Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 02:14
  • Data zakończenia: 25 maja 2025 02:28

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie składniki są kluczowe w pliku PDF przeznaczonym do druku cyfrowego?

A. Dane dotyczące pliku
B. Znaczniki cięcia
C. Typ oprawy
D. Pasery
Znaczniki cięcia są kluczowym elementem w przygotowywaniu plików PDF do druku cyfrowego, ponieważ determinują obszar, w którym końcowy dokument zostanie przycięty. Umożliwiają one drukarniom skoordynowanie procesu cięcia, zapewniając, że kluczowe elementy wizualne, takie jak tekst i grafika, nie znajdą się zbyt blisko krawędzi, co mogłoby prowadzić do nieestetycznego efektu. Zazwyczaj zaleca się, aby dodane znaczniki były umieszczone na zewnątrz obszaru, w którym znajduje się zawartość, co pozwala na dokładne i precyzyjne cięcie. W praktyce, podczas projektowania materiałów drukowanych, takich jak broszury czy plakaty, stosowanie znaczników cięcia zgodnych z normą ISO 12647 oraz innymi standardami branżowymi, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać o dodaniu spadów, co pomaga uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach, gdyby cięcie odbywało się nieco poza linią znaczników.

Pytanie 2

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. strony
B. rozdziału
C. tomu
D. działu
Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 3

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 6
B. 2
C. 8
D. 4
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4+4, konieczne jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Formy te są niezbędne, ponieważ każda z form odpowiada za oddzielny kolor w procesie CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), a zatem do zadrukowania arkusza dwustronnie w pełnym kolorze musimy przygotować dwie formy z każdej strony, co łącznie daje nam cztery formy. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla zachowania identyfikacji wizualnej marki. Standardowe praktyki w branży drukarskiej podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania form, aby uniknąć błędów kolorystycznych i zwiększyć efektywność produkcji. Zrozumienie tego procesu pozwala na lepsze planowanie oraz zarządzanie kosztami produkcji, co jest niezbędne w konkurencyjnym środowisku rynku druku.

Pytanie 4

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. wymiarów netto dokumentu
B. zamiany tekstu na krzywe
C. separacji barwnych do druku
D. rozdzielczości bitmap
Odpowiedź dotycząca separacji barwnych do druku jest poprawna, ponieważ narzędzie 'podgląd wyjściowy' w Adobe Acrobat odgrywa kluczową rolę w ocenie, czy dokument jest prawidłowo przygotowany do druku. Separacja barw polega na rozdzieleniu poszczególnych kolorów w dokumentach, co umożliwia ich poprawne odwzorowanie na papierze. Przygotowanie do druku wiąże się z użyciem modelu kolorów CMYK, gdzie każdy kolor jest reprezentowany przez osobną separację. Narzędzie to pozwala na wizualizację, jak kolory będą wyglądać po naświetleniu, co jest niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości druku. W praktyce, sprawdzenie separacji barw pozwala zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmiarowe kolory, które mogą prowadzić do zniekształceń lub niezgodności kolorystycznych. Poprawne przygotowanie i weryfikacja separacji barwnych są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które zalecają przeprowadzanie dokładnych kontroli przed oddaniem materiałów do druku.

Pytanie 5

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 300 dpi
B. 2 400 dpi
C. 1 200 dpi
D. 600 dpi
Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 6

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. karton fakturowany 300 g/m2
B. papier samoprzylepny 120 g/m2
C. bibułę barwioną 180 g/m2
D. papier powlekany 90 g/m2
Karton fakturowany o gramaturze 300 g/m2 jest idealnym materiałem do drukowania wizytówek, ponieważ jego wysoka gramatura oraz fakturowana powierzchnia zapewniają nie tylko solidność, ale również estetyczny wygląd. Wydruk na takim papierze charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i kontrastami, co jest istotne w kontekście wizytówek, które często muszą przyciągać uwagę i być łatwo zauważalne. Dodatkowo, karton fakturowany gwarantuje dobrą odporność na zginanie i uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość wizytówki w codziennym użytkowaniu. W branży reklamowej oraz poligraficznej standardem jest stosowanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny oraz funkcjonalny. Przykładowo, wiele firm decyduje się na wizytówki z kartonu fakturowanego, aby podkreślić swoją profesjonalność i jakość usług, co często przekłada się na lepszy odbiór przez klientów.

Pytanie 7

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 1+1
B. 2+2
C. C3+2
D. 4+4
Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 8

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 40 użytków
B. 20 użytków
C. 30 użytków
D. 10 użytków
Odpowiedź 20 użytków wizytówek jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne parametry techniczne. Wizytówki o wymiarach 90 x 50 mm z dodatkowym spadem 2 mm wymagają uwzględnienia wymiarów do druku, co w tym przypadku daje 94 x 54 mm. Arkusz A3 ma wymiary 420 x 297 mm. Po obliczeniu, ile wizytówek zmieści się w pionie i poziomie, otrzymujemy: w pionie 5 wizytówek (297 mm / 54 mm) oraz w poziomie 4 wizytówki (420 mm / 94 mm). Mnożąc te wartości otrzymujemy 20 użytków. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w druku, które zakładają uwzględnienie spadów, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu. W praktyce, prawidłowe rozmieszczenie wizytówek na arkuszu A3 pozwala zaoszczędzić na kosztach druku, co jest kluczowe w zarządzaniu budżetem w projektach graficznych, czy reklamowych.

Pytanie 9

Impozycja to inaczej nazywana

A. montaż elektroniczny
B. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego
C. korekcja barwna grafiki bitmapowej
D. wektoryzacja grafiki bitmapowej
Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 10

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 20 kg
B. 10 kg
C. 14 kg
D. 64 kg
Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 11

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Microsoft Word
B. Puzzle Flow Organizer
C. Corel Draw
D. Adobe Media Encoder
Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.

Pytanie 12

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 100 arkuszy
B. 120 arkuszy
C. 140 arkuszy
D. 200 arkuszy
Aby obliczyć, ile dodatkowych arkuszy należy przygotować, aby uzyskać 2 000 sztuk plakatów netto przy założonej nadwyżce na podłoże drukowe wynoszącej 5%, musimy najpierw ustalić całkowitą liczbę arkuszy, którą potrzebujemy. Wyliczenie to wygląda następująco: 2 000 sztuk plakatów to 100% produkcji netto. Jeśli dodamy 5% nadwyżki, otrzymujemy 105% produkcji. Aby obliczyć, ile arkuszy potrzebnych jest w rzeczywistości, dzielimy 2 000 przez 0,95 (100% - 5% = 95%). Otrzymujemy około 2 105 arkuszy. Następnie od tej liczby odejmujemy 2 000, co daje nam 105 arkuszy, z czego 100 arkuszy to dodatkowa ilość potrzebna do wyprodukowania plakatów. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie i uwzględnienie strat materiałowych jest niezbędne do efektywnego zarządzania produkcją. Takie podejście umożliwia uniknięcie niespodziewanych przestojów w procesie produkcyjnym i optymalizację kosztów.

Pytanie 13

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 50 m
B. 55 m
C. 60 m
D. 30 m
Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 14

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach
B. Złożenie użytków w formie kopiowej
C. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji
D. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym
Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnych interpretacjach pojęcia adiustacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych procesów wydawniczych. Na przykład, zmontowanie użytków w formę kopiową sugeruje proces łączenia różnych materiałów, co jest bardziej związane z tworzeniem zbiorów dokumentów niż z konkretnymi działaniami adiustacyjnymi. Podobnie, oznaczenie błędów składu na odbitkach próbnych odnosi się do etapu korekty, który następuje po adiustacji, a nie do samego procesu przygotowywania materiału do druku. Z kolei sprawdzanie poprawności tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym nie jest właściwe, ponieważ dotyczy bardziej redakcji niż adiustacji. Adiustacja ma na celu organizację wizualną i strukturalną materiału, a nie ocenę jego treści. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi pojęciami, gdyż każde z nich pełni inną rolę w procesie wydawniczym. Typowe błędy myślowe w tym przypadku to mylenie etapów pracy nad publikacją oraz brak umiejętności rozróżnienia między różnymi procesami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektem wydawniczym i obniżenia jakości finalnego produktu.

Pytanie 15

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 2 + 2
B. 1 + 3
C. 1 + 4
D. 1 + 2
Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 16

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 140 kg
B. 560 kg
C. 7 200 kg
D. 2 800 kg
Aby obliczyć masę 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0, musimy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza A0. Format A0 ma powierzchnię 1 m2. Następnie, znając gramaturę, możemy obliczyć masę jednego arkusza. Masa jednego arkusza wynosi 280 g, zatem masa 2 000 arkuszy to 2 000 * 280 g = 560 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 560 kg. Przykładowo, w branży poligraficznej, poprawne obliczenia masy materiałów są kluczowe do planowania kosztów produkcji oraz do optymalizacji procesów logistycznych. Warto również pamiętać, że gramatura kartonu wpływa na jego zastosowanie w różnych produktach, od opakowań po materiały reklamowe. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w zakresie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji.

Pytanie 17

Określ techniczny zapis kolorów ulotki, która jest zadrukowana z jednej strony w różnorodnych barwach oraz złotym kolorem, a z drugiej w kolorze czarnym i srebrnym?

A. 5 + 2
B. 4 + 2
C. 5 + 3
D. 4 + 3
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia lub braku zrozumienia zasad kolorystyki w druku. Odpowiedź 4 + 2 sugeruje, że jedna strona ulotki posiada cztery kolory, co jest sprzeczne z założeniami pytania, które jasno wskazuje na wielobarwny zadruk w pięciu kolorach. Dodatkowo, zrozumienie, że złoty nie jest klasyfikowany jako osobny kolor w kontekście standardów druku, może prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi 5 + 3, dodanie trzeciego koloru do drugiej strony ulotki jest zbędne, ponieważ pytanie jednoznacznie określa, że druga strona posiada tylko dwa kolory: czarny i srebrny. Z kolei odpowiedź 4 + 3 sugeruje, że kolorystyka ulotki jest bardziej złożona niż w rzeczywistości, co nie odzwierciedla zamówienia. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każda strona ulotki musi mieć więcej niż dwa kolory, co w praktyce może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania budżetu na druk oraz trudności w wykonaniu zlecenia. Zrozumienie podstawowych zasad dotyczących kolorów w kontekście druku, takich jak liczba użytych kolorów oraz ich zastosowanie w praktyce, jest kluczowe dla osiągnięcia satysfakcjonujących efektów w projektowaniu materiałów reklamowych.

Pytanie 18

Podczas projektowania ulotki w formacie A5, jaki jest właściwy margines bezpieczeństwa?

A. 5 mm
B. 2 mm
C. 10 mm
D. 15 mm
Właściwy margines bezpieczeństwa przy projektowaniu materiałów graficznych, takich jak ulotki, to obszar, który umożliwia zachowanie kluczowych elementów projektu, takich jak tekst czy istotne grafiki, w bezpiecznej odległości od krawędzi strony. Dla formatu A5, który jest powszechnie używany w druku, margines bezpieczeństwa wynoszący 5 mm jest uważany za standardowy i odpowiedni. Dzięki temu kluczowe elementy projektu nie zostaną przycięte podczas procesu produkcyjnego, co jest szczególnie ważne przy cięciu dużych nakładów. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie 5 mm marginesu pozwala na zminimalizowanie ryzyka nieprzewidzianych błędów drukarskich. Dodatkowo, wiele drukarni zaleca taki margines jako minimum, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. W praktyce, utrzymywanie tego marginesu nie tylko chroni projekt, ale także ułatwia komunikację z drukarnią, ponieważ jest to standard powszechnie akceptowany i stosowany w większości przypadków.

Pytanie 19

Ile form drukarskich trzeba przygotować do realizacji 20 000 dwustronnych, wielokolorowych (CMYK) zaproszeń z selektywnie lakierowanymi elementami po obu stronach w technologii offsetowej?

A. 6 form.
B. 4 formy.
C. 10 form.
D. 8 form.
Wybór niepoprawnej liczby form naświetlanych do realizacji zlecenia na 20 000 dwustronnych zaproszeń z lakierowaniem wybiórczym często wynika z błędnego zrozumienia procesu druku offsetowego oraz specyfiki używanych form. Przy wytwarzaniu zaproszeń w technologii CMYK, każdy kolor wymaga osobnej formy. Warto zaznaczyć, że nieprawidłowe oszacowanie liczby potrzebnych form może prowadzić do problemów z jakością wydruku i ostatecznym efektem wizualnym. W przypadku dwustronnego druku z lakierowaniem wybiórczym, oprócz standardowych form CMYK, konieczne jest także przygotowanie form dla lakieru, co znacznie podnosi całkowitą liczbę. Udzielając odpowiedzi, niektórzy mogą pomyśleć, że 4 formy wystarczą, co jest błędnym założeniem, ponieważ ignoruje to fakt, iż każda strona zaproszenia wymaga osobnej formy dla każdego z kolorów, a także dla lakieru. Z kolei możliwość przyjęcia 6, 8 lub 10 form może wynikać z niedoszacowania liczby potrzebnych form dla poszczególnych warstw, co może prowadzić do zafałszowania końcowego produktu. Użytkownicy muszą pamiętać, że w branży poligraficznej kluczowe jest odpowiednie przygotowanie form, aby zapewnić wysoką jakość druku. Niezrozumienie tego procesu może skutkować błędami w produkcji, co w efekcie prowadzi do dodatkowych kosztów i opóźnień w realizacji zamówień.

Pytanie 20

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. zmniejszenie szybkości drukowania
B. obniżenie kontrastu druku
C. zmianę używanych farb
D. zwiększenie wilgotności podłoża
Zmniejszenie prędkości drukowania jest kluczowym aspektem w minimalizowaniu zjawiska paskowania druku w procesie drukowania wielkoformatowego. Paskowanie druku to problem, który pojawia się, gdy na wydrukowanej powierzchni występują widoczne pasy, co może negatywnie wpływać na jakość finalnego produktu. Zmniejszając prędkość drukowania, umożliwiamy głowicom drukującym bardziej precyzyjne dozowanie atramentu oraz lepsze mieszanie kolorów. Takie podejście pozwala na uzyskanie równomiernej aplikacji atramentu na podłożu, co jest istotne dla zachowania jednolitości kolorów i szczegółowości druku. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca dostosowanie prędkości w zależności od typu materiału oraz rodzaju wykorzystywanych farb. Dostosowanie parametrów drukowania zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu i materiałów eksploatacyjnych, oraz przeprowadzanie regularnych testów jakości, są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać, że w przypadku skomplikowanych grafik lub dużych powierzchni kolorowych, obniżenie prędkości to często najlepszy sposób na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia paskowania, co potwierdzają liczne badania branżowe.

Pytanie 21

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Ableton Live
B. Adobe Dreamweaver
C. Corel Duplexing Wizard
D. Adobe Camera Raw
Adobe Camera Raw jest wtyczką do programów graficznych, która umożliwia edytowanie plików RAW, które są surowymi danymi zapisanymi przez matrycę światłoczułą aparatu. Format RAW zachowuje więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, co umożliwia szersze możliwości edycyjne, takie jak korekcja ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu. Adobe Camera Raw jest szeroko stosowane przez profesjonalnych fotografów, którzy cenią sobie jakość i elastyczność w obróbce zdjęć. Po edycji zdjęcia w formacie RAW użytkownik może je wyeksportować do formatu JPG, co jest standardowym formatem używanym do publikacji w internecie i druku. Warto zauważyć, że przetwarzanie RAW w Adobe Camera Raw pozwala na nieniszczące edytowanie, co oznacza, że oryginalne dane pozostają nietknięte. Dodatkowo, Adobe Camera Raw obsługuje wiele dodatkowych funkcji, takich jak zastosowanie presetów oraz zaawansowane narzędzia do maskowania, co czyni go nieocenionym narzędziem w pracy z fotografią cyfrową.

Pytanie 22

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany
B. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku
C. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem
D. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość
Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 23

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 560 zł
B. 960 zł
C. 240 zł
D. 320 zł
Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 24

Jakie podłoże dysponuje odpowiednimi właściwościami do zrealizowania wielobarwnej teczki reklamowej?

A. Karton jednostronnie powlekany 300 g/m2
B. Papier metalizowany 80 g/m2
C. Tektura introligatorska 1200 g/m2
D. Papier powlekany 120 g/m2
Wybór materiału do produkcji teczek reklamowych jest kluczowy dla ostatecznego efektu wizualnego i użytkowego. Papier metalizowany 80 g/m2, mimo atrakcyjnej estetyki, nie jest odpowiednim rozwiązaniem ze względu na zbyt niską gramaturę, co skutkuje jego łatwym uszkodzeniem i brakiem trwałości. Tego typu papier jest bardziej odpowiedni do zastosowań dekoracyjnych, a nie do produkcji solidnych materiałów reklamowych. Z kolei tektura introligatorska 1200 g/m2, mimo że charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, jest zbyt ciężka i niepraktyczna dla teczek reklamowych. Jej zastosowanie jest bardziej odpowiednie dla okładek książek czy albumów, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wreszcie, papier powlekany 120 g/m2 również nie spełnia wymogów dotyczących solidności teczki reklamowej. Chociaż ma lepsze właściwości drukarskie niż papier metalizowany, z jego niską gramaturą teczki mogą być zbyt cienkie i mało odporne na uszkodzenia. W przypadku teczek reklamowych, kluczowe jest, aby materiał był wystarczająco gruby i sztywny, aby utrzymać zawartość i dobrze się prezentować. To podejście opiera się na fundamentach dobrych praktyk w branży, które uwzględniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność materiałów wykorzystywanych w produkcie końcowym.

Pytanie 25

Który typ grafiki bitmapowej nie umożliwia zachowania przezroczystości tła?

A. PNG
B. JPEG
C. PSD
D. TIFF
Odpowiedź JPEG jest całkiem ok, bo ten format nie ogarnia przezroczystości tła. To znaczy, że każdy piksel musi mieć z góry ustaloną barwę. JPEG to jeden z najczęściej używanych formatów przy kompresji obrazów, zwłaszcza jak chodzi o zdjęcia. Jego fajną stroną jest to, że daje dobrą jakość przy względnie małym rozmiarze pliku, więc idealnie nadaje się do wrzucania fotek w Internecie. Kiedy korzystamy z JPEG-a, każdy obraz, który potrzebuje przezroczystości, trzeba najpierw przerobić na jednolity kolor tła. Dlatego jeśli robisz coś graficznego, gdzie przezroczystość jest istotna, lepiej sięgnąć po formaty jak PNG czy TIFF, które to wspierają. Zrozumienie, jakie są ograniczenia JPEG-a, to klucz do pracy z grafiką i wybierania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 26

W jakich formatach powinna być przygotowana bitmapa do publikacji książkowej?

A. CDR, GIF
B. INDD, BMP
C. AI, CDR
D. PSD, TIFF
Odpowiedź PSD, TIFF jest prawidłowa, ponieważ oba formaty są szeroko stosowane w branży wydawniczej i graficznej do obróbki bitmap. Format PSD, stworzony przez Adobe Photoshop, obsługuje warstwy, co umożliwia edytowanie obrazów w bardziej zaawansowany sposób. To niezwykle ważne w kontekście książek, gdzie często zachodzi potrzeba wprowadzania zmian w elementach graficznych bez utraty jakości. TIFF, z kolei, jest formatem bezstratnym, co oznacza, że ​​zachowuje wysoką jakość obrazu podczas zapisywania i ponownego otwierania plików, co czyni go idealnym do druku. Wybierając te formaty, profesjonalni projektanci i wydawcy zapewniają, że obrazy będą miały odpowiednią jakość i elastyczność w procesie produkcyjnym. Warto podkreślić, że zgodność z tymi formatami jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co zwiększa szanse na udaną publikację książki z estetycznymi i wysokiej jakości ilustracjami.

Pytanie 27

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 3,0 h
B. 2,5 h
C. 2,0 h
D. 1,5 h
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na czas mniejszy niż 2,5 godziny, może wynikać z pomyłki w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia procesu druku dwustronnego. Istotne jest, aby zrozumieć, że w przypadku druku dwustronnego, każda strona wymaga osobnego przejścia przez maszynę. Większość osób przyjmuje, że wydajność maszyny odnosi się do całkowitej liczby plakatów, a nie pojedynczych arkuszy, co prowadzi do błędnych wniosków. Zatem, jeżeli ktoś obliczał czas potrzebny do wydruku 20 000 plakatów jako 20 000 arkuszy podzielone przez 8000, uzyskując 2,5 godziny, to pomylił się w interpretacji, ponieważ nie uwzględnił, że każdy plakat jest drukowany na dwóch arkuszach. Ponadto, w obliczeniach często pomija się fakt, że konieczne jest podwójne przejście maszyny w przypadku druku w technologii 4 + 4, co podwaja czas produkcji. To może być typowy błąd, który wynika z braku znajomości procesu drukarskiego oraz jego specyfikacji. Dlatego kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje w branży druku, miał solidne podstawy teoretyczne, aby uniknąć tego typu pomyłek i efektywnie zarządzać czasem oraz zasobami produkcyjnymi.

Pytanie 28

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy
B. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie
C. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach
D. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy
Pojawiające się wątpliwości dotyczące skutków zwiększania rozmiarów bitmapy często wynikają z mylnych założeń na temat natury pikseli i ich wpływu na jakość obrazu. Niektórzy mogą sądzić, że powiększenie bitmapy skutkuje poprawą jakości przez pojawienie się dodatkowych pikseli, jednak w rzeczywistości dodatkowe piksele są tworzone w wyniku interpolacji istniejących danych, co może prowadzić do rozmycia i zniekształcenia detali. Rozjaśnienie obrazu, szczególnie w półtonach, to kolejny mit, ponieważ takie efekty są zazwyczaj wynikiem zmian w oświetleniu lub balansie kolorów, a nie powiększania bitmapy. Wzrost ostrości obrazu to również nieporozumienie; ostrość jest zależna od liczby pikseli w oryginalnym obrazie, a nie od jego rozmiaru. Ponadto, przy pracy z grafiką, kluczowe jest zrozumienie, że bitmapa i wektory różnią się zasadniczo w sposobie, w jaki przechowują i prezentują dane. Bitmapy są rastrami, które trzymają dane o pikselach, co ogranicza ich jakość przy skalowaniu. W praktyce, w profesjonalnym projektowaniu graficznym, zaleca się używanie wysokiej rozdzielczości obrazów oraz technik wektorowych, które umożliwiają zachowanie jakości przy zmianie rozmiaru. Typowe błędy popełniane przez osoby pracujące z grafiką to ignorowanie zasady, że wyższa rozdzielczość przekłada się na lepszą jakość końcowego produktu. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla osiągania satysfakcjonujących rezultatów w grafice komputerowej.

Pytanie 29

W kontekście cyfrowego przygotowania do druku, zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się podczas

A. obróbki bitmap
B. przygotowywania pliku postscriptowego
C. przygotowania tekstów w edytorze
D. naświetlania formy drukowej
Naświetlanie formy drukowej to proces, w którym przygotowane wcześniej pliki są przenoszone na formy drukowe, jednak nie jest to moment, w którym definiuje się zalewki. W tym etapie skupiamy się na przeniesieniu informacji z pliku do światłoczułych materiałów, co ma na celu stworzenie formy, która będzie odpowiedzialna za odbicie obrazu na papierze. Nie można więc na tym etapie wprowadzać zmian w zakresie zalewania elementów. Obróbka bitmap to kolejny etap, który nie obejmuje definiowania zalewki dla wektorowych elementów. W przypadku bitmap, które są rastrowymi obrazami, zalewki nie są definiowane w sposób analogiczny do wektorów, ponieważ piksele nie mają takiej samej struktury jak obiekty wektorowe. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie wiąże się z definiowaniem zalewki dla elementów wektorowych, lecz dotyczy ustawień typograficznych, takich jak czcionka, interlinia czy wyrównanie. To prowadzi do typowego błędu myślowego, gdzie użytkownicy mogą mylić różne etapy procesu przygotowania do druku. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych kroków ma swoje specyficzne zadania i nie można ich mylić, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 30

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy
B. 100 arkuszy
C. 60 arkuszy
D. 120 arkuszy
Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 31

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. Wielokanałowy, HKN
B. Pantone®, Lab
C. RGB, Pantone®
D. CMYK, Pantone®
Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 32

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 100 zł
B. 200 zł
C. 400 zł
D. 300 zł
Aby określić koszt złamywania 10 000 arkuszy formatu A1 na składki formatu A4, należy najpierw zrozumieć, ile złamów będzie potrzebnych. Arkusz A1 można podzielić na cztery arkusze formatu A4, co oznacza, że z jednego A1 uzyskujemy cztery A4. W przypadku 10 000 arkuszy A1, otrzymujemy 40 000 arkuszy A4. Cena za jeden złam wynosi 1 grosz, a każdy arkusz A1 wymaga jednego złamu. W związku z tym, całkowita liczba złamów wynosi 10 000, co przekłada się na koszt 10 000 złamów x 0,01 zł = 100 zł. Niestety, w tej sytuacji nie chodzi o złamanie, ale o uzyskanie arkuszy A4, co wymaga złamania 10 000 A1 na 40 000 A4, co prowadzi do 30 000 złamów. Dlatego 30 000 x 0,01 = 300 zł. Warto zwrócić uwagę na znaczenie dokładnych obliczeń w procesie produkcji, aby uniknąć błędów kosztowych i logistycznych, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 33

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Adobe Illustrator
B. Microsoft Office Excel
C. Corel Photo-Paint
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 34

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. nieperiodyczna do 160 stron
B. nieperiodyczna do 48 stron
C. periodyczna powyżej 64 stron
D. periodyczna do 32 stron
Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 35

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. wierszami
B. wyrazami
C. stronicami
D. znakami
Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 36

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na tytułach czterech i dwóch.
B. na stronach z wolnymi miejscami.
C. w pojedynczym wierszu na górze strony.
D. na spuszczonych kolumnach.
W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 37

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. pasowanie
B. pozycjonowanie
C. impozycja
D. rasteryzacja
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 38

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m2 i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 35 kg
B. 49 kg
C. 42 kg
D. 55 kg
Aby obliczyć masę 1000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m², najpierw musimy określić powierzchnię jednego arkusza. Format arkusza wynosi 860 mm x 610 mm, co po przeliczeniu na metry daje 0,86 m x 0,61 m. Powierzchnia jednego arkusza wynosi zatem 0,86 m * 0,61 m = 0,5246 m². Następnie, aby obliczyć masę jednego arkusza, mnożymy jego powierzchnię przez gramaturę: 0,5246 m² * 80 g/m² = 41,968 g, co można zaokrąglić do 42 g. Aby znaleźć masę 1000 arkuszy, mnożymy masę jednego arkusza przez 1000: 42 g * 1000 = 42000 g, co odpowiada 42 kg. Takie obliczenia są niezwykle ważne w branży poligraficznej oraz papierniczej, gdzie precyzyjne określenie masy papieru jest kluczowe dla kalkulacji kosztów produkcji oraz transportu. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych podczas cięcia lub przetwarzania papieru, co może wpłynąć na końcowy wynik.

Pytanie 39

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. PXR
B. PPM
C. JPG
D. RAW
Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 40

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. wyostrzanie
B. falowanie
C. rasteryzowanie
D. stempel
Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.