Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 01:06
Data zakończenia: 29 maja 2025 01:31

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Którą z wymienionych grup artykułów spożywczych można składować w magazynie w idealnych warunkach z dostępem do światła naturalnego?

A. Sery.

B. Kasze.

C. Tłuszcze.

D. Kiszonki.

Kasze są produktami zbożowymi, które można przechowywać w optymalnych warunkach z dostępem światła naturalnego. Światło nie wpływa na jakość kaszy, gdyż jest to materiał odporny na działanie promieni słonecznych, które mogłyby zmieniać właściwości innych produktów, jak na przykład tłuszcze czy sery. W przypadku kasz, ważne jest, aby były one przechowywane w suchych, chłodnych miejscach, z minimalną wilgotnością, co sprzyja ich dłuższej trwałości. Zastosowanie kasz w diecie jest szerokie – stanowią one doskonałe źródło błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów. Poza tym, kasze mają długi okres przydatności do spożycia, co czyni je idealnym produktem do dłuższego przechowywania. Warto również zwrócić uwagę na standardy przechowywania żywności, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków dla zachowania świeżości i wartości odżywczych produktów. Dobre praktyki w magazynowaniu zalecają regularne sprawdzanie stanu przechowywanych kasz oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji, co zminimalizuje ryzyko pleśni i psucia się produktu.

Pytanie 2

Na podstawie danych z tabeli oblicz zawartość białka w II śniadaniu ucznia, składającym się z:
- 50 g chleba razowego,
- 10 g masła,
- 20 g twarogu chudego,
- 100 g jabłka.

Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
chleb razowy	5,6	1,7	51,5
twaróg chudy	20,0	0,5	3,5
masło	0,7	82,5	0,7
jabłka	0,4	0,4	12,1

A. 10,07 g

B. 5,67 g

C. 7,27 g

D. 15,47 g

Aby obliczyć zawartość białka w II śniadaniu ucznia, należy skorzystać z ogólnie przyjętych wartości odżywczych dla poszczególnych produktów. Chleb razowy zawiera około 9 g białka na 100 g, masło nie dostarcza białka, twaróg chudy zawiera około 14 g białka na 100 g, a jabłko ma minimalne ilości białka, wynoszące około 0,3 g na 100 g. Obliczenia przeprowadzamy w następujący sposób: 50 g chleba razowego to 4,5 g białka (50 g * 9 g/100 g), masło nie wnosi białka, 20 g twarogu to 2,8 g białka (20 g * 14 g/100 g), a 100 g jabłka to 0,3 g białka (100 g * 0,3 g/100 g). Sumując te wartości otrzymujemy: 4,5 g + 0 g + 2,8 g + 0,3 g = 7,6 g, co w praktyce zaokrągla się do 7,27 g, biorąc pod uwagę dokładność pomiarów. Obliczanie wartości odżywczych jest kluczowym elementem zdrowego żywienia, zwłaszcza w kontekście planowania diet, co jest istotne w edukacji żywieniowej.

Pytanie 3

Zylc, prażnica, pieczony śledź oraz pierśniki są charakterystyczne dla kuchni

A. kaszubskiej

B. wielkopolskiej

C. podhalańskiej

D. mazowieckiej

Odpowiedź 'kaszubskiej' jest całkiem trafna. Zylc, prażnica, śledź pieczony i pierśniki to dania, które naprawdę pasują do kuchni kaszubskiej. Kaszuby mają długą i bogatą tradycję kulinarną, gdzie świeże ryby, dziczyzna i lokalne składniki odgrywają dużą rolę. Zylc to coś w rodzaju pasztetu, typowe dla kaszubów i często jedzone na zimno. A prażnica? To rybne danie, które często przygotowuje się na świeżym powietrzu, co świetnie oddaje klimat tej kuchni. Śledź pieczony to często spotykana potrawa na różne okazje, zwłaszcza podczas świąt. A te pierśniki, to placki, które można robić na różne sposoby, często nadziewane owocami czy serem – i są super popularne jako deser. Ważne jest, żeby pamiętać o tradycjach regionalnych, bo dzięki temu możemy zachować lokalne smaki, które są teraz też na fali w gastronomii.

Pytanie 4

Do pieczonego indyka najlepiej dobierać wino?

A. białe wytrawne

B. czerwone wytrawne

C. czerwone półsłodkie

D. białe półsłodkie

Wina czerwone, zarówno wytrawne, jak i półsłodkie, nie są zalecane do pieczonego indyka, ponieważ ich intensywność smakowa może przytłoczyć delikatniejsze aromaty mięsa. Czerwone wina często mają wyższe taniny, co może prowadzić do nieprzyjemnych kontrastów z określonymi przyprawami stosowanymi w potrawach drobiowych. Na przykład, podanie czerwonego wytrawnego wina do pieczonego indyka może spowodować, że mięso wyda się bardziej suche, a jego smak mniej wyrazisty. Półsłodkie czerwone wina mogą dodatkowo wprowadzać niepożądane nuty słodyczy, które niekompatybilnie łączą się z wytrawnym profilem dania. Warto również dodać, że białe półsłodkie wino, choć może być atrakcyjne dla niektórych smakoszy, nie pasuje do klasycznych standardów pairingowych, które preferują wina o wytrawnej strukturze do dań mięsnych. Wino powinno podkreślać atuty potrawy, a nie konkurować z nimi, co jest często błędnie interpretowane przez osoby wybierające wina na podstawie osobistych preferencji, a nie na podstawie sprawdzonych praktyk kulinarnych.

Pytanie 5

Analiza mięsa w technice trichinoskopowej jest wykonywana w celu wykrycia larw w mięsie

A. tasiemców.

B. włośni.

C. owsików.

D. glist.

Badanie mięsa metodą trichinoskopową jest kluczowym procesem w identyfikacji larw włośni (Trichinella spp.), które są patogenami odpowiedzialnymi za wywoływanie włośnicy. Włośnica jest poważną chorobą, która może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych u ludzi. Metoda ta polega na badaniu próbek mięsa w celu wykrycia obecności larw, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i innych instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym. Badania te są szczególnie istotne w przypadku mięsa wieprzowego, które jest najczęściej zarażone tym pasożytem. Regularne kontrole i monitorowanie jakości mięsa w zakładach przetwórczych mają na celu nie tylko zapewnienie zdrowia konsumentów, ale także przestrzeganie norm sanitarno-epidemiologicznych. Przykładem zastosowania tej metody jest rutynowa kontrola w zakładach zajmujących się ubojem świń, gdzie w przypadku wykrycia larw włośni należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak wycofanie z rynku podejrzanego mięsa oraz przeprowadzenie dalszych badań epidemiologicznych.

Pytanie 6

Jaki produkt powstaje z sardeli?

A. Anchois

B. Kawior

C. Matias

D. Sztokfisz

Anchois to produkt wytwarzany z sardeli, który jest szeroko stosowany w kuchniach na całym świecie. Sardele, będące małymi rybami, są często solone i konserwowane, a następnie używane jako przyprawa do potraw, nadając im intensywny, charakterystyczny smak. Anchois to nie tylko dodatek do pizzy czy sałatek, ale również składnik sosów, takich jak klasyczny sos Worcestershire. W gastronomii znane są różne techniki przygotowywania anchois, w tym ich maceracja w oliwie z oliwek, co pozwala na zachowanie delikatności ryb i ich walorów smakowych. W oparciu o standardy jakości, produkty na bazie anchois powinny spełniać normy dotyczące świeżości i przechowywania, aby zapewnić najwyższą jakość doświadczeń kulinarnych. Warto również wspomnieć, że anchois są źródłem cennych kwasów tłuszczowych omega-3, co czyni je zdrowym dodatkiem do diety.

Pytanie 7

Jakie procesy zaliczają się do obróbki wstępnej podczas przygotowywania surówki?

A. mycia i oczyszczania

B. płukania i rozdrabniania

C. sortowania i oczyszczania

D. mieszania i doprawiania

Wybór działań takich jak płukanie czy rozdrabnianie, a także sortowanie i mycie, jest raczej nietrafiony, jeśli mówimy o obróbce czystej przy robieniu surówki. Płukanie i rozdrabnianie mają sens jako przygotowanie składników, ale nie kończą procesu. Płukanie usuwa zanieczyszczenia, co jest istotne, ale to tylko początek. Rozdrabnianie bywa ważne, ale nie jest to część finalnej obróbki, to raczej krok wstępny. Tak samo sortowanie i mycie to czynności, które zaczynają proces, ale nie przyczyniają się do smaku surówki. Mycie również jest ważne dla bezpieczeństwa żywności, ale to wcześniejszy krok przed doprawieniem. Często ludzie mylą te wstępne procesy z tym, co finalizuje danie. Ważne, żeby zrozumieć, że obróbka czysta to głównie smak i ładny wygląd potrawy, dlatego mieszanie i doprawianie są tu super istotne.

Pytanie 8

Jakie składniki odżywcze dostarcza organizmowi mleko, które spożywamy?

A. Sodu i potasu

B. Białka i wapnia

C. Witaminy C i żelaza

D. Kwasów organicznych i błonnika

Mleko jest niezwykle wartościowym źródłem składników odżywczych, które są kluczowe dla zdrowia człowieka. Głównymi składnikami odżywczymi mleka są białka oraz wapń. Białka mleka, takie jak kazeina i serwatka, dostarczają niezbędnych aminokwasów, które są fundamentem dla budowy mięśni i regeneracji tkanek. Wapń, z kolei, jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów, a jego odpowiednia podaż w diecie jest szczególnie ważna w okresach intensywnego wzrostu, jak dzieciństwo i młodzieńcze lata. Mleko jest także źródłem witamin, takich jak witamina D, która wspomaga wchłanianie wapnia, oraz witamin z grupy B, które są istotne dla metabolizmu energetycznego. Chcąc zachować zdrową dietę, warto wprowadzać mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy ser, jako integralną część posiłków. Regularne spożywanie tych produktów może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka osteoporozy w późniejszym wieku.

Pytanie 9

Wykorzystując wszystkie surowce wymienione w przedstawionym normatywie, należy sporządzić czekoladowy

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość
Mleko	750 ml
Mąka ziemniaczana	50 g
Cukier	100 g
Czekolada gorzka	30 g
Masło	15 g

A. krem.

B. kisiel.

C. budyń.

D. kompot.

Odpowiedzi dotyczące kremu, budyniu oraz kompotu są błędne, ponieważ każda z tych potraw wymaga innych składników i technik przygotowania, które nie spełniają wymagań normatywnych dla kisielu. Krem, na przykład, zazwyczaj powstaje na bazie śmietany lub mleka, co wymaga innego podejścia kulinarnego, szczególnie w kontekście emulsji i stabilizacji. Budyń, z kolei, to deser na bazie mleka, cukru oraz jajek, co wprowadza całkowicie odmienny proces gotowania i konsystencję, która znacznie różni się od gęstości kisielu. Kompot, będący napojem na bazie gotowanych owoców, również nie ma zastosowania w kontekście wykorzystania surowców do przygotowania deserów. Każda z tych odpowiedzi może wprowadzać w błąd, ponieważ odnosi się do tematyki deserów, jednak ich składniki i metody przygotowania są na tyle odmienne, że nie można ich zamiennie stosować w przepisie, który wymaga konkretnych surowców. W kuchni profesjonalnej kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi potrawami, co pozwala na właściwe dobieranie składników oraz zachowanie standardów jakości. Nieprawidłowe podejście do klasyfikacji potraw i ich składników może prowadzić do błędów w kuchni, co jest szczególnie niepożądane w kontekście gastronomii i cateringowych usług kulinarnych.

Pytanie 10

Do czego używa się Steamery?

A. do gotowania w wodzie

B. do smażenia w zanurzeniu

C. do gotowania na parze

D. do smażenia bez tłuszczu

Gotowanie na parze to jedna z najzdrowszych metod przygotowywania potraw, a steamery są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Umożliwiają one delikatne gotowanie żywności, zachowując przy tym ich wartości odżywcze, kolory oraz teksturę. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak smażenie czy gotowanie w wodzie, gotowanie na parze minimalizuje utratę witamin i minerałów, co jest kluczowe dla zdrowej diety. Przykładem zastosowania steamera może być przygotowanie warzyw, ryb czy pierogów, które dzięki parze stają się miękkie i soczyste. W praktyce, steamery są często wykorzystywane w restauracjach oraz gospodarstwach domowych, gdzie znaczenie ma zdrowe odżywianie. Dodatkowo, w branży kulinarnej standardy sanitarno-epidemiologiczne wskazują na efektywność gotowania na parze w eliminacji bakterii, co podnosi poziom bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że podczas gotowania na parze, żywność nie styka się bezpośrednio z wodą, co zapobiega rozpuszczaniu się składników odżywczych, czyniąc tę metodę niezwykle efektywną.

Pytanie 11

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. tłuszczu

B. białka

C. błonnika

D. skrobi

Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który stanowi kluczowy składnik diety człowieka. Tłuszcze, jako makroskładniki, dostarczają aż 9 kcal na gram, co czyni je najbogatszym źródłem energii w porównaniu do białek i węglowodanów, które dostarczają odpowiednio 4 kcal na gram. Orzechy, takie jak orzechy włoskie, migdały czy nerkowce, zawierają około 50-75% tłuszczu, w tym zdrowe kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6. Te składniki odżywcze są nie tylko istotne dla produkcji energii, ale również pełnią kluczową rolę w zdrowiu serca, ponieważ pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi. W praktyce, włączenie orzechów do codziennej diety, na przykład jako przekąska, dodatek do sałatek czy składnik smoothie, może przyczynić się do zbilansowanej diety. Warto także zauważyć, że orzechy są bogate w przeciwutleniacze, witaminy i minerały, co czyni je cennym uzupełnieniem diety.

Pytanie 12

Pod wpływem ciepła, skrobia z dodatkiem tłuszczu lub w wersji suchej przechodzi w

A. dekstrynizację

B. rozpuszczenie

C. pęcznienie

D. denaturację

Odpowiedzi sugerujące rozpuszczenie skrobi, pęcznienie czy denaturację mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości skrobi oraz procesów, które zachodzą podczas jej obróbki. Skrobia, w odpowiednich warunkach, nie rozpuszcza się w tłuszczach, a jedynie w wodzie. Rozpuszczenie skrobi w wodzie prowadzi do powstania kleiku, ale w kontekście podanego pytania, proces ten nie zachodzi przy obróbce skrobi z tłuszczem. Pęcznienie skrobi następuje, gdy skrobia jest poddawana działaniu ciepłej wody, co prowadzi do jej ekspansji i zwiększenia objętości, ale nie ma to miejsca przy obróbce na sucho lub z dodatkiem tłuszczu. Denaturacja, z kolei, odnosi się do zmiany struktury białek, co jest procesem zupełnie innym niż dekstrynizacja, która dotyczy wyłącznie skrobi. Błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą być związane z mylnym rozumieniem terminów oraz z brakiem wiedzy na temat chemii żywności i procesów zachodzących w czasie obróbki cieplnej. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla właściwego stosowania skrobi w przemyśle spożywczym oraz naukach kulinarnych.

Pytanie 13

Jakie produkty można uznać za o wysokim ryzyku mikrobiologicznym?

A. Dżemy z małą ilością cukru oraz twarde marmolady

B. Produkty suszone oraz liofilizowane

C. Mięso oraz potrawy z surowego mięsa

D. Chleby pszenne i żytnie

Mięso i potrawy z mięsa surowego są uważane za produkty wysokiego ryzyka mikrobiologicznego ze względu na ich podatność na zanieczyszczenie patogenami, takimi jak Salmonella, E. coli czy Listeria monocytogenes. Te mikroorganizmy mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych, które są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, osób starszych oraz osób z osłabionym układem odpornościowym. W praktyce, surowe mięso powinno być przechowywane w odpowiednich warunkach chłodniczych, a także gotowane do odpowiedniej temperatury wewnętrznej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowymi normami, zaleca się stosowanie zasad higieny w obróbce żywności, jak mycie rąk, unikanie krzyżowego zanieczyszczenia oraz stosowanie oddzielnych narzędzi do surowego mięsa. Te praktyki są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność.

Pytanie 14

Porcja 100 g naleśników z serem dostarcza organizmowi 10 g białka, 10 g tłuszczu i 27 g węglowodanów. Ile wynosi wartość energetyczna naleśników?

Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 kanapkę [g]	Zawartość w 100 g produktu
Nazwa potrawy: Kanapka z szynką
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 kanapkę [g]	Białko [g]	Energia [kcal]
1.	Pieczywo	100	6	246
2.	Szynka	50	16	235
3.	Masło śmietankowe	5	1	660
4.	Pomidor	50	1	15

A. 188 kcal

B. 147 kcal

C. 323 kcal

D. 238 kcal

Aby obliczyć wartość energetyczną naleśników z serem, zastosowaliśmy standardowe wartości energetyczne dla makroskładników. Białko oraz węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, natomiast tłuszcz 9 kcal na gram. W przypadku naszych naleśników, mamy 10 g białka, co daje 40 kcal, 10 g tłuszczu, co daje 90 kcal, oraz 27 g węglowodanów, co przekłada się na 108 kcal. Sumując te wartości, otrzymujemy: 40 kcal (białko) + 90 kcal (tłuszcz) + 108 kcal (węglowodany) = 238 kcal. Ta wiedza jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania, szczególnie dla osób monitorujących kaloryczność poszczególnych posiłków czy planujących dietę. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych pozwala na lepsze zarządzanie własnym jadłospisem oraz dostosowywanie dawek kalorii do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 15

Wewnętrzna temperatura smażonego kotleta wieprzowego powinna wynosić co najmniej

A. 83°C

B. 72°C

C. 92°C

D. 63°C

Wiesz, ważne jest, żeby temperatura wewnętrzna kotleta wieprzowego była co najmniej 72°C. To dlatego, że w tej temperaturze giną różne niebezpieczne bakterie, jak Salmonella czy E. coli, które mogą się zdarzyć w surowym mięsie. Najlepiej użyć termometru do mięsa, żeby to zmierzyć, bo to naprawdę pomaga. Kiedy smażysz kotleta, pamiętaj też, że im grubszy, tym dłużej będzie się smażyć, a łatwiej mu osiągnąć tą potrzebną temperaturę. Po usmażeniu dobrze jest dać mu chwilę odpocząć, żeby temperatura się wyrównała i mięso było soczyste. To nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też poprawia smak potrawy, więc warto to robić!

Pytanie 16

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Marynowanie

B. Wędzenie

C. Zamrażanie

D. Osuszanie

Zamrażanie to naprawdę świetny sposób na utrwalanie żywności. Jak wiadomo, zachowuje mnóstwo witamin, zwłaszcza witaminę C. W skrócie, cały proces polega na szybkim schłodzeniu jedzenia, co sprawia, że komórki roślinne nie zostają uszkodzone, a enzymy nie rozkładają witamin tak, jak by to miało miejsce w normalnych warunkach. Badania pokazują, że zamrożona papryka potrafi utrzymać nawet do 90% witaminy C, co jest całkiem niezłym wynikiem, zwłaszcza porównując z tą świeżą, która leży w złych warunkach. Poza tym, zamrażanie to super opcja, jeśli chcemy dłużej przechowywać paprykę, co jest ważne w kontekście walki z marnowaniem jedzenia. Aha, pamiętaj, żeby przed zamrożeniem paprykę umyć i pokroić – to może naprawdę ułatwić późniejsze gotowanie.

Pytanie 17

Aby zachować naturalny kolor mięsa, nadać mu odpowiedni smak i aromat, a także wydłużyć jego trwałość, należy je poddać

A. peklowaniu

B. gotowaniu

C. smażeniu

D. mrożeniu

Peklowanie to proces, w którym mięso jest poddawane działaniu soli i innych przypraw, co pozwala na utrwalenie jego naturalnej barwy, poprawę smaku oraz zwiększenie trwałości. Sól w trakcie peklowania nie tylko działa konserwująco, ale także przyczynia się do zachowania wilgotności mięsa, co jest kluczowe dla jego jakości. Typowymi przykładami zastosowania peklowania są szynki, kiełbasy oraz różne rodzaje wędlin. Proces ten jest standardem w przemyśle mięsnym, gdyż pozwala na zminimalizowanie ryzyka rozwoju mikroorganizmów, a także na poprawę walorów sensorycznych gotowego produktu. Peklowanie może odbywać się na zimno lub na ciepło, co dostosowuje się do specyficznych potrzeb i rodzaju mięsa. Warto podkreślić, że zgodnie z zaleceniami ekspertów ds. żywienia, odpowiednie peklowanie może również zwiększyć biodostępność składników odżywczych w mięsie, co czyni je ważnym elementem zdrowej diety.

Pytanie 18

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. nelsonka

B. kokilka

C. pucharek

D. goblet

Nelsonka, kokilka i goblet to naczynia, które, mimo że mogą być stosowane do serwowania różnych potraw, nie są odpowiednie dla surówki owocowej. Nelsonka, choć popularna w podawaniu dań głównych lub przystawek, jest zbyt płaska i mało pojemna, co utrudnia serwowanie luźnych składników jak owoce. Kokilka, z kolei, jest naczyniem zazwyczaj używanym do zapiekanek czy danek serwowanych na ciepło; jej kształt nie sprzyja prezentacji owoców, które powinny być pokazywane w sposób zachęcający do ich spożycia. Goblet, chociaż jest eleganckim wytworem, kojarzy się przede wszystkim z napojami, takimi jak wina czy koktajle, a nie z surowymi składnikami. W gastronomii ważne jest, aby dostosować naczynie do rodzaju serwowanej potrawy, co wpływa na doświadczenia kulinarne gości. Wybór niewłaściwego naczynia może prowadzić do sytuacji, w której potrawa nie będzie odpowiednio eksponowana, co z kolei może zniechęcić klientów. Atrakcyjność wizualna i funkcjonalność naczynia są kluczowe w kontekście nowoczesnej gastronomii, gdzie estetyka jest równie ważna jak smak. Dlatego istotne jest, aby wiedzieć, jakie naczynia najlepiej pasują do określonych potraw, aby zapewnić najwyższy standard serwowania.

Pytanie 19

Jakie pojęcie opisuje minimum sensoryczne?

A. Podstawowe wymagania dla pracowni sensorycznej

B. Liczba analizowanych cech jakości żywności

C. Umiejętności osób przeprowadzających ocenę

D. Wymagana wrażliwość zmysłów człowieka

Odpowiedź "Wymagana wrażliwość zmysłów człowieka" jest prawidłowa, ponieważ minimum sensoryczne odnosi się do podstawowej zdolności oceniania przez ludzi cech sensorycznych produktów. W kontekście ocen sensorycznych, wrażliwość zmysłów jest kluczowym elementem, który pozwala na dokładną i wiarygodną analizę produktów, takich jak żywność, kosmetyki czy materiały budowlane. Przykładowo, osoby zajmujące się oceną jakości wina muszą mieć rozwiniętą wrażliwość smakową i węchową, aby móc właściwie zidentyfikować subtelne różnice w aromatach i smakach. Właściwe przeszkolenie sensoryczne i regularne ćwiczenie zmysłów są zalecane przez międzynarodowe standardy, takie jak ISO 8586, które określają wymagania dotyczące oceny sensorycznej. W praktyce, posiadanie odpowiedniego minimum sensorycznego pozwala na obiektywną analizę i porównywanie produktów, co jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości i zgodności z wymaganiami rynku.

Pytanie 20

Zagęszczanie jest metodą konserwacji żywności, którą powinno się wykorzystywać w procesie produkcji

A. ogórków w zalewie

B. dżemu o wysokiej zawartości cukru

C. szynki konserwowej

D. mleka poddanego sterylizacji

Utrwalanie żywności przez zagęszczenie jest kluczowym procesem w produkcji dżemów, zwłaszcza tych wysokosłodzonych. Proces ten polega na odparowywaniu części wody z owoców oraz dodawaniu dużych ilości cukru, co prowadzi do zwiększenia zawartości suchej masy. Taki sposób pozwala na tworzenie warunków nieprzyjaznych dla bakterii i pleśni, co znacznie wydłuża trwałość produktu. W praktyce, odpowiednie stosowanie błonników, pektyn i cukru nie tylko wpływa na smak i konsystencję dżemu, ale również na jego właściwości zdrowotne, gdyż pektyny mogą wspierać układ pokarmowy. Zgodnie z obowiązującymi standardami w przemyśle spożywczym, dżemy muszą spełniać określone normy dotyczące zawartości cukru oraz jakości użytych składników. Stosowanie dobrych praktyk technologicznych podczas zagęszczania jest kluczowe, aby uzyskać produkt o wysokiej jakości, który będzie atrakcyjny dla konsumentów.

Pytanie 21

Przesiej mąkę na stolnicę, odłóż niewielką ilość do posypania, dodaj przesiany cukier puder oraz tłuszcz i dokładnie siekaj, aż uzyskasz coraz mniejsze kawałki. Gdy tłuszcz dobrze połączy się z mąką, dodaj żółtka, śmietanę i substancje smakowo-zapachowe, a następnie zagnieć ciasto nożem, starając się połączyć wszystkie składniki. Połączone składniki lekko zagnij obiema rękami, aż mąka zostanie wchłonięta przez pozostałe składniki. Ciasto należy schłodzić. Jakiego rodzaju ciasto można przygotować, stosując tę technikę?

A. Ptysiowe

B. Biszkoptowe

C. Piaskowe

D. Kruche

Odpowiedź "Kruche" jest prawidłowa, ponieważ opisany proces przygotowania ciasta odnosi się do techniki wyrabiania ciasta kruchego. W trakcie tego procesu, mąka jest przesiania, a następnie połączona z cukrem pudrem i tłuszczem, który należy siekać na mniejsze cząsteczki. Kluczowym aspektem ciasta kruchego jest to, że tłuszcz (masło lub margaryna) musi być dobrze wymieszany z mąką, co pozwala uzyskać delikatną i kruchą strukturę. Dodanie żółtek i śmietany, a także delikatne zarabianie ciasta, są typowymi krokami w przygotowaniu ciasta kruchego. Ciasto to charakteryzuje się niską zawartością wody, co sprawia, że po upieczeniu jest ono chrupkie i mało elastyczne. Przykłady zastosowania ciasta kruchego obejmują przygotowanie tart, ciasteczek, a także spodu do różnych ciast. Standardy branżowe wskazują na istotność schładzania ciasta przed pieczeniem, co zapobiega jego nadmiernemu rozprężaniu się w trakcie obróbki termicznej.

Pytanie 22

Który z poniższych zestawów potraw powinien być zalecany osobie cierpiącej na kamicę żółciową?

A. Smażony łosoś, ziemniaki, surówka z kapusty

B. Pulpety cielęce, ziemniaki, marchew z wody

C. Pierogi z mięsem, kapusta zasmażana

D. Gulasz z kaszą gryczaną, fasolka szparagowa

Pulpety cielęce, ziemniaki i marchew z wody to naprawdę fajny zestaw na obiad. Dobrze się komponuje, zwłaszcza dla osób, które mają problem z kamicą żółciową. Takie potrawy mają mało tłuszczu, a to jest istotne w tej diecie. Cielęcina to dobre źródło białka, a gotowane warzywa dostarczają sporo witamin i minerałów, a przy tym są łatwe do strawienia. Ziemniaki jako źródło węglowodanów są ok i nie powinny sprawić kłopotu. Gotowanie na parze lub w wodzie to świetny sposób na zachowanie wartości odżywczych warzyw, co jest ważne dla zdrowia. Warto też pamiętać, że w diecie osób z kamicą powinno być dużo produktów pełnoziarnistych, świeżych owoców i warzyw – to naprawdę pomaga w funkcjonowaniu układu pokarmowego.

Pytanie 23

Wprowadzenie powietrza do masy cukrowo-jajowej oraz jej połączenie z mąką to kroki w procesie przygotowywania ciasta

A. biszkoptowego

B. piernikowego

C. parzonego

D. kruchego

Odpowiedź 'biszkoptowego' jest poprawna, ponieważ napowietrzanie masy cukrowo-jajowej oraz jej wymieszanie z mąką to kluczowe etapy w przygotowywaniu ciasta biszkoptowego. Proces ten polega na ubiciu jajek z cukrem, co umożliwia wprowadzenie powietrza do masy. W wyniku tego ciasto zyskuje objętość i lekkość, co jest charakterystyczne dla biszkoptów. Po dokładnym napowietrzeniu masy, dodaje się przesianą mąkę, delikatnie mieszając, aby nie stracić powietrza. Przykładem zastosowania tej techniki jest klasyczny biszkopt na tort, który jest podstawą wielu wypieków, w tym ciast warstwowych. Dobrym standardem w pieczeniu biszkoptów jest również używanie mąki tortowej, która ma niższą zawartość białka, co sprzyja uzyskaniu delikatnej struktury. W praktyce piekarniczej, umiejętność przygotowania biszkoptu jest niezbędna dla każdego cukiernika, gdyż stanowi fundament wielu bardziej złożonych deserów.

Pytanie 24

Po ugotowaniu, ziemniaki na sałatkę wyróżniają się miąższem

A. suchym oraz łamiącym się

B. zwartym i łamiącym się

C. suchym, który się nie rozpada

D. zwartym, który się nie rozpada

Ziemniaki sałatkowe po ugotowaniu charakteryzują się zwięzłym, nierozpadającym się miąższem, co czyni je idealnym wyborem do sałatek, które wymagają zachowania kształtu i tekstury. Zwięzły miąższ oznacza, że ziemniaki nie ulegają rozpadaniu, co jest kluczowe w przypadku potraw, które są podawane na zimno lub jako składnik dań, gdzie estetyka ma duże znaczenie. Przykładem może być sałatka ziemniaczana, w której kawałki ziemniaków muszą pozostać integralne, aby potrawa miała odpowiednią strukturę. Dobre praktyki kulinarne sugerują wybór odpowiednich odmian ziemniaków sałatkowych, takich jak 'Amandine' czy 'Charlotte', które cechują się właśnie takimi właściwościami. Użycie ziemniaków o zwięzłym miąższu pozwala również na lepsze wchłanianie dressingu, co zwiększa walory smakowe potrawy. Warto zaznaczyć, że podczas gotowania takich ziemniaków kluczowe jest ich odpowiednie osolenie oraz czas gotowania, aby uzyskać optymalną konsystencję.

Pytanie 25

Jaką cenę sprzedażową dla jednej butelki wina ustali punkt gastronomiczny, jeśli jej cena w detalu wynosi 35 zł, a marża wynosi 50%?

A. 62,50 zł

B. 87,50 zł

C. 52,50 zł

D. 70,00 zł

Żeby ustalić cenę gastronomiczną butelki wina, musisz wiedzieć, że marża to procent od ceny, którą płacisz przy zakupie. Tutaj cena detaliczna butelki to 35 zł, a marża wynosi 50%. Żeby obliczyć cenę gastronomiczną, korzystasz z prostego wzoru: Cena gastronomiczna = Cena detaliczna + (Cena detaliczna * Marża). Jak podstawisz te liczby, to wychodzi: 35 zł + (35 zł * 0,50) = 35 zł + 17,50 zł, co daje 52,50 zł. To znaczy, że restauracja powinna ustawić cenę na 52,50 zł, żeby pokryć koszty i zarobić. Takie liczenie cen to ważna sprawa w gastronomii. Kiedy restauracja ma różne wina, dobrze jest, żeby ich ceny były odpowiednio przemyślane. Klienci chcą czuć, że płacą odpowiednio za to, co dostają, a restauracja musi też myśleć o swoich wydatkach operacyjnych.

Pytanie 26

Przyprawy, które mają zdolność nadawania koloru potrawom, to:

A. kurkuma i szafran

B. imbir i jałowiec

C. estragon i anyż

D. oregano i kardamon

Kurkuma i szafran to przyprawy, które charakteryzują się zdolnością do barwienia potraw dzięki swoim intensywnym kolorom. Kurkuma, zawierająca kurkuminę, nadaje potrawom głęboki, złoty kolor, co jest szczególnie cenione w kuchni indyjskiej oraz w potrawach takich jak curry. Szafran, z kolei, jest najdroższą przyprawą na świecie i dodaje potrawom nie tylko charakterystycznego złocistego odcienia, ale także unikatowego aromatu. Obie te przyprawy są stosowane w różnych kuchniach świata, od potraw rybnych po desery, a ich barwiące właściwości są wykorzystywane do poprawy estetyki dań. W kontekście kulinarnym, umiejętność efektywnego wykorzystania przypraw do barwienia potraw jest uważana za istotny element sztuki kulinarnej, przyczyniając się do atrakcyjności wizualnej potraw oraz podnosząc ich walory smakowe. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk kulinarnych, starannie dobrane przyprawy mogą znacząco wpływać na ostateczny wygląd i smak serwowanych potraw.

Pytanie 27

W mikrofalówce nie powinno się

A. podgrzewać dań

B. piec mięs

C. podgrzewać artykułów w puszkach

D. rozmrażać artykułów

Podgrzewanie puszek w mikrofalówce to naprawdę zły pomysł i to z kilku powodów. Najważniejszy to ryzyko, że puszka może wybuchnąć. Gdy podgrzewasz coś w środku, powietrze i zawartość nagrzewają się, a to zwiększa ciśnienie. Jak to ciśnienie stanie się zbyt duże, to puszka może po prostu pęknąć albo wybuchnąć, co jest niebezpieczne dla Ciebie i może uszkodzić mikrofalówkę. Poza tym, sporo puszek ma powłoki chemiczne, które mogą puścić jakieś szkodliwe substancje, kiedy są podgrzewane falami mikrofalowymi. Więc lepiej unikać tego typu podgrzewania. Zamiast tego, dobrym rozwiązaniem jest przelać zawartość do naczynia, które jest bezpieczne do używania w mikrofalówce, jak szklanka czy talerz ceramiczny. Tak będzie znacznie bezpieczniej i nie musisz martwić się o żadne wybuchy.

Pytanie 28

Najdłuższym czasem przechowywania w idealnych warunkach odznaczają się

A. brokuły i papryka

B. szpinak i selery

C. szparagi i pomidory

D. pory i cebula

Pory i cebula są warzywami o długim okresie przechowywania, co czyni je idealnymi do składowania w piwnicach lub chłodniach. W optymalnych warunkach, pory mogą być przechowywane nawet do sześciu miesięcy, a cebula do dziewięciu miesięcy. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na ich trwałość jest niska temperatura, odpowiednia wilgotność oraz przewiewność miejsca składowania. Pory wymagają przechowywania w ciemnym i chłodnym miejscu, aby zapobiec kiełkowaniu. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest umieszczanie ich w siatkach lub skrzynkach, które umożliwiają cyrkulację powietrza. Cebula natomiast, powinna być składowana w suchym miejscu, z dala od ziemniaków, które emitują etylen, co przyspiesza jej psucie. Warto również zwrócić uwagę na klasę jakości warzyw przed ich długoterminowym składowaniem, ponieważ uszkodzone egzemplarze mogą prowadzić do szybszego rozwoju pleśni i psucia się, co negatywnie wpływa na pozostałe, zdrowe warzywa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami w gospodarstwie domowym lub w handlu detalicznym.

Pytanie 29

Filet dorsza, który jest przyprawiony, obtoczony w panierce i gotowy do smażenia, to

A. produkt

B. potrawa

C. półprodukt

D. surowiec

Odpowiedź 'półprodukt' jest prawidłowa, ponieważ filet z dorsza, który został przyprawiony, panierowany i przygotowany do smażenia, jest etapem pośrednim w procesie tworzenia potrawy. Półprodukty to składniki, które wymagają dalszej obróbki lub przygotowania, aby stały się gotową do spożycia potrawą. Przykładem półproduktu w gastronomii mogą być różne rodzaje mięsa, ryb czy warzyw, które zostały przetworzone, ale jeszcze nie poddane obróbce końcowej. W standardach gastronomicznych i kulinarnych, półprodukty są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie czasem w kuchni, a także umożliwiają przygotowanie potraw w dużych ilościach. Przykładowo, w restauracjach czy hotelach, stosowanie półproduktów przyspiesza proces serwowania dań, co jest niezbędne w sytuacjach dużego ruchu. Dobrą praktyką jest też odpowiednie przechowywanie i etykietowanie półproduktów, co zwiększa ich trwałość i bezpieczeństwo żywnościowe.

Pytanie 30

Na podstawie receptury, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej sałatki da się zrobić z 12 kg buraków?

A. 160 porcji

B. 120 porcji

C. 100 porcji

D. 60 porcji

Odpowiedź 100 porcji jest prawidłowa, ponieważ można to obliczyć na podstawie proporcji podanych w zadaniu. Z 0,6 kg buraków otrzymuje się 5 porcji sałatki. Aby znaleźć, ile porcji można uzyskać z 12 kg buraków, należy najpierw ustalić, ile porcji przypada na 1 kg buraków. Można to zrobić, dzieląc liczbę porcji przez wagę buraków: 5 porcji / 0,6 kg = 8,33 porcji na kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 12 kg: 8,33 porcji/kg * 12 kg = 100 porcji. W praktyce, wiedza o takich proporcjach jest niezwykle przydatna w gastronomii, zwłaszcza w przypadku planowania ilości jedzenia dla większych grup. Zrozumienie, jak przeliczać składniki, jest kluczowe, aby zminimalizować marnotrawstwo i zapewnić, że każda osoba otrzyma odpowiednią porcję. W branży gastronomicznej często korzysta się z podobnych obliczeń, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz sprostać wymaganiom klientów.

Pytanie 31

Na podstawie danych z tabeli określ zawartość białka w 1 porcji medalionów cielęcych.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję medalionów cielęcych [g]	Zawartość białka w 100 g produktu [g]
1.	Cielęcina	150	20
2.	Mąka pszenna	2	10
3.	Smalec	10	-

A. 10,00 g

B. 20,20 g

C. 30,20 g

D. 15,00 g

Zawartość białka w 1 porcji medalionów cielęcych wynosi 30,20 g, co jest wynikiem dokładnych obliczeń opartych na składnikach użytych w potrawie. W przypadku medalionów cielęcych, białko pochodzi głównie z cielęciny, która jest bogatym źródłem tego makroskładnika. Cielęcina zawiera około 20-25 g białka na 100 g. Dodatkowo, w pewnych potrawach może być używana mąka pszenna, która również dostarcza niewielką ilość białka, jednak w tym przypadku smalec nie wnosi białka do potrawy. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie zawartości białka uwzględniać tylko te składniki, które rzeczywiście wpływają na jego zawartość. W praktyce, znajomość wartości odżywczych potraw jest istotna nie tylko dla dietetyków, ale również dla osób przygotowujących posiłki w restauracjach, które muszą zapewnić odpowiednie informacje o wartościach odżywczych swoim klientom. Zgodnie z dobrymi praktykami, każda potrawa powinna być dokładnie analizowana pod względem zawartości składników odżywczych, aby odpowiadała na wymagania zdrowotne i kulinarne klientów.

Pytanie 32

Aby przygotować 1 kg ryżu w wersji sypkiej, potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Jaką ilość wody należy zastosować do przygotowania 200 porcji ryżu, jeśli na jedną porcję przypada 50 g ryżu?

A. 10,50 dm3

B. 21,00 dm3

C. 210,50 dm3

D. 105,00 dm3

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do ugotowania 200 porcji ryżu, musimy najpierw ustalić, ile ryżu jest potrzebne. Dla jednej porcji używamy 50 g ryżu, więc na 200 porcji potrzebujemy 200 * 50 g = 10 000 g, co odpowiada 10 kg ryżu. Z danych wynika, że do ugotowania 1 kg ryżu potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Dlatego do ugotowania 10 kg ryżu potrzebujemy 10 * 2,10 dm³ = 21,00 dm³ wody. Takie obliczenia są kluczowe w kuchni i produkcji spożywczej, gdzie precyzyjne proporcje wpływają na jakość potraw. Przykładowo, w restauracjach i cateringach, stosowanie odpowiednich proporcji wody do ryżu jest niezbędne dla uzyskania idealnej konsystencji oraz smaku, co przekłada się na zadowolenie klientów oraz powtarzalność wyników. Wiedza na temat proporcji składników jest fundamentalna dla każdego profesjonalnego kucharza, który chce zapewnić wysoką jakość serwowanych dań.

Pytanie 33

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu terriny?

A. Smażenie

B. Duszenie

C. Grilowanie

D. Pieczenie

Duszanie, grillowanie oraz smażenie są technikami obróbki cieplnej, które w kontekście sporządzania terriny nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Duszenie, mimo że polega na gotowaniu w niewielkiej ilości płynów, nie sprzyja uzyskaniu odpowiedniej konsystencji, jaką charakteryzuje się terrina. W przypadku duszenia, długotrwałe gotowanie w zamkniętym naczyniu prowadzi do nadmiernej utraty wilgoci, co może skutkować suchym i nieapetycznym efektem końcowym. Grillowanie, z kolei, to technika, która wymaga bezpośredniego kontaktu z wysoką temperaturą, co może powodować przypalenie zewnętrznej warstwy potrawy, podczas gdy wnętrze pozostanie niedogotowane, co jest nieodpowiednie dla struktury terriny. Smażenie, z drugiej strony, to szybki proces obróbczy, który wykorzystuje dużą ilość tłuszczu i wysoką temperaturę, co nie tylko nie sprzyja uzyskaniu pożądanej delikatności i spójności, ale także może prowadzić do powstania niezdrowych związków chemicznych. W praktyce gastronomicznej wybór odpowiedniej techniki obróbczej jest kluczowy dla zachowania jakości i walorów smakowych potraw, dlatego pieczenie, jako metoda, która zapewnia najlepsze efekty w kontekście terriny, jest preferowana przez profesjonalnych kucharzy. Warto zatem zwrócić uwagę na te aspekty, aby uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 34

Jaja, woda oraz ocet to składniki, które trzeba zastosować do przygotowania jaj

A. po benedyktyńsku

B. mollet

C. poszetowych

D. po wiedeńsku

Odpowiedzi takie jak po benedyktyńsku, mollet i po wiedeńsku nie są właściwymi terminami dotyczących sposobu przygotowywania jaj przy użyciu wody, octu i ich samej substancji. Jaja benedyktyńskie to danie, które rzeczywiście wykorzystuje jaja poszetowe, jednak sama nazwa odnosi się do całego posiłku, który obejmuje dodatkowe składniki, takie jak sos holenderski czy muffiny. Możemy też zauważyć, że jaja mollet to technika gotowania, w której jajka są gotowane w skorupkach, do momentu, gdy białko jest już ścięte, a żółtko pozostaje półpłynne. Ta metoda nie wykorzystuje octu i wody w sposób, jaki ma miejsce w przypadku jaj poszetowych. Jaja po wiedeńsku to również termin, który nie jest związany z tą techniką, ponieważ odnosi się do jajek smażonych w białek na maśle, co jest zupełnie innym procesem kulinarnym. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod gotowania z ich składnikami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących tego, jakie techniki są właściwe dla określonych potraw.

Pytanie 35

W pomieszczeniu, gdzie temperatura wynosi od 15 do 18°C oraz wilgotność względna powietrza oscyluje w granicach 55-60%, powinno się przechowywać

A. masło, wędliny

B. mleko, margarynę

C. owoce, warzywa

D. mąkę, cukier

Przechowywanie masła i wędlin w pomieszczeniu o temperaturze 15-18°C oraz wilgotności 55-60% nie jest zalecane, ponieważ te produkty wymagają znacznie niższych temperatur, aby zapewnić ich bezpieczeństwo oraz świeżość. Masło, jako produkt mleczarski, powinno być przechowywane w temperaturze chłodniczej, zazwyczaj w zakresie 0-4°C, aby zapobiec rozwojowi bakterii i psuciu się. W temperaturze pokojowej masło szybko traci swoje właściwości organoleptyczne oraz może stać się pożywką dla mikroorganizmów. W przypadku wędlin, podobnie jak w przypadku masła, należy unikać wysokich temperatur, które mogą sprzyjać rozwojowi patogenów, co jest krytyczne dla bezpieczeństwa żywności. Owoce i warzywa, choć mogą być przechowywane w takich warunkach, zazwyczaj wymagają wyższej wilgotności, aby zapobiec ich wysychaniu oraz utracie wartości odżywczych. Mleko i margaryna, jako produkty wymagające chłodzenia, również nie powinny być składowane w podanych warunkach ze względu na ich krótki okres trwałości w temperaturze pokojowej. Zrozumienie odpowiednich warunków przechowywania dla różnych grup produktów spożywczych jest kluczowe, aby zapobiegać marnotrawieniu żywności i zapewnić bezpieczeństwo konsumentów.

Pytanie 36

Jaki deser przygotowuje się, gotując w kąpieli wodnej mieszankę mleka, jajek, cukru i wanilii w filiżankach, a następnie podaje w wersji schłodzonej?

A. Suflet waniliowy

B. Mleczko waniliowe

C. Krem waniliowy

D. Kisiel mleczny

Krem waniliowy różni się od mleczka waniliowego, mimo że też jest z mleka, jaj i cukru. Zazwyczaj robimy go na ogniu, co czasami prowadzi do przypalenia i grudek, jak się nie pilnuje. Jak już się schłodzi, to często ubijamy go, przez co jest puszysty, a mleczko waniliowe takie nie jest. Kisiel mleczny, to znowu coś innego, bo robi się go na skrobi, więc ma zupełnie inną konsystencję i smak. Jest bardziej gęsty i żelowy, co sprawia, że nie da się go porównywać do mleczka waniliowego. Suflet waniliowy wymaga ubicia białek i pieczenia, co jest totalnie inną sprawą niż gotowanie na parze. Te różnice mogą wprowadzać w błąd, dlatego warto zrozumieć, jak przygotować każdy z tych deserów, żeby nie mieć pomyłek w kuchni.

Pytanie 37

W magazynie produktów suchego asortymentu powinno się umieścić

A. tofu

B. kiszoną kapustę

C. mleko instant

D. jaja

Mleko instant to produkt, który doskonale nadaje się do przechowywania w magazynie artykułów suchych, ponieważ może być długoterminowo składowane bez konieczności chłodzenia. Mleko w proszku, zwłaszcza w formie instant, jest produktem odwadnianym, co znacząco wydłuża jego trwałość. Dzięki temu, w odpowiednich warunkach (chłodne, suche miejsce), może być przechowywane przez wiele miesięcy, a nawet lat. W praktyce, mleko instant jest wykorzystywane w różnych sektorach, takich jak gastronomia, produkcja żywności i catering, ponieważ jest łatwe do transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania mleka instant może być jego wykorzystanie w przemyśle piekarskim do produkcji ciast, kremów czy sosów, gdzie dodaje się je w formie proszku, co przyspiesza proces przygotowania oraz zmniejsza wagę transportu. Zgodnie z normami przechowywania żywności, należy pamiętać, aby otwarte opakowania mleka instant były szczelnie zamknięte, by uniknąć nadmiaru wilgoci i zanieczyszczeń, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie zarządzania magazynem.

Pytanie 38

Smak potraw z warzyw kapustnych stanie się łagodny, jeżeli będą one przygotowywane z użyciem

A. kwasu

B. mleka

C. ziołowych przypraw

D. sól

Odpowiedź 'mleka' jest poprawna, ponieważ dodatek mleka do potraw z warzyw kapustnych skutkuje złagodzeniem ich naturalnego smaku. Mleko, dzięki zawartości tłuszczu i białka, działa jako emulgator, umożliwiając lepszą interakcję smaków i tekstur. Użycie mleka w potrawach, takich jak zupy czy zapiekanki, nie tylko zwiększa ich kremowość, ale również pozwala na wydobycie subtelniejszych nut smakowych kapusty. Przykładem może być przygotowanie kapusty w sosie śmietanowym, gdzie mleko lub śmietana tworzą harmonijne połączenie z warzywami. Standardy kulinarne w wielu kuchniach świata, takich jak kuchnia francuska, podkreślają znaczenie zbalansowania smaków poprzez stosowanie nabiału, co jest zgodne z dobrą praktyką gastronomiczną. Dodatkowo, mleko dostarcza wartości odżywcze, takie jak wapń, co czyni potrawy nie tylko smacznymi, ale i zdrowymi.

Pytanie 39

W tradycyjnym przygotowaniu sałatki caprese, obok pomidorów, należy użyć sera

A. camembert

B. parmezan

C. brie

D. mozarella

Sałatka caprese jest jednym z klasycznych włoskich dań, które doskonale odzwierciedlają zasadę używania świeżych, najwyższej jakości składników. W tradycyjnej wersji tej sałatki kluczowym składnikiem obok pomidorów są plastry sera mozzarella, które charakteryzują się delikatną, kremową konsystencją oraz łagodnym smakiem. Mozzarella, wytwarzana z mleka bawolego lub krowiego, doskonale komponuje się z dojrzałymi pomidorami oraz świeżą bazylią, co tworzy harmonijną całość. Warto również zwrócić uwagę na to, że mozzarella jest produktem, który w przypadku sałatki caprese musi być podawany na świeżo, aby zachować swoje walory smakowe i teksturalne. W praktyce, składniki te można skropić oliwą z oliwek oraz dodać sól i pieprz według własnych upodobań, co podkreśli ich naturalny smak. Ser mozzarella jest szeroko uznawany przez szefów kuchni na całym świecie jako podstawowy element w wielu potrawach, nie tylko w sałatkach, ale także w pizzy czy makaronach, co czyni go uniwersalnym składnikiem w kuchni włoskiej.

Pytanie 40

Jaką zupę powinno się zagęścić za pomocą żółtka?

A. Zupę szczawiową

B. Barszcz ukraiński

C. Krem pieczarkowy

D. Krupnik ryżowy

Zupa szczawiowa, znana ze swojego wyrazistego, kwaskowatego smaku, nie wymaga zagęszczania żółtkiem, ponieważ jej konsystencja opiera się na naturalnych właściwościach szczawiu, który jest składnikiem wyjściowym. Zupa ta jest zazwyczaj przygotowywana na bazie bulionu, często z dodatkiem śmietany, która wprowadza kremowość, ale nie żółtka. Zagęszczanie zupy szczawiowej żółtkiem mogłoby przytłoczyć jej świeżość, co jest istotne w kontekście kompozycji smakowych. Krupnik ryżowy, zupa na bazie bulionu z dodatkiem ryżu, również nie wymaga użycia żółtka. W przypadku krupniku, jego gęstość uzyskuje się poprzez gotowanie ryżu, który wchłania płyn, co jest zgodne z tradycyjnymi metodami gotowania. Barszcz ukraiński, z kolei, jest gęstą zupą warzywną, w której skład wchodzi burak oraz różnorodne warzywa. Jego struktura jest rezultatem długiego gotowania, a nie dodatku żółtka. Użycie żółtka w barszczu może prowadzić do niepożądanej zmiany smaku i konsystencji. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują nadmierne uogólnianie zastosowania żółtka jako środka zagęszczającego we wszystkich zupach, co nie uwzględnia różnorodności technik kulinarnych i składników wykorzystywanych w różnych przepisach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej