Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:35
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 12:03

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. krytego
B. zygzaka
C. stębnowego
D. łańcuszkowego
Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do wzmocnienia wlotów kieszeni ze względu na swoją elastyczność i odporność na rozdarcia. Dzięki swojej strukturze, ścieg zygzakowy nie tylko łączy ze sobą materiały, ale także pozwala na ich naturalny ruch, co jest szczególnie istotne w miejscach narażonych na naprężenia. W praktyce, stosując ścieg zygzakowy, możemy zapobiec nieestetycznym przetarciom oraz uszkodzeniom krawędzi, co przekłada się na dłuższą żywotność odzieży. Warto zwrócić uwagę, że ten typ ściegu jest często wykorzystywany w produkcji odzieży roboczej oraz sportowej, gdzie trwałość i elastyczność są kluczowe. Zygzakowy ścieg może być również stosowany do wykańczania krawędzi materiałów, co pozwala na uniknięcie ich strzępienia. W związku z tym, wykorzystanie ściegu zygzakowego do wzmacniania wlotów kieszeni jest zgodne z najlepszymi praktykami krawieckimi, które zalecają elastyczne podejście do projektowania i produkcji odzieży.

Pytanie 2

Jakiego przyrządu pomocniczego należy użyć do obszycia krawędzi żakietu damskiego Chanel taśmą ozdobną?

A. Linijki odległościowej
B. Lamownika
C. Stopki do naszywania taśm
D. Stopki do marszczenia
Wybór niewłaściwego przyrządu do obszywania krawędzi, takiego jak linijka odległościowa, jest błędny, ponieważ linijka ma na celu przede wszystkim pomiar i nie posiada funkcji przyszywania materiałów. Jej zastosowanie w kontekście ozdabiania brzegów odzieży nie daje możliwości efektywnego przyszycia taśmy, co jest kluczowe w przypadku estetycznych elementów wykończeniowych. Ponadto, stopka do marszczenia nie jest odpowiednia, gdyż jej głównym zadaniem jest tworzenie marszczeń, a nie przyszywanie taśmy do krawędzi. Marszczenie i obszywanie to zupełnie różne techniki szycia, które wymagają zastosowania odpowiednich narzędzi. Z kolei stopka do naszywania taśm, choć bardziej odpowiednia niż pozostałe wymienione, nie jest idealnym rozwiązaniem dla cienkich taśm ozdobnych, które wymagają większej precyzji. Wybór odpowiednich narzędzi krawieckich jest kluczowy w procesie szycia, a stosowanie niewłaściwych przyrządów może prowadzić do nieestetycznych efektów oraz obniżenia jakości wykonania. W praktyce, dobrze dobrany lamownik zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość wykończenia, co jest niezbędne, zwłaszcza dla odzieży o wysokich standardach jakości, takich jak kreacje marki Chanel.

Pytanie 3

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza
B. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan
C. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni
D. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni
Wiele osób może pomyśleć, że obwód bioder, obwód pasa i długość spodni są wystarczającymi wymiarami do skrócenia i zwężenia dołu spodni. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia specyfiki kształtu nóg oraz ich proporcji. Obwód bioder oraz pasa są istotne przy projektowaniu spodni, ale odnoszą się głównie do górnej części odzieży i nie wpływają na końcowy kształt nogawki. Długość spodni jest oczywiście istotna, ale nie wystarczy ona do właściwego dopasowania nogawki. Innym błędnym założeniem jest użycie wzrostu oraz wysokości krocza; te dwa wymiary są istotne, ale w kontekście całościowego dopasowania spodni, nie mają bezpośredniego wpływu na ich zwężenie na dole. Wzrost nie odzwierciedla proporcji nóg, a wysokość krocza nie uwzględnia różnic w obwodzie ud, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków w procesie krawieckim, co w efekcie może skutkować brakiem satysfakcji z noszonych spodni oraz koniecznością ich dalszej przeróbki.

Pytanie 4

Jak należy przeprowadzić pomiar krawiecki, aby uzyskać wymiar ciała oznaczony symbolem RvRv?

A. W poziomie pomiędzy punktami pachowymi przednim i tylnym
B. W pionie od punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego
C. W poziomie pomiędzy ramionami od strony tylnej
D. W pionie od bocznego punktu szyjnego do brodawkowego
Pomiar krawiecki oznaczony symbolem RvRv powinien być wykonany w kierunku poziomym pomiędzy punktami ramiennymi od strony tylnej, co jest kluczowe dla dokładnego odwzorowania anatomii ciała. Taki pomiar jest istotny w kontekście projektowania odzieży, ponieważ pozwala na odpowiednie dopasowanie materiału do sylwetki osoby. W praktyce, aby uzyskać dokładny wymiar, ważne jest, aby osoba mierzona stała prosto, z ramionami opuszczonymi wzdłuż ciała. Wykonywanie pomiaru z niewłaściwej pozycji może prowadzić do błędnych rezultatów, co w konsekwencji wpłynie na komfort i estetykę odzieży. Standardy branżowe, takie jak ISO 8559, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów w kontekście tworzenia odzieży, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów. Dobrą praktyką jest również zaznaczenie punktów pomiarowych na ciele, co może ułatwić późniejsze procesy produkcyjne oraz umożliwić zachowanie spójności przy kolejnych pomiarach.

Pytanie 5

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2420,00 zł
B. 2304,00 zł
C. 1920,00 zł
D. 1152,00 zł
Przy analizie niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na typowe błędy w rozumieniu obliczeń wynagrodzenia. Jednym z powszechnych nieporozumień jest niewłaściwe ustalanie godzin pracy. Na przykład, błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomnożenia liczby dni pracy przez stawkę netto bez uwzględnienia liczby przepracowanych godzin. Niektórzy mogą mylić normo-minuty z wynagrodzeniem godzinnym, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Zrozumienie, że wynagrodzenie powinno być przeliczone z normo-minut na godziny, jest kluczowe. Inna powszechna pomyłka polega na przeoczeniu faktu, że stawka netto odnosi się do wartości za minutę, a nie godzinę, co może znacznie zaniżyć wynik końcowy. Dodatkowo, pomijanie przeliczenia jednostek (minuty na godziny) jest istotnym błędem, który może prowadzić do zawyżonych lub zaniżonych wartości wynagrodzenia. Ważne jest, aby pracownicy i pracodawcy mieli jasność co do sposobu obliczania wynagrodzenia, a także, aby stosowali sprawdzone metody obliczeniowe, które są zgodne z normami branżowymi. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla prawidłowego określenia wynagrodzenia oraz zapobiegania nieporozumieniom w przyszłości.

Pytanie 6

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia elementów odzieży roboczej wykonanej z drelichu?

A. Fastrygówkę
B. Stębnówkę
C. Overlock
D. Pikówkę
Wybór maszyny do szycia jest kluczowym aspektem w produkcji odzieży roboczej, a zastosowanie niewłaściwego rodzaju maszyny może prowadzić do licznych problemów. Pikówka, która jej przeznaczeniem jest wykonywanie szwów dekoracyjnych lub wzmacniających, nie sprawdzi się w przypadku łączenia elementów ubrania roboczego z drelichu. Choć pikówki oferują możliwość uzyskania estetycznych wykończeń, ich zastosowanie w przypadku intensywnie używanych odzież roboczych może prowadzić do osłabienia szwów. Podobnie, fastrygówka, która jest często używana do tymczasowego łączenia materiałów, nie zapewnia trwałości niezbędnej w odzieży roboczej, co może prowadzić do przedwczesnego rozdzielania się połączeń w wyniku intensywnego użytkowania. Overlock, z drugiej strony, jest maszyną, która doskonale sprawdza się przy wykańczaniu krawędzi materiałów, ale nie jest optymalnym rozwiązaniem do podstawowego łączenia elementów, zwłaszcza w przypadku mocnych tkanin jak drelich. Użycie overlocka w sytuacjach, gdzie kluczowa jest wytrzymałość, może prowadzić do powstawania niewłaściwych szwów, które nie wytrzymają obciążeń. Wybierając odpowiednią maszynę, należy pamiętać o ich specyfikacji i zastosowaniu, aby uniknąć typowych pułapek związanych z niewłaściwym doborem narzędzi w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 7

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. opx — obwód klatki piersiowej
B. SyTy — łuk długości przodu do piersi
C. RvNv—- łuk długości kończyny górnej
D. o0s— obwód szyi
W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 8

W przemyśle produkcja wykrojów odzieżowych odbywa się na podstawie

A. rysunków modelowych wyrobów
B. rysunków układów szablonów
C. wymagań technicznych, jakie muszą spełnić wyroby
D. wymagań, jakie powinny spełniać użyte materiały
Rysunki modelowe wyrobów, choć istotne w procesie projektowania, nie są właściwym podstawowym dokumentem do produkcji wykrojów. Te rysunki służą głównie do przedstawienia ogólnej koncepcji produktu, ale nie zawierają szczegółów niezbędnych do dokładnego krojenia materiału. Wiele osób myli te dwa pojęcia, co prowadzi do nieporozumień i błędów w procesie produkcyjnym. Wymagania, które powinny spełnić zastosowane materiały, są również ważne, jednak są one bardziej związane z właściwościami tkanin, a nie z techniką wykroju. Na przykład, wybór materiału wpływa na decyzje dotyczące układu wzorów, ale nie zastępuje potrzeby precyzyjnych szablonów. Z kolei wymagania techniczne, które powinny spełnić wyroby, są ważne w kontekście finalnej jakości produktu, ale także nie są bezpośrednio związane z procesem wykroju. Właściwe podejście do produkcji wykrojów opiera się na zrozumieniu, że każdy z tych elementów pełni inną rolę w cyklu produkcyjnym. Ignorowanie tego podziału może prowadzić do nieefektywności i zwiększenia kosztów produkcji, co jest powszechnym błędem w branży odzieżowej.

Pytanie 9

Podaj funkcję plotera w przedsiębiorstwie odzieżowym, które dysponuje systemem komputerowego wsparcia dla przygotowania produkcji?

A. Do rozmieszczania szablonów
B. Do krojenia nakładu na sekcje
C. Do nakładania warstw materiału
D. Do wydrukowania rysunku kompozycji szablonów
Ploter w zakładzie odzieżowym wyposażonym w system komputerowego wspomagania przygotowania produkcji pełni kluczową rolę w procesie projektowania i produkcji odzieży. Jego podstawowym zastosowaniem jest wydruk rysunku układu szablonów, co umożliwia wizualizację i dokładne odwzorowanie elementów odzieży przed ich rzeczywistym wytworzeniem. Dzięki zastosowaniu ploterów, projektanci mogą dokładnie zaplanować rozmieszczenie poszczególnych części odzieży na materiale, co jest istotne dla efektywnego wykorzystania surowców i minimalizacji odpadów. W praktyce, ploter umożliwia tworzenie precyzyjnych i skalowalnych szablonów, co przekłada się na zwiększenie jakości finalnych produktów. Współczesne standardy branżowe wymagają stosowania technologii, które wspierają zrównoważony rozwój i efektywność produkcji, dlatego wykorzystanie ploterów staje się nieodzownym elementem nowoczesnych zakładów odzieżowych, umożliwiając nie tylko szybszy proces produkcji, ale także lepszą kontrolę jakości i zgodność z wymaganiami klientów.

Pytanie 10

Korzystając z usług punktu, klientka złożyła zamówienie na uszycie bluzki podstawowej z jednolitej tkaniny o szerokości 90 cm. Zmierzono jej wymiary: długość bluzki – 65 cm, długość rękawa – 60 cm, obwód klatki piersiowej – 88 cm. Ile tkaniny będzie potrzebne do realizacji tego zamówienia?

A. 125 cm
B. 275 cm
C. 209 cm
D. 137 cm
Wybierając odpowiedzi 137 cm, 275 cm lub 125 cm, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące obliczeń zużycia tkaniny. W przypadku 137 cm, wrażenie, że wystarczy tak mało materiału, może wynikać z ignorowania długości rękawa i potrzeby zapasu na szwy. Nawet przy krótkim rękawie, długość 65 cm bluzki wymaga znacznie więcej materiału niż sugeruje ta odpowiedź. Warto zauważyć, że przy tkaninach o szerokości 90 cm, założenie, że wystarczy 137 cm, prowadzi do ryzyka, że materiał nie pokryje całkowitych wymiarów wymaganych do uszycia bluzki. Z kolei wybór 275 cm jest absurdalnie przeszacowany, co może sugerować nadmierne zapotrzebowanie, niemające uzasadnienia w rzeczywistych wymiarach. W kontekście produkcji odzieży, nadmiar tkaniny nie tylko generuje dodatkowe koszty, ale także wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. Natomiast 125 cm nie uwzględnia długości rękawa, co jest typowym błędem, ponieważ każdy z elementów bluzki musi być odpowiednio długi, aby zapewnić komfort i estetykę. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach zużycia tkaniny nie pomijać kluczowych wymiarów oraz rezerw materiałowych, co jest istotne w praktyce krawieckiej.

Pytanie 11

Jaka tkanina będzie najlepsza na letnią bluzę w stylu safari?

A. Len z dodatkiem włókien syntetycznych
B. Bawełna z dodatkiem włókien syntetycznych
C. 100% bawełna
D. 100% len
100% len jest najlepszym wyborem na letnią bluzę w stylu safari ze względu na swoje naturalne właściwości. Len charakteryzuje się doskonałą oddychalnością, co pozwala skórze swobodnie oddychać nawet w gorące dni. Ponadto, len ma zdolność do absorpcji wilgoci, co sprawia, że odprowadza pot, zapewniając komfort noszenia. W kontekście stylu safari, len doskonale wpisuje się w estetykę, oferując surowy, ale jednocześnie elegancki wygląd. Naturalne włókna lnu są również wytrzymałe, co czyni je idealnym materiałem do odzieży przeznaczonej do aktywności na świeżym powietrzu. Dodatkowo, len jest materiałem, który zyskuje na atrakcyjności z czasem; staje się coraz bardziej miękki i przyjemny w dotyku, co potęguje jego użytkową wartość. Warto również zauważyć, że wybór materiałów naturalnych, takich jak len, jest zgodny z rosnącymi trendami ekologicznymi i zrównoważonym rozwojem w branży mody.

Pytanie 12

Jaką metodę obróbki tkanin należy wykorzystać, aby chronić odzież przed deszczem i wilgocią?

A. Kalandrowanie
B. Impregnowanie
C. Dekatyzowanie
D. Krochmalenie
Dekatyzowanie to proces, który ma na celu usunięcie naprężeń z tkanin po ich wyprodukowaniu, co zapewnia stabilność wymiarową materiału. Jest to istotna metoda w kontekście poprawy jakości tkanin, jednak nie ma ona zastosowania w zabezpieczaniu odzieży przed deszczem czy wilgocią. Podobnie, kalandrowanie to technika wykończania tkanin, polegająca na ich prasowaniu między gorącymi walcami, co prowadzi do uzyskania gładkiej powierzchni. Ta metoda jest często stosowana w produkcji tkanin o wysokiej gęstości, ale nie zapewnia ochrony przed wodą. Krochmalenie natomiast, polegające na aplikacji skrobi na tkaniny, ma na celu usztywnienie ich, co jest przydatne w przypadku niektórych typów odzieży, jak koszule czy obrusy, ale również nie zabezpiecza przed wilgocią. Wybór niewłaściwej metody wykończania tkanin może prowadzić do nieadekwatnej ochrony użytkownika w zmiennych warunkach atmosferycznych. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze odpowiednich technik uwzględniać specyfikę zastosowania oraz oczekiwania dotyczące funkcjonalności odzieży.

Pytanie 13

Podczas modelowania kroju sukni damskiej w stylu princeska, gdzie powinna być przeniesiona zaszewka piersiowa?

A. podkroju szyi
B. boku
C. podkroju pachy
D. ramienia
Przeniesienie zaszewki piersiowej w modelowaniu sukni damskiej typu princeska na inne linie, takie jak bok, podkrój pachy czy podkrój szyi, wiąże się z fundamentalnymi błędami w projektowaniu. Ustanowione standardy w modzie wskazują, że zaszewki powinny być umiejscowione w strategicznych punktach, które odpowiadają anatomicznemu kształtowi ciała. Umieszczając zaszewkę na boku, ryzykujemy, że dekolt straci swój kształt, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu górnej części sukni. Dodatkowo, zaszewka na podkroju pachy może powodować dyskomfort, ograniczając ruchomość oraz wpływając negatywnie na ogólną ergonomię odzieży, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Z kolei przeniesienie zaszewki na podkrój szyi jest nieefektywne, gdyż nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla biustu, co jest kluczowe w sukni princesce, gdzie priorytetem jest elegancki kształt i dobre dopasowanie. Takie podejścia mogą być wynikiem błędnych założeń projektowych, które nie uwzględniają proporcji ciała oraz wymagań dotyczących odzieży. Dlatego ważne jest, aby w procesie modelowania korzystać z narzędzi oraz technik, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wygodę i estetykę stworzonych wyrobów.

Pytanie 14

Na jakość finalnego produktu odzieżowego nie oddziałują

A. standard materiałów oraz akcesoriów krawieckich
B. szerokość użytych materiałów
C. wymiary indywidualnych części odzieży
D. spojenia elementów konstrukcyjnych
Odpowiedź dotycząca szerokości zastosowanych materiałów jako czynnika, który nie wpływa na jakość gotowego wyrobu odzieżowego, jest prawidłowa, ponieważ szerokość materiału nie determinuje bezpośrednio jakości końcowego produktu. W praktyce, o jakości odzieży decydują inne czynniki, takie jak jakość użytych materiałów, dokładność połączeń konstrukcyjnych oraz precyzyjne wymiary elementów. Przykładowo, nawet jeśli materiał jest szeroki, ale nie wykazuje odpowiednich właściwości, jak trwałość czy elastyczność, to nie przyczyni się do wysokiej jakości gotowego wyrobu. Dobrze zdefiniowane standardy jakości odzieży, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zarówno właściwego doboru surowców, jak i poprawności wykonania. Niezależnie od zastosowanej szerokości materiału, kluczowe jest, aby używane tkaniny oraz dodatki krawieckie spełniały określone normy jakościowe, co ma bezpośredni wpływ na trwałość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 15

Jakie urządzenia powinno się zastosować do finalizacji damskiego żakietu uszytego z wełny?

A. Krajarka ręczna, żelazko elektryczno-parowe
B. Automat do wykrawania, podszywarka
C. Dziurkarka odzieżowa, guzikarka
D. Prasa do klejenia, dziurkarka bieliźniana
No, wybór automatu wykrawającego i podszywarki do wykończenia żakietu damskiego z wełny to nie jest najlepszy pomysł. Te maszyny robią zupełnie coś innego. Automat wykrawający to sprzęt do masowego wycinania tkanin, bardziej na początku, a nie na etapie wykończenia. To wtedy trzeba się skupić na detalach, jak guziki czy dziurki. Jak użyjesz automatu wykrawającego w tym kontekście, to możesz naprawdę zgubić te kluczowe detale, które są potrzebne, żeby żakiet dobrze wyglądał i działał. Podszywarka też jest ważna, ale ona bardziej podkłada tkaniny, a nie wykańcza szczegóły jak guzik czy dziurki. Dziurkarka odzieżowa za to jest niezbędna, bo wycina właśnie te otwory, co jest kluczowe dla estetyki i funkcji żakietu. Jak wybierasz maszyny do wykończenia, to warto pomyśleć, czy są odpowiednie do tego, co trzeba zrobić i czy spełniają standardy jakości. Niekiedy, lekceważący wybór maszyn może obniżyć jakość końcowego produktu, co wpływa na to, jak klienci oceniają markę. Pamiętaj, że odpowiednie maszyny to kluczowy element w produkcji wysokiej jakości odzieży.

Pytanie 16

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla pokazanej na rysunku tkaniny wełnianej z pokryciem włókiennym, zaplanowanej do uszycia 200 sztuk płaszczy jesiennych?

Ilustracja do pytania
A. Asymetryczny dwukierunkowy
B. Symetryczny jednokierunkowy
C. Symetryczny dwukierunkowy
D. Asymetryczny jednokierunkowy
Wybór innych układów niż asymetryczny jednokierunkowy do szycia płaszczy jesiennych z tkaniny wełnianej z okrywą włókienną może prowadzić do istotnych problemów w procesie produkcji. Układ symetryczny dwukierunkowy sugeruje, że tkanina jest równomiernie rozłożona w dwóch kierunkach, co w przypadku owłosienia wełny może nie być korzystne, ponieważ nie uwzględnia naturalnych właściwości strukturalnych tkaniny, które mogą prowadzić do nieodpowiedniego dopasowania odzieży. Podobnie, symetryczny jednokierunkowy układ, mimo że wydaje się prostszy, może nie wykorzystać pełni potencjału włókien, co w rezultacie obniża komfort noszenia i estetykę. Asymetryczny dwukierunkowy również nie jest optymalnym wyborem, ponieważ złożoność takiego układu może zwiększać straty materiałowe oraz wydłużać czas produkcji, a także wprowadza ryzyko niewłaściwego ułożenia włókien, co zmniejsza trwałość i elastyczność gotowych wyrobów. W kontekście szycia większej liczby sztuk, takiej jak 200 płaszczy, kluczowe jest zrozumienie, że układ tkaniny powinien być zoptymalizowany pod kątem zarówno estetyki, jak i wydajności produkcji, co lepiej osiąga się poprzez zastosowanie układu asymetrycznego jednokierunkowego.

Pytanie 17

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 110°C
B. 180°C
C. 150°C
D. 200°C
Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 18

Efekt marszczenia (zsuwania) zszywanych warstw komponentów odzieży podczas wykonywania szwu można uzyskać na maszynie szwalniczej stębnowej z systemem transportu

A. stopkowym
B. ząbkowym
C. różnicowym
D. igłowym
Maszyna szwalnicza z transportem różnicowym jest szczególnie zaprojektowana do uzyskiwania marszczeń podczas szycia. Działa to na zasadzie zmiennej prędkości transportu materiału, co prowadzi do efektywnego zsuwania zszywanych warstw. W praktyce, wykorzystując transport różnicowy, można osiągnąć różne efekty marszczenia w zależności od rodzaju materiału oraz pożądanej intensywności marszczeń. Dla przykładu, przy szyciu lekkich tkanin, takich jak szyfon czy organza, transport różnicowy pozwala na precyzyjne modulowanie marszczenia, co jest istotne w produkcji odzieży wieczorowej i festiwalowej. Dodatkowo, stosowanie transportu różnicowego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej, ponieważ pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych elementów odzieży, które odpowiadają na bieżące trendy i wymagania rynku. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia regulacja transportu różnicowego może pomóc w uniknięciu problemów z przesuwaniem się materiału, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości szycia.

Pytanie 19

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. zaprasować
B. odprasować
C. sprasować
D. zdekatyzować
Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.

Pytanie 20

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
Odpowiedź dotycząca obliczenia normy zużycia materiału do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia kluczowe elementy konstrukcyjne. Przy projektowaniu odzieży, szczególnie w przypadku płaszczy, istotne jest zastosowanie dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, co zapewnia pełny fason i odpowiednie dopasowanie do sylwetki klientki. Dodatkowo, dodatek na szwy i podwinięcia jest niezbędny, aby materiał był wystarczająco długi, co jest standardem w branży odzieżowej. 10% dodatku na szwy to również praktyka, która uwzględnia ewentualne błędy podczas szycia oraz niewielkie różnice w wymiarach, co zapewnia, że finalny produkt będzie estetyczny oraz funkcjonalny. W przypadku braku odpowiednich dodatków materiałowych, istnieje ryzyko, że gotowy płaszcz nie będzie odpowiednio wykończony, a szwy mogą być zbyt napięte, co wpłynie negatywnie na komfort noszenia. Przykładem może być sytuacja, gdy materiał nie został prawidłowo obliczony, co prowadzi do nieestetycznych wykończeń oraz może powodować deformacje płaszcza.

Pytanie 21

Jakie jest zapotrzebowanie na tkaninę gładką poliestrową o szerokości 1,50 m, potrzebną do uszycia podstawowej spódnicy o długości 50 cm, dla klientki o wymiarach ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 0,55 m
B. 1,15 m
C. 1,10 m
D. 0,60 m
Odpowiedzi, które proponują większe zużycie tkaniny, takie jak 1,10 m, 0,60 m czy 1,15 m, wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących obliczeń potrzebnych do uszycia spódnicy. Często zdarza się, że osoby zajmujące się szyciem nie uwzględniają w swoich kalkulacjach właściwego podziału materiału oraz zapasów na szwy. Na przykład, zbyt duża ilość materiału może sugerować niepotrzebne dodawanie zapasu. Obliczając normę zużycia, kluczowe jest również zrozumienie proporcji wzrostu i wymiarów ciała klientki. Obwody talii i bioder powinny być prawidłowo interpretowane, a ich wartości powinny wpływać na strategię krojenia, aby uniknąć marnotrawstwa. Przykładem typowego błędu jest mylenie długości spódnicy z ilością tkaniny potrzebnej na zakładki, co prowadzi do przeszacowania zapotrzebowania na materiał. Standardy w branży odzieżowej wyraźnie określają, że istotne jest nie tylko obliczenie długości, ale również uwzględnienie parametrów konstrukcyjnych, co zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, wiedza o optymalizacji zużycia tkanin ma kluczowe znaczenie dla rentowności projektów odzieżowych, a prawidłowe podejście do obliczeń może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu.

Pytanie 22

Wielkości dodatków na szwy są uzależnione, między innymi, od

A. rodzaju wzoru.
B. wielkości produktu.
C. kształtu wzoru.
D. rodzaju materiału.
Wybór rodzaju tkaniny jako kluczowego czynnika wpływającego na wielkości dodatków na szwy jest uzasadniony technicznie. Tkaniny różnią się nie tylko składem, ale także właściwościami mechanicznymi, co znacząco wpływa na to, jak zareagują na proces szycia. Na przykład, różne tkaniny mogą mieć różne stopnie rozciągliwości, grubości oraz faktury, co wymusza odpowiednie dostosowanie dodatków na szwy. W przypadku tkanin elastycznych, takich jak jersey, dodatki na szwy są zazwyczaj mniejsze, ponieważ tkanina sama w sobie ma zdolność do rozciągania, co pozwala na lepsze dopasowanie. Z kolei w przypadku tkanin sztywniejszych, jak denim, większe dodatki na szwy mogą być konieczne, aby zapewnić odpowiednią stabilność i trwałość szwu. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak American National Standards Institute (ANSI), które podkreślają konieczność dostosowywania parametrów szycia do charakterystyki materiału. Praktyka ta nie tylko zwiększa jakość gotowego wyrobu, ale także jego komfort użytkowania.

Pytanie 23

Która z poniższych przyczyn <u>nie</u> przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki
B. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka
C. Zbyt cienka igła
D. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza
Zbyt duże napięcie nitki górnej, niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza oraz zbyt cienka igła to powszechne przyczyny, które mogą prowadzić do łamania się igły. Napięcie nitki górnej jest kluczowym czynnikiem w procesie szycia, ponieważ zbyt mocne napięcie powoduje, że igła jest narażona na nadmierne obciążenie podczas wbijania się w materiał. Może to skutkować nie tylko złamaniem igły, ale również uszkodzeniem materiału. Właściwe ustawienie bębenka jest równie istotne, ponieważ niewłaściwe umiejscowienie bębenka prowadzi do nierównomiernego przesuwania się nitki, co powoduje, że igła nie porusza się płynnie, co zwiększa ryzyko jej złamania. Zbyt cienka igła również nie jest przystosowana do dużego obciążenia, jakie może wystąpić podczas szycia grubych materiałów, co również może przyczynić się do jej pęknięcia. W praktyce, aby minimalizować ryzyko łamania igieł, niezbędne jest regularne sprawdzanie napięcia oraz dobieranie odpowiednich rodzajów igieł do materiałów, co jest zalecane w standardach branżowych.

Pytanie 24

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 150°C
B. 110°C
C. 200°C
D. 120°C
No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.

Pytanie 25

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła
B. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła
C. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła
D. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła
Prawidłowe nawleczenie nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest kluczowym elementem zapewniającym wysoką jakość szycia. Każda z błędnych odpowiedzi koncentruje się na niewłaściwej kolejności elementów prowadzenia nici, co może prowadzić do usterki w działaniu maszyny. W przypadku pierwszej odpowiedzi, umiejscowienie sprężynki kompensacyjnej na początku procesu jest niezgodne z zasadami, ponieważ jej funkcja polega na kompensacji napięcia nici, a nie na jej prowadzeniu. Kolejna odpowiedź pomija kluczowy element, jakim jest podciągacz nici, który jest niezbędny do zapewnienia prawidłowego napięcia oraz prowadzenia nici do igły. Z kolei umieszczanie prowadników nici na końcu procesu jest błędne, ponieważ ich rola polega na wstępnym kierowaniu nici do kolejnych elementów. Niezrozumienie funkcji, jakie pełnią poszczególne komponenty, może prowadzić do poważnych problemów, takich jak splątanie nici, pękanie, a w konsekwencji do zniszczenia materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe ustawienie i kolejność nawleczenia nici nie tylko wpływają na jakość realizacji projektów szyciowych, ale także na ogólną efektywność pracy maszyny. Wiedza na ten temat jest niezbędna dla każdego, kto planuje pracować z maszynami do szycia, niezależnie od ich zaawansowania.

Pytanie 26

Jakie jest główne przeznaczenie nitów w jeansach?

A. Zabezpieczenie przed zniszczeniem
B. Łączenie różnych części
C. Wzmacnianie kieszeni
D. Ozdobne elementy
Wybór nitów jako ochrony przed zniszczeniem lub ich roli w łączeniu elementów odzieży to koncepcje, które nie oddają rzeczywistego zastosowania tych detali w spodni. Nity rzeczywiście mogą chronić przed zniszczeniem, ale ich główną funkcją jest wzmacnianie, a nie ogólna ochrona materiału. Można by pomyśleć, że nity jako elementy łączące przyczyniają się do struktury spodni, jednak w kontekście spodni jeansowych, ich zastosowanie jest ograniczone do wzmocnienia miejsc szczególnie narażonych na rozdarcia, np. kieszeni. Z kolei odpowiedzi sugerujące, że nity są jedynie elementami ozdobnymi, nie uwzględniają ich kluczowej roli w konstrukcji mechanicznej odzieży. Nity mogą rzeczywiście pełnić funkcję dekoracyjną, ale w przypadku jeansów ich praktyczne zastosowanie w kontekście wzmocnienia kieszeni i trwałości jest znacznie ważniejsze. Pojawiające się błędne przeświadczenie, że nity są zbędnym elementem, wynika z pomijania ich technicznej funkcji w kontekście użytkowania odzieży oraz z braku zrozumienia zasad konstrukcji odzieży, w której detale takie jak nity odgrywają kluczową rolę w zwiększaniu żywotności oraz funkcjonalności produktów. Ostatecznie, zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości nie tylko aspektów estetycznych, ale również technologii produkcji odzieży.

Pytanie 27

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zlikwidować połysk z powierzchni materiału wełnianego?

A. Przeprasowanie
B. Odparowanie
C. Odprasowanie
D. Wyprasowanie
Przeprasowanie, odprasowanie i wyprasowanie to terminy, które odnoszą się do różnych technik obróbki tkanin, jednak nie są one odpowiednie do usuwania połysku z powierzchni tkanin wełnianych. Przeprasowanie oznacza proces wygładzania zagnieceń poprzez zastosowanie wysokiej temperatury oraz nacisku, co może przynieść chwilową poprawę wyglądu, ale nie eliminuje połysku. Odprasowanie, z kolei, zazwyczaj odnosi się do usuwania zagnieceń z tkanin po ich wypraniu, a więc również nie ma na celu trwałej zmiany w strukturze włókien, co jest kluczowe dla likwidacji połysku. Wreszcie, wyprasowanie to termin często używany zamiennie z przeprasowaniem, co dodatkowo wprowadza zamieszanie w kontekście technik obróbczych. Wszystkie te metody opierają się na działaniu temperatury i nacisku, jednak nie angażują pary wodnej, która jest kluczowym elementem odparowania. Często błędne przekonanie o skuteczności tych metod może prowadzić do pogorszenia stanu tkaniny, gdyż niewłaściwie przeprowadzony proces prasowania może powodować skurcz lub uszkodzenie włókien, co jest szczególnie istotne w przypadku delikatnych materiałów, takich jak wełna.

Pytanie 28

Tkanina bawełniana, stosowana w pościeli, która wyróżnia się nierówną strukturą uzyskaną przez lokalne nanoszenie skoncentrowanego ługu sodowego, to

A. kresz
B. kora
C. kreton
D. perkal
Kora to tkanina bawełniana, która charakteryzuje się nierówną powierzchnią uzyskaną przez miejscowe nadrukowanie stężonego ługu sodowego. Proces ten polega na usuwaniu niektórych włókien w wybranych miejscach, co nadaje tkaninie specyficzny, chropowaty wygląd i teksturę. Kora jest często stosowana do produkcji pościeli, odzieży oraz zasłon, a jej unikalne właściwości estetyczne sprawiają, że jest ceniona przez projektantów wnętrz. Dzięki swojej strukturze, tkanina z kory ma zwiększoną odporność na zagniecenia, co czyni ją praktycznym wyborem w codziennym użytkowaniu. W branży tekstylnej kora wyróżnia się także dobrą przewiewnością i komfortem noszenia, co jest istotne w przypadku odzieży oraz pościeli. Zgodnie z dobrymi praktykami produkcyjnymi, kora powinna być wykonana z wysokiej jakości bawełny, co zapewnia jej trwałość oraz estetyczny wygląd przez długi czas.

Pytanie 29

Jaką najwyższą temperaturę można ustawić podczas prasowania lnianej spódnicy damskiej, jeśli na metce producent umieścił symbol żelazka z trzema kropkami wewnątrz?

A. 150°C
B. 200°C
C. 120°C
D. 100°C
Wybór innych temperatur prasowania dla lnianej spódnicy damskiej wskazuje na niepełne zrozumienie symboliki używanej na metkach odzieżowych. Na przykład, temperatura 150°C jest zbyt niska, by skutecznie prasować len, ponieważ materiał ten wymaga wyższej temperatury, aby zmięknąć i pozbyć się zagnieceń. Zastosowanie takiej temperatury mogłoby prowadzić do nieefektywnego prasowania, a w rezultacie do konieczności wielokrotnego wykonywania tego procesu, co jest nie tylko czasochłonne, ale i może wpłynąć na trwałość tkaniny. Z kolei opcja 120°C również nie spełnia wymogów lnu, który wymaga wyższej temperatury. Prasowanie w temperaturze 100°C jest niewłaściwe, ponieważ wystawienie lnu na tak niską temperaturę może skutkować jego sztywnieniem lub nieodpowiednim wygładzeniem, co prowadzi do niezadowolenia z efektu końcowego. Kluczowe jest zrozumienie, że materiały naturalne, takie jak len, mają swoje specyficzne wymagania, a ich niewłaściwe traktowanie może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby zawsze kierować się zaleceniami producenta, które są oparte na standardach branżowych dotyczących pielęgnacji tkanin. Warto również zaznaczyć, że wiedza na temat odpowiednich temperatur prasowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości i estetyki ubrań przez dłuższy czas.

Pytanie 30

Jakiej operacji technologicznej <u><strong>nie da się zrealizować</strong></u> na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?

A. Wykończenia brzegu wyrobu
B. Przyszycia zamka błyskawicznego
C. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży
D. Zamocowania kieszeni nakładanej
Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzaka jest operacją, której nie można wykonać z uwagi na konstrukcję tej maszyny. Mechanizm zygzaka, charakteryzujący się ruchem w kształcie zygzaka, został zaprojektowany głównie do operacji takich jak wykańczanie brzegów, naszywanie aplikacji oraz zamocowanie kieszeni. W przypadku przyszycia zamka błyskawicznego wymagane jest precyzyjne prowadzenie materiału wzdłuż prostego szwu, co znacznie utrudnia zygzakowy ruch igły. Standardy branżowe określają, że do przyszywania zamków najlepiej stosować maszyny o regulowanym ustawieniu igły w linii prostej, które zapewniają równomierne i mocne przyszycie. W praktyce, aby efektywnie przyszyć zamek błyskawiczny, stosuje się również specjalne stopki oraz szwy, które umożliwiają idealne dopasowanie elementów odzieży. Dlatego w kontekście technologii szwalniczej, wiedza na temat odpowiednich maszyn i ich zastosowania jest kluczowa.

Pytanie 31

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem instruktażowym wskaż metodę przyszycia rękawa do podkroju pachy?

Ilustracja do pytania
A. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obrzucenie krawędzi wspólnie
B. Obszycie lamówką krawędzi główki i podkroju pachy oraz zszycie ich razem
C. Obrzucenie osobno krawędzi główki oraz podkroju pachy i zszycie ich razem
D. Wszycie główki rękawa do podkroju pachy oraz obszycie krawędzi lamówką
Zastosowanie różnych metod wszywania rękawa do podkroju pachy, takich jak obracanie krawędzi lub zszywanie oddzielnych elementów, może prowadzić do niepożądanych efektów estetycznych i funkcjonalnych. Obrzucenie oddzielnie krawędzi główki rękawa oraz podkroju pachy, a następnie ich zszycie, może skutkować widocznymi szwami, które nie tylko szpecą projekt, ale mogą również powodować dyskomfort podczas noszenia odzieży. Tego typu podejście nie uwzględnia ważnych aspektów, takich jak odpowiednie dopasowanie oraz wsparcie strukturalne, które są kluczowe dla prawidłowego kształtu rękawa. Ponadto, technika ta może prowadzić do osłabienia krawędzi, co zwiększa ryzyko strzępienia i uszkodzeń materiału. Z kolei obrzucenie krawędzi i ich zszycie razem, bez zastosowania lamówki, może sprawić, że projekt stanie się mniej estetyczny. Warto również zauważyć, że niektóre metody wymagają znajomości konkretnego materiału oraz jego właściwości, co może prowadzić do błędów w wyborze odpowiednich narzędzi i technik. W praktyce, kluczowe jest, aby stosować sprawdzone metody, które zapewniają zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne wykończenie odzieży, a także pamiętać o znaczeniu przygotowania i testowania rozwiązań przed realizacją projektu.

Pytanie 32

Jaką maszynę należy wykorzystać do robienia dziur w męskiej koszuli?

A. Guzikarkę
B. Dziurkarkę odzieżową
C. Dziurkarkę bieliźnianą
D. Ryglówkę
Dziurkarka bieliźniana to maszyna, która została specjalnie zaprojektowana do wykonywania precyzyjnych dziurek w materiałach o delikatniejszej strukturze, takich jak bielizna, ale również koszule męskie. Charakteryzuje się ona możliwością regulacji średnicy dziurki, co pozwala na dostosowanie do różnych rodzajów guzików. Użycie dziurkarki bieliźnianej gwarantuje, że dziurki będą wykonane z zachowaniem odpowiednich standardów jakości, co jest kluczowe dla końcowego wyglądu produktu. Na przykład, w procesie szycia koszul męskich, istotne jest, aby dziurki nie były zbyt małe ani zbyt duże, co mogłoby prowadzić do problemów z zapięciem. Praktyka pokazuje, że korzystanie z dedykowanej maszyny, takiej jak dziurkarka bieliźniana, znacząco wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 33

Jakim ściegiem można w warunkach domowych przyszyć koronkę bawełnianą do dolnej krawędzi spódnicy?

A. Ryglowym
B. Pokrywającym
C. Krytym
D. Zygzakowym
Nie wszystkie ściegi nadają się do doszywania koronki bawełnianej. Na przykład, ścieg kryty, chociaż może być przydatny w innych kontekstach, nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani trwałości, które są kluczowe przy pracy z tak delikatnym materiałem jak koronka. Stosowanie ściegu krytego do takich zadań może prowadzić do uszkodzenia tkaniny, ponieważ siła naprężenia może skutkować rozdzieleniem się połączenia. Również ścieg ryglowy, którego celem jest zabezpieczenie szwów, nie sprawdzi się w przypadku koronki, gdyż nie jest on zaprojektowany do estetycznego przyszywania dekoracji, a raczej do wzmacniania szwów w miejscach narażonych na duże napięcia. Zastosowanie go do doszywania koronki mogłoby zniszczyć jej delikatną strukturę. Podobnie, ścieg pokrywający, chociaż może być stosowany do dekoracyjnych elementów, wymaga znacznie grubszych materiałów, co sprawia, że nie będzie odpowiedni dla cienkich koronek. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wyborów, obejmują niewłaściwe powiązanie funkcji ściegu z rodzajem tkaniny oraz brak zrozumienia, jak poszczególne ściegi wpływają na elastyczność i trwałość szwów. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze ściegu, dokładnie rozważyć specyfikę materiału i pożądany efekt wizualny.

Pytanie 34

Jak wysoka jest dopuszczalna temperatura prasowania bluzki uszytej z elanobawełny?

A. 200°C
B. 180°C
C. 220°C
D. 110°C
Wybierając wyższe temperatury prasowania, takie jak 180°C, 200°C czy 220°C, można łatwo uszkodzić delikatne włókna elanobawełny. Wiele osób myśli, że im wyższa temperatura, tym skuteczniejsze prasowanie, co jest fałszywym założeniem. Wysokie temperatury mogą prowadzić do stopienia elastanu, co skutkuje nieodwracalnymi uszkodzeniami tkaniny. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że różne materiały mają swoje specyficzne wymagania dotyczące obróbki cieplnej. Elanobawełna, będąca kombinacją bawełny i elastanu, wymaga ostrożności, aby zachować zarówno estetykę, jak i funkcjonalność odzieży. Kolejnym powszechnym błędem jest zignorowanie etykiety z instrukcjami prania i prasowania, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk. Standardy branżowe jasno określają maksymalne temperatury prasowania dla różnych materiałów, a ich ignorowanie może przyczynić się do szybszego zużycia odzieży. Właściwe metody prasowania, takie jak użycie pary czy prasowanie przez tkaninę ochronną, są kluczowe w ochronie delikatnych włókien. Warto zainwestować czas w poznanie właściwości materiałów, co pozwoli uniknąć problemów związanych z ich konserwacją.

Pytanie 35

Tkanina wykonana z bawełny, tkaną na krosnach żakardowych w splotach atłasowym i satynowym, wykorzystywana do produkcji obrusów, to

A. madera
B. popelina
C. adamaszek
D. batyst
Odpowiedzi takie jak 'popelina', 'madera' czy 'batyst' są nie na miejscu, bo pewnie nie do końca rozumiesz, jak te tkaniny się różnią. Popelina to lekki materiał bawełniany, często wykorzystywany do odzieży. Jest gładka i ma prosty splot, więc nie nadaje się na eleganckie obrusy. Madera to z kolei grubsza tkanina, która może pasować do niektórych obrusów, ale nie ma takich wzorów jak adamaszek. Batyst to z kolei ultra lekki materiał, głównie do dziecięcej odzieży, ale ze względu na swoją delikatność nie sprawdzi się jako obrus, bo łatwo się brudzi i uszkadza. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminów w branży tekstylnej oraz małej wiedzy o specyfikacjach tkanin. Ważne, żeby zrozumieć, że różne tkaniny mają różne właściwości i zastosowania, co jest kluczowe w produkcji i wyborze materiałów.

Pytanie 36

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. nadmierne zabrudzenie transportera
B. zbyt wysokie napięcie nici górnej
C. nieprawidłowe mocowanie stopki
D. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka
Podczas szycia mogą wystąpić różne problemy, w tym zrywanie nici dolnej, a niektóre z przyczyn, które często wskazuje się jako potencjalne, są błędne i mogą prowadzić do nieporozumień. Nadmierne zanieczyszczenie transportera rzeczywiście może negatywnie wpływać na pracę maszyny, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici dolnej. Zanieczyszczenia mogą powodować, że materiały nie będą prawidłowo przesuwane, co może prowadzić do problemów z równością szwów, jednak nie ma to bezpośredniego związku z samym zrywaniem nici. Niewłaściwe zamocowanie stopki również może wpływać na jakość szycia, ale problem ten dotyczy głównie sposobu prowadzenia materiału, a nie samej nici dolnej. W przypadku, gdy stopka nie jest odpowiednio zamocowana, materiał może nie być prawidłowo prowadzony, co może prowadzić do nierównych szwów, ale niekoniecznie do zrywania nici. Zbyt duże naprężenie nici górnej jest innym często wskazywanym błędem, który może prowadzić do problemów, jednak to również nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania nici dolnej. Zbyt silne naprężenie może powodować, że nić będzie się łamać podczas szycia, ale w kontekście problemów z transportem dolnym należy skupić się na właściwym nawinięciu i ogólnym stanie maszyny. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczne szycie wymaga holistycznego spojrzenia na stan maszyny i jakości materiałów, a nie skupiania się jedynie na jednym aspekcie.

Pytanie 37

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na sucho, w temperaturze 140 °C
B. na mokro, w temperaturze 110 °C
C. na mokro, w temperaturze 150 °C
D. na sucho, w temperaturze 180 °C
Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego na sucho, w temperaturze 140 °C, jest zalecane ze względu na delikatność tego materiału oraz ryzyko jego uszkodzenia w wyższych temperaturach. Jedwab jest włóknem białkowym, które może ulec zniekształceniu lub przypaleniu, jeśli zostanie poddane zbyt wysokiej temperaturze. Prasując na sucho, unikamy wprowadzenia dodatkowej wilgoci, która mogłaby osłabić strukturę włókien. W praktyce, warto używać ochronnej szmatki, aby zminimalizować ryzyko bezpośredniego kontaktu żelazka z tkaniną. Prasowanie po lewej stronie również zmniejsza ryzyko powstawania połysku na widocznej stronie materiału. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące prasowania jedwabiu mogą się różnić w zależności od producenta, dlatego zawsze warto zapoznać się z zaleceniami zamieszczonymi na metce. Dobrym nawykiem jest także testowanie temperatury na mało widocznym fragmencie materiału przed przystąpieniem do prasowania. Przykładem może być przygotowanie bluzki do formalnej okazji, gdzie estetyka jest kluczowa, a odpowiednie zadbanie o tkaninę zapewnia dłuższą żywotność odzieży.

Pytanie 38

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. len
B. naturalny jedwab
C. bawełnę
D. wełnę
Prasowanie tkanin z bawełny, wełny i jedwabiu naturalnego na mokro w temperaturze do 200°C może prowadzić do niepożądanych skutków. Bawełna wykazuje dużą odporność na wysokie temperatury i może być prasowana w wyższych temperaturach, jednak nie ma potrzeby stosowania mokrego prasowania, które może osłabić włókna. Dla wełny, prasowanie na mokro jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do filcowania i zniekształcenia materiału. Wełna wymaga delikatnego podejścia, a prasowanie na sucho w niskiej temperaturze jest bardziej odpowiednie. Z kolei jedwab naturalny, będący bardzo delikatnym włóknem, wymaga szczególnej troski; prasowanie na mokro w zbyt wysokiej temperaturze może spowodować trwałe uszkodzenie tkaniny, a także utratę jej połysku. Warto również dodać, że często mylnie uważa się, iż wyższa temperatura zawsze przynosi lepsze efekty w prasowaniu. W rzeczywistości, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności, a ich ignorowanie prowadzi do uszkodzenia włókien. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardami prasowania dla danej tkaniny, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić sobie długotrwałą jakość materiałów.

Pytanie 39

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia
B. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia
C. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia
D. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają nieprawidłowe wymiary lub niewłaściwe procenty na zapas materiału. Na przykład, zbyt duży dodatek 20% na szwy i podwinięcia w odpowiedziach sugeruje przesadną ostrożność, co w praktyce prowadzi do marnotrawstwa materiału. W branży odzieżowej, 10% jest standardowym i zalecanym dodatkiem, który pozwala na uzyskanie wystarczającej ilości materiału na ewentualne poprawki, ale również nie prowadzi do nadmiernego zużycia tkaniny. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają kluczowe elementy, takie jak podwójna długość rękawów lub marynarki, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia konstrukcji odzieży. Typowym błędem jest nieuwzględnienie różnych wymiarów odzieży, które są kluczowe dla prawidłowego wymiaru tkaniny. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do problemów przy szyciu, takich jak niedobór materiału, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowej tkaniny. Aby uniknąć podobnych błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wymiary wszystkich elementów odzieży oraz standardowe praktyki w branży, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 40

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Trykotowy.
B. Atłasowy.
C. Dwuprawy.
D. Lewoprawy.
Dzianina wykonana splotem dwuprawym jest idealnym rozwiązaniem do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych. Splot ten charakteryzuje się dużą elastycznością i odpornością na rozciąganie, co jest kluczowe w przypadku odzieży przeznaczonej do aktywności fizycznej. Dwuprawy splot zapewnia lepsze dopasowanie do ciała, co zwiększa komfort użytkowania oraz zapobiega deformacjom materiału w trakcie użytkowania. Przykładowo, w produkcji odzieży sportowej stosuje się dzianiny dwuprawne z materiałów takich jak bawełna, poliester czy elastan, co pozwala na uzyskanie optymalnych właściwości, takich jak oddychalność, elastyczność oraz trwałość. Warto również zwrócić uwagę na standardy branżowe, takie jak ISO 20743, które dotyczą właściwości dzianin i ich zastosowania w odzieży sportowej, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego splotu dla zapewnienia funkcjonalności i estetyki produktu.