Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 7 marca 2025 13:26
Data zakończenia: 7 marca 2025 13:35

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. CMR

B. AETR

C. ATP

D. ADR

Umowa ADR (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy transport drogowy towarów niebezpiecznych. Została opracowana przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest szeroko stosowana w Europie. ADR definiuje kategorie towarów niebezpiecznych oraz szczegółowe wymagania dotyczące ich pakowania, transportu, oznakowania i dokumentacji. Na przykład, podczas transportu substancji chemicznych, takich jak kwasy czy materiały wybuchowe, pojazdy muszą być odpowiednio oznakowane, a kierowcy powinni przejść specjalne szkolenia. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się transportem muszą przestrzegać przepisów ADR, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas przewozu, zmniejszyć ryzyko wypadków oraz odpowiedzialność prawną. Zrozumienie ADR jest niezbędne dla wszystkich operatorów transportu drogowego oraz managerów logistyki zajmujących się towarami niebezpiecznymi.

Pytanie 2

Elementy infrastruktury liniowej w transporcie kolejowym to

A. sieci trakcyjne

B. terminale przeładunkowe

C. bocznice kolejowe

D. stacje kolejowe

Odpowiedzi takie jak stacje kolejowe, terminale przeładunkowe czy bocznice kolejowe, choć istotne w ramach infrastruktury transportu szynowego, nie mogą być klasyfikowane jako infrastruktura liniowa. Stacje kolejowe pełnią funkcję punktów przesiadkowych, gdzie pasażerowie mogą wsiadać i wysiadać; są one kluczowe dla organizacji transportu, ale nie są elementami linii kolejowej samej w sobie. Terminale przeładunkowe są dedykowane do transportu towarów i obejmują różnorodne operacje logistyczne, jak załadunek i rozładunek, jednak nie stanowią infrastruktury liniowej. Z kolei bocznice kolejowe, mające na celu łączenie linii głównych z innymi obiektami, mogą być uważane za część infrastruktury kolejowej, ale nie są bezpośrednio odpowiedzialne za transport na długich dystansach i zasilanie pojazdów. Niezrozumienie różnicy między tymi elementami a siecią trakcyjną prowadzi do pomylenia ich funkcji, co jest typowym błędem w zakresie infrastruktury transportowej. Kluczem do prawidłowego rozumienia infrastruktury jest znajomość jej definicji oraz różnych kategorii, które opisują poszczególne komponenty transportu szynowego.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Podczas organizacji transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu transportu drogowego, co należy uwzględnić?

A. o poprawnym oznakowaniu pojazdu przy użyciu tablic i nalepki ADR

B. o wypełnieniu instrukcji pisemnej dla kierowcy, po dostarczeniu ładunku

C. o konieczności zaaranżowania realizacji usługi przez zespół składający się z dwóch osób

D. o konieczności zgłoszenia przewozu do Inspekcji Transportu Drogowego

Prawidłowe oznakowanie pojazdu tablicami i nalepkami ADR (Umowy Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Oznakowanie to informuje zarówno innych uczestników ruchu drogowego, jak i służby ratunkowe o rodzaju przewożonych substancji, co jest niezbędne w przypadku awarii lub wypadku. Przykładowo, jeśli przewożony jest materiał wybuchowy, odpowiednia nalepka pozwala służbom ratunkowym podjąć odpowiednie działania i zachować środki ostrożności. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, wszystkie pojazdy transportujące materiały niebezpieczne muszą być odpowiednio oznakowane przed rozpoczęciem transportu. Niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wysokich kar finansowych oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa na drodze. Dobre praktyki wskazują, że przed każdym transportem należy przeprowadzić szczegółowy przegląd oznakowania, aby upewnić się, że wszystkie nalepki są aktualne i czytelne.

Pytanie 5

Które urządzenie należy zastosować do rozładunku wagonu przewożącego węgiel luzem?

A. Urządzenie 4.

B. Urządzenie 2.

C. Urządzenie 1.

D. Urządzenie 3.

Decyzja o wyborze urządzenia do rozładunku wagonów z węglem luzem to nie jest taka prosta sprawa. Musisz zrozumieć, z czym masz do czynienia, bo urządzenia nieprzystosowane do materiałów sypkich, jak niektóre dźwigi czy podnośniki, mogą nie zadziałać tak jak trzeba, co prowadzi do różnych problemów. Wiele osób myśli, że tradycyjne urządzenia transportowe są wystarczające dla sypkich materiałów. To trochę mylne podejście, bo węgiel luzem potrzebuje stabilności, żeby nie rozsypywał się podczas transportu. Często myli się zalety różnych technologii; dźwigi są super do podnoszenia ciężarów, ale nie nadają się do ciągłego przenoszenia sypkich materiałów. Źle dobrane urządzenie wydłuża czas pracy i może być niebezpieczne na placu rozładunkowym. Dlatego ważne jest, by przed wyborem konkretnego urządzenia dobrze przeanalizować potrzeby i zastosować dobre praktyki branżowe. Przenośniki taśmowe są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa podczas rozładunku.

Pytanie 6

Czas załadunku węgla do jednego wagonu wynosi 8 minut. Jak długo potrwa załadunek całego pociągu, który ma dostarczyć do klienta 1 920 t węgla, wiedząc, że w jednym wagonie mieści się 40 000 kg tego surowca?

A. 3 godziny 56 minut

B. 0 godzin 48 minut

C. 2 godziny 48 minut

D. 6 godzin 24 minuty

Załadunek węgla do jednego wagonu trwa 8 minut, a każdy wagon pomieści 40 000 kg węgla. Aby obliczyć, ile wagonów potrzebnych jest do przewiezienia 1 920 ton węgla, należy najpierw przekonwertować 1 920 ton na kilogramy, co daje 1 920 000 kg. Następnie dzielimy całkowitą masę węgla przez pojemność jednego wagonu: 1 920 000 kg / 40 000 kg = 48 wagonów. Czas załadunku całego składu obliczamy mnożąc liczbę wagonów przez czas załadunku jednego wagonu: 48 wagonów * 8 minut = 384 minut. Przekształcając 384 minuty na godziny i minuty, otrzymujemy 6 godzin i 24 minuty. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce i transporcie, zwłaszcza w branży surowcowej, gdzie precyzyjne planowanie czasowe jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Przykłady zastosowania obejmują planowanie transportu surowców do zakładów przemysłowych oraz organizację pracy w portach i na terminalach kolejowych.

Pytanie 7

Budowa pojazdu wolnobieżnego ogranicza jego maksymalną prędkość do

A. 23 km/h

B. 20 km/h

C. 15 km/h

D. 25 km/h

Wybór niższych prędkości, jak 20 km/h czy 15 km/h, pokazuje, że nie do końca ogarniasz, jak działa klasyfikacja pojazdów wolnobieżnych. Pojazdy te muszą mieć maksymalną prędkość ustaloną na 25 km/h, więc inne opcje są po prostu błędne. Czasami ludzie myślą, że jeśli pojazd może jechać wolniej, to też jest wolnobieżny, ale to nie tak działa. Pojazdy mogą być robione na różne prędkości, ale tylko te, które nie przekraczają 25 km/h, są uznawane za wolnobieżne. To ważne, bo w niektórych miejscach, jak tereny wiejskie czy budowy, te pojazdy są kluczowe. Pamiętaj, że mają swoje wymagania techniczne, które trzeba przestrzegać. To również ważne dla bezpieczeństwa; w przeciwieństwie do osobówek, które jeżdżą szybko, wolnobieżne muszą mieć odpowiednie oznakowanie. Rozumienie zasad dotyczących tych pojazdów pomaga zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zarządzać ich flotą.

Pytanie 8

Kontener powinien być przetransportowany drogą lądową do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg wyrusza o godzinie 10:30. Kiedy najpóźniej należy podstawć pojazd u nadawcy w celu załadunku kontenera, jeśli załadunek zajmie 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku 10 minut, a przejazd z nadawcy do terminala 45 minut?

A. O godzinie 7:50

B. O godzinie 8:30

C. O godzinie 9:20

D. O godzinie 8:10

Poprawna odpowiedź to godzina 7:50, ponieważ zgodnie z wymaganiami transportowymi kontener musi być dostarczony do terminala 1,5 godziny przed planowanym wyjazdem pociągu. Skład pociągu wyrusza o godzinie 10:30, co oznacza, że kontener powinien być na terminalu najpóźniej o 9:00. Proces załadunku kontenera trwa 15 minut, a odbiór dokumentów przez kierowcę kolejne 10 minut. W sumie, przed przybyciem na terminal, kierowca potrzebuje 25 minut na załadunek i dokumenty. Dodatkowo, przejazd od nadawcy do terminala zajmuje 45 minut. Zatem, całkowity czas potrzebny do dostarczenia kontenera wynosi 1 godzinę i 10 minut. Aby dotrzeć na terminal do godziny 9:00, kierowca musi wyruszyć najpóźniej o 7:50, co uwzględnia czas przejazdu oraz przygotowania do załadunku. Taka praktyka dostosowania czasów transportu do wymogów operacyjnych jest stosowana w branży, aby minimalizować ryzyko opóźnień oraz zapewnić terminowe dostarczenie towarów.

Pytanie 9

Transport w gospodarce można analizować jako podmiot przekazujący i odbierający. Jako podmiot przekazujący

A. współdziała z firmami zapewniającymi serwis techniczny pojazdów

B. umożliwia wymianę dóbr oraz usług

C. pozyskuje paliwa do realizacji zadań przewozowych

D. korzysta z usług instytucji zajmujących się ubezpieczeniami

Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na aspektach nabywania paliw, współpracy z instytucjami technicznymi czy ubezpieczeniowymi, nie oddaje odpowiedniej roli transportu w gospodarce jako dawcę dóbr i usług. Transport jako dawca powinien być rozumiany jako proces, który umożliwia przemieszczanie produktów, a nie jedynie jako podmiot pasywny, który korzysta z różnych usług. Odpowiedzi sugerujące nabywanie paliw czy współpracę z podmiotami technicznymi koncentrują się na operacyjnych aspektach transportu, jednak nie ujmują jego fundamentalnej roli w tworzeniu wartości dodanej w gospodarce. Takie podejście może wynikać z typowego błędu myślowego, który ogranicza perspektywę analizy transportu do jego funkcji pomocniczych. W rzeczywistości transport to kluczowy element łańcucha dostaw, który wspiera wymianę dóbr, wpływając na całą gospodarkę. Warto zwrócić uwagę, że odpowiedzi koncentrujące się na kwestiach technicznych czy finansowych pomijają szerszy kontekst funkcjonowania rynku. Efektywny transport przyczynia się do zmniejszenia kosztów logistycznych, co przekłada się na konkurencyjność przedsiębiorstw. Zrozumienie, że transport to nie tylko narzędzie, ale i kluczowy element w tworzeniu wartości, jest istotne dla prawidłowej oceny jego roli w gospodarce.

Pytanie 10

Którego z kontenerów dotyczą wymiary zamieszczone w tabeli, jeżeli 1 stopa = 30,48 cm?

Wymiary kontenera
Wymiary wewnętrzne [mm]	Długość	13556
	Szerokość	2334
	Wysokość	2695
Wymiary zewnętrzne [mm]	Długość	13716
	Szerokość	2435
	Wysokość	2896

A. Kontenera 40-stopowego

B. Kontenera 45-stopowego

C. Kontenera 20-stopowego

D. Kontenera 30-stopowego

Dokonując wyboru niewłaściwego kontenera, można wprowadzić w błąd co do rzeczywistych wymiarów i pojemności. Kontener 30-stopowy ma długość około 9,1 metra, co sprawia, że jest zbyt mały, aby pomieścić ładunek przeznaczony dla kontenera 45-stopowego. Wybór kontenera 40-stopowego, który mierzy około 12,2 metra, również nie odpowiada wymiarom przedstawionym w tabeli, ponieważ nadal jest to za mało w kontekście specyfikacji wymaganej dla ładunków, które chcemy transportować. Kontener 20-stopowy, z długością wynoszącą około 6,1 metra, jest najkrótszym opcjonalnym kontenerem i z pewnością nie pasuje do wymiary wskazanych w pytaniu. Kluczowym błędem w analizie tej kwestii jest nieprawidłowe przeliczenie długości w stopach na metry, co może prowadzić do niewłaściwego doboru kontenera. W kontekście branży logistycznej, znajomość wymiarów kontenerów jest niezbędna, aby uniknąć kosztownych pomyłek w transporcie i magazynowaniu. Błędy te mogą prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia ładunku, co może pociągać za sobą dodatkowe koszty i straty. Ważne jest, aby dobrze zrozumieć różnice między różnymi typami kontenerów oraz ich zastosowanie w praktyce, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 11

W tabeli zawarte są informacje dotyczące czasu trwania czynności manipulacyjnych wózka widłowego.
Wózek przed rozpoczęciem pracy znajduje się przy paletowych jednostkach ładunkowych (pjł), które będą przemieszczane do pojazdu i po zakończeniu załadunku ma tam wrócić. Ile czasu należy zaplanować na załadunek 33 pjł z miejsca składowania do pojazdu?

Lp.	Czynność	Czas trwania w sekundach
1.	Czas przejazdu bez ładunku	10
2.	Ustawienie wideł i wjazd pod pił	13
3.	Podniesienie ładunku	4
4.	Czas przejazdu z ładunkiem	15
5.	Odstawienie ładunku w pojeździe	18

A. 32 minuty 50 sekund.

B. 3 500 sekund.

C. 34 minuty.

D. 33 minuty.

Poprawna odpowiedź to 33 minuty, ponieważ obliczenia związane z czasem załadunku 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) opierają się na zsumowaniu czasów poszczególnych czynności dla jednego cyklu manewrowania wózkiem widłowym. Czas jeden cykl, który obejmuje ustawienie wideł, podniesienie ładunku, przejazd z ładunkiem, odstawienie ładunku w pojeździe oraz przejazd bez ładunku, wynosi dokładnie 60 sekund. Mnożąc ten czas przez 33 pjł, uzyskujemy całkowity czas załadunku równy 1980 sekund, co przelicza się na 33 minuty. Takie obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie efektywne zarządzanie czasem i zasobami jest niezbędne dla optymalizacji procesów. Przykładowo, w praktyce, znajomość takich czasów umożliwia planowanie pracy wózków widłowych, co z kolei przekłada się na zwiększenie efektywności operacyjnej, minimalizację przestojów oraz lepsze wykorzystanie przestrzeni magazynowej.

Pytanie 12

Co rozumie się przez termin formuły handlowe?

A. kodeks handlowy określający formy oraz realizację umów pomiędzy spedytorem a przewoźnikiem

B. regulacje prawne odnoszące się do relacji między zleceniodawcą, spedytorem a przewoźnikiem

C. zasady, które określają podział kosztów, obowiązków i ryzyka dostawy towaru pomiędzy stronami zawierającymi umowę

D. akty prawne wydawane oraz aktualizowane przez Ministerstwo Finansów

Pomimo że kodeks handlowy oraz przepisy prawne wydawane przez Ministerstwo Finansów mogą mieć wpływ na umowy handlowe, nie są to same formuły handlowe, które dotyczą konkretnego podziału kosztów, obowiązków i ryzyk dostawy towaru. Kodeks handlowy stanowi szeroką ramę prawną dla różnych aspektów działalności gospodarczej, ale nie dostarcza szczegółowych reguł dotyczących konkretnych relacji między stronami kontraktu. Wprowadzenie przepisów prawnych przez ministerstwo ma na celu regulację rynku i zapewnienie porządku, jednak nie odnosi się to bezpośrednio do specyfiki umów handlowych. Właściwe podejście do negocjacji i zawierania umów handlowych wymaga znajomości praktyk i norm branżowych, takich jak Incoterms, które konkretizują odpowiedzialność stron. Stosowanie nieprecyzyjnych terminów może prowadzić do nieporozumień oraz sporów, które są niekorzystne dla każdej ze stron umowy. Prawidłowe zrozumienie definicji formuł handlowych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem i kosztami w transakcjach handlowych.

Pytanie 13

W kontekście obszaru geograficznego wyróżniamy transport

A. krajowy i międzynarodowy

B. bezpośredni i pośredni

C. poziomy i pionowy

D. osób i ładunków

Odpowiedź krajowy i międzynarodowy jest poprawna, ponieważ zasięg geograficzny transportu jest kluczowym kryterium jego klasyfikacji. Transport krajowy odnosi się do przewozu towarów i osób w ramach granic jednego kraju, na przykład przesyłki paczek kurierem z Warszawy do Krakowa. Natomiast transport międzynarodowy obejmuje przewozy transgraniczne, gdzie towary lub osoby przekraczają granice państwowe, jak w przypadku importu towarów z Chin do Polski. Klasyfikacja ta jest istotna w kontekście regulacji prawnych, które różnią się w zależności od charakterystyki transportu, takich jak przepisy celne, normy bezpieczeństwa czy wymagania dotyczące dokumentacji. W praktyce, zrozumienie różnicy między transportem krajowym a międzynarodowym jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką oraz planowaniem przewozów. Znajomość tych różnic pozwala na efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami stosowanymi w branży transportowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Do transportu naczep siodłowych przy użyciu kolei w systemie "na barana" należy wykorzystać wagony

A. kieszeniowe

B. samowyładowcze

C. kłonicowe

D. platformy

Wybór wagonów kłonicowych lub samowyładowczych do transportu naczep siodłowych w systemie 'na barana' nie jest odpowiedni z kilku powodów. Wagony kłonicowe, choć przystosowane do przewozu ładunków o większych wymiarach, nie są zaprojektowane do wsparcia naczep w taki sposób, jak wagony kieszeniowe. Brak odpowiedniego dno w wagonach kłonicowych często prowadzi do niestabilności ładunku, co może skutkować uszkodzeniem naczepy oraz zwiększonym ryzykiem wypadków. Samowyładowcze wagony, z kolei, są przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co czyni je zupełnie nieodpowiednimi do przewozu naczep, które wymagają stabilnego i bezpiecznego podparcia. Ponadto, platformy, mimo że są często używane do transportu różnorodnych ładunków, nie posiadają wbudowanych mechanizmów zabezpieczających naczepy w układzie 'na barana', co może prowadzić do przesunięć ładunku w trakcie jazdy. Wybór odpowiedniego typu wagonu jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla efektywności operacji transportowych. Niewłaściwe podejście do doboru wagonów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z uszkodzeniem ładunku, opóźnieniami w dostawach oraz obniżeniem zaufania klientów do świadczonych usług transportowych.

Pytanie 16

Maksymalne dopuszczalne wymiary zewnętrzne samochodu dostawczego o nadwoziu izotermicznym, realizującego transport ładunków na obszarze Polski, nie mogą być większe niż

A. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)

B. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4 m (wysokość)

C. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 3 m (wysokość)

D. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)

Długość pojazdu powinna wynosić 12 m, szerokość 2,60 m, a wysokość do 4 m. To wszystko jest zgodne z polskim prawem drogowym dotyczącym wymiarów ciężarówek. Te wymiary są mega ważne, bo mają spory wpływ na bezpieczeństwo podczas transportu i też na to, jak efektywnie można przewozić różne rzeczy. Wysokość do 4 m daje możliwość transportu większych ładunków, jak materiały budowlane czy inne ciężkie rzeczy. Ważne, żeby pamiętać o tych wymiarach, bo można łatwo dostać kary za ich przekroczenie, a to wiąże się z dodatkowymi kosztami i opóźnieniami. Z własnego doświadczenia wiem, że warto też na bieżąco sprawdzać przepisy, bo mogą się zmieniać.

Pytanie 17

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. cargo tracking

B. traceability

C. Global Positioning System

D. Electronic Data Interchange

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 18

Jakie towary są całkowicie wyłączone z transportu pod osłoną karnetów TIR?

A. produkty owocowe

B. odzież

C. perfumy

D. papierosy

Odpowiedzi wskazujące na ubrania, owoce oraz perfumy jako towary całkowicie wykluczone z przewozów pod osłoną karnetów TIR opierają się na błędnym zrozumieniu regulacji dotyczących międzynarodowego transportu towarowego. Ubrania, jako ogólnie uznawane towary handlowe, mogą być przewożone w ramach karnetów TIR, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami przewozu. Owoce również są dopuszczone do transportu, chociaż wymagają spełnienia określonych norm sanitarnych oraz fitosanitarnych, ale nie są wyłączone z możliwości przewozu pod karnetem TIR. Co więcej, perfumy są klasyfikowane jako towary luksusowe, jednak także one mogą być przewożone z zastosowaniem procedur celnych, o ile przewoźnik spełnia wymogi dotyczące akcyzy i innych regulacji. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie towarów akcyzowych z całkowitym zakazem ich transportu w ramach uproszczonych procedur. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre towary, mimo że mogą być obciążone dodatkowymi regulacjami, nie są automatycznie wykluczone z procedur TIR. Przewoźnicy powinni być świadomi obowiązujących przepisów, aby uniknąć nieporozumień oraz problemów prawnych związanych z przewozem towarów.

Pytanie 19

W pojeździe o maksymalnej dopuszczalnej masie (mdm) wynoszącej 18 t zamieszczono 20 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o masie 499,5 kg/pjł. Oblicz, jaki jest stopień wykorzystania pojemności ładunkowej pojazdu, jeśli jego masa własna wynosi 6 900 kg?

A. 69%

B. 56%

C. 90%

D. 40%

W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się stopień wykorzystania ładowności pojazdu. Odpowiedzi, które nie osiągają 90%, mogą bazować na nieprawidłowych założeniach dotyczących mas ładunku lub dopuszczalnej masy całkowitej. Często mylnym podejściem jest ignorowanie masy własnej pojazdu lub błędne zrozumienie, co stanowi całkowitą masę ładunku. Na przykład, obliczając stopień wykorzystania ładowności, nie można pominąć masy własnej pojazdu, gdyż ma ona kluczowe znaczenie dla obliczeń. Dodatkowo, mogą wystąpić pomyłki w mnożeniu mas jednostkowych przez ilość, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia całkowitej masy ładunku. Niezrozumienie, że całkowita masa pojazdu to suma masy własnej i masy ładunku, może prowadzić do błędnych wniosków. W branży transportowej kluczowe jest prawidłowe obliczanie ładowności, ponieważ wpływa to na bezpieczeństwo, efektywność operacyjną oraz zgodność z przepisami prawnymi dotyczącymi transportu. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezbędne, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieefektywności ekonomicznej i potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Która umowa definiuje standardy, jakie powinny spełniać środki transportowe do przewozu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. AGN

B. SMGS

C. ATP

D. INTERBUS

Odpowiedź ATP (Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów szybko psujących się się) jest prawidłowa, ponieważ definiuje normy i wymagania, które muszą być spełnione przez środki transportu używane do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Dokument ten reguluje m.in. kwestie dotyczące temperatury transportu, sposobu pakowania oraz wymogów sanitarnych, aby zapewnić zachowanie świeżości i bezpieczeństwa produktów. Przykładem zastosowania norm ATP może być transport produktów mleczarskich, które wymagają utrzymania określonej temperatury, aby uniknąć ich zepsucia. Zastosowanie standardów ATP przyczynia się do minimalizacji strat żywności oraz zwiększenia zaufania konsumentów do jakości transportowanych produktów. Ważne jest również, aby firmy transportowe były świadome i przestrzegały tych norm, co ma kluczowe znaczenie dla całego łańcucha dostaw. Warto również zwrócić uwagę na to, że przestrzeganie umowy ATP wpływa na konkurencyjność przedsiębiorstw, które mają możliwość oferowania wysokiej jakości usług transportowych.

Pytanie 22

General Packet Radio Services to zestaw usług umożliwiających aktualne monitorowanie towarów, który jest oznaczany jako

A. GSM

B. RFID

C. GPRS

D. EDI

General Packet Radio Services (GPRS) to technologia umożliwiająca przesył danych w sieciach komórkowych, co sprawia, że jest kluczowym elementem w kontekście śledzenia ładunków w czasie rzeczywistym. GPRS pozwala na przesyłanie pakietów danych, co jest istotne w aplikacjach takich jak monitorowanie lokalizacji pojazdów czy zarządzanie flotą. Dzięki GPRS, przedsiębiorstwa mogą efektywnie śledzić swoje zasoby, co zwiększa efektywność operacyjną oraz pozwala na szybsze podejmowanie decyzji. Przykładem zastosowania GPRS jest system śledzenia paczek, gdzie informacje o lokalizacji i statusie przesyłki mogą być dostarczane w czasie rzeczywistym do klientów i pracowników. Warto również zwrócić uwagę, że GPRS wspiera różnorodne aplikacje, takie jak IoT, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. Zgodność z normami technicznymi i standardami branżowymi, takimi jak 3GPP, zapewnia integrację z innymi systemami telekomunikacyjnymi oraz bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Dokumenty, które definiują właściwości, jakimi powinno charakteryzować się urządzenie techniczne, oraz które powinny być stosowane przy jego wytwarzaniu, jak również przy produkcji, naprawie lub modernizacji materiałów i elementów, to

A. specyfikacje surowcowe

B. specyfikacje techniczne

C. wskazania dotyczące kontroli jakości

D. procedury stanowiskowe

Regulaminy kontroli jakości, instrukcje stanowiskowe oraz specyfikacje materiałowe to dokumenty, które pełnią różne role w procesach produkcyjnych i zapewnienia jakości. Regulaminy kontroli jakości odnoszą się przede wszystkim do procedur i metod zapewnienia, że produkty końcowe spełniają określone normy i wymagania jakościowe. Jednakże nie określają one bezpośrednio cech technicznych samego urządzenia, co jest kluczowe w kontekście pytania. Instrukcje stanowiskowe dotyczą konkretnych działań do wykonania na stanowisku pracy, co również nie odpowiada na pytanie o cechy urządzenia. Z kolei specyfikacje materiałowe koncentrują się na właściwościach oraz wymaganiach dotyczących konkretnych materiałów, ale nie dostarczają pełnego obrazu wymagań dotyczących całego urządzenia. Kluczowym błędem w tym kontekście jest mylenie specyfikacji technicznych z innymi dokumentami, które nie obejmują całościowych wymagań dotyczących zarówno projektu, jak i wytwarzania urządzenia. Specyfikacje techniczne są zintegrowanym dokumentem, który zestawia wszystkie te informacje w kontekście całościowym, co sprawia, że są one niezbędne w każdej fazie cyklu życia produktu, od projektowania po wdrożenie.

Pytanie 25

System "ruchomej drogi" opiera się na transporcie

A. naczepy poruszającej się po torach kolejowych na specjalnych wózkach wagonowych

B. ciągnika z naczepą w postaci wagonu kolejowego, tzw. niskopodwoziowego

C. ciągnika siodłowego z naczepą na dedykowanych wagonach kieszeniowych

D. samochodów ciężarowych na dedykowanych wagonach kieszeniowych

Jak wybrałeś inne metody transportu niż te naczepy na wózkach, to pojawia się kilka błędów w zrozumieniu. Na przykład przewożenie ciągników siodłowych z naczepą albo samochodów ciężarowych na wagonach kieszeniowych nie ma nic wspólnego z systemem "ruchomej drogi". To podejście sugeruje, że transportujesz cały pojazd, w tym silnik, co jest nieefektywne. Tak samo, transport ciągnika z naczepą na niskopodwoziowych wagonach jest dla ciężkiego sprzętu i nie dotyczy systemu naczep. W praktyce, mylenie tych dwóch systemów to błąd, który prowadzi do złego rozumienia operacji transportowych. Ruchoma droga koncentruje się na naczepach jako oddzielnych jednostkach, co daje więcej elastyczności i szybkości. Główne plusy naczep to ich łatwość załadunku na wagonach, co oszczędza czas i redukuje przestoje. Jeśli nie zrozumiesz tego systemu dobrze, to planowanie transportu może być kiepskie, a to nie jest korzystne w logistyce.

Pytanie 26

Ile minimum opakowań DPPL o pojemności 1 000 litrów należy zastosować do przewozu 12 000 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90oC?

Fragment Załącznika A umowy ADR – przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Dział 4.1 Stosowanie opakowań, w tym dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz opakowań dużych
Temperatura wrzenia (początek wrzenia) materiału w °C	< 60	≥ 60 < 100	≥ 100 < 200	≥ 200 < 300	≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %	90	92	94	96	98

A. 14 pojemników.

B. 13 pojemników.

C. 15 pojemników.

D. 12 pojemników.

Obliczanie liczby pojemników do przewozu materiałów niebezpiecznych wymaga zrozumienia nie tylko pojemności samych pojemników, ale także specyfikacji transportowanego materiału. W przypadku wskazania 12, 13 lub 15 pojemników, kluczowym błędem jest nieuwzględnienie rzeczywistej pojemności używanych opakowań. Bez znajomości faktu, że jedno opakowanie DPPL o pojemności 1 000 litrów z uwagi na temperaturę wrzenia 90°C może pomieścić tylko 920 litrów, można błędnie założyć, że wystarczy pojemników odpowiadających całkowitej objętości materiału. Na przykład, wybierając 12 pojemników, w rzeczywistości dysponowalibyśmy tylko 11 040 litrami, co jest niewystarczające i stwarza poważne ryzyko podczas transportu. Z kolei wybór 15 pojemników również jest błędny, ponieważ choć zapewnia nadmiar, nie jest optymalnym rozwiązaniem pod kątem kosztów oraz efektywności transportu. W transporcie materiałów niebezpiecznych kluczowe jest nie tylko spełnienie wymagań ilościowych, ale także zachowanie bezpieczeństwa i efektywności. Każda pomyłka w obliczeniach może prowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego istotne jest, aby zawsze brać pod uwagę te wszystkie aspekty i dokładnie analizować dane przed podjęciem decyzji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozów	Przewozy wykonane nieterminowo	Przewozy w których przesyłka została uszkodzona
250	50	10

A. 0,45

B. 0,04

C. 0,20

D. 0,80

Wybór niepoprawnych odpowiedzi na pytanie dotyczące wskaźnika terminowości realizacji zleceń wskazuje na istotne nieporozumienia w zakresie analizy danych i interpretacji wskaźników wydajności. Warto zauważyć, że wskaźnik ten jest wyrazem zaawansowanego podejścia do oceny efektywności operacyjnej. Odpowiedzi, takie jak 0,20 czy 0,04, sugerują mylne zrozumienie procesu obliczania wskaźników wydajności. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej analizy liczby przewozów nieterminowych oraz całkowitych przewozów, co prowadzi do wypaczonego obrazu rzeczywistości. Na przykład, obliczenie wskaźnika jako 0,20 wskazuje na to, że jedynie 20% przewozów zostało zrealizowanych terminowo, co w praktyce mogą być wynikiem bardzo niskiej efektywności operacyjnej. Taki poziom terminowości jest najczęściej akceptowany jako alarmujący, a w rzeczywistości nie spełniłby oczekiwań klientów oraz standardów branżowych. Warto również zauważyć, że posługiwanie się niewłaściwymi danymi lub niepełnymi informacjami o przewozach może prowadzić do fałszywych wniosków. To z kolei wskazuje na konieczność dokładnego gromadzenia danych i ich analizy, aby efektywnie ocenić wyniki działalności. Prawidłowe zrozumienie sposobu obliczeń i ich znaczenia oraz skoncentrowanie się na kluczowych wskaźnikach efektywności jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do poprawy swojej wydajności i satysfakcji klientów.

Pytanie 31

W celu transportu kruszywa z wyrobiska w kamieniołomie na powierzchnię wykorzystuje się przenośniki

A. łańcuchowe

B. taśmowe

C. rolkowe

D. paskowe

Wybór przenośników rolkowych do transportu kruszywa nie jest odpowiedni ze względu na ich ograniczenia w kontekście masy i objętości materiałów, które mogą przemieszczać. Przenośniki rolkowe zazwyczaj znajdują zastosowanie w logistyce i transporcie, gdzie przenoszone są mniejsze, bardziej jednorodne produkty, takie jak paczki czy elementy przemysłowe. Ich konstrukcja nie jest przystosowana do transportu ciężkich i sypkich materiałów, jak kruszywo, co może prowadzić do szybkiej degradacji systemu. Z kolei przenośniki paskowe, choć bardziej elastyczne, również nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście dużych obciążeń, gdyż paski mogą ulegać zużyciu pod wpływem ciężkich materiałów. Przenośniki łańcuchowe, z drugiej strony, są stosowane w niektórych zastosowaniach przemysłowych, ale ich konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej efektywna w kontekście transportu kruszywa z wykopów, gdzie kluczowa jest prostota i efektywność w przenoszeniu dużych ilości materiału. Warto również zauważyć, że każdy z tych typów przenośników ma swoje specyfikacje, które decydują o ich zastosowaniu, a wybór odpowiedniego systemu transportowego powinien być oparty na dokładnych analizach potrzeb oraz warunków pracy.

Pytanie 32

Pierwsze okresowe badanie techniczne pojazdów drogowych powinno być wykonane

A. przed pierwszą rejestracją auta na terenie Polski

B. przed upływem 10 lat od daty pierwszej rejestracji

C. po pierwszej rejestracji auta na terenie Polski

D. przed upływem 5 lat od daty pierwszej rejestracji

Wybór opcji dotyczącej przeprowadzania badania technicznego pojazdu po upływie 5 lub 10 lat od pierwszej rejestracji może wynikać z mylnego zrozumienia zasad dotyczących okresowych badań technicznych. W rzeczywistości, te odpowiedzi odnoszą się do okresowych badań, które są wymagane w przypadku pojazdów, które już zostały zarejestrowane. Badania te są istotne, ponieważ pozwalają na monitorowanie stanu technicznego używanego pojazdu i zapewnienie, że nadal spełnia on normy bezpieczeństwa. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że badanie powinno być przeprowadzone przed samą rejestracją, jest niedopasowana do obowiązujących przepisów prawnych. W rzeczywistości, badanie techniczne musi być ukończone przed pierwszą rejestracją, a nie po niej. Typowym błędem jest także mylenie terminów dotyczących różnego rodzaju rejestracji i przepisów. Właściciele pojazdów mogą nie być świadomi, że każdy pojazd przybywający na terytorium Polski, niezależnie od jego stanu, musi przejść wstępne badanie techniczne, aby zapewnić jego zgodność z normami obowiązującymi w kraju. Ignorowanie tego wymogu może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do nałożenia kar finansowych oraz problemów z rejestracją pojazdu. Zrozumienie procesu rejestracji i badań technicznych jest kluczowe dla każdego użytkownika dróg, a także dla profesjonalistów zarządzających flotami pojazdów.

Pytanie 33

Zgodnie z regulacjami odnoszącymi się do czasu pracy kierowców, dozwolone jest dwa razy w tygodniu wydłużenie dobowego czasu jazdy do

A. 9 godzin

B. 10 godzin

C. 12 godzin

D. 11 godzin

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na 9 godzin, 11 godzin lub 12 godzin jako wydłużony dobowy czas jazdy jest błędny i oparty na niepełnym zrozumieniu przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Odpowiedź wskazująca na 9 godzin nie uwzględnia faktu, że choć standardowy czas jazdy wynosi 9 godzin, to przepis zezwala na jego wydłużenie do 10 godzin, co jest często mylone przez osoby nieznające szczegółów regulacji. Z kolei wybór 11 lub 12 godzin jest również nieprawidłowy, ponieważ przekracza dozwolony limit czasowy. Takie podejście może wynikać z typowego błędu myślowego, polegającego na nadmiernym uproszczeniu przepisów i myśleniu, że dłuższy czas jazdy jest zawsze korzystny. Jednak przepisy te zostały wprowadzone, aby chronić kierowców przed nadmiernym zmęczeniem i zapewnić bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom ruchu drogowego. Przekraczanie tych limitów może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla kierowcy, jak i dla innych użytkowników dróg. Zrozumienie i przestrzeganie odpowiednich norm czasowych jest kluczowe dla zachowania odpowiedniego balansu pomiędzy efektywnością pracy a bezpieczeństwem na drodze.

Pytanie 34

Który akt prawny określa zasady pracy kierowców ciężarówek w Europie?

A. AETR

B. TIR

C. IMDGC

D. ADR

Dokumenty takie jak ADR, TIR i IMDGC, mimo że są istotne w kontekście transportu, nie regulują bezpośrednio czasu pracy załóg pojazdów ciężarowych. ADR, czyli Europejska Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych, koncentruje się na bezpieczeństwie transportu materiałów niebezpiecznych, określając standardy dotyczące ich przewozu oraz wymagania dla pojazdów i załóg. Chociaż jest to istotny dokument dla segmentu transportu, nie odnosi się do czasu pracy kierowców. TIR, z kolei, dotyczy międzynarodowego transportu towarów w systemie gwarancyjnym, umożliwiając przewoźnikom przewóz towarów przez granice bez konieczności płacenia ceł. Chociaż ma wpływ na procedury graniczne, nie określa zasad dotyczących czasu pracy. IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa dotycząca Przewozu Drogowego, również nie zawiera przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Typowym błędem myślowym jest mylenie dokumentów regulujących różne aspekty transportu. Właściwe zrozumienie, które regulacje dotyczą konkretnych kwestii, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania operacjami transportowymi i zgodności z przepisami. Dlatego wiedza o AETR jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Która kategoria warunków handlowych INCOTERMS, określana jako "na dostarczenie", wskazuje, że wydatki oraz ryzyko związane z dostarczeniem towaru do wskazanego miejsca leżą po stronie sprzedawcy?

A. Kategoria F

B. Kategoria C

C. Kategoria D

D. Kategoria E

Wybór grupy C, E lub F może prowadzić do nieporozumień dotyczących odpowiedzialności za transport i ryzyko. Grupa C, obejmująca terminy takie jak CIF (Cost, Insurance and Freight) i CFR (Cost and Freight), oznacza, że sprzedający ponosi koszty transportu i ubezpieczenia, ale ryzyko przechodzi na kupującego, gdy towar zostaje załadowany na statek. W praktyce oznacza to, że choć sprzedający płaci za transport, kupujący ponosi odpowiedzialność w przypadku uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Z kolei grupa E, reprezentująca warunki EXW (Ex Works), stawia cały ciężar odpowiedzialności na kupującego, który musi zorganizować transport oraz wszelkie formalności celne od samego początku, co może być niekorzystne dla mniej doświadczonych nabywców. Co więcej, grupa F, obejmująca terminy takie jak FCA (Free Carrier), również nie przenosi pełnej odpowiedzialności na sprzedającego, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście wymagań dotyczących 'dostarczenia'. Warto zaznaczyć, że błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do konfliktów w umowach handlowych oraz nieporozumień przy realizacji dostaw, co z kolei wpływa na efektywność operacyjną i relacje między partnerami handlowymi.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Który model organizacji procesu przewozowego wykorzystuje firma oferująca usługi kurierskie, która polega na pobraniu przesyłek z miejsca załadunku i ich dostarczeniu do różnych punktów odbioru rozmieszczonych na trasie kuriera?

A. Sztafetowy

B. Obwodowy

C. Wahadłowy

D. Promienisty

Model obwodowy organizacji procesu transportowego jest najbardziej odpowiedni dla przedsiębiorstw kurierskich, które realizują usługi polegające na pobraniu towarów z jednego punktu i ich dostarczeniu do wielu lokalizacji na trasie przejazdu. W tym modelu kurier porusza się w kształcie pętli, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i kosztami transportu. Przykładem może być firma kurierska, która odbiera paczki z jednego magazynu i dostarcza je do różnych klientów w obrębie określonego obszaru. W praktyce model ten umożliwia optymalizację tras, ograniczając czas dostawy i koszty paliwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie technologii GPS i systemów zarządzania flotą pozwala na jeszcze lepsze planowanie tras oraz monitorowanie dostaw. Warto podkreślić, że model obwodowy jest szczególnie efektywny w kontekście intensywnej konkurencji na rynku usług kurierskich, gdzie szybkość i efektywność dostaw są kluczowe dla zadowolenia klientów.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej