Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 21:10
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 21:24

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt surowców deseru lodowego.

SurowiecIlość surowcaCena jednostkowa
Lody śmietankowe100 g12 zł/kg
Biszkopty20 g15 zł/kg
Polewa czekoladowa10 g26 zł/kg

A. 1,76 zł
B. 17,60 zł
C. 6,80 zł
D. 12,56 zł
Obliczenie kosztu surowców deseru lodowego wymaga zastosowania podstawowych zasad kalkulacji kosztów. Każdy składnik deseru powinien być pomnożony przez jego cenę jednostkową, co pozwala uzyskać rzeczywisty koszt każdego z nich. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt, należy zsumować wartości wszystkich składników. W praktyce, w branży gastronomicznej, umiejętność prawidłowego obliczania kosztów jest kluczowa dla zarządzania budżetem i ustalania cen sprzedaży. Dobrym przykładem może być lokal gastronomiczny, który musi mieć dokładne informacje o kosztach surowców, aby uniknąć strat i zapewnić opłacalność działalności. Ponadto, stosowanie standardów takich jak Food Cost Percentage, pozwala na monitorowanie efektywności kosztowej potraw, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia rentowności lokalu. Współczesne oprogramowania do zarządzania gastronomią często oferują funkcje obliczania kosztów w czasie rzeczywistym, co ułatwia podejmowanie świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 2

Które z wymienionych warzyw jest znane jako bogate źródło karotenu?

A. Cukinia
B. Dynia
C. Kalafior
D. Cebula
Cebula jest warzywem powszechnie stosowanym w kuchni, ale jej zawartość karotenoidów jest znacznie niższa niż w przypadku dyni. Oferuje ona wiele innych składników odżywczych, takich jak flawonoidy i witamina C, ale nie jest źródłem karotenu, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Cukinia, chociaż zdrowa i niskokaloryczna, również ma niską zawartość karotenoidów, co czyni ją mało znaczącym źródłem tych związków. Z kolei kalafior, choć bogaty w witaminy z grupy B oraz błonnik, również nie dostarcza istotnych ilości karotenoidów. Wybór tych warzyw na podstawie ich kolorystyki lub ogólnych właściwości zdrowotnych może prowadzić do błędnych wniosków o ich wartości odżywczej. Aby skutecznie korzystać z wartości odżywczych, istotne jest, aby konsumować różnorodne warzywa, w tym te bogate w karoten, jak dynia. Ignorowanie tego aspektu żywieniowego może prowadzić do niedoborów witamin i minerałów, co z kolei negatywnie wpływa na zdrowie. Dlatego ważne jest, aby dokonywać świadomych wyborów żywieniowych, kierując się rzetelnymi informacjami na temat wartości odżywczej poszczególnych produktów.

Pytanie 3

Wymień podstawowe wyposażenie bufetu winiarni.

A. Ochładzacz do napojów, lada bufetowa, automatyczny korkociąg, regały
B. Automatyczny korkociąg, regały, aparatura do nalewania piwa
C. Małe roboty, miksery, lada bufetowa, regały
D. Aparatura do nalewania piwa, ochładzacz do napojów, shaker
Wybór odpowiedzi dotyczącej niezbędnego wyposażenia bufetu winiarni jest trafny, ponieważ zawiera kluczowe elementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania takiego miejsca. Ochładzacz do napojów jest istotny, ponieważ wina, szczególnie białe i różowe, powinny być serwowane w odpowiedniej temperaturze, co zwiększa ich walory smakowe. Lada bufetowa stanowi centralny punkt, gdzie odbywa się obsługa klientów i prezentacja win, co jest niezbędne w winiarni, by goście mogli łatwo zapoznać się z ofertą. Automatyczny korkociąg zapewnia efektywność i wygodę w otwieraniu butelek, co jest kluczowe w przypadku dużej liczby zamówień. Regały są natomiast niezbędne do przechowywania butelek wina w sposób zorganizowany i estetyczny, co wpływa na efektywność operacyjną oraz estetykę miejsca. W kontekście dobrych praktyk branżowych, odpowiednie wyposażenie bufetu winiarni przekłada się na wysoką jakość obsługi, co bezpośrednio wpływa na doświadczenia klientów. Dobrze zaprojektowany bufet jest zatem fundamentem dla skutecznej sprzedaży i pozytywnego wrażenia gości.

Pytanie 4

Do przygotowania ciast kruche używa się metody

A. ubijania
B. ucierania
C. zaparzania
D. siekania
Ubijanie to technika, która wprowadza powietrze do składników, co jest mega ważne w ciastach biszkoptowych czy deserach. Ale w przypadku ciast kruchych to nie jest najlepszy pomysł, bo za dużo napowietrzenia może spowodować, że gluten się rozwija, przez co ciasto staje się twarde i gumowate. Ucieranie to też intensywne przetwarzanie składników, a w cieście kruchym to też nie jest zalecane, bo znów rozwija gluten. Zaparzanie natomiast używane jest w ciastach drożdżowych czy półkruchych i polega na zmiękczaniu mąki gorącą wodą lub mlekiem, co w tradycyjnych przepisach na ciasta kruche nie ma sensu. Myślenie, że jedna z tych technik może zastąpić siekanie to duży błąd. Aby zrobić dobre ciasto kruche, trzeba stosować odpowiednią technikę, żeby utrzymać kruchość i delikatność, co jest kluczowe, gdy pieczemy takie wypieki.

Pytanie 5

Jaką ilość groszku ptysiowego należy przygotować, aby wystarczyło na 150 porcji zupy, jeśli do jednej porcji wykorzystuje się 15 g?

A. 1500 g
B. 2250 g
C. 750 g
D. 225 g
Aby obliczyć ilość groszku ptysiowego potrzebnego do przygotowania 150 porcji zupy, należy pomnożyć liczbę porcji przez masę groszku przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku 150 porcji mnożymy przez 15 g, co daje 2250 g. Takie podejście jest zgodne z praktykami kulinarnymi, które wymagają precyzyjnego dozowania składników, aby zapewnić spójność potrawy. W gastronomii, szczególnie w dużych lokalach, kluczowe jest dokładne obliczenie składników, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zapewnić odpowiednią jakość serwowanych dań. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie menu w restauracji na dużą imprezę, gdzie każda porcja musi być starannie odmierzone, by zaspokoić oczekiwania klientów oraz zachować standardy wydania. Warto również podkreślić, że znajomość właściwego dozowania składników wspiera efektywność operacyjną lokalu oraz wpływa na kontrolę kosztów.

Pytanie 6

Zupy specjalne należy serwować

A. w małych porcelanowych filiżankach
B. w głębokich talerzach
C. w wazach
D. w bulionówkach o dwóch uszkach
Podawanie zup specjalnych w głębokich talerzach, wazach czy bulionówkach o dwóch uszkach może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednak w kontekście eleganckiego serwowania tych potraw, takie podejście może być niewłaściwe. Głębokie talerze, choć stosowane w wielu restauracjach, mają za dużą pojemność i nie sprzyjają degustacji niewielkich porcji zupy, które są istotą zup specjalnych. Waz, tradycyjnie używana do serwowania większych ilości zupy, jest także nieodpowiednia, ponieważ nie pozwala na indywidualne podanie każdemu gościowi porcji, co jest kluczowe w przypadku potraw, które powinny być delektowane w małych ilościach. Bulionówki, z drugiej strony, służą przede wszystkim do serwowania bulionów i zup klarownych, a ich kształt oraz rozmiar nie są dostosowane do bardziej wyrafinowanych zup, gdzie estetyka i sposób podania odgrywają znaczącą rolę. Warto unikać takich błędów, które mogą wpływać na postrzeganie lokalu gastronomicznego. Zasady sztuki kulinarnej podkreślają znaczenie zarówno smaków, jak i formy, w jakiej potrawa jest serwowana. Stąd, niewłaściwe naczynie nie tylko wpływa na doświadczenie podczas jedzenia, ale również na ogólne wrażenie gości i ich dalsze decyzje dotyczące odwiedzania danego lokalu.

Pytanie 7

Podczas urządzania miejsca pracy z użyciem komputera, należy zapewnić, aby odległość wzroku pracownika od ekranu monitora wynosiła co najmniej

A. 50 cm
B. 90 cm
C. 20 cm
D. 30 cm
Zbyt mała odległość od ekranu monitora, jak na przykład 30 cm, 20 cm czy nawet 90 cm, może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. W przypadku zbyt bliskiego umiejscowienia, jak 20 cm czy 30 cm, wzrasta ryzyko wystąpienia zmęczenia oczu, bólu głowy oraz trudności w koncentracji. Takie podejście jest sprzeczne z zaleceniami ergonomii, które promują utrzymanie minimalnej odległości 50 cm dla komfortu i zdrowia użytkownika. Ponadto, zbyt bliska odległość powoduje, że osoba pracująca przy komputerze nie jest w stanie prawidłowo dostrzegać szczegółów wyświetlanych na ekranie, co prowadzi do nadmiernego mrużenia oczu i stresu dla układu wzrokowego. Z kolei zbytnia odległość, jak 90 cm, może sprawić, że szczegóły na ekranie stanie się trudne do odczytania, co często prowadzi do nieprawidłowej postawy siedzącej oraz zwiększonego napięcia mięśniowego w szyi i plecach. W praktyce, osoby nieprzestrzegające tych zasad mogą doświadczać długoterminowych dolegliwości zdrowotnych, co podkreśla, jak ważne jest przestrzeganie standardów ergonomicznych w miejscu pracy. Dlatego istotne jest, aby stanowisko pracy było dostosowane w taki sposób, aby zapewnić optymalne warunki do pracy przy komputerze oraz minimalizować ryzyko związane z niedopasowaniem.

Pytanie 8

Największą zawartość cholesterolu ma

A. białko jaja
B. ser żółty
C. masło roślinne
D. wątroba wieprzowa
Wątroba wieprzowa jest najbogatszym źródłem cholesterolu, zawierającym go znacznie więcej niż inne produkty wymienione w pytaniu. Cholesterol jest niezbędny dla organizmu, pełniąc kluczowe funkcje, takie jak synteza hormonów steroidowych, witaminy D oraz kwasów żółciowych, które są niezbędne do trawienia tłuszczów. Wątroba wieprzowa dostarcza dużych ilości nie tylko cholesterolu, ale także białka i witamin, takich jak witamina A, witaminy z grupy B, a także minerałów, jak żelazo i cynk. W praktyce, uwzględnienie wątroby wieprzowej w diecie, w umiarkowanych ilościach, może być korzystne dla osób potrzebujących zwiększonej podaży składników odżywczych, takich jak sportowcy czy osoby rekonwalescencyjne. Warto jednak pamiętać, że nadmierne spożycie cholesterolu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak miażdżyca. Dlatego zaleca się, aby dieta była zrównoważona, a źródła cholesterolu były umiarkowane. W kontekście dietetyki, wątroba wieprzowa powinna być spożywana z uwzględnieniem ogólnych zasad zdrowego odżywiania. Warto również zwrócić uwagę na biotechnologię i hodowlę zwierząt, które mają wpływ na jakość produktów mięsnych.

Pytanie 9

Które z poniższych działań w technologii "cook-chill" ("gotuj-schłódź") nie gwarantuje wysokiej jakości przygotowywanych potraw?

A. Efektywna i szybka praca zespołu przy porcjowaniu potraw
B. Powolne schładzanie potraw
C. Błyskawiczne schłodzenie potraw do temperatury +3°C
D. Chłodzenie posiłków w czystych warunkach
Wolne schładzanie potraw jest niewłaściwym podejściem w technologii „cook-chill”, ponieważ sprzyja rozwojowi mikroorganizmów. Proces schładzania powinien odbywać się szybko, aby zminimalizować czas, w którym potrawy znajdują się w niebezpiecznej strefie temperatur (czyli pomiędzy +5°C a +60°C), w której mogą się rozwijać patogeny. Przykładowo, zgodnie z wytycznymi HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), potrawy powinny być schładzane do +3°C w ciągu maksymalnie 90 minut. Szybkie schładzanie pozwala na zachowanie jakości organoleptycznej potraw oraz ich bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Użycie technologii chłodzenia, takiej jak szokowe chłodzenie, pozwala na osiągnięcie pożądanej temperatury w krótkim czasie, co jest kluczowe w procesie „cook-chill”. Odpowiednie praktyki schładzania są nie tylko zaleceniem, ale także obowiązkiem dla instytucji cateringowych oraz gastronomicznych, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności i jakość serwowanych potraw.

Pytanie 10

Jaką właściwość mąki można ocenić, przesuwając próbkę między palcami?

A. Granulację
B. Barwę
C. Wilgotność
D. Zapach
Granulacja mąki jest kluczowym parametrem, który można ocenić przez przesuwanie próbki między palcami. Granulacja odnosi się do wielkości cząstek mąki, co ma istotny wpływ na jej właściwości technologiczne i końcowy produkt. Gdy próbka mąki jest przesuwana między palcami, można wyczuć jej teksturę i grubość cząstek. Mąki o różnej granulacji mają różne zastosowania; na przykład, mąka chlebowa powinna mieć większą granulację, aby zapewnić odpowiednią strukturę ciasta, podczas gdy mąka tortowa powinna być drobno mielona, co wpływa na delikatność wypieków. Przesuwanie mąki między palcami jest jedną z podstawowych metod oceny, stosowaną w piekarnictwie i przemyśle spożywczym, zgodnie z normami jakości, które podkreślają znaczenie odpowiedniej granulacji dla uzyskania pożądanych cech organoleptycznych i funkcjonalnych produktów spożywczych. Warto również zwrócić uwagę na to, że granulacja mąki wpływa na jej zdolność do absorpcji wody, co jest kluczowe podczas procesu mieszania i wyrabiania ciasta.

Pytanie 11

Benzoesan sodu używany w przemyśle spożywczym do przetwarzania warzyw i owoców ma funkcję

A. barwnika
B. konserwanta
C. emulgatora
D. przeciwutleniacza
Emulgatory są substancjami, które umożliwiają łączenie dwóch faz, takich jak olej i woda, tworząc stabilne emulsje. W kontekście przetwórstwa warzywno-owocowego, emulgatory nie pełnią roli konserwantów, lecz są wykorzystywane w produktach, które wymagają stabilizacji składników tłuszczowych i wodnych, takich jak sosy czy majonezy. Z kolei barwniki to substancje, które nadają kolor produktom spożywczym, a ich zastosowanie w przetwórstwie warzywno-owocowym ma na celu poprawę wizualnej atrakcyjności produktów. Warto zauważyć, że nie mają one właściwości konserwujących, a ich stosowanie podlega przepisom regulującym użycie dodatków w żywności. Przeciwutleniacze z kolei, to substancje, które spowalniają procesy utleniania, co może prowadzić do psucia się żywności. Choć mają one zastosowanie w ochronie produktów przed utlenianiem, to jednak nie chronią one przed mikroorganizmami, co stanowi kluczową funkcję konserwantów. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych dodatków do żywności, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyficznych właściwości i zastosowań.

Pytanie 12

Befsztyk tatarski powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach od momentu jego przygotowania maksymalnie

A. 4 godziny
B. 8 godzin
C. 6 godzin
D. 2 godziny
Nieprawidłowe odpowiedzi na pytanie o czas przechowywania befsztyku tatarskiego mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa żywności lub błędnych założeń dotyczących ogólnych norm przechowywania surowego mięsa. Wiele osób może myśleć, że 4 lub 6 godzin to wystarczający czas na bezpieczne przechowanie tego produktu, co jest niezgodne z zaleceniami sanepidu i standardami branżowymi. Tak długi czas przechowywania stwarza ryzyko rozwoju bakterii, które mogą nie tylko wpłynąć na jakość mięsa, ale także na zdrowie konsumentów. Surowe mięso, jak w przypadku befsztyku tatarskiego, jest szczególnie narażone na szybki rozwój patogenów, a każda godzina poza zalecanym czasem 2 godzin zwiększa ryzyko zatruć. Osoby podchodzące do tematu zbyt beztrosko mogą nie dostrzegać krytycznego znaczenia odpowiednich praktyk przechowywania, takich jak natychmiastowe schładzanie pozostałości po posiłku czy unikanie pozostawiania żywności w temperaturze pokojowej. W kontekście bezpieczeństwa żywności kluczowe jest przestrzeganie ściśle określonych norm, aby eliminować zagrożenia związane z żywnością surową. Dlatego warto jest zapoznawać się z wytycznymi dotyczącymi przechowywania produktów spożywczych, aby upewnić się, że są one odpowiednio zarządzane. W przeciwnym razie można narazić siebie i innych na poważne konsekwencje zdrowotne.

Pytanie 13

Jakie opakowanie najlepiej nadaje się do przechowywania ciepłego chleba?

A. Pojemnik metalowy
B. Woreczek lniany
C. Pojemnik plastikowy
D. Torebka foliowa
Woreczek lniany jest optymalnym rozwiązaniem do przechowywania ciepłego chleba ze względu na swoje właściwości wentylacyjne i higroskopijne. Tkanina lniana pozwala na cyrkulację powietrza, co zapobiega kondensacji wilgoci wewnątrz opakowania. To z kolei przeciwdziała rozwojowi pleśni oraz utrzymuje chleb w odpowiedniej świeżości. Lniane woreczki są również przyjazne dla środowiska, a ich użycie wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju. Warto zauważyć, że w przypadku przechowywania ciepłego chleba w woreczku lnianym, zaleca się jego wcześniejsze schłodzenie do temperatury pokojowej, aby zminimalizować ryzyko nadmiernej wilgoci. Przykładem zastosowania jest wykorzystanie lnianych woreczków w piekarniach oraz przez domowych piekarzy, którzy chcą zachować jakość wypieków na dłużej. Dodatkowo, woreczki lniane można łatwo prać, co zapewnia ich długotrwałe użycie. W kontekście dobrych praktyk, należy pamiętać o regularnym czyszczeniu opakowania, aby uniknąć zanieczyszczeń oraz nieprzyjemnych zapachów.

Pytanie 14

Etapy takie jak: przesiewanie mąki -> przygotowanie ciasta -> wyrabianie -> formowanie -> pieczenie, są charakterystyczne dla produkcji

A. klusek francuskich
B. biszkopta
C. makaronu
D. sosu holenderskiego
Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec, że każda z nich odnosi się do procesów kulinarnych, które jednak różnią się zasadniczo od produkcji makaronu. Biszkopt jest produktem piekarniczym, którego wytwarzanie opiera się głównie na ubijaniu jajek z cukrem oraz dodawaniu mąki i tłuszczu, co prowadzi do lekkiej, puszystej tekstury. Proces produkcji biszkoptu nie wymaga tych samych etapów, które są kluczowe w produkcji makaronu. Kluski francuskie, znane jako 'choux', są robione z ciasta parzonego, które różni się od ciasta na makaron, ponieważ zawiera więcej wody oraz tłuszczu, co skutkuje inną metodą obróbki cieplnej. Z kolei sos holenderski to emulsja zrobiona z żółtek jaj i masła, która nie wymaga przesiania mąki ani wyrabiania ciasta, a jedynie delikatnej obróbki cieplnej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie różnych technik kulinarnych lub pomijanie fundamentalnych etapów procesu, co może prowadzić do krytycznych błędów w gotowaniu. Przykładem takich błędów jest próba zastosowania technik piekarniczych w produkcji makaronu, co skutkuje niezadowalającym efektem końcowym.

Pytanie 15

Zastosowanie mąki o niskiej zawartości glutenu do przygotowania ciasta parzonego prowadzi do

A. zaparzenia ciasta
B. rozlewania się ciasta i braku utrzymania nadanego kształtu
C. intensywnego zrumienienia i pękania korpusów ciastek
D. opadania korpusów ciastek podczas pieczenia
Użycie mąki o słabym glutenie do sporządzania ciasta parzonego jest niewłaściwe, ponieważ taki rodzaj mąki ma niską zawartość białka, co skutkuje brakiem odpowiedniej struktury ciasta. Gluten, będący białkiem w mące, jest kluczowy dla utrzymania kształtu ciasta i nadania mu elastyczności. W przypadku ciasta parzonego, które jest poddawane działaniu gorącej wody lub mleka, odpowiednia mąka powinna mieć wysoki poziom glutenu, by ciasto mogło dobrze leżeć na blasze oraz zachować formę podczas pieczenia. Przykładem mąki, która dobrze się sprawdzi w tym przypadku, jest mąka pszenna typ 450 lub 550, która zapewnia odpowiednią elastyczność i wytrzymałość. Kiedy ciasto parzone zostanie przygotowane z mąki o niskim glutenie, jego struktura nie jest w stanie utrzymać nadanego kształtu, co prowadzi do jego rozlewania się i utraty formy. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać mąkę odpowiednią do typu ciasta, co zwiększa szanse na uzyskanie pożądanego efektu w końcowym produkcie, zgodnie z zaleceniami branżowymi.

Pytanie 16

Jaką wartość energetyczną ma 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą, jeśli zawiera 13 g białka, 13 g tłuszczu oraz 32 g węglowodanów?

A. 297 kcal
B. 232 kcal
C. 362 kcal
D. 457 kcal
Wartość energetyczna 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą wynosi 297 kcal. Aby obliczyć całkowitą wartość energetyczną, należy uwzględnić ilość białka, tłuszczu oraz węglowodanów, które są głównymi składnikami odżywczymi. Białko dostarcza 4 kcal na gram, tłuszcz 9 kcal na gram, a węglowodany 4 kcal na gram. W przypadku pizzy mamy 13 g białka, co daje 52 kcal, 13 g tłuszczu, co przekłada się na 117 kcal oraz 32 g węglowodanów, co generuje 128 kcal. Zsumowanie tych wartości: 52 + 117 + 128 = 297 kcal. Obliczanie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla osób dbających o dietę oraz dla specjalistów zajmujących się żywieniem, ponieważ pozwala na lepsze planowanie posiłków i kontrolę kaloryczności diety. W praktyce, znajomość wartości energetycznej żywności jest niezbędna w dietetyce oraz w branży gastronomicznej, aby móc dostosować oferty do potrzeb klientów.

Pytanie 17

Potrawy takie jak zupa żółwiowa, ogonowa, pudding oraz zapiekanka "pie" są typowe dla kuchni

A. angielskiej
B. chińskiej
C. arabskiej
D. greckiej
Odpowiedzi wskazujące na kuchnię grecką, chińską oraz arabską są niepoprawne, ponieważ potrawy wymienione w pytaniu mają głęboko zakorzenioną tradycję w kuchni angielskiej. Kuchnia grecka jest znana z dań takich jak souvlaki czy tzatziki, które opierają się na świeżych składnikach, ziołach i oliwie z oliwek, a nie na potrawach takich jak zupa żółwiowa czy zapiekanka 'pie'. Podobnie, kuchnia chińska charakteryzuje się różnorodnością składników oraz technik, takich jak smażenie czy gotowanie na parze, z potrawami jak dim sum czy kurczak w sosie słodko-kwaśnym, które są całkowicie odmienne od angielskich specjałów. Z kolei kuchnia arabska, bogata w przyprawy i techniki grillowania, oferuje potrawy takie jak kebab czy hummus. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że potrawy z jednej kultury mogą być łatwo przypisane do innej na podstawie jedynie ich nazwy czy wyglądu. Ważne jest, aby przy ocenie kuchni uwzględniać kontekst kulturowy, historyczny oraz regionalny, co pozwala na lepsze zrozumienie różnorodności i unikalności każdej z nich.

Pytanie 18

Jakie zmiany zachodzą w trakcie przechowywania jajek?

A. Skorupa nabiera przejrzystości
B. Następuje powiększenie komory powietrznej
C. Białko staje się galaretowate
D. Żółtko zmniejsza się i przybiera formę wypukłą
W czasie przechowywania jaj, jednym z najistotniejszych zjawisk jest powiększenie komory powietrznej, co jest spowodowane parowaniem wody z wnętrza jaja oraz mikropęknięciami w skorupie. Komora powietrzna jest przestrzenią w górnej części jaja, która rośnie w miarę upływu czasu. W miarę jak woda paruje, ciśnienie wewnętrzne jaja maleje, co skutkuje powiększeniem tej komory. Zjawisko to jest istotne zarówno z punktu widzenia przechowywania, jak i jakości jaj. W praktyce, większa komora powietrzna oznacza, że jaja są bardziej dojrzałe, co wpływa na ich smak i teksturę. Wartościowe jest również umiejętne przechowywanie jaj w warunkach chłodniczych, co może spowolnić procesy degradacyjne. Zgodnie z wytycznymi USDA, idealna temperatura przechowywania jaj wynosi około 4°C, co pozwala na zachowanie ich świeżości przez dłuższy czas. Praktyka ta jest szczególnie istotna w przemyśle spożywczym, gdzie jakość produktu finalnego ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zadowolenia konsumentów.

Pytanie 19

Jaka technika konserwacji zapewnia jedynie trzy dni świeżości mięsa do jedzenia?

A. Zamrażanie
B. Marynowanie
C. Liofilizacja
D. Wędzenie
Marynowanie to proces, który polega na zanurzeniu mięsa w roztworze soli, octu, przypraw i innych substancji, co ma na celu nie tylko poprawę smaku, ale także konserwację produktu. W wyniku tego procesu, mięso może zyskać jedynie krótkoterminową trwałość, zazwyczaj wynoszącą do trzech dni w warunkach chłodniczych. Zastosowanie marynat wpływa na pH oraz zawartość wody w mięsie, co w połączeniu z właściwościami konserwującymi soli i octu, ogranicza rozwój mikroorganizmów. W praktyce, marynowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu potraw grillowanych i smażonych. Warto jednak pamiętać, że dłuższe przechowywanie marynowanego mięsa może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne zmiękczenie lub zmiana smaku, dlatego zaleca się jego spożycie w krótkim czasie. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby zawsze trzymać marynowane mięso w lodówce i spożyć je w ciągu trzech dni, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktu.

Pytanie 20

Ile bułki czerstwej powinno się użyć do sporządzenia masy mięsnej z 6 kg mięsa, jeśli zawartość bułki czerstwej w stosunku do mięsa wynosi 20%?

A. 100 g
B. 1200 g
C. 1000 g
D. 120 g
Aby obliczyć ilość bułki czerstwej potrzebnej do przygotowania mięsnej masy mielonej z 6 kg mięsa, należy zastosować wzór oparty na procencie udziału bułki w stosunku do mięsa. W tym przypadku udział bułki wynosi 20%, co oznacza, że na każde 100% mięsa przypada 20% bułki. W związku z tym, obliczamy: 6 kg mięsa * 20% = 1,2 kg bułki czerstwej. Przekłada się to na 1200 g bułki, co odpowiada odpowiedzi numer 3. W praktyce w branży gastronomicznej stosuje się takie proporcje, aby zapewnić odpowiednią konsystencję oraz smak potraw. Użycie bułki czerstwej pozwala na uzyskanie lepszej tekstury masy mielonej, co jest istotne, zwłaszcza w przypadku dań takich jak kotlety mielone czy farsze. Wiele przepisów kulinarnych zaleca dodanie bułki w takich ilościach, aby zrównoważyć wilgotność oraz składniki mięsne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi.

Pytanie 21

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu "ryby po polsku"?

A. Duszenie
B. Gotowanie
C. Zapiekanie
D. Smażenie
Gotowanie jest najbardziej odpowiednią techniką obróbki cieplnej do przygotowania 'ryby po polsku', ponieważ pozwala na zachowanie delikatnej struktury ryby oraz jej naturalnych soków. W procesie gotowania ryba jest zanurzana w wodzie, co sprawia, że mięso jest równomiernie poddawane obróbce termicznej. Dzięki temu uzyskuje się nie tylko optymalną konsystencję, ale również maksymalne uwolnienie aromatów. Gotowanie ryby, na przykład w bulionie z dodatkiem przypraw, wzbogaca smak potrawy. Dodatkowo, ta technika jest zgodna z zasadami zdrowego żywienia, gdyż minimalizuje użycie tłuszczu, co czyni potrawę lżejszą i bardziej dietetyczną. Warto także wspomnieć, że gotowanie ryb jest szeroko uznawane w kuchniach różnych kultur, gdzie świeżość i jakość składników odgrywają kluczową rolę. W restauracjach ryby gotuje się w wodzie, bulionie lub na parze, co jest zgodne z dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 22

Jakie urządzenie powinno być użyte do schłodzenia gorącej galaretki owocowej?

A. Chłodziarka.
B. Szafę chłodniczą o dwóch temperaturach.
C. Schładzarkę szokową.
D. Lodówkę.
Schładzarka szokowa jest optymalnym urządzeniem do schłodzenia ciepłej galaretki owocowej, ponieważ umożliwia szybkie obniżenie temperatury produktu z zachowaniem jego jakości oraz właściwości sensorycznych. Proces szokowego schładzania polega na ekspresowym schłodzeniu żywności poprzez szybkie usunięcie ciepła z jej wnętrza. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko rozwoju bakterii oraz utraty walorów organoleptycznych. Przykładowo, w przemyśle spożywczym jest to standardowy proces stosowany do schładzania potraw, który nie tylko zwiększa bezpieczeństwo żywności, ale także pozwala na dłuższe przechowywanie produktu. Zgodnie z normami HACCP, które koncentrują się na zapewnieniu bezpieczeństwa żywności, proces schładzania powinien odbywać się w krótkim czasie, co schładzarka szokowa zapewnia dzięki odpowiednio zaprojektowanej wymianie ciepła. Użycie tego urządzenia w przypadku galaretki owocowej gwarantuje, że zachowa ona swoją konsystencję i smak, co jest kluczowe dla jakości finalnego produktu.

Pytanie 23

Co należy zrobić, gdy mocny środek dezynfekcyjny dostanie się do oka pracownika podczas prac porządkowych?

A. przemyć oko zimną bieżącą wodą
B. zakropić do oka specjalistyczne krople
C. zakropić oko wodą utlenioną
D. przemyć oko naparem rumianku
Przemywanie oka zimną bieżącą wodą jest najskuteczniejszą i zalecaną metodą udzielania pierwszej pomocy w przypadku kontaktu z substancjami drażniącymi, takimi jak silne środki dezynfekcyjne. Woda pomaga wypłukać substancję chemiczną, minimalizując jej działanie na tkanki oka i zmniejszając ryzyko poważnych uszkodzeń. Ważne jest, aby proces ten był przeprowadzany przez co najmniej 15 minut, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA). Użycie zimnej bieżącej wody jest szczególnie istotne, ponieważ może przynieść ulgę w przypadku podrażnienia, a także pomóc w obniżeniu stanu zapalnego. W praktyce, zaleca się, aby osoba udzielająca pomocy trzymała głowę poszkodowanego w pozycji, która umożliwi swobodne spływanie wody po oku, co zwiększa efektywność działania. Przemywanie oka wodą jest standardową procedurą w wielu zakładach pracy oraz instytucjach medycznych, co podkreśla znaczenie stosowania najbardziej sprawdzonych metod pierwszej pomocy.

Pytanie 24

Na uroczystości typu lampka wina serwuje się

A. dania ciepłe oraz napoje alkoholowe
B. kawę, herbatę oraz słodycze
C. napoje alkoholowe i bezalkoholowe, kawę oraz wyroby cukiernicze
D. napoje alkoholowe i bezalkoholowe oraz lekkie przekąski
Odpowiedź wskazująca na podawanie napojów alkoholowych i bezalkoholowych oraz skromnych przekąsek jest prawidłowa, ponieważ lamka wina to wydarzenie, które ma charakter mniej formalny i skoncentrowane jest na towarzyskim aspekcie spotkania. W ramach tego typu przyjęć, kluczowe jest, aby goście mieli możliwość wyboru napojów, co wyraża się w oferowaniu zarówno alkoholi, jak i napojów bezalkoholowych dla tych, którzy preferują opcje niealkoholowe. Skromne przekąski, takie jak orzeszki, chipsy czy koreczki, są idealnym uzupełnieniem napojów, ponieważ nie dominują nad nimi w kontekście kulinarnym, ale są wystarczająco atrakcyjne, aby umilić czas spędzony w towarzystwie innych. W branży cateringowej oraz podczas organizacji eventów tego rodzaju, zaleca się przestrzeganie ogólnych zasad związanych z doborem menu, które powinno być dostosowane do charakteru wydarzenia oraz preferencji gości. Umożliwia to stworzenie przyjemnej atmosfery oraz sprzyja integracji uczestników.

Pytanie 25

Obecność światła podczas składowania ziemniaków podnosi stężenie

A. składników mineralnych
B. solaniny
C. kwasu askorbinowego
D. węglowodanów
Ok, no to nie do końca to jest to. Ziemniaki mają węglowodany, które dają energię, ale ich zawartość nie ma nic wspólnego z dostępem światła. Jak je przechowujemy, to węglowodany mogą się zmieniać, ale to nie przez światło. Witamina C, czyli kwas askorbinowy, jest ważnym składnikiem odżywczym, ale też nie wpływa na solaninę. Mówiąc o składnikach mineralnych, choć są istotne, to nie zmieniają się przez światło. Często myli się procesy związane z solaniną i to jak światło wpływa na inne składniki. Choć światło stymuluje produkcję chlorofilu, co jest spoko, w kontekście ziemniaków prowadzi do niebezpiecznych skutków zdrowotnych. Dlatego lepiej skupić się na tym, jak przechowywać ziemniaki, a nie myśleć o wartościach odżywczych związanych z ich wystawieniem na światło.

Pytanie 26

Jedna porcja sztufady wołowej ma masę 0,1 kg. Ile mięsa należy przygotować na 60 porcji, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia masa mięsa zmniejsza się o 40%?

A. 10 kg
B. 6 kg
C. 4 kg
D. 12 kg
Aby przygotować 60 porcji sztufady wołowej, gdzie jedna porcja waży 0,1 kg, należy obliczyć całkowitą wagę surowego mięsa, biorąc pod uwagę, że podczas duszenia występuje ubytek masy wynoszący 40%. Obliczenia zaczynamy od ustalenia całkowitej wagi porcji: 60 porcji x 0,1 kg = 6 kg. W związku z tym, aby uzyskać 6 kg gotowego dania, musimy uwzględnić, że po obróbce cieplnej pozostanie nam tylko 60% początkowej masy mięsa. Dlatego potrzebujemy obliczyć masę początkową: 6 kg / 0,6 = 10 kg. To oznacza, że do przygotowania 60 porcji sztufady wołowej musimy użyć 10 kg surowego mięsa. Dobrą praktyką w gastronomii jest uwzględnianie strat masy podczas obróbki, co pozwala na uniknięcie niepotrzebnych niedoborów w potrawach. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kuchnią, gdyż wpływają na efektywność kosztową i optymalizację procesów przygotowawczych.

Pytanie 27

Mięso powinno być badane pod kątem obecności włośni

A. z wołowiny
B. z drobiu
C. z wieprzowiny
D. z baraniny
Wybór wieprzowego mięsa jako odpowiedzi na pytanie o badanie na obecność włośni jest poprawny, ponieważ mięso wieprzowe jest najczęściej związane z występowaniem tego pasożyta. Włośnie (Trichinella spiralis) to małe nicienie, które mogą powodować chorobę znaną jako trichinoza, przenoszoną głównie poprzez spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa wieprzowego. Właściwe badania mięsa wieprzowego na obecność włośni są szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, producenci mięsa wieprzowego są zobowiązani do przeprowadzania badań w kierunku włośni, aby zapewnić, że mięso oferowane konsumentom jest wolne od tego pasożyta. Przykładem dobrych praktyk jest systematyczne monitorowanie ferm trzody chlewnej oraz wdrażanie programów kontroli sanitarno-epidemiologicznej, które pozwalają na minimalizację ryzyka zakażeń przez włośnie.

Pytanie 28

Odparowywanie wywaru przy przygotowywaniu sosów do około 1/3 pierwotnej objętości to

A. redukowanie
B. roztrzepywanie
C. rafinowanie
D. rektyfikowanie
Rafinowanie to tak naprawdę proces, który dotyczy oczyszczania różnych substancji, często w przemyśle, jak w produkcji olejów czy cukru. Niestety, nie ma to nic wspólnego z gotowaniem lub robieniem sosów. Roztrzepywanie to technika, która służy do łączenia i napowietrzania składników, na przykład przy robieniu ciast czy sosów emulsjami, a nie do koncentrowania płynów. Wiesz, jak robisz majonez? Mieszasz składniki energicznie, ale to nie ma związku z redukcją. Rektyfikowanie to proces separacji składników na podstawie różnic w temperaturze wrzenia, co też nie ma zastosowania w kuchni przy robieniu sosów. Mówienie o tych terminach zamiast o redukcji może prowadzić do niezłych nieporozumień i w efekcie do słabej jakości potraw. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę istotne, jeśli chcesz dobrze gotować i rozwijać swoje umiejętności kulinarne.

Pytanie 29

Jakie są tradycyjne polskie zupy?

A. barszcz, kapuśniak, zupa piwna
B. zupa grzybowa, rossolnik, zupa cebulowa
C. polewka, zupa z jaskółczych gniazd, zupa śledziowa
D. żur, czernina, krupnik
Wybór odpowiedzi, która nie zawiera żuru, czerniny i krupniku, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące polskiej tradycji kulinarnej. Przykładowo, polewka, choć znana, jest raczej zupą prostą, często podawaną na wsi, i nie jest klasyfikowana jako typowa polska zupa. Zupa z jaskółczych gniazd oraz zupa śledziowa nie są tradycyjnymi zupami w polskiej kulturze gastronomicznej i mogą być mylone z innymi potrawami, które nie mają tak głębokiego związku z polskim dziedzictwem kulinarnym. Odpowiedzi takie jak barszcz, kapuśniak czy zupa piwna są również problematyczne. Barszcz, mimo że ma swoje miejsce w polskiej kuchni, jest zupą, która w różnych formach występuje w wielu kulturach, a kapuśniak, choć lubiany, nie jest tak powszechnie uznawany jako klasyk jak żur czy czernina. Zupa piwna to nowoczesny twór, który może być ciekawostką, ale nie reprezentuje tradycyjnego polskiego podejścia do zup. Błąd w wyborze odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia różnic między potrawami regionalnymi a daniami uznawanymi za narodowe skarby kulinarne. Ważne jest, aby przy nauce o kuchni zwracać uwagę na historyczne i kulturowe konteksty, które kształtują nasz sposób jedzenia.

Pytanie 30

Sorbinian potasu, który znajduje się na etykiecie w składzie marmolady wieloowocowej, jest substancją

A. spulchniającą
B. zagęszczającą
C. konserwującą
D. emulgującą
Sorbinian potasu, znany również jako sól kwasu sorbowego, jest substancją konserwującą, powszechnie stosowaną w przemyśle spożywczym. Jego głównym zadaniem jest zapobieganie rozwijaniu się mikroorganizmów, takich jak bakterie i pleśnie, co znacząco wydłuża trwałość produktów spożywczych, takich jak marmolady i dżemy. Sorbinian potasu działa poprzez hamowanie enzymów, które są niezbędne do wzrostu drobnoustrojów. W efekcie tego działania, produkty z jego dodatkiem mogą być przechowywane przez dłuższy czas bez utraty jakości. Przykładem zastosowania sorbinianu potasu są różne wyroby owocowe, w tym soki, marmolady, a także wyroby piekarskie. W kontekście standardów branżowych, wprowadzenie substancji konserwujących, takich jak sorbinian potasu, odbywa się zgodnie z regulacjami FDA w Stanach Zjednoczonych oraz EFSA w Europie, które precyzują maksymalne dozwolone stężenia tych substancji w produktach spożywczych, zapewniając ich bezpieczeństwo dla konsumentów.

Pytanie 31

Które z wymienionych warzyw zawiera najwięcej witaminy C na 100 g produktu?

A. Dynia
B. Ogórek
C. Papryka
D. Bakłażan
Papryka jest warzywem, które zawiera znaczące ilości witaminy C, przekraczające 100 mg na 100 g surowca, co czyni ją jednym z najlepszych źródeł tej witaminy w diecie. Witamina C pełni kluczową rolę w organizmie, jako silny przeciwutleniacz, wspierający układ odpornościowy oraz uczestniczący w syntezie kolagenu, co jest istotne dla zdrowia skóry, naczyń krwionośnych oraz kości. Wykorzystanie papryki w codziennej diecie może przyczynić się do zwiększenia spożycia witaminy C, a także innych składników odżywczych, takich jak witaminy A i K oraz błonnik. Przykład praktycznego zastosowania to dodawanie surowej papryki do sałatek, co nie tylko zwiększa wartość odżywczą potrawy, ale także dodaje smaku i koloru. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, zaleca się spożycie co najmniej 400 g owoców i warzyw dziennie, a papryka jest doskonałym sposobem na zwiększenie tej ilości, przy jednoczesnym dostarczaniu cennych składników odżywczych.

Pytanie 32

Peklowanie jest techniką, która służy do konserwacji

A. mleka
B. mięs
C. warzyw
D. jaj
Prawidłowa odpowiedź to mięsa, ponieważ technika peklowania jest kluczowym procesem w przemysłowej i domowej obróbce mięsa, który służy do jego konserwacji oraz poprawy smaku. Peklowanie polega na wprowadzeniu soli, a często również innych składników, takich jak azotany czy przyprawy, do mięsa. Sól działa antybakteryjnie, wpływając na osmotyczne właściwości bakterii, co hamuje ich wzrost i w ten sposób zapobiega psuciu się produktu. Przykładem zastosowania peklowania jest przygotowanie szynki, kiełbas czy bekonu, gdzie tradycyjne metody peklowania, takie jak peklowanie na sucho lub w zalewie, są powszechnie stosowane. Dodatkowo, technika ta pozwala na uzyskanie charakterystycznego koloru oraz aromatu, co jest istotne w produkcji wędlin. Peklowanie jest częścią większego procesu, który może obejmować także wędzenie lub suszenie, a standardy dotyczące bezpieczeństwa żywności, takie jak HACCP, wskazują na konieczność prawidłowego przeprowadzania tego procesu w celu minimalizacji ryzyka mikrobiologicznego.

Pytanie 33

Zielono-niebieska powłoka na powierzchni ugotowanego żółtka jaja kurzego powstaje wskutek

A. długiego przechowywania jaj w niskiej temperaturze
B. zbyt krótkiego czasu gotowania jaj
C. zbyt długiego czasu gotowania jaj
D. krótkiego przechowywania jaj w niskiej temperaturze
Odpowiedzi sugerujące zbyt krótkie gotowanie jaj są błędne, ponieważ w takiej sytuacji nie dochodzi do reakcji chemicznych, które prowadzą do powstawania sinozielonej otoczki. Krótkie gotowanie może nawet nie zapewnić odpowiedniej denaturacji białka, co skutkuje, że jajo pozostaje w stanie surowym. W przypadku długiego przechowywania jaj w warunkach chłodniczych, nie jest to bezpośredni czynnik wpływający na powstawanie otoczki, choć może wpływać na świeżość jaja. Jednak nawet w przypadku długiego przechowywania, jeśli jaja są gotowane przez krótki czas, sinozielona otoczka nie powstanie. Ponadto, krótkie przechowywanie jaj w chłodni nie wpływa na powstawanie tej otoczki, gdyż najistotniejszym czynnikiem pozostaje czas gotowania. Często błędnie zakłada się, że długość przechowywania ma pierwszeństwo w kontekście jakości gotowanych jaj, co jest mylnym podejściem. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że to proces gotowania, a nie przechowywania, w głównej mierze determinuje powstawanie sinozielonej otoczki. Długotrwałe gotowanie, jak również niewłaściwe praktyki kulinarne, powinny być eliminowane w codziennej gastronomii, aby zapewnić najwyższą jakość serwowanych potraw.

Pytanie 34

W hotelowej restauracji serwowany jest gościom zestaw śniadaniowy, który zawiera: kawę z mlekiem, pieczywo drożdżowe, masło, dżem oraz miód. Jakie to śniadanie?

A. angielskie
B. kontynentalne
C. myśliwskie
D. wiedeńskie
Wybór odpowiedzi wiedeńskiej może wynikać z założenia, że jest to typowe śniadanie serwowane w Austrii, jednak w rzeczywistości nie zawiera ono podanych składników. Śniadanie wiedeńskie zazwyczaj składa się z bardziej złożonych potraw, takich jak jajka, wędliny i ser, co czyni je zupełnie innym doświadczeniem kulinarnym. W odniesieniu do odpowiedzi myśliwskiej, często utożsamiana jest z daniami zawierającymi mięso myśliwskie oraz bardziej obfite posiłki, typowe dla tradycyjnej kuchni myśliwskiej. To podejście do śniadania nie jest związane z lekkim posiłkiem, jakim jest śniadanie kontynentalne. Z kolei odpowiedź angielska odnosi się do pełnego angielskiego śniadania, które zawiera boczek, kiełbaski, jajka, grzyby, fasolkę i tosty, co znacznie różni się od prostoty śniadania kontynentalnego. Wiele osób myli te różne style śniadania, sądząc, że wystarczą jedynie podstawowe składniki, a nie biorą pod uwagę tradycji oraz kulturowych różnic w serwowanych posiłkach. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe w branży gastronomicznej, a także może pomóc w tworzeniu menu, które odpowiada oczekiwaniom gości, a jednocześnie oddaje charakter danego regionu czy stylu kulinarnego.

Pytanie 35

Higrometr to instrument używany do pomiaru

A. temperatury w surowcu
B. wilgotności powietrza względnej
C. czasów procesów technologicznych
D. gęstości struktury wyrobu
Higrometr to takie urządzenie, które mierzy wilgotność powietrza. Jest to mega ważne w różnych dziedzinach, jak na przykład w meteorologii, budownictwie czy rolnictwie. Dzięki dokładnemu pomiarowi wilgotności można zadbać o lepsze warunki w otoczeniu, co przekłada się na jakość produktów i komfort ludzi. Higrometry mogą być różne — od analogowych po elektroniczne — i wybór konkretnego modelu zależy od tego, co potrzebujesz. Na przykład w rolnictwie monitorując wilgotność, można lepiej planować nawadnianie, a to z kolei oszczędza wodę i podnosi plony. A w budownictwie, trzymanie wilgotności w ryzach jest istotne, żeby uniknąć pleśni i zniszczenia materiałów budowlanych. Dobry higrometr powinien być dokładny, najlepiej żeby spełniał normy ISO, bo wtedy wiadomo, że będzie można na nim polegać w codziennej pracy.

Pytanie 36

Jak dokonuje się połączenia składników ciasta francuskiego?

A. mieszanie
B. zarabianie
C. ubijanie
D. wałkowanie
Zarabianie, ubijanie i mieszanie to techniki, które nie znajdują zastosowania w łączeniu składników ciasta francuskiego. Zarabianie odnosi się do procesu łączenia mąki z płynami, co ma miejsce na początku przygotowywania ciasta, natomiast w przypadku ciasta francuskiego najważniejszym etapem jest wałkowanie, które zapewnia pożądane właściwości strukturalne. Ubijanie, które polega na wprowadzaniu powietrza do składników, jest stosowane w kontekście wypieków takich jak bezy czy biszkopty, gdzie struktura powinna być lekka i puszysta, co w przypadku ciasta francuskiego nie jest celem. Mieszanie, z drugiej strony, jest techniką, która łączy składniki, ale nie daje efektu warstwowego, charakterystycznego dla ciasta francuskiego. Użycie tych technik w kontekście ciasta francuskiego może prowadzić do nieodpowiedniej tekstury, co często skutkuje końcowym produktem o niskiej jakości. Kluczowe dla sukcesu jest zrozumienie różnic między tymi technikami a wałkowaniem, które ma na celu utworzenie cienkich warstw ciasta, a nie ich mieszanie czy ubijanie. Tak więc, niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do nieudanych eksperymentów w kuchni.

Pytanie 37

Do grupy tłuszczów utwardzonych należy

A. margaryna
B. słonina
C. łój
D. smalec
Margaryna jest produktem tłuszczowym, który uzyskuje się poprzez proces utwardzania olejów roślinnych. Jest to przykład tłuszczu utwardzanego, który charakteryzuje się odpowiednią konsystencją i stabilnością, co czyni go popularnym składnikiem w przemyśle spożywczym. W procesie utwardzania, oleje roślinne są poddawane działaniu wysokiego ciśnienia oraz temperaturze, a także często wykorzystuje się katalizatory. Margaryna jest powszechnie stosowana w piekarnictwie, cukiernictwie, a także jako zamiennik masła w codziennym gotowaniu. Warto zwrócić uwagę na różnice pomiędzy margaryną a innymi tłuszczami, takimi jak łój, smalec czy słonina, które są pochodzenia zwierzęcego i posiadają inną strukturę oraz profil kwasów tłuszczowych. Stosowanie margaryny, zwłaszcza w kontekście ograniczenia tłuszczów nasyconych, jest zgodne z zaleceniami zdrowotnymi, które promują mniejsze spożycie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego na rzecz roślinnych. Przy wyborze margaryny warto zwracać uwagę na skład, wybierając produkty z niską zawartością tłuszczów trans oraz z dodatkiem zdrowych składników, takich jak witaminy A i D, co może przyczynić się do zdrowszej diety.

Pytanie 38

W niskokalorycznej diecie zaleca się unikanie spożycia

A. chudych rybek
B. filetów z indyków
C. baraniny
D. cielęciny
Wybierając piersi z indyków, chude ryby czy cielęcinę jako alternatywy dla baraniny, można popełnić typowy błąd, polegający na błędnym rozumieniu wartości odżywczych różnych rodzajów mięsa. Każdy z tych produktów ma swoje unikalne profile składników odżywczych, które mogą być korzystne w kontekście diety niskoenergetycznej. Pierś z indyka i chude ryby są doskonałymi źródłami białka, jednocześnie dostarczając minimalną ilość tłuszczu, co czyni je idealnymi do utrzymania niskiej kaloryczności posiłków. Cielęcina, choć nieco bardziej tłusta niż indyk, wciąż jest chudym mięsem w porównaniu do baraniny. Typowym błędem jest też myślenie, że wszystkie mięsa są sobie równe; jednakże, ze względu na różnice w zawartości tłuszczu, niektóre z nich są bardziej odpowiednie w diecie odchudzającej. Dodatkowo, w dietach niskoenergetycznych istotne jest zwracanie uwagi na sposób przygotowania posiłków oraz na wybór metod obróbki, które nie dodadzą zbędnych kalorii, co często jest bagatelizowane w codziennym podejściu do gotowania.

Pytanie 39

Jasna zasmażka, mleko, sól, biały pieprz oraz gałka muszkatołowa stanowią składniki

A. zupy neapolitańskiej
B. zupy mlecznej "nic"
C. sosu beszamelowego
D. sosu holenderskiego
Zupa neapolitańska to tradycyjne danie kuchni włoskiej, które jest bazowane na warzywach, pomidorach, oraz często zawiera mięso. Nie ma ona żadnego związku z sosami białymi opartymi na zasmażce, jak w przypadku sosu beszamelowego. Odpowiedź sugerująca, że jasna zasmażka i mleko są składnikami zupy, jest błędna, ponieważ zupa ta opiera się na zupełnie innych składnikach i technikach kulinarnych. Sos holenderski to kolejny typ sosu, który jest emulgowanym sosem na bazie żółtek jaj i masła, a jego smak oraz konsystencja są całkowicie różne od sosu beszamelowego. Odpowiedź dotycząca zupy mlecznej również jest nietrafiona, ponieważ zupa mleczna opiera się na mleku jako głównym składniku, często z dodatkiem kaszy lub innych składników, ale nie zawiera zasmażki, białego pieprzu czy gałki muszkatołowej. Wspólnym błędem przy analizie tych odpowiedzi jest nieodróżnianie podstawowych technik kulinarnych oraz rodzajów składników, co prowadzi do mylnego wnioskowania o ich zastosowaniu w różnych potrawach. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy sos ma swoje unikalne składniki i metody przygotowania, co wpływa na jego smak i zastosowanie.

Pytanie 40

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej
B. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej
C. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej
D. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej
Ta odpowiedź jest całkiem dobra. Obliczenia są zrobione tak, jak powinny, bo bierzesz pod uwagę, że trzeba zwiększyć ilości składników według oryginalnego przepisu. Wiesz, w przepisie na 5 porcji kotletów mamy 800 g drobiu, 2 jajka, 50 g mąki i 120 g bułki tartej. Jak chcesz zrobić 30 porcji, to musisz to podzielić: 30 podzielić na 5 to 6. Więc teraz mnożysz wszystko przez 6: 800 g razy 6 to 4800 g drobiu, 2 jaja razy 6 to 12, 50 g razy 6 to 300 g mąki i 120 g razy 6 to 720 g bułki tartej. Takie podejście jest naprawdę istotne w kuchni, szczególnie jak przygotowuje się jedzenie dla większej grupy. Zachowanie proporcji to klucz do smaku i tekstury potraw. Wiesz, dobrze znać takie obliczenia, bo w gastronomii zarządzanie składnikami to duża sprawa, żeby nie tracić czasu i pieniędzy.