Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 21:25
Data zakończenia: 29 maja 2025 21:34

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. ZTv, obt, opx

B. ZWo, obt, ot

C. ZKo, ot, obt

D. TKo, ou, obt

Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.

Pytanie 2

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 324,5 cm

B. 295,0 cm

C. 407,0 cm

D. 203,5 cm

Obliczenia dotyczące zużycia tkaniny mogą być mylące, jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Wiele osób może pomylić się, koncentrując się jedynie na długości płaszcza lub długości rękawa, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 407,0 cm czy 295,0 cm mogą wyniknąć z niepoprawnego rozumienia wzoru konstrukcyjnego płaszcza lub braku znajomości zasad cięcia tkaniny. Inną pułapką jest nieuznanie zapasów materiału na szwy i podszewkę, co jest kluczowe w krawiectwie. Często zdarza się, że osoby nie mające doświadczenia w szyciu ignorują te dodatkowe wymagania, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej ilości materiału. Warto również zwrócić uwagę na sposób układania wzorów na tkaninie. W przypadku tkanin o szerokości 1,50 m, różne kształty elementów mogą wymagać więcej materiału, jeśli nie są odpowiednio ułożone. Dlatego zawsze należy stosować zasady dobrej praktyki krawieckiej, takie jak dodawanie zapasów na szwy oraz uwzględnianie ewentualnych wad tkaniny, co w rezultacie prowadzi do uzyskania dokładnych obliczeń zużycia materiału.

Pytanie 3

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

B. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

C. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

D. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

Wiele osób może pomyśleć, że obwód bioder, obwód pasa i długość spodni są wystarczającymi wymiarami do skrócenia i zwężenia dołu spodni. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia specyfiki kształtu nóg oraz ich proporcji. Obwód bioder oraz pasa są istotne przy projektowaniu spodni, ale odnoszą się głównie do górnej części odzieży i nie wpływają na końcowy kształt nogawki. Długość spodni jest oczywiście istotna, ale nie wystarczy ona do właściwego dopasowania nogawki. Innym błędnym założeniem jest użycie wzrostu oraz wysokości krocza; te dwa wymiary są istotne, ale w kontekście całościowego dopasowania spodni, nie mają bezpośredniego wpływu na ich zwężenie na dole. Wzrost nie odzwierciedla proporcji nóg, a wysokość krocza nie uwzględnia różnic w obwodzie ud, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków w procesie krawieckim, co w efekcie może skutkować brakiem satysfakcji z noszonych spodni oraz koniecznością ich dalszej przeróbki.

Pytanie 4

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 180°C

B. 150°C

C. 200°C

D. 110°C

Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 5

Jakie maszyny powinny być wykorzystane w procesie szycia sukienki damskiej z bawełny?

A. Stębnówkę oraz podszywarkę

B. Fastrygówkę i stębnówkę

C. Stębnówkę oraz zygzakówkę

D. Overlock i stębnówkę

Wybór overlocka i stębnówki w procesie konfekcjonowania sukienki damskiej z bawełny jest uzasadniony ich specyficznymi funkcjami. Stębnówka, znana również jako maszyna do szycia, jest kluczowa do łączenia materiałów, co pozwala na uzyskanie mocnych i estetycznych szwów. W przypadku sukienek, gdzie liczy się zarówno funkcjonalność, jak i wygląd, stębnówka zapewnia odpowiednią jakość szycia. Overlock natomiast, służy do obrębiania krawędzi materiałów, co jest istotne, aby zapobiec strzępieniu się tkaniny. Dzięki zastosowaniu overlocka uzyskujemy także elastyczne i estetyczne wykończenie, co jest szczególnie ważne w przypadku ubranek z elastycznych materiałów. Użycie obu tych maszyn w procesie konfekcjonowania sukienki nie tylko zwiększa trwałość produktu, ale również poprawia jego walory estetyczne, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej. Warto również przytoczyć standardy jakościowe, które nakładają obowiązek stosowania odpowiednich technologii szycia w celu uzyskania wysokiej jakości odzieży.

Pytanie 6

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

B. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

C. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

D. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.

Pytanie 7

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

B. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

C. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

D. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

W przypadku kontroli jakości wykrojów, odpowiedzi opierające się na dokumentacji technicznej oraz technologicznej nie oddają pełnego obrazu praktyki. Dokumentacja techniczna wyrobu odzieżowego zawiera ogólne informacje oraz specyfikacje, ale nie zawsze precyzuje szczegóły dotyczące kształtu i wymiarów poszczególnych elementów. W praktyce, dokumentacja technologiczna może zawierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do kontroli jakości wykrojów. Należy zauważyć, że formy części konstrukcyjnych wyrobu mogą być jedynie ogólnymi modelami, które nie uwzględniają szczegółowych wymagań dotyczących każdej konkretnej sztuki odzieży. Błędem jest zakładanie, że dokumentacja sama w sobie wystarczy do oceny jakości; rzeczywiste porównanie z fizycznym wzorcem, jakim są szablony, daje znacznie lepsze rezultaty w zakresie kontroli jakości. Posiadanie szablonów wzorcowych umożliwia także łatwiejsze wykrywanie błędów w produkcie, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w branży odzieżowej. Używanie jedynie wymiarów z dokumentacji może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia to fizycznych różnic, które mogą się pojawić w trakcie produkcji. Efektem tego może być zwiększenie liczby wadliwych produktów oraz niezadowolenie klientów.

Pytanie 8

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

B. Zbyt cienka igła

C. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

D. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

Zbyt mocne napięcie nitki górnej oraz źle założony bębenek to jedne z najczęstszych powodów, dla których igły łamią się podczas szycia. Gdy napięcie jest za wysokie, igła może być nadmiernie obciążona i to prowadzi do jej złamania, gdy przechodzi przez tkaninę. Lepiej regularnie sprawdzać napięcie, żeby dopasować je do materiału. Złe założenie bębenka też może powodować problemy z podawaniem nitki, co skutkuje zacięciami i jeszcze większym obciążeniem igły. Ważne jest, żeby trzymać się instrukcji producenta przy montażu bębenka i przeprowadzać przeglądy maszyny. Zbyt cienka igła przy grubych materiałach może nie wytrzymać i złamać się. Zrozumienie zasad działania maszyn oraz ich konserwacji to klucz do uniknięcia problemów z łamaniem igieł i zapewnienia długiej pracy sprzętu.

Pytanie 9

Jakie tkaniny odzieżowe oraz akcesoria krawieckie powinny być zakupione do uszycia letniej kobiecej bluzki w stylu sportowym?

A. Popelinę, guziki poliestrowe

B. Krepon, guziki perłowe

C. Satynę, guziki szklane

D. Adamaszek, guziki z galalitu

Popelinę charakteryzuje lekkość, przewiewność oraz miękkość, co czyni ją idealnym materiałem na letnie odzież. Jest to tkanina bawełniana, która dobrze wchłania wilgoć, co jest kluczowe w ciepłe dni, zapewniając komfort noszenia. Oprócz tego popelina jest względnie łatwa w szyciu, co ułatwia pracę nawet mniej doświadczonym krawcom. Guziki poliestrowe są również doskonałym wyborem, ponieważ są trwałe, odporne na działanie wody oraz mają kolorystykę, która doskonale komponuje się z różnorodnymi wzorami i kolorami tkanin. Ponadto, guziki te nie ulegają odkształceniom ani blaknięciu, co jest istotne dla zachowania estetyki uszytej bluzki. W kontekście dobrych praktyk krawieckich, ważne jest również, aby wybierać materiały i dodatki, które są dostępne w lokalnych sklepach, co ułatwia późniejsze naprawy lub modyfikacje odzieży. Zastosowanie popeliny i guzików poliestrowych świadczy o umiejętności dopasowania materiałów do sezonowych potrzeb użytkowników oraz dbałości o jakość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 10

Zleceniodawca poprosił o uszycie spodni z wełny. Do wykonania zamówienia wykorzystano 1,20 m materiału w cenie 50 zł za 1 mb. Jakie są koszty użytej tkaniny wełnianej?

A. 65 zł

B. 60 zł

C. 55 zł

D. 70 zł

Aby obliczyć koszt zużytej tkaniny wełnianej, należy pomnożyć ilość zużytej tkaniny przez cenę za metr bieżący. W tym przypadku mamy 1,20 m tkaniny, a cena wynosi 50 zł za 1 mb. Wzór jest następujący: 1,20 m * 50 zł/m = 60 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży tekstylnej oraz krawieckiej, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami produkcji. Przykładowo, jeśli krawiec zamawia tkaniny do uszycia różnych modeli odzieży, ważne jest, aby dokładnie znał koszty materiałów, aby móc prawidłowo ustalić ceny wyrobów i zapewnić rentowność swojego biznesu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także kontrolę zapasów oraz planowanie zamówień, co pozwala uniknąć nadmiernych kosztów i strat materiałowych. Wiedza na temat obliczeń kosztów materiałów jest zatem niezbędna w każdej działalności związanej z produkcją odzieży.

Pytanie 11

Co może być przyczyną łamania igły podczas szycia?

A. wytarcie ząbków transportera

B. nieodpowiedni docisk tkaniny

C. błędne umiejscowienie bębenka

D. użycie nici niskiej jakości

Niewłaściwe założenie bębenka w maszynie do szycia może prowadzić do wielu problemów, w tym do łamania się igły. Bębenek jest kluczowym elementem, który odpowiada za odpowiednie prowadzenie nici dolnej. Gdy bębenek jest źle umieszczony, może powodować nadmierne napięcie nici lub jej plątanie, co w rezultacie może doprowadzić do uszkodzenia igły. Odpowiednia regulacja bębenka to standardowa praktyka, której należy przestrzegać przed rozpoczęciem szycia. Aby uniknąć problemów z bębenkiem, upewnij się, że jest on prawidłowo zainstalowany, a nici są włożone zgodnie z instrukcją producenta. Dobrym przykładem jest regularne sprawdzanie ustawień maszyny oraz wykonywanie próbnych szycia na resztkach materiału, co pozwala na wczesne zauważenie ewentualnych problemów. Prawidłowe ustawienie bębenka jest również kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego szwu.

Pytanie 12

Który z wymiarów koniecznych do zaprojektowania damskich szortów nie jest wymiarem ciała?

A. Obwodu kolana

B. Długości szortów

C. Głębokości krocza

D. Wysokości kolana

Długość szortów jest wymiarem, który nie odnosi się bezpośrednio do wymiarów ciała, ale do projektu odzieży. W kontekście krawiectwa, długość szortów określa, jak długi będzie sam produkt, co jest kluczowe dla ich estetyki i funkcjonalności. Dobrze dopasowane szorty powinny uwzględniać zarówno osobiste preferencje klientów, jak i trendy w modzie. W przypadku projektowania odzieży, długość szortów jest ustalana w oparciu o ogólne wytyczne dotyczące stylów, jak na przykład styl casualowy, sportowy czy formalny. Przykładowo, szorty sportowe mogą być krótsze i bardziej przylegające, podczas gdy szorty casualowe mogą mieć różne długości, w zależności od sezonu i preferencji. W praktyce, długość szortów jest ustalana na podstawie równowagi między komfortem a modą, co jest kluczowe dla satysfakcji klienta. Umożliwia to także lepsze dostosowanie oferty do różnorodnych grup docelowych, co jest standardem w branży odzieżowej.

Pytanie 13

Aby pozbyć się fałd poprzecznych z tyłu bluzki pod kołnierzem, należy odpruć kołnierz oraz

A. odciąć krawędź podkroju kołnierza

B. wszyć go, zwiększając szerokość szwu

C. wszyć go, zmniejszając szerokość szwu

D. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i barków

Odpowiedzi sugerujące ścięcie krawędzi podkroju kołnierza, wszycie go z większą lub mniejszą szerokością szwu, czy też ścięcie krawędzi tyłu bluzki w sposób inny niż wzdłuż linii podkroju szyi i barków, opierają się na niewłaściwym zrozumieniu konstrukcji odzieży oraz chybionych założeniach odnośnie do problemu fałd poprzecznych. W przypadku ścięcia krawędzi podkroju kołnierza, można doprowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału, co w konsekwencji może powodować błędne dopasowanie bluzki w obrębie kołnierza. Z kolei wszycie kołnierza z większą szerokością szwu nie usuwa nadmiaru materiału w tylnej części bluzki, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia fałd, a także wpłynąć negatywnie na estetykę i komfort noszenia. Zmniejszenie szerokości szwu również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ w przypadku nadmiaru materiału nie rozwiązuje to problemu, a jedynie może spowodować dodatkowe problemy z układem materiału. Te błędne koncepcje opierają się na braku zrozumienia mechaniki dopasowania odzieży oraz roli, jaką odgrywają linie cięcia i konstrukcyjne właściwości materiału. W praktyce, każda zmiana w konstrukcji odzieży powinna być przemyślana i oparta na dokładnych pomiarach oraz analizie proporcji, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego dopasowania i komfortu noszenia.

Pytanie 14

Technika polegająca na łączeniu niewielkich elementów z użyciem wkładu klejowego w celu zapewnienia usztywnienia oraz stabilizacji kształtów nazywana jest

A. wkładami konstrukcyjnymi klejowymi

B. małymi wklejkami

C. wkładami sztywnymi

D. połączeniami tymczasowymi

Wybór innych odpowiedzi, takich jak klejowe wkłady konstrukcyjne, tymczasowe połączenia, czy wkłady sztywnikowe, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zastosowań oraz właściwości materiałów w produkcji odzieży. Klejowe wkłady konstrukcyjne mogą sugerować zastosowanie większych elementów stabilizujących, które nie są tak precyzyjne jak małe wklejki. Ta technika ma na celu głównie lokalne usztywnienie, co jest kluczowe dla detali w odzieży. Z kolei tymczasowe połączenia dotyczą metod, które nie oferują trwałego rozwiązania, co jest istotnym błędem w kontekście zadań wymagających długotrwałej stabilności. Wkłady sztywnikowe mogą być mylnie postrzegane jako alternatywa dla małych wklejek, jednak są to zazwyczaj większe elementy, które mają inne przeznaczenie. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technikami jest kluczowe dla prawidłowego wyboru materiałów oraz metod obróbczych, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wyrobów odzieżowych. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze, że małe wklejki są właściwym rozwiązaniem dla precyzyjnych, lokalnych usztywnień, w przeciwieństwie do pozostałych wymienionych odpowiedzi, które często nie spełniają tych wymagań.

Pytanie 15

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. napięcia nici górnej

B. siły docisku stopki

C. szerokości ściegu

D. skoku ściegu

Odpowiedzi dotyczące szerokości ściegu, napięcia nici górnej oraz siły docisku stopki są nieprawidłowe z perspektywy technicznej. Szerokość ściegu odnosi się do odległości pomiędzy skrajnymi punktami ściegu zygzakowego, co jest istotne jedynie w przypadku zastosowania ozdobnych lub zygzakowych ściegów, a nie w kontekście ustawiania odległości między przeplotami ściegu maszynowego, co dotyczy skoku. Napięcie nici górnej jest istotne dla jakości ściegu, gdyż odpowiada za napięcie nitki podczas szycia, ale nie wpływa na długość samego ściegu ani na odległość między przeplotami. Również siła docisku stopki, chociaż ważna dla stabilności materiału podczas szycia, nie ma wpływu na długość czy odległość między poszczególnymi przeplotami. Często popełnianym błędem jest mylenie tych parametrów, co może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia maszyny i w efekcie do obniżenia jakości wyrobów. W przypadku szycia, precyzyjne ustawienie skoku ściegu jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego wyglądu i trwałości szwów, dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice między tymi parametrami i ich wpływ na proces szycia.

Pytanie 16

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

B. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

C. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

Wyprasowanie wełnianych spodni damskich w temperaturze 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę jest optymalnym podejściem do zachowania jakości i trwałości materiału. Wełna jest naturalnym włóknem, które wymaga starannego traktowania, aby uniknąć zniekształceń i uszkodzeń. Użycie pary pozwala na delikatne wygładzenie materiału, co minimalizuje ryzyko przypalenia lub skurczenia tkaniny. Dodatkowo, stosowanie mokrej zaparzaczki, czyli nawilżonej tkaniny umieszczonej pomiędzy żelazkiem a materiałem, tworzy dodatkową warstwę ochronną, która zapobiega bezpośredniemu kontaktowi wysokiej temperatury z włóknami. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów odzieży wełnianej oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie ostrożnego obchodzenia się z wełną. Dla uzyskania najlepszego efektu, przed prasowaniem warto odwrócić spodnie na lewą stronę oraz sprawdzić etykietę, aby upewnić się, że wybrane ustawienia są zgodne z zaleceniami.

Pytanie 17

Jakie urządzenie wykorzystuje się do ostatecznego prasowania żakietów?

A. Prasa formująca

B. Manekin do prasowania

C. Generator pary

D. Zestaw prasowalniczy

Manekin prasowalniczy jest specjalistycznym urządzeniem stosowanym do końcowego prasowania odzieży, w tym żakietów. Umożliwia on uformowanie tkaniny zgodnie z jej kształtem oraz zapewnia równomierne rozłożenie ciepła i pary, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego wyglądu. Dzięki zastosowaniu manekina, który może być dostosowany do różnych rozmiarów i sylwetek, proces prasowania staje się bardziej efektywny i precyzyjny. Przykładowo, w branży odzieżowej manekiny prasowalnicze są wykorzystywane do finalizacji produkcji żakietów, co pozwala na uzyskanie pożądanej formy i wyglądu gotowego produktu. Dobrze prasowany żakiet nie tylko prezentuje się lepiej, ale także wpływa na jakość i trwałość tkaniny. Warto zauważyć, że stosowanie manekinów jest zgodne z najlepszymi praktykami w przemyśle odzieżowym, gdzie dbałość o detale ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klientów oraz utrzymania wysokich standardów jakości.

Pytanie 18

Jaką tkaninę można zalecić klientce na letnią bluzkę z kołnierzykiem?

A. Kreton.

B. Batyst.

C. Dymkę.

D. Żorżetę.

Batyst to tkanina, która charakteryzuje się lekką konstrukcją i przewiewnością, co czyni ją idealnym wyborem na letnie bluzki koszulowe. Stworzony z cienkich włókien bawełnianych lub mieszanych, batyst jest bardzo delikatny w dotyku i zapewnia komfort noszenia nawet w gorące dni. Tkanina ta ma również właściwości oddychające, co pozwala na skuteczną regulację temperatury ciała. W praktyce batyst często wykorzystuje się do szycia eleganckiej odzieży letniej, takiej jak bluzki, koszule i sukienki. W branży odzieżowej batyst jest ceniony za swoją zdolność do zachowania formy i koloru po praniu, co podkreśla jego trwałość. Dodatkowo, dzięki możliwości farbowania i nadruków, batyst oferuje szeroki wachlarz estetycznych możliwości, co jest bardzo ważne w tworzeniu modnych kolekcji. W kontekście letniej odzieży, batyst jest zgodny z obowiązującymi trendami mody, które kładą nacisk na lekkość i wygodę.

Pytanie 19

Jaki rodzaj ściegu łańcuszkowego powinno się zastosować do łączenia fragmentów sukni damskiej wykonanej z dzianiny, nie obrabiając ich krawędzi?

A. Obrzucający trzynitkowy

B. Prosty dwunitkowy

C. Pokrywający czteronitkowy

D. Obrzucający czteronitkowy

Wybór innych rodzajów ściegów łańcuszkowych, takich jak obrzucający trzynitkowy, obrzucający czteronitkowy czy pokrywający czteronitkowy, jest nieodpowiedni w kontekście łączenia elementów sukni z dzianiny bez wykończenia krawędzi. Ścieg obrzucający trzynitkowy, mimo że jest często wykorzystywany do zabezpieczania krawędzi tkanin, nie gwarantuje elastyczności, co jest kluczowe przy pracy z dzianiną. Jego struktura bardziej nadaje się do tkanin wiskozowych i bawełnianych, które nie wymagają tak dużej rozciągliwości. Z kolei obrzucający czteronitkowy, choć zapewnia solidne wykończenie, jest przeznaczony do wzmacniania krawędzi szwów, co w przypadku materiałów elastycznych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak marszczenie. Zastosowanie pokrywającego czteronitkowego ściegu jest równie niewłaściwe, ponieważ ma on na celu głównie ukrycie szwów, co nie jest wymagane, gdy decydujemy się na prosty ścieg łączący. W rezultacie, wybierając niewłaściwy ścieg, można narazić projekt na estetyczne i funkcjonalne niedociągnięcia, które mogą wpływać na zadowolenie klientów oraz trwałość gotowego wyrobu. Zrozumienie różnic w ściegach oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego wykonania odzieży, co potwierdzają standardy branżowe oraz najlepsze praktyki w szyciu.

Pytanie 20

Jaką igłę wykorzystuje się w maszynach do szycia materiałów?

A. Prosta

B. Stożkowa

C. Łukowa

D. Z dwoma ostrzami

Zastosowanie igły prostej w procesu podszywania jest niewłaściwe, ponieważ nieumożliwia ona swobodnego manewrowania wokół zakrzywionych krawędzi materiału. Igła prosta, mająca sztywny kształt, jest bardziej skuteczna przy szyciu prostych linii, a w przypadku podszywania, gdzie pożądane są bardziej złożone ruchy, może prowadzić do powstawania nieestetycznych szwów. Ponadto, igła z dwoma ostrzami, mimo że może wydawać się interesującą opcją, jest zaprojektowana do szycia w specyficznych zastosowaniach, takich jak dzianiny, ale nie nadaje się do podszywania, ponieważ jej konstrukcja wprowadza ryzyko uszkodzenia tkanin. W kontekście podszywania, igła stożkowa, mimo że jest przydatna w niektórych technikach, nie oferuje elastyczności potrzebnej do prawidłowego wszywania podszewki. Takie podejście do wyboru igły może wynikać z błędnego przekonania, że każde szycie można wykonać dowolnym typem igły, co jest niezgodne z zasadami dobrej praktyki szycia. Właściwy dobór narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowym elementem sukcesu w rzemiośle krawieckim, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikę i przeznaczenie różnych igieł.

Pytanie 21

Jakiego typu kontrola odbywa się bezpośrednio po złączeniu wykrojów?

A. Kontrola wykrojów

B. Kontrola międzyoperacyjna

C. Kontrola jakości produktów

D. Kontrola wstępna

Kontrola międzyoperacyjna jest kluczowym etapem w procesie produkcyjnym, który następuje bezpośrednio po połączeniu wykrojów. Jej celem jest zapewnienie, że poszczególne operacje wykonywane są zgodnie z ustalonymi normami jakości. W praktyce oznacza to, że pracownicy monitorują proces na każdym etapie, aby zidentyfikować potencjalne problemy zanim wpłyną one na finalny produkt. Na przykład, w branży odzieżowej, kontrola międzyoperacyjna może obejmować sprawdzenie, czy wykroje zostały poprawnie zszyte przed ich dalszym przetwarzaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, takie podejście umożliwia szybszą identyfikację błędów i ich korekcję, co oszczędza czas i zasoby. Ponadto, kontrola międzyoperacyjna przyczynia się do minimalizacji odpadów i poprawy wydajności, co jest zgodne z normami ISO 9001, które promują systematyczne podejście do zarządzania jakością. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie kontroli międzyoperacyjnej sprzyja ciągłemu doskonaleniu procesów produkcyjnych, co jest kluczowe dla zachowania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 22

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Wkład klejowy

B. Taśmę tkaną

C. Lamówkę

D. Pliskę skośną

Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 23

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką

B. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem

C. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie

D. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem

Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy to powszechnie stosowana technika, która zapewnia estetyczne wykończenie oraz odpowiednie wsparcie strukturalne dla rękawa. Lamówka dodaje elegancji i chroni krawędzie przed strzępieniem, co jest szczególnie ważne w odzieży, która jest często noszona. Zszycie razem tych elementów gwarantuje, że rękaw będzie dobrze przylegał do ciała, co zwiększa komfort noszenia. W praktyce, aby osiągnąć najlepsze rezultaty, warto pamiętać o odpowiednim naprężeniu tkaniny podczas szycia oraz użyciu igły i nici dostosowanej do rodzaju materiału. Przykładem zastosowania tej techniki może być szycie bluzek, sukienek czy kurtek, gdzie estetyka i funkcjonalność są równie ważne. Dobre praktyki branżowe zalecają również wcześniejsze przetestowanie techniki na próbce materiału, aby upewnić się, że efekt końcowy będzie zgodny z oczekiwaniami. Połączenie estetyki z praktycznością czyni tę metodę najlepszym wyborem w większości projektów odzieżowych.

Pytanie 24

Aby przerobić spódnicę wykonaną z czterech klinów z rozmiaru 164/100/72 na rozmiar 164/96/68, trzeba wykonać zwężenie

A. szwy boczne z obu stron po 0,5 cm

B. wszystkie szwy z obu stron po 1,0 cm

C. szwy boczne z obu stron po 1,0 cm

D. wszystkie szwy z obu stron po 0,5 cm

Odpowiedź 'każdy szew obustronnie po 0,5 cm' jest prawidłowa, ponieważ przy przejściu z rozmiaru 164/100/72 na 164/96/68 zmiana obwodu w pasie wynosi 4 cm (100 cm - 96 cm), a w biodrach 4 cm (72 cm - 68 cm). Przerabiając spódnicę uszytą z czterech klinów, zmiany te powinny być rozłożone na wszystkie szwy w równy sposób, aby zachować symetrię i estetykę. Zmniejszenie o 0,5 cm na każdym szwie obustronnie (czyli o 1 cm na szew) sumuje się do 4 cm w obwodzie, co odpowiada wymaganym zmianom. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie struktury klinów, co jest kluczowe dla ich prawidłowego układania i komfortu noszenia. Standardy krawieckie zalecają równomierne zwężanie materiału, aby uniknąć deformacji kształtu odzieży, co jest szczególnie istotne w przypadku spódnic, gdzie linia bioder i talii musi pozostać w harmonii z całością sylwetki.

Pytanie 25

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt wąskie plecy

B. Zbyt głęboki wykroj szyi

C. Zbyt szerokie plecy

D. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 26

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

B. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

C. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

D. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

Ignorowanie faktu, że igła powinna być w górnym położeniu, a stopka podniesiona, prowadzi do nieefektywnego i potencjalnie ryzykownego procesu szycia. Kiedy igła i stopka są opuszczone, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że materiał będzie nadal naciągnięty, co może prowadzić do uszkodzenia szwu, a także do trudności w wyjmowaniu tkaniny z maszyny. W przypadku, gdy igła znajduje się w dolnym położeniu, może ona wbić się w materiał, co nie tylko stwarza ryzyko uszkodzenia igły, ale również może spowodować, że materiał nieodwracalnie straci na jakości. Zaciśnięty naprężacz talerzykowy, wskazujący na silne napięcie nici, także nie jest odpowiedni w momencie odcinania nici, ponieważ może prowadzić do ich szarpania, a w efekcie problemów z równym i estetycznym wyglądem szwu. W rzeczywistości, techniki szycia wymagają precyzyjnego i ostrożnego podejścia do obsługi maszyny, a zaniedbanie tych zasad może prowadzić do frustracji oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą lub wymianą uszkodzonych elementów. Warto zatem przestrzegać standardów dotyczących bezpieczeństwa i efektywności w szyciu, aby uniknąć tych typowych błędów myślowych, które mogą zakłócić proces twórczy i prowadzić do niepożądanych rezultatów.

Pytanie 27

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?

A. Wielokierunkowy

B. Pojedynczy

C. Dwukierunkowy

D. Jednokierunkowy

Wybór układu szablonów, który nie jest dwukierunkowy, prowadzi do kilku istotnych problemów w kontekście produkcji odzieży. Odpowiedzi takie jak "pojedynczy", "jednokierunkowy" czy "wielokierunkowy" mogą wydawać się atrakcyjne, lecz w rzeczywistości nie odpowiadają specyfice tworzenia podszewki dla spódnicy w dwóch rozmiarach. Układ pojedynczy sugeruje, że szablon będzie używany tylko raz, co w przypadku dwóch rozmiarów spódnicy byłoby nieefektywne i wymagałoby wykonania osobnych szablonów dla każdego rozmiaru, co zwiększa czas produkcji oraz koszty materiałów. Z kolei układ jednokierunkowy oznaczałby, że szablon mógłby działać jedynie w jednym kierunku, co ograniczałoby możliwości dopasowania podszewki do różnych rozmiarów. Układ wielokierunkowy, mimo że może brzmieć jako bardziej elastyczna opcja, w praktyce prowadzi do chaosu w produkcji oraz trudności w zachowaniu precyzyjnych wymiarów między różnymi elementami odzieży. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że bardziej złożony układ zawsze przynosi korzyści; w rzeczywistości, uproszczenie procesu przy pomocy układu dwukierunkowego przynosi znacznie lepsze rezultaty w zakresie efektywności oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 28

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SyTy

B. SySvXpTp

C. XlXl

D. SySvXp

Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.

Pytanie 29

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 190 cm

B. 210 cm

C. 120 cm

D. 110 cm

Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 30

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Wysokości

B. Długości

C. Łuków

D. Obwodów

Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.

Pytanie 31

Podczas szycia wystąpiły problemy z przesuwaniem materiału. Aby wyeliminować tę usterkę, należy

A. oczyścić chwytacz z zanieczyszczeń

B. zmniejszyć napięcie górnej nici

C. zwiększyć napięcie dolnej nici

D. zwiększyć siłę docisku stopki

Zwiększenie naprężenia nici dolnej może wydawać się logicznym działaniem w przypadku trudności z przesuwaniem tkaniny, jednak nie jest to właściwe podejście. Wysokie naprężenie nici dolnej może prowadzić do powstawania problemów z jakością ściegów, takich jak nitki, które są zbyt luźne lub zbyt mocne, co może przełożyć się na zrywanie materiału. Właściwe napięcie nici powinno być dostosowane do rodzaju tkaniny oraz używanej techniki szycia, a nie zwiększane w momencie wystąpienia problemów z przesuwaniem. Zmniejszenie naprężenia nici górnej również nie jest odpowiednie, ponieważ może prowadzić do pojawiania się plątaniny nici lub nierównych szwów, co w efekcie będzie miało negatywny wpływ na jakość wyrobu. Dodatkowo, usunięcie zanieczyszczeń z chwytacza jest ważnym krokiem w konserwacji maszyny, ale nie rozwiązuje problemu z przesuwaniem tkaniny. Zanieczyszczenia w chwytaczu mogą wpłynąć na prawidłowe działanie maszyny, ale kluczowym aspektem w poprawnym przesuwaniu materiału jest właśnie odpowiedni nacisk stopki. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, to mylenie objawów z przyczynami, co jest częstym problemem w praktyce szycia.

Pytanie 32

Jaki materiał powinien być użyty na kaftaniki niemowlęce i dlaczego?

A. Bawełnę, z racji na wysoką higroskopijność

B. Wełnę, ze względu na 'ciepłe' odczucie przy dotyku

C. Poliester, z uwagi na jego uniwersalne cechy

D. Len, z powodu możliwości wygotowywania

Poliester, choć popularny ze względu na swoje uniwersalne właściwości, nie jest najlepszym wyborem dla niemowląt. Materiały syntetyczne, takie jak poliester, mogą nie zapewniać odpowiedniej wentylacji i odprowadzania wilgoci, co prowadzi do dyskomfortu, szczególnie przy wrażliwej skórze niemowląt. Ponadto, poliester jest mniej elastyczny w porównaniu z naturalnymi włóknami, co może ograniczać swobodę ruchów. Z kolei len, mimo swoich zalet, takich jak możliwość wygotowywania, ma tendencję do szorstkości, co może być nieprzyjemne w kontakcie z delikatną skórą dziecka. Wełna, chociaż zapewnia ciepło, może być drażniąca dla skóry i nie jest tak higroskopijna, jak bawełna. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy nadmierne przegrzewanie, co jest szczególnie istotne w przypadku niemowląt. W edukacji na temat odpowiednich materiałów do odzieży dziecięcej kluczowe jest dostrzeganie różnic między właściwościami włókien naturalnych i syntetycznych oraz ich wpływu na komfort i zdrowie dziecka.

Pytanie 33

W produkcji miarowo-usługowej, kluczowym czynnikiem do określenia normy zużycia tkaniny wełnianej na wykonanie sukni wizytowej jest:

A. wzrost i obwody klientki, fason odzieży, szerokość i wzór tkaniny

B. wzrost, szerokość tkaniny, cena usługi

C. wzrost, fason odzieży, szerokość i rodzaj tkaniny, cena usługi

D. wzrost i obwody klientki, szerokość tkaniny, cena usługi

Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają wszystkich istotnych elementów związanych z obliczeniem normy zużycia tkaniny, może prowadzić do wielu nieprawidłowości. Odpowiedzi, które skupiają się tylko na wzroście i obwodach klientki, nie uwzględniają wymogu dopasowania fasonu odzieży, co jest kluczowe, aby osiągnąć zamierzony efekt stylistyczny oraz komfort noszenia. Fason wpływa na ilość materiału potrzebnego do wykonania danego modelu, a jego pominięcie może skutkować zbyt dużym lub zbyt małym zużyciem tkaniny. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują, że cena usługi ma znaczenie w kontekście obliczania normy zużycia tkaniny, co jest mylnym podejściem. Cena jest aspektem, który dotyczy kosztów produkcji, ale nie wpływa na rzeczywistą ilość materiału, którą należy przygotować. Właściwe podejście zakłada, że należy brać pod uwagę zarówno szerokość tkaniny, jak i jej wzór, co jest kluczowe w kontekście efektywności wykorzystania materiału oraz zachowania estetyki odzieży. Przykłady błędnego myślenia obejmują pomijanie elementów dostosowujących projekt do indywidualnych cech klienta, co w branży mody może prowadzić do niezadowolenia końcowego użytkownika oraz wyższych kosztów związanych z przeróbkami lub zwrotami. Przestrzeganie standardów oraz najlepszych praktyk w zakresie projektowania odzieży jest niezwykle ważne, aby zapewnić wysoką jakość i satysfakcję klientów.

Pytanie 34

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

B. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

C. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny

D. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny

Wybór nieprawidłowych wymiarów materiałów do szycia spódnicy damskiej może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad projektowania odzieży. Na przykład zasugerowanie 65 cm tkaniny zasadniczej może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia zapasu na szwy, co w praktyce prowadzi do niedoboru materiału w końcowym etapie produkcji. Podobnie, 60 cm podszewki, choć wydaje się wystarczające, nie jest przemyślane w kontekście dodawania marszczeń lub innych detali, które mogą zwiększyć zapotrzebowanie na materiał. Propozycja 60 cm tkaniny zasadniczej i 50 cm podszewki nie tylko kwestionuje standardy, ale również nie uwzględnia typowych technik szycia, które wymagają dodatkowego materiału na obręb. Ponadto, zamek rozdzielczy jako element zamienny dla zamka błyskawicznego może wprowadzać zamieszanie, gdyż różne zamki mają różne wymagania, co do długości i sposobu wszycia. W projektowaniu odzieży kluczowe jest stosowanie się do standardów, które rekomendują dodawanie zapasu materiału w celu zapewnienia jakości i funkcjonalności wyrobu końcowego. Osoby zajmujące się szyciem powinny być świadome typowych błędów, takich jak niewłaściwe obliczenia i brak uwzględnienia dodatkowych elementów wykończeniowych, co w praktyce prowadzi do problemów z wykonaniem i satysfakcją klienta.

Pytanie 35

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

B. zbyt duże napięcie nici

C. niedostateczna siła docisku stopki

D. wygięcie igły

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 36

Jakie symbole określają wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talji oraz bioder w spódnicy typu poszerzanego?

A. ZWo, ZTv, obt

B. ZWo, obt, ot

C. TD, ZKo, ot

D. TD, obt, ot

Odpowiedź TD, obt, ot jest poprawna, ponieważ te symbole precyzyjnie opisują wymiary niezbędne do skrócenia i zwężenia na wysokości talii i bioder w spódnicy poszerzanej. Symbol TD oznacza 'talia do dołu', co jest kluczowe w kontekście mody, gdzie odpowiednie dopasowanie w talii jest istotne dla komfortu i estetyki odzieży. Obt, czyli 'obwód bioder', jest niezbędny do określenia, jak spódnica będzie leżeć na biodrach, a także wpływa na swobodę ruchów. Ot, czyli 'obwód talii', jest również fundamentalny, ponieważ zbyt luźna lub zbyt ciasna talia może wpływać na ogólny wygląd i funkcjonalność spódnicy. W praktyce, projektanci mody i krawcy zawsze korzystają z tych wymiarów, aby stworzyć odzież, która dobrze leży na ciele, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w sektorze odzieżowym. Właściwe pomiary zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale także komfort noszenia, co jest kluczowe w procesie projektowania odzieży.

Pytanie 37

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

B. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

C. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

D. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

Odpowiedź dotycząca ułożenia szablonów w jednym kierunku jest prawidłowa, ponieważ przy tkaninach z okrywą włosową kluczowe jest właściwe dopasowanie szablonów do kierunku nitek osnowy. Włosy tkaniny naturalnej, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym tkanina jest bardziej elastyczna i przyjemniejsza w dotyku. Ułożenie nitki prostej równolegle do nitek osnowy zapewnia, że szwy będą miały optymalną wytrzymałość, a obróbka tkaniny będzie łatwiejsza, co pozwala na uniknięcie problemów podczas szycia, jak rozciąganie czy deformacje. W praktyce, szczególnie w przypadku odzieży, nieprawidłowe ułożenie może prowadzić do wizualnych niedoskonałości, takich jak nierównomierne układanie się kroju. Dobre praktyki wskazują na konieczność starannego oznaczenia kierunku nitek na szablonach oraz jego przestrzegania podczas wykrawania. W przypadku odzieży, gdzie estetyka ma istotne znaczenie, takie podejście jest niezastąpione oraz zgodne z regulacjami technicznymi w branży odzieżowej.

Pytanie 38

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. włókniny

B. wkładu usztywniającego

C. podszewki

D. materiału

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 39

Jaką najwyższą temperaturę można ustawić podczas prasowania lnianej spódnicy damskiej, jeśli na metce producent umieścił symbol żelazka z trzema kropkami wewnątrz?

A. 200°C

B. 150°C

C. 120°C

D. 100°C

Odpowiedź 200°C jest poprawna, ponieważ symbol żelazka z trzema kropkami wskazuje, że materiał, z którego wykonana jest lniana spódnica, może być prasowany w maksymalnej temperaturze wynoszącej właśnie 200°C. W praktyce oznacza to, że przy takiej temperaturze można skutecznie usunąć zagniecenia, nie narażając włókien na uszkodzenia. Warto pamiętać, że len jest włóknem naturalnym, które z reguły dobrze reaguje na wysokie temperatury, co czyni go wyjątkowo odpornym na działanie ciepła. Prasowanie w zbyt niskiej temperaturze może być niewystarczające do wygładzenia tkaniny, a stosowanie zbyt wysokiej temperatury może prowadzić do przypalenia lub zniszczenia materiału. W praktyce, przed przystąpieniem do prasowania, zawsze warto przeprowadzić próbę na mało widocznej części materiału, aby upewnić się, że wybrana temperatura jest odpowiednia. Dodatkowo, korzystając z pary wodnej podczas prasowania, można jeszcze bardziej ułatwić proces wygładzania lnu, co jest zgodne z zaleceniami producentów. Znajomość symboli na metkach oraz odpowiednia technika prasowania są kluczowe dla zachowania estetyki i trwałości odzieży.

Pytanie 40

Szwem, który obrzuca, jest szew

A. zgrzewany.

B. brzegowy.

C. klejony.

D. łączący.

Szew obrzucający jest klasyfikowany jako szew brzegowy, ponieważ jego głównym zadaniem jest zabezpieczenie krawędzi tkaniny przed strzępieniem oraz zapewnienie estetycznego wykończenia. W praktyce szew obrzucający stosuje się przede wszystkim w przemyśle tekstylnym, gdzie jest wykorzystywany do szycia delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy poliester. Wykonywany jest zazwyczaj przy pomocy maszyny do szycia, która obszywa brzeg tkaniny, tworząc trwałe połączenie. Przy odpowiednim ustawieniu maszyny i użyciu właściwych nici, szew brzegowy nie tylko chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, ale także zapewnia elastyczność i rozciągliwość materiału. Standardy takie jak ISO 4916 definiują wymagania dotyczące szwów brzegowych, co czyni je istotnym elementem w procesie produkcji tekstyliów. Znajomość technik szycia oraz zastosowania szwów brzegowych jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w branży odzieżowej, co przyczynia się do wyższej jakości wyrobów gotowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej