Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 10 stycznia 2025 05:21
Data zakończenia: 10 stycznia 2025 05:40

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

B. Zbyt cienka igła

C. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

D. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

Nawinięcie nitki dolnej nie ma wpływu na łamanie igły przy szyciu. To, jak jest nawinięta nitka, bardziej decyduje o tym, jak maszyna działa i jaka jest jakość ściegu. Gdy nitka jest dobrze nawinięta, wszystko powinno działać płynnie, bez zacięć. Jeżeli jednak nitka jest nawinięta źle, to mogą być problemy z podawaniem nitki do igły, ale nie powinno to złamać igły. W standardach szycia, takich jak ISO 2076, mówi się, że dobre nawinięcie bębenka jest ważne, ale nie ma to wpływu na wytrzymałość igły. Dobrze jest co jakiś czas sprawdzać igły i dopasowywać je do materiału, żeby zminimalizować ryzyko złamań.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 200°C z użyciem pary

B. 180°C z użyciem pary

C. 150°C bez użycia pary

D. 110°C bez użycia pary

Prasowanie fartucha lekarskiego w temperaturze 180°C z użyciem pary może wydawać się właściwym wyborem, jednak w rzeczywistości jest to niewystarczająca temperatura do skutecznego usunięcia zagnieceń i zapewnienia higieny. W przypadku materiału, jakim jest bawełniany perkal, 180°C może nie pozwolić na efektywne działanie pary, co prowadzi do niedostatecznego wygładzenia tkaniny. Z kolei temperatura 150°C bez użycia pary jest zdecydowanie zbyt niska, aby uzyskać zadowalający efekt prasowania, co może skutkować utrzymującymi się zagnieceniami oraz problemami z estetyką fartucha. Prasowanie w temperaturze 110°C bez użycia pary jest wręcz nieakceptowalne w kontekście odzieży medycznej, ponieważ taka temperatura nie tylko nie jest wystarczająca do skutecznego prasowania, ale również może prowadzić do zagniecenia tkaniny oraz braku sterylności, co jest kluczowe w środowisku medycznym. Warto zwrócić uwagę na istotne różnice pomiędzy metodami prasowania i ich wpływem na jakość odzieży. W kontekście pracy w placówkach zdrowotnych, przestrzeganie standardów prasowania jest niezwykle ważne, aby zapewnić nie tylko schludny wygląd, ale przede wszystkim odpowiednią higienę i komfort użytkowania, co jest kluczowe w codziennej pracy personelu medycznego.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaką maszynę należy wykorzystać do robienia dziur w męskiej koszuli?

A. Dziurkarkę bieliźnianą

B. Guzikarkę

C. Ryglówkę

D. Dziurkarkę odzieżową

Wybór niewłaściwej maszyny do wykonywania dziurek w koszulach męskich może prowadzić do wielu problemów produkcyjnych oraz jakościowych. Ryglówka, która jest przeznaczona do szycia i wzmacniania szwów, nie jest narzędziem do wycinania dziurek. Może być użyta do szycia guzików, ale nie do ich mocowania przez stworzenie odpowiednich otworów. Użycie ryglówki do wykonania dziurek mogłoby skutkować uszkodzeniem materiału, a także brakiem precyzji, co w efekcie obniżyłoby jakość wykończenia odzieży. Guzikarka, z kolei, jest maszyną przeznaczoną do mocowania guzików, a nie do wycinania dziurek. Jej zastosowanie w kontekście dziurek jest zatem całkowicie niewłaściwe, co często wynika z błędnego zrozumienia funkcji tych maszyn. Dziurkarka odzieżowa mogłaby wydawać się odpowiednia, ale nie jest tak precyzyjna w przypadku delikatnych materiałów, jaką jest koszula męska, której konstrukcja wymaga większej dbałości o szczegóły. W rezultacie, nie tylko nie spełniłaby wymagań dotyczących jakości, ale także mogłaby powodować uszkodzenia tkaniny czy deformacje. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie produkcji odzieży korzystać z narzędzi dostosowanych do specyficznych funkcji, co wspiera zachowanie wysokich standardów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. obrzucającym jednonitkowym

B. łańcuszkowym jednonitkowym

C. łańcuszkowym dwunitkowym

D. stębnowym dwunitkowym

Odpowiedź łańcuszkowym dwunitkowym jest poprawna, ponieważ ten typ ściegu zapewnia odpowiednią elastyczność oraz wytrzymałość, co jest kluczowe w przypadku dzianin, które są z natury rozciągliwe. Ścieg łańcuszkowy dwunitkowy składa się z dwóch nici, co pozwala na uzyskanie większej siły i odporności na rozdarcia. W praktyce, ten ścieg jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej, bielizny oraz innych elementów garderoby, gdzie ważna jest swoboda ruchów oraz komfort noszenia. Technika ta sprawia, że szwy są płaskie i nie podrażniają skóry, co jest istotne w projektach z dzianin. Dodatkowo, zastosowanie tego ściegu pozwala na łatwe pranie i pielęgnację odzieży, co jest niezwykle ważne w kontekście nowoczesnej odzieży codziennej. W branży tekstylnej, ścieg łańcuszkowy dwunitkowy jest uznawany za standard w produkcji elastycznej odzieży, co potwierdza jego powszechne wykorzystanie w wielu liniach produkcyjnych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

B. Rozpruć szwy boczne

C. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

Wyprucie szwów obrębiających nogawek jest kluczowym etapem w procesie przedłużania spodni dziecięcych, gdyż jest to niezbędne do uzyskania odpowiedniej długości nogawek oraz umożliwienia dodania mankietów z innego materiału. W tym przypadku, szwy obrębiające nogawek, zazwyczaj wykonane z materiału o wysokiej odporności na zużycie, muszą zostać usunięte, aby umożliwić dalsze prace krawieckie. Po ich wypruciu, krawiec może łatwo dostosować długość nogawek, a także wprowadzić nowy materiał, który powinien być odpowiednio dobrany do istniejącego materiału spodni, aby zachować estetykę oraz funkcjonalność. Standardy branżowe zalecają, aby przed przystąpieniem do przeróbki, krawiec starannie ocenił potrzeby klienta oraz rodzaj materiału, z którego będą wykonane mankiety. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie wyrobu przed przeróbką gwarantuje, że będzie on trwały i estetyczny, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i bezpieczeństwo noszenia są priorytetem.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

W odzieży typu body dla dzieci wykorzystuje się zapięcia w postaci

A. guzików z 2 dziurkami

B. zamka krytego

C. nap

D. haftków

Zastosowanie guzika z 2 dziurkami w odzieży dziecięcej nie jest najlepszym wyborem, ponieważ guziki są znacznie trudniejsze do zapinania i rozpinania w porównaniu do nap. Dzieci mogą z łatwością zsunąć się z miejsca, co może prowadzić do frustracji zarówno dla nich, jak i dla rodziców. Guziki mogą też stwarzać ryzyko zadławienia, jeśli odpadną, co jest szczególnie niebezpieczne dla małych dzieci. Haftki, mimo że są stosunkowo łatwe w użyciu, nie zapewniają takiego poziomu wygody i praktyczności, jak napy. W przypadku bodów dziecięcych, gdzie częste przewijanie jest koniecznością, haftki mogą być niewystarczające i niepraktyczne. Ponadto, zamek kryty, choć estetyczny i wygodny w użyciu dla dorosłych, może być trudny do obsługi dla małych dzieci i rodziców, którzy muszą szybko przebrać malucha. Zamek może również powodować podrażnienia delikatnej skóry dziecka, co czyni go mniej odpowiednim do odzieży dziecięcej. Wybór odpowiednich zapięć powinien zawsze opierać się na komfortcie i bezpieczeństwie, co w przypadku bodów dziecięcych najlepiej zapewniają napy.

Pytanie 15

Jakie będzie zapotrzebowanie na tkaninę w groszki o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia spódnicy podstawowej o długości 70 cm, dla klientki o obwodzie bioder wynoszącym 96 cm?

A. 154 cm

B. 70 cm

C. 77 cm

D. 140 cm

Obliczanie zużycia tkaniny może prowadzić do rozmaitych błędów, szczególnie gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 70 cm, 140 cm, czy 154 cm są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. W przypadku 70 cm brakuje uwzględnienia zapasów na szwy i dopasowanie do obwodu bioder. Zbyt mała ilość tkaniny nie tylko uniemożliwi właściwe uszycie spódnicy, ale także wpłynie na jej wygodę noszenia. Kolejna odpowiedź, 140 cm, wskazuje na nieporozumienie związane z szerokością materiału. Tkanina o szerokości 150 cm pozwala efektywnie wykorzystać materiał, więc zużycie na poziomie 140 cm byłoby nieoptymalne i niepraktyczne. W końcu odpowiedź 154 cm jest zbyt wysoka i nie uwzględnia standardów krawieckich, które sugerują, że należy dodać zapasy na szwy, ale nie w tak dużych ilościach, co prowadzi do niepotrzebnego marnotrawstwa tkaniny. W praktyce, krawcy powinni zawsze mieć na uwadze wyrównanie wymiarów spódnicy z wymogami obwodu bioder, a także zapasy materiału wynikające z wybranego stylu i wykończenia. Kluczowe jest, aby starannie obliczać zużycie materiału, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty, aby osiągnąć najlepsze rezultaty w projektowaniu i szyciu odzieży.

Pytanie 16

Określ metodę naprawy spodni dresowych z uszkodzoną nogawką na kolanie.

A. Skrócić spodnie

B. Wymienić przody nogawek

C. Naszyć na kolanach łaty

D. Zwęzić nogawki

Naszycie łaty na kolanach spodni dresowych to super sposób na naprawę przetarć. Nie tylko przywraca to funkcjonalność, ale też nadaje spodenkom fajny, indywidualny styl. Możesz używać różnych materiałów, jak denin, skóra czy nawet specjalne tkaniny, które są odporne na przetarcia. Przy wyborze łaty dobrze jest też pomyśleć o kolorze i fakturze, żeby dobrze komponowały się z resztą spodni. Naszywanie łaty to także świetna praktyka, bo wzmacnia miejsca, które mogą łatwo się uszkodzić, co z kolei wydłuża życie twoich ubrań. Można je naszywać na różne sposoby, co daje możliwość kreatywnego podchodzenia do naprawy. I pamiętaj, użycie odpowiednich technik szycia, na przykład ściegu zygzakowego, pomoże zminimalizować ryzyko strzępienia się materiału. Taka naprawa jest też bardziej oszczędna niż kupowanie nowych spodni, co czyni ją naprawdę praktycznym rozwiązaniem.

Pytanie 17

Jakiej operacji technologicznej nie można przeprowadzić na specjalistycznej maszynie wyposażonej w mechanizm zygzaka?

A. Wykończenia krawędzi wyrobu

B. Przyszycia zamka błyskawicznego

C. Przytwierdzenia aplikacji do elementu odzieżowego

D. Mocowania kieszeni nakładanej

Naszycie aplikacji na elemencie odzieży, wykończenie brzegu wyrobu oraz zamocowanie kieszeni nakładanej można z powodzeniem wykonać na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzaka. W przypadku naszywania aplikacji, maszyna zygzakowa pozwala na uzyskanie estetycznego efektu, ponieważ umożliwia wykonywanie ozdobnych i zabezpieczających szwów, które skutecznie przytrzymują aplikację. Ważnym aspektem jest również to, że mechanizm zygzaka jest w stanie pracować z różnymi rodzajami tkanin, co sprawia, że jest wszechstronny. Wykańczanie brzegu materiału to kolejna operacja, która nie wymaga precyzyjnego dopasowania, a mechanizm zygzaka idealnie nadaje się do szycia szwów o dużej elastyczności, co jest przydatne na wykończeniach takich jak obszycia czy lamówki. Zamocowanie kieszeni nakładanej również jest operacją, która korzysta z możliwości przesuwu materiału na maszynie zygzakowej, co ułatwia precyzyjne umiejscowienie kieszeni. Wiele osób myli te operacje z bardziej skomplikowanym przyszyciem zamków, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każda technika szycia wymaga dostosowania odpowiednich narzędzi i maszyn, co jest podstawą dobrych praktyk w branży tekstylnej.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaką metodę stopniowania powinno się wykorzystać do stworzenia szablonów spódnicy podstawowej w rozmiarach 164/64/88 oraz 164/72/96 na podstawie wzoru tej spódnicy w rozmiarze 164/68/92?

A. Grupową

B. Proporcjonalno-obliczeniową według obwodów przy stałym wzroście

C. Proporcjonalno-obliczeniową według wzrostów przy stałym obwodzie

D. Promieniową

Wybór metody proporcjonalno-obliczeniowej według obwodów przy stałym wzroście jest prawidłowy, ponieważ umożliwia ona właściwe dostosowanie szablonów spódnicy na podstawie różnic w obwodach w talii i biodrach, pozostawiając wzrost na tym samym poziomie. Przy sporządzaniu szablonów spódnicy podstawowej, kluczowe jest, aby uwzględniać zmiany w wymiarach obwodowych, co jest istotne dla osiągnięcia odpowiedniego dopasowania. Metoda ta jest powszechnie stosowana w branży odzieżowej, gdyż umożliwia szybkie i efektywne tworzenie wariantów rozmiarowych. Na przykład, przy projektowaniu spódnicy dla osoby o wzroście 164 cm z obwodem talii 64 cm, można w prosty sposób obliczyć nowy obwód, a następnie wprowadzić odpowiednie zmiany do szablonów, zachowując przy tym proporcje. Warto również wspomnieć, że dobra praktyka polega na używaniu tabel rozmiarów oraz standardów branżowych, co ułatwia proces stopniowania i zapewnia spójność rozmiarów.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Jakie narzędzie można wykorzystać do cięcia warstw materiału w trakcie ręcznego tworzenia nakładu?

A. nożyce ręczne

B. nóż elektryczny

C. krajarka z nożem okrągłym

D. krajarka z nożem pionowym

Krajarka z nożem okrągłym, nożyce ręczne oraz krajarka z nożem pionowym to narzędzia, które nie są optymalnymi rozwiązaniami do ręcznego tworzenia nakładu. Krajarka z nożem okrągłym, choć przydatna w wielu zastosowaniach, może nie zapewnić wystarczającej precyzji podczas cięcia warstw materiału o różnej grubości. W przypadku grubszych materiałów, siła odcięcia może być niewystarczająca, co prowadzi do nierównych krawędzi. Nożyce ręczne, z kolei, są narzędziem, które wymaga więcej siły oraz precyzyjnego manewrowania, co w kontekście odcinania wielu warstw staje się mało praktyczne i czasochłonne. Krajarka z nożem pionowym, mimo że może być użyteczna w niektórych zastosowaniach, nie jest odpowiednia do tworzenia nakładów, gdyż jej konstrukcja ma ograniczenia w zakresie cięcia dużych powierzchni. W rezultacie, wybór nieodpowiedniego narzędzia może prowadzić do błędów w procesie produkcji, a także zwiększać ryzyko uszkodzeń materiału. Kluczem do sukcesu w obróbce materiałów jest dobór narzędzi odpowiednich do specyfiki zadania, co często bywa pomijane przez osoby niedoświadczone w branży.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Podaj funkcję plotera w przedsiębiorstwie odzieżowym, które dysponuje systemem komputerowego wsparcia dla przygotowania produkcji?

A. Do wydrukowania rysunku kompozycji szablonów

B. Do krojenia nakładu na sekcje

C. Do rozmieszczania szablonów

D. Do nakładania warstw materiału

Ploter w zakładzie odzieżowym wyposażonym w system komputerowego wspomagania przygotowania produkcji pełni kluczową rolę w procesie projektowania i produkcji odzieży. Jego podstawowym zastosowaniem jest wydruk rysunku układu szablonów, co umożliwia wizualizację i dokładne odwzorowanie elementów odzieży przed ich rzeczywistym wytworzeniem. Dzięki zastosowaniu ploterów, projektanci mogą dokładnie zaplanować rozmieszczenie poszczególnych części odzieży na materiale, co jest istotne dla efektywnego wykorzystania surowców i minimalizacji odpadów. W praktyce, ploter umożliwia tworzenie precyzyjnych i skalowalnych szablonów, co przekłada się na zwiększenie jakości finalnych produktów. Współczesne standardy branżowe wymagają stosowania technologii, które wspierają zrównoważony rozwój i efektywność produkcji, dlatego wykorzystanie ploterów staje się nieodzownym elementem nowoczesnych zakładów odzieżowych, umożliwiając nie tylko szybszy proces produkcji, ale także lepszą kontrolę jakości i zgodność z wymaganiami klientów.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaki materiał powinien być użyty na kaftaniki niemowlęce i dlaczego?

A. Len, z powodu możliwości wygotowywania

B. Wełnę, ze względu na 'ciepłe' odczucie przy dotyku

C. Bawełnę, z racji na wysoką higroskopijność

D. Poliester, z uwagi na jego uniwersalne cechy

Bawełna jest najlepszym materiałem do produkcji kaftaników niemowlęcych ze względu na swoją wysoką higroskopijność, co oznacza, że skutecznie wchłania wilgoć. Niemowlęta są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury i komfort noszenia, dlatego materiał, który skutecznie odprowadza pot i wilgoć, jest kluczowy. Bawełna jest także miękka i delikatna, co sprawia, że jest wygodna dla delikatnej skóry dziecka. Dodatkowo, bawełna jest materiałem naturalnym, co zmniejsza ryzyko wystąpienia alergii skórnych. W praktyce, bawełniane kaftaniki mogą być łatwo prane, co jest istotne w kontekście codziennej pielęgnacji niemowląt. Standardy dotyczące odzieży dziecięcej zalecają używanie materiałów, które są bezpieczne i komfortowe, a bawełna spełnia te kryteria, co czyni ją preferowanym wyborem w branży tekstylnej dla dzieci.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

B. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

C. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

D. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

Zaznaczenia krawędzi i naroży na przodzie i tyle spódnicy, oraz wyznaczenia nitki osnowy to pomysły, które mogą wydawać się sensowne, jednak w praktyce nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom procesu konstrukcji odzieży. Zaznaczenia krawędzi i naroży mogą być przydatne w kontekście tworzenia wykroju, ale nie są głównym celem stosowania nacięć. Oznaczanie tych miejsc nie wpływa na jakość połączenia przodu z tyłem, co jest kluczowym elementem wpływającym na estetykę i funkcjonalność spódnicy. Z kolei wyznaczanie nitki osnowy, chociaż jest istotne w kontekście tkanin, nie jest bezpośrednio związane z nacięciami, które mają za zadanie ułatwić łączenie elementów. Prawidłowe połączenie przodu z tyłem wymaga precyzyjnego dopasowania, co nacięcia umożliwiają poprzez wskazanie dokładnych punktów, w których powinny się stykać krawędzie. Ostatnia koncepcja dotycząca zaznaczenia dodatku konstrukcyjnego jest myląca, ponieważ nie ma bezpośredniego związku między nacięciami a dodatkami konstrukcyjnymi. Dodatki te są niezbędne do właściwego dopasowania i komfortu noszenia, a ich zaznaczenie nie jest celem nacięć. W praktyce, brak zrozumienia celu tych nacięć może prowadzić do nieefektywnego procesu szycia i w efekcie do powstawania odzieży o słabej jakości, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. odprasowaniu

B. dekatyzowaniu

C. zaprasowaniu

D. sprasowaniu

Sprasowanie, zaprasowanie oraz odprasowanie to procesy, które w kontekście obróbki tkanin mają swoje specyficzne funkcje, jednak nie są skutecznymi metodami zapobiegania kurczeniu się odzieży. Sprasowanie tkaniny polega na usunięciu zagnieceń poprzez działanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co ma na celu poprawę estetyki i wyglądu odzieży. Chociaż ten proces może chwilowo wygładzić materiał, nie wpływa na jego właściwości strukturalne ani na zapobieganie kurczeniu się w przyszłości. Z kolei zaprasowanie to technika, która ma na celu nadanie tkaninie pożądanych kształtów i linii, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia. Odprasowanie, jak sama nazwa wskazuje, służy do usuwania zagnieceń po praniu, ale również nie jest w stanie zminimalizować przyszłych zmian wymiarowych. W praktyce, wiele osób może mylić te procesy z dekatyzowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie estetyka tkaniny ma znaczenie, podczas gdy właściwości fizyczne materiałów są kluczowe dla ich funkcjonalności i trwałości. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami może skutkować nieodpowiednim przygotowaniem tkanin do dalszej obróbki i użytkowania.

Pytanie 35

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość sukni, długość rękawa

B. Długość sukni do linii talii, długość rękawa

C. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder

D. Długość tylu sukni, długość przodu sukni

Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.

Pytanie 36

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. wielokątnym

B. taśmowym

C. tarcowym

D. pionowym

Krajarka z nożem pionowym jest najbardziej odpowiednia do rozkroju na sekcje surowców o wysokości 300 mm, ponieważ umożliwia precyzyjne cięcie proste i jednolite. Noże pionowe charakteryzują się dużą stabilnością oraz umożliwiają łatwe dopasowanie wysokości cięcia do wymagań materiału. Użycie krajarki pionowej jest zgodne z praktykami branżowymi, które podkreślają potrzebę stosowania narzędzi dostosowanych do specyfikacji elementów. Na przykład, w przemyśle papierniczym, krajarki pionowe są standardem w produkcji arkuszy, gdzie wymagane jest zachowanie wysokiego poziomu dokładności oraz minimalizacja strat materiałowych. Krajarki te często są wyposażone w systemy automatycznego pomiaru, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu cięcia. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie narzędzi, co gwarantuje ich optymalną wydajność oraz długotrwałość. Warto pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi i technik cięcia ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnego produktu oraz efektywności produkcji.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Wielkość dodatku konstrukcyjnego (luzu odzieżowego) w obwodzie klatki piersiowej (opx) damskiej odzieży, wykonanej z tkaniny i przeznaczonej na górną część ciała, jest najmniejsza dla

A. bluzki

B. płaszcza

C. kurtki

D. żakietu

Bluzki, jako element odzieży damskiej, charakteryzują się najmniejszym luzem konstrukcyjnym w obwodzie klatki piersiowej w porównaniu do innych typów odzieży, takich jak żakiety, kurtki czy płaszcze. Dodatki konstrukcyjne, zwane luzem odzieżowym, są niezbędne dla zapewnienia wygody oraz swobody ruchów, jednak w przypadku bluzek, ich funkcjonalność często sprowadza się do bardziej dopasowanego kroju, co skutkuje mniejszym luzem. W praktyce oznacza to, że bluzki są zazwyczaj szyte z materiałów, które mają naturalne właściwości rozciągające, co pozwala na ich lepsze dopasowanie do sylwetki. Standardy branżowe, takie jak ISO 13688:2013, podkreślają znaczenie odpowiedniego dopasowania odzieży do ciała użytkownika, co w przypadku bluzek z tkanin elastycznych, takich jak jersey czy bawełna z dodatkiem elastanu, pozwala na zminimalizowanie luzu, a tym samym na estetyczne i komfortowe noszenie odzieży.

Pytanie 40

Aby stworzyć podstawowy krój damskiej spódnicy, konieczne są pomiary ciała oznaczone symbolami:

A. ZWo, ou, obt

B. ZTv, ZKo, ot

C. ZWo, obt, ot

D. ZTv, TB, obt

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z podanych kombinacji pomiarów nie spełniają podstawowych wymagań konstrukcyjnych dla spódnicy damskiej. Na przykład, w odpowiedziach, które zawierają ZTv lub ZKo, brakuje kluczowych wymiarów, takich jak obwód talii i bioder, które są fundamentalne dla formy odzieży. ZTv często odnosi się do wymiarów związanych z długością, co nie jest wystarczające w kontekście projektowania spódnicy. Brak obwodu talii w niektórych odpowiedziach może prowadzić do błędów w dopasowaniu, co jest jednym z najczęstszych problemów w krawiectwie. Niektóre błędne odpowiedzi mogą sugerować, że projektant powinien skupić się na długości odzieży, co jest mylnym podejściem, ponieważ proporcje sylwetki mają kluczowe znaczenie w procesie konstrukcji. Właściwe pomiary to również podstawa do tworzenia wykrojów, które zapewniają komfort i estetykę. Typowym błędem jest również ignorowanie indywidualnych różnic w sylwetkach, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat potrzebnych wymiarów. Dlatego tak ważne jest posiadanie odpowiednich umiejętności w zakresie interpretacji pomiarów oraz znajomości standardów, które umożliwiają skuteczne projektowanie odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej