyjnych oraz koszty reklamy, które przyciągają klientów. Zgodnie z zasadami rachunkowości, poprawne określenie kosztu własnego sprzedanych produktów jest niezbędne do dokładnego ustalenia marży zysku oraz podejmowania decyzji strategicznych. W branży produkcyjnej, zgodność z międzynarodowymi standardami rachunkowości (np. IFRS) również wymaga precyzyjnego określenia tych kosztów, co podkreśla ich znaczenie w analizie finansowej.

Pytanie 28

Nieruchomości nabyte przez podmiot w celu uzyskania profitów ekonomicznych związanych ze wzrostem ich wartości klasyfikuje się jako

A. aktywa trwałe

B. wartości niematerialne i prawne

C. aktywa trwałe w trakcie budowy

D. inwestycje długoterminowe

Nieruchomości nabyte w celu uzyskania korzyści ekonomicznej z przyrostu ich wartości klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Definicja ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wskazują, że inwestycje długoterminowe to aktywa, które jednostka zamierza utrzymać przez dłuższy okres, z perspektywą wzrostu wartości. Przykładem może być zakup gruntów czy budynków, które nie są wykorzystywane w działalności operacyjnej, ale mają potencjał wzrostu wartości rynkowej. W praktyce, przedsiębiorstwa inwestują w nieruchomości jako formę zabezpieczenia kapitału lub w celu diversyfikacji portfela inwestycyjnego. Długoterminowe utrzymanie takich aktywów pozwala na wykorzystanie wzrostu wartości w przyszłości, co jest szczególnie korzystne, gdy rynek nieruchomości wykazuje tendencje wzrostowe. Oprócz tego, inwestycje te mogą generować przychody z wynajmu, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe w kontekście zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 29

Należności od klientów, którzy prowadzą księgowość, z wyjątkiem należności spornych oraz wątpliwych, inwentaryzuje się przy użyciu metody

A. potwierdzenia salda

B. weryfikacji stanu ewidencyjnego

C. spisu z natury

D. porównania danych księgowych z dokumentami źródłowymi

Potwierdzenie salda jest jedną z najważniejszych metod inwentaryzacji należności od odbiorców w kontekście prowadzenia ksiąg rachunkowych. Ta metoda polega na weryfikacji danych, które są zarejestrowane w księgach rachunkowych z danymi przedstawionymi przez odbiorców. Pozwala to na identyfikację ewentualnych różnic oraz potwierdzenie, że należności są aktualne i prawidłowe. Przykład praktyczny zastosowania tej metody to wysyłka potwierdzeń sald do odbiorców na koniec okresu obrachunkowego, co umożliwia obie strony na uzyskanie zgody co do wysokości zobowiązań oraz sprawdzenie ewentualnych błędów w księgowości. Istotnym aspektem potwierdzenia salda jest również zwiększenie transparentności w relacjach z klientami, co przyczynia się do poprawy procesów zarządzania należnościami. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, stosowanie potwierdzeń sald jest zalecane jako część procesu audytowego, co potwierdza jego znaczenie w zapewnieniu rzetelności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

Inwentaryzacja środków trwałych jest obowiązkowa

A. raz w roku

B. co cztery lata

C. co dwa lata

D. na zakończenie roku obrotowego

Wiele osób błędnie uważa, że inwentaryzacja środków trwałych powinna być przeprowadzana częściej niż co cztery lata, na przykład na koniec roku obrotowego lub raz do roku. Takie podejście wynika często z niepełnego zrozumienia regulacji dotyczących zarządzania aktywami. Co roku przeprowadzanie inwentaryzacji może być zalecane w niektórych specyficznych sytuacjach, jak na przykład w przypadku firm o dużej rotacji środków trwałych, jednak nie jest to powszechnie stosowana praktyka dla wszystkich organizacji. Inwentaryzacja raz na dwa lata także nie jest standardem, ponieważ nie spełnia wymogów zapewnienia odpowiedniej kontroli nad majątkiem trwałym. Z kolei przeprowadzanie inwentaryzacji co cztery lata jest na ogół wystarczające, aby zminimalizować ryzyko strat i nieprawidłowości. Powszechnymi błędami myślowymi są także założenia, że inwentaryzacja jest procesem prostym i nie wymaga szczególnej uwagi, co może prowadzić do pominięcia mniejszych, ale istotnych aktywów. Brak systematycznego podejścia do inwentaryzacji może skutkować fałszywymi danymi w księgowości, co z kolei negatywnie wpływa na decyzje zarządzające. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że inwentaryzacja powinna być przeprowadzana zgodnie z ustalonymi standardami, co zapewni nie tylko zgodność z prawem, ale także efektywność operacyjną przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Konto Zobowiązania wekslowe zalicza się do kategorii

A. aktywów

B. pasywów

C. kosztów

D. przychodów

Konto Zobowiązania wekslowe jest klasyfikowane jako konto pasywów, co oznacza, że reprezentuje zobowiązania firmy wobec osób trzecich. Weksel to dokument, który stwierdza zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty pieniędzy w określonym czasie. Zobowiązania wekslowe są zatem częścią bilansu, która odzwierciedla długi firmy. W kontekście rachunkowości, pasywa dzielą się na długoterminowe i krótkoterminowe, a zobowiązania wekslowe są zazwyczaj klasyfikowane jako krótkoterminowe, gdyż najczęściej są płacone w krótszym okresie. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla analizy finansowej, ponieważ pozwala ocenić płynność przedsiębiorstwa oraz jego zdolność do regulowania zobowiązań. Przykładem zastosowania jest sytuacja, gdy firma korzysta z weksli, aby zaciągnąć kredyt na krótki okres, co pozwala na finansowanie bieżącej działalności bez konieczności posiadania natychmiastowych środków. W praktyce księgowej takie zobowiązania są ujmowane w księgach rachunkowych zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, co zapewnia przejrzystość i rzetelność informacji finansowych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Dokument księgowy o symbolu potwierdza przyjęcie do eksploatacji środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie?

A. MT

B. LT

C. OT

D. PT

Odpowiedź OT jest odpowiednia, bo żeby przyjąć do użytkowania środek trwały stworzony w firmie, trzeba to odpowiednio udokumentować. No i zgodnie z prawem, wszystkie takie wytworzone środki muszą być wpisywane do ewidencji przy użyciu dokumentu z symbolem OT. Można to zobrazować na przykładzie budowlanki, która produkuje maszyny. Gdy ich produkcja się kończy, muszą sporządzić dokument OT, żeby mieć to wszystko zalegalizowane. To ważne, żeby każda inwestycja miała odpowiednią dokumentację, bo to się łączy z dobrymi praktykami w rachunkowości i standardami zarówno krajowymi, jak i międzynarodowymi. Jak dobrze wszystko udokumentujesz, to potem łatwiej będzie z rozliczaniem amortyzacji i zapewnieniem przejrzystości w finansach.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Operację gospodarczą OT – <i>przyjęto do użytkowania nieodpłatnie uzyskany środek trwały</i> o wartości 15 000,00 zł należy ująć na kontach

A. Wn Środki trwałe i Ma Rozliczenie zakupu

B. Wn Środki trwałe i Ma Rozliczenia międzyokresowe przychodów

C. Wn Środki trwałe i Ma Środki trwałe w budowie

D. Wn Środki trwałe i Ma Pozostałe koszty operacyjne

Poprawna odpowiedź to Wn Środki trwałe i Ma Rozliczenia międzyokresowe przychodów, ponieważ operacja przyjęcia do użytkowania środka trwałego, który został otrzymany nieodpłatnie, musi być odpowiednio zaksięgowana w księgach rachunkowych. Wn (debet) Środki trwałe zwiększa aktywa firmy, ponieważ odzwierciedla nowy środek trwały, który jest dostępny do użytkowania. Z kolei Ma (credit) Rozliczenia międzyokresowe przychodów odzwierciedla zobowiązanie firmy związane z tym, że środek trwały został otrzymany bezpłatnie. Zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, takie operacje powinny być precyzyjnie rejestrowane, aby zapewnić rzetelność sprawozdań finansowych. Przykładem jest sytuacja, w której firma np. otrzymuje sprzęt komputerowy jako darowiznę. W takim przypadku prawidłowe zaksięgowanie tej operacji ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego odzwierciedlenia aktywów oraz przychodów w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Dodatnie różnice kursowe uzyskane na skutek rozliczenia transakcji walutowych klasyfikuje się jako

A. koszty finansowe

B. pozostałe przychody operacyjne

C. pozostałe koszty operacyjne

D. przychody finansowe

Dodatnie różnice kursowe, które pojawiają się przy rozliczaniu transakcji walutowych, są traktowane jako przychody finansowe. To wynika z tego, jak ogólnie rozumiemy przychody w działalności gospodarczej. Kiedy firma dokonuje transakcji w obcych walutach, różnice kursowe mogą zmienić wartość przychodu lub kosztu. Jak to działa? No więc, jeśli mówimy o dodatnich różnicach, to oznacza, że firma zyskała na korzystnych zmianach kursów walutowych. Przykładowo, firma sprzedaje towary za granicę i dostaje zapłatę w walucie obcej. Kiedy przelicza tę kwotę na złote, jeśli kurs wzrasta, to przychód rośnie, co klasyfikujemy jako przychód finansowy. W praktyce takie różnice kursowe muszą być zapisane w księgach rachunkowych zgodnie z ustawą i międzynarodowymi standardami (MSSF). To naprawdę ważne w kontekście analizy finansowej firmy.

Pytanie 38

Pracodawca ma obowiązek przechowywać dokumentację pracowniczą po zakończeniu stosunku pracy przez czas

A. 50 lat

B. 40 lat

C. 30 lat

D. 20 lat

Pracodawca jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji osobowej pracownika przez 50 lat od ustania stosunku pracy, co wynika z przepisów prawa pracy oraz regulacji dotyczących ochrony danych osobowych. Długoletni okres przechowywania dokumentacji ma na celu zapewnienie możliwości weryfikacji okresów zatrudnienia, uprawnień do emerytur oraz innych świadczeń, które mogą być związane z historią zatrudnienia. Przykładowo, w przypadku wniosków o emeryturę, ZUS może wymagać potwierdzenia długości zatrudnienia, co czyni archiwizację dokumentów kluczowym elementem zarządzania personelem. W praktyce, wiele firm stosuje elektroniczne systemy zarządzania dokumentacją, co pozwala na efektywne przechowywanie i łatwy dostęp do danych w długim okresie. Warto również pamiętać, że właściwe zarządzanie dokumentacją osobową powinno być zgodne z obowiązującymi normami i dobrymi praktykami, aby uniknąć problemów związanych z bezpieczeństwem danych osobowych oraz ich przetwarzaniem.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Przy prowadzeniu księgowości za pomocą kont pomocniczych stosuje się zasadę

A. powtarzalnego zapisu

B. łączenia kont

C. równowagi bilansowej

D. podwójnego zapisu

Odpowiedź 'powtarzalnego zapisu' jest prawidłowa, ponieważ w księgowości na kontach pomocniczych zasadą jest dokonywanie zapisu każdej transakcji na odpowiednich kontach. Powtarzalny zapis oznacza, że każda operacja gospodarcza jest rejestrowana z zachowaniem określonej struktury i na odpowiednich kontach, co zwiększa przejrzystość oraz umożliwia łatwiejsze śledzenie danych finansowych. Przykładem może być księgowanie transakcji sprzedaży, gdzie na koncie przychodów odzwierciedlamy wartość sprzedaży, a równocześnie na koncie należności rejestrujemy dług klientów. Taka praktyka pozwala na bieżące monitorowanie płynności finansowej oraz efektywności działalności. W kontekście dobrych praktyk w księgowości, powtarzalny zapis wspiera koncepcję systematycznego prowadzenia ksiąg rachunkowych, co jest zgodne z krajowymi regulacjami oraz międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF).

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej