Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 19:02
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 19:14

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Funkcja pg_connect w języku PHP służy do nawiązania połączenia z bazą danych

A. PostgreSQL
B. mySQL
C. MS ACCESS
D. MS SQL
Wszystkie inne odpowiedzi dotyczą baz danych, które nie są obsługiwane przez funkcję pg_connect. Użycie MS SQL, MS ACCESS lub mySQL w kontekście pg_connect wprowadza w błąd, ponieważ każda z tych technologii ma swoje własne metody połączenia. MS SQL, na przykład, jest systemem zarządzania bazą danych stworzonym przez Microsoft i do połączeń z tą bazą używa się funkcji syb_connect lub PDO w zależności od preferencji programisty. MS ACCESS, z kolei, jest bazą danych, która często jest wykorzystywana w mniejszych aplikacjach i wymaga innych podejść do połączeń, często przy użyciu ODBC lub DAO. MySQL, popularna baza danych open source, używa funkcji mysqli_connect lub PDO_MySQL. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi często wynikają z nieznajomości specyfiki i architektury różnych systemów baz danych oraz błędnego utożsamiania ich z funkcjami PHP. Każde z tych rozwiązań ma swoje unikalne cechy i różnice, które są istotne dla projektowania aplikacji oraz ich późniejszego rozwoju.

Pytanie 2

Podany poniżej kod źródłowy w języku C++ ma na celu wypisywanie dla wprowadzonych dowolnych liczb całkowitych różniących się od zera: ```int main() { int liczba; cin >> liczba; while (liczba != 0) { if ((liczba % 2) == 0) cout << liczba << endl; cin >> liczba; } return 0; }```

A. wszystkie liczby
B. liczby pierwsze
C. tylko liczby nieparzyste
D. jedynie liczby parzyste
Odpowiedzi wskazujące na liczby pierwsze, wszystkie liczby oraz liczby nieparzyste opierają się na mylnych założeniach dotyczących działania podanego kodu. Liczby pierwsze są definicją liczb, które mają dokładnie dwa dzielniki: 1 oraz samą siebie. W kontekście tego kodu, program nie ma na celu identyfikacji liczb pierwszych, ponieważ nie wykonuje żadnych obliczeń dotyczących dzielników. Drugą koncepcją jest idea wypisania wszystkich liczb, co jest całkowicie błędne, ponieważ pętla jest skonstruowana tak, aby przerywała działanie na liczbie zero, a dodatkowo tylko liczby parzyste są wydobywane do wyniku. Ostatnia mylna odpowiedź wskazuje na liczby nieparzyste, co jest sprzeczne z logiką zawartą w kodzie. Kod skupia się wyłącznie na liczbach parzystych, co jest realizowane przez sprawdzenie warunku modulo. Zrozumienie działania operatorów w C++, jak i logiki programowania jest kluczowe, aby poprawnie interpretować działanie programu. Kluczowe jest, aby mieć na uwadze, że w programowaniu ważne jest zrozumienie, co dany fragment kodu faktycznie robi, a nie tylko na intuicyjne przeczucie na temat tego, jakie liczby mogą być wyświetlane, co prowadzi do typowych błędów myślowych w analizie kodu.

Pytanie 3

Jakie formatowanie obramowania jest zgodne ze stylem border-style: dotted solid;?

Ilustracja do pytania
A. Formatowanie 1
B. Formatowanie 3
C. Formatowanie 4
D. Formatowanie 2
Obramowanie w CSS może mieć różne style, które wpływają na estetykę i funkcjonalność projektów webowych. Styl „dotted” oznacza kropkowane obramowanie, które nadaje elementom lekkość i subtelność. Z kolei „solid” oznacza jednolite, ciągłe obramowanie, zapewniające wyraźną separację. W przypadku mieszanych stylów, jak „border-style: dotted solid;”, mamy kombinację, która często stosowana jest dla efektu wizualnego, gdzie różne krawędzie mają różny charakter. Obramowanie typu „dashed” jest mylące dla „dotted”, ponieważ oba są przerywane, ale „dashed” jest bardziej surowe i strukturalne, używane, gdy potrzeba mniej subtelnych, lecz nadal nie ciągłych obramowań. Natomiast styl „double” jest złożony z dwóch linii równoległych, co tworzy elegancki, ale wyrazisty efekt, używany w celach dekoracyjnych. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych stylów, co prowadzi do niezamierzonych efektów wizualnych. W praktyce, wybór stylu obramowania powinien być świadomy i dostosowany do kontekstu użytkowego oraz estetycznego, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu stron internetowych zgodnie z zasadami user experience.

Pytanie 4

Jaką wartość wyświetli standardowe wyjście dla podanego w ramce fragmentu kodu w języku C++?

Ilustracja do pytania
A. 32
B. 2
C. 3
D. 0
W analizowanym fragmencie programu funkcja obliczenia modyfikuje swój argument x poprzez operację x %= 3 co oznacza że oblicza resztę z dzielenia x przez 3. W przypadku x równego 32 reszta z dzielenia przez 3 wynosi 2. Następnie instrukcja x++ zwiększa wartość x o 1 co daje wynik końcowy równy 3. Wiedza o operatorach arytmetycznych takich jak % oraz o inkrementacji ++ jest kluczowa przy programowaniu w C++. Operator % jest powszechnie używany do określania parzystości liczb lub cyklicznych wzorców w algorytmach. Zrozumienie jak te operacje wpływają na przepływ danych w programie pozwala unikać błędów logicznych i poprawiać wydajność kodu. Inkrementacja jest również istotna w wielu strukturach sterujących takich jak pętle co czyni ją niezbędnym elementem w rozwiązywaniu problemów algorytmicznych. Tego typu operacje są fundamentem w standardach programowania ponieważ pozwalają na precyzyjne kontrolowanie wartości zmiennych w trakcie wykonywania programów. Warto ćwiczyć te koncepcje aby w pełni wykorzystać potencjał języka C++ szczególnie w kontekście optymalizacji i wydajności aplikacji.

Pytanie 5

W systemie baz danych stworzono tabelę Mieszkancy zawierającą informacje. Aby usunąć tę tabelę wraz z danymi, należy użyć komendy

A. DROP TABLE Mieszkancy;
B. TRUNCATE TABLE Mieszkancy;
C. DELETE FROM Mieszkancy;
D. ALTER TABLE Mieszkancy;
Wybór polecenia 'DELETE FROM Mieszkancy;' jest nieodpowiedni w kontekście usuwania tabeli, ponieważ to polecenie służy do usuwania danych z istniejącej tabeli, a nie do usuwania samej tabeli. 'DELETE' jest używane, gdy chcemy usunąć niektóre lub wszystkie rekordy w tabeli, ale sama tabela pozostaje nienaruszona i jej struktura pozostaje w bazie danych. Często myli się te dwa polecenia, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi, a także do nieporozumień przy projektowaniu baz danych. Z kolei 'ALTER TABLE Mieszkancy;' jest poleceniem służącym do zmiany struktury istniejącej tabeli, co również nie odpowiada na potrzebę usunięcia tabeli. Może to obejmować dodawanie lub usuwanie kolumn, co nie ma nic wspólnego z usuwaniem tabeli jako całości. Wreszcie, 'TRUNCATE TABLE Mieszkancy;' to polecenie, które usuwa wszystkie rekordy z tabeli, ale w przeciwieństwie do 'DROP TABLE', nie usuwa samej tabeli. Dlatego użycie 'TRUNCATE' może być mylące, ponieważ dane są usuwane, ale tabela i jej struktura pozostają w bazie danych. Błędne przekonanie, że 'DELETE' lub 'TRUNCATE' mogą zastąpić 'DROP', prowadzi do niezamierzonych konsekwencji w zarządzaniu danymi i architekturze bazy danych.

Pytanie 6

Jak brzmi nazwa edytora, który wspiera proces tworzenia stron internetowych i którego działanie można określić w polskim tłumaczeniu słowami: widzisz to, co otrzymujesz?

A. WEB STUDIO
B. IDE
C. WYSIWYG
D. VISUAL EDITOR
IDE, czyli Integrated Development Environment, to zintegrowane środowisko programistyczne, które oferuje narzędzia dla programistów do pisania, testowania i debugowania kodu. IDE zazwyczaj skupia się na językach programowania i wymaga od użytkownika znajomości takich języków jak C++, Java czy Python, co znacznie różni się od podejścia WYSIWYG, które ma na celu umożliwienie edycji treści bez potrzeby pisania kodu. Wybór IDE zamiast edytora WYSIWYG może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących procesu tworzenia stron internetowych, ponieważ programiści i twórcy treści mają różne potrzeby i umiejętności. WEB STUDIO to termin, który zazwyczaj odnosi się do kompleksowych narzędzi do tworzenia stron internetowych, ale niekoniecznie oznacza edytor WYSIWYG. Niektóre z tych narzędzi mogą wymagać znajomości kodu, co również nie pasuje do koncepcji WYSIWYG. VISUAL EDITOR to termin ogólny, który może odnosić się do różnych typów edytorów, ale nie jest ściśle związany z ideą WYSIWYG. Pominięcie tego aspektu może prowadzić do mylnych wyobrażeń o możliwościach i funkcjonalności tych narzędzi. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi pojęciami i znać ich zastosowanie w praktyce. W przeciwnym razie można łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że wszystkie narzędzia do tworzenia treści są sobie równe, co jest dalekie od prawdy.

Pytanie 7

Bitmapa stanowi obraz

A. wektorowym
B. interakcyjnym
C. analogowym
D. rastrowym
Bitmapa, znana również jako obraz rastrowy, jest zbiorem pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną określoną wartość koloru. Tego rodzaju obrazy są powszechnie stosowane w grafice komputerowej i fotografii cyfrowej. Bitmapy wyróżniają się tym, że ich rozdzielczość jest stała, co oznacza, że powiększanie takiego obrazu skutkuje utratą jakości i pojawieniem się rozmycia. W przeciwieństwie do grafiki wektorowej, która opiera się na matematycznych równaniach i jest skalowalna bez utraty jakości, bitmapy są ograniczone do rozdzielczości, w jakiej zostały utworzone. Przykładem formatów obrazów rastrowych są JPEG, PNG, BMP oraz GIF. Praktyczne zastosowanie bitmap obejmuje edycję zdjęć przy użyciu oprogramowania, takiego jak Adobe Photoshop, gdzie możliwe jest manipulowanie każdym pikselem, co daje dużą swobodę w zakresie tworzenia obrazów. Standardy dotyczące obrazów rastrowych, takie jak sRGB czy Adobe RGB, definiują przestrzenie kolorów, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności kolorystycznej w różnych urządzeniach wyświetlających.

Pytanie 8

Która z poniższych zasad nie przyczyni się pozytywnie do poprawy czytelności kodu?

A. Każda linia kodu powinna zawierać jedynie jedną instrukcję
B. Nazwy zmiennych muszą odzwierciedlać ich funkcję
C. Kod powinien być napisany bez wcięć i zbędnych przejść do nowej linii
D. Należy dodawać komentarze w bardziej skomplikowanych fragmentach kodu
Sugerowanie, że kod powinien być napisany bez wcięć i zbędnych enterów prowadzi do poważnych problemów w zakresie czytelności i zrozumienia kodu. Zasady dotyczące dobrego formatowania kodu, w tym odpowiednie wcięcia, są fundamentem dobrej praktyki programistycznej. Bez wcięć, struktura kodu staje się chaotyczna, a jego logika trudna do śledzenia, co może prowadzić do błędów w obliczeniach lub nieprawidłowego działania programów. Ponadto, programiści często współpracują w zespołach, gdzie zrozumienie kodu przez innych członków zespołu jest kluczowe. Wprowadzenie wcięć oraz użycie zbędnych enterów do oddzielania funkcji czy bloków kodu zwiększa przejrzystość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak Clean Code. Dobre nazewnictwo zmiennych i wprowadzanie komentarzy to ważne aspekty, ale nie wystarczą one do zapewnienia pełnej czytelności bez odpowiedniego formatowania. W praktyce, kod, który wygląda na chaotyczny i nieposortowany, może odstraszać innych programistów i prowadzić do błędów podczas dalszej pracy nad projektem. Dlatego należy unikać praktyk, które mogą podważać fundamenty czytelności kodu.

Pytanie 9

Jakie języki programowania funkcjonują po stronie serwera?

A. Java, C#, Python, Ruby, PHP
B. Java, C#, AJAX, Ruby, PHP
C. C#, Python, Ruby, PHP, JavaScript
D. Java, C#, Python, ActionScrip, PHP
Wielu programistów może zastanawiać się nad odpowiedziami, które nie uwzględniają wszystkich właściwych języków programowania działających po stronie serwera. W jednej z niepoprawnych odpowiedzi wymieniony został AJAX, który jest technologią służącą do asynchronicznego przesyłania danych między klientem a serwerem, ale nie jest to język programowania. AJAX korzysta głównie z JavaScript i może współpracować z różnymi backendami, ale sam w sobie nie może być używany jako język programowania serwera. Inna z odpowiedzi zawiera JavaScript, który, chociaż może być używany po stronie serwera w środowisku Node.js, nie jest tradycyjnie uważany za język backendowy. JavaScript jest głównie językiem klienckim, używanym do budowania interaktywnych interfejsów użytkownika. Ponadto odpowiedź, która zawiera ActionScript, wskazuje na technologię używaną głównie do tworzenia aplikacji w Adobe Flash, która nie jest już zalecana i nie może być uznawana za język programowania działający w nowoczesnych aplikacjach backendowych. ActionScript, podobnie jak AJAX, nie ma zastosowania w kontekście budowy serwerów ani zarządzania bazami danych. Te nieporozumienia pokazują, jak ważne jest rozróżnienie między różnymi technologiami i ich rolami w kontekście architektury aplikacji webowych.

Pytanie 10

Która metoda JavaScript służy do dodawania nowego elementu na końcu tablicy?

A. shift()
B. push()
C. unshift()
D. pop()
Metoda pop() jest często mylona z push(), ale jej działanie jest odwrotne. pop() usuwa ostatni element z tablicy i zwraca go, co oznacza, że nie dodaje żadnych nowych elementów. Jest to użyteczne, gdy chcesz manipulować danymi poprzez usuwanie, ale nie w kontekście dodawania nowych elementów. shift() z kolei usuwa pierwszy element z tablicy, a nie ostatni, i przesuwa wszystkie pozostałe elementy o jedno miejsce do przodu. Jest to przydatne, gdy musisz przetwarzać elementy tablicy w kolejności FIFO, ale nie ma zastosowania przy dodawaniu nowych elementów. Natomiast unshift() dodaje nowe elementy na początku tablicy, co zmienia indeksy wszystkich istniejących elementów, przesuwając je w prawo. Choć może być użyteczne w niektórych scenariuszach, nie jest to metoda dodawania elementów na końcu tablicy. Wszystkie wymienione metody mają swoje specyficzne zastosowania, ale tylko push() jest właściwym wyborem, gdy chcemy dodać elementy na końcu tablicy. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie kierunków zmian w tablicach i wybór niewłaściwej metody manipulacji w zależności od wymagań aplikacji.

Pytanie 11

Aby utworzyć tabelę w języku SQL, należy użyć polecenia

A. INSERT TABLE
B. ADD TABLE
C. CREATE TABLE
D. ALTER TABLE
Odpowiedź 'CREATE TABLE' jest poprawna, ponieważ w języku SQL to polecenie jest używane do tworzenia nowych tabel w bazie danych. Umożliwia definiowanie struktury tabeli, w tym nazw kolumn, typów danych oraz ograniczeń, takich jak klucze główne czy unikalność. Przykładowe użycie polecenia 'CREATE TABLE' może wyglądać następująco: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50));'. W tym przykładzie tworzymy tabelę 'pracownicy' z trzema kolumnami: 'id', 'imie' oraz 'nazwisko'. Warto zaznaczyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, przed wykonaniem polecenia warto sprawdzić, czy tabela o danej nazwie już istnieje, aby uniknąć błędów związanych z podwójnym tworzeniem. Zapewnienie odpowiedniej struktury bazy danych już na etapie jej tworzenia przekłada się na lepszą wydajność oraz łatwiejsze zarządzanie danymi w przyszłości.

Pytanie 12

W jaki sposób, stosując język PHP można usunąć ciasteczko o nazwie ciastko?

A. setcookie(""$ciastko"", """", 0);
B. unsetcookie(""$ciastko"");
C. setcookie(""ciastko"", """", time()-3600);
D. deletecookie(""ciastko"");
Wiele z błędnych odpowiedzi opiera się na niepoprawnych założeniach dotyczących metod usuwania ciasteczek w PHP. Przykładowo, użycie deletecookie("ciastko") jest nieprawidłowe, ponieważ w standardowej bibliotece PHP nie istnieje funkcja o takiej nazwie. PHP nie dostarcza wbudowanej funkcji do bezpośredniego usuwania ciasteczek; zamiast tego należy użyć setcookie, aby ustawić ciasteczko z przestarzałym czasem ważności. Podobnie, użycie unsetcookie("$ciastko") jest błędne, ponieważ nie ma takiej funkcji w PHP. Użytkowanie funkcji unset dotyczy zmiennych, a nie ciasteczek, co może prowadzić do konfuzji. W praktyce, aby usunąć ciasteczko, musisz wyraźnie określić jego nazwę z użyciem setcookie, a także wartość oraz czas wygaśnięcia. Ostatecznie, niewłaściwe podejścia do usuwania ciasteczek mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem, na przykład w sytuacjach, gdy aplikacja niepoprawnie zarządza sesjami użytkowników, co naraża dane na nieautoryzowany dostęp. Aby skutecznie zarządzać ciasteczkami, ważne jest zrozumienie ich mechanizmów oraz stosowanie zgodnych z normami metod ich usuwania.

Pytanie 13

Która komenda pozwala na przesłanie tekstu do przeglądarki?

A. exit
B. type
C. break
D. echo
Inne opcje, takie jak 'break', 'type' i 'exit', nie służą do wysyłania tekstu do przeglądarki, co prowadzi do nieporozumień na temat ich funkcjonalności. Break jest używane w kontekście struktur kontrolnych, takich jak pętle, i służy do przedwczesnego zakończenia ich działania. Użytkownicy często mylą jego zastosowanie, sądząc, że może mieć wpływ na przesyłanie danych do przeglądarki, podczas gdy jego rola jest ściśle ograniczona do logiki programowania. Type jest komendą stosowaną w systemach operacyjnych, służącą do wyświetlania zawartości plików w konsoli, co nie ma żadnego zastosowania w kontekście generowania wyjścia HTML. Z kolei exit to instrukcja, która kończy działanie skryptu. To pojęcie jest często mylone z funkcjami, które przesyłają dane do użytkownika. Wszystkie te komendy mają swoje określone zastosowania, ale nie odnoszą się do generowania wyjścia w kontekście stron internetowych. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie każdej funkcji z przesyłaniem danych do przeglądarki, co prowadzi do zamieszania i może skutkować nieefektywnym kodowaniem. W kontekście programowania webowego zawsze należy stosować odpowiednie instrukcje, które są dedykowane do generowania treści, aby zapewnić odpowiednią efektywność i bezpieczeństwo aplikacji.

Pytanie 14

Logo platformy CMS noszącej nazwę Joomla! to

Ilustracja do pytania
A. D
B. A
C. C
D. B
Pozostałe logotypy reprezentują inne popularne systemy CMS i platformy. Logo oznaczone literą A przedstawia Drupala który jest także systemem zarządzania treścią napisanym w PHP. Drupal jest znany z dużej elastyczności oraz możliwości tworzenia zaawansowanych aplikacji webowych. Jest często używany przez duże organizacje i rządy ze względu na swoje zaawansowane opcje bezpieczeństwa i możliwość personalizacji. Logo C przedstawia inny mniej znany system który nie jest tak popularny jak Joomla! czy Drupal ale może być wykorzystywany w specyficznych przypadkach. Z kolei logo D to symbol WordPressa najbardziej rozpowszechnionego systemu CMS na świecie. WordPress jest znany z prostoty obsługi i ogromnej liczby dostępnych wtyczek i motywów co czyni go idealnym wyborem dla blogerów i małych przedsiębiorstw. Wybór niewłaściwego logo wynika często z niewiedzy lub pomylenia różnych systemów CMS które różnią się funkcjonalnością i zastosowaniem. Każdy z tych systemów ma swoje unikalne zalety i jest przeznaczony do różnych rodzajów zastosowań dlatego ważne jest aby znać i rozumieć ich specyfikę przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego dla danego projektu. Porównując te systemy Joomla! oferuje unikalne funkcje które wyróżniają ją na tle innych co czyni ją doskonałym wyborem dla średnich i dużych projektów wymagających solidnej bazy danych i wsparcia społeczności użytkowników

Pytanie 15

Gdzie należy umieścić znacznik metajęzyka HTML?

A. pomiędzy znacznikami paragrafu
B. pomiędzy znacznikami ...
C. w dolnej części witryny internetowej
D. w sekcji nagłówkowej witryny internetowej
Znacznik metajęzyka HTML, czyli tag, jest kluczowym elementem w sekcji nagłówkowej (head) dokumentu HTML. To tutaj umieszczamy informacje dotyczące dokumentu, takie jak jego tytuł, opis, słowa kluczowe oraz dane dotyczące kodowania i viewportu. Na przykład, aby ustawić kodowanie znaków na UTF-8, używamy znacznika. Jest to zgodne z wytycznymi W3C i najlepszymi praktykami SEO, ponieważ odpowiednie metadane pomagają wyszukiwarkom w zrozumieniu treści witryny. Inny przykład to, który zapewnia, że strona jest responsywna na urządzeniach mobilnych. Umieszczając te znaczniki w nagłówku, można poprawić zarówno użyteczność, jak i widoczność witryny w internecie.

Pytanie 16

W podanym przykładzie pseudoklasa hover spowoduje, że styl pogrubiony zostanie przypisany

a:hover { font-weight: bold; }

A. każdemu odnośnikowi bez względu na jego bieżący stan
B. odnośnikowi, gdy kursor myszy na niego najedzie
C. wszystkim odnośnikom, które były wcześniej odwiedzane
D. wszystkim odnośnikom, które nie były odwiedzane
Pseudoklasa hover jest specyficzną cechą CSS, która pozwala na zmianę stylu elementu w momencie, gdy użytkownik najeżdża na niego kursorem myszy. Odpowiedzi sugerujące, że styl pogrubiony zostanie przypisany wszystkim odnośnikom nieodwiedzonym lub odwiedzonym zawierają błędne założenie dotyczące działania pseudoklas. Pseudoklasy nieodwiedzony lub odwiedzony (a:link i a:visited) odnoszą się do stanu odnośnika w kontekście jego kliknięcia przez użytkownika, a nie interakcji za pomocą kursora. Twierdzenie, że styl pogrubiony będzie zastosowany do wszystkich odnośników niezależnie od stanu ignoruje fakt, że pseudoklasa hover jest specyficzna dla dynamicznej interakcji z elementem, nie zaś dla jego statycznego stanu. Typowym błędem w rozumieniu pseudoklas jest mylenie ich z selektorami klasy czy identyfikatorów, które odnoszą się do statycznych atrybutów elementów. Właściwe użycie pseudoklas wymaga zrozumienia ich dynamiki i tego, jak wpływają na wrażenie użytkownika podczas interakcji z elementami strony internetowej. Aby uniknąć takich błędów, warto korzystać z narzędzi do podglądu i testowania stylów CSS, które pozwalają na bieżąco obserwować zmiany stylizacji na stronie w odpowiedzi na interakcję użytkownika. Opanowanie pseudoklas jak hover jest kluczowe dla tworzenia nowoczesnych i interaktywnych stron internetowych, które reagują na działania użytkowników w sposób przewidywalny i efektywny.

Pytanie 17

W JavaScript zdarzenie onKeydown zostanie wywołane, gdy klawisz

A. myszki będzie zwolniony
B. myszki będzie wciśnięty
C. klawiatury będzie wciśnięty
D. klawiatury będzie zwolniony
Wybór odpowiedzi związanej z myszą, jak naciśnięcie lub zwolnienie przycisku myszki, jest nieprawidłowy, ponieważ zdarzenie onKeydown nie ma związku z interakcjami myszy. Zdarzenia związane z myszą, takie jak onclick, onmousedown czy onmouseup, są odpowiedzialne za reakcje na działania użytkownika z użyciem myszy, a nie klawiatury. W kontekście zastosowań webowych, mylenie tych dwóch rodzajów interakcji może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia, jak działa system zdarzeń w JavaScript. Zdarzenie onKeydown jest specyficzne dla klawiatury i jest wywoływane tylko, gdy użytkownik naciśnie klawisz na klawiaturze, co jest istotne dla operacji wymagających danych tekstowych lub komend klawiszowych. Ignorowanie tej zasady prowadzi do typowych błędów w programowaniu, takich jak niewłaściwa obsługa zdarzeń, co z kolei może skutkować nieefektywnym działaniem aplikacji i frustracją użytkowników. Ważne jest, aby przy projektowaniu systemów interakcji, wyraźnie rozróżniać rodzaje zdarzeń oraz zrozumieć ich zastosowanie w praktyce, co jest fundamentem efektywnego programowania w JavaScript.

Pytanie 18

Wskaż poprawną definicję stylu CSS dla przycisku typu submit o właściwościach: czarny kolor tła, brak obramowania, marginesy wewnętrzne 5 px.

input[type=submit] {
  background-color: #000000;
  border: none;
  padding: 5px;
}                         A.

input[type=submit] {
  background-color: #ffffff;
  border: none;
  padding: 5px;
}                         B.

input=submit {
  background-color: #000000;
  border: none;
  margin: 5px;
}                         C.

input=submit {
  background-color: #000000;
  border: 0px;
  margin: 5px;
}                         D.

A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Wybrana przez Ciebie odpowiedź nie jest prawidłowa, ale nie martw się, ważne jest, żeby zrozumieć dlaczego. CSS to kaskadowe arkusze stylów, które umożliwiają określenie stylu strony internetowej. Kluczowym aspektem CSS jest składnia, która obejmuje selektor, właściwość i wartość. W przypadku przycisku typu 'submit', selektorem jest 'input[type='submit']'. Właściwością jest 'background-color', 'border' lub 'padding', a wartością jest 'black', 'none' lub '5px' odpowiednio. Niepoprawne odpowiedzi nie spełniają wszystkich lub niektórych z tych wymagań. Mogą one ignorować wymagany czarny kolor tła, brak obramowania, marginesy wewnętrzne 5 px lub wszystkie te elementy. Inne błędne odpowiedzi mogą zawierać nieprawidłowe selektory, właściwości lub wartości. Pamiętaj, że praktyka prowadzi do mistrzostwa, więc nie zniechęcaj się, jeśli nie udało ci się tego dostrzec za pierwszym razem.

Pytanie 19

W PHP funkcja trim służy do

A. usuwania białych znaków lub innych znaków wymienionych w parametrze z obu końców tekstu
B. podawania długości tekstu
C. porównywania dwóch tekstów i wyświetlania ich części wspólnej
D. redukcji tekstu o liczbę znaków określoną w parametrze
Funkcja trim w języku PHP jest używana do usuwania białych znaków z początku i końca ciągu znaków. Oprócz znaków białych, użytkownik może również określić inne znaki, które mają być usunięte, poprzez podanie ich jako drugi parametr funkcji. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy dane wejściowe pochodzą od użytkowników i mogą zawierać niechciane spacje lub znaki interpunkcyjne na początku lub końcu tekstu. Przykładowo, jeśli mamy napis ' Hello World! ', użycie funkcji trim w formie trim(' Hello World! ') zwróci 'Hello World!'. Funkcja ta jest zgodna z dokumentacją PHP i jej działanie można znaleźć w standardowych materiałach dotyczących obsługi stringów. Usuwanie białych znaków jest kluczowym krokiem w procesie sanitizacji danych i przygotowywaniu ich do dalszej obróbki, na przykład w bazach danych lub przy zestawianiu danych z różnych źródeł. Warto również wspomnieć, że istnieją pokrewne funkcje, takie jak ltrim i rtrim, które odpowiednio usuwają znaki tylko z lewej lub prawej strony łańcucha.

Pytanie 20

Gdy zmienna $x przechowuje dowolną dodatnią liczbę naturalną, poniższy kod źródłowy PHP ma na celu wyświetlenie ```$licznik = 0; while ($licznik != $x) { echo $licznik; $licznik++; }```

A. przypadkowe liczby z zakresu (0, x)
B. kolejne liczby od x do 0
C. liczby wprowadzane z klawiatury, aż do momentu wprowadzenia wartości x
D. kolejne liczby od 0 do x-1
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka błędnych założeń. Pierwsze z nich zakłada, że kod ma za zadanie wyświetlać liczby wczytywane z klawiatury, aż wczytana zostanie wartość x. Nie jest to poprawne, ponieważ nie ma tu żadnej interakcji z użytkownikiem - wszystko odbywa się automatycznie na podstawie zadeklarowanej wartości x. Druga błędna odpowiedź sugeruje, że liczby są wyświetlane od x do 0, co jest nieprawidłowe, ponieważ pętla zaczyna od 0 i kończy na x-1. Trzecia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod generuje losowe liczby z przedziału (0, x). Nie jest to prawda, ponieważ nie ma tu żadnego mechanizmu generowania liczb losowych. To błędne przypuszczenie wynika prawdopodobnie z niewłaściwego zrozumienia mechanizmu pętli i operacji na zmiennych. Wszystkie te błędne odpowiedzi pokazują, jak ważne jest prawidłowe rozumienie podstawowych konstrukcji języka programowania i mechanizmów sterowania przepływem danych.

Pytanie 21

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby wprowadzić w treści kilka słów o zróżnicowanym stylu, należy użyć znacznika

A.
B.
C.
D.
Wybór znaczników
,
i
jako sposobów na wtrącenie fragmentów tekstu stylizowanych różnie od reszty treści jest niewłaściwy z technicznego punktu widzenia. Znacznik
jest przeznaczony do tworzenia sekcji dokumentu, co oznacza, że ma on znaczenie semantyczne i jest używany do grupowania treści, które dotyczą tego samego tematu. Użycie go do stylizacji pojedynczych słów może prowadzić do nieczytelności struktury dokumentu oraz negatywnie wpływać na dostępność treści. Z kolei znacznik
służy do tworzenia tabel, które organizują dane w wierszach i kolumnach, a więc jego zastosowanie w kontekście formatowania tekstu byłoby zarówno nieefektywne, jak i niezgodne z przeznaczeniem. Stosowanie
natomiast, które definiuje poziomą linię, nie ma sensu w kontekście zmiany stylu tekstu, ponieważ jego funkcją jest oddzielanie sekcji treści, a nie stylizowanie tekstu. Wybierając nieodpowiednie znaczniki, możemy naruszyć zasady semantyki HTML, co prowadzi do problemów z dostępnością i SEO, a także do trudności w dalszej edycji oraz utrzymaniu kodu. Prawidłowe użycie znaczników jest kluczowym elementem dobrych praktyk w tworzeniu stron internetowych i wpływa na ich czytelność oraz zrozumienie przez różne urządzenia i technologie.
Pytanie 22

W przedstawionej definicji stylu CSS, powtarzanie dotyczy

body {
  background-image: url("rysunek.gif");
  background-repeat: repeat-y;
}

A. rysunku umieszczonego znacznikiem img.
B. rysunku umieszczonego w tle strony w poziomie.
C. rysunku umieszczonego w tle strony w pionie.
D. tła każdego ze znaczników akapitu.
Niestety, Twoja odpowiedź nie jest poprawna. 'background-repeat: repeat-y;' w CSS rzeczywiście nie dotyczy rysunków wstawianych przez tag img ani tła akapitów. Mówi po prostu, że tło się powtarza w pionie, czyli wzdłuż osi Y. Może to trochę mylić, ale warto pamiętać, że oś Y to pion a oś X to poziom. Zrozumienie tych podstawowych rzeczy jest konieczne, żeby ogarnąć CSS i tworzyć ładne strony www.

Pytanie 23

Który protokół jest stosowany do przesyłania plików na serwer WWW?

A. DNS
B. FTP
C. POP3
D. DHCP
FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół używany do przesyłania plików między komputerami w sieci, zwłaszcza w kontekście serwerów WWW. Umożliwia on użytkownikom łatwe przesyłanie, pobieranie, a także zarządzanie plikami na serwerze. FTP działa na bazie modelu klient-serwer, gdzie klient nawiązuje połączenie z serwerem i może przesyłać pliki w obie strony. Protokół ten operuje na portach 20 i 21, co czyni go standardem w dziedzinie przesyłania plików. W praktyce, wiele aplikacji klienckich, takich jak FileZilla czy WinSCP, wykorzystuje FTP do zarządzania plikami na serwerach. FTP wspiera różne metody autoryzacji, w tym logowanie anonimowe, co umożliwia użytkownikom dostęp do publicznych zasobów. Warto również zaznaczyć, że istnieją rozszerzenia, takie jak FTPS czy SFTP, które oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, umożliwiając szyfrowanie danych podczas transferu. W kontekście standardów, FTP jest definiowany w dokumentach RFC 959 oraz RFC 3659, które określają jego działanie oraz interakcje w sieci. Dzięki swojej wszechstronności i niezawodności, FTP pozostaje jednym z najpopularniejszych protokołów do przesyłania plików w Internecie.

Pytanie 24

W języku JavaScript stworzono fragment kodu. Po uruchomieniu skryptu zmienna x

<script>
  var x = 10;
  x++;
  console.log(x);
</script>

A. Będzie równa 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki internetowej
B. Będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej
C. Będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup
D. Będzie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML
Rozważając fragment kodu należy zwrócić uwagę na zastosowanie operatora postinkrementacyjnego x++ który zwiększa wartość zmiennej x o 1. Z tego powodu wszelkie odpowiedzi sugerujące że x pozostanie równy 10 są błędne. Częstym błędem jest myślenie że operacja x++ nie wpływa natychmiastowo na wartość zmiennej jednak w rzeczywistości po jej wykonaniu x zostaje zwiększone do 11. Kolejnym aspektem do rozważenia jest sposób wyświetlania wartości zmiennej. Console.log jest powszechnie używanym narzędziem do wyświetlania informacji w konsoli przeglądarki co odróżnia go od metod takich jak alert które wyświetlają informacje w oknach popup. Dlatego odpowiedzi sugerujące użycie okna popup również są nieprawidłowe. Ważne jest zrozumienie że console.log nie wpływa na wizualną część dokumentu HTML i nie zmienia jego zawartości co błędnie sugerują odpowiedzi przewidujące wyświetlenie w dokumencie HTML. Zrozumienie różnic w działaniu różnych metod wyjścia w JavaScript jest kluczowe dla debugowania i tworzenia aplikacji webowych. Typowym błędem jest również przypuszczenie że console.log ma bezpośredni wpływ na użytkownika końcowego podczas gdy jego głównym celem jest wspieranie deweloperów w analizie i rozwoju aplikacji. Aby uniknąć tych nieporozumień warto zgłębić dokumentację funkcji oraz praktyki debugowania w JavaScript co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych narzędzi w pracy z kodem.

Pytanie 25

Jakim systemem do zarządzania wersjami oprogramowania jest

A. GIT
B. TotalCommander
C. Eclipse
D. FileZilla
TotalCommander, Eclipse i FileZilla to popularne narzędzia, które służą do innych celów w procesie tworzenia oprogramowania, ale nie są systemami kontroli wersji. TotalCommander jest menedżerem plików, który ułatwia nawigację i zarządzanie plikami na komputerze, jednak nie oferuje funkcji śledzenia zmian w kodzie czy współpracy zespołowej. Eclipse to zintegrowane środowisko programistyczne (IDE), które wspiera rozwój aplikacji, ale nie pełni roli systemu kontroli wersji, chociaż może korzystać z różnych systemów kontroli wersji za pomocą odpowiednich wtyczek. FileZilla to klient FTP, który umożliwia przesyłanie plików na serwery, co również nie ma związku z kontrolą wersji. Często mylnie przyjmuje się, że narzędzia związane z zarządzaniem plikami czy programowaniem mogą zastępować systemy kontroli wersji, co jest błędnym podejściem. Systemy kontroli wersji, takie jak GIT, są zaprojektowane z myślą o zarządzaniu zmianami w kodzie źródłowym, co jest kluczowe w nowoczesnym procesie wytwarzania oprogramowania. Ignorowanie tej specyfikacji i nieodróżnianie narzędzi do zarządzania plikami od systemów kontroli wersji może prowadzić do problemów w organizacji pracy zespołu oraz utraty wydajności w projektach.

Pytanie 26

Styl ten generuje pojedyncze obramowanie, które charakteryzuje się następującymi właściwościami:

Ilustracja do pytania
A. krawędź lewa ma kolor czerwony, krawędź dolna jest w kolorze niebieskim, krawędź prawa jest koloru zielonego, krawędź górna ma kolor żółty
B. krawędź górna ma kolor czerwony, krawędź prawa jest w kolorze niebieskim, krawędź dolna ma kolor zielony, krawędź lewa jest koloru żółtego
C. krawędź prawa jest koloru czerwonego, krawędź dolna ma kolor niebieski, krawędź lewa ma kolor zielony, krawędź górna ma kolor żółty
D. krawędź górna jest czerwonego koloru, krawędź lewa jest w kolorze niebieskim, krawędź dolna ma kolor zielony, krawędź prawa ma kolor żółty
Błędne zrozumienie przypisania kolorów do krawędzi obramowania w CSS wynika z niewłaściwego interpretowania kolejności, w jakiej te kolory są przypisywane. W standardach CSS, kiedy używamy składni takiej jak border-color: red blue green yellow; kolory są przypisywane zaczynając od krawędzi górnej, a następnie zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara. Stąd czerwona krawędź to górna, niebieska to prawa, zielona to dolna, a żółta to lewa. Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego przypisania kolorów do krawędzi w innej kolejności. Typowym błędem jest myślenie, że kolory są przypisane w porządku lewa-prawa-dół-góra, co jest sprzeczne z domyślną kolejnością CSS. Bez poprawnego zrozumienia tej logiki, projektanci mogą doświadczyć trudności w przewidywaniu jakich efektów wizualnych oczekiwać od swojej pracy, co może prowadzić do błędów w projektach. Aby uniknąć takich problemów, kluczowe jest zapoznanie się i zrozumienie zasad określających jak style CSS są interpretowane przez przeglądarki, co pozwala na pełne wykorzystanie możliwości jakie oferują style kaskadowe. Poprawne stosowanie tych zasad jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i spójnych projektów internetowych, które są zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 27

Kolumna, która pełni funkcję klucza głównego w tabeli, powinna

A. zawierać unikalne wartości
B. być innego rodzaju niż inne kolumny
C. zawierać wartości liczbowe
D. posiadać ciągłą numerację
To stwierdzenie, że klucz główny musi być ciągły albo tylko liczbowy, jest nie do końca trafne. Klucz główny nie musi być tylko liczbowy ani też nie musi mieć ciągłej numeracji. Na przykład można używać stringów jako kluczy głównych, takich jak numery ID czy kody produktów. No a jeżeli byśmy mieli ciągłą numerację, to mogą wystąpić problemy, szczególnie gdy usuwamy jakieś rekordy. To może prowadzić do braku unikalności. Poza tym, klucz główny niekoniecznie musi być innego typu niż reszta kolumn. Przykładowo, kolumna z tekstem też może być kluczem, o ile wartości są unikalne. W kontekście projektowania baz danych najważniejsze jest, żeby klucz główny był unikalny, a niekoniecznie jaki to typ czy format. Ludzie zajmujący się bazami danych powinni wiedzieć, że klucz główny powinno się wybierać w zależności od kontekstu aplikacji i wymagań danych, a nie na podstawie błędnych założeń.

Pytanie 28

Wskaż, jak wygląda komentarz wieloliniowy w języku PHP?

A. //
B. /* */
C.
D. #
Komentarz wieloliniowy w języku PHP jest oznaczany przez symbole '/*' na początku oraz '*/' na końcu. Tego typu komentarze pozwalają na umieszczanie dłuższych opisów lub wyjaśnień w kodzie, co jest szczególnie przydatne w przypadku bardziej złożonych fragmentów. Przykładowo, jeśli mamy funkcję, która wykonuje skomplikowane obliczenia, można użyć komentarza wieloliniowego, aby szczegółowo opisać, co ta funkcja robi oraz jakie są jej wejścia i wyjścia. W dobie pracy zespołowej i dbałości o dokumentację kodu, stosowanie komentarzy do wyjaśnienia celów, metod i ograniczeń kodu jest dobrą praktyką. Dzięki temu, programiści, którzy będą pracować z danym fragmentem kodu w przyszłości, będą mieli pełniejsze zrozumienie jego działania. Używanie komentarzy wieloliniowych w PHP jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, sprzyja utrzymaniu porządku w kodzie oraz ułatwia jego późniejsze modyfikacje.

Pytanie 29

W języku PHP przeprowadzono operację pokazującą poniżej. Aby uzyskać wszystkie rezultaty tego zapytania, należy

$tab = mysqli_query($db, "SELECT imie FROM Osoby WHERE wiek < 18");

A. wyświetlić zmienną $db
B. zastosować pętlę z poleceniem mysqli_fetch_row
C. zaindeksować zmienną tab, tab[0] to pierwsze imię
D. użyć polecenia mysql_fetch
Odpowiedź, która zakłada zastosowanie pętli z poleceniem mysqli_fetch_row, jest poprawna, ponieważ po wykonaniu zapytania do bazy danych za pomocą mysqli_query, otrzymujemy wynik w postaci zestawu rekordów, który musimy przetworzyć. Funkcja mysqli_fetch_row pozwala na iteracyjne pobieranie wierszy z tego zestawu, co jest niezbędne do wyświetlenia wszystkich imion osób, które spełniają warunek wieku poniżej 18 lat. Przykładowy kod do iteracji może wyglądać tak: while($wiersz = mysqli_fetch_row($tab)) { echo $wiersz[0]; } W ten sposób każda iteracja w pętli wyświetli pierwszą kolumnę (imie) z każdego wiersza rezultatu. Tego typu podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i ogranicza ryzyko przeciążenia systemu, szczególnie w przypadku dużych zbiorów danych. Ważne jest, aby pamiętać, że połączenie z bazą danych i zapytania powinny być zawsze odpowiednio zamykane i zabezpieczane przed atakami, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa aplikacji.

Pytanie 30

W języku SQL używanym przez bazę danych MySQL atrybut UNIQUE w poleceniu CREATE TABLE

A. jest używany, jeżeli wartości w danej kolumnie nie mogą się powtarzać
B. uniemożliwia wprowadzenie wartości NULL
C. wymusza niepowtarzalne nazwy kolumn tabeli
D. jest stosowany jedynie w przypadku kolumn liczbowych
W pierwszej niepoprawnej odpowiedzi wspomniano o wymogu unikatowości nazw pól tabeli. To stwierdzenie jest błędne, ponieważ atrybut UNIQUE nie dotyczy nazw kolumn, lecz wartości przechowywanych w tych kolumnach. W SQL możemy mieć wiele kolumn w tabeli o tej samej nazwie, o ile są one częścią różnych tabel. Zatem, atrybut UNIQUE nie ma wpływu na nazywanie kolumn, a jego głównym celem jest zapewnienie unikalności danych. Kolejną nieprawidłową informacją jest stwierdzenie, że atrybut UNIQUE blokuje możliwość wpisania wartości NULL. W rzeczywistości, w MySQL atrybut UNIQUE pozwala na wprowadzenie wartości NULL, ponieważ wartość NULL jest traktowana jako brak danych, co oznacza, że różne rekordy mogą mieć NULL jako wartość w kolumnie oznaczonej przez UNIQUE. Wreszcie, twierdzenie, że atrybut UNIQUE jest stosowany tylko w przypadku pól liczbowych, jest również fałszywe. Atrybut UNIQUE można zastosować do dowolnego typu danych, w tym tekstowych, datowych czy liczbowych. W praktyce, atrybut ten może być używany w różnych kontekstach, aby zapewnić unikalność danych w każdej kolumnie, niezależnie od ich typów.

Pytanie 31

Jak powinna wyglądać odpowiednia sekwencja procesów przetwarzania dźwięku z analogowego na cyfrowy?

A. próbkowanie, kwantyzacja, kodowanie
B. kwantyzacja, kodowanie, próbkowanie
C. kwantyzacja, próbkowanie, kodowanie
D. próbkowanie, kodowanie, kwantyzacja
Wiesz, przetwarzanie dźwięku w analogowo-cyfrowy sposób jest dość ciekawe. To cała procedura, która składa się z trzech głównych kroków: próbkujemy, kwantyzujemy i kodujemy. Próbkowanie to jakby robienie zdjęć sygnału analogowego w regularnych odstępach. Tak tworzymy zestaw wartości, które potem możemy jakoś ogarnąć. Potem przychodzi kwantyzacja, gdzie te wartości zamieniamy na konkretne poziomy – to trochę jak zaokrąglanie do najbliższej liczby. I na końcu kodowanie, które zamienia to wszystko na format cyfrowy, co sprawia, że możemy to zapisać i przetwarzać na różnych urządzeniach. Zwykle używamy standardów, jak PCM, które gwarantują dobrą jakość dźwięku, bo dobrze ustawione próbki i kwantyzacja to klucz do sukcesu. Na przykład, kiedy przerabiasz dźwięk z winyla na MP3, każdy etap jest super ważny, żeby zachować tę fajną jakość dźwięku.

Pytanie 32

Polecenie DBCC CHECKDB ('sklepAGD', Repair_fast) w systemie MS SQL Server

A. sprawdzi spójność bazy danych i naprawi uszkodzone indeksy
B. przeprowadzi kontrolę spójności bazy danych i wykona kopię zapasową
C. sprawdzi spójność konkretnej tabeli i naprawi uszkodzone dane
D. zweryfikuje spójność danej tabeli
Odpowiedzi, które stwierdzają, że polecenie DBCC CHECKDB sprawdza spójność określonej tabeli, są wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji tego narzędzia. DBCC CHECKDB działa na poziomie bazy danych, a nie pojedynczych tabel, co oznacza, że jego celem jest ocena integralności całej struktury bazy danych. Przykładowo, niektóre użytkownicy mogą mylić CHECKDB z poleceniem CHECKTABLE, które rzeczywiście sprawdza spójność pojedynczych tabel. Inna błędna koncepcja występuje w odpowiedziach sugerujących, że polecenie wykonuje kopię bezpieczeństwa – w rzeczywistości DBCC CHECKDB nie tworzy kopii zapasowych, a jego celem jest identyfikacja problemów, a nie ich rozwiązanie poprzez archiwizację danych. Warto także zaznaczyć, że chociaż DBCC CHECKDB może naprawić uszkodzone indeksy, nie jest to jego jedyny zakres działania, co czyni błędnym ograniczenie jego funkcjonalności tylko do tego aspektu. Typowe błędy myślowe obejmują także nieznajomość roli, jaką odgrywają indeksy w bazach danych oraz ich wpływu na wydajność. Właściwe zrozumienie działania DBCC CHECKDB i jego opcji naprawczych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bazą danych i zapewnienia jej stabilności.

Pytanie 33

W obiektowym programowaniu w języku JavaScript zapis: this.zawod w podanym kodzie oznacza

function Uczen(){
  this.imie = '';
  this.nazwisko = '';
  this.technik = 'informatyk';
  this.zawod = function() {
    return this.technik;
  };
}

A. właściwość
B. klasę
C. konstruktor
D. metodę
W programowaniu obiektowym w JavaScript słowo kluczowe this odnosi się do kontekstu bieżącego obiektu. W przedstawionym kodzie mamy do czynienia z funkcją konstrukcyjną Uczen, która jest używana do tworzenia nowych obiektów. Wewnątrz tej funkcji, this związuje się z nowo tworzonym obiektem. Metoda this.zawod, która jest zdefiniowana jako funkcja, odwołuje się do właściwości technik za pomocą słowa this i zwraca jej wartość. W JavaScript metody są funkcjami, które są przypisane do właściwości obiektu i które mogą być wywoływane jako część tego obiektu. Zapis this.zawod = function() { return this.technik; } definiuje metodę zawod w kontekście obiektu tworzonego przez konstruktor Uczen. Praktyczne zastosowanie tej metody umożliwia dostęp do wartości właściwości technik w sposób kontrolowany, co jest zgodne z dobrymi praktykami programowania obiektowego, gdzie enkapsulacja i zarządzanie dostępem do danych są kluczowymi elementami. Metody w JavaScript są podstawowym elementem umożliwiającym realizację zachowań obiektów dzięki czemu programy są bardziej modularne i łatwiejsze do utrzymania

Pytanie 34

Jakie są odpowiednie kroki w odpowiedniej kolejności, które należy podjąć, aby nawiązać współpracę pomiędzy aplikacją internetową po stronie serwera a bazą danych SQL?

A. wybór bazy, zapytanie do bazy, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
B. zapytanie do bazy, wybór bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
C. wybór bazy danych, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
D. nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wybór bazy, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich zawiera fundamentalne błędy w kolejności operacji. W przypadku pierwszej odpowiedzi, zaczynanie od zapytania do bazy danych bez wcześniejszego nawiązania połączenia z serwerem jest nie tylko niepraktyczne, ale wręcz niemożliwe. System nie jest w stanie wykonać jakiegokolwiek zapytania, jeśli nie istnieje aktywne połączenie, co prowadzi do błędów wykonania. W drugiej odpowiedzi również występuje błąd, polegający na wysyłaniu zapytania przed wybraniem bazy danych. W rzeczywistości, aby system mógł poprawnie zrealizować zapytanie, musi najpierw wiedzieć, z jaką bazą ma do czynienia. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, która sugeruje wybór bazy danych przed nawiązaniem połączenia, również jest błędna, ponieważ nie można wybrać bazy bez aktywnego połączenia z serwerem. W praktyce, każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych zasad dotyczących zarządzania połączeniami z bazami danych, takich jak zasady dotyczące transakcji oraz efektywnego zarządzania zasobami, co jest niezbędne w kontekście wydajnych aplikacji internetowych.

Pytanie 35

Jak wybrać nazwy produktów z tabeli sprzet zawierającej pola: nazwa, cena, liczbaSztuk, dataDodania, które zostały dodane w roku 2021, a ich cena jest poniżej 100 zł lub liczba sztuk przekracza 4, w sekcji WHERE?

A. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR (cena < 100 AND liczbaSztuk > 4)
B. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND (cena < 100 OR liczbaSztuk > 4)
C. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR cena < 100 OR liczbaSztuk > 4
D. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND cena < 100 AND liczbaSztuk > 4
W analizowanych odpowiedziach błędy wynikają z niepoprawnego rozumienia operatorów logicznych oraz ich zastosowania w kontekście filtracji danych. Pierwsza z propozycji, która używa operatora OR w każdym warunku, powoduje, że zapytanie obejmie zbyt szeroki zakres danych. Oznacza to, że każdy produkt dodany w 2021 roku, niezależnie od ceny czy liczby sztuk, zostanie uwzględniony, co jest sprzeczne z zamierzonym celem. Operator OR w tym przypadku nie spełnia wymagań, ponieważ musimy mieć produkty, które są jednocześnie związane z danym rokiem oraz spełniają przynajmniej jeden z dwóch dodatkowych kryteriów. Odpowiedzi korzystające z operatora AND w każdym warunku również są błędne, ponieważ wykluczą z wyników produkty, które mogą mieć cenę wyższą niż 100 zł, ale liczba sztuk przekracza 4. Taki sposób myślenia prowadzi do zbyt restrykcyjnych filtrów, co może uniemożliwić pozyskanie wartościowych danych. Ważne jest, aby w zapytaniach SQL stosować operator AND do łączenia warunków, gdzie wszystkie muszą być spełnione, oraz operator OR w sytuacjach, gdy wystarczy spełnienie jednego z warunków. Poprawny dobór tych operatorów ma kluczowe znaczenie dla wydajności zapytań oraz dokładności wyników, zwłaszcza w kontekście dużych zbiorów danych, takich jak bazy danych produktów.

Pytanie 36

Program napisany w języku PHP ma na celu wyliczenie średniej pozytywnych ocen ucznia w zakresie od 2 do 6. Warunek doboru ocen w pętli obliczającej średnią powinien zawierać wyrażenie logiczne

A. $ocena > 2 and $ocena < 6
B. $ocena >= 2 and $ocena <= 6
C. $ocena >= 2 or $ocena <= 6
D. $ocena > 2 or $ocena < 6
Analizując pozostałe odpowiedzi, zauważamy, że każda z nich zawiera błędne założenia dotyczące zakresu ocen, jakie należy uwzględnić w obliczeniach. Opcje zawierające operator 'or' wprowadzają zamieszanie, ponieważ nie dostarczają odpowiednich ograniczeń dla ocen. Na przykład, warunek '$ocena > 2 or $ocena < 6' pozwala na przyjęcie ocen poniżej 2 oraz powyżej 6, co jest sprzeczne z założeniem, że analiza ma dotyczyć tylko ocen w przedziale od 2 do 6. Takie podejście może prowadzić do sytuacji, w której średnie obliczenia będą oparte na błędnych danych, co z kolei wpłynie negatywnie na ocenę ucznia. Podobnie, warunek '$ocena >= 2 or $ocena <= 6' również nie jest odpowiedni, ponieważ również nie koncentruje się na wąskim zakresie wartości, co w rezultacie skutkuje włączeniem ocen niepożądanych. W programowaniu istotne jest, aby stosować jasne i precyzyjne warunki, które nie będą prowadzić do niejednoznaczności. Stosowanie błędnych operatorów logicznych prowadzi do logicznych pułapek, w których programista myśli, że jego kod działa zgodnie z zamierzeniem, podczas gdy w rzeczywistości generuje on niepoprawne wyniki. Przykładowo, jeśli do analizy zostaną uwzględnione oceny spoza dozwolonego zakresu, średnia ocen może być zawyżona lub zaniżona, co jest niezgodne z celem analizy. Dlatego ważne jest, aby w każdej iteracji korzystać z precyzyjnych warunków, które ograniczają wartości do odpowiedniego zakresu.

Pytanie 37

Dla dowolnego a w zakresie (0,99), celem funkcji napisanej w JavaScript jest:

function fun1(a)
{
    for(n=a; n<=100; n++)
        document.write(n);
    return n;
}

A. zwrócenie wartości z zakresu a..99
B. wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n
C. wypisanie wartości z zakresu a...100 i zwrócenie wartości zmiennej n
D. wypisanie wartości z zakresu a..99 i zwrócenie liczby 100
Analizując pozostałe odpowiedzi możemy zauważyć kilka nieporozumień. Jeśli spojrzymy na odpowiedź sugerującą że funkcja zwraca liczby z przedziału a..99 warto zrozumieć że takie stwierdzenie jest niepoprawne. Pętla w kodzie jasno wskazuje że iteracja trwa aż do 100 włącznie stąd wszystkie wartości od a do 100 zostaną wypisane na ekran. To jest typowy błąd gdzie zakłada się błędny zakres iteracji. W przypadku odpowiedzi dotyczącej wypisywania liczb z przedziału a..99 i zwrócenia wartości 100 należy zauważyć że funkcja zwraca wartość zmiennej sterującej n po zakończeniu pętli. Ponieważ pętla kończy się przy n równym 100, wartość zwrócona będzie równa 101. Takie nieporozumienie może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu działania pętli for. Odpowiedź dotycząca wypisania wartości zmiennej a oraz zwrócenia wartości zmiennej n również jest błędna. Dokument.write w pętli wywoływany jest dla zmiennej n, nie a. Ponadto zmienna n po zakończeniu pętli ma wartość 101, a nie a. Te nieścisłości często wynikają z mylnego rozróżnienia pomiędzy zmienną początkową iteracji a zmienną sterującą. W celu uniknięcia takich błędów kluczowe jest dokładne śledzenie przepływu kontroli w programie, co pozwala na zrozumienie jak wartości zmiennych są zmieniane w trakcie wykonywania kodu. Ważne jest również testowanie kodu w różnych scenariuszach aby upewnić się że zrozumienie jego działania jest prawidłowe. Proste ćwiczenia z debugowaniem kodu mogą pomóc w wypracowaniu takich umiejętności. Każde z powyższych podejść ilustruje typowe błędy jakie mogą się pojawić podczas pracy z pętlami i iteracjami w programowaniu i jak ważne jest uważne analizowanie kodu i jego logiki. To również pokazuje jak istotne jest stosowanie dobrych praktyk takich jak jasne nazewnictwo zmiennych i czytelna struktura kodu aby ułatwić jego zrozumienie i dalszy rozwój.

Pytanie 38

Ile razy należy wprowadzić instrukcję warunkową, aby zrealizować przedstawiony algorytm w danym języku programowania?

Ilustracja do pytania
A. Dwa razy.
B. Cztery razy.
C. Raz.
D. Trzy razy.
Zrozumienie liczby potrzebnych instrukcji warunkowych w algorytmie jest kluczowe dla poprawnej implementacji logiki programu. Często spotykanym błędem jest myślenie, że każda decyzja w algorytmie wymaga oddzielnej instrukcji warunkowej, co prowadzi do niepotrzebnej komplikacji kodu. W rzeczywistości, niektóre warunki mogą być połączone lub zapisane w bardziej zwięzły sposób, co pokazuje znaczenie analizy logiki algorytmu przed implementacją. Założenie, że jedna instrukcja warunkowa wystarczy dla całego algorytmu, często wynika z niepełnego zrozumienia jego struktury i złożoności. Algorytmy często wymagają kilku punktów decyzyjnych, które muszą być odpowiednio odwzorowane w kodzie. Natomiast przypuszczenie, że potrzebne są cztery instrukcje, sugeruje nadmierną komplikację i nadmiarowość, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji i minimalizacji kodu. Dobre praktyki programistyczne zalecają pisanie kodu, który jest zarówno wydajny, jak i czytelny, unikając nadmiarowych instrukcji, które mogą prowadzić do błędów i trudności w późniejszym utrzymaniu. Ostatecznie, właściwe zastosowanie instrukcji warunkowych wpływa na elastyczność i skalowalność aplikacji, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku programistycznym.

Pytanie 39

Jaką wartość zwróci funkcja empty($a); w języku PHP, gdy zmienna $a będzie miała wartość liczbową 0?

A. 0
B. NULL
C. FALSE
D. TRUE
Wybór wartości 0 jako odpowiedzi jest błędny, ponieważ funkcja empty() nie zwraca wartości liczbowej, a zamiast tego określa, czy zmienna jest pusta. Wartość 0 nie oznacza, że zmienna jest 'zapełniona', a wręcz przeciwnie, w kontekście PHP jest traktowana jako 'pusta'. Niezrozumienie tego może prowadzić do błędnych założeń podczas pracy z danymi, gdzie 0 często może być uważane za wartość ważną. Z kolei NULL jest typem, który reprezentuje brak wartości, ale w kontekście funkcji empty() jest on również uznawany za pusty. Zmienne z wartością NULL zostaną ocenione jako puste, co jest zgodne z zasadami typowania w PHP, jednak nie należy mylić tego z zerem. Zastosowanie wartości FALSE jako odpowiedzi jest również nieprawidłowe, ponieważ empty() nie zwraca wartości logicznej FALSE dla zmiennej $a, która ma wartość 0. Zamiast tego zwróci TRUE. Istotne jest, aby zrozumieć, że empty() nie ocenia wartości w sensie ich logiczności, lecz jedynie czy są one 'puste' w kontekście PHP. Właściwe zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla uniknięcia błędów w logice programowania, zwłaszcza w skomplikowanych aplikacjach webowych, gdzie walidacja danych jest istotna.

Pytanie 40

Jaką złożoność obliczeniową mają problemy związane z przeprowadzaniem operacji na łańcuchach lub tablicach w przypadku dwóch zagnieżdżonych pętli przetwarzających wszystkie elementy?

A. O(n2)
B. O(log n)
C. O(n)
D. O(n!)
Często przy analizie złożoności obliczeniowej popełniamy błędy, bo staramy się ocenić, ile operacji jest potrzebnych, a kontekst ma tu spore znaczenie. Odpowiedź O(n) może wydawać się kusząca, ale oznacza, że operacje są tylko liniowe, co mija się z prawdą, gdy mamy zagnieżdżone pętle. Jak jedna pętla przechodzi przez n elementów, a druga również przechodzi przez n dla każdej iteracji, to nie ma mowy o liniowości. Co do O(n!), to dotyczy to permutacji i jest zupełnie inną sprawą niż prosta iteracja przez elementy. A O(log n) - w tym przypadku jest mylące, bo odnosi się do algorytmów takich jak wyszukiwanie binarne, które działają na posortowanych danych, a nie przy przetwarzaniu wszystkich elementów. Ważne jest, żeby mieć to na uwadze. Różne operacje wymagają różnych metod analizy, a złożoność algorytmiczna jest kluczowa przy projektowaniu dobrych i wydajnych rozwiązań.