Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 1 kwietnia 2025 20:13
  • Data zakończenia: 1 kwietnia 2025 20:38

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W CSS zastosowano poniższe formatowanie. Kolorem czerwonym będzie wyświetlony

h1 i {
   color:red;
}

A. jedynie tekst italic we wszystkich poziomach nagłówków
B. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz wszelki tekst italic, niezależnie od lokalizacji na stronie
C. cały tekst nagłówka pierwszego stopnia oraz tekst italic akapitu
D. tylko tekst italic nagłówka pierwszego stopnia
W stylach CSS selektor złożony h1 i oznacza, że formatowanie będzie stosowane tylko do elementów pochylonych i znajdujących się wewnątrz nagłówka pierwszego poziomu h1. W praktyce oznacza to, że taki zapis CSS zmienia kolor na czerwony tylko dla tekstu wewnątrz tagu znajdującego się w

. Selekcja złożona umożliwia precyzyjne określanie, które elementy są formatowane, co jest kluczowe w przypadku dużych i złożonych stron internetowych. Zrozumienie działania selektorów jest fundamentem efektywnego stylizowania dokumentów HTML. Pozwala to na zachowanie spójności wizualnej oraz lepszą kontrolę nad wyglądem strony. Dobór odpowiednich selektorów w CSS to również jedna z dobrych praktyk, które sprzyjają czytelności kodu oraz jego łatwiejszej konserwacji w przyszłości. Taki zapis pozwala na minimalizację konfliktów stylów, które mogą się pojawić przy bardziej ogólnych selektorach. Praktyczne użycie selektorów złożonych jest więc zalecane w celu uzyskania bardziej kontrolowanego i przewidywalnego wyglądu strony internetowej, co jest zgodne ze standardami webowymi promującymi semantyczne i uporządkowane kodowanie.

Pytanie 2

W bazie danych znajduje się tabela pracownicy z kolumnami: id, imie, nazwisko, pensja. W nowym roku zdecydowano o podwyżce pensji dla wszystkich pracowników o 100 zł. Ta aktualizacja w bazie danych powinna mieć formę

A. UPDATE pensja SET 100
B. UPDATE pensja SET +100
C. UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100
D. UPDATE pracownicy SET pensja = 100
Odpowiedź 'UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;' jest właściwa, ponieważ używa standardowej składni SQL do aktualizacji danych w tabeli. W tym przypadku, instruktacja 'SET pensja = pensja + 100' oznacza, że dla każdego rekordu w tabeli 'pracownicy', wartość kolumny 'pensja' zostanie zwiększona o 100 zł. To podejście jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w programowaniu SQL, ponieważ aktualizuje wartość na podstawie jej bieżącej wartości, co pozwala na zachowanie pełnej kontroli nad danymi. Tego rodzaju aktualizacja jest często stosowana w bazach danych, gdy konieczne jest modyfikowanie istniejących danych na podstawie ich aktualnych wartości. Na przykład, jeśli w tabeli mamy pracowników z różnymi wynagrodzeniami, każdemu z nich dodamy stałą kwotę, co sprawia, że struktura danych pozostaje spójna. Dodatkowo, takie podejście ma zastosowanie w praktycznych scenariuszach, takich jak coroczne podwyżki wynagrodzeń, co jest powszechną praktyką w wielu organizacjach, a poprawność tej operacji można zweryfikować poprzez zapytania SELECT po aktualizacji.
Pytanie 3

Jakie polecenie jest poprawne w kontekście walidacji HTML5?

A.
B.pies></span> </div> </div> </div> <div class=
C.pies
D.pies
Odpowiedźpiesjest poprawna zgodnie z zasadami walidacji HTML5. W tej konstrukcji atrybut 'src' jest prawidłowo sformatowany, z odpowiednimi cudzysłowami otaczającymi wartość, co jest wymagane przez standardy HTML. Dodatkowo atrybut 'alt' również jest poprawnie użyty, co jest kluczowe z perspektywy dostępności. Atrybut 'alt' zapewnia tekst alternatywny, który jest istotny dla osób korzystających z czytników ekranu oraz w sytuacjach, gdy obrazek nie może zostać załadowany. Odpowiednia walidacja kodu HTML jest nie tylko wymagana dla poprawnego działania strony, ale także wpływa na SEO i ogólną użyteczność witryny. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie standardów, aby zapewnić lepsze doświadczenia użytkowników oraz uniwersalność strony internetowej. W praktyce, stosowanie właściwych atrybutów i ich wartości powinno być zawsze brane pod uwagę podczas tworzenia treści webowych.
Pytanie 4

Które z poniższych twierdzeń o definicji funkcji pokazanej w ramce jest prawdziwe?

function czytajImie(){
  var imie=null;
  do {
    imie=prompt("podaj imie: ");
    if (imie.length<3)
    alert("wprowadzony tekst jest niepoprawny");
  } while(imie.length<3);
}

A. Wczytanie tekstu zakończy się, gdy tekst będzie miał co najmniej 3 znaki
B. Tekst będzie wczytywany do czasu podania liczby większej niż 3
C. Funkcja zawiera pętlę, która powtarza się 3 razy
D. Pętla zostanie uruchomiona tylko raz
Błędne rozumienie działania pętli do-while może prowadzić do przekonania że pętla wykona się określoną ilość razy lub że zakończy się w momencie spełnienia innych warunków co jest typowym błędem wśród osób początkujących Pętla do-while w języku JavaScript wykonuje blok kodu przynajmniej raz a następnie sprawdza warunek kontynuacji co oznacza że nie jest ograniczona do stałej ilości iteracji jak mogłoby sugerować stwierdzenie o trzykrotnym powtórzeniu Warunek długości tekstu mniejszej niż 3 jest kluczowy dla jej działania i wymusza iterację aż do momentu gdy zostanie wprowadzony prawidłowy ciąg znaków co wyklucza możliwość że pętla wykona się tylko raz chyba że już za pierwszym razem zostanie wprowadzony tekst spełniający warunki Kolejnym nieporozumieniem może być błędne postrzeganie warunku jako związanego z wprowadzeniem liczby podczas gdy w rzeczywistości funkcja operuje na długości tekstu co jest częstym zagadnieniem przy walidacji danych tekstowych przy użyciu funkcji prompt Ważnym aspektem jest zrozumienie że pętle tego typu są używane tam gdzie wymagana jest walidacja danych wprowadzanego tekstu co jest praktyką szeroko akceptowaną w branży programistycznej z uwagi na konieczność zapewniania poprawności danych przed ich dalszym przetwarzaniem
Pytanie 5

Aby zbudować tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. CREATE TABLE
B. INSERT INTO
C. ALTER TABLE
D. CREATE DATABASE
Odpowiedź 'CREATE TABLE' jest poprawna, ponieważ to polecenie jest używane w SQL do tworzenia nowych tabel w bazie danych. Tabela to podstawowa jednostka organizacyjna danych, która składa się z wierszy i kolumn, gdzie każda kolumna ma przypisaną określoną datę typu, taką jak integer, varchar, date itd. Przykład użycia tego polecenia to: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50));'. W tym przypadku tworzymy tabelę 'pracownicy', w której znajdują się trzy kolumny: 'id', 'imie' i 'nazwisko'. Ważnym aspektem jest, że przy definiowaniu tabeli należy również określić klucze główne oraz inne ograniczenia, takie jak unikalność czy relacje między tabelami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania baz danych. Użycie 'CREATE TABLE' pozwala na skuteczne zarządzanie strukturą bazy danych, co jest kluczowe dla jej późniejszej integralności i wydajności.
Pytanie 6

Przy użyciu polecenia ALTER TABLE można

A. tworzyć nową tabelę
B. zmieniać strukturę tabeli
C. usuwać tabelę
D. zmieniać wartości zapisane w rekordach tabeli
Polecenie ALTER TABLE jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu bazami danych, pozwalającym na modyfikację struktury istniejących tabel. Umożliwia m.in. dodawanie, usuwanie lub modyfikowanie kolumn, a także zmianę ich typów danych. Na przykład, aby dodać nową kolumnę do tabeli, można użyć polecenia: ALTER TABLE nazwa_tabeli ADD nowa_kolumna typ_danych. W praktyce, ALTER TABLE jest niezbędne w przypadku zmiany wymagań aplikacji, które mogą wymagać dostosowania struktury bazy danych. Zmiany strukturalne powinny być przeprowadzane zgodnie z zasadami normalizacji, co zapewnia optymalizację bazy danych oraz zapobiega redundancji danych. Kluczowe jest również testowanie wprowadzonych zmian w środowisku testowym przed ich wdrożeniem w produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania. Warto również pamiętać, że podczas modyfikacji struktury tabeli, odpowiednie zrozumienie relacji między tabelami jest istotne dla zachowania integralności danych.
Pytanie 7

Według którego parametru oraz dla ilu tabel zostaną zwrócone wiersze na liście w wyniku przedstawionego zapytania?

SELECT * FROM producent, hurtownia, sklep, serwis WHERE
  producent.nr_id = hurtownia.nr_id AND
  producent.wyrob_id = serwis.wyrob_id AND
  hurtownia.nr_id = sklep.nr_id AND
  sklep.nr_id = serwis.nr_id AND
  producent.nr_id = 1;

A. Według parametru nr id dla wszystkich tabel.
B. Według parametru wyrób Jd wyłącznie dla trzech tabel.
C. Według parametru nr id wyłącznie dla trzech tabel.
D. Według parametru wyrób id dla wszystkich tabel.
Brawo! Wybrałeś poprawną odpowiedź, zgodnie z którą parametrem nr id zwraca wiersze dla wszystkich tabel. To zapytanie SQL odnosi się do czterech tabel: producent, hurtownia, sklep i serwis. Zwraca ono wiersze, gdzie wartość kolumny nr_id jest taka sama we wszystkich tych tabelach i równa 1. Dodatkowo, jakość danych jest wspierana przez fakt, że zapytanie sprawdza zgodność wartości kolumny wyrob_id między tabelami producent i serwis. Zrozumienie tego, jak działa to zapytanie i dlaczego to jest ważne, jest kluczowe w praktyce programistycznej. Zapewnia to, że możemy skutecznie i efektywnie manipulować danymi, a także zrozumieć, jak nasze zapytania wpływają na wyniki, które otrzymujemy. Dobra praktyka jest zawsze zrozumienie, jakie dane są zwracane przez nasze zapytanie, zanim zaczniemy z nich korzystać w naszym kodzie. Ostatecznie, zrozumienie, jak korzystać z zapytań SQL do manipulacji i odzyskiwania danych, jest kluczowym elementem dowolnej roli programistycznej.
Pytanie 8

W systemie baz danych sklepu znajdują się dwie tabele powiązane ze sobą relacją: produkty oraz oceny. Tabela oceny zawiera dowolną liczbę ocen wystawionych przez klientów dla konkretnego produktu, które są zdefiniowane przez pola: id, ocena (pole numeryczne), produktID (klucz obcy). Aby uzyskać maksymalną ocenę dla produktu o ID równym 10, należy użyć zapytania

A. MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
B. SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
C. SELECT MAX COUNT(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
D. COUNT MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
Odpowiedź "SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;" jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje odpowiednią składnię SQL do uzyskania maksymalnej wartości z kolumny "ocena" dla produktu o określonym ID. Funkcja agregująca MAX() umożliwia znalezienie najwyższej oceny w zbiorze danych spełniających określone kryteria. W tym przypadku, zapytanie przeszukuje tabelę "oceny" i filtruje wyniki na podstawie "produktID" równym 10. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze SQL, ponieważ zapewnia prostotę i efektywność. W praktycznym zastosowaniu, w momencie gdy mamy do czynienia z dużymi zbiorami danych, takie zapytanie pozwala na szybkie uzyskanie potrzebnych informacji, co jest kluczowe dla analizy wydajności produktów w sklepie. Używanie funkcji agregujących, takich jak MAX(), jest standardem w relacyjnych bazach danych, co czyni to podejście odpowiednim w kontekście zarządzania danymi.
Pytanie 9

W języku PHP wyniki zapytania z bazy danych zostały pobrane przy użyciu polecenia mysql_query(). Aby uzyskać dane w postaci wierszy z tej zwróconej kwerendy, należy użyć polecenia:

A. mysql_fetch_lengths()
B. mysql_field_len()
C. mysql_list_fields()
D. mysql_fetch_row()
Funkcja mysql_fetch_row() to naprawdę ważne narzędzie w PHP, które pomaga w pracy z wynikami zapytań SQL. Kiedy wykonasz zapytanie za pomocą mysql_query(), dostajesz zestaw wyników, który można traktować jak tablicę. Używając mysql_fetch_row(), możesz pobrać jeden wiersz danych z tego zestawu, a to przychodzi w formie tablicy numerycznej. To bardzo przydatne, szczególnie gdy chcesz przejść przez wszystkie wiersze, które zwraca zapytanie. Na przykład, przy wyświetlaniu danych w HTML. Super jest to, że ta funkcja jest prosta w użyciu i działa efektywnie, dlatego tak wielu programistów ją ceni. Pamiętaj, żeby zawsze zabezpieczać zapytania przed SQL Injection. Możesz to zrobić, stosując przygotowane zapytania (prepared statements) albo funkcje, jak mysqli_query() z mysqli_fetch_row(). Warto też wiedzieć, że jeśli nie ma już więcej wierszy do pobrania, to mysql_fetch_row() zwróci false. Można to wykorzystać do kontrolowania pętli w kodzie, co jest przydatne.
Pytanie 10

Dla tablicy n-elementowej o nazwie t[n], algorytm, zapisany w formie kroków, ma za zadanie obliczenie sumy

Ilustracja do pytania
A. sumy wszystkich elementów tablicy
B. co drugiego elementu tablicy
C. n-elementów tablicy
D. sumy tych elementów tablicy, których wartości są nieparzyste
Błędne odpowiedzi, jakie podałeś, wynikają tak naprawdę z niezrozumienia algorytmu. Po pierwsze, suma wszystkich elementów tablicy wymagałaby przechodzenia przez każdy element bez przeskoków, więc musielibyśmy zwiększać indeks i o 1 w każdym kroku, a to odbiega od tego, co robi ten algorytm. Jakbyśmy chcieli sumować elementy nieparzyste, to musielibyśmy dodać warunek, który sprawdza, czy dany element jest parzysty, zanim go dodamy do wyniku. W ogóle nie ma takiego mechanizmu w tym algorytmie. Suma n-elementów tablicy jest błędna, bo algorytm pomija co drugi element, więc nie może być taką odpowiedzią. Typowe błędy, które się pojawiają w takich zadaniach, to niepełne rozumienie działania pętli i tego, jak aktualizowany jest indeks. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do błędnych wniosków na temat tego, które elementy są brane pod uwagę. W praktyce ważne jest, żeby na spokojnie analizować, jak działają warunki iteracyjne i jakie mają konsekwencje dla przetwarzanych danych, bo to kluczowe przy projektowaniu algorytmów i ich wdrażaniu w różnych realnych sytuacjach, gdzie efektywność ma ogromne znaczenie.
Pytanie 11

Które z poniższych poleceń JavaScript zmieni kolor tekstu na niebieski w paragrafie oznaczonym w HTML?

<p id="jeden">Kwalifikacja EE.01</p>

A. document.getElementById("jeden").color = "blue";
B. document.getElementById("jeden").style.color = "blue";
C. document.getElementById("jeden").background-color = "blue";
D. document.getElementById("jeden").style.background-color = "blue";
W analizowanym pytaniu tylko jedna odpowiedź poprawnie odnosi się do zmiany koloru tekstu w elemencie HTML. Wielu początkujących programistów popełnia błędy związane z nieznajomością struktury obiektowej Document Object Model czyli DOM. Użycie właściwości background-color w odpowiedzi pierwszej i czwartej wskazuje na próbę zmiany tła a nie koloru tekstu. Właściwość style.backgroundColor jest stosowana do zmiany tła elementu a nie tekstu w nim zawartego. Rozróżnienie tych dwóch właściwości jest kluczowe w stylowaniu elementów HTML. Odpowiedź trzecia document.getElementById("jeden").color = "blue"; błędnie zakłada że property color jest bezpośrednio dostępne na poziomie elementu co nie jest prawdą. Właściwości stylów CSS są dostępne w obiekcie style związanym z elementem. Typowym błędem myślowym jest założenie że właściwości CSS można stosować bezpośrednio jako właściwości obiektów DOM co prowadzi do niespójności i błędów w kodzie. Zrozumienie jak obiekt style działa w kontekście DOM pozwala uniknąć takich pomyłek. Ważne jest aby pamiętać że JavaScript umożliwia dynamiczne manipulowanie stylami ale wymaga to poprawnego odwołania się do właściwości stylu poprzez obiekt style co jest często mylone przez początkujących. Poprawne użycie składni JavaScript w kontekście DOM jest kluczowe dla dynamicznego i responsywnego programowania webowego. Przy projektowaniu aplikacji webowych kluczowe jest również przestrzeganie zasad oddzielania logiki biznesowej od prezentacji co zapewnia lepszą czytelność i utrzymanie kodu. Stąd wiedza o poprawnym użyciu stylów w JavaScript jest nie tylko przydatna ale również konieczna dla efektywnego tworzenia aplikacji.
Pytanie 12

W kontekście baz danych, co oznacza termin atrybut?

A. wpis w tabeli, który zawiera informacje dotyczące pojedynczego egzemplarza elementu
B. związek między dwoma lub większą liczbą danych
C. element składający się z charakterystyk opisanych przez kolumny
D. nazwa kolumny w tabeli, która określa konkretną cechę
Atrybut w bazach danych to taka kolumna w tabeli, która opisuje konkretne cechy obiektu, który w niej przechowujemy. Każdy atrybut ma swoją rolę i przypisaną datę, dzięki czemu możemy dobrze zorganizować nasze dane. Weźmy na przykład tabelę 'Klienci' – tam mogą być atrybuty jak 'Imię', 'Nazwisko', 'Email' albo 'Numer telefonu'. Dzięki nim łatwiej zarządza się informacjami o klientach. Trzeba też pamiętać o normalizacji bazy danych, bo dobrze to zaplanować pozwala zmniejszyć powtórzenia danych i sprawia, że ich obsługa jest prostsza. Warto też dobrze dopasować typy danych do atrybutów, bo to może mieć duży wpływ na szybkość działania zapytań i jakość danych. Jeżeli chodzi o nazywanie atrybutów, świetnie, jak są spójne, bo to ułatwia czytanie kodu i późniejsze prace z bazą.
Pytanie 13

Przyjmując, że użytkownik adam nie miał dotychczas żadnych uprawnień, polecenie SQL przyzna mu prawa jedynie do ```SQL GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam; ```

A. dodawania i modyfikacji danych we wszystkich tabelach bazy sklep
B. tworzenia i zmiany struktury wszystkich tabel w bazie sklep
C. tworzenia oraz modyfikowania struktury w tabeli sklep
D. dodawania i modyfikacji danych w tabeli sklep
To, co zaznaczyłeś, jest jak najbardziej na miejscu. W tym SQL-u, 'GRANT CREATE, ALTER ON sklep.* TO adam;' dajesz użytkownikowi, czyli adamowi, możliwości tworzenia i zmieniania struktury wszystkich tabel w bazie 'sklep'. Słowo 'CREATE' pozwala mu na tworzenie nowych tabel, a 'ALTER' umożliwia mu wprowadzanie zmian w tych istniejących, na przykład dodawanie czy usuwanie kolumn. Ważne, żeby ogarnąć, że 'sklep.*' oznacza wszystkie tabele w danej bazie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu bazami danych. No bo jakby adam miał ochotę dodać nową tabelę albo zmodyfikować istniejącą, to musi mieć odpowiednie uprawnienia. Przykładem może być sytuacja, gdy administrator daje programiście dostęp do zmian w strukturze tabel, żeby móc dodać nowe funkcje do aplikacji – to naprawdę ważne dla rozwoju systemu.
Pytanie 14

Wskaż najefektywniejszą metodę wyczyszczenia wszystkich danych z tabeli adresy, nie wpływając na jej strukturę

A. DROP TABLE adresy;
B. DELETE * FROM adresy;
C. DELETE TABLE adresy;
D. TRUNCATE TABLE adresy;
TRUNCATE TABLE adresy; jest najszybszym sposobem na usunięcie wszystkich rekordów z tabeli bez usuwania jej struktury. Operacja TRUNCATE działa na poziomie strony, co oznacza, że nie przetwarza pojedynczych wierszy, jak ma to miejsce w przypadku DELETE. Dzięki temu, TRUNCATE jest znacznie wydajniejszy, szczególnie w przypadku dużych zbiorów danych. W praktyce, użycie TRUNCATE TABLE jest zalecane, gdy chcemy szybko oczyścić tabelę z danych, a następnie wprowadzić nowe rekordy. Warto jednak pamiętać, że TRUNCATE nie wywołuje kaskadowych usunięć w tabelach powiązanych z kluczami obcymi, co może być istotne w projektowaniu bazy danych. Użycie TRUNCATE może również przywrócić licznik identyfikatorów (np. AUTO_INCREMENT w MySQL) do wartości początkowej, co jest ważnym aspektem, jeśli zależy nam na tym, by nowe dane zaczynały się od określonej wartości. Praktyka wykorzystania TRUNCATE powinna być jednak stosowana ostrożnie, szczególnie w kontekście transakcji, ponieważ operacja ta nie jest odwracalna w przypadku dużych zbiorów danych, co skontrastować należy z DELETE, które można wykorzystać w ramach transakcji i przywrócić dane, jeśli zajdzie taka potrzeba. Dlatego, TRUNCATE TABLE jest zalecaną metodą w odpowiednich scenariuszach, ale jej użycie wymaga pełnego zrozumienia kontekstu bazy danych oraz powiązań między tabelami.
Pytanie 15

W systemie baz danych sklepu znajdują się dwie tabele połączone relacją: produkty oraz oceny. Tabela oceny zawiera dowolną liczbę ocen wystawionych przez klientów dla konkretnego produktu, opisaną poprzez pola: id, ocena (pole numeryczne), produktID (klucz obcy). Aby uzyskać maksymalną ocenę dla produktu o ID wynoszącym 10, należy wykorzystać zapytanie

A. COUNT MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
B. SELECT MAX COUNT(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
C. MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
D. SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
Odpowiedź 'SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje funkcję agregującą MAX, która zwraca największą wartość w danej kolumnie. W kontekście tego zapytania, funkcja MAX jest stosowana do kolumny 'ocena' w tabeli 'oceny', a dodatkowy warunek 'WHERE produktID = 10' ogranicza wyniki do tylko tych ocen, które są związane z produktem o ID równym 10. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami SQL, które zalecają korzystanie z funkcji agregujących dla wydobywania statystyk z danych. W praktyce, takie zapytania są niezwykle ważne w analizie danych, na przykład do oceny jakości produktów, co może wpłynąć na decyzje biznesowe. Dzięki umiejętności konstruowania takich zapytań, analitycy mogą w łatwy sposób uzyskać kluczowe informacje niezbędne do strategii marketingowych oraz poprawy jakości obsługi klienta.
Pytanie 16

Jakie zadanie wykonuje funkcja COUNT w języku SQL?

A. wyliczenie średniej wartości w danej kolumnie
B. liczenie znaków w polu tekstowym
C. zliczanie rekordów uzyskanych z kwerendy
D. obliczenie wartości bezwzględnej w polu liczbowym
Funkcja COUNT w języku SQL jest jedną z najbardziej fundamentalnych funkcji agregujących, która służy do zliczania liczby rekordów w zestawie danych. Użycie tej funkcji jest kluczowe w kontekście analizy danych, ponieważ pozwala na szybkie uzyskanie informacji o ilości danych, które spełniają określone kryteria. Przykład użycia COUNT może wyglądać następująco: SELECT COUNT(*) FROM klienci WHERE kraj = 'Polska'; Taki zapytanie zwróci liczbę wszystkich klientów z Polski. Funkcja COUNT jest również używana w połączeniu z klauzulą GROUP BY, co umożliwia zliczanie rekordów w podgrupach. Na przykład, SELECT kraj, COUNT(*) FROM klienci GROUP BY kraj; zliczy wszystkich klientów w każdym kraju. Warto podkreślić, że COUNT różni się od innych funkcji agregujących, takich jak AVG czy SUM, które obliczają wartości na podstawie danych, a nie zliczają ich. Funkcja COUNT jest zgodna z normami SQL-92 i jest wspierana przez wszystkie popularne systemy zarządzania bazami danych, co czyni ją uniwersalnym narzędziem w pracy z danymi.
Pytanie 17

Dany fragment kodu ilustruje składnię danego języka

Ilustracja do pytania
A. C
B. C#
C. JavaScript
D. PHP
Kod przedstawiony w pytaniu jest napisany w języku PHP który jest popularnym językiem skryptowym stosowanym na serwerach do generowania dynamicznych stron internetowych Zaczyna się od znacznika otwierającego '
Pytanie 18

Aby osiągnąć w języku HTML efekt formatowania, polegający na pogrubieniu, pochylaniu lub umieszczeniu tekstu w górnym indeksie, konieczne jest zapisanie poniższego kodu:

A. pogrubiony pochylony lub w górnym indeksie
B. pogrubiony pochylony lub wgórnym indeksie
C. pogrubionypochylonylub w górnym indeksie
D. pogrubionypochylony lub w górnym indeksie
Odpowiedź, w której użyłeś znaczników i w odpowiednich miejscach, jest całkiem dobra. Znak jest świetny do pogrubiania tekstu, co przydaje się, gdy chcesz podkreślić coś ważnego. Natomiast pozwala na pochylanie tekstu, co dodaje mu charakteru i może sugerować cytaty czy tytuły. Co ciekawe, znacznik stosujemy, gdy chcemy pokazać górny indeks, np. przy potęgach czy jednostkach miar. Przykład takiego użycia byłby taki: Waga w kilogramach wynosi 2 dla dwóch jednostek. Jak widać, stosowanie HTML w odpowiedni sposób pozwala robić czytelne i estetyczne prezentacje, co jest zgodne z dobrymi praktykami w web designie oraz standardami W3C. Warto też pamiętać, że dobrze dobrane znaczniki mają znaczenie nie tylko wizualne, ale także pomagają w indeksowaniu treści przez wyszukiwarki, co z kolei wpływa na SEO.
Pytanie 19

W kodzie HTML atrybut alt w tagu img służy do określenia

A. opisu, który pojawi się pod obrazem
B. ścieżki oraz nazwy pliku źródłowego
C. atrybutów obrazu, takich jak rozmiar, ramka, wyrównanie
D. tekstu, który będzie prezentowany, gdy obraz nie może być załadowany
Atrybut alt w znaczniku img w HTML to naprawdę ważny element, jeśli chodzi o dostępność stron www. Jego głównym zadaniem jest pomóc osobom z problemami ze wzrokiem zrozumieć, co widnieje na obrazku. Jeśli nie da się wyświetlić grafiki – na przykład przez zły internet czy błąd w ścieżce do pliku – tekst w atrybucie alt pokazuje się jako alternatywa. Na przykładZachód słońca nad morzem, co by ułatwiło osobom korzystającym z czytników ekranu zrozumienie treści. Warto też pamiętać, że ten atrybut ma znaczenie dla SEO, bo wyszukiwarki mogą go wykorzystać do lepszego zrozumienia zawartości strony, co wpływa na jej indeksowanie. Ogólnie rzecz biorąc, używanie odpowiednich atrybutów alt to dobra praktyka w budowaniu stron www.
Pytanie 20

W przedstawionym kodzie PHP w miejscu kropek powinno zostać umieszczone polecenie

$zapytanie = mysqli_query($db, "SELECT imie, nazwisko FROM uzytkownik");
$ile = mysqli_num_rows($zapytanie);
for ($i = 0; $i < $ile; $i++)
{
  $wiersz = ……………………………….;
  echo "$wiersz[0] $wiersz[1]";
}

A. mysqli_num_fields($zapytanie);
B. mysqli_free_result($zapytanie);
C. mysqli_query($zapytanie);
D. mysqli_fetch_row($zapytanie);
W kontekście przedstawionego kodu PHP, prawidłowe uzupełnienie wiersza poleceń to użycie funkcji mysqli_fetch_row($zapytanie). Funkcja ta pobiera jeden wiersz z zestawu wyników zapytania jako tablicę indeksowaną numerycznie. Jest to istotny krok w procesie przetwarzania danych z bazy danych, ponieważ po wykonaniu zapytania SQL, dane muszą być odpowiednio odczytane, aby można je było wykorzystać w aplikacji. Przykładowo, po wykonaniu zapytania, możemy mieć wiele wierszy danych, a mysqli_fetch_row pozwala na iteracyjne pobieranie każdego z nich. W praktyce, stosując tę funkcję w pętli, możemy w prosty sposób zbudować listę lub tabelę, wyświetlając imię i nazwisko każdego użytkownika. Warto również pamiętać, że przy pracy z bazami danych ważne jest, aby uważnie monitorować proces pobierania danych, by uniknąć problemów z pamięcią, a także aby zwolnić zasoby po zakończeniu operacji. W związku z tym, standardową praktyką jest również stosowanie mysqli_free_result($zapytanie) po zakończeniu pracy z danymi, co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią.
Pytanie 21

Poniższe zapytanie zwróci ```SELECT COUNT(cena) FROM uslugi;```

A. liczbę wszystkich cen usług w tabeli
B. średnią wartość cen usług w tabeli
C. wszystkie wartości cen usług w tabeli
D. łączną wartość cen usług w tabeli
Zapytanie SQL "SELECT COUNT(cena) FROM uslugi;" jest skonstruowane w taki sposób, że używa funkcji agregującej COUNT, która zlicza liczbę niepustych wartości w kolumnie "cena" w tabeli "uslugi". Oznacza to, że wynik tego zapytania to liczba wierszy, w których kolumna "cena" nie jest pusta. Używanie funkcji COUNT jest standardową praktyką w SQL, gdy chcemy uzyskać ilość rekordów spełniających określone kryteria. W kontekście analizy danych, zrozumienie tego typu zapytań jest kluczowe, ponieważ pozwala na efektywne zbieranie statystyk, które mogą być później wykorzystane do podejmowania decyzji biznesowych. Na przykład, jeśli firma prowadzi usługi i chce wiedzieć, ile z nich ma przypisaną cenę, to to zapytanie dostarczy tej informacji. Warto także zwrócić uwagę, że funkcja COUNT jest często używana w połączeniu z innymi funkcjami agregującymi, takimi jak SUM czy AVG, w celu uzyskania bardziej kompleksowego obrazu danych.
Pytanie 22

W jaki sposób można ustawić w CSS wygląd hiperłącza, aby linki nieodwiedzone miały kolor żółty, a odwiedzone kolor zielony?

A. a:visited {color: yellow;} a:link{color: green;}
B. a:link {color: yellow;} a:visited{color: green;}
C. a:hover {color: green;} a:link{color: yellow;}
D. a:hover {color: yellow;} a:visited{color: green;}
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne przypisania kolorów do poszczególnych stanów hiperłączy. Przede wszystkim, nieodwiedzone linki powinny być w kolorze żółtym, a odwiedzone w kolorze zielonym. W pierwszym przypadku podano kolor żółty dla stanu visited, co jest niezgodne z oczekiwaniami użytkowników i standardami projektowania. Użytkownicy mogą być zdezorientowani, gdy odwiedzone linki nie różnią się wizualnie od tych, które są jeszcze nieodwiedzone. Ponadto, inne odpowiedzi sugerują użycie :hover zamiast :link. Pseudo-klasa :hover odnosi się do linków, gdy użytkownik najeżdża na nie kursorem, a nie do stanu odwiedzonego. To może prowadzić do sytuacji, w której kolor linku zmienia się w czasie interakcji, a nie na podstawie historii przeglądania, co jest niezgodne z zamierzonym celem. Niewłaściwe stylizowanie linków może również wpływać na dostępność strony, ponieważ użytkownicy oczekują, że kolor linków będzie wskazywał, czy dany link był już klikany. Z punktu widzenia standardów CSS oraz najlepszych praktyk programowania, ważne jest, aby zachować spójność i intuicyjność w stylizacji, a także unikać mylących kolorów i efektów, które mogą zaburzać doświadczenia użytkowników.
Pytanie 23

W PHP utworzenie oraz przypisanie tablicy asocjacyjnej do zmiennej odbywa się poprzez zapis

A. $tab = array (array (1, 2), array (3, 4));
B. $tab = array (1, 2, 3, 4);
C. $tab = array ("a" => 1, "b" => 2, "c" => 3);
D. $tab = array (); $tab[] = array (1, 2, 3, 4);
Żeby dobrze stworzyć i przypisać zmiennej tablicę asocjacyjną w PHP, trzeba użyć głównie składni, która pozwoli nam przypisać wartości do konkretnych kluczy. Jak mamy zapis $tab = array ("a" => 1, "b" => 2, "c" => 3); to definiujemy tablicę, w której klucze to "a", "b" i "c", a wartości to 1, 2 i 3. Takie tablice asocjacyjne w PHP są naprawdę super, bo ułatwiają zarządzanie danymi, dzięki czemu bez problemu możemy sięgać po wartości używając unikalnych kluczy zamiast nudnych indeksów. Można to sobie wyobrazić na przykładzie aplikacji, gdzie klucze są identyfikatorami użytkowników, a wartości to ich dane. Jest to mega pomocne, szczególnie w dużych projektach, gdyż kod staje się bardziej czytelny i łatwiejszy do naprawy. Tak więc umiejętne korzystanie z tablic asocjacyjnych to kluczowa umiejętność w programowaniu w PHP, a dobrze przypisane wartości do kluczy ułatwiają pracę z danymi.
Pytanie 24

Wskaź komentarz, który zajmuje wiele linii, w języku PHP?

A. #
B. /* */
C.
D. / /
Komentarze wieloliniowe w języku PHP są definiowane za pomocą znaków '/*' na początku i '*/' na końcu bloku tekstu, co pozwala na umieszczanie komentarzy obejmujących wiele linii. Tego rodzaju komentarze są niezwykle przydatne w sytuacjach, gdy chcemy opisać bardziej złożone fragmenty kodu, jak również w celu wyłączenia większych sekcji kodu podczas debugowania. Komentarze wieloliniowe są zgodne ze standardem PHP, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w wielu projektach programistycznych. Przykład użycia: /* To jest komentarz komentarz wieloliniowy w PHP */. W odróżnieniu od komentarzy jedno-liniowych, które są ograniczone do jednej linii (używając // lub #), komentarze wieloliniowe umożliwiają umieszczanie dłuższych opisów. Ważne jest, aby używać komentarzy z umiarem, aby kod pozostał czytelny i zrozumiały dla innych programistów oraz dla przyszłych wersji projektu.
Pytanie 25

W języku CSS, aby ustalić wewnętrzny górny margines, czyli przestrzeń pomiędzy elementem a jego otaczającym obramowaniem, należy zastosować komendę

A. padding-top
B. local-top
C. outline-top
D. border-top
W języku CSS, aby zdefiniować wewnętrzny górny margines elementu, należy użyć właściwości padding-top. Marginesy wewnętrzne (padding) to przestrzeń, która znajduje się pomiędzy zawartością elementu a jego obramowaniem, co pozwala na stworzenie efektu oddzielenia treści od krawędzi. Wartości padding-top można ustalać w jednostkach takich jak px, em, rem czy %. Na przykład, kod CSS 'padding-top: 20px;' doda 20 pikseli odstępu od górnej krawędzi obramowania do zawartości elementu. Właściwość ta jest standardowo wspierana we wszystkich nowoczesnych przeglądarkach i jest częścią specyfikacji CSS Box Model, która określa, jak przestrzeń jest zorganizowana w obrębie elementów HTML. Użycie padding-top jest kluczowe, gdy chcemy, aby nasza strona była estetyczna i czytelna, co ma istotne znaczenie w projektowaniu responsywnym, gdzie różne urządzenia mogą wymagać różnych wartości paddingu, aby utrzymać spójność wizualną. Poprawne stosowanie padding-top przyczynia się również do lepszej dostępności strony, co jest istotnym aspektem w nowoczesnym web designie.
Pytanie 26

W języku JavaScript, by zmodyfikować wartość atrybutu elementu HTML, po uzyskaniu obiektu za pomocą metody getElementById należy użyć

A. metody getAttribute
B. metody setAttribute
C. pola attribute oraz wskazać nazwę atrybutu
D. pola innerHTML
Wykorzystanie pola innerHTML do zmiany atrybutów elementów HTML może prowadzić do wielu problemów i nieefektywności. Pole to służy do modyfikacji zawartości wewnętrznej elementu, a jego użycie w kontekście zmiany atrybutów nie jest zalecane. Przykładowo, przypisując nową wartość do innerHTML, można przypadkowo nadpisać całą zawartość elementu, co skutkuje utratą innych atrybutów oraz zdarzeń powiązanych z tym elementem. Z kolei metody getAttribute oraz setAttribute mają różne zastosowania: getAttribute odczytuje wartość atrybutu, ale nie zmienia go. Zastosowanie metody attribute, która nie istnieje w standardzie DOM, może prowadzić do nieporozumień i błędów w kodzie. Często błędne podejście do manipulacji atrybutami wynika z braku zrozumienia, jak działa model DOM i jak można go efektywnie wykorzystywać w JavaScript. W praktyce, zamiast używać metod, które nie są przeznaczone do danego zadania, warto sięgnąć po metody dostosowane do manipulacji atrybutami, co zwiększa czytelność i stabilność kodu. W efekcie, zrozumienie różnicy między różnymi metodami i ich zastosowaniem jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania elementami na stronie.
Pytanie 27

Które z instrukcji algorytmu odpowiada graficznemu przedstawieniu bloku pokazanego na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Zrealizuj podprogram do sortowania tablicy t
B. Wyświetl w konsoli wartość zmiennej n
C. n ← n – 3
D. n > 70
Odpowiedź n ← n – 3 to typowa operacja matematyczna, którą naprawdę często używamy w programowaniu. W skrócie, chodzi o to, że zmieniamy wartość zmiennej. Można to przedstawić przy użyciu prostokątnego bloku w diagramie, co jest standardem w notacjach algorytmicznych. To jest ważne, zwłaszcza w strukturach kontrolnych, jak pętle, bo musimy modyfikować zmienną, żeby pętla mogła się zakończyć po pewnej liczbie powtórzeń. Na przykład, w pętli for możemy zmieniać wartość zmiennej, żeby przechodzić przez elementy tablicy w odwrotnym kierunku. Dobrze jest dokumentować takie operacje w kodzie, żeby potem łatwiej było do niego wrócić. Te przypisania są również kluczowe w algorytmach, bo nawet małe zmiany w zmiennych mogą znacząco wpłynąć na wydajność. Zrozumienie tego wszystkiego to podstawa dla każdego programisty, który chce pisać dobry kod.
Pytanie 28

Co robi funkcja napisana w języku JavaScript?

function fun1(f)
{
  if(f < 0)
    f = f * (-1);
  return f;
}

A. zwrócenie wartości bezwzględnej z f
B. zwrócenie wartości odwrotnej do f
C. wypisanie wartości odwrotnej do f
D. wypisanie wartości bezwzględnej z f
Patrząc na błędne odpowiedzi, trzeba zauważyć, że funkcja w ogóle nie zajmuje się wypisywaniem wartości ani obliczaniem odwrotności liczby. W JavaScript do wypisywania danych używamy polecenia console.log(), a tutaj go nie ma. Ta funkcja tylko zwraca wynik, co w programowaniu jest super ważne, bo później można wykorzystać tę wartość w dalszym kodzie. Kolejna pomyłka to myślenie, że funkcja zwraca odwrotność liczby. Odwrotność to zupełnie co innego i związane z tym, że musimy znaleźć liczbę, która pomnożona przez pierwotną daje 1. W tym wypadku funkcja tylko zmienia znak liczby, gdy jest ona ujemna, co jest typowe dla obliczania wartości bezwzględnej. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę kluczowe, jeśli chcesz uniknąć typowych błędów w programowaniu i lepiej pisać kod.
Pytanie 29

Zapis w języku JavaScript: x = przedmiot.nazwa(); wskazuje, że

A. nazwa stanowi właściwość obiektu przedmiot
B. zmienna x będzie przechowywać rezultat działania funkcji przedmiot
C. nazwa jest polem w klasie przedmiot
D. zmienna x będzie przechowywać rezultat wykonywania metody nazwa
W kodzie JavaScript zapis x = przedmiot.nazwa(); oznacza, że zmienna x będzie przechowywać wynik działania metody nazwa, która jest zdefiniowana w obiekcie przedmiot. W JavaScript metody są funkcjami przypisanymi do obiektów, co oznacza, że mogą one operować na danych wewnątrz tych obiektów. Przykładem może być klasa 'Osoba', która ma metodę 'pobierzImie', zwracającą imię danej osoby. W wywołaniu 'let imie = osoba.pobierzImie();', zmienna imie przechowa wynik działania tej metody. Dobrą praktyką jest, aby metody były odpowiedzialne za operacje związane z danymi, które przechowują, co zwiększa modularność i czytelność kodu. W kontekście standardów programowania, zachowanie to wspiera zasady OOP (programowania obiektowego), umożliwiając enkapsulację oraz ponowne wykorzystanie kodu. Dobrze zdefiniowane metody zwiększają spójność i ułatwiają testowanie jednostkowe. W efekcie, zawsze warto dążyć do klarownego definiowania metod w obiektach, aby poprawić jakość i efektywność pisania kodu.
Pytanie 30

W tabeli o nazwie zadania znajduje się kolumna tekstowa status. Jakie zapytanie należy wykorzystać, aby usunąć te rekordy, w których status to ‘zamknięte’?

A. TRUNCATE TABLE zadania;
B. DELETE FROM zadania;
C. TRUNCATE TABLE zadania WHERE status = 'zamknięte';
D. DELETE FROM zadania WHERE status = 'zamknięte';
Odpowiedź 'DELETE FROM zadania WHERE status = 'zamknięte';' jest poprawna, ponieważ ta kwerenda w sposób precyzyjny usuwa tylko te rekordy z tabeli 'zadania', które mają status 'zamknięte'. Użycie klauzuli WHERE jest kluczowe, ponieważ pozwala na ograniczenie operacji usunięcia do konkretnych wierszy w tabeli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu bazami danych. Należy unikać bezwarunkowego usuwania wszystkich rekordów, jak w przypadku kwerendy 'DELETE FROM zadania;', co mogłoby spowodować utratę danych, które są nadal potrzebne. Przykłady zastosowania tej kwerendy można znaleźć w wielu systemach zarządzania projektami, gdzie często musimy archiwizować lub usuwać zakończone zadania. Dodatkowo stosowanie klauzuli WHERE jest zgodne z zasadą minimalizacji zmian w bazie danych, co jest istotne dla zapewnienia integralności danych i umożliwienia ich późniejszej analizy.
Pytanie 31

Wskaż zdanie, które jest nieprawdziwe w odniesieniu do poniższej definicji funkcji w języku C++? void zamien(float &x, float &y){ float tmp; tmp=x; x=y; y=tmp; }

A. Funkcja ma dwa argumenty
B. Funkcja korzysta z parametrów przez referencję
C. Funkcja nie zwraca żadnej wartości
D. Funkcja zwraca jakąś wartość
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają błędne założenia dotyczące definicji i działania funkcji zamien. Po pierwsze, twierdzenie, że funkcja zwraca wartość, jest nieprawdziwe, ponieważ w definicji funkcji użyto słowa kluczowego 'void', co jednoznacznie wskazuje, że nie ma zwracanej wartości. W C++ funkcje, które zwracają wartości, muszą mieć określony typ, a brak takiego typu sugeruje, że funkcja nie zwraca żadnych danych. Drugie stwierdzenie, że funkcja nie zwraca wartości, jest rzeczywiście poprawne. Warto zauważyć, że w przypadku funkcji, która dokonuje jedynie zamiany wartości argumentów przez referencję, nie ma potrzeby zwracania wyniku, gdyż zmiany te są widoczne w zmiennych przekazanych do funkcji. Trzecia odpowiedź, która wskazuje, że funkcja posiada dwa parametry, jest również prawdziwa, ponieważ funkcja 'zamien' przyjmuje dwa argumenty typu 'float', które są przekazywane przez referencję. Odnosi się to do aspektu przekazywania argumentów, gdzie użycie referencji pozwala na modyfikację przekazywanych danych. Na koniec, czwarta odpowiedź, mówiąca, że funkcja odwołuje się do parametrów przez referencję, również jest poprawna. Przekazywanie przez referencję jest techniką, która umożliwia bezpośrednią manipulację zmiennymi zewnętrznymi, co zwiększa elastyczność i efektywność funkcji, zwłaszcza w kontekście operacji na dużych zbiorach danych. W związku z tym, analiza wszystkich odpowiedzi prowadzi do wniosku, że tylko pierwsze stwierdzenie jest błędne, ponieważ jasno pokazuje, że funkcja zamien nie zwraca żadnej wartości.
Pytanie 32

Aby uzyskać rezultaty działania skryptu napisanego w języku PHP, który jest częścią strony WWW, musi on być

A. skomponowany po stronie serwera
B. skomponowany po stronie klienta
C. zinterpretowany po stronie klienta
D. zinterpretowany po stronie serwera
Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że PHP powinno działać po stronie klienta, a to nie ma sensu. PHP to język interpretowany, więc nie trzeba go kompilować do jakiegoś tam kodu maszynowego przed uruchomieniem. Nasze przeglądarki nie ogarniają kodu PHP, tylko chcą dostać gotowy HTML. Druga błędna odpowiedź znowu mówi o kompilacji, ale to nie tak działa. Choć są kompilatory PHP, to standardowo PHP działa na zasadzie interpretacji, a nie kompilacji. Ta interpretacja pozwala na to, żeby treści były generowane dynamicznie. Na koniec, ostatnia z błędnych odpowiedzi twierdzi, że PHP powinno działać po stronie klienta, co też jest totalnie nieprawda. PHP przetwarzany jest na serwerze, a klient dostaje już tylko wynik w HTML, CSS i JavaScript. Nie ma dostępu do źródłowego kodu PHP, bo jest on przerobiony przez serwer zanim trafi do klienta. To zapewnia bezpieczeństwo i wydajność stron, bo serwer ogarnia logikę, a klient tylko wyświetla to, co dostaje.
Pytanie 33

Program stworzony w języku PHP ma na celu wyliczenie średniej pozytywnych ocen ucznia w zakresie od 2 do 6. Warunek doboru ocen w pętli obliczającej średnią powinien być oparty na wyrażeniu logicznym

A. $ocena >= 2 or $ocena <= 6
B. $ocena > 2 and $ocena < 6
C. $ocena >= 2 and $ocena <= 6
D. $ocena > 2 or $ocena < 6
Odpowiedź $ocena >= 2 and $ocena <= 6 jest poprawna, ponieważ dokładnie określa zakres ocen, które mają być uwzględniane w obliczeniach średniej. Użycie operatora logicznego 'and' zapewnia, że tylko oceny mieszczące się w podanym przedziale, włączając 2 i 6, będą brane pod uwagę. To podejście jest zgodne z zasadami programowania, które zalecają jasne definiowanie warunków w pętlach, aby uniknąć niejednoznaczności. Na przykład, w praktycznych zastosowaniach edukacyjnych, w których oceny są przetwarzane, takie wyrażenie logiczne zapewnia, że nie zostaną uwzględnione oceny poniżej 2 czy powyżej 6, co mogłoby zniekształcić wyniki. Dodatkowo, stosowanie operatorów porównania, takich jak >= i <=, jest najlepszą praktyką w programowaniu, gdyż zwiększa czytelność kodu i minimalizuje ryzyko błędów. W kontekście PHP, można wykorzystać ten warunek w pętli foreach, aby iterować przez tablicę ocen i sumować tylko te, które spełniają kryteria, co przyczyni się do uzyskania poprawnej średniej.
Pytanie 34

Na podstawie fragmentu dokumentu HTML, określ co należy wpisać w miejsce kropek w odnośniku w menu, aby przenosił on do rozdziału 2.

Fragment menu
<a ...>Rozdział 2</a>

Fragment dalej w dokumencie
<h1 id="r2" name="sekcja2" class="rozdzial2">Rozdział 2<h1>

A. href = "r2"
B. href = "#sekcja2"
C. href = "sekcja2"
D. href = "#r2"
Niestety, Twoja odpowiedź nie jest prawidłowa. Prawidłowa odpowiedź 'href="#r2"' odwołuje się do identyfikatora (id) 'r2' na tej samej stronie. W HTML, atrybut 'href' w tagu 'a' służy do określenia miejsca docelowego odnośnika. Przed identyfikatorem umieszcza się znak '#', który informuje przeglądarkę, że ma poszukać elementu z danym 'id' na tej samej stronie. Błędy w niepoprawnych odpowiedziach wynikają z pominięcia znaku '#' lub zastosowania nieprawidłowego identyfikatora. Pamiętaj, że identyfikator powinien być unikalny dla każdego elementu na stronie i powinien być używany w odnośniku dokładnie w takiej samej formie. W przypadku 'href="r2"' i 'href="sekcja2"', pominięto znak '#', co sprawia, że przeglądarka będzie szukać zasobu o podanej ścieżce, a nie identyfikatora na tej samej stronie. 'href="#sekcja2"' zawiera niepoprawny identyfikator, który nie istnieje na stronie. Kluczowe jest zrozumienie, jak działają identyfikatory i jaki mają wpływ na nawigację na stronie.
Pytanie 35

Jedną z charakterystyk relacyjnej bazy danych jest

A. obecność klas, obiektów i metod
B. używanie języka zapytań OQL
C. stosowanie kluczy głównych do identyfikacji rekordów w tabelach
D. zdefiniowanie jej stanu według obiektowego modelu danych
Relacyjne bazy danych opierają się na koncepcji tabel, gdzie dane są przechowywane w wierszach i kolumnach. Klucze główne odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu unikalności rekordów w tabelach i umożliwiają ich identyfikację. Klucz główny to kolumna (lub zestaw kolumn), której wartości są unikalne w obrębie tabeli i nie mogą być puste. Przykładem może być tabela 'Użytkownicy', w której identyfikatorem użytkownika (kluczem głównym) może być numer PESEL lub unikalny ID. Dzięki kluczom głównym, można łatwo odnaleźć konkretne rekordy, a także powiązać je z innymi tabelami przy pomocy kluczy obcych, co jest fundamentalne dla relacyjnej struktury bazy danych. Standardy takie jak SQL (Structured Query Language) dostarczają narzędzi do definiowania, modyfikowania i manipulowania danymi z wykorzystaniem kluczy głównych, co jest podstawą projektowania baz danych zgodnie z najlepszymi praktykami. Dobre praktyki projektowe sugerują również, aby klucze główne były proste, stabilne i unikalne, co ułatwia zarządzanie danymi w relacyjnych systemach zarządzania bazą danych (RDBMS).
Pytanie 36

Czy automatyczna weryfikacja właściciela witryny korzystającej z protokołu HTTPS jest możliwa dzięki

A. certyfikatowi SSL
B. prywatnym kluczom
C. informacjom whois
D. danym kontaktowym zamieszczonym na stronie
Certyfikat SSL (Secure Sockets Layer) jest kluczowym elementem w automatycznej weryfikacji właściciela strony internetowej, który jest udostępniany przez protokół HTTPS. Głównym zadaniem certyfikatu SSL jest zapewnienie, że komunikacja między przeglądarką a serwerem jest zaszyfrowana oraz że tożsamość serwera została potwierdzona przez zaufaną stronę trzecią, czyli urząd certyfikacji (CA - Certificate Authority). Certyfikaty SSL są wydawane po przeprowadzeniu odpowiednich weryfikacji tożsamości wnioskodawcy, co może obejmować sprawdzenie danych WHOIS, ale również inne procesy weryfikacyjne, takie jak potwierdzenie adresu e-mail lub dokumentów właściciela firmy. Przykładowo, witryny e-commerce korzystają z certyfikatów SSL, aby zapewnić bezpieczeństwo transakcji finansowych, co zwiększa zaufanie użytkowników do sklepu. Na poziomie technicznym, certyfikat SSL implementuje protokoły kryptograficzne, takie jak TLS (Transport Layer Security), co nie tylko zabezpiecza transmisję danych, ale także umożliwia autoryzację strony. W praktyce, posiadanie certyfikatu SSL wpływa również na pozycjonowanie w wyszukiwarkach, ponieważ Google promuje strony z bezpiecznym połączeniem HTTPS.
Pytanie 37

Wskaż pole edycyjne sformatowane przedstawionym stylem CSS

input {
  border: none;
  border-bottom: 2px solid Blue;
  color: Gray;
  font-weight: 900;
}

Input 1. Podaj imię:

Input 2. Podaj imię:

Input 3. Podaj imię:

Input 4. Podaj imię: Agnieszka

A. Input 1.
B. Input 2.
C. Input 4.
D. Input 3.
Dobrze wybrałeś! Odpowiedź 'Input 2.' jest rzeczywiście poprawna. To, co oferuje ten element, to wszystko, co potrzebne do spełnienia wymagań stylu CSS, czyli ma niebieskie dolne obramowanie o grubości 2px, szary tekst oraz pogrubioną czcionkę. Wygląd elementów formularza jest mega ważny, bo to właśnie od niego zależy, jak użytkownicy będą się poruszać po stronie. Dzięki CSS możemy to wszystko kontrolować, co daje nam spójność i ładny wygląd. Różne właściwości CSS, takie jak 'border-bottom', 'color' czy 'font-weight', pozwalają na dokładne dostosowanie stylu każdego elementu strony. W sumie, jak już się bardziej wkręcisz w CSS, zauważysz, że można dodać też różne efekty, jak hover, focus czy active, co dodatkowo wzbogaca interakcję. Rozumienie, jak te różne właściwości działają, jest kluczowe, żeby tworzyć fajne i funkcjonalne interfejsy.
Pytanie 38

Język HTML oferuje nagłówki, które służą do tworzenia hierarchii zawartości. Te nagłówki występują wyłącznie w zakresie

A. h1 - h10
B. h1 - h4
C. h1 - h8
D. h1 - h6
Odpowiedź h1 - h6 jest poprawna, ponieważ w języku HTML nagłówki są definiowane w ramach sześciu poziomów, od h1 do h6. Nagłówki te pełnią kluczową rolę w organizacji treści na stronie internetowej, umożliwiając tworzenie hierarchii oraz struktury dokumentu. h1 jest najważniejszym nagłówkiem i powinien być używany do oznaczania głównego tytułu strony, podczas gdy h2, h3, h4, h5 i h6 służą do tworzenia podtytułów i hierarchii treści w miarę potrzeby. Na przykład, nagłówek h2 może być użyty do oznaczenia sekcji podrzędnej w stosunku do h1, a h3 do następnej sekcji podrzędnej. Takie zrozumienie hierarchii nagłówków jest istotne z punktu widzenia SEO, ponieważ wyszukiwarki korzystają z tych struktur do indeksowania treści. Dobrze zorganizowane nagłówki poprawiają również dostępność strony, co jest zgodne z najlepszymi praktykami webowymi, a także ułatwiają nawigację użytkownikom, zarówno ludziom, jak i robotom wyszukiwarek.
Pytanie 39

Tabela Pracownicy zawiera informacje o zatrudnionych w różnych działach, co jest określone przez pole liczbowe dzial. Z uwagi na to, że zazwyczaj wykonuje się kwerendy jedynie dla działu równego 2, można uprościć zapytania do tej tabeli, tworząc wirtualną tabelę o nazwie Prac_dzial2 przy użyciu zapytania

A. CREATE VIEW Prac_dzial2 AS SELECT * FROM Pracownicy WHERE dzial=2
B. VIEW Prac_dzial2 SELECT FROM Pracownicy WHERE dzial=2
C. VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2
D. CREATE VIEW Prac_dzial2 FROM Pracownicy WHERE dzial=2
Odpowiedź 'CREATE VIEW Prac_dzial2 AS SELECT * FROM Pracownicy WHERE dzial=2;' jest poprawna, ponieważ syntaktycznie i semantycznie odnosi się do standardów SQL używanych do tworzenia widoków. Komenda 'CREATE VIEW' służy do zdefiniowania wirtualnej tabeli, która agreguje dane według określonych kryteriów. W tym przypadku, widok 'Prac_dzial2' wyciąga wszystkie rekordy z tabeli 'Pracownicy', które spełniają warunek, że wartość pola 'dzial' wynosi 2. Używanie widoków jest praktyką zalecaną, ponieważ pozwala na uproszczenie złożonych zapytań oraz zabezpiecza przed niepożądanym dostępem do danych. Dzięki temu, użytkownicy mogą łatwiej filtrować dane, co zwiększa wydajność zapytań i poprawia organizację kodu. Widoki są także korzystne w kontekście zarządzania danymi, ponieważ mogą być zaktualizowane, a ich struktura może być zmieniana w zależności od potrzeb użytkownika, co czyni je elastycznym narzędziem w bazach danych.
Pytanie 40

W języku HTML zdefiniowano znacznik ```link``` Wartość nofollow atrybutu rel

A. oznacza, że kliknięcie na link otworzy go w osobnej karcie przeglądarki.
B. oznacza, że kliknięcie na link nie przeniesie do strony website.com.
C. jest informacją dla robota wyszukiwarki Google, aby nie podążał za tym linkiem.
D. jest informacją dla przeglądarki internetowej, aby nie formatowała słowa "link" jako odnośnika.
Dobrze, że to wybrałeś! Atrybut rel='nofollow' w tagu w HTML mówi robotom wyszukiwarek, jak Google, żeby nie śledziły tego linku. Często używa się go w SEO, czyli w optymalizacji stron. Dzięki temu możemy zdecydować, które linki na naszej stronie są ważne, a które nie. Jeśli mamy na myśli, żeby dana strona była mniej widoczna w wyszukiwarkach, to ten atrybut się przyda. Tylko musisz pamiętać, że zbyt wiele linków z 'nofollow' może sprawić, że wyszukiwarki nie będą patrzyły na naszą stronę za dobrze. Moim zdaniem, warto to dobrze przemyśleć!
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej