Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 18 marca 2025 12:43
Data zakończenia: 18 marca 2025 13:01

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Szewc

B. Krawiec

C. Bękart

D. Sierota

Odpowiedzi 'Szewc', 'Sierota' i 'Krawiec' są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do pojęć, które nie mają zastosowania w kontekście typografii i układu tekstu. Termin 'Sierota' odnosi się do sytuacji, w której ostatni wiersz akapitu znajduje się na końcu strony, a reszta akapitu przeniesiona jest do następnej strony, co wpływa na estetyczne wrażenia czytelnika. Z kolei 'Szewc' i 'Krawiec' nie mają żadnego znaczenia w kontekście typograficznym i są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć typograficznych z codziennymi użyciami słów, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasad edytorskich. W nowoczesnym designie typograficznym, ważne jest, aby stosować właściwe terminologie, aby zapewnić nie tylko czytelność, ale i estetykę. W dobie cyfrowej typografia odgrywa kluczową rolę w projektowaniu graficznym, a zrozumienie pojęć takich jak bękart i sierota jest niezbędne do tworzenia dobrze zorganizowanych i profesjonalnych dokumentów. Używanie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w komunikacji między projektantami a klientami, co może skutkować nieefektywnymi i nieestetycznymi produktami końcowymi.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

B. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

C. koloru czarnego

D. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 5

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką

B. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy

C. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy

D. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki

Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem oraz okrawanie oprawy to kluczowe operacje technologiczne w procesie wykonania wkładów oprawy zeszytowej. Złamywanie arkuszy polega na precyzyjnym składaniu papieru, co umożliwia uzyskanie odpowiednich formatów oraz poprawia estetykę końcowego produktu. Zszywanie drutem jest techniką, która zapewnia trwałość i wytrzymałość spinek, co jest istotne w kontekście intensywnego użytkowania zeszytów. Okrawanie oprawy polega na usunięciu nadmiaru materiału, co zwiększa estetykę i poprawia funkcjonalność produktu. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego wykonania oraz jakości materiałów. Na przykład, w standardach dotyczących produkcji książek wskazuje się na konieczność zastosowania odpowiednich narzędzi i technik, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. W praktyce, wykonanie tych operacji wymaga nie tylko znacznych umiejętności manualnych, ale także znajomości materiałów oraz technologii ich obróbki.

Pytanie 6

Etap przygotowawczy do drukowania, który polega na konwersji obrazu ciągłotonalnego w obraz rastrowy, jest znany pod akronimem

A. CMS

B. CTP

C. DTP

D. PJP

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na mylenie różnych pojęć związanych z procesem przygotowania materiałów do druku. CTP, czyli Computer to Plate, odnosi się do procesu, w którym obrazy są bezpośrednio przenoszone na płyty drukarskie, a więc jest to krok, który następuje po etapie PJP. Odpowiedzi CMS (Color Management System) dotyczą zarządzania kolorami w procesie druku, co jest istotne, lecz nie opisuje samej konwersji obrazu ciągłotonalnego na rastrowy. DTP, czyli Desktop Publishing, jest terminem szerszym, obejmującym różne aspekty przygotowania publikacji do druku, ale także nie odnosi się bezpośrednio do procesu rasteryzacji. Te koncepcje, mimo że są związane z przygotowaniem do druku, nie dotyczą bezpośrednio procesu przygotowania plików w kontekście zamiany obrazów ciągłotonalnych na rastrowe. Wiele osób może mylić te etapy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących workflow w drukarniach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych terminów ma swoje specyficzne zastosowanie i rolę, a nieprawidłowe postrzeganie ich jako synonimów może skutkować błędami w przygotowaniu materiałów do druku.

Pytanie 7

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSL

B. CIE

C. HSB

D. RGB

CIE, HSL oraz HSB to modele kolorów, które różnią się od RGB, a ich zrozumienie jest istotne dla szerokiego kontekstu pracy z kolorami. Model CIE, znany jako CIE 1931, został opracowany przez Międzynarodową Komisję Oświetleniową i jest używany jako standard w badaniach nad percepcją kolorów. Nie jest to model addytywny, lecz oparty na percepcji kolorów przez ludzi, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach technologicznych niż RGB. HSL (Hue, Saturation, Lightness) i HSB (Hue, Saturation, Brightness) są modelami, które skupiają się na percepcyjnych aspektach kolorów, takich jak odcień, nasycenie i jasność, ale nie są one używane do addytywnego mieszania kolorów. Zamiast tego, HSL i HSB są często stosowane w narzędziach graficznych do bardziej intuicyjnego dobierania kolorów przez użytkowników. Powszechnym błędem jest mylenie tych modeli z RGB i zakładanie, że wszystkie mogą być stosowane w tych samych kontekstach, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania narzędzi oraz niepoprawnej interpretacji kolorów. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice między tymi modelami i ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 8

Który element kompozycji tekstowej jest pokazany na rysunku w czerwonej ramce?

A. Łam.

B. Pagina.

C. Kolumna.

D. Stronica.

Odpowiedź "łam" jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowego elementu kompozycji tekstowej w poligrafii. Łam to graficzny układ strony, na który składają się kolumny tekstu, a jego właściwe zaprojektowanie jest kluczowe dla czytelności publikacji. W przypadku wizualizacji, której dotyczą pytanie i odpowiedź, łam jest obszarem, w którym tekst jest układany w określony sposób, często z uwzględnieniem zasad typografii oraz estetyki. Przykładowo, w czasopismach i gazetach układ łamów ma za zadanie przyciągnąć uwagę czytelnika oraz umożliwić mu łatwe przyswajanie informacji. Dobrze zaprojektowany łam uwzględnia marginesy, interlinia oraz odstępy między kolumnami, co wpływa na ogólną estetykę publikacji i komfort czytania. W branży poligraficznej standardy dotyczące łamów są kluczowe do zapewnienia spójności i profesjonalizmu wydania, co jest ważne zarówno dla wydawców, jak i dla czytelników.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 8 form

B. 6 form

C. 2 formy

D. 4 formy

Wybór liczby form drukowych do zadrukowania arkusza w technologii offsetowej jest kluczowy dla jakości i efektywności całego procesu. Przy odpowiedziach, które sugerują mniej niż cztery formy, istnieje podstawowy błąd w rozumieniu metodologii druku kolorowego. Druk w kolorze 4 + 4 oznacza, że zarówno przód, jak i tył arkusza mają być zadrukowane pełnym zestawem czterech kolorów. Dla każdej strony wymagane są cztery formy odpowiadające kolorom CMYK, co w konsekwencji prowadzi do potrzebnych czterech form dla frontu i czterech dla tyłu, co daje łącznie osiem form. Podejście sugerujące jedynie dwie lub cztery formy w kontekście druku dwustronnego nie uwzględnia, że każdy kolor na obu stronach wymaga osobnego nałożenia. Kluczowym błędem jest ignorowanie zasady, że każda strona z wieloma kolorami wymaga odrębnych form, co prowadzi do niedoszacowania potrzeb produkcyjnych. W praktyce, każda forma jest odpowiedzialna za precyzyjne odwzorowanie danego koloru na podłożu, dlatego niedostateczna liczba form może skutkować niepełnym lub niewłaściwym odwzorowaniem kolorów, co negatywnie wpłynie na jakość gotowego produktu. Prawidłowe podejście powinno bazować na zrozumieniu procesu druku offsetowego oraz standardów, które rządzą całą branżą, co jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych efektów w produkcji drukarskiej.

Pytanie 12

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 8 h

B. 6 h

C. 4 h

D. 5 h

Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 2 400 dpi

B. 300 dpi

C. 600 dpi

D. 1 200 dpi

Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. PSD

B. AI

C. JPG

D. PHP

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 16

Czym jest akapit?

A. fragment tekstu znajdujący się pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym

B. krótkie słowo lub końcowa część wyrazu przeniesionego do następnego wiersza.

C. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, znajdujący się w kolumnie.

D. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od marginesu.

Akapit to kluczowy element struktury tekstu, który pozwala na organizację myśli oraz ułatwia czytelność. Definiowany jako fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym, akapit pełni funkcję segregacyjną, odzwierciedlając jednocześnie nową ideę lub wątek. W praktyce, akapity są stosowane w większości form pisemnych, takich jak eseje, artykuły, czy raporty. Dobrze zbudowany akapit powinien zawierać wprowadzenie do tematu, rozwinięcie myśli oraz zakończenie, co sprzyja logice prezentacji treści. Zgodnie z dobrymi praktykami typograficznymi, akapity są oddzielane przestrzenią lub wcięciem, co dodatkowo ułatwia ich identyfikację. Użycie akapitów w tekstach wpływa na doświadczenie czytelnika, ponieważ umożliwia skupienie się na poszczególnych myślach i argumentach, co jest niezwykle ważne w kontekście nauczania i komunikacji.

Pytanie 17

Który z podanych programów jest używany do przygotowywania broszury o charakterze tekstowym?

A. Corel Photo-Paint

B. Microsoft Office Excel

C. Adobe Illustrator

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem stworzonym do składu i łamania tekstu, co czyni go idealnym wyborem do tworzenia broszur o charakterze tekstowym. Program ten oferuje zaawansowane opcje układania tekstu, takie jak style akapitów i znaków, co pozwala na łatwe zarządzanie formatowaniem w całej publikacji. Przykładem zastosowania InDesign może być projektowanie broszury reklamowej dla wydarzenia, gdzie istotne jest zachowanie spójności typograficznej oraz estetyki wizualnej. Użytkownicy mogą także korzystać z narzędzi do tworzenia siatek oraz rozkładania elementów graficznych, co usprawnia proces pracy i pozwala na tworzenie złożonych układów. InDesign wspiera również standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku. Dzięki integracji z innymi produktami Adobe, takimi jak Photoshop czy Illustrator, użytkownicy mogą łatwo importować grafikę i obrazy, co czyni InDesign wszechstronnym narzędziem do profesjonalnego składu publikacji.

Pytanie 18

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

B. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

C. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

D. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

Właściwe zrozumienie parametrów, które definiują plik PDF o standardzie drukarskim, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku. Wybór odpowiednich wartości dla wielkości spadów, skali densytometrycznej oraz znaków cięcia i pasowania wpływa na finalny efekt pracy graficznej. Wielkość spadów jest istotna, ponieważ zapewnia, że tło lub elementy graficzne sięgają krawędzi papieru po przycięciu, eliminując ryzyko białych krawędzi. Skala densytometryczna odnosi się do stopnia nasycenia kolorów, co jest kluczowe w druku, aby kolory były zgodne z zamierzonymi. Znaki cięcia i pasowania są istotne podczas przygotowania do druku, ponieważ wskazują, gdzie należy przyciąć materiały oraz jak precyzyjnie zgrać różne elementy projektu. Uwzględnienie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalny i estetyczny efekt końcowy. Przykładowo, w druku broszur, odpowiednie spady i znaki cięcia są niezbędne, aby zapewnić, że projekt wygląda dobrze bez względu na to, jak będzie przycięty.

Pytanie 19

Jaką szacunkową rozdzielczość należy zastosować przy skanowaniu wielokolorowego oryginału o wysokości 10 cm, aby móc go wykorzystać jako tło dla pionowego plakatu w formacie B3?

A. 1 500 spi

B. 300 dpi

C. 500 lpi

D. 2 100 ppi

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia w kwestii rozdzielczości skanowania oraz standardów druku. Odpowiedź 500 lpi (linie na cal) odnosi się do rozdzielczości rastrowania, a nie do rozdzielczości skanowania, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń. W praktyce, lpi jest miarą, która dotyczy jakości druku offsetowego i jest stosowana w kontekście rastra, nie zaś w kontekście zdjęć czy materiałów cyfrowych. Użycie 500 lpi w tego typu kontekście nie jest odpowiednie, ponieważ nie zapewni wystarczającej jakości do druku dużych plakatów. Odpowiedź 2100 ppi jest również myląca; chociaż wysoka rozdzielczość 2100 ppi sugeruje szczegółowość, jest ona znacznie przekraczająca potrzeby dla druku w formacie B3, co prowadzi do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku oraz wydłużenia czasu obróbki. Takie podejście może również skutkować nieefektywnym wykorzystaniem pamięci i zasobów, a w przypadku druku może prowadzić do trudności w uzyskaniu odpowiedniej jakości wydruku. Ostatecznie wybór 300 dpi jako odpowiedzi, mimo że jest rozsądny, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydruków pełnokolorowych w formacie B3, gdzie szczegóły są kluczowe. Wydaje się, że niektórzy respondenci mogą mylić dpi z ppi, co jest częstym błędem. Warto podkreślić, że w kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi jednostkami oraz ich wpływu na jakość końcowego produktu.

Pytanie 20

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm

B. 151x210 mm

C. 151 x 213 mm

D. 148x213 mm

Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 21

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator

B. Photoshop

C. Animate

D. Bridge

Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 22

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. RIP

B. OCR

C. CtP

D. CtF

CtP, czyli Computer to Plate, to nowoczesna technologia w druku offsetowym, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu z systemu komputerowego na płytę drukarską. Proces ten eliminuje potrzebę korzystania z tradycyjnych metod pośrednich, takich jak filmowanie lub tworzenie matryc. Dzięki CtP, możliwe jest osiągnięcie wyższej jakości druku oraz skrócenie czasu przygotowania produkcji. Przykładem zastosowania tej technologii jest przygotowanie płyt do druku offsetowego w dużych drukarniach, które obsługują zlecenia o wysokiej jakości i dużej objętości. CtP wykorzystuje nowoczesne oprogramowanie RIP (Raster Image Processor), które przekształca dane graficzne w format rastrowy oraz technologię laserową do precyzyjnego naświetlania płyt. Wdrożenie CtP w procesie produkcji druku jest uznawane za standard w branży, gdyż przyczynia się do zwiększenia efektywności, redukcji odpadów oraz poprawy jakości finalnych produktów. Praktyki te są zgodne z normami ISO 12647, które definiują wymagania dla jakości druku offsetowego.

Pytanie 23

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. "wiszących" spójników.

B. znaków łamania.

C. dwukropków.

D. wielokropków.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 7 200 kg

B. 2 800 kg

C. 560 kg

D. 140 kg

Aby obliczyć masę 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0, musimy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza A0. Format A0 ma powierzchnię 1 m2. Następnie, znając gramaturę, możemy obliczyć masę jednego arkusza. Masa jednego arkusza wynosi 280 g, zatem masa 2 000 arkuszy to 2 000 * 280 g = 560 000 g, co po przeliczeniu na kilogramy daje 560 kg. Przykładowo, w branży poligraficznej, poprawne obliczenia masy materiałów są kluczowe do planowania kosztów produkcji oraz do optymalizacji procesów logistycznych. Warto również pamiętać, że gramatura kartonu wpływa na jego zastosowanie w różnych produktach, od opakowań po materiały reklamowe. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w zakresie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji.

Pytanie 26

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe InDesign

B. Adobe Acrobat

C. Impozycjoner

D. Corel Draw

Adobe Acrobat to jeden z najczęściej stosowanych programów do oceny plików PDF, w tym tych przygotowanych do druku. Umożliwia on weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak PDF/X, które definiują standardy dla plików przeznaczonych do produkcji drukarskiej. Korzystając z Adobe Acrobat, można przeprowadzać takie operacje jak inspekcja kolorów, sprawdzanie zgodności z zdefiniowanymi profilami kolorystycznymi oraz ocenę rozdzielczości obrazów. Program posiada również funkcje sprawdzania elementów, które mogą wpływać na jakość druku, takie jak brakujące czcionki czy nieprawidłowe osadzenie obrazów. Funkcjonalności te są kluczowe, ponieważ błędy w pliku PDF mogą prowadzić do kosztownych problemów podczas druku. Przykładowo, przed przesłaniem pliku do drukarni, można skorzystać z narzędzi sprawdzających, aby upewnić się, że wszystkie elementy są prawidłowo skonfigurowane, co zminimalizuje ryzyko powstawania niezgodności podczas procesu produkcji.

Pytanie 27

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. TIFF

B. RAW

C. PNG

D. JPEG

Format RAW to format plików, który przechowuje surowe dane z matrycy aparatu cyfrowego, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu. W odróżnieniu od skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności oraz szczegółach obrazu. Dzięki temu fotografowie mają większą elastyczność w postprodukcji, mogą m.in. korygować ekspozycję, balans bieli oraz zastosować zaawansowaną obróbkę bez degradacji jakości. W praktyce, jeśli planujesz edytować zdjęcia w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, format RAW jest najbardziej odpowiedni, ponieważ dostarcza największej ilości informacji do pracy. Warto też zaznaczyć, że wiele profesjonalnych aparatów fotograficznych oferuje różne warianty RAW, zgodne z odpowiednimi standardami, co ułatwia ich integrację z oprogramowaniem.

Pytanie 28

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

B. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

D. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 29

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

C. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 30

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

A. Spady są zbędne.

B. Wyłącznie z dołu i z góry.

C. Wyłącznie z lewej i prawej strony.

D. Ze wszystkich stron.

Spady to taki must-have, kiedy chodzi o przygotowanie wizytówek do druku. Dzięki nim nasza wizytówka wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Kiedy przewidujemy spady ze wszystkich stron, zmniejszamy szansę na białe krawędzie, które mogą się pojawić, gdy drukarnia źle przytnie nasz projekt. Standardy branżowe mówią, że spady powinny wynosić przynajmniej 3 mm – to zapewnia, że grafika sięga aż do krawędzi wizytówki. Warto też pamiętać, że przy bardziej skomplikowanych kształtach, jak zaokrąglone rogi, trzeba pomyśleć o dodatkowych marginesach. Na przykład, jeżeli projektujemy wizytówkę z intensywnymi kolorami lub tekstem blisko krawędzi, to spady będą kluczowe, żeby uniknąć niechcianych efektów wizualnych. W praktyce, używanie spadów sprawia, że klienci lepiej odbierają wizytówki, a to jest mega ważne w branży poligraficznej, gdzie każdy detal się liczy.

Pytanie 31

Aby zrealizować mammutboard o rozmiarach 20 x 10 m, potrzebne są:

A. sitodruk, folia "one way vision", oklejarka

B. druk cyfrowy, papier blueback, złamywarka

C. offset arkuszowy, folia wylewana, podgrzewarka

D. ploter drukujący, siatka mesh, oczkarka

Zastosowanie sitodruku, folii 'one way vision' oraz oklejarki w kontekście wykonania mammutboardu o wymiarach 20 x 10 m jest nieadekwatne i nie spełnia specyficznych wymagań technologicznych związanych z tym rodzajem reklamy wizualnej. Sitodruk, choć jest techniką dającą wysoką jakość wydruku, nie jest idealnym rozwiązaniem dla tak dużych formatów, jak mammutboardy. Ponadto, sitodruk wymaga długiego czasu przygotowania matryc oraz jest bardziej kosztowny w produkcji przy dużych nakładach, co czyni go mniej efektywnym w tym przypadku. Folia 'one way vision' jest materiałem odpowiednim do stosowania na szybach, gdzie ważne jest ograniczenie widoczności od zewnątrz, ale nie jest to rozwiązanie dedykowane dla mammutboardów, które powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych oraz oferujących wysoką jakość kolorystyczną i trwałość. Oklejarka, choć użyteczna w wielu zastosowaniach, w przypadku mammutboardów nie jest narzędziem niezbędnym, gdyż proces produkcji i montażu wymaga bardziej złożonych rozwiązań technologicznych, takich jak ploter drukujący. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że różne techniki drukarskie mogą być stosowane zamiennie, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście wielkoformatowych projektów reklamowych ma kluczowe znaczenie. Przy planowaniu produkcji mammutboardów należy zawsze uwzględniać specyfikę materiałów oraz technik, aby zapewnić optymalne rezultaty.

Pytanie 32

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. skaner

B. aparat fotograficzny analogowy

C. naświetlarka

D. drukarka natryskowa

Skaner to urządzenie, które umożliwia digitalizację zdjęć z negatywu poprzez przetwarzanie obrazu z fizycznej formy na format cyfrowy. Proces ten polega na naświetlaniu negatywu odpowiednim źródłem światła, a następnie rejestrowaniu odbitego lub przepuszczonego obrazu za pomocą matrycy, która przekształca go w sygnał cyfrowy. Skanery przeznaczone do skanowania negatywów, takie jak skanery filmowe, mogą zapewnić wysoką jakość obrazu i odwzorowanie kolorów, co jest szczególnie istotne dla profesjonalnych fotografów oraz archiwistów. Dzięki zastosowaniu skanera, możemy uzyskać cyfrowe kopie zdjęć, które można łatwo edytować, archiwizować oraz publikować w różnych formatach. W praktyce, skanowanie negatywów pozwala na zachowanie dziedzictwa fotograficznego w formie cyfrowej, umożliwiając jego dalszą obróbkę i udostępnianie w sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii cyfrowej i archiwizacji.

Pytanie 33

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. niebieski

B. czerwony

C. zielony

D. żółty

Podane wartości 0% C (cyjan), 100% M (magenta), 100% Y (żółty) oraz 0% K (czarny) wskazują na kolor czerwony w modelu barw CMYK, który jest powszechnie używany w druku kolorowym. W modelu tym, skala wartości wskazuje na procentowe nasycenie poszczególnych kolorów. W przypadku czerwonego, brak cyjanu i czerni, a pełne nasycenie magenty oraz żółtego prowadzi do uzyskania intensywnego odcienia czerwieni. W praktyce, wiedza na temat modeli kolorów jest kluczowa dla grafików, projektantów i drukarzy, którzy pracują z kolorami w różnych mediach. Standardy takie jak ISO 12647 definiują normy jakościowe dla druku kolorowego, a ich znajomość umożliwia uzyskanie zgodności kolorystycznej pomiędzy różnymi mediami. Zrozumienie modelu CMYK pozwala również na odpowiednie przygotowanie materiałów do druku, co jest istotne w kontekście branding'u oraz marketingu wizualnego, gdzie kolor ma ogromne znaczenie dla percepcji marki.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. aplą

B. siatką

C. tintą

D. gradientem

Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Czym jest broszura w kontekście druku?

A. periodyczna do 32 stron

B. periodyczna powyżej 64 stron

C. nieperiodyczna do 160 stron

D. nieperiodyczna do 48 stron

Broszura to wydanie nieperiodyczne, które zazwyczaj mieści do 48 stron. Jest to istotny element w dziedzinie marketingu i komunikacji wizualnej, gdzie broszury wykorzystywane są do przedstawiania produktów, usług czy wydarzeń w sposób atrakcyjny i przystępny. Przy projektowaniu broszury kluczowe jest uwzględnienie zasad kompozycji, takich jak hierarchia informacji oraz zastosowanie odpowiednich typów czcionek i kolorów, co przyciąga uwagę odbiorcy i wspiera przekaz. Broszury mogą być drukowane w różnych formatach, od małych, składanych do większych, wielostronicowych książek, jednak kluczowym czynnikiem jest, że nie są one publikowane w regularnych odstępach czasu jak czasopisma. W branży istnieją uznawane standardy dotyczące projektowania broszur, takie jak zasady dotyczące DPI (dots per inch) dla druku, co zapewnia wysoką jakość wizualną, oraz normy dotyczące papieru, które wpływają na trwałość i estetykę publikacji. Przykładem zastosowania broszur są materiały reklamowe dla firm, które podczas targów czy konferencji prezentują swoją ofertę w kompaktowej formie.

Pytanie 38

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

B. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

C. połączone w jedną warstwę

D. usytuowane na oddzielnych warstwach

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 39

Które pojęcia opisują sposoby rozmieszczenia elementów graficznych na stronicy publikacji?

otwarty	zamknięty	łączony	osiowy
dowolny	dynamiczny	dowolny	symetryczno-blokowy
swobodny	symetryczny	statyczny	asymetryczny dowolny
nieokreślony	wielopłaszczyznowy	mieszany	wielołamowy
A.	B.	C.	D.

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Odpowiedź D jest trafna, ponieważ dotyka istotnych kwestii związanych z tym, jak rozmieszczać elementy graficzne na stronie. Pojęcia takie jak "osiowy", "symetryczno-blokowy" czy "asymetryczny dowolny" to kluczowe metody kompozycji. Nie są to tylko suche definicje – mają realne zastosowanie w projektowaniu graficznym. Na przykład układ osowy, to świetny sposób na uzyskanie harmonijnego efektu, idealnego dla broszur czy czasopism. Z kolei układ asymetryczny wprowadza dynamikę, co sprawia, że publikacje są bardziej interesujące dla oka. Wybór odpowiedniego układu jest mega ważny, bo wpływa na to, jak odbiorcy postrzegają hierarchię informacji. Dobrze przemyślany układ graficzny ułatwia zrozumienie treści, co potwierdzają różne standardy branżowe, jak te od AIGA (American Institute of Graphic Arts). Wiedza na temat tych pojęć i umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu dla każdego, kto chce projektować materiały graficzne.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej