Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 21:38
Data zakończenia: 24 maja 2025 22:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Sprzedaż towarów na rynki zagraniczne po cenach niższych niż w kraju nazywa się

A. dumping.

B. franczyza.

C. factoring.

D. barter.

Barter to wymiana towarów i usług bez użycia pieniędzy, co oznacza, że w takim przypadku nie mówimy o sprzedaży produktów po niższych cenach. W transakcjach barterowych obie strony uzgadniają wartość wymienianych dóbr, co nie ma związku z zaniżaniem ceny. Z kolei franczyza to model biznesowy, w którym jedna strona (franczyzodawca) udziela drugiej stronie (franczyzobiorcy) prawa do prowadzenia działalności pod swoją marką, co również nie odnosi się do tematu dumpingu. Często mylona z dumpingiem, franczyza nie dotyczy cen lecz praw do sprzedaży. Factoring, z drugiej strony, to proces, w ramach którego firma sprzedaje swoje należności, co również nie ma związku z obniżaniem cen w sprzedaży. Te terminy mylnie stosowane w kontekście dumpingu mogą prowadzić do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami a dumpingiem, który koncentruje się na strategii cenowej w sprzedaży międzynarodowej. Typowym błędem myślowym jest brak dostrzegania różnic między różnymi modelami biznesowymi a praktykami cenowymi, co może prowadzić do mylnych interpretacji w kontekście polityki handlowej.

Pytanie 2

Do działań pierwszego etapu inwentaryzacji – Przygotowanie inwentaryzacji – zalicza się

A. przekazanie dokumentacji inwentaryzacyjnej do działu księgowości

B. przekazanie dokumentacji inwentaryzacyjnej przez zespoły spisowe do komisji inwentaryzacyjnej

C. ustalenie praw i obowiązków osób wyznaczonych do realizacji inwentaryzacji

D. nadzór nad przebiegiem inwentaryzacji

Odpowiedź dotycząca określenia praw i obowiązków osób powołanych do przeprowadzenia inwentaryzacji jest prawidłowa, ponieważ jest to kluczowy element przygotowania inwentaryzacji. Ustalenie ról i odpowiedzialności uczestników procesu inwentaryzacji zapewnia efektywne zarządzanie oraz przejrzystość działań. W praktyce, jasne zdefiniowanie zadań każdej osoby zaangażowanej w inwentaryzację minimalizuje ryzyko błędów oraz konflikty w zespole. W zgodzie z dobrymi praktykami, każda osoba powinna być świadoma swoich obowiązków, co ułatwia koordynację działań oraz przyspiesza przebieg samej inwentaryzacji. Standardy takie jak ISO 9001 kładą nacisk na potrzebę dokumentacji odpowiedzialności, co jest bezpośrednio związane z przygotowaniem inwentaryzacji. W kontekście praktycznym, na przykład w firmie handlowej, wyznaczenie lidera zespołu inwentaryzacyjnego oraz przydzielenie zadań dotyczących spisania aktywów pozwala na sprawne i systematyczne podejście do inwentaryzacji.

Pytanie 3

Sprzedaż towarów przez hurtownię jest rejestrowana na koncie księgowym Przychody ze sprzedaży towarów po stronie

A. kredytowej w wartości netto

B. debetowej w wartości brutto

C. kredytowej w wartości brutto

D. debetowej w wartości netto

Odpowiedź "kredytowej w wartości netto" jest poprawna, ponieważ przychody ze sprzedaży towarów w rachunkowości są klasyfikowane jako przychody operacyjne, które są ujmowane po stronie kredytowej konta księgowego. Kiedy przedsiębiorstwo sprzedaje towary, jego przychody zwiększają się, co sprawia, że konto przychodów powinno być zwiększone po stronie kredytowej. Wartość netto oznacza, że przychody są ujmowane po odliczeniu ewentualnych rabatów, zwrotów lub upustów, co odzwierciedla bardziej realistyczny obraz finansowy firmy. Przykładowo, jeśli hurtownia sprzedaje towary o wartości brutto 10 000 zł, ale udziela klientowi rabatu o wartości 1 000 zł, przychody ze sprzedaży będą wynosiły 9 000 zł, co powinno być ujęte na koncie przychodów. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), jednostki powinny prezentować przychody w wartości netto, co sprzyja przejrzystości i dokładności sprawozdań finansowych.

Pytanie 4

Podatki wspierają budżet państwowy

A. VAT, akcyza, dochodowy

B. od nieruchomości, dochodowy, rolny

C. od środków transportu, akcyza, VAT

D. rolny, VAT, od spadków oraz darowizn

Odpowiedź dotycząca podatków, które zasilają budżet państwa, jest prawidłowa, ponieważ VAT, akcyza oraz podatek dochodowy stanowią kluczowe źródła dochodów dla rządów na całym świecie. Podatek od wartości dodanej (VAT) jest pobierany na każdym etapie produkcji i dystrybucji towarów i usług, co czyni go jednym z najważniejszych źródeł przychodów budżetowych w wielu krajach. Akcyza to podatek pośredni nakładany na wybrane towary, takie jak alkohol, wyroby tytoniowe czy paliwa, co również przyczynia się do znaczących wpływów do budżetu. Z kolei podatek dochodowy, zarówno od osób fizycznych, jak i prawnych, obejmuje dochody obywateli oraz zyski przedsiębiorstw, co czyni go fundamentalnym elementem finansowania wydatków publicznych. W praktyce, zrozumienie tych podatków jest niezbędne dla każdego obywatela, gdyż wpływa na codzienne życie, ceny towarów oraz kondycję gospodarczą kraju.

Pytanie 5

Które konta w żadnym wypadku nie pokazują sald na początek roku finansowego?

A. Bilansowe

B. Pozabilansowe

C. Analityczne

D. Wynikowe

Analityczne konta są używane do szczegółowej ewidencji transakcji przypisanych do kont bilansowych i wynikowych. Choć konta analityczne mogą mieć salda otwarte na początku roku, to ich głównym zadaniem jest szczegółowa analiza składników aktywów i pasywów. Dlatego też, mogą one wykazywać salda na początek roku obrotowego, co czyni tę odpowiedź nieprawidłową. Konta bilansowe, obejmujące aktywa, pasywa oraz kapitał, również wykazują salda na początku roku obrotowego, ponieważ są one kluczowe do ustalenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa na dany moment. W przypadku kont pozabilansowych, które są stosowane do ewidencji zdarzeń, które nie wpływają na bilans, również mogą one mieć salda otwarte. Zrozumienie funkcji tych kont jest kluczowe, aby właściwie interpretować dane finansowe i unikać typowych pułapek analitycznych. Często błędne kojarzenie kont wynikowych z kontami, które mogą wykazywać saldo, wynika z niepełnego zrozumienia ich roli w systemie rachunkowości. Ważne jest, aby dostrzegać różnice między różnymi typami kont, aby unikać pomyłek przy analizie i sporządzaniu raportów finansowych. Rachunkowość jako dziedzina wymaga precyzyjnego podejścia do klasyfikacji i ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych, co jest niezbędne dla rzetelności sprawozdań finansowych.

Pytanie 6

Czym jest dokument księgowy?

A. umowa o pracę

B. oferta handlowa

C. umowa kredytowa

D. wyciąg bankowy

Wyciąg bankowy to coś jak potwierdzenie wszystkich ruchów na twoim koncie. Można powiedzieć, że to taki oficjalny dokument, który potwierdza, co się działo z twoimi finansami. Na wyciągu znajdziesz daty wpłat i wypłat, jakieś salda, no i oczywiście szczegóły transakcji. Używa się go m.in. do potwierdzania przychodów i wydatków w księgach rachunkowych, a także przy rozliczeniach z kontrahentami. To przydatne podczas audytów finansowych. Trzeba przyznać, że śledzenie operacji finansowych przy pomocy wyciągów bankowych jest super ważne, żeby wszystko było zgodne z przepisami prawa. W rachunkowości są różne standardy jak MSSF czy KSR, które wymagają stosowania odpowiednich dokumentów, a wyciąg bankowy się w to idealnie wpisuje. Tak więc, to naprawdę ważne narzędzie w codziennej pracy księgowego.

Pytanie 7

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dokumenty inwentaryzacyjne powinny być przechowywane od początku roku, który następuje po roku obrotowym, do którego dokumenty się odnoszą, przez

A. 10 lat

B. 50 lat

C. 5 lat

D. 1 rok

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać przez okres 5 lat od początku roku następnego po roku obrotowym, którego dokumenty te dotyczą. To podejście jest zgodne z zasadami przechowywania dokumentacji księgowej, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej archiwizacji informacji oraz ich dostępności w razie kontroli skarbowych lub audytów. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo zakończyło rok obrotowy 2022, to dokumenty inwentaryzacyjne z tego okresu powinny być dostępne do końca 2027 roku. Taka praktyka umożliwia przedsiębiorcom nie tylko zachowanie zgodności z regulacjami prawnymi, ale także efektywne zarządzanie informacjami finansowymi, co jest kluczowe w kontekście analizy działalności firmy i podejmowania decyzji strategicznych. Ponadto, zgodność z tymi zasadami jest istotna w kontekście audytów wewnętrznych i zewnętrznych, które mogą wymagać dostępu do tych dokumentów w celu weryfikacji poprawności danych finansowych oraz przestrzegania prawa.

Pytanie 8

Koszty produkcji podstawowej dwóch wyrobów wyniosły w okresie rozliczeniowym 2 500,00 zł. Na podstawie fragmentu tabeli kalkulacyjnej ustal koszt jednostki współczynnikowej.

Wyrób	Ilość wyprodukowanych wyrobów w szt.	Współczynnik
X	20	2
Y	10	1

A. 50,00 zł

B. 90,00 zł

C. 250,00 zł

D. 125,00 zł

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Koszt jednostki współczynnikowej jest kluczowym wskaźnikiem w kalkulacji kosztów w produkcji. Obliczany jest, dzieląc całkowity koszt produkcji przez sumę iloczynów ilości wyprodukowanych wyrobów i ich współczynników. W tym przypadku, całkowity koszt produkcji wyniósł 2500,00 zł, co po podzieleniu przez 50 jednostek (w przypadku, gdy mamy po jednym wyrobie na ilość) daje 50,00 zł za jednostkę współczynnikową. Wiedza na temat kosztów jednostkowych jest niezbędna do podejmowania decyzji o cenach sprzedaży, optymalizacji procesów produkcyjnych oraz analizy rentowności. W praktyce, przedsiębiorstwa często stosują te obliczenia przy tworzeniu budżetów, planowaniu produkcji oraz analizie kosztów. Zrozumienie i umiejętność poprawnego obliczania kosztów jednostkowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami oraz produkcją.

Pytanie 9

Analiza obrotów i sald umożliwia identyfikację błędów polegających na

A. wielokrotnym ujęciu tej samej transakcji gospodarczej

B. zaksięgowaniu transakcji gospodarczej jedynie na jednym koncie, bez odpowiedniego zapisu przeciwnego

C. zaksięgowaniu transakcji gospodarczej na błędnych kontach lub po niewłaściwych stronach kont, z zachowaniem zasady podwójnego zapisu

D. pominięciu zaksięgowania transakcji gospodarczej

Przeanalizowane odpowiedzi zawierają błędne rozumienie zasadności zestawienia obrotów i sald oraz istoty księgowości. Pominięcie księgowania operacji gospodarczej oznacza, że dana transakcja w ogóle nie została zarejestrowana w księgach rachunkowych. Choć jest to poważny błąd, zestawienie obrotów i sald raczej nie pozwala na jego wykrycie, ponieważ brak zapisu uczyniłby dane dotyczące tej transakcji niewidocznymi w analizie. Kolejną mylną koncepcją jest zaksięgowanie operacji na niewłaściwych kontach lub po niewłaściwych stronach kont, co rzeczywiście może prowadzić do błędów, ale nie zostanie w pełni uchwycone przez zestawienie, które przede wszystkim koncentruje się na weryfikacji poprawności zapisów z uwzględnieniem zasady podwójnego zapisu. Wielokrotne zaksięgowanie tej samej operacji jest zjawiskiem, które także może zostać zauważone w zestawieniu, ale wymaga ono złożonych mechanizmów kontrolnych, które wykraczają poza podstawowe funkcje zestawienia. Również odpowiedź wskazująca na pominięcie zapisu przeciwstawnego akcentuje kluczowy błąd w myśleniu o procesie księgowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda operacja powinna być rejestrowana z uwzględnieniem jej wpływu na różne konta, co jest fundamentalnym założeniem rachunkowości, a nie tylko wskazaniem na jedno konto. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do dezinformacji i niemożności prawidłowego oceniania sytuacji finansowej organizacji.

Pytanie 10

Kiedy obliczamy wynik finansowy przy użyciu metody porównawczej, a koszt sprzedanych towarów jest niższy od całkowitych kosztów według rodzaju, co wtedy następuje?

A. planowany koszt produkcji

B. zmniejszenie zapasu towarów

C. zwiększenie zapasu towarów

D. rzeczywisty koszt produkcji

Odpowiedzi, które sugerują inne pomysły, jak rzeczywisty koszt wytworzenia, zmniejszenie stanu produktów czy planowany koszt wytworzenia, są po prostu nieprawidłowe. Rzeczywisty koszt wytworzenia dotyczy wydatków już poniesionych w związku z produkcją, a jeśli koszt sprzedanych produktów jest mniejszy od kosztów według rodzaju, to rzeczywisty koszt wytworzenia nie można tak interpretować, bo to tylko część kosztów. Zmniejszenie stanu produktów sugeruje, że produkty zostały sprzedane, co jest sprzeczne z tym, że mamy nadwyżkę zapasów. A planowany koszt wytworzenia? To już zupełnie inne bajka, bo odnosi się do przewidywanych wydatków, które są ustalane jeszcze przed rozpoczęciem produkcji i nie mają wpływu na aktualny stan zapasów. W takich sytuacjach często mylimy koszty wytworzenia z aktualnymi zapasami i nie rozumiemy relacji między kosztami a sprzedażą. Dlatego ważne jest, żeby w analizach finansowych i zarządzaniu zapasami posługiwać się poprawnymi definicjami, żeby uniknąć nieporozumień i błędnych decyzji.

Pytanie 11

Weryfikacja merytoryczna faktury zakupowej umożliwia zidentyfikowanie błędu w obszarze

A. zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT.

B. poprawności obliczenia kwoty podatku VAT.

C. poprawności obliczenia kwoty do zapłaty.

D. kompletności dokumentu.

Błędne odpowiedzi dotyczące kompletności faktury, prawidłowego obliczenia kwoty do zapłaty oraz prawidłowego obliczenia kwoty podatku VAT mogą prowadzić do nieporozumień na temat istotnych elementów kontroli merytorycznej faktur. Kompletność faktury jest ważnym aspektem, ale nie wpływa bezpośrednio na prawidłowe rozliczenie VAT, ponieważ nawet niekompletna faktura może zawierać poprawnie obliczoną stawkę VAT. Co więcej, obliczenie kwoty do zapłaty również nie jest bezpośrednio związane z wykryciem błędów w stawce VAT, ponieważ wysokość kwoty do zapłaty zależy od wielu zmiennych, w tym także rabatów czy dodatkowych opłat. Obliczenie kwoty podatku VAT w kontekście błędnej stawki również nie jest wystarczające, gdyż dopiero przy poprawnej stawce VAT można mówić o prawidłowości obliczeń. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny skupić się na szczegółowej analizie stawek VAT oraz ich prawidłowym zastosowaniu, aby uniknąć niepoprawnych wpisów, które mogą skutkować dodatkowymi kosztami finansowymi w postaci kar za błędy podatkowe. W związku z tym, istotne jest, aby nie tylko znać przepisy, ale także umieć je prawidłowo zastosować w obiegu dokumentów.

Pytanie 12

Przy ustalaniu wyniku finansowego za pomocą metody kalkulacyjnej, obrót Dt konta Koszt wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych powinien być przeksięgowany na stronę

A. Dt konta Wynik finansowy

B. Ct konta Wynik finansowy

C. Ct konta Rozliczenie kosztów

D. Dt konta Rozliczenie kosztów

Odpowiedź 'Dt konta Wynik finansowy' jest poprawna, ponieważ przy ustalaniu wyniku finansowego metodą kalkulacyjną, koszty wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych są przenoszone na konto Wynik finansowy, co odzwierciedla realne obciążenie tego wyniku przez poniesione wydatki. Koszty te powinny być rozliczane w odpowiednim okresie sprawozdawczym, aby zapewnić zgodność z zasadą współmierności przychodów i kosztów. W praktyce, przeksięgowanie kosztów na konto Wynik finansowy pozwala na prawidłowe obliczenie rentowności działalności przedsiębiorstwa, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji zarządczych. Warto także zauważyć, że zgodnie z Krajowymi Standardami Rachunkowości, prawidłowe klasyfikowanie kosztów ma istotne znaczenie dla rzetelności sprawozdań finansowych. Na przykład, firma, która regularnie monitoruje swoje koszty, jest w stanie efektywniej planować budżet i podejmować decyzje dotyczące inwestycji, co w dłuższym okresie prowadzi do lepszej stabilności finansowej.

Pytanie 13

Dokumentem jest raport kasowy

A. pierwotny

B. wtórny

C. zewnętrzny

D. magazynowy

Wybór odpowiedzi, że raport kasowy jest dokumentem zewnętrznym, pierwotnym lub magazynowym, wskazuje na nieporozumienie w zakresie klasyfikacji dokumentów finansowych. Dokumenty zewnętrzne dotyczą relacji z podmiotami spoza organizacji, na przykład faktury od dostawców czy umowy z klientami. Raport kasowy nie spełnia tej definicji, gdyż jest narzędziem wewnętrznym, skoncentrowanym na operacjach gotówkowych firmy. Po drugie, dokumenty pierwotne to te, które są źródłem informacji, jak paragon czy faktura, z kolei raport kasowy to zestawienie, które powstaje na podstawie analizy tych dokumentów. Klasyfikowanie raportu kasowego jako pierwotnego prowadzi do mylnego wniosku, że jest on pierwszym źródłem informacji, co jest nieprawdziwe. W kontekście dokumentów magazynowych, raport kasowy nie odnosi się do stanów magazynowych ani do obiegu towarów, lecz wyłącznie do operacji gotówkowych. Zrozumienie różnicy między dokumentami pierwotnymi a wtórnymi jest istotne dla prawidłowego zarządzania finansami, a błędna klasyfikacja może prowadzić do nieprawidłowości w księgowości oraz trudności w audytach finansowych. Warto zwrócić uwagę na znaczenie precyzyjnej terminologii w obszarze księgowości i finansów, aby uniknąć nieporozumień oraz błędów w raportowaniu.

Pytanie 14

Zgodnie z zasadą równości przychodów i odpowiadających im kosztów, prenumerata Poradnika księgowego opłacona w grudniu 2018 r. za rok 2019 stanowi

A. bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów

B. rezerwy na wydatki przyszłych okresów

C. czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów

D. koszty bieżącego okresu

Wybór odpowiedzi związanych z rezerwami na wydatki przyszłych okresów czy kosztów bieżącego okresu jest nieprawidłowy z kilku powodów. Rezerwy są stosowane w sytuacjach, gdy istnieje obowiązek lub prawdopodobieństwo przyszłego wydatku, a ich wartość można wiarygodnie oszacować. Prenumerata, będąca wydatkiem za usługi, które będą świadczone w przyszłości, nie spełnia tych kryteriów. Klasyfikowanie jej jako kosztów bieżącego okresu również jest błędne, ponieważ wtedy koszty byłyby ujmowane w momencie zapłaty, niezależnie od okresu, w którym będą dotyczyły. Powoduje to zniekształcenie wyników finansowych, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistego okresu, w którym usługa będzie wykonywana. Ponadto, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów odnoszą się do sytuacji, w których koszty zostały już poniesione, ale nie zostały jeszcze ujęte w księgach, co nie ma miejsca w przypadku prenumeraty, która została opłacona z góry. Takie błędne podejścia mogą prowadzić do mylnych interpretacji sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami rachunkowości oraz obowiązującymi standardami.

Pytanie 15

Nieruchomość zakupiona w celu inwestycji kapitałowej jest elementem

A. kapitału własnego

B. aktywów trwałych

C. aktywów w budowie

D. inwestycji długoterminowych

Jeśli kupujesz grunt, żeby zainwestować, to tak naprawdę myślisz długoterminowo. Taki grunt nie jest czymś, co będziesz sprzedawał z dnia na dzień. Chodzi o to, żeby w przyszłości przyniósł Ci zysk. Firmy często kupują działki, żeby zwiększyć swoje zasoby, a na przestrzeni lat te zasoby mogą na tym zyskać. To jest zgodne z tym, co mówi rachunkowość o aktywach – klasyfikujemy je w zależności od tego, do czego są używane i jak długo. Długoterminowe inwestycje są ważne, bo pomagają w planowaniu przyszłego rozwoju i dają poczucie bezpieczeństwa finansowego. Z mojego doświadczenia wynika, że inwestycje w nieruchomości, jak grunty, są traktowane jako solidna forma zabezpieczenia kapitału, zwłaszcza przez inwestorów, którzy chcą zdywersyfikować swoje portfele. Dobrze jest też poprawnie klasyfikować aktywa w bilansie, bo to wpływa na przejrzystość finansową i trzymanie się przepisów.

Pytanie 16

Kobieta w ciąży, pracująca na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze godzin, nie powinna spędzać więcej czasu przed komputerem niż

A. 4 godziny na dobę

B. 1 godzinę na dobę

C. 9 godzin na dobę

D. 8 godzin na dobę

Wybór jednej z krótszych opcji, takich jak 1 godzina bądź 4 godziny, może wynikać z niepełnego zrozumienia potrzeb i przepisów dotyczących pracy kobiet w ciąży. Odpowiedź wskazująca na 1 godzinę na dobę ignoruje fakt, że wiele kobiet w ciąży jest w stanie pracować dłużej, o ile są spełnione odpowiednie warunki ergonomiczne i zdrowotne. Praca przy komputerze przez 4 godziny dziennie jest uznawana za bezpieczną, pod warunkiem, że są wprowadzone przerwy, a stanowisko pracy jest odpowiednio dostosowane. Z kolei 8 lub 9 godzin na dobę to typowy czas pracy w pełnym wymiarze, który może być szkodliwy dla kobiet w ciąży, zwłaszcza jeśli nie są zapewnione odpowiednie przerwy. Powszechnym błędem jest mylenie norm czasu pracy z ogólnymi wymaganiami zdrowotnymi. Warto podkreślić, że wystawienie kobiety w ciąży na długotrwałe obciążenie przy komputerze bez odpowiednich przerw może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, takich jak stres, zmęczenie, a nawet komplikacje związane z ciążą. Dlatego kluczowe jest, aby pracodawcy byli świadomi tego, że każda sytuacja wymaga indywidualnego podejścia, bazującego na przepisach prawa pracy oraz zaleceniach lekarzy specjalistów.

Pytanie 17

Podstawowy plan finansowy, który uwzględnia przychody oraz wydatki państwa związane z wdrażaniem określonej polityki społecznej i gospodarczej, to

A. strategiczny plan państwowy

B. plan działania

C. gospodarczy plan państwowy

D. budżet państwa

Plan strategiczny państwa odnosi się do długoterminowych celów i kierunków rozwoju kraju, skupiając się na wizji i misji, a nie na szczegółowym planie finansowym. Tego rodzaju plan koncentruje się na szerokim zakresie problemów, od polityki zagranicznej po innowacje technologiczne, co czyni go narzędziem do kształtowania przyszłości, ale nie zawiera konktetnych informacji o dochodach i wydatkach. Na rynku finansowym termin „plan gospodarczy” także jest mylący, gdyż odnosi się do ogólnej strategii dotyczącej zarządzania gospodarką kraju, a nie konkretnego zestawienia budżetowego. Biznesplan natomiast jest dokumentem, który powstaje w celu przedstawienia planu działalności konkretnego przedsiębiorstwa, zawierającym przewidywane przychody i koszty, ale nie ma zastosowania w kontekście finansów publicznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często dotyczą mylenia pojęcia budżetu z innymi dokumentami planistycznymi. Użytkownicy mogą czasem nie dostrzegać różnicy między dokumentami o różnych celach i zasięgach, co skutkuje pomyleniem podstawowych funkcji budżetu państwowego z planami strategicznymi czy biznesowymi. W rzeczywistości, budżet państwa jest jedynym dokumentem, który operacyjnie realizuje politykę finansową i jest podstawowym narzędziem do zarządzania finansami publicznymi w kraju.

Pytanie 18

Wskaźnik, który określa poziom finansowania działalności przedsiębiorstwa przez zewnętrzne źródła, to

A. płynności

B. zadłużenia

C. zyskowności

D. obrotowości

Wskaźnik zadłużenia jest kluczowym narzędziem analizy finansowej, które pomaga określić poziom finansowania jednostki gospodarczej przez źródła zewnętrzne. Mierzy on stosunek zobowiązań do kapitałów własnych, co pozwala ocenić, jak dużą część finansowania pochodzi z długów w porównaniu do kapitału właścicieli. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika polega na ocenie ryzyka finansowego przedsiębiorstwa; im wyższy wskaźnik zadłużenia, tym większe ryzyko, że przedsiębiorstwo może mieć trudności w spłacie swoich zobowiązań. W standardach rachunkowości oraz analizie finansowej, istotne jest, aby firmy utrzymywały zadłużenie na poziomie, który nie zagraża ich płynności oraz stabilności finansowej. Używając tego wskaźnika, inwestorzy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące inwestycji, a menedżerowie mogą strategizować w celu optymalizacji struktury kapitałowej, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia wartości firmy.

Pytanie 19

W bieżącym miesiącu zakład meblowy wyprodukował 52 biurka oraz rozpoczął produkcję 20 biurek, z czego 40% zostało przetworzonych. Całkowite koszty wytworzenia wynoszą 9 000 zł. Jaki jest rzeczywisty koszt wytworzenia jednego gotowego biurka?

A. 150 zł

B. 60 zł

C. 125 zł

D. 173 zł

Żeby policzyć realny koszt wyprodukowania biurka, trzeba wziąć pod uwagę całkowite koszty produkcji oraz liczbę biurek, które zostały wyprodukowane. No więc w naszym przypadku zakład meblowy wydał 9 000 zł, a biurek zrobił 52. Jak podzielimy 9 000 zł przez 52, to otrzymujemy 173,08 zł za jedno biurko. Problem w tym, że w pytaniu mówimy o 20 biurkach, które są w trakcie produkcji. Ale my mówimy o tych, które są już gotowe do sprzedaży! Tak więc, mamy 52 gotowe biurka, a koszt wynosi 173,08 zł za biurko. Jednak, jak to zwykle bywa, przy dodatkowych kosztach związanych z produkcją, może się okazać, że ta kwota się zmieni. Ważne jest, aby przy takich obliczeniach patrzeć na koszty zarówno gotowych biurek, jak i tych jeszcze w produkcji. Dobrze jest też zwrócić uwagę na różne standardy kosztorysowania, bo one pomagają w precyzyjnych kalkulacjach i lepszym zarządzaniu kosztami.

Pytanie 20

Bony skarbowe z datą wykupu wynoszącą 3 miesiące klasyfikowane są jako

A. należności krótkoterminowe

B. zobowiązania krótkoterminowe

C. pożyczki krótkoterminowe

D. inwestycje krótkoterminowe

Wybór niewłaściwych odpowiedzi nawiązuje do mylnych założeń dotyczących klasyfikacji instrumentów finansowych. Pożyczki krótkoterminowe dotyczą umów, w ramach których jedna strona zobowiązuje się do przekazania środków pieniężnych drugiej stronie na określony czas, często w związku z potrzebami operacyjnymi. W przeciwieństwie do bonów skarbowych, które są emitowane przez rząd, pożyczki są bardziej elastyczne i mogą być udzielane przez wiele podmiotów, w tym instytucje finansowe, co wprowadza dodatkowe ryzyko kredytowe. Z kolei zobowiązania krótkoterminowe odnoszą się do długów, które należy spłacić w krótkim okresie, zazwyczaj w ciągu roku. Obejmuje to m.in. zobowiązania wobec dostawców czy kredyty bankowe. W kontekście bonów skarbowych, są to instrumenty, które mają na celu stabilizację płynności finansowej, a nie obciążenie finansowe. Należności krótkoterminowe to kwoty, które firma ma prawo otrzymać od swoich klientów w przeciągu roku, co również różni się od charakteru bonów skarbowych. Wciąż wiele osób myli te pojęcia, nie dostrzegając, że bon skarbowy to narzędzie inwestycyjne, a nie finansowe zobowiązanie. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych decyzji inwestycyjnych oraz błędnej oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstw czy instytucji.

Pytanie 21

W dniu 15.02.2023 r. przedsiębiorstwo nabyło oraz wprowadziło do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 70 000,00 zł. Jednostka dokonuje amortyzacji środka trwałego metodą liniową zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Jaką wartość osiągnie amortyzacja środka trwałego w pierwszym roku jego eksploatacji, jeśli stawka amortyzacji wynosi 12%?

A. 7 000,00 zł

B. 7 700,00 zł

C. 700,00 zł

D. 8 400,00 zł

Odpowiedź 7 000,00 zł jest prawidłowa, ponieważ amortyzacja liniowa oblicza się, dzieląc wartość początkową środka trwałego przez okres jego użytkowania oraz mnożąc przez stawkę amortyzacyjną. W tym przypadku wartość początkowa środka trwałego wynosi 70 000,00 zł, a stawka amortyzacji to 12%. Zastosowanie wzoru pozwala na obliczenie rocznej amortyzacji jako: 70 000,00 zł x 12% = 8 400,00 zł. Ponieważ jednak w przypadku amortyzacji liniowej, przyjmuje się, że amortyzacja jest naliczana w pełnej wysokości tylko przez pełne lata, dla pierwszego roku użytkowania, w którym środek trwały został zakupiony 15.02.2023, kwotę amortyzacji obliczamy jako proporcjonalną do liczby miesięcy, przez które środek był używany w roku podatkowym. W tym przypadku, do końca roku pozostałe są 10 miesięcy, zatem: 8 400,00 zł / 12 miesięcy x 10 miesięcy = 7 000,00 zł. Wartość amortyzacji jest istotnym elementem rachunkowości, gdyż wpływa na wysokość dochodu do opodatkowania oraz na efektywną zarządzanie majątkiem trwałym w firmie.

Pytanie 22

Firma "Maxim" nabyła 100 jednostek akcji przeznaczonych do handlu. Cena nominalna akcji wyniosła 50 zł, a cena emisyjna to 60 zł. Prowizja maklerska wyniosła 150 zł. Akcje zostały zaksięgowane na koncie "Krótkoterminowe aktywa finansowe" w wysokości

A. 5 000 zł

B. 6 150 zł

C. 6 000 zł

D. 5 150 zł

W przypadku odpowiedzi, które nie wskazują na wartość 6 150 zł, pojawiają się typowe błędy w analizie kosztów związanych z zakupem akcji. Odpowiedzi, które wskazują na 5 150 zł, 6 000 zł lub 5 000 zł, nie uwzględniają w pełni wszystkich kosztów zakupu aktywów finansowych. Wartość 5 150 zł mogłaby sugerować pominięcie prowizji maklerskiej, co jest błędem, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości, prowizje i inne koszty bezpośrednio związane z zakupem powinny być dodawane do wartości zakupu. Z kolei wartość 6 000 zł odnosi się jedynie do ceny zakupu akcji i nie uwzględnia dodatkowych kosztów transakcyjnych, co również jest nieprawidłowe. Odpowiedź 5 000 zł całkowicie pomija kwestię ceny emisyjnej akcji, co jest niewłaściwe, ponieważ zgodnie z zasadami rachunkowości wartość emisyjna jest kluczowa dla określenia kosztu nabycia. Użytkownicy często popełniają błąd myślowy, polegający na ignorowaniu dodatkowych kosztów przy obliczaniu wartości aktywów finansowych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełne koszty nabycia aktywów, które będą później wykazywane w bilansie, muszą obejmować nie tylko cenę zakupu, ale również wszelkie inne opłaty związane z transakcją, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania aktywami finansowymi.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż przedsiębiorstwo, które osiągnęło najlepszą rentowność kapitału własnego

Przedsiębiorstwo	Wskaźnik rentowności kapitału własnego
A	0,32
B	0,34
C	0,35
D	0,37

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Rentowność kapitału własnego (ROE) jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który ocenia efektywność zarządzania kapitałem własnym przedsiębiorstwa. W przedstawionej tabeli przedsiębiorstwo D osiągnęło najwyższą wartość tego wskaźnika, co wskazuje na umiejętność generowania zysków na poziomie kapitału, który jest w posiadaniu firmy. W praktyce oznacza to, że każde zainwestowane przez właścicieli pieniądze przynoszą wysokie zyski, a przedsiębiorstwo jest w stanie efektywnie wykorzystać swoje zasoby finansowe. Wartości ROE powinny być porównywane w kontekście branży, aby zrozumieć, czy dany wskaźnik jest konkurencyjny. Na przykład, w branży technologicznej, gdzie innowacje i rozwój są kluczowe, wyższy ROE może świadczyć o lepszej strategii inwestycyjnej i zdolności do adaptacji na zmieniającym się rynku. Przedsiębiorstwa z wysokim ROE często przyciągają uwagę inwestorów, co może wpłynąć na wzrost wartości akcji.

Pytanie 24

Firma zajmująca się produkcją, która prowadzi ewidencję kosztów wyłącznie w formie kalkulacji, powinna zaksięgować wynagrodzenie brutto pracownika na stanowisku produkcyjnym na koncie

A. Koszty wydziałowe

B. Koszty działalności podstawowej

C. Wynagrodzenia

D. Koszty ogólnego zarządu

Wybór innych opcji, takich jak koszty wydziałowe, wynagrodzenia czy koszty ogólnego zarządu, jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia bezpośredniego powiązania wynagrodzeń zatrudnionych w produkcji z procesem wytwarzania. Koszty wydziałowe odnoszą się do kosztów przypisanych do konkretnego wydziału, ale nie obejmują bezpośrednich wynagrodzeń pracowników produkcyjnych, które są zaliczane do kosztów działalności podstawowej. Z kolei konto wynagrodzeń zazwyczaj skupia się na ogólnych kosztach pracy w przedsiębiorstwie, a nie na ich bezpośrednim związku z procesem produkcyjnym. Koszty ogólnego zarządu dotyczą wydatków związanych z administracją i zarządzaniem firmą, co również nie ma związku z bezpośrednimi kosztami produkcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ewidencji kosztów. W praktyce błędne klasyfikowanie kosztów może prowadzić do nieadekwatnych analiz rentowności oraz trudności w podejmowaniu decyzji zarządczych. Właściwe księgowanie wynagrodzenia pracowników produkcyjnych w kosztach działalności podstawowej jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości, co wpływa na transparentność finansową i rzetelność sprawozdań.

Pytanie 25

23 marca 2020 r. firma produkcyjna nabyła i wprowadziła do użytku środek trwały o początkowej wartości 180 000,00 zł, który jest amortyzowany za pomocą metody liniowej zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Roczna stawka amortyzacji wynosi 14%. Jaką wartość odpisu amortyzacyjnego środka trwałego należy obliczyć za 2020 rok?

A. 25 200,00 zł

B. 18 900,00 zł

C. 21 000,00 zł

D. 2 100,00 zł

Odpowiedź 18 900,00 zł jest całkiem w porządku. Liczymy roczny odpis amortyzacyjny na bazie wartości początkowej środka trwałego i zastosowanej stopy amortyzacji. W naszym przypadku wartość początkowa to 180 000,00 zł, a roczna stopa amortyzacji wynosi 14%. Żeby obliczyć odpis, musimy pomnożyć wartość początkową przez tę stopę: 180 000,00 zł razy 14% daje nam 25 200,00 zł. Ale, co ważne, środek trwały zakupiono 23 marca 2020 roku, więc w tym roku wykorzystywano go tylko przez część czasu. Od 23 marca do końca grudnia to 9 miesięcy. Dlatego musimy zmniejszyć roczny odpis proporcjonalnie, czyli (25 200,00 zł podzielić przez 12) razy 9, co daje 18 900,00 zł. Świetnym przykładem jest firma, która kupuje maszyny na dłużej. Dobrze wiedzieć, jak to obliczać, żeby lepiej planować budżet i rozliczenia podatkowe. Pamiętaj też, że dokładna księgowość to niezbędna rzecz w tej branży.

Pytanie 26

W firmie nabyto środek trwały za kwotę zakupu netto 35 500,00 zł. Koszty dostarczenia tego środka trwałego wyniosły 500,00 zł netto. Środek ten ma zostać amortyzowany metodą liniową przez okres 5 lat. Jaka będzie wysokość rocznego odpisu amortyzacyjnego?

A. 7 200,00 zł

B. 7 100,00 zł

C. 7 223,00 zł

D. 7 000,00 zł

Poprawna odpowiedź to 7 200,00 zł, która jest wynikiem prawidłowego obliczenia rocznego odpisu amortyzacyjnego. Aby obliczyć odpis amortyzacyjny, należy najpierw ustalić podstawę amortyzacyjną. W tym przypadku podstawą jest cena zakupu netto środka trwałego oraz koszty transportu, które również są związane z nabyciem środka trwałego. Zatem: 35 500,00 zł (cena netto) + 500,00 zł (koszty transportu) = 36 000,00 zł. Następnie, aby obliczyć roczny odpis amortyzacyjny, dzielimy tę kwotę przez okres amortyzacji, który wynosi 5 lat: 36 000,00 zł / 5 = 7 200,00 zł. Amortyzacja liniowa jest jedną z najczęściej stosowanych metod, ponieważ zapewnia równomierne rozłożenie kosztów przez cały okres użytkowania środka trwałego. W praktyce oznacza to, że co roku można uwzględniać stałą kwotę odpisu w kosztach uzyskania przychodu, co wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które promują przejrzystość i stabilność w raportowaniu finansowym.

Pytanie 27

Gospodarcza operacja opisana jako "sprzedaż towarów za gotówkę" została zarejestrowana w jednostce gospodarczej w poprawnych kwotach, lecz na niewłaściwych kontach: Materiały i Rozrachunki z odbiorcami. Aby skorygować błąd księgowy, unikając sztucznego zawyżenia obrotów na kontach, należy zastosować storno

A. czerwonego całkowitego

B. czerwonego częściowego

C. czarnego częściowego

D. czarnego całkowitego

Stosowanie storna czarnego częściowego, czerwonego częściowego lub czarnego całkowitego w opisanej sytuacji jest nieodpowiednie i prowadzi do nieprawidłowości w księgowości. Storno czarne częściowe polega na anulowaniu jedynie części zapisów, co w przypadku błędnie zaksięgowanej transakcji może prowadzić do sytuacji, w której część wartości pozostaje na niewłaściwym koncie, co z kolei może sztucznie zawyżać obroty na tym koncie. Analogicznie, storno czerwone częściowe również nie rozwiązuje problemu, gdyż jedynie częściowo koryguje błędne zapisy, co wprowadza chaos w dokumentacji księgowej. Storno czarne całkowite, chociaż wydaje się bardziej odpowiednie, nie eliminuje ryzyka pozostawienia nieprawidłowych wartości na niewłaściwych kontach, a zatem nie zapewnia pełnej zgodności z rzeczywistością finansową jednostki. Księgowość wymaga ścisłego przestrzegania zasad dotyczących klasyfikacji i ewidencji operacji gospodarczych, aby uniknąć rozrachunków, które mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Przykładem może być przypadkowe pominięcie konieczności wykazania przychodów na właściwych kontach, co może w przyszłości wpłynąć na analizy finansowe oraz raportowanie. Dlatego kluczowe znaczenie ma stosowanie storno czerwonego całkowitego, które zapewnia pełne skorygowanie błędnej transakcji i przywrócenie właściwego stanu kont.

Pytanie 28

W Hurtowni "Meblomag" sp. z o.o. wybrane konta księgowe na dzień 31.12.2012 r. wykazują następujące salda. Wynik finansowy brutto na dzień 31.12.2012 r. ustalony metodą statystyczną wynosi

– Przychody za sprzedaży towarów	120 000 zł
– Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu	50 000 zł
– Koszty handlowe	30 000 zł
– Pozostałe przychody operacyjne	5 300 zł
– Pozostałe koszty operacyjne	4 100 zł
– Straty nadzwyczajne	400 zł
– Przychody finansowe	1 200 zł

A. 69 600 zł

B. 142 000 zł

C. 42 000 zł

D. 97 900 zł

Aby prawidłowo obliczyć wynik finansowy brutto, kluczowe jest zrozumienie, że jest to różnica pomiędzy przychodami a kosztami związanymi z działalnością przedsiębiorstwa. W przypadku Hurtowni "Meblomag" sp. z o.o., po dokładnym zsumowaniu przychodów oraz kosztów, uzyskany wynik wynosi 42 000 zł. To właśnie ta suma jest odzwierciedleniem efektywności finansowej firmy w analizowanym okresie. W praktyce, wynik finansowy brutto jest istotnym wskaźnikiem umożliwiającym analizę rentowności działalności handlowej. Stanowi on również podstawę do dalszego planowania finansowego oraz podejmowania strategicznych decyzji. Dobrą praktyką w obliczeniach finansowych jest regularne monitorowanie oraz aktualizacja danych księgowych, co pozwala na bieżąco oceniać kondycję finansową przedsiębiorstwa oraz na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Prawidłowe podejście do analizy wyników finansowych, w tym zrozumienie metodologii obliczania wyniku finansowego, jest kluczowym elementem zarządzania finansami w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 29

Niedobór naturalny towarów, który mieści się w ramach norm i limitów, księguje się na ciężar konta

A. Inne koszty operacyjne

B. Koszt produkcji sprzedanych wyrobów gotowych

C. Wartość towarów sprzedanych po cenach zakupu

D. Zużycie surowców i energii

Niedobór naturalny towarów, który mieści się w granicach norm i limitów, należy księgować w ciężar konta "Wartość sprzedanych towarów według cen zakupu". Jest to zgodne z zasadami rachunkowości, które nakazują, aby wszelkie straty związane z towarami były odzwierciedlane w kosztach. W praktyce oznacza to, że jeśli towar nie dotarł do miejsca sprzedaży w odpowiedniej ilości z powodu naturalnych niedoborów, jego wartość powinna zostać uwzględniona w kosztach sprzedanych towarów, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Przykładem może być sytuacja, w której sklep posiada zapasy towarów, ale część z nich uległa uszkodzeniu lub zniszczeniu w wyniku naturalnych zdarzeń, takich jak pożar czy powódź. Wówczas wartość tych towarów zostaje odjęta od przychodów ze sprzedaży, co jest zgodne z zasadą ostrożności w rachunkowości. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie stanu zapasów oraz prowadzenie odpowiednich analiz, aby zapobiegać i minimalizować straty związane z niedoborem naturalnym.

Pytanie 30

Którą metodę przeprowadzania inwentaryzacji charakteryzuje zamieszczony opis?

Opis metody inwentaryzacji
Jest to metoda inwentaryzacji polegająca na policzeniu, zważeniu lub zmierzeniu poszczególnych składników aktywów objętych inwentaryzacją, ich wycenie i porównaniu otrzymanych wyników z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnieniu i ustaleniu sposobu rozliczenia ewentualnych różnic inwentaryzacyjnych.

A. Weryfikację stanu ewidencyjnego należności spornych.

B. Porównanie danych ksiąg rachunkowych z dokumentami źródłowymi.

C. Uzgadnianie salda należności.

D. Spis z natury.

Spis z natury to jedna z kluczowych metod inwentaryzacji, która polega na fizycznym policzeniu, zważeniu lub zmierzeniu aktywów. Metoda ta ma na celu uzyskanie rzeczywistego stanu posiadania, co jest niezbędne do weryfikacji danych księgowych. W praktyce, spis z natury jest często stosowany w przedsiębiorstwach, które posiadają duże zasoby magazynowe, aby zapewnić, że ewidencja księgowa jest zgodna z rzeczywistością. Warto również zaznaczyć, że standardy rachunkowości wymagają regularnych inwentaryzacji, co pozwala na wykrywanie ewentualnych nieprawidłowości oraz szacowanie strat powstałych w wyniku kradzieży czy błędów w księgowości. Przykładem zastosowania metody spisu z natury mogą być okresowe inwentaryzacje magazynów, które pomagają w optymalizacji zarządzania zapasami oraz minimalizacji strat. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie tej metody w kontekście audytów finansowych, gdzie rzetelność danych jest kluczowa dla wiarygodności sprawozdań finansowych.

Pytanie 31

Bilansowa wartość środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest obliczana na podstawie zasady

A. wartość netto pomniejszona o dotychczasowe umorzenie

B. wartość początkowa powiększona o dotychczasowe umorzenie

C. wartość początkowa pomniejszona o dotychczasowe umorzenie

D. wartość netto powiększona o dotychczasowe umorzenie

Wartość bilansowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się poprzez odjęcie dotychczasowego umorzenia od wartości początkowej. Wartość początkowa to kwota, za którą nabyto środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, a umorzenie to proces systematycznego rozliczania kosztów związanych z ich użytkowaniem w czasie. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo nabywa maszynę za 100 000 zł, a dotychczasowe umorzenie wynosi 30 000 zł, to wartość bilansowa tej maszyny wyniesie 70 000 zł. W praktyce, stosowanie tej zasady pozwala na realistyczne odzwierciedlenie wartości posiadanych aktywów, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości, takimi jak IFRS, które wymagają prezentacji rzeczywistej wartości netto aktywów w bilansie. Warto również zauważyć, że umorzenie jest kluczowym elementem procesu amortyzacji, który ma na celu rozłożenie kosztów nabycia aktywów na ich przewidywany okres użyteczności.

Pytanie 32

Hurtownia nabyła towary od dostawcy OMEGA sp. z o.o. na podstawie faktury. Do końca raportowanego okresu nie wpłynęły towary od dostawcy OMEGA sp. z o.o. Konto Rozliczenie zakupu towarów pokazuje saldo

A. debetowe, wskazujące na towary w drodze

B. kredytowe, wskazujące na towary w drodze

C. debetowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

D. kredytowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

Odpowiedź debetowa na koncie Rozliczenie zakupu towarów wskazuje na to, że Hurtowania zarejestrowała zakup towarów, które powinny zostać dostarczone, ale ich jeszcze nie otrzymano. W praktyce oznacza to, że mimo iż towar był zamówiony, nie został fizycznie przekazany, co skutkuje brakiem odpowiednich zapisów na koncie zapasów. W takiej sytuacji, saldo debetowe na koncie Rozliczenie zakupu towarów odzwierciedla zobowiązanie do uregulowania płatności za towary, które są w drodze. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości, które nakładają obowiązek odzwierciedlenia zobowiązań z tytułu dokonanych zakupów. Przykład: Hurtownia zamawia 100 jednostek towaru, wystawia fakturę i dokonuje zapłaty, jednak towar nie dotarł przed zamknięciem okresu sprawozdawczego. W takim przypadku saldo debetowe uwzględnia wartość zamówienia, mimo braku fizycznej dostawy. Dobrą praktyką jest monitorowanie takich transakcji, aby unikać problemów z płynnością finansową oraz błędów w bilansie zysków i strat.

Pytanie 33

Która operacja finansowa wywołuje zmiany w aktywach oraz pasywach, a jednocześnie prowadzi do obniżenia sumy bilansowej?

A. Dyskonto weksla odbankowego 600 zł

B. Spłata kolejnej raty kredytu przelewem 1 600 zł

C. Faktura za zbycie środka trwałego 12 400 zł

D. Zakupiono sprzęt za gotówkę 20 000 zł

Spłata raty kredytu to ważna rzecz w finansach firmy. Kiedy płacisz ratę, twoje aktywa się zmniejszają, bo używasz pieniędzy, ale też twoje zobowiązania maleją o tę samą kwotę. Na przykład, jeżeli firma miała kredyt na 100 000 zł, a teraz spłaciła 1 600 zł, to zostaje jej 98 400 zł do spłaty. W ten sposób suma bilansowa, czyli różnica między tym, co masz, a tym, co jesteś winien, też się zmniejsza. Tego typu operacje są super ważne, bo muszą być dobrze zapisane, żeby wszystko było jasne i przejrzyste. Regularne spłacanie kredytów to najlepsza praktyka, bo dzięki temu firma ma lepszą płynność finansową i więcej możliwości na przyszłość. Moim zdaniem, to kluczowy element zarządzania, który pozwala uniknąć problemów finansowych.

Pytanie 34

Podczas inwentaryzacji zauważono:
‒ niezawiniony niedobór oleju rzepakowego – 16 sztuk w cenie 10,00 zł/szt.
‒ nadwyżkę oleju słonecznikowego – 18 sztuk w cenie 9,00 zł/szt.

Kierownik jednostki zdecydował o zrekompensowaniu niedoboru oleju rzepakowego nadwyżką oleju słonecznikowego. Oblicz wartość kompensacji, stosując zasadę mniejszej ilości oraz niższej ceny.

A. 160,00 zł

B. 90,00 zł

C. 162,00 zł

D. 144,00 zł

Wartość kompensaty w tym przypadku ustalamy zgodnie z zasadą mniejszej ilości i niższej ceny. Niezawiniony niedobór oleju rzepakowego wynosi 16 sztuk, a nadwyżka oleju słonecznikowego to 18 sztuk. Ceny jednostkowe to odpowiednio 10,00 zł/szt. dla oleju rzepakowego i 9,00 zł/szt. dla oleju słonecznikowego. Aby obliczyć wartość kompensaty, stosujemy zasadę, że porównujemy ilości i ceny, a następnie wybieramy mniejszą ilość i niższą cenę. Zatem bierzemy pod uwagę 16 sztuk oleju rzepakowego, co daje nam wartość 16 sztuk * 9,00 zł/szt. = 144,00 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami, gdzie kompensacja niedoborów nadwyżkami powinna opierać się na najkorzystniejszych ekonomicznie warunkach, co w tym przypadku oznacza wybraną wartość 144,00 zł. W praktyce oznacza to, że kierownik jednostki podejmuje decyzje oparte na racjonalnych przesłankach finansowych, co jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu gospodarką magazynową.

Pytanie 35

Jakie koszty operacyjne można zaliczyć do pozostałych?

A. opłaty za prowadzenie rachunku bankowego pobierane przez bank

B. wydatki na koszty postępowania sądowego

C. wartość akcji krótkoterminowych sprzedanych po cenie nabycia

D. pozyskane darowizny

Zapłacone koszty postępowania sądowego są klasyfikowane jako pozostałe koszty operacyjne, ponieważ są związane z działalnością przedsiębiorstwa i jego operacjami. Koszty te mogą obejmować opłaty za usługi prawne, wynagrodzenia dla adwokatów oraz inne wydatki związane z procesami sądowymi. W praktyce przedsiębiorstwa muszą prowadzić rzetelną księgowość, aby móc prawidłowo klasyfikować i ewidencjonować takie koszty. Ważne jest, aby te wydatki były dokumentowane i uzasadnione, co dowodzi, że przedsiębiorstwo działa w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami i dba o swoje interesy. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), koszty te należy ujmować w rachunku zysków i strat jako wydatki operacyjne, co pozwala na lepsze zarządzanie finansami i planowanie budżetu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której firma ponosi koszty związane z obroną swoich praw w sprawach cywilnych lub gospodarczych, a takie wydatki mają bezpośredni wpływ na jej wyniki finansowe.

Pytanie 36

Obliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie wynagrodzeń brutto pracowników skutkuje powstaniem

A. przychodu

B. zobowiązania wobec pracowników

C. kosztu

D. zobowiązania wobec budżetu

Naliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń brutto pracowników skutkuje powstaniem zobowiązania wobec budżetu, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Podatki dochodowe, w tym PIT, są obowiązkowymi świadczeniami na rzecz państwa, a ich naliczenie oznacza, że pracodawca ma obowiązek odprowadzenia określonej kwoty do budżetu publicznego. Na przykład, jeśli wynagrodzenie brutto pracownika wynosi 5000 zł, a stawka podatku PIT wynosi 17%, to pracodawca jest zobowiązany odprowadzić 850 zł do budżetu. Praktyka ta nie tylko zapewnia wpływy do państwowego budżetu, ale także jest obowiązkiem pracodawcy, co jest regulowane przez przepisy prawa podatkowego. Zobowiązanie wobec budżetu staje się więc formalnym zobowiązaniem finansowym, które musi być terminowo regulowane, aby uniknąć sankcji prawnych i finansowych. Warto również zauważyć, że prawidłowe naliczanie i odprowadzanie podatków jest częścią etycznego prowadzenia działalności gospodarczej i budowania zaufania w relacjach z pracownikami oraz instytucjami.

Pytanie 37

W przypadku włamania dokonuje się inwentaryzacji

A. nadzwyczajnej

B. zdawczo-odbiorczej

C. okresowej

D. ciągłej

Odpowiedź nadzwyczajna jest poprawna, ponieważ w przypadku kradzieży z włamaniem konieczne jest przeprowadzenie inwentaryzacji, która ma na celu ustalenie rzeczywistego stanu zmagazynowanych towarów oraz ewentualnych strat. Inwentaryzacja nadzwyczajna odbywa się na skutek zaistnienia zdarzeń wyjątkowych, takich jak kradzież, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie braków oraz podjęcie odpowiednich działań naprawczych. Przykładowo, w przedsiębiorstwie handlowym po stwierdzeniu kradzieży z włamaniem, zarząd powinien zlecić przeprowadzenie inwentaryzacji nadzwyczajnej, aby określić, jakie towary zostały skradzione i w jakiej ilości. Wskazane jest również dokumentowanie całej procedury, aby zachować odpowiednią ścieżkę audytową, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania ryzykiem. Tego rodzaju działania nie tylko wspomagają proces ewentualnych dochodzeń w sprawie przestępstwa, ale także pozwalają na lepsze zarządzanie zasobami i zapobiegają przyszłym incydentom.

Pytanie 38

W jaki sposób powinno się inwentaryzować wartości niematerialne i prawne?

A. Wykonać spis inwentarzowy

B. Zestawić dane księgowe z dokumentacją źródłową

C. Uzgodnić stany

D. Zrealizować spis z natury

Porównanie danych księgowych z dokumentami źródłowymi jest kluczowym krokiem w inwentaryzacji wartości niematerialnych i prawnych. Taki proces pozwala na weryfikację, czy zapisy w księgach rachunkowych są zgodne z rzeczywistymi danymi, które są zapisane w odpowiednich dokumentach, takich jak umowy licencyjne, patenty czy wartości niematerialne. Przykładem może być sytuacja, w której firma posiada licencje na oprogramowanie; ważne jest, aby upewnić się, że wszystkie aktywa są prawidłowo udokumentowane oraz że dane w księgach odzwierciedlają ich rzeczywistą wartość. W praktyce, porównanie danych księgowych z dokumentami źródłowymi wspiera audyty wewnętrzne, a także jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które podkreślają potrzebę rzetelności i dokładności w raportowaniu finansowym. Dodatkowo, taka weryfikacja może pomóc w identyfikacji ewentualnych rozbieżności, które mogą skutkować błędami w sprawozdaniach finansowych, wpływając tym samym na podejmowanie decyzji zarządczych oraz poziom zaufania inwestorów.

Pytanie 39

Maszyna produkcyjna o wartości początkowej 70 000,00 zł jest amortyzowana według metody liniowej przy użyciu rocznej stawki amortyzacyjnej wynoszącej 20%. Po trzech latach użytkowania, wartość umorzenia tej maszyny wyniesie

A. 14 000,00 zł

B. 42 000,00 zł

C. 56 000,00 zł

D. 28 000,00 zł

Warto zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Przy obliczaniu wartości umorzenia maszyny produkcyjnej, kluczowe jest zrozumienie, że metoda liniowa zakłada równomierne rozłożenie kosztów amortyzacji na cały okres eksploatacji aktywu. Odpowiedzi, które wskazują na wartość 56 000,00 zł, 28 000,00 zł oraz 14 000,00 zł, wynikają z niepoprawnych obliczeń lub błędnych koncepcji dotyczących amortyzacji. Na przykład, 56 000,00 zł sugeruje, że ktoś mógł pomylić umorzenie z wartością pozostałą, co jest błędem koncepcyjnym. Odpowiedź 28 000,00 zł mogłaby wynikać z niepełnych obliczeń, na przykład braku uwzględnienia pełnych trzech lat amortyzacji, co także prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Natomiast wartość 14 000,00 zł to roczne umorzenie, ale nie uwzględnia okresu trzech lat eksploatacji. Zrozumienie zasadności amortyzacji oraz prawidłowych metod obliczeń jest kluczowe dla skutecznego zarządzania aktywami firmy. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do zafałszowania wyników finansowych, co skutkuje błędnymi decyzjami zarządczymi. Dlatego tak ważne jest, aby analizować każdą z odpowiedzi i zrozumieć podstawowe zasady dotyczące amortyzacji.

Pytanie 40

Płatnik, będący pracodawcą dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ponosi odpowiedzialność między innymi za składki na ubezpieczenie

A. mienia.

B. zdrowia.

C. opieki zdrowotnej.

D. wypadków.

Dobra robota z tym pytaniem! Odpowiedź o składkach na ubezpieczenie wypadkowe jest jak najbardziej poprawna. Wiesz, to pracodawca jest odpowiedzialny za opłacanie tych składek dla swoich pracowników, gdy są zatrudnieni na umowę o pracę. Ubezpieczenie wypadkowe to coś, co chroni pracowników, jeśli coś złego wydarzy się w pracy lub w drodze do niej. To jest naprawdę ważne dla ich bezpieczeństwa. A pracodawca musi pilnować, żeby te składki były regularnie obliczane i wpłacane do ZUSu. Na przykład, jeśli pracownik ulegnie wypadkowi, może liczyć na zasiłek chorobowy lub jednorazowe odszkodowanie. Takie wsparcie jest istotne w trudnych momentach. No i pamiętaj, że odpowiedzialne zarządzanie tymi składkami to też część odpowiedzialności społecznej biznesu, co pokazuje, jak ważna jest ochrona pracowników i przestrzeganie prawa pracy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej