Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 16 marca 2025 15:46
Data zakończenia: 16 marca 2025 16:01

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Deratyzację w lokalach gastronomicznych przeprowadza się w celu

A. wyjałowienia powierzchni roboczych

B. eliminacji insektów

C. dezynfekcji talerzy

D. likwidacji gryzoni

Deratyzacja w zakładach gastronomicznych jest kluczowym procesem mającym na celu eliminację gryzoni, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności. Obecność gryzoni, takich jak szczury czy myszy, nie tylko zagraża jakości żywności, ale również może prowadzić do kontaminacji produktów, a w konsekwencji do zatruć pokarmowych. W ramach standardów higieny w gastronomii, takich jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), należy regularnie monitorować i kontrolować sytuację w zakresie obecności gryzoni. Można w tym celu stosować różnorodne metody, w tym pułapki, środki chemiczne oraz techniki zapobiegawcze, jak uszczelnianie pomieszczeń i ograniczanie dostępu do żywności. Przykładem zastosowania może być zarówno regularne przeprowadzanie inspekcji w celu wykrycia śladów obecności gryzoni, jak i edukacja pracowników na temat właściwych praktyk przechowywania żywności. Efektywna deratyzacja nie tylko wspiera zdrowie konsumentów, ale również zabezpiecza reputację zakładu gastronomicznego.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Które ciasto należy przygotować na podstawie przedstawionego normatywu surowcowego?

mąka pszenna – 300 g

masło – 200 g

cukier puder – 100 g

żółtko jaja – 60 g

A. Ptysiowe.

B. Piaskowe.

C. Kruche.

D. Zbijane.

Ciasto kruche, będące odpowiedzią na to pytanie, jest klasycznym przykładem wypieku, który wykorzystuje składniki o wysokiej zawartości tłuszczu, a jednocześnie niewielką ilość jaj. W przedstawionym normatywie surowcowym znajduje się mąka pszenna, masło, cukier puder i żółtko jaja, co idealnie wpisuje się w profil ciasta kruchego. W procesie produkcji ciasta kruchego kluczowe jest dokładne połączenie składników, co zapewnia odpowiednią strukturę i kruchość po upieczeniu. Masło, jako główny tłuszcz, powinno być dobrze schłodzone i pokrojone w kostkę, co wpływa na uzyskanie pożądanej konsystencji. Dobre praktyki kulinarne sugerują również, że ciasto kruche należy chłodzić przed pieczeniem, aby zapobiec jego nadmiernemu rozprężaniu się w piekarniku, co jest szczególnie ważne przy przygotowywaniu tart czy ciastek. Takie ciasto jest fundamentem wielu deserów, a jego wszechstronność sprawia, że jest często wykorzystywane w cukiernictwie, zarówno w formie słodkiej, jak i wytrawnej.

Pytanie 4

Jaką metodę konserwacji wykorzystuje się w produkcji liści laurowych?

A. Fizyczną

B. Mikrobiologiczną

C. Chemiczną

D. Biologiczną

Metoda fizyczna utrwalania jest najczęściej stosowana do produkcji liści laurowych, ponieważ pozwala na zachowanie ich naturalnych właściwości aromatycznych oraz wartości odżywczych. Utrwalanie fizyczne polega na suszeniu liści, co ogranicza aktywność enzymów i mikroorganizmów, które mogłyby prowadzić do psucia się produktu. Proces ten jest kluczowy, aby zachować charakterystyczny smak i aromat liści laurowych, które są szeroko używane w kuchni. Dobrym przykładem zastosowania tej metody jest suszenie liści w przewiewnym miejscu, co może trwać od kilku dni do tygodnia, w zależności od warunków atmosferycznych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, liście powinny być zbierane w odpowiednim momencie, gdy mają najwyższą zawartość olejków eterycznych. Warto również wiedzieć, że liście laurowe mogą być przechowywane przez długi czas, jeśli są odpowiednio suszone i przechowywane w szczelnym opakowaniu, co minimalizuje utratę aromatu.

Pytanie 5

Jakie rodzaje produktów spożywczych, przechowywane w odpowiednich warunkach, mogą poprawić ich walory organoleptyczne?

A. Przypraw

B. Warzyw

C. Cytrusów

D. Serów

Przechowywanie serów w odpowiednich warunkach ma kluczowe znaczenie dla zachowania ich jakości organoleptycznej. Sery, w zależności od rodzaju, wymagają specyficznej temperatury i wilgotności, aby uniknąć utraty smaku, tekstury i aromatu. Na przykład, sery dojrzewające, takie jak parmezan czy cheddar, powinny być przechowywane w chłodnym miejscu o stałej temperaturze, najlepiej między 2 a 8 stopni Celsjusza. Optymalna wilgotność wynosi około 85%, co zapobiega przesuszeniu i kruszeniu się sera. Dobre praktyki obejmują również przechowywanie serów w specjalnych opakowaniach, które zapewniają odpowiednią wentylację. Warto pamiętać, że sery pleśniowe, takie jak roquefort, wymagają nieco innych warunków i powinny być przechowywane w ciemnych, chłodnych miejscach, aby rozwój pleśni był kontrolowany. Zastosowanie się do tych standardów pozwala na maksymalne wydobycie smaków i aromatów, co znacząco podnosi jakość kulinarną potraw. Dodatkowo, ser można podawać w odpowiedniej temperaturze, co również wpływa na pozytywne doznania smakowe.

Pytanie 6

Według zamieszczonego sposobu wykonania, z mleka, jaj, cukru i cukru waniliowego należy sporządzić

Sposób wykonania
Wymieszać różga jaja z cukrem, cukrem waniliowym, mlekiem na jednolitą masę. Foremki napełnić mieszaniną mleczno - jajową. Foremki przykryć folią aluminiową, wstawić do kąpieli wodnej i ogrzewać w piekarniku w temperaturze 180°C około 1 godz.

A. mleczko waniliowe.

B. sorbet waniliowy.

C. suflet karmelowy.

D. budyń karmelowy.

Mleczko waniliowe to deser, który łączy w sobie mleko, jajka, cukier oraz wanilię, co idealnie odpowiada składnikom podanym w pytaniu. Proces jego przygotowania polega na pieczeniu w kąpieli wodnej, co pozwala na uzyskanie jedwabistej konsystencji i delikatnego smaku. Kąpiel wodna stanowi efektywną metodę, która zapobiega przypaleniu masy oraz zapewnia równomierne pieczenie. W praktyce mleczko waniliowe może być podawane na różne sposoby, na przykład jako samodzielny deser lub z dodatkiem owoców i sosów. Warto zwrócić uwagę na jakość użytej wanilii, ponieważ naturalna wanilia znacząco podnosi walory smakowe potrawy, a jej aromat jest znacznie intensywniejszy niż w przypadku sztucznych aromatów. Przygotowując mleczko waniliowe, warto również pamiętać o odpowiednim czasie pieczenia, aby osiągnąć idealną konsystencję - zbyt długie pieczenie może prowadzić do wysuszenia deseru.

Pytanie 7

Na podstawie danych z tabeli określ wartość energetyczną 1 porcji kopytek.

Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję kopytek [g]	Wartość energetyczna w 100 g produktu [kcal]
1.	Ziemniaki	200	80
2.	Mąka pszenna	40	350
3.	Mąka ziemniaczana	8	325
4.	Jaja	10	150
5.	Słonina	10	800

A. 421 kcal

B. 321 kcal

C. 1605 kcal

D. 1705 kcal

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 1605 kcal, 321 kcal czy 1705 kcal, wynikają z błędnych obliczeń oraz nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wartości energetycznej potraw. Często błędy te mogą wynikać z nieprawidłowego sumowania wartości energetycznych lub pomijania niektórych składników, co prowadzi do znaczącego zawyżenia lub zaniżenia całkowitej ilości kalorii. Na przykład, odpowiedź 1605 kcal może sugerować, że uczestnik testu błędnie zsumował wartości energetyczne, nie uwzględniając odpowiednich proporcji czy ilości użytych składników. Często też mylone są gramatury, co prowadzi do obliczeń opartych na niewłaściwych danych. Wartością średnią w błędnych odpowiedziach może być również zrozumienie, że suma poszczególnych elementów nie odpowiada rzeczywistej ilości kalorii w porcji. Dlatego, aby właściwie obliczać wartość energetyczną potrawy, kluczowe jest przyjrzenie się proporcjom składników oraz ich rzeczywistym wartościom energetycznym na 100g. Tylko w ten sposób można uniknąć typowych błędów myślowych, które prowadzą do niepoprawnych wniosków w kontekście obliczeń kalorycznych.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż zakres temperatur przechowywania szpinaku.

	Grupa warzyw	Zakres temperatur przechowywania
A.	Inne	2÷3°C
B.	Liściowe	0÷1°C
C.	Owocowe	6÷8°C
D.	Cebulowe	-2÷0°C

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z przechowywaniem warzyw. Wiele osób może pomylić zakres temperatur przechowywania szpinaku z innymi warzywami, takimi jak np. pomidory czy papryka, które mają inne wymagania. Często spotykaną mylną koncepcją jest przekonanie, że warzywa liściowe mogą być przechowywane w wyższych temperaturach, co w rzeczywistości prowadzi do przyspieszenia ich psucia. W przypadku szpinaku, przechowywanie w temperaturach powyżej 2°C może skutkować szybszym więdnięciem, brązowieniem liści oraz utratą wartości odżywczych. Niektóre osoby mogą również sądzić, że wystarczające jest trzymanie szpinaku w lodówce, nie zdając sobie sprawy, że optymalna temperatura to zaledwie 0-1°C. Ponadto brak wiedzy o wpływie temperatury na procesy biochemiczne, takie jak utlenianie czy degradacja witamin, może prowadzić do błędnych wniosków na temat przechowywania warzyw. Kluczowe jest zrozumienie, że warzywa liściowe, takie jak szpinak, wymagają precyzyjnego podejścia do przechowywania, aby maksymalizować ich świeżość i wartości odżywcze. Dlatego ważne jest, aby stosować się do zaleceń i standardów dotyczących przechowywania, co pozwoli uniknąć problemów związanych z jakością produktów spożywczych.

Pytanie 9

Aby wzbogacić wartość witaminową posiłku, który składa się z zupy ogórkowej, jaja sadzonego, ziemniaków gotowanych oraz deseru z świeżych truskawek, jaki dodatek witaminowy powinno się podać?

A. surówkę z marchwi

B. surówkę z selera

C. szparagi z wody

D. pieczarki z patelni

Surówka z marchwi jest idealnym dodatkiem do obiadu, ponieważ jest bogata w witaminy, zwłaszcza witaminę A oraz witaminy z grupy B. Marchew dostarcza również błonnika, który wspiera procesy trawienne. W kontekście diety zrównoważonej, marchew jako źródło beta-karotenu, który jest przekształcany w organizmie do witaminy A, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia wzroku oraz wspieraniu funkcji odpornościowych. Warto zauważyć, że witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, jak A, są lepiej przyswajane przez organizm w obecności tłuszczów. Dlatego podając surówkę z marchwi z dodatkiem oliwy z oliwek, można zwiększyć przyswajalność tych składników. Ponadto, surówka z marchwi jest łatwa do przygotowania i można ją podać na wiele sposobów – na surowo, startą, z dodatkiem cytryny, co dodatkowo wzbogaca obiad o witaminę C. Takie praktyki są zgodne z zasadami zdrowego odżywiania, które zalecają urozmaicanie posiłków i wprowadzanie świeżych warzyw."

Pytanie 10

Jaki sposób konserwacji mięsa został opisany w tym fragmencie?

"Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Po ostudzeniu zalać ułożone w naczyniu mięso"

A. Blanszowanie

B. Bejcowanie

C. Kiszenie

D. Peklowanie

Blanszowanie polega na krótkotrwałym gotowaniu produktów, a następnie ich schłodzeniu, co ma na celu zatrzymanie procesów enzymatycznych, ale nie wpływa na trwałość mięsa w taki sposób jak bejcowanie. Kiszenie, z kolei, to proces fermentacji, w którym warzywa lub mięso są poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co różni się od opisanej procedury, gdzie nie mamy do czynienia z fermentacją, lecz z marynowaniem w zalewie. Peklowanie jest bardziej złożonym procesem, który zwykle obejmuje użycie soli, azotanów lub azotynów, co pomaga utrzymać kolor i smak mięsa, a także zapobiega rozwojowi bakterii. Bejcowanie natomiast opiera się głównie na kwaśnych składnikach, które poprawiają smak, ale nie są wystarczające do ochrony przed psuciem się mięsa jak w przypadku peklowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów, co wynika z niepełnego zrozumienia ich podstawowych zasad oraz różnic w składnikach i celu działania. W praktyce każdy z tych procesów ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, które są kluczowe w kontekście obróbki mięsa.

Pytanie 11

Aby zapobiec kontuzjom palców podczas mielenia mięsa przy użyciu urządzenia wilk, pracownik powinien

A. popychać mięso na obracający się ślimak dłonią.

B. korzystać z rękawic stalowych do popychania mięsa na obracający się ślimak.

C. używać łopatki do popychania mięsa na obracający się ślimak.

D. stosować popychacz do mięsa na obracający się ślimak.

Stosowanie popychacza do mięsa jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy z urządzeniem wilk, które przetwarza surowe mięso. Popychacz zapobiega kontaktowi rąk z obracającym się ślimakiem, co znacząco redukuje ryzyko urazów, takich jak przycięcia czy zmiażdżenia palców. Popychacz pozwala na efektywne przesuwanie mięsa w kierunku ostrzy, zachowując jednocześnie odpowiednią odległość od ruchomych części maszyny. W branży przetwórstwa mięsnego, zgodnie z normami BHP, korzystanie z narzędzi mechanicznych takich jak popychacz, stanowi standardową praktykę bezpieczeństwa. Dodatkowo, stosowanie popychacza ułatwia równomierne mielenie mięsa, co wpływa na jakość końcowego produktu, a także pozwala na zwiększenie wydajności pracy. Przykładem zastosowania popychacza może być sytuacja, gdy pracownik mieli dużą ilość mięsa; dzięki popychaczowi można uniknąć częstego zatrzymywania maszyny oraz minimalizować ryzyko kontaminacji poprzez kontakt rąk z surowym mięsem.

Pytanie 12

Która potrawa powinna znaleźć się w menu punktu gastronomicznego?

A. Paluszki rybne z frytkami

B. Terrina z łososiem

C. Małże w salsie pomidorowej

D. Bliny z kawiorem

Paluszki rybne z frytkami to klasyczna potrawa, która cieszy się dużą popularnością w punktach gastronomicznych, zwłaszcza w kontekście fast foodów oraz rodzinnych restauracji. Ich przygotowanie jest stosunkowo proste, co umożliwia szybkie i sprawne serwowanie, co jest istotnym wymogiem w branży gastronomicznej. Paluszki rybne można przygotować z różnych gatunków ryb, co pozwala na dostosowanie menu do lokalnych preferencji i dostępności produktów. Poza aspektem kulinarnym, danie to ma również wysoką wartość odżywczą, dostarczając białka i kwasów omega-3, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia promowanymi przez agencje zdrowia. Serwowanie frytek jako dodatku z kolei zwiększa wartość kaloryczną potrawy, co czyni ją atrakcyjną dla klientów poszukujących sycących i smacznych posiłków. Warto również zwrócić uwagę na standardy sanitarno-epidemiologiczne przy przygotowywaniu tych potraw, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i zadowolenie klientów.

Pytanie 13

Obiekt gastronomiczny, który serwuje kawę, ciastka, torty oraz napoje alkoholowe, określa się mianem

A. pijalnia

B. jadłodajnia

C. bar mleczny

D. espresso

Odpowiedź 'espresso' jest prawidłowa, ponieważ espresso to nie tylko rodzaj kawy, ale także kluczowy element oferty gastronomicznej, który można znaleźć w wielu zakładach serwujących napoje. W kontekście gastronomicznym, espresso często stanowi podstawę różnych napojów kawowych, takich jak cappuccino czy latte, co sprawia, że zakład oferujący kawę ma obowiązek posiadania wyspecjalizowanego sprzętu i odpowiednio przeszkolonego personelu. W profesjonalnych kawiarniach espresso przygotowuje się z wyselekcjonowanych ziaren kawy, co wpływa na jakość napoju. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwowanie wysokiej jakości espresso może znacząco przyczynić się do reputacji zakładu oraz zadowolenia klientów. Współczesne trendy w gastronomii wskazują również na rosnące zainteresowanie różnorodnymi napojami kawowymi, co czyni espresso fundamentalnym elementem oferty w kawiarniach i restauracjach.

Pytanie 14

Jakie urządzenie do pieczenia umożliwia skrócenie czasu obróbki oraz osiągnięcie wyższej efektywności?

A. Piekarnik

B. Piec konwekcyjny

C. Kombiwar

D. Piec konwekcyjno-parowy

Piec konwekcyjno-parowy łączy w sobie zalety pieczenia konwekcyjnego oraz gotowania na parze, co znacząco wpływa na efektywność procesu obróbki cieplnej. Dzięki zastosowaniu wentylatora, gorące powietrze jest równomiernie rozprowadzane wokół potraw, co pozwala na szybsze i bardziej równomierne pieczenie. Dodatkowo, wprowadzenie pary do procesu obróbki cieplnej zapobiega wysychaniu potraw, co zwiększa ich soczystość i zachowanie naturalnych składników odżywczych. Praktycznym przykładem zastosowania pieca konwekcyjno-parowego jest przygotowanie pieczonego kurczaka, który dzięki parze staje się miękki i aromatyczny, a skórka uzyskuje chrupkość. W przemyśle gastronomicznym, takie urządzenie przyczynia się do obniżenia kosztów eksploatacji, skracając czas pieczenia i zwiększając wydajność produkcji, co jest zgodne z trendami minimalizacji strat i optymalizacji procesów kulinarnych.

Pytanie 15

Obiekt gastronomiczny oferujący dania z danego regionu to

A. restauracja folklorystyczna

B. bufet

C. bar

D. punkt gastronomiczny

Wybierając inne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd co do definicji i funkcji różnych typów zakładów gastronomicznych. Bufet to forma gastronomiczna, w której potrawy są prezentowane w sposób samodzielnej obsługi, co niekoniecznie oznacza, że oferowane dania są regionalne. W rzeczywistości bufet może serwować potrawy z różnych kuchni świata, a jego głównym celem jest szybkie i wygodne zaspokojenie potrzeb gości. Punkt gastronomiczny z kolei odnosi się do szerokiego pojęcia miejsca serwującego jedzenie, które może obejmować zarówno kawiarnie, jak i fast foody, gdzie oferta potraw nie jest ściśle związana z tradycjami regionalnymi. Bar to miejsce, w którym głównie serwowane są napoje, a jedynie sporadycznie przekąski, co również nie pasuje do opisu zakładu skupiającego się na potrawach regionalnych. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe dla branży gastronomicznej, a pomyłki mogą prowadzić do niezdolności do dostarczenia odpowiednich doświadczeń gościom. Dlatego ważne jest nie tylko zapoznanie się z rodzajami zakładów, ale także z ich rolą w promowaniu lokalnego dziedzictwa kulinarnego.

Pytanie 16

Ustalając cenę usługi gastronomicznej z wykorzystaniem metody konkurencyjnej, należy

A. porównywać ceny usług gastronomicznych z ofertami innych lokali gastronomicznych

B. wprowadzać okresowe obniżki cen, jednak nie częściej niż 3 razy w ciągu roku

C. stosować różne ceny w zależności od segmentu klientów

D. przeprowadzać regularne analizy kosztów produkcji oraz sprzedaży

Wydaje mi się, że różnicowanie cen dla różnych grup klientów to może być ciekawa strategia, ale w praktyce może nie zadziałać tak, jakbyśmy chcieli. To może wprowadzać klientów w zakłopotanie i frustrację, bo czują, że są traktowani niesprawiedliwie. Ustalenie cen na podstawie segmentacji rynku to może mieć sens w niektórych branżach, ale w gastronomii chyba lepiej trzymać się prostoty i przejrzystości. Zbyt częste zmiany w cenach mogą też namieszać w zarządzaniu marżą. Chociaż analizowanie kosztów produkcji i sprzedaży jest istotne do monitorowania zysków, to same koszty to nie wszystko. Musimy też patrzeć na to, co robi konkurencja i jakie są trendy rynkowe. A te zniżki, które wydają się fajnym pomysłem, nie powinny być główną strategią, bo mogą obniżać postrzeganą wartość naszych usług i zmniejszać marże.

Pytanie 17

W trakcie zagęszczania kisielu kakaowego występuje proces

A. karmelizacji cukru

B. koagulacji białka mleka

C. rozkładu proszku kakaowego

D. kleikowania skrobi

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest poddawana działaniu wysokiej temperatury i wilgoci, co prowadzi do jej hydratacji i pęcznienia. W przypadku kisielu kakaowego, skrobia jest głównym składnikiem, który podczas odpowiedniego podgrzewania przekształca się w żel, co nadaje produktowi odpowiednią konsystencję. Proces ten jest kluczowy w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w produkcji deserów i sosów, gdzie odpowiednia struktura i tekstura są istotne dla akceptacji przez konsumentów. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, producenci muszą przestrzegać określonych parametrów, takich jak temperatura gotowania i czas, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w technologii żywności. Dobrze przeprowadzony proces kleikowania wpływa nie tylko na konsystencję, ale również na smak i stabilność produktu końcowego, co jest istotne w kontekście rozwoju nowych receptur i innowacji w branży spożywczej.

Pytanie 18

Najbardziej znanym trunkiem z Japonii jest

A. rum

B. cachaca

C. sake

D. anyżówka

Sake to tradycyjny japoński napój alkoholowy, produkowany w procesie fermentacji ryżu. W odróżnieniu od win, które powstają z fermentacji winogron, sake wymaga starannego przygotowania ryżu, który jest następnie oczyszczany, moczony i gotowany. Kluczowym procesem w produkcji sake jest podwójna fermentacja, gdzie skrobia ryżu jest najpierw przekształcana w cukry, a następnie w alkohol. Sake jest często serwowane w specjalnych naczyniach, a jego temperatura serwowania może się różnić – od schłodzonego do podgrzanego. Japończycy cenią sake nie tylko za walory smakowe, ale również za jego głębokie znaczenie kulturowe, często towarzyszy ono tradycyjnym ceremoniałom i świętom, takim jak shintoistyczne rytuały. Przykładami zastosowania sake są sushi, sashimi oraz różnorodne dania z kuchni japońskiej, w których sake potrafi podkreślić smaki potraw. Warto również wspomnieć, że istnieje wiele rodzajów sake, różniących się smakiem, aromatem oraz procesem produkcji, co sprawia, że jest to bardzo zróżnicowany i bogaty napój.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jaką czynność wstępnej obróbki powinno się realizować w przygotowalni czystej w zakładzie gastronomicznym?

A. Oczkowanie obranych ziemniaków

B. Płukanie warzyw

C. Mycie pieczarek

D. Ścieranie warzyw na surówkę

Pozostałe odpowiedzi, choć mogą wydawać się związane z obróbką wstępną, nie są właściwe w kontekście przygotowalni czystej w zakładzie gastronomicznym. Oczyszczanie pieczarek, mimo że jest ważnym zadaniem, często odbywa się przed wprowadzeniem grzybów do obszaru czystego ze względu na ryzyko zanieczyszczenia. W gastronomii kluczowe jest, aby zadania związane z obróbką surowców, które mogą być zanieczyszczone, były wykonywane w strefach brudnych. Płukanie warzyw, choć istotne dla usunięcia zanieczyszczeń, powinno mieć miejsce w strefie, gdzie nie ma ryzyka cross-contaminacji, co oznacza, że też nie jest preferowane w obszarze czystym. Oczkowanie obranych ziemniaków, choć może być częścią procesu obróbczy, także nie należy do czynności przeprowadzanych w przygotowalni czystej, ponieważ wprowadza to ryzyko kontaktu z brudem. Te błędne odpowiedzi odzwierciedlają typowe nieporozumienia dotyczące podziału przestrzeni roboczych w kuchni i zasad bezpieczeństwa żywności. Umiejętność prawidłowego klasyfikowania zadań według strefy ich wykonywania jest kluczowa dla zapewnienia wysokich standardów jakości i bezpieczeństwa w gastronomii.

Pytanie 21

Jak nazywa się metoda zarządzania odpadami komunalnymi, która polega na ich ponownym wykorzystaniu?

A. utylizacja poprzez spalanie

B. magazynowanie

C. recykling

D. produkcja kompostu

Recykling to proces, w którym odpady komunalne, takie jak plastik, papier, szkło i metal, są zbierane, przetwarzane i przekształcane w nowe materiały lub produkty. Jest to kluczowy element gospodarki o obiegu zamkniętym, który ma na celu minimalizowanie odpadów oraz efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych. Przykładem zastosowania recyklingu jest przetwarzanie butelek PET na włókna do produkcji odzieży czy materiałów budowlanych. W praktyce, recykling przyczynia się do zmniejszenia zapotrzebowania na surowce, obniżenia kosztów produkcji oraz zredukowania emisji gazów cieplarnianych. Standardy ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego podkreślają znaczenie recyklingu w zrównoważonym rozwoju, zachęcając organizacje do implementacji systemów, które promują odpowiedzialne gospodarowanie odpadami. Recykling nie tylko wpływa na ochronę środowiska, ale również przynosi korzyści ekonomiczne, tworząc miejsca pracy i wspierając innowacje w dziedzinie technologii przetwarzania odpadów.

Pytanie 22

Czy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które otrzymały

A. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa

B. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa lub deklarację zgodności

C. deklarację zgodności

D. niezbędny certyfikat oznaczenia bezpieczeństwa oraz deklarację zgodności

Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom środków ochrony indywidualnej (ŚOI), które spełniają określone normy bezpieczeństwa. Odpowiedź wskazująca na konieczność posiadania zarówno wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa, jak i deklaracji zgodności jest prawidłowa, ponieważ oba dokumenty stanowią potwierdzenie, że produkt został przetestowany i spełnia wymagane normy. Certyfikat na znak bezpieczeństwa, wydawany przez akredytowane jednostki notyfikowane, jest dowodem, że dany produkt został oceniony pod kątem jego bezpieczeństwa i jakości. Z kolei deklaracja zgodności to oświadczenie producenta, że wyrób spełnia wszystkie odpowiednie wymagania prawa unijnego. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi dbać o to, aby dostarczane ŚOI były nie tylko funkcjonalne, ale także posiadały niezbędne dokumenty, które poświadczają ich bezpieczeństwo i skuteczność w warunkach pracy. Przykładowo, jeśli firma budowlana dostarcza kaski ochronne, musi zadbać, aby były one zgodne z normą EN 397 oraz posiadały odpowiednie certyfikaty, co zapewnia ich użytkownikom ochronę przed urazami głowy.

Pytanie 23

Jakie potrawy mączne przygotowuje się z ciasta wyrabianego na stolnicy?

A. kluski kładzione

B. kluski francuskie

C. uszka

D. bliny

Uszka to potrawa mączna, która stanowi jeden z klasycznych elementów polskiej kuchni. Przygotowywane są z cienkiego ciasta, najczęściej na bazie mąki pszennej, jajek oraz wody. Ciasto jest rozwałkowywane na stolnicy, a następnie wykrawane w kształcie małych półmisków, które po nadziewaniu mięsem, grzybami lub kapustą są składane i formowane w kształt uszek. Uszka najczęściej podawane są w zupach, takich jak barszcz czerwony, co czyni je tradycyjnym daniem w okresie świąt Bożego Narodzenia. Warto również zauważyć, że uszka są szczególnie cenione za swoją uniwersalność - mogą być serwowane zarówno jako danie główne, jak i przekąska. Proces ich przygotowania wymaga precyzyjnego odmierzania składników oraz umiejętności w rozwałkowaniu ciasta do odpowiedniej grubości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Wiele osób uważa uszka za synonim tradycji i smaku domowej kuchni, co dodatkowo podkreśla ich miejsce w polskiej gastronomii.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Akryloamidy mogą być obecne w produktach spożywczych

A. gotowanych

B. smażonych

C. surowych

D. marynowanych

Akryłoamidy to organiczne związki chemiczne, które mogą powstawać podczas obróbki termicznej żywności, szczególnie w procesach takich jak smażenie. Ich powstawanie jest szczególnie intensywne w wysokotemperaturowych metodach przygotowywania potraw, takich jak smażenie czy pieczenie, gdzie temperatura przekracza 120°C. Podczas tych procesów, w wyniku reakcji Maillarda między aminokwasami a cukrami redukującymi, powstają akryłoamidy. Przykłady produktów żywnościowych, w których stwierdzono obecność akryłoamidów, to frytki, chipsy oraz pieczywo. Dlatego istotne jest, aby restauracje i producenci żywności przestrzegali zaleceń dotyczących minimalizacji ich zawartości, takich jak kontrolowanie temperatury smażenia oraz czas obróbki termicznej. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zmniejszenie ekspozycji na akryłoamidy w diecie może wpłynąć na zdrowie publiczne, a także na jakość żywności. Monitorowanie poziomu akryłoamidów w żywności powinno być częścią systemu zarządzania jakością w branży spożywczej.

Pytanie 27

Jakie narzędzia są przeznaczone do wstępnej obróbki mięsa?

A. płuczkę, jarzyniak, miskę

B. tłuczek, deskę, nóż

C. kuter, tłuczek, krajalnicę

D. sito, nóż, wilk

Tłuczek, deska i nóż to podstawowe narzędzia używane w obróbce wstępnej mięsa, które odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu wysokiej jakości produktu końcowego. Tłuczek służy do rozbijania mięsa, co nie tylko ułatwia jego dalszą obróbkę, ale również poprawia jego smak i teksturę. Przygotowanie mięsa za pomocą tłuczka pozwala na równomierne rozmieszczenie włókien mięśniowych, co wpływa na delikatność potraw. Deska do krojenia jest niezbędnym elementem w procesie przygotowania, zapewniając stabilną powierzchnię do cięcia oraz minimalizując ryzyko kontaminacji. Nóż, jako narzędzie precyzyjne, pozwala na dokładne i estetyczne porcjowanie mięsa, co ma znaczenie zarówno w kontekście prezentacji potrawy, jak i w kwestiach higienicznych. W zgodzie z dobrymi praktykami branżowymi, wszystkie narzędzia powinny być regularnie dezynfekowane, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia bakterii. Przestrzeganie tych standardów pozwala na przygotowanie mięsa w sposób bezpieczny i higieniczny, co jest kluczowe w gastronomii.

Pytanie 28

Po zakończeniu procesu mielenia mięsa w wilku, na początku trzeba

A. odłączyć maszynę od sieci elektrycznej

B. wyczyścić ślimak z pozostałości mięsa.

C. usunąć z maszyny ostrza tnące.

D. przepłukać urządzenie zimną wodą.

Odłączenie maszyny od źródła prądu jest kluczowym krokiem po zakończeniu mielenia mięsa. Z perspektywy bezpieczeństwa, jest to pierwsza czynność, którą należy wykonać, aby zminimalizować ryzyko wypadków związanych z niezamierzonym uruchomieniem urządzenia. Przykładowo, nawet jeśli maszyna jest wyłączona, energia może pozostać w systemie, co stwarza ryzyko kontuzji przy czyszczeniu. W branży gastronomicznej i przetwórstwa mięsnego stosuje się zasady bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek odłączania sprzętu przed jakimikolwiek pracami konserwacyjnymi czy czyszczącymi. Dobre praktyki obejmują również oznaczanie maszyn jako „niedostępne”, aby zapobiec ich przypadkowemu uruchomieniu przez innych pracowników. Warto również pamiętać o regularnym serwisowaniu sprzętu, aby zapewnić jego bezpieczne użytkowanie. Właściwe postępowanie w zakresie bezpieczeństwa ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia i życia pracowników oraz zapewnienia ciągłości pracy w zakładzie.

Pytanie 29

Na podstawie danych z tabeli wskaż optymalną temperaturę przechowywania orzechów włoskich.

Temperatura przechowywania owoców
Lp.	Grupa owoców	Temperatura przechowywania
1.	owoce suche	od 2 do 5°C
2.	owoce pestkowe	od -1 do +1°C
3.	owoce ziarnkowe	od 0 do 4°C
4.	owoce południowe	od 1,5 do 16°C

A. od 1,5 do 16°C

B. od 0 do 4°C

C. od 2 do 5°C

D. od -1 do +1°C

Orzechy włoskie to trochę kapryśne owoce, które wymagają uwagi, jeśli chodzi o przechowywanie. Najlepiej trzymać je w temperaturze od 2 do 5°C. W takim zakresie nie psują się tak szybko, bo ich procesy metaboliczne zwalniają. Jak trzymasz je w cieple, to szybko się psują — tłuszcze mogą się utleniać i zaczynają śmierdzieć, co na pewno nie jest miłe. I pamiętaj, żeby trzymać je w ciemnym, suchym miejscu. Jak będą w wilgoci, to mogą zacząć pleśnieć, a to niezbyt fajne. Wiadomo, że wiele firm stawia na hermetyczne opakowania i kontrolowane warunki, żeby ich orzechy były świeże jak najdłużej. Cała ta wiedza o przechowywaniu orzechów to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce je sprzedawać lub przetwarzać. Więc warto się do tych zasad stosować!

Pytanie 30

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wstępnej obróbki warzyw?

A. płuczkę, kocioł warzelny, obieraczkę, maszynę wieloczynnościową

B. sortownik, płuczko-obieraczkę, maszynę wieloczynnościową

C. obieraczkę, patelnię elektryczną, kocioł warzelny

D. płuczkę, sortownik, wózek bemarowy

Wybór urządzeń takich jak płuczkę, kocioł warzelny, obieraczkę oraz patelnię elektryczną nie jest właściwy w kontekście obróbki wstępnej warzyw. Płuczka może być użyta w procesie mycia, ale sama w sobie nie wystarcza do obróbki wstępnej, ponieważ nie zapewnia możliwości sortowania warzyw ani ich obierania. Kocioł warzelny jest przeznaczony do gotowania, co jest etapem późniejszym w procesie kulinarnym, a nie wstępnym. W kontekście obróbki wstępnej, kocioł warzelny nie ma zastosowania, ponieważ nie przygotowuje warzyw do dalszej obróbki, a jedynie je poddaje obróbce termicznej. Obieraczka, choć przydatna, działa na pojedynczym etapie i nie jest w stanie zautomatyzować wszystkich procesów, które są kluczowe w efektywnej obróbce wstępnej. Patelnie elektryczne również nie są narzędziem stosowanym na etapie obróbki wstępnej, gdyż ich rola ogranicza się do smażenia lub duszenia produktów, które już zostały przygotowane. W praktyce wiele osób błędnie ocenia znaczenie różnych urządzeń, co prowadzi do nieefektywności w procesie przetwarzania surowców. Zastosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości produktów, co powinno być priorytetem w każdej kuchni profesjonalnej.

Pytanie 31

Najwięcej odpadów generuje się podczas wstępnej obróbki świeżych

A. czereśni

B. śliwek

C. truskawek

D. ananasów

Zauważyłem, że odpowiedzi dotyczące czereśni, truskawek i śliwek nie są poprawne. Obróbka tych owoców daje znacznie mniej odpadów niż w przypadku ananasów. Na przykład, przy czereśniach głównie ściągamy ogonki i pestki, co generuje tylko 10-15% strat. Truskawki są jeszcze bardziej oszczędne – tam to głównie szypułki, więc odpady są na poziomie 5-10%. A w śliwkach? Głównie pestki, co to 15-20% masy. Różnice te są związane z tym, jak zbudowane są te owoce i jak się je przetwarza. Wiem, że można się pomylić, myśląc o tych owocach jak o ananasach, ale każdy z nich ma swoje specyficzne potrzeby. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrać odpowiednią technologię i narzędzia, żeby nie marnować surowców, co jest naprawdę kluczowe w przemyśle.

Pytanie 32

Do przygotowania ciasta na leniwe pierogi potrzebne są jajka, mąka pszenna oraz

A. ser twarogowy

B. surowe ziemniaki

C. ser podpuszczkowy

D. kasza manna

Ciasto na pierogi leniwe wymaga użycia sera twarogowego, ponieważ właśnie ten składnik nadaje mu odpowiednią konsystencję i smak. Ser twarogowy, bogaty w białko i wapń, jest idealny do ciasta, gdyż po ugotowaniu tworzy delikatną i aksamitną teksturę, co przekłada się na smak oraz przyjemność jedzenia. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest użycie twarogu o odpowiedniej wilgotności; zbyt mokry ser może spowodować, że ciasto stanie się kleiste i trudne do obróbki, natomiast zbyt suchy nie dostarczy odpowiedniej elastyczności. Warto również pamiętać o tym, aby ser był dobrze rozdrobniony przed dodaniem go do mąki i jajek, co pozwoli uzyskać jednolitą masę. Standardy kulinarne podkreślają znaczenie świeżości składników, dlatego zaleca się korzystanie z lokalnych, świeżych produktów. Użycie sera twarogowego w pierogach leniwych jest zgodne z tradycyjnymi recepturami, co również podkreśla ich autentyczność oraz wartość kulturową. W ten sposób można nie tylko cieszyć się pysznym smakiem, ale także pielęgnować lokalne tradycje kulinarne.

Pytanie 33

Której czynności brakuje w przedstawionym sposobie wykonania befsztyka tatarskiego?

Sposób wykonania befsztyka tatarskiego
•	Polędwicę wołową umyć, oczyścić z błon, posiekać.
•	Doprawić solą, pieprzem, papryką i dokładnie wyrobić.
•	Uformować okrągły befsztyk grubości 3 cm.
•	?
•	Cebulę, korniszony, grzyby marynowane pokroić w drobną kostkę.
•	Wokół befsztyka ułożyć dodatki, skropić olejem.
•	Podawać z surowym żółtkiem.

A. Udusić w sosie własnym, ułożyć na środku talerza.

B. Smażyć w głębokim tłuszczu, ułożyć na środku talerza.

C. Ułożyć na środku talerza, skropić olejem i wygładzić.

D. Smażyć krótko z obu stron, ułożyć na środku talerza.

Obserwując pozostałe odpowiedzi, możemy zauważyć kilka kluczowych błędów związanych z przygotowaniem befsztyka tatarskiego. Najważniejszym aspektem jest fakt, że befsztyk tatarski przygotowywany jest z surowego mięsa, co wyklucza jakiekolwiek procesy obróbcze, takie jak smażenie czy duszenie. Smażenie w głębokim tłuszczu oraz duszenie w sosie własnym prowadzi do całkowitej zmiany charakterystyki potrawy, eliminując jej surowość, która jest nieodłącznym elementem befsztyka tatarskiego. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest przekonanie, że każdy rodzaj mięsa najlepiej smakuje po obróbce cieplnej. Takie podejście jest mylące, ponieważ w przypadku befsztyka tatarskiego głównym składnikiem jest nie tylko mięso, ale również jego naturalny smak, który można wydobyć tylko w stanie surowym. Dodatkowo, duszenie mięsa w sosie sprawia, że staje się ono miękkie i traci swoją teksturę, co jest niezgodne z tradycją tego dania. Istotne jest, aby pamiętać, że kuchnia opiera się na zachowaniu oryginalnych smaków i tekstur, a w przypadku befsztyka tatarskiego kluczowe jest odpowiednie serwowanie, a nie obróbka cieplna mięsa. W związku z tym, jakiekolwiek zmiany w tej procedurze prowadzą do powstania zupełnie innego dania, co jest sprzeczne z zasadami gastronomii i tradycji kulinarnych.

Pytanie 34

Jakie danie można przygotować, stosując technikę smażenia w głębokim tłuszczu?

A. placków ziemniaczanych

B. eskalopek cielęcych

C. jabłek w cieście

D. kotletów de volaille

Choć eskalopki cielęce, jabłka w cieście oraz placki ziemniaczane mogą być smażone, nie są one odpowiednie do głębokiego smażenia w taki sposób, jak kotlety de volaille. Eskalopki cielęce, z racji swojej delikatnej struktury, są zazwyczaj smażone na patelni, co pozwala na lepszą kontrolę nad procesem i uniknięcie przesuszenia mięsa. Przy użyciu głębokiego tłuszczu, istnieje ryzyko, że zewnętrzna warstwa będzie przypalone, zanim wnętrze osiągnie właściwą temperaturę, co jest niepożądane. W przypadku jabłek w cieście, chociaż mogą być smażone w głębokim tłuszczu, tradycyjnie przygotowuje się je na patelni, co sprzyja lepszemu wyważeniu smaku i tekstury. Głębokie smażenie może w tym wypadku prowadzić do nadmiernej tłustości i zbytniego przesiąknięcia ciasta. Placki ziemniaczane, mimo że mogą być przygotowywane w głębokim tłuszczu, również nie są daniem, które typowo wymaga tej techniki. Często przygotowuje się je na patelni, co pozwala na lepsze odparowanie nadmiaru wilgoci i uzyskanie chrupiącej konsystencji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie techniki kulinarne są najbardziej odpowiednie do konkretnego rodzaju potraw, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Jakie przyprawy są niewskazane w diecie lekkostrawnej?

A. Cynamonu oraz anyżku

B. Musztardy i chrzanu

C. Cytryny oraz wanilii

D. Koperku i kminku

Cytryny, wanilia, koperek, kminek, cynamon i anyżek to przyprawy i dodatki, które w większości mogą być stosowane w diecie lekkostrawnej, chociaż ich efekty mogą różnić się w zależności od indywidualnych tolerancji. Cytryny, mimo że są kwasowe, mogą w umiarkowanych ilościach wspierać trawienie, a wanilia dodaje aromatu, nie wpływając negatywnie na żołądek. Koper i kminek są znane z działania wspomagającego trawienie i łagodzenia wzdęć, co czyni je korzystnymi w diecie lekkostrawnej. Cynamon i anyżek również mogą być używane w małych ilościach jako aromatyzatory, a ich działanie na układ pokarmowy jest zazwyczaj pozytywne. Typowym błędem jest mylenie przypraw z potencjalnymi drażniącymi właściwościami z ich rzeczywistym wpływem na organizm. Wiele osób ma tendencję do kategoryzowania przypraw jako 'dobre' lub 'złe', zamiast analizować ich rzeczywiste działanie w kontekście diety i zdrowia. Warto pamiętać, że każdy organizm jest inny, a tolerancja na konkretne przyprawy może się różnić. Wprowadzenie przypraw do diety powinno być przemyślane, a ich wybór oparty na osobistych doświadczeniach oraz ewentualnych dolegliwościach, co wymaga większej elastyczności i zrozumienia indywidualnych potrzeb diety.

Pytanie 38

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Pszenną-typ 2000

B. Pszenną-typ 500

C. Żytnią-typ 1850

D. Żytnią-typ 580

Wybór mąk pszennej typu 2000 i 500 do produkcji sosu beszamelowego nie jest właściwy. Mąka pszenna typ 2000, znana ze swojej wysokiej zawartości białka i grubszej struktury, prowadzi do uzyskania sosu o nieodpowiedniej konsystencji. W przypadku sosów, zwłaszcza beszamelu, kluczowe jest, aby mąka była w stanie tworzyć gładką emulsję. Wyższa zawartość białka w mące typ 2000 powoduje, że sos może stać się zbyt gęsty i trudny do rozprowadzenia. Z kolei mąki żytnie typu 1850 i 580, choć mogą być wykorzystywane w piekarnictwie, nie nadają się do sosów beszamelowych. Mąka żytnia zawiera inne białka oraz skrobię, która nie tworzy tak stabilnej emulsji jak mąka pszenna. Dodatkowo, może wprowadzać specyficzny posmak, który zaburza klasyczny smak sosu. Często błędne przekonania dotyczące stosowania mąki żytniej w klasycznych sosach wynikają z mylenia jej zastosowań w pieczeniu i gotowaniu. Również stosunkowo niska zawartość glutenu w mąkach żytnich sprawia, że zachowują się one inaczej podczas gotowania, co prowadzi do uzyskania sosu o niezadowalających parametrach sensorycznych. Dlatego do przyrządzania sosu beszamelowego najlepiej jest stosować mąkę pszenną typu 500, która łączy w sobie odpowiednią strukturę i smak.

Pytanie 39

Który z poniższych skrótów dotyczy kluczowego systemu gwarantującego bezpieczeństwo zdrowotne żywności?

A. San-Epid

B. WHO

C. PZH

D. HACCP

HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na każdym etapie jej produkcji i dystrybucji. System ten opiera się na siedmiu zasadach, które obejmują m.in. analizę zagrożeń, ustalanie krytycznych punktów kontrolnych oraz monitorowanie i weryfikację procesów. Przykładem zastosowania HACCP może być produkcja żywności w zakładach przemysłowych, gdzie wdrażanie tego systemu umożliwia minimalizowanie ryzyka zatrucia pokarmowego poprzez systematyczną kontrolę surowców, procesów technologicznych oraz gotowych produktów. Wdrożenie HACCP jest również zgodne z normą ISO 22000, która integruje zasady HACCP z systemem zarządzania jakością. Spełnianie wymogów HACCP jest nie tylko wymogiem prawnym w wielu krajach, ale także kluczowym elementem budowania zaufania konsumentów i reputacji firmy.

Pytanie 40

W marcu bieżącego roku ujawniono, że w pensjonacie "Na Mazurach" zarezerwowane jest 10% miejsc dostępnych dla turystów na sezon letni (w tym samym czasie w roku ubiegłym zarezerwowane było 80% miejsc). Jakie działania marketingowe powinien podjąć właściciel pensjonatu, aby zwiększyć sprzedaż swoich usług?

A. Uatrakcyjnić menu, wprowadzając nowe potrawy regionalne

B. Promować pensjonat w prasie krajowej oraz w Internecie

C. Nabyć nowoczesny sprzęt rekreacyjny oraz kuce do hipoterapii

D. Zaaranżować przestrzeń wokół pensjonatu, m.in. stworzyć ogródek dla dzieci

Zakup nowoczesnego sprzętu rekreacyjnego oraz kuce do hipoterapii, choć może być atrakcyjny dla niektórych klientów, niekoniecznie przyczyni się do zwiększenia ogólnej sprzedaży usług w krótkim okresie. Inwestycja w sprzęt powinna być poprzedzona dokładną analizą rynku oraz potrzeb klientów, aby uniknąć sytuacji, w której wydatki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Uatrakcyjnienie karty dań przez wprowadzenie nowych potraw kuchni regionalnej, mimo że może przyciągnąć turystów, nie jest wystarczającym krokiem, by zwiększyć liczbę rezerwacji, zwłaszcza gdy problemem jest niska widoczność oferty. Zagospodarowanie otoczenia pensjonatu, jak zorganizowanie ogródka dla dzieci, również jest ważne, ale w większym stopniu wpływa na poprawę jakości pobytu niż na samą sprzedaż. Warto pamiętać, że sama atrakcyjność obiektu nie wystarczy, gdy potencjalni klienci nie wiedzą o jego istnieniu. Dlatego kluczowym aspektem marketingu jest promocja, która pozwoli na dotarcie do szerszego grona odbiorców i przekonanie ich do skorzystania z usług pensjonatu. Ignorowanie znaczenia reklamy w prasie ogólnokrajowej i Internecie może prowadzić do stagnacji w sprzedaży, co w kontekście konkurencyjnego rynku turystycznego jest niekorzystne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej