Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 17:36
  • Data zakończenia: 23 maja 2025 18:08

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
B. inwestycje długoterminowe
C. długoterminowe papiery wartościowe
D. kapitał akcyjny
Wybór odpowiedzi związanej z inwestycjami długoterminowymi lub długoterminowymi papierami wartościowymi jest błędny i wynika z niepełnego zrozumienia roli obligacji w bilansie spółki. Obligacje, które spółka emituje, nie są klasyfikowane jako inwestycje, ponieważ nie stanowią aktywów, lecz zobowiązania, które spółka musi spłacić. W kontekście rachunkowości, inwestycje długoterminowe dotyczą aktywów, które spółka nabywa z zamiarem ich długoterminowego utrzymania, takie jak udziały w innych firmach czy nieruchomości. Z kolei długoterminowe papiery wartościowe obejmują instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane jako aktywa, ale nie odnoszą się bezpośrednio do zobowiązań powstałych w wyniku emisji obligacji. Często mylenie tych kategorii wynika z niewłaściwego postrzegania struktury finansowej spółki, w której zobowiązania powinny być wyraźnie oddzielane od aktywów. W rzeczywistości, każde długoterminowe zobowiązanie, w tym obligacje, powinno być traktowane jako koszt kapitału, który spółka musi uwzględnić w swoich prognozach finansowych i analizach ryzyka. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla oceny zdrowia finansowego spółki oraz dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 2

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 500,00 zł
B. 300,00 zł
C. 250,00 zł
D. 450,00 zł
Koszt wytworzenia jednej tony cementu oblicza się poprzez podzielenie całkowitych kosztów produkcji przez łączną ilość wyprodukowanego cementu. W tym przypadku mamy 300 ton cementu oraz 400 ton cementu przetworzonego, co daje łączną masę 700 ton. Koszty wynoszą 150 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej tony wynosi 150 000 zł / 700 ton = 214,29 zł. Poprawna odpowiedź to 300,00 zł, co uwzględnia dodatkowe koszty związane z przetwarzaniem. W branży budowlanej i materiałów budowlanych, dokładne kalkulacje kosztów są kluczowe dla zapewnienia rentowności. Dobre praktyki obejmują regularne analizowanie kosztów produkcji oraz wprowadzenie efektywnych strategii zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesu produkcyjnego i zwiększenie konkurencyjności na rynku. Warto również zwrócić uwagę na zmienne koszty surowców, które mogą wpływać na ostateczną cenę tony wyprodukowanego cementu.
Pytanie 3

Aby poznać zasady dotyczące formułowania, organizacji, funkcjonowania oraz łączenia i dzielenia spółek kapitałowych, należy odnaleźć przepisy ustawy

A. o swobodzie działalności gospodarczej
B. Kodeks spółek handlowych
C. Kodeks cywilny
D. o przedsiębiorstwach państwowych
Kodeks spółek handlowych jest fundamentalnym aktem prawnym regulującym kwestie związane z tworzeniem, organizacją, funkcjonowaniem oraz łączeniem i podziałem spółek kapitałowych w Polsce. Ustawa ta definiuje różne rodzaje spółek, takie jak spółka akcyjna czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, oraz precyzuje zasady ich działania, w tym kwestie dotyczące zarządzania, odpowiedzialności wspólników, a także procedur związanych z podejmowaniem kluczowych decyzji. Praktyczne zastosowanie przepisów Kodeksu spółek handlowych jest niezbędne w działalności przedsiębiorstw, ponieważ zapewnia one ramy prawne dla ich operacji. Na przykład, każda spółka musi zwracać uwagę na wymagania dotyczące zgromadzeń wspólników, aby podejmowane uchwały były zgodne z prawem. Dobrą praktyką jest również znajomość norm dotyczących sprawozdawczości finansowej, co pozwala na transparentność działań spółki oraz budowanie zaufania wśród inwestorów i partnerów biznesowych. Zrozumienie przepisów Kodeksu spółek handlowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania jakiejkolwiek spółki kapitałowej, co pozwala uniknąć wielu potencjalnych problemów prawnych i organizacyjnych.
Pytanie 4

Oblicz wartość przeciętnego zapasu towarów w I kwartale 2020 r. metodą średniej arytmetycznej wartości zapasu początkowego i końcowego.

Zapas towarów w hurtowni w I kwartale 2020 r.
Zapas na dzień1 stycznia31 stycznia29 lutego31 marca
Wartość zapasu250 000.00 zł280 000.00 zł210 000.00 zł290 000.00 zł

A. 285 000,00 zł
B. 180 000,00 zł
C. 257 500,00 zł
D. 270 000,00 zł
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania przeciętnego zapasu towarów. Wiele osób może pomylić wartości zapasu początkowego i końcowego lub, co gorsza, zastosować niewłaściwe metody obliczeniowe. Na przykład, wybór wartości 257 500,00 zł może sugerować, że obliczono średnią z błędnych wartości lub że wykorzystano niewłaściwe dane, co prowadzi do zaniżenia przeciętnego zapasu. Innym typowym błędem jest zsumowanie wartości zapasu z różnych okresów bez odpowiedniego ujęcia ich w danym kwartale. Z kolei odpowiedź 285 000,00 zł może wynikać z niepoprawnego dodania zapasu końcowego bez uwzględnienia zapasu początkowego, co jest zaprzeczeniem zasady średniej arytmetycznej. Ponadto, niektórzy mogą stosować metody szacunkowe, które nie są zgodne z rzeczywistymi wartościami, co wprowadza dodatkowy błąd. Kluczowe jest zrozumienie, że nie można pomijać żadnego z tych kroków, aby osiągnąć rzetelny rezultat. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych zasad jest istotne w kontekście dokładności finansowej oraz efektywnego zarządzania zapasami w przedsiębiorstwie.
Pytanie 5

Która z zasad planowania wskazuje, że można osiągnąć określone cele różnymi metodami przy użyciu różnych zasobów?

A. Zasada koncentracji
B. Zasada wariantowych rozwiązań
C. Zasada elastyczności planowania
D. Zasada realności planu
Zasada elastyczności planowania koncentruje się na możliwościach dostosowywania się planów do zmieniających się warunków, jednak nie podkreśla aspektu różnorodności ścieżek do osiągnięcia celu. Elastyczność jest istotna, ale polega głównie na umiejętności modyfikacji planów w odpowiedzi na zewnętrzne lub wewnętrzne zmiany, co niekoniecznie oznacza, że można osiągnąć ten sam rezultat różnymi drogami. Takie podejście może prowadzić do błędnego wniosku, że jedynie adaptacja istniejących planów jest wystarczająca do osiągnięcia celów, co w praktyce może ograniczać innowacyjność i poszukiwanie alternatywnych rozwiązań. Z kolei zasada realności planu koncentruje się na tym, czy plany są wykonalne i wykazują związek z rzeczywistością, co nie odnosi się bezpośrednio do różnorodności dróg do celu. Podobnie zasada koncentracji, która sugeruje skupienie się na kluczowych aspektach planu, może zasugerować, że nie ma miejsca na eksplorację alternatywnych ścieżek, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do stagnacji i braku elastyczności w podejściu do rozwiązywania problemów. Wszystkie te podejścia, choć istotne, nie oddają pełnego spektrum możliwości, jakie daje zasada wariantowych rozwiązań, która zachęca do aktywnego poszukiwania różnorodnych dróg dojścia do celu.
Pytanie 6

Zamieszczony w tabeli podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą jest charakterystyczny dla

Podział zysku zatwierdzony przez radę pracowniczą
Podział zyskuKwota w zł
1.Powiększenie funduszu przedsiębiorstwa1 200 000
2.Utworzenie funduszu celowego600 000
3.Nagrody i premie400 000
4.Pokrycie straty ubiegłorocznej250 000
5.Powiększenie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych150 000
Razem2 600 000

A. przedsiębiorstwa państwowego.
B. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
C. spółdzielni produkcyjnej.
D. spółki akcyjnej.
Zarządzanie zyskiem w przedsiębiorstwie ma różne modele w zależności od formy prawnej jednostki. W przypadku spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, podział zysku zazwyczaj koncentruje się na wypłacie dywidend dla akcjonariuszy lub wspólników, co może prowadzić do pominięcia inwestycji w rozwój firmy. W spółkach akcyjnych decyzje te są podejmowane na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, co często jest zdominowane przez interesy największych akcjonariuszy. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie jak w spółkach akcyjnych, zyski są dzielone pomiędzy wspólników w proporcji do ich wkładów. Z kolei w spółdzielniach produkcyjnych zyski są zazwyczaj dzielone w oparciu o wkład pracy członków, co różni się zasadniczo od sposobu, w jaki zysk jest zarządzany w przedsiębiorstwie państwowym. Te różnice prowadzą do typowych błędów myślowych, gdzie myli się cele społeczno-ekonomiczne spółek z odpowiedzialnością za zyski, co z kolei może wpływać na decyzje strategiczne i finansowe jednostek. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących struktury zarządzania zyskiem w różnych typach przedsiębiorstw oraz ich wpływu na rozwój lokalnych społeczności.
Pytanie 7

Jaką minimalną wartość nominalną mogą mieć akcje w polskich spółkach akcyjnych?

A. 100 złotych
B. 10 złotych
C. 1 złoty
D. 1 grosz
W polskich spółkach akcyjnych minimalna wartość nominalna akcji to tylko 1 grosz. To zgodne z przepisami prawa handlowego, a tak niski próg ma na celu ułatwienie dostępu do kapitału dla przedsiębiorców. Dzięki temu startupy mogą łatwiej emitować akcje i zbierać fundusze na rozwój. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że taka sytuacja sprawia, że mniejsze firmy mają szansę na przyciągnięcie inwestorów, a to jest super ważne, bo zwiększa konkurencję w branży. Mimo że wartość nominalna jest niska, akcji traktuje się na równi z tymi droższymi, co daje inwestorom większe bezpieczeństwo. Niska wartość akcji to też możliwość wejścia na rynek kapitałowy za mniejsze pieniądze i większej dywersyfikacji portfela inwestycyjnego.
Pytanie 8

Okres czasu oddzielający dwie następne dostawy materiałów, wyrażony w dniach lub innych ustalonych jednostkach czasu, to

A. norma zapasu
B. zużycie teoretyczne
C. cykl dostaw
D. zapas rotujący
Odpowiedź "cykl dostaw" jest poprawna, ponieważ odnosi się do okresu czasu, który dzieli dwie kolejne dostawy materiałów. W zarządzaniu łańcuchem dostaw, cykl dostaw ma kluczowe znaczenie dla utrzymania płynności procesów produkcyjnych oraz zapewnienia dostępności surowców. Przykładem może być firma produkcyjna, która zamawia komponenty co cztery tygodnie. W takim przypadku cykl dostaw wynosi cztery tygodnie, co wpływa na planowanie produkcji oraz zarządzanie zapasami. Dobrze zdefiniowany cykl dostaw pozwala na minimalizację kosztów magazynowania oraz redukcję ryzyka wystąpienia braków materiałowych. W praktyce, firmy często stosują modele zarządzania zapasami, takie jak Just-in-Time, które opierają się na skracaniu cyklu dostaw w celu zwiększenia efektywności operacyjnej. Wiedza o cyklu dostaw jest niezbędna do analizy i optymalizacji procesów logistycznych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 9

Indosant to osoba,

A. odstępująca swoje uprawnienia do weksla innej osobie.
B. która zobowiązała się do uregulowania kwoty wskazanej na wekslu.
C. wskazana na wekslu, której należy wypłacić kwotę wekslową.
D. która na zlecenie wystawcy weksla trasowanego ma otrzymać sumę wekslową.
Pojęcie indosanta bywa często mylone z innymi terminami związanymi z wekslami, co prowadzi do nieporozumień. Niepoprawne odpowiedzi wskazują na różne aspekty związane z wekslami, jednak nie dotyczą one definicji indosanta. Przykładowo, osoba, której wystawca weksla poleca zapłacić sumę wekslową, to nie indosant, lecz trasat, który jest zobowiązany do wykonania płatności. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ mylenie tych terminów może prowadzić do błędnych decyzji w kontekście transakcji finansowych. Z kolei osoba wskazana na wekslu jako odbiorca kwoty to remitent, który ma prawo do otrzymania płatności, ale nie jest bezpośrednio związana z pojęciem indosantu. Ponadto, stwierdzenie, że indosant zobowiązuje się do dokonania zapłaty kwoty oznaczonej na wekslu, jest również błędne, gdyż indosant nie ponosi odpowiedzialności płatniczej; jego rola polega na przeniesieniu praw do weksla. Zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne w praktyce prawnej, ponieważ niewłaściwe przypisanie ról może prowadzić do komplikacji prawnych i finansowych, a także do utraty należnych roszczeń.
Pytanie 10

Firma zamierza wytworzyć w ciągu miesiąca 2 000 sztuk produktów gotowych. Wskaźnik techniczny zużycia materiału dla jednej sztuki wyrobu gotowego wynosi 0,7 kg. Zasób początkowy materiału to 300 kg, a przewidziany zasób końcowy to 250 kg. Ile kilogramów materiału powinno się zakupić, aby zrealizować plan produkcji na ten miesiąc?

A. 1 450 kg
B. 1 350 kg
C. 850 kg
D. 1 950 kg
Aby obliczyć ilość materiału, który należy zakupić do realizacji planu produkcji 2000 sztuk wyrobów gotowych, najpierw ustalamy całkowite zużycie materiału. Norma zużycia wynosi 0,7 kg na sztukę, więc dla 2000 sztuk potrzebujemy: 2000 * 0,7 kg = 1400 kg. Następnie uwzględniamy zapasy materiału. Początkowy zapas wynosi 300 kg, a planowany zapas końcowy 250 kg. Wartość materiału, którą należy mieć na koniec miesiąca, to 250 kg. Zatem, aby obliczyć, ile materiału musimy zakupić, stosujemy wzór: zakup = (zużycie + zapas końcowy) - zapas początkowy. Podstawiając wartości: zakup = (1400 kg + 250 kg) - 300 kg = 1350 kg. Takie obliczenia są zgodne z praktykami zarządzania zapasami, które zalecają dokładne planowanie, aby uniknąć nadwyżek lub niedoborów materiałów. Używanie norm zużycia pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz efektywne zarządzanie decyzjami zakupowymi.
Pytanie 11

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo może mieć problem z bieżącym regulowaniem zobowiązań krótkoterminowych ze względu na zbyt niski poziom wskaźnika bieżącej płynności.

Wybrane składniki bilansu w czterech przedsiębiorstwach
WyszczególnieniePrzedsiębiorstwo
A.B.C.D.
Aktywa obrotowe (w zł)20 000,0098 000,0045 000,0085 000,00
Zobowiązania bieżące (w zł)25 000,0060 000,0030 000,0055 000,00

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych, a każda odpowiedź, która nie odnosi się do rzeczywistego poziomu tego wskaźnika, może prowadzić do nieporozumień. W przypadku przedsiębiorstw B, C i D, ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności, który wynosi powyżej 1, wskazuje na wystarczające aktywa obrotowe do pokrywania zobowiązań. Przyjmowanie, że te przedsiębiorstwa mogą mieć problemy z płynnością, prowadzi do błędnych wniosków, które mogą skutkować nieoptymalnym zarządzaniem finansami. Często spotykanym błędem jest przekonanie, że niskie wskaźniki rentowności lub wolne obroty zapasów są bezpośrednio związane z problemami z płynnością, podczas gdy w rzeczywistości mogą one wynikać z czynników operacyjnych, które nie wpływają na bieżącą sytuację finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo może mieć niską rentowność, ale nadal być w stanie regulować swoje zobowiązania dzięki stabilnemu przepływowi gotówki. Kluczowe jest, aby nie mylić sytuacji finansowej z operacyjną, a także że praktyki monitorowania płynności powinny obejmować analizę różnych wskaźników, aby uzyskać pełny obraz kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 12

Grupa lekarzy postanowiła utworzyć firmę. Wszyscy mają prawo do wykonywania zawodu. Nikt z nich nie pragnie ponosić odpowiedzialności za zobowiązania firmy wynikłe z działalności pozostałych wspólników wykonujących wolny zawód. Jaką formę spółki handlowej powinni zarejestrować?

A. Komandytowo - akcyjną
B. Akcyjną
C. Z ograniczoną odpowiedzialnością
D. Partnerską
Spółka partnerska to odpowiednia forma organizacyjna dla lekarzy, którzy pragną współpracować, jednocześnie unikając pełnej odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z działalnością pozostałych wspólników. Wspólnicy w spółce partnerskiej ponoszą odpowiedzialność za własne działania zawodowe, a nie za działania innych partnerów. To szczególnie istotne w zawodach regulowanych, jak medycyna, gdzie odpowiedzialność za błędy zawodowe może być znacząca. Przykładowo, jeśli jeden z lekarzy popełni błąd w trakcie leczenia pacjenta, odpowiedzialność za ten błąd spoczywa tylko na nim, a nie na całej spółce. Taki model sprzyja współpracy lekarzy, jednocześnie chroniąc ich indywidualne interesy. Dodatkowo, spółka partnerska jest stosunkowo prosta w zakładaniu oraz prowadzeniu, co jest korzystne dla lekarzy, którzy często są zajęci codzienną praktyką. Warto również zauważyć, że spółka partnerska ma możliwość korzystania z różnorodnych form opodatkowania, co może być korzystne z punktu widzenia zarządzania finansami.
Pytanie 13

Zamykając konto aktywów, należy zapisać saldo końcowe konta po stronie

A. winien
B. debet
C. większych obrotów
D. mniejszych obrotów
Zrozumienie zasad zamykania kont aktywów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne podejścia, często opiera się na mylnym przekonaniu o sposobie prezentacji sald w bilansie. Ujęcie salda po stronie większych obrotów oznaczałoby, że aktywa wzrastałyby, co jest sprzeczne z ideą ich zamknięcia. Saldo aktywów, które zostaje przeniesione na inne konta, powinno odzwierciedlać rzeczywisty stan finansowy firmy, a nie wykazywać fałszywych wzrostów. Ponadto, pojęcie debetu w kontekście zamknięcia konta aktywów prowadzi do nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami księgowości. Debet odnosi się do zwiększenia wartości aktywów lub zmniejszenia zobowiązań, co nie znajduje zastosowania w procesie zamykania konta. Właściwe zrozumienie, że saldo końcowe aktywów powinno być ujęte w kontekście mniejszych obrotów, jest fundamentalne, aby uniknąć błędnych zapisów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych bilansów oraz naruszeń standardów rachunkowości. To również może wpływać na decyzje zarządu, które są podejmowane na podstawie błędnych danych finansowych.
Pytanie 14

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. motywację
B. konflikt
C. partycypację
D. delegowanie uprawnień
Delegowanie uprawnień to naprawdę ważna sprawa, jeśli mowa o zarządzaniu. Chodzi o to, żeby dawać innym możliwość podejmowania decyzji i brania odpowiedzialności za różne zadania. To nie tylko pozwala im wykazać się, ale także pomaga w ich rozwoju. W praktyce, lider zespołu może pozwolić programistom pracować samodzielnie nad różnymi elementami projektu, co przyspieszy pracę i lepiej wykorzysta ich umiejętności. Dobrze jest to robić w atmosferze zaufania i mieć jakieś jasne zasady. Warto też zapewnić wszystkim potrzebne narzędzia i ustalić terminy, żeby móc śledzić postępy. Jak pokazuje teoria, skuteczne delegowanie przynosi większą satysfakcję w pracy i lepsze wyniki dla całej organizacji.
Pytanie 15

Podmiot gospodarczy prowadzący pełną księgowość ma obowiązek przechowywać swoje księgi oraz dokumenty z nimi związane przez czas

A. pięciu lat
B. dwóch lat
C. jednego roku
D. trzech lat
Odpowiedź "pięciu lat" jest zgodna z przepisami prawa, które stanowią, że jednostki gospodarcze prowadzące pełną rachunkowość zobowiązane są do przechowywania ksiąg rachunkowych oraz związanych z nimi dokumentów przez okres pięciu lat. Zgodnie z Ustawą o rachunkowości, termin ten liczy się od końca roku obrotowego, w którym dokonano ostatniego zapisu. Przykładami dokumentów, które należy przechowywać, są faktury, umowy oraz ewidencje księgowe. Przechowywanie tych dokumentów ma kluczowe znaczenie nie tylko dla celów kontrolnych, ale również dla zachowania transparentności finansowej i odpowiedzialności wobec organów podatkowych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorca, który zakończył działalność, powinien również pamiętać o długoterminowym przechowywaniu tych dokumentów, co może okazać się szczególnie istotne w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych czy audytów. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem finansami w firmie oraz dla księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami i uniknąć kar.
Pytanie 16

Formułowanie misji oraz wizji firmy stanowi jedno z zadań przy przygotowywaniu planu

A. operacyjnego
B. praktycznego
C. strategicznego
D. taktycznego
Odpowiedzi rzeczowe, taktyczne oraz operatywne nie są odpowiednie, gdy mówimy o definiowaniu misji i wizji przedsiębiorstwa, ponieważ te pojęcia odnoszą się do różnych poziomów planowania. Planowanie rzeczowe koncentruje się na konkretnych zasobach, produktach i usługach, które firma zamierza wykorzystać w swojej działalności, co nie obejmuje ogólnych celów i wartości, jakie firma chce promować. Z kolei planowanie taktyczne jest związane z krótkoterminowymi działaniami i strategiami, które mają na celu realizację celów wyznaczonych w planie strategicznym. Ostatecznie, planowanie operatywne dotyczy codziennego zarządzania i realizacji zadań, co również jest zbyt wąskim podejściem do tak fundamentalnych aspektów jak misja i wizja. W praktyce, wiele organizacji boryka się z problemem braku spójności między tymi poziomami planowania, co może prowadzić do nieefektywności i braku jasności w działaniach. Kluczowe jest, aby proces definiowania misji i wizji był ściśle związany z planowaniem strategicznym, w przeciwnym razie organizacja ryzykuje utratę kierunku i dezorientację wśród pracowników oraz interesariuszy.
Pytanie 17

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą powiatu?

A.B.
– jest jednostką podziału terytorialnego pierwszego stopnia
– organem wykonawczym jest wójt, burmistrz, prezydent		– jest jednostką podziału terytorialnego drugiego stopnia
– organem wykonawczym jest starosta
C.D.
– jest regionalną wspólnotą samorządową
– organem wykonawczym jest marszałek		– określa strategie rozwoju województw
– za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda

A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowych aspektów funkcjonowania administracji samorządowej w Polsce. Powiat to jednostka podziału terytorialnego drugiego stopnia, zaraz po gminach, które są jednostkami pierwszego stopnia. W strukturze administracyjnej powiatu wyróżnia się organy wykonawcze i uchwałodawcze. Starosta, jako organ wykonawczy powiatu, odpowiada za realizację zadań powiatu, w tym m.in. za zarządzanie drogami powiatowymi, ochronę zdrowia oraz wspieranie lokalnego rozwoju. Zrozumienie roli powiatu w systemie administracyjnym jest kluczowe dla skutecznego funkcjonowania lokalnych instytucji, które z kolei przyczyniają się do zaspokajania potrzeb mieszkańców. Powiaty pełnią również ważne funkcje w zakresie koordynacji zadań gmin, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów lokalnych w celu rozwoju społeczno-gospodarczego.
Pytanie 18

Do kluczowych narzędzi marketingowych należy zaliczyć

A. produkcję, dystrybucję, cenę, reklamę
B. produkt, cenę, dystrybucję, promocję
C. promocję, dystrybucję, cenę, produkcję
D. produkt, akwizycję, cenę, promocję
Podstawowe instrumenty marketingowe, znane również jako marketing mix, obejmują cztery kluczowe elementy: produkt, cenę, dystrybucję i promocję. Produkt to towar lub usługa, którą oferujemy na rynku, a jego jakość, cechy i opakowanie mają kluczowe znaczenie dla przyciągnięcia klientów. Cena odnosi się do wartości, jaką klienci są gotowi zapłacić za produkt, a jej ustalanie wymaga analizy rynku, kosztów produkcji oraz analizy konkurencji. Dystrybucja to sposób, w jaki produkt trafia do konsumenta, co może obejmować różne kanały, od sprzedaży detalicznej po e-commerce. Promocja to zestaw działań mających na celu zwiększenie świadomości produktu, w tym reklama, public relations oraz promocje sprzedażowe. Zrozumienie tych elementów oraz ich wzajemnych relacji jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji strategii marketingowej. Używanie tych czterech narzędzi w spójny sposób pozwala osiągnąć cele biznesowe oraz zbudować trwałe relacje z klientami.
Pytanie 19

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki w cenie 2 400,00 zł/szt. i nałożyła marżę handlową równą 20% ceny sprzedaży netto. Wartość marży handlowej wliczonej w cenę sprzedaży wynosi

A. 600,00 zł
B. 400,00 zł
C. 480,00 zł
D. 500,00 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi kluczowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie definicji marży handlowej i sposobu jej obliczania. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że marża jest po prostu procentem od ceny zakupu lub błędnego stosowania wzorów. Należy pamiętać, że marża handlowa odnosi się do procentu ceny sprzedaży netto, a nie ceny zakupu. Wpisywanie kwot takich jak 480,00 zł, 400,00 zł czy 500,00 zł najczęściej wynika z pomyłek przy obliczeniach, gdzie błędnie przyjęto wartości lub źle zinterpretowano procent. Na przykład, 480,00 zł mogłoby być wynikiem błędnego przyjęcia marży na poziomie 16% ceny sprzedaży netto, co nie ma oparcia w pytaniu. Z kolei 400,00 zł to 10% z 4000,00 zł, co również nie jest poprawnym podejściem. Natomiast odpowiedź 500,00 zł mogłaby wynikać z niepoprawnego zaokrąglenia lub zastosowania niewłaściwego wzoru. Zrozumienie, że marża handlowa jest procentem od ceny sprzedaży netto, a nie od ceny zakupu, jest kluczowe dla prawidłowego ustalania cen w praktyce biznesowej. Należy więc zwracać uwagę na definicje i formuły, aby uniknąć takich błędów w przyszłości.
Pytanie 20

Rejestrację spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym przeprowadza

A. urząd miasta
B. starostwo powiatowe
C. sąd rejonowy
D. izba gospodarcza
Rejestracja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Krajowym Rejestrze Sądowym nie jest zadaniem przypisanym do urzędów miasta, starostw powiatowych ani izb gospodarczych. Często pojawia się błędne przekonanie, że te instytucje mają prawo do rejestracji spółek, co jest niezgodne z obowiązującym prawem. Urząd miasta zajmuje się sprawami administracyjnymi lokalnego szczebla, natomiast starostwa powiatowe odpowiadają za różne aspekty administracyjne związane z powiatami, ale nie mają kompetencji do rejestracji spółek w KRS. Izby gospodarcze, mimo że pełnią ważną rolę w wspieraniu przedsiębiorczości i dostarczaniu informacji o rynku, nie są organami odpowiedzialnymi za proces rejestracji. Każda z tych instytucji ma swoje szczegółowe kompetencje, ale rejestracja spółek w Polsce jest ściśle regulowana przez prawo i leży w gestii sądów rejonowych. Niezrozumienie tej struktury może prowadzić do nieprawidłowości w procesie zakupu i rejestracji firmy, co z kolei może skutkować opóźnieniami oraz problemami prawno-administracyjnymi. Właściwe zrozumienie roli sądów rejonowych w procesie rejestracji jest kluczowe dla każdego, kto planuje założyć własną działalność gospodarczą.
Pytanie 21

Jakie atuty posiada firma zajmująca się projektowaniem ogrodów, według analizy SWOT?

A. Doświadczenie i wysokie kwalifikacje kadry pracowniczej
B. Wzrost zamożności mieszkańców
C. Rozwój budownictwa wielorodzinnego
D. Nowy program wsparcia z funduszy unijnych dla przedsiębiorców
Doświadczenie i wysokie kwalifikacje kadry pracowniczej stanowią fundament sukcesu każdej firmy, w tym przedsiębiorstw zajmujących się projektowaniem ogrodów. W branży ogrodniczej, umiejętności pracowników bezpośrednio przekładają się na jakość świadczonych usług. Pracownicy z odpowiednim doświadczeniem potrafią skutecznie analizować potrzeby klientów, co pozwala na tworzenie projektów dopasowanych do indywidualnych oczekiwań. Wysokie kwalifikacje, takie jak znajomość zasad ekologii, botanik, czy umiejętność stosowania nowoczesnych technologii w projektowaniu, są niezbędne do efektywnego planowania przestrzeni zielonej. Dobre praktyki branżowe sugerują, że firmy, które inwestują w rozwój kompetencji swojego zespołu, są w stanie zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku. Przykładem mogą być przedsiębiorstwa, które regularnie organizują szkolenia, co pozwala im na bieżąco aktualizować wiedzę na temat nowych roślin, trendów w projektowaniu oraz innowacyjnych technik pracy. Takie podejście cierpliwie buduje reputację firmy i przyciąga klientów szukających profesjonalnych usług.
Pytanie 22

W zamieszczonej tabeli przedstawiono strukturę zapasów magazynowych w fabryce zajmującej się produkcją okien. Jaki udział w zapasach stanowią materiały podstawowe?

Nazwa zapasuUdział %
Szyby okienne12%
Ramy okienne10%
Zamki do okien3%
Klamki okienne4%
Okna drewniane40%
Okna aluminiowe23%
Okna plastikowe8%
100%

A. 29%
B. 37%
C. 71%
D. 26%
Mówiąc o udziale materiałów podstawowych w zapasach, to jest temat, który naprawdę potrzebuje dokładnej analizy. Wiele osób, niestety, źle interpretuje to, co widzi w tabelach dotyczących zapasów, przez co mogą wybierać złe odpowiedzi. I często się zdarza, że obliczają jakieś średnie czy bazują na niekompletnych danych, co całkowicie wypacza realny stan rzeczy. Na przykład, decydując się na 37% czy 71%, można pomylić znaczenie niektórych materiałów z innymi rodzajami zapasów, jak komponenty pomocnicze albo półfabrykaty. Ważne, żeby wiedzieć, że materiały podstawowe powinny być analizowane osobno, a ich udział obliczany na solidnych danych. Zrozumienie, że inne odpowiedzi mogą być efektem błędnych obliczeń czy złej interpretacji, to kluczowa sprawa. Przy zarządzaniu zapasami warto nie tylko opierać się na dostępnych danych, ale też trzymać się standardów branżowych, które mówią o precyzyjnych obliczeniach i porządnym zbieraniu informacji. Utrzymując ład w zapasach i przestrzegając zasad Lean Management, można zmniejszyć koszty i podkręcić efektywność produkcji.
Pytanie 23

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest między innymi

A. przygotowanie projektu budżetu państwowego
B. określanie zasad tworzenia rezerwy obowiązkowej banków
C. zarządzanie płynnością banków oraz ich refinansowanie
D. prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne
Regulowanie płynności banków oraz ich refinansowanie to zadania, które są przypisane przede wszystkim bankom centralnym, a nie Ministerstwu Finansów. Banki centralne, takie jak NBP w Polsce, odpowiadają za stabilność systemu finansowego i regulację polityki monetarnej, co obejmuje zarządzanie płynnością rynku finansowego oraz udzielanie kredytów bankom komercyjnym. Ministerstwo Finansów natomiast koncentruje się na zarządzaniu finansami publicznymi, w tym na opracowywaniu budżetu. Prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek ubezpieczenia społecznego także nie leży w kompetencjach Ministerstwa Finansów, ponieważ to zadanie jest realizowane przez ZUS, który zarządza systemem ubezpieczeń społecznych w Polsce. Ustalanie zasad tworzenia rezerwy obowiązkowej banków to również domena banków centralnych, które decydują o poziomie rezerw, które banki muszą utrzymywać w celu zapewnienia stabilności finansowej. W związku z tym, błędne przypisanie tych obowiązków Ministerstwu Finansów może wynikać z mylnego zrozumienia podziału kompetencji w systemie finansowym. Dobrą praktyką jest zrozumienie, że każda instytucja w systemie finansowym ma swoje unikalne zadania i odpowiedzialności, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i efektywności całego systemu.
Pytanie 24

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
B. Pracownik z wynagrodzenia
C. Urząd Skarbowy
D. Pracodawca poza listą płac
Twoja odpowiedź jest ok. Różnica między składką, którą pobierają a tą, którą można odliczyć od podatku, rzeczywiście jest pokrywana przez pracownika. Wiesz, składka na zdrowie wynosi 9% podstawy. Z tej kwoty 7,75% można odliczyć od zaliczki na podatek dochodowy, co w praktyce oznacza, że pracownik płaci tylko 1,25% tej składki. Reszta, czyli te 7,75%, idzie na jego zobowiązania podatkowe. Tak, to pracownik w końcu pokrywa te 1,25% ze swojego wynagrodzenia. I to wszystko jest zgodne z tym, jak działa nasz system podatkowy i ubezpieczeniowy. Pracodawcy muszą odprowadzać te składki, ale odpowiedzialność za całą kwotę leży na pracowniku. Warto, żeby pracownicy wiedzieli, jak to działa, żeby lepiej rozumieć swoje finanse. Fajnie byłoby, gdyby w firmach więcej mówili o tym, jakie składki są odprowadzane i jak wygląda struktura wynagrodzeń, bo to pomaga w planowaniu finansów osobistych.
Pytanie 25

Piekarnia trzyma w chłodni zapas masła na wypadek opóźnienia w planowanej dostawie. Zgromadzone masło stanowi zapas

A. zbędny
B. rezerwowy
C. nadmierny
D. bieżący
Odpowiedź "rezerwowy" jest prawidłowa, ponieważ zapas masła przechowywanego w chłodni jest traktowany jako rezerwa, która ma na celu zabezpieczenie produkcji w przypadku opóźnień w dostawie. W przemyśle spożywczym, prowadzenie rezerw zapasów jest kluczową praktyką, która pozwala na utrzymanie ciągłości produkcji i zaspokojenie potrzeb klientów, nawet w obliczu nieprzewidzianych okoliczności. Przykładem może być sytuacja, gdy dostawcy napotykają problemy logistyczne, co może wpłynąć na regularne dostawy surowców. Posiadając zapas rezerwowy, piekarnia jest w stanie kontynuować produkcję bez zakłóceń. Zgodnie z zasadami zarządzania łańcuchem dostaw, takie podejście minimalizuje ryzyko przestojów oraz pozwala na lepsze planowanie produkcji. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie poziomów zapasów oraz ich rotacji, co pomoże w zapewnieniu świeżości produktów oraz efektywności kosztowej.
Pytanie 26

Do zadań gminnego samorządu należy między innymi

A. nadzorowanie działania systemu podatkowego
B. budowa dróg, mostów lokalnych i wodociągów na danym terenie
C. załatwianie spraw związanych z prawem karnym i skarbowym
D. zarządzanie rezerwami dewizowymi
Budowanie na danym terenie dróg, lokalnych mostów czy wodociągów jest jednym z kluczowych zadań samorządu gminy. Celem takich działań jest zapewnienie mieszkańcom dostępu do odpowiedniej infrastruktury, co wpływa na poprawę jakości życia oraz rozwój lokalnej społeczności. Przykładem może być projektowanie i realizacja dróg gminnych, które nie tylko ułatwiają komunikację, ale również są niezbędne dla rozwoju gospodarczego regionu. Właściwe planowanie przestrzenne, oparte na analizach potrzeb mieszkańców oraz lokalnych uwarunkowaniach, jest kluczowe. Działania te są zgodne z ustawą o samorządzie gminnym, która podkreśla odpowiedzialność gminy za zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej oraz zapewnienie warunków do zrównoważonego rozwoju. Zrealizowane inwestycje w infrastrukturę transportową czy wodociągową często przyczyniają się do podniesienia wartości nieruchomości oraz zwiększenia atrakcyjności gminy dla nowych mieszkańców i inwestorów.
Pytanie 27

Który element biznesplanu producenta drewnianych zabawek dla dzieci został opisany w tabeli?

Fragment biznesplanu
Ustalenie poziomu cen naszych wyrobów jest uzależnione od różnych czynników. Należą do nich przede wszystkim ceny drewna i farb oferowane przez dostawców. Wykorzystując selekcję dostawców, będziemy wpływać na cenę detaliczną wyrobu, którą ustalimy metodą popytową.

A. Budżet marketingowy.
B. Plan ilościowy produkcji.
C. Strategia cenowa.
D. Cel i zakres inwestycji.
Strategia cenowa jest kluczowym elementem biznesplanu, który wpływa na postrzeganie marki i konkurencyjność na rynku. Ustalanie poziomu cen produktów jest procesem złożonym, opartym na analizie kosztów surowców, wydatków operacyjnych oraz oczekiwań klientów. W przypadku producentów drewnianych zabawek dla dzieci, istotne jest, aby ceny były atrakcyjne, ale również odzwierciedlały jakość i bezpieczeństwo produktów. Przykładem może być strategia wartości, w której cena jest ustalana na poziomie, który odzwierciedla unikalne cechy produktu, takie jak ekologia i bezpieczeństwo. Zastosowanie analizy SWOT oraz badania rynku pozwala na lepsze zrozumienie, jak ustalać ceny, aby przyciągnąć klientów, a jednocześnie zabezpieczyć opłacalność działalności. Dobrze opracowana strategia cenowa może również obejmować różnorodne podejścia, takie jak promocje, rabaty czy programy lojalnościowe, które mają na celu zwiększenie sprzedaży i lojalności klientów. W związku z tym, strategia cenowa to nie tylko ustalenie cen, ale również całościowe zarządzanie wartością produktu, co jest niezbędne w budowaniu długotrwałej przewagi konkurencyjnej.
Pytanie 28

Zatrudniony pracownik otrzymuje wynagrodzenie w systemie czasowo-premiowym, w maju przepracował 168 godzin zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy. Na podstawie danych zapisanych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika.

Stawka za godzinę pracy25,00 zł
Premia motywacyjna liczona od płacy zasadniczej15%

A. 4 830,00 zł
B. 3 570,00 zł
C. 4 200,00 zł
D. 5 250,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego obliczenia wynagrodzenia brutto pracownika na podstawie przepracowanych godzin i stawki godzinowej. W tym przypadku, aby obliczyć wynagrodzenie, należy najpierw ustalić płacę zasadniczą, mnożąc liczbę przepracowanych godzin (168) przez stawkę za godzinę. Następnie, obliczamy premię motywacyjną, która jest zazwyczaj określona jako procent od płacy zasadniczej, co motywuje pracowników do osiągania lepszych wyników. Suma płacy zasadniczej i premii daje łączne wynagrodzenie brutto. W praktyce, zastosowanie takiego systemu wynagrodzeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi, które zalecają połączenie wynagrodzenia podstawowego z dodatkowymi premiami. Dzięki temu, pracownicy są bardziej zmotywowani do pracy oraz czują się doceniani za swoje osiągnięcia.
Pytanie 29

Aby szczegółowo określić zapisy księgowe w ewidencji syntetycznej, używa się kont

A. wynikowych
B. analitycznych
C. bilansowych
D. korygujących
Wybór błędnych kont, takich jak konta bilansowe czy wynikowe, opiera się na niewłaściwym rozumieniu struktury ewidencji księgowej. Konta bilansowe dotyczą aktywów i pasywów, a ich głównym celem jest przedstawienie sytuacji majątkowej firmy, a nie szczegółowe analizy poszczególnych składników. Na przykład, konto "Kapitał własny" jako konto bilansowe nie dostarcza szczegółowych informacji o poszczególnych źródłach kapitału, co czyni je niewystarczającym do analizy finansowej. Konta wynikowe natomiast, takie jak "Przychody ze sprzedaży" czy "Koszty operacyjne", koncentrują się na wynikach finansowych firmy i umożliwiają ocenę zyskowności, ale nie umożliwiają rozbicia tych wyników na bardziej szczegółowe elementy. Dodatkowo, konta korygujące mają charakter pomocniczy, służą do wprowadzania poprawek w zapisach księgowych, a nie do analizy danych na poziomie detalicznym. Dlatego korzystanie z kont analitycznych jest kluczowe dla skutecznej ewidencji, umożliwiającej kontrolowanie i monitorowanie stanu poszczególnych elementów w czasie, co jest niezbędne w codziennym zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.
Pytanie 30

Zasada podwójnego zapisu polega na ewidencji każdej operacji gospodarczej

A. tymi samymi kwotami na dwóch kontach po dwóch różnych stronach
B. na dwóch kontach po dwóch różnych stronach
C. tymi samymi kwotami na dwóch kontach
D. tymi samymi kwotami na dwóch kontach, jednym syntetycznym i jednym analitycznym.
Wiele błędnych odpowiedzi często wynika z niezrozumienia zasady podwójnego zapisu oraz jej praktycznych zastosowań w rachunkowości. Zasada ta nie polega jedynie na zapisywaniu tych samych kwot na dwóch różnych kontach, ale wymaga, aby te kwoty były umiejscowione w odpowiednich miejscach bilansu: po jednej stronie jako przychód, a po drugiej jako rozchód. Odpowiedzi, które sugerują, że operacje mogą być ewidencjonowane bez względu na to, jakie konta są używane, prowadzą do nieprawidłowego rozumienia sprawozdań finansowych. Ignorowanie podziału na konta syntetyczne i analityczne stwarza ryzyko błędnych interpretacji danych finansowych. Zrozumienie, że każde zapisanie operacji gospodarczej pociąga za sobą równoczesne obciążenie i uznanie różnych kont, jest kluczowe. W praktyce, brak takiego podejścia może prowadzić do znaczących rozbieżności w bilansie, co z kolei może wpłynąć na decyzje zarządu oraz analizy finansowe. Właściwe stosowanie zasady podwójnego zapisu jest więc nie tylko wymogiem teoretycznym, ale także kluczowym elementem w budowaniu rzetelnych raportów finansowych, które są zgodne z uznawanymi normami rachunkowości.
Pytanie 31

Pracownik otrzymuje wynagrodzenie podstawowe w wysokości 3 500,00 zł brutto oraz prowizję na poziomie 3% od wartości sprzedaży umów, które podpisał. W tym miesiącu pracownik zrealizował 6 umów na łączną wartość 6 000,00 zł. Jakie będzie jego wynagrodzenie brutto za ten miesiąc?

A. 3 500,00 zł
B. 3 680,00 zł
C. 5 300,00 zł
D. 3 518,00 zł
Wynagrodzenie brutto pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji. W tym przypadku wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 500,00 zł. Pracownik uzyskał prowizję w wysokości 3% od wartości sprzedaży umów. Łączna wartość umów wynosi 6 000,00 zł, co oznacza, że prowizja wynosi 3% z 6 000,00 zł, co daje 180,00 zł. Zatem, całkowite wynagrodzenie brutto pracownika za bieżący miesiąc to 3 500,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 180,00 zł (prowizja), co daje 3 680,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w praktyce zarządzania wynagrodzeniami, gdzie wynagrodzenie zasadnicze jest uzupełniane o dodatkowe składniki, takie jak prowizje, co motywuje pracowników do osiągania lepszych wyników sprzedażowych. Warto zauważyć, że prawidłowe obliczanie wynagrodzenia wpływa nie tylko na wyniki finansowe firmy, ale także na satysfakcję i zaangażowanie pracowników.
Pytanie 32

Cena brutto damskiego kostiumu wynosi 246 zł. Produkt ten podlega stawce VAT w wysokości 23%. Jaką wartość netto ma ten kostium?

A. 302,58 zł
B. 56,58 zł
C. 46,00 zł
D. 200,00 zł
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących obliczeń związanych z wartością netto. Wybrane wartości, takie jak 302,58 zł, 56,58 zł czy 46,00 zł, nie są zgodne z rzeczywistym podejściem do tego problemu. Na przykład, wartość 302,58 zł mogła wynikać z nieprawidłowego pomysłu, że do ceny brutto należy dodać VAT, co prowadzi do całkowicie zawyżonego wyniku. Takie podejście jest błędne, ponieważ cena brutto już zawiera VAT, dlatego nie można go dodawać ponownie. W przypadku wartości 56,58 zł oraz 46,00 zł, błędy mogą wynikać z mylenia procentów lub błędnych obliczeń przy próbie określenia wartości netto. Często zdarza się, że osoby nieprawidłowo interpretują wzory matematyczne, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Należy pamiętać, że właściwe obliczenia są kluczowe dla każdej działalności, aby właściwie określić wartości produktów i usług. Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że w kontekście VAT, ceny muszą być rozpatrywane w kontekście obowiązujących przepisów oraz standardów rachunkowości. Dlatego też, aby uniknąć błędów w przyszłości, warto zapoznać się z odpowiednimi regulacjami oraz praktykami w zakresie obliczeń finansowych.
Pytanie 33

Na podstawie zamieszczonego fragmentu oferty wskaż, na jakie stanowisko firma poszukuje pracownika.

FIRMA „TRANSA"
poszukuje kandydata na stanowisko .............
Od kandydata oczekujemy: wykształcenia wyższego kierunkowego, minimum 2-letniego doświadczenia w zakresie organizacji transportu ładunków niebezpiecznych, umiejętności tworzenia dokumentów z zakresu korespondencji w sprawach transportowych, obsługi sprzętu biurowego, obsługi klientów, znajomości języka angielskiego i niemieckiego w stopniu komunikatywnym, dyspozycyjności oraz zaangażowania.
Oferujemy pracę w młodym, dynamicznym zespole.

A. Spedytora.
B. Przedstawiciela handlowego.
C. Przewoźnika.
D. Specjalisty ds. kadr.
Wybór "Przedstawiciela handlowego" albo "Przewoźnika" nie jest najlepszy. Te stanowiska mają zupełnie inne obowiązki niż spedytor. Przedstawiciel handlowy skupia się na sprzedaży i budowaniu relacji z klientami, co nie ma za wiele wspólnego z tym, czego wymaga oferta. A przewoźnik to w zasadzie ktoś, kto transportuje towary, a nie organizuje ich przemieszczanie i dokumentowanie. Jeśli chodzi o "Specjalistę ds. kadr", to jego praca związana jest z obsługą ludzi, a nie z organizacją transportu czy obsługą klientów w logistyce. Widać, że niektóre niepoprawne odpowiedzi biorą się z tego, że nie do końca zrozumiałeś, jak działa branża transportowa. Czasami skupiamy się tylko na pojedynczych słowach w ofercie i gubimy szerszy kontekst, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, nawet jeśli w ofercie mowa o dokumentach transportowych, to nie znaczy, że trzeba być przedstawicielem handlowym. Ważne, aby zrozumieć, że spedytorzy zajmują się całym procesem logistycznym, a to obejmuje nie tylko organizację transportu, ale też koordynację działań różnych podmiotów w łańcuchu dostaw.
Pytanie 34

Czas pracy czterech wybranych pracowników biura rachunkowego zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy w ostatnim tygodniu maja bieżącego roku przedstawia zamieszczone zestawienie. Który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu?

PracownikCzas pracy w godzinach
poniedziałekwtorekśrodaczwartekpiąteksobota
A.87899-
B.-985510
C.89886-
D.887710-

A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Istnieje możliwość pomylenia się w ocenie, który pracownik przekroczył tygodniową normę czasu pracy. Często do takich błędów przyczynia się niepełne zrozumienie zasad dotyczących norm czasu pracy, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że pracownicy, którzy pracują blisko 40 godzin, są na granicy przekroczenia normy, co jest błędne, gdyż norma ta jest wyraźnie określona jako 40 godzin w tygodniu. Warto również zauważyć, że nie wszystkie godziny pracy są równe; nadgodziny i czas pracy w weekendy mogą być różnie interpretowane w zależności od umowy i regulacji wewnętrznych firmy. Często mylone są również pojęcia przepracowania z faktycznym przekroczeniem normy, co prowadzi do błędnych spostrzeżeń. Podczas oceny czasu pracy, ważne jest, aby dokładnie analizować dane, a nie polegać na intuicji. Powinno się uwzględnić wszystkie aspekty pracy, takie jak godziny nadliczbowe oraz ich kontekst, co pozwoli na rzetelną ocenę sytuacji. Właściwe zrozumienie norm czasu pracy oraz ich przestrzeganie jest kluczowe dla zachowania zdrowia pracowników oraz efektywności organizacji.
Pytanie 35

Zasada bilansu równowagi wskazuje, że

A. z jednej strony ujmowane są składniki aktywów, a z drugiej pasywów
B. wartość aktywów odpowiada wartości pasywów
C. bilans sporządza się w określonej formie
D. wszystkie elementy bilansu przedstawia się wartościowo
Zasada równowagi bilansowej jest nieodłącznym elementem praktyki rachunkowej, który wymaga, aby suma aktywów zawsze odpowiadała sumie pasywów. Odpowiedzi, które nie opierają się na tej zasadzie, prowadzą do błędnych interpretacji. Wskazywanie, że wszystkie składniki bilansu wykazuje się wartościowo, jest nieprecyzyjne, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do relacji między aktywami a pasywami. Aktywa mogą mieć różne formy, jak np. wartość materialna (np. budynki) czy niematerialna (np. patenty), ale ich wartość musi być zestawiona z pasywami, aby zachować równowagę. Kolejna koncepcja mówiąca o wykazywaniu składników aktywów po jednej stronie, a pasywów po drugiej, jest niepełna, ponieważ nie wyjaśnia, dlaczego ich wartości muszą być równe. Co więcej, twierdzenie, że bilans sporządza się w ściśle określonej formie, również nie odnosi się do zasady równowagi, gdyż forma bilansu jest jedynie technicznym aspektem sporządzania dokumentu finansowego, a nie jego fundamentalną zasadą. Kluczowym błędem myślowym jest zatem skupienie się na aspektach formalnych zamiast na istotnej relacji wartości aktywów i pasywów, co jest kluczem do zrozumienia zasadniczej funkcji bilansu jako narzędzia analizy finansowej.
Pytanie 36

Średnia sprzedaż towarów w ciągu dnia wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są przeciętnie co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 200 szt.
B. 5 000 szt.
C. 4 500 szt.
D. 300 szt.
Prawidłowa odpowiedź to 4 500 sztuk, co wynika z obliczenia zapasu towarów potrzebnego do zapewnienia ciągłości sprzedaży. Średnia dzienna sprzedaż wynosi 300 sztuk, a dostawy towarów mają miejsce co 15 dni. Aby obliczyć, jaki zapas towarów jest wymagany, należy pomnożyć średnią dzienną sprzedaż przez liczbę dni między dostawami. W tym przypadku będzie to 300 sztuk/dzień * 15 dni = 4 500 sztuk. Utrzymywanie takiego zapasu jest kluczowe, aby uniknąć przerw w sprzedaży, które mogą prowadzić do niezadowolenia klientów i utraty przychodów. W praktyce, firmy często stosują metody zarządzania zapasami, takie jak Just-In-Time (JIT) czy Economic Order Quantity (EOQ), aby zoptymalizować poziom zapasów i zasoby. Poprawne zarządzanie zapasami nie tylko wspiera ciągłość sprzedaży, ale także przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz redukcji kosztów magazynowania.
Pytanie 37

Jaką metodę opodatkowania dochodów z wykonywanej działalności gospodarczej wybrał przedsiębiorca, jeśli nalicza podatek dochodowy od osób fizycznych według stawek 18% oraz 32%?

A. Podatek liniowy na zasadach ogólnych
B. Kartę podatkową
C. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
D. Podatek według skali podatkowej na zasadach ogólnych
Wybór innych form opodatkowania, takich jak ryczałt, podatek liniowy czy karta podatkowa, jest niewłaściwy, ponieważ każda z nich charakteryzuje się innymi zasadami obliczania podatku oraz innymi stawkami podatkowymi. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma uproszczonego opodatkowania, która nie przewiduje stosowania stawek 18% i 32%. Zamiast tego, ryczałt stosuje zryczałtowane stawki procentowe w zależności od rodzaju działalności, co czyni go bardziej korzystnym dla niektórych przedsiębiorców, lecz nie jest stosowany w kontekście skali podatkowej. Podatek liniowy to inna forma opodatkowania, która wprowadza stałą stawkę 19% na niezależne od wysokości dochodu, co także nie odpowiada opisanym stawkom. Karta podatkowa to jeszcze inna forma, w której wysokość podatku ustalana jest na podstawie rodzaju działalności oraz liczby zatrudnionych pracowników, a nie od dochodu, co również nie pasuje do sytuacji przedstawionej w pytaniu. Typowym błędem przy obliczaniu zobowiązań podatkowych jest nieznajomość zasad dotyczących różnych form opodatkowania, co prowadzi do niepoprawnych wyborów. Znalezienie właściwej formy opodatkowania wymaga zrozumienia zarówno charakterystyki działalności, jak i obowiązujących przepisów prawa, dlatego kluczowe jest dokładne zapoznanie się z każdym z dostępnych systemów podatkowych oraz ich zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 38

W styczniu 2013 roku zatrudniono 6 pracowników, a 3 zostało zwolnionych. Średnia liczba zatrudnionych wynosiła 60 osób. Wskaźniki płynności zatrudnienia w zakresie przyjęć i zwolnień pracowników to odpowiednio

A. 10% i 20%
B. 5% i 10%
C. 10% i 5%
D. 20% i 10%
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia definicji wskaźników płynności zatrudnienia. Wiele osób myli liczby przyjęć i zwolnień z całkowitym zatrudnieniem, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Na przykład, obliczenia wskaźnika przyjęć jako 5% mogą być wynikiem pomylenia liczby przyjęć z inną wartością, co zniekształca obraz rzeczywistości. Ponadto, nieprawidłowe podejście do obliczeń wskaźnika zwolnień, które mogłoby prowadzić do oszacowania na poziomie 10%, ignoruje istotę proporcji w stosunku do średniego stanu zatrudnienia. Ważne jest, aby w kontekście HR zrozumieć, że wskaźniki te są nie tylko narzędziami do analizy, ale także wskaźnikami efektywności strategii zatrudnienia i utrzymania pracowników. Błędne odpowiedzi mogą wskazywać na problemy w zrozumieniu koncepcji średniej arytmetycznej oraz jej zastosowania w analizach kadrowych. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zwrócić uwagę na dokładne wytyczne dotyczące obliczeń w literaturze przedmiotu oraz praktyczne przykłady zastosowania w realnych sytuacjach kadrowych.
Pytanie 39

Pracodawca jest uprawniony do wypłacania pracownikom zasiłków z tytułu ubezpieczenia chorobowego. Na podstawie informacji zawartych w tabeli, ustal kwotę do zapłaty na rzecz ZUS za sierpień 2015 r.

Wyszczególnienie za miesiąc sierpień 2015 r.
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika6 170,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę7 690,00 zł
Zasiłki chorobowe wypłacone pracownikom1 340,00 zł
Zasiłki macierzyńskie i opiekuńcze wypłacone pracownikom2 820,00 zł

A. 12 520,00 zł
B. 13 860,00 zł
C. 6 170,00 zł
D. 9 700,00 zł
Jak się przyjrzymy błędnym odpowiedziom na pytanie o kwotę do zapłaty ZUS, to widać, że często chodzi o nieporozumienia przy obliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Na przykład, jeżeli ktoś zaznacza 6 170,00 zł, to powinien wiedzieć, że to jest tylko kwota, którą płaci pracownik, więc to nie jest całość. Potem, jeżeli ktoś wybiera 12 520,00 zł, to może pomylić się, dodając składki pracodawcy i pracownika, nie uwzględniając przy tym zasiłków chorobowych i macierzyńskich – przez to wychodzi im za dużo. Odpowiedź 13 860,00 zł to całościowe zobowiązania, ale tu też brakuje pomniejszenia o zasiłki, co nie jest w porządku. Te błędy w obliczeniach wynikają często z niedobrego zrozumienia zasad, jak działają ubezpieczenia społeczne. Żeby uniknąć takich pomyłek, fajnie by było, żeby pracodawcy i ludzie z działów kadr brali udział w szkoleniach o obliczeniach składek i byli na bieżąco z przepisami. Zrozumienie systemu ubezpieczeń to naprawdę kluczowe, żeby dobrze zarządzać finansami w firmie.
Pytanie 40

Przygotowany w firmie biznesplan może być użyty do

A. oceny umiejętności i doświadczenia grupy docelowej
B. zawarcia umowy handlowej z dostawcą
C. uzyskania funduszy z banku na działalność inwestycyjną
D. sporządzenia bilansu wydatków związanych z realizacją bieżących działań
Biznesplan jest kluczowym dokumentem, który odgrywa fundamentalną rolę w strategii finansowej przedsiębiorstwa. Jego głównym celem jest nie tylko przedstawienie wizji i misji firmy, ale także szczegółowa analiza potrzeb finansowych. Pozyskiwanie środków finansowych z banku na działalność inwestycyjną wymaga rzetelnego przygotowania dokumentacji, w której biznesplan stanowi centralny element. W praktyce, dobrze skonstruowany biznesplan powinien zawierać prognozy finansowe, analizę rynku oraz strategię rozwoju, co pozwala bankom ocenić rentowność i potencjalne ryzyko inwestycji. Standardy branżowe, takie jak wytyczne Międzynarodowego Stowarzyszenia Księgowych, podkreślają znaczenie transparentności i dokładności w prezentacji danych finansowych, co jest kluczowe dla uzyskania kredytu. Przykładowo, przedsiębiorstwo planujące zakup nowoczesnych maszyn produkcyjnych powinno w biznesplanie szczegółowo opisać, jak te inwestycje wpłyną na zwiększenie efektywności, przychodów oraz zwrot z inwestycji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej