Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 07:39
  • Data zakończenia: 29 maja 2025 07:56

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jaką rozdzielczość powinno mieć zeskanowane zdjęcie o wymiarach 10 × 15 cm, aby jego wydruk w rozdzielczości 300 dpi miał format 20 × 30 cm?

A. 600 spi
B. 150 spi
C. 1200 spi
D. 300 spi
Aby uzyskać obraz o wymiarach 20 × 30 cm przy rozdzielczości 300 dpi, musimy zrozumieć, jakie są wymagania dotyczące rozdzielczości przy skanowaniu. Rozdzielczość skanera, wyrażana w spi (sample per inch), określa, ile punktów obrazu jest rejestrowanych na cal. Przy obliczeniach musimy wziąć pod uwagę, że 300 dpi oznacza, iż na każdym calu rozmiaru wydruku powinno znaleźć się 300 punktów. W przypadku formatu 20 × 30 cm, co odpowiada 7.87 × 11.81 cali, całkowita liczba pikseli wymagana do uzyskania odpowiedniej jakości wydruku wynosi 2362 × 3543 pikseli. Z tego wynika, że przy skanowaniu z rozdzielczością 600 spi uzyskujemy wystarczającą ilość szczegółów, aby obraz po wydrukowaniu nie stracił na jakości. W praktyce skanowanie z wyższą rozdzielczością, jak 600 spi, jest zalecane przy archiwizacji zdjęć, ponieważ pozwala na zachowanie większej ilości detali, co jest szczególnie istotne w przypadku późniejszego przetwarzania lub powiększania obrazu. Tego rodzaju praktyka jest zgodna ze standardami branżowymi, które sugerują zachowanie wysokiej rozdzielczości dla materiałów archiwalnych.

Pytanie 3

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. obiekt fotografowany
B. źródło światła
C. tło
D. aparat fotograficzny
Kierowanie światłomierza na źródło światła nie daje właściwego obrazu sytuacji oświetleniowej obiektu. Pomiar taki może prowadzić do błędnych ustawień ekspozycji, ponieważ nie uwzględnia on, jak światło reaguje z obiektem fotografowanym. Na przykład, jeśli światłomierz jest skierowany bezpośrednio na żarówkę, pomiar będzie wskazywał na intensywność światła emitowanego przez źródło, a nie na to, jak to światło wpływa na obiekt. To podejście jest typowym błędem, który może skutkować niedoświetleniem lub prześwietleniem zdjęcia, szczególnie w sytuacjach, gdzie obiekt ma różne właściwości odbicia. Dodatkowo, kierowanie światłomierza na aparat fotograficzny nie ma sensu, ponieważ aparat nie jest źródłem światła ani obiektem, który ma być fotografowany. W przypadku tła, pomiar światła również nie uwzględnia interakcji między obiektem a światłem, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników. Dlatego najważniejsze jest, aby kierować światłomierz na obiekt, co pozwala na uzyskanie najdokładniejszych odczytów i lepszą kontrolę nad efektem końcowym fotografii.

Pytanie 4

W trakcie realizacji reprodukcji obrazu, aparat fotograficzny powinien być ustawiony w taki sposób, aby oś optyczna obiektywu była

A. równoległa do kierunku promieni światła w oświetleniu bocznym
B. prostopadła do płaszczyzny oryginału i pokrywała się z jego środkiem
C. równoległa do płaszczyzny oryginału
D. skośna do płaszczyzny oryginału
Ustalenie osi optycznej obiektywu aparatu fotograficznego w pozycji prostopadłej do płaszczyzny oryginału, a jednocześnie pokrywającej się z jego środkiem, jest kluczowe dla uzyskania wiernej reprodukcji obrazu. Taki układ minimalizuje zniekształcenia perspektywiczne oraz asymetrię, które mogłyby pojawić się w przypadku innych ustawień. Przykładem zastosowania tej zasady może być reprodukcja dzieła sztuki w muzeum, gdzie ważne jest, aby odwzorować szczegóły kolorystyczne i teksturalne. W praktyce, fotografowie profesjonalni stosują statywy z poziomicą, aby precyzyjnie ustawić aparat, unikając jakichkolwiek błędów, które mogłyby wpłynąć na jakość końcowego obrazu. Dobrą praktyką jest także wykonywanie próbnych zdjęć oraz ich analizy pod kątem odległości, oświetlenia i kąta, co pozwala na optymalizację ustawień przed finalnym ujęciem. Współczesne standardy w fotografii reprodukcyjnej opierają się na takich zasadach, co zapewnia wysoką jakość i zadowolenie klientów.

Pytanie 5

Rejestrację obrazów w technologii HDR należy wykonać, gdy

A. zakres tonalny fotografowanej sceny jest mniejszy od zakresu tonalnego przenoszonego przez matrycę
B. zakres tonalny fotografowanej sceny przewyższa zakres tonalny przenoszony przez matrycę
C. konieczne jest wykorzystanie bracketingu głębi ostrości
D. konieczne jest zastosowanie formatu RAW przy zdjęciach
Koncepcja bracketingu głębi ostrości nie ma bezpośredniego związku z techniką HDR. Bracketing głębi ostrości polega na wykonywaniu serii zdjęć z różnymi punktami ustawienia ostrości, co jest użyteczne w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać idealnie ostry obraz na różnych płaszczyznach. Zastosowanie tej techniki w przypadku scen o dużym kontraście tonalnym, które wymagałyby HDR, byłoby błędne. Z kolei stwierdzenie, że rozpiętość tonalna fotografowanej sceny jest mniejsza od rozpiętości tonalnej przenoszonej przez matrycę, jest mylące, ponieważ w takich warunkach nie zachodzi potrzeba rejestracji HDR. W przypadku scen, gdzie rozpiętość tonalna jest mniejsza, standardowe zdjęcia powinny być wystarczające. Co więcej, pomysł, że aby uzyskać HDR, wystarczy użycie formatu RAW, jest uproszczeniem, gdyż kluczowym aspektem pozostaje różnica w ekspozycji między zdjęciami, a nie sam format pliku. Dla efektywnego uchwycenia detali w szerokim zakresie tonalnym, konieczne jest zrozumienie, że HDR to nie tylko kwestia formatu, ale przede wszystkim odpowiedniego zarządzania ekspozycją i kompozycją obrazu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

W przypadku obiektu znajdującego się w bliskiej odległości, pomiar światła padającego wykonuje się światłomierzem w sposób, że czujnik światłomierza

A. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę źródła światła
B. z dołączonym dyfuzorem ustawiony jest w kierunku aparatu
C. bez dyfuzora, ustawiony jest w kierunku aparatu
D. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę fotografowanego obiektu
Odpowiedź, że czujnik światłomierza powinien być skierowany w stronę aparatu z dołączonym dyfuzorem, jest poprawna i opiera się na zasadach pomiaru światła w fotografii. Dyfuzor ma na celu rozproszenie światła, co pozwala na uzyskanie bardziej jednolitego i dokładnego pomiaru. Kiedy światłomierz jest ustawiony w kierunku aparatu, zapewnia to, że mierzony jest rzeczywisty poziom oświetlenia, które trafia na matrycę aparatu, a nie bezpośrednie światło ze źródła. W praktyce, takie podejście jest zgodne z metodą pomiaru światła, znaną jako metodyka pomiaru światła refleksyjnego, gdzie mierzy się światło odbite od obiektu. Przykładem zastosowania tej metody może być sesja fotograficzna w plenerze, gdzie zmienne warunki oświetleniowe mogą wpłynąć na ekspozycję. Użycie dyfuzora oraz poprawne ustawienie światłomierza są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego balansu między światłem a cieniem, co z kolei przekłada się na jakość zdjęcia. Warto również zauważyć, że ta technika jest standardem w profesjonalnej fotografii, co potwierdza jej skuteczność w praktyce.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 110 mm
B. 80 mm
C. 50 mm
D. 200 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.

Pytanie 12

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. ustalenie właściwej ekspozycji
B. określenie odpowiedniego bracketingu
C. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego
D. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze
Reguła trójpodziału jest jedną z podstawowych zasad kompozycji w fotografii, która pomaga w efektywnym umieszczaniu obiektów w kadrze. Zasada ta polega na podzieleniu kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, co tworzy dziewięć prostokątów. Kluczowe elementy zdjęcia, takie jak główny obiekt czy punkt zainteresowania, powinny być umieszczone w miejscach przecięcia linii, co zwiększa dynamikę i atrakcyjność wizualną obrazu. Na przykład, w fotografii krajobrazowej, umieszczenie horyzontu na jednej z linii poziomych, a interesującego obiektu na przecięciu, może stworzyć bardziej zbalansowaną kompozycję. Ta technika jest szeroko stosowana przez profesjonalnych fotografów, ponieważ w naturalny sposób przyciąga wzrok widza i nadaje zdjęciom większą głębię i interesującość. Warto również pamiętać, że reguła trójpodziału jest jedynie wskazówką, a nie sztywną zasadą - czasami złamanie jej może prowadzić do interesujących efektów artystycznych.

Pytanie 13

Aby poprawić kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym, należy przy kopiowaniu negatywu czarno-białego zastosować filtr w odcieniu

A. purpurowym
B. żółtym
C. czerwonym
D. niebieskozielonym
Używanie filtru purpurowego podczas kopiowania negatywu czarno-białego na papierze wielogradacyjnym to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz uzyskać lepszy kontrast w obrazach. Ten filtr ma to do siebie, że pochłania zielone i żółte światło, co sprawia, że szczegóły w cieniach stają się bardziej widoczne, a ciemne tonacje zyskują głębszy wymiar. Jak zauważyłem, przy negatywach o szerokim zakresie tonalnym filtr purpurowy naprawdę pomaga w wydobywaniu detali w najciemniejszych miejscach, co jest super istotne, zwłaszcza w fotografii artystycznej i druku fine art. Dobrym pomysłem jest poeksperymentować z różnymi filtrami wielogradacyjnymi, by móc dopasować kontrast i tonację do efektów, które chcesz osiągnąć. No i pamiętaj, że dobór filtru wpływa nie tylko na sam obraz, ale też na jakość druku, co podkreślają profesjonaliści w tej branży.

Pytanie 14

Metoda tworzenia obrazu, w której przeważają ciemne tonacje oraz czerń, to

A. pigment
B. low key
C. guma
D. high key
Teknika low key odnosi się do stylu fotografii i sztuki wizualnej, w której dominują ciemne tony oraz czerń, co pozwala na uzyskanie dramatycznego i głębokiego efektu wizualnego. W tej technice kluczowym elementem jest kontrast między światłem a cieniem, co tworzy atmosferę tajemniczości oraz intensywności. Przykładami zastosowania low key mogą być portrety artystyczne, w których gra światła i cienia podkreśla rysy twarzy modela, nadając im wyrazistość i charakter. Fotografowie często stosują takie metody w fotografii mody czy portretowej, aby skoncentrować uwagę widza na danym obiekcie. Efekty low key są również wykorzystywane w filmie i sztukach performatywnych, aby wywołać emocje poprzez atmosferę. W branży filmowej technika ta ma zastosowanie w tworzeniu napięcia i dramatyzmu, co można zaobserwować w wielu filmach kryminalnych i thrillerach, gdzie ciemne, niejednoznaczne oświetlenie wpływa na odbiór narracji. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów, którzy pragną bawić się światłem, aby osiągać zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 15

Na fotografiach wykonanych na materiale reversyjnym przeznaczonym do światła dziennego przy temperaturze barwowej 3200K zaobserwuje się dominację koloru

A. bursztynowego
B. fioletowego
C. niebieskiego
D. zielonego
Odpowiedź bursztynowego koloru jest poprawna, ponieważ przy fotografowaniu na materiale odwracalnym przeznaczonym do światła dziennego w warunkach o temperaturze barwowej 3200K, światło to ma charakterystyczną ciepłą tonację. Materiały odwracalne, takie jak filmy przeznaczone do fotografii, mają swoje specyfikacje dotyczące temperatury barwowej, co oznacza, że są one zaprojektowane do współpracy z naturalnym światłem, które ma temperaturę bliską 5500K. Kiedy używamy światła o niższej temperaturze barwowej, jak 3200K, co jest typowe dla oświetlenia sztucznego, kolory na zdjęciach mogą wydawać się bardziej ciepłe, co prowadzi do dominacji tonacji bursztynowej. W praktyce fotografowie często stosują filtry korekcyjne, aby zredukować ten efekt, ale ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z tego, jak różne źródła światła wpływają na ostateczny wynik. Dlatego zrozumienie tej dynamiki jest kluczowe nie tylko dla technik fotograficznych, ale również w kontekście postprodukcji, gdzie kolorystyka zdjęcia może być korygowana w zależności od zastosowania.

Pytanie 16

Jaki symbol wskazuje na proces przetwarzania pozytywu kolorowego?

A. EP 2
B. C 41
C. RA 4
D. E 6
Odpowiedź RA 4 to strzał w dziesiątkę! Ten symbol oznacza proces wywoływania kolorowych pozytywów, co jest mega ważne w fotografii. W skrócie, RA 4 to sposób na uzyskanie kolorowych odbitek, korzystając z odpowiednich chemikaliów. Trzeba tu zadbać o kilka rzeczy, jak temperatura czy czas reakcji, bo inaczej może być klapa. W laboratoriach fotograficznych ta technika jest bardzo popularna, bo dzięki niej można uzyskać naprawdę żywe kolory. Pamiętaj, że są normy, jak ISO 12641, które określają, jak powinny wyglądać odbitki pod względem jakości. Znajomość RA 4 przyda się każdemu, kto chce zajmować się fotografią zawodowo. A tak na marginesie, to właśnie ta metoda pozwala uzyskać dużą różnorodność tonów, co jest super istotne w dzisiejszym świecie druku i reprodukcji obrazów.

Pytanie 17

Aby usunąć kurz i drobne włoski z matrycy, najlepiej wykorzystać

A. chusteczkę nawilżoną wodą micelarną
B. wacik nasączony
C. szmatkę
D. specjalne pióro czyszczące
Specjalne pióro czyszczące to narzędzie zaprojektowane specjalnie do usuwania kurzu i drobnych zanieczyszczeń z matryc aparatów fotograficznych, obiektywów i innych delikatnych powierzchni optycznych. Dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów, takich jak włókna syntetyczne czy specjalne powłoki, pióra te skutecznie eliminują zanieczyszczenia, nie pozostawiając przy tym rys ani smug. W praktyce, podczas czyszczenia matrycy, warto delikatnie przesuwać pióro po jej powierzchni, wykorzystując jego właściwości elektrostatyczne do przyciągania cząsteczek kurzu. Ponadto, korzystanie z takiego narzędzia zminimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych elementów optycznych w porównaniu do innych metod. W branży fotograficznej zaleca się regularne czyszczenie matrycy przy użyciu pióra, aby zapewnić optymalną jakość zdjęć i uniknąć niepożądanych efektów takich jak smugi czy plamy, które mogą wpłynąć na końcowy rezultat pracy. Warto również pamiętać, że profesjonalne pióra czyszczące są często dostosowane do specyficznych typów aparatów, co czyni je jeszcze bardziej efektywnymi.

Pytanie 18

Efekt chromatic aberration (aberracja chromatyczna) na zdjęciach cyfrowych objawia się jako

A. zwiększenie ziarnistości przy wysokich wartościach ISO
B. kolorowe obwódki wzdłuż kontrastowych krawędzi
C. zniekształcenie geometryczne obiektów na brzegach kadru
D. ogólne zmniejszenie ostrości całego obrazu
Aberracja chromatyczna, znana również jako efekt chromatic aberration, to zjawisko optyczne, które występuje, gdy różne kolory światła są skupiane w różnych miejscach na sensorze aparatu. W praktyce objawia się to jako kolorowe obwódki wokół kontrastowych krawędzi zdjęcia. Na przykład, jeśli fotografujesz krajobraz z jasnym niebem i ciemnymi drzewami, możesz zauważyć fioletowe lub zielone obramowanie wokół koron drzew. To zjawisko jest bardziej widoczne przy dużych otworach przysłony lub w przypadku tanich obiektywów, które nie są w stanie efektywnie korygować takich aberracji. Aby zminimalizować efekt aberracji chromatycznej, warto stosować obiektywy o wysokiej jakości, które są zaprojektowane z myślą o redukcji tego zjawiska. Można również zastosować techniki postprodukcji w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, które pozwalają na korekcję kolorowych obwódek. Wiedza o aberracji chromatycznej jest kluczowa dla każdego fotografa, ponieważ pozwala lepiej zrozumieć ograniczenia używanego sprzętu i wpływ na jakość zdjęć.

Pytanie 19

Jakiego skanera należy użyć, aby uzyskać cyfrową wersję kolorowego diapozytywu?

A. 3D
B. Przezroczystego
C. Bębnowego
D. Manualnego
Bębnowy skaner to naprawdę fajne urządzenie, stworzone specjalnie do skanowania diapozytywów i innych przezroczystych materiałów. To, co go wyróżnia, to wysoka rozdzielczość i świetne odwzorowanie kolorów – co jest mega ważne, gdy skanujemy kolorowe diapozytywy, gdzie każdy szczegół się liczy. Można go używać chociażby do archiwizacji starych filmów czy zdjęć, dzięki czemu możemy je zdigitalizować, zachowując wysoką jakość obrazu. Niektóre skanery bębnowe, jak te od Imacon, potrafią skanować w rozdzielczości nawet 8000 dpi, co czyni je idealnymi do profesjonalnych zastosowań w fotografii i grafice. W branży foto i wydawniczej bębnowe skanery to niemal standard, bo pozwalają uzyskać rezultaty, które świetnie nadają się do druku wysokiej jakości i różnych produkcji multimedialnych.

Pytanie 20

W atelier możemy uzyskać oświetlenie światłem ciągłym typu kontra, umieszczając źródło światła

A. z boku modela
B. za modelem
C. za aparatem
D. z przodu modela
Umieszczenie źródła światła za modelem to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcesz uzyskać efekt światła ciągłego typu kontra. To super działa na objętości i wyraźnie podkreśla kontury postaci. Dzięki temu widzimy wyraźny podział między tłem a modelem, co w fotografii portretowej i modowej ma ogromne znaczenie. Światło z tyłu modela tworzy mocny kontrast, co pomaga wydobyć tekstury i detale. Na przykład w artystycznych portretach czy reklamach to może dodać dramatyzmu i głębi. Warto także poeksperymentować z wysokością i kątem światła, bo to może dać naprawdę różne efekty wizualne. Z mojej perspektywy, zrozumienie, jak modelować światło, robi wielką różnicę w postrzeganiu obiektów, co jest nieocenione w pracy z różnymi stylami i tematami.

Pytanie 21

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego, należy oświetlić fotografowany obiekt z jakiego kierunku?

A. górne
B. górno-boczne
C. tylne
D. przednie
Oświetlenie konturowe jest techniką, która ma na celu podkreślenie kształtu i tekstury obiektu poprzez kontrast między światłem a cieniem. Zastosowanie oświetlenia tylnego pozwala na uzyskanie efektu halo, który nie tylko definiuje kontury, ale również dodaje głębi i trójwymiarowości. W praktyce, jeśli fotografujesz portret, światło umieszczone za obiektem tworzy delikatną poświatę wokół krawędzi, co może efektywnie oddzielić osobę od tła. Ta technika jest powszechnie stosowana w fotografii mody oraz produktowej, gdzie ważne jest, aby obiekt wyglądał atrakcyjnie i wyróżniał się na tle. Dobrym przykładem zastosowania oświetlenia tylnego jest sesja zdjęciowa w plenerze podczas zachodu słońca, gdzie naturalne światło wprowadza ciepłe odcienie, podkreślając kontury postaci. Warto pamiętać, że umiejętne wykorzystanie różnych źródeł światła, zgodnie z zasadami kompozycji i estetyki, może znacząco wpłynąć na jakość finalnego obrazu. Zastosowanie tej techniki powinno być zgodne z zasadami sztuki fotograficznej i uwzględniać właściwe ustawienie parametrów aparatu, takich jak czas naświetlania i przysłona, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów.

Pytanie 22

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około

A. 2800 K
B. 7500 K
C. 3200 K
D. 5500 K
Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około 5500 K. To temperatura, która odpowiada naturalnemu światłu słonecznemu w szczytowych godzinach dnia, kiedy słońce znajduje się wysoko na niebie. Światło o tej temperaturze barwowej ma neutralny kolor, co jest istotne w wielu zastosowaniach, na przykład w fotografii czy projektowaniu wnętrz. W kontekście standardów branżowych, takie oświetlenie jest uważane za idealne do oceny kolorów, ponieważ nie wprowadza zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu źródeł światła o innych temperaturach barwowych. Przykładowo, w fotografii używa się filtrów, aby dostosować temperaturę barwową do 5500 K, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów. Ponadto, projektanci oświetlenia często dążą do uzyskania podobnych warunków świetlnych, aby stworzyć przyjemną atmosferę w przestrzeniach mieszkalnych i komercyjnych. Dlatego znajomość właściwej temperatury barwowej jest kluczowa w wielu dziedzinach, takich jak architektura, sztuka czy design.

Pytanie 23

Do profesjonalnego fotografowania przedmiotów o bardzo małych rozmiarach (poniżej 1 mm) stosuje się

A. standardową fotografię makro z pierścieniami pośrednimi
B. aparat średnioformatowy z obiektywem makro
C. fotomikrografię z wykorzystaniem mikroskopu
D. teleobiektyw z konwerterem 2x
Fotomikrografia z wykorzystaniem mikroskopu to technika, która umożliwia uzyskanie obrazów przedmiotów o bardzo małych rozmiarach, często poniżej 1 mm. Użycie mikroskopu pozwala na znaczne powiększenie obrazu, co jest niezbędne w przypadku niewielkich obiektów, takich jak komórki, mikroorganizmy, czy szczegóły drobnych materiałów. Przykładowo, w biologii medycznej fotomikrografia jest używana do dokumentacji badań nad strukturą komórek lub tkankami. W praktyce, aby uzyskać wysoką jakość obrazu, konieczne jest zastosowanie odpowiedniego oświetlenia, na przykład oświetlenia przechodniego lub refleksyjnego, w zależności od badanych obiektów. Zastosowanie tej techniki wymaga również precyzyjnego ustawienia mikroskopu, co podkreśla znaczenie umiejętności operatora. W kontekście fotografowania przedmiotów tak małych, inne techniki, takie jak standardowa fotografia makro, mogą nie zapewnić wystarczającego powiększenia ani szczegółowości, co czyni fotomikrografię najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 24

W cyfrowych aparatach, ocena natężenia światła na podstawie bardzo małego fragmentu obrazu nazywana jest trybem

A. centralnie ważonym
B. wielosegmentowym
C. punktowym
D. matrycowym
Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ oznacza tryb pomiaru natężenia światła, w którym aparat mierzy jasność w bardzo małym obszarze kadru. Taki sposób pomiaru jest szczególnie użyteczny w sytuacjach, gdy istotne jest zarejestrowanie detali w specyficznych miejscach obrazu, na przykład w portretach, gdzie chcemy uchwycić szczegóły na twarzy modela, niezależnie od oświetlenia tła. W praktyce, korzystając z pomiaru punktowego, kreatywni fotografowie mogą lepiej kontrolować ekspozycję, minimalizując wpływ niejednorodnego oświetlenia. Warto zaznaczyć, że tryb punktowy idealnie sprawdza się również podczas fotografowania obiektów w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak przy silnym kontraście między jasnymi i ciemnymi obszarami. Standardy branżowe sugerują, aby z tego trybu korzystać w sytuacjach wymagających precyzyjnego uchwycenia detali, co czyni go nieocenionym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 25

Sprzęt cyfrowy, który pozwala na przeniesienie obrazu analogowego do pamięci komputera, to

A. ploter
B. naświetlarka
C. drukarka
D. skaner
Skaner to urządzenie cyfrowe, które jest kluczowe w procesie digitalizacji obrazów analogowych. Działa poprzez przechwytywanie obrazu za pomocą matrycy skanującej, która konwertuje analogowe sygnały świetlne na dane cyfrowe, które mogą być następnie zapisywane w pamięci komputera. Skanery są wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, przetwarzanie zdjęć, a także w medycynie do cyfryzacji obrazów diagnostycznych. Standardowe skanery optyczne, takie jak skanery CIS i CCD, różnią się między sobą jakością obrazu oraz szybkością skanowania, co wpływa na ich zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki przy korzystaniu ze skanera obejmują odpowiednie ustawienie rozdzielczości, co wpływa na jakość skanowanych materiałów oraz ich późniejsze wykorzystanie, na przykład w druku lub publikacjach elektronicznych.

Pytanie 26

Jaki obiektyw o konkretnej ogniskowej powoduje, że na zdjęciu występuje efekt zniekształcenia w formie beczki?

A. 200 mm
B. 500 mm
C. 50 mm
D. 10 mm
Obiektyw o ogniskowej 10 mm jest uważany za obiektyw szerokokątny, który ma zdolność do tworzenia efektu dystorsji beczkowatej. Dystorsja beczkowata polega na odkształceniu obrazu, gdzie linie proste w rzeczywistości są przedstawiane jako krzywe na zdjęciu, przypominające kształt beczki. Efekt ten jest szczególnie zauważalny w narożnikach kadru. W przypadku obiektywów o krótkiej ogniskowej, takich jak 10 mm, kąt widzenia jest znacznie szerszy, co prowadzi do zwiększenia dystorsji. Tego rodzaju obiektywy są często wykorzystywane w fotografii architektury, krajobrazów oraz w foto-reportażu, gdzie szeroki kąt widzenia pozwala na uchwycenie większej ilości szczegółów w ograniczonej przestrzeni. W praktyce, aby zminimalizować efekt dystorsji, fotografowie często stosują techniki postprodukcji, takie jak korekcja obrazu w programach graficznych. Zrozumienie charakterystyki obiektywów szerokokątnych pozwala na lepsze planowanie ujęć i wykorzystanie ich zalet.

Pytanie 27

Zastosowanie szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości powoduje

A. zawężenie kąta widzenia
B. zwiększenie głębi ostrości
C. zniekształcenie proporcji obiektów
D. rozmycie tła
Wybór szerokokątnego obiektywu przy fotografowaniu z bliskiej odległości rzeczywiście prowadzi do zniekształcenia proporcji obiektów. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiekt znajduje się blisko soczewki, co może powodować, że obiekty zbliżone do kamery wydają się znacznie większe niż te, które są dalej. Przykładem może być portret, gdzie twarz fotografowanej osoby wydaje się nieproporcjonalna, a nos może być nadmiernie wyeksponowany. Tego rodzaju efekty mogą być wykorzystywane w sztuce fotograficznej do tworzenia interesujących, niekonwencjonalnych ujęć. Szerokokątne obiektywy są często stosowane w fotografii architektonicznej, krajobrazowej czy fotografii wnętrz, gdzie ważne jest uchwycenie szerokiego pola widzenia. Warto jednak pamiętać, że zniekształcenia proporcji mogą być niepożądane w innych kontekstach, takich jak fotografia portretowa, gdzie naturalne przedstawienie obiektów jest kluczowe.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Na podstawie zdjęcia można określić, że było wykonane

Ilustracja do pytania
A. nocą.
B. późnym popołudniem.
C. w samo południe.
D. po zachodzie słońca.
Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka, jednak każda z nich opiera się na błędnych przesłankach dotyczących położenia słońca oraz charakterystyki cieni. Odpowiedź "w samo południe" jest niewłaściwa, ponieważ w tym czasie słońce znajduje się najwyżej na niebie, co skutkuje krótkimi, mocno pionowymi cieniami. Zjawisko to jest powszechnie znane i obserwowane w ciągu dnia. Odpowiedź "po zachodzie słońca" jest również niepoprawna, jako że w tej sytuacji światło słoneczne znika, a cienie stają się mniej widoczne, a niebo zaczyna ciemnieć. Ostatnia z odpowiedzi, "nocą", jest całkowicie sprzeczna z przedstawionym obrazem, ponieważ w nocy brakuje naturalnego światła słonecznego, a wszelkie cienie są minimalne i trudne do zauważenia. Warto pamiętać, że poprawne rozumienie zjawisk świetlnych i ich wpływu na postrzeganie otoczenia jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym architekturze, urbanistyce oraz fotografii. Analiza kątów padania promieni słonecznych jest również istotna przy projektowaniu budynków, aby maksymalnie wykorzystać naturalne światło, co przekłada się na efektywność energetyczną i komfort użytkowania. Dlatego tak ważne jest, aby podejmowane decyzje były oparte na solidnych podstawach naukowych i praktycznych obserwacjach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Obrazy HDR wyświetlane na monitorach HDR charakteryzują się

A. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie pikseli
B. lepszą ostrością krawędzi obiektów
C. większą kompresją pliku przy tej samej jakości
D. większą rozpiętością tonalną od czerni do bieli
W kontekście obrazu HDR, pojawiają się powszechne nieporozumienia dotyczące jego właściwości. Na przykład, większa kompresja pliku przy tej samej jakości może sugerować, że HDR wymaga mniejszych rozmiarów plików, co jest błędne. W rzeczywistości, obrazy HDR często zajmują więcej miejsca ze względu na dodatkowe informacje o kolorach i jasności. Kompresja nie koreluje bezpośrednio z jakością obrazu; wręcz przeciwnie, aby zachować wszystkie detale, może być potrzebna mniejsza kompresja lub jej brak. Kolejnym błędnym przekonaniem jest, że HDR przekłada się na lepszą ostrość krawędzi obiektów. Ostrość obrazu zależy od rozdzielczości i jakości materiału źródłowego, a HDR koncentruje się na zakresie tonalnym, a nie na ostrości. Wyższa rozdzielczość przy tej samej liczbie pikseli to również nieporozumienie – liczba pikseli definiuje rozdzielczość, a nie format obrazu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby w pełni wykorzystać potencjał technologii HDR oraz uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 32

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej pozwala na

A. zdalne sterowanie aparatem i podgląd zdjęć na urządzeniu mobilnym przez internet
B. automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury natychmiast po wykonaniu
C. łączenie ekspozycji z wielu aparatów w jeden obraz HDR
D. równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu
Odpowiedzi związane z automatycznym wysyłaniem zdjęć do chmury, równoczesnym sterowaniem wieloma aparatami, czy łączeniem ekspozycji z różnych aparatów w jeden obraz HDR, niestety, nie oddają istoty techniki remote tethering. Automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury, chociaż to przydatna funkcjonalność, nie jest bezpośrednio związane z zdalnym sterowaniem aparatem. W rzeczywistości wiele aparatów oferuje możliwość przesyłania zdjęć do chmury po wykonaniu, ale to nie jest cechą samego tetheringu. Po drugie, równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu to bardziej zaawansowana technika, która wymaga odrębnych systemów zarządzania i synchronizacji, a nie prostego tetheringu. Tethering koncentruje się na jednym aparacie i jego zdalnym sterowaniu. Wreszcie, łączenie ekspozycji z różnych aparatów w jeden obraz HDR wymaga zastosowania specjalistycznego oprogramowania i technik, które są niezależne od tetheringu, który ma swoje główne zastosowanie w umożliwieniu bezpośredniego kontaktu z aparatem. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić funkcji i możliwości, jakie oferują nowoczesne technologie w fotografii.

Pytanie 33

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności
B. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody
C. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody
D. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)
Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 34

Wybór w aparacie fotograficznym opcji oznaczonej symbolem Tv oznacza użycie podczas rejestracji obrazu

A. trybu pomiaru światła z preselekcją czasu naświetlania
B. trybu pomiaru światła z preselekcją przysłony
C. automatycznego doboru głębi ostrości
D. ręcznego ustawienia ekspozycji
Funkcja oznaczona symbolem Tv na aparacie fotograficznym odnosi się do trybu pomiaru oświetlenia z preselekcją czasu naświetlania. W tym trybie użytkownik ma pełną kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych i technicznych. Ustawiając czas naświetlania, fotograf decyduje, jak długo światło będzie padać na matrycę aparatu, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających uchwycenia ruchu. Przykładowo, w przypadku fotografowania sportu, krótki czas naświetlania pomoże zarejestrować szybko poruszające się obiekty bez rozmycia. Warto także zauważyć, że tryb Tv automatycznie dostosowuje przysłonę, aby zapewnić prawidłową ekspozycję, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w fotografii, gdzie precyzyjne zarządzanie czasem naświetlania może znacznie poprawić jakość zdjęć. Umożliwiając kontrolę nad dynamiką obrazu, tryb ten jest szczególnie polecany dla fotografów poszukujących kreatywnych rozwiązań w swoich pracach.

Pytanie 35

Jakie urządzenie umożliwia zapis plików graficznych na nośnikach optycznych?

A. Naświetlarka
B. Nagrywarka
C. Skaner
D. Drukarka
Nagrywarka to urządzenie, które służy do zapisywania danych na nośnikach optycznych, takich jak płyty CD, DVD czy Blu-ray. W przeciwieństwie do drukarek, które przekształcają dane cyfrowe na obrazy na papierze, nagrywarki umożliwiają trwałe przechowywanie plików, w tym zdjęć, w formie cyfrowej na odpowiednich nośnikach. Nagrywarki działają na zasadzie laserowego naświetlania warstwy materiału wrażliwego na światło, co pozwala na zapis danych w postaci mikrodefektów. W praktyce, nagrywarka jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych oraz dystrybucja multimediów. W branży IT i fotografii cyfrowej, nagrywarki odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu długoterminowej przechowalności plików. Dobre praktyki zalecają używanie wysokiej jakości nośników optycznych oraz regularne testowanie wypalonych płyt, aby upewnić się, że zapisane dane są w pełni dostępne i nieuszkodzone.

Pytanie 36

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do uzyskania pozytywnej kopii z czarno-białego negatywu o wymiarach 13 x 18 cm w skali 1:1?

A. Skanera
B. Kopiarki stykowej
C. Wizualizera
D. Powiększalnika
Kopiarka stykowa to urządzenie, które idealnie nadaje się do uzyskiwania kopii pozytywnych z negatywów, w szczególności przy zachowaniu skali odwzorowania 1:1. Działa na zasadzie bezpośredniego kontaktu materiału źródłowego z papierem fotograficznym, co pozwala na uzyskanie wiernych odwzorowań detali oraz tonalności. Używając kopiarki stykowej, można zrealizować proces naświetlania, który nie wymaga złożonego ustawiania parametrów, jak w przypadku powiększalnika. Na przykład, w przypadku pracy z negatywem 13 x 18 cm, wystarczy umieścić go bezpośrednio na płycie maszyny, co zapewnia idealne odwzorowanie bez jakiejkolwiek deformacji obrazu. Warto również zaznaczyć, że kopiarki stykowe są często wykorzystywane w fotografiach czarno-białych, gdzie istotne są szczegóły i kontrasty, co czyni je standardowym narzędziem w tradycyjnej fotografii analogowej. Standardy jakości odbitek uzyskanych w ten sposób są zgodne z wytycznymi branżowymi, co czyni tę metodę niezawodnym wyborem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 37

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 18 × 24 mm
B. 24 × 36 mm
C. 45 × 60 mm
D. 60 × 60 mm
Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest uznawany za standardowy w kontekście formatu 60 × 60 mm, co wynika z zasad optyki w fotografii. W przypadku tego formatu, ogniskowa 80 mm zapewnia odpowiednią perspektywę i proporcje obrazu, które są preferowane w wielu zastosowaniach, w tym w fotografii portretowej oraz artystycznej. Ogniskowa ta umożliwia uzyskanie efektu przybliżenia, który jest istotny w przypadku uchwycenia detali, jednocześnie zachowując naturalne proporcje twarzy i obiektów. Dla porównania, obiektyw o ogniskowej 50 mm jest standardowy dla formatu 24 × 36 mm, co podkreśla różnice w zastosowaniach różnych ogniskowych w odniesieniu do różnych formatów fotograficznych. W praktyce, wybór obiektywu powinien być zgodny z zamierzonym efektem wizualnym oraz charakterem fotografowanej sceny. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie obiektywów szerokokątnych lub teleobiektywów w innych formatach, co może prowadzić do różnych wyników artystycznych w fotografii.

Pytanie 38

Do drukowania z użyciem pigmentów stosuje się drukarkę

A. atramentową
B. igłową
C. sublimacyjną
D. laserową
Drukarka atramentowa wykorzystuje technikę drukowania opartą na pigmentach lub barwnikach, które są nanoszone na papier w postaci kropli. Pigmenty są stosowane w atramentach, aby uzyskać trwałe i odporne na blaknięcie wydruki, co czyni tę technikę idealną dla zastosowań profesjonalnych, takich jak drukowanie zdjęć czy grafik. Proces ten polega na wykorzystaniu głowic drukujących, które precyzyjnie aplikują atrament na powierzchnię. Wysoka jakość druku, możliwość uzyskania szerokiej gamy kolorów oraz zdolność do drukowania na różnych rodzajach papieru sprawiają, że drukarki atramentowe są powszechnie wykorzystywane w biurach oraz wśród artystów. W branży stosuje się standardy takie jak ISO 11798, które regulują odporność dokumentów na blaknięcie przez światło, co jest istotne dla długoterminowego archiwizowania wydruków. Ostatecznie, drukarki atramentowe z pigmentowymi atramentami są preferowane w przypadku, gdy jakość i trwałość są kluczowe.

Pytanie 39

Aby zarejestrować różne etapy ruchu, konieczne jest zastosowanie oświetlenia

A. dziennego
B. ciągłego
C. stroboskopowego
D. błyskowego
Oświetlenie stroboskopowe jest kluczowym narzędziem w rejestracji poszczególnych faz ruchu, ponieważ emituje krótkie, intensywne błyski światła w regularnych odstępach czasu. Zastosowanie takiego oświetlenia pozwala na uchwycenie szybkich ruchów, co jest szczególnie istotne w takich dziedzinach jak fizyka, inżynieria czy sport. Przykładowo, w badaniach biomechanicznych, stroboskopy są używane do analizy ruchu sportowców, pozwalając na dokładne zrozumienie techniki wykonywania poszczególnych ruchów. Często stosuje się je również w laboratoriach do badania dynamiki obiektów poruszających się z dużą prędkością. W standardach branżowych, takich jak ISO 7240, zaleca się wykorzystanie oświetlenia stroboskopowego do analizy ruchu, ze względu na jego zdolność do minimalizowania zamazania obrazu i pozwalania na dokładną ocenę trajektorii ruchu. Oświetlenie stroboskopowe znajdzie również swoje zastosowanie w efektach wizualnych podczas pokazów artystycznych oraz w przemyśle filmowym, gdzie precyzyjne uchwycenie ruchu jest kluczowe.

Pytanie 40

Najlepszym materiałem do archiwizowania wydruków fotograficznych jest papier

A. kredowy błyszczący
B. zwykły biurowy 80 g/m²
C. kalka techniczna
D. bezkwasowy o wysokiej gramaturze
Papier bezkwasowy o wysokiej gramaturze jest najlepszym wyborem do archiwizowania wydruków fotograficznych, ponieważ nie zawiera kwasów, które mogą powodować degradację materiału w dłuższym okresie czasu. Wysoka gramatura sprawia, że jest on bardziej odporny na uszkodzenia mechaniczne, a także na działanie światła i wilgoci. W praktyce, takie papiery są często wykorzystywane w muzeach i galeriach do przechowywania cennych dokumentów oraz fotografii, co potwierdza ich trwałość i niezawodność. Standardy archiwizacji, takie jak ISO 9706, zalecają stosowanie papierów o pH wyższym niż 7, co zapewnia ich trwałość na wiele lat. Dodatkowo, papier bezkwasowy może mieć różne tekstury i wykończenia, które pozwalają na lepsze odwzorowanie kolorów i detali, co jest kluczowe w fotografii. Dlatego wybór takiego materiału jest nie tylko bezpieczny, ale także korzystny z punktu widzenia jakości przechowywanych prac fotograficznych.